အိပ်မက် ဒိုင်ယာရီ ( ဆုံး )
ချယ်ရီ မြို့ကြီးမှာ မွေးဖွားခဲ့ပေမယ့် တာဝန်ကျရာတော မြှိုလေးမှာ ပျော်နေပြီ။လေကောင်းလေသန့် ရှုရင်း တောင်တန်းကြီးတွေ စိုက်ခင်းတွေ သဘာဝ အလှတရားတွေမှာ ကြည်နူးကျေနပ်နေပြီ။ဝါသနာပါရာ ကျောင်းဆရာမ အလုပ်မှာ ပျော်မွေ့နေပြီး ဘဝကို ကျေနပ်စွာ ဖြတ်သန်းနေသည် ။ ချယ်ရီရဲ့ မျက်လုံးတွေကို နောက်ကနေပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပိတ် လိုက်သည်။ ဘယ်သူဆိုတာ သိတယ်နော် နွဲ့နွဲ့။ မချယ်က တော်သားဘဲ ။ ဒါနဲ့ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ ။ ချစ်သူရည်းစားတွေ ရ နေပြီလား မချယ် ။ ကျုပ်ကို ဘယ်သူက ချစ်မှာလဲ ။တော်ဘဲ ကျုပ်ကို အမျိုးမျိုး နှိပ်စက် အနိုင်ကျင့် နေတာလေ။ မချယ်ကို ချစ် လို့ပါ ။ မချယ်လည်း ကြိုက်တယ်မို့လား ။ မကြိုက်ဘူးလို့ မပြောပါဘူး ။ ချယ်ရီအိမ်ထောင် ကျရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။
နွဲ့နွဲ့ကို ယူလိုက်လေ။ မချယ် စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးမှာပေါ့ ။ ဟုတ်ပါပြီတော် ။ တော်ကြိုက်သလိုဘဲ ပြောပါတော့ ။ ချယ်ရီ ငေါ့ တော့တော့လေး ပြောလိုက်ရာ နွဲ့နွဲ့ သဘောကျပြီး ချယ်ရီရဲ့ ခါးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်သည် ။ အို ဘယ်လိုလုပ်တာ လဲ ။ လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ ပြောရင်းဆိုရင်းကို ချယ်ရီပါးလေး အနမ်းခံလိုက်ရသည် ။ တော်တော်ဆိုးနော် နွဲ့နွဲ့ ။ ဒါ အစဘဲ ရှိသေး တယ် ညကျရင် ဒီထက်ပို ပြုစုပေးမယ် ။ ချယ်ရီပုခုံးလေးတွန့်ပြီးကြောက်ပြလိုက်တော့ နွဲ့နွဲ့အူယားပြီးကျန်ခဲ့သည်။တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းသွားသော ချယ်ရီ၏ တင်ပါးအလှကို ကြည့်ပြီး နွဲ့နွဲ့ တတွေးမြိုချနေရသည် ။ လှလိုက်တာ မချယ်ရယ် ။
ညရောက်တော့ ချယ်ရီရွာထဲက ပြန်လာပြီး ကျောင်းက အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကြိုးခွေတွေနဲ့ အသင့်စောင့်နေတဲ့ နွဲ့နွဲ့။ ကြွပါရှင် ကြွပါ ပြုစုဖို့ အသင့်ပါ ရှင့် မယ်မင်းကြီးမ နွှဲု့နွဲ့ သဘောအတိုင်းပါရှင့် ချယ်ရီ ခွင့်ပြုလိုက်တော့ နွဲ့နွဲ့ သဘောကျသွားကာ ချယ်ရီ လက်တွေကို ကြိုးနဲ့ချည်ပြီး တဘက်စီတိုင်မှာ ချည်လိုက်တော့ လက်လေးနှစ်ဘက် ကားကားလေးနဲ့ မလှုပ်နိုင်တော့ ။ ချယ်ရီရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို နွဲ့နွဲ့က ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ချယ်ရီရဲ့ ကိုယ်လုံးလှလှလေးကို တစိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်နေရင်း မျက်လုံးလေးကို စည်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မျှစ်စိပ်တဲ့ အပ်ကို ခါးက ချိုးထားပြီး သွေးထားကာ ထိပ်လုံးနေသော အပ်နှင့် ရင်သားလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲလိုက်ရာ ချယ်ရီကြက်သီးလေးတွေထကာ တွန့်လိမ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အပ်ဖျားလေးက ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ ဆီ ရောက်လာပြီ။အပ်က သွေးထားတော့ ထိပ်ဖျားလေးက စူးလဲမစူးပေမယ့် ထိုးခံရသူမှာတော့ ခံစားမှု့က မလွယ်။
အား နွဲ့နွဲ့ တောင်းဆိုစမ်း နှိပ်စက်ဖို့ ချယ်ရီကို နှိပ်စက်ပါ ရှင် နွဲ့နွဲ့ ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးကိူ ရိုက်လိုက်သည် ။လက်ဆနဲနဲ ပြင်းတော့ ချယ်ရီခါးလေး ကော့သွားသည်။ ရွှမ်း အား အား ချယ်ရီ အော်သံလေး။ ချယ်ရီ ထပ်မရိုက်ဘဲ ထိပ်လုံးအပ်လေးနဲ့ ဆွ ပေးလိုက်ပြန်သည် ။လက်တစ်ဘက်ကလည်း ချယ်ရီပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်ပြီးကလိပေးလိုက်သည် ။ ချယ်ရီ ပါးစပ်က ညည်း သံလေး ထွက်လာသည် ။နို့လေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ စုပ်ပေးပြီးတော့ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည် ။ ချယ်ရီရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ကားပြီး တိုင်တစ်လုံးစီမှာ ချည်လိုက်ပြန်သည် ။ ပြီးတော့ နွဲ့နွဲ့ ချယ်ရီပေါင်ရင်းကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်ကာ စုပ်ပေးလိုက်တော့ ချယ်ရီ အကြောတွေ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ပြီး အကြောစုံရဲ့ ကာမ ကောင်းခြင်း အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည်။
အား ကောင်းလိုက်တာ နွဲ့နွဲ့ရယ် လာအုံးမယ် ဒီထက်ကောင်းတာ ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ကြိမ်လုံး လက်စွမ်းပြသံ။ အား အား အား ချယ်ရီ နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ပြုစုမှု့အောက်မှာ လောကကာမစည်းစိမ် ခံစားရင်း ကောင်းနေပြီး ချယ်ရီရဲ့ ပစ္စည်းလေးမှာလည်ူး အရည်များနဲ့ ရွှဲစိုနေပြီ ။ မချယ် တော်တော်ကောင်းနေပြီမို့လား။ အင်း ကောင်းတယ် ရန်ကုန်က ရဲမေ ကလပ်နဲ့ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလည်း ပြောစမ်းပါ ပြောပြောဆိုဆို ချယ်ရီရဲ့ နို့လေးတွေကို အဝတ်လှမ်းတဲ့ ကလစ်နဲ့ညှပ်လိုက်သည် ။ပြီးတော့ ဖယောင်းတိုင်ထွန်းက ချယ်ရီရဲ့ တင်ပါးလေးတွေပေါ် တစ်စက်ချင်း ချပေးနေသည်။
