အမှောင်တစ်ည၏ ဘဝအင်္ကာ မိဘတွေ ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာ GM တစ်ယောက်အဖြစ် ထွန်းနိုင် လုပ်လာတာ တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့ပြီ။ မဖြူ မညိုအသားနဲ့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ရုပ်ရည်အသင့်တင့်နဲ့ ယောက်ျားပီသသူလည်း ဖြစ်တယ်။ အသတ် (27) ရည်းစားလည်းမရှိ လူပျိုကြီး ။ သဘောကောင်းသလို အလုပ်သမားတိုင်းက ချစ် ။ ပျော်ပျော်လည်း နေတက်တယ် ။ “ကိုထွန်း ကားမပါဘူးလား “ ” နှာစီးချောင်းဆိုးဖြစ်နေလို့ ဆေးရုံပို့ထားရတယ် “။ကဲ ပေါက်စီ မင်းဆိုက်ကျဲ ဒိုးနဲ့ အိမ်လိုက်ပို့ ကွာ “ “ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး “ ” အေးပါ ပေါက်စီရာ ငါသူဌေးကြီးဖြစ်ရင် မင်းကို Driver လုပ်ခိုင်းမယ် “ ” တနေ့ ကိုထွန်း ဖြစ်ကိုဖြစ်မှာ “ “အေးပါကွာ မင်းလည်း ဒါဆို…
မိတူးဘဝ ပထမရင်ခုန်သံ
မိတူးဘဝ ပထမရင်ခုန်သံ (စ/ဆုံး) အခုရေးမဲ့ဇာတ်လမ်းလေးက ကျမဘဝရဲ့ လိင်နဲ့ပါတ်သက်တဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပါ။ ဖြစ်ခဲ့တာကြာလှပြီ ဆိုပေမဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ ဆိုတော့ ဒီနေ့ထိ သေသေချာချာ မှတ်မိနေဆဲပါ။ အဲဒီတုံးက ကျမက ×× နှစ်ကျော်ကျော်လေး ရှိပါသေးတယ်။ ×တန်းအောင်ကာစပေါ့။ ကျမတို့လမ်းထဲမှာ ကျမသူငယ်ချင်း မိတာ ဆိုတာရှိတယ်။ သူတို့အိြမ်ကီးက အကြီးကြီး နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီး၊ သူတို့မိဘတွေကလည်း အရမ်းသဘောကောင်းပြီး ကျမတို့တွေကို အရမ်း အလိုလိုက် တော့ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးတွေ အဲ့ဒီအိမ်ကြီးမှာဘဲ နည်းမျိုးစုံနဲ့ကစားကြတယ်။ နေ့ဆိုဖန်ခုံ ညဆို တူတူပုန်း နည်းမျိုး စုံစုံ ကစားဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမအဖြစ်က တူတူပုန်းကစားရင်းနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ မိတာမှာ အကိုတယောက်ရှိတယ်၊ ကိုမျိုးလို့ ခေါ်ပါတယ်၊ ကိုမျိုးက တက္ကသိုလ်တက်နေတာ၊ တတိယနှစ်။…
အလဲအလှယ် လိုးကြမယ်
အလဲအလှယ် လိုးကြမယ် သျှင်သွေး သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ထံ မှ ဖုန်း ဖြင့် ကူးယူ ထားသော အပြာကားများ ကို နားကျပ် တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာ ရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ် ခန်းဆီး ကို မှီပြီး ထိုင်လိုက်သည် ။ မိန်းမ ဖြစ်သူ အိတုံ က တော့ အခန်း ထဲ တွင် အိပ်မောကျ နေလေသည် ။ နွေ ရာသီ မို့ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်နေသည် ။ သျှင်သွေး အပြာကား များကို စတင် ကြည့်ရှု နေရင်း ဇာတ်ဝင် ခန်း တစ်ချို့ကြောင့် အမည်မသိ သော ခံစားမှု များ ဖြစ်လာ…
