တော်တော်ဆိုးတဲ့ ကောင်းလေး ကျွန်တော်နာမည် မောင်မောင်ဖြစ်ပြီး အသက်က၂၆နှစ်ပါ …ကျွန်တော်သည် ကုမဏီတစ်ခုကဝန်ထမ်းဖြစ်သောလည်း..အပိုလက်ဖက်ရည်ဖိုးခရီးသွားဖို့ အစရှိသောဘေးပေါက်အလုပ်ကလေးတွေလုပ်ရန်အတွက်ဌာအပိုအလုပ်တစ်ခု လုပ်ပါတယ် ဒီအလုပ်ကတော့ အရပ်အခေါ်ယောကျာ်းဖာခေါင်း (…မိမိကိုယ်ကိုတော့ဖြည့်ဆည်းပေးသူတစ်ယောက်ဟုခံယူ)ဖြစ်ပါတယ်…. ကျွန်တော်သည်ငယ်ကတည်းကလိင်ကိစ္စအင်မတန်ဝါသနာကြီးပြီး လိင်တန်ဆာမှာလည်း တချို့အောစာအုပ်များမှာကဲ့သို့ ၈လက်မ ၇လက်မမရှိပါ ၅လက်မခွဲသာသာရှိပါသည်… သို့သော်လိုးနေရရင်ရွံရွာမူမရှိအကုန်ကျေနပ်အောင်လုပ်ပေးခြင်း ဆေးလိပ်အရက် ရှောင်ရှားခြင်း..(အရင်ကတော့ဆေးလိပ်သောက်တယ်ဗျ ဒါမယ့်လိုးတယ့်အချိန်သိသာတယ်..မောတယ် တခါတလေမတောင်နိုင်တာ..မောတာ..၂ချီ ၃ချီမဆွဲနိုင်တာရှိတော့ဘဒိုတို့ကိုဆေးလိပ်ဖြတ်စေချင်တယ်ဗျာ) ….ထမင်းစားရာတွင် လိင်ကျန်းမာရေးအတွက်ကြက်သွန်နီကြက်သွန်ဖြူပုံမှန်စားပေးခြင်း )စသည်တို့ကြောင့် ဖောက်သည်အများအပြားလက်ခံရရှိပါတယ် ဒီထဲမှမိမိကြိုက်နှစ်သက်ဆုံးသူများကိုရေးသားဖော်ပြပါမည်…တစ်နေ့ မိမိသူငယ်ချင်းများနှင့်လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွေထိုင်နေစဉ် ဖုန်းဝင်လာသောကြောင့် နားထောင်လိုက်ရာ (မိမိမှာကိုယ်ပိုင်နာမည်မသုံးဘဲမောင်မောင်ဆိုတာနဲ့ဖြည့်ဆည်းခံဖောက်သည်များအတွက် သုံးသောနာမည်ဖြစ်သည်ေ ဖ့ဘုတ်အကောင့်မှာလည်းမောင်မောင်အကောင့်တုဖြစ်ပြီး မိတ်ဆွေတို့လိုရင်လာရောက်ဆွေးနွေးနိုင်ပါတယ်) … ‘ဟယ်လို…မောင်မောင်ဆိုတာလားရှင့်” တစ်ဘက်မှအလိုချိုမြိန်သောအသံနှင့်..ဟုတ်ကဲ့…ခင်မျ..ကျွန်တော်မောင်မောင်ပါ … ‘မောင်မောင်ကလေ …ဟိုဟာလည်းမသိရှင့်….” ဘယ်ဟာလည်းခင်မျ … ‘ဖာခေါင်းလားမသိရှင်…..’ ဟာဗျာ ဒဲ့တိုးကြီး..ဟုတ်ပါတယ် ခင်မျ….. ဘယ်နေ့အားလဲမသိဘူးရှင့် …. ရပါတယ် ဒီကအမအားတဲ့အချိန်ပြောပါ…… ဟုတ်ကဲ့ ဒီအပတ်တနင်္ဂနွေနေ့လည် ၁၂နာရီလောက်လေတစ်ခုုခုစားသောက်ပြီး…
Author: book
စကီ လေးဖော်
စကီ လေးဖော် သဲစုတို့အဆောင်က ဝန်ထမ်းတွေချည့် ဖြစ်သည်။ ဌာနပေါင်းစုံကဖြစ်ပြီး ပညာရေးဝန်ထမ်းဆိုလို့ သဲစုတစ်ယောက်ထဲပါသည်။ လူပေါင်း၄၀ကျော်မှာ သူ့အုပ်စုနှင့်သူဖြစ်သည်။ သဲစုက ရွယ်တူအကောက်ခွန်က ဒုအကောက်ခွန်မှူး စိမ့်ရယ် စီမံကိန်းက ဖြူရယ် ဘဏ္ဍာအခွန်က သူသူရယ် လေးယောက်က တစ်တွဲဖြစ်သည်။ အနေကြာတော့လည်း ညီအစ်မအရင်းတွေလို ဖြစ်နေသည်။ ဒီနေ့က ရုံးပိတ်ရက်မို့ သဲစုနဲ့ စိမ့်အခန်းမှာ လေးယောက်စုမိပြီး ရောက်တတ်ရာရာတွေ ပြောရင်း စိမ့်ကသူ့ဘဲနဲ့ ချိမ်းတွေ့တဲ့အကြောင်းကို ပြောပြနေသည်။ စိမ့်က.. “သူက အရမ်းဆိုးတာဟဲ့နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့သူကဲချင်တိုင်း ကဲတာပေါ့ဟာ” ဆိုစသည်။ သူသူက “ဘယ်လိုကဲတာလဲငါတို့သိအောင် ပြောပြလေ” ဆိုတော့ အားလုံးက စိတ်ဝင်တစား နားထောင်နေသည်။ စိမ့်က “နင်တို့မို့ ပြောပြမှာနော်” ဆိုရပ်ထားတော့ အားလုံးက”အေးပါဟယ်”ဆိုပြီး ပြိုင်တူပြောကြသည်။ စိမ့်က “သူက ငါ့နှုတ်ခမ်းကိုမရမက နမ်းတာဟနောက်သူ့လက်ကြီးကလည်းငါနို့တွေကို…
