Author: book

အစမို့ပါအချစ်ရယ် မပုရေ စိုးကိုသံပုရာရည်တစ်ခွက်လောက်ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်းမပုကပေါ်မလာချေ၊ထို့ကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုင်နေရာမှထ ကာမီးဖိုချောင်သို့ထွက်လာလေသည်၊မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်းမပုကိုမတွေ့ရသောကြောင့်အလုပ် သမားတန်းလျားဖက်သို့ထွက်လာလေသည်၊မပု၏အခန်းရှေ့တွင်ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့်မပု၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစားလိုက်မိသည်၊ “အင်း မပုမှာယောက်ျားမရှိဘူး သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင်သည်တန်းလျားနားသို့တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်းလှေခါးနားရောက်သောအခါအိမ် ထဲမှအသံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ငယ်ရွယ်သူပီပီစပ်စုလိုသောကြောင့်ထရံအပေါက်မှအသာ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်၊အခန်းထဲတွင်မပုနှင့်ခြံစောင့်ကိုအေးတို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်၊ကိုအေး ကအပေါ်ပိုင်းတွင်အဝတ်မရှိဘဲပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင်ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်။ မပု၏အဝတ်များသည်လည်းဘေးတွင်ပုံကျနေကာတစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်၊ကိုအေးသည်မပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးသူမ၏နို့အုံများကိုလက် ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊မပုကကိုအေး၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ှုသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်၊ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်ကိုအေး” “အေးပါကွာ” စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကိုအသည်းတယားယား။ရင်တဖိုဖိုနှင့်ကြည့်နေမိလေသည်၊ အသက်အရွယ်ကအသိဉာဏ်ပေးသော်လည်းမျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည်ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်၊ အိမ်ကလေးသည်တစ်ချက်။နှစ်ချက်မဋသိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်၊ကိုအေးကသူ၏တင်ပါးကိုရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊ ထို့နောက်ကိုအေးသည်မပု၏နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောသူ၏ လက်များဖြင့်မပု၏ခါးကိုကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲယူလိုက်ရာမပုသည်ကော့ပျှုံပါလာလေသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်မျက်လုံးလေးပြှူုးကြည့်နေရင်းတံတွေးကိုအသံမထွက်အောင်မျိုချလိုက်မိသည်။ ကိုအေး သည်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှဒူးထောက်လိုက်သောအခါမပု၏ခါးနှင့်ကျောပြင်သည်ကုတင်ပေါ် သို့ပြန်ကျသွားလေသည်၊ထို့နောက်ကိုအေးကမပု၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက် ရာမပု၏တင်ပါးများသည်အပေါ်သို့မြောက်တက်သွားကာအိပ်ယာနှင့်လွတ်နေလေသည်၊ထို့နောက် ကိုအေးကမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်မှလက်လဋှိုသူမ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်၊ကို အေးကသူ၏လီးကြီးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်။ထိုးသွင်းလိုက်လုပ်နေလေသည်၊ စိုးမိုးခိုင် သည်မပု၏လှုပ်ရှားမှုများကိုအသေအချာကြည့်လိုက်မိသောအခါမျက်စိများကိုမှိတ်ထားလျက်ကို အေးကလီးကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တိုင်းတင်ပါးများကိုကော့ကော့ပေးသည်ကိုသတိထားလိုက်မိလေ သည်၊ထိုသို့တဖြည်းဖြည်းအထုတ်အသွင်းလုပ်နေရာမှကိုအေးကနှစ်ချက်သုံးချက်ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုက်လေသည်၊ထိုအခါတွင်အိမ်လေးသည်သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားလေသည်။ ထို့အပြင်မပု၏ တဟင့်ဟင့်ညည်းတွားသံနှင့်အတူဖတ်ဖတ်ဟူသောအသံကိုပါကြားလိုက်ရလေသည်၊ “မပု ။ ကိုအေးလိုးတာကောင်းရဲ့လားဟင်” “အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့တော် ။နာနာလေးလိုးစမ်းပါကိုအေးရယ် ။ ခံလို့ကိုမဝနိုင်ဘူး” ထိုအခါကိုအေးသည်အသားကုန်လိုးလေတော့သည်၊ချောင်းကြည့်နေသောစိုးမိုးခိုင်မှာ လည်းရာဂစိတ်များတဖြည်းဖြည်းထကြွလာလေသည်၊စောက်ဖုတ်အတွင်းမှစောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသောကြောင့်စောက်ဖုတ်အပေါ်ရှိထဘီမှာစိုစိစိဖြစ်နေလေသည်၊သူမ၏လက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့အုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်နေမိလေသည်၊ထိုစဉ်တစ်ဖက်ခြံမှစိုးမိုးခိုင်၏အစ်မ၏ ရည်းစားဖြစ်သောဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏အစ်မရှိသည်ဟုထင်ှုသူမတို့၏ခြံတွင်းသို့မလွယ် ပေါက်မှတဆင့်ဝင်လာလေသည်၊ထိုအခါနောက်ဖေးတန်းလျားအနီးတွင်စိုးမိုးခိုင်ဘာကိုသဲသဲမဲမဲ…

