အပျိုကြီးဆိုဒ် နာမည်က နှင်းဝေ။ ဒီဇင်ဘာလ နှင်းတွေကျတဲ့အချိန်ကြီးမွေးလို့ အလွယ်တကူနဲ့လှလှလေးပေးထားကြတာ။ ဆွေမျိုးထဲမှာ သမီးမိန်းကလေးဆိုလို့ နှင်းဝေတစ်ယောက်ထဲ။ ဝမ်းကွဲဆိုလို့ မောင်တွေ အကိုတွေချည်း။ဒါ့ထက်ဆိုးတာ နှင်းေ၀ ဦးလေးက ရပ်ကွက် လူမိုက်။ ဓါးထိုးမှုနဲ့ ထောင်ထဲကထွက်တဲ့အချိန် တူမလေးမွေးမှ မိုက်တာရပ်တော့တာ။ နှင်းေ၀ မွေးကတည်းက တဆွေတမျိုးလုံးစီးပွားတက်တော့ အကုန်လုံးကဝိုင်းချစ်ကြတာပေါ့။ဦလေးကလည်း လူမိုက် အကိုတွေမောင်တွေလည်း များတော့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ရည်းစားကမရ။ ညားမယ့်ညားတော့လည်း အညာသား နဲ့မှညားတော့တာ။ အပျိုကြီးပေါက်စဖြစ်နေတဲ့အချိန် အသက်၃၅။ ရန်ကုန်လာပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့ မလည်မဝယ် အညာသားနဲ့ ညားပါလေရော။ မောင်အညာသားက ရန်ကုန်မှာ အဲကွန်းတွေပြင်တယ်။ အဲ့တုန်းက နှင်းေ၀ အဆောင်နေတုန်း အဲကွန်းလာပြင်တဲ့ မောင်ညာသားနဲ့ငြိပြီး အပိုင်ဝိုက်ပလိုက်တာ။ မဝိုက်လို့လဲမရဘူးလေ။ ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေနဲ့ညားဖို့ကတော့ မဖြစ်နိုင်။ အညာသားကလည်းအိမ်ကိုလာတောင်းတော့ ဆွေစုံမျိုးစုံပဲ။ တွဲတာ ၁လလောက်နဲ့…
ထျန်ချက်ကလက်လန်တယ်
ထျန်ချက်ကလက်လန်တယ် ပြစမ်း မေထွေးကို သားဂျိုးလေးကြီးပြီလားလို့ “ကြီးသေးပါဘူးဗျ သေးသေးလေးပဲရှိသေးတယ်” “ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ်” “အားအားအား ယားတယ် မေထွေးရ” “ကောင်းရောကောင်းလား” “အင်း ကောင်းတယ် နောက်လည်းအဲ့လိုလုပ်ပေးနော်မေထွေး” “အမြဲလုပ်ပေးမှာပေါ့ မေ့သားလေးကို” ဒါလွန်ခဲ့တဲ့၇နှစ်လောက်ကပေါ့။ ဘဘမိန်းမဒေါ ်မေထွေး ကျနော်ကိုလီးစုပ်ပေးခဲ့တာပါ။ အဲ့တုန်းက ကျနော်၁၂နှစ်ပဲရှိသေးတယ်။ ရွာကိုပြန်တိုင်းဘဘဦးကောင်းတို့တဲမှာ နေတယ်။ကစားတယ်။အိပ်တယ်။ အစ်ကိုဝမ်းကွဲတွေလည်းရှိတာကိုး။ ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတို့ဆီလာလည်ပေမယ့် အဖော်တွေရှိတဲ့ဘဘတဲမှာပိုပျော်တယ်။ အဲ့မှာပဲအိပ်တာများသည်။မေထွေးနဲ့လေ။ ဘဘမိန်းမဒေါ ်မေထွေးကို ကျနော်က အမေထွေးခေါ ်ရာကနေ မေထွေးလို့ပဲ ခေါ ်တော့သည်။ သားတွေချည်းမွေးထားပြီး အကြီးဆုံးကပဲကျနော်ထက်၁၀နှစ် ကျော်ကြီးသည်။အငယ်ဆုံးကတော့ ၃နှစ်လောက်ပဲကွာသည်။ ကိုလတ်နဲ့က၅နှစ်ကွာသည်။နေ့ဘက်ဆို ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတဲသွားဆော့ကြ ညနေဆို ပြန်လာအိပ်ကြ။ တစ်ကွင်းလုံးတစ်တောင်လုံး လျှောက်သွားဆော့ကြသည်။နောက်မှ နေပူထဲလျှောက်ဆော့နေကြတာဖျားမှာစိုးတာနဲ့ဘဘက လျှော့မဆော့ရ တစ်နေရာမှာပဲဆော့ရမယ်ဆိုလို့ ငြိမ်သွားကြတာ။သုံးယောက်ပေါင်းလောင်းကျော်နေကြတာလေ။ညဘက်အိပ်ရင်တော့ ကျနော်က မေထွေးနဲ့အိပ်ရသည်။ ဘဘကရွာမှာ သာရေးနာရေးကိစ္စတွေနဲ့…