အန်တီသွယ်
အန်တီသွယ် ဟေ့လူတွေ မယုံမရှိနဲ့ဗျခုပြောနေတာတွေက တကယ့်ဖြစ်ရပ်မှန်နော် မကောင်းတတ်လို့ နာမည်တွေသာပြောင်းထားတာ …တကယ့်ကိုကြုံးခဲ့ရတာတွေတော့ အမှန်တကယ်တွေ .တကယ်လို့သာ အဖိုးကြီးတွေသိလျင် သူတို့လီးကို ခုတ်ဖြတ် ချင်စိတ်ပေါက်သွားမယ် ကျွန်တော်ဆွဲခဲ့ရတာတွေလည်း အဖိုးကြီးတွေရဲ့ကတော် တွေလေ ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ…ကျွန်တော်ကျောင်းဆင်းကာစ မိခင်တပ်ရင်းကိုရောက်ရောက်ချင်းဘဲပေါ့တပ်ရင်းမှူးက သူ့အနားမှာဘဲခေါ်ပြီး အလုပ်အကြောင်းတွေသိအောင်ဆိုပြီး ခေါ်ထားတယ် အေးကွ … အောင်စိုး မင်းညနေရုံးဆင်းပြီးလို့ ရေချိုးပြီးလျင် ငါ့အိမ်လာခဲ့ ဥိးကွာ တပ်ထောက်က သစ်ဆိမ့်ပင်စိုက်ခင်းဖိုင် ယူခဲ့ကွာ.. တပ်ရင်းမှူးမှထိုကဲ့ သို့ပြောသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်းဟုတ်ကဲ့ အဘ ကျွန်တော်လာခဲ့ပါ့မယ် .ညနေရုံးဆင်းပြီး ရိပ်သာမှာရေမိုးချိုးပြီးတော့ ဖိုင်ကိုကိုင်ပြီး … ရင်းမှူးအိမ်ကိုလာခဲ့တယ်.တပ်ရင်းမှူး ခင်ဗျ … တပ်ရင်းမှူး ခင်ဗျာ .ကျွန်တော်အော်ခေါ်သော်လည်း ဘာအသံမှ မကြားရ .နောက်မှ တပ်ရင်းမှူးအိမ်မှာ နေတဲ့ ရဲဘော်လေးပြေးထွက်လားပြီး ဗိုလ်ကြီး ဘာအကြောင်းရှိလို့လည်း?အေးကွ တပ်ရင်းမှူး…
ကျွန်မရဲ့ နှစ်သက်မူ
ကျွန်မရဲ့ နှစ်သက်မူ ကျွန်မ ရဲ့ ခန္တာကိုယ် မှာ အဝတ်အစား မရှိတာ ကြာခဲ့ပါပြီး အဆင်တန်ဆာ ဆိုလို့လည်ပင်း မှ သားရေ ခွေးလည်ပတ် လေး နဲ့ တွဲထား တဲ့ သံကြိုး တန်းလန်း လေး ။ လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ခု ကို ပူးထား တဲ့ လက်ထိပ် လေး တစ်စုံ နဲ့ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် လေး တစ်ရံ ပါ ။ ယခု ကျွန်မ ပေါင် နှစ်ဖက် ကို ကား ဆောင့်ကျောင့်ထိုင် တင်ကလေး နောက်ပစ် အနေအထား ဖြစ်နေသည် ။ ကျွန်မ ရဲ့ နို့အုံ နှစ်ဖက် ကို တင်းကျပ်အောင် ကြိုး…
ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်
ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ် အဲဒီနေ့ကကျမချောင်းကြည့်တာကိုကောင်လေးရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်… သူကလဲရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်တာအကြံနဲ့ထင်ပါရဲ့.. ဒါပေမဲ့ကျမကတော့ထောင်မတ်နေတဲ့သူ့ဟာကြီးးကိုမြင်လိုက်ရပြီး.. သူ့မျက်နှာလဲမကြည့်ရဲတော့တာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့လဲ အဲဒီကောင်လေးဂွင်းထုနေတာကိုဘဲမြင်ယောင်နေပြီး. .ကျမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲစိမ့်ထွက်နေတာနောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး… သူများတွေပြောသံကြားဘူးတဲ့အတိုင်း ခရမ်းသီးတစ်လုံးကိုရေဆေးပြီးအိပ်ခန်းထဲယူလာပြီး ကျမအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်လိုက်အစိလေးကိုထိုးလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.. .အိုအရမ်းကောင်းလိုက်တာပါလား..ကောင်လေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့သာဆိုရင်လို့တွေးရင်း အဖုတ်ထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်… အိုး…ကောင်းလွန်းလို့ကျမပါးစပ်က တစ်ဟင်းဟင်း…..နဲ့ညည်းညူနေမိပါတယ်… ခရမ်းသီးနဲ့လုပ်ကြည့်တာအရမ်းကိုကောင်းလွန်းလှပါတယ်ရှင်… ဟိုကောင်လေးရဲ့လိင်တံကြီးနဲ့သာ အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..ကျမစဉ်းစားရင်းအရမ်းကိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါပြီ…. .ပက်လက်လှန်ပြီးလုပ်ရတာအားမရတာနဲ့ကုတင်အောက်ကိုဆင်း. ကုတင်ပေါ်ကိုခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတင်လိုက်ပြီး ရှှုပ်လွန်းလှတဲ့ထမိန်ကိုပါကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘယ်လက်ကအဖုတ်ကိုဖြဲပြီးကျမရဲ့အစိရှည်ရှည်ကြီးကိုကလိရင်းညာလက်နဲက ခရမ်းသီးကြီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်ထဲကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ထိုးဆွနေလိုက်ပါတော့တယ်.. ခရမ်းသီးကြီးကိုစွပ်ကနဲထိိုးထည့်လိုက်ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင်ဆွဲထုတ်လိုက် အားကနဲကြိတ်ပြီးအော်လိုက်နဲ့လုပ်ကောင်းကောင်းစိတ်ရှိလက်ရှိကိုလုပ်နေလိုက်တာ. တဏှာစိတ်တွေများလွန်းတော့တံခါးကိုတောင်ဂျက်ချဖို့ကိုုတောင်မေ့သွားလို့ ကျမတို့မိသားစုဆရာဝန်ဦးမောင်မောင်ဇော်နောက်ဖက်ကိုရောက်နေတာမသိလိုက်မိတော့ပါဘူး… “သမီး..ဒါထက်ပိုကောင်းအောင်ဦးဇော်လုပ်ပေးမယ် ”ပြောပြောဆိုနဲ့ဦးဇော်ကကျမကိုဆွဲလှည့်ပြီးကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လှန်လှဲလိုက်ပါတယ်… ကျမဟာအဖုတ်ထဲမှာခရမ်းသီးကြီးတန်းလန်းနဲ့ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်နဲ့ ကြက်သေသေဖြစ်နေတုန်းဦးဇော်ဟာ သူ့လုံချည်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်…. ဦးဇော်ရဲ့လိင်တံကြီးဟာမြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်လိုငေါက်ကနဲထိုးထောင်ပြီးထွက်လာပါတော့တယ်… အလိုလေး…နဲနဲနောနောလိင်တံကြီးလားရှင်…. အရှည်ကြီးဘဲ…တုတ်ခိုင်ပြီးသန်မာလိုက်တာကလဲထောင်မတ်နေတာဘဲ… အသားဖြူပြီးထိပ်ဖူးကြီးကလဲ။ဖူးတင်းပြီးကားထွက်နေတာဘဲ… ဦးဇော်ဟာကျမအဖုတ်ထဲကခရမ်းသီးကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲကိုဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှဲြ့လိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ပေးရင်း သူလိင်တံကြီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်… ကျမလဲမရဲတစ်ရဲနဲ့ဦးဇော်ရဲ့လိင်ချောင်းကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်မိပါတော့တယ်…“ အိုး..ဦးဇော်ဟာကြီးက..မာတောင်နေတာဘဲ..လက်နဲ့တောင်မဆန့်ဘူး…” “သမီး…ဟိုဟာဒီဟာအဲလိုမျိုးမခေါ်နဲ့လေ..သူ့နံမယ်အတိုင်းဘဲခေါ်တာပိုပြီးအရသာကောင်းတယ်… ဘာမှရှက်စရာ.ကြောက်စရာ..အားနာစရာမရှိဘူးနော်… လိုချင်တာပြော..လုပ်ချင်တာကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီး..လုပ်ကြတာပိုကောင်းတယ်” “ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဦးဇော်. .ဦးဇော်ရဲ့ ဟို…လီးကြီးကအရမ်းကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ…ခရမ်းသီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးတာလဲသိပ်ကောင်းတာဘဲ..” “ဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရင်ပိုကောင်းသွားမှာ.. .”“အမလေး…ဦးဇော်ရဲ့လီးကဒါလောက်ကြီးပြီးရှည်တာသမီးစောက်ဖုတ်ကွဲထွက်သွားမှာပေါ့… သမီးဦးဇော်လီးကြီးကိုကြောက်တယ်… အလိုးမခံရဲဘူး….ဦးဇော်ကိုသမီးလက်နဲ့လုပ်ပေးမယ်လာ..” ကျမဟာဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပေးနေရာကဆိုင်ကေ ဂါ်ရခါးလေးဂွင်းတိုက်နေတာကိုသွားသတီရလိုက်ပြီး. .ဦးဇော်ကိုအဲဒီလိုမျိုးအားရပါးရဂွင်းထုပေးချင်စိတ်ဖြစ်လာပါတော့တယ်…
လမ်းထိပ်က ဗျူးတီးစလွန်း
လမ်းထိပ်က ဗျူးတီးစလွန်း မိုးကောင်းတာကတစ်ကြောင်း အလုပ်ပါးနေတာလည်းပါတာမို့ နေ့တစ်ပိုင်းနဲ့ ခွင့်ယူပြီး အိမ်ပြန်လာတယ်။ တစ်လမ်းလုံး အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ မိုးက အိမ်လမ်းထဲ ဝင်မှ သည်းလာတာမို့ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်ရတယ်။ အထဲရောက်မှ ရေစို အဝတ်တွေ ပုဆိုးတွေချွတ်လို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်တည်း သပတ်တစ်ထည်ပတ်ထားရင်း ဆေးလိပ်ဖွာကာ အပြင်က သည်းနေတဲ့ မိုးကို ငေးကြည့်နေမိတော့တယ်။ အော် ရန်ကုန်မိုးနဲ့ ရန်ကုန်မြို့ကြီးက နယ်ကနေ ဝမ်းရေးအတွက် အပန်းလေး ရောက်နေသူတွေအဖို့တော့ မျက်နှာသာ အတော်မပေးတဲ့အရာဗျ။ သီဟက နွားထိုးကြီးမြို့သား။ အသိတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဘုရင့်နောင် ပွဲရုံမှာ အလုပ်ဝင်နေတာ။ ရတဲ့လစာနဲ့ ကုန်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ် မမျှတာမို့ ဈေးသက်သာတဲ့ အိမ်ငှါးတန်းလျားမှာ ဘဝတူတွေ ၄ယောက်သား ပေါင်းလို့ နေရတဲ့ကိုယ့်အဖြစ်ကို ပြန်တွေးရင်း ဆေးလိပ်ငွေ့တွေ…
