ညီအစ်မနှစ်ဦး တင်မေအိ ဖုန်းကနေ အောကားတွေကြည့်ရင်း စိတ်ထလာပြီး နို့ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ပွတ်နေသည်။ အောကားထဲ ဘဲက ဘာဂျာကို တာ တွေ့ရတော့ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထိုင်ခုံပေါ်လျောချထိုင်ကာ ထမီကိုဖြေချပြီး စောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်နေမိတော့သည်။ သူ့ကို ပြူ တင်းပေါက်ကနေ ချောင်းနေတဲ့ တစ်ဘက်အိမ်က ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ဘေးတိုက်မို့ စောကဖုတ်ကြီးကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရဘဲ စောက်မွှေးမဲနက်ကာ ထူပစ်နေတာကိုတော့ ကောင်းကောင်းတွေ့နေရသည်။ မတင်မေအိရဲ့ လှုပ်ရှားဟန် နဲ့အမူအယာက သူတို့ဂွင်းထုလို့ ကောင်းတဲ့ပုံစံနဲ့တူလို့ မိန်းမတွေဂွင်းထုတာ ဒီလိုပါလားလို့ တွေးမိလိုက်သေးသည်။ တင်မေအိပြီး တော့ ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်ကာညိမ်ကျသွားသည်။ ဘိုဘိုလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုတာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ သည်။ တင်မေအိက စောက်စိကိုဖိထားရင်း… “ကောင်းလိုက်တာ ဘိုဘိုရယ်–မမကို တကယ်လာလိုးလှဲ့ပါလား”…
ဖူးစာဖက်
ဖူးစာဖက် ( အပြာစာအုပ် ) မောင်မောင်မျိုးတစ်ယောက်တော်တော်ပျော်နေသည်။ အခုချိန်တွင် ကမ္ဘာပေါ်မှာ စိတ်အချမ်းသာဆုံးလူစာရင်း ကောက်လိုက်ရင် သူထိပ်ဆုံးနားလေးကပင် ပါလာနိုင်သည်။ တကယ်ပေါက်ရင်တောင် အိမ်တစ်လုံးဝယ်လို့ မရနိုင်တဲ့ အောင်ဘာလေ သိန်း၁၅၀၀ ထီပေါက်တာထက်ပင်ပျော်နေရသည်ဟု ဆိုလျှင် လွန်အံ့မထင်။ အကြောင်းကား သူအလွန်အမင်းစွဲလမ်း ချစ်ခင်ရပါသော…….. ဖူး ဖူး ဟုသူအမြတ်တနိုးခေါ်ဆိုအပ်သော မေမီဖူးဖူး ထံမှ ချစ်အဖြေ ကို အံ့သြတကြီး လက်ခံရရှိလိုက်သည်မှာ နာရီပိုင်းမျှသာရှိသေး သောကြောင့်ပင်။ အံ့သြတကြီး ဟူသောစာလုံးကိုရှင်းပါအုံးမည်။ တကယ်တော့ ကိုယ့်ချစ်သူ မိန်းကလေးထံမှ ချစ်အဖြေ စကားပြန်ကြားရသည်မှာ ဘာမှအံ့သြလောက်စရာတော့မဟုတ်။ သို့သော် မောင်မောင်မျိုး မျှော်မှန်းခဲ့မိသော မေမီဖူးဖူးမှာ သူ့တ သက်တာ မြင်ဖူးသမျှထဲတွင်….မော်ဒယ်၊ မင်းသမီးတမျှ လှပသူလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ မောင်မောင်မျိုးကလည်း ရုပ်ရှိ ရေလျှံ ရှိုးကောင်းသူ တစ်ယောက်သာဆိုလျှင်…
ကိုယ်ချင်းစာစိတ်
