မချို မချိုဆိုတာကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့သူငယ်ချင်း အပျိုတော့မဟုတ်ဘူး ကလေးနှစ်ယောက်အမေပေါ့ဗျာ။ကလေးနှစ်ယောက်အမေဆိုမှ တော့နို့လုံးကြီးကြီးနဲ့ ဖင်လုံးကြီးကြီးဘယ်ဟုတ်မလဲ။မချိုမှာထူး ့ခြားပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိတာကသူ့ရဲ့မျက်နှှာဗျသူ့ရဲ့မျက်နှာကကြာ ရုပ် ပြောရရင် မျက်နှာမြင်တာနဲ့လီးတောင်ပြီးလိုးချင်စရာဖြစ်နေတယ် မျက်နှာမြင်လိုးချင်ပါစေဆိုတဲ့ဆုများတောင်းခဲ့လေ သလားပေါ့ဗျာ ဟဲဟဲမချိုရဲ့ခန္တာကိုယ်အချိုးအစားကနို့တွေကရှိသင့်သလောက် ရှိပေမယ့်နဲနဲတွဲကြနေတယ် ဖင်လုံးတွေက လမ်းလျှောက်ရင်ရမ်း ခါနေတယ် အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ ကျွန်တော်ဆိုသူ့ကိုစ မြင်ဖူးထဲက လိုးချင်နေတာ။ မချို အသက်က ၃၅လောက်ရှိမယ်။ မနက်ဖက်ဆိုသူ့ယောကျၤားလက်မောင်းလေးကိုချိတ်လို့ သူရဲ့ ယောကျၤားကိုအလုပ်သွားဖို့ လိုက်ပို့တာနေ့တိုင်းတွေ့ရတတ်တယ်။ မျက်နှာမှှာမိတ်ကပ်ခပ်ပါးပါးလိမ်း နှုတ်ခမ်းနီဆိုးထားပြီးပြုံးပြရင် ပါးချိုင့်လေးပေါ် ပေါ်လာတယ်။ကျွန်တော့်မှာတော့မချိုကိုစိတ်ကူး နဲ့မှန်းပြီးလိုးနေရတာပေါ့ဗျာ။သူကျွန်တော့်မိန်းမဆီ အလည်လာ ရင် ကျွန်တော် လဲသူတို့စကားပြောတာနားထောင်သလိုလိုဘာလို လိုနဲ့ သူတို့ထိုင်နေရာသွားထိုင်ပြီး မချိုရဲ့အမှတ်တမဲ့ပေါ်လာတဲ့ ရင်သားဖြူဖြူ ဖွေးဖွေးလေးတွေ ဝတ်ထားတဲ့အကျၤ ီကခါးတိုဆို တော့ လှုပ်ရှားရင်ပေါ်လာတဲ့ ခါးနဲ့ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးတွေကို ခိုးကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချနေရတယ်။တခါတလေတောင်မိန်းမကို မချို အမှတ်နဲ့စိတ်ကူးယဉ်ပြီးတောင်လိုးဖြစ်တယ်။ တစ်နေ့မှာတော့မချိုအိမ်ရောက်လာပြီးတော့ သူ့ယောကျၤားက နောက်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ဖောက်ပြန်နေတဲ့အကြောင်းတွေလာ …
Month: August 2021
မောင် မသိအောင်၊ ကို နဲ့ ခံခဲ့သည်
မောင် မသိအောင်၊ ကို နဲ့ ခံခဲ့သည် အင်လျားကန်ဘောင်တစ်လျောက် မိုးကခပ်ဖွဲဖွဲ ။ ထီးရောမိုးကာရော ကျွန်မမေ့ခဲ့တယ်။ ကန်ဘောင်တစ်လျောက်မိုးခိုဖို့ထိုင်ခုံလိုက် ရှာကြည့်ပေမယ့် အတွဲတွေနဲ့တင်ပြည့်နေတယ်လေ။ ဒီအတိုင်းလမ်းလျောက်လာရင်း နောက်က ကျွန်မကိုအမိုးတစ်မိုးကာစီးပေး ထားတော့ နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ်။ အတန်းဖော်သူငယ်ချင်း ရယအောင် ထီးလေးမိုးပေးထားတယ်။ သူကကျွန်မတို့မေဂျာက လေ ။ သူကကျွန်မကိုကြိုက်နေမှန်းကျွန်မသိတယ်။စာသင်ခန်းထဲမှာခိုးခိုးကြည့်နေပြီးရည်းစားစာလဲ နှစ်ခါပေးဖူးတယ်။ ” ခုလို ထီးလေးလာဆောင်းပေးလို့ကျေးဇူးနော် ကိုရယအောင်” “သူစိမ်းဆန်လိုက်တာဗျာ မဟုတ်တာ အတန်းဖော်တွေပဲ” “ဟုတ်” နှစ်ကိုယ်တူ ထီးရိပ်လေးနဲ့ဆိုပေမယ့် မိုးကသည်းနေတော့ ခေါက်ထီးလေးက မလုံ့တလုံပေါ့။ အဲ့လိုမလုံတော့ မိုးပေါက် တွေက ကျွန်မကိုယ်ပေါ်ကိုလေ သကြန် ကျနေသလား စိုလို့ချွဲလို့ပေါ့။ မိုးပေါက်တွေနဲ့အတူ အက်ျီတွေ ထမိန်တွေ စိုရွဲနေတော့ အောက်က အတွင်းခံတွေက ပိုလို့ရုပ်လုံးကြွလာတယ်။ သူမရဲ့အတွင်းနံရံကိုဖောက်ကြည့်နေသော ရယအောင်ရဲ့…
Onlineလိုင်းပေါ်က ဆရာမ
Onlineလိုင်းပေါ်က ဆရာမ ကျနော်လဲ ရန်ကုန်ရောက်တာ ကြာလာတော့ ပျင်းလာတယ် အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေလဲမရှိဘူး၊ အဲတော့ ဖုန်းထဲမှာ ဝီချက် အေပီပီ ကို ဒေါင်လုပ်ဆွဲပီး အကောင့်ဖွင့်လိုက်တယ်၊ အဲဒီမှာ ရှာလိုက်တော့ အများကြီးတွေ့တယ်၊ အဲဒီအထဲကမှ အသက်ကြီးကြီးနဲ့ အန်တီမမတယောက်နဲ့ လိုးဖူးတာ၊ သူက ကျောင်းဆရာမ အသက်ကတော့ ၅၀ လောက်ရှပီ၊ သူ့ကို ဟိုင်းလိုက်တော့ ပြန်ဟိုင်းတယ်၊ ‘နေကောင်းလား’ ‘ကောင်းတယ်’ ‘အသက်ဘယ်လောက်လဲ’ ‘ဒို့က မင်းထက်အသက်အများကြီးကြီးတယ်’ ‘ဒါဆို မမလို့ခေါ်မယ်’ ‘မမ မဟုတ်ဖူး အန်တီအရွယ်ပါ’ ‘ဟုတ်ရပါတယ် အန်တီ ‘ လိုပြောရင်း သူကမေးတယ်။ ‘ကျောင်းသားလား’ ကျနော်က ‘မဟုတ်ပါဘူး ကျောင်းက ဒုတိယနှစ်နဲ့ ထွက်ထားတာ’ ‘ရုပ်ကတော့ တော်တော်ပွေးမယ့် ရုပ်ပဲ’ ကျနော်ကလဲ ‘နဲနဲပါးပါးပါ’ လို့ …
ကိုယ့်တိုင်းရေးး ရင်တွင်းဖြစ်
ကိုယ့်တိုင်းရေးး ရင်တွင်းဖြစ် အင်း ဘာလိုလိုနဲ့ မနက်ဖြန်ဆိုရင် မောင်တောင်ထွင့်ရက်စေ့လို့ တောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာပဲ။ မောင်က ဝန်ထမ်းလေ၊ ကျွန်မလည်း ဝန်းထမ်းဆိုတော့ တာဝန်ကျတဲ့နေရာက မတူတော့ ခွဲနေရတာပေါ့။ မောင်က တောင်ကြီးမှာတာသန်ကျတယ်။ ကျွန်မက နေပြည်တော်မှာ။ “မိန်းမရေ မိုးလည်း ချုပ်ပြီ အိပ်ယာထဲဝင်ကြစို့ကွာ နုတ်ဆက်ပွဲလေး ကျင်းပရအောင်” “ဟွန့် အစောကြီးရှိ သေးတာကို” ကျွန်မလည်း မျက်စောင်းလေး ချိတ်ပြီး မူနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်တယ်။ မောင်ပြန်ရောက်ကတည်းက နေတိုင်းလိုလို နေဖြစ် ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးအားကတယ်မရှိဘူး။ “လာပါ မိန်းမရာ” “အင်းပါ သွားမယ်လေ” နှစ်ယောက်အတူတူ ဖတ်လို့ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်က လူကို အတင်းဖတ်ပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်က နခမ်းလေးတွေ စုတ်ပေးရင်…
