အရမ်းကောင်းနေပီ ကျွန်မနာမည် နှင်းဆီ ပါ ရန်ကုန်မှာ..ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပါ။ ဇာတိကနယ်မြို့လေး တစ်မြို့မှာပေါ့။ ရန်ကုန်မှာကတော့..မီးရဲ့.ဦးလေးတော်တဲ့ ဦးမောင်အိမ်မှာပဲနေပြီးတော့.သင်တန်းတက် ပါတယ်။ ရန်ကုန်ရောက်စကတော့……ဘာမှမသိသေးဘူးပေါ့ရှင်.အသက်က..18ပြည့်ပြီးလို့မှ..3လလောက်ပဲ ရှိသေးတာလေ..ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တော့.စာရင်းကိုင်နဲ့.ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပေါ့ရှင်။ ဦးမောင်အိမ်မှာနေရတာက..နေရေး၊စားရေး.အစစအရာရာအဆင်ပြေပါတယ်..အဖေကလည်း ..ဦးမောင်ဆီမှာသေချာအပ်သွားတာလေ.. ဦးမောင်တို့လင်မယားကလည်း.မီးကို.ဂရုစိုက်ပါတယ်. အိမ်မှာက.ဦးမောင်ရယ်.ဦးမောင်ဇနီး…..သူ့သား..မောင်လေး ဇော်ဇော်ရယ်ပဲရှိပါတယ်.. မောင်လေးက.ခုမှ 8တန်းပဲရှိပါသေးတယ.်..မီးက.သူ့ကို.ညညဆို.စာသင်ပြရတာပေါ့..ဦးမောင်တို့က..တစ်ခန်းအိပ်ပါတယ်။ မီးကတစ်ခန်း..မောင်လေးဇော်က.တစ်ခန်းပေါ့။ တစ်ညပေါ့.ရှင်..မီးညဖက်..အပေါ့အပါးသွားချင်တာနဲ့.အိမ်နောက်ဖေးဖက်ကို ထွက်အလာမှာပေါ့… ..ဦးမောင်တို့.အခန်းကနေ..အသံတွေကြားနေရတယ်။..မီးလည်း.အပျိုလေးပဲလေ. .ဘာအသံလဲဆိုတာ သိတာပေါ့….တစ်ခါမှလည်းမကြုံဖူးလို့……တံခါးလေးက လည်းစေ့ထားရုံပဲဆိုတော့..အသာလေး .ချောင်းကြည့်မိတာပေါ့. ….။ အားပါးပါး..ရင်ခုန်စရာကောင်းလိုက်တာရှင်….. ဦးလေးက.ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေပြီးတော့. .အန်တီက.ဦးလေးရဲ့.. ဟိုအတံကြီးကို.လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတာ.ဦးမောင်အရမ်းကောင်းနေတယ်ထင်တယ်. တအားအားနဲ့. ပြီးတော့..အန်တီက.ဦးမောင်.ရဲ့..ထွားကြိုင်းလှတဲ့.လီးကြီးကို..စုပ်ပေးနေတယ်လေ..ဦးမောင်ဟာကြီးက. အကြီးကြီးပဲရှင်..မိးတော့.ဒီလောက်ကြီးတာမျိုး.တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပါဘူး..ယောကျာ်းတွေရဲ့ဟာကို..တွေ့ရတာ ဒါပထမဆုံးပါပဲ..မီးကြည့်နေတုန်းမှာပဲ.ဦးမောင်နဲ့.. အန်တီနဲ့က တစ်ယောက်ပေါ်တစ်ယောက်ထပ်လိုက်ကြတယ်လေ..အဝတ်အစားဆိုလို့.တစ်စုံတစ်ခုမှမရှိပါဘူး . နှစ်ယောက်လုံး.ကိုယ်လုံးတီးချည်းပဲ..ဦးမောင်ဟာကြီးဟ ငေါက်ခနဲထောင်နေတာပဲ ပြန်ကိုမကျဘူး..အသည်းယားလိုက်တာရှင်။ သူတို့..ခြောက်ကိုး ပုံစံနေနေကြတာ.ဦးမောင်က..အန်တီဲ့ရဲ့ စဖုတ်မဲမဲကြီးကို..လျှာနဲ့..´ ပလပ်´ ခနဲ့.လျက်လိုက်တာ.အန်တီတော့ဘယ်လိုနေမလဲမသိပါဘူးရှင်.မီးကတော့ မီးစဖုတ်လေးးမှာ အရည်တွေရွဲလို့ပေါ့.. ညီမလေးကိုအသာအုပ်ကိုင်ပြီး.ညအိပ်ထမီ..ပါးပါးလေးအပြင်ကနေ.အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးနေမိတယ်.။ ခဏလောက်အကြာမှာတော့ သူတို့ပုံစံပြောင်းလိုက်ကြတယ် အန်တီလေးက…
