ဒေါ်ခင်လေး ကျနော့်ရည်းစားလှိုင်လှိုင်နှင်းနဲ့တွေ့ဖို့သူမအိမ်ဖက်ကိုကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ထွက်လာခဲ့တယ်ကျနော့်နာမည်ကဝေယံ အသက်က၂၀ ကျောင်းပြီးထားတာမကြာသေးတော့လောလောဆယ်အလုပ်အကိုင်မရှိ ၁၀၉ ၁၁၀ပေါ့ဗျာ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းက၁၉နှစ်သူမနဲ့ရည်းဖြစ်တာတစ်နှစ်လောက်ရှိပြီလှိုင်လှိုင်နှင်းတို့မိဘတွေနဲ့ကျနော့်မိဘတွေကမိတ်ဆွေတွေဖြစ်ကြပါတယ်။ လူကြီးချင်းကလည်းခင်မင်နေတော့လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့အိမ်ကိုကျနော်ကတံခါးမရှှိဓါးမရှိဝင်ထွက်သွားလာပေါ့ပြီးတော့နှစ်ဖက် မိဘတွေကလည်းသဘောတူထားတော့တခါတလေသူမတို့အိမ်နဲ့ကျနော်တို့အိမ်မှာတွေ့ကြစကားပြောကြပါတယ်။ လှိုင်လှိုင်နှင်းအမေကဒေါ်ခင်လေးအသက်၄၂နှစ်ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီအန်တီခင်လေးကခေတ်မှီပြီးပွင့်လင်းတယ် လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့အဖေကကွန်ဒေါင်းလေးစီးထောင်ထားပြီးအုတ်သဲကျောက်တိုက်တဲ့အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ သုံးစီးကိုလူငှားများကိုမောင်းခိုင်းပြီးတစ်စီးကသူကိုယ်တိုင်မောင်းပါတယ် ဦးကမနက်ဆိုကားထွက်ပြီးညမှောင်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်တယ်။ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့အိမ်ရှေ့မှာဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီးခြံထဲဝင်လာခဲ့တယ်။လှိုင်လှိုင်နှင်းကအိမ်ရှေ့ကဒန်းလေးပေါ်မှာထိုင်နေတယ်။ ကျနော်သူမဘေးမှာထိုင်ပြီးကျနော်တို့စကားပြောနေလိုက်ကြတယ်။ကျနော့်ယောက္ခမလောင်းဒေါ်ခင်လေးကအငြိမ်နေတတ် သူမဟုတ်အိမ်မှုအလုပ်တစ်ခုခုလုပ်နေရမှခုလည်းကျနော်တို့ရှေ့မလှမ်းမကမ်းမှာကုန်းကွပြီးပန်းအိုးထဲကမြက်တွေကိုနှုတ်နေတယ်။ လှိုင်လှိုင်နှင်းနဲ့စကားပြောနေရာကအန်တီရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါး လေးအောက်ကကားစွင့်လုံးဝန်းတဲ့တင်ကြီးကိုမသိမသာကြည့်နေလိုက်တယ်ကျနော့်ရည်းစားလှိုင်လှိုင်နှင်းကသူမအမေလို မကိတ်လှဘော်ဒီကသာမန်လောက်ပဲရှိတာကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်းငယ်ငယ်လေးတွေထက်အန်တီမမကြီးအရွယ်တွေကို စိတ်ဝင်စားတဲ့သူကျနော်တို့ရည်းစားသက်တမ်းတစ်နှစ်ပဲရှိသေးပေမယ့်လှိုင်လှိုင်နှင်းကိုလိုးဆော်ခဲ့တာလေးငါးဆယ်ကြိမ်မကတော့ပါဘူး။ကျနော်ခုတလောဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိဘူးဗျာအန်တီခင်လေးကိုအရမ်းဖီးနေမိပြီးတခါတလေအန်တီ့ကိုဂွင်းတောင်မှန်းထုဖြစ်ခဲ့ပါတယ် “သားဝေယံရေခဏလာပါအုံးကွယ်” ပန်းအိုးမတာမနိုင်လို့ထင်ပါရဲ့အန်တီကျနော်ကိုလှမ်းခေါ်တယ်။ “လာပြီ အန်တီ” အန်တီ့နားကိုလျှောက်လာပြီးပန်းအိုးမတဲ့အခါအန်တီကဟိုနေရာမှာထားမယ်သားဆိုပြီးသူမကလည်းမကူပါတယ်။ ပန်းအိုးကလေးချက်နှစ်ယောက်မရတယ်အန်တီဝတ်ထားတာကဆွဲသားလည်ဟိုက်ဆိုတော့ငုံ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာဘရာစီယာထဲက နို့ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကိုကျနော်တစွန်းတစမြင်လိုက်ရတယ်ပန်းအိုးမနေရင်းကအန်တီရဲ့ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်အလှအပကိုခံစား ပြီးထားရမယ့်နေရာမှာပန်းအိုးကိုချလိုက်တယ်အန်တီလက်ဆေးဖို့ရေကန်ဖက်ကိုထွက်သွားတဲ့အခါပခုံးကျော်ရုံအုံထူနက်မှောင် တဲ့ဆံပင်များကဝဲခနဲဖြထွက်သွားပြီးကားစွင့်လုံးဝန်းတဲ့ အန်တီ့တင်စိုင်ကြီးတလုံးတက်တလုံးဆင်းသွားတာရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ဖြစ်နေတော့တယ် ဂလုခနဲစတွေးမြိုချပြီးဒန်းနားသွားပြီးလှိုင်လှိုင်နှင်းဘေးမှာထိုင်လိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့တနေ့ပေါ့အိမ်မှာအလှူရှိလို့လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ကိုဖိတ်ဖို့ညနေလေးနာရီလောက်မှာသူမတို့အိမ်ဖက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပြီးခြံထဲဝင်ကာတံခါးကိုပြန်ပိတ်ထားလိုက်ပြီးအိမ်ထဲကိုကျနော်ဝင်လာခဲ့တယ်။ “လှိုင်လှိုင်ရေ အန်တီ” “ဝေယံထိုင်အုံးသမီးတော့သူ့အမအိမ်သွားတာမနက်မှပြန်လာမယ်တဲ့” အန်တီကအိပ်ခန်းထဲကထမီရင်လျားနဲ့သူ့ဆီလျှောက်လာပြီးပြောတယ်။ “ဟုတ်အန်တီမနက်သားတို့အိမ်မှာအလှူရှိလို့လာဖိတ်တာပါ” ကျနော်ဆက်တီမှာထိုင်လိုက်တယ်။ရေချိုးဖို့အန်တီအိမ်ထဲကနေအိမ်ရှေ့ရေကန်ဖက်ကိုထွက်သွားတယ်။ ကျနော်ထိုင်နေရာပြူတင်းပေါက်နဲ့ရေကန်က၆ပေကျော်လောက်ပဲကွာတယ်အန်တီကရေတွေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်းချိုး ပြီးကျနော်ထိုင်နေရာဖက်ကိုကျောပေးကာထိုင်ချလို့ဆပ်ပြာကိုစိမ်ပြေနပြေတိုက်နေတာဗျာရင်လျားကိုတဖက်ကကိုင် လို့နို့တွေပါဂျီးတွန်းနေတာကျနော်ကြည့်နေရင်းကလီးတောင်လာတယ်ရေကန်ကအုတ်တံတိုင်းနဲ့နီးပြီးလုံခြုံတာတကြောင်းပြီး တော့ကျနော်ကလည်းသူမသမီးရဲ့ချစ်သူဆိုပြီးအန်တီကအေးဆေးစိမ်ပြေနပြေဂျီးတွန်းနေတာယောက္ခမလောင်းရဲ့ရေစို ကိုယ်လုံးအလှကိုကျနော်တဝကြီးရှုစားနေလိုက်တယ်။ပုဆိုးထဲကကျနော့်လီးကြီးကပေါက်ကွဲထွက်မလိုပဲတောင်မတ် နေတယ်ကျနော်ကြည့်ပြီး၃မိနစ်လောက်ကြာတော့အန်တီရေချိုးတာကိုလက်စသတ်ပြီးရေလဲထမီလဲနေပါတယ်။အန်တီဒီဖက်လှည့်မလာခင်ကျနော်ဖုံးပွတ်နေလိုက်တယ်။ “ဝုန်းးးးးးးး” “အို့ အမေ့” အိမ်ထဲအဝင်မှာအန်တီလျှော်လဲသွားတယ်ကျနော်အန်တီ့ဆီလျှောက်လာပြီးသူမဘေးမှာထိုင်လိုက်တယ်။ “အန်တီခြေခေါက်လဲသွားတာလား” “အားး ကျွတ် ကျွတ် ဟုတ်တယ်သား…