ကျုရှင်ဆရာမလေး သူ့နာမည်က သဇင်။ကျွန်တော် ပထမဆုံး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သချၤာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လည်း မသဇင် မလာခင် ငှားထားတဲ့ သြကားကို ဖွင့်ကြည့်နေမိတယ်။သြကားကြည့်နေရင်း မသဇင်ကိုမှန်းပြီး လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်နေမိတယ်။ မှန်းဆိုသြကားထဲက မင်းသမီးက သူနဲ့ တော်တော်ကို တူတာကိုး။ အပြင်မှာကလည်း မိုးတွေရွာနေတာမှ သည်းသည်း မည်းမည်းပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘဲလ် တီးသံကြားလို့သြကားကို အမြန်ပိတ်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ မသဇင်ဖြစ်နေတယ်။မမ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မိုးရေတွေရွဲလို့ပါလား။ အေးဟယ် မိုးက…
သာယာသောဘဝ
သာယာသောဘဝ ဘဝဆိုတဲ့အရာကြီးသည်ချိုမြိန်မွုထက်ခါးသီးမွုကိုသာပို၍ ပေးစွမ်းတတ်ပါသည်။ ဘဝကြီးဟာ အကြမ်း တွေချည်း ဖြစ်နေချိန်မှာ ကိုယ်ကနုနေလို့ ဘယ်ရတော့မလဲ။ ကိုယ်တိုင်လည်း လိုက်ကြမ်းရတော့မပေါ့။ ဒါကို ပတ်ဝန်းကျင်က ရိုင်းတယ်လို့ ပြောကြတယ်။ ရိုင်းတယ်ဆိုတော့လည်း ရိုင်းတယ်ပေါ့ တချိန်က ကိုယ်ခံနေရချိန် တုန်းကရော သူတို့ဘာများကူညီခဲ့လို့လဲ။ လူလောကထဲ မရောက်ခင်မှာပင်အဖေသေပြီး ယောကျၤားမရှိရင်မနေတတ်တဲ့အမေက နောက်ယောကျၤား ယူချိန်တွင်တော့ အေးမအသက်မှာ ၂ နှစ်အရွယ်သာ ရှိသေးသည်။ အေးမအမေသည်သိပ်ကိုပွေရွုပ်သော မိန်းမ ဖြစ်သည်။ ယောကျၤားတကာနှင့် ညစဉ်ပျော်ပါးနေတတ်သည်။ အသက်ကလည်းငယ်ငယ်မို့ ကလပ်တတ်သည်၊ ဖဲဝိုင်းထိုင်သည်။ သူမ၏ နောက်ယောကျၤားဖြစ်သော ဦးဖိုးမောင်ကိုပင်ရှိသည်မထင်သူမလုပ်ချင်ရာလုပ်သည်။ အေးမလေးဘဝမှာလည်း ကံမကောင်းရှာပေ၊ အမေ့၏ဂရုစိုက်မွုကိုမရပဲ ပထွေး၏လက်ပေါ်တွင်သာ အရွယ် ရောက်လာခဲ့ရသည်။ ပထွေးသည်လည်း သူမအမေကိုမနိုင်သဖြင့် သူမကိုသာမဲနေပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အေးမသည်ပထွေးဦးဖိုးမောင်ကို အမေထက်ပင်ချစ်ကြောက်ရိုသေဖြစ်နေပါသည်။ ချစ်ကြောက်ရိုသေ ဆိုရာတွင်…
ဘယ်လိုပိုကောင်းလည်း
ဘယ်လိုပိုကောင်းလည်း ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ကျွန်တော်သည် ဟိုတယ်တွင်လာတည်းနေသော ဧည့်သည်အစ်ကိုအရွယ်တစ်ယောက်နှင့် ပုံမှန်ကားလိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဧည့်သည်ရဲ့နာမည်က ကိုထွန်းဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့မှာနေသည်။ ကုန်ကားတွေထောင်ထားပြီး