ချစ်သူငယ်ချင်းမလေး ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ တွေ ဆေ့ ပြီးမမြင်အောင် လော့ လုပ်ထားတတ်တယ်… အဲ့နေ့ကျမှ မေ့ပြီး လော့ မလုပ်မိတာနဲ့ ဖုန်း ဂယ်လာရီ ထဲက ဂျပန်ကျောင်းသူလေး ဖင်ပြောင်ကြီးကို ကြိမ်စာ ကျွေးခံနေရတဲ့ ပုံတွေ တွေ့သွားရော… အဲ့ကျတော့မှ သူက လန့်ပြီး “ဟဲ့ နင့်ဖုန်းကလည်းဘာပုံကြီးတွေလည်း” ဆိုပြီး ထအော်ရော…။ ကျနော်ကလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဖုန်းကို ပြန်လုပြီး “ဟီး ဟီး”ဆို ရီပြတာပေါ့… သူက ဖုန်းကို…

အီဆိမ့်အောင်ကောင်းလှသည် ကျမငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး… မွေးစားအကိုဆိုလဲ ကျမကို ညီမလေး အရင်းလိုကို ချစ်တာ… အမှားတစ်ခုကို မလုပ်မိခင်အထိပေါ့… အဲဒီနောက်တော့ ငါးရာနှစ်ဆယ့်ရှစ် ကနေ ထောင့်ငါးရာ ဖြစ်လာရတာပေါ့ ရှင့်……။ ဆယ့်ရှစ်နှစ် အရွယ်ထိ ကျမ ဖိုမဆက်ဆံရေးကို တစ်လုံးတစ်ပါဒမျှ နားမလည်ခဲ့ပါ..။ အချိန်ရှိသ၍ ကျောင်းစာနှင့် အားလျင် ခြံထဲဆင်း၍ အားကစားလုပ်နေခဲ့သည်က များသည်..။ ကိုကိုနှင့် ကျမ ရေချိုးခန်းထဲမှာ မထင်မှတ်ပဲ ဆုံတွေ့မိကြရာမှ ကာမနွံထဲမှ ရုန်းမထွက်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်..။ ကိုကိုရဲ့ တယုတယ…