အား ချယ်ရီအော်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်နေသည်။ နွဲ့နွဲ့ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်တွေထန်လာကာ ချယ်ရီရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ မွှေပေးနေသလို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လည်း မွှေနေမိသည်။ ပြီးတော့ ချယ်ရီရဲ့ အစိလေးကို သေသေချာချာ စုပ်ပေးနေရင်း ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုလည်း လျှာလေးနဲ့ လျှက်ပေးနေရာ ချယ်ရီ ပြီးတော့မည် ။ ပါးစပ်ကလည်း တောက်လျှောက်ပြုစုပေးနေရင်း နွဲ့နွဲ့လက်နှစ်ဘက်က ချယ်ရီရဲ့ အဖုတ်ပတ်လည်နေရာလေးတွေကို ဖိချေပေးရင်း ကလိလိုက်ရာ ချယ်ရီ ခါးလေးကော့ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။ ချယ်ရီပျော့ခွေသွားတော့ နွဲ့နွဲ့က ကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။
ကောင်းလား မချယ် ချယ်ရီ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး မှေးနေလိုက်သည်။နွဲ့နွဲ့ ချယ်ရီကို ဖက်ကာ အိပ်တော့သည်။ နွဲ့နွဲ့ ပျော်အောင် အိပ် တော့ မနက်ဖန်ကျရင် ဟိုဘက်ရွာ သွားစရာရှိသေးတယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ချယ်ရီနှင့်နွဲ့နွဲ့ ရွာကထွက်လာချိန် ချယ်ရီရဲ့ စိတ်ထဲ နောက်က တစ်စုံတစ်ယောက်လိုက်လာသလို ခံစားရသည်။စိတ်ထဲမသိုးမသန့် ဖြစ်မိသည်။နောက်ကနေ ချောင်းမြောင်းနေသည့် အလား။ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း းဖြတ်သွားဖြတ်လာ မရှိပေ။တောင်လှေကားထစ် စိုက်ခင်းတွေနှင့် တောတန်းလေးသစ်ပင်တွေက အုံ့ဆိုင်းမှိုင်းနေသည်။ တောတန်းလေးက ပိုထူလာသည်။အရင်တုန်းက သွားဖူးသော်လည်း အခုတစ်ခါ သွားရတာ စိတ်ထဲ စိုးရွံ့ သလို ခံစားရသည်။ အတွေးမဆုံးသေး။
ဟိတ် မလူတ်နဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေ ဒူးထောက်ပြီး လက်မြှောက်ထား။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ အလန့်တကြား ဖြစ်ကာ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဒူးလေးတွေ ထောက်ကာ ခေါင်းငုံ့ထားကြသည်။လက်နက်ကိုင် ပျောက်ကျားဝတ်စုံတွေနဲ့ လူဆယ်ယောက်လောက်ရှိမည်။သေနတ်တွေနဲ့ ချိန် ကာ ထွက်လာကြသည်။ ဒီကောင်မတွေကို ကြိုးတုတ်လိုက်။လူနှစ်ယောက်က ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ကို လက်ပြန်ကြိုးများ တင်းကြပ်စွာ တုတ်လိုက်သည်။ရင်သားတွေကို စူထွက်လာအောင် သေချာထပ်တုတ်ကြသည်။ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက မေးခွန်းတွေ မေးသည်။ မင်းတို့ ဘယ်ကလာတာလဲ။ ဟို ဘကျရှာကပါ ။ ဟုတ်လို့လား မှန်မှန်ဖြေ။ ပြောပြောဆိုဆို အနီးအနားမှာ ပေါက်နေသော ကြိမ်ပင်မှ ကြိမ်လုံးတစ်လုံးကို ခုတ်ကာ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့အား တစ်ချက်စီ လွှဲရိုက်လိုက်သည်။
ရွှမ်း ရွှမ်း အားအား အဖြူအစိမ်း ဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ ကြိုးတုတ်ခံနေရသော ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့။စိတ်ကူးယဉ် အိပ်မက်ထဲမှာ နှစ်ယောက် အတူ ပျော်ခဲ့ကြသော်လည်း အခုလို စစ်သားတွေ သေနတ်တွေကြားမှာ တကယ်တန်း ကြိုးတုတ်နှိပ်စက်ခံရသောအခါ နွဲ့နွဲ့တော့ မသိ။ ချယ်ရီကတော့ ကြောက်တာက သပ်သပ် ရင်ခုန်စိတ်လူပ်ရှားပြီး တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ကျေနပ်သလိုလို ဖြစ်နေသည်။ မင်းတို့က သူလျှိုတွေလား မဟုတ်ပါဘူးရှင် ကျောင်းဆရာမတွေပါ မှန်မှန်ပြောနော် နှစ်ယောက်စလုံးပေါ်ကို ကြိမ်ရိုက်ချက်တွေ ကျလာ ပြန်သည်။ ရွှမ်း ရွှမ်း အား အ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူမှာ သံခမောက်ဆောင်းထားပြီး မျက်နှာကို အမဲရောင်များ ခြယ်ကာ ရုပ်ဖျက် ထားသောကြောင့် မျက်နှာကို မမြင်ရပေ။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားသော ကြိုးစတွေကို နောက်မှ ကိုင်ပြီး ချယ်ရီရဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်နှင့် နွဲ့နွဲ့ရဲ့ ဘယ်ခြေထောက်ကို ပူးချည်ပြီး လမ်းလျှောက်စေသည်။နောက်ကနေပြီး မထင်ရင် မထင်သလို ကြိမ်လုံးနှင့် တင်ပါးတွေကို ရိုက်လာသည်။ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့မှာ နွားနှစ်ကောင်ကို သခင်က ရိုက်နေသလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်။
