ကျော်ကြီးနှင့် မမထား (စ/ဆုံး) ဖြစ်ချင်တော့ fake acc ကခင်တာပေါ့ဗျာယ ကျွန်တော်က အထန်ဗျာ။ မိန်းမလဲရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူများမယားကိုလဲ လုပ်ချင်တယ်။ ကိုယ့်မိန်းမကျတော့ မကျွေးချင်ဘူး။ ကျွန်တော်မိန်းမက ချောတာကိုဗျာ။ ကျွန်တော်က feelတစ်မျိုးဗျာ။ သူငယ်ချင်း မိန်းမတွေကြည့်ပြီး ပြစ်မှားနေတာ။ တစ်ခါတစ်လေဆို အလုပ်မရှိ အကြောင်းရှာပြီး သွားလည်တာ ဘာရယ်မှမဟုတ်ဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေဆီ ရောက်ပြီဆို အထူးတလည် လုပ်နေကျက အဝတ်လှန်းတဲ့ဘက်သွား တာပဲ။ ခင်နေတော့ ဒီအတိုင်း လေညှင်းခံကျတာ ထင်နေတာပေါ့။ တကယ်တော့ သူငယ်ချင်းမိန်းမရဲ့ အတွင်းခံကို ခိုးယူနမ်းတာပဲ။ တစ်ခါယူနမ်းလိုက်တိုင်း အရှိုက်ထဲ့ထိပါအောင်ရှုတာဗျာ။ တစ်ခါရူ ဒဏ်ကြေး ၁၀၀၀ဆို ကျွန်တော် မွဲနေပြီ။ ဘာပဲပြောပြော ကျွန်တော်က မိတ်မပျက်ချင်တာမို့ သူများမသိအောင် ခိုးလုပ်နေရတာ ဒါကိုက feelတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော်တို့နယ်လေးမှာ…
ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ
ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ နေနေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ(သိပြီးသားမလား)နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့ တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ(ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့)(သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါစာမေးပွဲလာဖြေ တော့ နာရီမပါဘူး (နာမည်ကြီးထမင်းငတ်တစ်ကယ်ရှိမှန်းသိသွားတယ်) မြန်မာစာနေ့ကြီး နာရီတစ်လုံး နှစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ရတယ်။အဲ့ကိုယ်တော်ချောက နောက်တစ်ရက် လည်းကျ ရော ကျေးဇူးတင်ကြောင်းဘာကြောင်းလာပြောတယ်နေ့ကို ရောချင်တယ်ပဲ ထင်တာ ပေါ့သူက နွေရာသီ အကြောင်း စာစီစာကုံး ဘယ်နှမျက်နှာ ရေးလဲတယ့်နေ က ၆မျက်နှာလို့ပြန်ဖြေ လိုက်တယ်နောက်မှနေ လန့်သွားတယ် ဘယ်နှယ့်လုပ်သိနေရလဲလို့ ဒီလိုနှယ့် နေ့ကို နေ့ရဲ့အကြောင်းလေးတွေကို တစ်ဝက်ပြော တစ်ဝက်မေးလုပ်လာခဲ့တယ့် ကောင်လေးကို နေလည်းခင်မိလာ တာပေါ့(စာမေးပွဲခြောက်ရက်အတွင်းနော်) အဲနောက်ဆုံးနေ့လည်း ရောက်ရော သူက နေ့…
အချစ် တဲလေး
အချစ် တဲလေး ကျော်က အမူးသမားတစ်ယောက် ဒါပေမဲ့မိဘအမွေအိမ်တစ်လုံး နဲ့လယ်ဆယ်ဧက ရှိတယ်။လယ်ကို မိဘလက်ထက်ထဲက လုပ်လာတဲ့ စာရင်းငှားနဲ့လွှဲထားပြီး ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်အိမ်ခြံ ထဲမှာ အသီးအနှံ စိုက်စားပြီး အေးအေး ဆေးဆေးနေတယ်။ကျော်တို့ရွာက မြို့နဲ့အလှမ်းမဝေးပေမဲ့ ဆက်သွယ်ရေးလမ်း မရှိလို့ ခေါင်တယ်။ အိမ်ခြေနည်းလို့ ခြံကျယ် ကြီးတွေနဲ့နေကြတယ်။ကိုယ်ခြံဝန်း