ကိုယ်ချင်းစာစိတ် မေမြတ်တယောက်အခန်းထဲတွင်ငိုနေရှာသည် အကြောင်းကား သူ့မထံသိုအင်တာနက်မှ သူ့မကိုကိုကျော်ဇင်နဲ့မိန်းမတယောက် ကဲနေကြွတဲ့ပုံတွေကို တယောက်ကပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည် ရက်စက်လိုက်တာကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ချစ်လွနိးလို့အပျိုဘဝလေးပေးအပ်ခဲ့မိသည် ပုံထဲတွင်ကို့ကိုကအဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီးနို့တွေကို ကိုင်ခါကလိနေသည် နောက်ပုံတွင်ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမကစုတိပေးနေပုံဖြစ်သည် မေမြတ်ကိုကို့ကိုစိတ်နာသွားသည် သူတောင်သစ္စာမရှိသေးတာ ငါလဲကဲပြမယ်လို့စိတ်ရူးပေါက်ပြီး မလုပ်သင့်တာတွေလုပ်မိတော့သည် ရေချိုးအလှပြင်ပြီး စလင်းဘက်ထဲစကက်အတိုနဲ့အကျႌ လည်ဟိုက်အကျပ်လေးထည့်ခါ အိမ်ကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာစာလုပ်ဖို့ ညအိပ်မယ်ဆိူပြီးထွက်ခဲ့တော့သည် စူပါမားကပ်တွင်သူမအိမ်နေရင်းအဝတ်ကို ယူလာတဲ့စကပ်အတိုနဲ့အကျႌအကျပ်နဲ့လဲဝတ်လိုက်တော့သည် ပြီးတော့မြို့စွန်ရှိစရိုက်တွေပေါတဲ့ မြို့နယ်သို့ရောက်တဲ့ကားကိုစီးလာသည် ရောက်တဲ့အချိန်ကညနေ ၆ ခွဲလောက်မှောင်စပြုနေပြီ ကားဂိတ်တွင်လူမရှိ လမ်းတွေကမှောင်စပြုပြီး အိမ်တွေကလဲသိပ်မရှိပေ မေမြတ်လဲ ဓာတ်ပုံထဲမှ ကိုကိုနဲ့ဟိုမိန်းမပုံကိုပြန်မြင်ရောင်ပြီး ဒေါသထွက်လာခါ ကားလမ်းအတိုင်းခပ်သွက်သွက်လျောက်လာမိသည် ခနကြာတော့ လမ်းကြားလေးတခုတွေ့သည် အိမ်ပျက်ကြီးတလုံးနဲ့ကွင်းကြီးသာရှိပြီး သစ်ပင်တွေရှိသည် သူမမျက်စိကစားကြည့်တော့ ခပ်လှန်းလှန်းတွင် အရက်ထိုင်သောက်နေသောလူတယောက်ကိုတွေ့လေသည် တခြားဘယ်သူ့မှမရှိပဲအေးအေးလူလူ ထိုင်သောက်နေချင်းဖြစ်သည် မေမြတ်လေးလဲခြေလှနိးတွေကအလိုလို လမ်းကြားထဲဦးတည်လျောက်လာမိသည် အနားနားရောက်လာတော့ ခြေလှန်းတွေနှေးခါမဝံ့မရဲဖြစ်လာသည် သိုသော်ဓာတ်ပုံကိုတွေးမိတော့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ခါ ထိုလူနားသို့လျောက်မိတော့သည် အနားရောက်တော့ခြေသားကြားသဖြင့်…
ကိုယ့်လီးက မင်းအတွက်ပါ
ကိုယ့်လီးက မင်းအတွက်ပါ သက်နွယ်မှာ ခုတစ်လောပိုင်း သန့်ဇင့်ရဲ့ မစွတ်မပွတ် လိုးချက်များကို အားမရတော့ပဲ ဆွပေးသလိုဖြစ်ကာ ပိုပိုပြီး အလိုးခံချင်လာသည်။ သန့်ဇင်မွေးနေ့တွင် သက်နွယ် အရက်များသောက်ကာ နဲနဲမူးလာချိန်တွင် သန့်ဇင်သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဖောင်းကြွနေသော နေရာများကိုကြည့်ကာ ကာမစိတ်များကြွလာသည်။ ထို့ကြောင့် အရက်များကို ဖိသောက်ပြီး မူးပြစ်လိုက်သည်။ အခန်းထဲ dj များဖွင့်ကာ တစ်ခန်းလုံး ကချိန်တွင် သက်နွယ်လဲ အလိုက်သင့်လိုက်ကလိုက်သည်။ ထိုချိန် ကိုနှင့်အလုပ်တူလုပ်သည့် ငထူးရဲ့ အကြည့်များကို သက်နွယ်မြင်လိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် သန့်ဇင်ရဲ့ သူငယ်ချင်း သန်းဇော်ဘေးတွင် ဝင်ကာ က လိုက်သည်။ သန်းဇော်က အတူတူတွဲကရင်း သက်နွယ်ရဲ့ အိုးကြီးအား တစ်ချက်တစ်ချက် လာကာပွတ်သည်။ သက်နွယ်က သိသော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ နေလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သန်းဖေထ်ာက အတင့်ရဲလာပြီး…
