ဂွင်ဆင်ပေးတဲ့အရီး တကယ်တော့ အရီးလှလို့ကျနော်မခေါ်သင့်ဘူး ဘွားလေးလို့ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း အဖေနဲ့ကြတော့ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာသားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ဒါတောင် လေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ် အဘိုးရဲ့အကြီးဆုံးသားကအဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကိုမမွေးသေးဘူး အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ် အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာ အဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့ အဖေကတော့ ၆၀လောက်ရှိပြီ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း၅ယောက်မှညနို့ညှာ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂နှစ်ငယ် တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် အငယ်ဆုံးကအခုမှ သူငယ်တန်းအဲ့ခလေးအသက်ဟာ အရီးလှယောက်ကျား ဘ ဘဦးမြင့်ဆွေဆုံးတဲ့နှစ်ပဲ ကျနော်က အရီးလှတို့အိမ်မှာနေတာအိပ်တာများတယ်ငယ်ငယ်ကတည်း ယောကျ်ားလေးလိုခြင်တဲ့ အရီးလှတို့လင်မယားက ကျနော့ကို အရမ်းချစ်တာ သူတို့လင်မယားကြား ကျနော်ကဝင်အိပ်တာ ကျနော်က ခလေးပင်မဲ့လူလည် အရီးလှနဲ့ အဘဦးမြင့်ဆွေနဲ့ လုပ်တဲ့ညဆို ကျနော်ကစောစောစီးစီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်တယ်ဘုရားစင်ရှေ့ကို အဘကကျနော့်ကို ပွေ့ပြီးသိပ်တယ် သူတို့ပြီးမှ…
ပင်ပန်းနေအုန်းမယ်
ပင်ပန်းနေအုန်းမယ် ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက် ရေနွေး နဲ့အမဲခြောက်ဖုတ်လုပ်ပါကွဲ့”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ ကျွန်တော့်အတွက် ဒုက္ခမရှာပါနဲ့”” ““ဒါနဲ့ ဘယ်မှာတည်းလဲကွဲ့”” ““မတည်းရသေးပါဘူး ကျွန်တော်ခုမှရောက်တာ”” ““ဟေ့…
စွဲလမ်းနေတာနင့်ပါ့
စွဲလမ်းနေတာနင့်ပါ့ ကျုံတညီ”ရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရ ွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရ ွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သ ွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရ ွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော ရွာအလယ်လမ်းမကြီးတ ွင်အခြားလမ်းမကြီး များနည်းတူလူနေအိမ်များမှာကိုယ့်ခြံကိုယ့်ဝန်းဖြင့်ဆက်တိုက်တည်ရှိနေပြီး တနေရာတ ွင်တော့လူနေအိမ်ခြံဝန်းနှစ်ခုကြားတ ွင်လူနေအဆောက်အဦးမရှိသော မြေက ွက်လပ်ကြီးတခုရှိနေလေသည်။ ထိုမြေက ွက်လပ်ကြီးမှာ ရွာရှိလူငယ်လူရွယ်များနှင့်ကလေးများ ကောင်းစွာအသုံးချခြင်းကို ခံနေရလေသည်။လူငယ်လူရ ွယ်များက ဘောလုံးဘောလီဘော ပိုက်ကျော်ခြင်း ကစားကြရန်အသုံးပြုသက ဲ့သို့ ကလေးများကလည်း တုတ်စီးထိုး ဖန်ခုံ ဒိုးပစ်ကစားရန်ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးပြုလျက်ရှိလေသည်။ ကလေးသံများက ထိုမြေက ွက်လပ်တ ွင်တနေကုန်မစဲတတ်။မွန်းတည့် နှင့်နေမွန်းလ ွဲကာစ နေပြင်းသောအချိန်လောက်သာ…
