Month: August 2021

ထဘီနီနီ အရည်ရွှန်းနေပြီ ကို့သဲလေးက ယူနီဖောင်းလေးနဲ့ လွလိုက္တာကြာ ခါးတိုအကျႌအဖြူ နီရဲရဲထဘီလေးနဲ့ ယဉ်ယဉ်လေးလှနေတဲ့ ချစ်သူလေးကို ကျ နော် ကြည့်ငေးနေမိတယ်။  ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရင်း ခါးကိုဆွဲဖက်လိုက်တော့ သက်စုခိုင် အသာရုန်းတယ်။   ထဘီလဲ လိုက်ဦးမယ်ကိုရယ်  မလဲနဲ့ကွာ။ ဒီယူနီဖောင်းလေးနဲ့မှ ပိုလိုးကောင်းမှာ   သက္စုက ကျနော့်ကိုမျက်စောင်းထိုးတယ်။    ကို့ခ်စ်သူ  သူနာပြုဆရာမလေးကို ယူနီဖောင်းဝတ်လေးနဲ့ ပိုလုပ်ချင်လို့  ဟွန်း အဝတ်တွေ ပေကုန်မှာပေါ့   ပြန်လျှော်ရင် စင်ပါတယ် သက်ရဲ့  ပြောရင်း ထဘီနီလေးပေါ်က ပေါင်သားအိအိကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သက္စုက ခေါင်းပေါ်ဆောင်းထားတဲ့ ကဒ်အဖြူလေးကို ချွတ်ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်တယ်။ ထူပြည့်ပြည့် နီနုနု  နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပြွတ်ခနဲ ကျနော် ငုံနမ်းစုပ်ယူလိုက်ရင်း ခါးလေးကို တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။  နှုတ်ခမ်းချင်း…

မာနရှင် ဥမ္မာခင် ”သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား” ”ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါ ပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့”   ”အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ”   ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင် သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေ ယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက် ချစ်ကြသည်။ သူက မိဘမရှိ။ ဦးလေးဖြစ်  သူက ကြည့်ရှူ့စောင့်ရှောက်ထားတာ။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေ  နဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးည…

လုပ်ရက်တယ်ဆုရယ် ကျွန်တော်ဆေးရုံကအိမ်အပြန်လမ်းမှာကျွန်တော်ရင်ထဲမှာပျော်ရွှင်ခြင်တွေပြည့်နက်နေသည်ဘာကြောင့်ဆိုကျွန်တော်အလုပ်ထဲ တွင်ထိခိုက်မှုဖြစ်ပြီးဆေးရုံတတ်နေခဲ့သည်မှာတစ်လခန့်ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ကျွန်တော်ကိုအရမ်းချစ်သောကျွန်တော့်မိန်းမဆု ကတော့သူ့ညီမလင်မယားပျော်ပွဲစားသွားသောကြောင့်အိမ်စောင့်ပေးရန်သူ၏ဇာတိသို့သွာမည်ဟုပြောသွားသည်။်သို့သော်ယနေ့ တွင်သူပြန်လာမည့်နေဖြစ်သည့်အတွက်ရင်ခုန်မှုများရင်ချစ်ဇနီးလေးကိုစောင့်နေမိသည်။အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးချစ်ဇနီးလေးကိုလွမ်း နေသောကြောင့်ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တူး……..