Tag: မနေနိုင်မထိုင်နိုင်

မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ကျူးတဲလေးမှာနေရတဲ့ဒေါ်တင်တို့မိသားစုလေးမှာအိပ်ယာကိုတောင်ပေါင်းပြီးအိပ်ရသည့်ဘဝ။သမီးနှင့်သမက်ကသူ့ဘေးမှာအိပ်သည်။သူတို့လည်းလင်မယားဘဝသီးခြားလွတ်လွတ်လပ်လပ်အိပ်ချင်ရှာကြပေလိမ့်မည်။ဒေါ်တင်မှာအသက်၄၅ဝန်းကျင်ထဲရောက်ပြီးသမီးဖြစ်သူညိုညိုမှာ၂၄ သားမက်က၂၆ဖြစ်သည်။ဒေါ်တင်ကလမ်းထိပ်မှာကွမ်းယာဆိုင်ဖွင့်ထားပြီးသမီးကသူ့ဆိုင်အဖီတွင်အကြော်ကြော်ရောင်းသာ်။သားမက်ဖြစ်သူထွန်းလှက တစ်နေကုန်ဆိုက်ကားနင်း၍အိမ်စားစရိတ်ကပြေလည်ပေမယ့်အိမ်ငှားဖို့ဝယ်ဖို့ကတော့ မတတ်နိုင်သေး။လင်ဖြစ်သူဆုံးသွားတာ၂နှစ်ကျော်ပေမယ့်ဒေါ်တင်ကတော့သူယောကျာ်းကိုသတိရတမ်းတတုန်းပင်။လင်ဖြစ်သူသက်ရှိထင်ရှားရှိစဉ်ကတော့ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ပေမယ့်သူ့အပေါ်အချစ်မလျော့ ။ သမီးသားမက်နဲ့ပေါင်းအိပ်ရလို့ညတိုင်းလင်မယားနှစ်ယောက်မဆက်ဆံနိုင်ပေမယ့်သူမကိုထွေးဖက်အိပ်တတ်တာကိုတမ်းတနေမိဆဲ…..။သမီးနှင့်သမက်ကလည်းညဖက်မအေနဲ့လွတ်လပ်စွာမအိပ်ရတော့နေ့ဘက် ထွန်းလှထမင်းပြန်စားချိန်လေးသမီးညိုညိုကိုဝင်ခေါ်ကာ အိမ်၌လိုးပွဲကျင်းပတတ်သည်ကိုဒေါ်တင်ရိပ်မိသလိုစိတ်ကူးထဲ၌လည်းလင်တော်မောင်ရှိတုန်းကယုယပုံများကိုမြင်ယောင်မိသေးသည်။ ယခုလည်းဘေး၌အိပ်မောကျနေသောသမီးနှင့်သမက်ကိုကြည့်ယင်းဒေါ်တင်တစ်ယောက်အတွေးများစွာနှင့်အိပ်မရ..။သမီးဖြစ်သူမှာအကြော်ရောင်းရသူ့ဆိုင်ကူရမို့ပင်ပန်း၍နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေရှာသည်။သားမက်ထွန်းလှကတော့နဂိုကအအိပ်မက်၊အအိပ်ကြမ်းသလိုညနေအပန်းပြေဘီအီး၂၀၀ဖိုး၃၀၀ဖိုးအရှိန်နှင့်ဟောက်သံပင်ထွက်နေပြီ။အအိပ်ကြမ်းသောသားမက်ထွန်းလှမှာပုဆိုးလှန်၍လီးတံကြီးပင်ပေါ်နေချေပြီ။ခုလိုပူးကပ်အိပ်ရသည်မို့မမြင်ချင်မှအဆုံးရိုးနေပေမယ့်လင်ယောကျာ်းကိုတမ်းတမိချိန်တော့သားမက်လီးကြီးကိုညမီးမှိန်မှိန်အောက်တွေ့ရတိုင်းရမ္မက်ခိုးဝေရစမြဲ။တရားဖက်ရမယ့်အရွယ်ဆိုပေမယ့်ကိလေသာလက်ကျန်များက ဒေါ်တင့်ကို နှိုးဆွနေသည်။ ညနေကရေနွေးကြမ်းအသောက်များ၍မျက်စိကြောင်နေရသည့်ကြားထဲဆီးကပါထွက်ချင်လာသောဒေါ်တင်လည်းခြင်ထောင်အသာလှပ်၍နောက်ဖေးရေကပြင်သို့အပေါ့သွားထွက်လာခဲ့သည်။ အပေါ့သွားပြီး၍အဖုတ်ရေဆေးပြီးခြင်ထောင်နားပြန်လာစဉ်မှာပင်မီးကပျက်သွားသည်။မနက်မှမီးပြန်လာတော့မည်ဟုဒေါ်တင်တွေးရင်းခြင်ထောင်အလှပ်တွင်သားမက်ထွန်းလှ၏လီးတံကိုလက်နှင့်မတော်တဆခတ်မိသွားသည်။ ရုတ်ခနဲလက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ပေမယ့်ဒေါ်တင့်မသိစိတ်နှင့်ကာမဂုဏ်ကပြန်ကိုင်မိစေရန်နှိုးဆော်နေသည်။ထွန်းလှကတော့အဟောက်မပျက်။သမီးကလည်းအိပ်မောကျဆဲ။မနိုးလောက်ပါဘူးလေဟဒေါ်တင်အားတင်းရင်းထွန်းလှ၏လီူတံကြီးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ကြည့်ပါဦး..