တစုံတရာကို
တစုံတရာကို လှေခါးထိပ်ကနေ ကွေ့လိုက်သည် နှင့် စက္ကူပုံးကြီး တပုံးရှေ့မှာ ချလို့ ရပ်နေကြသော အဝါရောင် ယူနီဖောင်းဝတ် ကောင် လေးတယောက် နှင့် ကောင်မလေး တယောက်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ရ၍ ကေသီ စိတ်သက်သာသွားရသည်။ ကြည့်ရတာ သူ တို့ ရောက်ခါစပင် ရှိသေးပုံရသည်။ တချိန်တည်းမှာပင် ရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲ လည်း ဖြစ်သွားသည်။ ကောင်လေးနှင့် ကောင်မလေးက ကေသီ့ မောင်ဝမ်းကွဲ၊ ညီမ ဝမ်းကွဲလေးတွေ နှင့် ရွယ်တူလောက် ရှိလိမ့်မည်ကို သတိ ထား လိုက်မိတော့ မျက် နှာ နည်းနည်း ပူချင်လာသည်။ မှာလိုက်တာ မှားပြီလားဟု တွေး လိုက်မိပါသည်။ ဒါပေမယ့် မှာ ပြီးသား၊ ငွေချေပြီးသား၊ ကေသီ့ အခန်းဝမှာလည်း ရောက်နေပြီဆိုတော့…
အပေးအယူမျှ
အပေးအယူမျှ ညလေပြေညှင်းက ဖြူငယ့်ဆံနွယ်ပျော့ပျော့များကို တိုးဝှေ့ဆော့ကစားသောအခါ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်များ အနည်းငယ်ပြန်ကြည်လင်လာရသည်။ ဖြူငယ့်ပထမနှစ်စာမေးပွဲက နီးနေပြီ။ အခန်းအောင်းပြီး တချိန်လုံး စာ ကြည့်နေရသဖြင့် ခေါင်းတွေမူးကာ မကြည်မလင်ဖြစ်နေသော စိတ်များဖြေလျှော့ရန် ဝရံတာသို့ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ “ ဖြူလေး မအိပ်သေးဘူးလား“ “ဟင်“ ရုတ်တရက်အနီးကပ်ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် ဖြူငယ်လန့်ဖြန့်ကာ ကိုယ်လုံးလေးပင် တုန်တက်သွားရသည်။ “ကိုကြီး မင်းသစ် ဖြူစာကျက်ရင်းခေါင်းမူးလာလို့ ခနထွက်လာတာ“ “ညဥ့်နက်နေပြီ ဖြူလေးရဲ့ စာကိုနားနားနေနေလုပ်မှပေါ့“ ဖြူငယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးစိုက်ကြည့်နေသောမျက်ဝန်းများကြောင့် ပါးပြင်တွင်ရှက်သွေးလေးများ ဖြန်းခနဲနေအောင်ထသွားရသည်။ ပါးလျသောညအိပ်ဂါဝန်ဖြူဖြူလေးအောက်တွင် ဖြူငယ်ဘာမှ ခံမဝတ်ထားမိပါ။ ဒီအချိန်အိမ်သားအားလုံးအိပ်လောက်ပြီ အထင်နှင့် အခန်းထဲမှထွက်ခါ ဝရံတာဘက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ “ဖြူ သွားအိပ်တော့မယ် ကိုကြီး “ “အေးအေး ကိုကြီးလည်း အပေါ်ထပ်မီးပိတ်ဖို့ ထွက်လာတာ ဖြူလေးဝင်ပြီးမှပိတ်မယ် သွားသွား“ ဖြူငယ် မင်းသစ်ရှေ့ကသုတ်သုတ်လေးပင်ထွက်လာခဲ့သည်။…
အရမ်းကောင်းတယ်
