Month: August 2021

တော်ဝင်ပန်းမို့နမ်းလိုက်ချင်သည် (စ/ဆုံး) ဟိုဘက် ဟိုဘက်က အကိုင်းလေ သူကတော့လွယ်ပါ့ အောက်နေပြီး လက်ညှိးလေးညွှန်ရုံ   ကျနော့်မှာဖြင့် အတင်းတွယ်ကပ်ပြီး  တက်နေရတာ  ပိတောက်ပင်က သိတဲ့အတိုင်းလေ   အခန့်မသင့်ရင် ကျိုးကျတတ်တာ  အဲ့အသိကစိုးမိုးနေလို့ ထင်ပါတယ်  အကိုင်းကိုနင်းထားတာတောင် ဒူးကတုန်နေသေးတယ်။   အောက်ကနေ လက်ညှိးညွှန်နေတာကတော့  ကျနော့်တို့အိမ်ခေါင်းရင်းက  မမစုမြတ်နှင်းလေ  ကျနော့်ထက်ငါးနှစ်ကြီးလို့ ၂၂နှစ်  ကျနော့်နာမည်က ရန်နောင် အိမ်မှာကတော့အငယ်ကောင်ပေါ့   ဒီနှစ်က ၉  တန်းဖြေထားတယ်။  မမစုမြတ်နှင်းကတော့ သချာင်္နဲ့ တတိယနှစ်  ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေနေကြတွေ   ခုလဲ သင်္ကြန်ဦး မှာညက မိုးကြောင့် ဖူးပွင့်နေတဲ့ ပိတောက်တွေကို  အငယ်ကောင်ရေ ခနလာအုန်း လို့ အခေါ်ရှိလို့  သူတို့အိမ်ထဲက ပိတောက်ပင်ပေါ် ကျ နော်ရောက်နေရတာ  တကယ်တော့ လူပျိုဖေါ်ဝင်စ ကျနော် မမစုမြတ်နှင်းရဲ့  ကောက်ကြောင်းပဒေသာတွေကို…

ဆရာမ နှင့် အလှကဗျာ တနေ့ Taxi လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။   ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက် မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော် လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ် ယောက် ပဲ။  ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို  ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ  ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။  အခြေအနေ ပြောင်းပြန်…

မေ့မရသောလက်ဆောင် နှင်းတစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲရှိ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ဖတ်နေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေးကိုင်ကာ လျှောက်လာ ခဲ့၏။  ”မောင်…ကော်ဖီရပြီနော်”   “အင်းခဏထိုင်ဦး…နှင်းလေးမွေးနေ့က   နောက်အပတ်ထဲမလား”   ”အင်းလေ…မောင်ရဲ့နှင်း လေးရဲ့၃၀နှစ်  မြောက်မွေးနေ့ပေါ့”  နှင်းတယောက်ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအားပြုံးပြရင်း   ဘေးနားဝင်ရောက်ထိုင်လိုက်သည်။  အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်အတွင်းမွေး နေ့ရောက်တိုင်း တစ်နှစ်ပြီးတနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များပေးရင်း   စပရိုက်လုပ်တတ် သော ခင်ပွန်းသည်နုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အားကြိုတင်ရင်ခုံမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာသူမထက် အသက်တစ်နှစ်သာ ကြီးသော်လဲ  လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်းတို့မှာ အိမ်ထောင်သက်တမ်းတလျှောက် အနည်းငယ်မျှ လျှော့မသွားပဲပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။ အရင်လမှ နိုင်ဦးသူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီ အားအတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တစ်လမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ် လာခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သည်နှင်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ကာ တစ်စုံတစ်ခုအားစဉ်းစားနေပုံရသော ခင်ပွန်းအားကြည့်နေ မိ၏။  ခဏအကြာမှ ညဝတ်အကျၤ ီလဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ်…

ခန-လင် နွေကျောင်းပိတ် ရက် တရက်။ ” ကဲ မြေး ဆရာမကြီး ။ သည်နေ့ဘာ ဇာတ်   ကား ကြည့်မှာလဲ။ ဇိမ်နဲ့သာ ကြည့်နေရစ်တော့ ။   ကြီး ကြီး ဥပုဒ်စောင့် သွားတော့မယ်။ “  ကြီးကြီး မြ ထွက်သွားသည် နှင့် သင်းသင်း  သည်လမ်းဘေး အခွေဆိုင် က သေချာ ရွေး    ဝယ် ပြီး ဘီရိုထဲမှာ ဝှက်ထားသည့် ဂျပန် အချစ်  ဇာတ်ကားကို ထိုးကြည့်ပါ၏။  အဖော် အချွတ်လေးတွေနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း   ရိုက်ပြ ထားသည်ဖြစ်၍ ရင် တခုန်ခုန်နှင့်  ကြည့်ကောင်းလှပါသည်။  ဟား !! ဘဝကြီးက ဒီလိုတော့လည်း   ပျော်စရာပါ့လား။   မှန်၏။ သူမ…

