၀သုန်
သူ့နာမည်က ဝသုန်ပါ။ ဝသုန်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲပါ။ ၂၀မ်းကွဲလို့ပြောရမယ်နဲ့တူတယ်။ ကျွန်တော့်အမေရဲ့ ဝမ်းကွဲအကိုရဲ့သမီးပါ။ အဖြစ်အပျက်ကို လိုရင်ပဲပြောပါတော့မယ်။အဲဒိနေ့က သင်္ကြန် အကျနေ့ပါ။ ဝသုန်တို့ အိမ်က လမ်းထဲမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လမ်းမပေါ်ပါ။ ဝသုန်ကို သူ့အဖေနဲ့ အမေက အပြင်ပေးမထွက်ပါဘူး။ သူ ရေပက်ချင်ရင် ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ရပါတယ်။ သူ့အဖေနဲ့အမေက မနက်ဖက် ကားနဲ့လာပို့ပါတယ်။ နေ့ လည် ပြန်ကြိုတယ်။ ညနေပြန်ပို့တယ် ညဖက် ပြန်ကြိုပါတယ်။ အဲဒိအချိန်တုန်းက ဝသုန်က ၇တန်းဖြေအပြီး ၈တန်းတက်မှာပါ။ ကျွန်တော်က တစ်ဦး တည်းသား၊ ၁၀တန်းဖြေထားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သင်္ကြန်ဆို အပြင်ထွက်လည်လေ့မရှိပဲ အိမ်မှာပဲ စာအုပ်တွေ အခွေတွေ ထိုင်ကြည့်ရတာကို သဘောကျသူပါ။
အိမ်ကလူတွေကတော့ ပုံမှန်သင်္ကြန်ဆို တရားစခန်းဝင်တာမို့ အိမ်မှာ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်းရှိလေ့ရှိပါတယ်။ အမေလုပ်တဲ့သူက တပတ်စာအကုန် ချက်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ခုနက သင်္ကြန်အကျနေ့ ကိစ္စကို ပြန်ဆက်ပါမယ်။ အဲဒိနေ့က ထုံးစံအတိုင်း ဝသုန်အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ပါတယ်။ တီရှပ်အဖြူ ကာတွန်း ရုပ်လေးတွေနဲ့၊ ဘောင်းဘီကတော့ အတို ပွပွ အဝါရောင်တောက်တောက်လေးပါ။ အဲဒိနေ့က အကျနေ့မို့လို့ ၈နာရီခွဲလောက်ကတည်းက အိမ်ရှေ့မှာ ဝသုန် တို့ သောင်းကျန်းနေပါပြီ။ ဘေးအိမ်က ကလေးတွေနဲ့ တရုန်းတရုန်းနဲ့ လမ်းပေါ်ဖြတ်သမျှလူတွေကို ရေပက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ရွှေဥဒေါင်းရဲ့ တသက်တာမှတ်တမ်းကို ဖတ်လိုက် မျက်စိညောင်းရင် ကလေးတွေရေပက်တာကို ကြည့်လိုက်နဲ့ပေါ့။ အဲဒိအချိန်တင် ဖုန်းလာပါတယ်။
ဝသုန်ရဲ့ အမေပါ။ အကြောင်းကတော့ သူတို့ဒီနေ့ မိတ်ဆွေတွေလာခေါ်လို့ ဥပုဒ်စောင့်သွားကြမယ်။ နေ့လည် ဝသုန်ကို အိမ်မှာခေါ်ထားဖို့နဲ့ ညနေ သူတို့ ပြန်လာမှ လာကြိုမယ်ဆိုတာပါ။ ဖုန်းဆက်ပြီးပြီးချင်း ဝသုန်ကို သွားပြောပါတယ်။ သူကတော့ပျော်သွားပုံပါပဲ။ကျွန်တော့်ကိုတောင် ရေနဲ့ လှမ်းပက်ပြီး စ လိုက်သေးတယ်။ နောက်တော့ နေ့လည် ၁၁ခွဲကျော်လာတော့ ကလေးအုပ်စုကြီး တစတစနဲ့လာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ဝသုန်နဲ့ ဘေးအိမ်က ကလေးလေး ၂ယောက်ပဲကျန်ပါတော့တယ်။ ခဏနေရင် ဝသုန်ကို လှမ်းခေါ်မယ်လို့ စိတ်ကူးပြီး ကျွန်တော်ဝတ္တုကို ဆက်ဖက်နေလိုက်ပါတယ်။
ခဏနေတော့ အိမ်ရှေ့က စီကနဲ အသံကြားလိုက်ပါတယ်။ ကလေးတွေရဲ့ အသံရယ် တခြား ကောင်လေးတွေရဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ရေပက်ခံကားတစ်စီးမောင်းထွက်သွားတာပဲမြင်လိုက်ပါတယ်။ ဝသုန်တို့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ၃ယောက်စလုံး အိုးမဲတွေနဲ့ ပေတူးနေပါတယ်။ ဝသုန်က ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ကိုကြီးဆိုပြီး အိမ်ထဲပြန်ပြေးလာပါတယ်။ ကလေး၂ယောက်ကတော့ အသံဗြဲနဲ့ အော်ငိုပြီး အိမ်ကို ပြန်ကုန်ကြပါတယ်။ ဝသုန်ကော ကလေး ၂ယောက်စလုံး ပေတူးနေတာပဲ။ ရေပက်ခံကားက သူတို့ကို ဝိုင်းချုပ်ပြီး တော့ မျက်နှာကော ခြေတွေ လက်တွေကိုပါ သုတ်လိုက်ကြတာပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ ဝသုန်ကို ကြည့်ပြီးခွက်ထိုးခွက်လှန်ကို ရီမိတာပါပဲ။
ဝသုန်ကတော့ ဆူဆူအောင့်အောင့်နဲ့ “ကိုကြီ ဘာရီတာလဲ၊ ကိုယ့်ညီမကိုယ် ကာကွယ်မယ်တော့မရှိဘူး” ဆိုပြီးတော့ပေါ့။ “ကောင်းတယ်၊ စောစောမှမတတ်ကြတာကို” ဆိုတော့ ဝသုန်က ကျွန်တော်ကို့ နှာခေါင်းရှုှုံ့ပြတယ်။ မျက်နှာကလေးစူစူလေးနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့ပြတာမျိုးက အင်မတန်ချစ်ဖို့ကောင်းတာကလားဗျာ။ “ညီမလေးက သူတို့သုတ်တာကို ထွက်မပြေးဘူးလား” ဆိုတော့ “အကိုကြီ းရယ်.. သူတို့က ညီမလေးတို့ကို ဝိုင်းအချုပ်ပြီး သုတ်လိုက်တာ” တဲ့။ အဲ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်ကပဲ “ကဲကဲ… နေ့လည်လဲရောက်နေပြီ ရေသွားချိုးတော့… ညနေမှပဲ ပြန်ထွက်တော့” အဲတော့လဲ ဟုတ် ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်သွား တော့တာပဲ။ ပြဿနာက အခုမှစတာ။ သူ့အဖေနဲ့ အမေက သူတို့ကိစ္စရှိတာနဲ့ ပစ်သွားကြတာ။
ဟိုကောင်မလေးအတွက် အဝတ်အပိုလေးတောင် ထားခဲ့ပေးတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ကလည်း အိမ်မှာ တစ်ဦးတည်းသား။ မိန်းခလေးအဝတ်ကရှိတာမဟုတ် ဘူး။ အဲဒါနဲ့ တဘတ်လေး ပုခုံးပေါ်တင်၊ ကျွန်တော့် ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီရယ် တီရှပ်တစ်ထည်ရယ် ယူပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဖက်လိုက်လာလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီရယ် တီရှပ်တစ်ထည်ရယ် ယူပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဖက်လိုက်လာလိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးကတော့ တံခါးပိတ်လို့ ရေချိုးနေပါပြီ။ ကျွန်တော်က လှမ်းအော်လိုက်ပါတယ် “ညီမလေး ရေချိုးပြီးရင် ဝတ်ဖို့အဝတ်တွေအပြင်မှာနော်.. ကိုကြီးစောင့်နေပေးမယ် ညီမလေး ရေချိုးပြီးမှ တမင်းတူတူးစားကြတာပေါ့” “ဟုတ်ကိုကြီးရေ ဒီမှာတော့ ညီမလေးကို အိုးမဲသုတ်သွားတာပေပွနေတာပဲ မျက်နှာတင်မကဘူး ကျောတွေပါ သုတ်သွားတာ” “ဟဲ့.. အဲတော့ ကျောမှာပေနေတာ ညီမလေး ဘယ်လိုဖျက်မလဲ အကိုကြီးဖျက်ပေးမယ်… တံခါးဖွင့်..” ကျွန်တော်က ပြောပြီး တံခါးကို ၃ချက်လောက်ပုတ်လိုက်ပါတယ်။
