Month: August 2021

ခံစားမှု ကိုယ်စီ ဖြူလေး အသက် ၂၇ လောက်မှာ အိမ်ထောင်ကျတယ်ပေါ့နော်။ ဖြူလေး ယောင်္ကျားနာမည်က ကိုစိုး။ ဖြူလေးယောင်္ကျားက လိင် စိတ် အရမ်းထန်တယ် ။ မင်္ဂလာဦးညကစလို့ ပုံစံ မျိုးစုံ လုပ်ကြရင်းနဲ့ ဖြူလေးလဲ ထန်မှန်းမသိ ထန်လာရတယ်။ ဒီလိုနဲ့အိမ်ထောင် ကျပီး သုံးနှစ်လောက်မှာ ယောင်္ကျား ရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူတို့ ပြန်ဆုံဖြစ်ကြရင်း သူတို့နဲ့ စီးပွားရေးအတူတူ လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။  ယောက်ျားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက တက္ကသိုလ်မှာ အတူတူ တက်ခဲ့ကြတာ။ သူမှာလဲ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ သူ့ နာမည်က ကိုရဲ ။ ကိုရဲ  မိန်းမ ကလဲ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ပါပဲ လှလည်းလှတယ်။သူ့နာမည်က ဇာဇာ ။ ဖြူလေးထက် ဇာဇာက တင်ပါးတွေ ပိုကားပို တောင့်တယ်။…

အောက်ခြေဘဝ ကျွန်မဧ။်အမည်မှာ မဇင်မာဖြစ်ပြီး အသက်မှာ ၃၅နှစ်ခန့်ဖြစ်သည်….ကျွန်မသည်..ရန်ကုန်မြို့ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက် ရှိကျူးကျော်ရပ်ကွက်တစ်ခုတွင်နေထိုင်ပြီး သားတစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်သည်…ကျွန်မဧ။်ခန္ဓာကိုယ်မှာယောကျာ်းသားများအားဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်မပြည့်စုံသောလည်း စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသောအကြည့် များကိုပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ပါသည်…ကျွန်မဧ။်လင်တော်မောင်မှာ အသက် ၄၀နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကျွန်မတို့ဇနီးမောင်နှံတို့ချစ်ခင်စုံမက်သောကြောင်ဘဝတစ်ခုဆိုးတူကောင်းးဖက်ပေါင်းသင်းနေထိုင်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ..လင်တော်မောင်မှာ .ညားခါစတွင် အလုပ်အဆင်ပြေ၍မိမိတို့မိသားစုမှာချောင်လည်ခြင်း..သားသမီးများအားကောင်းမွန်စွာကျွေးမွေးထားနိုင်ပြီး…ငယ်စဉ်အခါက ပျော်ရွင်စွာသုံးဖြုန်းခဲ့ပြိး ယခုအချိန်တွင် လင်တော်မောင်မှာဆေးလိပ်သောက်ခြင်း ကြောင့်နှလုံးသွေးကြောကျဉ်း၍ လေငန်းရောဂါခံစားနေရပါသည်..ထိုကြောင့်အိပ်ရာထဲလဲနေကာ ဝင်ငွေမရှိခြင်း ဝင်ငွေထွက်ငွေမညီခြင်းတို့ကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစုမှာဆင်းရဲနွမ်းပါးနေခဲ့လေသည်.. ထို့ကြောင့်ကျွန်မသည်ဈေးထဲတွင် အသီးအရွက်ရောင်းခြင်း အဝတ်လျှော်ခြင်းစသောအောက်ခြေအလုပ်များသိမ်းကျုံးလုပ်ကာမိသားစုတာဝန်ကိုထမ်းဆောင်လျက်ရှိပါသည်….ထို့သို့ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသောဘဝကိုကျော်ဖြတ်ရင်းးး လင်တော်မောင်ဆေးရုံဆေးခန်းစရိတ်ကလည်းများပြား ကျွန်မရှာသမျှသည်လည်းနည်းပါးသောကြောင့် …..ကလေးတွေစားစရိတ်ပါ မလောက်ငှာဖြစ်ကာ ကျွန်မသည်ကိုယ်ကိုကိုယ်သတ်သေချင်စိတ်များပါပေါ်ပေါက်လာလေတော့သည်….ထို့ကြောင့် ကျွန်မလည်းမိသားစုနဲ့ဝေးရာသို့သွားကာ မြစ်ကမ်းဘေးတွင်တစ်ယောက်တည်းငူငူငိုင်ငိုင်ဆောက်တည်ရာမရထိုင်နေမိလေသည်…ထိုအချိန် ကျွန်မတို့ရပ်ကွက်ထဲက ကျွန်မအဝတ်လျှော်နေကြဖြစ်သော သူငှေးအိမ်မှာ မောင်မောင်ဆိုသော ကောင်လေးမှာလည်းမြစ်ကမ်းနံဘေးတွင်စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့သီချင်းအော်ဆိုကာနေသောကြောင့်အလွန်အင်မတန်မှစိတ်ရူပ်ထွေးနေမိသောအချိန်ဖြစ်သောကြောင့်ဒေါသထွက်နေမိလေတော့သည် ကျွန်မ……ဟဲ့ မောင်မောင် နင် ဟယ် စိတ်ညစ်နေရတဲ့ကြားထဲ ဘာတွေအော်ဆိုနေတာလဲ  မောင်မောင် …….ဟာ ဘယ်သူများလည် လဲလို့မဇင်မာပါလား….အသဲကွဲလို့ပါဗျာ …လာညီးနေတာ…အမကောဘာတွေဖြစ်နေ မျက်နှာပျက်လို့ပါလား  ကျွန်မ….ဒိလိုပါပဲ ဟာ စိတ်ညစ်စရာတွေများလို့…..  မောင်မောင်…………အမဘာတွေဖြစ်လို့လဲပြောလေ ကူညီလို့ရရင်ကူညီရတာပေါ့…….. …