ကားကိစ္စအတွက်လာကာ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တည်းခိုနေသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သည် ပျော်တတ်သူများဖြစ်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် တော်တော်ခင်သွားကြသည်။ ထိုညနေတွင်ပင် သူကိုညစာထမင်းစားဖို့ စားသောက်ဆိုင်ကို လိုက်ပို့ပေးရပြီး ကိုထွန်းသည် အရက်အပြင်းကို တော်တော်များများသောက်ကာ အမူးလွန်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဆိုင်မှထွက်လာတော့ ည (၁၀) နာရီကျော်နေပြီ, ကိုထွန်းသည် ဟိုတယ်မပြန်ချင်သေးပဲ အနှိပ်ခန်းသွားချင်သည်ဟု ပြောကာပို့ခိုင်းနေသည်။ ဧည့်သည်ကြေနပ်ရင်ပြီးရောဆိုပြီး ခပ်သန့်သန့်အနှိပ်ခန်းကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ ကိုထွန်းသည် ကျွန်တော့်ကိုပါ အနှိပ်ခံရန်နှင့် ပိုက်ဆံကိုသူပေးပါမည်ဟု ဇွတ်ဆွဲခေါ်နေသောကြောင့် ထိုင်ခုံများတွင်ထိုင်နေကြသော မိန်းခလေးများကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော်သည် ပိန်သွယ်သွယ်အသားဖြူဖြူပုံစံမျိုးရှိသော မိန်းကလေးကို ရွေးခေါ်လိုက်ရာ ထိုကောင်မလေးထလာပြီး သူ့နောက်သို့လိုက်ခဲ့ရန်ပြောကာ ကျွန်တော့်ေ့ရှမှလမ်းလျောက်သွားသည်။ ကောင်မလေးသည် ခါးလယ်နီးပါးလောက်ဆံပင်ရှည်ထားထားပြီး ဘောင်းဘီအရှည်အကြပ်ဝတ်ထားပြီး…
မနေနိုင်မထိုင်နိုင်
မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ကျူးတဲလေးမှာနေရတဲ့ဒေါ်တင်တို့မိသားစုလေးမှာအိပ်ယာကိုတောင်ပေါင်းပြီးအိပ်ရသည့်ဘဝ။သမီးနှင့်သမက်ကသူ့ဘေးမှာအိပ်သည်။သူတို့လည်းလင်မယားဘဝသီးခြားလွတ်လွတ်လပ်လပ်အိပ်ချင်ရှာကြပေလိမ့်မည်။ဒေါ်တင်မှာအသက်၄၅ဝန်းကျင်ထဲရောက်ပြီးသမီးဖြစ်သူညိုညိုမှာ၂၄ သားမက်က၂၆ဖြစ်သည်။ဒေါ်တင်ကလမ်းထိပ်မှာကွမ်းယာဆိုင်ဖွင့်ထားပြီးသမီးကသူ့ဆိုင်အဖီတွင်အကြော်ကြော်ရောင်းသာ်။သားမက်ဖြစ်သူထွန်းလှက တစ်နေကုန်ဆိုက်ကားနင်း၍အိမ်စားစရိတ်ကပြေလည်ပေမယ့်အိမ်ငှားဖို့ဝယ်ဖို့ကတော့ မတတ်နိုင်သေး။လင်ဖြစ်သူဆုံးသွားတာ၂နှစ်ကျော်ပေမယ့်ဒေါ်တင်ကတော့သူယောကျာ်းကိုသတိရတမ်းတတုန်းပင်။လင်ဖြစ်သူသက်ရှိထင်ရှားရှိစဉ်ကတော့ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ပေမယ့်သူ့အပေါ်အချစ်မလျော့ ။ သမီးသားမက်နဲ့ပေါင်းအိပ်ရလို့ညတိုင်းလင်မယားနှစ်ယောက်မဆက်ဆံနိုင်ပေမယ့်သူမကိုထွေးဖက်အိပ်တတ်တာကိုတမ်းတနေမိဆဲ…..