ဟော်နန်းဒေဝီ

ဟော်နန်းဒေဝီ

ရှမ်းပြည်ဆောင်းညသည် အအေးရက်စက်လွန်းနေသည်။  ‘အခွန်ဘဏ္ဍာန်တော်များကို ဗိုလ်ယက်ခနှင့် တပည့်များက သိမ်းပိုက် လိုက်ပါပြီ ခင်ဗျား’…  ‘ဟင်…တောက်…ယက်ခခွေးမျိုး’ စပ်ခွန်ကြာ လက်သီးနှစ်ဖက်ဆုပ်ရင်း…အံကြိတ်လိုက်သည်။ ‘မောင်ကျော်’  … ‘ဖရာ့’…   စောမြတ်သန္တာ … သမီးငယ် နို့စို့နေရာသလွန်ထက်မှ ဖရိုဖရဲလူးလဲထပြီး… စပ်ခွန်ကြာထံ အပြေးကလေး လာ၏။ ရုတ်တရက်ထလိုက်၍ ရှည်လျားသောနန်းတွင်းလုံချည်က ပိုးသားပျော့ပျော့မို့ လျောပုံဆင်းသွားလေရာ စောမြတ်သန္တာ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများမှာ ဝင်းကနဲပေါ်ထွက်သွားပြီးပေါင်တံ ဖြူဖြူကြီးများမှာ ခုံထမောက်မို့နေသော ေ-ာက်ဖုတ်ကလေးမှာလဲ  တန်းကနဲပြူးထွက်လာခဲ့ ရလေသည်။

ထိုအခါ စိုင်းဝဏ္ဏမျက်လုံးများက ဝင်းဝင်းတောက်ပသွားပြီး စောမြတ်သန္တာ၏ ေ-ာက်ဖုတ် လေးကို တဝကြီးမြင်လိုက်ရာ ရင်ထဲပူနွေးသွားပြီး တလှပ်လပှ ်ခံစားလိုက်ရလေသည်။ စောမြတ်သန္တာမှာလည်း ရှက်လွန်း၍ ထမီ ကို ကောက်ယူကာ….သလွန်စီသို့ ပြေးဝင်သွားလေသည်။ စပ်ခွန်ကြာမှာကျောပေးကာဟော်နန်းအပြင်သို့ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ကြည့်ရင်း ဒေါသဖြစ်နေမိ၍ သတိမထားမိလိုက်ရှာပေ။  ‘စိုင်းဝဏ္ဏ…’   ‘မှန်…မှန်ပါ့ဖရား…အမိန့်ရှိပါအရှင်’ …   ‘ယက်ခကိုဖမ်းဘို့… လူစု…အခုထွက်မယ်’ …  ‘မှန်ပါ့ဖရာ့’…   စိုင်းဝဏ္ဏ အပြေးထွက်ခွာသွားလေ၏။ နှင်းတွေကတဖွဲဖွဲကျနေသည်မို့ အရာခပ်သိမ်း ဝေ့ ဝဲနေကြ၏။ တိတ်တဆိတ် ချီတက်နေသော ဗိုလ်ယက်ခတို့ စခန်းကို ဝိုင်းထားကြသည်။ သို့သော် အသံကစိုးတစ်မျှ မကြားရ၊ မီး ရောင်လက်လက်ကလေးမှမမြင်ရ… စပ်ခွန်ကြာနှင့် လက်စွဲတော်သူရတို့ စခန်းထဲဝင်၏။

‘ ဝဏ္ဏ … ဘယ်ရောက်နေလဲ’  ‘ တပ်သားတွေကြားထဲမှာ တွေ့ခဲ့တယ် ဖုရာ့ ..အချက်ပေးတာနဲ့ ဝင်တိုက်ဖို့ အသင့် ပြင် နေပါတယ်  ..ဖရာ့’ တဲအတွင်းသို့ .. စပ်ခွန်ကြာတို့နှစ်ယောက် ခုန်ဝင်လိုက်၏။ ‘ဟင်… တော်ဘုရားကြီး ပါလား ’  ဗိုလ်ယက်ခက ဝတ်လစ်စလစ် ဖြင့် မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို ခြေနှစ်ချောင်း မိုးပေါ်ထောင်ပြီး ပယ်ပယ် နယ်နယ် -ုပ်နေစဉ် ဖြစ်သည်။   ‘ အောင်မလေး ’ အသက်  (၁၅) နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသော မိန်းကလေးမှာ အိပ်ယာက လူးလဲထပြီး စောင်ကြီး ရစ်ပတ်လျှက်.. စပ်ခွန်ကြာ ရှေ့၌ ဗိုလ်ယက်ခ နှင့်  အတူလက်ထောက် ခေါင်းငုံ့ကာ … လက်အုပ်ချီလိုက်ရှာလေသည်။  ‘ ယက်ခ မင်းငါ့ရတနာတွေ … လမ်းက ဖြတ်လုတယ်ဆို ’   ‘ မ ဝံကြောင်းပါ … တော်ဖရားကြီး ဖရာ့ ’  ‘ ဟဲ့ .. ငါ့တပ်မှုး .. ဝဏ္ဏ ..ကို ခေါ် စမ်းဟေ့ ’ စပ်ခွန်ကြာက .. တဲအပြင်သို့ လှမ်းအော်လိုက် လေ သည်။

‘မှန်ပါ့ .. တပ်မှုးဝဏ္ဏ .. လောင်းလုံတောင်ကြား မစစ်ခင်ကပင် .. ပျောက်နေကြောင်း ကျွန်တော်မျိုးလျှောက် တင်ဝံ့ပါသည် ဖရာ့ ’    ‘ ဟဲ့ .. ငနေမျိုး .. ဒါဖြင့် ဒီကောင် ဝဏ္ဏ.. ဘယ်ရောက် သွားလဲဟ.. လိုက် ကြစမ်း ’   ‘ ဒေါက်… ဒေါက်.. ’    ‘ မောင်တော်လားဟင် ’   ‘ အင်း ’   ‘ ဂျောက်.. ဂျောက် .. ဂျလောက် .. လောက်ကျီ ’   ‘ ဟင်.. စိုင်းဝဏ္ဏ ’   ပြင်ပနှင်းထုအချီ.. ဟော်နန်းတံခါးမကြီးအတွင်း  အတင်းတိုးဝင်လာကြသည်။ အဆာင်တော်သားနှစ်ဦးက စောမြတ်သန္တာကို ဓါးလွတ်ကိုယ်စီနှင့် ဝိုင်းရံ စောင့်ရှောက် နေကြသည်။

‘ စိုင်းဝဏ္ဏ .. မောင်တော် ဘုရားရောဟဲ့ ’  ‘ မှန်ပါ့ .. အတွင်းဆောင် ၌ တင်လျှောက် ခွင့် မပြုပါ ဖရာ့ ’    ‘ ကဲ… လာလာ .. မင်းတို့  ဒီမှာပဲ နေခဲ့ကြ ’ အစောင့်နှစ်ယောက်တို့ ခြံရံနေရာမှ ထားရစ်ခဲ့ပြီး စိုင်းဝဏ္ဏ ကိုခေါ်ကာ .. အတွင်းခန်းထဲသို့ ယုံကြည်စွာ ဝင်ခဲ့မိလေ သော စောမြတ်သန္တာ၏ မဟာအမှား .. အတွင်းဆောင် သလွန်ထက်ရောက်သည်နှင့် စိုင်းဝဏ္ဏ၏ သန်မာသော လက်မောင်းကြီးများ ဖြင့် ရစ်ပတ်သိမ်း ဖက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး နှစ်ဦးသားလုံးထွေးကာ  ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ကျသွား လေရာ.. စောမြတ်သန္တာ ထမီလေး မှာ လျှော့ရဲသွား၏။

‘ အိုး … နင် ဘယ်လို လုပ်တာလဲ .. ဝဏ္ဏ ’  ‘ နင့်ကို .. လိုးချင်လို့ပါ သန္တာ ’   ‘ ဟယ်.. နင် မိုက်ရိုင်း လှချည်လား ဝဏ္ဏ ရယ် ’ မွှေးထုံ သင်းကြိုင်နေသော သန္တာပါးပြင်လေးကို တအားကြီးနမ်းပြစ်ရင်းက လက်များက.. သန္တာ့ နို့အုံလေးများကို ဆုပ်နယ်၏။ လက် တစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်ကြားထဲသို့ နှိုက်ပြီး ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်နေရာ .. စောမြတ်သန္တာ မီးဖွားပြီးစ .. နုဖတ်နေသော ေ-ာက် ပတ်လေး ကို တင်းတင်းစုစည်း လိမ်ကျစ်ထားလိုက် လေသည်။  ရုန်းရင်း ကန်ရင်း ဖြစ်လည်း ..   ‘ ငါ .. ခလေး မွေးပြီးတာ မကြာ သေးဘူး ဝဏ္ဏ ရယ် မလုပ်ပါနဲ့.. ဟယ် .. တောင်းပန် ပါတယ်.. ’  ဟု တောင်းပန်ရှာပါတယ် .. သို့သော် ကာမဘီလူး ဝဏ္ဏကား နသိုး  ကြိုးပြတ် .. ကြမ်းလေပြီ

‘ ငါ.. ချင်တာပဲ .. ငါသိတယ် .. သန္တာ .. နင်ကောင်းကောင်းမခံရင် .. ဒီမှာတွေ့ လား.. ဓါး ’    ဓါးသမားမို့ ဓါးအားကိုးဖြင့် အနိုင်ကျင့် လေသည်။ အေးမြသော ဆောင်းညချမ်းမှာ သန္တာချွေးသီး ချွေးပေါက်တွေ စို့လာနေသည်။ ငှက်ကြီးတောင်ဓါးက ..လည်မြိုပေါ် သို့  ကန့်လန့်ဖြတ် တင်ထားပြီး ဖိကပ်ထားလေသည်။ စောမြတ်သန္တာက ရုန်းကန်အားများ.. ကျဆင်းသွားပြီး.. ငြိမ်သက်သွားရလေ သည်။ ထိုအခါမှ.. ဝဏ္ဏက ကျေနပ်စွာပြုံးရင်း … သန္တာ့ထမီ ကို ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက် လေသည်။ နေမထိ.. လေမဟတ် မိဖရားလက် ကလေးလို အသားအရည်များက နူးအိပျော့ပျောင်းနေသည်။ မီးဖွားပြီးစ..သွေးသစ် လောင်းစမို့ အလှအားလုံး အသစ်..အသစ်များ ဖြင့် ပြည့်ဖြိုးဖောင်းကားနေသော ေ-ာက်ဖုတ်လေးမှာ.. ခပ်ယောင်ယောင်လေး တင်းနေဆဲ ဖြစ်ပြီး .. စိလေးမှာ လက်သန်းတစ် ဖျားစာခန့် ပြူးထွက်နေသည်ကို ဝဏ္ဏက စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်ရင်း.. သူ့ပေါင်ကြားမှ – ကြီးမှာ………. တဒိန်းဒိန်း ထောင်ထလာ လေသည်။

သန္တာ့ မျက်နှာလေး.. နီရဲလျက် ..ဒေါသစိတ်ရှက်စိတ်တို့ဖြင့် ..နှုတ်ခမ်းလေးကို ..ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားရင်း မျက်ရည်များ စီးကျ လာလေသည်။ စင်စစ် .. ဝဏ္ဏဟာ ငယ်မွေးခြံပေါက် မဟုတ်ခဲ့ အရှင်မွေး၍ နေ့ချင်းကြီးခဲ့ရသော.. သာမာန် သိုင်းသမားလေး ဘဝမှ  .. ဟော်နမ်းသုံး သိုင်းဆရာ အဖြစ်သို့ စပ်ခွန်ကြာပို့ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။  သန္တာ နှင့် ဝဏ္ဏမှာ သက်တူရွယ်တူ နှစ်ဆယ်ကျော်ကျော် လေးများ သာ ဖြစ်ကြ၍ သွေးဆူလွယ်သူများ ပီပီ အလိုမတူသည်.. တူသည်အပထား.. လိင်အင်္ဂါများ ထိတွေ့လိုက်သည့် နှင့် ပင်  ..နွေးထွေးအိစက်ခြင်း အရသာ နှင့် ေ-ာက်ပတ်ဟူသော အသိတို့ ကြောင့် နှစ်ဦးသား၏ ရင်များဗလောင်စူအောင် မှိုင်းမိနေကြ သည်ကို သန္တာ သတိထားမိလေသည်။

သန္တာ့ ကိုယ်ခန်ဓာ ဖွဲ့စည်းပုံကလည်း တခြားမိန်းကလေး တွေထက်တော့ ထူးခြားနေသည်မှာ အမှန်ပင်.. ေ-ာက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား  တခြမ်းဆီကပင် အလွန်တရာကြီးမားလှသည်.. မွေးဖွားပြီးစမို့ .. ယောင်နေသည်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ယင်းနှုတ်ခမ်းနှစ်ခြမ်း စေ့ ကပ်နေသော အနေအထားက မောက်ကြွား တင်းပြည့်ဖြိုးပြီး…… ဝဏ္ဏ၏ ကြီးထည့်စဉ်တွင် တင်းကြပ်စွာ စုပ်ယူထားသကဲ့ သို့  ကောင်းမွန်လှသည်။   သန္တာလေး၏ ဆီးခုံအထက်.. ဖြူဖွေးဖွေး နူးညံ့နေသော ဆီးခုံလေးကို ဝဏ္ဏက မက်မက် မောမောလေးဖြင့်  လျှာနွေးနွေးကြီးနှင့် ယက်လိုက်လေသည်။ သန္တာ့ခါးလေး ကော့ပြီး အင်းကနဲ ဖြစ်ခါ.. ဇက်ကလေး စောင်းကျသွားသည် အထိ ခံစား လိုက်ရလေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မရည်ရွယ်ပဲ.. ဝဏ္ဏဆံပင်များကို ဖွဖွလေး ကိုင်မိလိုက်ပြီး.. ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလဲ ကြာကြာ စေ့ကပ် မထားနိုင်တော့ပဲ ကားပေးလိုက်မိလေသည်။

ဝဏ္ဏက ကို အတင်းအကြပ်ထည့်ခြင်းကို မအောင်မြင်မှန်းသိ၍ ဓါးကိုကြမ်းပြင် ပေါ်သို့ ချလိုက်ပြီး.. ပေါင်အတွင်းသားနှစ်ဖက်ကို  ..အတွင်းမှ ကန်ဖြဲလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့် ထောက်ထားလိုက်ခါ.. ပြဲအာလာသော ေ-ာက်ဖုတ်လေးထိပ်မှ တကယ့်မိန်းပွိုင့်ေ-ာ က်စိလေးကို လျှာစောင်းလေးနှင့် ထိုးဆွပေးလိုက်သော အခါ၌ကား ..တင်းခံနိုင်သော စွမ်းအားများ သန္တာ့ကိုယ်တွင် ပျောက်လွင့်   ကုန်တော့သည်။ ဆီးစပ်.. ပေါင်တွင်းသား.. စအိုမှ တကိုယ်လုံးအနှံ့အပြား ..သိမ့်သိမ့်ခါသော ကာမ ..ဆန္ဒများကို တဖွားဖွား  လှုံ့ဆော်လာလေတော့သည်။

ဝဏ္ဏကလည်း သန္တာ တစ်ယောက် ခြေမလေးများ ကုတ်ကွေးပြီး အကြောလေးများ ထောင်ထလာသည်နှင့် .. သန္တာ့တစ်ကိုယ်လုံး  အဝတ်ဆို၍ ဘာမှမကျန်အောင် ဆွဲချွတ်ပြစ်ခါ.. ဝိုင်းစက်ကြီးမားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အိအိ..တုံတုံဖြင့် ..လက်ဝါးကြီး အုပ်ကိုင်ပြီး  ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လျက် .. ေ-ာက်ရေလေများ စိုရွဲစ ပြုလာသော ေ-ာက်ပတ်ကလေး ထဲသို့  ကြီးကို တေ့ပြီး သွင်းလိုက် လေ သည်။   ‘ ဗြစ်….. ဗြစ်….. ဗြစ် ’   ‘ သေ.. သေပါပြီ ဝဏ္ဏ ရယ်.. ဟင်း .. ဟင်း ’ သန္တာပြီးသွားအောင်ပဲ .. ဝဏ္ဏကြီးက ကြီးမားထွား ကြိုင်းလှသည်.. ထိပ်အဖျားဝိုင်းကပင်လျင် သာမာန်အချိန်၌ ကျပ်စေ့ဝိုင်းခန့်ရှိလေသည်။

ကာမအရှိန်တက်လာသော အချိန်မျိုး၌ ဝဏ္ဏကြီး လုံးပတ်သည် မြွေဟောက်တစ်ကောင်၏ ပြောင်လက်ခြင်းမျိုးဖြင့် အရောင်တ လက်လက် တောက်ခါ.. လက်တဆုပ် အံကျ လောက်အောင် ကြီးထွားလှလေသည်။ ကိုယ်ထည်ကြီးက ..နူးညံ့ဖြူဖွေးသော ေ-ာ က်ပတ်နှုတ်ခမ်း သားများကို ခေါင်း အတွင်းသို့ ပွယ်ယူစုပြုံပြီး.. ဆွဲယူသွားသလို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် .. သန္တာ့ ခမျာ..   ‘ သေပါပြီ..  ဝဏ္ဏ ရယ်. ’   ဟု ငြီးတွားလိုက် လေသည်။ အတန်ပတ်လည်တွင် ကြီးမားသော အကြောကြီးများကလည်း ဖုထစ်.. ထောင်ထလျှ က်.. အပြိုင်းပြိုင်းထနေပြန်ရာ .. ေ-ာက်ဖုတ်လေးထဲသို့ လိင်တံကြီး ထထစ်ခြင်း နစ်ဝင်သွားတိုင်း ေ-ာက်စိလေးထိပ်ကို တစ် ချက်ပွတ်ပြီးမှ ဝင်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအခါ .. သန္တာမှာ ထွန့်..ထွန့်..လူးကာ တစ်ကိုယ်လုံး ခါ..ခါသွားပြီး .. ‘ အင့် ’ ကနဲ ငြီးတွားလေတော့ သည်။ ဝဏ္ဏမှာ အားရပါးရ ကြီး ပွဲတော်တည်ရတော့ မည်ဆိုသောအခါ၌ ဘာကိုမှသတိမထား.. ေ-ာက်ဖုတ်ကလေးကိုသာ.. အသာငမ်းငမ်းကြီးဖြဲကာ.. သူ့ အယ်စတုံကြီးကို အတင်းဖြဲထည့်ပြီး ..သွင်းနေတော့သည်။ သန္တာမှာ ဝဏ္ဏ မျက်နှာကို မကြည့်ရဲရှက်လွန်း၍ခေါင်းလေးစောင်းထား မိလေသည်။  တစ်ချက်တစ်ချက်မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ပြီး   ‘ ဟို့.. အိုး.. အင်း…… ကျွတ်…. ကျွတ် .. ’ ဟုသာ ငြီးတွားရှာသည်။  တစ်ခါတစ်ရံ ဝဏ္ဏကြီးက နူးအိဆဲရှိသေးသော သားအိမ်ခေါင်းကို .. ထိုးထောက်မိသောအခါမျိုး များတွင်ကား .. ဝဏ္ဏ ရင်ဘတ်ကြီး ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဆီးထွန်းထားရင်း..