အဆုံးထိလိုးပေး “မိန်းမရေ..အဖေအပီးပြန်လာတော့မယ်တဲ့” မနက်စာစားနေရင်ယောက်ျားဖြစ်သူဆီမှရုတ်တရက်စကားကြားမိ၍..မအိ..တ ယောက်အံသြမိလေသည်…  “ဘာလို့လဲမောင်ရဲ့ဟိုမှာအလုပ်အဆင်မပြေလို့လ့”  “မဟုတ်ဘူးအိရေ..အိမ်ကိုလွမ်းလာလို့တဲ့လေ”..  မအိအနည်းငယ်ပြုံးလျက်..   “အင်းလေသူလဲအမေ့ကိုလွမ်းနာနေမှာပေါ့”..  ထူးအောင်သက်ပြင်းချပြီး..   “ဘယ်တတ်နိုင်မလဲအိ ရေသူ့သဘောပဲ..  အိမ်ပေါ်ထပ်မှာနေမယ်ပြောတယ်..အိပဲပြင်ဆင်ပေးလိုက်ပါ..မနက်ဖြန်ရောက်မယ်တဲ့..ကဲ..မောင်အလုပ်သွား တော့မယ်”..  ..  ယောက်ျားအလုပ်သွားပြီးနောက်..  မအိ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်းယောက်ကထီး..   ဦးထွန်းညိုအကြောင်းစဉ်းစား နေမိသည်..  …   ဦးထွန်းညို..အသက်က ၄၈နှစ်သာရှိသေးသည်..၁၈နှစ်မှာအိမ်ထောင်ကျပီး ထွန်းအောင်ကိုမွေးကာ အလုပ်များစွာ ကိုလုပ်ပီးသာသာယာယာနေတတ်သူဖြစ်သည်..စင်ကာပူမှာဆယ်နှစ်လောက်အလုပ်လုပ်ပီးမိမိတို့နေသောအိမ်လေးကိုဝယ်ပေး ထားသူလည်းဖြစ်သည်..   ထွန်းအောင်အမေ နှလုံးရောဂါနှင့်ဆုံးပီးနောက်မြန်မာပြည်ပြန်မလာတာအတော်ကြာနေပီ..  ခုတော့အပီးပြန်လာမယ်ဆိုတော့..အဖေတယောက်ရသလိုခံစားမိနေသည်… … အိအိဖြူ နှင့်ဖြူဖြူအောင်..ညီအမနှစ်ယောက်.အသက်က ၂၅နှစ်နှင့် ၂၀ နှစ်..မိဘနှစ်ဦးဆုံးပါးပီးနောက်..အိအိဖြူမှာညီမဖြစ်သူကို  ခေါ်ပီး လင်တော်မောင်   ထူးအောင်နောက်လိုက်လာခြင်းဖြစ်သည်..  ဖြူဖြူအောင်..အသားဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေး..တက္ကသိုလ် ဒေးတတ်နေသူ အမဖြစ်သူနှင့်အိမ်မှုကိစ္စဝိုင်းကူလုပ် တချိန်လုံးဖုန်းပွတ်နေတတ်သူ….  ………….   ..ဦးထွန်းညိုမိမိအိမ်ရှေ့ရောက် လို့ဘဲလ်တီးလိုက်သည်..တံခါးရုတ်တရက်ပွင့်လာပီး..ပေါင်တဝတ်တိုဘောင်းဘီလေးနှင့်ချက်ပေါ်အင်းကျီအပါးလေးဝတ်ထား သောကောင်မလေးတယောက်…  “မမအိရေ..ဧည့်သည်လာတယ်”…   ငင့်..င့ကိုဧည်သည်တဲ့..ဘလိုဟာလေးလဲ….ထွန်းညိုသူ့ရှေ့ မှာရပ်နေသောကောင်မလေးရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူလေးတွေကိုငေးနေရင်း..  “ဟာ.. အဖေ..မနက်ဖြန်မှလာမှာဆိုပီးတော့ခုရောက်လာ ပီ..”မအိအံသြရင်းပြေထွက်လာသည်..   “ဟုတ်ပ..နင်တို့လာကြိုနေမှာစိုးလို့..  တမင်ပြောတာ.ဒါနဲ့သူလေးကဘသူလဲဟ”..   “သမီးညီမလေးပါ အဖေ့ကိုထွန်းအောင်မပြောဘူးလားအတူနေကြတာ”… …

