Author: book

အားရပါးရ ရှိလှပါတယ် (စ/ဆုံး) ငထွေးတို့ အိမ်ကို ငထွေး မိန်းမ ရဲ့ ရပ်ဝေးက သူငယ်ချင်းတယောက် လာလည်တယ်။ အဲဒီ အချိန် ငထွေးက အလုပ်ပြုတ်နေပြီး စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ အချိန်ပေါ့။ ငထွေးမိန်းမ က အလုပ်ရှိတယ်။ အဲတော့ ငထွေးက နေ့တိုင်းလိုလို သောက်ဖြစ်နေတယ်။ အရမ်းအမူး မဟုတ်ပါဘူး စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့။ ငထွေး မိန်းမ သူငယ်ချင်း ရှာနာ တဲ့။ဘာသာခြား အိန္ဒိယ အနွယ်ဝင်မြန်မာမလေးပါ။ သူတို့ လူမျိုးထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ နာခေါင်းလုံးလုံး ချစ်စရာလေးပါ။ အသားကတော့ အရမ်းမဲတဲ့အဆင့်မဟုတ်ဘူးညိုညိုလေးပါ။ မိန်းမ ကလည်း အလုပ်ကခွင့်ယူလို့မရ၊ ငထွေးကလည်း အလုပ်က ပြုတ်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ရှာနာကို ငထွေးပဲ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက်ပို့ရတာပေါ့။ အဲဒီမှာ ရှာနာ နဲ့…

ဆူညံနေသော ညတစ်ည (စ/ဆုံး) လယ်ပိုင်ရှင်ကြီးဦးတင် ရဲ့ အလုပ်သမား။ အသက် ၁၈ ပြည့်ပြီ။မိဘ ဆွေမျိုးမရှိ သော တ ကောင်ကြွက်။ ရွယ်တူကောင် မ လေးတွေက သူ့ကို စိတ်မဝင် စား။သူကလည်း အနိမ့်စားမို့ ဘယ်သူ့မှ မမှန်းဝံ့။ သို့သော် အချိန်တန်တော့ သဘာဝဟာ သဘာဝ ပါ။သူ ဗွီဒီယို အပြာကားကြည့်ချင် သည်။ကြိုက်သည်။ မြို့ပြန် တက်ကသိုလ်ကျောင်းသား ကိုကိုအောင် က ဖုန်းထဲက ကားတွေသူ့ကိုပြသည်။ သူက ကို အောင့် အတွက် အရက် သွားဝယ်ပေးရ သည်။ အိုကေ ပေါ့။ သည်လိုနဲ့ သူ လက်တွေ့လုပ်ချင် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရွာမှာ ဖာသည် မရှိ။ မြို့တက်လုပ် ရ…

မုသားမဲ့ဒဏ်ရာ (စ/ဆုံး) အားးး..သားး.. သားးး…. ဘာဖြစ်တာလဲ ဟင် သား ဘာဖြစ်လို့လည်းးးး.. ဘွားလေး အိပ်မက်တွေ မက်ပြီး ထအော်ပြန်ပြီလား သား ပြန်အိပ်လိုက်အုံးနော် မနက်အလုပ်သွားရအုံးမယ် မဟုတ်လား သား ဟုတ်ကဲ့ ဘွားလေး သား ရေသောက်ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်ပါ့မယ် ဘွားလေးလည်း သားကြောင့် အိပ်ရေးပျက်သွားပြီ ဘွားလေးလည်း အိပ်တော့နော် သားလည်းအိပ်ပြီနော် ဘွားလေး ဘွားလေး အိပ်ယာထဲပြန်ဝင်သွားတော့မှ ကျနော်လည်း ကြမ်းပြင်ကအိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး ခြင်တောင်ကိုပြန်ချရင်း နဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း အသိစိတ်ကလွင့်ပျံ့နေရင်း အတိတ်က ပုံရိပ်တစ်ချို့မျက်စိထဲပြန်မြင်ယောင်လာမိပါတော့တယ်.. သား လင်းခန့် ဗျာ အမေ ဘာပြောမလို့လည်း သားအိပ်တော့မလို့ မနက်အလုပ်ဆင်းရအုံးမှာ အမေရယ် ခဏလေးပါ သားရယ် ကျနော် အိပ်ယာကလူးလဲထလိုက်ပြီး အမေ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုဖျစ်ညစ်လိုက်ရင်း ပြော အမေ အသက်ပဲ ၃၀…