‘ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ.. ဝဏ္ဏ ရယ်.. နာလွန်းလို့ပါ ’ ဟု သနားစဖွယ်လေး တောင်းပန်ရှာသည်။ ဖြူဖွေးသန့်ရှင်း လှသော သန္တာ ၏  တော်ဝင် ေ-ာက်ဖုတ်လေးကို ဝဏ္ဏကဲ့သို့သော ကြီး မဲမဲကြီးက ဒလကြမ်းထိုးဆောင့် နေသည်မှာ မတရားလွန်းရာကျသည် ။ ချော့ မြူ နူးဆွပြီး တော့ သန္တာ့ အဘို့ ခံနိုင်ရယ်ပိုလာနိုင် စေသည် မဟုတ်ပါလား ..   ‘ ဗြစ် .. ဗြစ်….. ဗြစ်…. ဒုတ် ’   ‘ အား……….  အမေလေး….. လေး ….. ကျွတ်…. ကျွတ် .. ’   ဝဏ္ဏ၏ ဆောင့်ချက်များက ပြင်းသည် သန္တာ့တင်ပါး ကြီးများ ဟော်နန်းကြမ်းပြင် ၌  တုန်ခါ လှုပ်ရှားနေသည်။ ဒူးနှစ်ချောင်းလဲ မိုးပေါ်ထောင်ခါ .. သွက်သွက် လက်လက်ကြီးကို လှုပ်ရှားနေတော့ရာ .. ဝဏ္ဏနှင့် သန္တာတို့  နှစ်ဦး၏ ပေါင်အတွင်းပိုင်း၌ ချွေးစေးလေးများပင် ပြန်လာလေတော့သည်။

ရုတ်တရက် မပြီး သန္တာ့နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးကို ငုံ့၍စုပ်ရန်ကြိုးပမ်းလိုက်သောအခါ .. သန္တာက ..    ‘ နှုတ်ခမ်းတော့ မစုပ်ပါနဲ့ ’ ဟု  လေသံလေးနှင့် ပြောရင်းကပင် ..အတင်းခေါင်းကိုလွှဲကာ ရှောင်တိမ်း ဖယ်ပြစ်သည်။ မလုပ်နဲ့ ဆိုတာကိုမှ လူဆိုတာက လုပ်ချင်ကြ သည်။  ‘ ဟင့် .. အင်း.. အင်း .. နှုတ်ခမ်း မစုပ် .. ပါနဲ့ ….. ဆို ’   ဝဏ္ဏက အတင်းအဓမ္မ လက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေး ကို စုပ်ယူပြီး .. သန္တာ့ပါးစပ် တွင်းသို့ သူ့ လျှာကြီးကို .. ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။   ‘ အင်း … ဟင်း … ဟင်း … ’   သန္တာ့ မျက်တောင် ကြီးများ ကွေးမှေးဆင်းသွား ကြလေသည်။

ပြီး.. ဝဏ္ဏ လည်ဂုတ်ကြီးကိုလဲ ယောင်ယောင် အမှားမှား ဖက်တွယ် လိုက်မိလေ တော့သည်။ ခါးလေးကိုလဲ တင်းကနဲ ပြန်လည်ကော့ပေးလိုက်မိခါ .. ဝင်လျက်ရှိသော ကြီးမှာ ‘ အိ ’ ကနဲ ပိုမို နစ်ဝင် သွားပြီး ကပ် ထားလျှက် သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ .. ဝဏ္ဏက ဖင်ကြီးကို အသာလေး မြှောက်ပြီး ဖိပေးလိုက်လေရာ သန္တာ၏ ခြေနှစ်ချောင်းသည် ဝဏ္ဏ ခါးကို ကပ်ကျေးကဲ့သို့ နှစ်ဖက်ညှပ်ထားလိုက်လေသည်။ ‘ အင့် .. အင့် … အင့် ….. အင့် …. ဟီး .. ဟီး .. ကျွတ် ’

‘ ပြွတ် .. ပြွတ် .. ပြွတ် .. ဗရီ .. ဗြွတ် ဗြွတ် .. ဗရိ ’ ေ-ာက်မွှေး နှင့် မွှေးတို့က ရေတရွှဲရွှဲဖြင့် ဖိကြပ်သံလေး နှင့် အဝင်အထွက် .. အပြဲ အစိအသံများ တိုင်ပင်ကိုက် .. နာရီ မှန်မှန်လေး ထွက်ပေါ်နေပြီး .. နှစ်ယောက်သား တအားလိမ်ကျစ် .. တအားတွန့်ပြီး ..   ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ခါ ဟောနန်းကြမ်းပြင် ၌လိမ့်နေကြတော့သည်။    ‘ ဆရာ ဝဏ္ဏ ’ တပည့်ကျော် စောပြည့် အခန်းတွင်းသို့  ဝင်ချလာသည်။ အရေးတကြီး အော်ပြောလိုက်လေသည်။ ဝဏ္ဏကိုယ်ခန်ဓာကြီး တွန့်သွားကာ .. သန္တာ့ ကိုယ်ပေါ်မှ ခွာလိုက် လေ သည်။‘ ဗြွတ် ’ ခနဲ – ကြီးက လျောထွက်လာပြီး တန်းတန်းကြီး ခါရမ်းနေသည်ကို စောပြည့်တွေ့လိုက် ရသည်။ ကြောက်စရာ ..  အဓိပတိကြီးပါတကားဟု စောပြည့်စိတ်ထဲ၌ တိတ်တခိုးလေး ရေရွတ်မိသည်။

အလားတူသန္တာ၏ေ-ာက်ဖုတ် လေးမှာလည်း  အရှိန်တက်နေစဉ်ကြီးက ရုတ်တရက် ထွက်သွား၍ ကြပ်ကြပ်တင်းတင်းကြီး ခံစားနေရာမှ ကားကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အဝလေးမှာ ကျပ် စေ့ဝိုင်းခန့် ဟောင်းလောင်းလေး ဖြစ်နေပြီး ေ-ာက်ခေါင်းထဲ သို့ပင် ထန်းကနဲ မြင်ရလောက်အောင် .. ဟင်းလင်းပွင့် သွားရှာသည်။ ပြီးမှ … တချက်ရှုံ့ကနဲဖြစ်ပြီး ပြန်ပိတ်သွားသည်။ သန္တာေ-ာက်ပတ်အောက် အကွဲကြောင်း လေးတွင် ဝဏ္ဏ၏ သုတ်ရည်အခဲလိုက် .. အခဲလိုက် ပုံကျနေသည်ထို့ အပြင် ေ-ာက်ခေါင်း ထဲမှ .. ဖရု.. ကနဲ စိမ့်ကျယိုစီးကျနေ သည်ကို စောပြည့် အစအဆုံး တွေ့လိုက်ရလေသည်။

‘ ငါ .. သန္တာ့ကို လက်လွတ်မခံနိုင်ဘူး .. စောပြည့် ’ ‘ မှန်ပါ့ .. ဖရာ့ ’   ‘ မင်းစောင့်နေ .. ငါ ထွက်တိုက် မယ် ’    ဝဏ္ဏ ပြောပြောဆိုဆို နှင့် ဓါးကောက်ယူသည်။  ‘ ဝဏ္ဏ ….. ဝဏ္ဏ ..’   သန္တာက လူးလဲထပြီး ခေါ်သည်။ ဝဏ္ဏက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်သည်။ ခေါင်းလေးကို  ခါရမ်း   ပြနေလေသည်။ ဝဏ္ဏ .. သန္တာ့ အနားသို့ ပြန်လျောက်သွားပြီး .. သန္တာ့ပါးမို့မို့လေးကို ဖိနှစ်ပြီး နမ်းလိုက်ခါ   ‘ သန္တာ့ကို …  လက်မလွတ်နိုင်တော့ဘူးကွယ် ’  ‘ အကုန် ဒုက်ခ ရောက်ကုန်လိမ့်မယ် .. ဝဏ္ဏ .. ရယ် ’   ‘ စိတ်ချပါ.. သန္တာ ကိုယ်သန္တာ့ဆီကို ..  ပြန်လာမှာပါ .. ’

ပုဆိုးကို တင်းနေအောင် ခါးတောင်းကြိုက်ပြီး သိုင်းအကျော်အမော် .. ဝဏ္ဏတစ်ယောက်.. လွှားခနဲ ခုန်ထွက် သွားလေတော့သည် ။  သန္တာ .. သိပ်မရင်းနှီးလှသော စောပြည့် ကို တစ်ချက်မျှ ကြည့်ပြီး အဝတ်များကို ကောက်ဝတ်ခါ နို့စို့ခလေး အိပ်နေသော သလွန်ဆီ သို့ လျောက်သွားလေသည်။   စောပြည့်က လေသာပြတင်းမှ အပြင်သို့ အခြေအနေကိုလေ့လာနေရင်း သန္တာ့ကို အမှတ်မဲ့ လှမ်း ကြည့်မိသည်။ ခလေးကို သလွန်ပေါ်၌ ငုံ့ကြည့်ရင်း ကုန်းထားသော တင်ပါးကြီးများမှာ သရေယိုချင်စရာကြီး လှပဝိုင်းစက်ပြီး ချင် စရာ အိအိထွားထွားကြီးတင်းနေသည်။ စောပြည့်.. သန္တာ့အနားသို့..ရောက်သွားပြီး သန္တာ့ တင်ပါးကြီးကို.. ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက်  သည်။

‘ ဟင် …. ရှင် ……. ရှင် ’   သန္တာ ဆက်ကနဲ လှည့်အော်သော်လည်း သန်မာသော စောပြည့်က ကျွမ်းကျင်စွာ ဂုတ်ကို စီးချုပ်လိုက်ပြီး  ကုန်းလျက်သားအနေအထားမှ .. ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက် ပြီး မကြာခင်လေး ကမှ အခံခဲ့ရသော ေ-ာက်ပတ်ကလေးက ဖင်နှစ်ဖက် ကြားမှ တင်းတင်းစေ့စေ့လေး ပြူးပြီး ကုန်းထွက်နေသည်ကို ခြောက်ခြားစဖွယ် တွေ့သိရပါလေသည်။ စောပြည့် ရင်ထဲ .. ကာမ အပူရှိန်များ .. ဝုန်းကနဲ ထလာသည် ။  စောပြည့်သည် ဝဏ္ဏ၏ တပည့်တစ်ဦးဖြစ်သလို ကာယဗလမှာလဲ .. အာဌာဝက ဘီးလူးကြီး အလား ကြီးမား ထွားကြိုင်းကာ မဲနက်သော အသားများက .. ဆီလူးထားသလိုပင် ပြောင်တင်းနေသည်။ လက်ဖျံနှင့် ရင်ဘတ်တို့ ၌  အမွှေးကြမ်းကြီးများ ထူပိန်းစွာ ပေါက်နေပြီး .. နှုတ်ခမ်းမွှေး ထူထူကြီးနှစ်ဖက်ကလည်း မဲမှောင်သန်စွမ်းလှပေသည်။

‘ ငြိမ်ငြိမ်နေပါ.. သခင်မလေး.. ကျုပ်အလို မလိုက်ရင် ခုအချိန်မှာ.. သခင်မလေး .. သေသွားမှာပါ.. ဟဲဟဲ ’ သန္တာ မိမိကံကြမ္မာကို  ညိုးငယ်ဝမ်းနည်းစွာ ငိုချလိုက်ရုံမှ တပါး ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ ..   ထိုအခိုက် ခလေးက ဝါးကနဲ ငိုချလိုက်ရာ ကုန်းလျက်သား  နို့တိုက်ပေးနေလေရာ .. စောပြည့် အဖို့ ဆန္ဒပြည့်ဝစွာ .. ဆောင့်နိုင်တော့သည်။   ‘ ခလေး.. နိ့တိုက်နေတယ်ဟာ .. ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ’  သန္တာက စေတနာမပါစွာ အငေါ်ထူးထူးနှင့်ပင် ပြောလိုက်မိလေသည်။ စောပြည့်ကတော့ သန္တာ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ..မဲမဲကြီးကို   အတင်းထဲ့နေလေတော့သည်။ တကယ်တော့ စောပြည့်ဆိုသည့် ကောင်ကလည်း ပွဲလန့်တုန်း ဖျာခင်းလိုက်ခြင်းသာဖြစ်ပြီး နေမ  ထိ.. လေမထိ.. လိုးလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။

သစ္စာဟူသော အသိဉာဏ် ပညာ တို့ သည် စောပြည့်ကိုယ်ခန်ဓာမှ ဖယ်ခွာသွားကြပြီးဖြစ်သည်။ အပြစ်တင်စော၍ တလောကလုံး က မုန်းကြစေဦးတော့ စောပြည့်ကတော့ မမူပြီ .. အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဝါဂွမ်းထက်ပင်နူးညံ့အိနေသော စောမြတ်သန္တာကဲ့သို့ ေ -ာက်ဖုတ်မျိုးကို ဘယ်အရာမှအရသာ မမှီနိုင်။ စေ့ကပ်နေသော ေ-ာက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများက ခပ်တင်းတင်းလေး လိင် တံကို ညှစ်ထားလိုက်သည်။  ေ-ာက်ခေါင်းထဲသို့ ဒစ်ကြီးဝင်ပြီး .. ရပ်နားချိန်၌ အတွင်းပိုင်း ခေါင်းလှုပ်ရှားမှု လေးမှာ သိသိသာသာ ကြီး ထိပ်ကို ပြုစုပွတ်သပ်ပေး တတ်ကြသည်။ အပြင်ဘမ်းလှုပ် ရှားထိတွေ့မှုက အခြားေ-ာက်ဖုတ်များထက် အဆတရာတောင်  မက သာလွန်သော အချက်ပင် ဖြစ်သည်ဟု စောပြည့်မှတ်ချက် ချလိုက်လေသည်။

ယခုလည်း .. ကြည့် .. အုံလိုက် ထွေးလိုက် ထကြွတက်နေသော သွေးတို့နှင့် ရောပြွန် းပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေး များမှာ ပြောင်တင်း နေကြ ခြင်းဖြစ်ကာ ကာမဆန္ဒကို နှိုးဆွကြသည်။ ေ-ာက်မွှေး .. လေးများက.. ထူလဗြစ်ကြီးမဟုတ်ပဲ နူးနူးညံ့ညံ့ပါးပါးလွှာလွှာ လေးမို့ ေ-ာက်ဖုတ်အလှက ပိုမို -ချင်စရာ ဖြစ်နေရသည်။ စောပြည့်၏ ပြောင်းတင်းမာတောင်နေသော ကြီး တဖြေးဖြေးချင်း ဝင် သွားသည်။

‘ ဗြစ် ….. ဗြစ်….. ဗြစ် .’   ‘ အို့ .. . အင်း .. . ကျွတ် . . . ကျွတ် .. . အင့် .. . ဟင့် ’ သန္တာ့ခမျာ အံကြိတ်မျက်စိမှိတ်ပြီး .. ခလေးကို  နို့တိုက်နေသည်မို့ အားတင်းခံလိုက်ရရှာလေသည်။   သည်အထဲ .. ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက် စလုံးက ပြည့်ကြပ်ကြီးမားသော ကြီးက ေ-ာ က်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက် သည်နှင့် အလွန်တရာ နာကျင်သောဝေဒနာကိုပါ ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထပ်မံကား  ပေးလိုက်ရပြန်ပါသည်။  စောပြည့်ကမူ .. သေးကျဉ်သော ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲယူပြီး .. ဖြေးဖြေးချင်း စောင့်သွင်း  နေရင်း နှင့် ေ-ာက်ဖုတ်အဝင်အထွက်ကို မမှိတ်မသုန်ကြည့်ကာ အရသာ ခံစားနေလိုက်လေသည်။

‘ စောပြည့်ရယ် .. မြန်မြန်လုပ်ပါ .. ညောင်းလို့ပါ ’ အော် .. တချိန်က .. ဟော်နန်းကြီး၏ မိဖုရား .. တော်ဘုရားကြီးပြီးလျှင် ..  အာဏာအရှိ ဆုံး မိန်းကလေး .. အခုတော့ .. တစ်ချောင်း ေ-ာက်ဖုတ်ထဲ သို့ ကန့်လန့်နေသလို မလူးသာ မလှုပ်သာ .. ဒါပါပဲ ..  မာနကြီးလှချီရဲ့ ဆိုကာ မရွှေချောတွေ ေ-ာက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားတဲ့ အချိန်မှာ မာန.. တွေအားတွေ .. ပျောက်ကွယ်ကြရတာ  ဓမ္မတာပါ ..  ‘ ဟင်း .. .. ဟင်း .. ဒါတောင် တချို့မိန်းကလေးတွေက လူအကြောင်း စာဖွဲ့ပြီး .. ချင်း တူတာတောင် မှ ဆရာဝန် ..  သင်္ဘောသား ခွဲခြားနေကြလေတယ်.. ’ အခု စောပြည့်ကြီးက ဘာမှ မဟုတ်တဲ့ကောင်ပါပဲ .. ဘာဖြစ်လဲ ..ဟင်း ဟင်း ..မိဖုရား လည်း – နဲ့ တွေ့တော့ ‘ ကျွတ် ’ တာပဲ မို့လား။ စောပြည့် အတွေးလေးနှင့် တစိမ့်စိမ့် အရသာခံရင်း နေစဉ် ဝဏ္ဏသွေးရူးသွေးတန်း  နှင့် ပြေးဝင်လာသည်။

‘ ဟိတ်ကောင် .. စောပြည့် .. .. သစ္စာဖောက် ’ ပါးစပ်ကလဲ အော် .. လက်ကလဲ ဓါးနှင့်ဝင်ပိုင်းရာ သွေးနုသားနု .. သန္တာမှာလဲ   ကြောက်လန့် တကြား ရုန်းကန်ထွက်ပြေး.. အခြေအနေတွေက ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်ကုန်ပြီး ရှုပ်ထွေးနေချိန် ………….. စပ်ခွန်ကြာ  နှင့် အိပ်ဆောင်တော် သားများအတွင်း ဆောင်သို့ ဓါးလွတ်ကိုယ်စီ နှင့် ဝဏ္ဏနောက် သို့ ဒလကြမ်း လိုက် လာကြသည်။   ကာမနွံ၌  နစ်နေသော စောပြည့် အခုနလေး တင် ကမှ စိတ်ကူးတွေ အယဉ်ကြီး ယဉ်ခဲ့သော စောပြည့် .. တန်းလန်းနှင့် ကြမ်းပြင်၌ သေဆုံး သွားရပြီ ။ သွေးစွန်းသော ဓါးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကိုင်ထားသော ဝဏ္ဏက သန္တာ့ နောက်သို့ ပြေးလိုက် ပြန်သည်။

‘ နင့်ကို အရှင်မထားခဲ့ဘူး.. မိသန္တာ .. သေပေတော့ ’   ‘ ဝဏ္ဏ .. . ဝဏ္ဏ ’ စပ်ခွန်ကြာ ငယ်သံပါအောင် ခေါ်၏ ။   ‘ အား ’ စူးရှ  နက်ရှိုင်းသော သန္တာ့ အော်သံလေးသည် ဟော်နန်းကြီးတစ်ခုလုံး ကို အစိပ်စိပ် အမွှာမွှာ   ဖြိုခွဲလိုက်သော ဗုံဆံတစ်လုံး ထိမှန် ပေါက်ကွဲ လိုက်သည်နှယ် စပ်ခွန်ကြာနား၌ အူထွက်သွားရသည်။   သန္တာ ….. သွေးအလူးလူးဖြင့် …လဲကျသေဆုံးသွားသည်။ ဝဏ္ဏ  ထွက်ပြေးရင် အားယူလိုက်စဉ် စပ်ခွန်ကြာက ဌက်ကြီးတောင် ဓါးကို လှံသဖွယ်ပြောင်းကိုင် လိုက်ပြီး ပစ်လွတ်လိုက် လေသည်။

‘ အား …’   ဝဏ္ဏ .. လသာ ပြူတင်းမှ ဇောက်ထိုး မိုးမျှော်ကျသွားလေ တော့သည်။ အသက်မဲ့နေသည့်တိုင် အလှ မပျက်ရှာသော  ဘဝပျက်မလေး သန္တာ့အလောင်းကို စပ်ခွန်ကြာပိုက်ထားရင်း .. သမီးငယ်နီတာရဲလေး အော်သံက နားသို့ ဝင်ရောက်လာမှ  သတိထားမိရှာ၏။ ဤသည်မှာ … ကျော်ကျော် သိသော .. စပ်ခွန်ကြာတို့ သားအဖ၏ ဘဝဖြစ်စဉ် .. အတိတ်မဲ ကြီးဟု ဆိုနိုင်သည်။  အဘယ့်ကြောင့်မှန်းမသိ.. လူကြီးများပြောနေကြစဉ်.. ကျော်ကျော်သည် စောမြသူဇာကို အလွန်ဂရုနာသက်မိ စွဲလန်းခဲ့ရ လေ သည်။ စောမြသူဇာကလည်း ကျော်ကျော့်အားငယ်သူငယ်ချင်းအနေဖြင့် လိုက်လျောစွာ အရေးတယူ ဆက်ဆံရှာပေသည်။

အော်.. .. ချစ်ရတဲ့ …. သူဇာရယ် …. အခုလဲ .. ဒီ .. မြသဲစံအိမ်ကြီးစီ .. သွားချင်ပြန် သတဲ့ ..    ‘ ကိုကို ’   ‘ ပြောလေ .. ခလေး ’    ‘ ဒီ လို.. တိတ်တိတ်ပုန်း .. ချစ်မနေချင်တော့ဘူး ကိုကိုရာ’ ခွန်ပိုင်၏ရင်ခွင်ကြီးပေါ်တွင် မှောက်အိပ်လိုက်ရှာလေသည်။ ခွန်ပိုင်က..  ထွေးထွေးအိအိ.. ကိုယ်လုံးလေးကို .. အသာအယာ လေးပွတ်သပ်ချော့မြူရင်းက .. ပွေ့လိုက်သည်။ ဝစ်လစ်စလစ်ကလေး လှချင်တိုင်း လှနေသော နန်းအိဝါကိုယ်လုံးလေးက ခွန်ပိုင်၏မို့မောက်ထွားကြိုင်းသော ရင်ခွင်ကြီးထဲ၌ နစ်ဝင်ပြားကပ်သွားသည်။

‘ ကြည့်ပါလား .. အရမ်းညှစ်ထားတာ အသက်ရှူလို့ မဝတော့ဘူး .. ဟွန်း .. သူဒါပဲ .. ဟင်း ’ နန်းအိဝါ .. ပြုံးနွဲ့နွဲ့ပြောရင်း ခွန်ပိုင့် ပေါင်ကြားမှ ခပ်ပျော့ပျော့ခွေခွေကြီး ဖြစ်နေသော လိင်တံကြီးကို ကိုင်ကာ ‘ ဒါပဲ ’ ဟု လှုပ်ရမ်းရင်း ပြောကာ .. တခစ်ခစ်ရယ်နေ လိုက်သည်။  ခွန်ပိုင်က .. ပုခုံးလေး နှစ်ဖက်ကို အသာဆွဲမပြီး နန်းအိဝါ .. ခေါင်းလေးအား သူ့ပေါင်ကြားသို့ ဖိချလိုက်လေသည်။     ‘  ဟင့်အင်း.. ကိုကိုရာ .. ဟင့်အင်း ကွာ ’ နန်းအိဝါ .. မျက်နှာလေး လွဲလိုက်သောကြောင့် ပူနွေးသောဒစ်ကြီးက နန်းအိဝါ.. ပါးမို့မို့  လေးကို ထောက်မိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်။

‘ ကိုကို.. ကို့ ချစ်တယ်ဆို .. ခလေးရဲ့ ’   ‘ အာ.. ချစ်တာ .. ချစ်တာပဲ .. ကြီးတော့ မစုတ်ချင်ပါဘူး..’   ‘ ကိုကိုကလဲ .. ခလေး ေ-ာက် ဖုတ်ကလေးကို ယက်ပေးမယ်လေ.. ’ ‘ ဟင့်အင်း .. ဟင့်အင်း .. တော်ပီ .. ညစ်ပတ်.. မလုပ်နဲ့ကွာ.. ’ နန်းအိဝါ ခေါင်းမာနေသဖြင့်  ခွန်ပိုင်က .. နန်းအိဝါ အားကုတင်ပေါ် သို့ အသာပက်လက် လှန်ချလိုက်ပြီး ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို စုံကိုင်ဖြဲကာ .. ေ-ာက်ဖုတ်ဖြူ ဖြူလေးကို လျှာနွေးကြီး ဖြင့် ‘ ဗလပ် ’ ကနဲယက်လိုက်လေသည်။

‘ ဟေ့.. .. ကိုကိုကလဲ . . . လုပ်ပြီ .. . အား .. ယား တယ် .. ဆိုမှ .. ’   နန်းအိဝါ ဖင်လေး လိမ်ကျစ် လိမ်ကျစ် လုပ်ခါ ရုန်းကန်နေရှာ သော်လည်း ခွန်ပိုင်က .. သူ့လျာကြီး ဖြင့် အစွမ်းကုန် ယက်နေလေရာ .. နန်းအိဝါလေး မျက်နှာမှာ ရှက်စိတ်.. ယားယံ စိတ်ဖြင့် နီနီရဲ နေပြီး .. မျက်ရည်များထွက်အောင် .. တခစ်ခစ် ရယ်နေလိုက် လေသည်။ ဖင်လေးမှာလဲ ဆတ်ကနဲ့ .. အောက်သို့   တွန့်ဝင်လိုက်  အပေါ်သို့ ရုတ်တရက် ခုန်းထလိုက်ဖြင့် .. ဆတ်ဆတ်ခါနေ လေတော့သည်။