စခန်းရောက်တော့ ခေါင်းဆောင်က သူနေထိုင်ရာ အိမ်ဆီခေါ်သွားပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားရာမှ ဖြည်ပေး ပြီး လက်တွေကို ပူးချည်ကာ ထုတ်တန်းမှာ တွဲလောင်းချည်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့ကို ကျောချင်းကပ်ခါ ကြိုးနဲ့တွဲပြီး ခါးတွေ ချည်ထောက်တွေကိုပါတွဲချည်လိုက်သည်။ ဘယ်လိုလဲ ကြိုးချည်ခံရတာ ကောင်းလား။ကြိုက်လား။မှန်မှန်ပြော။ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက ချယ်ရီနဲ့နွဲ့နွဲ့ကို စိတ်ကြိုက်ချည်တုတ်ပြီးတော့ ရေကိုတစ်လှည့်စီ တိုက်သည်။ပြီးတော့ ရေပုံးကြီးတစ်ပုံးနဲ့ ခေါင်းပေါ်မှ လောင်းချလိုက်ရာ ချယ်ရီနှင့် နွဲနွဲရဲ့ ရေစိုနေသော ခန္ဓာကိုယ် အလှက ပိုမိုပေါ်လွင်လာပြီး ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသတို့ကို ပိုမို ဆွဲဆောင်စေပြီး လိင်စိတ်ကြွစေသည်။
ခေါင်းဆောင်က ချယ်ရီနဲ့နွဲနွဲ့ရဲ့ နို့လေးတွေကို တစ်လှည့်စီပွတ်သပ်ဆုတ်ချေပေးနေရာ နဂိုကတည်းက ဓာတ်ခံရှိသော ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲ့ မှာ စိတ်ကြွလာတော့သည်။စိတ်ကြွလာတဲ့ အချိန်မှာ ကျောချင်းအပ်ကာ ကြိုးတုတ်ခံထားရတဲ့ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့ရဲ့ နို့လေးတွေကို ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ မထိတထိလေး ရိုက်ပြီး ကလိပေးနေရာ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ကြောက်စိတ်တွေပျောက်ပြီး ထန်လာရာ နို့သီးခေါင်း လေးတွေမှာ တင်းပြီး စူထွက်လာတော့သည်။ အခြေအနေကို ရိပ်စားမိသော ခေါင်းဆောင်က ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲရဲ့ အဖြူအကျီ ၤ င်္လေး တွေကို ဓားနဲ့ ခွဲထုတ်လိုက်ရာ တင်းမာစူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုယ်စီနဲ့ နှစ်ယောက်သား ကွယ်ဝှက်ထားတဲ့ အလှ တရား စိတ်ဆန္ဒတွေ ငြင်းဆန်လို့မရအောင် ပေါ်လွင်လာလေသည်။ မင်းတို့ ခန္ဓာကိုယ်လေးတွေက သိပ်လှတာဘဲ ။ နှစ်ယောက် စလုံးကို ငါချစ်သွားပြီ။ နှစ်ယောက်စလုံးကို ယူမယ်။ပြောပြောဆိုဆို ချယ်ရီကို နမ်းပြီး နွဲနွဲ့နို့လေးတွေကို ချေပေးနေသည်။ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ဖင်လေးတွေကို စိတ်ကြိုတ်ပွတ်သပ်နေပြန်သည်။
မင်းတို့ရဲ့ အကြောင်းတွေကို ငါသိပြီးသား မင်းတို့ရဲ့ စိတ်တွေကိုလည်း ငါနားလည်တယ်။ ပြောပြောဆိုဆို ရေပုံးနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး အပေါ် လောင်းချလိုက်ပြန်သည်။ ငါ ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ်။ပြီးရင်မင်းတို့ စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်။ခေါင်းဆောင်လုပ်သူ ထွက် သွားတော့ မချယ် ပြောလေ နွဲ့နွဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင် နွဲ့နွဲ့တော့ မသိဘူး မချယ်တော့ သဘောကျနေပြီ သတ်တော့ မသတ် လောက်ဘူး ထင်ပါတယ် နွဲ့နွဲ့တော့ ကြောက်နေတယ် မချယ် ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အသံကို ကြားဖူးသလိုလိုဘဲနော်။ မချယ်တော့ မ မှတ်မိဘူး။ ခဏကြာတော့ ခြေသံကြားလိုက်ရပြီး ခေါင်းဆောင်ဆိုသူ ဝင်လာသည်။ ဟင် စိုင်းလူ ဟုတ်တယ် ငါစိုင်းလူဘဲ ။ တစ် ရက်က ညပိုင်းကျောင်းရောက်တော့ မင်းတို့ အခန်းထဲက အသံတွေကြားပြီး မီးလင်းနေလို့ ငါကြည့်လိုက်တာ မမျှော်လင့်ဘဲ မင်းတို့ အကြောင်းတွေကို သိခဲ့ရပြီး ဆရာမလေးရွာရောက်တဲ့နေ့ကတည်းက ငါရဲ့အချစ်တွေ စိတ်ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝတော့မယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရ ပြီး ခုလို ဖမ်းခဲ့တာဘဲ။
မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ချစ်တယ်။ငါပိုင်ဆိုင်တဲ့ စည်းစိမ်ချမ်းသာတွေက မင်းတို့အတွက် ဘဝမှာ ပူပင်စရာ မလိုတော့အောင် ထားနိုင်တယ် ။ငါ့ရဲ့အချစ်ကို လက်ခံကြပါ။ ခုလို ချည်ပြီး တုတ်ပြီး နှိပ်စက်ပြီးမှ ချစ်စကားပြောရတာလည်း မင်းတို့အကြောင်းကို သိနေလို့ပါ ။ ပြောပြောဆိုဆို နွဲ့နွဲ့ကိုလည်းနမ်းရင်း ချယ်ရီရဲ့ ရင်သားလေတွေ ပွတ်ပေးလိုက် ဖင်သားလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေရာ နှစ်ယောက်လုံး ထန်လာကြတော့သည်။ စိုင်းလူက ခြေထောက်တွေ ပူးချည်ထားတာတေတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကျောင်းစိမ်းလုံချည်လေးတွေကို မတင်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးတွေကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။နှစ်ယောက်လုံး ရဲ့ ဘောင်းဘီလေးတွေမှာ စိုစိစိနဲ့ ဖြစ်နေပြီး ရေမဟုတ်တာကတော့ သေချာနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ဖီးတက်ပြီး ထန်နေပြီ။ ချယ်ရီရဲ့ နို့လေးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဘက်မှ ခွကာ ပင့်တင်လိုက်ပြီး စိုင်းလူက သူ့ပစ္စည်းကို ဆွဲသွင်းလိုက် တော့သည်။ ချယ်ရီ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသော ခံစားချက်ကို ခံစားရသည်။အလွန်ကောင်းသော အရသာ ကာမ အရသာ။စိုင်းလူရဲ့ ပစ္စည်းက ချယ်ရီရဲ့ အထဲ ဝင်လာတော့ ချယ်ရီရဲ့ အော်သံလေးက တစ်ဘက်က ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ နွဲ့နွဲ့ကိုပါ ကူးစက်ကာ ဖီးဖြစ်စေသည်။