ထိချက်ကပြင်းတယ် ကိုမျိုးဝေ…ဗျာ….ကိုမျိုးဝေ…..အော်……ပြောပါနဒီနှင်းရဲ့“ဟိုလေ…သော်သော့်ကိုလာနွိုးနော်”“အင်းပါ နဒီနှင်းရယ်”“သေသေချာချာလာနွိုးနော်….အင်း…ကားကစထွက်မှာ သုံးနာရီဆိုတော့ နှစ်နာရီလောက်လာနွိုးသိလား”“အင်းပါ….နှစ်နာရီ….နှစ်နာရီ…..မဖြစ်သေးပါဘူး…ကိုမျိုးဝေရယ်….နှစ်နာရီလာနွိုးတော့ နဒီနှင်း ပြင်မှာဆင်မှာနဲ့ဆိုတော့ သုံးနာရီမမှီဘဲနေအုန်းမယ်….ဒီတော့..”” ““ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ နဒီနှင်းပြောလေ….”” ““မထူးပါဘူး ကိုမျိုးဝေရယ်….နဒီနှင်းဆီ တစ်နာရီလာနွိုး…နောက်ပြီး နဒီနှင်းက အိမ်အောက်ထပ်မှာတစ်ယောက်ထည်းအိပ်မှာ…….ကိုမျိုးဝေလာနွိုးရင် အလွယ်တကူဖြစ်အောင်….ဒီတော့ ကိုမျိုးဝေတစ်နာရီ နဒီနှင်းဆီကိုလာနွိုုးသိပြီလား”” ““သိပါပြီ မဖုရားလေးရယ်…”” ““ကိုမျိုးဝေနော် ကိုမျိုးဝေ…..သော်သော့်ကို သိပ်မစနဲ့….ဒါပဲနော် လာမနွိုးရင်တော့ ကိုမျိုးဝေတာဝန်ဘဲ…..”” ““အင်းပါနဒီနှင်းရယ် …..လာနွိုးပါ့မယ်”” ကိုမျိုးဝေတစ်ယောက်စိတ်ပျက်မိနေသည်။ နဒီနှင်းဆိုတာက ကိုမျိုးဝေနှင့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ရုံးတစ်ရုံးထဲတွင်အလုပ်အတူတူလုပ်ကြသူများဖြစ်သည်။ ကိုမျိုးဝေနှင့်နဒီနှင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ လူပျို၊ အပျိုများဖြစ်ကြသည်။ကိုမျိုးဝေက နယ်သို့ခဏခဏထွက်ရသည်။ သို့အတွက် ကိုမျိုးဝေမှာ အတွေ့အကြုံတွေ စုံသင့်သလောက်စုံသည်။ နောက်ပြီးကိုမျိုးဝေပေါင်းသင်းသောလူများမှာ စီးပွားရေးဘက်တွင် အထိုက်အလျောက်ကောင်းသောသူများဖြစ်ကြသည်။ ဒီအတွက်ကိုမျိုးဝေမှာ တစ်ခြားလူများထက်စာလျှင်ပို၍အတွေ့အကြုံရှိသည်။ ရုံးမှာရှိသောလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များထဲတွင်မှ နဒီနှင်းက ကိုမျိုးဝေကို ဦးစားအပေးဆုံးဖြစ်သည်။ ရုံးသို့ထမင်းချိုင့်ထည့်လာပြီး ကိုမျိုးဝေနှင့်အတူတူစားသည်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လျှင် ကိုမျိုးဝေနောက်က အမြဲတမ်းကပ်ပါလာသည်။ ဘာပဲလုပ်လုပ်…

တစ်သွင်သွင်စီးရင်း ဒီနေ့က ချစ်သူများနေမို့ လမ်းပျော်မှာ လူတွေကိုလဲ အတော်ကိုရှုပ်ရှပ်ခက်ကာနေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ လမ်းထိပ် တစ်နေရာကနေပဲ ချစ်သူလေး နွယ် ထွက်အလာကို စောင့်နေခဲ့သည်။ နွယ်က ကျောင်းပြီး ခါစမို့ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုကပဲ အစပြုခဲ့တယ်လို့ခေါ်မလား ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်မှာ ဆန်းပြားတဲ့အချစ်တစ်ခုကို စတင်ထိတွေ့မိသွားသည်။ နွယ်က ကျောင်းတတ်နေစဉ် ကာလတစ်လျောက်လုံးမှာ ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးသာ ဝတ်တတ်စားတတ်သော်လည်း အလုပ်ထဲရောက်တော့ ကောက်ကြောင်းများ ထင်းထင်းပေါ်သော သူမတို့ရုံးရဲ့ ယူနီဖောင်း ကို ဝတ်ဆင်ရတော့သည်။ သူမ ကျောင်းတတ်နေစဉ်က သူမရဲ့ မြန်မာဆန်ဆန် အင်္ကျီလေး ရင်ဟိုက်နေရင်ပင် သဝန်တိုတတ်တဲ့ ကျွန်တော် ခုတော့ သူရဲ့ရုံးအဝတ်အစားနဲ့ ပုံစံလေးကို ရင်ခုန်ကာနေတတ်ခဲ့ပြီး ။ ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်က အချစ်ကို တန်ဖိုးထားတတ် သူတွေမို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်…

