စောက်ဖုတ်လည်း ယောင်ကိုင်းနေပြီ မောင်က မိန်းမ အပေါ် အချစ်မလျော့ပါဘူးကွာ … မိန်းမ စိတ်ပျော်သလိုနေ … မောင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး ခိုင်မြဲဖို့ အရေးကြီးတာ ” ” တကယ်နော် … မောင် … သင်းသင်း ဝမ်းသာလိုက်တာ အရမ်းပဲ … ဒီရက်ထဲ မောင်မသိအောင် အလိုးခံနေမိလို့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ မောင်ရဲ့ ” ” တခုတော့ရှိတယ် မိန်းမရယ် … ဖိုးဇော်နဲ့ ကြိုက်သလောက် လိုး … မောင့်ကို အစ အဆုံး ပြန်ပြောပြပေးရမယ် …… မောင်လည်း မိန်းမ ခံစားတာကို တွေးပြီး အရသာယူချင်မိတယ် ” ” အင်းပါ မောင်ရဲ့ … မောင့်ဘက်က…
ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွယ်
ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွယ် ကျွန်တော်နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ် လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်….သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ ဘုရားတရားမသိနဲ့ အချိန်ကုန် လျက်ရှိပါသည်။ထိုစဉ် ကျွန်တော်ဧ။်ဘဝကိုပြောင်းလဲပေးသောသူမှာ ဦးဇေယျဆိုသော အသက်၅၆နှစ်ခန့်လူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူသည် စံပြဈေးအနီး နား စီမံကိန်းတွင်နေထိုင်ပြီးကျန်းမာရေးအရ ပင်စင်စားတစ်ဦးဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော်ငမိုးရိပ်ချောင်းတဖက်ကမ်း ထန်းရည်သွားသောက်ပြီးအပြန်တွင်မူး ပြီး၇ဆူဘုရားအနီးအရိပ်ရခုံတစ်ခုတွင်ထိုင်နေရာ ဦးဇေယျမှာလည်း ထိုနား က ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ကျောင်းသို့လာရာမှ ဆုံဖြစ်ရာ အသိမိတ်ဆွေဖြစ်သွားခဲ့ကြပါတယ်ထို့နောက်ကျွန်တော်ဟာအားလပ်ရပ်သူ့ဆီသွားကာ သူအပြော များနားထောင်ကာ အပျင်းပြေစကားသွားပြောလေ့ရှိပါတယ် တနေ့နေ့လည်ခင်းတချိန် မိုးရွာနေစဉ် မိမိမှာပျင်းလွန်းသောကြောင့် ဦးဇေယျဆီသွားမယ်ဆို ကာ ဘတ်စ်စီးကာထွက်လာခဲ့ပါတယ်…ဘတ်စ်မှာလူအင်မတန်မှကြပ်၍ စပယ်ယာမှ… အနောက်ကလေးကိုတိုးပေးကြပါဦးခင်မျ နေရာအလွတ်တွေရှိပါ တယ်…ဆို၍…
ကျွန်တော်နဲ့ မမသုံးယောက်
