မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က 19 နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင် အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင် တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်က ဒီလိုဗျ။ ဆိုင်မှာက အလုပ်ပါးနေတာနဲ့ ဖုန်းလေးတွေထုတ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြာကားတွေ ကူးယူပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆိုင်ကို ကလစ်ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်က မနန်းသူဇာတဲ့။ အသက်က 34 လောက်ရှိပြီ…
စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ မမရယ်
စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ မမရယ် ကြည်သာခင် ဒီကိုရောက်လာရသည်က ဒက်ဒီနှင့် မာမီတို့က “ သမီးရယ်…ကြီးမေက သမီးကို အကူအညီတောင်း တာပါ…ကြီးမေကြီးကို အားနာစရာကြီး မာမီတို့က ဘယ်ထားခဲ့ချင်ပါ့မလဲ…” ဟူသော စကားရပ်ဖြင့် ကြည်သာခင်မှာ ကြီးမေ ကြီး၏ အိမ်တွင် နေရစ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ကြီးမေဆိုတဲ့ ဒေါ်လှနုက ဒက်ဒီရဲ့ အမကြီး။ သူတို့က မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲရှိ သည်။ ဒက်ဒီငယ်ငယ်ကတည်းက ကြီးမေကြီးရဲ့ သြဇာကလွှမ်းမိုးပြီးသား မာမီဆိုတာက ဘာမို့လို့လဲ ဒက်ဒီကို ဘယ်ပြောရဲပါ့ မလဲ…။ ကြည်သာခင် ကြီးမေကြီး၏ မိသားစုဝင်တွေကို သိပ်ပြီးကြိုက်လှသည်မဟုတ်ပါ။ ကြီးမေကြီးမှာ သားသမီးနှစ် ယောက်ရှိသည်။ အကြီးကမိန်းကလေး တင်နုသွယ် တဲ့ အငယ်ကယောက်ျားလေး တင်ဦးအောင် တဲ့…မမတင်နုသွယ်က အသက် (၂၀) ကျော်ပြီ။ အကိုလေး တင်ဦးအောင်က (၁၈)…
ကူလိုးပါရစေ မမ
ကူလိုးပါရစေ မမ ညီညီအောင်လည်း သူ့ကို ဒေါ်ခင်ပက အထာပေးနေတယ် ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်တယ် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းကို မုဒိန်းမှူ အတွက် သွား စုံစမ်းစစ်ဆေး လို့ပြီးရင် ကျွန်းတောကုန်းရွာကို လာခဲ့..သူ့အိမ်မှာ နား..ညနေ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ဖို့ ဒေါ်ခင်ပက ပြောတယ်လေ ။ ညီညီအောင်လည်း မိန်းမ မလုပ်ရတာ ကြာနေပြီ ဆိုတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို တအား ထန်နေတော့ ဒေါ်ခင်ပလို ဖြူဖြူ သန့်သန့် တောင့်တောင့် မိန်းမတယောက်ကို ရမယ်ဆိုရင် ဘယ်ငြင်းမလဲ ။ ဒေါ်ခင်ပ သည်လင်မရှိတာ ကြာပြီ ။ စီးပွားကို လောဘတကြီး ဖိရှာနေခဲ့ရပြီး သည်ကိစ္စကို လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသက်ဘဲ ။ သိပ်ပြီး တောင့်တလိုလားခဲ့တဲ့ ရက်တွေနေ့တွေတော့…
“ခြစ်” ရင်း “ချစ်”