‘ ပြွတ် .. ပလပ် .. အင်း .. အင်း ပြွတ်.. ဗြစ်.. ’ နန်းအိဝါ၏ ပြူးထွက်နေသော ေ-ာက်စိလေးကို အသာလေး လက်ညှိုးလက်မ ဖြင့်  ညှပ်ဆွဲပြီး လျာထိပ်ဖြင့် ကလိလိုက်သောအခါ.. ..   ‘ အမယ်လေး ..ကိုကိုရာ ..ဟင်းဟင်း ..ဘယ်လိုကြီးမှန်းလဲ မသိပါဘူး ..တော်  ပါတော့ .. အဟင့် ..ဟင့် ..’   ‘ ပြွတ်.. ပြွတ် ….. ဗြစ် .. ဗြစ် .. ပြွတ်.. ’   ‘ ကိုကို .. ကြည့်ပါလား .. စိတ်ညစ် လိုက်တာကွာ .. ’   နန်းအိ ဝါ.. ဆံပင်လေးများ ပြန့်ကျဲပြေကျနေကြသည်။ နို့နှစ်လုံးက တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး ခါရမ်းနေသည်။ အစွမ်းကုန်ဆွဲပြီးဖြဲထားသော ေ-ာက်ဖုတ်ကလေး အတွင်းသားများကိုပင် အတိုင်းသား မြင်နေကြရလေသည်။

‘ ယား .. .. ယားတယ် .. .. ဟိဟိ .. .. … အာဟာ ဟာ .. ယားတယ် .. ကိုကို’ တတွတ်တွတ်တပြစ်တောက်တောက် ပြောရင်းလူးလွန့် လှုပ်ရှားနေသော နန်းအိဝါအသံလေးက .. မြသဲစံအိမ် အပေါ်ထပ် ညာဘက်အစွန်းဆုံး အခန်းထဲတွင် .. တိတ်ဆိတ်မှု့ ကို တိုးညှင်း စွာ ပျံ့လွင့် နေလေတော့သည်။ ဖေဖေက .. နန်းအိဝါ ကို တစ်ဦးတည်းသော သမီးမို့ အသက်မက ချစ်ပြီး အလိုလိုက်ခဲ့သည်။   မြသဲ စံအိမ် မှာ ဖေဖေ ဦးစိုင်းလုံ၏ သခင် .. ဘဘစပ်ခွန်ကြာ၏ ဟော်နန်း အဟောင်းကြီး ဖြစ်သော်လည်း   နန်းအိဝါတို့ သားအဖက  မပြတ်သုတ်သင် ရှင်းလင်း ထား၍ သန့်ရှင်းနေခဲ့သည်။

စောခွန်ပိုင်က လှေတစ်စင်းနှင့် ငါးမျှားလာရင်း ဒီအိမ်ကြီးသို့ ရောက်ခဲ့ပြီး .. နန်းအိဝါ နှင့် ချစ်သူ ဖြစ်ခဲ့ကြ၏။ အချစ် .. ဆိုသည်ကို ..  အရသာ မှ မမြည်းစမ်းတတ်သေးမှီ အရသာ ကိုနန်းအိဝါ .. စွဲလန်း တက်မက်ခဲ့ရသည်။ ကိုကို မလာလျှင် .. မိမိေ-ာက်ဖုတ် ကလေးက ပိုခံချင် နေသည်။  ကိုကိုလာပြန်တော့လဲ ခံလို့ကို မဝနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ပြီး .. မိမိကပင် .. အမျိုးမျိုး .. တက်ခဲ့မိသည်  အထိ ကိုကို့ အပေါ်၌ အချစ်ပိုခဲ့ရသည်.. နန်းအိဝါ .. ရယ်ပါ။ အမှန်တစ်ကယ်လည်း .. စောခွန်ပိုင် သည် မကျမ်း ကျေသူဖြစ်သည်။  နန်းအိဝါ၏ လုံးဝန်း ကျစ်လျစ်သော နို့ကြီးများကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်ပေးရင်း လက်ညှိုးလက်မလေးဖြင့် နို့သီးခေါင်း လေးကို ..ညှပ် ယူဆွဲပွတ်လိုက် ခြင်းများက ခံချင် စိတ်ကို ထိပ်ရောက်စေလေသည်။

တဖန် နှုတ်ခမ်းလေးများကို ငုံခဲ ထားရင်း ..လျာဖြင့်ကလိပေးသော နှုတ်ခမ်းစုပ်ခြင်း အတတ်ပညာကိုလည်း စောခွန်ပိုင်က  ကျွမ်းကျင်လွန်း လေရာ .. သုတ်ရေများပင် ထိမ်းမထားနိုင်တော့ပဲ ပန်းထုတ်မိသည် အထိခံ၍ ကောင်းလွန်း ပါသည်။ မည်သို့ပင်  ဖြစ်စေ .. မြသဲစံအိမ်၌ စောခွန်ပိုင် နှင့် နန်းအိဝါတို့ တိတ်တဆိတ် ပွဲ လေးများ ကျင့်ပခဲ့ကြသည်။  နန်းအိဝါကလည်း ဖခင်ဦးစိုင်းလုံ  မသိအောင် .. စောခွန်ပိုင်ထံ အမြဲလိုလို အခံလာနေကြပင် ဖြစ်သည်။ ဤဒစ်ကြီးဖြင့် နန်းအိဝါသားအိမ်လေးကို ဆောင့်လိုက် လေတိုင်း နန်းအိဝါမှာ.. ကော့..ကော့ပြီး .. တွန့်သွားလောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှပါသည်။ အဝတ်မဲ့ ခွန်ပိုင်ကျောပြင်ကြီးကို တ ရွရွပွတ်သပ်ရင်း ဖြင့် နန်းအိဝါ မှေးပြီးခံနေရသည်။

အရသာမှာ အလွန်တရာ ရာနှုံးပြည့် ကောင်းသောန ည်း ..တစ်ရပ် ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း နန်းအိဝါ ေ-   ာက်ခေါင်းထဲသို့ ထထိမိမိ ကြီး လျာစောင်းထိုးသွင်းပြီး ..ယက်ပေးနေသော ခေါင်းကို နန်းအိဝါ လက်အစုံဖြင့် ထိမ်းကိုင်ရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ဖြဲ ပေး ထားရင်း ခြေနှစ်ချောင်းမှာ လေထဲ၌ တွယ်ရာမဲ့လှုပ်ရမ်းနေမိရှာလေသည်။   ‘ ခလေး .. ရယ် ’  ‘ ဘာလဲ .. ကိုကိုရယ် .. အရမ်းဆိုး တာပဲ.. . မောလိုက်တာ .. ’  ‘ ကိုကို့ .. ကို စုပ်ပေးပါလားဟင် ..’   ‘ ဟင့်အင်း .. နန်းအိ .. ရှက်တယ် .. ’   ‘ နန်းအိကလဲကွာ.. ခုထိ  ရှက်နေတုံးလား ..’   ‘ ရှက်တာပေါ့လို့ .. စုပ် ရမှာကိုး .. ’

ခွန်ပိုင်က နန်းအိဝါ ကိုယ်လုံးလေးကို ယုယုယယလေး သိမ်းဖက်ရင်း ..  နေရာအနှံ့နမ်းလိုက် ရင်းမှ နန်းအိဝါ ပါးစပ်နားသို့ သူ့ကြီးကို တေ့ပေးလိုက်လေသည်။ နန်းအိဝါက .. ‘ ဟင့် ’ ကနဲ့ မျက်စောင်းလေး  ထိုးပြီး မရဲတရဲလေးဖြင့် ဒစ်ကြီးကိုငုံခဲပြီး လျာလေးဖြင့် ကလိပေးနေလေပြီ .. မကြာခဏ -ကြီး တစ်ချောင်း လုံးက လည်မြို ရောက် သည် အထိ စုပ်သွင်းလိုက် မှုတ်လိုက်ဖြင့် ..စုပ်ခြင်း သင်္ခန်းစာ ကို လက်တွေ့ကျကျ လုပ်နေလေတော့သည်။

ခွန်ပိုင်ကလည်း အရသာရှိရှိဖြင့် နန်းအိဝါ ခေါင်းလေးကို ထိန်းကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သောအခါ ထိပ်ကြီးက အဆုံးဝင် သွားသဖြင့် နန်းအိဝါခမျာ .. မျက်လုံးလေးများ ပင်ပြူးသွားပြီး ကမန်းကတန်း ကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။  ‘ ကိုကိုကလဲ .. .. .  အရမ်းပဲ .. .. . ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး .. ’   ‘ တော်ပီကွာ.. မစုပ်ပေးတော့ ဘူး . . ’ နန်းအိဝါ စိတ်ကောက်ဟန်လေးဖြင့် မျက်နှာလွဲပြီး  တဖက်သို့လှည့်သွားလေသည်။ ခွန်ပိုင်က အသာအယာ ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်ပြီး ဖင်လေးကို မိုးပေါ်ထောင်ယူပြီး ပြူးထွက်နေသော ေ-ာ က် ဖုတ်လေးထဲသို့ ကြီးမားပြီး ပြောင်လက်နေသော ကြီးအား အသာတေ့ကာ ထောင်ပြီး ဖိချသွင်းလိုက်လေသည်။

‘ အီး .. ဟီး .. ဟီး .. နာတယ် .. ကိုကိုရဲ့ .. အင့် အင့် .. ’   ‘ ဖင်ပိုပြီး မြှောက်ထားလေ .. ’   နန်းအိဝါက .. သပ်လျှိုလိုက်သလို ဝင်လာ သော -ကြီးအား ေ-ာက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ထားလိုက်သည်။   ‘ ဖြေးဖြေး .. လိုးပါ .. ကိုကိုရယ် .. ’   ‘ အေးပါ .. ခ လေးရယ်.. မနာစေရပါဘူး .. ’ ခွန်ပိုင်က .. ပါးစပ်က သာ မနာပါဘူးဟု ပြောနေသော်လည်း ဆောင့်နေခြင်းက ရပ်မသွား ကြီးပြန် ထုတ်လိုက်တိုင်း.. ေ-ာက်ဖုတ်လေးမှာ အပြင်သို့ သုံးလက်မနီးနီး ..ခပ်စူစူလေး ပါလာတတ်လေသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ေ-ာက် ဖုတ်လေး၏ အတွင်းသား ရဲရဲလေးများမှာ ရဲကနဲ ပါလာကြသည်။

အတန်ငယ်ဆောင့်ပြီး .. နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အောက်မှ လက်လျှိုနှိုက်ပြီး .. အားရပါးရ သုံးလေးချက်မျှ ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။   ‘ အင်း.. အင်း .. ကောင်းလိုက်တာ .. ကိုကိုရယ် .. ’ လေးဘက်ကလေးထောက်ရင်း ..မျက်လုံးလေးမှေးကာ နန်းအိဝါ ငြီးငြီးငြူငြူ  လေးပြောရင်း ေ-ာက်ခေါင်း အတွင်းမှ ေ-ာက်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။ ခွန်ပိုင်မှာလဲ .. အရေများ ရွှဲရွှဲစိုလာ သော နန်းအိဝါ ေ-ာက်ဖုတ်လေးကို .. အသံကျယ်ကြီး များပြည့် အောင် ဆောင့်ပြီး .. သူ၏ ဆီးစပ်နှင့် နန်းအိဝါ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို  တအားကြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲဆောင့်လိုက်ပြီး ေ-ာက်ခေါင်းလေးထဲသို့ သုတ်ရည်များကို ပန်းထဲ့ လိုက်တော့ သည်။

‘ ကျော်ကျော် .. နင် .. ပြန်တော့ … ’  ‘ ဟင် .. နင် ဘာနဲ့ ပြန်မှာလဲ .. ငါပြန်ပို့ပေးမယ်လေ .. ’   ‘ မလိုပါဘူးဟယ် .. လွတ်လွတ်လပ် လပ်ပဲ နေချင်တယ် .. . ’ ကျော်ကျော်သက်ပြင်း ချရင်း .. စောမြသူဇာ စိတ်ကို သိထားသူပီပီ .. စကားထပ်မပြော တော့ပဲ ကားကို  မောင်းထွက်ခဲ့ လေသည်။  ‘ မြသဲစံအိမ် ’ ခန့်ညားထည်ဝါလှသော်လည်း ရေနံရောင်မှောင်မှောင်နှင့် ငြိမ်သက်နေခြင်းက ခြောက် ခြားတုံလှုပ်ဖွယ် ကောင်းနေသည်။ ကျော်ကျော့်ကို သူဇာက နိုင်လွန်းသည်။ တကယ်တော့ .. စောမြသူဇာ .. မြသဲစံအိမ်သို့  အပြီးအပိုင် ထွက်လာခဲ့ခြင်း သာ ဖြစ်သည်။ သည်အိမ်ကြီးမှာပင် နန်းဥမ္မာ နှင့် ချန်းဆိုထားခဲ့သည်။  နန်းဥမ္မာက .. သူဇာ့ အတွက်  အတွင်းရေး တိုင်ပင်စရာ အကောင်းဆုံး သစ္စာအရှိဆုံး သူငယ်ချင်း ဖြစ်သည်။ မကြာမီ ချောကလက်ရောင် .. လင်ဆာကားလေး  တစ်စီးခြံထဲသို့ လျောကနဲလှိမ့်ဝင်လာသည်။

ကားမောင်းသည်က နန်းဥမ္မာအကိုစောခွန်ပိုင်.. ခန့်ငြားပြီး .. ယောက်ျားပီသ သူမို့ .. သူဇာ ငေးနေမိပြီးမှ ..သတိဝင်လာကာ .. နန်းဥ မ္မာကို နှုတ်ဆက်သည်။   ‘ နောက်ကျလိုက်တာ .. ဥမ္မာရယ် .. ’   ‘ ကိုလေးပေါ့ .. ဈေးထဲ ဝင်နေသေးတယ်လေ .. ’   ‘ ခဏလေးပါ ဟာ .. နင်တို့ကလဲ .. ’ ခွန်ပိုင်က .. စီးကရက် တစ်ဘူးကို ထုတ်ယူလျက် ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို မီးညှို့ဖွာရှိုက်ခါ ခြံထဲသို့ မျက်စေ့  ကစားလိုက်သည်။ ထိုအခါ အိမ်ကြီးနောက်ဘက်ရှိ ရေကန်စပ်တွင် ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်ကာ ငါးမျှား နေသောနန်းအိဝါကို တွေ့လိုက်ရလေ သည်။  နန်အိဝါက.. ရေပြင်ကို .. ငေးနေသည်။ ငယ်ရွယ်နုပျိုမြစ်သော .. အိဝါ၏ တင်ပါးကြီးများက အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြီးမား ဖွံ့ဖြိုးလား ခဲ့သည်မှာ ..ခွန်ပိုင် မကြာခဏ ခေါ်ပြီး ဖြုတ်နေခဲ့သည့် အချိန်မှ စခဲ့သည်။ နန်းဥမ္မာက .. ကားထဲမှ စားစရာ အချို့ကို  လှမ်းယူပြီး .. စောမြသူဇာနှင့် အတူ ဧည့်ခန်းထဲ သို့ ဝင်သွားကြ၏။

မိမိညီမ နှင့် ရွယ်တူဖြစ်သော စောမြသူဇာသည် ခွန်ပိုင်ရင့်ကို လှုပ်ရှား စေသည်။ ထင်းရှူးပင်များ လေတိုးသံကိုသာ ကြားနေရ သော ခြံကျယ်ကြီးထဲ၌ ဤမြသဲစံအိမ် ကြီးမှာ .. တထီးတည်း အဖော်မဲ့စွာ .. ရပ်တည်နေသယောင် ။ နန်းအိဝါ.. ခွန်ပိုင်ကို လှမ်းမြင် သွားသည်။   လက်ထဲမှ ငါးမျှားတံကို ပစ်ချပြီး .. အပြေးကလေး   လာလေသည်။ ခွန်ပိုင် တုန်လှုပ်သွားသည်။ ဒီဟာမလေးက  တစ်ခါတစ်လေ ဇွတ်တရွတ် လုပ်တတ်သည်။   ‘ ဘာလာ လုပ်တာလဲ .. ကိုကို .. ’   ‘ နန်းဥမ္မာသူငယ်ချင်းကို ..လာပို့ကြတာပေါ့ ..  ညကျရင် ကိုကိုလာမလို့ .. အိဝါ စောင့်နေနော် ခလေး .. ’  ‘ တစ်ကယ်.. မဟုတ်ပဲနဲ့ … ဟွန့် .. .. လာမယ်ဆိုပြီး မလာတာ ဘယ်လောက်ကြာပီလဲ .. သွားပါ .. ’

‘ အလုပ်တွေများနေလို့ပါ သဲလေးရယ် ဒီည ကိုကို ကိုးနာရီအရောက် လာခဲ့မယ် ဟို အခန်းကပဲ စောင့်နော်’   ‘ အမြဲ စောင့်နေသူပါ ..  ကိုကို ရယ် .. ’   ‘ ကဲ.. နန်းဥမ္မာတို့ ရိပ်မိသွားဦးမယ် .. နော် .. သွားတော့ နော် .. ခလေး .. ’   ‘ အင်းပါ .. ကိုကို ရာ … .. မနှင်ပါနဲ့ . .  ’   မျက်နှာလေးက ညှိုးငယ်ပြီး ထွက်သွားသော အိဝါနောက်ကျောလေးကို ကြည့်ရင်း ခွန်ပိုင် သက်ပြင်းလေး ချမိသည်။    ‘  ချာတိတ် .. လေးတွေ ချစ်ရတာ မလွယ်ပါလား .. ’   ဧည့်ခန်းထဲသို့ စောမြသူဇာနှင့် နန်းဥမ္မာတို့ ခေါင်းချင်း ဆိုင်နေသည်။    ‘ ကဲ ..  အဲ့ဒီ့ .. ဒေါက်တာ … မင်းထိုက်က ဘယ်ကလဲ … ’   ‘ မေမေ . . သဘောတူတဲ့ လူပဲ .. အသက် (၃၀) လောက် ရှိတယ် .. သူ့ကို  ဘယ်လိုမှ လက်မထပ်ချင်ဘူး ’  ‘ ခက်တာက … နင့်မှာလဲ .. ဘဲမရှိဘူး .. ’

‘ အိမ်ကိုတော့ ခုလောလောဆယ် ခဏရှောင်နေတာ .. အကောင်းဆုံးပဲ .. ’  ‘ အေးပေါ့ .. ခုတော့ .. ဒါပဲ .. ရှိတာပေါ့ .. ’   နှစ်ယောက် သား စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး ပြန်ထွက်လာကြသည် ။ ခွန်ပိုင်က .. စက်နှိုးပြီး ကားကို အသင့် စောင့်နေသည်။ ‘ နန်းဥမ္မာတို့ ..  အိမ်ပဲ .. မောင်းတော့ ကိုကို ’ မြသဲစံအိမ် အတွင်းမှ ကားလေး လှစ်ကနဲ ပြေးထွက်သွားသည်ကို အိဝါ တစ်ယောက် အုန်းပင် အကွယ်မှ ညှိုးငယ်စွာ ရင်မောကျန်ရစ်သည်ကိုကား မည်သူမျှ သတိမထားမိလိုက် ကြချေ ။   ညသည် ပိုမိုနက်ရှိုင်းလာနေသည်။  မှားသွားပလားဟု ကိုယ့်ဖာသာ ကိုယ်တွေးရင်း အိပ်မပျော် ဖြစ်နေမိလေသည်။ အိမ်သို့ ပြန်ပြီး ပစ္စည်း ပစ္စယများ ယူလျက် ဥမ္မာနှင့်  တိုင်ပင်ပြီး မြသဲစံအိမ်ကြီး ကိုပင် ရွေးချယ်လျက် ပုန်းအောင်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ နန်းဥမ္မာက ရိက်ခာအစို အခြောက် များ..  ထမင်းချိုင့်ကို .. နေ့စဉ်လာပို့ပေးရသည်။

ကိုယ့်ဒုက်ခ .. ကိုယ်ရှာသည်ပဲ ပြောပြော .. လတ်တလောတော့ သူဇာ ပျော်ရွငှ်မိနေ သည်။ ဘာအချုပ်အချယ်မှ မရှိ .. ပကတိ လွတ်လပ်မှု့ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေမိသည်။ ကုတင်လေးပေါ် သို့ လွတ်လပ်စွာ ဖြဲကား အိပ်နေပုံလေးမှာ ခလေးဆန်စွာ  လှပလွန်းနေသည်။ ဖြူဖွေးသော ဆင်စွယ်နှစ်ရောင် အသားအရေလေးက ရေဆေးငါးကြီးသဖွယ် .. တစ်ကိုယ်လုံး လိုးချင်စရာ  ကောင်းလှလေသည်။   ကြီးမားသော ဖင်အံကြီးက မွေ့ယာထက်၌ ဆောင့်လိုက်လျှင် .. အိကနဲ ကန်တက်လာမည့် အနေအထား  မျိုးရှိသည်။ ေ-ာက်ဖုတ်လေး က လုံးဝ သန့်စင်သော အရုပ်ကလေး တစ်ခုအလား .. အရောင် တစ်ဖိတ်ဖိတ် တောက်နေလေ  သည်။ နန်းဥမ္မာ ညက ပြောသွားသော စကားကြောင့် စောမြသူဇာ အိပ်၍ မပျော်ဖြစ်နေရလေတော့ သည်။

‘ တစ္ဆေတွေ .. သရဲတွေဆိုတာ .. မရှိဘူးလဲ ပြောလို့ မရဘူး .. ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်အိမ်ပဲဥစ္စာ .. မကြောက်နဲ့ .. ’   မကြောက်နဲ့ ဆိုမှ စောမြ သူဇာ ကြောက် ချင်လာသည်။ ထင်းရူးပင်များ .. လေတိုးသံက တရူးရူး နှင့် ကြားနေရပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ညဌက်ကလေးများ .. ဖြိုး ဖြိုးဖျောက်ဖျောက် အော်သံ လေးများ ကြားနေရသည်။  နေ့ခင်းက အပူရှိန်ကြောင့် အိမ်ကြီး၏ ပျဉ်ချပ်များ .. တကျီကျီ နှင့် မြည် နေသံလဲ သူဇာသိသည်။ မပိတ်ပဲထားသော ပြူတင်း တံခါးများ လေတိုးသဖြင့် ဒိုင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ စောင့်ပိတ်သွားသည့် အထိလဲ  သူဇာ မလန့် ..  ‘ အား .. အား .. နာတယ် .. ကိုကိုရယ် .. ဖြေးဖြေး .. ဖြေးဖြေး ပါ .. ကိုကိုရယ် .. လိုး ..အား …’   ‘ ဗြစ် .. ဗြစ် .. ပြွတ်  .. ဘွတ် .. ဘွတ် .. ’ ဆိုသော အသံများကို သူဇာ .. အဖြေ မထုတ်တတ် .. မေမေ .. စောမြတ်သန္တာကို ဝဏ္ဏ နှင့် စောပြည့်တို့  ဝိုင်း – နေကြခြင်းလား။