လဲ့သိပ်ချစ်တဲ့ ဇော် (စ/ဆုံး) ရွှေရည်လဲ့သည် ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာကိုင်ဆွပေးရင်းက ပိုပြီး စိတ်တွေကြွတက်လာရလေသည်။ “လဲ့..ဇော့်..လီးကြီးကို ကြိုက်လားဟင်..” “လဲ့…မရှက်စတမ်းပြောရရင် လဲ့လေ ဇော့်လီးကြီးကိုဘဲ ကြိုက်နေပြီသိလား။လဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲ မချောင်ဘူး။ပြီးတော့ သိပ်အားရပါးရ ရှိတယ်ကွယ် နောက်ပြီး အရှည်လဲ ပိုတယ်သိလား။ဒီလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရ အရသာခံရတာကို လဲ့ကြိုက်တယ် သိလား မညာချင်ဘူး” “ဒါပေါ့.လဲ့ရယ် ဒီလို ပွင့်လင်းပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပေးအယူကောင်း နေကြတော့ မခွဲနိုင်မခွာနိုင် ခိုင်မြဲတာပေါ့..လဲ့.ဇော့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ..ခံချင်တယ်” ရွှေရည်လဲ့သည် လီးတန်ကြီးကို ငုံ့ပြီးနမ်းသည်။လီးအနံ့ကလဲ ခပ်သင်းသင်းလေး အဲ မဝံ့မရဲလျှာလေးထုတ်ပြီး ထိပ်ဝကိုယက်ပေးလိုက်သည်။ဇော်မင်းကိုမှာ တွန့်ကနဲ ကော့တက်သွား၏။သူမ၏ ဆံပင်တွေကလဲ ပေါင်ရင်းမှာ စုပြုံပြီး ကျနေတော့ ယားကျိကျိလေးဖြင့် တမျိုးအရသာဖြစ်နေသည်။ ရွှေရည်လဲ့သည် မှိုဖူးလို လီးဒစ်ကြီးကို…

သာယာလှတဲ့အထိအတွေ့ (စ/ဆုံး) မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။ စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့ အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့ အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။ လေညှင်းရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာ အမှန်ပါ။ သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့အပြုံးလို့ ပြောရမှာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့သူ စ တွေ့ဖြစ်တာ မွေးနေ့ပွဲ တစ်ခုမှာပေါ့။ ညမီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ထင်းနေအောင်လှပတဲ့မိန်းကလေးကို ကျနော်မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိခဲ့တာ။ သူကလည်း ကျွန်တော့် အကြည့်တွေကို ချက်ချင်း သဘောပေါက် နားလည်ခဲ့ပါတယ်။ ရှေးရေစက်ကောင်းမှုကြောင့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော့်ထက် အသက်အများကြီး…