အိမ်မက်ကလေး တစ်ခုနောက်မှာ မထွေး တစ်ယောက် လူအခြေအနေကြည့်ပြီး တဖြေးဖြေး သွားနေမိသည်။ဆူးတောများအတွင်းကို တိုးဝင်ပြီး အရိပ်အခြေ ကြည့်နေလိုက်သည်။  ရေကန် အပျက်ကြီးအနားကို သွားပြီး အုတ်ရိုးကျိုးနေသော ကြာဇံလုပ်ဖို့ ပဲများစိမ်ကြသော ရေကန်အပျက်ကြီး  က မြေကြီးထဲ အထိ လူတစ်ရပ်ကျော်ပြီး အောက်ခြေ က နက်သေးသည်။  ခါးအထိ ရှိသော အုပ်ရိုးများ စီထားသည်။    ဆူးခြုံများ  မိုးနှံခြုံများ ထန်းပင်ကြီးများ စက်အတွင်းမှာ နေကြသော ကလေးများ နဲ့ အီးပါဖို့ လာကြသူများ ရှိတတ်သည်။  မိုးနှံခြုံ တစ်ခုကို  အကာအကွယ်ယူပြီး မထွေး အုပ်များကျိုးနေသော ရေကန်အပျက်ကြီးထဲ ကို ခုန်ဆင်းလိုက်သည်။  အမှိုက်များ သစ်ကိုင်းများနဲ့  ကန်ထဲမှာ ရှုပ်ပွနေသည်။   ပိုးကောင်မွှားကောင်များကို ကြည့်နေရသေးသည်။  မထွေး ကန်ထဲမှာ…

ခင်သက် ကျွန်မ အဖေနဲ့အမေက ရန်ကင်းဈေးထဲမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည့်အတွက် မိုးမလင်းမှီ   ထသွားပြီး မိုးချုပ်မှအိမ်ကိုပြန်ရောက် ကြပါသည်။  တစ်နေ့ကြတော့ ညနေမှောင်စပျိုးနေတဲ့အချိန်မှာ အမေနဲ့အဖေတို့ အိမ်ပြန်အလာစောင့်မျှော်ရင်း အိမ်ဝင်ပေါက်  ထွက်ပေါက်ဘေးမှာ ထောင့်ဖြတ်လေးထိုင်ပြီး မျှော်နေမိပါသည်။  ဒီအချိန်မှာဘဲ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့   လှေခါးခြေရင်းဘက်ကနေ  လူတစ်ယောက်ဟာ  ကျွန်မရှေ့ကို ရိပ်ကနဲရောက်လာလို့  ကျွန်မဟာလန့်ပြီးမတ်တပ်ထရပ် လိုက်မိပါသည်။   “ဟင်…..အစ်ကိုထူး မော်´´  သူက ကျွန်မကိုဘာမှပြန်မပြောဘဲ  ကျွန်မကိုယ်လုံးကို လှမ်းပြီးဖက်လိုက်ပါသည်။   “အို…..လွှတ်….လွှတ်..´´   ကိုထူး မော်က မလွှတ်တဲ့အပြင်  ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ ဆံပင်တွေကိုနမ်းရင်း ကျွန်မတင်သားတွေနဲ့ ရင်သားတွေကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့   စုန်ချီ ဆန်ချီဆုပ်နယ်နေပါသည်။ ကျွန်မအတင်း ရုန်းကန်နေပေမယ့် သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်က   ကျွန်မခါးကို အသေဖက်ထားတာကြောင့် ကျွန်မဘယ်လိုမှ မလွတ်နိုင်ပါ။ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းပြီး  တုန်တုန်ယင်ယင်တောင် ဖြစ်လာ   ရပါသည်။ သူ့မျက်နှာနဲ့…