“ခြစ်” ရင်း “ချစ် အိမ်ထောင်မပြုရသေးသော အမျိုးသား အမျိုးသမီးများ အသက်အရွယ် နှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်ထဲသို့ ဝင်လာကြပြီဆိုလျှင် လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဆိုသော ဘွဲ့ကိုရလာကြသည်။ မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်း၊ သူငယ်ချင်းအသိုင်းအဝိုင်း၊ အိမ်နီးချင်းအသိုင်းအဝိုင်းများကြားတွင် ဘာပဲပြောပြော၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် အပျိုကြီး လူပျိုကြီးဖြစ်ရတာကို အပြစ်ကြီးတစ်ခုသဖွယ် စောင်းပါးရိပ်ခြေအပြောခံရသည်သာမက နောက်ပြောင်သရော်ခြင်းကိုပါ ခံကြရတော့သည်။ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးတွေဆိုတာကလည်း ဘယ်သူမှ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းလို့ ဒီဘဝကို ခံယူထားကြတာမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အိမ်ထောင်ကျခြင်းအဖြစ်ကို မရောက်ကြဘဲ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ရောက်ရှိလာကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထိုသို့သော အပျိုကြီး လူပျိုကြီးများသည်လည်း အပျိုကြီးလူပျိုကြီးဟူသော ဂုဏ်သတ္တိအပြည့်ဖြင့် ဒီအသက်အရွယ်ရောက်သည်အထိ အပျိုစစ်စစ်၊ လူပျိုစစ်စစ်တွေရော ဟုတ်ကြပါရဲ့လား…။ အားလုံးတော့ မဟုတ်နိုင်ကြပါ။ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းကတော့ အဖြစ်ဟောင်း၊ အချစ်ကြောင်းလေးတွေဖြင့် လူမသိသူမသိ နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းလေးတွေ…
မချောလေးဖော်
မချောလေးဖော် သဲစုတို့အဆောင်က ဝန်ထမ်းတွေချည့် ဖြစ်သည်။ ဌာနပေါင်းစုံကဖြစ်ပြီး ပညာရေးဝန်ထမ်းဆိုလို့ သဲစုတစ်ယောက်ထဲပါသည်။ လူပေါင်း၄၀ကျော်မှာ သူ့အုပ်စုနှင့်သူဖြစ်သည်။ သဲစုက ရွယ်တူအကောက်ခွန်က ဒုအကောက်ခွန်မှူး စိမ့်ရယ် စီမံကိန်းက ဖြူရယ် ဘဏ္ဍာအခွန်က သူသူရယ် လေးယောက်က တစ်တွဲဖြစ်သည်။ အနေကြာတော့လည်း ညီအစ်မအရင်းတွေလို ဖြစ်နေသည်။ ဒီနေ့က ရုံးပိတ်ရက်မို့ သဲစုနဲ့ စိမ့်အခန်းမှာ လေးယောက်စုမိပြီး ရောက်တတ်ရာရာတွေ ပြောရင်း စိမ့်ကသူ့ဘဲနဲ့ ချိမ်းတွေ့တဲ့အကြောင်းကို ပြောပြနေသည်။ စိမ့်က.. “သူက အရမ်းဆိုးတာဟဲ့–နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့–သူကဲချင်တိုင်း ကဲတာပေါ့ဟာ” ဆိုစသည်။ သူသူက “ဘယ်လိုကဲတာလဲ–ငါတို့သိအောင် ပြောပြ လေ” ဆိုတော့ အားလုံးက စိတ်ဝင်တစား နားထောင်နေသည်။ စိမ့်က “နင်တို့မို့ ပြောပြမှာနော်–” ဆိုရပ်ထားတော့– အားလုံးက”အေးပါဟယ်”ဆိုပြီး ပြိုင်တူပြောကြသည်။ စိမ့်က “သူက ငါ့နှုတ်ခမ်းကို–မရမက နမ်းတာ ဟ–နောက်သူ့လက်ကြီးကလည်း–ငါနို့တွေကို…
ငယ်
