အသုံးမနာသေးတဲ့ ပစ္စည်းကြီး ကျွန်တော့်ထက် အသက်(၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန့်တို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမသန့် ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတည့် တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့. ကျွန်တော်အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမသန့်တို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမသန့် ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့…