ကျွန်တော်နဲ့ မမသုံးယောက် ကျတော်ဆယ်တန်းကျောင်းသားဘဝက.ပဲခူးမှာကျောင်းတက်တယ်..နယ်ကနေ.ကျောင်းလာတက်ပေမယ့်..အသားကတော့နဂိုဖြူတယ်..အရပ်က၅ပေ၆လက်မ..ပေါင်က၁၂၀လောက်ရှိတယ်.ကျတော်နေတဲ့အိမ်က..ဦးလေးတို့အိမ်. ဦးလေးတို့အိမ်မှာ..ဦးလေး၊.သူ့မိန်းမ..မသန်း..၊ခယ်မ..မမိုး၊ကျတော် နဲ့ဆို..အားလုံး(၄)ယောက်နေကြတယ်..တခါတရံ.မသန်းက..သူ့စတိုးဆိုင်ကမခိုင်ကိုခေါ်လာတက်တယ်..သူ့ယောက်ကျား..ဘန်ကောက်ကို..ကုန်ပစ္စည်း သွားတင်တဲ့အချိန်ပေါ့.. ဒီနေ့မသန်းကစောစောထတယ်..ကျတော်လည်းစာကျက်နေတုန်း..”မမသန်း.စောလှချည်လား..”..”ဒီနေ့စနေလေ..ဆိုင်စောစော သွားမလို့..”ဪ”””ငါအောက်သွားမလို့..လိုက်ခဲ့ပါဦး”..မသန်းကသရဲကြောက်တက်တယ်..”မမသန်းမြန်မြန်လုပ်နော်..ကျတော်..စာမရသေးဘူ..””အေးပါ ဟယ်..”ကျတော်လည်း..မမသန်းအိမ်သာတက်နေတာ.ထိုင်စောင့်နေရတယ်..”မမသန်း..မပြီးသေးဘူးလား..ဘာတွေလုပ်နေလဲ..’လုပ်စရာလားဟဲ့.”..”သိပါ ဖူးဗျာ..ယောက်ကျားက..ခရီးထွက်နေတော့..ဟားဟားဟား…… ”..မင်းမင်း”..နင်နော်..”ပေါက်ကရ.မပြောနဲ့..ငါဗိုက်နာနေတာ..မနေ့က..မရမ်းသီးတွေ.စား လိုက်လို့”..”ကဲပါ…ဖြည်းဖြည်းလုပ်”…ခဏနေတော့..ရေဆေးသံကြားလိုက်တယ်..”’ပြောင်အောင်လည်းဆေးဦး…တော်ကြာ..”..”ဟဲ့.ငါကသန့်ပြီးသား..နင် သာမပြောလိုက်ချင်ဖူး..ဟိုနေ့ကအိပ်နေတာများ…ဟင်း..” ”ကျတော်က..ဘာဖြစ်နေလို့လဲ..””ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..နင်ဟာကြီးက..လွှတ်တော့မယ်..ဒုံးကျည် ကျနေတာပဲ..တကတည်း..ထောင်မတ်နေတာပဲ”…”ဟုတ်လား..ကျတော်တောင်မသိဘူး”..ဘယ်သိမလဲ..နင်ကအိပ်နေတာကို”…”ကဲပါ..ပြီးရင်..ဆင်း တော့…စာကျက်ရဦးမယ်..”..”ငါလည်း..နင်ပြောတာနဲ့..ပြောင်အောင်..ဆေးနေတာ..ဟေ့..ပြီးပြီ.”ဆိုပြီး..တံခါးဖွင့်ဆင်းလာတော့တယ်…..””ကဲ..ကိုယ်တော်..စာကျက်လို့..ရပြီ”’..မမသန်းလည်း..အပေါ်တက်..အခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်…. တရေးတမော..အိပ်ပြီး..နိုးလာတော့..မမသန်းပြန်ရောက်နေတယ်..”မမသန်း..ဘာလို့အစောကြီးပြန်လာတာလဲ..”..”ဗိုက်က.အရမ်းနာတဲ့အပြင်..ဇာတ် ကြောတွေပါထို့းလိုဲ့..ပြန်လာခဲ့တာ..”..”ဪ..ဆေးလေးဘာလေး..လိမ်းထားလေ”..”ဆေးကတော့.ကိုယ့်ဘာသာလိမ်း..ဇာတ်ကြောတော့ဆွဲပေး မယ်..”..”’အေးဟယ်..လာစမ်းပါ..”..ကျတော်လည်း..အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်..”မမသန်းမွေ့ယာအောက်ဆင်း..ကျတော်.နောက်ကနှိပ်ပေးမယ်”..မမ သန်း..ဂုတ်ကိုစတင်နှိပ်ပါတော့..”အ..