ထဲအပင်တွေ မျိုးစုံအောင်စိုက်ကြလို့ ဥယျာဉ်ခြံ ကြီးတွေ ဖြစ်လို့ တစ်အိမ် နဲ့တစ်အိမ်တောင် မမြင်ရဘူး။ဒါပေမဲ့ရွာ လယ်လမ်းမကြီးကို ဗဟိုထားလို့ အိမ်တန်းတန်းထားလို့ ရွာက သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပြီး သာယာတယ်။ရွာထိပ်ကနေ ရွာအဆုံးထိခြံကျယ်ကြီးတွေနဲ့နေကြလို့ ရွာတန်းရှည်တယ်လို့ထင်ရပေမဲ့ အိမ်ခြေကငါးဆယ်သာသာ ပဲရှိပါတယ်။ဒါတောင် ရွာအနောက်ဖက် တောထဲမှာ ဝါးခြံစောင့် ကော် ခြံစောင့် နေကြတဲ့ သူတွေပါပေါင်း မှအဲ့လောက်ရှိတာပါ။ကျော့်အိမ်က ရွာအဆုံး မှာရှိတယ်။ တောထဲ မှာနေတဲ့ ဖိုးငအေးက တောအရက်…
မတော်လိုက်ရတဲ့ယောက္ခမ
မတော်လိုက်ရတဲ့ယောက္ခမ မောင်တုတ်အသက်(၂၀)ကျော်အရွယ်တုန်းကပေါ့။ကျောင်းကကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရည်းစားဖြစ်တယ်။ဒါလဲသိပ်အဆန်းကြီးတော့မဟုတ်လှပါဘူး။လူငယ်သဘာဝချစ်ကြ၊ကြိုက်ကြ၊ဟော်တယ်ခေါ်ဆွဲလိုက်ကြဆိုတော့မထူးတော့မထူးဆန်းပါဘူး။အဲ့ဒီကောင်မလေးနဲ့ကြိုက်ပြီး(၃)လလောက်နေတော့သူမအိမ်ကိုမောင်တုတ်ဝင်ခွင့် ထွက်ခွင့်လက်မှတ်ရသွားတယ်ပေါ့ဗျာ။အဲ့ဒီကောင်မလေးနာမည်ထက်ထက်လို့ပဲမှတ်လိုက်ပါတော့။ထက်ထက်တို့အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရပြီဆိုတာနဲ့မောင်တုတ်တစ်ယောက်ချောင်းပေါက်မတက်သွားတော့တာပေါ့။မနက်ပိုင်းဆို ကျောင်းသွားဖို့ဝင်ခေါ်တယ်။ညနေဆိုပြန်ပို့တယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုကျူရှင်အကြောင်းပြပြီးဟော်တယ်ဒိုး တယ်ပေါ့။မောင်တုတ်မိဘတွေကလဲ သူတို့သားလေးသွားလာရေးအဆင်ပြေအောင်ဆိုပြီးတော့ကားအစုတ်တစ် စီးဝယ်ပေးထားတော့ မြင်းကိုအတောင်ပံတပ်ထားသလိုစိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မြန်မြန်ဆန်ဆန်သွားဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဇာတ်လမ်းကိုပြန်ဆက်ပေးပါ့မယ်။ ထက်ထက်အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရတာနဲ့မနက်တိုင်းကျောင်းသွားဖို့ကြိုပေးရတာ ပေါ့။အဲ့ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ထက်ထက်တစ်ယောက်အိပ်ယာထနောက်ကျနေတဲ့နေ့ဆိုရင်မောင်တုတ်တစ်ယောက် အိမ်ထဲမှာထိုင်စောင့်ပေရော့ပဲ။ယောက္ခမကြီးကတော့စကားကိုတစ်ခွန်းစနှစ်ခွန်းစလာပြော၊ပြီးတော့ကော်ဖီဖျော် ပေး၊ပြီးသူမလဲရေမိုးချိုးဖို့ပြင်ရတာပဲဗျ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ မောင်တုတ်ယောက္ခမကြီးဟာ နာမည်ကြီးမြို့လယ်က ဟော်တယ်တစ်ခုမှာရာထူးအကြီးကြီးမန်နေဂျာမကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပေါ့ဗျာ။ထက်ထက်တို့ကအဖေဆုံးသွားပြီဆိုတော့ အမေတစ်ခု သမီးတစ်ခုပေါ့။(အင်းလေ..တစ်ခုစီပဲပါမှာပေါ့။အပိုတော့ဘယ်ပါမလဲဗျ…နော့)။ ပြန်ဆက်မယ်ဗျာ….