မဆန့်မပြဲ
မဆန့်မပြဲ အလိုလိုပဲ ထောင်ထားတဲ့ ဒူး၂ဖက်ကို ရသလောက် ထပ်ကားရင်း ခါးညွတ်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကို ထောင်ပေးလိုက်တော့ လီးက ထပ်ဝင်မလာပဲ ဖင်ပေါက်ရဲ့ အောက်ဖက် အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ ” ဗျစ် … အ … ရှီးးးးး းးးးး ” ပထမဆုံး လိုးချက်မှာတင် ပြည့် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းသွားခဲ့တာပေါ့။ ဖင်ထပ်လိုးမယ်ထင်ပြီး အသင့်ပြင်ထားတုန်း စောက်ပတ်လေး အလိုးခံလိုက်ရတာလေ။ ဦးမြတ်မောင်ကို ပြည့် နဲနဲတော့ ဖြုံသွားမိတယ်။ ပြည့် မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်လာပြီးမှ ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားပြန်ပြီ။ ပြည့် သွေးသားတွေ ရုတ်တရက် ဆူဝေလာရတယ်။ ပြည့် အဖုတ်ထဲ…
အတိတ်
အတိတ် “ဆရာလေး..ထန်းရေချိုလေးသောက်ဦးမလားဗျ…” ထန်းတောရှေ့မှ ဖြတ်သွားသော ကျောင်းဆရာလေး တင့်ဆွေကို ရွာမှကာလသားခေါင်းကိုချက်ကြီးက နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဆရာလေးကား သဘောကောင်းသည်၊ စာသင်ပြလည်းကောင်းသည်။ ဒါပေမဲ့ ဆရာလေးအကြောင်းကိုတော့ချက်ကြီးမသိ။ (၄)တန်းနှင့်ကျောင်းထွက်ခဲ့သော ချက်ကြီးအဖို့ သူနှင့် ရွယ်တူဖြစ်သော ဆရာလေးလို ပညာတတ်တစ်ယောက်ကို မိတ်ဆွေ ဖြစ်ခွင့်ရသည့်အတွက် တော်တော်ဝမ်းသာနေသည်။ ဆရာလေးကား ကိုချက်ကြီးရှိရာဆီသို့လာခဲ့သည်။ “အေးဗျာ…သောက်တာပေါ့…” “ဒေါ်အေးမိရေ..ဆရာလေးအတွက် တစ်မြူပေးပါဗျို့..” “လာပါပြီတော်..လာပါပြီ…” ထန်းတောပိုင်ရှင် ဦးမောင်ငယ်မိန်းမ ဒေါ်အေးမိက ထန်းရေအိုးတစ်အိုးကို မြက်ဖျာပေါ်သို့ လာချလိုက်သည်။ “ခွက်လေး ဘာလေးရော အမြည်းရော ဒေါ်အေးမိ” ချက်ကြီးက ဆော်သြလိုက်သည်။ “ဟိုမှာ နင့်ကိုမောင်ငယ်ယူလာပါပြီ.. လယ်ကြွက်ကင်ကို ကြော်ပေးနေတယ်.. အခုတော့ ပဲလှော်နဲ့ဘဲ အရင်မြည်းဦး…အားနာလိုက်တာ ဆရာလေးရယ်.” ဒေါ်အေးမိက ဆရာလေးကိုတင့်ဆွေကို လောကွက်ပြုလိုက်သည်။ “ရပါတယ် ဒေါ်အေးမိရယ်….အားနာစရာ..” ဆရာလေးတင့်ဆွေက ထန်းရေအိုးထဲသို့ ခွက်ဖြင့်ခပ်ကာ…
ဆောင်းမှာကြွေသောနွေ
ဆောင်းမှာကြွေသောနွေ သည်တနွေ လေပွေနဲ့အတူ စိတ်ရူးတွေလည်း လွင့်မျောဆဲ။ သည်တမိုး မိုးစက်နဲ့အတူ လျှပ်လက်လို့ ချိန်းလိုက်တိုင်း အတိတ်ဟောင်းကိုပဲ လွမ်းမိတယ်။ သည်တဆောင်း ရာသီတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း လယ်စောင့်တဲနားက သက်မချသံနဲ့ အဝေးကို ငေးနေဆဲပါ မိနွေရေ….။ သြော်… မိနွေ မိနွေ ဟူးးး အတိတ်ဆီသို့ ဖိုးထောင်စိတ်တွေ လွင့်မျောနေမိတာက တိုက်ဆိုင်မှုများစွာဖြင့် ကြုံဆုံရတဲ့ နေ့ရက်များမှာပေါ့။ ပူပြင်းလှတဲ့ နွေနံက်ခင်းတခုမှာ “သားဖိုးထောင်ရေ အိပ်ယာထလေ မိနွေတို့ ထင်းကောက်ထွက်ဖို့ စောင့်နေကြပီ” “ရတယ် ဒေါ်လေး အဲဒီအိပ်ပုတ်ကို မိနွေ သွားနှိုးလိုက်မယ်” ပြောရင်း ဖိုးထောင်အိပ်နေတဲ့ အိမ်နောက်ဖေးအဖီတဲအတွင်း မိနွေ ဝင်သွားချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ရင်ဖိုထိတ်လန့်စရာလေ။ နေ့ဖက်မှာ ပင်ပင်ပန်းပန်းလှုပ်ရှားရုန်းကန်ရပြီး အိပ်ရေးဆိုးတဲ့ဖိုးထောင်အိပ်နေပုံက ပူလွန်းတော့ ပုဆိုးက…