“အာ.. အကိုကြီးကလည်း.. ရတယ် ညီမလေးဖာသာဖျက်မှာပေါ့” “ဘယ်လိုလုပ်ဖျက်လို့ရမှာလဲ.. ကိုကြီးဖျက်ပေးပါ့မယ်ညီမလေးရယ်… မရှက်ပါနဲ့… ဟို တုန်းကလဲ ညီမလေးကို ကိုကြီးရေချိုးပေးဖူးသေးတာပဲကို…” “အာ.. ကိုကြီးရတယ်” “ရမနေနဲ့.. ကိုကြီးဖွင့်ဆိုဖွင့်လေ.. ဘာလျှာရှည်နေတာလဲ..” ကျွန် တော့်လေသံလေး နဲနဲမာလိုက်တော့မှ “ငါကိုက လျှာသွားရှည်တာ… အားအားယားယား” ဆိုတဲ့ ပါးစပ်က ပွစိပွစိသံတိုးတိုးနဲ့ တံခါးချက်ဖြုတ်သံကြားရပါ တယ်။ တံခါးကိုဖွင့်မပေးပါဘူး။ ကျွန်တော်က တံခါးကို ဆွဲဖွင့်ရတာပါ။ တံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့မှ လက်တစ်ဖက်ကို ရင်အုံပေါ်ကန့်လန့်တင်ပြီး နောက် လက်တစ်ဖက်နဲ့ ညီမလေးကို ကွယ်ထားတဲ့ ဝသုန်ကို တွေ့ရတာပါ။ဝသုန်ကို မြင်မြင်ချင်း ကျွန်တော်မျက်လုံးထဲကို ပြာခနဲကို ဖြစ်သွားပါတယ်။
ကျွန်တော်မထင်ဘူး။ ကျွန်တော့်ညီမလေး ဝသုန်ဟာ အဲလောက်လှ အဲလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ကို မထင်တာပါ။ အသားလေးက ဖြူဝင်းနေပါ တယ်။ ရင်သားလေးတွေကို လက်နဲ့ကွယ်ထားပေမဲ့ စူစူလေးထွက်နေတာကို သတိထားလိုက်မိပါတယ်။ တင်ပါးလုံးလုံးလေးတွေက ရေစိုထားလို့ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ အိုးမဲတွေကလည်း ကိုယ်အနှံပါ။ ဟိုသူတောင်းစားတွေ ဘယ်လိုများသုတ်လိုက်လဲမသိဘူး။ မျက်နှာတင်မကဘူး။ ခြေတွေ လက် တွေအပြင် ပေါင်နဲ့ တင်ပါးပေါ်မှာမဲတူးနေပါတယ်။ သူကတော့ မျက်နှာစူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပွစိပွစိပြောနေတုန်းပါပဲ။ “ကိုကြီး.. ဘာကြည့်နေတာလဲ.. ရှက်ပါတယ် ဆိုမှ” သူက အော်မှ လန့်ပြီးသတိဝင်လာပါတယ်။ “အေးပါဟ… ညီမလေးကလည်း တကတည်း ကိုယ့်ညီမကိုယ်လှမှန်း အခုမှသိသွားလို့ပါ” “ကိုကြီးနော်… ဒေါ်လေးတို့နဲ့ တိုင်လိုက်မှာ…” “အဲ.. တိုင်တော့မတိုင်ပါနဲ့ကွယ်…. ဒါနဲ့ ညီမလေးက မျက်နှာတင်မကပဲ တင်ပါးတွေမှာပါ အိုးမဲတွေပေနေရတာလဲ” “ဟုတ် တယ်… ဟိုအကောင်တွေ ညီမလေးကို အတင်းချုပ်ပြီးသုတ်သွားတာ… ဘောင်းဘီထဲကိုပါ လက်နှိုက်သွားတာ.” “ကဲကဲထားပါတော့ ကိုကြီး ဆေးပေးပါ့ မယ်” ခွေးသူတောင်းစားတွေက အိုးမဲဆိုပြီး အမဲဆီတွေသုတ်သွားတာ။
ဘယ်ဖျက်လို့လွယ်ပါ့မလဲ။ ကျွန်တော် အရင်ဆုံးသူ့လက်က အိုးမဲတွေကို စဖျက်ပေးပါတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ပေးလိုက်ရလို့ ရင်သားလေးတွေအကာ အကွယ်မဲ့ပြီး ဟင်းလင်းလေးဖြစ်သွားပါတယ်။ ရင်သားလေးတွေက အခုမှ စူစူလေးတွေ ဖြစ်စလေးတွေပါ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင်မပေါ်သေးပါဘူး။ လက်မှာပေနေတဲ့အမဲဆီတွေကို တော်တော်လေး ဆေးပေးလိုက်ရပါတယ်။ ဆပ်ပြာအထပ်ထပ်တိုက်ပြီးမှပြောင်တာပါ။ “ဟိုဖက်လှည့်…” သူ့ကို ကျောပေးခိုင်းပြီးတော့ ကျောမှာ အစင်းလိုက်ကြီး ဖျက်ရပါသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ တင်ပါးမှာ လက်ရာကြီး။ ကြည့်ရတာ ဘောင်းဘီအောက်ခြေကနေပြီ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲအထိနှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကိုင်သွားတာပါ။
” ခွေးမသား မောင်မင်းကြီးသားများ ငါ့ညီမ ဖင်နုနုလေးကို ကိုင်သွားကြတယ်။ ကားအစီးလိုက် မြောင်းထဲထိုးကျပါစေဗျာ” ကျွန်တော် စိတ်ထဲကနေပြီး ရေရွတ်လိုက်တာပါ။ အဲဒါကို ဝသုန်က “ကိုကြီး.. ညီမလေးဖင်ကြည့်ပြီး ဘာတွေ ပွစိပွစိနဲ့ ရွတ်နေတာလဲ…” “အာ… မဟုတ်ရပါဘူးညီမလေးရယ်…” ကျွန်တော်သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်ထဲမှာ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးနဲ့ အိကနဲပါလာပါတယ်။ ပြီးတော့မှ တင်ပါး လေးကို လက်ကလေးနဲ့ အသာအယာလေး ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။”အကိုကြီး… အကိုကြီး အိုးမဲဖျက်နေတာလား… ညီမလေးဖင်ကို ပွတ်နေတာလား…” “အင်းပါ အင်းပါ” ကျွန်တော် ပြန်ဖြေပြီးတော့ သတိဝင်လာတာနဲ့ အခုမှ အိုးမဲကို စဖျက်ဖြစ်ပါတယ်။
တင်ပါးလေးကို ညှစ်ညှစ်ပြီးကိုင်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ နယ်ပါတယ်။ ဖင်ကြားလေးထဲကို လက်ကလေးနဲ့ အမြှောင်းလိုက်လေးပွတ်ဆွဲတော့ ညီမလေး ကော့သွားပါတယ်။ “အ.. အ.. ကိုကြီးရေ.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..” အမဲဆီတွေ ပြောင်လောက်ပြီမို့ ကျွန်တော် ရေလောင်းချပေးလိုက်ပါတယ်။ ရေစ လေးတွေနဲ့ဝင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးကိုမြင်တော့ ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ တခါတည်း ကုန်းနမ်းလိုက်မိပါတယ်။ ‘ကိုကြီးရေ.. ညီမလေးဖင် ကို ဘာလို့နမ်းနေတာလဲ…’ ညီမလေးက အော်ပါတယ်။ “အော်… အမဲဆီတွေက အနံ့ပါကျန်တတ်တယ်လေ.. အနံ့ပါ ပြောင်မပြောင် နမ်းကြည့်ရတာပေါ့” ကျွန်တော် နှခေါင်းက မခွာပဲနဲ့ပြောလိုက်ပါတယ်။ နှခေါင်းလေးနဲ့ ဖင်ကြားလေးထဲအထိုတိုးပြီး ရှူလိုက်ပါတယ်။ ဆပ်ပြာနံ့သင်းသင်းလေးနဲ့ပါ။
နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့လည်း ပွတ်တိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။ “ကိုကြိးရေ.. တော်ပြီနော်… ညီမလေး မနေတတ်တော့ဘူး…” သူပြောမှပဲ မျက်နှာကို ခွာလိုက်ပါ တယ်။ “ကဲ.. အကုန်ပြောင်ပြီနဲ့တူတာပဲ…. ” ညီမလေးက အခုထိ သူ့ပိပိလေးကို လက်နဲ့ အုပ်ထားတုန်းပါ။ အခုထိ သူ့ ပိပိလေးကို တစွန်းတစ်စတောင်မမြင် ရသေးလို့ အကြံထုတ်လိုက်ပါတယ်။ “ညီမလေး… အောက်ကလက်ကို ဖယ်လိုက်လေ.. ဖုံးမထားနဲ့… အဲမှာ အိုးမဲတွေပေနေသေးလားမသိဘူး” “အာ.. အကိုကြီးကလဲ မပေပါဘူး…. ” “လက်ဖယ်လိုက်ပါညီမလေးရယ်” “ဖယ်ပါဘူး.. ရှက်စရာကြီး” “ဘာလို့ရှက်ရတာလဲ.. မောင်နှမချင်းချင်းပဲဟာ.. ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး” “ရှက်စရာမဟုတ်ရင် ကိုကြီးချွတ်နေပါ့လား… သူကျတော့ မချွတ်ပဲနဲ့….” “အော်.. ညီမလေးကို ကိုကြီးမချွတ်ပဲနေလို့လား”