ခေတ်သမီးပျို
ခေတ်သမီးပျို “ ဘာစာအုပ်တွေ ဖတ်နေတာလဲကွ ” ဝတ္ထုစာအုပ်ဖတ်နေတာ” မင်းကွာ အရည်မရအဖတ်မရဝတ္ထုတွေ ဖတ်နေရတယ်လို့” “ကျ နော်ပျင်းလို့ပါ” အေးပျင်းနေရင် အနှစ်သာရရှိတဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပေါ့” ့် ဦးလေးပေးသည်မှာတရားစာအုပ်ဖြစ်သည်။ ဦးလေးက ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကသိုလ်က.. ကထိက၊ ကျနော်က သူ့တူ ကျနော်ဆယ်တန်း အောင်ပြီးကာစ။ သူက ပင်စင်ယူပြီးရင်ဘုန် ကြီးဝတ်ပြီး တရားအားထုတ်မယ်တဲ့။ ကျနော်ကိုလည်း သူ့လိုလူပျိုကြီးဖြစ်စေချင်တာ။ ကျနော်ဗျာ အခုဖိုင်နယ်ရောက်ပြီ၊ သူ့ကို ကြောက်လို့ ရည်းစားမထားရဲဘူး။ ကျနော်လည်း ညစ်ညစ်နှင့် ကျောင်းဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို သွားတိုက်မိတယ်၊၊ သူ့လက်ထဲက စာအုပ်တွေပြုတ်ကျသွားတော့ တောင်းပန်ပြီး ပြန်ကောက် ပေးလိုက်တယ် ကောင်မလေးကို သေချာကြည့်လိုက်မှ Wow !အရမ်းမိုက်တယ်။ အရပ်ရှည်ရှည် အသားက ဖြူဖွေးလို့၊ ဇင် ယော်တောင်မျက်ခုံးတန်းလေး၊…
ထန်နေတဲ့ သူနာပြုဆရာမ
ထန်နေတဲ့ သူနာပြုဆရာမ “ကိုကျော်မြ ရှင်နတ်ပြည်ရောက်ဖူးလား” နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေသဖြင့် ဆေးခန်းလာပြသည့် ကျော်မြ ကျေးရွာသူနာပြု ဆရာမလေး မိချို၏စကားကြောင့် နည်းနည်းကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီနေ့မှ ဆေးမှူ းကလဲမရွိ။ မြို့ကတိုက်နယ် ဆေးရုံသို့ ခဏျပန်သြားရာ ဆေးခန်းတွင် မိချိုတစ်ယောက်သာရှိသည်။ ကျော်မြလဲ ယခင် ရွာမှာသူနာပြုဆရာမမရှိခင်တုန်းက တော်တန်ရုံဖျားနာတာလောက်ဆိုလျှင် ကွမ်းရွက်ပုံလောက် ငန်းနီကျော်လောက်သောက်ပြီး အိပ်ယာထဲစောင်ခြုံကွေးကာ ချွေးထုတ်နေကျဖြစ်သည်။ အသစ်ပြောင်းလာသည့် ဆေးမှူ းနှင့်အတူ သူနာပြုဆရာမလေး မိချိုပါပါလာတော့မှ ကျော်မြ အပါအဝင်ရွာသားကာလသားတော်တော်များများက နည်းနည်းလောက်ကိုယ်ပူချင်သလို နှာစေးချင်သလိုဖြစ်လာတာနှင့် ကျေးရွာ ဆေးခန်းကိုပြေးလေ့ရှိကြသည်။ ဆေးလိုချင်လို့တော့ မဟုတ်။ ရုပ်ချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှသလောက် အပြောအဆိုညက်ညောသည့် သူနာပြုဆရာမလေး မိ ချိုနှင့်ပရောပရီလုပ်ချင်၍ဖြစ်သည်။ ယခုလဲ ကျော်မြ နေနည်းနည်းမကောင်းတာအကြောင်းပြပြီး ဆေးခန်းကိုလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆေးမှူ း မြို့တက်သွားတာကိုလဲကြားထားတော့ ဆရာမလေးနှင့်လွတ်လွတ်လပ်လပ်…
တစ်ယောက်ထက်ပိုချင်တဲ့