အဲ့ .. ဒါကိုတော့ .. သူဇာ ကြောက်တယ် .. တော် ကြာ ကို့ရှေ့မှာ သရဲတွေ က မိမိကိုပါ – လာလျင် မခက်လား ..   ‘ ကောင်းလိုက် တာ.. ကိုကိုရယ် .. ကျွတ် .. ကျွတ် .. တအား ဆောင့်ပါ ကိုကိုရယ် .. ဆောင့် ဆောင့် ပါ ..’ မိန်းကလေး အသံက သနားစဖွယ်  ကောင်းနေသည်။ အသံက တိုးလွန်းသော်လည်း တိတ်ဆိတ်သော ညယံကို ထွင်းဖောက်၍ အပေါ်ထပ်ညာဘက် အခန်းဆီက လိုလို  .. အခန်းလွတ်များစွာကလည်း ရှိနေရက် စောမြတ်သူဇာ ဇဝေဇဝါဖြင့် နားကို စွင့်နေမိသည်။

‘ ကြီးကလဲ .. အကြီးကြီးပဲနော် .. အဟင်းဟင်း .. ’   ‘ ဦးမလို့လားဟင် .. တော်တော့ ကွာ .. .. ’   ‘ ကိုကိုကလဲ .. ပုံစံ အမျိုးမျိုးနဲ့ လဲ ပြီးပြီ .. ခုထိ သူမကျေနပ်သေးဘူး .. ကြည့် ပါလား .. အဟင့် .. ’ အသံများကို သူက .. နားစွင့် နေသည်မှတပါး အခြားလှုပ်ရှားမှု့ တစ်စုံတစ်ရာ မပြုဝံ့ ။  သဘာဝ အတိုင်း တစ်အိမ်လုံး၌ တစ်ယောက်ဆိုသော အသိက သူဇာ့ကို လွမှ်းမိုးထားသည် .. အလိုလို နေ ရင်း ကြောက်နေပြီး .. ည(၁၂) နာရီ ပတ်ဝန်းကျင်မှ အသံများ ရပ်ဆိုင်း သွားလေ သည် .. ပြီးမှ စောမြသူဇာသည်လည်း အိပ်ပျော် နိုင်ခဲ့လေသည်။

‘ ကျွီ .. ဝုံး .. .. အမလေး .. ’  ရုတ်တရက် .. အခန်းတံခါး ထောင့်ပွင့်သွားခြင်း နံရံနှင့် ဆောင့်မိသဖြင့် သူဇာ လန့်သွားလေ သည်။  လေပြင်း တစ်ချက် ဆောင့်တိုက်လိုက် ခြင်းဖြစ်သဖြင့် စောမြသူဇာ ခြောက်ခြားနေရာမှ သက်ပြင်းချနိုင် သည်။ ည .. ဆိုသော ..  ဆောင်း၏ လွှာရုံသည် . ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်နေပြီး နှင်းမှုံတွေလည်း ဝေ့ဝဲကျ နေခြင်းကို အထီးကျန်ဆန်နေသလိုလို ခံစားရ သည်။

အချိန်သည် ယမန်နေ့ကကဲ့သို့ပင် တရွေ့ရွေ့ နက်ရှိုင်း ပိန်းပိတ်သော အလွှာခြုံစောင်ကြီးကို ကမ္ဘာလောကကြီးအား လွမှ်းခြုံထား လေသည်။ စောမြသူဇာလည်း အပေါ်ထပ်လှေခါးမှ ဆင်းလာသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီဖါးဖါးကြီးကို အခုအခံမပါ ဝတ်ထားသဖြင့်ပန်းပု ရုပ် ကလေးပမာ လှပကျော့ရှင်းနေသည်။ လှေခါးအတိုင်းဆင်း လာပြီး ဧည့်ခန်းဆီသို့ လှမ်းမည်အပြု၌ ‘ စောမြသူဇာ .. ’ ဟု .. ခပ် အုပ်အုပ် ခေါ်သံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

အနီးရှိ နံရံတွင် ကျောကပ် မှီရပ်ရင်း နားစွင့် နေလိုက်လေသည်။   ‘ စောမြသူဇာ ကိုယ်ပါ .. ခွန်ပိုင်ပါ .. ဒီမှာ .. ’   ခွန်ပိုင်မှန်း သိမှ  စောမြသူဇာ အားတက်ဝမ်းသာသွားသည်။ ဧည့်ခန်းဆီသို့ ပြေးဆင်းလာခဲ့လေသည်။   ‘ အကို .. .. အကို ခွန်ပိုင်လား .. ဟင် ’   ‘  အေး .. အကို ခွန်ပိုင် ပါ .. ဒီမှာ .. လာလာ .. သူဇာတစ်ယောက်ထဲ ဘယ်လိုနေမလဲလို့ ဥမ္မာက  ကြည့်ခိုင်းလိုက်လို့ လာကြည့်ရတာ ။  ’

‘ အဟင်း .. ဘယ်လိုနေမလဲ .. ဟုတ်လား .. ကြောက်နေတာပေါ့ .. တစ်ယောက် ထဲဟာကို .. ’ အပြင်မှ .. အလင်းရောင် ဖျော့ ဖျော့တွင် သူဇာသည် မိမိကိုယ်ကို မသုံးသပ်မိပဲ ခွန်ပိုင်နားသို့ တိုးကပ်သွားမိသည်။ ခွန်ပိုင်ကိုယ်မှ မွှေးကြိုင်သင်းပျံ့သော ရေမွှေးနံ့  က  ကြိုင်လှိုင်စွာ ထွက်နေသည်။ ညဝတ်ဇာ ဖြူပါးပါးကြီးက .. သူဇာခန်ဓာကိုယ် ဝတ်လစ်စလစ်ကလေးကို လုံခြုံမှု့ မပေးနိုင် ဖြစ်  နေသည်။

အဖုအထစ် အလုံးအကျစ်များက ခွန်ပိုင့်ကာမစိတ်ကို တရိပ်ရိပ် တရှိန်ရှိန်ဖြင့်မြင့်မား လာနေစေတော့သည်။ ခွန်ပိုင့်မျက်လုံးများက  တလက်လက် တောက်ပလာနေလေသည်။ အမှတ်မထင် စောမြသူဇာ ပုခုံးလေး နှစ်ဖက်ကို သိမ်းယူပွေ့ငင်လိုက်ရာ .. စောမြ သူဇာ၏ ကိုယ်ခန်ဓာလေးမှာ ခွန့်ပိုင် ရင်ခွင်ထဲ၌ နွေးထွေး အိစက်စွာ ပုံလျက်သားလေး ရောက်ရှိသွား လေသည်။

‘ သူဇာ .. ကြောက်တယ် .. အကို .. ကြောက်တယ် .. ’ သူဇာက ကြောက်တယ် ဆိုသော စကားကို အထပ်ထပ် ရွတ်ဆိုရင်း ခွန်ပိုင့်  ရင်ခွင်ထဲသို့ မျက်နှာကို တိုးဝင် လာသည်။ အသက်ရှူသံများက မုန်တိုင်းထန်လာသည်။ နှစ်ဦးသား၏ သွေးသားဆူပွတ်မှု့တို့ကရင်ခုံ သံများ အဖြစ်သို့ အသွင်ပြောင်းကာ .. တဒိတ်ဒိတ် နှင့် နှစ်ဦး သား ရင်ချင်းအပ်ကာ ကြားနေကြရသည်။

‘ ချစ်တယ် .. သူဇာရယ် .. ’  ‘ ဟင့် .. .. အင် .. ’ အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုရခက်သော စကားတစ်လုံးကို သူဇာက ရှက်ပြုံးလေးဖြင့် ရွတ်ဆို ရင်း .. ခွန်ပိုင့် ရင်ဘတ်ကြီးကို ရှက်ရှက်နှင့်ပွတ်သပ်နေ၏။ ခွန်ပိုင့် လက်များက.. နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ် နယ်နယ်ကြီး အုပ်ကိုင် ပြီး .. တရွရွ ပွတ်သပ် စပြုလိုက်လေရာ ..  ‘ အို့ .. အကို .. ရယ် .. ’   ခွန်ပိုင် လက်များကို အသာအယာ အုပ်ကိုင်ရင်း သူဇာ ငြီး တွားသည်။ တဖြေးဖြေးရင်ခုံသံများက အသားတဆတ်ဆတ် တုံရီ ခြင်းများက အရိုင်းမလေး သူဇာ တစ်ကိုယ်လုံးကို လွမ်းခြုံ အုပ်စိုး လာလေသည်။  နှုတ်မှ .. တဟင်းဟင်း .. အဖျား တက်သလိုလဲ ငြီးနေသည်။

‘ အင်္ကျီကြီး .. .. ချွတ်လိုက် မယ်နော် .. သူဇာ .. . ’  ‘ အို .. အကို .. ’ သူဇာ့ စကားမဆုံးမီ .. ညဝတ်အင်္ကျီကြီးက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံ ကျသွားလေသည်။ ခွန်ပိုင့် ရင်များ .. ပူလောင် နွေးထွေး လာသည်။ လည်ချောင်းဝ၌ တစ်ဆို့သော ဝေဒနာ တစ်ခုကိုလည်း ခံစားလာ ရ ပြီး တံတွေးကို .. ဂလုကနဲ့ မြိုချလိုက်ရလေသည်။   သူဇာ့ ရင်၌မူ .. အ – ခံရတော့ မည် ဟူသော အသိကြောင့်လားမသိ ရင်ခုံ ခြင်း ဝေဒနာထက် အလွန်အမင်း တဆတ်ဆတ် တုံနေသော .. လက်ဖျားခြေဖျား များ နှုတ်ခမ်းပါးလေး များကို .. ကြိုးစား ထိန်းသိမ်းနေရလေသည်။ ‘ အို .. အကို .. ’ တကယ်ပါ .. သူဇာ ဘယ်ယောကျာ်းလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကိုမှ မခံစားဘူး ကာ ခုလို မဲ့ အဆင့်အထိ .. အကို ခွန်ပိုင် ပြင်ဆင်နေတာကြီးက သူဇာအဖို့ တုန်လှုပ်ခြောက် ခြားစေတာ အမှန်ပဲ ဖြစ်သည်။

သူဇာရဲ့နို့ကြီး နှစ်လုံးကလဲ ဆွဲဆောင်မှု့ အပြည့်ရှိနေသည်ကလည်း အမှန်ဖြစ်သည်။ ဖြူဝင်းသန့်စင်နေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို .. အကို ခွန်ပိုင်.. ဆုပ်ကိုင် နယ်ဖတ်နေတော့ သည်။ သူဇာ့ ေ-ာက်ဖုတ်လေး .. .. ရွစိ ရွစိ ဖြစ်လာတာ အမှန်ပဲလို့ မရှက်တမ်းဝန်ခံလိုက်ချင် သည်။ အကိုကနို့ကြီးတွေကိုဆုပ်ကိုင်နေပြန်တော့ သူဇာ့မျက်နှာလေးကို မော့ပြီး ပါးစပ်လေးဟပြီး တအင်းအင်း နှင့် ငြီး နေမိသည်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် . . အကို့ .. အယုအယ .. အကိုင် အတွယ် တွေက အခံချင်လာအောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ကာ .. သူဇာ ကိုယ်တွေ့ခံစား လာ ရသည် ..

‘ ဟော .. အို့ .. ကြည့်ပါဦး ..’ သူဇာ့ ေ-ာက်ဖုတ် လေးထဲကို လက်ကြီးနဲ့ နှိုက်ပြီး မွှေ နေပြန်ပါပြီ .. ခက်လိုက်တာ .. မရွှံမရှာ .. ဟင်  .. ေ-ာက်စိလေးကိုလည်း ပွတ်နေပြန်ပြီကွယ် .. အို . သူဇာ တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်ပြီး လေမှာ လွင့် နေရသလိုလို  ..ခြေဖျားလေးတွေက ထောက်ကားပြီး ပေါင်လေးနှစ်ဖက် ကိုကားပေး နေမိပြန်ပါသည်။  ခွန်ပိုင်ရဲ့ လက်များအလုပ်ရှုပ်နေ သလောက် သူဇာ့ ခမျာ အလူးအလဲ ခံစားနေရရှာပါသည်။ ေ-ာက်ပတ်လေးထဲမှ .. အရေကြည်လေးများက တသွင်သွင် ကျဆင်း လာပြီး .. မျက်လုံးလေး မှေးစင်းပြီး တအင့်အင့်နှင့် ညီးနေတဲ့ သူဇာ့ ကိုယ်လုံးလေးကို .. အနီးမှာ ရှိတဲ့ စားပွဲတစ်လုံးပေါ်သို့ ထိုင် ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီး .. ခြေနှစ်ချောင်းကို စားပွဲပေါ်သို့ တင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ခိုင်းလိုက်ရာ ..

သူဇာ ေ-ာက်ဖုတ်လေးမှာ ပြဲအာကာ နီနီရဲရဲလေး .. ပွင့် အာနေလေတော့သည်။ အကိုက ဒီတော့မှ သူ့ ကြီးကို ပွဲထုတ်လိုက်သည်။  မြွေဟောက်အနက်မျိုး တောက်ပြောင် နေသည်။ မမြင်ဖူးသော သူဇာ က မမှိတ်မသုန်ကြည့်ရင်း ကြောက်သလိုလို ရွံ့သလိုဖြစ်  နေသည်။ ဒါကြီးက မိမိ ေ-ာက်ဖုတ်ထဲ .. အဆုံးအထိ ဝင်မှာပါလားဆိုသော အသိက ရင်ကို အပြင်း အထန် ခုံစေသည်။  စားပွဲ စွန်း၌ ဆောင့်ကြောင့်လေး လက်နောက်ပြစ် ဖင်လေးကို စားပွဲကြမ်းပြင်နှင့် ထိထိုင်ထား သော သူဇာ့ ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးက တ ဆတ်ဆတ် နှင့် တုံနေလေသည်။ ကြီးက မိမိေ-ာက်ဖုတ်ကလေး၌ တေ့လိုက်ရာ .. ေ-ာက်ပတ်နှင့် ပထမဆုံး အကြိမ် အထိခံရ ခြင်းဖြစ်၍ စအိုလေး ရှုံ့သွားပြီး ဖင်လေးကို တွန့်သွားမိသည်။

အကို့လက်ကြီး နှစ်ဖက်က ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်ပြီး . ဒူးနှစ်လုံးကိုပါ လိမ်ပိုက်လျက် ကြီး ကိုဖိသွင်းလိုးချလိုက် လေသည်။ ‘ ပြစ် .. ဗ ရစ် .. ပြွတ် ..’   ‘ အင့် .. အင့် .. ဟင်း .. ’   နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တင်းတင်းစု .. မျက်စေ့လေးမှိတ်ပြီး ခေါင်းလေးကတဖက်သို့စောင်း ကာ သူဇာ ငြီးငြူလိုက်ရှာလေသည်။ တပြည့်တခဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဝင်လာသော – ကြီးကြောင့် ေ-ာက်ခေါင်း လေးထဲ၌  လေကြောင်း အန္တရယ်အချက်ပြ ဥသြသံ ကြားရသော လူများကဲ့ သို့ ရုတ်တရက် .. ဗြောင်းဆန်ပြီး .. လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ကြီး ဖြစ်ကုန်  သည်။  ဝရုန်းသုန်းကား .. လှုပ်ရှားနေကြသော ေ-ာက်ခေါင်း အတွင်းသားများကို ကြီးက ပွတ်တိုက်ပြီး သားအိမ်ဆီသို့ ဒလ ကြမ်းဝင် သွားလေရာ သူဇာ့ ခမျာ ဖိန့်ဖိန့် တုံအောင်ပြီး .. သွက်သွက်ခါ သွားရလေသည်။

ခွန်ပိုင်ကလည်း .. အသစ်စက်စက် ေ-ာ က်ဖုတ်လေး ကို အပိုင်အနိုင် ခွင့် ရပြီမို့ အားရပါးရ ကြီး ဆောင့်နေလေတော့သည်။ ‘ နာ .. လိုက်တာ .. အကိုရယ် .. အထဲက ကျင် တယ် .. ’ ခွန်ပိုင်က .. အနည်းငယ် လျော့ပြီး ..ဆောင့်ကာ .. ခြေတစ်ချောင်း ကို ပုခုံးပေါ်သို့ ထမ်းယူ ပြီး ပိုမိုပြဲကားလာ သော ေ-ာ က်ဖုတ်လေးထဲသို့ လက်နက်ကြီးများ ပြစ်သွင်းနေသကဲ့သို့ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပိုင်ပိုင်ကြီး ဆောင့်ချလိုက်ရာ ..

‘ အင့် .. .. . အင့် .. .. . အား .. .. . အား .. . . ဘာတွေ ထွက်ကုန် ပီလဲ မသိဘူး ..’ သူဇာ က ခလေးလေး လို ငြီးဆောင့်သွားပြီး ခွန်ပိုင့် လက်မောင်းကြီးကို လှမ်းဆွဲထား လိုက် လေသည်။ ခွန်ပိုင်ကလည်း .. သူဇာ ပြီးသွားမှန်း သိလိုက်သည်။ ခြေနှစ်ချောင်းကို မိမိခါးတွင် ကပ်ကျေးကိုက် ဆွဲယူပြီး သူဇာ့ အပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကို အားရှိပါးရှိကြီး မြှောက်ကာ ဆောင့်လိုက်ပြီး .. သူဇာ့ ေ-ာက်ခေါင်းလေး ထဲသို့ သုတ်ရေများ ကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ပန်းထုတ်လိုက်လေ သည်။

သုတ်ရေများက ေ-ာက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး မှ ယိုစိမ့် စီးဆင်း လာလေတော့သည်။ ‘ ဝှီး .. . .. .. ဒုတ် .. .. . ငါလိုးမသား ..  လူပါးဝလိုက်တာ … .’   ဓါးမြောင်က နံရံသို့ ပစ်ပေါက်လိုက်ပြီး ပြင်းထန်စွာဆဲဆို ကြိမ်းမောင်း နေသူကား .. ကျော်ကျော်  ဖြစ်သည်။ ဦးစပ်ခွန်ကြာက သမီး ဖြစ်သူ .. အိမ်မှ ရုတ်တရက် ပျောက်ဆုံးသွား၍ နောက်ဆုံးအတူရှိခဲ့ သော ကျော်ကျော့်ကို ခေါ်ယူ စုံစမ်းရင်းမှ စ၍ .. ညက ကျော်ကျော် တစ်ယောက် မမျှော်လင့်ပဲ မြသဲစံအိမ်သို့ ရောက်ခဲ့ သည်။ စီးလာသော ဟွန်ဒါ ဆိုင်ကယ် လေးကို .. ခြံ၏ ထင်းရူးပင်၌ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့သို့ အရောက် ဧည့်ခန်းမှ မြင်ကွင်း .. ကျော်ကျော့်ရင်ဝကို .. လောင်ချာနှင့် တေ့ ပစ်လိုက် သလိုမျိုး ခံလိုက် ရလေသည်။

ကြည့်ပါဦး .. ဧည့်ခန်းထောင့် စားပွဲလေး ပေါ်၌ စောမြသူဇာကို .. ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ခိုင်းပြီး အားရပါးရကြီး ဖြုတ်နေသော  ခွန်ပိုင်ကို တွေ့ရသည်။ စောမြသူဇာသည် ကျော်ကျော့် အသဲ .. အသက် .. မနမ်းရက် . မချူရက် သော .. ပန်းလေး ကိုမှ .. ခွန်ပိုင်က  . ပယ်ပယ် နယ်နယ်ကြီး .. ခြေမွ ဖျက်ဆီးခဲ့ လေသည်။   သည်ကတည်းက ကျော်ကျော် .. ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက မောင်းပြန်ဓါးကို  ကိုင်မိလိုက်လေသည်။ သို့သော် .. စောမြသူဇာ .. ကိုယ်တိုင်ကိုက ခွန်ပိုင့်အား ပေါင်လေး ဖြဲဖြဲပြီး ကော့ကာ ကော့ကာ အခံ နေပုံက  .. အလိုတူ အလိုပါ ပုံစံ ဖြစ်နေလေတော့ သည်။

 

Zawgyi

 

ေဟာ္နန္းေဒဝီ

ရွမ္းျပည္ေဆာင္းညသည္ အေအးရက္စက္လြန္းေနသည္။  ‘အခြန္ဘ႑ာန္ေတာ္မ်ားကို ဗိုလ္ယက္ခႏွင့္ တပည့္မ်ားက သိမ္းပိုက္ လိုက္ပါၿပီ ခင္ဗ်ား’…  ‘ဟင္…ေတာက္…ယက္ခေခြးမ်ိဳး’ စပ္ခြန္ၾကာ လက္သီးႏွစ္ဖက္ဆုပ္ရင္း…အံႀကိတ္လိုက္သည္။ ‘ေမာင္ေက်ာ္’  … ‘ဖရာ့’…   ေစာျမတ္သႏၲာ … သမီးငယ္ ႏို႔စို႔ေနရာသလြန္ထက္မွ ဖ႐ိုဖရဲလူးလဲထၿပီး… စပ္ခြန္ၾကာထံ အေျပးကေလး လာ၏။ ႐ုတ္တရက္ထလိုက္၍ ရွည္လ်ားေသာနန္းတြင္းလုံခ်ည္က ပိုးသားေပ်ာ့ေပ်ာ့မို႔ ေလ်ာပုံဆင္းသြားေလရာ ေစာျမတ္သႏၲာ တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားမွာ ဝင္းကနဲေပၚထြက္သြားၿပီးေပါင္တံ ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားမွာ ခုံထေမာက္မို႔ေနေသာ ေ-ာက္ဖုတ္ကေလးမွာလဲ  တန္းကနဲျပဴးထြက္လာခဲ့ ရေလသည္။

