အထာပေးတဲ့ဆော် အခန်းတံခါး ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူ နံငယ်ပိုင်းလေးသာ ပတ်ထားသည့် သူ … မ… လို့ခေါ်တဲ့ သက်ထား က သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။မောင်… ကြာတယ်ကွာမီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ… မ…ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့ကျောင်းဆင်းတာလဲ နောက်ကျတယ်သူမအရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်လျှက်ရှိနေတဲ့ ရဲလေးကိုသက်ထားကလဲခါးကနေပွေ့ဖက်ထားသည်။မကဒီနေ့ပြန်ရောက်တာစောသားပဲအင်း …မ …စောစောပြန်ခဲ့တယ်အတန်းချိန်လဲမရှိလို့ နောက်ပြီး မောင့်… အတွက်အဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်လေတကယ်လဲ… မ …က သူ့အတွက်အဆင့်သင့်ဖြစ်နေပါပြီဆံပင်အုံကောင်းကောင်းကြီးတွေကိုဖြန့်ချထားတဲ့… မ… ကအခါတိုင်း ကျောင်းကို လာသလိူ ဆံထုံး ထုံ့း့ပြီး အိနြေ္ဒကြီးတစ်ခွဲသားနဲ့ မဟုတ်ချေ … မ …(သက်ထား) က သူ့တို့ ဆရာမ အသက် သုံးဆယ် စွန်းရုံလေးသာရှိသေးတဲ့ ကျူတာဆရာမ တစ်ယောက်။ ရင်ဖုံး အကျီၤ ၤလေးဝတ်ပြီး လုံချည်ကိုစင့်နေအာင်စည်းကာ စာပြတဲ့…