အရမ်းထန်လို့လေ
အရမ်းထန်လို့လေ မီးရောင်စုံလင်းလိုက်မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲလူးလွန့်ပြီစိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက်ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကိုလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်ဆက်ဆီကျကျအကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏စူးစိုက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲအလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ ” ဟယ်..သန္တာ..” ” ကောင်မရီး… တစ်ယောက်ထဲလာကဲနေတယ် ကြည့်စမ်း ..ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး..” ကေသီတစ်ယောက် သန္တာကို ခါးဖက်ပြီး ပါးကိုအနမ်းတစ်ပွင့်ချွေကာ လူကြားထဲမှအပြင်သို့ နှစ်ယောက်သားတိုးထွက်လာလိုက်သည်။ တီးလုံးသံဝေးတဲ့နေရာရောက်တော့မှ သန္တာ့ကို ” ငါစိတ်ရှုပ်လို့ထွက်လာတာပါကောင်မရယ်.. နင်ကကော ဘယ်သူနဲ့လဲ ..နင့်ဘဲပါလား ..” ” ဟိုဘဲကိုခေါက်ထားလိုက်ပြီဟ.. အခုက ဟိုတစ်လောကတွေ့တဲ့တစ်ယောက်နဲ့လာတာ.. သူတို့ကဝိုင်းမှာထိုင်သောက်နေတယ် ငါကနင့်ကိုတွေ့လို့လာခေါ်တာ..” ” အေးပါကောင်မရယ် သွားမယ်..” ဟု ပြောလိုက်ပီး ဘေးရှိဝိတ်တာတစ်ယောက်ကို ” မောင်လေး.. အမဝိုင်းကိုနေရာလေးရွှေ့ပေးပါ..” သန္တာခါးကိုဖတ်ပီး သူတို့ဝိုင်းသို့လိုက်သွားလိုက်သည်။ ဝိုင်းသို့ရောက်သော် သန္တာက ဘဲတစ်ဘွေပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ” ဒါငါ့ချစ်ချစ်လေ…
အရမ်းမိုက်တယ်
အရမ်းမိုက်တယ် (အောစာအုပ်) ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမနဲ့က အိမ်ထောင်သက် လိုးသက်ကြာလာတော့ လိုးနေရင်း ကျွန်တော်ငပဲက ပျော့သွားတာမျိုး သူ့ပိပိက အရည်မစိုတော့တာမျိုးတွေ ကြုံလာတာပေါ့၊ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်တော်က သူနဲ့လိုးနေရင်း စိတ်ထဲကသူ့သူငယ်ချင်းတွေ FB က နည်းနည်းဟော့တဲ့လူတွေကို မှန်းပြီး လိုးကြည့်ရော၊ ဟာ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ပေါ့၊ အဲ့ဒါနဲ့ သူ့ကိုလည်း ကျွန်တော်နဲ့လိုးနေရင်း တခြားလူတစ်ယောက် က သူကို့လိုးနေပာတယ်လို့ တွေးကြည့် မှန်းကြည့်ပါလားလို့ ပြောတော့ သူက ငြင်းပာလေရော၊ ဟာ ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ လုပ်စရာရှိတာ မလုပ်ဘဲ စကားများနေတယ် ဘာညာနဲ့ပေါ့၊ အဲ့နေ့ပြီး နောက်ရက် လိုးကြတော့ သူက မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလ်းတွေတက် အသားကုန်စိတ်တွေကြွနေတာ၊ အဲ့မှာ ကျွန်တော်လည်း သိလိုက်တယ်၊ ငါ့မိန်းမတော့ သူ့ကို ဘယ်ကောင်လိုးတယ်ဆိုပြီး…
အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမဲ့ အချစ်ဆုံးပါ
အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမဲ့ အချစ်ဆုံးပါ ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။ ထွေးထွေးက. အရပ်၅ပေ ၃လက်မ၊ အသားဖြူ၊ မပိန်မဝ.. ဆိုပေမယ့်.. ပိန်တဲ့ဘက်.. ပါတယ်..။ တင်ပါးတွေက.. လှပြီး.. ကြည့်လို့.. အရမ်းကောင်းတယ်။ ဆံပင်က.. ခါးအလယ်လောက်ရှိတယ်။ ကျတော့ထက် အသက်ကြီးသလို အတန်းလည်း.. ကြီးပါတယ်..။ ထွေးထွေးကို.. စာ..စပေးတုန်းက..အခက်အခဲ.. တော်တော်ရှိတယ်ဗျ..။ သူဆီက.. စာအုပ်ကို.. ငှါးခိုင်းတာဆိုပြီး.. လိမ်တောင်းတာ.. သူကလည်း ပေးလိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျ.. သူစာအုပ်ထဲ.. ရည်းစားစာ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ ပေးတုန်းကတော့.. ဟုတ်နေတာပဲ။ နောက်ရက်များကြတော့…..
ခေးကိုအထင်သေးသွားပြီလား
ခေးကိုအထင်သေးသွားပြီလား ကလင်…ကလင်…ကလင်…ကလင်’ အလုပ်တက်ဘဲလ်သံနဲ့အတူ လုပ်ငန်းခွင်သို့ အပြေးလေးလှမ်း ဝင်ခဲ့ပြီး တနေ့တာအလုပ်ခွင်ကိုစတင်လိုက်ပါသည်။ အော်မေ့နေလို့ ကျနော့်နာမည်နဲ့ မိတ်လိုက် အဲလေ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမှာပဲ ကျနော်နာမည်က ‘မိုးမခ’ ခင်မင်သူအများစုကတော့ ကိုမိုးပဲခေါ်ကြတာပေါ့ သချာၤနဲ့ကျောင်းပြီးထားပြီး ရေသန့်စက် ရုံလေးတခုမှာ လခစား ဝန်ထမ်းလေးတဦးပေါ့ဗျာ……… ဒီအလုပ်မှာကျနော်လုပ်တာ၅နှစ်လောက်တော့ရှိပြီ ဒါပေမဲ့ စွန်တော့မစွန်သေးဘူး (ကြွားတာ)… ဒီနေ့တော့အလုပ်သမားလိုအပ်ချက်အရ အင်တာဗျူးခေါ်ထားလို့စက်ရုံအပြင်မှာပွဲတော်ကြီးဖြစ် နေပြီလေ မန်နေဂျာကဗျူး ကိုယ်ကဘူးပေါ့ ဟဟ အဲပြောရင်းနဲ့ ချာတိတ်လေးတဘွေ ရုံးခန်း ထဲဝင်လာပြီး မန်နေဂျာကြီးကစမေးနေပါပြီ……… ’သမီးနာမည်က’……’သန္တာ ပါဆရာ’……’သမီးအသက်က ၁၇နှစ်ပဲရှိသေးတာပဲ……ကျောင်းဆက်မတက်ပဲဘာလို့အလုပ်လာလုပ်တာလဲ’ ……’သမီးက အဖွားနဲ့နေရတာပါ ဆရာ…အလုပ်မလုပ်ရင်အဆင်မပြေတော့လို့ အိမ်နားကအဒေါ် တယောက်ကဒီမှာအလုပ်ခေါ်နေတယ် သူပြောပေးမယ်ဆိုလို့ လာခဲ့တာပါ ဆရာ’………အေးပါကွယ် ဒီမှာကမိသားစုစက်ရုံ သဘောမျိုုးလုပ်နေကြတာပါ သမီးလုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဦးတို့ဘက်ကပြန်ဆက်သွယ်ပေးပါ့မယ်နော်……ဟုတ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ……အေးအေးပြန်လို့ရပြီသမီး ညနေ သမီးအိမ်နားကအဒေါ်နဲ့ အကြောင်းပြန်ပေးလိုက်မယ်နော်………