အား အ စိုင်းလူက ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းနေရာမှ အရှိန်ရလာသည် ။ ချယ်ရီရဲ့ အော်သံလေးက စိပ်လာပြီး ခံစားမှု့ကောင်းနေ သော ပုံစံက နွဲ့နွဲ့ကိုပါ ကူးစက်စေသည် ။စိုင်းလူ ချယ်ရီကို ထိုးသွင်းနေရာမှ နွဲ့နွဲ့ကို ပြောင်းကာ ချယ်ရီလို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။နွဲ့နွဲ့ အော်သံလေး ညံသွားသည်။ ခုမှ ချယ်ရီနှင့် နွဲ့နွဲ့ မိမိတို့ခံစားချင်သော ချည်နှောင် နှိပ်စက် ထိုးသွင်းပြီး လုပ်ခံရတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားရပြီ။ စိုင်းလူရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အားပါလှသည်။နွဲ့နွဲ့ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကလည်း ယိမ်းခါနေ သလောက် ဆောင့်ချက်အတိုင်း ချယ်ရီပါ ယိမ်းခါနေသည်။နွဲနွဲ့ရော ချယ်ရီပါ လောကစည်းစိမ်ကို အတူတူ ခံစားနေရသည်။
စိုင်းလူ နွဲနွဲနဲ့ ချယ်ရီကို ချည်ထားသော ကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို လက်ပြန်လက်ထိတ်ခတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်မှောက်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံးလေးနဲ့ ရိုက်ပေးရင်း တစ်လှည့်စီထိုးသွင်းကာ လောကစည်းစိမ်ကို ခံစား စေသည် ။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့တို့လည်း ခံစားမှု့တွေ အထွတ်အထိပ် ရောက်ကာ ပြီးဆုံးသွားကြသော်လည်း စိုင်းလူမှာ မပြီးနိုင်သေး။ အရှိန်ကောင်းတုန်း ရှိသေးသည်။ ချယ်ရီက လက်ပြန်လက်ထိတ်တန်းလန်းနှင့် စိုင်းလူရဲ့ ပစ္စည်းကို ဒူးထောက်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုင်းလူမှာ သဘောကျနေသည်။နွဲ့နွဲ့ကလည်း အားကျမခံ ပြုစုပေးမယ်ပြင်တော့ စိုင်းလူက နှစ်ယောက်လုံးကို ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်လှန်စေလိုက်တော့ လက်ထိတ်ခတ်ခံရတဲ့ လက်လေးတွေက အောက်ကပင့်ပေးထားသလို ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အဖုတ်လေးတွေက မို့မောက်ဖောင်းကားနေပြီး စိုင်းလူ အလိုကျ ဖြစ်နေပြီး ဖိတ်ခေါ်နေသလို။
စိုင်းလူ ချယ်ရီကို အရင်ဆုံး ထိုး သွင်းလိုက်ပြီး ကြိမ်ရိုက်ချက်ကလည်း တစ်လှည့်စီ ရိုက်ပေးနေသည်။ချယ်ရီပြီးတော့ နွဲ့နွဲ့ အလှည့် ။စိုင်းလူရဲ့ စွမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းက လည်း မြင့်မားသည်။တန်ဖိုးရှိသော ဆေးတစ်လက်ရထားသလို ။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် နှစ်ပြန်ပြီးဆုံးမှ သူလည်း ပြီးသွား တော့သည်။ ချယ်ရီနဲ့ နွဲနွဲ့ ရွာပြန်ရောက်ပြီး မကြာခင် အလှုရှင်တစ်ဦးရဲ့ ကောင်းမှု့ကြောင့် ကျောင်းဆောင်သစ်ကြီး ပေါ်လာပြီး ချယ်ရီနဲ့ နွဲ့နွဲ့တို့ကတော့ ကျောင်းအနီးက အိမ်သစ်ကြီးပေါ်မှာ နယ်မြေခံခေါင်းဆောင် စိုင်းလူ နှင့် အတူ ပျော်ရွှင်စွာ အိပ်မက်တွေကို ရင်ခုန်ကြည်နူးပျော်ရွှင်စွာနဲ့အတူဖြတ်သန်းရင်း။
Zawgyi
အိပ္မက္ ဒိုင္ယာရီ ( ဆုံး )
ခ်ယ္ရီ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ေမြးဖြားခဲ့ေပမယ့္ တာဝန္က်ရာေတာ ျမႇိဳေလးမွာ ေပ်ာ္ေနၿပီ။ေလေကာင္းေလသန႔္ ရႈရင္း ေတာင္တန္းႀကီးေတြ စိုက္ခင္းေတြ သဘာဝ အလွတရားေတြမွာ ၾကည္ႏူးေက်နပ္ေနၿပီ။ဝါသနာပါရာ ေက်ာင္းဆရာမ အလုပ္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၿပီး ဘဝကို ေက်နပ္စြာ ျဖတ္သန္းေနသည္ ။ ခ်ယ္ရီရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကို ေနာက္ကေနၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္က လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ပိတ္ လိုက္သည္။ ဘယ္သူဆိုတာ သိတယ္ေနာ္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။ မခ်ယ္က ေတာ္သားဘဲ ။ ဒါနဲ႔ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ။ ခ်စ္သူရည္းစားေတြ ရ ေနၿပီလား မခ်ယ္ ။ က်ဳပ္ကို ဘယ္သူက ခ်စ္မွာလဲ ။ေတာ္ဘဲ က်ဳပ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ အႏိုင္က်င့္ ေနတာေလ။ မခ်ယ္ကို ခ်စ္ လို႔ပါ ။ မခ်ယ္လည္း ႀကိဳက္တယ္မို႔လား ။ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ မေျပာပါဘူး ။ ခ်ယ္ရီအိမ္ေထာင္ က်ရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ယူလိုက္ေလ။ မခ်ယ္ စိတ္တိုင္းက် ျပဳစုေပးမွာေပါ့ ။ ဟုတ္ပါၿပီေတာ္ ။ ေတာ္ႀကိဳက္သလိုဘဲ ေျပာပါေတာ့ ။ ခ်ယ္ရီ ေငါ့ ေတာ့ေတာ့ေလး