အထာသိသွားပြီ
အထာသိသွားပြီ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းတုံးက ကျွန်တော့ကိုဂိုက်လုပ်ပေးတဲ့အစ်မဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ၊ အိအိတဲ့ သူ့နာမည်က၊ သူက ကျတော့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ တက္ကသိုလ်မသွားခင် စာကလည်းတော်တော့ ကျွန်တော့အမေက သူ့ကို ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းထားတာ။ သူတို့အိမ်ကလည်း ဘေးကပ်ရပ်ပဲဆိုတော့ ညဘက်အထိ စာကူလုပ်ပေးဖို့ အဆင်ပြေတာပေါ့။မအိက တစ်ဦးတည်းသောသမီးပါ။ ကျွန်တော့မှာတော့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ၂ နှစ်ကွာပါတယ်။ ဖူးဖူးလို့ပဲ မှတ်ထားဗျာ။လောလာဆည်တော့မအိအကြောင်းအရင်ဆက်ပါမယ်။ အစ်မအိအိက လှတာတော့ သိပ်မလှဘူး ရွက်ကြမ်းရေချို ရုပ်ပဲ၊ ဒါမဲ့ ဘော်ဒီက မိုက်တယ် ခါးသေးသေးနဲ့ ရင်ဘက်ရော တင်သားရော အကိတ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် လုံးပြီးကျစ်လစ်နေတာပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့သူ့ကို မအိလို့ခေါ်တယ်။ သူနဲ့ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမနဲ့ ငယ်ငယ်တည်းက အတူတူ ကစားရင်း ကြီးလာတော့ ဟိုးအရင်ကနေ ခုအဖြစ်အပျက်မတိုင်ခင်အထိ သူ့အပေါ်မောင်နှမစိတ်ပဲရှိခဲ့ပါတယ်။ တစ်ဦးတည်းသော သားဆိုတော့ ကိုယ့်မောင်နှမရင်းတွေလိုပဲ…
သိမ့်သိမ့်ခါ
သိမ့်သိမ့်ခါ လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ကပေါ့။အမျိုးတွေ ရှိတဲ့ မိထ္တီလာကို သွားဖို့ ကျနော် ကားဂိတ်ကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ ကားဂိတ် ရောက်တော့ လက်မှတ် ဖြတ်ပြီး ယဉ်ရပ်နား စခန်းမှာ ထိုင်စောင့် နေလိုက်ပါတယ်။ ညနေ ငါးနာရီလောက်မှာ ကားစက်နှိုးတော့ ကားပေါ် တက်ပြီး ထိုင်ရမယ့် ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ထိုင်ပြီး မကြာခင်မှာ ကျနော်တို့နဲ့ ရွယ်တူ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်နဲ့ ကောင်လေး တစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ကျနော့် ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ပါတယ်။ ကျနော့် ဘေးမှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ထိုင်ပြီး နောက် ကောင်မလေးက သူမ ဘေး ဟိုတဖက် အစွန်မှာ သူမတို့နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက တဖက်မှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ကျနော်က…
ပြီးဆုံးခြင်းသို့
