ရွာသူလေး (စ/ဆုံး)
လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦး သာလှတို့နှင့် တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကို နေထိုင်စေသည်။ ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည် ကျယ်ဝန်းသဖြင့် ထိုခြံထဲတွင် သနပ်ခါးပင်များ စိုက်ပျိုးထား၏။ မရင်မေက စိုက်ပျိုးရေးဝါသနာပါသည်။ ဆယ်တန်း အောင်ပြီးလည်းဖြစ်၏။ မေထုန်နို့စားနွားမ သုံးကောင်လည်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ တူ ဝရီးမှာ ဤရွာတွင် စီးပွားရေး ချောင်လည်သူများဖြစ်ကြ၏။ အမျှော်အမြင် ရှိသူများ ဖြစ်ကြ၍ အဝီစိတွင်းတူးကာ စိုက်ပျိုးရေးကို တိုးချဲ့ကာလုပ်ကိုင်ကြသည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်၍ မရင်မေသည် ဤရွာသူလုံးလုံးဖြစ်နေပါပြီ…. ရွာ၏သာရေး နာရေးလှုမှု ရေးကိစ္စရပ်များတွင် ရှေ့တန်းမှပါဝင်၍ တက်တက်ကြွကြွ လုပ်ဆောင်သည်။ မရင်မေက ဦးဆောင်၍ အမျိုးသမီးဝတ်အသင်းဖွဲ့ ကာ အဖိတ် ဥပုသ်ထွက်နေ့တိုင်း ရွာလည်ဓမ္မာရုံတွင် ဝတ်တက်ကြ၏။ စုစုပေါင်း အမျိုးသမီးကြီးငယ် ၅၀ ကျော်ခန့်ရှိ၏။
“….အမ….ပြန်ရောက်ပြီလား…” “…..အေး…..ရောက်နေတာကြာပလား…” “….ဟုတ်ကဲ့….” ဘကြည်က ရေနွေးကြမ်းသောက် ရင်း ခရမ်းချဉ်သီးများအပြည့်အမောက်ထည့်ထား သော ထန်းခေါက်တောင်းတစ်လုံးကို ခေါင်းပေါ်ရွက်၍ ဝင်လာသော မရင်မေကို နှုတ် ဆက်လိုက်ရာ မရင်မေကလည်း အလိုက်သင့် ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ မရင်မေက လှေကားတက်ခုံပေါ်တွင် ခရမ်းချဉ်သီး တောင်းကို ချမည့်ဟန်ဖြင့် ဒူးနှင့်ခါးကိုညွတ်၍ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပင့်မပြီး အောက်သို့ချလိုက် သည်။ ထမီတိုတိုဝတ်ထားသဖြင့် တင်းရင်းစိုပြေသော ခြေသလုံးသားများ၏ သန်စွမ်းမှု မို့မောက်သော ရင်သားအစုံ ဝိုက်ကားသောပုံသဏ္ဍာန်ရှိသည့် ကားကား စွင့် စွင့် ငွါးငွါးဖွင့်ဖွင့်ရှိလွန်းလှသည့် ပြည့်ဖြိုးတင်းအိသော တင်သားဆိုင်ထွားထွားများ
ထိုသို့ ထိုသို့သော အလွန်အချိုးစားကျနသည့် ဣတ္ထိယအင်္ဂါရပ်များကို အရောင်လက်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ဖျတ်ကနဲကြည့်လိုက် မိ၏။ မရင်မေက ဆံထုံးကို ဖြည်ချရင်း ခေါင်းခုပုဆိုးဖြင့် ယပ်ခတ်သလိုလုပ်ကာ အမောဖြေနေသည်။ ပြည့်ဖြိုးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တံကြီးတွေက ထမီကို ထွင်းဖေါက်၍ အလှပြနေသည့်နှယ် ပေါ်ပေါ်လွင်လွင်ရှိလှသည်။ ဘကြည်မိန်းမ တင်အိလည်း လှ ပါသည်။ အဖုအထစ်အမို့အမောက် အင်္ဂါရပ်များနှင့်ပြည့်စုံပြီး စွဲမက်စရာကောင်းလှပါသည်။ တင်အိ က မရင်မေလောက် တော့ ဒေါင်မကောင်း…. သည်တော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်လုံးကြီးပေါက်လှစတိုင်တော့ မဟုတ်။ အဲ တင်အိက မရင်မေထက်သာတာက အရွယ်ဂုဏ်…ငယ်ဂုဏ်… တင်အိ အသက်က အခုမှ ၃၀ ထဲ ဝင်ရုံရှိသေး၏။ ခက်သည်က ကျားဆိုသောသတ္တဝါသည် ကိုယ့်မိန်းမ မည်မျှ ချောမောလှပပြီး စွဲမက်စရာ အင်္ဂါရပ်တွေနှင့် ပြည့်စုံပါစေ နေ့ရှိသရွေ့ ညရှိသရွေ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံလာ သည့်အခါ ရိုးအီသွားတတ်ပါသည်။
အတွင်းသိ အစင်းသိ ကြာကြာပေါင်းလာသောအခါ တစ်ချိန်ကချစ်ခင်နှစ်သက်စွဲမက် စရာဟုထင်ခဲ့သော အရာတွေက အပြစ် အသွင်ဆောင်လာပြီး အင်တင်တင် ညီးတီးတီးဖြစ်လာတတ်၏။ ထို့ကြောင့် အာရုံကိုအပြောင်းအလဲဖြစ်စေရန် ယခုလို တောင့် တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ မိန်းမများကို ကိလေသာ ရမ္မက်လွှမ်းသော အကြည့်တို့ဖြင့် ငမ်းငမ်းတက် ကြည့်မိခြင်းဖြစ် ပါသည်။ စောစောက အဘဦးသာလှပြောခဲ့သော ကာမရောဂါဝမ်းတွင်းနာက ဘကြည်ကို စွဲကပ်လိုက်တော့၏။ လီးရိပ်လီးငွေ့မ သမ်းသော အဖုတ်ကြီးကို စိတ်ဖြင့် မှန်းဆကာ ရာဂစိတ်နယ်ပယ်ကို ကျယ်သလောက်ကျယ်အောင် ဖြန့်ကျက်လိုက်သည် ။လျှပ်တ ပြက် အကဲခတ်ရုံဖြင့် ဦးသာလှက ဘကြည်၏မနောနှင့် သဘောကို ရိပ်မိလိုက်သည်။ ဘကြည်လိုလူစားသည် ကိလေသာအာရုံနှင့် ဖမ်းစားခြင်းခံရလျှင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့တတ်ပြီး အသိတရားဖြင့် ပြန်လည်ထိန်းချုပ် နိုင်စွမ်းမရှိခြင်းဟု ဦးသာလှစိတ်ထဲက မှတ်သားလိုက်၏။
မရင်မေက အမောဖြေပြီး ထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်ရန် မီးဖိုခန်းပေါ် တက်သွား၏။လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့ နိမ့်ချီမြင့်ချီ အဆီခဲတွေစုခဲထား သည့် တင်ဆုံထွားထွား ကြီးက သူ့စိတ်ကို မြူဆွယ်ကလိသွားသည်ဟု ထင်မှတ်လိုက်မိ၏။ သည်တော့မှ သူ့လာရင်းကိစ္စကို သတိရတော့၏။ ဦးသာလှက ပြုံးတုံ့တုံ့ မျက်နှာထားနှင့်…………….. “…………အေး…….. ငါ့တူမ အပျိုကြီးကလည်း ကာမရောဂါ ကို ထကြွတိုးပွားစေတဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြီးနော်…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလှ စကားကြောင့် ဘကြည်မျက်နှာမှာ အနည်းငယ် ရှက်ရိပ်သမ်းသွားပြီး တဟီးဟီးနှင့် ရယ်ပြလိုက်သည်။ “…..အဘ….ကျုပ်….ဟို…ဟို…” ဘကြည်စကားမဆုံးသေးခင်မှာပင် ဦး သာလှ လက်ကာပြလိုက်ရင်း ……….. “…နေနေ….မောင်ဘကြည်… အဘ…သိတယ်…” “….မင်းငွေ…..လိုချင်လို့မဟုတ်လား…” “…..ဟုတ်ကဲ့……..အဘ…” ဘကြည်စိတ်ထဲ အံ့သြသွားတာအမှန်။သူ့အကြံကို ဦးသာလှဘယ်လိုသိနေသလဲ.. ဘကြည်၏ စိတ်အခြေအနေကို ဦးသာလှက ရိပ်မိလိုက်သဖြင့်… ……. “…..မအံ့သြနဲ့မောင်…..မင်းရောက်လာတဲ့အချိန်ကို ငါက အင်္ဂဝိဇ္ဇာနည်း နဲ့တွက်ကြည့် လို့သိပြီးသား…. .မင်းမှာငွေလိုနေတယ်…ဒီတစ်ခေါက် အရောင်းအဝယ်ကိစ္စမှာ မင်း အရှုံးကြီးရှုံးခဲ့တယ်…… တခြား နေရာမှာ ရစရာမမြင်တော့ င့ါဆီရောက်လာတယ်… ကဲ… ဟုတ်တယ်… မဟုတ်လား….”
ဘကြည်တစ်ယောက် ဟုတ်ကဲ့ ဟုပင် မပြောနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်း ကြီးဖြင့် ဦးသာလှကိုပြူးပြူးကြီးကြည့်လျှက် ကြောင်အမ်းအမ်းကြီးဖြစ်သွားသည်။ ပြီးတော့မှ ခေါင်းကို ခပ်သွက်သွက်ငြိမ့်ကာ “…..ဟုတ်….ဟုတ်ကဲ့…အဘ….” ဘကြည် ဦး သာလှကို ယခင်ကထက်ပို၍ အထင်ကြီးလေးစားသွား၏။ ဓာတ်တွေ ပရမတ်တွေကိုလည်း လူပြိန်းလူနတွေ နားလည်အောင် ရှင်း ပြတတ်…. လောကီဂမ္ဘီရ ပညာရပ်တွေကလည်းတတ်…..အလွန် အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ ဦးသာလှ ပါတကား……… ဦးသာလှကို အထင်ကြီးလေးစားစိတ်ဖြင့် ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ဦးသာလှ တစ်ယောက် သူ့တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးထဲသို့ ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ် သွားပါ တော့သည်။ မရင်မေတယောက် ထွက်များလာလေမလားဟု မီးဖိုခန်းဘက်ဆီ အကြည့်ရောက်သွားသည်။ “….ရော့… မောင်ရင် လိုချင်တာ ၂ သိန်းခွဲမဟုတ်လား…” မီးဖိုခန်းဘက်ဆီငေးနေစဉ် နောက်ကြောဘက်ဆီက ပေါ်လာသော ဦးသာလှ စကား သံနှင့်အတူ နှစ်သိန်းခွဲထောင်တန်အထုပ်က သူ့ပေါင်ပေါ် ဖုတ်ကနဲကျလာ၏။
“……အော…ငွေပမာဏပါသိနေတဲ့ ဦးသာလှပါလား…” ဘကြည် ကွပ်ပျစ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး ဦးသာလှခြေရင်းတွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ဦးသုံးကြိမ်ကန်တော့လိုက်တော့၏။ “…အေး…အေး….ဒီတခေါက်အဆင်ပြေပါစေကွာ…” ဘကြည် ငွေ ထုပ်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ဦးသာလှကို နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်လာခဲ့သည်။ အကယ်၍သာ ဘကြည်တစ်ယောက် ဤကိစ္စရပ်တွေ ကို အင်္ဂဝိဇ္ဇာ ဗေဒင်နည်းဖြင့် သိရသည်မဟုတ်ဘဲ သူ့မိန်းမ တင်အိကိုယ်တိုင် ဖွင့်ပြောထား၍ သိနေသည် ဆိုလျှင်… အဖိတ်နေ့ည ဝတ်တက်စဉ်က တင်အိတစ်ယောက်ဝတ်အဖွဲ့ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလှထံ ရောက်နေခဲ့သည်ဆိုလျှင်……………… ထိုနေ့ည သွေးသား ဆန္ဒနှီးနှောဖလှယ်ပွဲကြီး အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ ပြီးဆုံးသွားပြီးနောက် ဦးသာလှရင်ခွင်ထဲမှာ ဦးသာလှ၏အပွေ့အဖက်ကို ခံယူထား စဉ် ငွေကြေးကိစ္စပြောခဲ့သည်ဆိုလျှင်……… …….. ထိုနေ့ည ပြန်ခါနီးတွင် ဦးသာလှက…… “………၂ သိန်းခွဲဟုတ်လား…. အေး..အေး…. သန်ဘက်ခါ ညီးယောကျာ်းကို ငါ့ဆီ လွှတ်လိုက်….” ဟု မှာကြားလိုက်သည်ဆိုလျှင်…… ဘကြည်တစ်ယောက် ဦး သာလှထံမှ အလွယ်တကူ ငွေ ၂ သိန်းခွဲချေးယူရရှိခဲ့သည့်အတွက် အခုလို ပျော်ရွှင်နိုင်မည်လော………. ဦးသာလှကိုလည်း အထင်ကြီး လေးစားနိုင်ပါအုံးမည်လော…. သို့သော် နှစ်ယောက်လုံးပြုံးနေကြ၏။ သို့သော်………. အဓိပ္ပါယ်ခြင်းကာ မတူပါ လေ…….။