ငယ် မိန်းမရဲ့ အဖုတ်လေးထဲ ဆောင့်ချက် ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲ ကျေနပ် အားရနေတယ်။ သိပ်လိုချင်ခဲ့ တဲ့ ကျွန်တော် ရနေပြီ။ လုပ်ချင်ပြီဆိုရင် စနစ်တကျ ၊ သေချာပြင်ဆင်ပြီး ဖြစ်အောင် လုပ်လေ့ရှိတဲ့ အတိုင်း မိန်းမကို နားလည် အောင် ပြောပြ၊ သူလက်ခံတော့ လူရှာ၊ ၂ ယောက်လုံး သဘောကျတဲ့သူကို ရွေး။ အပြန်အလှန် သဘောတူညီမှုယူ။ လိုအပ်တဲ့ ဆေး စစ်မှုတွေ လုပ်ခိုင်း၊ မိန်းမ အဆင်ပြေတဲ့ ရက်ကို သေချာရွေးပြီးမှ ဒီလို နေ့မျိုးကို ရောက်လာခဲ့တာပါ။ လိုးဆောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်း တွေနဲ့ မိန်းမလေး အလိုးခံနေရပြီ။ တအင်းအင်း … နဲ့ အံလေးကြိတ်ပြီး ခံစားနေရရှာတယ်။…
ကားပေါ်က ကောင်ဆိုးလေး
ကားပေါ်က ကောင်ဆိုးလေး ကားအချိန်အကြာကြီးစီးရမှာကိုတွေးပြီး ကျွန်မရင်မောမိတယ်။ ကားစီးရင် ကျွန်မက မူးတက်တယ်လေ။ ကားထွက်ခါနီးမှ ကားပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ပြူတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ထားပြီး ခေါင်းကို အပြင်နဲနဲထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘေးခုံက လူမရှိတေါ့ နေရတာချောင်ချောင်ချိချိပဲ ။ “အးးးး” ကားစထွက်မှလူတစ် ယောက်ပြေးတက်လာပြီး ကျွန်မ ဘေးမှာ ဝုန်းဆို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ sorryပါလို့ ကျွန်မကိုတောင်းပန်တယ်။ သူ့ပုံစံကြည့်ပြီး ကျွန်မလည်း စိတ်ပြေလိုက်တာပေါ့။ မြင့်မားသောအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခန္ဓာကိုယ်က ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသည်။ ကားမီးရောင်အောက်မှာ အသားအရည်က ဝင်းနေသည်။ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံး နှာတံချွန်ချွန် သေသပ်တဲ့နှုတ်ခမ်း လေးထောင့်ဆန်တဲ့မေးရိုးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သူ့ပုံစံလေးက ကျွန်မထက် ၄နှစ် ၅နှစ် တော့ ငယ်မည်ထင်ပါသည်။ အလန်းစားလေးနဲ့တစ်ညလုံးကားတူတူစီးရမယ့်အရေးကို တွေးပြီး ကားမူးတောင်ပျောက်သွားသလိုပဲ။ ကားပေါ်မှာပြတဲ့ မြန်မာကားကို ကြည့်နေတုန်းသူက စကားစပြောလာသည်။ “ရန်ကုန်ထိလား အစ်မ” “အင်း…. မင်းရော” …
အဲဒီအနံ့ကို ကျုပ် ကြိုက်တာ
အဲဒီအနံ့ကို ကျုပ် ကြိုက်တာ ဆရာရယ်…ကျမ ဘယ်လောက် ဒက်စပရိတ် ဖြစ်နေသလဲ ဆိုရင်..ဆရာသာ ကျမကို ဒီဥစ္စာ ကူညီမယ် ဆိုလို့ ရှိရင် ဆရာ့ကို ကျမ ကိုယ်ကို ကျမ ထိုး အပ်..ဆရာ လိုရာသုံးစေ ဆိုပြီး ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ အထိတောင် ပြင်ဆင်ထားတယ် ဆိုတာ အရှက်ကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ပြောပြပါရစေရှင်….” သူ့လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပြောနေတာပါ ။ “ အေးဗျာ……ခင်ဗျား ဒီလောက်တောင် ခက်ခဲနေတာကို တွေ့ရတော့လည်း ကျနော် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြင်းလို့ရမလဲ လေ…အင်း……ဒီလိုလုပ်…..” “ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲဟင်..ဆရာ…ဆရာ ဖြစ်စေချင်တာကို ပြောလေ….” ငွေချေးတော့မယ့် ပုံ ပေါက်လာလို့ ဒေါ်ဆွေဆွေ လှိုင် အငို ရပ်သွားပြီး မျက်နှာလေး လန်းလာသည်…