ပြီးဆုံးခြင်းသို့ အဲဒီနေ့ကတော့ လူမရှိတဲ့ ရောင်းမဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူနဲ့ နမ်းဖြစ်ကြ သည် ..။ သူ့ပေါင်ကြားက မာနေတဲ့ လိင်တန် ကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ စန္ဒီ ပွတ်သပ်မိ သည် ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုတ် လျာချင်းပွတ်လှိမ့် နေချိန် သူကလဲ စန္ဒီရဲ့ တင်သားစိုင်တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဘဲ ဆုတ်ကိုင် သည် ..။ စန္ဒီ အဲဒီနေ့က သူ မလာခင် ပင်တီ ကို ချွတ်ထားခဲ့ သည် ..။ အိုး ..ဒါတွေ ပြန်မြင်ယောင်စဉ်းစားတော့ စန္ဒီရဲ့ သွေးတွေ ဆူဝေလာ သည် ..။ ကိုဌေး ကို မြင်ယောင်လာ သည် ..။ သူ စန္ဒီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို…
တော်ပြီအကိုရယ်
တော်ပြီအကိုရယ် ”သဲ ရောက်တော့မယ်” ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။ ”အင်း” ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင် ကိုသပ် တွန့်နေသော အင်္ကျီကို အသာဆွဲချလို့ မိမိတို့ နှစ်ယောက်အပေါ် ခြုံထားသော စောင် ကိုလည်း ဆွဲဖယ်ခေါက်သိမ်းသည်။ ”ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲ” ”သဲ ကလည်းကွာ ချစ်လို့ပေါ့” ပြောရင်းနဲ့ ကိုယ်က မိမိပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းသည်။ ”တော်ပါ” ချောင်းသာသို့ ရောက်ခါနီးလို့ လမ်းတွေက အကွေ့အကောက် ပိုများလာသည်ထင်သည်။ကားကြီးက လှုပ်ရမ်းနေသည်။မိမိတို့ ရှေ့ခုံက လင်မယားနှစ်ယောက်တော့ အိပ်ပျော်နေသေးလားမသိ။တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်။ ”ဟိုနှစ်ယောက်တော့ အိပ် ကောင်းနေတယ် ထင်တယ်…
အပျိုဖြန်းလေး
အပျိုဖြန်းလေး မင်းဇော် တစ်ယောက် အလုပ်တာဝန် ပြီးပီ မို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ လေးရက်လုံးလုံး မိမိ အထက်လူကြီး နဲ့ ခရီးစဉ် တလျောက် ပါသွားခဲ့တာ အခု မနက်ပိုင်း ပြန်ရောက်ခဲ့တာ မို့ နေ့လည်ပိုင်း ရုံးပြန်မတက်ချင်တော့ ။ မိမိ အထက်လူကြီးမှလည်း ပြန်နားပါတော့ ဆိုတာနဲ့ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တခါး ပိတ်ထားတာ နဲ့ တခါးခေါက်လိုက်ပီး စောင့်နေလိုက်တာ ခနနေတော့ မင်းဇော် ရဲ့ခယ်မ ဝါဝါ တစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ အိမ်မှာက မင်းဇော်ရယ် မိန်းမ ဝေမာလှိုင်ရယ် ခယ်မလေး ဝါဝါဦး ရယ် သုံးယောက် နေကြတယ် ။ မင်းဇော်မိန်းမ…
စားရကံကြုံလာတော့