အဖိတ်နေ့ည…… ……။ ထိုအဖိတ်နေ့ညကို ဦးသာလှမမေ့ပါ……ဒီနေ့ည တင်အိလာမည်…. ရင်မေက အကျိုးအကြောင်း အစုံအလင်ကို ဦးသာလှအား ပြောပြထားပြီးဖြစ်၏။မရင်မေနှင့် တင်အိတို့ ညှိနှိုင်းကြသောစကားထဲတွင် ငွေ ၂ သိန်းခွဲရမည်… ဦး သာလှ၏သွေးသား ဆန္ဒကို လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းပေးရမည်။အများသူငါမရိပ်မိစေရန် ယောကျာ်းကို ငွေယူလွှတ်ရမည်။ မည်သူမှ မရိပ်မိနိုင်သည့် အဖိတ်နေ့ညကို ရွေးရမည်။ အတိုးငွေ ၁၅ ကျပ်ဆိုလျှင် ၁၀ ကျပ်နှုန်း ခံစားခွင့်ပေးမည်။ သို့သော် ယောကျာ်းကို ငွေပို့ခိုင်းစဉ် ၁၅ ကျပ်နှုန်းနှင့်ပေးအပ်ခိုင်းရမည်။ ၁၀ ကျပ်နှုန်းခံစားခွင့်ကို ဝပ်တက်သည့်ညမှ ကိုယ်တိုင်သွားယူရမည်။ မရင်မေ ဘက်က တင်ပြသော အချက်အလက်များကို တင်အိကိုယ်တိုင်က ကျေနပ်ပြီးဖြစ်၍ ထိုအဖိတ်နေ့ညက တင်အိတစ်ယောက် ဝတ်တက်ဓမ္မာရုံတွင် ရောက်ရှိကြောင်း လက်မှတ်ထိုး၍ အသာလစ်ထွက်ခဲ့သည်။။ ဝတ်တက်ခေါင်းဆောင်က မရင်မေမို့ ပွဲပြီးမီးသေအငြိမ်ဖြစ်၏။ ဝတ်တက်ချိန် တစ်နာရီ အသစ်သင်ကြားပို့ချသည်က ၂ နာရီခွဲ…. ဤအချိန်အတွင်း (၁၀)မိနစ်စော၍ ပြန် ရောက်စေရမည်ဟု မရင်မေက အသေအချာ မှာ လိုက်ပြီးဖြစ်၏။တပါတ်ရစ်….. ယောဂီထမီ အကျႌလေးနှင့် တင်အိတ ယောက် တသွေးတမွေး လှလို့နေပါသည်။
အခုတပါတ် ကုန်ရှုံးလာသည့်အတွက် ယောက်ျားက စိတ်ညစ်သည်ဟု ဆိုကာ အရက်ချည့်တွန်းသောက်နေ၏။ မရင်မေဆီကရ အောင် ပြောကြည့်ပါမည်ဟု ချွေးသိပ်ရင်း အရက်ကို လျော့သောက်ခိုင်းထားရ၏။ ဒါတောင် ဝတ်တက်လာခါနီး ရမ်အကြီးတစ်လုံး ဝယ်ပေးခဲ့ရသေးသည်။ တင်အိကလည်း သူ့အကြံနှင့်သူမို့ ကျေနပ်စွာပင် အကြွေးဝယ်ပေးခဲ့ပါသည်။ မရင်မေ အစီအစဉ် အတိုင်း တိုက်နောက်ဖေးပေါက်က ဝင်ရမည်ဖြစ်သည်။ “….ဒေါက်…ဒေါက်….ဒေါက်..ဒေါက်….” မရင်မေသင်ပြထားသည့် အတိုင်း တံခါးခေါက်အချက်ပေးလိုက်သည်။ မကြာခင်တံခါးပွင့်လာ၏။ တံခါးဝတွင် ဦးသာလှက ဘောင်းဘီပွပွ…စွပ်ကျယ်အကျီၤ လက်ပြတ်နှင့် မားမားကြီးရပ်နေလေသည်။ ဦးသာလှ၏ တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သော ကိုယ်နေဟန်ထားကို ကြည့်၍ တင်အိ ရင် တွေလှိုက်ဖိုလှုပ်ခတ်သွား၏။
လူကြီးက အသက် ၅၀ ကျော် ၆၀ အတွင်းဆိုသော်လည်း ကျန်းမာ သန်စွမ်းလှသည်။ ရင်အုပ်ကားကား လက်မောင်း ကြွက်သား ကြီးတွေက ထစ်ဖုတုတ် ခိုင်လှသည်။ ထို့အတူ ပေါင်တံ ခြေသလုံးကြွက်သားကြီးတွေက တင်းရင်းဖုထစ် သန်မာလှသည်။ ဦးသာ လှက တင်အိ ဝင်သာအောင် ဘေးသို့ဖယ်ပေးလိုက်ပြီး….. “….ဝင်…ဝင်…..တူမကြီး….အထဲကို…” တင်အိက ကိုယ်ကိုရို့၍ အတွင်းသို့ဝင်လိုက်၏။ ဦးသာလှက တံခါးမင်းတုန်း ချက်ကို ထိုးပိတ်လိုက်သည်။ အခုသူတို့ရောက်နေသော အခန်းမှာ ထမင်းစား ခန်း ဖြစ်၏။ ၂ ခန်း ပတ်လည်ကျယ်ဝန်းပြီး မတ်တပ်ရပ် ချက်ပြုတ်ရသော မီးဖို စားစရာ များကို သိုလှောင်ထားသည့် ကြောင်အိမ် ၃ လုံးရှိ၏။ ထမင်းစားစရာနေရာမှာ ၂ ပေခွဲကျော်ကျော်ခန့် မြင့်ပြီး သစ်မာရှာထိုးသား များခင်းထားသည်။ ထိုအပေါ်တွင် စားပွဲခုံ ဝိုင်းတစ်လုံးချထားပြီး ဝီစကီအကြီးတစ်လုံး …ကြက်ကြော်…. ဝက်အူချောင်းကြော်… ငှက်ပျော်သီးဖီးကြမ်းတစ်ဖီး … ဝီစကီ ပုလင်း ကအပြည့်မဟုတ်တော့…. ထိုအထဲတွင် ကာမစွမ်းအားကို တိုးပွားစေသော ဖျံသိုစိမ်ထား၏။
“….ကဲ…အပေါ်တက်လေ…တူမကြီးရဲ့….အေးအေးဆေးဆေးပေါ့နော်..သွား…. ဟိုမှာ စားစရာတွေရှိတယ် ….. စားနှင့်…” တင်အိ က မတ်တပ်ကြီးရပ်နေ၍ ဦးသာလှက ပြောလိုက်သည်။ လာကထဲက ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့်ကိုယ်မို့ အရှက်တွေ သိက္ခာတွေ ကျင့်ဝတ်တွေ အကုန်ခဝါ ချထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ကိုယ့်မေဓာရှိလျှင်…. သူ့မေဓာလည်းရှိရမည်ပင်………………. ပြီးတော့ ကိုယ်ရ ချင်တဲ့ငွေက နည်းနည်းနောနော မဟုတ်…. ဖာထွက်ခံလျင်တောင် ရမည်မဟုတ်…… ပြီးတော့ ကိုယ်ကအပျိုမှမဟုတ်ဘဲ…. ကလေးနှစ်ယောက်အမေ …အအို….ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင် လီးအလိုးခံထားရတဲ့ စောက်ဖုတ်… ဒီတော့ ဘာဆန်းတာမှတ်လို့…ပြီးတော့ တင်အိက ချောသည်… လှသည်….တောသူဆိုပေမင့် ရှေးအတိတ်ကုသိုလ်ကောင်းပုံရ၏။…. ဒီ တော့ ခပ်ရဲရဲ ခပ်ဟော့ဟော့ပင် ဆက်ဆံလိုက်သည်။ အပေးကောင်း အပြုအစုကောင်းခဲ့ရင် ၂ သိန်းခွဲငွေ အလကားတောင် ရချင်ရ နေအုံးမည်……။
“…..အဟစ်…အစ်…ခစ်…အဟင့်…ဟင့်….ယား…ယား…တယ်လို့…” အနေရအထိုင်ရခက်လောက်အောင်ယားသည့်အတွက် တင် အိတစ်ကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားရှာသည်။ သည်တော့ နို့အုံကြီးက ပိုမို၍စူတင်းထွက်လာသည်။ ဦးသာလှက နို့တစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလျှက်ကပင် တင်အိ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်သည်။ ပေါင်တံကြီးတွေက…ထွား… တင်ဆုံကြီးတွေက ဖွံ့ထွား စွင့် ကားလွန်းနေသည့် အတွက် ဘောင်းဘီက တော်တော်နှင့် မကျွတ်ဘဲဖြစ်နေသည်။ “….ဟွန်း…..ခိုးချင်တာလဲပျာလို့…လက်နှေးတာ လဲ ချာလို့…” ဦးသာလှတစ်ယောက် အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် တဏှာရမ္မက်တွေ မွှန်ထူနေပုံကို အမြင်ကပ်ကပ်ရှိလှစွာ ဆူဆူ ဆောင့်ဆောင့်လေး မြည်တွန်ရင်း…. ကူချွတ်ပေးလိုက် ၏။တင်အိ အပြုအမူလေးက ဦးသာလှကို ကြည်နူးစွဲမက်သွားစေ၏။ ဘောင်းဘီတို ကျွတ်သွားသောအခါ ဖြူဝင်းထွားအိနေတဲ့ ပေါင်တံနှစ်သွယ် ကြားက တင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရ၏။ တင်အိက ပိုမြင်ရအောင် ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို မသိမသာဖြဲပေးလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပေါင်အဟ တွင် သိသိသာသာ ပြဲဟသွားပြီး အတွင်းသားနီနီနုနုတွေကိုပါ မြင်လိုက်ရ၏။
စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အညိုရောင်သမ်းနေပြီး ထူထူပွပွဖြစ် နေ၏။ သူ့အရောင်နှင့်သူ ပိုင်းခြားထားသော စောက်ဖုတ် ကြီးမှာ အလွန့်အလွန်ကြည့် ကောင်းနေ၏။ ဝင်းဝါမို့မောက်နေသော ဆီးခုံ။ နက်ပြောင်မဲမှောင်နေသည့် စောက်မွှေး အညိုရောင် သမ်းနေသည့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား … ပြဲဟနေသော အတွင်းသား နီနီ…ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းက…… ဦးသာလှလီးကြီးမှာ ထွား သထက်ထွား… တောင်သထက်တောင်…. မာသထက်မာ…. ထန်သထက်ထန်လာပါ၏။ ဘောင်းဘီတိုကြားမှ တိုးတိုးထွက်နေ သော လီးကြီးကို တင်အိက လက်ဖဝါးလေးနှင့် ခပ်ဖွဖွပုတ်ရင်း………….. “….ဟွန့်….ကဲ…..ကဲ….လွန်းတယ်…” နှာခေါင်းလှလှ လေးတွန့်ရှုံ့ရင်း ပြော၏။ တင်အိက ဦးသာလှနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး … ………… “….ကဲ….အသေအချာ….ထိုင်စမ်းပါ….တကထဲ….” ဦးသာလှတစ်ယောက် လက်ရှိအသက်ထက် ၅ ပုံ ၁ ပုံခန့်ငယ်သွားသလား ထင်ရ အောင် နုပျိုသွား၏။ စိတ်ထဲမှာလဲ ပျော်ရွှင်မြူးကြွသွားသည်။ တင်အိ မလာခင်ကပင် သောက်ထားနှင့်သော အရက်အရှိန်က လည်း တက်နေပြီဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ကြမ်းပေါ် ဖင်ချထိုင်ပြီး ခြေဆင်းလျှက် ပေါင်ကို နဲနဲကားထားလိုက်သည်။
“…….ကဲ…..ဘောင်းဘီချွတ်……” တင်အိက ဘောင်းဘီတိုကို ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေး၏။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် အနေအထားမို့ ခန္ဓာကိုယ်အလှည့်အပြောင်းလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးက ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဦးသာလှကို မြူဆွယ်လျှက်ရှိနေပါသည်။ ဦး သာလှက ဘောင်းဘီအချွတ်ရလွယ်အောင် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကြမ်းပေါ်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကိုကြွ မြှောက်ပေးလိုက်သည်။ ဖုထစ် မို့မောက်သော ရင်အုပ်လက်မောင်းကြွက်သားကြီးတွေက တင်းအစ်ကြွတက်လာသည်။ ဘောင်းဘီကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ဦး သာလှလီးတန်ကြီးမှာ မတ်ကနဲ ထောင်တက်သွား၏။ အညိုရောင်သမ်းနေသော လီးကြီးကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရသောအခါ တင်အိ အံ့သြမှင်သက်သွား၏။ မအံ့သြလို့လည်းမဖြစ်…. သူ့လီးတန်ကြီးက မြင်းလီးတန်ကြီးလောက် နီးနီးရှိသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပင်… လက်နှင့်ယောင်ရမ်း၍ အုပ်မိလိုက်သည်။ အရှည်ရှစ်လက်မ ကျော်ကျော်ခန့်ရှိသော လီးတုတ်ကြီးမှာ အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်း ထလျှက် အရေပြားတွေက ကြက်ပေါင်ကွင်း တုတ်တုတ်တွေ အထပ်ထပ်စွပ်ထားသလို အရစ်အရစ်ထနေသည်။