။သမီးနှင့်သမက်ကလည်းညဖက်မအေနဲ့လွတ်လပ်စွာမအိပ်ရတော့နေ့ဘက် ထွန်းလှထမင်းပြန်စားချိန်လေးသမီးညိုညိုကိုဝင်ခေါ်ကာ အိမ်၌လိုးပွဲကျင်းပတတ်သည်ကိုဒေါ်တင်ရိပ်မိသလိုစိတ်ကူးထဲ၌လည်းလင်တော်မောင်ရှိတုန်းကယုယပုံများကိုမြင်ယောင်မိသေးသည်။ ယခုလည်းဘေး၌အိပ်မောကျနေသောသမီးနှင့်သမက်ကိုကြည့်ယင်းဒေါ်တင်တစ်ယောက်အတွေးများစွာနှင့်အိပ်မရ..။သမီးဖြစ်သူမှာအကြော်ရောင်းရသူ့ဆိုင်ကူရမို့ပင်ပန်း၍နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေရှာသည်။သားမက်ထွန်းလှကတော့နဂိုကအအိပ်မက်၊အအိပ်ကြမ်းသလိုညနေအပန်းပြေဘီအီး၂၀၀ဖိုး၃၀၀ဖိုးအရှိန်နှင့်ဟောက်သံပင်ထွက်နေပြီ။အအိပ်ကြမ်းသောသားမက်ထွန်းလှမှာပုဆိုးလှန်၍လီးတံကြီးပင်ပေါ်နေချေပြီ။ခုလိုပူးကပ်အိပ်ရသည်မို့မမြင်ချင်မှအဆုံးရိုးနေပေမယ့်လင်ယောကျာ်းကိုတမ်းတမိချိန်တော့သားမက်လီးကြီးကိုညမီးမှိန်မှိန်အောက်တွေ့ရတိုင်းရမ္မက်ခိုးဝေရစမြဲ။တရားဖက်ရမယ့်အရွယ်ဆိုပေမယ့်ကိလေသာလက်ကျန်များက ဒေါ်တင့်ကို နှိုးဆွနေသည်။ ညနေကရေနွေးကြမ်းအသောက်များ၍မျက်စိကြောင်နေရသည့်ကြားထဲဆီးကပါထွက်ချင်လာသောဒေါ်တင်လည်းခြင်ထောင်အသာလှပ်၍နောက်ဖေးရေကပြင်သို့အပေါ့သွားထွက်လာခဲ့သည်။ အပေါ့သွားပြီး၍အဖုတ်ရေဆေးပြီးခြင်ထောင်နားပြန်လာစဉ်မှာပင်မီးကပျက်သွားသည်။မနက်မှမီးပြန်လာတော့မည်ဟုဒေါ်တင်တွေးရင်းခြင်ထောင်အလှပ်တွင်သားမက်ထွန်းလှ၏လီးတံကိုလက်နှင့်မတော်တဆခတ်မိသွားသည်။ ရုတ်ခနဲလက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ပေမယ့်ဒေါ်တင့်မသိစိတ်နှင့်ကာမဂုဏ်ကပြန်ကိုင်မိစေရန်နှိုးဆော်နေသည်။ထွန်းလှကတော့အဟောက်မပျက်။သမီးကလည်းအိပ်မောကျဆဲ။မနိုးလောက်ပါဘူးလေဟဒေါ်တင်အားတင်းရင်းထွန်းလှ၏လီူတံကြီးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ကြည့်ပါဦး..ငါ့လင်နဲ့နင်လားငါလားပဲ ဟုဒေါ်တင်မှတ်ချက်ပြုရင်းထွန်းလှလီးတံကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ထွန်းလှ၏လီးတံကြီးသည်တဖြည်းဖြည်းမာလာကာငေါက်ခနဲဆတ်ခနဲဖြင့်ထောင်မတ်လာသည်။လူကတော့ဟောက်တုန်း။ဒေါ်တင့်လည်းရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့်လီးတံကြီးကိုဖွဖွကိုင်ကာအထက်အောက်ညင်သာစွာဂွင်းထုကြည့်သည်။လီးတံကြီးကတင်းပြီးမာလာကာအရည်ကြည်စို့စို့ထွက်လာသည်ကိုလက်နဲ့စမ်းရင်းသိလိုက်ရသည်။အမှောင်ထဲမျက်လုံးကျင့်သားရလာတော့သမီးဖြစ်သူထွန်းလှကိုကျောပေးအိပ်နေတာတွေ့ရတော့ဒေါ်တင်နည်းနည်းစိတ်ရဲသွားမိသည်။ထို့ကြောင့်ထောင်မတ်နေသောထွန်းလှ၏လီးတံကြီးကို လျာဖျားလေးနှင့်အယာယက်ကြည့်မိသည်။ဒစ်ထိပ်လေးကိုဖွေဖွလေးငုံကြည့်သည်။ထွန်းလှတစ်ယောက်ဆတ်ခနဲတွန့်သွားပေမယ့်အဟောက်သံကမပြတ်။ထွန်းလှတော်ရုံမနိုးတတ်သည့်အပြင်အရက်အရှိန်ပိနေသည်ကိုအခွင့်ယူကာဒေါ်တင့်လည်း