ဆရာမြနှင့်သူ၏ချစ်သူများ ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင် အိမ်ပြန်ရောက်ပီးနောက်လွန်စွာပျော်ရွှင်နေကြသည်… ..ခင်လေးမှာ အမေဖြစ်သူကို သူရရှိခဲ့သောအောင်လက်မှတ်နှင့်ရိုက်ထားခဲ့သောပုံများပြသလေသည်.. ဒေါ်ခင်မမ..မျက်ရည်များကျရင်.သူမသမီးကို ဖက်လိုက်ကာ… “သမီးလေးတော်လိုက်တာ အမေမွေးရကြိုးနပ်တယ် ဟင့်”. . ထို့နောက် ခင်လေးရဲ့ဖုန်းမှ ပုံများကိုယူကြည့်ရာတွင်…. “ဟင်….”ဒေါ်ခင်မမ..လက်များပင်တုန်နေသည်… “အမေ ဘာဖစ်တာလဲ..”. . “ဒါ ဘယ်သူလဲသမီး”. .. ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင်နှစ်ယောက်ကြား ဆရာမြင့်ကိုမေးလေသည်.. “သမီးတို့ဆရာပါ အမေသိလို့လာ”. . “သိပါဘူး..ငယ်ငယ်လေးမိုအံသြတာပါ”. …သားမိနှစ်ယောက်အိပ်ယာဝင်ကြသည်. သမီးဖြစ်သူ၏ဖွံထွားကာစ ကိုယ်လုံးလေးနှင့်ချစ်စရာကောင်းသော မျက်နှာလေးက ခင်မမငယ်စဉ်ကလို.. ချောမောလှပလှလေသည်….. ….. အခန်း၃… …ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင်တို့စင်ကာပူမှာကျောင်းတတ်ရမည်ဖြစ်သည်… ဆရာမြက အားလုံးအကုန်ကျခံပီး… မအိက အားလုံးစီစဉ်ပေးရလေသည်… ဆရာမြကိုယ်တိုင်စင်ကာပူထိလိုက်ပို့မည်ဖြစ်၍..ခင်လေးတို့ပျော်နေကြပါသည်.. ..ဇင်ဇင်၏မိဘများက လေဆိပ်လိုက်ပို့သော်လည်း..ခင်လေးအမေလိုက်မလာပါ.. ..နှစ်နာရီလောက်ကြာခရီးစဉ်ဖြစ်၍. ဆရာမြအတွက်မထူးဆန်းပေမဲ့… ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင် ရင်ခုန်နေရသည်… သုံးယောက်တွဲခုံဖြစ်သည်… ခင်လေးက ပြတင်းမှန်ဘက်ထိုင်၍ဇင်ဇင်ကအလည်မှာ..ဆရာမြက ဘေးမှာ… လေယာဉ် စပျံသန်းချိန် ငြိမ့်ခနဲလှုပ်သွားသဖြင့်..ဇင်ဇင်ကလန့်ပီး…