သူမနဲ့ခဲအိုများ နဖူးကျယ်တဲ့ သူလေးတွေကို သူငယ်ချင်းတွေက ပြောင်ကြီးလို့ ခေါ်ပြီး စနောက်တတ်ကြတာကြောင့် အများစုက ဆံမြိတ်လေးတွေနဲ့ နဖူးကျယ်ကျယ်တွေကို ဖုံးအုပ် ထားတတ်ကြပါတယ်။ တကယ်တော့ နဖူးကျယ်တယ် ဆိုတာ ကောင်းတဲ့ လက္ခဏာရပ်ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် ဒီလို ထူးခြားချက်မျိုးတွေကိုလည်း ပိုင်ဆိုင် ထားတာပါနော် (၁) ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးတတ်တယ် ။ သူတို့တွေဟာ တခြားသူတွေကို မှီခိုတာထက် ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ်ကိုယ် ရပ်တည်ပြီး ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးတတ်ကြတဲ့ သူလေးတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ အခက်အခဲနဲ့ ကြုံတွေ့ရတဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်တိုင်ကြိတ်ဖြေရှင်း နေတတ်ပြီး တခြားလူတွေကို အကူအညီတောင်းဖို့ ဝန်လေးတတ်တဲ့သူတွေပါ။ (၂) လွယ်လွယ်နဲ့ မပြိုလဲတတ်ဘူး ။တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးရင် မရရအောင်လုပ်တတ်တယ်၊ ဘယ်လို အတိုက်အခိုက် မျိုးတွေနဲ့ပဲကြုံရပါစေ လွယ်လွယ်နဲ့ပြိုလဲမသွားဘဲ ကြံ့ကြံံ့ခံနိုင်တဲ့၊ စိတ်ဓာတ်ခိုင်မာတဲ့ သူလေးတွေလည်းဖြစ်ကြပါတယ်။ (၃)…

လင်ပေါက်စအလိုတိုင် အသားညိုညို မျက်နှာကသိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အသက် ဆယ့်ခြောက် နှစ်လို့မထင်ရလောက်အောင် သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး အထူးသဖြင့်ကတော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်သား အထက်ကအိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့ တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမယ် ရင်သားကတော့သာမာန်လောက်ပါပဲ… လေးတန်းအထိပဲပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့ ရွာစဉ်လှည့်ကာ အသားငါးအသီးအရွက်အစုံရောင်း ချပြီး အဖေမရှိတော့တဲ့အမေမုဆိုးမနဲ့မောင်လေး တယောက်တို့ကိုလုပ်ကိုင်ကျွေးမွေးနေသူပါ သူမကိုတဖက်သတ်ချစ်နေပြီးခဏဏရီးစားစကား လိုက်ပြောနေတဲ့ ဇီးကျွန်းကအောင်ခိုင်ကို။ သူမသဘော မကျမနှစ်သက်လို့အတန်တန်ငြင်းပယ်ခဲ့တယ် ဒါကိုသိသိနဲ့အောင်ခိုင်က မရမကကိုသူမပြန်တိုင်း နောက်ကတကောက်ကောက်လိုက်နေပြန်လေသည် တရက်မှာတော့။ ” ယုယု ငါ့အချစ်ကိုလက်ခံပါဟာ ငါနင့်ကို အတည်ယူပေါင်းသင်းမှာပါ” အောင်ခိုင်ကစက်ဘီးရှေ့ကနေပိတ်ရပ်ထားပြီး ဇွတ်တရွတ်အဖြေတောင်းနေသည် နေရာကလည်းသူတို့ဇီးကျွန်းရွာအစပ်နားက လျှိုလမ်းအဆင်းထဲမှာဖြစ်သည် ယုယု အခက်တွေ့ နေရသည် စကားအပြတ်ပြောလိုက်မှအေးမည် ” ဒီမှာကိုအောင်ခိုင် ကျမရှင့်ကိုပြန်မချစ်နိုင်ပါဘူးလို့ ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲဟင် ကျမအဲ့ဒါတွေစိတ်လည်း မဝင်စားဘူး ရှင့်လိုလူကိုလည်းအထင်ကိုမကြီးတာ ဆယ်တန်းတဖုန်းဖုန်းကျ မိဘတွေကမရှိရှိတဲ့ကြားက ထားပေးတာတောင် စောက်ဖြစ်မရှိတဲ့လူ…