း) ထက်ထက်တစ်ခါတစ်လေ အရမ်းကြာနေတဲ့နေ့မျိုးဆိုရင်တော့သူ့အမေကပဲအရင်အလုပ် ကိုထွက်သွားတာဗျ။ကျနော်နဲ့ထက်ထက်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တာပေါ့။ ဒီလိုနေ့မျိုးဆိုရင်တော့ မောင်တုတ်တစ် ယောက်ကျောင်းမှန်မှန်တက်စာမခက် ခက်ချင်လဲခက်ဒို့မတက်ဆိုပြီးတော့ကျောင်းမတက်တော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ယောက္ခမအ လုပ်ကိုထွက်သွားပြီဆိုတာနဲ့ အိမ်တံခါးတွေပိတ်လိုက်နော်..သားဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ စစ်တပ်ကစစ်သားတွေ အော်သလိုမျိုး ဟုတ် ….ဆိုတဲ့ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့အော်ပြီးတော့ တံခါးပိတ်ပြီးထက်ထက်ဆီကိုပြေးတော့တာပေါ့။ တစ်ရက်တော့ဒီလိုမျိုးနေ့တစ်နေ့မှာလူမိသွားခဲ့တယ်။ယောက္ခမကြီးကဟမ်းဖုန်းကျန်ခဲ့လို့လာယူတာနဲ့ကြုံရော။ သူ့ဆီမှာလဲသော့တစ်စုံရှိတယ်လေ။တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ မောင်တုတ်ကလဲကားကိုအဝေးကြီးမှာရပ်ခဲ့ရတဲ့နေ့ပေါ့။ တစ်ယောက်ယောက်များသိသွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ဖိနပ်လေးကိုလဲခါးကြားထိုးပြီးချစ်သူအခန်းထဲမှာသိမ်းထား ရတာကတော့ ထက်ထက်ရဲ့စည်းကမ်းတစ်ခုကိုလိုက်နာတယ်ပဲဆိုရမှာပေါ့။ယောက္ခမကြီးက ကျွန်တော်တို့သွား ပြီဆိုပြီးသူ့သော့နဲ့သူဖွင်ပြီးဝင်တဲ့အချိန်ပေါ့။ဒီနေရာမှာထက်ထက်တို့ အိမ်ရဲ့လိုကေးရှင်းနဲ့ဖွ့ဲစည်းပုံကိုပြောပါရစေ ထက်ထက်တို့က တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးဗျ။အိပ်ခန်း(၃)ခန်းရှိတယ်။၂ခန်းကကပ်လျှက်ပေါ့။ပြီးတော့တစ်ခန်းက မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ။ယောက္ခမကြီးတို့လင်မယား(သူ့ယောကျၤားရှိစဉ်အခါက)နေတဲ့အခန်းမှာထက်ထက်အမေ နေတယ်။ဘေးကပ်ရက်အခန်းမှာကထက်ထက်အခန်း၊မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကတော့ပိတ်ထားတယ်ပေါ့။ပြီးမှ နောက်ဖေးမှာမီးဖိုနဲ့ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲလျှက်။အဲ..ဘယ်ရောက်သွားပြန်လဲမသိဘူး..ပြန်ဆက်မယ်။ယောက္ခမ ကြီးကဖုန်းကျန်ခဲ့လို့ပြန်ဝင်လာတဲ့အချိန် ကျွန်တော်တို့ကလဲဖြစ်ချင်တော့ရေချိုးခန်းထဲကရေချိုးပြီးပြန်လာတဲ့ ထက်ထက်ကိုထမိန်ရေလျားနဲ့မြင်တော့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ပဲ ဆွဲပြီးကျုံးတဲ့အချိန်။အခန်းတံခါးကိုဟခဲ့မိတယ်ဗျာ။ အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးကိုလုံခြုံအောင်ပိတ်ခဲ့တော့ မောင်တုတ်တစ်ယောက်ခပ်ပေါ့ပေါ့ပဲထားလိုက်တာပေါ့လေ။…
ချစ်လွန်းလို့
ချစ်လွန်းလို့ ( စ-ဆုံး ) ခုတင်ပေါ်ဒူးလေးထောင်ထိုင်နေတဲ့သူမ ထမီလေးကိုအသာမတင်ပီးအမွှေးရေးရေးနဲ့ခြေသလုံးလေးတေကိုပွတ်သပ်ဆုပ် နယ်ပီးအနမ်းလေးပေးလိုက် တယ်။ အပြင်ပန်း အသားညိုတယ်ထင်ရပေမဲ့ထမီဘဲအမြဲဝတ်တဲ့ ချစ်သူလေးရဲ့အတွင်းသားလေးကဝင်းမွတ်နေတာဘဲ့ပေါင်သားလေးကိုအသာလေးလျာ ထိပ်နဲ့ပွတ်စွဲပေးပီး အတွင်းသားနုနုလေးကို စုတ်စွဲလိုက်တယ် သူဆီကအသက်ရူုသံလေးကြားနေရတာ နုညံ့သောအသားစိုင်နှစ်ခုအထိတွေ့ လက်တွေက အတွင်းခံပန်းရောင် ဖောင်းဖောင်းလေးဆီ အကွဲကျောင်းလေးအတိုင်းစုန်ဆန်စွဲလိုက်တယ် သူမပေါင်မှာအနီကွက်လေးတေအစီရီ သူလူးလွန့်လာနေပြီ အတွင်းခံလေးလဲစိုထိုင်းနေပြီ။ ချစ်သူ့ထမီလေးကိုအသာယာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ် အိုး နေမထိထားတဲ့ပေါင်တံသွယ်လေးတွေက သေးွကြောစိမ်းလေးတွေတောင်မြင်နေရတယ့့်။ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတဲ့သူမလေးကိုတက်မက်စွာကြည့်နေမိတယ်။ပန်းနုရောင်ပင်တီပေါ်ကဘဲအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးငုံပီးအကွဲကြားလေးကို လျာဖျားလေးနဲ့နာနာလေးထိုးလိုက်တယ် ။သူမအံသြစွာကြည့်ရင်း ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်ဆံပင်တေကိုဖွတယ်။သူမဖင်လုံးလေးကိုညှစ်ဖြစ်ဆုတ်နယ်နေရင်း ဖုဖုလေးတခုလုံးဝါးမြို့နေပစ်လိုက်တာ ဖင်လေးတွေကလဲအိစက်တင်းမာနေတာဘဲ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ သူမကကိုယ်လုံးသိပ်လှတော့ အရင်ကဆို အဝေးကဘဲကြည်ြ့ပီးမှန်း ခဲ့ရတာလေ တွေးရင်းစိတ်တေပိုထန်ပြီးဘောင်းဘိလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။ ပေါင်ကြားလေးတွေကဘောင်းဘီရာမထင်ဘဲ ဖြူ နေတာ အိုး အမွှေးရေးရေးနဲ့ပိပိလေး တက်မက်စွာငုံခဲလိုက်တယ် အွန်း း း သူမဆီကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားမိတော့ပေါင်အောက်က လက်ထည့်ပီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမျက်နှာကိုဖိနှစ်ထားလိုက်တယ် ပိပိလေးတခုလုံး ပါးစပ်ထဲငုံခဲ့ထားပီး လျာနဲ့အထဲမှာ…
ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်
ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ကြည့်လေ မမျှော်လင့်ပဲမုတ်ဆိတ်ပျားမှာ ပျားရောပိတုန်းရော စွဲတာ။ ဒူးကွေးပေါင်ကားပြီး ဖြဲပေးထားတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော့်လီးအဆုံးအထိနှစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ အင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ””ပြီးတော့လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေးချန်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အံတစ်ချက်ကြိတ်လိုက်ပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်တစ်လုံးလိုaအားနဲ့ဆောင်ံလိုက်တယ်။ ချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီး ချိုရီတစ်ယောက် ကုန်းတတ်သွားပါတယ်။စောက်ခေါင်းထဲကလဲ ပြစ်နေတဲ့ အရည်တွေပွက်ကနဲ အံကျလာပါတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရောချိုရီစောက်ခေါင်းထဲကရော ကျွန်တော့်လီးပါ ပူလာပါတော့တယ်။ ဒီတော့ ခပ်မြန်မြန်လေးပြီးအောင်မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တာ ချိုရီစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဟာ ကျွန်တော့်လီးကို သတ်္တဝါတစ်ကောင်လိုစုပ်ချလိုက်တော့။အမလေးဗျာ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေဟာ လီးထဲက ပန်းထွက်လာသလား အောက့်မေ့ရတယ်။ သုတ်ရည်တွေတလဟောချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို အားရပါးရ ပန်းချလိုက်ပါတယ်ချိုရီလဲအင်မတန်အားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကော့တက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုသားအိမ်နဲ့ ညှပ်နိုင်သမျှ ညှပ်ထားပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ချိုရီပေါ် ထပ်ကျညပီး မှိန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို…
မထင်မှတ်ဘူး
မထင်မှတ်ဘူး မြောက်ဥက္ကလာကိုပြန်သော မီနီဘက်စ်လေးထိုးရပ်လာတော့ လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ မသီတာလဲကားပေါ်တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် စနေနေ့နေ့လည်ခင်းပဲရှိသေးသည်၊ ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင်ကားပေါ်တက်ဖို့တောင်မနည်း။ သီတာက ရန်ကုန်မှာအလုပ်လာလုပ်တာ ၃နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ပါးဝနေပြီဆိုပါတော့။ သူတို့နားက ကုန်စုံဆိုင်မှလုပ်ရင်းတဖက်က ပွဲစားတောင်လုပ်နေပြီး သူတို့မြောက်ဥက္ကလာ အဝိုင်းကြီးထိပ်နားမှာတင် သူပွဲစားလုပ်ပေးထားတာ တော်တော်များပြီ။ ဒီနေ့လည်း မြို့ထဲမှာ အိမ်ရောင်းမယ့်သူရှိလို့စကားပြောပြီး ပြန်လာတာ။ ရေခဲဆိုင်နားရောက်တော့ လူတစ်အုပ်တက်လာပီး အတော်ကျပ်သွားသည်။ မတ်တပ်ရပ်သူတွေနှစ်တန်းကနေ သုံးတန်းဖြစ်သွားသည်။ သူ့နောက်မှာတော့ ခုနကသူ့ကိုကွတ်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက်၊ အမူးသမားတွေ ကုလားတွေနဲ့စာရင်တော့ တော်သေးတာပေါ့ဟုတွေးသည်။ ရန်ကုန်မှာဘက်စ်ကားစီးရင်ဒီလိုပဲ မသီတာလိုအိုးကောင်းကောင်းမျိုးဆိုလျှင် အထောက်ခံဖို့သာပြင်ထားပေတော့ပဲ၊ ကံကောင်းတာတစ်ခုက သူကလဲကြိုက်တယ်လေ။ ယောကျာၤးနဲ့အနေဝေးနေတဲ့အချိန်မှာ ဒီလိုကိစ္စဖြစ်လာရင်သူမအတွက် ဖြေရှင်းစရာနှစ်နည်းပဲရှိတယ်။ တစ်နည်းက သူနှင့်ငွေကြေးကိစ္စတွေနဲ့ငြိထားသော သူ့ကုန်စုံဆိုင်သူဌေး ဦးအောင်မိုး၊ သူကတော့ သူမကိုတွေ့လျှင်ငန်းငန်းတက် ပြောတာတော့ သူ့သမီးအကြီးမကြီးနဲ့တူလို့သူ့စိတ်ထရပါသတဲ့ ကဲ။ အဖိုးကြီးဖြစ်လို့သိပ်ဆန္ဒမပြည့်ဝသလို သူလဲသိပ်ဖီလ်းမလာ၊ သူအဖိုးကြီးဆီမသွားကြာပြီ။…
ဖီလ်တက်ခဲ့သည့် အချိန်ကာလ