အလိုးကြမ်းကြမ်း ပိုစွဲလန်း
အလိုးကြမ်းကြမ်း ပိုစွဲလန်း ကျနော် ဇာတ်ကားကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ထွက်လာတယ် ထွက် လာချင်းချင်းမှာပဲ ရုတ်တရက်ဆို ကျနော် ဟိုဘက်အဆောင်က ဘဲကြီးသူ့မိန်းမ ကို အော်ပြောသံကြားလိုက်တယ်၊ ” မိန်းမရေ သွားပီနော် ဂရုစိုက်ဦး” ”အင်း ကိုစိုင်အောင်” ဒီလို ဟိုဘဲကြီး အိတ်လွယ်ပီးထွက် သွားတာမြင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ တာဝန်ကျနေတဲ့ ရွာက ရေကို ကိုယ့် အဆောင်နဲ့ကိုယ်ချိုးတာမဟုတ်ပါ။ ဒီတော့ ကျနော် အဆောင်နဲ့မလှမ်း မကမ်းမှာ အများသုံးရေတွင်းရှိတယ်။ ဝန်ထမ်းတွေအတွက်သီးသန့်ထားတာ လေ။ ဒီလိုနဲ့ရေချိုးဖို့ ကျနော်ထွက်လာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးရေတွေစို ထမိန်အပါး လေးဝတ်ပီး အဝတ်လျှော်နေတဲ့ ဟို ဘက်အိမ်က အိမ်ထောင်လို့အိမ်ပြောင်းလာခါစ ကျောင်းဆရာမ ဒေါ်စုမာ ကိုကျနော်မြင်လိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလည်းမြင်နေကျဖြစ်ပေမယ့် ဇာတ်ကားကြည့်ပီးမှလာတော့ အနည်းငယ် ထန်မိတာပေါ့.. ကျနော်လည်းအနီးကပ်မြင်ချင်တာနဲ့ ဆရာမရှေ့က…
သဒ္ဒါလွန်တဏှာကျွံ
သဒ္ဒါလွန်တဏှာကျွံ (စ/ဆုံး) အလွန်ချောလှတဲ့ ကောင်မလေး သုံးယောက် အကြောင်းကို အရင်ဆုံး ပြောပြလိုသည် ။ သူတို့ကတော့ ဘွဲ့…..မှူးအိမ်နဲ့ တိမ်ဂွမ်း တို့ပါဘဲ ။ ပထမဆုံး ပြောပြလိုတာက ဘွဲ့….ရဲ့ အကြောင်း ။ နံမည် အပြည့်အစုံက ဘွဲ့ထူးမောင်မောင် ။ အင်မတန်လှတဲ့ ကောင်မလေး…။ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူတဲ့ အသားနဲ့ မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်းနက်နက်ကြီးတွေနဲ့ ဆံပင်ရှည် မဲမဲဖြောင့်ဖြောင့်သန်သန်တွေကြောင့် မိန်းကလေးတွေ ကြားထဲ ထင်းနေဝင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး ။ ကိုယ်လုံးက တောင့်တောင့်ထည်ထည်ကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ရှိသင့်တာတွေ လိုအပ်သလောက် ရှိသည် ။ ရင်မို့မို့က အမြဲ အသားပျော့ပျော့ အကျႌတွေကို ဝတ်တတ်လို့ သိပ်မ ကြီးပေမယ့် သိသိသာသာ လှနေသည် ။ ခါးလေးက သေးသည် ။…
ညိုမောင်ရည်းစား လေးငယ်