အ..နင်ကနှိပ်တက်သားပဲ…””..ပါးပါးလေးပဲရှိသေးတယ်..အ..အ…ထိလိုက်တာ..ကောင်း တယ်..ဟ.အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မင်းမင်းရယ်..နှိပ်လက်စနဲ့..ငါ့ဗိုက်ပါ…ဆေးလိမ်းနှိပ်ပေးပါလာ…”.”နှိပ်တာကရပါတယ်..ဘေးလူမြင်လို့..မကောင်း ဘူး””’ဘယ်သူရှိတာမှတ်လို့..””အာဆို..မမသန်းပက်လက်လှန်လိုက်..အကျီ င်္မ.တင်ထား…ဘယ်နားလေးလဲ..””ဒီနားလေးဆိုပြီး”..ထပ်ဆင့် အပေါ်ကိုပြ တယ်..ကျတော်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး..လိမ်းပေးပွတ်ပေးတာပေါ့..မမသန်းကိုကြည့်တော့..မျက်လုံးမှိတ်ပြီးဇိမ်ခံနေတယ်..”မမသန်း..ထမီဖြည် လိုက်မယ်နော်..””အေး.အေး”ထမီဖြည်ပြီးတာနဲ့..ဆီးခုံနေရာလေးကို.ပွတ်လိမ်းပေး..လက်ဖနောင့်လေးက..ဆီးခုံအောက်ကို.မထိတထိလုပ်ပေးနေ ရင်း..”မမသန်း..အမွှေးတွေရိတ်ထားတာလား..”အေး..”..”စိမ်းနေတာပဲ..ကြည့်ချင်တာ..”ကြည့်ချင်..ကြည့်ပေါ့”..”ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်…ဆိုပြီး..ဆွဲ ချွတ်လိုက်တော့..မမသန်းက..တင်ပါးတွေကြွပေးတယ်..”မမသန်း..အဖုတ်ကြီးက..ဖောင်းကားနေတာပဲ..ချစ်စရာကြီး..”နင်ချစ်ချင်နေတာ..အရင်ထဲကသိ တယ်..”ဘယ်လိုသိတာလဲ..မမသန်း”..ဘယ်လိုသိရမှာလေ..နင်စာကျက်တိုင်း..ငါအခန်းဘက်လှည့်ကျက်တယ်..ငါရေချိုးရင်..နင်ကြည့်နေတာ..သိသား ပဲ..”.”ဟုတ်တယ်..မမသန်းရ..ကျတော်လည်း..မမသန်းအဝတ်အစားလဲတိုင်း..ကြည့်တယ်..ထမီပြင်ဝတ်တဲ့အခါ..ပေါ်သွားနဲ့.ဆီးခုံဖြူဖြူကြီးတွေကြည့်ရ တာ..အမောပဲ””. .”ငါ့ကို..လိုးချင်နေတာပေါ့..ဟုတ်လား”..လို့းချင်တာပေါ့..မမသန်းရယ်.. ဦးလေးမျက်နှာရှိနေလို့…”ငါလည်း..နင့်လီးကြီးကိုမြင်ကတည်းက..စောက်ပတ် က.ယားနေတာ…နင့်ဦးလေးတော့..မသိစေနဲ့နော်..”.”အင်းပါ…မမသန်းအကုန်ချွတ်..တကိုယ်လုံးကြည့်ချင်လှပြီ..”..မမသန်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက် တော့”’..ဘယ်လိုပြောမလဲ..ရေးဆေးငါးအသွင်လို့…တောင့်တင်းတဲ့..ခန္ဓာကိုယ်မျိုးကြီး..အားရစရာကြီးပေါ့ဗျာ…မမသန်းကို..နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်…လျှာခြင်း ကလိ..လက်ကလည်း..နို့တွေကိုကိုင်..ကိုင်ရတာလည်းအားရစရာကြီးဗျာ..လက်ထဲမှာ..ပြည့်နေတာပဲ…နားဖျားလေးတွေကို..သွားလေးနဲ့ကိုက်…လျှာနဲ့ထိုး ပေး..နို့သီးလေးတွေကို..