အကြင်တို့လယ် ကောက်စိုက်တုန်းက
အကြင်တို့လယ် ကောက်စိုက်တုန်းက (စ/ဆုံး) Crd ငွေလမင်း (မြကျွန်းညို) အကြင်တို့လယ် ကောက်စိုက်တုန်းက.. (အစ) “မိုးကလည်းနော်.. ရွာမှာဖြင့် ရွာတာ မဟုတ်ဘူး.. အလုပ်ပျက်ရုံ စွက်ကယ် စွက်ကယ်နဲ့ တကတည်း..” “ဘာတွေ မြည်တွန်နေတုန်း အဘွားကြီးရဲ့..” “အဝတ်တွေ မခြောက်လို့ တော် ရေ.. ဒီ မိုးနှယ်ကြောင့်.. ဟွမ်း..” “ဟ.. မိုးကို အဲ့သလို မပြောရဘူးလေ.. မင့်နှယ်.. လယ်ထဲကိုင်းထဲ ကြီးခဲ့တာ မဟုတ်တဲ့ တိုင်းပဲ..” “ဒါတော့ ဒါပေါ့တော်.. ခုလို ရာသီများတော့ ရွာက အိမ်နဲ့ ခြံဝိုင်းပဲ သတိရမိပါတယ်.. မြို့ကြီးပြကြီးမယ် တိုက်ခန်း ကျဉ်း လေးနဲ့ နေပြီး မိုးလည်း မိုးမို့.. နွေလည်း နွေမို့.. အဝတ်ကလေး လှန်းဖို့တောင်မှ ဒုက္ခကများ…..
မင်္ဂလာဦးည
မင်္ဂလာဦးည ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော် အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထားတဲ့အိမ်ကိုခိုးပြေးခဲကြတယ် အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့နယ်ကိုသွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိ့ ကြဘူး ကျွန်တော်ကတော့အဲ့အိမ်ကိုအရင်ထဲကတစ်လကိုတစ်ကြိမ် လောက်တော့သွားဖြစ်တယ်အဒေါ်ကအိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင် ဖို့ အတွက် ဆိုပြီးအိမ်သော့အပိုပေးထားတယ် အဲ့တော့ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ အဲ့အိမ်ကိုပဲခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အိမ်အပြင်ကို တော့ထွက်လို့မရဘူးပေါ့ ဒါမှကျွန်တော်တို့ ဒီယောက်နေတယ်ဆိုတာကိုမသိကြမှာလေ စားဖို့သောက်ဖို့အတွက်ကို အရင်အဲ့အိမ် ကိုသွားထဲက ဝယ်ဖြည့်ထားတယ် ညဆိုရင်တော့အိမ်အပြင်မီးတွေက အချိန်အလိုအလျောက်စနစ်တပ်ထားတဲ့အတွက်ညနေ ခြောက်နာရီခွဲဆိုရင်လင်းနေပြီ အိမ်ထဲမှာတော့ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်လို့ရတယ် လိုက်ကာအထူတွေတက်ထားတော့အပြင်က ကြည်ရင် ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်ထားတာဆိုရင်အထဲကအလင်းကအပြင်ကိုမထွက်တော့ဘူး အဲကွန်းတော့ဖွင့်ထားလို့ရတယ် အိမ်ကဘယ်ဘက်ကိုငါးပေပဲခွာပြီး ကပ်ဆောက်ထားတော့ ညဘက်မှာပေသုံးဆယ်လောက် လွတ်နေပြီးညာဘက်ဘေးခြံကလဲလူ မနေ အိပ်ခန်နဲ့အဲကွန်းက ညာဘက်မှာဆိုတော့ အဲ့ကွန်ဖွင်းထားတာဘယ်သူမှ မသိနိုင်တော့ဘူးပေါ့ အိမ်အခြေအနေကိုပြောပြနေ တာ အကြောင်းရှိ့လို့ပါဗျာ တမျိုးမထင်ပါနဲ့ ကဲ့ကျွန်တို့ရဲ့ပထမဆုံး မင်္ဂလာဦးညအကြောင်းလာပြီဗျာ ကျွန်တော်တို့အဲ့အိမ်ကိုရောက်သွားတော့ညရှစ်နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်က…