ညိုမောင်ရည်းစား လေးငယ် အသက်အစိတ်မှာ ပုခက်မချိတ်ရရင် တစ်သက်မနိတ်ဘူးဆိုတဲ့စကားရှိပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ကတော့ အသက်(၂၆)နှစ်ရောက်မှ ရှားရှားပါးပါးရည်းစားလေးတစ်ယောက်ရခဲ့ရသည်။ ရမဲ့ရတော့လည်း ညိုမောင်ရည်းစား လေးငယ်က ညိုမောင်ထက်အသက်(၇)နှစ်လောက်ငယ်သည်။ လေးငယ်အသက်က ခုမှ (၁၉)နှစ်သာရှိသေးသည်။ အသက်ကြီးမှရည်းစားလေး(၁) ယောက်ရတော့ ညိုမောင်မှာမထိရက်မကိုင်ရက် ထိလိုက်လျှင် နွမ်းကြေတော့မလားထင်နေသည်။ ပန်းလေးတစ်ပွင့်ကို ထိုင်၍အလှကြည့်နေသလိုထားသည်။ ဒါပေမယ့် လေးငယ်က ခေတ်ကာလသမီးပျိုဘဲ ညိုမောင်ထက်ရဲသည်၊ သွက်သည်။ ရည်းစားဘဝပီပြင်အောင် ညိုမောင်အားလမ်းပြခေါင်းဆောင်ပေးသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ညိုမောင်နှင့်လေးငယ်ကြိုက်ကြတာ (၆)လကျော်လာခဲ့ပြီ။ တစ်နေ့မှာတော့ ညိုမောင်တစ်ယောက်အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲရှိသည်နှင့် ပျင်းပျင်းနှင့်အိပ်ပျော်နေတုန်း လေးငယ်တစ်ယောက် ဘယ်ကဘယ်လိုရောက်လာ သည်မသိ။ညိုမောင်၏အိပ်ခန်းထဲထိရောက်၍လာသည်။ ပက်လက်အိပ်နေသော ညိုမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့လေးငယ်ကပါးလေးအပ်ပြီး မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ နုညက်သောအထိအတွေ့နှင့်မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေကြောင့် ညိုမောင်နိုးလာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။ ““ဟင်……လေးငယ်…”” ညိုမောင်အံ့သြသွားသည်။ ““အစ်ကိုနိုးလာပြီလား…”” ““အင်း….လာ အိမ်ရှေ့သွားရအောင်….”” ညိုမောင်က ထထိုင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ လေးငယ်က ညိုမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချထားသော သူမ၏ကိုယ်လုံးကို မ…
ဆရာမအတွက် မျိုးစေ့အလှူ
ဆရာမအတွက် မျိုးစေ့အလှူ အခုပြောမဲ့အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင်မပြည့်တတ်သေးဘူးရယ်။ ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ်လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက ဒူဘိုင်းမှာအလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကလေးခုထိမရသေးဘူး။ ကလေးမရသေးတော့ ဆရာမလဲ သိပ်ပျော်ပုံမရဘူး။ မြေးချီချင်တဲ့ ယောက္ခမတွေက ဖိအားပေးတာကြောင့်လဲပါမယ်။ ဆရာမအသက်က ၃၅ လောက်ရှိပြီ။ ဆရာမက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ နဂိုကလဲ လှပြီးသားကို ပြင်တတ်ဆင်တတ်ဆိုတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။ ဆရာမက သူရုပ်ချောတာကိုလဲ သိတယ်။ ချောလို့ ကျောင်းသားတွေအငမ်းခံရတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ ချောသထက် ချောအောင်လည်း ပြင်တယ်ပေါ့။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလဲ မိုက်မှမိုက်။ ဆရာမယောက်ျားက ဟိုတလောကမှ ဒူဘိုင်းကိုပြန်သွားတာ။ ခွင့်တလရလို့ပြန်လာတာပေါ့။ ကျွန်တော် ဘာလို့ ဒါတွေသိနေတာလဲဆိုတော့ ဆရာမအိမ်မှာ ကျွန်တော်…