အချစ်ကမ္ဘာဝယ် အနှစ်တွေရှာမယ် (စ/ဆုံး) နီလာရေ…နီလာ……. ဝေ့..နီလာ…အသံခပ်ကျယ်ကျယ်လေး..ကြားလိုက်ရမှ.. နီလာတျောက်…အတွေးနယ်ချဲ့နေရာမှ… အသိလေးဝင်လာခဲ့တော့သည်…….. ဟုတ်..ကိုကြီးစိုးမိုး…ဘာမှာမလို့လဲ… နင့်မလဲ…ဘာတေ.ငေးပီးဆွေးနေလဲ.. မသိတော့ပါဘူး..ခေါ်မကြား..အော်မကြားနဲ့….. ငါ.လဖက်သုတ်.တပွဲပေးဟာ. .ရေနွေးကြမ်းလေးပါပေးဦး..ဒီဟာတေက..အေးနေပီ… ဟဲ့ဟဲ့..ချဉ်ငံစပ်လေးနော်….သေချာလဲလုပ်ပေးဦး.. .တွေးရင်းငေးရင်းနဲ့..သုပ်လို့..ငါစားမရဖစ်နေပါဦးမယ်. ဟား…ဟား…ဟား… အာ…ကိုကြီးစိုးမိုး.. ကလဲ..အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူး..၃မိနစ်စောင့်..ရှယ်သုပ်ပေးမယ်..ပုဇွန်ခြောက်လေးပါများများထည့်ပေးမယ်။ အဲ့ဒါကြောင်းလဲ..နင့်ဆီပဲ..လာလာဆွဲနေရတာပေါ့ဟယ်…..ဟုတ်ပါတယ်….နီလာ..ဆိုတာ..ကျမလေ… အသားခပ်ညိုညိုနဲ့..အရပ်အမောင်း.. အလယ်အလတ်လောက်နဲ့..မြင်သူ…ပြန်လှည့်ကြည့်ရလောက်စေတဲ့. ဘောဒီ..နဲ့..ရင်သားခပ်မို့မို့နဲ့..တင်သားခပ်တင်းတင်းတေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ကျမ……ယောကျားရှိပေမဲ့….. ဗိုက်ခေါက်လေးနည်းနည်းထွက်နေတာကလွဲလို့.. .မြင်သူလိုးချင်စရာ….ဘောဒီ. မျိုးကိုပိုင်ဆိုင်ထားတာကတော့..ဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘ်ပါပဲ..ကျမ.ယောကျားက….. ထွန်းဇော်..အရမ်းရိုးတယ်.. ကျမထက်..၂နှစ်ကြီးတယ်..အသက်က..၂၆..ကျမ..က.၂၄….ညားတာကတော့..၃နှစ်လောက်ရှိပီ.. သားသမီးတော့မယူဖစ်သေးဘူး….သူက..ဆိုင်ကယ်..တက်ဆီ .ဆွဲတယ်..ကျမကတော့.. လက်ဖုတ်သုတ်ဆိုင်လေးမှာ… အအေး..ကွမ်း..ရေသန့်..ဆိုင်သေးသေးလေးပေါ့.. တက်ဆီ .သမားတေ..ဂိတ်ထိုးတဲ့နေရာလေးဘေးမှာပေါ့…အရောင်းအဝယ်လေးလဲ.မဆိုးဘူးပေါ့။ တနေ့..ကျမ.ဘဝကို.တစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲစေတာကတော့…ကိုကိုကျော်…ဆိုတဲ့….ကျမရဲ့..ချစ်လင်ငယ်ပေါ့…. .ပြန်တွေးတိုင်း..ရင်ခုန်သံတေ..ဆူညံမြန်ဆန်စေတဲ့သူ… ကျမရဲ့..နှလုံးသားကို..စွဲကိုင်လုပ်နိူင်စွမ်းရှိတဲ့သူ…ကျမရဲ့..ဆန္ဒတေ..ပြည့်ပြည့်၀၀ ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့သူ…ကျမ..သူ့ကို..အရမ်းချစ်တယ်…အရမ်းချစ်တယ်..ကိုကိုကျော်……. ကျော်ကြီး..တျောက်….တက်ဆီ .ပို့ပီးရာမှာ..ထိုးနေကြဂိတ်သို့..ပြန်ရောက်လာပီး……ကားတံခါးလေးဖွင့်၍. .ဆေးလိပ်တလိပ်အားမာန်ပါပါဖင့်ဖွာရှိုက်ရင်း… ဖုန်းလေးထုတ်ခါ.. ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ဖင့်..ဆေးလိပ်တထိပ်..ကုန်သည်အထိ..သောက်လိုက်ပါတော့သည်….. အပြင်းပြေသုံးရန်..ဖွင့်ထားသော..ဆက်စ် အကောင့် လေးအား. စတင်၍..ကျော်ကြီးတျောက်..နှာကျောတင်းတော့မည်။ ကျနော့်..နာမည်…ကျော်ကျော်ဦး…အသက်ကတော့..အိုဗာ..ဗျ..၄၅.ရှိပီ ..အလုပ်ကိုင်ကတော့.. တက်ဆီ ..ဆွဲတယ်…မိန်းမလား..ရှိတယ်…ကလေး..၃ယောက်..နဲ့ …… အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့…မိန်းမကို..ဘုချင်စိတ်က…အားမရ.. .ရောဂါသည်ဆိုတော့.. ဆီးချို.သွေးတိုးကရှိသေး…အဲ့လိုအဲ့လိုနဲ့ပေါ့…… ထားပါတော့.. ကျနော်.သုံးနေတဲ့..ဆက်စ်…