မာဆက်ကဆော်
မာဆက်ကဆော် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ကျွန်တော်သည် ဟိုတယ်တွင်လာတည်းနေသော ဧည့်သည်အစ်ကိုအရွယ်တစ်ယောက်နှင့် ပုံမှန်ကားလိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဧည့်သည်ရဲ့နာမည်က ကိုထွန်းဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့မှာနေသည်။ ကုန်ကားတွေထောင်ထားပြီး ကားကိစ္စအတွက်လာကာ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တည်းခိုနေသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သည် ပျော်တတ်သူများဖြစ်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် တော်တော်ခင်သွားကြသည်။ ထိုညနေတွင်ပင် သူကိုညစာထမင်းစားဖို့ စားသောက်ဆိုင်ကို လိုက်ပို့ပေးရပြီး ကိုထွန်းသည် အရက်အပြင်းကို တော်တော်များများသောက်ကာ အမူးလွန်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဆိုင်မှထွက်လာတော့ ည ၁၀ နာရီကျော်နေပြီ, ကိုထွန်းသည် ဟိုတယ်မပြန်ချင်သေးပဲ အနှိပ်ခန်းသွားချင်သည်ဟု ပြောကာပို့ခိုင်းနေသည်။ ဧည့်သည်ကြေနပ်ရင်ပြီးရောဆိုပြီး ခပ်သန့်သန့်အနှိပ်ခန်းကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ ကိုထွန်းသည် ကျွန်တော့်ကိုပါ အနှိပ်ခံရန်နှင့် ပိုက်ဆံကိုသူပေးပါမည်ဟု ဇွတ်ဆွဲခေါ်နေသောကြောင့် ထိုင်ခုံများတွင်ထိုင်နေကြသော မိန်းခလေးများကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော်သည် ပိန်သွယ်သွယ်အသားဖြူဖြူပုံစံမျိုးရှိသော မိန်းကလေးကို ရွေးခေါ်လိုက်ရာ ထိုကောင်မလေးထလာပြီး သူ့နောက်သို့လိုက်ခဲ့ရန်ပြောကာ ကျွန်တော့်ေ့ရှမှလမ်းလျောက်သွားသည်။ ကောင်မလေးသည် ခါးလယ်နီးပါးလောက်ဆံပင်ရှည်ထားထားပြီး ဘောင်းဘီအရှည်အကြပ်ဝတ်ထားပြီး…
အရသာတစ်မျိုးပါပဲရှင်
အရသာတစ်မျိုးပါပဲရှင် အင်း ဘာလိုလိုနဲ့ မနက်ဖြန်ဆိုရင် မောင်တောင်ခွင့်ရက်စေ့လို့ တောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာပဲ။ မောင်က ဝန်ထမ်းလေ၊ ကျွန်မလည်း ဝန်းထမ်းဆိုတော့ တာဝန်ကျတဲ့နေရာက မတူတော့ ခွဲနေရတာပေါ့။ မောင်က တောင်ကြီးမှာတာသန်ကျတယ်။ ကျွန်မက နေပြည်တော်မှာ။ “မိန်းမရေ မိုးလည်း ချုပ်ပြီ အိပ်ယာထဲဝင်ကြစို့ကွာ နုတ်ဆက်ပွဲလေး