ဖီလ်တက်ခဲ့သည့် အချိန်ကာလ ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော် ရယ်၊နောက် ကျနော့်အမေ ရဲ့ တပည့် မထား ရယ်၊ နောက် အိမ်ဖော် အဒေါ ်ကြီး ဒေါ င်္တင် ရယ်၊ (အမည်အားလုံးပြောင်းထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။) စုစုပေါင်း မှ ၅ ယောက် ထဲပါ။ခြံစောင့်လင်မယားတော့ရှိတယ်။ကိုထွန်းခင် တို့လင်မယားလေ။ခြံထောင့်မှ သပ်သပ် အိမ်ဆောက်ပီးနေပါတယ်။နေ့ဘက် ဆို အဖေ က လည်း သူ့ Company ကို သွား၊အမေ နဲ့ မထား နဲ့ လည်း ရွှေဆိုင် သွား၊ကျနော် လဲ ကျောင်းသွားပေါ့။ အိမ်မှာ…
မောင်လေး နဲ့ မမ
မောင်လေး နဲ့ မမ ( အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းသည် ရသစာပေသာဖြစ်ပီး အတုမယူ ပညာသာယူရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။) ကျနော့နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက်က ၂၀ ရန်ကုန် စက်မှုဇုံတခုမှာ ကားဝပ်ရှော့လုပ်သည် ။ မမနာမည်က မိုးမိုးခိုင် အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင် အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ကျနော့်ကား ဝပ်ရှော့ဆရာရဲ့အမဖြစ်သည် ။ ကျနော်နဲ့ မမဟာ တစ်အိမ်ထဲနေကြတာမို့ စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ အလွန်ရင်းနှီသည် မနက်ခင်းမမဈေးသွားတိုင်းနဲ့ မမသွား ချင်တဲ့နေရာတိုင်းကိုလဲ ကျနော်က လိုက်ပို့ပေးရသဖြင့်ပြောမနာဆိုမနာ ကိုယ့်အကြောင်းသူ့ပြောပြ သူ့အကြောင့်ကိုယ့်ပြောပြနဲ့ တကယ့်မောင်နှမအရင်း တွေပမာ ရင်းနှီးနေကြသည် မမမှာ ယောကျ်ားရှိကြောင်းနဲ့ သူ့နဲ့လက်ထပ်ပြီး လပိုင်းအကြာမှာ ယောက္ခမတွေက သူ့ယောကျ်ားကို ကိုးရီးယားကို အလုပ် သွားလုပ်ခိုင်းကြောင်းနဲ့ မမကမလိုက်စေချင်ပေမဲ့ မမစကားနားမထောင်ပဲ…
ခဲအို ချစ်တဲ့ ခယ်မလေး
ခဲအို ချစ်တဲ့ ခယ်မလေး “ ဟိတ်-ကလေး ..ထတော့လေ…မင်းအလုပ်သွားရဦးမယ် မလား ညတုန်းကလည်း အစောကြီး အိပ်ပြီးတော့က ွာ… “ “ ကိုကို ..အစောကြီးရှိသေးတယ် ကွာ… ငါသိတယ် မင်းငါ့ကိုဘာလို့အစောကြီး လာနိုးနေတယ် ဆိုတာကိုနော်၊ ငါအိပ်မှဖြစ်မယ်ကွာ၊ အလုပ်ကညနေမှလေကွာ “ “တကယ့်ကောင်မဆိုး လေးဘဲကွာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ပြီးရောလေ၊ ကိုယ်ကတော့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်မှာဘဲနော်“ သေချာကြည့်လေ ကောင်မလေးက ချောလေဘဲဗျာ…. သူက တကယ်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ဒှတိယတွေ့တဲ့ ပထမလူပါလေ၊ ဟုတ်တယ် သူအတွက်လည်း ကျွန်တော်က ဒုတိယတွေ့တဲ့ ပထမလူပဲ၊ ကျွန်တော်နဲ့သူစပြီး အခုလိုနေဖြစ်ကြတာလဲ ဒီတခေါက်အလုပ်ကိစ်စနဲ့ ထွက်ခဲ့ရတဲ့ ဘန်ကောက်ခရီးစဉ်မှာစတာဘဲ၊ သူလွန်ခဲ့တဲ့ ၆လလောက်က အလုပ်လာရှာတော့ ကုမ်မဏီမှာကလဲ အဲ့တုန်းက လူ လိုနေတော့ သူ့ကိုဘဲဆွဲခန့်လုပ်ခဲ့ရတာ၊…