တူး……..တူး……….   တူး………တူး……..တူး……….   လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လီဖုန်း မှ……………  လမ်းမှာမို့ဖုန်းသံမ ကြားတာလားမသိဘူး    ထပ်ခေါ်ကြည့်ဦး မှ   လူကတင်းနေပြီလေ မလိုးရတာကြာလှပြီကိုး  တူး…………..တူး…………..တူ………………..     ဟယ်လို………….   မောနေတဲ့အသံနဲ့ဖြေလိုက်တဲ့ဆုသံလေးကြားလိုက်သည်   ဟယ်လိုဆု   ပြန်လာနေပြီလား  ကိုတော့အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ   မိန်းမကိုလွမ်းနေပြီကွ   ဘယ်ရောက်နေပြီလဲဟင်   ကျွန်တော် ဆက်တိုက်ပြောလိုက်သည်။  ပြောနေရင်းတွင်သူဘက်ကအသံတသံထူးဆန်းစွာကြားလိုက်သည်။ အား.   ရင်တစ်ခုလုံးပူနေပေမဲ့ သူမဘက်ကအဖြေလေးကိုစောင့်နေမိတယ်  ကို   ဆုကိုခွင့်လွတ်ပါနော်   မဖြစ်သင့်ပေမဲ့  သွေးသားရဲ့ဆန္ဒကိုလိုက်မိသွားတယ်   ဆုတောင်းပန်ပါတယ်နော်  ကျွန်တော့်ရင်တစ်ခုလုံးကွဲကြေသွားတယ်ဗျာ   ဆု   ဘာပြောတာလဲဟင်   ဆု   ထိုချိန်   အာ့……….အား…….    ကိုသိချင်ရင်   ဆု့ရဲ့စာအုပ်လေးကိုရှာပြီးဖက်လိုက်နော် ဆု့မအားလို့   ဒါပဲနော်   ဆု   ဆု   ဆု  တူး………..   ကျွန်တော့်ကမ္ဘာကြီးမှောင်မိုက်သွားတယ်ဗျာ   ကျွန်တော့်ကိုအရမ်းချစ်တဲ့ဇနီးလေး  ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲ …

မယားညီအစ်ကို “ဖတ် . . ဖတ် . . ဖတ် . . ဖတ် “ အသားစိုင်ချင်း အားပါပါ ရိုက်သံက တိတ်ဆိတ်သည့် ညထဲ စည်းချက်မှန်မှန် ထွက်ပေါ်နေသည်။  ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြတ် နှင့် ငဖယ်ထောင်းချိန် ငရုပ်ဆုံထဲ စေးကပ်နေသည့် ကျည်ပွေ့လို အသံမျိုးကိုလည်း သဲ့သဲ့ ကြားရတတ်သည်။  အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းနှင့် ကြိတ်၍ ညည်းညူသံတို့ကိုလည်း တိုက်ခန်းကျဉ်းလေးထဲမှ သုံးထပ်သား နံရံပါးပါးတချပ်က မတားဆီး နိူင်။  “အင်း . . အ . . ရှီး . . အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . လုပ် လုပ်…

နောင်တနေ့ရက်များ နယ်မြိုလေးတစ်မြို့  အဖေနဲ့ အမေက ဝန်ထမ်းဘဝမို့ ကျနော်တို့ မိသားစုဘဝက ထွေထွေထူးထူး သိပ်မရှိပါဘူး။ ဆင်းလည်း မ ဆင်းရဲသလို ချမ်းသာလည်း မချမ်းသာပါဘူး။  ပုံမှန် ကျောင်းတက်။ ကျောင်းဆင်း ဘဝနဲ့ဖြတ်သန်းလာလိုက်တာ ကျနော်ခုနှစ်တန်း  အရွယ်ထိပေါ့။  ခုနှစ်တန်းရောက်တော့ အမဝမ်းကွဲတစ်ယောက် အိမ်ကိုရောက်လာတယ်။ အမေ့ဖက်ကပေါ့။   အမဝမ်းကွဲ ရဲ့ အမေ ရော အဖေရော ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားပီး သူနေတဲ့ ရပ်ကွက်ကလည်း သိပ်မလုံခြုံ အိမ်ကလည်း မကောင်းတာနဲ့ အမေက မ  သင့်တော်ဘူးဆိုပီး အိမ်မှာခေါ်ထားလိုက်တာ။ အမက စတိုးဆိုင်မှာ စာရင်းကိုင်။ အမရဲ့ပုံစံကို နည်းနည်းပြောပြထားရအုံးမယ်။  အမက အသက် ၂၉။ ပိန်ပိန်ပါးပါး။ ပိန်ပိန်ပါးပါးဆိုပေမဲ့ သူရှိသင့်ရှိထိုက်တယ် နေရာတွေမှာတော့ ရှိတာပေါ့ဗျာ။ (ကိုယ့်လူတို့ က ဟာ…

ပြဿနာ ရဲ့ အစ ကျတော်ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝက.ပဲခူးမှာကျောင်းတက်တယ်..နယ်ကနေ.ကျောင်းလာတက်ပေမယ့်..အသားကတော့နဂိုဖြူ တယ်..အရပ်က၅ပေ၆လက်မ..ပေါင်က၁၂၀လောက်ရှိတယ်.ကျတော်နေတဲ့အိမ်က..ဦးလေးတို့အိမ်.   ဦးလေးတို့အိမ် မှာ..ဦးလေး၊.သူ့မိန်းမ..မသန်း..၊ခယ်မ..မမိုး၊ကျတော်နဲ့ဆို..အားလုံး(၄)ယောက်နေကြတယ်..တခါတရံ.မသန်းက..သူ့စတိုးဆိုင်ကမ ခိုင်ကိုခေါ်လာတက်တယ်..သူ့ယောက်ကျား..ဘန်ကောက်ကို..ကုန်ပစ္စည်းသွားတင်တဲ့အချိန်ပေါ့.. ဒီနေ့မသန်းကစောစောထတယ်..ကျတော်လည်းစာကျက်နေတုန်း..”မမသန်း.စောလှချည်လား..”..”ဒီနေ့စနေလေ..ဆိုင်စောစော သွားမလို့..”ဪ”””ငါအောက်သွားမလို့..လိုက်ခဲ့ပါဦး”..မသန်းကသရဲကြောက်တက်တယ်..”မမသန်းမြန်မြန်လုပ်နော်..ကျ တော်..စာမရသေးဘူ..””အေးပါဟယ်..”ကျတော်လည်း..မမသန်းအိမ်သာတက်နေတာ.ထိုင်စောင့်နေရတယ်..”မမသန်း..မပြီးသေး ဘူးလား..ဘာတွေလုပ်နေလဲ..’လုပ်စရာလားဟဲ့.”..”သိပါဖူးဗျာ..ယောက်ကျားက..ခရီးထွက်နေတော့..ဟားဟားဟား…… ”..မင်း မင်း”..နင်နော်..”ပေါက်ကရ.မပြောနဲ့..ငါဗိုက်နာနေတာ..မနေ့က..မရမ်းသီးတွေ.စားလိုက်လို့”..”ကဲပါ…ဖြည်းဖြည်းလုပ်”…ခဏနေ တော့..ရေဆေးသံကြားလိုက်တယ်..”’ပြောင်အောင်လည်းဆေးဦး…တော်ကြာ..”..”ဟဲ့.ငါကသန့်ပြီးသား..နင်သာမပြောလိုက်ချင် ဖူး..ဟိုနေ့ကအိပ်နေတာများ…ဟင်း..” ”ကျတော်က..ဘာဖြစ်နေလို့လဲ..””ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..နင်ဟာကြီးက..လွှတ်တော့ မယ်..ဒုံးကျည်ကျနေတာပဲ..တကတည်း..ထောင်မတ်နေတာပဲ”…”ဟုတ်လား..ကျတော်တောင်မသိဘူး”..ဘယ်သိမလဲ..နင်ကအိပ် နေတာကို”…”ကဲပါ..ပြီးရင်..ဆင်းတော့…စာကျက်ရဦးမယ်..”..”ငါလည်း..နင်ပြောတာနဲ့..ပြောင်အောင်..ဆေးနေတာ..ဟေ့..ပြီး ပြီ.”ဆိုပြီး..တံခါးဖွင့်ဆင်းလာတော့တယ်…..””ကဲ..ကိုယ်တော်..စာကျက်လို့..ရပြီ”’..မမသန်းလည်း..အပေါ်တက်..အခန်းထဲဝင် သွားတော့တယ်…. တရေးတမော..အိပ်ပြီး..နိုးလာတော့..မမသန်းပြန်ရောက်နေတယ်..”မမသန်း..ဘာလို့အစောကြီးပြန်လာတာလဲ..”..”ဗိုက် က.အရမ်းနာတဲ့အပြင်..ဇာတ်ကြောတွေပါထို့းလို့ဲ့..ပြန်လာခဲ့တာ..”..”ဪ..ဆေးလေးဘာလေး..လိမ်းထားလေ”..”ဆေး ကတော့.ကိုယ့်ဘာသာလိမ်း..ဇာတ်ကြောတော့ဆွဲပေးမယ်..”..”’အေးဟယ်..လာစမ်းပါ..”..ကျတော်လည်း..အခန်းထဲဝင်လိုက် တယ်..”မမသန်းမွေ့ယာအောက်ဆင်း..ကျတော်.နောက်ကနှိပ်ပေးမယ်”..မမသန်း..ဂုတ်ကိုစတင်နှိပ်ပါတော့..”အ..အ..နင်ကနှိပ် တက်သားပဲ…””..