လီးတံကိုဖွဖွယွယွစုပ်ငုံတော့သည်။အရမ်းတော့အားမပါရဲ။သမီးနိုးမှာကြောက်ရသေးသည်။ လီးတံကြီးကို ငတ်ထားသမျှအတိုးချ ငုံခဲရင်း မိမိစောက်ဖုတ်ကိုလည်းပြန်လည်ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ထွန်းလှလီးတံကြီးမိမိတံတွေးများစိုရွဲနေတော့မှဒေါ်တင်လည်းအစုပ်ရပ်ပြီး အပေါ်မှအသာအယာခွ၍ လီးတံနှင့်အဖုတ်ဝကိုတေ့လိုက်သည်။တေ့ပြီဆိုမှအသာအယာဖိချလိုက်တော့လီးတံစိုရွဲရွဲက အသာအယာပင်ဝင်သွားသည်။ အရင်းထိတော့မသွင်းရဲ။ထွန်းလှပေါ်လူဝတ်ပိသွားရင်နုးသွားနိုင်သည်။ဒေါ်တင်လည်းစိတ်ရှိလက်ရှိမလိုးရပေမယ့် ယခုလက်ရှိကိုပင်ရောင့်ရဲ အရဲကိုး၍ ဖွဖွလေးအပေါ်ကဆောင့်ကြည့်သည်။အလိုးမခံရတာကြာသောကြောင့်လီးတံ၏မာတင်းသောအထိအတွေ့ကဒေါ်တင့်ကိုအထိုက်အလျောက်ကျေနပ်မှုရရှိစေသည်။ဒေါ်တင့်လည်းအချိန်ဆွဲမရမှန်းသိသောကြောင့်အာသာပြေလောက်အပေါ်မှခပ်သွက်သွက်လေးအထုတ်အသွင်းညှောင့်လိုးသည်။ ကောင်းကောင်းနှင့်ညှောင့်လိုးရင်းမှထွန်းလှလည်းဟောက်ရင်းပင်လီးတံကြွကြွတက်လာပြီးဒေါ်တင့်၏စောက်ဖုတ်ထဲသုတ်ရည်နွေးနွေးလေးစီးဝင်လာသည်ကိုခံစားရ၍ အထိတ်တလန့်မြန်မြန်ပြန်ချွတ်လိုက်သည်။တော်သေးသည်။ထွန်းလှကောသမီးကောမနိုး။ဒေါ်တင်လည်းစောက်ဖုတ်ဝကစီးကပ်နေသောသုတ်ရည်များကိုလက်ဖြင့်အသာစမ်း၍ရေကပြင်၌ပြောင်စင်အောင်ဆေးကြောလိုက်သည်။ပြီးမှခြင်ထောင်ထဲအသာပြန်ဝင်ကာဟန်မပျက်အိပ်နေလိုက်တော့သည် ……… ပြီး။ Zawgyi မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ က်ဴးတဲေလးမွာေနရတဲ့ေဒၚတင္တို႔မိသားစုေလးမွာအိပ္ယာကိုေတာင္ေပါင္းၿပီးအိပ္ရသည့္ဘဝ။သမီးႏွင့္သမက္ကသူ႔ေဘးမွာအိပ္သည္။သူတို႔လည္းလင္မယားဘဝသီးျခားလြတ္လြတ္လပ္လပ္အိပ္ခ်င္ရွာၾကေပလိမ့္မည္။ေဒၚတင္မွာအသက္၄၅ဝန္းက်င္ထဲေရာက္ၿပီးသမီးျဖစ္သူညိဳညိဳမွာ၂၄ သားမက္က၂၆ျဖစ္သည္။ေဒၚတင္ကလမ္းထိပ္မွာကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီးသမီးကသူ႔ဆိုင္အဖီတြင္အေၾကာ္ေၾကာ္ေရာင္းသာ္။သားမက္ျဖစ္သူထြန္းလွက တစ္ေနကုန္ဆိုက္ကားနင္း၍အိမ္စားစရိတ္ကေျပလည္ေပမယ့္အိမ္ငွားဖို႔ဝယ္ဖို႔ကေတာ့ မတတ္ႏိုင္ေသး။လင္ျဖစ္သူဆုံးသြားတာ၂ႏွစ္ေက်ာ္ေပမယ့္ေဒၚတင္ကေတာ့သူေယာက်ာ္းကိုသတိရတမ္းတတုန္းပင္။လင္ျဖစ္သူသက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္ကေတာ့ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ေပမယ့္သူ႔အေပၚအခ်စ္မေလ်ာ့ ။ သမီးသားမက္နဲ႔ေပါင္းအိပ္ရလို႔ညတိုင္းလင္မယားႏွစ္ေယာက္မဆက္ဆံႏိုင္ေပမယ့္သူမကိုေထြးဖက္အိပ္တတ္တာကိုတမ္းတေနမိဆဲ…..