ယောက္ခထီး နှင့် ရှယ်ချွေးမ (စ/ဆုံး) ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ရေစိုနေသော ဂျင်းဘောင်ဘီတို အပြာလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်က … မြင်သူတိုင်း ငေးရက်စရာ…. ရေတွေ ရွှဲနေသော အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည် အပါးလေးအောက်က ရင်သားကြီးနှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကား တင်းရင်းလျက်….လှလိုက်တာ ယမင်းရယ်.မနေ့တနေ့က facebook ပေါ် တင်ထားသော ချွေးမနဲ့ သားဖြစ်သူ ရဲ့ Honeymoon photo ဓာတ်ပုံများကို ဦးမောင် အငမ်းမရကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ ချွေးမလေးကို အကြိမ်ကြိမ် ပြစ်မှားနေမိတော့သည်။ ချွေးမလေး ယမင်းကို ဦးမောင် စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေမိသည်မှာ အခုချိန်က ပထမဆုံးမဟုတ်ပါ။ သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းက ယမင်းကို ယခု တိုက်ခန်းသို့ စတင်ခေါ်ဆောင်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမောင်နှင့် စတင် မိတ်ဆက်ပေးသည့် နေ့ကတည်းကဟု ဆိုရမည်။…

သူလေးပေးတဲ့အရသာ (စ/ဆုံး) ကျွန်မနာမည်ကနာမည်က မေဣန္ဒြေအောင် ……ကျွန်မက တစ်ဦးတည်းသေးသမီးဆိုတော့အိမ်ကလဲအရမ်းချစ်ကြတာလေ ……ငယ်ငယ်တည်းကပတ်ဝန်းကျင်အနီးအနားမှာ ကစားဖော်ကစားဖက်က ယောကျ်ားလေးတွေချည်းပဲဆိုတော့ ကျွန်မလဲသူတို့နဲ့ပေါင်းပီး ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်လိုပုံစံဖြစ်နေတာ ကျားကျားယားယားပေါ့။အိမ်ကလဲတစ်ဦးတည်းသောသမီးလေးဆိုတော့ချစ်လို့ ကျွန်မနေချင်သလိုပဲနေခိုင်းခဲ့ကြတာ …..သူတို့လဲ ကျွန်မကိုသားတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားကြတာလေ…..ကျွန်မကလဲ ကိုယ့်ကိုကိုလဲ ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ခံယူထားတာ …..ယောက်ကလျာပေါ့….မိန်းကလေးကယောကျာ်းစိတ်ပေါက်တာ မြတ်သေးတယ်။ တခြို့ဆို မွင့ျမွတျတဲ့ယောကြျားဘဝကိုရတာတောငျ ပုနျးနနေဲ့သူနဲ့ ပှင့ျနတေဲ့သူနဲ့လေ…..ထားပါတော့ အခွောကျတှကြှေနျမကိုဆဲနပေါဦးမယျ ချချ…….ငယျငယျတညျးကအကငြ့ျပါနတေော့ စကားပွောရငျ ကြှနျတောျ ခငျဗြား ပဲပွောတတျတယျလေ။အတန်းဖော်ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ ဘောလုံးတွေကန် ရေကူး စုံနေအောင်ကမြင်းတာ…..အဲ့လို လွန်အားကြီးလို့လဲ နာမည်အရင်း မေဣန္ဒြေအောင် ကနေပီး အောင်ကြီး အောင်ကြီးလို့ပဲ ခေါ်ကြတော့တယ်။ ကျွန်မမိဘတွေကလဲ ပိုက်ဆံနဲနဲချမ်းသာတယ် ပီးရင် ကျွန်မကလဲ ကလေးဘသာဝလွန်သာလွန်တာ မဆိုးသွမ်းတဲ့သူဆိုတော့အရပ်ထဲကဝိုင်းချစ်ကြတာပေါ့…….ဒီလိုနဲ့ပဲအချိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျွန်မလဲအပျိုဖော်စဝင်နေပြီလေ….ကျွန်မနို့လေးတွေ စူလာတယ်။ရာသီလာတာတို့ဘာတို့လဲ စဖွဈလာတယျ …….ပီးကြ ကြှနျမစောကျဖုတျမှာ အမှှေးနုလေးတှလေဲ ရေးရေးလေးဖွဈလာပီလေ…..အာ့တှအေကုနျလုံးကိုကြှနျမမုနျးတယျ အဲ့တုနျးကပေါ့…..ကြှနျမကိုယျကြှနျမ…