တစ်သက်နှင့်တကိုယ် မတွေ့ဖူးမမြင်ဖူးသေးသော လီးကြီးဖြစ်သည်။ တင်အိလည်း ခေသူတော့ မဟုတ်ပါ။ ဘကြည်နှင့် မညားခင် ကပင် ယခင်ရည်းစား ဟောင်း နှစ်ယောက်၏ အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည်။ ထိုလီးမျိုးသည် ယောကျာ်းလူစဉ်မှီရုံသာ ရှိသည်။ ခံလို့လည်း ကောင်းခဲ့ပါသည်။ အခု ဦးသာလှလီးကြီးက သူမတခါမှ မမြင်ဖူးသေးသော ကြောက်ခမန်းလိလိ လီးကြီးဖြစ်နေပါတော့သည်။ ဒစ် ဖူးကြီးက တင်းပြောင်နေသော ခရမ်းချဉ်သီးကြီးပမာ နီညိုရောင် သမ်းနေသည်။ ဦးသာလှက သူ့လီးကြီးကိုကြည့်၍ ကြောင်တက်တက်ဖြစ်နေသော တင်အိလက်ကို ဆွဲယူ၍ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်စေလိုက်သည်။ တင်အိက မြွေတကောင်ကိုကိုင်ရသ လို မဝံ့မရဲလေး ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ သံမဏိချောင်းကဲ့သို့ မာတင်းသောအတွေ့ကို နွေးနွေးရှိန်းရှိန်းကြီး ခံစားလိုက်ရ၏။ တင် အိအနေဖြင့် ယခုသွေးသားဆန္ဒဖလှယ်ပွဲတွင် လုံးဝအညံ့ခံ၍ မဖြစ်ပါ။ ဦးသာလှကျေနပ်လျှင် ကျေနပ်သလောက် သူ့အဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ရလာနိုင်၏။ ဦးသာလှသဘောကျနှစ်ခြိုက်စေမည့် အလုပ်မျိုးကို ကြားဖူးသလောက် လုပ်နိုင်သလောက် အစွမ်းကုန်လုပ်ပေးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီးဖြစ်၏။ သူမချေးရမည့် ငွေတွေက နည်းနည်းနောနောမဟုတ်။ ကုန်က အကြီးအကျယ် ရှုံးခဲ့သည့်အလျှောက် ရှင်းရမည့်ငွေတွေက မရှင်းနိုင်လျှင် သူ့ယောကျာ်းထောင်ကျပြီး ဘဝပါပျက်မည်။ ဘဝပျက်မည့်အရေးနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် သူ့စောက်ဖုတ်ကို ဦးသာလှထံ ထိုးအပ်ရသည့်အလုပ်က ဘာမှမပြာပလောက်သည့် အလုပ်မဟုတ်။
သည်ကြားထဲ အပြုအစုကောင်းလျှင် ဦးသာလှ၏ ပေးကမ်းရက်ရောမည့် အခွင့်အရေးတွေက တသီကြီး။မရင်မေက ပြောပြ ထား၍ အတွင်းရေးကို သိထားနှင့် ပြီးဖြစ်၏။ တကယ်အားဖြင့် မရင်မေသည်ပင် တူမ၊မွေးစားသမီးဆိုသော်လည်း ဦးသာလှ၏လူမ သိသူမသိမယားသာဖြစ်နေ၏။သို့သော်…. အဖိုးကြီးက ပီမှ… ပိုင်မှ သူသဘောကျမှ သားကောင်ကို ကိုင်လေ့ရှိသည်။ ပြဿနာကြီး ငယ် မပေါ်ပေါက်စေ ရန် လုံခြုံစိတ်ချရအောင် အကွက်ချစီစဉ်ပြီးမှ သူ့ဆန္ဒကို အကောင်အထည် ဖေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ပထမဆုံး တိုက်ကွက်အဖြစ် တင်အိက ဦးသာလှ၏ ပေါင်ကြားအတွင်းသို့ ဒူးတုတ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက်ကုန်းကာ လီးကြီးကို ခပ် တင်းတင်းဆုတ် ကိုင်လျှက် ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲစုပ်ယူလိုက်သည်။ လီးကြီးက တုတ်လွန်းသဖြင့် အကုန်လုံး သိမ်းကြုံးမငုံနိုင်ဘဲ တဝက် တပျက်သာ ငုံခဲထားနိုင်သည်။ ပူနွေးစိုစွတ်သော အာငွေ့နှင့် ကြမ်းရှသောလျှာအတွေ့က အရေးပါသော ကာမအကြောအစုံကို စုပ် ယူမိ လိုက်သောအခါ ဦးသာလှတစ်ယောက် ကော့တက်သွားပြီး အီးကနဲ ကောင်းကောင်း ညီးလိုက်သည်။ ဦးသာလှတစ်ယောက် တင်အိအပေါ်အမှတ်တွေ ပေးလိုက်သည်။ တင်အိအပြုအမူက သူသဘောကျနှစ်ခြိုက်သော အပြုအမူတွေ ဖြစ်နေ၏။ ကလေးနှစ် ယောက်ထွက်ပြီးသား စောက်ဖုတ်မို့ သူ့လီးဒဏ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံနိုင်မည်ဟုလည်း ယုံကြည်လိုက်သည်။
“….ကဲ….ကဲ….တူမကြီး ခဏရပ်လိုက်အုံး…. လေးလေး…. မင်းကို သဘောကျသွားပြီး… အေး.. အေး….ဆေး..ဆေးပေါ့နော်….” ဦးသာလှစကားကြောင့် တင်အိတစ်ယောက် ဦးသာလှလီးကြီးကို လျှာဖြင့်ဝိုက်ပတ် ၍ လျှက်ပေးနေရာမှ ခေတ္တရပ်လိုက်ပြီး ဒူးတု တ်လျှက် ကနွဲ့ကလျ ထိုင်နေသည်။ ဦးသာလှက တင်အိကိုယ်ကာယအလှများကို တဝကြီးကြည့်ရှုခံစားရင်း ဝီစကီတစ်ခွက် ငှဲ့ သောက်လိုက်သည်။ ဖန်ခွက် ပြန်အချ တင်အိက အဆင်သင့်ပင် ဝက်အူချောင်းနှစ်ချောင်းပါးစပ်ထဲ ခွံ့ပေးလိုက်၏။ ဦးသာလှ တစ် ယောက် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေစဉ် ငှက်ပျောသီးတစ်လုံးကို အခွံနွာ၍ ပါးစပ်နားထိုးပေး လိုက်သည်။ ဦးသာလှက တဝက် ကျော်ကျော်ကို ကိုက်ယူစားလိုက်သည်။ ဤမျှဆိုလျှင် တင်အိသဘောထားကို အတော်အတန်ရိပ်မိသွားပြီ။ တင်အိနှင့် လက်တွဲလို့ ကောင်းကောင်းကြီး ရနိုင်ကြောင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။“…ကဲ…တူမကြီး…ဦးလေးရဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ကျေနပ်ရဲ့လား…” “… အဟင်း..ဟင်း…ကြက်သီးတောင်ထတယ်…” “…ကဲ..ထ….အပေါ်က ခွထိုင်ပြီး…ကိုယ့်ဖာသာကို အဆုံးထိဝင်အောင်သွင်းကြည့် … ဦးက မဆင်မခြင် လုပ်မိရင် နာသွားမှာစိုးလို့….” တင်အိ စိတ်ထဲ ဦးသာလှကို လေးစားသွားသည်။ အမှန်အားဖြင့် တင်အိသည် ယခုအချိန်တွင် သူ့လက်ခုပ်ထဲကရေသာဖြစ်၏။ ကြိုက်သလို လုပ်ခွင့်ရှိ၏။ သို့သော် ဦးသာလှက မလုပ်ပါ…….. သူ့ကောင်းကိုယ် ကောင်း ကာမကိစ္စတွင် အပေးအယူမျှတစွာ ပြုမူလိုက်ပါ၏။ တင်အိက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ဦးသာလှပုခုံးကိုကိုင်ကာ တဖြည်းဖြည်း ထိုင်လိုက်သည်။ လီးကြီးနှင့်စောက်ဖုတ်အဝ တေ့ထောက်မိသောအခါ ဦးသာလှက တင်အိ ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပင့်မပေးထားလိုက်၏။ တင်အိက ခွထိုင်လျှက်ကပင် ဦးသာလှလီးတံ တုတ်တုတ်ကြီးကို သူ့လက်နှင့် အကျအန ဆုတ်ကိုင် သူ့အဖုတ်ဝနှင့် အသေအချာ ချိန်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တဖြည်းဖြည်း ဖိသွင်းလိုက်၏။
“…..ဖွိ…ဖွိ…ဖွစ်…ပြွတ်….ဗြစ်….ဖွတ်….ဖွိဖွိ……ဖွစ်….ပြွတ်…” လီးတံကြီးက တဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်ခေါင်းလမ်းကြောင်း အတွင်းသို့ နစ်နစ် ဝင်လာသည်။ ကလေးမွေးဖူးသော မိန်းမမို့ ထိန်းချုပ်ချိန်ဆရမည့်အထာကို မှန်းဆ တတ်သူပီပီ ထိန်းလိုက်သွင်း လိုက် ဖိလိုက်နှင့် ကျွမ်းကျင်စွာ ပြုလုပ်နေသည်။ သူ့သဘောနှင့်သူ စိတ်တိုင်းကျပြုလုပ်နေသည်မို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် မနာကျင်ဘဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ကာမအရသာထူးကြီးကို လီးကြီးကတဆင့် ခံစားနေရသည်။ ပါးစပ်ကလေးဟလိုက်……… .မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ လိုက်နှင့်အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံဖြစ်နေရှာသော တင်အိကိုကြည့်၍ ဦးသာလှသဘောကျနေပါတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ လီး ကြီးက အဆုံးထိ နစ်ဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်သာ လိုတော့သည်။ နာကျင်မှာစိုး၍ ထိန်းသွင်းနေသည့်ကြားက ခံချင်စိတ်နှင့် အား မလို အားမရ စိတ်ရောထွေးသွားကာ တင်အိ ကဆတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်သည်။
“…..ဖရစ်…ဗြစ်….ဖျစ်….ဒုတ်…..ပြွတ်….” “….အမေ့…အင့်….အ….အီး…အား…အ….”လီးထိပ်ကြီးနှင့် သားအိမ်ဝမှာ တင်းကနဲ ဒုတ်ကနဲ ပြစ်ဆောင့်သွားရာ နာကောင်းအီဆိမ့်သော ကာမအရသာကြီးကို ပြိုင်တူခံစားလိုက်ရသည်။ ခေတ္တမျှ ငြိမ်နေပြီးနောက် တင်အိက ဦးသာလှပုခုံးကို အားယူဖိထားရင်း ကိုယ်ကိုမြှောက်ကြွ လိုက်ပြန်သည်။ ဖိသွင်းစဉ်ကနှင့်မတူဘဲ အကြွတွင် အနည်းငယ် မြန်ဆန်၏။ တဖန် စောစောကလို တဖြည်းဖြည်းပြန်ဖိသွင်းသည်။ စောက်ရည်ကြည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်း နေပြီမို့ ပို၍ ပို၍ အဆင်ပြေချောမွေ့လာတော့သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် အချက် ၂၀ ကျော်ခန့် ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ တင်အိ ရမ္မက်စိတ်တွေက အပြင်းအထန်ထကြွလာပါတော့သည်။ မြှောက်ကြွ ပြန်ဖိချဆောင့်ချက်တွေက စိပ်စိပ်လာသည်။ မြန်မြန်လာ သည်။ထန်ထန်လာ သည်။ သန်သန်လာသည်။ “…..ပြွတ်….ဖွတ်….ဖွတ်….ဘွပ်…. …..ပြွတ်….ဖွတ်… .ဖွတ်… .ဘွပ်…….ပြွတ်….ဖွတ်… .ဖွတ်….ဘွ ပ်…” “….အမေ့…အား…အင့်….အင့်….အမေ့…..အီး… အင့်…ကျွတ်…ကျွတ်… အင့်… အ…အီး…ရှီး… ကျွတ်…,ကျွတ်…အမေ့… အား…” တင်အိတစ်ယောက် ကာမဇောတွေအထွတ်အထိပ် ရောက်အောင် တက်ကြွ ပြင်းထန်လာသည်။ အထက်သို့ ကြွပြီး ဆောင့်တိုင်းဆောင့်တိုင်း နို့အုံအိအိကြီးတွေက ထက်အောက် လှုပ်ရှားနေတော့သည်။ ဦးသာလှကမူ အထွေအထူးအားအင်မစိုက်ရ ဘဲ တင်အိ ပြုမူသမျှကိုသာ ဇိမ်ကျစွာ ခံယူနေပါသည်။ သူ့ကိုယ်ကို အနည်းငယ်မတ်လိုက်ပြီး ရမ်းခါနေသော တင်အိနို့အုံကြီးနှစ်လုံး ကို သူ့လက်အစုံဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ချေပွတ်ဆွ ပေးလိုက်သည်။ လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သော ကာမဓာတ်သတ္တိက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်ချေ ပွတ်ဆွပေးလိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက်……………..