“ဟုတ်တယ်… ညီမလေးကတော့ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့.. သူကျတော့ အကုန်ဝတ်ထားတယ်… ကိုကြီး အကုန်ချွတ်ရင် ညီမလေး လက်ဖယ်မယ်….” “ကဲကဲ… ငါ့ ညီမလေး စိတ်ချမ်းသာစေဖို့ ကိုကြီး ချွတ်ပေးရမှာပေါ့…” ကျွန်တော် ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို အရင်ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ဘောလုံးကန်လေ့ရှိတဲ့သူမို့လို့လား တော့မသိဘူး ကျွန်တော့်မှာ သင့်တင့်တဲ့ ကြွက်သားတွေတော့ရှိပါတယ်။ ညီမလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေပါ တယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့ရှေ့မှာ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ညီတော်မောင်က ဖြောင်းကနဲကို ကန်တက်လာပါတယ်။
“ကိုကြီးဟာက မာမာကြီးလား… ဘာလို့မာနေတာလဲ” “အင်း.. ညီမလေးကို အခုလိုမြင်ရတော့ အကိုကြီး မနေနိုင်တော့ဘူးလေ… ညီမလေး ကိုင်ချင်ရင် ကိုင်ကြည့်လေ…..” ညီမလေး ကျွန်တော့်ညီလေးကို မရဲတရဲနဲ့လာကိုင်ပါတယ်။ အခုတော့ သူ့ပိပိလေးကနေလက်ကို ခွါလိုက်တဲ့အတွက် သူ့ပိပိလေးကို စမြင်ရပါတယ်။ အမွှေးမပေါက်သေးပါဘူး။ မို့မို့လေး နဲ့ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ သူ့ဆီးခုံမှာလည်း အိုးမဲတွေပေနေပါတယ်။ “ကဲ.. ကဲ အဲဒိ အိုးမဲတွေပါ အကိုကြိးဆေးပေးမယ်နော်…” ညီမလေး ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ ကျွန်တော့်ဖက်ကို အသာတကြည်လေးလှည့်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်တော့ သူ့ပိပိလေးနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ တတန်းထဲဖြစ်သွားပါတယ်။ လက်ထဲကို ဆပ်ပြာနဲနဲယူပြီး သူ့ပိပိဘေးကို စပွတ်လိုက်ပါ တယ်။
ညီမလေး နဲနဲတွန့်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် သေသေချာချာလေး သူ့ပိပိဘေးနားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခုမှလည်း သူ့ပိပိလေးကို အနီးကပ်မြင်ရ ပါတယ်။ ပိပိလေးက ခုံးထနေပါတယ်။ ကြွက်နားရွက်လေးတွေကအခုမှ ထွက်ပြူစလေးပါ။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ရဲတွတ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော် လက်ချော်သလိုနဲ့ သူ့ပိပိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ညီမလေးဆီက အသံမကြားရတော့ပါဘူး။ သူ့အသက်ရှူသံတွေမြန်နေမှန်းတော့သိပါတယ်။ သူ ရှက်သွားမှာစိုးလို့ မျက်နှာကို မကြည့်တော့ပဲ အသာအယာလေးပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ပွတ်တာကို ရပ်ပြီး ရေလေးလောင်းချပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက အားမရသလို ရီဝေဝေကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ပါတယ်။
“ညီမလေးရယ်.. ရေချိုးတာ အရမ်းကြာနေပြီ.. အအေးမိလိမ့်မယ်..” သူ့ကို ပါလာတဲ့ တဘတ်နဲ့ ရေသုတ်ပေးလိုက်ပြီး အခန်းထဲသွားဖို့ ပြောလိုက်တာပါ။ “အဝတ်ဝတ်မနေနဲ့တော့ အခန်းထဲရောက်ရင် ရေခြောက်အောင် သုတ်ရအုန်းမှာ..ဝသုန်တစ်ယောက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လှစ်ခနဲပြေးသွားပါ တယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့နောက်ကနေပြီးတော့ တဘတ်လေးကိုင်ပြီးပြေးလိုက်လာတာပါ။ “ဟား…ဟာ… ကောင်မလေး ရှက်လဲမရှက်ဘူး…. ဖင် ပြောင်ကြီးနဲ့ သွားနေတယ်…” ကျွန်တော်လှမ်းစလိုက်တော့ ဝသုန်ကလဲ အားကျမခံ… “ကိုကြီးလဲ ဘာထူးလို့လဲ… သူ့ဟာကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ မရှက်ဘဲနဲ့ များ….” အခန်းထဲရောက်တော့ – “ကဲ.. ကိုကြီးရေသုတ်ပေးမယ်… ငါ့ညီမလေးကို” ဝသုန်ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ညိမ်ညိမ်လေးရပ်နေပေးပါတယ်။
ကျွန်တော်က ရေမသုတ်သေးပဲနဲ့ သူ့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးသေချာကြည့်ပြီးတော့- “အားပါး … ငါ့ညီမလေးက တော်တော်လှ.. တော်တော်ချစ်စရာကောင်းပါ လား… နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲရဲလေးတွေ… ဆီးခုံလေးက ဖောင်းပြီး ဟိုနေရာလေးက………” “ကိုကြီးရေ… တော်တော့.. ညီမလေးရှက်လာပြီ” စကားမဆုံးသေးခင် အတင်းအော်ပြီး တားပါတယ်။ မျက်နဲကလည်း ရဲပတောင်း ခတ်နေပါတယ်။ “ညီမလေး… ဟိုဖက်လှည့်ပေးပါလား.. ကိုကြီးကြည့် ချင်လို့….” “ကိုကြီးနှာဘူး…” ပါးစပ်ကအော်၊ မျက်စောင်းထိုးရင်းနဲ့ ကျောလှည့်ပေးပါတယ်။ တင်ပါးလေးကားကား၊ ဖင်က လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး၊ ပေါင်တံ သွယ်သွယ် နဲ့အရမ်းလှတဲ့ကျွန်တော့်ညီမလေးလေ။ ကျွန်တော် ညီမလေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော့ မာမာကြီးက သူ့ဖင်ကြားထဲကို တန်းတန်းကြီးကို ထောက်မိပါတယ်။ “ငါ့ညီမလေး… အိုးမဲတွေ စင်ရဲ့လား.. အမဲဆီနံ့တွေ နံနေသေးလား… မှန်းစမ်း.. အကိုကြီး နမ်းကြည့်မယ်…” သူ့ပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်ပါတယ်။ “အားပါး.. မွှေးလိုက်တာ… ဒီပါးတော့ စင်သွားပြီ.. ကျန်တဲ့နေရာတွေ စစ်ရ အုန်းမယ်” ဝသုန်ရဲ့ ကျောဆီကို နမ်းရင်းနဲ့ အောက်ကို ဆင်းသွားလိုက်ပါတယ်။ တင်ပါးလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ခလုတ်တိုက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ရှေ့ကိုလှည့်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးက ကျွန်တော့် နှာခေါင်းလေးနဲ့ ကွက်တိလေးပါ။ ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ နှုတ်ခမ်းနဲ့ နမ်းရင်းနဲ့ လျာနဲ့ သူ့ပိ ပိလေးကို လျှက်လိုက်ပါတယ်။