ကျင်းပရအောင်” “ဟွန့် အစောကြီးရှိသေးတာကို” ကျွန်မလည်း မျက်စောင်းလေး ချိတ်ပြီး မူနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်တယ်။ မောင်ပြန်ရောက်ကတည်းက နေတိုင်းလိုလို နေဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးအားကတယ်မရှိဘူး။ “လာပါ မိန်းမရာ” “အင်းပါ သွားမယ်လေ” နှစ်ယောက်အတူတူ ဖတ်လို့ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်က လူကို အတင်းဖတ်ပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်က နခမ်းလေးတွေ စုတ်ပေးရင် နို့ကို ကိုင်နေတယ်လေ။ ြပြန်…
ညှစ်အားကောင်းသောသူမ
ညှစ်အားကောင်းသောသူမ အိမ်တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခုတော့ သူအိပ်သောအခန်းထဲတွင်…… အေးလွင်က လီးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဝင်သလောက် လီးတဝက်လောက်နဲ့ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ငယ်ငယ် က အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေသည်။ ဒီလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း အေးလွင်က သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံး ကို ခပ်နာနာဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်တဲ့ လီးကို ဆောင့်ပြီး အရှိန်ဖြင့် သွင်းလိုက်သည်။ “ ဗြစ်……ဗြစ်……ဒုတ်……” “ အမလေး……အမလေး……နာလိုက်တာ……အကိုရဲ့…နာလိုက်တာ……ကျမ ဟာလေးတော့ စုတ်သွားပါပြီ……ကျွတ်…ကျွတ်……ကျွတ်……နာလိုက်တာနော်……” ငြီးလည်းငြီး ငယ်ငယ်က သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကားနိုင်သလောက် ကားပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ ခေါင်းက လည်း ရမ်းနေတော့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးက ဖွာလန်ကြဲနေပါသည်။“ အကိုရယ်…ဒီလောက်ကြမ်းရသလား……ဒီလို ဆောင့်ထိုးလိုက်တာ…
အာသာမပြေဘူးရှင်
အာသာမပြေဘူးရှင် ကျွန်မနာမည်ကလဝင်း…အသက်က၂၇နှစ်…အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့အဝတ်အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ…ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အတွက်စောစောထချက်ပြုတ်ပြီးရင်ရေချိုးရဦးမယ်..ဪ..လဝင်းကတစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ…အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး..လဝင်း အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ..အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိလေးရှိခဲ့တာပေါ့..သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့အလှအပလဲကြိုက်မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်…ခေတ်လဲမှီပါ့…လဝင်း ကိုလဲယောကျာ်းရပြီးရင်ခန္ဓာကိုယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့ဂျင် ကားခိုင်းခဲ့တယ်သူလဲပြန်လာရင် လဝင်း နဲ့အတူတူဂျင်လိုက်ကစားတယ်လေ.. အင်း…ခုဆိုကိုကိုမရှိတော့တာ၆လတောင်ပြည့်တော့မယ်….သင်္ဘောသားဆိုတော့လဲပင်လယ်မှာပဲဇာတ်သိမ်းတက်ကျတာပါပဲလေ…ကိုကိုမရှိထဲကညတိုင်းကိုကိုနဲ့အတူတူချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတာကိုသတိရမိတယ်..သတိရတိုင်းလဲ ကိုကိုဝယ်ပေးထားတဲ့ ဘိုင်ဘရေတာနဲ့ လီးတုနဲ့ပဲစိတ်ဖြေခဲ့ရတာပါပဲ။ ကိုကိုနေရာမှာအစားထိုးနိုင်မယ့်သူတော့မရှိတော့ဘူးလေ..ကိုကိုကသင်္ဘောသားပီပီနိုင်ငံခြားအပြာကာတွေထဲကလိုကြိုးတုပ်လိုးတယ် ကြာပွတ်နဲ့ရိုက်လိုးတယ်တစ်ခါခါဖယောင်းစက်တွေကိုယ်ပေါ်ချပြီးပါလိုးတတ်သေးတယ်အစပိုင်းတော့ လဝင်း လဲမခံနိုင်ပေမယ့်။ အကျင့်ရလာတော့အဲ့လိုမှမလုပ်ရရင် လဝင်း စိတ်အာသာကမပြေတော့ဘူး တစ်ခုခုလိုနေသလိုပဲ ဪတစ်ခြားသူနဲ့နေဘူးလားဆိုတော့…ဟိသင်္ဘောသားကတော်ပီသအောင်တစ်ခါတော့ကြေးစားကောင်လေးနဲ့ဆက်ဆံဘူးတယ်လေ ကြေးစားပီပီအလိုးအမှုတ်ကျွမ်းကျင်ပေမယ့်ကျမစိတ်ထဲမှာအာသာမပြေတာနဲ့နောက်မနေဖြစ်တော့ဘူးခုထိကိုကိုမရှိတော့ပေမယ့်ဂျင်ကစားတာတော့မပျက်ခဲ့ဘူး..အာ့ကြောင့်လဲ လဝင်း ခန္ဓာကိုယ်ကမြင်တဲ့ယောကျာ်းတိုင်း၂ခါပြန်ငေးရအောင်စွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်လေ..ခုခေတ်စကားနဲ့ပြောရရင်တော့စူပါအကိတ်ပေါ့ရှင်…. အာ..မနက်ကကိုကို့အကြောင်တွေးရင်လွမ်းရင်းထွက်လာမိတာဂျင်ကစားဖို့ဝတ်စုံထည့်ထားတဲ့အိပ်အိမ်မှာကျန်ရစ်ခဲ့ပြီ….ဆိုင်မှာလဲဈေးဝယ်သူပါးလို့အရင်ကကိုကိုနဲ့ချစ်ရည်လူးခဲ့တာပြန်တွေးရင်ခွကြားလေးမှာစိုတိုတိုနဲ့..အိမ်ပြန်ပြီဝတ်စုံယူရင်လဲကားပိတ်တာနဲ့ဆိုအသွားအပြန်၁နာရီခွဲလောက်ကြာဦးမယ်..ဂျင်ကလဲကစားနေကြဆိုတော့မကစားပဲမနေနိုင်တာနဲ့ဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့ထမီအပြာအကျႌလက်ပြတ်အဖြူပေါ်မှာရောင်စုံအစက်အပေါ်ကပန်းရောင်လက်ပြက်လေထပ်ဝတ်ထားတဲ့ပုံစံနဲ့ပဲပေါက်တောဝက လဝင်း ကစားနေကြ ……..ဂျင်ကိုလာခဲ့မိတယ်…။ ဝတ်စုံမပါတော့အပေါ့စားလေးတွေပဲလုပ်ပြီးပြန်မယ်ပေါ့ဂျင်ခန်ထဲရောက်တော့ကစားလက်စ၂ယောက်ရှိသေးတယ် လဝင်း ရောက်ပြီးခဏထိုင်အကြောလေိာ့နေတုန်းပဲသူတို့လဲပြန်သွားကြတယ်ဂျင်ခန်းမတစ်ခုလုံးမှာ လဝင်းနဲ့နည်ပြဆရာ၂ယောက်ရယ်၃ယောက်ထဲရှိတော့တယ်..