ငါ့လင်နဲ့နင်လားငါလားပဲ ဟုဒေါ်တင်မှတ်ချက်ပြုရင်းထွန်းလှလီးတံကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ထွန်းလှ၏လီးတံကြီးသည်တဖြည်းဖြည်းမာလာကာငေါက်ခနဲဆတ်ခနဲဖြင့်ထောင်မတ်လာသည်။လူကတော့ဟောက်တုန်း။ဒေါ်တင့်လည်းရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့်လီးတံကြီးကိုဖွဖွကိုင်ကာအထက်အောက်ညင်သာစွာဂွင်းထုကြည့်သည်။လီးတံကြီးကတင်းပြီးမာလာကာအရည်ကြည်စို့စို့ထွက်လာသည်ကိုလက်နဲ့စမ်းရင်းသိလိုက်ရသည်။အမှောင်ထဲမျက်လုံးကျင့်သားရလာတော့သမီးဖြစ်သူထွန်းလှကိုကျောပေးအိပ်နေတာတွေ့ရတော့ဒေါ်တင်နည်းနည်းစိတ်ရဲသွားမိသည်။ထို့ကြောင့်ထောင်မတ်နေသောထွန်းလှ၏လီးတံကြီးကို လျာဖျားလေးနှင့်အယာယက်ကြည့်မိသည်။ဒစ်ထိပ်လေးကိုဖွေဖွလေးငုံကြည့်သည်။ထွန်းလှတစ်ယောက်ဆတ်ခနဲတွန့်သွားပေမယ့်အဟောက်သံကမပြတ်။ထွန်းလှတော်ရုံမနိုးတတ်သည့်အပြင်အရက်အရှိန်ပိနေသည်ကိုအခွင့်ယူကာဒေါ်တင့်လည်း လီးတံကိုဖွဖွယွယွစုပ်ငုံတော့သည်။အရမ်းတော့အားမပါရဲ။သမီးနိုးမှာကြောက်ရသေးသည်။ လီးတံကြီးကို ငတ်ထားသမျှအတိုးချ ငုံခဲရင်း မိမိစောက်ဖုတ်ကိုလည်းပြန်လည်ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ထွန်းလှလီးတံကြီးမိမိတံတွေးများစိုရွဲနေတော့မှဒေါ်တင်လည်းအစုပ်ရပ်ပြီး အပေါ်မှအသာအယာခွ၍ လီးတံနှင့်အဖုတ်ဝကိုတေ့လိုက်သည်။တေ့ပြီဆိုမှအသာအယာဖိချလိုက်တော့လီးတံစိုရွဲရွဲက အသာအယာပင်ဝင်သွားသည်။ အရင်းထိတော့မသွင်းရဲ။ထွန်းလှပေါ်လူဝတ်ပိသွားရင်နုးသွားနိုင်သည်။ဒေါ်တင်လည်းစိတ်ရှိလက်ရှိမလိုးရပေမယ့် ယခုလက်ရှိကိုပင်ရောင့်ရဲ အရဲကိုး၍ ဖွဖွလေးအပေါ်ကဆောင့်ကြည့်သည်။အလိုးမခံရတာကြာသောကြောင့်လီးတံ၏မာတင်းသောအထိအတွေ့ကဒေါ်တင့်ကိုအထိုက်အလျောက်ကျေနပ်မှုရရှိစေသည်။ဒေါ်တင့်လည်းအချိန်ဆွဲမရမှန်းသိသောကြောင့်အာသာပြေလောက်အပေါ်မှခပ်သွက်သွက်လေးအထုတ်အသွင်းညှောင့်လိုးသည်။ ကောင်းကောင်းနှင့်ညှောင့်လိုးရင်းမှထွန်းလှလည်းဟောက်ရင်းပင်လီးတံကြွကြွတက်လာပြီးဒေါ်တင့်၏စောက်ဖုတ်ထဲသုတ်ရည်နွေးနွေးလေးစီးဝင်လာသည်ကိုခံစားရ၍ အထိတ်တလန့်မြန်မြန်ပြန်ချွတ်လိုက်သည်။တော်သေးသည်။ထွန်းလှကောသမီးကောမနိုး။ဒေါ်တင်လည်းစောက်ဖုတ်ဝကစီးကပ်နေသောသုတ်ရည်များကိုလက်ဖြင့်အသာစမ်း၍ရေကပြင်၌ပြောင်စင်အောင်ဆေးကြောလိုက်သည်။ပြီးမှခြင်ထောင်ထဲအသာပြန်ဝင်ကာဟန်မပျက်အိပ်နေလိုက်တော့သည် ……… ပြီး။   Zawgyi   မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ က်ဴးတဲေလးမွာေနရတဲ့ေဒၚတင္တို႔မိသားစုေလးမွာအိပ္ယာကိုေတာင္ေပါင္းၿပီးအိပ္ရသည့္ဘဝ။သမီးႏွင့္သမက္ကသူ႔ေဘးမွာအိပ္သည္။သူတို႔လည္းလင္မယားဘဝသီးျခားလြတ္လြတ္လပ္လပ္အိပ္ခ်င္ရွာၾကေပလိမ့္မည္။ေဒၚတင္မွာအသက္၄၅ဝန္းက်င္ထဲေရာက္ၿပီးသမီးျဖစ္သူညိဳညိဳမွာ၂၄ သားမက္က၂၆ျဖစ္သည္။ေဒၚတင္ကလမ္းထိပ္မွာကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီးသမီးကသူ႔ဆိုင္အဖီတြင္အေၾကာ္ေၾကာ္ေရာင္းသာ္။သားမက္ျဖစ္သူထြန္းလွက တစ္ေနကုန္ဆိုက္ကားနင္း၍အိမ္စားစရိတ္ကေျပလည္ေပမယ့္အိမ္ငွားဖို႔ဝယ္ဖို႔ကေတာ့ မတတ္ႏိုင္ေသး။လင္ျဖစ္သူဆုံးသြားတာ၂ႏွစ္ေက်ာ္ေပမယ့္ေဒၚတင္ကေတာ့သူေယာက်ာ္းကိုသတိရတမ္းတတုန္းပင္။လင္ျဖစ္သူသက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္ကေတာ့ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ေပမယ့္သူ႔အေပၚအခ်စ္မေလ်ာ့ ။ သမီးသားမက္နဲ႔ေပါင္းအိပ္ရလို႔ညတိုင္းလင္မယားႏွစ္ေယာက္မဆက္ဆံႏိုင္ေပမယ့္သူမကိုေထြးဖက္အိပ္တတ္တာကိုတမ္းတေနမိဆဲ…..။သမီးႏွင့္သမက္ကလည္းညဖက္မေအနဲ႔လြတ္လပ္စြာမအိပ္ရေတာ့ေန႔ဘက္ ထြန္းလွထမင္းျပန္စားခ်ိန္ေလးသမီးညိဳညိဳကိုဝင္ေခၚကာ အိမ္၌လိုးပြဲက်င္းပတတ္သည္ကိုေဒၚတင္ရိပ္မိသလိုစိတ္ကူးထဲ၌လည္းလင္ေတာ္ေမာင္ရွိတုန္းကယုယပုံမ်ားကိုျမင္ေယာင္မိေသးသည္။ ယခုလည္းေဘး၌အိပ္ေမာက်ေနေသာသမီးႏွင့္သမက္ကိုၾကည့္ယင္းေဒၚတင္တစ္ေယာက္အေတြးမ်ားစြာႏွင့္အိပ္မရ..။သမီးျဖစ္သူမွာအေၾကာ္ေရာင္းရသူ႔ဆိုင္ကူရမို႔ပင္ပန္း၍ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနရွာသည္။သားမက္ထြန္းလွကေတာ့နဂိုကအအိပ္မက္၊အအိပ္ၾကမ္းသလိုညေနအပန္းေျပဘီအီး၂၀၀ဖိုး၃၀၀ဖိုးအရွိန္ႏွင့္ေဟာက္သံပင္ထြက္ေနၿပီ။အအိပ္ၾကမ္းေသာသားမက္ထြန္းလွမွာပုဆိုးလွန္၍လီးတံႀကီးပင္ေပၚေနေခ်ၿပီ။ခုလိုပူးကပ္အိပ္ရသည္မို႔မျမင္ခ်င္မွအဆုံး႐ိုးေနေပမယ့္လင္ေယာက်ာ္းကိုတမ္းတမိခ်ိန္ေတာ့သားမက္လီးႀကီးကိုညမီးမွိန္မွိန္ေအာက္ေတြ႕ရတိုင္းရမၼက္ခိုးေဝရစၿမဲ။တရားဖက္ရမယ့္အ႐ြယ္ဆိုေပမယ့္ကိေလသာလက္က်န္မ်ားက ေဒၚတင့္ကို ႏႈိးဆြေနသည္။ ညေနကေရေႏြးၾကမ္းအေသာက္မ်ား၍မ်က္စိေၾကာင္ေနရသည့္ၾကားထဲဆီးကပါထြက္ခ်င္လာေသာေဒၚတင္လည္းျခင္ေထာင္အသာလွပ္၍ေနာက္ေဖးေရကျပင္သို႔အေပါ့သြားထြက္လာခဲ့သည္။ အေပါ့သြားၿပီး၍အဖုတ္ေရေဆးၿပီးျခင္ေထာင္နားျပန္လာစဥ္မွာပင္မီးကပ်က္သြားသည္။မနက္မွမီးျပန္လာေတာ့မည္ဟုေဒၚတင္ေတြးရင္းျခင္ေထာင္အလွပ္တြင္သားမက္ထြန္းလွ၏လီးတံကိုလက္ႏွင့္မေတာ္တဆခတ္မိသြားသည္။ ႐ုတ္ခနဲလက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ေဒၚတင့္မသိစိတ္ႏွင့္ကာမဂုဏ္ကျပန္ကိုင္မိေစရန္ႏႈိးေဆာ္ေနသည္။ထြန္းလွကေတာ့အေဟာက္မပ်က္။သမီးကလည္းအိပ္ေမာက်ဆဲ။မႏိုးေလာက္ပါဘူးေလဟေဒၚတင္အားတင္းရင္းထြန္းလွ၏လီူတံႀကီးကိုဖြဖြေလးကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ၾကည့္ပါဦး..ငါ့လင္နဲ႔နင္လားငါလားပဲ…

မနေနိုင်မထိုင်နိုင် လှလှ ပြန်ပြီလား.. “ဟုတ်ဆရာမ…အိမ်မှာ အဖေတစ်ယောက်တည်းမို့´´ ဆရာမလှလှသည် အမှတ်၂ ရပ်ကွက်၌ တိုက်ခန်းငှားနေသည်။အဖေရောဂါသည်ကြီးကိုပြုစုရသည်။ဆရာမလှလှမှာ အသက်၃၀ကျော် ခပ်ချောချောဖြစ်သည်။သူ့အဖေသည် အသက်၅၀ကျော် ခြေထောက်များကိုလေဖြတ်ထားသည်။ဆရာမသည် သဘောကောင်းသူဖြစ်၍အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေများသူ ဖြစ်သည်။ကျောင်းမှ ဆရာ ဆရာမများကလည်းချစ်ခင်ကြသည်။ ဆရာမများကျောင်းအားလပ်ရပ်များတွင် ဆရာမလှလှကိုကူညီရင်း ဆရာမလှလှအိမ်တွင် ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြသည်။အဘိုးကြီးကို ဝိုင်းဝန်းပြုစုကြသည်။ဆရာမ၏အခင်မင်ရဆုံး မိတ်ဆွေမှာ ဆရာမဒေါ်သက်ဖြစ်သည်။ ဒေါ်သက်သည် ဆရာမလှလှနှင့် ဘဝချင်းတူညီသူဖြစ်သည်။ဒေါ်သက် ငယ်ရွယ်စဉ်ကပင် မိဘများဆုံးပါးခဲ့ရာ ဆွေမျိုးများကပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။ယခုအခါ မြို့ကျောင်းတွင်တာဝန်ကျ၍ အဆောင်တွင် နေထိုင်ရသူဖြစ်သည်။ဒေါ်သက်သည်အခြားဆရာ ဆရာမများနှင့်မတူ အဆို အက မယ်ပြိုင်ပွဲများတွင် ဆုရရှိသူဖြစ်၍ ကျောင်းပွဲများရှိလျှင်ကျောင်းသူများကိုအဆိုအက သင်ပေးရသူဖြစ်သည်။ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍ သူ၏နက်မောင်လှသောဆံပင်များကို ထုံးထားသည်မှာခန့်ညားလှသည်။နေ့ခင်းအချိန်များသည် ဆရာမဒေါ်သက်၏ ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ ဆရာမ၏ကျောင်းစိမ်းအကျီ ၤမှာအလွန်ပါးလွှာသည်။မနက်ကျောင်းလာလျှင်လက်ရှည်အကျီ ၤအပါးကိုအပေါ်မှ ဝတ်လာသော်လည်း နေ့ခင်းအချိန်တွင် အပေါ်အကျီၤကိုချွတ်၍နေတတ်သည်။ထိုအခါ ကျောင်းအကျီ ၤအဖြူရောင်အောက်မှာ ထင်ရှားလှသောအနက်ရော်မြန်မာဘော်လီနှင့် ဝင်းဝါလှသောနို့အုံကြီးများကို အထင်အရှားမြင်ရချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမ၏နို့အုံအပေါ်မှ…