ချေပေးလိုက်တာ..မမသန်းခဗျာ..တည့်တည့်မတ်မတ်တောင်..မရပ်နိုင်ဘဲ..”’အင်း.အင်း..အာ…ကျွတ်..ကျွတ်..ဟင်းဟင်း..မင်း မင်း..မမသန်းကို..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွာ..”….ကုတင်ပေါ်လဲချလိုက်ပြီး..နို့တွေစုပ်..နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ချေပေးပြီး..ဗိုက်သားလေးတွေကို..နေရာလွတ်မကျန်..လိုက်ယက်နေလိုက်တယ်..လက်ကလည်း..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အပြားလိုက်ပွတ်ပေးနေတော့…အသားဖြူလို့ လားမသိဘူး..စောက်ရည်တွေ.. ..တော်တော်လိုက်လာတယ်…အဲဒါနဲ့ပဲ..လျာကို..ဆီးခုံကိုယက်လိုက်တော့..”မင်းမင်း..မလုပ်နဲ့လေ..ဖုန်းနိမ့်မှာပေါ့..”ကျ တော့ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲတော့တာ..ဘယ်ရမလဲ..အတင်းကို..စောက်ဖုတ်ပတ်လည်နေရာများကို..ယက်ပေးလိုက်တော့..နည်းနည်းတော့ငြိမ်သွား တယ်..ဆက်လက်ပြီးတော့..စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ..တော်တော်ထူတယ်..လျှာနဲ့.မနည်းကို..ကလော်နေရတယ်..နှစ်ဖက်စလုံးယက်ပေးပြီး..စောက် ခေါင်းထဲကို..လျှာချွန်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တော့…လျှာဒဏ်မခံဖူးတဲ့..မမသန်း..ကော့လန်တက်တော့တာပဲ..”အိုး..အိုး..ဟင်းဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်…အား..အား..အိုကွယ်..ဟင့်..ဟင့်…မင်းမင်းရယ်..မမသန်းကို..ဘယ်လိုတွေလုပ်ပေးနေတာလဲ….အို..အို..ပြောကာမှ…အင်း..အင်း..မရတော့ဘူး..မမသန်းမခံနိုင်တော့..ဖူး….လိုးပေးပါတော့…အား..အား..””’မမသန်း..အလိုးခံချင်ပြီလား .”.”ခံချင်တော့ပေါ့မင်းမင်းရယ်…လိုးပေးတော့..နော်”’…ကုတင်ပေါ်..တစောင်းလေးထား..ဒူးဆစ်လေးကိုကွေးလိုက်တော့..တင်းပါးသားကြီးနှစ်ခု ကြား..ပြူးထွက်နေတဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးက..အရည်ကိုရွှဲနေတာပဲ..လီးကို..အဖုတ်ဝမှာတေ့..ခါးအားကို..အသုံးပြုပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တာ…””အမလေး လေး..မင်းမင်းရယ်..ကြမ်းလှချည်လား…ဗြစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အွတ်.ဒုတ်.””.ဆက်တိုက်တလစပ်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..အားအား..အမ လေး..အား..အား..ဟင်းဟင်း..