သူတို့ကလဲ၂ယောက်လုံးကဂျင်ကစားလက်စမို့လားနည်းပြရတာsmartကျအောင်လားမသိကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဗလာအောက်ကအတွင်ခံလေးတွေနဲ့..အာနဲ့ လဝင်း လဲစိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီဖြစ်လာလို့ပြန်မလို့လုပ်နေတုန်း…တစ်ယောက်- ဟာ လဝင်း ပြန်တော့မလို့လာ မကစားတော့ဘူးလား-ဟုတ်ကဲ့ဆရာဝတ်စုံလဲမပါဘူး ပြီတော့ကစားရမှာလဲစိတ်မပါလို့ပြန်တော့မယ်- လဝင်းရယ်ဝတ်စုံနဲ့ကနေ့တိုင်းကစားနေကြပဲဟာတစ်ခါတစ်လေအသစအဆန်းဖြစ်အောင်ထမီလေးနဲ့ကစားကြည့်ပါလား-နေပါစေတော့ဆရာရယ်နောက်နေ့မှပဲကစားတော့မယ်အဲ့အချိန်မှာပဲဘေးကတစ်ယောက်ကဝင်ပြီ-လဝင်း ရယ်ဝတ်စုံနဲ့ကလူတိုင်းလာကစားနေကြ လဝင်း လဲကစားနေကြမို့ဆရာတို့လဲမြင်ရတာရိုးနေပြီအသစ်အဆန်လေးမြင်ဖူးတယ်ရှိအောင်ဒီတိုင်းထမီလေးနဲ့ပဲကစားကြည့်ပါလား ဆရာတို့လဲ လိုအပ်ရင်ကူပေးမှာပေါ့ကျမလဲငြင်းရမှာအားနာလာတာနဲ့ပဲ-အင်းလေဆရာတို့ကလဲတောင်းဆိုနေတော့ကျမလဲကစားကြည့်တာပေါ့…လို့ဖြေပြီးအပေါ်ထပ်လေးကိုချွတ်ထမီကိုခြေသလုံးအလည်လောက်ပြင်ဝတ်ပြီအပြေးစက်မှာစပြီးပြေးကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ယောက်ကကျမနောက်ကတစ်ယောက်ကအရှေ့ကနေလာရပ်ကြည့်နေတယ်။ အရှေ့ကတစ်ယောက်က ကျမပြေးလိုက်တိုင်တုန်တုန်နေတဲ့ရင်သားတွေကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်နောက်ကတစ်ယောက်ကလဲကျမရဲ့တင်သားတွေနိမ့်တုံမြင့်တုန်လှုပ်ရှားနေတာကိုကြည့်ပြီး ပြစ်မှား နေတာအသေအချာပြောနိုင်တယ်…ရှေ့ကတစ်ယောက်ကတစ်ကိုယ်လုံးမှာအတွင်ခံတစ်ထည်ထဲနဲ့ဂျင်ကစားလို့အချိုးကျကျကြည့်ကောင်းတဲ့ကိုယ်လုံးအဆတ်အပေါက်ကိုကျမမြင်နေရတယ်..ဖိုဓာတ်နဲ့ကင်တာကြာနေတဲ့ကျမစိတ်ထဲလဲမရိုးမရွလေးဖြစ်လို့ပေါ့…ပိုဆိုးတာက သူုအတွင်းခံထဲကညီမောင်က ကျမကိုကြည့်နေရင်းရှေ့ကိုပိုဖုဖောင်းလာပြီး အမြောင်းလိုက်ကြီးထင်းထင်းကြီးပေါ်လာတော့ငုတ်နေတဲ့ကာမစိတ်တွေလဲကြွလာမိတယ်.. ကျမဂွကြားလေးမှာတောင်စိုတိုတိုနဲ့အဖုတ်ထဲကယားသလိုဖြစ်လာမိတယ်ကျမလဲသူ့ပေါင်ကြားထဲကမျက်စိကိုမခွါနိုင်အောင်ဖြစ်နေတာနောက်ကတစ်ယောက်ကဂျင်ခန်းအဝင်တံခါးကိုပိတ်လိုက်တာတောင်မသိလိုက်မိဘူးလက်လေ့ကျင့်ခန်းအတွက်စပရင်းကိုဆွဲတော့လဲတစ်ယောက်ထိန်းပေးသလိုနဲ့နောက်ကျောကနေသူ့အချောင်ကြီးလာလာကပ်တာခံရတော့ကျမမှာကာမစိတ်တွေတဖြည်းဖြည်းတက်တက်လာပြီလူလဲထူပူလာမိတယ်ဘေကရပ်ကြည့်နေတဲ့တစ်ယောက်ကိုလဲစပရင်း ကိုဆွဲလိုက်တိုင်လက်မောင်းသားကသူအချောင်နဲ့သွားပြီပွတ်မိနေတာပေါ့ရှင်…။…
အပျိုကြီးရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်
အပျိုကြီးရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ် ကားအချိန်အကြာကြီးစီးရမှာကိုတွေးပြီး ကျွန်မရင်မောမိတယ်။ ကားစီးရင် ကျွန်မက မူးတက်တယ်လေ။ ကားထွက်ခါနီးမှ ကားပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ပြူတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ထားပြီး ခေါင်းကို အပြင်နဲနဲထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘေးခုံကလူမရှိတေါ့ နေရတာချောင်ချောင်ချိချိပဲ ။ “အးးးး” ကားစထွက်မှလူတစ်ယောက်ပြေးတက်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ဝုန်းဆို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ sorryပါလို့ ကျွန်မကိုတောင်းပန်တယ်။ သူ့ပုံစံကြည့်ပြီး ကျွန်မလည်း စိတ်ပြေလိုက်တာပေါ့။ မြင့်မားသောအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခန္ဓာကိုယ်က ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသည်။ ကားမီးရောင်အောက်မှာ အသားအရည်က ဝင်းနေသည်။ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံး နှာတံချွန်ချွန် သေသပ်တဲ့နှုတ်ခမ်း လေးထောင့်ဆန်တဲ့မေးရိုးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သူ့ပုံစံလေးက ကျွန်မထက်၄နှစ် ၅နှစ်တော့ ငယ်မည်ထင်ပါသည်။ အလန်းစားလေးနဲ့တစ်ညလုံးကားတူတူစီးရမယ့်အရေးကိုတွေးပြီး ကားမူးတောင်ပျောက်သွားသလိုပဲ။ ကားပေါ်မှာပြတဲ့မြန်မာကားကို ကြည့်နေတုန်းသူက စကားစပြောလာသည်။ “ရန်ကုန်ထိလား အစ်မ” “အင်းးး မင်းရော” “ကျွန်တော်လည်း ရန်ကုန်ထိပဲ။ ဒါနဲ့ အစ်မက တစ်ယောက်ထဲလား။ချောချောလှလှလေးတစ်ယောက်ထဲ ခရီးမသွားသင့်ဘူးဗျ။” ကျွန်မမျက်လွှာချထားမိသည်။…
ဆရာစိတ်ကြိုက်
ဆရာစိတ်ကြိုက် ကျတော်က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ။ နံမည်ကတော. အောင်မြတ်ပါ။ စစ်တပ်ကနေ ပြောင်းလာတဲ. ဆရာဝန်ကြီးပေါ.ဗျာ။ အသက်ကတော. ၃၅ နှစ်ဗျ။ မိန်းမလား ရှိတာပေါ.၊ အသက် ၂၅နှစ်အရွယ် ဆရာဝန်မလေးပေါ.ဗျာ။ ကျတော်လား သူ.အရင် အများကြီး ထားခဲ.ဖူးတာပေါ. မယူတာပဲရှိတယ်။ လူကောင်ထွားထွား အရပ်က ၅ပေ၁၁လက်မ၊ ပောင်ချိန် ၁၆၀ ဆိုတော. လူကောင်ကြီးကြီး ဟိုဒင်းလဲ ကြီးကြီးပေါ.ဗျာ။ စော်တွေဆို ဘယ်တွေ.