မာန်ချခဲ့ရသော ပန်းကလေး ကျမ နာမည်ကတော့ ဖြူဖြူပါ ။ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ကျောင်းသူဘဝတည်းကပင် ကျမ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရတယ်။ ကျမ ဘဝ ဆိုးလိုက် တာ ။မိန်းခလေးတွေ ဘဝဟာ အားမတန် မာန်လျှော့ ဆိုသလို ကျမ ဘဝက လူယုတ်မာ ကိုဘကြမ်းလက်ထဲမာ ပန်းကောင်း  အညွှန့်ချိုးခံလိုက်ရတာ ခုထိ ရုန်းမထွက်နိုင်သေးပါဘူး ။  ဘာကြောင့်ဆိုတော့ ကျမ ဆယ်တန်းအပြီး မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲ  ရုန်းကန်ရင်း ပညာတွေသင်ပေးခဲ့တဲ့ အမေ့ ရွာကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ငယ်ကလည်းငယ် အလှသွေးကြွယ်တဲ့အရွယ် ယောက်ျားတွေ  မျက်စိကျလောက်တဲ့ တင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးကြီး ရင်ကြီးကြီးမောက်မောက် ခါးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့  အပျိုရိုင်းလေးဆိုတော့ ရွာသားတွေ မျက်စိထဲ ကျမ ကို အတော်လေး မျက်စိကျနေကြသည်ပေါ့ရှင်…

မွေးစားသမီးသန်းသန်း လက်ခုံပေါ်ရောက်နေသော လရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်များကို လျှာဖြင့်သိမ်းကာ မြိုချလိုက်သည်။ပြီးမှ အားမရသလို လီးကိုပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းပြီးနှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းလုပ်ခါ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ဆောင့်ချသည်။ ဒစ်ပေါ်ရုံ ထုတ်ခါ ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို  လျှာဖြင့်သိမ်းသိမ်း လျက်သည်။ပြန်လည်မာန်ကျနေသော လီးတချောင်းကို လက်ဖျားနုနုလေးဖြင့် အဖိုးတန်ပစ္စည်းတစ်ခုလို တယုတယ ကိုင်နေသေး၏။လီးထိပ်မှ လရည်တစ်စက် ဖြတ်ခနဲထွက်လာသေးသဖြင့် လျှာကိုထုတ်ပြီးလျက်လိုက်သေးသည်။ “မ သန်း..တော်ပြီလေ.၊ လရည်မြိုတာ မဝသေးဘူးလား၊ကျွန်တော်တော့ ဒေါင်းနေပြီ၊” စိုင်းအိုင် အမေးကို သန်းသန်းကတစ်ခစ်ခစ် ရယ်ကာ သဘောကျရင်း လီးတံတလျှောက်ကိုလက်ဖြင့်ကိုင်နေရာမှ နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရှုံ့လိုက်သည်။ “ခစ်..ခစ်.အို..မဝပါဘူး..ပထမတစ်ခါပဲ အားရလိုက်တယ်၊နောက်ပိုင်းက နည်းနည်းလာတာကိုး၊” “မသန်းကလဲ လိုးလည်းမလိုးရပဲ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို သုံးခါတောင်မှုတ်တာတော့လွန်တာပေါ့..မသန်းက မှုတ်ရတာအရမ်းကြိုက်တာပဲနော်..ကျွမ်းလည်းကျွမ်းတယ်”  လီးကို နှာခေါင်းဖြင့်နမ်းရှုံ့နေသော သန်းသန်းက အောက်မှနေပြီးစိုင်းအိုင်ကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်ကာ ညှတုတုပြုံးလိုက်သည်။ကြမ်း ပေါ်ထိုင်မိန်းမထိုင်ထိုင်နေသဖြင့် ပိုးပျော့ထမီမှာသူ့တင်ပါးကိုကြွားလွင့်ခါ ပုံကျနေသည်။ရင်ဖုံးအကျီလက်ရှည်ပန်းရောင်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး…