အချစ်နှင့်ခဏတာ
အချစ်နှင့်ခဏတာ (စ/ဆုံး) ဇော်မိုးဆိုတဲ့ကျနော်ဟာရှစ်တန်းအောင်ကတည်းကမြို့ မှာကျောင်းတက်ခဲ့တယ်။ ရွာမှာတော့သူငယ်တန်းကြီးသူငယ် တန်း ကလေးတက်ရတာရယ်အရေး အခင်းကိုပထမတန်းလောက်မှာကြုံ ခဲ့ရတာရယ်ကြောင့်မြို့မှအတန်း တူတွေထက်အသက်က တစ်နှစ် လောက်ပိုကြီးတယ်။ရှစ်တန်း နှစ်ရောက်တော့လူပျိုဖြစ်စပြုလာတယ်လေ။မြို့ကိုရောက်တော့ဦး လေးအိမ်မှာနေရတာ ပေါ့။ဦလေး ကလည်းအလွန်အရေးပေးတယ်။ အိမ်မှာအမဝမ်းကွဲတွေလည်း ကျောင်းတက်တဲ့သူနှင့်အကိုဝမ်း ကွဲတွေကအလုပ် လုပ်တဲ့သူနှင့် တပျော်ကြီးပါပဲ။တစ်ခုတော့ရှိ တယ်ရွာမှာလည်းအမတွေပဲရှိလို့ ယောက်ျားလေးလို့သာပြောတယ် ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်းမရှိဘူး၊ဂွင်းတောင်မတိုက်တတ်ဘူး၊ပြောရင် ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။မြို့ကအိမ်မှာကလူပျိုတွေရောလူအိုတွေရေစုံ နေ တာလေ။အဲဒီရောက်မှမျိုးစုံတတ် လာတယ်။ဂွင်းမတိုက်တော့လီးက အရေပြားကရှေ့မှာဖုံးနေလို့ဆေး ခန်းကဆရာဝန် အခြောက်ကိုဆေး ခန်းပြတာကနေလုပ်ပေးတယ်။ အရေခွံနောက်လှန်ပြီးချုပ်ပေး လိုက်တယ်။အဲဒါလည်းလုပ်ပြီးလူ ကထွားလာလိုက်တာတော်တော်ကြီးကိုအရပ်တွေရှည်လာ တယ်။စားတာ လည်းတစ်အားစားလာတယ်။အိမ် မှာရှိတဲ့လူပျိုကြီးနှစ်ယောက် တောင်အံ့ဩသင့်တယ်။ အဲဒီနှစ်ယောက်ကဝိတ် ပေါကြီးတွေ။ဗလတွေကနည်းတာကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး၊လူတွေကကြောက် တတ်သေးတယ်။ကျနော်နှင့် ကတော့တစ်ခြားစီပေါ့။ သူတို့ကျ နော်ကိုပြောသေးတယ်။လူကမူကြို လီးကတက္ကသိုလ်တဲ့။ ပြောရင်လည်းပြောချင်စရာသူတို့ ဝိတ်ပေါတွေထက်တော့ သာတယ်။ အမြဲအတွင်းခံဝတ်နေရတယ်။ ဦးလေးအိမ်မှာကားကြီးလေးစီးရှိတယ်။အားလုံးကကားမောင်းသူနှင့် စပါယ်ယာတွေရှိ တယ်။ကားမောင်း သူခြောက်ဦး နောက်လိုက်ရှစ်ဦး၊ထမင်းချက် …
သိပ်အနိုင်ကျင့်တဲ့ ကောင်လေး
သိပ်အနိုင်ကျင့်တဲ့ ကောင်လေး မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ိုထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင်ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် မြို့သို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ မင်းအောင်၏မိဘများနှင့်ကလဲ မဝင်းကြည်နှင့်ကသားချင်းတွေလိုဖြစ်နေပြန်၊ နောက်ပြီး မင်းအောင်၏အဒေါ်နှင့်ကလည်း မဝင်းကြည်နှင့်က သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေတော့ မဝင်းကြည်သည် မင်းအောင်ကျောင်းတက်ရန်အတွက် အိမ်တွင်နေထိုင်ရန် လက်ခံထားခဲ့ရလေသည်။ လယ်တွေခြံတွေရှိသော မင်းအောင် ၏မိဘများက မဝင်းကြည်တို့အတွက် တစ်လလျှင်ဆန်တစ်အိပ်နှင့် ငွေတစ်သောင်းအား မင်းအောင်၏ စားစရိတ်အတွက်ဆိုကာပေးသဖြင့်လဲ မဝင်းကြည်တို့လင်မယားက မင်းအောင်ကိုလိုလိုလားလားထားခဲ့သည်လည်း ဖြစ်သည်။ မင်းအောင်…
