အရမ်းထန်လို့လေ မီးရောင်စုံလင်းလိုက်မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲလူးလွန့်ပြီစိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက်ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကိုလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်ဆက်ဆီကျကျအကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏စူးစိုက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲအလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ ” ဟယ်..သန္တာ..” ” ကောင်မရီး… တစ်ယောက်ထဲလာကဲနေတယ် ကြည့်စမ်း ..ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး..” ကေသီတစ်ယောက် သန္တာကို ခါးဖက်ပြီး ပါးကိုအနမ်းတစ်ပွင့်ချွေကာ လူကြားထဲမှအပြင်သို့ နှစ်ယောက်သားတိုးထွက်လာလိုက်သည်။ တီးလုံးသံဝေးတဲ့နေရာရောက်တော့မှ သန္တာ့ကို ” ငါစိတ်ရှုပ်လို့ထွက်လာတာပါကောင်မရယ်.. နင်ကကော ဘယ်သူနဲ့လဲ ..နင့်ဘဲပါလား ..” ” ဟိုဘဲကိုခေါက်ထားလိုက်ပြီဟ.. အခုက ဟိုတစ်လောကတွေ့တဲ့တစ်ယောက်နဲ့လာတာ.. သူတို့ကဝိုင်းမှာထိုင်သောက်နေတယ် ငါကနင့်ကိုတွေ့လို့လာခေါ်တာ..” ” အေးပါကောင်မရယ် သွားမယ်..” ဟု ပြောလိုက်ပီး ဘေးရှိဝိတ်တာတစ်ယောက်ကို ” မောင်လေး.. အမဝိုင်းကိုနေရာလေးရွှေ့ပေးပါ..” သန္တာခါးကိုဖတ်ပီး သူတို့ဝိုင်းသို့လိုက်သွားလိုက်သည်။ ဝိုင်းသို့ရောက်သော် သန္တာက ဘဲတစ်ဘွေပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ” ဒါငါ့ချစ်ချစ်လေ…