ထိုအခါ စိုင္းဝဏၰမ်က္လုံးမ်ားက ဝင္းဝင္းေတာက္ပသြားၿပီး ေစာျမတ္သႏၲာ၏ ေ-ာက္ဖုတ္ ေလးကို တဝႀကီးျမင္လိုက္ရာ ရင္ထဲပူေႏြးသြားၿပီး တလွပ္လပွ ္ခံစားလိုက္ရေလသည္။ ေစာျမတ္သႏၲာမွာလည္း ရွက္လြန္း၍ ထမီ ကို ေကာက္ယူကာ….သလြန္စီသို႔ ေျပးဝင္သြားေလသည္။ စပ္ခြန္ၾကာမွာေက်ာေပးကာေဟာ္နန္းအျပင္သို႔ အံတႀကိတ္ႀကိတ္နဲ႔ ၾကည့္ရင္း ေဒါသျဖစ္ေနမိ၍ သတိမထားမိလိုက္ရွာေပ။  ‘စိုင္းဝဏၰ…’   ‘မွန္…မွန္ပါ့ဖရား…အမိန႔္ရွိပါအရွင္’ …   ‘ယက္ခကိုဖမ္းဘို႔… လူစု…အခုထြက္မယ္’ …  ‘မွန္ပါ့ဖရာ့’…   စိုင္းဝဏၰ အေျပးထြက္ခြာသြားေလ၏။ ႏွင္းေတြကတဖြဲဖြဲက်ေနသည္မို႔ အရာခပ္သိမ္း ေဝ့ ဝဲေနၾက၏။ တိတ္တဆိတ္ ခ်ီတက္ေနေသာ ဗိုလ္ယက္ခတို႔ စခန္းကို ဝိုင္းထားၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အသံကစိုးတစ္မွ် မၾကားရ၊ မီး ေရာင္လက္လက္ကေလးမွမျမင္ရ… စပ္ခြန္ၾကာႏွင့္ လက္စြဲေတာ္သူရတို႔ စခန္းထဲဝင္၏။

‘ ဝဏၰ … ဘယ္ေရာက္ေနလဲ’  ‘ တပ္သားေတြၾကားထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ဖုရာ့ ..အခ်က္ေပးတာနဲ႔ ဝင္တိုက္ဖို႔ အသင့္ ျပင္ ေနပါတယ္  ..ဖရာ့’ တဲအတြင္းသို႔ .. စပ္ခြန္ၾကာတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခုန္ဝင္လိုက္၏။ ‘ဟင္… ေတာ္ဘုရားႀကီး ပါလား ’  ဗိုလ္ယက္ခက ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖင့္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကို ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း မိုးေပၚေထာင္ၿပီး ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ -ုပ္ေနစဥ္ ျဖစ္သည္။   ‘ ေအာင္မေလး ’ အသက္  (၁၅) ႏွစ္ခန႔္သာ ရွိေသးေသာ မိန္းကေလးမွာ အိပ္ယာက လူးလဲထၿပီး ေစာင္ႀကီး ရစ္ပတ္လွ်က္.. စပ္ခြန္ၾကာ ေရွ႕၌ ဗိုလ္ယက္ခ ႏွင့္  အတူလက္ေထာက္ ေခါင္းငုံ႔ကာ … လက္အုပ္ခ်ီလိုက္ရွာေလသည္။  ‘ ယက္ခ မင္းငါ့ရတနာေတြ … လမ္းက ျဖတ္လုတယ္ဆို ’   ‘ မ ဝံေၾကာင္းပါ … ေတာ္ဖရားႀကီး ဖရာ့ ’  ‘ ဟဲ့ .. ငါ့တပ္မႈး .. ဝဏၰ ..ကို ေခၚ စမ္းေဟ့ ’ စပ္ခြန္ၾကာက .. တဲအျပင္သို႔ လွမ္းေအာ္လိုက္ ေလ သည္။

‘မွန္ပါ့ .. တပ္မႈးဝဏၰ .. ေလာင္းလုံေတာင္ၾကား မစစ္ခင္ကပင္ .. ေပ်ာက္ေနေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေလွ်ာက္ တင္ဝံ့ပါသည္ ဖရာ့ ’    ‘ ဟဲ့ .. ငေနမ်ိဳး .. ဒါျဖင့္ ဒီေကာင္ ဝဏၰ.. ဘယ္ေရာက္ သြားလဲဟ.. လိုက္ ၾကစမ္း ’   ‘ ေဒါက္… ေဒါက္.. ’    ‘ ေမာင္ေတာ္လားဟင္ ’   ‘ အင္း ’   ‘ ေဂ်ာက္.. ေဂ်ာက္ .. ဂ်ေလာက္ .. ေလာက္က်ီ ’   ‘ ဟင္.. စိုင္းဝဏၰ ’   ျပင္ပႏွင္းထုအခ်ီ.. ေဟာ္နန္းတံခါးမႀကီးအတြင္း  အတင္းတိုးဝင္လာၾကသည္။ အဆာင္ေတာ္သားႏွစ္ဦးက ေစာျမတ္သႏၲာကို ဓါးလြတ္ကိုယ္စီႏွင့္ ဝိုင္းရံ ေစာင့္ေရွာက္ ေနၾကသည္။

‘ စိုင္းဝဏၰ .. ေမာင္ေတာ္ ဘုရားေရာဟဲ့ ’  ‘ မွန္ပါ့ .. အတြင္းေဆာင္ ၌ တင္ေလွ်ာက္ ခြင့္ မျပဳပါ ဖရာ့ ’    ‘ ကဲ… လာလာ .. မင္းတို႔  ဒီမွာပဲ ေနခဲ့ၾက ’ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္တို႔ ၿခံရံေနရာမွ ထားရစ္ခဲ့ၿပီး စိုင္းဝဏၰ ကိုေခၚကာ .. အတြင္းခန္းထဲသို႔ ယုံၾကည္စြာ ဝင္ခဲ့မိေလ ေသာ ေစာျမတ္သႏၲာ၏ မဟာအမွား .. အတြင္းေဆာင္ သလြန္ထက္ေရာက္သည္ႏွင့္ စိုင္းဝဏၰ၏ သန္မာေသာ လက္ေမာင္းႀကီးမ်ား ျဖင့္ ရစ္ပတ္သိမ္း ဖက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရၿပီး ႏွစ္ဦးသားလုံးေထြးကာ  ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ က်သြား ေလရာ.. ေစာျမတ္သႏၲာ ထမီေလး မွာ ေလွ်ာ့ရဲသြား၏။

‘ အိုး … နင္ ဘယ္လို လုပ္တာလဲ .. ဝဏၰ ’  ‘ နင့္ကို .. လိုးခ်င္လို႔ပါ သႏၲာ ’   ‘ ဟယ္.. နင္ မိုက္႐ိုင္း လွခ်ည္လား ဝဏၰ ရယ္ ’ ေမႊးထုံ သင္းႀကိဳင္ေနေသာ သႏၲာပါးျပင္ေလးကို တအားႀကီးနမ္းျပစ္ရင္းက လက္မ်ားက.. သႏၲာ့ ႏို႔အုံေလးမ်ားကို ဆုပ္နယ္၏။ လက္ တစ္ဖက္ကလည္း ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ႏႈိက္ၿပီး ခပ္႐ြ႐ြေလး ပြတ္သပ္ေနရာ .. ေစာျမတ္သႏၲာ မီးဖြားၿပီးစ .. ႏုဖတ္ေနေသာ ေ-ာက္ ပတ္ေလး ကို တင္းတင္းစုစည္း လိမ္က်စ္ထားလိုက္ ေလသည္။  ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္း ျဖစ္လည္း ..   ‘ ငါ .. ခေလး ေမြးၿပီးတာ မၾကာ ေသးဘူး ဝဏၰ ရယ္ မလုပ္ပါနဲ႔.. ဟယ္ .. ေတာင္းပန္ ပါတယ္.. ’  ဟု ေတာင္းပန္ရွာပါတယ္ .. သို႔ေသာ္ ကာမဘီလူး ဝဏၰကား နသိုး  ႀကိဳးျပတ္ .. ၾကမ္းေလၿပီ

‘ ငါ.. ခ်င္တာပဲ .. ငါသိတယ္ .. သႏၲာ .. နင္ေကာင္းေကာင္းမခံရင္ .. ဒီမွာေတြ႕ လား.. ဓါး ’    ဓါးသမားမို႔ ဓါးအားကိုးျဖင့္ အႏိုင္က်င့္ ေလသည္။ ေအးျမေသာ ေဆာင္းညခ်မ္းမွာ သႏၲာေခြၽးသီး ေခြၽးေပါက္ေတြ စို႔လာေနသည္။ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓါးက ..လည္ၿမိဳေပၚ သို႔  ကန႔္လန႔္ျဖတ္ တင္ထားၿပီး ဖိကပ္ထားေလသည္။ ေစာျမတ္သႏၲာက ႐ုန္းကန္အားမ်ား.. က်ဆင္းသြားၿပီး.. ၿငိမ္သက္သြားရေလ သည္။ ထိုအခါမွ.. ဝဏၰက ေက်နပ္စြာၿပဳံးရင္း … သႏၲာ့ထမီ ကို ဆြဲခြၽတ္ျပစ္လိုက္ ေလသည္။ ေနမထိ.. ေလမဟတ္ မိဖရားလက္ ကေလးလို အသားအရည္မ်ားက ႏူးအိေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနသည္။ မီးဖြားၿပီးစ..ေသြးသစ္ ေလာင္းစမို႔ အလွအားလုံး အသစ္..အသစ္မ်ား ျဖင့္ ျပည့္ၿဖိဳးေဖာင္းကားေနေသာ ေ-ာက္ဖုတ္ေလးမွာ.. ခပ္ေယာင္ေယာင္ေလး တင္းေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး .. စိေလးမွာ လက္သန္းတစ္ ဖ်ားစာခန႔္ ျပဴးထြက္ေနသည္ကို ဝဏၰက စူးစူးဝါးဝါး စိုက္ၾကည့္ရင္း.. သူ႔ေပါင္ၾကားမွ – ႀကီးမွာ………. တဒိန္းဒိန္း ေထာင္ထလာ ေလသည္။

သႏၲာ့ မ်က္ႏွာေလး.. နီရဲလ်က္ ..ေဒါသစိတ္ရွက္စိတ္တို႔ျဖင့္ ..ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ..ျပတ္လုမတတ္ ကိုက္ထားရင္း မ်က္ရည္မ်ား စီးက် လာေလသည္။ စင္စစ္ .. ဝဏၰဟာ ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ မဟုတ္ခဲ့ အရွင္ေမြး၍ ေန႔ခ်င္းႀကီးခဲ့ရေသာ.. သာမာန္ သိုင္းသမားေလး ဘဝမွ  .. ေဟာ္နမ္းသုံး သိုင္းဆရာ အျဖစ္သို႔ စပ္ခြန္ၾကာပို႔ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။  သႏၲာ ႏွင့္ ဝဏၰမွာ သက္တူ႐ြယ္တူ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးမ်ား သာ ျဖစ္ၾက၍ ေသြးဆူလြယ္သူမ်ား ပီပီ အလိုမတူသည္.. တူသည္အပထား.. လိင္အဂၤါမ်ား ထိေတြ႕လိုက္သည့္ ႏွင့္ ပင္  ..ေႏြးေထြးအိစက္ျခင္း အရသာ ႏွင့္ ေ-ာက္ပတ္ဟူေသာ အသိတို႔ ေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသား၏ ရင္မ်ားဗေလာင္စူေအာင္ မႈိင္းမိေနၾက သည္ကို သႏၲာ သတိထားမိေလသည္။

သႏၲာ့ ကိုယ္ခန္ဓာ ဖြဲ႕စည္းပုံကလည္း တျခားမိန္းကေလး ေတြထက္ေတာ့ ထူးျခားေနသည္မွာ အမွန္ပင္.. ေ-ာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား  တျခမ္းဆီကပင္ အလြန္တရာႀကီးမားလွသည္.. ေမြးဖြားၿပီးစမို႔ .. ေယာင္ေနသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ယင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ျခမ္း ေစ့ ကပ္ေနေသာ အေနအထားက ေမာက္ႂကြား တင္းျပည့္ၿဖိဳးၿပီး…… ဝဏၰ၏ ႀကီးထည့္စဥ္တြင္ တင္းၾကပ္စြာ စုပ္ယူထားသကဲ့ သို႔  ေကာင္းမြန္လွသည္။   သႏၲာေလး၏ ဆီးခုံအထက္.. ျဖဴေဖြးေဖြး ႏူးညံ့ေနေသာ ဆီးခုံေလးကို ဝဏၰက မက္မက္ ေမာေမာေလးျဖင့္  လွ်ာေႏြးေႏြးႀကီးႏွင့္ ယက္လိုက္ေလသည္။ သႏၲာ့ခါးေလး ေကာ့ၿပီး အင္းကနဲ ျဖစ္ခါ.. ဇက္ကေလး ေစာင္းက်သြားသည္ အထိ ခံစား လိုက္ရေလသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း မရည္႐ြယ္ပဲ.. ဝဏၰဆံပင္မ်ားကို ဖြဖြေလး ကိုင္မိလိုက္ၿပီး.. ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုလဲ ၾကာၾကာ ေစ့ကပ္ မထားႏိုင္ေတာ့ပဲ ကားေပးလိုက္မိေလသည္။

ဝဏၰက ကို အတင္းအၾကပ္ထည့္ျခင္းကို မေအာင္ျမင္မွန္းသိ၍ ဓါးကိုၾကမ္းျပင္ ေပၚသို႔ ခ်လိုက္ၿပီး.. ေပါင္အတြင္းသားႏွစ္ဖက္ကို  ..အတြင္းမွ ကန္ၿဖဲလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေထာက္ထားလိုက္ခါ.. ၿပဲအာလာေသာ ေ-ာက္ဖုတ္ေလးထိပ္မွ တကယ့္မိန္းပြိဳင့္ေ-ာ က္စိေလးကို လွ်ာေစာင္းေလးႏွင့္ ထိုးဆြေပးလိုက္ေသာ အခါ၌ကား ..တင္းခံႏိုင္ေသာ စြမ္းအားမ်ား သႏၲာ့ကိုယ္တြင္ ေပ်ာက္လြင့္   ကုန္ေတာ့သည္။ ဆီးစပ္.. ေပါင္တြင္းသား.. စအိုမွ တကိုယ္လုံးအႏွံ႔အျပား ..သိမ့္သိမ့္ခါေသာ ကာမ ..ဆႏၵမ်ားကို တဖြားဖြား  လႈံ႕ေဆာ္လာေလေတာ့သည္။

ဝဏၰကလည္း သႏၲာ တစ္ေယာက္ ေျခမေလးမ်ား ကုတ္ေကြးၿပီး အေၾကာေလးမ်ား ေထာင္ထလာသည္ႏွင့္ .. သႏၲာ့တစ္ကိုယ္လုံး  အဝတ္ဆို၍ ဘာမွမက်န္ေအာင္ ဆြဲခြၽတ္ျပစ္ခါ.. ဝိုင္းစက္ႀကီးမားေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အိအိ..တုံတုံျဖင့္ ..လက္ဝါးႀကီး အုပ္ကိုင္ၿပီး  ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္လ်က္ .. ေ-ာက္ေရေလမ်ား စို႐ြဲစ ျပဳလာေသာ ေ-ာက္ပတ္ကေလး ထဲသို႔  ႀကီးကို ေတ့ၿပီး သြင္းလိုက္ ေလ သည္။   ‘ ျဗစ္….. ျဗစ္….. ျဗစ္ ’   ‘ ေသ.. ေသပါၿပီ ဝဏၰ ရယ္.. ဟင္း .. ဟင္း ’ သႏၲာၿပီးသြားေအာင္ပဲ .. ဝဏၰႀကီးက ႀကီးမားထြား ႀကိဳင္းလွသည္.. ထိပ္အဖ်ားဝိုင္းကပင္လ်င္ သာမာန္အခ်ိန္၌ က်ပ္ေစ့ဝိုင္းခန႔္ရွိေလသည္။

ကာမအရွိန္တက္လာေသာ အခ်ိန္မ်ိဳး၌ ဝဏၰႀကီး လုံးပတ္သည္ ေႁမြေဟာက္တစ္ေကာင္၏ ေျပာင္လက္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ အေရာင္တ လက္လက္ ေတာက္ခါ.. လက္တဆုပ္ အံက် ေလာက္ေအာင္ ႀကီးထြားလွေလသည္။ ကိုယ္ထည္ႀကီးက ..ႏူးညံ့ျဖဴေဖြးေသာ ေ-ာ က္ပတ္ႏႈတ္ခမ္း သားမ်ားကို ေခါင္း အတြင္းသို႔ ပြယ္ယူစုၿပဳံၿပီး.. ဆြဲယူသြားသလို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ .. သႏၲာ့ ခမ်ာ..   ‘ ေသပါၿပီ..  ဝဏၰ ရယ္. ’   ဟု ၿငီးတြားလိုက္ ေလသည္။ အတန္ပတ္လည္တြင္ ႀကီးမားေသာ အေၾကာႀကီးမ်ားကလည္း ဖုထစ္.. ေထာင္ထလွ် က္.. အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနျပန္ရာ .. ေ-ာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ လိင္တံႀကီး ထထစ္ျခင္း နစ္ဝင္သြားတိုင္း ေ-ာက္စိေလးထိပ္ကို တစ္ ခ်က္ပြတ္ၿပီးမွ ဝင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုအခါ .. သႏၲာမွာ ထြန႔္..ထြန႔္..လူးကာ တစ္ကိုယ္လုံး ခါ..ခါသြားၿပီး .. ‘ အင့္ ’ ကနဲ ၿငီးတြားေလေတာ့ သည္။ ဝဏၰမွာ အားရပါးရ ႀကီး ပြဲေတာ္တည္ရေတာ့ မည္ဆိုေသာအခါ၌ ဘာကိုမွသတိမထား.. ေ-ာက္ဖုတ္ကေလးကိုသာ.. အသာငမ္းငမ္းႀကီးၿဖဲကာ.. သူ႔ အယ္စတုံႀကီးကို အတင္းၿဖဲထည့္ၿပီး ..သြင္းေနေတာ့သည္။ သႏၲာမွာ ဝဏၰ မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ရဲရွက္လြန္း၍ေခါင္းေလးေစာင္းထား မိေလသည္။  တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ၿပီး   ‘ ဟို႔.. အိုး.. အင္း…… ကြၽတ္…. ကြၽတ္ .. ’ ဟုသာ ၿငီးတြားရွာသည္။  တစ္ခါတစ္ရံ ဝဏၰႀကီးက ႏူးအိဆဲရွိေသးေသာ သားအိမ္ေခါင္းကို .. ထိုးေထာက္မိေသာအခါမ်ိဳး မ်ားတြင္ကား .. ဝဏၰ ရင္ဘတ္ႀကီး ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဆီးထြန္းထားရင္း..

‘ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ.. ဝဏၰ ရယ္.. နာလြန္းလို႔ပါ ’ ဟု သနားစဖြယ္ေလး ေတာင္းပန္ရွာသည္။ ျဖဴေဖြးသန႔္ရွင္း လွေသာ သႏၲာ ၏  ေတာ္ဝင္ ေ-ာက္ဖုတ္ေလးကို ဝဏၰကဲ့သို႔ေသာ ႀကီး မဲမဲႀကီးက ဒလၾကမ္းထိုးေဆာင့္ ေနသည္မွာ မတရားလြန္းရာက်သည္ ။ ေခ်ာ့ ျမဴ ႏူးဆြၿပီး ေတာ့ သႏၲာ့ အဘို႔ ခံႏိုင္ရယ္ပိုလာႏိုင္ ေစသည္ မဟုတ္ပါလား ..   ‘ ျဗစ္ .. ျဗစ္….. ျဗစ္…. ဒုတ္ ’   ‘ အား……….  အေမေလး….. ေလး ….. ကြၽတ္…. ကြၽတ္ .. ’   ဝဏၰ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းသည္ သႏၲာ့တင္ပါး ႀကီးမ်ား ေဟာ္နန္းၾကမ္းျပင္ ၌  တုန္ခါ လႈပ္ရွားေနသည္။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းလဲ မိုးေပၚေထာင္ခါ .. သြက္သြက္ လက္လက္ႀကီးကို လႈပ္ရွားေနေတာ့ရာ .. ဝဏၰႏွင့္ သႏၲာတို႔  ႏွစ္ဦး၏ ေပါင္အတြင္းပိုင္း၌ ေခြၽးေစးေလးမ်ားပင္ ျပန္လာေလေတာ့သည္။

႐ုတ္တရက္ မၿပီး သႏၲာ့ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲေလးကို ငုံ႔၍စုပ္ရန္ႀကိဳးပမ္းလိုက္ေသာအခါ .. သႏၲာက ..    ‘ ႏႈတ္ခမ္းေတာ့ မစုပ္ပါနဲ႔ ’ ဟု  ေလသံေလးႏွင့္ ေျပာရင္းကပင္ ..အတင္းေခါင္းကိုလႊဲကာ ေရွာင္တိမ္း ဖယ္ျပစ္သည္။ မလုပ္နဲ႔ ဆိုတာကိုမွ လူဆိုတာက လုပ္ခ်င္ၾက သည္။  ‘ ဟင့္ .. အင္း.. အင္း .. ႏႈတ္ခမ္း မစုပ္ .. ပါနဲ႔ ….. ဆို ’   ဝဏၰက အတင္းအဓမၼ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလး ကို စုပ္ယူၿပီး .. သႏၲာ့ပါးစပ္ တြင္းသို႔ သူ႔ လွ်ာႀကီးကို .. ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။   ‘ အင္း … ဟင္း … ဟင္း … ’   သႏၲာ့ မ်က္ေတာင္ ႀကီးမ်ား ေကြးေမွးဆင္းသြား ၾကေလသည္။

ၿပီး.. ဝဏၰ လည္ဂုတ္ႀကီးကိုလဲ ေယာင္ေယာင္ အမွားမွား ဖက္တြယ္ လိုက္မိေလ ေတာ့သည္။ ခါးေလးကိုလဲ တင္းကနဲ ျပန္လည္ေကာ့ေပးလိုက္မိခါ .. ဝင္လ်က္ရွိေသာ ႀကီးမွာ ‘ အိ ’ ကနဲ ပိုမို နစ္ဝင္ သြားၿပီး ကပ္ ထားလွ်က္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ .. ဝဏၰက ဖင္ႀကီးကို အသာေလး ေျမႇာက္ၿပီး ဖိေပးလိုက္ေလရာ သႏၲာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းသည္ ဝဏၰ ခါးကို ကပ္ေက်းကဲ့သို႔ ႏွစ္ဖက္ညႇပ္ထားလိုက္ေလသည္။ ‘ အင့္ .. အင့္ … အင့္ ….. အင့္ …. ဟီး .. ဟီး .. ကြၽတ္ ’