အရမ်းကောင်းတယ် တစ်နေ့ … ကျနော် ပထမနှစ်ကျောင်းပိတ်တုန်းကပေါ့။ ဧပြီလနွေရာသီကျောင်းပိတ်တော့ အိမ်ကအဖေရယ်၊ အမေရယ်၊ ကျနော်ရယ် သုံးယောက်သား ကားလေးနဲ့ ပြင်ဦးလွင်ကိုသွားလည်ဖြစ်တယ်ဗျ။ ကျနော်တို့နေတာက မန္တလေးဆိုတော့ ပြင်ဦးလွင်နဲ့ နေ့ချင်းပြန်သွားလို့ရတယ်။ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်နေကုန်ဟိုသွားဒီသွားလျောက်သွားကြမယ်ပေါ့။ မရောက်တာကြာတာလဲပါတာပေါ့။ မနက်စောစော မဟာအံ့ထူးကံသာဘုရားကိုဝင်ဖူးတယ်။ အဲဒီမှာစတွေ့တာပဲ။ ဘုရားဖူးနေရင်းနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့တာ..။ ကျနော်နဲ့ ရွယ်တူလောက်တော့ရှိမယ်။ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဆံပင်လေးမတိုမရှည်နဲ့ အသားဖွေးဖွေး၊ လူကောင်သေးသေးလေး၊ နှာခေါင်းလေးက ချွန်ချွန်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက နီနီလေး။ အဲဒီတော့ အီဖေကိုယ်လဲ ဘုရားဖူးပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်ကျော်လောက်က ကောင်မလေးကို ခဏခဏလှမ်းကြည့်ဖြစ်တယ်ပေါ့။ သူလဲ သူ့အဖေအမေတို့နဲ့လာတယ်ထင်တာပဲ။ သူနဲ့ပါလာတဲ့မိန်းမကြီးက သူနဲ့ရုပ်ချင်းခပ်ဆင်ဆင်တူတယ်။ သူနဲ့ ပါလာတဲ့ ဘိုးတော်ကြီးနဲ့ ဘွားတော်ကြီးက ဘုရားရှစ်ခိုးတာ တော်တော်နဲ့မပြီးဘူး။ သူလေးကတော့ ဘုရားရှိခိုးပြီးတာနဲ့ ဟိုဟိုဒီကြည့်ရင်းကျနော်နဲ့ အကြည့်ချင်းသွားဆုံဖြစ်တယ်။…
ရှေ့နောက်ဖွင့်ခဲ့သည်
ရှေ့နောက်ဖွင့်ခဲ့သည် ” ဖြိုးညီရေ” ခေါ်သံနဲ့ အတူ အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မမမွန်တို့ လင်မယားဖြစ်နေသည်။ သူတို့လင်မယားနဲ့တောင်မတွေ့တာ နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ မမမွန်ကဖြိုးညီရဲ့ အစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲ ၊ ဖြိုးညီ အဖေရဲ့ညီမရဲ့ သမီးအငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဖြိုးညီ တို့အဖေက တရုတ်စပ်သည်။ အဒေါ့် ယောကျာ်းကလဲ တရုတ်ဆိုတော့ မမမွန်က ပီဘိတရုတ်မလေးတစ်ယောက်နှယ်။ အရပ်မြင့်မြင့် ရင်သားတွေကထွားထွား ၊ တင်သားတွေကလဲကြီးသည်၊ ရုပ်ကလဲတော်တော်ချောသည်။ သူ့ယောကျ်ားဖြစ်သူယောက်ဖတစ်ဝမ်းကွဲက ကိုချမ်းသာ တဲ့။ ကားပစ္စည်းတွေ အကြီးအကျယ်ရောင်းတဲ့သူဌေးသား။ ရုပ်ကလဲ ချောသည်။ ဒီလိုပဲ မမမွန်နဲ့ကြိုက်ပြီး လက်ထပ်ကြတာ နှစ် နှစ်တောင်ကျော်ပေါ့။ ဖြိုးညီ အတွေးစတွေကိုဖြတ်လိုက်ပြီး ဧည့်သည်နှစ်ယောက်ကိုအိမ်ထဲခေါ်လိုက်သည်။ ”လာ….အကို နဲ့ မမ ဘယ်ကိုလာတာလဲ။” ” ဒီလိုပါပဲ နင့်အကိုအကြောင်းမသိသေးဘူးလား။ သူတီဘီဖြစ်တာလေ…
အနေနီးလို့ဖြစ်သွားတာ