စားရကံကြုံလာတော့ ကျွန်တော် အိမ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေး တစ်ပါး ကျွန်တော်ငပဲကိုလာကိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေတယ် ပြီးတော့ ညှစ်လိုက်သလိုခံစားမိတော့ အိမ်မက်ကလန့်နိုးလာတယ် အပြင်မှာလဲ တစ်ယောက်ယောက်လာကိုင်နေ သလိုခံစားမိတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ အော် မှတ်မိပြီ ငါသူငယ်ချင်း အိမ်မှာ စာလာကျက်တာဘဲ ဒါဆို “ဟာ…အမ” “မောင်လေး နိုးပြီလား ရှူးတိုးတိုး” သူပြောမှ ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ကောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း အိပ်နေတာသိုးနေတာဘဲ ပုဆိုးကလဲ ခေါင်းမှာ စွတ်လို့ “ လာလာ မောင်လေး မ အခန်းလိုက်ခဲ့” ကျွန်တော် တွေဝေသွားတယ် အောက်က ကောင်ကလဲ ထောင်လို့ စိတ်ကလဲပါနေပြီ ခေါ်နေတာလဲ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ အမ စိတ်ကို ဒွန်တွဲနေတဲ့အချိန် မမ ရဲ့လက်ကလဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတော့ လူပျိုရိုင်းလေး ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ…
ညှစ်ဆွဲလိုက်လျှင်
ညှစ်ဆွဲလိုက်လျှင် အခု အောင်ပွဲခံသွားသူကတော့ ဒွန်းပါတဲ့။ ကျားကိုးစီး စားမကုန်တဲ့ ဒွန်းပါ။ ဆင်ပြောင်ငါးစီး အားမာန်ကြီးတဲ့ ဒွန်းပါ ခင်ဗျာ ဒိုင်လူကြီး ရွှေဓူဝံက အသံဝါကြီးနှင့် ကြေငြာလိုက်ပြီးနောက် ဒွန်း၏လက်ကို ကိုင်မြှောက်ပြလိုက်တော့မှ ချိုလွင်နှင့် ရွှေစင်တို့နှစ်ယောက် သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ သည်တစ်ပွဲ ဒွန်းနိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းရတာ အမောပင်။ ဒွန်းဆိုသည်မှာ ယခုမှ တက်သစ်စ ဖြစ်သော်လည်း တော်တော့်ကို နာမည်ကြီးသော လက်ဝှေ့သမားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကိုတော့ ထည့်ပြောဖို့ လိုမည် မထင်ပါ။ သံမဏိဒွန်းဟု နာမည်ကြီးသည်ကို ထောက်ခြင်းအားဖြင့် သူ့ခံနိုင်ရည် မည်မျှရှိသည်ကို မှန်းဆနိုင်ပါသည်။ အရပ်က ၆ ပေ ၆ လက်မ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း အရပ်နှင့် မလိုက်အောင် တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်တာမို့ ချိုလွင်စွဲမက်လောက်စရာ ဖြစ်နေသည်။ ချိုလွင်သည် မိန်းကလေးပင် ဖြစ်သော်လည်း…
အရသာ
အရသာ ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ တွေ save ပြီးမမြင်အောင် application နဲ့lock လုပ်ထားတတ်တယ်… အဲ့နေ့ကျမှ မေ့ပြီး lock မလုပ်မိတာနဲ့ ဖုန်း gallery ထဲက ဂျပန်ကျောင်းသူလေး ဖင်ပြောင်ကြီးကို ကြိမ်စာ ကျွေးခံနေရတဲ့ ပုံတွေ တွေ့သွားရော… အဲ့ကျတော့မှ သူက လန့်ပြီး “ဟဲ့ နင့်ဖုန်းကလည်းဘာပုံကြီးတွေလည်း” ဆိုပြီး ထအော်ရော… ကျနော်ကလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဖုန်းကို ပြန်လုပြီး “ဟီး ဟီး”ဆို ရီပြတာပေါ့… သူက…