။သမီးႏွင့္သမက္ကလည္းညဖက္မေအနဲ႔လြတ္လပ္စြာမအိပ္ရေတာ့ေန႔ဘက္ ထြန္းလွထမင္းျပန္စားခ်ိန္ေလးသမီးညိဳညိဳကိုဝင္ေခၚကာ အိမ္၌လိုးပြဲက်င္းပတတ္သည္ကိုေဒၚတင္ရိပ္မိသလိုစိတ္ကူးထဲ၌လည္းလင္ေတာ္ေမာင္ရွိတုန္းကယုယပုံမ်ားကိုျမင္ေယာင္မိေသးသည္။ ယခုလည္းေဘး၌အိပ္ေမာက်ေနေသာသမီးႏွင့္သမက္ကိုၾကည့္ယင္းေဒၚတင္တစ္ေယာက္အေတြးမ်ားစြာႏွင့္အိပ္မရ..။သမီးျဖစ္သူမွာအေၾကာ္ေရာင္းရသူ႔ဆိုင္ကူရမို႔ပင္ပန္း၍ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနရွာသည္။သားမက္ထြန္းလွကေတာ့နဂိုကအအိပ္မက္၊အအိပ္ၾကမ္းသလိုညေနအပန္းေျပဘီအီး၂၀၀ဖိုး၃၀၀ဖိုးအရွိန္ႏွင့္ေဟာက္သံပင္ထြက္ေနၿပီ။အအိပ္ၾကမ္းေသာသားမက္ထြန္းလွမွာပုဆိုးလွန္၍လီးတံႀကီးပင္ေပၚေနေခ်ၿပီ။ခုလိုပူးကပ္အိပ္ရသည္မို႔မျမင္ခ်င္မွအဆုံး႐ိုးေနေပမယ့္လင္ေယာက်ာ္းကိုတမ္းတမိခ်ိန္ေတာ့သားမက္လီးႀကီးကိုညမီးမွိန္မွိန္ေအာက္ေတြ႕ရတိုင္းရမၼက္ခိုးေဝရစၿမဲ။တရားဖက္ရမယ့္အ႐ြယ္ဆိုေပမယ့္ကိေလသာလက္က်န္မ်ားက ေဒၚတင့္ကို ႏႈိးဆြေနသည္။ ညေနကေရေႏြးၾကမ္းအေသာက္မ်ား၍မ်က္စိေၾကာင္ေနရသည့္ၾကားထဲဆီးကပါထြက္ခ်င္လာေသာေဒၚတင္လည္းျခင္ေထာင္အသာလွပ္၍ေနာက္ေဖးေရကျပင္သို႔အေပါ့သြားထြက္လာခဲ့သည္။ အေပါ့သြားၿပီး၍အဖုတ္ေရေဆးၿပီးျခင္ေထာင္နားျပန္လာစဥ္မွာပင္မီးကပ်က္သြားသည္။မနက္မွမီးျပန္လာေတာ့မည္ဟုေဒၚတင္ေတြးရင္းျခင္ေထာင္အလွပ္တြင္သားမက္ထြန္းလွ၏လီးတံကိုလက္ႏွင့္မေတာ္တဆခတ္မိသြားသည္။ ႐ုတ္ခနဲလက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ေဒၚတင့္မသိစိတ္ႏွင့္ကာမဂုဏ္ကျပန္ကိုင္မိေစရန္ႏႈိးေဆာ္ေနသည္။ထြန္းလွကေတာ့အေဟာက္မပ်က္။သမီးကလည္းအိပ္ေမာက်ဆဲ။မႏိုးေလာက္ပါဘူးေလဟေဒၚတင္အားတင္းရင္းထြန္းလွ၏လီူတံႀကီးကိုဖြဖြေလးကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ၾကည့္ပါဦး..ငါ့လင္နဲ႔နင္လားငါလားပဲ…
သမီးအရမ်းလိုချင်နေပြီ
သမီးအရမ်းလိုချင်နေပြီ ပုန်းညက်ဖြူ သည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကြောင့် အပျိုပေါက် ဘဝမှာ ဖိုမဆက်ဆံရေး လိင်ကိစ္စရပ်တွေကို စတင်သဘောပေါက် မြင်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်လို့ ဆိုရမည် ။ မောင်းမကန်ကမ်းခြေက ဘန်ဂလိုကြီးပေါ်မှာ ထူးဆန်းတဲ့ အသံဗလံတွေကြောင့် ပုန်းညက်ဖြူ သွားကြည့်တဲ့အခါ ပထွေး ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုသည် အိမ်ဖေါ်လေး စန်းစန်းတင့်ကို အတင်း ကျင့်ကြံ လိင်ဆက်ဆံနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ ကာမစပ်ယှက်မွုကို ပထမဆုံး အကြိမ် တွေ့ဖူး သိရှိသွားရတဲ့ ပုန်းညက်ဖြူသည် ဒီမြင်ကွင်းတွေကို အမြဲ နေ့စဉ်လို မြင်ယောင်မိပြီး ကာမစိတ်တွေလည်း နိုးထ မိရသည် ။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာလည်း ဒီလို လိင်ဆက်ဆံတာတွေကို ထပ် တွေ့ချင်မိတဲ့ စိတ်တွေကြောင့် အမေ ဒေါ်မိုးပပမောင်နဲ့ ဦးအောင်ဇေဝင်းကိုတို့အိပ်ခန်းထဲမှာ ဘာတွေ လုပ်ကြမလဲ ဆိုတာကို…