ကျွတ်..အ..အု..ကျွတ်ကျွတ်..”.မမသန်း..ကျတော်လိုးတာ..ကောင်းလား….””ကောင်းတာပေါ့မင်းမင်းရယ်..”..”မှောက်လိုက် နော်..ကျတော်.. မမသန်း..ဖင်တွေကြည့်လိုးချင်လို့ပါ..”..”ဖင်နည်းနည်းထောင်…ခါးကိုခွက်ထား..အဲဒါမှ..မမသန်းစောပတ်က..နောက်ကိုပြူးထွက်လာ မှာ…ဟုတ်ပြီ”ကျတော်လိုးတော့မယ်နော်..မမသန်း”..ပြောလည်းပြော..ဆောင့်လည်းဆောင့်လိုးလိုက်တော့….””ဗျိ.ဗျိ..ဗြွတ်..ဗြွတ်..ဘုတ်… ဘွတ်..ဘွတ်..ဖက်..ဖက်..အား..အား..အင်းအင်း..အမလေးလေး..ကောင်းတယ်….အီစိပ့်နေတာပဲ…ဆောင့်..ဆောင့်..နာနာ ဆောင့်..အား..အီး..ဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ..လင်လေးရယ်…အားအား..””မမသန်းရယ်..ဖင်ကြီးတွေ..ကိုင်လိုးရတာ..အားရလိုက်တာ ဗျာ…”ဘွတ်..ဘွတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဒုက်…အင်းအင်း..အင့်..အင်..ဖက်..ဖက်”အား..အား.မင်းမင်း..မမပြီးတော့မယ်..ဆောင့်ဆောင့်…မရပ် နဲ့..အား..အား..အိုး..အိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်တယ်…”ကျတော်လည်း..ဆက်တိုက်မရပ်ပဲ..ကပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်..”ပြီ…ပြီးပြီ… ပြီး..အိုး..အိုး..အား..အား..အင်းအင်း..ထွက်တော့မယ့်….ထွက်တော့.မယ်..အမလေး..လေး..ဟင်း..အား.အ..အ..ထွက်ပြီ..ထွက်ပြီး..အ..အ.”ကျ…
မိန်းမထက်သူအမေကိုပိုချစ်တယ်
မိန်းမထက်သူအမေကိုပိုချစ်တယ် မိန်းမက အလုပ်ထဲကို ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ်မောင်ရေ ကျမရန်ကုန်ဘုရင့်နောင်မှာ ကုန်စာရင်းတွေသွားရှင်းရမှာမို့ ညအိပ်သွားရမယ် အဲဒါမောင်အိမ်ပြန် နောက်ကျမှာလား သားလေးတစ်ယောက်တည်းအိမ်မှာတဲ့ ကျနော်လည်းဆိုဒ်ထဲမှာဒီည လက်စအပြီးသတ်ရမှာမို့ နောက်ကျနိုင်ကြောင်းပြောရတယ်အာ့ဆို လည်းရွာကို ဖုန်းဆက်ပြီးအမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်တဲ့ အေးအေးလို့ပြောပြီး ကျနော်လည်းဖုန်းချလိုက်တယ် ကျနော်ကဆိုဒ်မန်နေဂျာ ကျနော်နဲ့အတူ မန်နေဂျာတစ်ယောက်ရှိတယ် သူကလည်းဒီကနေ့မှ မလာဆိုတော့ ကျနော်တစ်ယောက်တည်း ပန်းရံသမားတွေနဲ့ အလုပ်သမားတွေနဘမ်းလုံးရတယ် ည၁၁နာရီလောက်ကျတော့ အားလုံးချွေးတလုံးလုံးပြီးသွားတယ် အလုပ်သိမ်းနေတုန်း ကျနော့်နဲ့အတူလုပ်တဲ့ မန်နေဂျာ ကိုဇော်လေးပေါက်ချလာတယ်ဆောရီးကိုဇော်ကြီးရာ ကျနော်အိမ်မှာ အရေးကြီးကိစ္စပေါ်လာလို့ ခင်ဗျားပင်ပန်းသွားပြီပေါ့ ကျနော်လည်း ပင်ပန်းတာတော့ ပြောမနေနဲ့ဆရာရေ သူ့ နာမည်က ကိုဇော် ကျနော်လည်း ကိုဇော်ပါပဲ အလုပ်ထဲမှာ နာမည်ကွဲအောင် ဇော်ကြီး ဇော်လေး ခွဲရတယ် သူနဲ့ကျနော်က အသက်လည်းလပိုင်းပဲကွာတယ် ကျနော်ကလပိုင်းကြီးတော့ ဇော်ကြီး ဖြစ်သွားရော ကျနော်နဲ့ကိုဇော်လေးဟာ…
နှစ်ကွဲခွဲ … ည
နှစ်ကွဲခွဲ … ည ဆြာသိန်း ရေးသည် ” ညနေက လာတာ ဘယ်သူလဲ သဲ ” အိပ်ရာထဲဝင်လာတဲ့ မိန်းမကို သူ မေးလိုက်တယ်။ သင်းနွယ်က သူ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲရင်း … ” သဲ သူငယ်ချင်း လင်းသူလေ ကိုရဲ့ ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ” သူ့ရင်ထဲ အတော် တင်းနေတယ်။ ပြောရလည်း ခက်၊ မပြောရလည်း မနေနိုင်။ ” ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ ကို ” သင်းနွယ် သူ့လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေး မှီအုံးတယ်။ ” ဟူး ” ” သဲ ” ” ပြောလေ ကိုရဲ့ ” ” ကို သဲကို…
မိုးတိမ်တိုက်နှင့်တစ်ညတာလွင့်မျောခြင်း
မိုးတိမ်တိုက်နှင့်တစ်ညတာလွင့်မျောခြင်း (စ/ဆုံး) ခင့်လင်တော်မောင်မလုပ်ဖူးသော အလုပ်ကို သူလုပ်လိုက်ပြန်ပြီ။ လိင်တံကို အဆုံးထိုးသွင်းထားကာ ကပ်ညှောင့်သောအခါ ခင့်သားအိမ်ခေါင်းကို အဆက်မပြတ် ပွတ်တိုက်ကစားသလိုမျိုးမို့ အရမ်းထိနေပါတော့၏။ ထို့အပြင် သူက ဘယ်လိုများလုပ်နေသည် မသိ သားအိမ်ခေါင်းကို တနေရာတည်းမှာ ပွတ်ဆောင့်နေသည်မျိုး မဟုတ်ဘဲ နေရာအနှံ့ဝိုက်ကာ တို့ကာ ထိနေသဖြင့် ထူးကဲလှ၏။ အိပ်ယာခင်းကို လက်နှင့်တင်းတင်းဆုပ်မိရသည်အထိ ခင့်မှာ အရသာထူး၏ ကောင်းမွန်မ၍ကို တဟင့်ဟင့် ခံစားနေရပါ၏။ သူကလည်း ခင်ကောင်းနေမှန်း သိသည်ထင်၏။ တချက်ပြီးတချက်ပိုပြင်းလာသလို သူ့လိင် တံကလည်း ကြာလေ၊ မာလေ၊ ကြီးလေ၊ ရှည်လည်ဟုပင် ခင်ထင်လာရအောင် ကောင်းသထက် ကောင်းနေပါတော့၏။ ကာမအရသာကို ကိုနဲ့ကျမှပင် ခင့် မှာ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားဖူးတော့သည်ဟု ဆိုရမလိုပင်ဖြစ်၏။ “ဟင့်ဟင့်… ကိုရယ်… အင့်… အဟင့်” အစရှိသော…
ယောက္ခမ ၏ ပလွေ