မရှောင်ပဲ အပျိုကော အအိုကော လင်ရှိတာကော တခုလပ်ကော ဘာမှ မရှောင်ဘူး တွေ.မရှောင်ပေါ.ဗျာ။ လူပျိုပေါက်ဘဝထဲက အတွေ.အကြုံတွေရှိလာတော. ဆရာဝန်လဲ ဖြစ်ကော ဘာပြောကောင်းမလဲ လိမ်.လို. သိပ်ကောင်းပေါ.ဗျာ။ အခုပြောမှာက ကျတော်နဲ. မန်းတလေးမှာ တွေ.ကြုံခဲ.ရတဲ. အဖြစ်အပျက်ကိုဗျ။ကျတော.မိန်းမက နေပြည်တော်မှာ တာဝန်ကျတယ် ကျတော်ကတော. မန်းလေးမှာပေါ.။…
တမ်းတလိုလားနေမိသည်
တမ်းတလိုလားနေမိသည် မိုးကအရမ်းသဲသဲမဲမဲရွာနေသည်.. ။ လေရောမိုးရောသည်းထန်နေသည်.. ။အိမ်မှာစနိုးတယောက်ထဲ.. ။အမေက..ဒီနေ့ အလုပ်ပိတ်ရက်မို့.. အန်တီဒေါ်လီတို့အိမ်ကိုသွားသည်. . ။အကြီးမမိုနာကဒီနေ့.. အလုပ်သွားသည်. . ။အိပ်ရာထဲစောင်ခြုံကာကွေးနေမိသည်. .။ ကျောင်းကအတန်းဖေါ်သူငယ်ချင်းမီရှယ်လ်ဆီကငှားလာတဲ့ဒီဗွီဒီကိုသတိရပြီး စက်ထဲထိုးထည့်ပြီးကြည့်လိုက်သည်.. ။အာရှသူတွေနဲ့အဖြူကောင်တွေ နှစ်ပါးသွားတာတွေကိုကြည့်ပြီးစနိုးစိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်လာသည်.။ လေးဘက်ကုန်းကာဖင်ထောင်ပေးထားနေတဲ့အာရှသူလေးကိုအဖြူကောင်က လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးနေတာကြည့်ပြီး.. စနိုးမှာခံချင်စိတ်တွေတဖွါးဖွါး ပေါ်ပေါက်ပြီးထကြွလာရတော့သည်..။ မီရှယ်လ်ကဒီ. .. ဒီဗွီဒီထဲကအာရှသူတယောက်ကစနိုးနဲ့ချွတ်စွတ်ဘဲ… ကြည့်ပါဆိုပြီးငှားလိုက်တာပါ. . ။စနိုးအိမ်နေရင်းထမိန်နွမ်းလေးဝတ်ထားးသည်..။ ကုတင်ပေါ်စောင်ခြုံရင်းကြည့်နေတာ.. အပြာကားထဲကယောကျၤားလိင်တန်ထွားထွားတွေကို ကြည့်ပြီးအသဲယားလာသည်. . ။စနိုးရဲ့ဖြိုးဖြိုးရွှေရင်တွေရဲ့နို့သီးလေးတွေ..မာတောင် လာသည်. . ။ပေါင်ကြားထဲကဆီးခုံကြီးကဖါးခုံညင်းကြီးတကောင်လိုခုံးမောက်ပြီး အဖုတ်ထဲကယားလာသည်.. ။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေထူအမ်းပြီးယားလာသည်. .။ ပြေကျွတ်နေသောထမိန်အပေါ်ကဘဲအဖုတ်ကိုကိုင်စမ်းမိနေသည်. .လက်ချောင်းတွေက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုစမ်းနေမိသည်.. ။ အရေတွေစိုနေပြီ..။လက်တဖက်က အဖုတ်ကိုပွတ်နေမိတဲ့အချိန်ကျန်လက်တဖက်ကနို့သီးတွေကိုစမ်းကြည့်ပြီး.. ပွတ်နေမိသည်.. ။ စနိုးအခုအချိန်အထိအပျိုစစ်နေသေးသည်.. ။သူမဖါသာ ပွတ်နှိုက်တာကလွဲလို့ယောကျၤားလီးနဲ့မတွေ့ဘူးသေး..။လီးနဲ့..အထိုးမခံဘူးသေးတာကို ပြောတာပါ.. ။လီးကိုတော့စနိုးကိုင်ကြည့်ဘူးပြီးပြီ..။စနိုးနဲ့..အမြဲတွဲဖြစ်တဲ့..ကျောင်းအတူ တက်တဲ့မီရှယ်လ်ကြောင့်ပေါ့. .။ ဒီတိုင်းပြည်ရောက်မှစနိုးအပျိုဖြစ်သည်လို့ပြောရမှာပါ…..
