ကြမ်းမှကြိုက်တဲ့မမ ကျွန်တော့ အဖေကအလုပ် ပြောင်းကျတော့ အရင်အိမ်ကိုရောင်ပြီး ရန်ကုန်မြို့ မြောက်ဒဂုံဘက်မှာ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းကို ဝယ်လိုက်တော့ အဲ့ဒီမှာနေရတယ် ။ ရန်ကုန်မှာက သိတဲ့အတိုင်းဘဲလေ ဘေးအခန်းမှာ ဘယ်သူနေမှန်းတောင် မသိကြဘူး ။ အဖေက အလုပ်နှင့် နယ်ကို ထွက်သလို ကျွန်တော်လည်း တက္ကသိုလ်တက်ရတယ် ။ တက္ကသိုလ်ကို ရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအသစ် သုံး ယောက် ရတယ် ။ ဖြူဖွေးလို့ခေါ်တဲ့ တစ်ယောက်ရယ် ပိုးဟပ်ဖြူရယ် နေမျိုးရယ် ။ ကျွန်တော်တို့လေးယောက်က စားသောက်နောက်ကြရင်းနှင့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလို ခင်သွားကြတယ် ။ ဖြူဖွေးက အသားမည်းတယ်ဗျ ။ သူက ကုလားလေ သူ့အသားအရည်က မီးသွေးနုရောင်ဆိုတော့ သူ့ကို ချစ်စနိုးနှင့် ဖြူဖွေးခေါ်ကြတယ် ။ နောက်တစ်ယောက် ပိုးဟပ်ဖြူက တရုတ်ဗျ…
ရမက်ထန်သည့်အကြည့်
ရမက်ထန်သည့်အကြည့် ဝေယံမိုးက ဒုတိယနှစ် ကျောင်းသား ဦးလေးက ဦးမျိုးဝင်း ဆုံးပါးသွားတာ နှစ် နှစ်ကျော် သုံး နှစ် နီးပါး ရှိပြီ။ ဦးလေး ဆုံးသွားတော့ သူ့ကို သူ့ အဖေ အမေ အရင်းတွေက လာခေါ်သည့် အခါ တီလေးက မထည့်သူကလည်း မိဘရင်းတွေထက် တီလေးကို ပိုခင်တွယ်သောကြောင့် မလိုက်သွားပဲ တီလေးနှင့် နေခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ နှစ် နှစ် အရွယ် နို့ပြတ်ထဲက ဦးလေးတို့ လင်မယား ထိုစဉ်က ရခါစ သူ့ကို နို့ပြတ်တဲ့ အရွယ်ထဲက ဦးလေးတို့ လင်မယားက အမွေစား အမွေခံနှင့် သူတို့ရဲ့ ဒူးမနာ ဝမ်းမနာ သားအဖြစ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ ဦးလေးက အမေ့…
မောင်လေးဖြေးဖြေး
မောင်လေးဖြေးဖြေး ကျွန်တော် ဆယ်တန်းတုံးက ကျွန်တော့ကိုဂိုက်လုပ်ပေးတဲ့အစ်မဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ၊ အိအိတဲ့ သူ့နာမည်က၊ သူက ကျတော့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ တက္ကသိုလ်မသွားခင် စာကလည်းတော်တော့ ကျွန်တော့အမေက သူ့ကို ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းထားတာ။ သူတို့အိမ်ကလည်း ဘေးကပ်ရပ်ပဲဆိုတော့ ညဘက်အထိ စာကူလုပ်ပေးဖို့ အဆင်ပြေတာပေါ့။မအိက တစ်ဦးတည်းသောသမီးပါ။ ကျွန်တော့မှာတော့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ၂ နှစ်ကွာပါတယ်။ ဖူးဖူးလို့ပဲ မှတ်ထားဗျာ။လောလာဆည်တော့မအိအကြောင်းအရင်ဆက်ပါမယ်။ အစ်မအိအိက လှတာတော့ သိပ်မလှဘူး ရွက်ကြမ်းရေချို ရုပ်ပဲ၊ ဒါမဲ့ ဘော်ဒီက မိုက်တယ် ခါးသေးသေးနဲ့ ရင်ဘက်ရော တင်သားရော အကိတ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် လုံးပြီးကျစ်လစ်နေတာပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့သူ့ကို မအိလို့ခေါ်တယ်။ သူနဲ့ ကျွန်တော်တို့မောင်နှမနဲ့ ငယ်ငယ်တည်းက အတူတူ ကစားရင်း ကြီးလာတော့ ဟိုးအရင်ကနေ။ ခုအဖြစ်အပျက်မတိုင်ခင်အထိ သူ့အပေါ်မောင်နှမစိတ်ပဲရှိခဲ့ပါတယ် တစ်ဦးတည်းသော သားဆိုတော့ ကိုယ့်မောင်နှမရင်းတွေလိုပဲ…
အရသာရှိတယ်ဦးရယ်
