Month: August 2021

စုမွန်…….. စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေ မစိုသေး…ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုက   နုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ် အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ ခက်နေတာက သူမအဖုတ်မွေးကိုရိတ်မို့ သူ့မှာဘာ ကိရိယာမှရှိမနေခြင်း ပါ ။  ရုတ်တရက် သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင် ရိတ်ရိတ်နေတဲ့ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးကို သတိရမိသည် ။ သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်က သူမထက် နှစ်နှစ်ကြီးသည် ။ စုမွန်က အခု ၁၅နှစ်ဆိုတော့  အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ၁၇နှစ်ပေါ့ ။ စုမွန်နှင့်ကျော်ခိုင်တို့အခန်းနှစ်ခုကြားမှာ သူတို့နှစ် ဦးဘုံသုံးနေရတဲ့ ရေချိုးခန်းရှိပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ဦးအခန်းကနေ ရေချိုးခန်းဝင်ဖို့ တံခါးတစ်ချပ်ဆီ   ရှိပါတယ်…

သူငယ်ချင်းလည်း အမုန်းဆွဲ “သူ” ဆိုတာက မောင်မောင်ဦး ပါ။ “သူတို့” ဆိုတာက မောင်မောင်ဦးနဲ့ သိင်္ဂီမော် တို့လင်မယား။ ကျွန်မကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့  ငယ် သူငယ်ချင်း။ နေရာကမြန်မာရိုးရာ သင်္ကြန်ပွဲ ကျင်းပနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ ပြင်ပက တစ်နေရာ။ ဒီကိုလာရင်း မောင်မောင်ဦးနဲ့ စုံမိ တယ်။ သူတို့လင်မယားနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာ ခြောက်လလောက်ရှိပြီ။  သူကလည်း တစ်ယောက်တည်း။ နင့်မိန်းမရော လို့ မေးတော့ သူ့ ယောက္ခမ နေမကောင်းလို့ မြန်မာပြည်ပြန်နေတာ လေးလလောက်ရှိပြီ လို့ ဖြေတယ်။ အခု သူတို့အိမ်မှာ သူတစ်ယောက်တည်း ပေါ့။ သူတို့အိမ်က အိမ်ဆိုတာထက် ကွန်ဒိုမီနီယံတိုက်ခန်းလို့ လို့ပြောရမှာပါ။ ဒီအခန်းကို ကျွန်မ မကြာခဏ ရောက်ဖူးတယ်။ ပွဲတစ်ခုခုရှိလျှင် လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးက…

အချစ်သစ် ကျွန်မနာမည်က ရတီဖူး။အသက်ကတော့၃၈နှစ်ထဲကိုရောက်နေပြီ။ အဖေကဗမာ အမေကတရုတ်ဆိုတော့ အသားကတော့ဖြူဖွေး နေတာပဲ။ မျက်နှာလေးကတော့ အမေ့အမွေရထားတော့ နုဖတ်နေတာပဲ။ အသက်အရွယ်ထက်တောင်နုသေးတယ်ရှင့်။ ငယ်ငယ် တုန်းကဆို ပိုးပန်းတဲ့လူတွေမှတစ်အားများ။   အဲ့ဒီအထဲကမှ အခုသားလေးရဲ့အဖေကိုချစ်မိပြီး ကျောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာ  အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တယ်ဆိုပါတော့။ ယောကျာ်းကတော့ ကျောင်းမတက်ပေမယ့် မြို့မှာလာအလုပ်လုပ်ရင်းကျွန်မနဲ့ ဆုံခဲ့ကြတာ။  အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ သူ့နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ရတာပေါ့။ အခုတော့ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့မှာ သားလေးအောင်ထက်ပိုင်ကို ဈေးရောင်း ပြီးတော့ ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်နေရတယ်။  ယောကျာ်းဆုံးသွားတာတော့ ၅နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ကုန်ကားမောင်းရင်းကုန်ကားမှောက် ပြီး ဆုံးသွားခဲ့တာ။ ယောကျာ်းဆုံးသွားကတည်းက သားလေးကို ကျွေးမွေးပြုစုလာတာ သားလေးတောင် ၁၀ တန်းရောက်နေပြီ။  သားလေးကလိမ်မာပါတယ်။ အမေ့စကားကို မြေဝယ်မကျနားထောင်လိုက်တာ။ သား ၁၀ တန်းရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်မတွေးမိလိုက်တာက ကျွန်မတို့သာဒီရွာမှာဆက်နေရင် ကြီးပွားမှာမဟုတ်သလို သား လေးပညာရေးလည်းနစ်မွန်းမယ်လေ။ ဒါကြောင့် အမျိုးတွေရှိတဲ့ ရန်ကုန်ကို…