တစ်ယောက်ထက်ပိုချင်တဲ့ ဒီနေ့က ချစ်သူများနေမို့ လမ်းပျော်မှာ လူတွေကိုလဲ အတော်ကိုရှုပ်ရှပ်ခက်ကာနေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ လမ်းထိပ် တစ်နေရာကနေပဲ ချစ်သူလေး နွယ် ထွက်အလာကို စောင့်နေခဲ့သည်။ နွယ်က ကျောင်းပြီး ခါစမို့ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုကပဲ အစပြုခဲ့တယ်လို့ခေါ်မလား ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်မှာ ဆန်းပြားတဲ့အချစ်တစ်ခုကို စတင်ထိတွေ့မိသွားသည်။ နွယ် က ကျောင်းတတ်နေစဉ် ကာလတစ်လျောက်လုံးမှာ ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးသာ ဝတ်တတ်စားတတ်သော်လည်း အလုပ်ထဲရောက်တော့ ကောက်ကြောင်းများ ထင်းထင်းပေါ်သော သူမတို့ရုံးရဲ့ uniform ကို ဝတ်ဆင်ရတော့သည်။ သူမ ကျောင်းတတ်နေစဉ်က သူမရဲ့ မြန်မာဆန်ဆန် အင်္ကျီလေး ရင်ဟိုက်နေရင်ပင် သဝန်တိုတတ်တဲ့ ကျွန်တော် ခုတော့ သူရဲ့ရုံးအဝတ်အစားနဲ့ ပုံစံလေးကို ရင်ခုန်ကာနေတတ်ခဲ့ပြီး ။ ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်က အချစ်ကို တန်ဖိုးထားတတ်…
မျိုးရိုးကိုကထျန်တာ
မျိုးရိုးကိုကထျန်တာ ကျွန်တော် ၁၀တန်းနှစ်ရောက်တော့ အိမ်က စီးပွားရေးမကောင်းတာနဲ့ နယ်ကအိမ်ကိုရောင်းပြီး ရန်ကုန်ကို မိသားစုလိုက်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကုန်ကဆင်ခြေဖုံးတစ်နေရာမှာ အိမ်ငှားနေကြတယ်ပေါ့လေ။ အဲဒီအချိန်က တိုက်တွေလည်းသိပ်မရှိသေး။ ရပ်ကွက်လည်းဖြစ်တော့ ရန်ကုန်ဆိုပေမယ့် နယ်မှာလိုပါပဲ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူသစ်ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့မှ မသိသေးပေမယ့် ကျွန်တော်ပထမဆုံးသတိထားမိတာကတော့ ၁အိမ်ကျော်က ညီအမတွေပါပဲ။ အငယ်ဆုံးကောင်မလေးက ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ၁၀တန်း။ ကျောင်းသွားအပ်တော့မှ တစ်ခန်းထဲမှန်းသိတယ်။ အလတ်နဲ့အကြီးကတော့ အဝေးသင်တက်ကြတယ်။ သူတို့အိမ်က ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်အနေအထားနဲ့ဆိုရင် ချမ်းသာတယ်ပေါ့လေ။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးနဲ့ခြံကလည်းကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း။ သူတို့အမေကမှ အဲဒီတုန်းက ၄၀ကျော်လောက်ရှိသေးတာပဲ။ ဒေါ်မာလာလို့ခေါ်တယ်။သူတို့သားအမိတွေအကုန်လုံးက ကိုယ်လုံးတအားလှတယ်။ ခေတ်လည်းဆန်တယ်။မသိရင် ညီအမတွေလို့တောင်ထင်ချင်စရာ။ ဒါပေမဲ့ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ သူတို့ကို ဘယ်သူမှ အခေါ်အပြောမရှိကြဘူး။ အစကတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး။ နောက်ပိုင်း အနီးအနားမေးစမ်းကြည့်တော့မှ အခေါ်အပြောမလုပ်ကြတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသိရတယ်။ အန်တီမာလာက သူ့သမီးတွေကိုသူကိုယ်တိုင်ခေါင်းလုပ်ပြီး ဖာထောင်စားနေတာကိုး။ အစကတော့ သူတို့ရုပ်ရည် သူတို့အနေအထားနဲ့…