ဆရာမရယ် ဆရာမဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်။ ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့ဆရာမရဲ့ဖြူဝင်းနေတဲ့ခြေသလုံးလေးတွေကိုမြင်လိုက်ရသည်. .။ ဆရာမ ဝိုင်းစက်တဲ့မျက်ဝန်းတွေ.. နှာတန်လှလှလေး. .နှုတ်ခမ်းပြဲပြဲဖူးဖူးလေး.. တွေဟာသူ့ရင်ကို တအားလှုပ်ရှားယစ်မူးစေသည်လို့ဆရာ ဦးသိန်းထွန်းနိုင်ထင်သည်. .။  ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်သည်ကျောင်းဆရာမမလုပ်ဘဲရုပ်ရှင်မင်းသမီးလုပ်ဖို့ကောင်းသည် လို့ဆရာဦး သိန်းထွန်းနိုင်ထင်သည်. . ။ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်သူတို့ကျောင်းကိုရောက်လာတာ မကြာသေး။ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်သည်ရုပ်က ချောသည်. . ။ကိုယ်လုံးကတောင့်သည်. .။ အသားအရေလှသည်။အသံလေးကချိုသည်။ဘာလိုသေးလဲဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့် ရယ်..။ . . ဆရာဦးသိန်းထွန်းနိုင်သည်ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်သူ့ကျောင်းကိုစ..ရောက်လာတဲ့နေ့ကစပြီး..နေ့တိုင်း သူမရဲ့အလှအပ တွေကိုလေ့လာသုံးသပ်နေသူဖြစ်သည်. . ။ ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်ကိုသူ.. သဘောကျနေသည်ဆိုပါတော့. .။ ဆရာဦးသိန်းထွန်းနိုင်လိုဘဲဆရာမချစ်ချစ်ကျော်မြင့်ကိုစိတ်ဝင်စား နေသူတယောက် ရှိနေသည်. . ။သူကတော့ဆရာမဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်အတန်းပိုင်ဆရာမလုပ်ရတဲ့ဆယ်တန်း အေအတန်းက ကျောင်းသားပေါ်ဦးထွန်းပါဘဲ. .။  ပေါ်ဦးထွန်းသည်ဆရာမဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်အတန်းထဲဝင်လာသောအခါ အတန်းသား ကျောင်းသားကျောင်းသူအားလုံးက   ( မင်္ဂလာပါဆရာမ)   လို့တပြိုင်နက်အော်နုတ်ဆက် လိုက်တဲ့အချိန်ကထဲကဆရာမကိုစူးစိုက် ကြည့်နေသည်. . ။ဆရာမအတန်းထဲကို လမ်းလျောက်ဝင်လာတာမော်ဒယ်လ်တယောက်လိုဘဲလို့သူထင်သည်. . ။အထူးသဖြင့်…

မီးရဲ့ကိုကြီး မီးရဲ့နာမည် က ဆောင်းပပအောင်။ အသက်ကတော့ 23 နှစ်။ မန်နေဂျာလက်ထောက်။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို  အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးဆီသို့ တက်လှမ်းရာ ကိုကြီးနဲ့ ဆုံရတာ။ ကိုကြီးက မီးရဲ့အထက်လူကြီး  မန်နေဂျာ။ ကိုကြီးလို့သာ ခေါ်တာပါ။ ခုဆို ကိုကြီးအသက်က 40 ပြည့်ပြီ။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုကြီးလို့ခေါ်တာ။ ကိုကြီး နာမည်က စိုးမိုး အောင် လူအေးလို့ပြောရင် မမှားဘူး။ အကြီးအကဲတေနဲ့ဆုံရင် သောက်ဖြစ်တာကလွဲလို့ အားလုံးရှင်းတယ်။   မီးရဲ့ ပထမဦးဆုံးဆို တာထက်ပိုတဲ့ ကိုကြီး မီးရဲ့ အရာရာ ပထမဦးဆုံးသော ကိုကြီး။ အဲ့နေက အင်တာဗျူးတဲ့နေ ကိုကြီးနဲ့စဆုံရတဲ့နေ့ ကိုကြီးကို မ ကြည့်ရဲဘူး။ လက်ရှိမှာကိုယ့်ကို စီစစ်ကြီးကြပ် မေးခွန်းတေနဲ့ သက်မဲ့သူကြီးလေ။…