ေျပာလိုက္ရာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ သေဘာက်ၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ႕ ခါးေလးကို ေနာက္ကေန ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ အို ဘယ္လိုလုပ္တာ လဲ ။ လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ ေျပာရင္းဆိုရင္းကို ခ်ယ္ရီပါးေလး အနမ္းခံလိုက္ရသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနာ္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ။ ဒါ အစဘဲ ရွိေသး တယ္ ညက်ရင္ ဒီထက္ပို ျပဳစုေပးမယ္ ။ ခ်ယ္ရီပုခုံးေလးတြန႔္ၿပီးေၾကာက္ျပလိုက္ေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕အူယားၿပီးက်န္ခဲ့သည္။တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းသြားေသာ ခ်ယ္ရီ၏ တင္ပါးအလွကို ၾကည့္ၿပီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕ တေတြးၿမိဳခ်ေနရသည္ ။ လွလိုက္တာ မခ်ယ္ရယ္ ။
ညေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီ႐ြာထဲက ျပန္လာၿပီး ေက်ာင္းက အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႀကိဳးေခြေတြနဲ႔ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။ ႂကြပါရွင္ ႂကြပါ ျပဳစုဖို႔ အသင့္ပါ ရွင့္ မယ္မင္းႀကီးမ ႏႊဲု႕ႏြဲ႕ သေဘာအတိုင္းပါရွင့္ ခ်ယ္ရီ ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ သေဘာက်သြားကာ ခ်ယ္ရီ လက္ေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး တဘက္စီတိုင္မွာ ခ်ည္လိုက္ေတာ့ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ ကားကားေလးနဲ႔ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ ။ ခ်ယ္ရီရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကို ႏြဲ႕ႏြဲ႕က ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ခ်ယ္ရီရဲ႕ ကိုယ္လုံးလွလွေလးကို တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနရင္း မ်က္လုံးေလးကို စည္းေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မွ်စ္စိပ္တဲ့ အပ္ကို ခါးက ခ်ိဳးထားၿပီး ေသြးထားကာ ထိပ္လုံးေနေသာ အပ္ႏွင့္ ရင္သားေလးေတြကို ပြတ္ဆြဲလိုက္ရာ ခ်ယ္ရီၾကက္သီးေလးေတြထကာ တြန႔္လိမ္ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အပ္ဖ်ားေလးက ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြ ဆီ ေရာက္လာၿပီ။အပ္က ေသြးထားေတာ့ ထိပ္ဖ်ားေလးက စူးလဲမစူးေပမယ့္ ထိုးခံရသူမွာေတာ့ ခံစားမႈ႕က မလြယ္။
အား ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေတာင္းဆိုစမ္း ႏွိပ္စက္ဖို႔ ခ်ယ္ရီကို ႏွိပ္စက္ပါ ရွင္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ ခ်ယ္ရီရဲ႕ တင္ပါးကိူ ႐ိုက္လိုက္သည္ ။လက္ဆနဲနဲ ျပင္းေတာ့ ခ်ယ္ရီခါးေလး ေကာ့သြားသည္။ ႐ႊမ္း အား အား ခ်ယ္ရီ ေအာ္သံေလး။ ခ်ယ္ရီ ထပ္မ႐ိုက္ဘဲ ထိပ္လုံးအပ္ေလးနဲ႔ ဆြ ေပးလိုက္ျပန္သည္ ။လက္တစ္ဘက္ကလည္း ခ်ယ္ရီေပါင္ၾကားထဲကို ႏႈိက္ၿပီးကလိေပးလိုက္သည္ ။ ခ်ယ္ရီ ပါးစပ္က ညည္း သံေလး ထြက္လာသည္ ။ႏို႔ေလးေတြကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ စုပ္ေပးၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကလည္း ခ်ယ္ရီရဲ႕ တင္ပါးေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္ ။ ခ်ယ္ရီရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ကားၿပီး တိုင္တစ္လုံးစီမွာ ခ်ည္လိုက္ျပန္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခ်ယ္ရီေပါင္ရင္းကို ေခါင္းေလးတိုးဝင္ကာ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီ အေၾကာေတြ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ၿပီး အေၾကာစုံရဲ႕ ကာမ ေကာင္းျခင္း အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။
အား ေကာင္းလိုက္တာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရယ္ လာအုံးမယ္ ဒီထက္ေကာင္းတာ ႐ႊမ္း ႐ႊမ္း ႐ႊမ္း ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ႕ ႀကိမ္လုံး လက္စြမ္းျပသံ။ အား အား အား ခ်ယ္ရီ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ႕ ျပဳစုမႈ႕ေအာက္မွာ ေလာကကာမစည္းစိမ္ ခံစားရင္း ေကာင္းေနၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ႕ ပစၥည္းေလးမွာလည္ူး အရည္မ်ားနဲ႔ ႐ႊဲစိုေနၿပီ ။ မခ်ယ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနၿပီမို႔လား။ အင္း ေကာင္းတယ္ ရန္ကုန္က ရဲေမ ကလပ္နဲ႔ ဘယ္ဟာပိုေကာင္းလည္း ေျပာစမ္းပါ ေျပာေျပာဆိုဆို ခ်ယ္ရီရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြကို အဝတ္လွမ္းတဲ့ ကလစ္နဲ႔ညႇပ္လိုက္သည္ ။ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းက ခ်ယ္ရီရဲ႕ တင္ပါးေလးေတြေပၚ တစ္စက္ခ်င္း ခ်ေပးေနသည္။