“…..ဟီး…အီး…အမေ့….အမယ်လေး…” ခြောက်ခြားဖွယ်ရာ အသံနက်ကြီးကို မြည်တမ်းရင်း တင်အိတကိုယ်လုံးလျှပ်စစ် လိုက် သလို တွန့်လိမ်ကော့တက်သွားသည်။ တဆက်တည်းပင် ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိကြောင်း သင်္ကေတအဖြစ် စောက်ရေပူတွေကို ဗျင်းကနဲ ဗျင်းကနဲ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ တင်အိတကိုယ်လုံး ပျော့ခွေညွှတ်ကြသွားပြီး ဦးသာလှ ဘယ်ဘက်ပုခုံး ပေါ် မျက်နှာမှောက်ကျသွားတော့သည်။ ဦးသာလှက တင်အိခါးသွယ်လေးကို လှမ်းဖက်လိုက်ရင်း ကျေနပ်အားရစွာ မှေးနေလိုက်သည်။ တင်အိ အမောအပန်းပြေသည်အထိ ခေတ္တစောင့်ဆိုင်းနေပြီး ဦးသာလှ လက်အစုံက ချောမွတ်ပြည့်တင်းသော တင်သားဆိုင် ထွားထွားအိအိကြီးကို စုံချီဆန်ချီပွတ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ အမောပြေ၍ထင်သည် တင်အိက ဦးသာလှ ပုခုံးပေါ်တွင်မှောက်အပ် ထားသော မျက်နှာကို ခွာလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်၏။ သူမမျက်နှာလေးက နွမ်းနယ်နေဟန်ရှိသော်လည်း ကျေနပ်သော ပီတိရိပ် တွေက ထင်ဟပ်နေသည်။ ကိုယ်အလှုပ်တွင် စောက်ဖုတ်အတွင်း နင့်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ထူပူသွား၏။ “……အမလေး တော့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တင်အိစိတ်ထဲ တကယ်ပင် အမလေး တမိလိုက်သည်။ မတလို့ဖြစ်ရိုးလား….. ကိုယ်တော် ဘုရား၏လီးတံကြီးက သံမဏိတိုင်ကြီးစိုက်ထားသလို ခိုင်ခိုင်မတ်မတ် ကြီး ရှိနေသေး၏။,တင်အိသဘောထားကို ဦးသာလှက ရိပ်မိလိုက်၍….. “…..ဘာလဲ….အိလေးက…သဘောကျနေတာလား…” “….ဟင့်….အင်း….ဝေးသေး…” ဦးသာလှနှုတ်ဖျားက အလိုလိုအခေါ်အဝေါ်တွေ ပြောင်းလဲသွား၏။ တင်အိကို အိလေးတဲ့……… …………… “….ဒါဆို…တော်ပြီပေါ့…” “…..ဟင့်အင်း…” “….ဒါဆို….သဘောကျတယ်ပေါ့….” “….ဟင့်….အင်း…” ဦးသာလှက တင်အိအမူအယာကြောင့် အူယားပြီး စိတ်မရှည်ဖြစ်ကာ တင်အိခါးလေးကို ကြုံး၍ ဆွဲဖက်ပစ်လိုက်သည်။
“….အမေ့…..ရှီး….ကျွတ်…ကျွတ်….” တင်းကျပ်တောင်မတ်စွာ မြုပ်ဝင်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက ဦးသာလှခါးကို ဆွဲ ဖက်လိုက်သည့်အတွက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကန့်လန့်ဖြတ် ဆွဲနှဲ့လိုက်သလို ဖြစ်ကာ ပူကနဲ ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားသောကြောင့် တင်အိ နှုတ်က လွှတ်ကနဲ အော်လိုက်မိသည်။ “…..အဟင့်…ဟင့်…ဟင့်….ဟောဒီအကိုကြီးကို……သိပ်ကြမ်းတာပဲ…..ကဲ…. ကြမ်း အုံး………..ကြမ်းအုံး….” တင်အိက ငိုသံနွဲ့နွဲ့လေးဖြင့် ဦးသာလှပုခုံးကို ခပ်ဖွဖွလေးထုပစ်လိုက်သည်။ အချစ်ဓာတ်၏ ရစ်ပတ် နှောင်ဖွဲ့မူကြောင့် တင်အိနှုတ်ကလည်း အလိုလို အခေါ်အဝေါ်ပြောင်းသွား၏။ ကိုယ့်အဖေအရွယ်လောက် အသက်ကြီးသူကို အကို ကြီးတဲ့…..အော်…ကာမ…. ကာမ….လူကို ရူးသွပ်စေပါလား……. “…….အိလေး….ကိုကြီးပုခုံးကို မြဲမြဲဖက်ထားနော်…” “…..အင်း ပါ….” အင်းပါဟုသာပြောလိုက်ရသည်။ ဦးသာလှဘာလုပ်မည်မသိ၍ ရင်တဖိုဖိုနှင့် မျှော်လင့် နေရ၏။ အတော်ထူးဆန်းလှသည့် လူဆန်းကြီး ဦးသာလှပင်….. ဦးသာလှက ခြေဆင်းထိုင်နေရာမှ ဒူးနှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး သူ့ဖက်ဆွဲယူ လိုက်သည်။ တင်အိက လည်း အနေအထားကျနရန် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြုပြင်ပေး၏။ ဦးသာလှ ဘယ်လက်က ကြမ်းကိုအားနှင့် ဖိထောက်ရင်း ညာလက်က တင်အိခါးသွယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ကာ…
“…..အသေအချာ…ဖက်ထားနော်…” “….ဟုတ်ကဲ့ရှင့်….ကျမလင်…” တင်အိနှုတ်က ထွက်သွားသော စကားလုံးမှာ များများစား စားမဟုတ်…. ရေတွက်ကြည့်လျှင် ၆ လုံးမျှသာဖြစ်၏။ သို့သော် ထို စိတ္တဇသဒ္ဒ ခေါ် ကာမရာဂ အားကောင်းလှစွာသော ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလှကို အပိုင်ချီတုတ်ထားလိုက်ပါပြီ ဦးသာလှကျောရိုးတလျှောက် စိမ့်သွားသည်အထိ ထိုအပြော ထိုအသံ ထိုဟန်ပန် လေးက တင်အိမှ တင်အိဟု စွဲစွဲလန်းလန်းဖြစ်သွားစေပါသည်။ နုပျိုသန်စွမ်းသော အင်အားသစ်တွေ ဝင်ရောက်လာ၏။ ထို့ကြောင့် ရွှင်လန်းတက်ကြွစွာ အားမာန်သွင်းလျှက် “…ဟိတ်…” ဟူသော အသံနှင့်အတူ ဖျပ်ကနဲ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ အားမာန်ပါသော ထိုရင်ခေါင်းသံကြီးက တင်အိကိုပါ လန့်ဖျန့်သွားစေ ပါသည်။ပြီးမှ ပြုံးမိ၏။ တင်အိတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်ကြီး ပါပြုံးဖြီးလာသည့်အလား တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့်ဝေဒနာလှိုင်းတွေ ရိုက်ခတ်သွားသည်။ ဦးသာလှက မတ်တပ်ရပ်ပြီးသည်နှင့် တင် အိ ဒူးကောက်ကွေးအတွင်းသို့ လက်နှစ်ဖက်လျှိုသွင်းကာ ဖင်ဆုံကြီးအောက်မှ ပင့်မထားလိုက်သည်။
အလားတူ တင်အိလက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဦးသာလှ၏,လည်ပင်ကြီးကို ချိတ်ဖက်ထားလိုက်၏။ သူ့ယောကျာ်း ဘကြည်သည်ပင် ဦး သာလှလို လုပ်နိုင်မည်မဟုတ်။ ဤအချက်က ဦးသာလှ၏အားအင်ဗလသတ္တိမှာ အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးမားသန်စွမ်းကြောင်း ပြသနေ၏။ တချီတမောင်း ကောင်းကောင်းကြီး ပြီးဆုံးသွားသော်လည်း သွေးသား ဆူဖြိုး ကာမဓာတ်အားတွေ အဆက်မပြတ် တိုး ပွားလျှက်ရှိနေသော တင်အိမှာ ကိလေသာ ရာဂစိတ်တွေ တဖန်နိုးကြွလာပြန်၏။ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး စူဖေါင်းကြွတက်လာ ပြီး ရွစိထိုးကာ တလှုပ်လှုပ် တရွရွနှင့်ဖြစ်လာ၏။ ခံချင်စိတ်တွေက ဒီရေအလား တိုးပွားလာပြန်သည်။ သူ၏ သန်စွမ်းမှုကို ပြသ ချင်၍ စောက်ဖုတ်အတွင်း ကြွက်သားတွေဖြင့် ဦးသာလှလီးတန်ကြီးကို ညှစ်၍ ညှစ်၍ပြလိုက်သည်။ ထိုအတွေ့က ဦးသာလှလီး ထိပ် ကြီးတခုလုံး ကျင်ထုံအီဆိမ့်တက်သွားစေသည်။ ဤကဲ့သို့ လေးငါးခြောက်ခါမှ အားထဲ့၍ညှစ်ပေးရာ လီးချောင်းတံကြီးတခု လုံး ယားကြွလာသည်။ လလေရတွေ ထွက်လုနီးနီးထိ ကောင်းလာသည်။
သည်အတိုင်းငြိမ်ခံနေလျှင် သေချာပေါက် သုတ်တွေထွက်ကုန်တော့မည်။ ထို့ကြောင့် ဦးသာလှက တန်ပြန်စစ်ထိုးသည့်အနေဖြင့် သူ့လီးကြီးကို အားထဲ့၍ တင်းခံလိုက်သည်။ ညှစ်အားနှင့် ကန်အားအရှိန်ကြီးမားစွာ တိုက်ဆိုင်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်လုံး တုန်ခါ သွားကြသည်။ ဦးသာလှက တင်အိကို ပွေ့မလျှက်ကပင် ကြမ်းပြင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်၏။ ထို့နောက် တိုက်အတွင်းခန်းထဲသို့ ဝင် သည်။ ထို့နောက် သူ့အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ဝင်သည်။ ထမင်းစားခန်းထဲမှ အိပ်ခန်းဆီထိလာရာ ခရီးတလျှောက်တွင် တင်အိ တစ်ယောက် ရင်တွေတသိမ့်သိမ့်ခုံကာ တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် လိုက်ပါလာရင်း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖင်ဆုံကြီးကို ကျုံ့၍ကျုံ့၍ ပွတ် ပွတ်ဆောင့်လိုက်သည်။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဤမျှထူးဆန်း အံ့သြဖွယ်ကောင်းလှသော ဖြစ်ရပ်မျိုးကို အိပ်မက်ထဲမှာပင် မကြုံဖူးခဲ့ ပါ။
ထိုခရီးစဉ်အတွင်း တင်အိတချီတမောင်း ကောင်းကောင်းကြီးပြီးခဲ့ပြန်၏။ တင်အိ နှစ်ချီတိုင်တိုင်ကာမဆန္ဒ ပြီးဆုံးခဲ့သည့် တိုင်အောင် လူထူးလူဆန်း လူ့အံ့မခန်းကြီး ဖြစ်သော ဦးသာလှမှာ တချီမှ မပြီးသေးပါ။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သောအခါ အလွန် သားနားလှပသော မွေ့ယာကြီး အထက်သို့ တင်အိခန္ဓာကိုယ်ကို ညင်သာစွာ ပက်လက်ချလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတဖက် ဆီသို့ပြစ်ချလျှက် မျက်လုံးစုံမှိတ်ရင်း တင်အိ တစ်ယောက် မှိန်းနေရှာသည်။ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကမူ ဦးသာလှခါးကို ချိတ် ထားလျှက်ရှိသည်။ အတော်အတန် အမောပြေသွားသောအခါ တင်အိခြေထောက်နှစ်ချောင်း ကိုဆွဲမလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဆီ ဖိတွန်းထားလိုက်သည်။ သေချာအောင် ထပ်ဖိကြည့်လိုက်သေး၏။ ထို့နောက် သူ့လီးကြီးကို ဒစ်အရင်းလောက် ရောက် သည်အထိ ဆွဲနှုတ်သည်။ ပြီးတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြန်သွင်းသည်။