အမိုက်မှောင်
အမိုက်မှောင် မိသူဇာတစ်ယောက်တပင်လဲလို့တပင်ထူမှာ မှာပါ။လင်သားမရှိတဲ့ဘဝကအဆင်မပြေဘူး အခုသမီးလေးကရှစ်တန်းတက်တော့မယ်။ကျောင်းစားရိတ်တွေနှင့်အိမ်ငှားခတွေနှင့်အဆင်မပြေတော့ကြာရင်သမီးလေးကိုပညာဆက်မသင်နိုင်မှာစိုးတယ်။မိသူဇာအသက်က၃၂နှစ်ရှိပြီ။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုသလိုသူဇာအလှကပိုလှလာတယ်။မိန်းကလေးဆိုတာသုံးဆယ်ကျော်မှအလှကပြည့်စုံတာမို့အခုတော့သူဋာအလှကပိုပြီးပြည့်စုံနေတာပေါ့။မုဆိုးမဆိုတော့လိုချင်သူတွေလက်တွေ့စမ်းချင်သူတွေကလည်းများတယ်။လင်မရှိတဲ့မိန်းမတံခွန်မရှိတဲ့ဘုရားဆိုတာမတင့်တယ်ဘူးလေ။ယောက်ျားဆုံးတာကလေးနှစ်ရှိလောက်ရှိပြီဆိုတော့မုဆိုးမအနေနှင့်နေခဲ့တာ။တချို့ကကြားအောင်တစ်မျိုးမကြားအောင်တမျိုးရိသဲ့သဲ့တွေနှင့်အနေခက်လှတယ်။အခုတော့ကိုစိုးမင်းဆိုတဲ့သူနှင့်တွေ့ခဲ့ရတော့ငယ်စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ကိုစိုးမင်းဆိုတာကလဲ ခပ်ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့သူဖြစ်တဲ့အပြင်သမီး လေးအပေါ်မှာလည်းကောင်းတယ်။ ဒီတော့လဲကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာသာယာမိခဲ့တယ်။သာယာမိတော့လည်းလာမည့်အရေးပြေးမကြည့်မိတော့ဘူး။စဉ်းစားစရာလည်းမလိုဘူး။လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်ကလေးကအခုပြည့်စုံပြီလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းနှင့်တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်လိုက်ပြီ “သူဇာ အကိုတို့အိပ်ရအောင်” “အင်းပါသမီးလေးအိပ်အောင်စောင့်ဦးလေ” “အင်းအကိုစိတ်တွေအရမ်းဖြစ်နေပြီ” “အင်းပါအကိုရယ်ခနလေးပဲစောင့်ပေး” လင်မယားဖြသ်နေပြီမို့ဒီကိစ္စကိုလုပ်မှာကိုသူဋာနားလည်မိတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့သူဇာကိုဖက်ပြီးနမ်းတယ်။နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ပြီးတော့သူဇာအဖုတ်ကိုလည်းပွတ်ပေးနေတယ်။သူဇာဒီလိုမျိုးလုပ်တာကိုမကြုံဖူးဘူး။အရင်ယောက်ျားကလိုးဖို့တစ်ခုတည်းပဲသိတာ။သူတောင်လာရင်လိုးလိုက်တာပဲ။ သူဇာလည်းတောင်းရက်ပေးလိုက်တာပဲလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းရဲ့တဏှာကြွမွု့တွေကသူဇာ့ကိုပါကူးစက်စေတယ်။သူဇာလည်းကိုစိုးမင်းကြောင့်ရာဂစိတ်တွေထနေတယ်။အဖုတ်လည်းယားနေပြီလေ။တဖက်ခန်းမှာအိပ်နေတဲ့ဖြူနှင်းလေးကတော့မေမေယောက်ကျားကိုစိုးမင်းရောက်လာ တော့မေမေနှင့်အခန်းခွဲအိပ်ရတဲ့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်လို့ချက်ချင်းအိပ်မပျော်ဘူး။မေမေတို့အခန်းကတိုးတိုးလေးစကား းပြောသံကြားတဲ့အတွက်မကြားရအောင် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ “သူဇာသမီးလေးအိပ်ပြီထင်တယ်” “အင်းအသံတော့မကြားဘူး” “စကြရအောင် ” “အင်းစလေအကို” သူဇာကိုယ်တိုင်လိုချင်နေတာကြောင့်ကိုစိုး မင်းပြောလာတော့အလိုက်သင့်လေးပြော လိုက်တယ်။သူဇာပြောပြီးတော့အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ “အရမ်းလှတာပဲသူဇာရယ်” “အိုးဘာကလှတာအကို” “သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးလေ” “ဟင့်…အကိုကလဲ” အရွတ်မထွက်ပဲဖောင်းကြွနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုကိုစိုးမင်းကကြည့်ပြီးသူဇာ့ကိုပြောလိုက် ပြီးသူဇာစောက်ဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ်” “အားးရှီးးအကို “အိုးးမလုပ်နဲ့လေအကိုဘုန်းနိမ့်မယ်” ။အရင်ယောက်ျားကလည်းအကို့လိုလုပ်မပေးခဲ့ဘူးလေ။အကိုစိုးမင်းကြတော့အရမ်းကိုတဏှာပြင်းနေတယ်။အခုလည်းစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းယက်လိုက်တာ နှင့်စောက်ဖုတ်ကယားနေပြီ။ဗိုက်သားပြင် ကြွက်သားတောင်ဖောင်းထွက်လာတယ်။ ကိုစိုးမင်းလည်းမကျမ်းကျေသူမို့ဒီလိုအလုပ်ကသူ့အတွက်က ကလေးကစားစရာလောက်ပါပဲ။ “သူဇာကလည်း လိုးရင်ဒီကိစ္စလေးတွေပါမှပိုကောင်းတာ” “သူဇာလည်းလုပ်ပေးရမယ်” သူဇာကြားဖူးပေမယ့်မလုပ်ခဲ့ဖူးဘူးလေ သူဇာစိတ် တွေကိုကြွသထက်ကြွလာအောင်နှိုးဆွပေး လိုက်တယ်။ စောက်စေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲလက်ထိုးမွေလိုက်တယ်။ :ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”…
အပေးကြမ်းလှသော
အပေးကြမ်းလှသော မနေ့ညက တစ်ညလုံးလိုလို ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကိစ္စ ပြီးမြောက်ရေးအတွက် မကြည်ရှိန်နှင့် ကာမဆက်ဆံခြင်းအလုပ်ကို ပြုလုပ်ခဲ့ရာ မိုးလင်းခါနီးမှ ကိစ္စပြတ်တော့သည်။ နံနက်(၄)နာရီ ခွဲပြီး လမ်းမှာတိုင်ပင်ခဲ့ကြသည်။ ည(၁၁)နာရီ ကျ တွေ့ကြမည့်အကြောင်း ။ မကြည်ရှိန်ကလည်း သူ့ယောက်ျားကို အရက်မူးအောင် တိုက်ထားမည်ဖြစ်ကြောင်း ၊ မနေ့ညကလို အားရပါးရ နှစ်ပါးသွားကြမည်ဖြစ်ကြောင်း … စသည်ဖြင့် စုံစိနေပါတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက လမ်းခွဲခါနီးတွင် လူနှစ်ယောက်ဖက်စာ မန်ကျည်းပင်ကြီးကို ကွယ်၍ မကြည်ရှိန်ကို ဖက်နမ်းသည်။ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း ထမီလှန်၍ ကုတ်ထည့်လိုက်သေးသည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း အားကျမခံ ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို ပုဆိုးပင့်လှန်၍ ဆွဲညှစ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက ငိုက်ဆင်းနေသော်လည်း ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နွေးနွေးတောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား (၅)မိနစ်လောက် အချစ်ပလူးပြီးနောက် လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်။…
အငြိုးရဲ့သားကောင်
အငြိုးရဲ့သားကောင် အချိန် မှာ ၁၉၈၈ ခု နှစ် အစပိုင်း …။ အင်းစိန် ဗဟိုအကျဉ်းထောင် ။ ဘသန့်ထူး သည် ပြီးခဲ့တဲ့ အတိတ်က အကြောင်းတွေကို စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ဒေါသ တွေ ထွက်ခါ မဆိုင်သူတွေကို ရမ်း သည် ..။ သူသည် ထောင်ထဲကို ဝင်လာတာမကြာသေး ။ တကယ်တော့ သူ သည် တရားရုံးက အပြစ်ဒါဏ် ချမှတ်လိုက်သလို မဒိန်းမှု .. ကျူးလွန်ခဲ့တာ မဟုတ် ..။ သူ သည် ၁၀၀ရာနှုံး အပြစ်မရှိသူလို့ သူမပြောလိုပေ ။ သူ သည် သူတို့ စွပ်စွဲသလို … မဒိန်းကျင့်သော မဒိန်းကောင်တကောင် မဟုတ် ။ သူဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ…
ဆန္ဒရှိတိုင်း
ဆန္ဒရှိတိုင်း ဒေါ်စံပါယ်က အသက် ၄၅ လောက်ရှိပီ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ ” အန်တီ ကျနော် ကူသယ်ပေးရမလား ” ” အေးကွယ်ကျေးဇူးပါသားရယ် ” ” ဟုတ် ရပါတယ် ဒါနဲ့ အန်တီက ဘယ်မှာနေတာလဲ ” ” အန်တီက မုဒိတာအိမ်ယာမှာကွယ့် ” ” ဟုတ်လား ဒါဆို ကျနော်နဲ့အတူတူပဲပေါ့ ကျနော် က အဆောင် (C) ၅ လွှာမှာ နေပါတယ် ” ”…
အကြောင်းပြု၍
အကြောင်းပြု၍ ရှမ်းပြည်နယ် ။ တောင်ကြီးမြို့ ။ ပြည်နယ် ရဲတပ်ဖွဲ့မှူးရုံး …။ “ လုံခြုံရေး လမ်းကြောင်းတွေ အားလုံး စီစဉ် ပြီးပါပြီ ရဲမှူး ….” ခြေစုံဆွဲ အလေးပြုကာ ပြောလိုက်တဲ့ ဒုရဲအုပ် ဆွေဆွေထွန်း ကို လက်တော့ပ် နဲ့ အလုပ်များနေတဲ့ ရဲမှူး ဦးမင်းလတ် တချက်မော့ကြည့်သည် ။ “ အေး..ကောင်းတယ် …ရှေ့ဆုံးက ပွိုင့်ကားမှာ အရာရှိ ဘယ်သူပါလဲ …” “ ရဲအုပ် ကျော်မောင်မောင် ပါ ရဲမှူး ….” “ အေး ကောင်းတယ် …ယဉ်ယဉ်နွယ် ကို ခဏ ခေါ်လိုက် …” “ ဟုတ်…ရဲမှူး ….” ဒုရဲအုပ် ဆွေဆွေထွန်း…