ကျွန်မရဲ့ လင်ငယ်ရှာခရီး
ကျွန်မရဲ့ လင်ငယ်ရှာခရီး ကျွန်မက ဆိုရှယ်ကျတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါ။ ဒါကိုလည်း ဖုန်းကွယ်မထားပါဘူး။ မောင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီးနောက်မှာလဲ ယောက်ကျားလေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပျော်ပါးပါး စစနောက်နောက် သွားသွားလာလာပါပဲ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ယောက်ကျားလေးတွေနဲ့ ပလူးပလဲနေတတ်တယ်ပေါ့။ အဲလိုနေရတာကို ကျွန်မ ကြိုက်တယ်။ ကျွန်မ အဲဒီလိုနေတတ်တာကို မောင် ကသိပါတယ်။ သူ့အတွက် ဘာမှ ပြဿနာမရှိဘူးဆိုတာလဲ ကျွန်မသိတယ်။ မောင်နဲ့လက်ထပ်ပြီးနောက် ကျွန်မ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ဖို့ဆိုတာ စိတ်တောင် မကူးဖူးပေမယ့်လည်း ကျွန်မမှာ လိင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ထူးခြားတဲ့ စိတ်ကူးယဉ်စွဲလန်းမှုတွေ ရှိနေပါ တယ်။ အိမ်ထောက်ကျပြီးနောက် ၂ နှစ်လောက်နေတော့ ကျွန်မနဲ့ အမျိုးသားနဲ့ ငပလီကို ရုံးပိတ်ရက်ရှည် သွားလည်ကြတယ်။ ကိုနေလင်း ဆိုတဲ့အမျိုးသားနဲ့ လေယာဉ်ပေါ်မှာခုံတန်းတစ်ခုထဲကျပြီး Resort ကလာကြိုတဲ့ ကားနဲ့လည်း အတူတူစီးခဲ့တော့ သူနဲ့…
ချစ်ပြီးမှတော့ လိုးပြီပေါ့
ချစ်ပြီးမှတော့ လိုးပြီပေါ့ မြသာ “ဆရာ လုပ်ခိုင်းထားတဲ့ အဝင်အထွက် စာရင်းတွေပါခင်ဗျာ” “အေးကွာ ကျော်ထက်အောင်ကို ခိုင်းမှပဲ စိတ်ချရတယ်ကွာ ရုံးဆင်းတော့မှာမလား ပြန် ပြန်” ကျေနပ်စွာ ချီးကျူးပြောဆိုနေသော ဖိုင်းနိုက်မန်နေဂျာကို နှုတ်ဆက်ကာ ကျော်ထက်အောင် ရုံး ခန်းမှထွက်လာခဲ့သည်။ “ကိုကျော် ပြန်ပြီလားဗျ” “အေး ညီလေးရေပြန်ပြီ” “လက်ဖက်ရည်လေး ဘာလေးသောက်ပါဦး အကို ရဲ့” “နောက်နေ့မှကွာ ဒီနေ့ အိမ်မှာ လုပ်စရာလေးတွေရှိလို့ကွ” ရုံးမှအိမ်အပြန်တွင် အိမ်အတွက် ရေပိုက်ခေါင်းလဲဖို့နဲ့ မီးချောင်း ချုပ်လဲရန် လျှပ်စစ်ပစ္စည်းဆိုင်နှင့် ပိုက်ဆိုင်သို့ ဝင်ကာ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများဝယ်ယူ၍ ပြန်လာခဲ့သည်။ “သားပြန်ရောက်ပြီ လား” “ဟုတ် အန်တီငယ် ပိုက်ခေါင်းလဲဖို့ရော ချုပ်လဲဖို့ပါ သားဝယ်လာခဲ့တယ်” “အေး ကောင်းတယ်သား မြန်မြန်သာ လဲလိုက်…