အနေနီးလို့ဖြစ်သွားတာ မြိုစွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် ” ” အင်းပါ ကိုမောင်ခြိမ့် … အိမ်ရောက်ရင် ကလေးသေချာကြည့်နော် ” ကျုပ်မိန်းမ မချိုကလည်း ရောင်းမယ့်ပန်းတွေ ရေဝတ်အုပ်ရင်း ပြန်နုတ်ဆက်နေတာပါ။ဟုတ်တယ် ကျုပ်နာမည် မောင်ခြိမ့်ဗျ။ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေရတဲ့ ဘဒွေးက ပေးထားတာ။မိဘတွေက ကျုပ်ကလေးဘဝထဲက ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတော့ မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ဘဒွေးကပဲ လေးတန်းထိ ကျောင်းထားပေးပြီး တောင်ယာဝင်လုပ်ခိုင်းတာ။ကျုပ်က အပင်ပန်းခံနိုင်ပေမယ့် တောင်ယာအလုပ်ကျ ဝါသနာမပါဘူးဗျ။ဒါနဲ့ လူပျိုပေါက်ရောက်တော့ ဘဒွေးက ဆိုက္ကား တစ်စင်းဝယ်ပေးပြီး ဒီဈေးလေးထဲ ဂိတ်ထိုးခိုင်းတော့တာပဲ။ ကျုပ်ဆိုက်ကားနင်းတော့ ၃နှစ်လောက်ကျ ဘဒွေးလဲဆုံးရော။ကျုပ်အိမ်ထောင် မကျခင်ကတည်းက မြှာပွေတယ်ခေါ်မလား…
ရေရွတ်မိပါတယ်
ရေရွတ်မိပါတယ် လောကကြီးက ဖြစ်ချင်တာတွေမဖြစ့် မဖြစ်ချင်တာတွေဆို အော်တိုဖြစ်နေတော့တာပါရှင်။ ” အင်း လွမ်းစရာ လွမ်းစရာလေးတွေပေါ့နော့ ” ချစ်သူလား ရှိပ ရှင် သူတို့ဘက်က သဘောမတူလို့ နိုင်ငံခြားပို့ပစ်ကြတာ။ ” အိုးးး ဟို့ ကျမနာမည် ခင်ခက်ခက်ခိုင် ” ” အသက်က ၂၈နှစ် ” ဆိုတော့ အပျိကြီးပေါက်စပေါ့။ မိဘတွေက မရှိတော့ပါဘူး မြစ်အနောက်ဖက်က ကျောင်းကြီးစု ရွာသူတစ်ယောက်ပေါ့။ခုတော့ မြို့ပေါ်က ဒေါ်လေးစိန် တို့အိမ်မှာ နေနေတာ ၅နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ အသားညိုပေမယ့် တင်တွေရင်တွေ သူ့နေရာနဲ့သူ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့မို့ ပုရိသ အပေါင်း ခညှောင်းနေကြပါတယ်။အကျင့်က ကိုယ်လုပ်ပြီးတဲ့ အလုပ်တိုင်း ပြန်ပြီးစစ်ဆေးတပ်တဲ့အကျင့်။ အဒေါ်က အမေ့ဘက်က ညမပါ။သူတို့အိမ်မာ အဒေါ်ရယ် သူ့ယောကျၤားရယ် သူတို့သားလေး…
တလှပ်လှပ်ခံစားရင်
တလှပ်လှပ်ခံစားရင် သိန်းအေး၏ လီးကြီးက ထိပ်ဖူးကြီးနီရဲပြောင်တင်းကာ အရည်ကြည်များပေကျံနေသဖြင့် စိုစွတ်ချောမွေ့နေသည်။ ထိုကြောင့် သွယ်သွယ်၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ အလွယ်တကူ ‘ ပြစ် ’ ကနဲ ထိုးဝင်သွားသည်။ သွယ်သွယ်၏ ဖင်ကားကားကြီးက တစ်ချက်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးက တင်းကနဲ ခုံးထလာသည်။ သွယ်သွယ် ခေါင်းလေး တစ်ချက်ခါယမ်းလိုက်သည်။ “ အ….အား….” “ သိပ်နာနေလား….” “ အင်း….ဟင်း…” မနေ့ညကမှစပြီးခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခုဒုတိယညရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်းလုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ “ ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ….” “ ဟင့်အင်း….ဝင်နေပြီပဲကွာ….ဖြေးဖြေးလုပ်….နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့….” အားအင်ချိနဲ့သော သွယ်သွယ်၏ လေသံလေးက အိမ်ထောင်ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဉ်လေး ဖြစ်နေသည်။ အထဲ ကို တစ်ချောင်းလုံးဝင်နေပြီ။ အရည်ကြည်တွေက ရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ ထွက်လာနေသည်။…