‘ ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. ႁပြတ္ .. ဗရီ .. ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ .. ဗရိ ’ ေ-ာက္ေမႊး ႏွင့္ ေမႊးတို႔က ေရတ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ဖိၾကပ္သံေလး ႏွင့္ အဝင္အထြက္ .. အၿပဲ အစိအသံမ်ား တိုင္ပင္ကိုက္ .. နာရီ မွန္မွန္ေလး ထြက္ေပၚေနၿပီး .. ႏွစ္ေယာက္သား တအားလိမ္က်စ္ .. တအားတြန႔္ၿပီး ..   က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ခါ ေဟာနန္းၾကမ္းျပင္ ၌လိမ့္ေနၾကေတာ့သည္။    ‘ ဆရာ ဝဏၰ ’ တပည့္ေက်ာ္ ေစာျပည့္ အခန္းတြင္းသို႔  ဝင္ခ်လာသည္။ အေရးတႀကီး ေအာ္ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဝဏၰကိုယ္ခန္ဓာႀကီး တြန႔္သြားကာ .. သႏၲာ့ ကိုယ္ေပၚမွ ခြာလိုက္ ေလ သည္။‘ ႁဗြတ္ ’ ခနဲ – ႀကီးက ေလ်ာထြက္လာၿပီး တန္းတန္းႀကီး ခါရမ္းေနသည္ကို ေစာျပည့္ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ ေၾကာက္စရာ ..  အဓိပတိႀကီးပါတကားဟု ေစာျပည့္စိတ္ထဲ၌ တိတ္တခိုးေလး ေရ႐ြတ္မိသည္။

အလားတူသႏၲာ၏ေ-ာက္ဖုတ္ ေလးမွာလည္း  အရွိန္တက္ေနစဥ္ႀကီးက ႐ုတ္တရက္ ထြက္သြား၍ ၾကပ္ၾကပ္တင္းတင္းႀကီး ခံစားေနရာမွ ကားကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး အဝေလးမွာ က်ပ္ ေစ့ဝိုင္းခန႔္ ေဟာင္းေလာင္းေလး ျဖစ္ေနၿပီး ေ-ာက္ေခါင္းထဲ သို႔ပင္ ထန္းကနဲ ျမင္ရေလာက္ေအာင္ .. ဟင္းလင္းပြင့္ သြားရွာသည္။ ၿပီးမွ … တခ်က္ရႈံ႕ကနဲျဖစ္ၿပီး ျပန္ပိတ္သြားသည္။ သႏၲာေ-ာက္ပတ္ေအာက္ အကြဲေၾကာင္း ေလးတြင္ ဝဏၰ၏ သုတ္ရည္အခဲလိုက္ .. အခဲလိုက္ ပုံက်ေနသည္ထို႔ အျပင္ ေ-ာက္ေခါင္း ထဲမွ .. ဖ႐ု.. ကနဲ စိမ့္က်ယိုစီးက်ေန သည္ကို ေစာျပည့္ အစအဆုံး ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

‘ ငါ .. သႏၲာ့ကို လက္လြတ္မခံႏိုင္ဘူး .. ေစာျပည့္ ’ ‘ မွန္ပါ့ .. ဖရာ့ ’   ‘ မင္းေစာင့္ေန .. ငါ ထြက္တိုက္ မယ္ ’    ဝဏၰ ေျပာေျပာဆိုဆို ႏွင့္ ဓါးေကာက္ယူသည္။  ‘ ဝဏၰ ….. ဝဏၰ ..’   သႏၲာက လူးလဲထၿပီး ေခၚသည္။ ဝဏၰက ဆတ္ကနဲ လွည့္ၾကည့္သည္။ ေခါင္းေလးကို  ခါရမ္း   ျပေနေလသည္။ ဝဏၰ .. သႏၲာ့ အနားသို႔ ျပန္ေလ်ာက္သြားၿပီး .. သႏၲာ့ပါးမို႔မို႔ေလးကို ဖိႏွစ္ၿပီး နမ္းလိုက္ခါ   ‘ သႏၲာ့ကို …  လက္မလြတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္ ’  ‘ အကုန္ ဒုက္ခ ေရာက္ကုန္လိမ့္မယ္ .. ဝဏၰ .. ရယ္ ’   ‘ စိတ္ခ်ပါ.. သႏၲာ ကိုယ္သႏၲာ့ဆီကို ..  ျပန္လာမွာပါ .. ’

ပုဆိုးကို တင္းေနေအာင္ ခါးေတာင္းႀကိဳက္ၿပီး သိုင္းအေက်ာ္အေမာ္ .. ဝဏၰတစ္ေယာက္.. လႊားခနဲ ခုန္ထြက္ သြားေလေတာ့သည္ ။  သႏၲာ .. သိပ္မရင္းႏွီးလွေသာ ေစာျပည့္ ကို တစ္ခ်က္မွ် ၾကည့္ၿပီး အဝတ္မ်ားကို ေကာက္ဝတ္ခါ ႏို႔စို႔ခေလး အိပ္ေနေသာ သလြန္ဆီ သို႔ ေလ်ာက္သြားေလသည္။   ေစာျပည့္က ေလသာျပတင္းမွ အျပင္သို႔ အေျခအေနကိုေလ့လာေနရင္း သႏၲာ့ကို အမွတ္မဲ့ လွမ္း ၾကည့္မိသည္။ ခေလးကို သလြန္ေပၚ၌ ငုံ႔ၾကည့္ရင္း ကုန္းထားေသာ တင္ပါးႀကီးမ်ားမွာ သေရယိုခ်င္စရာႀကီး လွပဝိုင္းစက္ၿပီး ခ်င္ စရာ အိအိထြားထြားႀကီးတင္းေနသည္။ ေစာျပည့္.. သႏၲာ့အနားသို႔..ေရာက္သြားၿပီး သႏၲာ့ တင္ပါးႀကီးကို.. ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္လိုက္  သည္။

‘ ဟင္ …. ရွင္ ……. ရွင္ ’   သႏၲာ ဆက္ကနဲ လွည့္ေအာ္ေသာ္လည္း သန္မာေသာ ေစာျပည့္က ကြၽမ္းက်င္စြာ ဂုတ္ကို စီးခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး  ကုန္းလ်က္သားအေနအထားမွ .. ထမီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ ၿပီး မၾကာခင္ေလး ကမွ အခံခဲ့ရေသာ ေ-ာက္ပတ္ကေလးက ဖင္ႏွစ္ဖက္ ၾကားမွ တင္းတင္းေစ့ေစ့ေလး ျပဴးၿပီး ကုန္းထြက္ေနသည္ကို ေျခာက္ျခားစဖြယ္ ေတြ႕သိရပါေလသည္။ ေစာျပည့္ ရင္ထဲ .. ကာမ အပူရွိန္မ်ား .. ဝုန္းကနဲ ထလာသည္ ။  ေစာျပည့္သည္ ဝဏၰ၏ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သလို ကာယဗလမွာလဲ .. အာဌာဝက ဘီးလူးႀကီး အလား ႀကီးမား ထြားႀကိဳင္းကာ မဲနက္ေသာ အသားမ်ားက .. ဆီလူးထားသလိုပင္ ေျပာင္တင္းေနသည္။ လက္ဖ်ံႏွင့္ ရင္ဘတ္တို႔ ၌  အေမႊးၾကမ္းႀကီးမ်ား ထူပိန္းစြာ ေပါက္ေနၿပီး .. ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ထူထူႀကီးႏွစ္ဖက္ကလည္း မဲေမွာင္သန္စြမ္းလွေပသည္။

‘ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ.. သခင္မေလး.. က်ဳပ္အလို မလိုက္ရင္ ခုအခ်ိန္မွာ.. သခင္မေလး .. ေသသြားမွာပါ.. ဟဲဟဲ ’ သႏၲာ မိမိကံၾကမၼာကို  ညိဳးငယ္ဝမ္းနည္းစြာ ငိုခ်လိုက္႐ုံမွ တပါး ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ..   ထိုအခိုက္ ခေလးက ဝါးကနဲ ငိုခ်လိုက္ရာ ကုန္းလ်က္သား  ႏို႔တိုက္ေပးေနေလရာ .. ေစာျပည့္ အဖို႔ ဆႏၵျပည့္ဝစြာ .. ေဆာင့္ႏိုင္ေတာ့သည္။   ‘ ခေလး.. နိ႔တိုက္ေနတယ္ဟာ .. ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ ’  သႏၲာက ေစတနာမပါစြာ အေငၚထူးထူးႏွင့္ပင္ ေျပာလိုက္မိေလသည္။ ေစာျပည့္ကေတာ့ သႏၲာ့ခါးေလးကို စုံကိုင္ၿပီး ..မဲမဲႀကီးကို   အတင္းထဲ့ေနေလေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ေစာျပည့္ဆိုသည့္ ေကာင္ကလည္း ပြဲလန႔္တုန္း ဖ်ာခင္းလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ေနမ  ထိ.. ေလမထိ.. လိုးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။

သစၥာဟူေသာ အသိဉာဏ္ ပညာ တို႔ သည္ ေစာျပည့္ကိုယ္ခန္ဓာမွ ဖယ္ခြာသြားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အျပစ္တင္ေစာ၍ တေလာကလုံး က မုန္းၾကေစဦးေတာ့ ေစာျပည့္ကေတာ့ မမူၿပီ .. အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဝါဂြမ္းထက္ပင္ႏူးညံ့အိေနေသာ ေစာျမတ္သႏၲာကဲ့သို႔ ေ -ာက္ဖုတ္မ်ိဳးကို ဘယ္အရာမွအရသာ မမွီႏိုင္။ ေစ့ကပ္ေနေသာ ေ-ာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ခပ္တင္းတင္းေလး လိင္ တံကို ညႇစ္ထားလိုက္သည္။  ေ-ာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဒစ္ႀကီးဝင္ၿပီး .. ရပ္နားခ်ိန္၌ အတြင္းပိုင္း ေခါင္းလႈပ္ရွားမႈ ေလးမွာ သိသိသာသာ ႀကီး ထိပ္ကို ျပဳစုပြတ္သပ္ေပး တတ္ၾကသည္။ အျပင္ဘမ္းလႈပ္ ရွားထိေတြ႕မႈက အျခားေ-ာက္ဖုတ္မ်ားထက္ အဆတရာေတာင္  မက သာလြန္ေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ေစာျပည့္မွတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေလသည္။

ယခုလည္း .. ၾကည့္ .. အုံလိုက္ ေထြးလိုက္ ထႂကြတက္ေနေသာ ေသြးတို႔ႏွင့္ ေရာႁပြန္ းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေလး မ်ားမွာ ေျပာင္တင္း ေနၾက ျခင္းျဖစ္ကာ ကာမဆႏၵကို ႏႈိးဆြၾကသည္။ ေ-ာက္ေမႊး .. ေလးမ်ားက.. ထူလျဗစ္ႀကီးမဟုတ္ပဲ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ပါးပါးလႊာလႊာ ေလးမို႔ ေ-ာက္ဖုတ္အလွက ပိုမို -ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနရသည္။ ေစာျပည့္၏ ေျပာင္းတင္းမာေတာင္ေနေသာ ႀကီး တေျဖးေျဖးခ်င္း ဝင္ သြားသည္။

‘ ျဗစ္ ….. ျဗစ္….. ျဗစ္ .’   ‘ အို႔ .. . အင္း .. . ကြၽတ္ . . . ကြၽတ္ .. . အင့္ .. . ဟင့္ ’ သႏၲာ့ခမ်ာ အံႀကိတ္မ်က္စိမွိတ္ၿပီး .. ခေလးကို  ႏို႔တိုက္ေနသည္မို႔ အားတင္းခံလိုက္ရရွာေလသည္။   သည္အထဲ .. ေပါင္ရင္းႏွစ္ဖက္ စလုံးက ျပည့္ၾကပ္ႀကီးမားေသာ ႀကီးက ေ-ာ က္ဖုတ္ထဲ ဝင္လိုက္ သည္ႏွင့္ အလြန္တရာ နာက်င္ေသာေဝဒနာကိုပါ ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထပ္မံကား  ေပးလိုက္ရျပန္ပါသည္။  ေစာျပည့္ကမူ .. ေသးက်ဥ္ေသာ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ဆြဲယူၿပီး .. ေျဖးေျဖးခ်င္း ေစာင့္သြင္း  ေနရင္း ႏွင့္ ေ-ာက္ဖုတ္အဝင္အထြက္ကို မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ကာ အရသာ ခံစားေနလိုက္ေလသည္။

‘ ေစာျပည့္ရယ္ .. ျမန္ျမန္လုပ္ပါ .. ေညာင္းလို႔ပါ ’ ေအာ္ .. တခ်ိန္က .. ေဟာ္နန္းႀကီး၏ မိဖုရား .. ေတာ္ဘုရားႀကီးၿပီးလွ်င္ ..  အာဏာအရွိ ဆုံး မိန္းကေလး .. အခုေတာ့ .. တစ္ေခ်ာင္း ေ-ာက္ဖုတ္ထဲ သို႔ ကန႔္လန႔္ေနသလို မလူးသာ မလႈပ္သာ .. ဒါပါပဲ ..  မာနႀကီးလွခ်ီရဲ႕ ဆိုကာ မေ႐ႊေခ်ာေတြ ေ-ာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဝင္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မာန.. ေတြအားေတြ .. ေပ်ာက္ကြယ္ၾကရတာ  ဓမၼတာပါ ..  ‘ ဟင္း .. .. ဟင္း .. ဒါေတာင္ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက လူအေၾကာင္း စာဖြဲ႕ၿပီး .. ခ်င္း တူတာေတာင္ မွ ဆရာဝန္ ..  သေဘၤာသား ခြဲျခားေနၾကေလတယ္.. ’ အခု ေစာျပည့္ႀကီးက ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ေကာင္ပါပဲ .. ဘာျဖစ္လဲ ..ဟင္း ဟင္း ..မိဖုရား လည္း – နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ ‘ ကြၽတ္ ’ တာပဲ မို႔လား။ ေစာျပည့္ အေတြးေလးႏွင့္ တစိမ့္စိမ့္ အရသာခံရင္း ေနစဥ္ ဝဏၰေသြး႐ူးေသြးတန္း  ႏွင့္ ေျပးဝင္လာသည္။

‘ ဟိတ္ေကာင္ .. ေစာျပည့္ .. .. သစၥာေဖာက္ ’ ပါးစပ္ကလဲ ေအာ္ .. လက္ကလဲ ဓါးႏွင့္ဝင္ပိုင္းရာ ေသြးႏုသားႏု .. သႏၲာမွာလဲ   ေၾကာက္လန႔္ တၾကား ႐ုန္းကန္ထြက္ေျပး.. အေျခအေနေတြက ဝ႐ုန္းသုန္းကား ျဖစ္ကုန္ၿပီး ရႈပ္ေထြးေနခ်ိန္ ………….. စပ္ခြန္ၾကာ  ႏွင့္ အိပ္ေဆာင္ေတာ္ သားမ်ားအတြင္း ေဆာင္သို႔ ဓါးလြတ္ကိုယ္စီ ႏွင့္ ဝဏၰေနာက္ သို႔ ဒလၾကမ္း လိုက္ လာၾကသည္။   ကာမႏြံ၌  နစ္ေနေသာ ေစာျပည့္ အခုနေလး တင္ ကမွ စိတ္ကူးေတြ အယဥ္ႀကီး ယဥ္ခဲ့ေသာ ေစာျပည့္ .. တန္းလန္းႏွင့္ ၾကမ္းျပင္၌ ေသဆုံး သြားရၿပီ ။ ေသြးစြန္းေသာ ဓါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ထားေသာ ဝဏၰက သႏၲာ့ ေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္ ျပန္သည္။

‘ နင့္ကို အရွင္မထားခဲ့ဘူး.. မိသႏၲာ .. ေသေပေတာ့ ’   ‘ ဝဏၰ .. . ဝဏၰ ’ စပ္ခြန္ၾကာ ငယ္သံပါေအာင္ ေခၚ၏ ။   ‘ အား ’ စူးရွ  နက္ရႈိင္းေသာ သႏၲာ့ ေအာ္သံေလးသည္ ေဟာ္နန္းႀကီးတစ္ခုလုံး ကို အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ   ၿဖိဳခြဲလိုက္ေသာ ဗုံဆံတစ္လုံး ထိမွန္ ေပါက္ကြဲ လိုက္သည္ႏွယ္ စပ္ခြန္ၾကာနား၌ အူထြက္သြားရသည္။   သႏၲာ ….. ေသြးအလူးလူးျဖင့္ …လဲက်ေသဆုံးသြားသည္။ ဝဏၰ  ထြက္ေျပးရင္ အားယူလိုက္စဥ္ စပ္ခြန္ၾကာက ဌက္ႀကီးေတာင္ ဓါးကို လွံသဖြယ္ေျပာင္းကိုင္ လိုက္ၿပီး ပစ္လြတ္လိုက္ ေလသည္။

‘ အား …’   ဝဏၰ .. လသာ ျပဴတင္းမွ ေဇာက္ထိုး မိုးေမွ်ာ္က်သြားေလ ေတာ့သည္။ အသက္မဲ့ေနသည့္တိုင္ အလွ မပ်က္ရွာေသာ  ဘဝပ်က္မေလး သႏၲာ့အေလာင္းကို စပ္ခြန္ၾကာပိုက္ထားရင္း .. သမီးငယ္နီတာရဲေလး ေအာ္သံက နားသို႔ ဝင္ေရာက္လာမွ  သတိထားမိရွာ၏။ ဤသည္မွာ … ေက်ာ္ေက်ာ္ သိေသာ .. စပ္ခြန္ၾကာတို႔ သားအဖ၏ ဘဝျဖစ္စဥ္ .. အတိတ္မဲ ႀကီးဟု ဆိုႏိုင္သည္။  အဘယ့္ေၾကာင့္မွန္းမသိ.. လူႀကီးမ်ားေျပာေနၾကစဥ္.. ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေစာျမသူဇာကို အလြန္ဂ႐ုနာသက္မိ စြဲလန္းခဲ့ရ ေလ သည္။ ေစာျမသူဇာကလည္း ေက်ာ္ေက်ာ့္အားငယ္သူငယ္ခ်င္းအေနျဖင့္ လိုက္ေလ်ာစြာ အေရးတယူ ဆက္ဆံရွာေပသည္။

ေအာ္.. .. ခ်စ္ရတဲ့ …. သူဇာရယ္ …. အခုလဲ .. ဒီ .. ျမသဲစံအိမ္ႀကီးစီ .. သြားခ်င္ျပန္ သတဲ့ ..    ‘ ကိုကို ’   ‘ ေျပာေလ .. ခေလး ’    ‘ ဒီ လို.. တိတ္တိတ္ပုန္း .. ခ်စ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ကိုကိုရာ’ ခြန္ပိုင္၏ရင္ခြင္ႀကီးေပၚတြင္ ေမွာက္အိပ္လိုက္ရွာေလသည္။ ခြန္ပိုင္က..  ေထြးေထြးအိအိ.. ကိုယ္လုံးေလးကို .. အသာအယာ ေလးပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴရင္းက .. ေပြ႕လိုက္သည္။ ဝစ္လစ္စလစ္ကေလး လွခ်င္တိုင္း လွေနေသာ နန္းအိဝါကိုယ္လုံးေလးက ခြန္ပိုင္၏မို႔ေမာက္ထြားႀကိဳင္းေသာ ရင္ခြင္ႀကီးထဲ၌ နစ္ဝင္ျပားကပ္သြားသည္။

‘ ၾကည့္ပါလား .. အရမ္းညႇစ္ထားတာ အသက္ရႉလို႔ မဝေတာ့ဘူး .. ဟြန္း .. သူဒါပဲ .. ဟင္း ’ နန္းအိဝါ .. ၿပဳံးႏြဲ႕ႏြဲ႕ေျပာရင္း ခြန္ပိုင့္ ေပါင္ၾကားမွ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေခြေခြႀကီး ျဖစ္ေနေသာ လိင္တံႀကီးကို ကိုင္ကာ ‘ ဒါပဲ ’ ဟု လႈပ္ရမ္းရင္း ေျပာကာ .. တခစ္ခစ္ရယ္ေန လိုက္သည္။  ခြန္ပိုင္က .. ပုခုံးေလး ႏွစ္ဖက္ကို အသာဆြဲမၿပီး နန္းအိဝါ .. ေခါင္းေလးအား သူ႔ေပါင္ၾကားသို႔ ဖိခ်လိုက္ေလသည္။     ‘  ဟင့္အင္း.. ကိုကိုရာ .. ဟင့္အင္း ကြာ ’ နန္းအိဝါ .. မ်က္ႏွာေလး လြဲလိုက္ေသာေၾကာင့္ ပူေႏြးေသာဒစ္ႀကီးက နန္းအိဝါ.. ပါးမို႔မို႔  ေလးကို ေထာက္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္။

‘ ကိုကို.. ကို႔ ခ်စ္တယ္ဆို .. ခေလးရဲ႕ ’   ‘ အာ.. ခ်စ္တာ .. ခ်စ္တာပဲ .. ႀကီးေတာ့ မစုတ္ခ်င္ပါဘူး..’   ‘ ကိုကိုကလဲ .. ခေလး ေ-ာက္ ဖုတ္ကေလးကို ယက္ေပးမယ္ေလ.. ’ ‘ ဟင့္အင္း .. ဟင့္အင္း .. ေတာ္ပီ .. ညစ္ပတ္.. မလုပ္နဲ႔ကြာ.. ’ နန္းအိဝါ ေခါင္းမာေနသျဖင့္  ခြန္ပိုင္က .. နန္းအိဝါ အားကုတင္ေပၚ သို႔ အသာပက္လက္ လွန္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို စုံကိုင္ၿဖဲကာ .. ေ-ာက္ဖုတ္ျဖဴ ျဖဴေလးကို လွ်ာေႏြးႀကီး ျဖင့္ ‘ ဗလပ္ ’ ကနဲယက္လိုက္ေလသည္။

‘ ေဟ့.. .. ကိုကိုကလဲ . . . လုပ္ၿပီ .. . အား .. ယား တယ္ .. ဆိုမွ .. ’   နန္းအိဝါ ဖင္ေလး လိမ္က်စ္ လိမ္က်စ္ လုပ္ခါ ႐ုန္းကန္ေနရွာ ေသာ္လည္း ခြန္ပိုင္က .. သူ႔လ်ာႀကီး ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ယက္ေနေလရာ .. နန္းအိဝါေလး မ်က္ႏွာမွာ ရွက္စိတ္.. ယားယံ စိတ္ျဖင့္ နီနီရဲ ေနၿပီး .. မ်က္ရည္မ်ားထြက္ေအာင္ .. တခစ္ခစ္ ရယ္ေနလိုက္ ေလသည္။ ဖင္ေလးမွာလဲ ဆတ္ကနဲ႔ .. ေအာက္သို႔   တြန႔္ဝင္လိုက္  အေပၚသို႔ ႐ုတ္တရက္ ခုန္းထလိုက္ျဖင့္ .. ဆတ္ဆတ္ခါေန ေလေတာ့သည္။