“…..ဖွစ်….ဖွစ်….ဗျစ်….ဗျစ်….ဖွစ်….ဘွတ်…..ဖွတ်….” အဆုံးထိဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးအလို စောစောက အတိုင်းပြန်နှုတ်သည်။ စောက်ရေတွေကလည်း အိုင်ရွှဲဗွက်ထနေသလို စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း လီးတံကြီး ၏ဒဏ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံနိုင်နေပြီမို့ စီးစီးပိုင်ပိုင်တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး အသွင်းအနှုတ်လုပ်လို့ရနေ၏။ ဦးသာလှက တင်အိရဲ့ ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးအပေါ် အသေအချာဖိထောက်၍ ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “……ဖွစ်…ဖွတ်…ဖွပ်….အမေ့….အင့်…. …..ဖွစ်… .ဖွတ်….ဖွပ်….အား….အီး….အင့်….” “….ပြွတ်…ဒုတ်…ဒုတ်…ဗြစ်….ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွစ်…ဖွတ်….” “….ရှီး….ကျွတ်….ကျွတ်….အ…အီး…အင့်….အမေ့….ကျွတ်…ကျွတ်…အမယ်လေး… အီး….အား….. အင့်….” တင်အိတယောက် ညီးညူလူးလွန့်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကောခံသည်။ ဦးသာလှ၏ ဆောင့်ချက်တွေက ဂျက်အင်ဂျင်လို အရှိန်မပြတ် ဒလစပ်မြန်ဆန် လာ၏။ တင်အိ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ဦးသာလှ၏ လီးတန်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ဆွဲသည်။ သူတို့သခင် ဘုရင်မကို ပြင်းအ ထန်တိုက်ခိုက်နေသော ရန်သူကို ပြန်လှန်ရန်တုံ့သကဲ့သို့ အင်နှင့်အားနှင့် ဆွဲဆွဲညှစ်ကြ၏။ ညှစ်အားဒဏ်ကြောင့် ဦးသာလှ ဒစ်ထိပ် ကြီးတစ်ခုလုံး ထူပူကျင်ထုံလာ၏။ အထူးသဖြင့် ဒစ်အညှာရင်းရှိ အကြောမြှင်ကြီးမှာ ပြတ်လုမတတ် တင်းတောင့် လာသည်။ ကျဉ် သော…….ယားသော….ဆိမ့်သော…. အီသော ဝေဒနာအပူလှိုင်းတွေ က လချောင်းတံကြီးတလျှောက် လှည့်ပတ်မွှေနှောက်နေ၏။
အချက်ပေါင်းတစ်ရာအရောက်တွင် တင်အိနှုတ်ဖျားက “အီးကနဲ” အသံနက်ကြီး မြည်ဟီးလျှက် ကော့ထိုးတက်သွား၏။ ဦးသာလှ လည်း အလားတူ ဝေဒနာမျိုးကြီးခံစားကာ သုတ်ရေပူတွေကို ပြိုင်တူ ပန်းထုတ်လိုက်ကြသတည်း။ တင်အိက ဘကြည်ကို အသေအချာ မှာလိုက်၏။ “….တော်….ဦးသာလှကို ……လေးလေးစားစား… ဆက်ဆံနော်…” “…..အေးပါ..ဟ…” ကြီးသူကို ရိုသေ သောကြောင့်လားမသိ ငွေ ၂ သိန်းခွဲကို ဦးသာလှထံမှ ရှောရှော ရှူရှူရလာခဲ့သည်။ ဘကြည်မျက်နှာပြုံးလျှက်…… … အလားတူ ဦး သာလှ မျက်နှာမှာလည်း………… ……………………..။
Zawgyi
႐ြာသူေလး (စ/ဆုံး)
လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန႔္က ဦးသာလွမိန္းမ မအုံးရွင္ သားအိမ္ကင္ဆာေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ မအုံးရွင္ မကြယ္လြန္ခင္ကပင္ ဦး သာလွတို႔ႏွင့္ တဆက္တည္း ရွိေနေသာ ေျမကြက္ကိုဝယ္ယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေျမစိုက္အိမ္တစ္လုံးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကို ေနထိုင္ေစသည္။ ၿခံက ေပတစ္ရာပတ္လည္ က်ယ္ဝန္းသျဖင့္ ထိုၿခံထဲတြင္ သနပ္ခါးပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးထား၏။ မရင္ေမက စိုက္ပ်ိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးလည္းျဖစ္၏။ ေမထုန္ႏို႔စားႏြားမ သုံးေကာင္လည္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ တူ ဝရီးမွာ ဤ႐ြာတြင္ စီးပြားေရး ေခ်ာင္လည္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ အဝီစိတြင္းတူးကာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို တိုးခ်ဲ႕ကာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာၿပီျဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤ႐ြာသူလုံးလုံးျဖစ္ေနပါၿပီ…. ႐ြာ၏သာေရး နာေရးလႈမႈ ေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ေရွ႕တန္းမွပါဝင္၍ တက္တက္ႂကြႂကြ လုပ္ေဆာင္သည္။ မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမ်ိဳးသမီးဝတ္အသင္းဖြဲ႕ ကာ အဖိတ္ ဥပုသ္ထြက္ေန႔တိုင္း ႐ြာလည္ဓမၼာ႐ုံတြင္ ဝတ္တက္ၾက၏။ စုစုေပါင္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးငယ္ ၅၀ ေက်ာ္ခန႔္ရွိ၏။
“….အမ….ျပန္ေရာက္ၿပီလား…” “…..ေအး…..ေရာက္ေနတာၾကာပလား…” “….ဟုတ္ကဲ့….” ဘၾကည္က ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ ရင္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားအျပည့္အေမာက္ထည့္ထား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစ္လုံးကို ေခါင္းေပၚ႐ြက္၍ ဝင္လာေသာ မရင္ေမကို ႏႈတ္ ဆက္လိုက္ရာ မရင္ေမကလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။ မရင္ေမက ေလွကားတက္ခုံေပၚတြင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေတာင္းကို ခ်မည့္ဟန္ျဖင့္ ဒူးႏွင့္ခါးကိုၫြတ္၍ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ပင့္မၿပီး ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ သည္။ ထမီတိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ တင္းရင္းစိုေျပေသာ ေျခသလုံးသားမ်ား၏ သန္စြမ္းမႈ မို႔ေမာက္ေသာ ရင္သားအစုံ ဝိုက္ကားေသာပုံသ႑ာန္ရွိသည့္ ကားကား စြင့္ စြင့္ ငြါးငြါးဖြင့္ဖြင့္ရွိလြန္းလွသည့္ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းအိေသာ တင္သားဆိုင္ထြားထြားမ်ား
ထိုသို႔ ထိုသို႔ေသာ အလြန္အခ်ိဳးစားက်နသည့္ ဣတၳိယအဂၤါရပ္မ်ားကို အေရာင္လက္ေသာ မ်က္လုံးတို႔ျဖင့္ ဖ်တ္ကနဲၾကည့္လိုက္ မိ၏။ မရင္ေမက ဆံထုံးကို ျဖည္ခ်ရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးျဖင့္ ယပ္ခတ္သလိုလုပ္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ ျပည့္ၿဖိဳးတုတ္ခိုင္ေသာ ေပါင္တံႀကီးေတြက ထမီကို ထြင္းေဖါက္၍ အလွျပေနသည့္ႏွယ္ ေပၚေပၚလြင္လြင္ရွိလွသည္။ ဘၾကည္မိန္းမ တင္အိလည္း လွ ပါသည္။ အဖုအထစ္အမို႔အေမာက္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္စုံၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းလွပါသည္။ တင္အိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါင္မေကာင္း…. သည္ေတာ့ ေ႐ႊဘိုမင္းႀကိဳက္လုံးႀကီးေပါက္လွစတိုင္ေတာ့ မဟုတ္။ အဲ တင္အိက မရင္ေမထက္သာတာက အ႐ြယ္ဂုဏ္…ငယ္ဂုဏ္… တင္အိ အသက္က အခုမွ ၃၀ ထဲ ဝင္႐ုံရွိေသး၏။ ခက္သည္က က်ားဆိုေသာသတၱဝါသည္ ကိုယ့္မိန္းမ မည္မွ် ေခ်ာေမာလွပၿပီး စြဲမက္စရာ အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ ျပည့္စုံပါေစ ေန႔ရွိသေ႐ြ႕ ညရွိသေ႐ြ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလာ သည့္အခါ ႐ိုးအီသြားတတ္ပါသည္။
အတြင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစ္ခ်ိန္ကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္စြဲမက္ စရာဟုထင္ခဲ့ေသာ အရာေတြက အျပစ္ အသြင္ေဆာင္လာၿပီး အင္တင္တင္ ညီးတီးတီးျဖစ္လာတတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာ႐ုံကိုအေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ မိန္းမမ်ားကို ကိေလသာ ရမၼက္လႊမ္းေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ ၾကည့္မိျခင္းျဖစ္ ပါသည္။ ေစာေစာက အဘဦးသာလွေျပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတြင္းနာက ဘၾကည္ကို စြဲကပ္လိုက္ေတာ့၏။ လီးရိပ္လီးေငြ႕မ သမ္းေသာ အဖုတ္ႀကီးကို စိတ္ျဖင့္ မွန္းဆကာ ရာဂစိတ္နယ္ပယ္ကို က်ယ္သေလာက္က်ယ္ေအာင္ ျဖန႔္က်က္လိုက္သည္ ။လွ်ပ္တ ျပက္ အကဲခတ္႐ုံျဖင့္ ဦးသာလွက ဘၾကည္၏မေနာႏွင့္ သေဘာကို ရိပ္မိလိုက္သည္။ ဘၾကည္လိုလူစားသည္ ကိေလသာအာ႐ုံႏွင့္ ဖမ္းစားျခင္းခံရလွ်င္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့တတ္ၿပီး အသိတရားျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္းဟု ဦးသာလွစိတ္ထဲက မွတ္သားလိုက္၏။
မရင္ေမက အေမာေျဖၿပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ရန္ မီးဖိုခန္းေပၚ တက္သြား၏။လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ အဆီခဲေတြစုခဲထား သည့္ တင္ဆုံထြားထြား ႀကီးက သူ႔စိတ္ကို ျမဴဆြယ္ကလိသြားသည္ဟု ထင္မွတ္လိုက္မိ၏။ သည္ေတာ့မွ သူ႔လာရင္းကိစၥကို သတိရေတာ့၏။ ဦးသာလွက ၿပဳံးတုံ႔တုံ႔ မ်က္ႏွာထားႏွင့္…………….. “…………ေအး…….. ငါ့တူမ အပ်ိဳႀကီးကလည္း ကာမေရာဂါ ကို ထႂကြတိုးပြားေစတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးႀကီးေနာ္…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလွ စကားေၾကာင့္ ဘၾကည္မ်က္ႏွာမွာ အနည္းငယ္ ရွက္ရိပ္သမ္းသြားၿပီး တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ျပလိုက္သည္။ “…..အဘ….က်ဳပ္….ဟို…ဟို…” ဘၾကည္စကားမဆုံးေသးခင္မွာပင္ ဦး သာလွ လက္ကာျပလိုက္ရင္း ……….. “…ေနေန….ေမာင္ဘၾကည္… အဘ…သိတယ္…” “….မင္းေငြ…..လိုခ်င္လို႔မဟုတ္လား…” “…..ဟုတ္ကဲ့……..အဘ…” ဘၾကည္စိတ္ထဲ အံ့ၾသသြားတာအမွန္။သူ႔အႀကံကို ဦးသာလွဘယ္လိုသိေနသလဲ.. ဘၾကည္၏ စိတ္အေျခအေနကို ဦးသာလွက ရိပ္မိလိုက္သျဖင့္… ……. “…..မအံ့ၾသနဲ႔ေမာင္…..မင္းေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ကို ငါက အဂၤဝိဇၨာနည္း နဲ႔တြက္ၾကည့္ လို႔သိၿပီးသား…. .မင္းမွာေငြလိုေနတယ္…ဒီတစ္ေခါက္ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥမွာ မင္း အရႈံးႀကီးရႈံးခဲ့တယ္…… တျခား ေနရာမွာ ရစရာမျမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာက္လာတယ္… ကဲ… ဟုတ္တယ္… မဟုတ္လား….”
ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဟုတ္ကဲ့ ဟုပင္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ႀကီးျဖင့္ ဦးသာလွကိုျပဴးျပဴးႀကီးၾကည့္လွ်က္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ၿငိမ့္ကာ “…..ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့…အဘ….” ဘၾကည္ ဦး သာလွကို ယခင္ကထက္ပို၍ အထင္ႀကီးေလးစားသြား၏။ ဓာတ္ေတြ ပရမတ္ေတြကိုလည္း လူၿပိန္းလူနေတြ နားလည္ေအာင္ ရွင္း ျပတတ္…. ေလာကီဂမၻီရ ပညာရပ္ေတြကလည္းတတ္…..အလြန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလွ ပါတကား……… ဦးသာလွကို အထင္ႀကီးေလးစားစိတ္ျဖင့္ ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ဦးသာလွ တစ္ေယာက္ သူ႔တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါ ေတာ့သည္။ မရင္ေမတေယာက္ ထြက္မ်ားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘက္ဆီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။ “….ေရာ့… ေမာင္ရင္ လိုခ်င္တာ ၂ သိန္းခြဲမဟုတ္လား…” မီးဖိုခန္းဘက္ဆီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘက္ဆီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလွ စကား သံႏွင့္အတူ ႏွစ္သိန္းခြဲေထာင္တန္အထုပ္က သူ႔ေပါင္ေပၚ ဖုတ္ကနဲက်လာ၏။
“……ေအာ…ေငြပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလွပါလား…” ဘၾကည္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ဦးသာလွေျခရင္းတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ဦးသုံးႀကိမ္ကန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။ “…ေအး…ေအး….ဒီတေခါက္အဆင္ေျပပါေစကြာ…” ဘၾကည္ ေငြ ထုပ္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဦးသာလွကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဤကိစၥရပ္ေတြ ကို အဂၤဝိဇၨာ ေဗဒင္နည္းျဖင့္ သိရသည္မဟုတ္ဘဲ သူ႔မိန္းမ တင္အိကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ေျပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလွ်င္… အဖိတ္ေန႔ည ဝတ္တက္စဥ္က တင္အိတစ္ေယာက္ဝတ္အဖြဲ႕ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလွထံ ေရာက္ေနခဲ့သည္ဆိုလွ်င္……………… ထိုေန႔ည ေသြးသား ဆႏၵႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာ ၿပီးဆုံးသြားၿပီးေနာက္ ဦးသာလွရင္ခြင္ထဲမွာ ဦးသာလွ၏အေပြ႕အဖက္ကို ခံယူထား စဥ္ ေငြေၾကးကိစၥေျပာခဲ့သည္ဆိုလွ်င္……… …….. ထိုေန႔ည ျပန္ခါနီးတြင္ ဦးသာလွက…… “………၂ သိန္းခြဲဟုတ္လား…. ေအး..ေအး…. သန္ဘက္ခါ ညီးေယာက်ာ္းကို ငါ့ဆီ လႊတ္လိုက္….” ဟု မွာၾကားလိုက္သည္ဆိုလွ်င္…… ဘၾကည္တစ္ေယာက္ ဦး သာလွထံမွ အလြယ္တကူ ေငြ ၂ သိန္းခြဲေခ်းယူရရွိခဲ့သည့္အတြက္ အခုလို ေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္မည္ေလာ………. ဦးသာလွကိုလည္း အထင္ႀကီး ေလးစားႏိုင္ပါအုံးမည္ေလာ…. သို႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပဳံးေနၾက၏။ သို႔ေသာ္………. အဓိပၸါယ္ျခင္းကာ မတူပါ ေလ…….။
အဖိတ္ေန႔ည…… ……။ ထိုအဖိတ္ေန႔ညကို ဦးသာလွမေမ့ပါ……ဒီေန႔ည တင္အိလာမည္…. ရင္ေမက အက်ိဳးအေၾကာင္း အစုံအလင္ကို ဦးသာလွအား ေျပာျပထားၿပီးျဖစ္၏။မရင္ေမႏွင့္ တင္အိတို႔ ညႇိႏႈိင္းၾကေသာစကားထဲတြင္ ေငြ ၂ သိန္းခြဲရမည္… ဦး သာလွ၏ေသြးသား ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆည္းေပးရမည္။အမ်ားသူငါမရိပ္မိေစရန္ ေယာက်ာ္းကို ေငြယူလႊတ္ရမည္။ မည္သူမွ မရိပ္မိႏိုင္သည့္ အဖိတ္ေန႔ညကို ေ႐ြးရမည္။ အတိုးေငြ ၁၅ က်ပ္ဆိုလွ်င္ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္း ခံစားခြင့္ေပးမည္။ သို႔ေသာ္ ေယာက်ာ္းကို ေငြပို႔ခိုင္းစဥ္ ၁၅ က်ပ္ႏႈန္းႏွင့္ေပးအပ္ခိုင္းရမည္။ ၁၀ က်ပ္ႏႈန္းခံစားခြင့္ကို ဝပ္တက္သည့္ညမွ ကိုယ္တိုင္သြားယူရမည္။ မရင္ေမ ဘက္က တင္ျပေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္အိကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ၿပီးျဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေန႔ညက တင္အိတစ္ေယာက္ ဝတ္တက္ဓမၼာ႐ုံတြင္ ေရာက္ရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုး၍ အသာလစ္ထြက္ခဲ့သည္။။ ဝတ္တက္ေခါင္းေဆာင္က မရင္ေမမို႔ ပြဲၿပီးမီးေသအၿငိမ္ျဖစ္၏။ ဝတ္တက္ခ်ိန္ တစ္နာရီ အသစ္သင္ၾကားပို႔ခ်သည္က ၂ နာရီခြဲ…. ဤအခ်ိန္အတြင္း (၁၀)မိနစ္ေစာ၍ ျပန္ ေရာက္ေစရမည္ဟု မရင္ေမက အေသအခ်ာ မွာ လိုက္ၿပီးျဖစ္၏။တပါတ္ရစ္….. ေယာဂီထမီ အက်ႌေလးႏွင့္ တင္အိတ ေယာက္ တေသြးတေမြး လွလို႔ေနပါသည္။
အခုတပါတ္ ကုန္ရႈံးလာသည့္အတြက္ ေယာက္်ားက စိတ္ညစ္သည္ဟု ဆိုကာ အရက္ခ်ည့္တြန္းေသာက္ေန၏။ မရင္ေမဆီကရ ေအာင္ ေျပာၾကည့္ပါမည္ဟု ေခြၽးသိပ္ရင္း အရက္ကို ေလ်ာ့ေသာက္ခိုင္းထားရ၏။ ဒါေတာင္ ဝတ္တက္လာခါနီး ရမ္အႀကီးတစ္လုံး ဝယ္ေပးခဲ့ရေသးသည္။ တင္အိကလည္း သူ႔အႀကံႏွင့္သူမို႔ ေက်နပ္စြာပင္ အေႂကြးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ မရင္ေမ အစီအစဥ္ အတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက္က ဝင္ရမည္ျဖစ္သည္။ “….ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္….” မရင္ေမသင္ျပထားသည့္ အတိုင္း တံခါးေခါက္အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ မၾကာခင္တံခါးပြင့္လာ၏။ တံခါးဝတြင္ ဦးသာလွက ေဘာင္းဘီပြပြ…စြပ္က်ယ္အက်ီၤ လက္ျပတ္ႏွင့္ မားမားႀကီးရပ္ေနေလသည္။ ဦးသာလွ၏ ေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟန္ထားကို ၾကည့္၍ တင္အိ ရင္ ေတြလႈိက္ဖိုလႈပ္ခတ္သြား၏။
လူႀကီးက အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ အတြင္းဆိုေသာ္လည္း က်န္းမာ သန္စြမ္းလွသည္။ ရင္အုပ္ကားကား လက္ေမာင္း ႂကြက္သား ႀကီးေတြက ထစ္ဖုတုတ္ ခိုင္လွသည္။ ထို႔အတူ ေပါင္တံ ေျခသလုံးႂကြက္သားႀကီးေတြက တင္းရင္းဖုထစ္ သန္မာလွသည္။ ဦးသာ လွက တင္အိ ဝင္သာေအာင္ ေဘးသို႔ဖယ္ေပးလိုက္ၿပီး….. “….ဝင္…ဝင္…..တူမႀကီး….အထဲကို…” တင္အိက ကိုယ္ကို႐ို႕၍ အတြင္းသို႔ဝင္လိုက္၏။ ဦးသာလွက တံခါးမင္းတုန္း ခ်က္ကို ထိုးပိတ္လိုက္သည္။ အခုသူတို႔ေရာက္ေနေသာ အခန္းမွာ ထမင္းစား ခန္း ျဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတ္လည္က်ယ္ဝန္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္ ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ မီးဖို စားစရာ မ်ားကို သိုေလွာင္ထားသည့္ ေၾကာင္အိမ္ ၃ လုံးရွိ၏။ ထမင္းစားစရာေနရာမွာ ၂ ေပခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ခန႔္ ျမင့္ၿပီး သစ္မာရွာထိုးသား မ်ားခင္းထားသည္။ ထိုအေပၚတြင္ စားပြဲခုံ ဝိုင္းတစ္လုံးခ်ထားၿပီး ဝီစကီအႀကီးတစ္လုံး …ၾကက္ေၾကာ္…. ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္… ငွက္ေပ်ာ္သီးဖီးၾကမ္းတစ္ဖီး … ဝီစကီ ပုလင္း ကအျပည့္မဟုတ္ေတာ့…. ထိုအထဲတြင္ ကာမစြမ္းအားကို တိုးပြားေစေသာ ဖ်ံသိုစိမ္ထား၏။
“….ကဲ…အေပၚတက္ေလ…တူမႀကီးရဲ႕….ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္..သြား…. ဟိုမွာ စားစရာေတြရွိတယ္ ….. စားႏွင့္…” တင္အိ က မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလွက ေျပာလိုက္သည္။ လာကထဲက ကိုယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ အရွက္ေတြ သိကၡာေတြ က်င့္ဝတ္ေတြ အကုန္ခဝါ ခ်ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ေမဓာရွိလွ်င္…. သူ႔ေမဓာလည္းရွိရမည္ပင္………………. ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရ ခ်င္တဲ့ေငြက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္…. ဖာထြက္ခံလ်င္ေတာင္ ရမည္မဟုတ္…… ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကအပ်ိဳမွမဟုတ္ဘဲ…. ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမ …အအို….ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာက္ဖုတ္… ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမွတ္လို႔…ၿပီးေတာ့ တင္အိက ေခ်ာသည္… လွသည္….ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရွးအတိတ္ကုသိုလ္ေကာင္းပုံရ၏။…. ဒီ ေတာ့ ခပ္ရဲရဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆက္ဆံလိုက္သည္။ အေပးေကာင္း အျပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခြဲေငြ အလကားေတာင္ ရခ်င္ရ ေနအုံးမည္……။
“…..အဟစ္…အစ္…ခစ္…အဟင့္…ဟင့္….ယား…ယား…တယ္လို႔…” အေနရအထိုင္ရခက္ေလာက္ေအာင္ယားသည့္အတြက္ တင္ အိတစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့တက္သြားရွာသည္။ သည္ေတာ့ ႏို႔အုံႀကီးက ပိုမို၍စူတင္းထြက္လာသည္။ ဦးသာလွက ႏို႔တစ္လုံးကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးလွ်က္ကပင္ တင္အိ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္သည္။ ေပါင္တံႀကီးေတြက…ထြား… တင္ဆုံႀကီးေတြက ဖြံ႕ထြား စြင့္ ကားလြန္းေနသည့္ အတြက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မကြၽတ္ဘဲျဖစ္ေနသည္။ “….ဟြန္း…..ခိုးခ်င္တာလဲပ်ာလို႔…လက္ေႏွးတာ လဲ ခ်ာလို႔…” ဦးသာလွတစ္ေယာက္ အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ တဏွာရမၼက္ေတြ မႊန္ထူေနပုံကို အျမင္ကပ္ကပ္ရွိလွစြာ ဆူဆူ ေဆာင့္ေဆာင့္ေလး ျမည္တြန္ရင္း…. ကူခြၽတ္ေပးလိုက္ ၏။တင္အိ အျပဳအမူေလးက ဦးသာလွကို ၾကည္ႏူးစြဲမက္သြားေစ၏။ ေဘာင္းဘီတို ကြၽတ္သြားေသာအခါ ျဖဴဝင္းထြားအိေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္သြယ္ ၾကားက တင္းအိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရ၏။ တင္အိက ပိုျမင္ရေအာင္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို မသိမသာၿဖဲေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေပါင္အဟ တြင္ သိသိသာသာ ၿပဲဟသြားၿပီး အတြင္းသားနီနီႏုႏုေတြကိုပါ ျမင္လိုက္ရ၏။
ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက အညိဳေရာင္သမ္းေနၿပီး ထူထူပြပြျဖစ္ ေန၏။ သူ႔အေရာင္ႏွင့္သူ ပိုင္းျခားထားေသာ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးမွာ အလြန႔္အလြန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ ဝင္းဝါမို႔ေမာက္ေနေသာ ဆီးခုံ။ နက္ေျပာင္မဲေမွာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမႊး အညိဳေရာင္ သမ္းေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား … ၿပဲဟေနေသာ အတြင္းသား နီနီ…ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းက…… ဦးသာလွလီးႀကီးမွာ ထြား သထက္ထြား… ေတာင္သထက္ေတာင္…. မာသထက္မာ…. ထန္သထက္ထန္လာပါ၏။ ေဘာင္းဘီတိုၾကားမွ တိုးတိုးထြက္ေန ေသာ လီးႀကီးကို တင္အိက လက္ဖဝါးေလးႏွင့္ ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း………….. “….ဟြန႔္….ကဲ…..ကဲ….လြန္းတယ္…” ႏွာေခါင္းလွလွ ေလးတြန႔္ရႈံ႕ရင္း ေျပာ၏။ တင္အိက ဦးသာလွႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ၿပီး … ………… “….ကဲ….အေသအခ်ာ….ထိုင္စမ္းပါ….တကထဲ….” ဦးသာလွတစ္ေယာက္ လက္ရွိအသက္ထက္ ၅ ပုံ ၁ ပုံခန႔္ငယ္သြားသလား ထင္ရ ေအာင္ ႏုပ်ိဳသြား၏။ စိတ္ထဲမွာလဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးႂကြသြားသည္။ တင္အိ မလာခင္ကပင္ ေသာက္ထားႏွင့္ေသာ အရက္အရွိန္က လည္း တက္ေနၿပီျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္ၿပီး ေျခဆင္းလွ်က္ ေပါင္ကို နဲနဲကားထားလိုက္သည္။