ယောက္ခမ ၏ ပလွေ ဦးဘတုတ် ဇနီး ဒေါ်ဒေါ်လှ မှာ ငယ်စဉ်က သူတို့ နယ်က မယ်ဘွဲ့ရထားခဲ့ဘူးသူ ဖြစ်ပြီး၊ အသက်ကလေး ရလာသော်လည်း ၊ ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်း အမြဲလုပ်နေသဖြင့် သမီး များကပင်အားကျ လောက်အောင်၊ နုနယ်နေပေသေးသည်၊ ဦးဘတုတ်က ဒေါ်ဒေါ်လှကို သူတို့ မြို့နူင့် မိုင် ၂၀ ခန့်ဝေးသော် တိုင်းမြို့ကြီး ကို သွားလည်ဖို့ ပြောနေ၏၊သူတို့ သားမက် ကိုတင်ထွတ် လည်း ရောက်နေသည်၊ ဆိုတော့ သွားချင်တဲ့ နေရာ လိုက်ပို့ပေးခိုင်းလို့ ရမည်ပေါ့တနေ့ သူတို့ ရှိရာသို့ ကိုတင်ထွတ် တယောက် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်လာခဲ့သည်၊ သူတို့ မြို့လေးမှ မိုင် အနည်းငယ်ဝေးသော ရွာတရွာတွင် အလုပ်ကိစ ္စ အတွက်သွားစရာရှိရာ၊…
အဖြူအစိမ်းနဲ့ ဆရာမလေး
အဖြူအစိမ်းနဲ့ ဆရာမလေး ကျွန်တော်ကကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါ ဇာတိကတော့နယ်ဖက်ကပါ။ ထုံးစံအတိုင်းနယ်မှာအထက်တန်းအောင် ရန်ကုန်ရောက် အလုပ်လုပ်ရင်းနဲ့အဝေးသင်တက်နေတာပေါ့ဗျာ။ ဝန်ထမ်းဆိုတော့လဲ ရန်ကုန်လူနေမှုအတိုင်းမနက်ရုံးချိန်အမှီထ၊ လိုင်းကားတိုးစီး၊ ညနေရုံးဆင်းတော့လဲကြပ်ညပ်နေတဲ့ကားကို တိုးဝှေ့စီးအိမ်ပြန်ပေါ့ဗျာ ဒီလိုနဲ့ပဲ သံသရာလည်နေရတာပဲလေ။ ဒီလိုပဲလည်ပတ်နေရင်းနဲ့ တနေ့တော့အရင်နေ့တွေနဲ့ နဲနဲကွဲပြားသွားတယ်လို့ပြောလို့ရတဲ့ကိစ္စတခုဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကတော့ ကျွန်တော်စီးနေကျ ‘ မ.ဝ.တ ‘ မှတ်တိုင်မှာ အရင်ကတခါမှမတွေ့ဖူးတဲ့ ကောင်မလေးတယောက်ကိုစပြီးသတိထားမိလိုက်တာပဲ။ ” ကောင်မလေး ” လို့သာပြောတာပါ အဖြူအစိမ်းဝတ်ထားတဲ့ ကျောင်းဆရာမပေါက်စ လေးဆိုပိုမှန်မယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်နဲနဲကွဲပြားတယ် လို့ပြောရတာကအကြောင်းရှိတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်ကအဖြူအစိမ်းဝတ်ထားတဲ့ ဆရာမပေါက်စလေးတွေဆို အလိုလိုကိုကြွေတာ။ နောက်ပြီး….အဲ့ဆရာမ ပေါက်စလေးကလဲ ကျွန်တော့်အကြိုက်ပုံစံမျိုး…ပိန်ပိန်ပါးပါး၊ အသားကဖြူဖြူ၊ မျက်မှန်လေးနဲ့၊ ပိန်တယ်သာပြောတာ တင်တို့၊ ရင်တို့ကျပြန်တော့သူ့ဟာနဲ့ သူအပိုအလိုမရှိ၊ နောက်တခုက…သူဝတ်ထားတဲ့ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကလဲ ကျွန်တော်အရမ်းရင်ခုန်တဲ့ ပျော့အိနေတဲ့အသားလေးဗျ။ ကျွန်တော်တို့ လိုင်းကားပေါ်မရောက်သေးဘူး၊ ကားစောင့်နေရင်းနဲ့ကို သူ့ကြည့်ပြီးလီးကတောင်နေပြီး။ ရုံးယူနီဖောင်းစတိုင်ပန်အပျော့သားကလဲလီးတောင်လို့ဖောင်းတက်လာလို့ အိတ်နဲ့ကွယ်ထားလိုက်ရတယ်။ ခနနေတော့…