မကဲနဲ့ မောင်ရယ် တစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အရင်ကလက် သမားဆရာ၊ ပန်းရံဆရာကြီးဖြစ်သည်။   သူကအများတွေလို လက်သမားသီးသန့်၊ ပန်းရံသီးသန့် ကျွမ်းကျင်တာမျိုးမဟုတ်ပေ။    လက်သမားလုပ်ငန်းကော၊ ပန်းရံလုပ်ငန်းပါ ကျွမ်းကျင်တာဖြစ်သည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊  ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေက သူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို  `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာ ဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ “ မောင်ကျော်ရေ………  မောင်ကျော် ”  “ လာပြီဆရာ…… ”  ဦးအေးမောင်၏ ခေါ်သံကြောင့် ပေကြိုးတစ်ချောင်းဖြစ် အလုပ်ရှုပ်နေသော  အသက်(၂၅)နှစ်အရွယ် လောက်ရှိသော လူငယ်တစ်ဦးက ဦးအေးမောင်၏ အနားသို့ရောက်လာသည်။ “ ငါအမိုးပြားဝယ်ဖို့သွားဦးမယ်………….လှသန်းကို ခေါ်သွားမယ်….မင်းဒီမှာနေလိုက်ဦး…”  “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ… ”   မောင်ကျော်မှာ …

အတွေ့ ဆရာအတက်သင်ကျောင်း ဆင်းပြီးနောက် ဖြူဖြူတစ်ယောက် တာဝန်ကျရာ နောင်ချိုမြို့ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် မူလတန်းပြ  ဆရာမအဖြစ် ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သူမ၏ အသက်သည် 22 နှစ်သာ ရှိသေးပြီး slim body ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ မပိန်မ ပါး ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ တင်သား ရင်သားများက ကြည့်၍ ကောင်းလှသည်။ အရပ်မှာ 5′ 4″ ခန့်ရှိပြီး တင်ပါးစုံထိ ရှည်လျှား သော ဆံနွယ်များက ဆရာမ ဆိုသည့် ဂုဏ်ပုဒ်ကို တင့်တယ်စေသည်။ ပါးပြင်တွင် စံပါယ်တင်မှည့်လေး ပါပြီး မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်း၊  မျက်တောင်ကော့ကော့၊ နှာတံဖြောင့်ဆင်းကာ အလွန်ပင် ချစ်စဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ပြုံးလိုက်တိုင်း ပေါ်လာသော ပါးချိုင့်လေးက  နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းလှသည်။…

အိမ်မက်ထဲက လိုးပွဲ ကျတော်က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ။ နံမည်ကတော. အောင်မြတ်ပါ။ စစ်တပ်ကနေ ပြောင်းလာတဲ. ဆရာဝန်ကြီးပေါ.ဗျာ။ အသက် ကတော. ၃၅ နှစ်ဗျ။ မိန်းမလား ရှိတာပေါ.၊ အသက် ၂၅နှစ်အရွယ် ဆရာဝန်မလေးပေါ.ဗျာ။ ကျတော်လား သူ.အရင် အများကြီး  ထားခဲ.ဖူးတာပေါ. မယူတာပဲရှိတယ်။ လူကောင်ထွားထွား အရပ်က ၅ပေ၁၁လက်မ၊ ပောင်ချိန် ၁၆၀ ဆိုတော. လူကောင်ကြီးကြီး  ဟိုဒင်းလဲ ကြီးကြီးပေါ.ဗျာ။ စော်တွေဆို ဘယ်တွေ.မရှောင်ပဲ အပျိုကော အအိုကော လင်ရှိတာကော တခုလပ်ကော ဘာမှ မရှောင် ဘူး တွေ.မရှောင်ပေါ.ဗျာ။ လူပျိုပေါက်ဘဝထဲက အတွေ.အကြုံတွေရှိလာတော. ဆရာဝန်လဲ ဖြစ်ကော ဘာပြောကောင်းမလဲ  လိမ်.လို. သိပ်ကောင်းပေါ.ဗျာ။ အခုပြောမှာက ကျတော်နဲ. မန်းတလေးမှာ တွေ.ကြုံခဲ.ရတဲ. အဖြစ်အပျက်ကိုဗျ။ကျတော.မိန်းမက  နေပြည်တော်မှာ…