“…….ကဲ…..ေဘာင္းဘီခြၽတ္……” တင္အိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ေပး၏။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ အေနအထားမို႔ ခႏၶာကိုယ္အလွည့္အေျပာင္းလႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဦးသာလွကို ျမဴဆြယ္လွ်က္ရွိေနပါသည္။ ဦး သာလွက ေဘာင္းဘီအခြၽတ္ရလြယ္ေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ကိုယ္ကိုႂကြ ေျမႇာက္ေပးလိုက္သည္။ ဖုထစ္ မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္လက္ေမာင္းႂကြက္သားႀကီးေတြက တင္းအစ္ႂကြတက္လာသည္။ ေဘာင္းဘီကြၽတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဦး သာလွလီးတန္ႀကီးမွာ မတ္ကနဲ ေထာင္တက္သြား၏။ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးႀကီးကို ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရေသာအခါ တင္အိ အံ့ၾသမွင္သက္သြား၏။ မအံ့ၾသလို႔လည္းမျဖစ္…. သူ႔လီးတန္ႀကီးက ျမင္းလီးတန္ႀကီးေလာက္ နီးနီးရွိသည္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ပင္… လက္ႏွင့္ေယာင္ရမ္း၍ အုပ္မိလိုက္သည္။ အရွည္ရွစ္လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ခန႔္ရွိေသာ လီးတုတ္ႀကီးမွာ အေၾကာေတြၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလွ်က္ အေရျပားေတြက ၾကက္ေပါင္ကြင္း တုတ္တုတ္ေတြ အထပ္ထပ္စြပ္ထားသလို အရစ္အရစ္ထေနသည္။
တစ္သက္ႏွင့္တကိုယ္ မေတြ႕ဖူးမျမင္ဖူးေသးေသာ လီးႀကီးျဖစ္သည္။ တင္အိလည္း ေခသူေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဘၾကည္ႏွင့္ မညားခင္ ကပင္ ယခင္ရည္းစား ေဟာင္း ႏွစ္ေယာက္၏ အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ ထိုလီးမ်ိဳးသည္ ေယာက်ာ္းလူစဥ္မွီ႐ုံသာ ရွိသည္။ ခံလို႔လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။ အခု ဦးသာလွလီးႀကီးက သူမတခါမွ မျမင္ဖူးေသးေသာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လီးႀကီးျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒစ္ ဖူးႀကီးက တင္းေျပာင္ေနေသာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ ဦးသာလွက သူ႔လီးႀကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္ေနေသာ တင္အိလက္ကို ဆြဲယူ၍ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ေစလိုက္သည္။ တင္အိက ေႁမြတေကာင္ကိုကိုင္ရသ လို မဝံ့မရဲေလး ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ သံမဏိေခ်ာင္းကဲ့သို႔ မာတင္းေသာအေတြ႕ကို ေႏြးေႏြးရွိန္းရွိန္းႀကီး ခံစားလိုက္ရ၏။ တင္ အိအေနျဖင့္ ယခုေသြးသားဆႏၵဖလွယ္ပြဲတြင္ လုံးဝအညံ့ခံ၍ မျဖစ္ပါ။ ဦးသာလွေက်နပ္လွ်င္ ေက်နပ္သေလာက္ သူ႔အဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ ရလာႏိုင္၏။ ဦးသာလွသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေစမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ေပးမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္၏။ သူမေခ်းရမည့္ ေငြေတြက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ ကုန္က အႀကီးအက်ယ္ ရႈံးခဲ့သည့္အေလွ်ာက္ ရွင္းရမည့္ေငြေတြက မရွင္းႏိုင္လွ်င္ သူ႔ေယာက်ာ္းေထာင္က်ၿပီး ဘဝပါပ်က္မည္။ ဘဝပ်က္မည့္အေရးႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ဦးသာလွထံ ထိုးအပ္ရသည့္အလုပ္က ဘာမွမျပာပေလာက္သည့္ အလုပ္မဟုတ္။
သည္ၾကားထဲ အျပဳအစုေကာင္းလွ်င္ ဦးသာလွ၏ ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခြင့္အေရးေတြက တသီႀကီး။မရင္ေမက ေျပာျပ ထား၍ အတြင္းေရးကို သိထားႏွင့္ ၿပီးျဖစ္၏။ တကယ္အားျဖင့္ မရင္ေမသည္ပင္ တူမ၊ေမြးစားသမီးဆိုေသာ္လည္း ဦးသာလွ၏လူမ သိသူမသိမယားသာျဖစ္ေန၏။သို႔ေသာ္…. အဖိုးႀကီးက ပီမွ… ပိုင္မွ သူသေဘာက်မွ သားေကာင္ကို ကိုင္ေလ့ရွိသည္။ ျပႆနာႀကီး ငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရေအာင္ အကြက္ခ်စီစဥ္ၿပီးမွ သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ ေဖၚျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမဆုံး တိုက္ကြက္အျဖစ္ တင္အိက ဦးသာလွ၏ ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းကာ လီးႀကီးကို ခပ္ တင္းတင္းဆုတ္ ကိုင္လွ်က္ ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံခဲစုပ္ယူလိုက္သည္။ လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ အကုန္လုံး သိမ္းႀကဳံးမငုံႏိုင္ဘဲ တဝက္ တပ်က္သာ ငုံခဲထားႏိုင္သည္။ ပူေႏြးစိုစြတ္ေသာ အာေငြ႕ႏွင့္ ၾကမ္းရွေသာလွ်ာအေတြ႕က အေရးပါေသာ ကာမအေၾကာအစုံကို စုပ္ ယူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္း ညီးလိုက္သည္။ ဦးသာလွတစ္ေယာက္ တင္အိအေပၚအမွတ္ေတြ ေပးလိုက္သည္။ တင္အိအျပဳအမူက သူသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေသာ အျပဳအမူေတြ ျဖစ္ေန၏။ ကေလးႏွစ္ ေယာက္ထြက္ၿပီးသား ေစာက္ဖုတ္မို႔ သူ႔လီးဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံႏိုင္မည္ဟုလည္း ယုံၾကည္လိုက္သည္။
“….ကဲ….ကဲ….တူမႀကီး ခဏရပ္လိုက္အုံး…. ေလးေလး…. မင္းကို သေဘာက်သြားၿပီး… ေအး.. ေအး….ေဆး..ေဆးေပါ့ေနာ္….” ဦးသာလွစကားေၾကာင့္ တင္အိတစ္ေယာက္ ဦးသာလွလီးႀကီးကို လွ်ာျဖင့္ဝိုက္ပတ္ ၍ လွ်က္ေပးေနရာမွ ေခတၱရပ္လိုက္ၿပီး ဒူးတု တ္လွ်က္ ကႏြဲ႕ကလ် ထိုင္ေနသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကိုယ္ကာယအလွမ်ားကို တဝႀကီးၾကည့္ရႈခံစားရင္း ဝီစကီတစ္ခြက္ ငွဲ႔ ေသာက္လိုက္သည္။ ဖန္ခြက္ ျပန္အခ် တင္အိက အဆင္သင့္ပင္ ဝက္အူေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲ ခြံ႕ေပးလိုက္၏။ ဦးသာလွ တစ္ ေယာက္ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနစဥ္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လုံးကို အခြံႏြာ၍ ပါးစပ္နားထိုးေပး လိုက္သည္။ ဦးသာလွက တဝက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ကိုက္ယူစားလိုက္သည္။ ဤမွ်ဆိုလွ်င္ တင္အိသေဘာထားကို အေတာ္အတန္ရိပ္မိသြားၿပီ။ တင္အိႏွင့္ လက္တြဲလို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရႏိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။“…ကဲ…တူမႀကီး…ဦးေလးရဲ႕ ပစၥည္းႀကီးကို ေက်နပ္ရဲ႕လား…” “… အဟင္း..ဟင္း…ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္…” “…ကဲ..ထ….အေပၚက ခြထိုင္ၿပီး…ကိုယ့္ဖာသာကို အဆုံးထိဝင္ေအာင္သြင္းၾကည့္ … ဦးက မဆင္မျခင္ လုပ္မိရင္ နာသြားမွာစိုးလို႔….” တင္အိ စိတ္ထဲ ဦးသာလွကို ေလးစားသြားသည္။ အမွန္အားျဖင့္ တင္အိသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကေရသာျဖစ္၏။ ႀကိဳက္သလို လုပ္ခြင့္ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ဦးသာလွက မလုပ္ပါ…….. သူ႔ေကာင္းကိုယ္ ေကာင္း ကာမကိစၥတြင္ အေပးအယူမွ်တစြာ ျပဳမူလိုက္ပါ၏။ တင္အိက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ဦးသာလွပုခုံးကိုကိုင္ကာ တျဖည္းျဖည္း ထိုင္လိုက္သည္။ လီးႀကီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္အဝ ေတ့ေထာက္မိေသာအခါ ဦးသာလွက တင္အိ ဖင္ဆုံထြားထြားႀကီးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မေပးထားလိုက္၏။ တင္အိက ခြထိုင္လွ်က္ကပင္ ဦးသာလွလီးတံ တုတ္တုတ္ႀကီးကို သူ႔လက္ႏွင့္ အက်အန ဆုတ္ကိုင္ သူ႔အဖုတ္ဝႏွင့္ အေသအခ်ာ ခ်ိန္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ဖိသြင္းလိုက္၏။
“…..ဖြိ…ဖြိ…ဖြစ္…ႁပြတ္….ျဗစ္….ဖြတ္….ဖြိဖြိ……ဖြစ္….ႁပြတ္…” လီးတံႀကီးက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾကာင္း အတြင္းသို႔ နစ္နစ္ ဝင္လာသည္။ ကေလးေမြးဖူးေသာ မိန္းမမို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခ်ိန္ဆရမည့္အထာကို မွန္းဆ တတ္သူပီပီ ထိန္းလိုက္သြင္း လိုက္ ဖိလိုက္ႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္စြာ ျပဳလုပ္ေနသည္။ သူ႔သေဘာႏွင့္သူ စိတ္တိုင္းက်ျပဳလုပ္ေနသည္မို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မနာက်င္ဘဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ကာမအရသာထူးႀကီးကို လီးႀကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။ ပါးစပ္ကေလးဟလိုက္……… .မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ လိုက္ႏွင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံျဖစ္ေနရွာေသာ တင္အိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလွသေဘာက်ေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါ လီး ႀကီးက အဆုံးထိ နစ္ဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။ နာက်င္မွာစိုး၍ ထိန္းသြင္းေနသည့္ၾကားက ခံခ်င္စိတ္ႏွင့္ အား မလို အားမရ စိတ္ေရာေထြးသြားကာ တင္အိ ကဆတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
“…..ဖရစ္…ျဗစ္….ဖ်စ္….ဒုတ္…..ႁပြတ္….” “….အေမ့…အင့္….အ….အီး…အား…အ….”လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ သားအိမ္ဝမွာ တင္းကနဲ ဒုတ္ကနဲ ျပစ္ေဆာင့္သြားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာႀကီးကို ၿပိဳင္တူခံစားလိုက္ရသည္။ ေခတၱမွ် ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ တင္အိက ဦးသာလွပုခုံးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယ္ကိုေျမႇာက္ႂကြ လိုက္ျပန္သည္။ ဖိသြင္းစဥ္ကႏွင့္မတူဘဲ အႂကြတြင္ အနည္းငယ္ ျမန္ဆန္၏။ တဖန္ ေစာေစာကလို တျဖည္းျဖည္းျပန္ဖိသြင္းသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက စို႐ႊဲအိုင္ထြန္း ေနၿပီမို႔ ပို၍ ပို၍ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕လာေတာ့သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ အခ်က္ ၂၀ ေက်ာ္ခန႔္ ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ တင္အိ ရမၼက္စိတ္ေတြက အျပင္းအထန္ထႂကြလာပါေတာ့သည္။ ေျမႇာက္ႂကြ ျပန္ဖိခ်ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စိပ္စိပ္လာသည္။ ျမန္ျမန္လာ သည္။ထန္ထန္လာ သည္။ သန္သန္လာသည္။ “…..ႁပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္….ဘြပ္…. …..ႁပြတ္….ဖြတ္… .ဖြတ္… .ဘြပ္…….ႁပြတ္….ဖြတ္… .ဖြတ္….ဘြ ပ္…” “….အေမ့…အား…အင့္….အင့္….အေမ့…..အီး… အင့္…ကြၽတ္…ကြၽတ္… အင့္… အ…အီး…ရွီး… ကြၽတ္…,ကြၽတ္…အေမ့… အား…” တင္အိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတြအထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေအာင္ တက္ႂကြ ျပင္းထန္လာသည္။ အထက္သို႔ ႂကြၿပီး ေဆာင့္တိုင္းေဆာင့္တိုင္း ႏို႔အုံအိအိႀကီးေတြက ထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေနေတာ့သည္။ ဦးသာလွကမူ အေထြအထူးအားအင္မစိုက္ရ ဘဲ တင္အိ ျပဳမူသမွ်ကိုသာ ဇိမ္က်စြာ ခံယူေနပါသည္။ သူ႔ကိုယ္ကို အနည္းငယ္မတ္လိုက္ၿပီး ရမ္းခါေနေသာ တင္အိႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံး ကို သူ႔လက္အစုံျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြ ေပးလိုက္သည္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းက်ယ္ေသာ ကာမဓာတ္သတၱိက ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ေခ် ပြတ္ဆြေပးလိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္……………..