ပါးပါးလေးပဲရှိသေးတယ်..အ..အ…ထိလိုက်တာ..ကောင်းတယ်..ဟ.အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မင်းမင်းရယ်..နှိပ် လက်စနဲ့..ငါ့ဗိုက်ပါ…ဆေးလိမ်းနှိပ်ပေးပါလာ…”.”နှိပ်တာကရပါတယ်..ဘေးလူမြင်လို့..မကောင်းဘူး””’ဘယ်သူရှိတာမှတ် လို့..””အာဆို..မမသန်းပက်လက်လှန်လိုက်..အကျီ ၤမ.တင်ထား…ဘယ်နားလေးလဲ..””ဒီနားလေးဆိုပြီး”..ထပ်ဆင့် အပေါ်ကိုပြ တယ်..ကျတော်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး..လိမ်းပေးပွတ်ပေးတာပေါ့..မမသန်းကိုကြည့်တော့..မျက်လုံးမှိတ်ပြီးဇိမ်ခံနေ တယ်..”မမသန်း..ထမီဖြည်လိုက်မယ်နော်..””အေး.အေး”ထမီဖြည်ပြီးတာနဲ့..ဆီးခုံနေရာလေးကို.ပွတ်လိမ်းပေး..လက်ဖနောင့်လေး က..ဆီးခုံအောက်ကို.မထိတထိလုပ်ပေးနေရင်း..”မမသန်း..အမွှေးတွေရိတ်ထားတာလား..”အေး..”..”စိမ်းနေတာပဲ..ကြည့်ချင်  တာ..”ကြည့်ချင်..ကြည့်ပေါ့”..”ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်… ဆိုပြီး..ဆွဲချွတ်လိုက်တော့..မမသန်းက..တင်ပါးတွေကြွပေးတယ်..”မမသန်း..အဖုတ်ကြီးက..ဖောင်းကားနေတာပဲ..ချစ်စရာ ကြီး..”နင်ချစ်ချင်နေတာ..အရင်ထဲကသိတယ်..”ဘယ်လိုသိတာလဲ..မမသန်း”..ဘယ်လိုသိရမှာလေ..နင်စာကျက်တိုင်း..ငါအခန်း ဘက်လှည့်ကျက်တယ်..ငါရေချိုးရင်..နင်ကြည့်နေတာ..သိသားပဲ..”.”ဟုတ်တယ်..မမသန်းရ..ကျတော်လည်း..မမသန်း အဝတ်အစားလဲတိုင်း..ကြည့်တယ်..ထမီပြင်ဝတ်တဲ့အခါ..ပေါ်သွားနဲ့.ဆီးခုံဖြူဖြူကြီးတွေကြည့်ရတာ..အမောပဲ””..”ငါ့ကို..လိုးချင် နေတာပေါ့..ဟုတ်လား”..လို့းချင်တာပေါ့..မမသန်းရယ်..ဦးလေးမျက်နှာရှိနေလို့…”ငါလည်း..နင့်လီးကြီးကိုမြင်ကတည်းက..စောက် ပတ်က.ယားနေတာ…နင့်ဦးလေးတော့..မသိစေနဲ့နော်..”.”အင်းပါ…မမသန်းအကုန်ချွတ်..တကိုယ်လုံးကြည့်ချင်လှပြီ..”..မမသန်း အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်တော့”’..ဘယ်လိုပြောမလဲ..ရေးဆေးငါးအသွင်လို့…တောင့်တင်းတဲ့..ခန္ဓာကိုယ်မျိုးကြီး..အားရစရာ ကြီးပေါ့ဗျာ…မမသန်းကို..နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်… လျှာခြင်းကလိ..လက်ကလည်း..နို့တွေကိုကိုင်..ကိုင်ရတာလည်းအားရစရာကြီးဗျာ..လက်ထဲမှာ..ပြည့်နေတာပဲ…နားဖျားလေးတွေ ကို..သွားလေးနဲ့ကိုက်…လျှာနဲ့ထိုးပေး..နို့သီးလေးတွေကို..ချေပေးလိုက်တာ..မမသန်းခဗျာ..တည့်တည့်မတ်မတ်တောင်..မရပ်နိုင် ဘဲ..”’အင်း.အင်း..အာ…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်းဟင်း..မင်းမင်း..မမသန်းကို..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွာ..”….ကုတင်ပေါ်လဲချလိုက် ပြီး..နို့တွေစုပ်..နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ချေပေးပြီး..