သူငယ်ချင်းမလေးများ (စ/ဆုံး) သူငယ်ချင်း ၃ယောက်..သူဇာ.. နှင်းအိ..အောင်ကြီး.. တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးလို့ ၃ယောက်သား ပျော်ပျော်ပါးပါး ချောင်းသာကို ခရီးထွက်ကြတာပေါ့ ချောင်းသာရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတခုမှာသူဇာနဲ့ နှင်းအိက တခန်း..အောင်ကြီးက တယောက်ထဲ တခန်းပေါ့ ညက အိပ်ရေးပျက်လာကြတာတော့ တည်းခိုခန်းရောက်တာနဲ့ တရေးတမော အိပ်နှင့်လိုက်ကြတာပေါ့.. နေပူတာလည်း ပါတာပေါ့.. ညနေကျမှ ပျော်ပျော်ပါးပါး အုန်းရေသောက်ကြ.. ပင်လယ်ထဲဆင်းပြီး ရေဆော့ကြတော့တာပေါ့။ အဲ့အချိန်မှာ မတော်တဆသူဇာက ရေမွမ်းသွားတာကိုအောင်ကြီးနဲ့ နှင်းအိတို့ တွေ့တော့သူဇာကိုအောင်ကြီးက ရေထဲကနေ ပွေ့ပြီး ကမ်းစပ်ပေါ်ခေါ်လာရော.. အရေးပေါ်ကယ်နည်းနဲ့အောင်ကြီးက ပြုစုပေးလိုက်တာပေါ့ တော်သေးတာပေါ့။ သူဇာ ပုံမှန်အသက်ပြန်ရှုလာလို့.. အဲ့အချိန်မှာအောင်ကြီးရဲ့လက်ကသူဇာရဲ့ လုံးအိ နုထွားနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာပေါ်မှာ..သူဇာက ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီးအောင်ကြီးရဲ့လက်ကို မြန်မြန်ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရော..သူဇာတယောက် ရှက်သွားပြီး တည်းခိုခန်းကို ပြေးပြီး ပြန်သွားတော့တာပေါ့။ အောင်ကြီးကလည်း အမှတ်မထင်…

ယောက်ျားမယူခင် အဝကြည့်ထားနော် (စ/ဆုံး) ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊ ထဆိုထရသောခင်ဖုဏ်းဖြစ်ပါသည်။ မည်သို.ဖြစ်စေကာမူ ခင်ဖုဏ်းတစ်ယောက် မိမိဘဝကိုမိမိကျေနပ်ပါသည်။ ခင်ဖုဏ်း၏ရုပ်ရည်ကား တောနှင့်မတန်လေသောကြောင့်လားမသိ၊ သို.တည်းမဟုတ် နန်းထိုက်လေသောကြောင့်လေလားမသိ၊ မမျှော်မှန်းရဲသော ရွှေနန်းတော်အရပ်ဆီသို.ရောက်ခဲ.ရပါပြီ။ ဒူ..ဒူ..ဒူ..ဒူ တစ်ချက်ခြင်းတီးခတ်လိုက်သော ရွှေဗဟိုရ်စည် သံကိုနားစွင့်မိတော့ (၁၀) ချက်တောင်တီးပြီကော…….. ခင်ဖုဏ်းသည်အိပ်ရာမှ လူးလဲထကာတံခါးကိုအသာဖွင့်၍ထွက်ခဲ့၏။ ထို.နောက် မမစောကလျာ ရှိသောအဆောင်ဖက်ဆီသို. အရွေ.ရွေ.ချဉ်းကပ်ကာသွားနေ၏။ ရှမ်းပြည်မှကြွရောက်လာသည့် ယခုတလော နိူင်ငံတော်ပြည်အရေးကလည်း ကောင်းလှသည်မဟုတ်….. ဘဝရှင်မင်းတြားကြီး၏ ကျန်းမာရေးကလည်းမကောင်း….. အစွမ်းထက်သောတောကြောင်တို.ကလည်း ပုန်ကန်ထြ ွသည်မျှအထိတော့ခင်ဖုဏ်းသိထား၏ြ ွ…