‘ ႁပြတ္ .. ပလပ္ .. အင္း .. အင္း ႁပြတ္.. ျဗစ္.. ’ နန္းအိဝါ၏ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေ-ာက္စိေလးကို အသာေလး လက္ညႇိဳးလက္မ ျဖင့္  ညႇပ္ဆြဲၿပီး လ်ာထိပ္ျဖင့္ ကလိလိုက္ေသာအခါ.. ..   ‘ အမယ္ေလး ..ကိုကိုရာ ..ဟင္းဟင္း ..ဘယ္လိုႀကီးမွန္းလဲ မသိပါဘူး ..ေတာ္  ပါေတာ့ .. အဟင့္ ..ဟင့္ ..’   ‘ ႁပြတ္.. ႁပြတ္ ….. ျဗစ္ .. ျဗစ္ .. ႁပြတ္.. ’   ‘ ကိုကို .. ၾကည့္ပါလား .. စိတ္ညစ္ လိုက္တာကြာ .. ’   နန္းအိ ဝါ.. ဆံပင္ေလးမ်ား ျပန႔္က်ဲေျပက်ေနၾကသည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးက တုတ္တုတ္ခဲခဲႀကီး ခါရမ္းေနသည္။ အစြမ္းကုန္ဆြဲၿပီးၿဖဲထားေသာ ေ-ာက္ဖုတ္ကေလး အတြင္းသားမ်ားကိုပင္ အတိုင္းသား ျမင္ေနၾကရေလသည္။

‘ ယား .. .. ယားတယ္ .. .. ဟိဟိ .. .. … အာဟာ ဟာ .. ယားတယ္ .. ကိုကို’ တတြတ္တြတ္တျပစ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာရင္းလူးလြန႔္ လႈပ္ရွားေနေသာ နန္းအိဝါအသံေလးက .. ျမသဲစံအိမ္ အေပၚထပ္ ညာဘက္အစြန္းဆုံး အခန္းထဲတြင္ .. တိတ္ဆိတ္မႈ႕ ကို တိုးညႇင္း စြာ ပ်ံ႕လြင့္ ေနေလေတာ့သည္။ ေဖေဖက .. နန္းအိဝါ ကို တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမို႔ အသက္မက ခ်စ္ၿပီး အလိုလိုက္ခဲ့သည္။   ျမသဲ စံအိမ္ မွာ ေဖေဖ ဦးစိုင္းလုံ၏ သခင္ .. ဘဘစပ္ခြန္ၾကာ၏ ေဟာ္နန္း အေဟာင္းႀကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း   နန္းအိဝါတို႔ သားအဖက  မျပတ္သုတ္သင္ ရွင္းလင္း ထား၍ သန႔္ရွင္းေနခဲ့သည္။

ေစာခြန္ပိုင္က ေလွတစ္စင္းႏွင့္ ငါးမွ်ားလာရင္း ဒီအိမ္ႀကီးသို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီး .. နန္းအိဝါ ႏွင့္ ခ်စ္သူ ျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ အခ်စ္ .. ဆိုသည္ကို ..  အရသာ မွ မျမည္းစမ္းတတ္ေသးမွီ အရသာ ကိုနန္းအိဝါ .. စြဲလန္း တက္မက္ခဲ့ရသည္။ ကိုကို မလာလွ်င္ .. မိမိေ-ာက္ဖုတ္ ကေလးက ပိုခံခ်င္ ေနသည္။  ကိုကိုလာျပန္ေတာ့လဲ ခံလို႔ကို မဝႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး .. မိမိကပင္ .. အမ်ိဳးမ်ိဳး .. တက္ခဲ့မိသည္  အထိ ကိုကို႔ အေပၚ၌ အခ်စ္ပိုခဲ့ရသည္.. နန္းအိဝါ .. ရယ္ပါ။ အမွန္တစ္ကယ္လည္း .. ေစာခြန္ပိုင္ သည္ မက်မ္း ေက်သူျဖစ္သည္။  နန္းအိဝါ၏ လုံးဝန္း က်စ္လ်စ္ေသာ ႏို႔ႀကီးမ်ားကို ခပ္႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးရင္း လက္ညႇိဳးလက္မေလးျဖင့္ ႏို႔သီးေခါင္း ေလးကို ..ညႇပ္ ယူဆြဲပြတ္လိုက္ ျခင္းမ်ားက ခံခ်င္ စိတ္ကို ထိပ္ေရာက္ေစေလသည္။

တဖန္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ငုံခဲ ထားရင္း ..လ်ာျဖင့္ကလိေပးေသာ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ျခင္း အတတ္ပညာကိုလည္း ေစာခြန္ပိုင္က  ကြၽမ္းက်င္လြန္း ေလရာ .. သုတ္ေရမ်ားပင္ ထိမ္းမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ ပန္းထုတ္မိသည္ အထိခံ၍ ေကာင္းလြန္း ပါသည္။ မည္သို႔ပင္  ျဖစ္ေစ .. ျမသဲစံအိမ္၌ ေစာခြန္ပိုင္ ႏွင့္ နန္းအိဝါတို႔ တိတ္တဆိတ္ ပြဲ ေလးမ်ား က်င့္ပခဲ့ၾကသည္။  နန္းအိဝါကလည္း ဖခင္ဦးစိုင္းလုံ  မသိေအာင္ .. ေစာခြန္ပိုင္ထံ အၿမဲလိုလို အခံလာေနၾကပင္ ျဖစ္သည္။ ဤဒစ္ႀကီးျဖင့္ နန္းအိဝါသားအိမ္ေလးကို ေဆာင့္လိုက္ ေလတိုင္း နန္းအိဝါမွာ.. ေကာ့..ေကာ့ၿပီး .. တြန႔္သြားေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္။ အဝတ္မဲ့ ခြန္ပိုင္ေက်ာျပင္ႀကီးကို တ ႐ြ႐ြပြတ္သပ္ရင္း ျဖင့္ နန္းအိဝါ ေမွးၿပီးခံေနရသည္။

အရသာမွာ အလြန္တရာ ရာႏႈံးျပည့္ ေကာင္းေသာန ည္း ..တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ယခုလည္း နန္းအိဝါ ေ-   ာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထထိမိမိ ႀကီး လ်ာေစာင္းထိုးသြင္းၿပီး ..ယက္ေပးေနေသာ ေခါင္းကို နန္းအိဝါ လက္အစုံျဖင့္ ထိမ္းကိုင္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲ ေပး ထားရင္း ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေလထဲ၌ တြယ္ရာမဲ့လႈပ္ရမ္းေနမိရွာေလသည္။   ‘ ခေလး .. ရယ္ ’  ‘ ဘာလဲ .. ကိုကိုရယ္ .. အရမ္းဆိုး တာပဲ.. . ေမာလိုက္တာ .. ’  ‘ ကိုကို႔ .. ကို စုပ္ေပးပါလားဟင္ ..’   ‘ ဟင့္အင္း .. နန္းအိ .. ရွက္တယ္ .. ’   ‘ နန္းအိကလဲကြာ.. ခုထိ  ရွက္ေနတုံးလား ..’   ‘ ရွက္တာေပါ့လို႔ .. စုပ္ ရမွာကိုး .. ’

ခြန္ပိုင္က နန္းအိဝါ ကိုယ္လုံးေလးကို ယုယုယယေလး သိမ္းဖက္ရင္း ..  ေနရာအႏွံ႔နမ္းလိုက္ ရင္းမွ နန္းအိဝါ ပါးစပ္နားသို႔ သူ႔ႀကီးကို ေတ့ေပးလိုက္ေလသည္။ နန္းအိဝါက .. ‘ ဟင့္ ’ ကနဲ႔ မ်က္ေစာင္းေလး  ထိုးၿပီး မရဲတရဲေလးျဖင့္ ဒစ္ႀကီးကိုငုံခဲၿပီး လ်ာေလးျဖင့္ ကလိေပးေနေလၿပီ .. မၾကာခဏ -ႀကီး တစ္ေခ်ာင္း လုံးက လည္ၿမိဳ ေရာက္ သည္ အထိ စုပ္သြင္းလိုက္ မႈတ္လိုက္ျဖင့္ ..စုပ္ျခင္း သခၤန္းစာ ကို လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ေနေလေတာ့သည္။

ခြန္ပိုင္ကလည္း အရသာရွိရွိျဖင့္ နန္းအိဝါ ေခါင္းေလးကို ထိန္းကိုင္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္လိုက္ေသာအခါ ထိပ္ႀကီးက အဆုံးဝင္ သြားသျဖင့္ နန္းအိဝါခမ်ာ .. မ်က္လုံးေလးမ်ား ပင္ျပဴးသြားၿပီး ကမန္းကတန္း ႀကီးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။  ‘ ကိုကိုကလဲ .. .. .  အရမ္းပဲ .. .. . ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး .. ’   ‘ ေတာ္ပီကြာ.. မစုပ္ေပးေတာ့ ဘူး . . ’ နန္းအိဝါ စိတ္ေကာက္ဟန္ေလးျဖင့္ မ်က္ႏွာလြဲၿပီး  တဖက္သို႔လွည့္သြားေလသည္။ ခြန္ပိုင္က အသာအယာ ဆြဲယူ ေပြ႕ဖက္ၿပီး ဖင္ေလးကို မိုးေပၚေထာင္ယူၿပီး ျပဴးထြက္ေနေသာ ေ-ာ က္ ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ႀကီးမားၿပီး ေျပာင္လက္ေနေသာ ႀကီးအား အသာေတ့ကာ ေထာင္ၿပီး ဖိခ်သြင္းလိုက္ေလသည္။

‘ အီး .. ဟီး .. ဟီး .. နာတယ္ .. ကိုကိုရဲ႕ .. အင့္ အင့္ .. ’   ‘ ဖင္ပိုၿပီး ေျမႇာက္ထားေလ .. ’   နန္းအိဝါက .. သပ္လွ်ိဳလိုက္သလို ဝင္လာ ေသာ -ႀကီးအား ေ-ာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇစ္ထားလိုက္သည္။   ‘ ေျဖးေျဖး .. လိုးပါ .. ကိုကိုရယ္ .. ’   ‘ ေအးပါ .. ခ ေလးရယ္.. မနာေစရပါဘူး .. ’ ခြန္ပိုင္က .. ပါးစပ္က သာ မနာပါဘူးဟု ေျပာေနေသာ္လည္း ေဆာင့္ေနျခင္းက ရပ္မသြား ႀကီးျပန္ ထုတ္လိုက္တိုင္း.. ေ-ာက္ဖုတ္ေလးမွာ အျပင္သို႔ သုံးလက္မနီးနီး ..ခပ္စူစူေလး ပါလာတတ္ေလသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေ-ာက္ ဖုတ္ေလး၏ အတြင္းသား ရဲရဲေလးမ်ားမွာ ရဲကနဲ ပါလာၾကသည္။

အတန္ငယ္ေဆာင့္ၿပီး .. ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ေအာက္မွ လက္လွ်ိဳႏႈိက္ၿပီး .. အားရပါးရ သုံးေလးခ်က္မွ် ေဆာင့္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။   ‘ အင္း.. အင္း .. ေကာင္းလိုက္တာ .. ကိုကိုရယ္ .. ’ ေလးဘက္ကေလးေထာက္ရင္း ..မ်က္လုံးေလးေမွးကာ နန္းအိဝါ ၿငီးၿငီးျငဴျငဴ  ေလးေျပာရင္း ေ-ာက္ေခါင္း အတြင္းမွ ေ-ာက္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။ ခြန္ပိုင္မွာလဲ .. အေရမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစိုလာ ေသာ နန္းအိဝါ ေ-ာက္ဖုတ္ေလးကို .. အသံက်ယ္ႀကီး မ်ားျပည့္ ေအာင္ ေဆာင့္ၿပီး .. သူ၏ ဆီးစပ္ႏွင့္ နန္းအိဝါ ဖင္ျဖဴျဖဴေလးကို  တအားႀကီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင့္လိုက္ၿပီး ေ-ာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထဲ့ လိုက္ေတာ့ သည္။

‘ ေက်ာ္ေက်ာ္ .. နင္ .. ျပန္ေတာ့ … ’  ‘ ဟင္ .. နင္ ဘာနဲ႔ ျပန္မွာလဲ .. ငါျပန္ပို႔ေပးမယ္ေလ .. ’   ‘ မလိုပါဘူးဟယ္ .. လြတ္လြတ္လပ္ လပ္ပဲ ေနခ်င္တယ္ .. . ’ ေက်ာ္ေက်ာ္သက္ျပင္း ခ်ရင္း .. ေစာျမသူဇာ စိတ္ကို သိထားသူပီပီ .. စကားထပ္မေျပာ ေတာ့ပဲ ကားကို  ေမာင္းထြက္ခဲ့ ေလသည္။  ‘ ျမသဲစံအိမ္ ’ ခန႔္ညားထည္ဝါလွေသာ္လည္း ေရနံေရာင္ေမွာင္ေမွာင္ႏွင့္ ၿငိမ္သက္ေနျခင္းက ေျခာက္ ျခားတုံလႈပ္ဖြယ္ ေကာင္းေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို သူဇာက ႏိုင္လြန္းသည္။ တကယ္ေတာ့ .. ေစာျမသူဇာ .. ျမသဲစံအိမ္သို႔  အၿပီးအပိုင္ ထြက္လာခဲ့ျခင္း သာ ျဖစ္သည္။ သည္အိမ္ႀကီးမွာပင္ နန္းဥမၼာ ႏွင့္ ခ်န္းဆိုထားခဲ့သည္။  နန္းဥမၼာက .. သူဇာ့ အတြက္  အတြင္းေရး တိုင္ပင္စရာ အေကာင္းဆုံး သစၥာအရွိဆုံး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။ မၾကာမီ ေခ်ာကလက္ေရာင္ .. လင္ဆာကားေလး  တစ္စီးၿခံထဲသို႔ ေလ်ာကနဲလွိမ့္ဝင္လာသည္။

ကားေမာင္းသည္က နန္းဥမၼာအကိုေစာခြန္ပိုင္.. ခန႔္ျငားၿပီး .. ေယာက္်ားပီသ သူမို႔ .. သူဇာ ေငးေနမိၿပီးမွ ..သတိဝင္လာကာ .. နန္းဥ မၼာကို ႏႈတ္ဆက္သည္။   ‘ ေနာက္က်လိုက္တာ .. ဥမၼာရယ္ .. ’   ‘ ကိုေလးေပါ့ .. ေဈးထဲ ဝင္ေနေသးတယ္ေလ .. ’   ‘ ခဏေလးပါ ဟာ .. နင္တို႔ကလဲ .. ’ ခြန္ပိုင္က .. စီးကရက္ တစ္ဘူးကို ထုတ္ယူလ်က္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို မီးညႇိဳ႕ဖြာရႈိက္ခါ ၿခံထဲသို႔ မ်က္ေစ့  ကစားလိုက္သည္။ ထိုအခါ အိမ္ႀကီးေနာက္ဘက္ရွိ ေရကန္စပ္တြင္ ပုံ႔ပုံ႔ေလးထိုင္ကာ ငါးမွ်ား ေနေသာနန္းအိဝါကို ေတြ႕လိုက္ရေလ သည္။  နန္အိဝါက.. ေရျပင္ကို .. ေငးေနသည္။ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳျမစ္ေသာ .. အိဝါ၏ တင္ပါးႀကီးမ်ားက အ႐ြယ္ႏွင့္ မမွ်ေအာင္ ႀကီးမား ဖြံ႕ၿဖိဳးလား ခဲ့သည္မွာ ..ခြန္ပိုင္ မၾကာခဏ ေခၚၿပီး ျဖဳတ္ေနခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွ စခဲ့သည္။ နန္းဥမၼာက .. ကားထဲမွ စားစရာ အခ်ိဳ႕ကို  လွမ္းယူၿပီး .. ေစာျမသူဇာႏွင့္ အတူ ဧည့္ခန္းထဲ သို႔ ဝင္သြားၾက၏။

မိမိညီမ ႏွင့္ ႐ြယ္တူျဖစ္ေသာ ေစာျမသူဇာသည္ ခြန္ပိုင္ရင့္ကို လႈပ္ရွား ေစသည္။ ထင္းရႉးပင္မ်ား ေလတိုးသံကိုသာ ၾကားေနရ ေသာ ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲ၌ ဤျမသဲစံအိမ္ ႀကီးမွာ .. တထီးတည္း အေဖာ္မဲ့စြာ .. ရပ္တည္ေနသေယာင္ ။ နန္းအိဝါ.. ခြန္ပိုင္ကို လွမ္းျမင္ သြားသည္။   လက္ထဲမွ ငါးမွ်ားတံကို ပစ္ခ်ၿပီး .. အေျပးကေလး   လာေလသည္။ ခြန္ပိုင္ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဒီဟာမေလးက  တစ္ခါတစ္ေလ ဇြတ္တ႐ြတ္ လုပ္တတ္သည္။   ‘ ဘာလာ လုပ္တာလဲ .. ကိုကို .. ’   ‘ နန္းဥမၼာသူငယ္ခ်င္းကို ..လာပို႔ၾကတာေပါ့ ..  ညက်ရင္ ကိုကိုလာမလို႔ .. အိဝါ ေစာင့္ေနေနာ္ ခေလး .. ’  ‘ တစ္ကယ္.. မဟုတ္ပဲနဲ႔ … ဟြန႔္ .. .. လာမယ္ဆိုၿပီး မလာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပီလဲ .. သြားပါ .. ’

‘ အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ပါ သဲေလးရယ္ ဒီည ကိုကို ကိုးနာရီအေရာက္ လာခဲ့မယ္ ဟို အခန္းကပဲ ေစာင့္ေနာ္’   ‘ အၿမဲ ေစာင့္ေနသူပါ ..  ကိုကို ရယ္ .. ’   ‘ ကဲ.. နန္းဥမၼာတို႔ ရိပ္မိသြားဦးမယ္ .. ေနာ္ .. သြားေတာ့ ေနာ္ .. ခေလး .. ’   ‘ အင္းပါ .. ကိုကို ရာ … .. မႏွင္ပါနဲ႔ . .  ’   မ်က္ႏွာေလးက ညႇိဳးငယ္ၿပီး ထြက္သြားေသာ အိဝါေနာက္ေက်ာေလးကို ၾကည့္ရင္း ခြန္ပိုင္ သက္ျပင္းေလး ခ်မိသည္။    ‘  ခ်ာတိတ္ .. ေလးေတြ ခ်စ္ရတာ မလြယ္ပါလား .. ’   ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ေစာျမသူဇာႏွင့္ နန္းဥမၼာတို႔ ေခါင္းခ်င္း ဆိုင္ေနသည္။    ‘ ကဲ ..  အဲ့ဒီ့ .. ေဒါက္တာ … မင္းထိုက္က ဘယ္ကလဲ … ’   ‘ ေမေမ . . သေဘာတူတဲ့ လူပဲ .. အသက္ (၃၀) ေလာက္ ရွိတယ္ .. သူ႔ကို  ဘယ္လိုမွ လက္မထပ္ခ်င္ဘူး ’  ‘ ခက္တာက … နင့္မွာလဲ .. ဘဲမရွိဘူး .. ’

‘ အိမ္ကိုေတာ့ ခုေလာေလာဆယ္ ခဏေရွာင္ေနတာ .. အေကာင္းဆုံးပဲ .. ’  ‘ ေအးေပါ့ .. ခုေတာ့ .. ဒါပဲ .. ရွိတာေပါ့ .. ’   ႏွစ္ေယာက္ သား စကားအနည္းငယ္ေျပာၿပီး ျပန္ထြက္လာၾကသည္ ။ ခြန္ပိုင္က .. စက္ႏႈိးၿပီး ကားကို အသင့္ ေစာင့္ေနသည္။ ‘ နန္းဥမၼာတို႔ ..  အိမ္ပဲ .. ေမာင္းေတာ့ ကိုကို ’ ျမသဲစံအိမ္ အတြင္းမွ ကားေလး လွစ္ကနဲ ေျပးထြက္သြားသည္ကို အိဝါ တစ္ေယာက္ အုန္းပင္ အကြယ္မွ ညႇိဳးငယ္စြာ ရင္ေမာက်န္ရစ္သည္ကိုကား မည္သူမွ် သတိမထားမိလိုက္ ၾကေခ် ။   ညသည္ ပိုမိုနက္ရႈိင္းလာေနသည္။  မွားသြားပလားဟု ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္ေတြးရင္း အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ေနမိေလသည္။ အိမ္သို႔ ျပန္ၿပီး ပစၥည္း ပစၥယမ်ား ယူလ်က္ ဥမၼာႏွင့္  တိုင္ပင္ၿပီး ျမသဲစံအိမ္ႀကီး ကိုပင္ ေ႐ြးခ်ယ္လ်က္ ပုန္းေအာင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ နန္းဥမၼာက ရိက္ခာအစို အေျခာက္ မ်ား..  ထမင္းခ်ိဳင့္ကို .. ေန႔စဥ္လာပို႔ေပးရသည္။

ကိုယ့္ဒုက္ခ .. ကိုယ္ရွာသည္ပဲ ေျပာေျပာ .. လတ္တေလာေတာ့ သူဇာ ေပ်ာ္႐ြငွ္မိေန သည္။ ဘာအခ်ဳပ္အခ်ယ္မွ မရွိ .. ပကတိ လြတ္လပ္မႈ႕ အရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားေနမိသည္။ ကုတင္ေလးေပၚ သို႔ လြတ္လပ္စြာ ၿဖဲကား အိပ္ေနပုံေလးမွာ ခေလးဆန္စြာ  လွပလြန္းေနသည္။ ျဖဴေဖြးေသာ ဆင္စြယ္ႏွစ္ေရာင္ အသားအေရေလးက ေရေဆးငါးႀကီးသဖြယ္ .. တစ္ကိုယ္လုံး လိုးခ်င္စရာ  ေကာင္းလွေလသည္။   ႀကီးမားေသာ ဖင္အံႀကီးက ေမြ႕ယာထက္၌ ေဆာင့္လိုက္လွ်င္ .. အိကနဲ ကန္တက္လာမည့္ အေနအထား  မ်ိဳးရွိသည္။ ေ-ာက္ဖုတ္ေလး က လုံးဝ သန႔္စင္ေသာ အ႐ုပ္ကေလး တစ္ခုအလား .. အေရာင္ တစ္ဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ေနေလ  သည္။ နန္းဥမၼာ ညက ေျပာသြားေသာ စကားေၾကာင့္ ေစာျမသူဇာ အိပ္၍ မေပ်ာ္ျဖစ္ေနရေလေတာ့ သည္။