ဗိုက်သားလေးတွေကို..နေရာလွတ်မကျန်..လိုက်ယက်နေလိုက်တယ်..လက်က လည်း..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အပြားလိုက်ပွတ်ပေးနေတော့…အသားဖြူလို့လားမသိဘူး..စောက်ရည်တွေ..  ..တော်တော်လိုက်လာတယ်…အဲဒါနဲ့ပဲ..လျာကို..ဆီးခုံကိုယက်လိုက်တော့..”မင်းမင်း..မလုပ်နဲ့လေ..ဖုန်းနိမ့်မှာပေါ့..”ကျတော့ခေါင်း ကိုအတင်းဆွဲတော့တာ..ဘယ်ရမလဲ..အတင်းကို..စောက်ဖုတ်ပတ်လည်နေရာများကို..ယက်ပေးလိုက်တော့..နည်းနည်းတော့ငြိမ် သွားတယ်..ဆက်လက်ပြီးတော့..စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ..တော်တော်ထူတယ်..လျှာနဲ့.မနည်းကို..ကလော်နေရတယ်..နှစ်ဖက် စလုံးယက်ပေးပြီး..စောက်ခေါင်းထဲကို..လျှာချွန်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တော့…လျှာဒဏ်မခံဖူးတဲ့..မမသန်း..ကော့လန်တက်တော့တာ ပဲ..”အိုး..အိုး..ဟင်းဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်…အား..အား..အိုကွယ်..ဟင့်..ဟင့်…မင်းမင်းရယ်..မမသန်းကို..ဘယ်လိုတွေလုပ်ပေးနေ တာလဲ….အို..အို..ပြောကာမှ…အင်း..အင်း..မရတော့ဘူး..မမသန်းမခံနိုင်တော့..ဖူး….လိုးပေးပါတော့…အား..အား..””’မမ သန်း..အလိုးခံချင်ပြီလား..”.”ခံချင်တော့ပေါ့မင်းမင်းရယ်…လိုးပေးတော့..နော်”’…ကုတင်ပေါ်..တစောင်းလေးထား..ဒူးဆစ်လေးကို ကွေးလိုက်တော့..တင်းပါးသားကြီးနှစ်ခုကြား..ပြူးထွက်နေတဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်ကိုရွှဲနေတာပဲ..လီးကို..အဖုတ်ဝမှာ …

ဆရာမလေးကိုသားမယားပြုကျင့်ခြင်း ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်အိမ်ထောင်ပြုမည်ဆိုလျှင်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရမင်္ဂလာလက်ထက်ပွဲကို ကျင်းပ  လေ့ရှိကြတယ်။  နယ်ခြားနေတဲ့စုံတွဲတွေဆိုတစ်ဖက်မှာတစ်ပွဲစီကျင်းပကျတယ်။အများအားဖြင့်မိန်းကလေးဘက်မှာ ကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။   အချို့သောသူတွေအဖို့တစ်ပွဲသာကျင်းပသဖြင့်ကျန်တစ်ဖက်ကအပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေအခက်တွေ့ ကြရတယ်။  ယခုဇာတ်လမ်းကထိုပြသနာကိုအစပြုပြီးအိအိငြိမ်းဆိုတဲ့ကောင်မလေးအတွက်လမ်းနှစ်သွယ်ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့ တယ်။  တစ်ခုကိုရွေးချယ်ရင်ကျန်တစ်ခုကိုရင်နာစွာစွန့်ပစ်ရမှာပါ…။   အလယ်တန်းပြဆရာမလေးအိအိငြိမ်းချစ်သောကိုနှင့် အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ကိုအလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင်အိအိငြိမ်း  တစ်ယောက်တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။   အိအိငြိမ်းမှာ ကိုနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ကိုနှင့်တစ်ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။  အိအိငြိမ်းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် ကိုကအိအိငြိမ်းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။  ဟိုနေ့ကထဘီလေးကိုအသာလှန်ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်ကိုကပြီးသွား သည်။  အိအိငြိမ်းမှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။  အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေး များမှာအိအိငြိမ်းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။ အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့ နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။  သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။  ကျောင်းချိန်တွင်ဆိုလျှင်အိအိငြိမ်းသည်ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါး ပါးလိမ်း၍သူမဧ။်နက်မောင်လှသောဆံပင်များကိုထုံးထားသည်မှာ   ခန့်ညားချောမောလွန်းလှသည်။   နေ့ခင်းအချိန်များသည် ဆရာမလေးအိအိငြိမ်း၏ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမလေး၏ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီမှာအလွန်ပါးလွှာ   သည်မဟုတ် သော်လည်းတော်တော်လေးကိုပါးသည်။ထိုအခါကျောင်းအင်္ကျီအဖြူရောင်အောက်မှာထင်ရှားလှသော   အသားရောင်မြန်မာ ဘော်လီနှင့်ဝင်းဝါလှပသောနို့အုံကြီးများကိုအထင်အရှားမြင်နေရတတ်သည်။  ဆရာမ၏ဘော်လီပေါ်မှ၃ပုံ၁ပုံခန့်လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးသည်လည်းမြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအားစိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။ ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းများလမ်းလျှောက်လိုက်ရင် အဖြူရောင်ခါးတိုရင်ဖုံးလေးနှင့်ကျောင်းစိမ်းထမီအထက်ဆင်လေးကြားမှပေါ်ထွက်   လာတဲ့ဖြူဖွေးချောမွတ်နေတဲ့ခါးစပ်နေရာ လေးကဝင်းခနဲဝင်းခနဲ…ခပ်တင်းတင်းဆွဲစည်းထားသောအထက်ဆင်လေးအောက်မှတင်းရင်းကားထွက်နေသောတင်သားစိုင်တို့မှာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးကျင်ကျင်လေးအောက်မှသိသာထင်ရှားစွာကားထွက်နေတယ်….တင်သားတို့ရဲ့အောက်ပိုင်းနေရာလေးမှာ လည်းသိသာထင်ရှားစွာပေါ်ထွက်နေတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာအစင်းလိုက်  အထင်းသား….စစ်ကိုင်းအိုးးးလားဂစ်တာရှိ တ်လား…မင်းကြီးကြိုက်လား..အို…..