ခယ်မလေးနဲ့ ခိုးစားခြင်း ‘မရဘူး မေမေကမနက်ဆိုအစောနိုးဒါ’  ‘အင်းပါ’  ‘အ့ဆို အိပ်တော့မယ်နော်’   ‘အင်းကိုကို ကလောသွားတော့ တူတူသွားမယ်နော်’   ‘အငှးပါ အာဘှား းးးးးးးးမှ””””’   ဆိုပီး သူဇာပါးစပ်ကိုအနမ်းပေးကာ အိပ်ဖိုထွက်သွားခဲ့သည်  ဒီလိုနက် နောက်တစ်နေ့မနက်တွင်  မနက်စာအတူစားချိန်  သူဇာမှာ ပုံမှန်မဟုတ်ပဲ နာနေသည့်အနေထားဖြင့် ပေါင်ကား၍ထွက်လာသည်  ထမင်းဝိုင်းသို့ရောက် ချိန် အသင့်စောင့်နေသောစိုးမြင့်သည်  သူ၏ခြေထောက်ဖြင့်သူဇာ အဖုတ်ကို ထိုးလိုက်သည်  သူဇာမှာ မျက်စောင်းကို ချစ်ပြုံး ပြုံး၍ထိုးပီး ရွေတ်နေသည်  ဒီလိုနဲ့ စိုးမြင့်လည်းအိမ်ပြန်သွားခဲ့ပီး သူဇာလည်း သူမ၏လုပ်ငန်းခွင်ပြန်ရောက်လာသည်  ‘မောနင်း  အမ’  ‘မောနင်း မောင်လေး’  လာနုတ်ဆက်နေသော စည်သူဖြိုးကိုကြည့်ကာ ပြန်လည်နုတ်ဆက်   လိုက်သည် နေ့ခင်းထမင်းစားချိန်  စည်သူဖြိုးနက် အိမ်ပြန်လာကာ ထမင်းစားပီး ပြန်ထွက်သွားသည်  ဒီလို ဖြင့် မေလ ၁၆ရက်ညနေတွင်…

ကြုံမှ သိလိမ့်မယ် အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ  တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။  လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ် ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန်ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာ မှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့်ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေ သလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလိုသတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း  မရှိတော့ချေ။ သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက်ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေး မြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။ သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာ မရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း  ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။ အေးမြတ်သူက…

၃၆၅ ရက် (စဆုံး) ၃၆၅ ရက်  အတိအကျဆို ယောက်ျားအိမ်ပြန်လာဖို့ စောင်ခဲ့ရတဲ့ ရက်အရေအတွက်ပါ။ အခုတော့ နောက်နှစ်နာရီလောက်ဆို ချစ် ယောက်ျားနဲ့ အတူရှိနေနိုင်ပြီလေ။ ရေတပ်ဗိုလ်တစ်ဦး ဖြစ်တဲ့ယောက်ျားက ခွင့်နှစ်ပတ်ပဲရတယ်။ လိင်မှုကိစ္စမှာ ကျွမ်းကျင်တဲ့  ယောက်ျားကြောင့် ရင်ခုန်လှုပ်ရှားခဲ့ရတယ်။ ပထမဆုံး လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့တာကို ကြွကြွရွရွမှတ်မိနေတုန်းပါပဲ။ အဲဒါက အံ့သြစရာ ထက် ပိုခဲ့ပါတယ်။ မင်္ဂလာဦးညပေါ့။ အဲဒီညကို သတိရမိတိုင်း ပေါင်ကြားမှာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ပေါ့။ အခုချိန်ထိ မရိုးနိုင်သေးပါဘူး။  ခံစားချက်လည်း ထပ်တူကျနေဆဲပါ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာ အရည်ကွက်လေးပေါ်မယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ တင်းမာလာမယ်။  အောက်နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်မိမယ်။ အဲလိုအချိန်မျိုးမှာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လက်နဲ့ အာသာဖြေလိုက်မှ အဆင်ပြေသွားတတ်ပါတယ်။  ဒါပေမဲ့ ဒီညတော့ အာသာဖြေဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူး။ ယောက်ျားရဲ့ အပြုအစု အနုအရွကိုပဲ လိုလားနေမိပါတယ်။…