အံကျိတ်ခံတဲ့ ချစ်သူ
အံကျိတ်ခံတဲ့ ချစ်သူ မမချို အခန်းထဲက သနခါးသွေးတဲ့အသံ ကြားရသဖြင့် ကျနော် အိပ်ယာထဲ အိပ်ချင် ယောင်ဆောင်နေရာက တိတ်တိတ် ထ၍ ကပ် ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်သည်။ အာ့း့။ လှလိုက်တဲ့ မမချို။ အသားအ ရေ က ဝင်းလဲ့လို့ဝါဝါ ရည် ရွှင် ဆိုတာမျိုး ။ သနခါးကို လည်ပင်းက စ လူးသည်။ ထို့ နောက် အောက်ကို ဖြည်းဖြည်း လျှောချသည်။ နို့ကြီးတွေကို ပွတ်သည်။လူးသည်။ မမရဲ့ လက်နုနု လေး အောက်မှာ လိမ့်လှုပ်နေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ဆွဲစို့ချင် စရာ။ နို့တွေကို လူးတော့ ထမီက အောက်လျှောကျ သွား၏။ ခါးအထိ ပုံ ကျနေတာမို့နောက်က ဖင် ကြားတွေ…
ဒုတိယမြောက်ရင်ခုန်သံ
ဒုတိယမြောက်ရင်ခုန်သံ ကျမနာမည်ကမေနှင်းမို့ပါ။ကျမကအိမ်ထောင်သည်မိန်းမတယောက်ပါ။ယောက်ျားကနယ်မှာအလုပ်လုပ်နေတော့ အတူသိပ်မနေဖြစ်ဘူးလေ။ အိမ်မှာနေ ရင်းပျင်းလာတော့အင်တာနက်သုံးရင်းအပျင်းဖြေတာပေါ့။တနေ့လိုင်းသုံးရင်းမက်ဆင်ဂျာမှာလာပြောတဲ့သူတယောက်နဲ့ပြောဖြစ်တယ်လေ။ သူကတခြား သူမဟုတ်ပါဘူး။ကျမတို့မြို့ကကိုမိုက်ကယ်ပေါ့။ လိုင်းသုံးဖြစ်တိုင်းပြောဖြစ်တော့ ကျမစိတ်ထဲမှာတမျိုးပဲလေ။ သူကလည်းသာကြောင်းမာကြောင်းပြော ရင်း တဖြေးဖြေးသာယာလာမိတယ်။ ကျမကအိအ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့်ဘော်ဒီကိုထိန်းပါတယ်။၃၄ ၂၇ ၃၉ ကနေ မကျအောင်လေ။ ဒီလိုနဲ့ ကိုမိုက်ကယ်နဲ့ ကျမ လိုင်းပေါ်ကနေ ပြောရတာကိုသာယာမိလာပါတယ်။ သူကလည်းကျမပုံလေးတွေကို သိမ်းထားတယ်လေကျမမသိအောင်ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့တနေ့မှာကိုမိုက်ကယ်က အပြင်မှာတွေ့ဖို့ပြောလာပါတယ်။ ကျမလဲနဲနဲမူလို က်ပီးလက်ခံလိုက်ပါတဟ်။ အိမ်ကိုသူငယ်ချင်းတယောက်ဆီသွားမယ်အေဲာင်းပြပီးထွက်လာခဲ့တယ်။ အစကတော့လူချင်းတွေ့ပီး မုန့်စား စကားပြောပီး ပြန်ဖို့ပေါ့။. ကိမိုက်ကယ်ကအချိုရည်ထဲဘာထည့်လိုက်ဠဲမသိဘူး။ ကျမမျက်လုံးတွေစင်းလာပီး ပိပိလေးကတအားယွလာတယ်လေ။ကိုမိုက်ကယ်ကကျ မကိုတွဲပီးဟိုတယ်ခန်းထဲခေါ်လာတာပါပဲ။ သူက ကျွန်မကို အိပ်ယာပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်သည်။ ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်မှာ အနက်ရောင်အတွင်းခံ ဝမ်းဆက် လေးကလွဲ ပြီး ဘာမှမကျန်တော့ ။ သူ့ကိုယ်ပေါ် မှာလဲ အားကစားဘောင်းဘီတိုလေးတစ်ထည်တည်း ဝတ်ထားတော့သည်။ သူက ကျွန်မလည်တိုင်ကို…