“အ.. ကိုကြီး… ဘာလို့ လျှာနဲ့ လျက်နေတာလဲ” “အော် အနံ့တင်စင်လို့မရဘူးလေ အိုးမဲ အရသာတွေကျန်မကျန်စစ်တာ” “ကိုကြီးလူလည်ကြီး” “ညီမလေး ကုတင်ပေါ်တက်ကွာ ကိုကြိးအရသာခံလို့မရဘူး…” ကျွန်တော့်ညီမလေး ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်လေးလှန်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ပေါင် ကြားမှာ နေရာယူပြီးတော့မှ သူ့ပိပိလေးကို လက်လေးနဲ့ အသာဟ —– အားပါး.. အထဲမှာ ရဲတွတ်နေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပန်းရောင်လေး။ ပိ ပိလေး အပေါ်တဝိုက်မှာ တော့ ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော် လျှာဖျားလေးနဲ့သူ့ပိပိထဲက အဆံလေးကို တို့လိုက်ပါတယ်။ ‘အ… ကိုကြီး.. ဘာလုပ်တာ လဲ….’ အသံထွက်ပြီးတာနဲ့ ညီမလေး ဆီက အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေပဲ ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော့ကတော့ လျာနဲ့ အပြားလိုက်ဆွဲလိုက်။ အထဲမှာ ထိုး မွှေလိုက်၊ လက်နဲ့ ဖြဲပြီး လျှာနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့ တော်တော်ကို အလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးကအရေတွေကလည်း ရွှဲစိုနေပါပြီ။
‘ညီမလေး… ကိုကြီး ညီမလေး ဟာထဲကို သွင်းချင်တယ်ကွာ…’ “ကိုကြီး.. မဖြစ်လောက်ဘူးတူတယ်နော်… မောင်နှမချင်းတွေ… ပြီးတော့ ညီမလေးဟာက သေးသေးလေး.. ကိုကြီး ဟာက အကြီးကြီး… ” “အော်.. ညီမလေးရယ်ဖြစ်မှာပါ….” ကျွန်တော် သူ့ဆီက တုန့်ပြန်မှုကို မစောင့်တော့ပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို တေ့စုပ်လိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး မျက်တောင် ကော့စင်းပြီး ညိမ်းကျသွားပါတယ်။ လက်တဖက်က သူ့ပိပိလေးကို ပွတ်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ဟာကို သူ့ပိပိလေး နဲ့ တေ့ပြီး ပွတ်ဆွဲနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အလစ်အငိုက်ဖမ်းပြီး ဖိထည့်လိုက်ပါတယ်။ “အာ သေပါပြီ ကိုကြီးရယ်…” “အော်… ဖြည်းဖြည်းပါညီမလေး ရယ်…” သူနှုတ်ခမ်းကို ဖိစုပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော် ပြန်လည်း မထုတ်၊ ဆက်လဲ မသွင်းပဲ မှေးထားလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်က သူ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်၊ လက်နှစ် ဖက်ကတော့ ညီမလေးရဲ့ ဖင်လေးတွေကို ပွတ်လိုက်၊ နို့လေးတွေကို ဆွလိုက်နဲ့ပါ။ ဒီလိုနဲ့ နဲနဲကြာတော့ နောက်တစ်ကြိမ် ဖိချလိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး ထပ် အော်ပါတယ်။ အသံတော့ သိပ်မကျယ်တော့ပါဘူး။ ၃ပုံ ၂ပုံလောက်လဲ ကျွန်တော့်ဟာက ဝင်သွားပါပြီ။
နောက်ထပ် ထပ်နှူးပါတယ်။ ခဏလေတော့ ထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။ အဆုံးထိကို ဝင်သွားပါတယ်။ ညီမလေး မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့လို့နေပါတယ်။ မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်စလေးတွေတောင်တွေ့ရပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးမှာလည်း သွေးစလေးတွေ ကပ်နေတာတွေ့ပါသေးတယ်။ နဲနဲလေးကြာအောင် နှပ်ထားပြီးတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လေး စလုပ်ပေးပါတယ်။ ပထမတော့ ညီမလေး ကြိတ်ခံနေတာပါ။ နောက်တော့ သူကပါ ကော့ကော့ ပေးလာပါတယ်။ ၁၀ချက်လောက်ရောက်တော့ “ကိုကြီး.. ညီမလေးရင်ထဲမှာတင်မျီုးကြီးပဲ… ဟိုဟာထဲမှာလဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ….” ကျွန်တော် နားလည်လိုက်ပါတယ်။ ညီမ လေး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ။ အဲဒါနဲ့ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့ ညီမလေး ကျွန်တော့်ကို အတင်းကုတ်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးနေပြီမို့လို ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့ပိပိလေးထဲမှာတင် သုတ်ရည်တွေကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်သုတ်ရည် တွေနဲ့ သူ့ သွေးစလေးတွေ ပေါင်းပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ ပိပိလေးထဲကနေပြီ းအပြင်ကို လျံကျလာပါတော့တယ်။ ပြီးးး။
Zawgyi
၀သုန္
သူ႔နာမည္က ဝသုန္ပါ။ ဝသုန္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ညီမဝမ္းကြဲပါ။ ၂၀မ္းကြဲလို႔ေျပာရမယ္နဲ႔တူတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေမရဲ႕ ဝမ္းကြဲအကိုရဲ႕သမီးပါ။ အျဖစ္အပ်က္ကို လိုရင္ပဲေျပာပါေတာ့မယ္။အဲဒိေန႔က သၾကၤန္ အက်ေန႔ပါ။ ဝသုန္တို႔ အိမ္က လမ္းထဲမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္က လမ္းမေပၚပါ။ ဝသုန္ကို သူ႔အေဖနဲ႔ အေမက အျပင္ေပးမထြက္ပါဘူး။ သူ ေရပက္ခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို လာၿပီးေရပက္ရပါတယ္။ သူ႔အေဖနဲ႔အေမက မနက္ဖက္ ကားနဲ႔လာပို႔ပါတယ္။ ေန႔ လည္ ျပန္ႀကိဳတယ္။ ညေနျပန္ပို႔တယ္ ညဖက္ ျပန္ႀကိဳပါတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက ဝသုန္က ၇တန္းေျဖအၿပီး ၈တန္းတက္မွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က တစ္ဦး တည္းသား၊ ၁၀တန္းေျဖထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သၾကၤန္ဆို အျပင္ထြက္လည္ေလ့မရွိပဲ အိမ္မွာပဲ စာအုပ္ေတြ အေခြေတြ ထိုင္ၾကည့္ရတာကို သေဘာက်သူပါ။
