ဖြစ်ပါ့မလားမောင်
ဖြစ်ပါ့မလားမောင် ( စ/ဆုံး ) ကျွန်တော် ဂျီတီစီကျောင်းသားဘဝတုန်းကပေါ့ဗျာ…ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပထမနှစ်စတက်ချိန်ပေါ့ အဲဒီတုန်းက ကျောင်းကိုရောက်စမှာ တက်္ကသိုလ်ကောလိပ်ဆိုတာရုပ်ရှင်တွေ ဝတ်္တုတွေထဲကလို စိမ်းစိမ်းစိုစိုအေးအေးချမ်းချမ်းရှိမှာပဲလို့ထင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် မှော်ဘီဂျီတီစီဟာ တကယ့်ကိုမဲဇာပဲဗျို့ ကြည့်လေရာမှာဖုန်တသောသောနဲ့လယ်ကွင်းတွေအထက်တန်းကျောင်းအဆင့်သာရှိတဲ့ ကျောင်းဆောင်တွေ မခံနိုင်လောက်အောင်ပူပြင်းတဲ့နေရောင်တွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးထဲက ကောလိပ်ကျောင်းသားဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တော့တာပဲကျွန်တော်ဆို ရောက်စကချက်ချင်းတောင် ကျောင်းပြောင်းဖို့ စိတ်ကူးမိခဲ့သေးတယ် ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်ဖြစ်ချင်တဲ့အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့ ဒီလောက်တော့ […]