ငရဲပျော် နတ်သမီးနှစ်ပါး ည ၁၀နာရီတိတိ  အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေသော ကျွန်မ ထထိုင်လိုက်သည်။ ဘေးကို လှည့်ကြည့်တော့ အတူတူအိပ်နေသော မျိုးပ ပတစ်ယောက်မရှိ။ ထို့ကြောင့်အိပ်နေရမှ အသံမမြည်အောင်ထကာ အိပ်ခန်းထဲကထွက်ပြီး အောက်ထပ်ကို ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ဆင်းလာသည်။ မီးတွေပိတ်ထားသဖြင့်အိမ်အောက်တစ်ခုလုံးက မှောင်နေရာ အသင့်ယူလာသော ဓာတ်မီးကို ဖွင့်လိုက်သည်။  ထို့နောက်အိမ်တခါးမကြီးကို သွားစစ်ရာ စေ့ယုံသာစေ့ထားသဖြင့် တခါးဖွင့် အပြင်ထွက်ပြီး ပြန်စေ့လိုက်သည်။ နောက် ခြံစောင့် ကြီး ကိုအောင်ကျော်နထိုင်ရာ အိမ်သို့ လှမ်းကြည့်ရာ မီးတွေ ဖွင့်ထားသဖြင့်မသင်္ကာပဲ သွားရောက်ကြည့်ရှုသည်။ အိမ်ရှေ့တခါးကို မခေါက်ပဲ အိမ်ခေါင်းရင်အိပ်ခန်းပြတင်းဝနားသို့သွားကာ အတွင်းကို နားစွင့်ကြည့်ရာ အသံသဲ့သဲ့ကိုကြားရသည်။  ပြတင်းတခါးကို လှုပ်ကြည့်တော့ စေ့ရုံစေ့ထားသဖြင့်ဟသွားသည်။ ထိုဟသွားသောနေရာမ အတွင်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။  အံသြစရာမြင်ကွင်းကြောင့်မျက်လုံးပြူးမိသည်။ အတွင်းမှာ ကိုအောင်ကျော်နှင့်အတူ မျိုးပပ ရှိနေပြီး…

အမှောင်ကမ္ဘာသို့ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ကလျာတစ်ယောက် ပီတိတွေဖြာလျက်ရှိသည်။ ဒီနေ့ချစ်ရပါ သောမောင်နဲ့တွေ့ဖို့ချိန်း ထားသဖြင့် အလှဆုံးသောအဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ထားယုံမက ကြွေရုပ်လေးကဲ့သို့အလှများ ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။  ပေါင်လည်လောက်သာရှိသည့်လည်သာစကပ်လေးက  တင်းရင်းနေသည့်တင်သားများကိုဖော်ပြနေပြီး လယ်ဟိုက်ဆွဲသားတီရှပ်လေးနှင့် ပင့်ဘရာစီယာလေးက နဂိုရှိပြီးသား နို့အုံဖြူဖြူ လေးများကို ကြွရွစွာ လှပတင့်တယ်နေစေသည်။  ကားလေးကိုအသာမောင်းထွက်လိုက်ပြီး မောင်နှင့်ချိန်းထားရာ ဘားသို့ မောင်း လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီအချိန်ဆို မောင်ကအရင်ရောက်နေလောက်ပြီလေကားပါကင်ကိုသေသေချာချာထိုးလိုက်ပြီး အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ ရှိသည့်ဘားသို့ ဓာတ်လှေကားဖြင့်တက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ယောကျာ်းသုံးယောက်လောက်အတူ  တူစီးလာသော်လည်း ထီမထင်သည့်အမူအရာကြောင့် ထိုယောကျာ်းများမှာ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှအပကိုရှု  စားယုံမှအပ စကားတစ်ခွန်းမှ မဟရဲပေ။   ဒေါင့်စွန်းဝိုင်းသို့သွားရောက်ထိုင်လိုက်သည်နှင့်  စကားမပြောဖြစ်ပဲ မောင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုအဓိပ္ပါယ်ဖော်မိနေတော့သည်။   “လှလိုက်တာ မ ရယ်”   “အို မောင်ရယ် တွေ့တွေ့ခြင်း မြှောက်နေပြန်ပြီ”  “တကယ်ပြောတာဗျာ မ ဝင်လာထဲက…