အမှောင်ကမ္ဘာမှာ သာသောည ကဲ အဖွားမြေးလေး  အဖွားပြောစရာရှိတယ် လာပါအုံး   ဟုတ်ကဲ့ အဖွား   ကျနော် အဖွားအနား လျှောက်သွားလိုက်ပြီး   အဖွားဘာ ပြောမလို့လဲ မြေး ကို  မြေးလေး မနက်ဖြန်ဆို အသက် ၁၈ ပြည့်ပြီ  ၁၀ တန်းလည်း အောင်ပြီးလို့ တက္ကသိုလ်တက်နေတာ သချာၤ  ဒုတိယနှစ်ရောက်နေပြီနော်  မြေးလေး ကို အဖွားလက်ထဲ ကျွေးမွေးစောက်ရှောက်လာတာ အခု စိတ်ချလို့ ရပြီဆိုတော့ ရော့ အဖွား  အိမ်နဲ့ခြံစာချုပ် ဒါက အဖွားဘဏ်စာအုပ် မြေးနာမည် ပြောင်းထားတယ် ရော့ ဒါက အဖွားရဲ့အိမ်ငှားထင်ထားတဲ့ အိမ်တွေရဲ့ စာချုပ် အိမ်တွေရဲ့လခနဲ့တင် တစ်လသိန်းနှစ်ဆယ် ရမယ် ဆိုတော့ အဖွားလေး မျက်နှာငယ်စရာ မလိုတော့ပါဘူး စာကိုအေးဆေး သင် ဘွဲ့ရပြီးရင်…

ချစ်ဇနီးလေး၏သစ္စာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ခဲ့တာအချိန်တော်တော်ကြာ  ခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင်တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်   အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော်   ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့်ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော်   နာမည်ကဦးကိုကိုပါအသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ   ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂   နှစ်ရှိပြီကျွန်တော့်ထက်ငယ်တော့အလိုလိုက်ပြီးချစ်နေရတာပေါ့   ကျွန်တော်ညနေ၆နာရီလောက်ပွဲရုံကပြန်လာတော့ချစ်ဇနီးလေး   နွယ်နီတစ်ယောက်အိမ်အလည်ဧည့်ခန်းမှာကိုအလှဆင်နေရင်း   အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။”အကို ဒီနေ့ပြန်လာတာ   စောတယ်နော် အရောင်းအဝယ်မကောင်းလို့လား” ”ကောင်း   ပါတယ် မိန်းမရယ် ” ပြောရင်းချစ်ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ   ဖက် လိုက်တယ်။ ”အာ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ  ဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ” ”ချစ်လို့ပါမိန်းမလေးရယ် ချစ်လို့   ဆိုတာ ဘာလဲသိလား” ”သိဝူး အကိုပြောပြ” ”ချစ်လို့ဆိုတာ  လိုးချင်လို့လေ” ”ဟွန်းသူ့ကြည့်တော့ ငါးမိနစ်လောက်ဆိုပျော့   ဖတ်နေပြီ”  ”ကိုယ်သိပါတယ်’ ”အာ့ဆိုဘာလို့လိုးနေသေးလဲ”  ”မင်းစိတ်ကျေနပ်အောင်လို့လေ” ”အကိုကလဲမကြောက်ပါနဲ့   အကို့ဆီကနေ  နွယ်ဘယ်မှထွက်မပြေးသွားပါဘူးရှင့်” ”အွန်း  ပါမိန်းမလေးကလဲ အခန်းထဲသွားကြမယ်လာ” ကျွန်တော်တို့  လင်မယားနှစ်ယောက် က အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့တစ်  ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောဆိုဆက်ဆံကြပါ  တယ်။…