စပွန်စာဦး
စပွန်စာဦး အထက်တန်းကျောင်းကြီးရဲ့ တစ်စင်းထဲသော လမင်းလေး သော်တာ ဟုသတ်မှတ်ခြင်းခံထားရသည့် ကောင်မလေးရဲ့ ဘဝမှာ ပန်းကလေးများကဲ့သို့ မလှပရှာပေ။ အမေမုဆိုးမကြီးနဲ့ ညီမငယ်တစ်ယောက် တို့နဲ့ အတူ ချို့တဲ့ဆင်းရဲစွာ နေရရှာ၏။ အမေမုဆိုးမကြီးက အကြော်ရောင်း ၊ရပ်ကွက်ထဲအဝတ်တွေလိုက်လျော်နဲ့သမီးနှစ်ယောက် အကူအညီယူကာဘဝကိုရုန်းကန်နေရသည်။ ထို့ကြောင့် အကြီးဆုံးသမီးဖြစ်နေသည့် သော်တာမှာငါးတန်း ၊ ခြောက်တန်းကျောင်းသူအရွယ် ကတည်းက မိခင်မုဆိုးမကြီး နဲ့ အတူ အဝတ်တွေ လိုက်လျှော် ၊ ရပ်ကွက်တွေပတ်ပြီးအကြော်လိုက်ရောင်းခဲ့ရသည်။ ဆင်းရဲသည့် ဒဏ်ကိုကောင်းစွာခံစားရသည့်အတွက် သော်တာမှာ အလွန်ပင် ချမ်းသာချင်သည်။ ကျောင်းခန်းထဲက ရွယ်တူကောင်မလေး တွေဝတ်သည သော်တာဝတ်ဖူးချင်သည်။့် ဂါဝန်လှလှလေးတွေမျိုး ဒီလိုဆင်းရဲနွမ်းပါးသည့်ကြားကပင် သော်တာ တစ်နှစ်တစ်တန်းမှန်မှန်အောင်ခဲ့သည်။ ချို့တဲ့ မှုကြောင့် ကျောင်းကိုနောက်ကျမှတက်ခဲ့ရ သဖြင့် သူမအသက် ၁၆နှစ်တွင် ရှစ်တန်းသို့သာရောက်ခဲ့ရသည်။ သက်တူရွယ်တူတွေက ၁၀တန်း…
နေသားတကျ
နေသားတကျ မင်းဆွေနွယ်က သူမထက် အသက်နှစ်နှစ်ခန့်ကြီးပြီး မင်းမျိုးနွယ်ဟု ခေါ်သော သူမနဲ့ အသက်ရွယ်တူခန့်ရှိသူ ညီတစ်ယောက်ရှိသည်။ ညီမဖြစ်သူ ငွေစင်ကတော့ အသက် ၂၀ခန့်သာရှိသေးပြီး တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ်ကို တတ်ရောက်သင်ကြားနေသည်။ အိမ်ဖော်များမရှိပဲ လူလေးယောက်သာနေသော အိမ်တွင် လူတစ်ယောက်လျော့သွားသည်က အလွန် သိသာ လွန်းသည်။ ရက်လည်နေ့မို့ အသုဘအိမ်တို့ထုံးစံအတိုင်း ဖဲရိုက်မည့်သူ မရှိတော့သလို ညစောင့်မည့်သူတို့လဲ မလာတော့။ ညီမဖြစ်သူ ငွေစင်ပင် ပင်ပန်းစွာ အိပ်စက်နေပြီထင်။ ရွှေစင်ကတော့ ထမင်းစားခန်ူမှာ ကော်ဖီတစ်ခွက်ရှေ့ချပြီး ငိုင်နေမိသည်။ ရွှေစင် မအိပ်သေးဘူးလား အသံကြောင့် သတိဝင်ကာ လှည့်ကြည့်တော့ မင်းမျိုးနွယ်။ သြော် ကိုမျိုး အင်း အိပ်မရသေးလို့……. ။ မင်းမျိုးက ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ -ငါ့ကော်ဖီတစ်ခွက်လောက် ဖျော်ပေးပါလား…… မင်းမျိုးက သည်အတိုင်းပင် ။ ကိုယ့်ပါကို…