“…..ဟီး…အီး…အေမ့….အမယ္ေလး…” ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အသံနက္ႀကီးကို ျမည္တမ္းရင္း တင္အိတကိုယ္လုံးလွ်ပ္စစ္ လိုက္ သလို တြန႔္လိမ္ေကာ့တက္သြားသည္။ တဆက္တည္းပင္ ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိေၾကာင္း သေကၤတအျဖစ္ ေစာက္ေရပူေတြကို ဗ်င္းကနဲ ဗ်င္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။ တင္အိတကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြၫႊတ္ၾကသြားၿပီး ဦးသာလွ ဘယ္ဘက္ပုခုံး ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္က်သြားေတာ့သည္။ ဦးသာလွက တင္အိခါးသြယ္ေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ရင္း ေက်နပ္အားရစြာ ေမွးေနလိုက္သည္။ တင္အိ အေမာအပန္းေျပသည္အထိ ေခတၱေစာင့္ဆိုင္းေနၿပီး ဦးသာလွ လက္အစုံက ေခ်ာမြတ္ျပည့္တင္းေသာ တင္သားဆိုင္ ထြားထြားအိအိႀကီးကို စုံခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္လွ်က္ ရွိပါေတာ့သည္။ အေမာေျပ၍ထင္သည္ တင္အိက ဦးသာလွ ပုခုံးေပၚတြင္ေမွာက္အပ္ ထားေသာ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္၏။ သူမမ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းနယ္ေနဟန္ရွိေသာ္လည္း ေက်နပ္ေသာ ပီတိရိပ္ ေတြက ထင္ဟပ္ေနသည္။ ကိုယ္အလႈပ္တြင္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း နင့္ကနဲ လႈိက္ကနဲ ထူပူသြား၏။ “……အမေလး ေတာ့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တင္အိစိတ္ထဲ တကယ္ပင္ အမေလး တမိလိုက္သည္။ မတလို႔ျဖစ္႐ိုးလား….. ကိုယ္ေတာ္ ဘုရား၏လီးတံႀကီးက သံမဏိတိုင္ႀကီးစိုက္ထားသလို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ ႀကီး ရွိေနေသး၏။,တင္အိသေဘာထားကို ဦးသာလွက ရိပ္မိလိုက္၍….. “…..ဘာလဲ….အိေလးက…သေဘာက်ေနတာလား…” “….ဟင့္….အင္း….ေဝးေသး…” ဦးသာလွႏႈတ္ဖ်ားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းလဲသြား၏။ တင္အိကို အိေလးတဲ့……… …………… “….ဒါဆို…ေတာ္ၿပီေပါ့…” “…..ဟင့္အင္း…” “….ဒါဆို….သေဘာက်တယ္ေပါ့….” “….ဟင့္….အင္း…” ဦးသာလွက တင္အိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားၿပီး စိတ္မရွည္ျဖစ္ကာ တင္အိခါးေလးကို ႀကဳံး၍ ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္သည္။
“….အေမ့…..ရွီး….ကြၽတ္…ကြၽတ္….” တင္းက်ပ္ေတာင္မတ္စြာ ျမဳပ္ဝင္ေနေသာ လီးတန္တုတ္တုတ္ႀကီးက ဦးသာလွခါးကို ဆြဲ ဖက္လိုက္သည့္အတြက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ဆြဲႏွဲ႔လိုက္သလို ျဖစ္ကာ ပူကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ တင္အိ ႏႈတ္က လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္မိသည္။ “…..အဟင့္…ဟင့္…ဟင့္….ေဟာဒီအကိုႀကီးကို……သိပ္ၾကမ္းတာပဲ…..ကဲ…. ၾကမ္း အုံး………..ၾကမ္းအုံး….” တင္အိက ငိုသံႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးျဖင့္ ဦးသာလွပုခုံးကို ခပ္ဖြဖြေလးထုပစ္လိုက္သည္။ အခ်စ္ဓာတ္၏ ရစ္ပတ္ ေႏွာင္ဖြဲ႕မူေၾကာင့္ တင္အိႏႈတ္ကလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေျပာင္းသြား၏။ ကိုယ့္အေဖအ႐ြယ္ေလာက္ အသက္ႀကီးသူကို အကို ႀကီးတဲ့…..ေအာ္…ကာမ…. ကာမ….လူကို ႐ူးသြပ္ေစပါလား……. “…….အိေလး….ကိုႀကီးပုခုံးကို ၿမဲၿမဲဖက္ထားေနာ္…” “…..အင္း ပါ….” အင္းပါဟုသာေျပာလိုက္ရသည္။ ဦးသာလွဘာလုပ္မည္မသိ၍ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ ေနရ၏။ အေတာ္ထူးဆန္းလွသည့္ လူဆန္းႀကီး ဦးသာလွပင္….. ဦးသာလွက ေျခဆင္းထိုင္ေနရာမွ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေကြးၿပီး သူ႔ဖက္ဆြဲယူ လိုက္သည္။ တင္အိက လည္း အေနအထားက်နရန္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ျပဳျပင္ေပး၏။ ဦးသာလွ ဘယ္လက္က ၾကမ္းကိုအားႏွင့္ ဖိေထာက္ရင္း ညာလက္က တင္အိခါးသြယ္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ကာ…
“…..အေသအခ်ာ…ဖက္ထားေနာ္…” “….ဟုတ္ကဲ့ရွင့္….က်မလင္…” တင္အိႏႈတ္က ထြက္သြားေသာ စကားလုံးမွာ မ်ားမ်ားစား စားမဟုတ္…. ေရတြက္ၾကည့္လွ်င္ ၆ လုံးမွ်သာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ထို စိတၱဇသဒၵ ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလွစြာေသာ ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလွကို အပိုင္ခ်ီတုတ္ထားလိုက္ပါၿပီ ဦးသာလွေက်ာ႐ိုးတေလွ်ာက္ စိမ့္သြားသည္အထိ ထိုအေျပာ ထိုအသံ ထိုဟန္ပန္ ေလးက တင္အိမွ တင္အိဟု စြဲစြဲလန္းလန္းျဖစ္သြားေစပါသည္။ ႏုပ်ိဳသန္စြမ္းေသာ အင္အားသစ္ေတြ ဝင္ေရာက္လာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ႊင္လန္းတက္ႂကြစြာ အားမာန္သြင္းလွ်က္ “…ဟိတ္…” ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ဖ်ပ္ကနဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ အားမာန္ပါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံႀကီးက တင္အိကိုပါ လန႔္ဖ်န႔္သြားေစ ပါသည္။ၿပီးမွ ၿပဳံးမိ၏။ တင္အိတစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ပါၿပဳံးၿဖီးလာသည့္အလား တသိမ့္သိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ေဝဒနာလႈိင္းေတြ ႐ိုက္ခတ္သြားသည္။ ဦးသာလွက မတ္တပ္ရပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တင္ အိ ဒူးေကာက္ေကြးအတြင္းသို႔ လက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိဳသြင္းကာ ဖင္ဆုံႀကီးေအာက္မွ ပင့္မထားလိုက္သည္။
အလားတူ တင္အိလက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဦးသာလွ၏,လည္ပင္ႀကီးကို ခ်ိတ္ဖက္ထားလိုက္၏။ သူ႔ေယာက်ာ္း ဘၾကည္သည္ပင္ ဦး သာလွလို လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္က ဦးသာလွ၏အားအင္ဗလသတၱိမွာ အ႐ြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားသန္စြမ္းေၾကာင္း ျပသေန၏။ တခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး ၿပီးဆုံးသြားေသာ္လည္း ေသြးသား ဆူၿဖိဳး ကာမဓာတ္အားေတြ အဆက္မျပတ္ တိုး ပြားလွ်က္ရွိေနေသာ တင္အိမွာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတြ တဖန္ႏိုးႂကြလာျပန္၏။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး စူေဖါင္းႂကြတက္လာ ၿပီး ႐ြစိထိုးကာ တလႈပ္လႈပ္ တ႐ြ႐ြႏွင့္ျဖစ္လာ၏။ ခံခ်င္စိတ္ေတြက ဒီေရအလား တိုးပြားလာျပန္သည္။ သူ၏ သန္စြမ္းမႈကို ျပသ ခ်င္၍ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ႂကြက္သားေတြျဖင့္ ဦးသာလွလီးတန္ႀကီးကို ညႇစ္၍ ညႇစ္၍ျပလိုက္သည္။ ထိုအေတြ႕က ဦးသာလွလီး ထိပ္ ႀကီးတခုလုံး က်င္ထုံအီဆိမ့္တက္သြားေစသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေလးငါးေျခာက္ခါမွ အားထဲ့၍ညႇစ္ေပးရာ လီးေခ်ာင္းတံႀကီးတခု လုံး ယားႂကြလာသည္။ လေလရေတြ ထြက္လုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။
သည္အတိုင္းၿငိမ္ခံေနလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္ သုတ္ေတြထြက္ကုန္ေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးသာလွက တန္ျပန္စစ္ထိုးသည့္အေနျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလိုက္သည္။ ညႇစ္အားႏွင့္ ကန္အားအရွိန္ႀကီးမားစြာ တိုက္ဆိုင္သြားသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံး တုန္ခါ သြားၾကသည္။ ဦးသာလွက တင္အိကို ေပြ႕မလွ်က္ကပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ တိုက္အတြင္းခန္းထဲသို႔ ဝင္ သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ဝင္သည္။ ထမင္းစားခန္းထဲမွ အိပ္ခန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလွ်ာက္တြင္ တင္အိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတြတသိမ့္သိမ့္ခုံကာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ လိုက္ပါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖင္ဆုံႀကီးကို က်ဳံ႕၍က်ဳံ႕၍ ပြတ္ ပြတ္ေဆာင့္လိုက္သည္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဤမွ်ထူးဆန္း အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးကို အိပ္မက္ထဲမွာပင္ မႀကဳံဖူးခဲ့ ပါ။
ထိုခရီးစဥ္အတြင္း တင္အိတခ်ီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးၿပီးခဲ့ျပန္၏။ တင္အိ ႏွစ္ခ်ီတိုင္တိုင္ကာမဆႏၵ ၿပီးဆုံးခဲ့သည့္ တိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူ႔အံ့မခန္းႀကီး ျဖစ္ေသာ ဦးသာလွမွာ တခ်ီမွ မၿပီးေသးပါ။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလြန္ သားနားလွပေသာ ေမြ႕ယာႀကီး အထက္သို႔ တင္အိခႏၶာကိုယ္ကို ညင္သာစြာ ပက္လက္ခ်လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးတဖက္ ဆီသို႔ျပစ္ခ်လွ်က္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ရင္း တင္အိ တစ္ေယာက္ မွိန္းေနရွာသည္။ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကမူ ဦးသာလွခါးကို ခ်ိတ္ ထားလွ်က္ရွိသည္။ အေတာ္အတန္ အေမာေျပသြားေသာအခါ တင္အိေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုဆြဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဆီ ဖိတြန္းထားလိုက္သည္။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ဖိၾကည့္လိုက္ေသး၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးႀကီးကို ဒစ္အရင္းေလာက္ ေရာက္ သည္အထိ ဆြဲႏႈတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္သြင္းသည္။
“…..ဖြစ္….ဖြစ္….ဗ်စ္….ဗ်စ္….ဖြစ္….ဘြတ္…..ဖြတ္….” အဆုံးထိဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးအလို ေစာေစာက အတိုင္းျပန္ႏႈတ္သည္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း အိုင္႐ႊဲဗြက္ထေနသလို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း လီးတံႀကီး ၏ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံႏိုင္ေနၿပီမို႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး အသြင္းအႏႈတ္လုပ္လို႔ရေန၏။ ဦးသာလွက တင္အိရဲ႕ ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးအေပၚ အေသအခ်ာဖိေထာက္၍ ခပ္ျပင္းျပင္း ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ “……ဖြစ္…ဖြတ္…ဖြပ္….အေမ့….အင့္…. …..ဖြစ္… .ဖြတ္….ဖြပ္….အား….အီး….အင့္….” “….ႁပြတ္…ဒုတ္…ဒုတ္…ျဗစ္….ဖြတ္…ႁပြတ္….ဖြစ္…ဖြတ္….” “….ရွီး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….အ…အီး…အင့္….အေမ့….ကြၽတ္…ကြၽတ္…အမယ္ေလး… အီး….အား….. အင့္….” တင္အိတေယာက္ ညီးညဴလူးလြန႔္ရင္း ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလွ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဂ်က္အင္ဂ်င္လို အရွိန္မျပတ္ ဒလစပ္ျမန္ဆန္ လာ၏။ တင္အိ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ဦးသာလွ၏ လီးတန္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ဆြဲသည္။ သူတို႔သခင္ ဘုရင္မကို ျပင္းအ ထန္တိုက္ခိုက္ေနေသာ ရန္သူကို ျပန္လွန္ရန္တုံ႔သကဲ့သို႔ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ဆြဲဆြဲညႇစ္ၾက၏။ ညႇစ္အားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလွ ဒစ္ထိပ္ ႀကီးတစ္ခုလုံး ထူပူက်င္ထုံလာ၏။ အထူးသျဖင့္ ဒစ္အညႇာရင္းရွိ အေၾကာျမႇင္ႀကီးမွာ ျပတ္လုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။ က်ဥ္ ေသာ…….ယားေသာ….ဆိမ့္ေသာ…. အီေသာ ေဝဒနာအပူလႈိင္းေတြ က လေခ်ာင္းတံႀကီးတေလွ်ာက္ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေန၏။
အခ်က္ေပါင္းတစ္ရာအေရာက္တြင္ တင္အိႏႈတ္ဖ်ားက “အီးကနဲ” အသံနက္ႀကီး ျမည္ဟီးလွ်က္ ေကာ့ထိုးတက္သြား၏။ ဦးသာလွ လည္း အလားတူ ေဝဒနာမ်ိဳးႀကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတြကို ၿပိဳင္တူ ပန္းထုတ္လိုက္ၾကသတည္း။ တင္အိက ဘၾကည္ကို အေသအခ်ာ မွာလိုက္၏။ “….ေတာ္….ဦးသာလွကို ……ေလးေလးစားစား… ဆက္ဆံေနာ္…” “…..ေအးပါ..ဟ…” ႀကီးသူကို ႐ိုေသ ေသာေၾကာင့္လားမသိ ေငြ ၂ သိန္းခြဲကို ဦးသာလွထံမွ ေရွာေရွာ ရႉရႉရလာခဲ့သည္။ ဘၾကည္မ်က္ႏွာၿပဳံးလွ်က္…… … အလားတူ ဦး သာလွ မ်က္ႏွာမွာလည္း………… ……………………..။
Leave a Reply