အိမ္ကလူေတြကေတာ့ ပုံမွန္သၾကၤန္ဆို တရားစခန္းဝင္တာမို႔ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းရွိေလ့ရွိပါတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက တပတ္စာအကုန္ ခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခုနက သၾကၤန္အက်ေန႔ ကိစၥကို ျပန္ဆက္ပါမယ္။ အဲဒိေန႔က ထုံးစံအတိုင္း ဝသုန္အိမ္ကို လာၿပီးေရပက္ပါတယ္။ တီရွပ္အျဖဴ ကာတြန္း ႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔၊ ေဘာင္းဘီကေတာ့ အတို ပြပြ အဝါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးပါ။ အဲဒိေန႔က အက်ေန႔မို႔လို႔ ၈နာရီခြဲေလာက္ကတည္းက အိမ္ေရွ႕မွာ ဝသုန္ တို႔ ေသာင္းက်န္းေနပါၿပီ။ ေဘးအိမ္က ကေလးေတြနဲ႔ တ႐ုန္းတ႐ုန္းနဲ႔ လမ္းေပၚျဖတ္သမွ်လူေတြကို ေရပက္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေ႐ႊဥေဒါင္းရဲ႕ တသက္တာမွတ္တမ္းကို ဖတ္လိုက္ မ်က္စိေညာင္းရင္ ကေလးေတြေရပက္တာကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔ေပါ့။ အဲဒိအခ်ိန္တင္ ဖုန္းလာပါတယ္။
ဝသုန္ရဲ႕ အေမပါ။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔ဒီေန႔ မိတ္ေဆြေတြလာေခၚလို႔ ဥပုဒ္ေစာင့္သြားၾကမယ္။ ေန႔လည္ ဝသုန္ကို အိမ္မွာေခၚထားဖို႔နဲ႔ ညေန သူတို႔ ျပန္လာမွ လာႀကိဳမယ္ဆိုတာပါ။ ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ဝသုန္ကို သြားေျပာပါတယ္။ သူကေတာ့ေပ်ာ္သြားပုံပါပဲ။ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ ေရနဲ႔ လွမ္းပက္ၿပီး စ လိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေန႔လည္ ၁၁ခြဲေက်ာ္လာေတာ့ ကေလးအုပ္စုႀကီး တစတစနဲ႔လာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဝသုန္နဲ႔ ေဘးအိမ္က ကေလးေလး ၂ေယာက္ပဲက်န္ပါေတာ့တယ္။ ခဏေနရင္ ဝသုန္ကို လွမ္းေခၚမယ္လို႔ စိတ္ကူးၿပီး ကြၽန္ေတာ္ဝတၱဳကို ဆက္ဖက္ေနလိုက္ပါတယ္။
ခဏေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕က စီကနဲ အသံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ အသံရယ္ တျခား ေကာင္ေလးေတြရဲ႕ အသံကို ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရပက္ခံကားတစ္စီးေမာင္းထြက္သြားတာပဲျမင္လိုက္ပါတယ္။ ဝသုန္တို႔ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၃ေယာက္စလုံး အိုးမဲေတြနဲ႔ ေပတူးေနပါတယ္။ ဝသုန္က ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ကိုႀကီးဆိုၿပီး အိမ္ထဲျပန္ေျပးလာပါတယ္။ ကေလး၂ေယာက္ကေတာ့ အသံၿဗဲနဲ႔ ေအာ္ငိုၿပီး အိမ္ကို ျပန္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဝသုန္ေကာ ကေလး ၂ေယာက္စလုံး ေပတူးေနတာပဲ။ ေရပက္ခံကားက သူတို႔ကို ဝိုင္းခ်ဳပ္ၿပီး ေတာ့ မ်က္ႏွာေကာ ေျခေတြ လက္ေတြကိုပါ သုတ္လိုက္ၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဝသုန္ကို ၾကည့္ၿပီးခြက္ထိုးခြက္လွန္ကို ရီမိတာပါပဲ။
ဝသုန္ကေတာ့ ဆူဆူေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ “ကိုႀကီ ဘာရီတာလဲ၊ ကိုယ့္ညီမကိုယ္ ကာကြယ္မယ္ေတာ့မရွိဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ “ေကာင္းတယ္၊ ေစာေစာမွမတတ္ၾကတာကို” ဆိုေတာ့ ဝသုန္က ကြၽန္ေတာ္ကို႔ ႏွာေခါင္းရႈွုံ႔ျပတယ္။ မ်က္ႏွာကေလးစူစူေလးနဲ႔ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ျပတာမ်ိဳးက အင္မတန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကလားဗ်ာ။ “ညီမေလးက သူတို႔သုတ္တာကို ထြက္မေျပးဘူးလား” ဆိုေတာ့ “အကိုႀကီ းရယ္.. သူတို႔က ညီမေလးတို႔ကို ဝိုင္းအခ်ဳပ္ၿပီး သုတ္လိုက္တာ” တဲ့။ အဲ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ “ကဲကဲ… ေန႔လည္လဲေရာက္ေနၿပီ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့… ညေနမွပဲ ျပန္ထြက္ေတာ့” အဲေတာ့လဲ ဟုတ္ ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တန္းဝင္သြား ေတာ့တာပဲ။ ျပႆနာက အခုမွစတာ။ သူ႔အေဖနဲ႔ အေမက သူတို႔ကိစၥရွိတာနဲ႔ ပစ္သြားၾကတာ။
ဟိုေကာင္မေလးအတြက္ အဝတ္အပိုေလးေတာင္ ထားခဲ့ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကလည္း အိမ္မွာ တစ္ဦးတည္းသား။ မိန္းခေလးအဝတ္ကရွိတာမဟုတ္ ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ တဘတ္ေလး ပုခုံးေပၚတင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာလုံးကန္ေဘာင္းဘီရယ္ တီရွပ္တစ္ထည္ရယ္ ယူၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဖက္လိုက္လာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာလုံးကန္ေဘာင္းဘီရယ္ တီရွပ္တစ္ထည္ရယ္ ယူၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဖက္လိုက္လာလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ တံခါးပိတ္လို႔ ေရခ်ိဳးေနပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္က လွမ္းေအာ္လိုက္ပါတယ္ “ညီမေလး ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဝတ္ဖို႔အဝတ္ေတြအျပင္မွာေနာ္.. ကိုႀကီးေစာင့္ေနေပးမယ္ ညီမေလး ေရခ်ိဳးၿပီးမွ တမင္းတူတူးစားၾကတာေပါ့” “ဟုတ္ကိုႀကီးေရ ဒီမွာေတာ့ ညီမေလးကို အိုးမဲသုတ္သြားတာေပပြေနတာပဲ မ်က္ႏွာတင္မကဘူး ေက်ာေတြပါ သုတ္သြားတာ” “ဟဲ့.. အဲေတာ့ ေက်ာမွာေပေနတာ ညီမေလး ဘယ္လိုဖ်က္မလဲ အကိုႀကီးဖ်က္ေပးမယ္… တံခါးဖြင့္..” ကြၽန္ေတာ္က ေျပာၿပီး တံခါးကို ၃ခ်က္ေလာက္ပုတ္လိုက္ပါတယ္။