ရှေ့သွားနောက်လိုက်
ရှေ့သွားနောက်လိုက် မေ နဲ့ ကိုထွန်း အိမ်ထောက်သက် ခြောက်နှစ်ရှပီ။ သူငယ်ချင်းတွေက အရမ်းအားကျရတဲ့ လင်မယားပေါ့ ။အရမ်းအတွဲညီ အရမ်းချစ်ကြတာ။ ကုတင်ပေါ် ဆို ပိုတောင်ချစ်ကြသေး ။ မလိုးဖူးတဲ့နည်းကိုမရှိတော့ဘူး ။ ဒါမယ့် နှစ်ကြာလာတော့ ပျင်းသလိုလို ရိုးသလိုလိုဖြစ်လာတယ် လိုးရတာ။ ကိုထွန်းမှာက fake accရှိတယ် ညဆို မေနဲ့အတူ သုံးကျတာပေါ့ လိုးကားတွေကြည့် ယုံပဲသုံးဖြစ်ကြတယ်။ တနေ့ ကိုထွန်းက မိန်းမ မိန်းမအိုးပုံရိုက်မယ်ကွာ ကုန်းပေး ကျားကျားကဘာလုပ်ဖို့လဲ နေ့တိုင်းမြင်နေကျကို လုပ်ပါကွာ ပီးရင်ပြမယ် မေလည်း လေးဖက်ထောက်ပီးဘစ်လေးနဲ့ကော့ပီး ကုန်းပေးလိုက်တယ် ချ လပ် ရပီ မိန်းမ မိန်းမရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ကျားကျား မေလည်းရေမိုးချိုး ညဝတ်အက်ျီလေးဝတ်ပီး ကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။ မိန်းမ ဒီမှာကြည့်စမ်း အယ် မိန်းမအိုးပုံကြီးမှတ်လား …
ကိုယ်ရယ် မမိုးရယ် ကိုဇော်ရယ်
ကိုယ်ရယ် – မမိုးရယ် – ကိုဇော်ရယ် ပြီးခဲ့တဲ့ ၃နှစ်လောက်က ရန်ကုန်က ကုမ္ပဏီတခုမှာ အလုပ်ရတယ်..။ ဝန်ထမ်းအသစ်ဆိုတော့ ဘယ်ကစလို့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူးဖြစ်နေတယ်။ လူဟောင်းတွေကလည်း ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ် ဆိုတော့ ကိုယ့်ကို ကူညီဖို့နေနေသာ သူတို့ဟာသူတို့တောင် မအားဘူး။ အဲဒီမှာ ကိုယ်နဲ့ ရွယ်တူ.. ရာထူးတူလူတယောက်က အလုပ်နဲ့ပတ်သက်လို့ တော်တော်များများ ကူညီပေးတယ်။ ကိုယ်က နယ်ကလာတာဆိုတော့ လှည်းတန်းမှာ အဆောင်ငှားနေတယ်။ အကူအညီပေးတဲ့ တရုံးတည်းသားက ကိုဇော်လို့ခေါ်တယ်။ ကိုဇော်က သမိုင်းမှာ နေတယ်။ သူက အိမ်ထောင်ကျတာတစ်နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ သူတို့လင်မယား ၂ယောက်ထဲ တိုက်ခန်းတခန်းမှာ နေကြတာပေါ့။ သူ့မိန်းမက လုံးကြီးပေါက်လှ။ ခါးသေးရင်ချီပြီး မျက်မှန်လေးနဲ့။ စကားပြောရင် လေသံလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးပြော တတ်တယ်။ ဝန်ထမ်းတွေအများကြီးရှိတဲ့အထဲက ကိုဇော်က သဘောကောင်းတော့ ညီအကိုလို…