အရသာရှိတယ်ဦးရယ် သမီးအမည် ချူ ိချူ ိလတ် ပါ နယ်မှာလုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ဆီ ထမင်းချက် အိမ်ကိစ္စ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးဖို့ အမေဆီလာပြီး ထည့်ပေးဘို့ လစာ ကောင်းနဲ့ ပေးပြီး ကောင်းကောင်းမွန်မွန် နေထိုင်ဖို့ တောင်းဆိုပြီး လာတောင်းရမ်တယ် နယ်ကလည်း လုပ်ငန်း အဆင်မပြေတော့ အမေကလဲ သမီးလေး စိတ်ချမ်းသာရင် ထည့်ပေးမယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ အဒေါ်ကလည်း ချူ ိဆီ လာပြီး ရန်ကုန်ကိုလိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောလာတော့တယ် ချူ ိ လဲ မြို့ကြီး ပြကြီးမှာ လိုက်နေရမှာဆိုတော့ အစကတော့ ခက်လန့်လန့်ပေါ့ ဒါပေမဲ့ ရန်ကုန် ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင် မင်းသား မင်းသမီးတွေ ရှိတော့ မြင်ဖူး တွေ့ဖူးချင်နဲ့ လိုက်နေမယ်လို့…
ကျနော့်လက်ဦးဆရာမ
ကျနော့်လက်ဦးဆရာမ ဒီနေ့ ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ဒီလိုတွေဖြစ်နေလိ့ု ဒေါသထွက်နေမိတယ်။ ကိုယ့်သားအရွယ် ကိုယ့်တပည့်ကိုမှ စိတ်က ဒီလိုဖြစ်စရာလား၊ ကောင်လေးကြည့်ရတာသူ့ဆရာမဖြစ်နေတာတွေ ဘာမှသိပုံမရဘူး။ အပစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ကျမမှာသာ လူကြီးတန်မဲ့ မကြံအပ်မစီရာတွေဖြစ်နေတာ၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ သူ့ကိုဖိဆူနေတော့ သူ့ခမျာ မျက်လုံးလေးပေကလတ် ပေကလတ်နဲ့ ကျမကိုပြူးကြည့်နေရှာပါတယ်။ “ကဲ ငဇော်၊ ငါ့ကိုပြူးကြည့်မနေနဲ့ ပြန်တော့ နောက်နေ့မှဘဲ စာဆက်သင်တော့မယ်” အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ သူ့ခမျာ စာအုပ်တွေသိမ်းပြီး ထပြန်သွားလေရဲ့၊ ဒီနေ့အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စရရင် ဟိုး အစကနေပြောမှဖြစ်ပါလိမ့် မယ်။ ကျမနာမည်က ဒေါ်ဝေဝေမာပါ၊အထက်တန်းပြဆရာမပါ။ နေတာကကျောင်းနဲ့ သိပ်မနီးမဝေးမှာပါ။ ကျမရဲ့ အမျိုးသားက ကိုမျိုးမြင့်ဖြစ်ပါတယ်။ သူကအခွန်ရုံးက ဦးစီးအရာရှိဖြစ်ပါတယ်။ သားသမီးက သုံး ယောက်ရှိပါတယ်။ သားအကြီးဆုံးက ရှစ် တန်း…
မနူးမနပ်မလေး
မနူးမနပ်မလေး ရန်ကုန်မြို့၌ ခုနစ်ထွေ တီးဟောက်စ် ဆိုလျင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်..။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြမောင် နှင့် ဒေါ်သန်း တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုမာဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်..။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်…။ မောင်မောင်မှာ ပွင့်ဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကတ်ရှာ ဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို ရရှိသည်..။ ဆိုင်အိပ်ဆိုင်စား နှင့် မပူမပင် နေရ၏..။ မောင်မောင်က အပြောအဆို မွန်ရည် ပြေပြစ်မှု ၊ အနေအထိုင် သိမ်မွေ့နူးညံ့မှု ၊ သစ္စာရှိမှု တို့ကြောင့် သူ့အလုပ်ရှင်က ချစ်ခင်သနားကြသည်..။ မိသားစုပမာ ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ကြသည်..။ ချိုမာလေးမှာလည်း တစ်ကောင်ကြွက်မို့ မောင်မောင်အား အစ်ကိုရင်းတစ်ယောက်ပမာ…
အကိတ်အန်တီမမ
အကိတ်အန်တီမမ ဖင်စီခံရောက်လုရောက်ခင် သောက်လက်စ စီးကရက်တိုကို ပစ်ချလိုက်ပြီး ရှေ့မှာရှိတဲ့ ဆေးလိပ်ပွဲထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေတဲ့ ရူဘီ တစ်လိပ်ကို ဆက်လက်မီးညှိလိုက်တယ် ” ရွှတ် ရွှတ် ညီလေးပိုက်ဆံရှင်းရအောင် ” လို့ခေါ်ပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ရှင်းလိုက်တယ်။ “ဘယ်လောက်ကျလည်း ညီ ” “လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ဆေးလိပ်သုံးပွဲ ဆိုတော့ ကိုးရာပါ အစ်ကို ” သူပြောမှ ကိုယ့်စာပွဲပေါ်က ဆေးလိပ်ပွဲတွေကို ကြည့်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ်မှာပြီး ကိုယ်မေ့နေတာ စိတ်နဲ့လူလည်း မကပ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်က စိတ်တအားညစ်ရင် ဆေးလိပ်ကို အဲ့လိုတစ်ထိုင်တည်းနဲ့ ကိုးလိပ် ဆယ်လိပ်သောက်တဲ့အကျင့်က ဖြစ်နေတာ။ စိတ်ညစ်မယ်ဆိုလည်း ညစ်စရာပါ။ ကိုယ့်ကို အမေလိုတစ်မျိုး အစ်မလိုတစ်ဖုံချစ်တဲ့ အန်တီမိုး ဆိုတဲ့ အိမ်နီးချင်း အန်တီကို ပစ်မှာစော်ကားမိတဲ့ အဖြစ်ပါဗျာ။ ပစ်မှားမယ်ဆိုလည်း…
ကြုံခဲတဲ့ညတည
ကြုံခဲတဲ့ညတည ကျွန်တော် အိမ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေး တစ်ပါး ကျွန်တော်ငပဲကိုလာကိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေတယ် ပြီးတော့ ညှစ်လိုက်သလိုခံစားမိတော့ အိမ်မက်ကလန့်နိုးလာတယ် အပြင်မှာလဲ တစ်ယောက်ယောက်လာကိုင်နေ သလိုခံစားမိတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ အော် မှတ်မိပြီ ငါသူငယ်ချင်း အိမ်မှာ စာလာကျက်တာဘဲ ဒါဆို “ဟာ…အမ” “မောင်လေး နိုးပြီလား ရှူးတိုးတိုး” သူပြောမှ ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ကောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း အိပ်နေတာသိုးနေတာဘဲ ပုဆိုးကလဲ ခေါင်းမှာ စွတ်လို့ “ လာလာ မောင်လေး မ အခန်းလိုက်ခဲ့” ကျွန်တော် တွေဝေသွားတယ် အောက်က ကောင်ကလဲ ထောင်လို့ စိတ်ကလဲပါနေပြီ ခေါ်နေတာလဲ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ အမ စိတ်ကို ဒွန်တွဲနေတဲ့အချိန် မမ ရဲ့လက်ကလဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတော့ လူပျိုရိုင်းလေး ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ…
ကြုံတွေ့ချင်နေမိသည်
ကြုံတွေ့ချင်နေမိသည် အဲဒီနေ့ကတော့ လူမရှိတဲ့ ရောင်းမဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူနဲ့ နမ်းဖြစ်ကြ သည် ..။ သူ့ပေါင်ကြားက မာနေတဲ့ လိင်တန် ကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ စန္ဒီ ပွတ်သပ်မိ သည် ..။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုတ် လျာချင်းပွတ်လှိမ့် နေချိန် သူကလဲ စန္ဒီရဲ့ တင်သားစိုင်တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဘဲ ဆုတ်ကိုင် သည် ..။ စန္ဒီ အဲဒီနေ့က သူ မလာခင် ပင်တီ ကို ချွတ်ထားခဲ့ သည် ..။ အိုး ..ဒါတွေ ပြန်မြင်ယောင်စဉ်းစားတော့ စန္ဒီရဲ့ သွေးတွေ ဆူဝေလာ သည် ..။ ကိုဌေး ကို မြင်ယောင်လာ သည် ..။ သူ စန္ဒီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို…
အလိုက်သိတဲ့ခယ်မလေး
အလိုက်သိတဲ့ခယ်မလေး မင်းဇော် တစ်ယောက် အလုပ်တာဝန် ပြီးပီ မို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်….. လေးရက်လုံးလုံး မိမိ အထက်လူကြီး နဲ့ ခရီးစဉ် တလျောက် ပါသွားခဲ့တာ အခု မနက်ပိုင်း ပြန်ရောက်ခဲ့တာ မို့ နေ့လည်ပိုင်း ရုံးပြန်မတက်ချင်တော့ ။ မိမိ အထက်လူကြီးမှလည်း ပြန်နားပါတော့ ဆိုတာနဲ့ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တခါး ပိတ်ထားတာ နဲ့ တခါးခေါက်လိုက်ပီး စောင့်နေလိုက်တာ ခနနေတော့ မင်းဇော် ရဲ့ခယ်မ ဝါဝါ တစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ အိမ်မှာက မင်းဇော်ရယ် မိန်းမ ဝေမာလှိုင်ရယ် ခယ်မလေး ဝါဝါဦး ရယ် သုံးယောက် နေကြတယ် ။ မင်းဇော်မိန်းမ ဝေမာလှိုင်က…