“အာ.. အကိုႀကီးကလည္း.. ရတယ္ ညီမေလးဖာသာဖ်က္မွာေပါ့” “ဘယ္လိုလုပ္ဖ်က္လို႔ရမွာလဲ.. ကိုႀကီးဖ်က္ေပးပါ့မယ္ညီမေလးရယ္… မရွက္ပါနဲ႔… ဟို တုန္းကလဲ ညီမေလးကို ကိုႀကီးေရခ်ိဳးေပးဖူးေသးတာပဲကို…” “အာ.. ကိုႀကီးရတယ္” “ရမေနနဲ႔.. ကိုႀကီးဖြင့္ဆိုဖြင့္ေလ.. ဘာလွ်ာရွည္ေနတာလဲ..” ကြၽန္ ေတာ့္ေလသံေလး နဲနဲမာလိုက္ေတာ့မွ “ငါကိုက လွ်ာသြားရွည္တာ… အားအားယားယား” ဆိုတဲ့ ပါးစပ္က ပြစိပြစိသံတိုးတိုးနဲ႔ တံခါးခ်က္ျဖဳတ္သံၾကားရပါ တယ္။ တံခါးကိုဖြင့္မေပးပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က တံခါးကို ဆြဲဖြင့္ရတာပါ။ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ လက္တစ္ဖက္ကို ရင္အုံေပၚကန႔္လန႔္တင္ၿပီး ေနာက္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ညီမေလးကို ကြယ္ထားတဲ့ ဝသုန္ကို ေတြ႕ရတာပါ။ဝသုန္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ကြၽန္ေတာ္မ်က္လုံးထဲကို ျပာခနဲကို ျဖစ္သြားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္မထင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ညီမေလး ဝသုန္ဟာ အဲေလာက္လွ အဲေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ကို မထင္တာပါ။ အသားေလးက ျဖဴဝင္းေနပါ တယ္။ ရင္သားေလးေတြကို လက္နဲ႔ကြယ္ထားေပမဲ့ စူစူေလးထြက္ေနတာကို သတိထားလိုက္မိပါတယ္။ တင္ပါးလုံးလုံးေလးေတြက ေရစိုထားလို႔ ေျပာင္လက္ေနပါတယ္။ အိုးမဲေတြကလည္း ကိုယ္အႏွံပါ။ ဟိုသူေတာင္းစားေတြ ဘယ္လိုမ်ားသုတ္လိုက္လဲမသိဘူး။ မ်က္ႏွာတင္မကဘူး။ ေျခေတြ လက္ ေတြအျပင္ ေပါင္နဲ႔ တင္ပါးေပၚမွာမဲတူးေနပါတယ္။ သူကေတာ့ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ပြစိပြစိေျပာေနတုန္းပါပဲ။ “ကိုႀကီး.. ဘာၾကည့္ေနတာလဲ.. ရွက္ပါတယ္ ဆိုမွ” သူက ေအာ္မွ လန႔္ၿပီးသတိဝင္လာပါတယ္။ “ေအးပါဟ… ညီမေလးကလည္း တကတည္း ကိုယ့္ညီမကိုယ္လွမွန္း အခုမွသိသြားလို႔ပါ” “ကိုႀကီးေနာ္… ေဒၚေလးတို႔နဲ႔ တိုင္လိုက္မွာ…” “အဲ.. တိုင္ေတာ့မတိုင္ပါနဲ႔ကြယ္…. ဒါနဲ႔ ညီမေလးက မ်က္ႏွာတင္မကပဲ တင္ပါးေတြမွာပါ အိုးမဲေတြေပေနရတာလဲ” “ဟုတ္ တယ္… ဟိုအေကာင္ေတြ ညီမေလးကို အတင္းခ်ဳပ္ၿပီးသုတ္သြားတာ… ေဘာင္းဘီထဲကိုပါ လက္ႏႈိက္သြားတာ.” “ကဲကဲထားပါေတာ့ ကိုႀကီး ေဆးေပးပါ့ မယ္” ေခြးသူေတာင္းစားေတြက အိုးမဲဆိုၿပီး အမဲဆီေတြသုတ္သြားတာ။
ဘယ္ဖ်က္လို႔လြယ္ပါ့မလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ အရင္ဆုံးသူ႔လက္က အိုးမဲေတြကို စဖ်က္ေပးပါတယ္။ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို ေပးလိုက္ရလို႔ ရင္သားေလးေတြအကာ အကြယ္မဲ့ၿပီး ဟင္းလင္းေလးျဖစ္သြားပါတယ္။ ရင္သားေလးေတြက အခုမွ စူစူေလးေတြ ျဖစ္စေလးေတြပါ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြေတာင္မေပၚေသးပါဘူး။ လက္မွာေပေနတဲ့အမဲဆီေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ေဆးေပးလိုက္ရပါတယ္။ ဆပ္ျပာအထပ္ထပ္တိုက္ၿပီးမွေျပာင္တာပါ။ “ဟိုဖက္လွည့္…” သူ႔ကို ေက်ာေပးခိုင္းၿပီးေတာ့ ေက်ာမွာ အစင္းလိုက္ႀကီး ဖ်က္ရပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ တင္ပါးမွာ လက္ရာႀကီး။ ၾကည့္ရတာ ေဘာင္းဘီေအာက္ေျခကေနၿပီ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲအထိႏႈိက္ၿပီး ဖင္ကို ကိုင္သြားတာပါ။
” ေခြးမသား ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ငါ့ညီမ ဖင္ႏုႏုေလးကို ကိုင္သြားၾကတယ္။ ကားအစီးလိုက္ ေျမာင္းထဲထိုးက်ပါေစဗ်ာ” ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲကေနၿပီး ေရ႐ြတ္လိုက္တာပါ။ အဲဒါကို ဝသုန္က “ကိုႀကီး.. ညီမေလးဖင္ၾကည့္ၿပီး ဘာေတြ ပြစိပြစိနဲ႔ ႐ြတ္ေနတာလဲ…” “အာ… မဟုတ္ရပါဘူးညီမေလးရယ္…” ကြၽန္ေတာ္သူ႔ဖင္လုံးလုံးေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕ေလးနဲ႔ အိကနဲပါလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ တင္ပါး ေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ အသာအယာေလး ပြတ္ေပးေနမိပါတယ္။”အကိုႀကီး… အကိုႀကီး အိုးမဲဖ်က္ေနတာလား… ညီမေလးဖင္ကို ပြတ္ေနတာလား…” “အင္းပါ အင္းပါ” ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျဖၿပီးေတာ့ သတိဝင္လာတာနဲ႔ အခုမွ အိုးမဲကို စဖ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
တင္ပါးေလးကို ညႇစ္ညႇစ္ၿပီးကိုင္ပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ နယ္ပါတယ္။ ဖင္ၾကားေလးထဲကို လက္ကေလးနဲ႔ အေျမႇာင္းလိုက္ေလးပြတ္ဆြဲေတာ့ ညီမေလး ေကာ့သြားပါတယ္။ “အ.. အ.. ကိုႀကီးေရ.. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..” အမဲဆီေတြ ေျပာင္ေလာက္ၿပီမို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေရေလာင္းခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေရစ ေလးေတြနဲ႔ဝင္းေနတဲ့ ဖင္လုံးလုံးေလးကိုျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တခါတည္း ကုန္းနမ္းလိုက္မိပါတယ္။ ‘ကိုႀကီးေရ.. ညီမေလးဖင္ ကို ဘာလို႔နမ္းေနတာလဲ…’ ညီမေလးက ေအာ္ပါတယ္။ “ေအာ္… အမဲဆီေတြက အနံ႔ပါက်န္တတ္တယ္ေလ.. အနံ႔ပါ ေျပာင္မေျပာင္ နမ္းၾကည့္ရတာေပါ့” ကြၽန္ေတာ္ ႏွေခါင္းက မခြာပဲနဲ႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ႏွေခါင္းေလးနဲ႔ ဖင္ၾကားေလးထဲအထိုတိုးၿပီး ရႉလိုက္ပါတယ္။ ဆပ္ျပာနံ႔သင္းသင္းေလးနဲ႔ပါ။
ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔လည္း ပြတ္တိုက္သြားလိုက္ပါတယ္။ “ကိုႀကိးေရ.. ေတာ္ၿပီေနာ္… ညီမေလး မေနတတ္ေတာ့ဘူး…” သူေျပာမွပဲ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ပါ တယ္။ “ကဲ.. အကုန္ေျပာင္ၿပီနဲ႔တူတာပဲ…. ” ညီမေလးက အခုထိ သူ႔ပိပိေလးကို လက္နဲ႔ အုပ္ထားတုန္းပါ။ အခုထိ သူ႔ ပိပိေလးကို တစြန္းတစ္စေတာင္မျမင္ ရေသးလို႔ အႀကံထုတ္လိုက္ပါတယ္။ “ညီမေလး… ေအာက္ကလက္ကို ဖယ္လိုက္ေလ.. ဖုံးမထားနဲ႔… အဲမွာ အိုးမဲေတြေပေနေသးလားမသိဘူး” “အာ.. အကိုႀကီးကလဲ မေပပါဘူး…. ” “လက္ဖယ္လိုက္ပါညီမေလးရယ္” “ဖယ္ပါဘူး.. ရွက္စရာႀကီး” “ဘာလို႔ရွက္ရတာလဲ.. ေမာင္ႏွမခ်င္းခ်င္းပဲဟာ.. ရွက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး” “ရွက္စရာမဟုတ္ရင္ ကိုႀကီးခြၽတ္ေနပါ့လား… သူက်ေတာ့ မခြၽတ္ပဲနဲ႔….” “ေအာ္.. ညီမေလးကို ကိုႀကီးမခြၽတ္ပဲေနလို႔လား”
“ဟုတ္တယ္… ညီမေလးကေတာ့ ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔.. သူက်ေတာ့ အကုန္ဝတ္ထားတယ္… ကိုႀကီး အကုန္ခြၽတ္ရင္ ညီမေလး လက္ဖယ္မယ္….” “ကဲကဲ… ငါ့ ညီမေလး စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔ ကိုႀကီး ခြၽတ္ေပးရမွာေပါ့…” ကြၽန္ေတာ္ ဝတ္ထားတဲ့ တီရွပ္ကို အရင္ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဘာလုံးကန္ေလ့ရွိတဲ့သူမို႔လို႔လား ေတာ့မသိဘူး ကြၽန္ေတာ့္မွာ သင့္တင့္တဲ့ ႂကြက္သားေတြေတာ့ရွိပါတယ္။ ညီမေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို မမွိတ္မသုံ စိုက္ၾကည့္ေနပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ သူ႔ေရွ႕မွာ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ညီေတာ္ေမာင္က ေျဖာင္းကနဲကို ကန္တက္လာပါတယ္။
“ကိုႀကီးဟာက မာမာႀကီးလား… ဘာလို႔မာေနတာလဲ” “အင္း.. ညီမေလးကို အခုလိုျမင္ရေတာ့ အကိုႀကီး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ… ညီမေလး ကိုင္ခ်င္ရင္ ကိုင္ၾကည့္ေလ…..” ညီမေလး ကြၽန္ေတာ့္ညီေလးကို မရဲတရဲနဲ႔လာကိုင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူ႔ပိပိေလးကေနလက္ကို ခြါလိုက္တဲ့အတြက္ သူ႔ပိပိေလးကို စျမင္ရပါတယ္။ အေမႊးမေပါက္ေသးပါဘူး။ မို႔မို႔ေလး နဲ႔ေျပာင္ရွင္းေနပါတယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔ဆီးခုံမွာလည္း အိုးမဲေတြေပေနပါတယ္။ “ကဲ.. ကဲ အဲဒိ အိုးမဲေတြပါ အကိုႀကိးေဆးေပးမယ္ေနာ္…” ညီမေလး ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ကို အသာတၾကည္ေလးလွည့္ေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ သူ႔ပိပိေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ တတန္းထဲျဖစ္သြားပါတယ္။ လက္ထဲကို ဆပ္ျပာနဲနဲယူၿပီး သူ႔ပိပိေဘးကို စပြတ္လိုက္ပါ တယ္။
ညီမေလး နဲနဲတြန႔္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာေလး သူ႔ပိပိေဘးနားေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အခုမွလည္း သူ႔ပိပိေလးကို အနီးကပ္ျမင္ရ ပါတယ္။ ပိပိေလးက ခုံးထေနပါတယ္။ ႂကြက္နား႐ြက္ေလးေတြကအခုမွ ထြက္ျပဴစေလးပါ။ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ရဲတြတ္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လက္ေခ်ာ္သလိုနဲ႔ သူ႔ပိပိေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ညီမေလးဆီက အသံမၾကားရေတာ့ပါဘူး။ သူ႔အသက္ရႉသံေတြျမန္ေနမွန္းေတာ့သိပါတယ္။ သူ ရွက္သြားမွာစိုးလို႔ မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ေတာ့ပဲ အသာအယာေလးပြတ္ေပးေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ပြတ္တာကို ရပ္ၿပီး ေရေလးေလာင္းခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက အားမရသလို ရီေဝေဝၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။
“ညီမေလးရယ္.. ေရခ်ိဳးတာ အရမ္းၾကာေနၿပီ.. အေအးမိလိမ့္မယ္..” သူ႔ကို ပါလာတဲ့ တဘတ္နဲ႔ ေရသုတ္ေပးလိုက္ၿပီး အခန္းထဲသြားဖို႔ ေျပာလိုက္တာပါ။ “အဝတ္ဝတ္မေနနဲ႔ေတာ့ အခန္းထဲေရာက္ရင္ ေရေျခာက္ေအာင္ သုတ္ရအုန္းမွာ..ဝသုန္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲကို လွစ္ခနဲေျပးသြားပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ေနာက္ကေနၿပီးေတာ့ တဘတ္ေလးကိုင္ၿပီးေျပးလိုက္လာတာပါ။ “ဟား…ဟာ… ေကာင္မေလး ရွက္လဲမရွက္ဘူး…. ဖင္ ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ သြားေနတယ္…” ကြၽန္ေတာ္လွမ္းစလိုက္ေတာ့ ဝသုန္ကလဲ အားက်မခံ… “ကိုႀကီးလဲ ဘာထူးလို႔လဲ… သူ႔ဟာႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ မရွက္ဘဲနဲ႔ မ်ား….” အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ – “ကဲ.. ကိုႀကီးေရသုတ္ေပးမယ္… ငါ့ညီမေလးကို” ဝသုန္ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ညိမ္ညိမ္ေလးရပ္ေနေပးပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ေရမသုတ္ေသးပဲနဲ႔ သူ႔ကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေတာ့- “အားပါး … ငါ့ညီမေလးက ေတာ္ေတာ္လွ.. ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းပါ လား… ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက နီရဲရဲေလးေတြ… ဆီးခုံေလးက ေဖာင္းၿပီး ဟိုေနရာေလးက………” “ကိုႀကီးေရ… ေတာ္ေတာ့.. ညီမေလးရွက္လာၿပီ” စကားမဆုံးေသးခင္ အတင္းေအာ္ၿပီး တားပါတယ္။ မ်က္နဲကလည္း ရဲပေတာင္း ခတ္ေနပါတယ္။ “ညီမေလး… ဟိုဖက္လွည့္ေပးပါလား.. ကိုႀကီးၾကည့္ ခ်င္လို႔….” “ကိုႀကီးႏွာဘူး…” ပါးစပ္ကေအာ္၊ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းနဲ႔ ေက်ာလွည့္ေပးပါတယ္။ တင္ပါးေလးကားကား၊ ဖင္က လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလး၊ ေပါင္တံ သြယ္သြယ္ နဲ႔အရမ္းလွတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ညီမေလးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ ညီမေလးကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့ မာမာႀကီးက သူ႔ဖင္ၾကားထဲကို တန္းတန္းႀကီးကို ေထာက္မိပါတယ္။ “ငါ့ညီမေလး… အိုးမဲေတြ စင္ရဲ႕လား.. အမဲဆီနံ႔ေတြ နံေနေသးလား… မွန္းစမ္း.. အကိုႀကီး နမ္းၾကည့္မယ္…” သူ႔ပါးေလးကို ႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္ပါတယ္။ “အားပါး.. ေမႊးလိုက္တာ… ဒီပါးေတာ့ စင္သြားၿပီ.. က်န္တဲ့ေနရာေတြ စစ္ရ အုန္းမယ္” ဝသုန္ရဲ႕ ေက်ာဆီကို နမ္းရင္းနဲ႔ ေအာက္ကို ဆင္းသြားလိုက္ပါတယ္။ တင္ပါးေလးကို ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ခလုတ္တိုက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ေရွ႕ကိုလွည့္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးက ကြၽန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ ကြက္တိေလးပါ။ ကြၽန္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ နမ္းရင္းနဲ႔ လ်ာနဲ႔ သူ႔ပိ ပိေလးကို လွ်က္လိုက္ပါတယ္။
“အ.. ကိုႀကီး… ဘာလို႔ လွ်ာနဲ႔ လ်က္ေနတာလဲ” “ေအာ္ အနံ႔တင္စင္လို႔မရဘူးေလ အိုးမဲ အရသာေတြက်န္မက်န္စစ္တာ” “ကိုႀကီးလူလည္ႀကီး” “ညီမေလး ကုတင္ေပၚတက္ကြာ ကိုႀကိးအရသာခံလို႔မရဘူး…” ကြၽန္ေတာ့္ညီမေလး ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ပက္လက္ေလးလွန္ေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ေပါင္ ၾကားမွာ ေနရာယူၿပီးေတာ့မွ သူ႔ပိပိေလးကို လက္ေလးနဲ႔ အသာဟ —– အားပါး.. အထဲမွာ ရဲတြတ္ေနပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ပန္းေရာင္ေလး။ ပိ ပိေလး အေပၚတဝိုက္မွာ ေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔သူ႔ပိပိထဲက အဆံေလးကို တို႔လိုက္ပါတယ္။ ‘အ… ကိုႀကီး.. ဘာလုပ္တာ လဲ….’ အသံထြက္ၿပီးတာနဲ႔ ညီမေလး ဆီက အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းေတြပဲ ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ကေတာ့ လ်ာနဲ႔ အျပားလိုက္ဆြဲလိုက္။ အထဲမွာ ထိုး ေမႊလိုက္၊ လက္နဲ႔ ၿဖဲၿပီး လွ်ာနဲ႔ ထိုးလိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို အလုပ္ရႈပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးကအေရေတြကလည္း ႐ႊဲစိုေနပါၿပီ။
‘ညီမေလး… ကိုႀကီး ညီမေလး ဟာထဲကို သြင္းခ်င္တယ္ကြာ…’ “ကိုႀကီး.. မျဖစ္ေလာက္ဘူးတူတယ္ေနာ္… ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြ… ၿပီးေတာ့ ညီမေလးဟာက ေသးေသးေလး.. ကိုႀကီး ဟာက အႀကီးႀကီး… ” “ေအာ္.. ညီမေလးရယ္ျဖစ္မွာပါ….” ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ဆီက တုန႔္ျပန္မႈကို မေစာင့္ေတာ့ပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေတ့စုပ္လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး မ်က္ေတာင္ ေကာ့စင္းၿပီး ညိမ္းက်သြားပါတယ္။ လက္တဖက္က သူ႔ပိပိေလးကို ပြတ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဟာကို သူ႔ပိပိေလး နဲ႔ ေတ့ၿပီး ပြတ္ဆြဲေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အလစ္အငိုက္ဖမ္းၿပီး ဖိထည့္လိုက္ပါတယ္။ “အာ ေသပါၿပီ ကိုႀကီးရယ္…” “ေအာ္… ျဖည္းျဖည္းပါညီမေလး ရယ္…” သူႏႈတ္ခမ္းကို ဖိစုပ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္း မထုတ္၊ ဆက္လဲ မသြင္းပဲ ေမွးထားလိုက္ပါတယ္။ ပါးစပ္က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္၊ လက္ႏွစ္ ဖက္ကေတာ့ ညီမေလးရဲ႕ ဖင္ေလးေတြကို ပြတ္လိုက္၊ ႏို႔ေလးေတြကို ဆြလိုက္နဲ႔ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ နဲနဲၾကာေတာ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး ထပ္ ေအာ္ပါတယ္။ အသံေတာ့ သိပ္မက်ယ္ေတာ့ပါဘူး။ ၃ပုံ ၂ပုံေလာက္လဲ ကြၽန္ေတာ့္ဟာက ဝင္သြားပါၿပီ။
ေနာက္ထပ္ ထပ္ႏႉးပါတယ္။ ခဏေလေတာ့ ထပ္ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ အဆုံးထိကို ဝင္သြားပါတယ္။ ညီမေလး မ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ့လို႔ေနပါတယ္။ မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြေတာင္ေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးမွာလည္း ေသြးစေလးေတြ ကပ္ေနတာေတြ႕ပါေသးတယ္။ နဲနဲေလးၾကာေအာင္ ႏွပ္ထားၿပီးေတာ့မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ေလး စလုပ္ေပးပါတယ္။ ပထမေတာ့ ညီမေလး ႀကိတ္ခံေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ သူကပါ ေကာ့ေကာ့ ေပးလာပါတယ္။ ၁၀ခ်က္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ “ကိုႀကီး.. ညီမေလးရင္ထဲမွာတင္မ်ီဳးႀကီးပဲ… ဟိုဟာထဲမွာလဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ….” ကြၽန္ေတာ္ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ညီမ ေလး ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ။ အဲဒါနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ညီမေလး ကြၽန္ေတာ့္ကို အတင္းကုတ္ၿပီး ၿပီးသြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ၿပီးခါနီးေနၿပီမို႔လို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ သူ႔ပိပိေလးထဲမွာတင္ သုတ္ရည္ေတြကို ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သုတ္ရည္ ေတြနဲ႔ သူ႔ ေသြးစေလးေတြ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ညီမေလးရဲ႕ ပိပိေလးထဲကေနၿပီ းအျပင္ကို လ်ံက်လာပါေတာ့တယ္။ ၿပီးးး။
Leave a Reply