တအားယားနေလို့ပါရှင် ခင်ယုလွင်ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ညက မ…ဆီလာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏၊ မ ကအိမ်တွင်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲရန်ဖုန်းဆက်က တည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ်ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏ ။နှာခေါင်းရှုံ့လည်း ရှုံ့ချင်စရာပင်ဖြစ်၏်၊ မ ကမိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင်သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် ကာ လဲ့ကောင်လေးက အကိတ်လေးပဲဟုဆိုသည်၊ အိမ်နေဝတ်စားပုံကိုက ပလေးဗွိုင်းမော်ဒယ်များရှုံးလောက်၏၊ ခါးကျဉ်းသော်လည်း သွယ်၍ကားသွားသည့် တင်ကို ဇီးရိုးပန်တစ်ထည်ထဲဖြင့် မနိုင့်တစ်နိုင် ဖုံးထားသည်၊ မ လောက်အ သားမဖြူသော်လည်း ညက်ညော၍အချိုးကျသည့်ပေါင်သားများက မက်မောလောက်စရာဖော်ပြနေသည်၊ အဖြူရောင်တီ ရှပ်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာစီးနှောင်ထားသည့်အတွက်။ အလုံးအထည်ကြီးသည့် ရင်သားမို့မို့များက အလုံးလိုက် ပြူးထွက်နေ ၏၊၊ အနားတိုသောတီရှပ်ကြောင့် လှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင်ဗိုက်သားဖွေးဖွေးက ဝင်းခနဲလက်ခနဲပေါ်ပေါ်လာတက်သည်၊ ရိုးရှင်းစွာဝတ်စားတတ်သော မ ထက် ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေသည်ကိုတော့ ငြင်း၍မရပေ။ အဆိုးဆုံးက သူမ၏မျက်လုံးများပင်ဖြစ်သည်…

အလတ်ကြီးရှိသေးတယ် ညက စိုးနိုင်အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက်အတင်းချုပ်လိုးခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ…။နုနုရှိန် ဒီကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက်ကြည့်မယ်ဟု တွေးနေတုန်း စိုးနိုင်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ် ခေါင်းကို သူ့ဘာသာနှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံပေါ်တယ် ဒေါ်နုနုရှိန် သံပုရာရည်တစ်ခွက်အမြန်ဖျော်ပြီး “သား စိုးနိုင်သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညကဘယ်လောက်တောင်သောက်ခဲ့လဲဒီခလေး ” စိုးနိုင်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ်စဉ်းစားနေတယ် “” အန်တီနုသားကို အောင်အောင်လိုက်ပို့တာလား အောင်အောင် အလုပ်သွားပြီလား”” တဲ့ဒေါ်နုနုရှိန် စိတ်ထဲပေါ့သွားတယ်အင်းဒီခလေးညက ကိစ္စဘာမှသိပုံမရအိမ်ခန်းထဲက ကိစ္စလည်း သိပုံမရ “”သားကို အန်တီကိုယ်တိုင် အခန်းထဲထိ တွဲပို့ပြီး ခြင်ထောင်ပါထောင်ပေးခဲ့တာ”။ စိုးနိုင်အံသြဟန်နဲ့ “ဟုတ်လား အဲ့လောက်တောင်မူးသွားတာလား”” ဒါနဲ့သားဘာလို့အဲ့လောက်သောက်ရတာလဲဆိုပြီးစကားကိုဆက်ပေးတယ်စိုးနိုင်လည်း “” သားချစ်သူက သားကိုအဆက်ဖြတ်သွားလို့စိတ်ညစ်ပြီးသောက်မိတာပါ သူနဲ့သားအတော်တွဲခဲ့တာ ဘာအကြောင်းပြချက်မှမရှိဘဲ ဖြတ်သွားတာ…

ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ မ… နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်… မောင်အာမခံပါတယ်… မောင်အဲ့ဒီနေ့က စိတ်တွေညစ်နေလို့ အသီးနဲနဲကြူးလိုက်မိလို့.. ဒီလိုဖြစ်သွားတာ.. နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူးနော်..မ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် အင်းယားကန် ရေပြင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ဘေးမှ တတွတ်တွတ်ပြောနေသော မင်းခန့်အား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကန်ရေပြင်ကို ငေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် မင်းခန့်ထံမှ နောက်ထပ် များ ဘာစကားတွေနဲ့ ထပ်တောင်းပန်မလဲဆိုတာ သိချင်နေမိသဖြင့် နားစွင့်ထားလေသည်။ “ မ…အရမ်းပဲ ချစ်တယ်…သိလား…” မင်းခန့်က ဆုလဲ့ဝေအနားကို ကပ်၍ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။မင်းခန့်ထံမှအသက်ရှု၍ မှုတ်ထုတ်လိုက် သော လေများသည် ဆုလဲ့ဝေ၏ နားသယ်အစပ်နားသို့ ထိမိသဖြင့် ဆုလဲ့ဝေတွန့်သွားသည်။ မင်းခန့်မှာလဲ ဆုလဲ့ဝေအနား သို့တိုး၍ စကားပြောလိုက်သဖြင့် ဆုလဲ့ဝေ၏ ကိုယ်သင်းနံ့လေးများကြောင့်။ သားကောင်၏ အနံ့ရသော မုဆိုးနှယ် ရင်ထဲတွင်ထိန်းကနဲဖြစ်ကာ…