အား ခ်ယ္ရီေအာ္သံေလးေတြ ထြက္ေပၚေနသည္။ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေတြထန္လာကာ ခ်ယ္ရီရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ေမႊေပးေနသလို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ေမႊေနမိသည္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္ရီရဲ႕ အစိေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ စုပ္ေပးေနရင္း ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုလည္း လွ်ာေလးနဲ႔ လွ်က္ေပးေနရာ ခ်ယ္ရီ ၿပီးေတာ့မည္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ျပဳစုေပးေနရင္း ႏြဲ႕ႏြဲ႕လက္ႏွစ္ဘက္က ခ်ယ္ရီရဲ႕ အဖုတ္ပတ္လည္ေနရာေလးေတြကို ဖိေခ်ေပးရင္း ကလိလိုက္ရာ ခ်ယ္ရီ ခါးေလးေကာ့ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ ခ်ယ္ရီေပ်ာ့ေခြသြားေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕က ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။
ေကာင္းလား မခ်ယ္ ခ်ယ္ရီ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ေမွးေနလိုက္သည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခ်ယ္ရီကို ဖက္ကာ အိပ္ေတာ့သည္။ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ ေတာ့ မနက္ဖန္က်ရင္ ဟိုဘက္႐ြာ သြားစရာရွိေသးတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ခ်ယ္ရီႏွင့္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ႐ြာကထြက္လာခ်ိန္ ခ်ယ္ရီရဲ႕ စိတ္ထဲ ေနာက္က တစ္စုံတစ္ေယာက္လိုက္လာသလို ခံစားရသည္။စိတ္ထဲမသိုးမသန႔္ ျဖစ္မိသည္။ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းေျမာင္းေနသည့္ အလား။ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း းျဖတ္သြားျဖတ္လာ မရွိေပ။ေတာင္ေလွကားထစ္ စိုက္ခင္းေတြႏွင့္ ေတာတန္းေလးသစ္ပင္ေတြက အုံ႔ဆိုင္းမႈိင္းေနသည္။ ေတာတန္းေလးက ပိုထူလာသည္။အရင္တုန္းက သြားဖူးေသာ္လည္း အခုတစ္ခါ သြားရတာ စိတ္ထဲ စိုး႐ြံ႕ သလို ခံစားရသည္။ အေတြးမဆုံးေသး။
ဟိတ္ မလူတ္နဲ႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ေျမႇာက္ထား။ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ အလန႔္တၾကား ျဖစ္ကာ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ဒူးေလးေတြ ေထာက္ကာ ေခါင္းငုံ႔ထားၾကသည္။လက္နက္ကိုင္ ေပ်ာက္က်ားဝတ္စုံေတြနဲ႔ လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိမည္။ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ ကာ ထြက္လာၾကသည္။ ဒီေကာင္မေတြကို ႀကိဳးတုတ္လိုက္။လူႏွစ္ေယာက္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို လက္ျပန္ႀကိဳးမ်ား တင္းၾကပ္စြာ တုတ္လိုက္သည္။ရင္သားေတြကို စူထြက္လာေအာင္ ေသခ်ာထပ္တုတ္ၾကသည္။ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္။ မင္းတို႔ ဘယ္ကလာတာလဲ။ ဟို ဘက်ရွာကပါ ။ ဟုတ္လို႔လား မွန္မွန္ေျဖ။ ေျပာေျပာဆိုဆို အနီးအနားမွာ ေပါက္ေနေသာ ႀကိမ္ပင္မွ ႀကိမ္လုံးတစ္လုံးကို ခုတ္ကာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕အား တစ္ခ်က္စီ လႊဲ႐ိုက္လိုက္သည္။
႐ႊမ္း ႐ႊမ္း အားအား အျဖဴအစိမ္း ဝတ္စုံေလးေတြနဲ႔ ႀကိဳးတုတ္ခံေနရေသာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ အတူ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခုလို စစ္သားေတြ ေသနတ္ေတြၾကားမွာ တကယ္တန္း ႀကိဳးတုတ္ႏွိပ္စက္ခံရေသာအခါ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေတာ့ မသိ။ ခ်ယ္ရီကေတာ့ ေၾကာက္တာက သပ္သပ္ ရင္ခုန္စိတ္လူပ္ရွားၿပီး တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္။ မင္းတို႔က သူလွ်ိဳေတြလား မဟုတ္ပါဘူးရွင္ ေက်ာင္းဆရာမေတြပါ မွန္မွန္ေျပာေနာ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေပၚကို ႀကိမ္႐ိုက္ခ်က္ေတြ က်လာ ျပန္သည္။ ႐ႊမ္း ႐ႊမ္း အား အ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူမွာ သံခေမာက္ေဆာင္းထားၿပီး မ်က္ႏွာကို အမဲေရာင္မ်ား ျခယ္ကာ ႐ုပ္ဖ်က္ ထားေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေပ။ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားေသာ ႀကိဳးစေတြကို ေနာက္မွ ကိုင္ၿပီး ခ်ယ္ရီရဲ႕ ညာဘက္ေျခေထာက္ႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ႕ ဘယ္ေျခေထာက္ကို ပူးခ်ည္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေစသည္။ေနာက္ကေနၿပီး မထင္ရင္ မထင္သလို ႀကိမ္လုံးႏွင့္ တင္ပါးေတြကို ႐ိုက္လာသည္။ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕မွာ ႏြားႏွစ္ေကာင္ကို သခင္က ႐ိုက္ေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။
စခန္းေရာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က သူေနထိုင္ရာ အိမ္ဆီေခၚသြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားရာမွ ျဖည္ေပး ၿပီး လက္ေတြကို ပူးခ်ည္ကာ ထုတ္တန္းမွာ တြဲေလာင္းခ်ည္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ေက်ာခ်င္းကပ္ခါ ႀကိဳးနဲ႔တြဲၿပီး ခါးေတြ ခ်ည္ေထာက္ေတြကိုပါတြဲခ်ည္လိုက္သည္။ ဘယ္လိုလဲ ႀကိဳးခ်ည္ခံရတာ ေကာင္းလား။ႀကိဳက္လား။မွန္မွန္ေျပာ။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ခ်ယ္ရီနဲ႔ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို စိတ္ႀကိဳက္ခ်ည္တုတ္ၿပီးေတာ့ ေရကိုတစ္လွည့္စီ တိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ေရပုံးႀကီးတစ္ပုံးနဲ႔ ေခါင္းေပၚမွ ေလာင္းခ်လိုက္ရာ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲႏြဲရဲ႕ ေရစိုေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ အလွက ပိုမိုေပၚလြင္လာၿပီး ဆန႔္က်င္ဘက္ ပုရိသတို႔ကို ပိုမို ဆြဲေဆာင္ေစၿပီး လိင္စိတ္ႂကြေစသည္။
ေခါင္းေဆာင္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ႏြဲႏြဲ႕ရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြကို တစ္လွည့္စီပြတ္သပ္ဆုတ္ေခ်ေပးေနရာ နဂိုကတည္းက ဓာတ္ခံရွိေသာ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲ႕ မွာ စိတ္ႂကြလာေတာ့သည္။စိတ္ႂကြလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေက်ာခ်င္းအပ္ကာ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရတဲ့ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြကို ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ႐ိုက္ၿပီး ကလိေပးေနရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ေၾကာက္စိတ္ေတြေပ်ာက္ၿပီး ထန္လာရာ ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြမွာ တင္းၿပီး စူထြက္လာေတာ့သည္။ အေျခအေနကို ရိပ္စားမိေသာ ေခါင္းေဆာင္က ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲရဲ႕ အျဖဴအက်ီ ၤ ေလၤး ေတြကို ဓားနဲ႔ ခြဲထုတ္လိုက္ရာ တင္းမာစူထြက္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကြယ္ဝွက္ထားတဲ့ အလွ တရား စိတ္ဆႏၵေတြ ျငင္းဆန္လို႔မရေအာင္ ေပၚလြင္လာေလသည္။ မင္းတို႔ ခႏၶာကိုယ္ေလးေတြက သိပ္လွတာဘဲ ။ ႏွစ္ေယာက္ စလုံးကို ငါခ်စ္သြားၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ယူမယ္။ေျပာေျပာဆိုဆို ခ်ယ္ရီကို နမ္းၿပီး ႏြဲႏြဲ႕ႏို႔ေလးေတြကို ေခ်ေပးေနသည္။ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ ဖင္ေလးေတြကို စိတ္ႀကိဳတ္ပြတ္သပ္ေနျပန္သည္။
မင္းတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ငါသိၿပီးသား မင္းတို႔ရဲ႕ စိတ္ေတြကိုလည္း ငါနားလည္တယ္။ ေျပာေျပာဆိုဆို ေရပုံးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး အေပၚ ေလာင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။ ငါ ေရသြားခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္။ၿပီးရင္မင္းတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ ျဖစ္ေစရမယ္။ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ ထြက္ သြားေတာ့ မခ်ယ္ ေျပာေလ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေတာ့ မသိဘူး မခ်ယ္ေတာ့ သေဘာက်ေနၿပီ သတ္ေတာ့ မသတ္ ေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေတာ့ ေၾကာက္ေနတယ္ မခ်ယ္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အသံကို ၾကားဖူးသလိုလိုဘဲေနာ္။ မခ်ယ္ေတာ့ မ မွတ္မိဘူး။ ခဏၾကာေတာ့ ေျခသံၾကားလိုက္ရၿပီး ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူ ဝင္လာသည္။ ဟင္ စိုင္းလူ ဟုတ္တယ္ ငါစိုင္းလူဘဲ ။ တစ္ ရက္က ညပိုင္းေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ မင္းတို႔ အခန္းထဲက အသံေတြၾကားၿပီး မီးလင္းေနလို႔ ငါၾကည့္လိုက္တာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ မင္းတို႔ အေၾကာင္းေတြကို သိခဲ့ရၿပီး ဆရာမေလး႐ြာေရာက္တဲ့ေန႔ကတည္းက ငါရဲ႕အခ်စ္ေတြ စိတ္ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝေတာ့မယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရ ၿပီး ခုလို ဖမ္းခဲ့တာဘဲ။