နမ်းလိုက်တော့မယ်နော် “ဟယ်….င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ….. မေမေ မေမေ….လာပါအုန်း….ဒီမှာ ဇာလေး´ ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ……..´´ အိမ်ရှေ့ ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင်  အုတ်ခဲတွေခုနေသော မြင့်ကျော်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာ သည်။ “တော်တော်လှတာပဲ…..ဟင်း´´ အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့်စပ်မထိ ဖြစ်နေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် အိမ်ထဲမှအသက်လေးဆယ်အရွယ် ဖြူဖြူ၀၀အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်ထွက်၍လာသည်။ “ဟဲ့ သမီး….ဘာဖြစ်နေတာလဲ´´ “ဒီမှာ မေမေ မတွေ့ဘူးလား….သမီး ဇီဇဝါပင်တွေ ငုတ်တိုပဲကျန်တော့တယ်…..ဟိုတောသား လက်ချက် မဟုတ်လား….´´ ဇာလေးဖြူ ငိုသံပါနှင့်ပြောနေသည့်ကြားက နောက်ဆုံးစကားတွင်ဒေါသသံက ပါလာသည်။ မြင့် ကျော် အုတ်ခဲတစ်လုံးကိုလှမ်းယူရင်း ဇက်ကလေးပုသွားသည်။ “ဟယ်…..ဇာလေးကလဲ….မေမေခိုင်းလို့သူလုပ်ရတာဘဲ ကွယ်…..သမီးပန်းပင်တွေကလဲပြန်ပြီးတက်လာမှာပဲဟာ…..နောက်ပြီး ကိုယ့်အစ်ကိုဘဲ တောသား တောသားနဲ့ မခေါ်ပါနဲ့သမီး ရယ်…..´´ “ဟွန်း…..´´ ဇာလေးဖြူ မျက်စောင်းခဲ၍…

မုန်းတာ (စ/ဆုံး) မညိုမြိုင်က အသက်သုံးဆယ်ကျော်မှ ယောကျၤားယူတာ။ ငယ်တုန်းက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်တုန်းကတော့ အိမ်နီးနားချင်း  အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သုံးလေးငါးရက်လောက် လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အိမ်က အချိန်မီ  တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်ခွဲပြီး ရှမ်းပြည်ဖက်က အမျိုးတွေဆီပို့ ကျောင်းပြောင်းပြီး တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အားလုံးက အပျိုလို့ပဲ သိ ကြတာပေါ့။ အပျိုမှတော်တော့်ကို ထွားတဲ့အပျိုလို့ ပြောရမှာပဲ.. သွေးသားထိုးတက်ခါစ လေးငါးညလောက် အလိုးခံထားလိုက်ရ တော့ နို့တွေဖင်တွေက ချက်ချင်းလိုလိုပါပဲ သိသိသာသာကြီးကို ဖူးမောက်ဖွံ့ထွားလာတာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံတောင် မယုံမိဘူး။ အဲဒီမှာလဲ ကိုယ့်ထက်အတန်းကြီးတဲ့ အစ်ကို တစ်ယောက်နဲ့ ရက်ပိုင်းလပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ရည်းစားဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်လောက်ရက်ခြား ခြားပြီး အလိုးခံခဲ့ဖူးပေမယ့် မယူဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ရည်းစားသုံးလေးယောက်ပြောင်းခဲ့တာ ကျောင်းဆရာတစ်ယောက်ကိုတောင်  အဆစ်အလိုးခံလိုက်ရပါသေးရဲ့။  အဆစ်မှ တကယ့်အဆစ်လိုးသွားတာ အမှတ်တရပါပဲ.. ရည်းစားနဲ့…