‘ တေစၦေတြ .. သရဲေတြဆိုတာ .. မရွိဘူးလဲ ေျပာလို႔ မရဘူး .. ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အိမ္ပဲဥစၥာ .. မေၾကာက္နဲ႔ .. ’   မေၾကာက္နဲ႔ ဆိုမွ ေစာျမ သူဇာ ေၾကာက္ ခ်င္လာသည္။ ထင္း႐ူးပင္မ်ား .. ေလတိုးသံက တ႐ူး႐ူး ႏွင့္ ၾကားေနရၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ညဌက္ကေလးမ်ား .. ၿဖိဳး ၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ေအာ္သံ ေလးမ်ား ၾကားေနရသည္။  ေန႔ခင္းက အပူရွိန္ေၾကာင့္ အိမ္ႀကီး၏ ပ်ဥ္ခ်ပ္မ်ား .. တက်ီက်ီ ႏွင့္ ျမည္ ေနသံလဲ သူဇာသိသည္။ မပိတ္ပဲထားေသာ ျပဴတင္း တံခါးမ်ား ေလတိုးသျဖင့္ ဒိုင္းကနဲ ဒိုင္းကနဲ ေစာင့္ပိတ္သြားသည့္ အထိလဲ  သူဇာ မလန႔္ ..  ‘ အား .. အား .. နာတယ္ .. ကိုကိုရယ္ .. ေျဖးေျဖး .. ေျဖးေျဖး ပါ .. ကိုကိုရယ္ .. လိုး ..အား …’   ‘ ျဗစ္ .. ျဗစ္ .. ႁပြတ္  .. ဘြတ္ .. ဘြတ္ .. ’ ဆိုေသာ အသံမ်ားကို သူဇာ .. အေျဖ မထုတ္တတ္ .. ေမေမ .. ေစာျမတ္သႏၲာကို ဝဏၰ ႏွင့္ ေစာျပည့္တို႔  ဝိုင္း – ေနၾကျခင္းလား။

အဲ့ .. ဒါကိုေတာ့ .. သူဇာ ေၾကာက္တယ္ .. ေတာ္ ၾကာ ကို႔ေရွ႕မွာ သရဲေတြ က မိမိကိုပါ – လာလ်င္ မခက္လား ..   ‘ ေကာင္းလိုက္ တာ.. ကိုကိုရယ္ .. ကြၽတ္ .. ကြၽတ္ .. တအား ေဆာင့္ပါ ကိုကိုရယ္ .. ေဆာင့္ ေဆာင့္ ပါ ..’ မိန္းကေလး အသံက သနားစဖြယ္  ေကာင္းေနသည္။ အသံက တိုးလြန္းေသာ္လည္း တိတ္ဆိတ္ေသာ ညယံကို ထြင္းေဖာက္၍ အေပၚထပ္ညာဘက္ အခန္းဆီက လိုလို  .. အခန္းလြတ္မ်ားစြာကလည္း ရွိေနရက္ ေစာျမတ္သူဇာ ဇေဝဇဝါျဖင့္ နားကို စြင့္ေနမိသည္။

‘ ႀကီးကလဲ .. အႀကီးႀကီးပဲေနာ္ .. အဟင္းဟင္း .. ’   ‘ ဦးမလို႔လားဟင္ .. ေတာ္ေတာ့ ကြာ .. .. ’   ‘ ကိုကိုကလဲ .. ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လဲ ၿပီးၿပီ .. ခုထိ သူမေက်နပ္ေသးဘူး .. ၾကည့္ ပါလား .. အဟင့္ .. ’ အသံမ်ားကို သူက .. နားစြင့္ ေနသည္မွတပါး အျခားလႈပ္ရွားမႈ႕ တစ္စုံတစ္ရာ မျပဳဝံ့ ။  သဘာဝ အတိုင္း တစ္အိမ္လုံး၌ တစ္ေယာက္ဆိုေသာ အသိက သူဇာ့ကို လြမွ္းမိုးထားသည္ .. အလိုလို ေန ရင္း ေၾကာက္ေနၿပီး .. ည(၁၂) နာရီ ပတ္ဝန္းက်င္မွ အသံမ်ား ရပ္ဆိုင္း သြားေလ သည္ .. ၿပီးမွ ေစာျမသူဇာသည္လည္း အိပ္ေပ်ာ္ ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။

‘ ကြၽီ .. ဝုံး .. .. အမေလး .. ’  ႐ုတ္တရက္ .. အခန္းတံခါး ေထာင့္ပြင့္သြားျခင္း နံရံႏွင့္ ေဆာင့္မိသျဖင့္ သူဇာ လန႔္သြားေလ သည္။  ေလျပင္း တစ္ခ်က္ ေဆာင့္တိုက္လိုက္ ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ေစာျမသူဇာ ေျခာက္ျခားေနရာမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ သည္။ ည .. ဆိုေသာ ..  ေဆာင္း၏ လႊာ႐ုံသည္ . ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနၿပီး ႏွင္းမႈံေတြလည္း ေဝ့ဝဲက် ေနျခင္းကို အထီးက်န္ဆန္ေနသလိုလို ခံစားရ သည္။

အခ်ိန္သည္ ယမန္ေန႔ကကဲ့သို႔ပင္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ နက္ရႈိင္း ပိန္းပိတ္ေသာ အလႊာၿခဳံေစာင္ႀကီးကို ကမာၻေလာကႀကီးအား လြမွ္းၿခဳံထား ေလသည္။ ေစာျမသူဇာလည္း အေပၚထပ္ေလွခါးမွ ဆင္းလာသည္။ ညဝတ္အက်ႌဖါးဖါးႀကီးကို အခုအခံမပါ ဝတ္ထားသျဖင့္ပန္းပု ႐ုပ္ ကေလးပမာ လွပေက်ာ့ရွင္းေနသည္။ ေလွခါးအတိုင္းဆင္း လာၿပီး ဧည့္ခန္းဆီသို႔ လွမ္းမည္အျပဳ၌ ‘ ေစာျမသူဇာ .. ’ ဟု .. ခပ္ အုပ္အုပ္ ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။

အနီးရွိ နံရံတြင္ ေက်ာကပ္ မွီရပ္ရင္း နားစြင့္ ေနလိုက္ေလသည္။   ‘ ေစာျမသူဇာ ကိုယ္ပါ .. ခြန္ပိုင္ပါ .. ဒီမွာ .. ’   ခြန္ပိုင္မွန္း သိမွ  ေစာျမသူဇာ အားတက္ဝမ္းသာသြားသည္။ ဧည့္ခန္းဆီသို႔ ေျပးဆင္းလာခဲ့ေလသည္။   ‘ အကို .. .. အကို ခြန္ပိုင္လား .. ဟင္ ’   ‘  ေအး .. အကို ခြန္ပိုင္ ပါ .. ဒီမွာ .. လာလာ .. သူဇာတစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ ဥမၼာက  ၾကည့္ခိုင္းလိုက္လို႔ လာၾကည့္ရတာ ။  ’

‘ အဟင္း .. ဘယ္လိုေနမလဲ .. ဟုတ္လား .. ေၾကာက္ေနတာေပါ့ .. တစ္ေယာက္ ထဲဟာကို .. ’ အျပင္မွ .. အလင္းေရာင္ ေဖ်ာ့ ေဖ်ာ့တြင္ သူဇာသည္ မိမိကိုယ္ကို မသုံးသပ္မိပဲ ခြန္ပိုင္နားသို႔ တိုးကပ္သြားမိသည္။ ခြန္ပိုင္ကိုယ္မွ ေမႊးႀကိဳင္သင္းပ်ံ႕ေသာ ေရေမႊးနံ႔  က  ႀကိဳင္လႈိင္စြာ ထြက္ေနသည္။ ညဝတ္ဇာ ျဖဴပါးပါးႀကီးက .. သူဇာခန္ဓာကိုယ္ ဝတ္လစ္စလစ္ကေလးကို လုံၿခဳံမႈ႕ မေပးႏိုင္ ျဖစ္  ေနသည္။

အဖုအထစ္ အလုံးအက်စ္မ်ားက ခြန္ပိုင့္ကာမစိတ္ကို တရိပ္ရိပ္ တရွိန္ရွိန္ျဖင့္ျမင့္မား လာေနေစေတာ့သည္။ ခြန္ပိုင့္မ်က္လုံးမ်ားက  တလက္လက္ ေတာက္ပလာေနေလသည္။ အမွတ္မထင္ ေစာျမသူဇာ ပုခုံးေလး ႏွစ္ဖက္ကို သိမ္းယူေပြ႕ငင္လိုက္ရာ .. ေစာျမ သူဇာ၏ ကိုယ္ခန္ဓာေလးမွာ ခြန႔္ပိုင္ ရင္ခြင္ထဲ၌ ေႏြးေထြး အိစက္စြာ ပုံလ်က္သားေလး ေရာက္ရွိသြား ေလသည္။

‘ သူဇာ .. ေၾကာက္တယ္ .. အကို .. ေၾကာက္တယ္ .. ’ သူဇာက ေၾကာက္တယ္ ဆိုေသာ စကားကို အထပ္ထပ္ ႐ြတ္ဆိုရင္း ခြန္ပိုင့္  ရင္ခြင္ထဲသို႔ မ်က္ႏွာကို တိုးဝင္ လာသည္။ အသက္ရႉသံမ်ားက မုန္တိုင္းထန္လာသည္။ ႏွစ္ဦးသား၏ ေသြးသားဆူပြတ္မႈ႕တို႔ကရင္ခုံ သံမ်ား အျဖစ္သို႔ အသြင္ေျပာင္းကာ .. တဒိတ္ဒိတ္ ႏွင့္ ႏွစ္ဦး သား ရင္ခ်င္းအပ္ကာ ၾကားေနၾကရသည္။

‘ ခ်စ္တယ္ .. သူဇာရယ္ .. ’  ‘ ဟင့္ .. .. အင္ .. ’ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုရခက္ေသာ စကားတစ္လုံးကို သူဇာက ရွက္ၿပဳံးေလးျဖင့္ ႐ြတ္ဆို ရင္း .. ခြန္ပိုင့္ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ရွက္ရွက္ႏွင့္ပြတ္သပ္ေန၏။ ခြန္ပိုင့္ လက္မ်ားက.. ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ႀကီး အုပ္ကိုင္ ၿပီး .. တ႐ြ႐ြ ပြတ္သပ္ စျပဳလိုက္ေလရာ ..  ‘ အို႔ .. အကို .. ရယ္ .. ’   ခြန္ပိုင္ လက္မ်ားကို အသာအယာ အုပ္ကိုင္ရင္း သူဇာ ၿငီး တြားသည္။ တေျဖးေျဖးရင္ခုံသံမ်ားက အသားတဆတ္ဆတ္ တုံရီ ျခင္းမ်ားက အ႐ိုင္းမေလး သူဇာ တစ္ကိုယ္လုံးကို လြမ္းၿခဳံ အုပ္စိုး လာေလသည္။  ႏႈတ္မွ .. တဟင္းဟင္း .. အဖ်ား တက္သလိုလဲ ၿငီးေနသည္။

‘ အက်ႌႀကီး .. .. ခြၽတ္လိုက္ မယ္ေနာ္ .. သူဇာ .. . ’  ‘ အို .. အကို .. ’ သူဇာ့ စကားမဆုံးမီ .. ညဝတ္အက်ႌႀကီးက ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ပုံ က်သြားေလသည္။ ခြန္ပိုင့္ ရင္မ်ား .. ပူေလာင္ ေႏြးေထြး လာသည္။ လည္ေခ်ာင္းဝ၌ တစ္ဆို႔ေသာ ေဝဒနာ တစ္ခုကိုလည္း ခံစားလာ ရ ၿပီး တံေတြးကို .. ဂလုကနဲ႔ ၿမိဳခ်လိုက္ရေလသည္။   သူဇာ့ ရင္၌မူ .. အ – ခံရေတာ့ မည္ ဟူေသာ အသိေၾကာင့္လားမသိ ရင္ခုံ ျခင္း ေဝဒနာထက္ အလြန္အမင္း တဆတ္ဆတ္ တုံေနေသာ .. လက္ဖ်ားေျခဖ်ား မ်ား ႏႈတ္ခမ္းပါးေလး မ်ားကို .. ႀကိဳးစား ထိန္းသိမ္းေနရေလသည္။ ‘ အို .. အကို .. ’ တကယ္ပါ .. သူဇာ ဘယ္ေယာက်ာ္းေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ကိုမွ မခံစားဘူး ကာ ခုလို မဲ့ အဆင့္အထိ .. အကို ခြန္ပိုင္ ျပင္ဆင္ေနတာႀကီးက သူဇာအဖို႔ တုန္လႈပ္ေျခာက္ ျခားေစတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္သည္။

သူဇာရဲ႕ႏို႔ႀကီး ႏွစ္လုံးကလဲ ဆြဲေဆာင္မႈ႕ အျပည့္ရွိေနသည္ကလည္း အမွန္ျဖစ္သည္။ ျဖဴဝင္းသန႔္စင္ေနတဲ့ ႏို႔အုံႀကီးေတြကို .. အကို ခြန္ပိုင္.. ဆုပ္ကိုင္ နယ္ဖတ္ေနေတာ့ သည္။ သူဇာ့ ေ-ာက္ဖုတ္ေလး .. .. ႐ြစိ ႐ြစိ ျဖစ္လာတာ အမွန္ပဲလို႔ မရွက္တမ္းဝန္ခံလိုက္ခ်င္ သည္။ အကိုကႏို႔ႀကီးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ေနျပန္ေတာ့ သူဇာ့မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ၿပီး ပါးစပ္ေလးဟၿပီး တအင္းအင္း ႏွင့္ ၿငီး ေနမိသည္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . အကို႔ .. အယုအယ .. အကိုင္ အတြယ္ ေတြက အခံခ်င္လာေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ကာ .. သူဇာ ကိုယ္ေတြ႕ခံစား လာ ရသည္ ..

‘ ေဟာ .. အို႔ .. ၾကည့္ပါဦး ..’ သူဇာ့ ေ-ာက္ဖုတ္ ေလးထဲကို လက္ႀကီးနဲ႔ ႏႈိက္ၿပီး ေမႊ ေနျပန္ပါၿပီ .. ခက္လိုက္တာ .. မ႐ႊံမရွာ .. ဟင္  .. ေ-ာက္စိေလးကိုလည္း ပြတ္ေနျပန္ၿပီကြယ္ .. အို . သူဇာ တစ္ကိုယ္လုံး ေျမာက္တက္ၿပီး ေလမွာ လြင့္ ေနရသလိုလို  ..ေျခဖ်ားေလးေတြက ေထာက္ကားၿပီး ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ ကိုကားေပး ေနမိျပန္ပါသည္။  ခြန္ပိုင္ရဲ႕ လက္မ်ားအလုပ္ရႈပ္ေန သေလာက္ သူဇာ့ ခမ်ာ အလူးအလဲ ခံစားေနရရွာပါသည္။ ေ-ာက္ပတ္ေလးထဲမွ .. အေရၾကည္ေလးမ်ားက တသြင္သြင္ က်ဆင္း လာၿပီး .. မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းၿပီး တအင့္အင့္ႏွင့္ ညီးေနတဲ့ သူဇာ့ ကိုယ္လုံးေလးကို .. အနီးမွာ ရွိတဲ့ စားပြဲတစ္လုံးေပၚသို႔ ထိုင္ ခိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီး .. ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို စားပြဲေပၚသို႔ တင္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ခိုင္းလိုက္ရာ ..

သူဇာ ေ-ာက္ဖုတ္ေလးမွာ ၿပဲအာကာ နီနီရဲရဲေလး .. ပြင့္ အာေနေလေတာ့သည္။ အကိုက ဒီေတာ့မွ သူ႔ ႀကီးကို ပြဲထုတ္လိုက္သည္။  ေႁမြေဟာက္အနက္မ်ိဳး ေတာက္ေျပာင္ ေနသည္။ မျမင္ဖူးေသာ သူဇာ က မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ရင္း ေၾကာက္သလိုလို ႐ြံ႕သလိုျဖစ္  ေနသည္။ ဒါႀကီးက မိမိ ေ-ာက္ဖုတ္ထဲ .. အဆုံးအထိ ဝင္မွာပါလားဆိုေသာ အသိက ရင္ကို အျပင္း အထန္ ခုံေစသည္။  စားပြဲ စြန္း၌ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး လက္ေနာက္ျပစ္ ဖင္ေလးကို စားပြဲၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ထိထိုင္ထား ေသာ သူဇာ့ ဒူးေခါင္းႏွစ္လုံးက တ ဆတ္ဆတ္ ႏွင့္ တုံေနေလသည္။ ႀကီးက မိမိေ-ာက္ဖုတ္ကေလး၌ ေတ့လိုက္ရာ .. ေ-ာက္ပတ္ႏွင့္ ပထမဆုံး အႀကိမ္ အထိခံရ ျခင္းျဖစ္၍ စအိုေလး ရႈံ႕သြားၿပီး ဖင္ေလးကို တြန႔္သြားမိသည္။

အကို႔လက္ႀကီး ႏွစ္ဖက္က ခါးေလးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး . ဒူးႏွစ္လုံးကိုပါ လိမ္ပိုက္လ်က္ ႀကီး ကိုဖိသြင္းလိုးခ်လိုက္ ေလသည္။ ‘ ျပစ္ .. ဗ ရစ္ .. ႁပြတ္ ..’   ‘ အင့္ .. အင့္ .. ဟင္း .. ’   ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို တင္းတင္းစု .. မ်က္ေစ့ေလးမွိတ္ၿပီး ေခါင္းေလးကတဖက္သို႔ေစာင္း ကာ သူဇာ ၿငီးျငဴလိုက္ရွာေလသည္။ တျပည့္တခဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဝင္လာေသာ – ႀကီးေၾကာင့္ ေ-ာက္ေခါင္း ေလးထဲ၌  ေလေၾကာင္း အႏၲရယ္အခ်က္ျပ ဥၾသသံ ၾကားရေသာ လူမ်ားကဲ့ သို႔ ႐ုတ္တရက္ .. ေျဗာင္းဆန္ၿပီး .. လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ႀကီး ျဖစ္ကုန္  သည္။  ဝ႐ုန္းသုန္းကား .. လႈပ္ရွားေနၾကေသာ ေ-ာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ားကို ႀကီးက ပြတ္တိုက္ၿပီး သားအိမ္ဆီသို႔ ဒလ ၾကမ္းဝင္ သြားေလရာ သူဇာ့ ခမ်ာ ဖိန႔္ဖိန႔္ တုံေအာင္ၿပီး .. သြက္သြက္ခါ သြားရေလသည္။

ခြန္ပိုင္ကလည္း .. အသစ္စက္စက္ ေ-ာ က္ဖုတ္ေလး ကို အပိုင္အႏိုင္ ခြင့္ ရၿပီမို႔ အားရပါးရ ႀကီး ေဆာင့္ေနေလေတာ့သည္။ ‘ နာ .. လိုက္တာ .. အကိုရယ္ .. အထဲက က်င္ တယ္ .. ’ ခြန္ပိုင္က .. အနည္းငယ္ ေလ်ာ့ၿပီး ..ေဆာင့္ကာ .. ေျခတစ္ေခ်ာင္း ကို ပုခုံးေပၚသို႔ ထမ္းယူ ၿပီး ပိုမိုၿပဲကားလာ ေသာ ေ-ာ က္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ လက္နက္ႀကီးမ်ား ျပစ္သြင္းေနသကဲ့သို႔ တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး ပိုင္ပိုင္ႀကီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ ..

‘ အင့္ .. .. . အင့္ .. .. . အား .. .. . အား .. . . ဘာေတြ ထြက္ကုန္ ပီလဲ မသိဘူး ..’ သူဇာ က ခေလးေလး လို ၿငီးေဆာင့္သြားၿပီး ခြန္ပိုင့္ လက္ေမာင္းႀကီးကို လွမ္းဆြဲထား လိုက္ ေလသည္။ ခြန္ပိုင္ကလည္း .. သူဇာ ၿပီးသြားမွန္း သိလိုက္သည္။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိမိခါးတြင္ ကပ္ေက်းကိုက္ ဆြဲယူၿပီး သူဇာ့ အေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို အားရွိပါးရွိႀကီး ေျမႇာက္ကာ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး .. သူဇာ့ ေ-ာက္ေခါင္းေလး ထဲသို႔ သုတ္ေရမ်ား ကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ပန္းထုတ္လိုက္ေလ သည္။

သုတ္ေရမ်ားက ေ-ာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး မွ ယိုစိမ့္ စီးဆင္း လာေလေတာ့သည္။ ‘ ဝွီး .. . .. .. ဒုတ္ .. .. . ငါလိုးမသား ..  လူပါးဝလိုက္တာ … .’   ဓါးေျမာင္က နံရံသို႔ ပစ္ေပါက္လိုက္ၿပီး ျပင္းထန္စြာဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္း ေနသူကား .. ေက်ာ္ေက်ာ္  ျဖစ္သည္။ ဦးစပ္ခြန္ၾကာက သမီး ျဖစ္သူ .. အိမ္မွ ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆုံးသြား၍ ေနာက္ဆုံးအတူရွိခဲ့ ေသာ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ေခၚယူ စုံစမ္းရင္းမွ စ၍ .. ညက ေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျမသဲစံအိမ္သို႔ ေရာက္ခဲ့ သည္။ စီးလာေသာ ဟြန္ဒါ ဆိုင္ကယ္ ေလးကို .. ၿခံ၏ ထင္း႐ူးပင္၌ ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕သို႔ အေရာက္ ဧည့္ခန္းမွ ျမင္ကြင္း .. ေက်ာ္ေက်ာ့္ရင္ဝကို .. ေလာင္ခ်ာႏွင့္ ေတ့ ပစ္လိုက္ သလိုမ်ိဳး ခံလိုက္ ရေလသည္။

ၾကည့္ပါဦး .. ဧည့္ခန္းေထာင့္ စားပြဲေလး ေပၚ၌ ေစာျမသူဇာကို .. ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ခိုင္းၿပီး အားရပါးရႀကီး ျဖဳတ္ေနေသာ  ခြန္ပိုင္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေစာျမသူဇာသည္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ အသဲ .. အသက္ .. မနမ္းရက္ . မခ်ဴရက္ ေသာ .. ပန္းေလး ကိုမွ .. ခြန္ပိုင္က  . ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ႀကီး .. ေျခမြ ဖ်က္ဆီးခဲ့ ေလသည္။   သည္ကတည္းက ေက်ာ္ေက်ာ္ .. ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ေမာင္းျပန္ဓါးကို  ကိုင္မိလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ .. ေစာျမသူဇာ .. ကိုယ္တိုင္ကိုက ခြန္ပိုင့္အား ေပါင္ေလး ၿဖဲၿဖဲၿပီး ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ အခံ ေနပုံက  .. အလိုတူ အလိုပါ ပုံစံ ျဖစ္ေနေလေတာ့ သည္။