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ခ်စ္တယ္။ငါပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြက မင္းတို႔အတြက္ ဘဝမွာ ပူပင္စရာ မလိုေတာ့ေအာင္ ထားႏိုင္တယ္ ။ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ကို လက္ခံၾကပါ။ ခုလို ခ်ည္ၿပီး တုတ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ၿပီးမွ ခ်စ္စကားေျပာရတာလည္း မင္းတို႔အေၾကာင္းကို သိေနလို႔ပါ ။ ေျပာေျပာဆိုဆို ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုလည္းနမ္းရင္း ခ်ယ္ရီရဲ႕ ရင္သားေလေတြ ပြတ္ေပးလိုက္ ဖင္သားေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္နဲ႔ ဆြေပးေနရာ ႏွစ္ေယာက္လုံး ထန္လာၾကေတာ့သည္။ စိုင္းလူက ေျခေထာက္ေတြ ပူးခ်ည္ထားတာေတေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ေလးေတြကို မတင္ၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးေတြကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္လုံး ရဲ႕ ေဘာင္းဘီေလးေတြမွာ စိုစိစိနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီး ေရမဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဖီးတက္ၿပီး ထန္ေနၿပီ။ ခ်ယ္ရီရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဘက္မွ ခြကာ ပင့္တင္လိုက္ၿပီး စိုင္းလူက သူ႔ပစၥည္းကို ဆြဲသြင္းလိုက္ ေတာ့သည္။ ခ်ယ္ရီ တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ မခံစားဖူးေသာ ခံစားခ်က္ကို ခံစားရသည္။အလြန္ေကာင္းေသာ အရသာ ကာမ အရသာ။စိုင္းလူရဲ႕ ပစၥည္းက ခ်ယ္ရီရဲ႕ အထဲ ဝင္လာေတာ့ ခ်ယ္ရီရဲ႕ ေအာ္သံေလးက တစ္ဘက္က ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုပါ ကူးစက္ကာ ဖီးျဖစ္ေစသည္။
အား အ စိုင္းလူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးသြင္းေနရာမွ အရွိန္ရလာသည္ ။ ခ်ယ္ရီရဲ႕ ေအာ္သံေလးက စိပ္လာၿပီး ခံစားမႈ႕ေကာင္းေန ေသာ ပုံစံက ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကိုပါ ကူးစက္ေစသည္ ။စိုင္းလူ ခ်ယ္ရီကို ထိုးသြင္းေနရာမွ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကို ေျပာင္းကာ ခ်ယ္ရီလို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေအာ္သံေလး ညံသြားသည္။ ခုမွ ခ်ယ္ရီႏွင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ မိမိတို႔ခံစားခ်င္ေသာ ခ်ည္ေႏွာင္ ႏွိပ္စက္ ထိုးသြင္းၿပီး လုပ္ခံရတဲ့ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားရၿပီ။ စိုင္းလူရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း အားပါလွသည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးကလည္း ယိမ္းခါေန သေလာက္ ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ခ်ယ္ရီပါ ယိမ္းခါေနသည္။ႏြဲႏြဲ႕ေရာ ခ်ယ္ရီပါ ေလာကစည္းစိမ္ကို အတူတူ ခံစားေနရသည္။
စိုင္းလူ ႏြဲႏြဲနဲ႔ ခ်ယ္ရီကို ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးကို လက္ျပန္လက္ထိတ္ခတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ေမွာက္ခိုင္းၿပီး ႀကိမ္လုံးေလးနဲ႔ ႐ိုက္ေပးရင္း တစ္လွည့္စီထိုးသြင္းကာ ေလာကစည္းစိမ္ကို ခံစား ေစသည္ ။ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တို႔လည္း ခံစားမႈ႕ေတြ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ကာ ၿပီးဆုံးသြားၾကေသာ္လည္း စိုင္းလူမွာ မၿပီးႏိုင္ေသး။ အရွိန္ေကာင္းတုန္း ရွိေသးသည္။ ခ်ယ္ရီက လက္ျပန္လက္ထိတ္တန္းလန္းႏွင့္ စိုင္းလူရဲ႕ ပစၥည္းကို ဒူးေထာက္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္ရာ စိုင္းလူမွာ သေဘာက်ေနသည္။ႏြဲ႕ႏြဲ႕ကလည္း အားက်မခံ ျပဳစုေပးမယ္ျပင္ေတာ့ စိုင္းလူက ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္လွန္ေစလိုက္ေတာ့ လက္ထိတ္ခတ္ခံရတဲ့ လက္ေလးေတြက ေအာက္ကပင့္ေပးထားသလို ျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ အဖုတ္ေလးေတြက မို႔ေမာက္ေဖာင္းကားေနၿပီး စိုင္းလူ အလိုက် ျဖစ္ေနၿပီး ဖိတ္ေခၚေနသလို။
စိုင္းလူ ခ်ယ္ရီကို အရင္ဆုံး ထိုး သြင္းလိုက္ၿပီး ႀကိမ္႐ိုက္ခ်က္ကလည္း တစ္လွည့္စီ ႐ိုက္ေပးေနသည္။ခ်ယ္ရီၿပီးေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ အလွည့္ ။စိုင္းလူရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းက လည္း ျမင့္မားသည္။တန္ဖိုးရွိေသာ ေဆးတစ္လက္ရထားသလို ။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ျပန္ၿပီးဆုံးမွ သူလည္း ၿပီးသြား ေတာ့သည္။ ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲႏြဲ႕ ႐ြာျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ အလႈရွင္တစ္ဦးရဲ႕ ေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး ေပၚလာၿပီး ခ်ယ္ရီနဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းအနီးက အိမ္သစ္ႀကီးေပၚမွာ နယ္ေျမခံေခါင္းေဆာင္ စိုင္းလူ ႏွင့္ အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ အိပ္မက္ေတြကို ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔အတူျဖတ္သန္းရင္း။
Leave a Reply