ဆယ်ကျော်သက်
ဆယ်ကျော်သက် စိုးခိုင်ကျော်၏ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်နေသည်..။ သည်နေ့ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားသည့် အဝတ်အစားတွေကလည်း အတော်လေးကို ဟော့နေသည်ကိုး..။ အသက် (၁၈) နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း ပန်းအိဖြူသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်သည်..။ အရပ်အမြင့် (၅) ပေ (၃) လက်မ လောက်ပင် ရှိနေသည်..။ အရပ်မြင့်မွုကြောင့် ကိုယ်ဟန် ပိန်သွယ်သလို ထင်ရသော်လည်း တကယ်တော့ ရင်သားလေးများ စို့စို့၊ တင်သားလေးများ မို့မို့နှင့် အသားဆိုင် အသားခဲတို့က စတင် ဖွံ့ဖြိုးနေလေရာ၊ မကြာမီမှာပင် တောင့်တင်းအချိုးကျလာမည့် အလားအလာတွေ အပြည့်ရှိသည်..။ တရုတ်ကပြားမလေးမို့… အသားက ဖြူဝင်းအိကာ ဖွေးအုနေသည်..။ မျက်နှာသွယ်သွယ်၊ မေးစေ့လုံးလုံး အိအိဖြူဖြူ ဖြစ်ကာ ပါးလှပ်အိထွေးသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ၏ ဘယ်ဘက်ထောင့်စွန်းတွင် မှဲ့နက်လေး…
တိုးလို့ချစ်မယ်
တိုးလို့ချစ်မယ် (စဆုံး) ကျမက ဆုနွယ်ပါ။ အများကခေါ်တာနွယ်ပေါ့။ ကျမက ညိုချောလေးရှင့် ခစ်ခစ်။ ဆံပင်ကလည်း ဒူးလောက်ထိရှည်တယ်။ မြန်မာဆန်ဆန်လေးပေါ့ရှင် ။ ကျမမှာအချစ်ဆုံးသူငယ် ချင်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ လွင်မိုးနဲ့ဒုတိယံတဲ့။ နာမည်တွေ ကအလမ်းတွေ။ သူတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ ကျမယူနီစတက်တော့မှခင်တာ။ အရမ်းခင်ဖို့ကောင်းတယ်။ ဘယ်လောက်ထိခင်တုန်းဆိုရင် သူတို့နဲ့ တဆောင်ထဲ အတူငှားနေတဲ့အထိပဲ။ ကျမကျောင်းစတက်တော့ အများနဲ့ငှားနေတာ။ အခုတော့ ဒီနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ တစ်ဆောင်ထဲနေတော့တာ။ ကျမရည်းစားရတော့ ရည်းစားကိုအချိန်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့နာမည်က ကိုအောင်တဲ့။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ကျမမှာ ဘာအတွေ့အကြုံ မှမရှိဘူး။ ကိုအောင်နဲ့ရည်းစားဖြစ်တော့ သူက ကစ်ဆင်ဆွဲတာနဲ့ ကျမကစ်ဆင်ဆွဲတတ်လာတယ်။ ကိုအောင်နဲ့ရည်းစားဖြစ်ပြီး တစ် လလောက်ကြာ တော့ ကျမကိုအောင်နဲ့နယ်ကျွံတော့တယ်။ အဲနေ့က ကျမတို့နှစ်ယောက်လည်ပတ်ရင်း မိုးက ဗြုန်းစားကြီးရွာချပါ လေရော။ ကျမတို့နှစ်ယောက်လည်း ကြွက်စုတ်လေးတွေ ဖြဟ်လို့။ ကိုအောင်က…