ဘာနဲ့တင်စားခိုင်းနှိုင်းရမလဲမသိတော့။  လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ် သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။   တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါစသုံးရက်သာရှိသေးတဲ့အသစ်ဆက်ဆက်ဇနီးသည်လေးအိ အိငြိမ်းအိမ်တံခါးခေါက်သံကြောင့်အပြေးကလေး ထွက်လာမိသည်။လင်သားကိုမင်းသစ်အလုပ်ပြန်လာရင်ကြိုဖို့အလှဆုံးပြင်ပြီး အပြေးကလေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။တံခါးလေး…

ကျွန်တော် တကယ်ချစ်ခဲ့မိသော အခါ နေမျိုးတို့အိမ်သွားတော့ တီဌေးက ရှောင်နေတုန်းပါပဲ။ ၃၄ နှစ်ထိ စောင့်စည်းလာတဲ့ အပျိုကြီး ခုတော့ ရှက်နေရှာမှာ။ နေမျိုးက တီ ဌေးကို ကြည့်ပြီး မျက်စိမှိတ်ပြတယ်။ သိပ်မကြာဘူး သားအမိနှစ်ယောက် ဈေးဝယ်ထွက်သွားတယ်။ တီဌေးကို ဖန်လို့ရအောင် နေ မျိုးက ရှောင်ပေးတာပဲ။ တီဌေးနဲ့ ကျွန်တော်ပဲ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တယ်။  “တီဌေး ဟိုညက ပျော်ရဲ့လား”   မဖြေပါဘူး။ မျက်နှာကြီးနီပြီး  တီဗီထဲ စိတ်ဝင်စားသလို လုပ်နေတယ်။   “တီဌေး မဖြေရင် video တွေ အင်တာနက်ပေါ်တင်မှာနော်”   “ဆေးခပ်ပြီး မဟုတ်တာ  ဝိုင်းလုပ်တာ ဘာလို့ပျော်ရမှာလဲ”  တီဌေးက မျက်စောင်းထိုးရင်း ဖြေတယ်။   “ဒါဆို နေမျိုး လုပ်ပေးတုန်းက ပျော်တယ်ပေါ့”     တီ…

ကုန်းပါ့မယ် အဲဒီလောက်ကြီးမကြမ်းနဲ့ကွာ .. နာတယ်”” ပူကနဲ နားထဲတိုးဝင်လာသော အသံကြောင့် ခြေ အစုံကို ဖျတ်ကနဲ ရပ်လိုက်ရသည်။  ““ဘွတ် စွပ် ဘွတ် ဘွပ် စွပ် စွိ ပြတ်”” ““ဟို့ အိုး အိုး ကျွတ်ကျွတ် အရမ်းကြပ်တာပဲ ကွယ်”” ““နာရော နာသေးလား ဟင်”“ ““အ အ  အခုန လောက်တော့ မနာတော့ဘူး”” သုံးထပ်သား ခန်းစည်း လေးအတွင်းမှ တီးတိုးသံလေးများကို သူ့နားက သဲသဲ ကွဲကွဲဠကြားနေ ရသည်။ ““ကောင်းလိုက်တာ အင်း အင်း အင့် အင့်”” ဒါ ထက်ကျော်အသံ သူမှတ်မိသည်။ ကောင်မ လေးအသံက မပီမသ  ဗလုံးဗထွေးနှင့် ညီးတွားသံ တိုးတိုး လေးစုပ်သပ်နေသံလောက်သာ…

မိုးလောက်ကြီး ချစ်ပါတယ် အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး  တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို  အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း  ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယား ချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။  ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကို တင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ် ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ ယခု အိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။ နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို…