အရမ်းဖြစ်ချင်နေတာ

အရမ်းဖြစ်ချင်နေတာ

ကျနော်ကျော်ထက် ပါဘဝမှာဆင်ခြင်စရာ တွေမလုပ်သင့်တာ တွေလုပ်မိတဲ့အတွက်နောင်တတွေတလှေကြီး ရပေမယ့်အခုတော့ပြင်မရတဲ့ ကိစ္စတွေနှင့်နပမ်းလုံးနေရဆဲပါ၊၊ ကျနော်အရင်ကဦးစီးဌာနတစ်ခုရဲ့ ဦးစီးအရာရှိဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။။အားလုံး ကျနော့်အကြောင်းလေး သိရအောင်ဖတ်ကြည့်ကြအုံး။ ကျနော်ဘွဲ့ရတော့ဌာနအလုပ်ဝင်တယ်ဒုဦးစီးမှူးရာထူးရတော့ကျနော်အိမ်ထောင်ပြုချင်နေပြီ၊၊ကျနော်ယူမည့်မိန်းမကသိပ်အချောကြီး တော့မဟုတ်ဘူးပေါ့။သူတို့မှာ ညီအကိုမောင်နှမခြောက်ယောက်ရှိတယ်၊၊ သူကလွဲလို့အားလုံးကျောင်းတက်နေကြ တာပေါ့၊၊သူ့အောက်ကညီမကဆယ်တန်း အောင်တော့အသက်က နှစ်ဆယ်လောက်ရှိပေမယ့်၊ ကျန်တဲ့မောင်တွေညီမတွေက ငယ်သေးတယ်၊၊မောင်ဆိုရှစ်တန်း လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ကျန်တဲ့ကလေးတွေကနှစ်နှစ်ကြီး နှစ်နှစ်ငယ်တွေ၊၊ကျနော်တို့ဌာနက အစကတော့ဘာမှမဟုတ်ပေမယ့်။

ညွှန်ချုပ် အသစ်ရောက်လာတော့သူက အရင်လူလိုအဟုတ်ပဲတကယ်လည်း အလုပ်လုပ်တယ်။ ကျနော်ကိုတာဝန်တစ်ခုပေးတယ်၊၊ အဓိကအလုပ်ကကျူး တွေဖယ်ပြီးမြေသိမ်းတာပေါ့၊၊ မတရားတော့မဟုတ်ဘူးပေ နှစ်ဆယ်တကွက်ကိုဆယ်သိန်းပေးပြီးတော့ပေါ့၊၊ အဲဒီတုန်းကဒိုင်နာတစ်စီးမှခြောက်သိန်း၊ လူတွေကဖယ်ပေးတဲ့လူတွေများတယ်၊ အချို့ကတော့မဖယ်ပေးဘူး၊၊ ဒီတော့ကျနော်ကလည်း အကွက်တွေပိုရအောင်လုပ်တာပေါ့၊ ဒါမှကျနော်လည်းတစ်ကွက်ဆယ်သိန်း ထွက်လာမှာလေ၊၊ရတဲ့ငွေလည်း နှင့်တိုက်ခန်းဝယ်လိုက်ပြီးမိန်းမယူလိုက်တယ်၊၊ တိုက်ခန်းကဟောခန်းအိမ်သာရေချိုးခန် ကတစ်ခန်းပဲပါတယ်၊၊နှစ်ယောက်တည်း ဆိုတော့လည်းဘာမှမကာရံတော့ဘူးပေါ့၊၊ ချစ်သူဘဝမှာအချစ်ကုန်ချစ်ခဲ့ပြီးလင်မယား ဘဝမှာအရှက်ကုန်ချစ်ဖို့ပဲလိုတော့တာ၊၊ အော်မေ့လို့ကျနော့်မိန်းမနာမည်အေးအေးသင်း၊ ခယ်မနာမည်ကအေးအေးနှင်း၊ သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းပေါ့။

အရှက်ကုန်ဆိုသလောက်ကျနော်တို့ လင်မယားကဲခဲ့တာပြောပြမယ်၊၊မင်္ဂလာဦးည မှာကိုသင်းသင်းကိုကျနော်လိုးတာ၊ ခလေးတွေအိပ်ပေမယ့်ခယ်မက မအိပ်သေးဘူး၊သု့အသံမကြားရ တော့အိပ်ပြီဆိုပြီးတွယ်တာ၊၊ နယ်မှာဆိုတော့လင်မယားခန်းအတွက် သင်းသင်းနှင့်နှင်းတို့အိပ်တဲ့အခန်း ကိုယူလိုက်ရတယ်ဝါးထရံကာလေး တွေနှင့်ပေါ့မိဘတွေနှင့်ခလေးတွေက အောက်ထပ်မှာအိပ်ကြပြီး ကျနော်တို့ကအပေါ်ထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာ နှင်းနှင်းကတော့ကျနော်တို့အခန်းဘေး ကအပြင်မှာခြင်ထောင်ပြီးအိပ်နေတယ်သူက တော့အိပ်ရာပြောင်းလို့မအိပ်နိုင်သေးဘူး ကလေးတွေအသံတိတ်သွားမှကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုနမ်းပြီးအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ကြတယ်၊၊မီးမှောင်နေပေမယ့်ပူမှာ စိုးလို့ခေါင်းရင်းကပြူတင်းတံခါးဖွင့်ထားတာ လရောင်လေးကအခန်းထဲဝင်နေတာလေ၊၊ အဝတ်အစားတွေချွတ်တော့ကျနော့်မိန်းမ ကိုယ်လုံးလေးကပေါ်လာတယ်။

လရောင်လေးနှင့်အရမ်းမိုက်တယ်ဗျ၊၊ နို့လေးကလုံးပြီးမာနေတာပဲ၊၊အပေါ်က ခွပြီးနို့စို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊” ယားတယ် ကိုကျော်”တဲ့အေးလေသူမှနို့စို့မခံဘူးတာ၊၊ သမီးရည်းစားဘဝကကျနော်လည်း လူမလစ်လို့နို့မစို့ခဲ့ရဘူးလေ၊၊နို့လေးကို အကျႌအောက်ကပဲလက်နှိုကိပြီး ပဲကိုင်ခဲ့ရတာကိုး၊၊ ကျနော်လည်းအားပါးရစို့တော့သင်းသင်း ကအသံလေးတွေထွက်လာတယ်၊ ဒီတော့ကျနော်လည်းအောက်ဆင်းပြီး အဖုတ်ကိုယက်ပစ်လိုက်တယ်၊ “မရွံဘူးလား…ကိုကျော်” လို့အသံတိုးလေးနှင့်ပြောတော့ “မရွံပါဘူးကိုယ့်မိန်းမဟာပဲရွံပါဘူး သင်းသင်းလည်းရွံလို့မရဘူးနှော်” “အင်းပါ..ကိုကျော်တောင်လုပ်ပေးတာ မရွံပါဘူး” ကျနော်လည်းအကွဲကြောင်း တလျောက်ယက်ပေးတာသင်းသင်းက အသံတွေထွက်နေတယ်၊၊အိမ်မှာ အဖေအမေတွေနိုးသွားမှာစိုးလို့သာ သိပ်အသံမထွက်တာလေ၊၊ကျနော်က မိန်းမရပြီမို့ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝ ခံချင်တယ်လေ။

ကိုယ်ယက်ပေးမှသင်းသင်း ကိုနောက်ဆိုစိတ်တိုင်းကျခိုင်းလို့ရမှာမို့ ကျနော်ကအပျိုစင်အဖုတ်ကိုအားရပါးရ ယက်ပေးနေတာ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီးလျှာ ကိုမွှေပစ်လိုက်တော့ “အင်း ဟင်းအင်းဟင်းနှင့်မြည်တယ်၊၊ လျှာနှင့်ယက်တော့လည်းအသံက “ပလပ်..ပလပ်အသံတောင်ထွက်တယ်၊၊ ထွက်မှာပေါ့သင်းသင်းက လည်းအရည်တွေထွက်နေတာကိုး၊ ကျနော်ကကာမစိတ်နည်းနည်းထန်တယ်၊၊ လူပျိုဘဝမှာ တောင်ဂွင်းထုရင်အနည်းဆုံး သးုံကြိမ်လောက်ထုနိုင်တယ်၊၊ လေးကြိမ်မြှောက်ထုတဲ့အချိန်မှာပုံမှန်သွား လာနိုင်ပေမယ့်လှေကားအဆင်းမှာမလွယ်ဘူး၊ အတက်မှာတက်နိုင်ပေမယ့်အဆင်းမှာဒူးခွေပြီးလဲချင်သလိုဖြစ်တာကြောင့်လေးကြိမ်မထုတော့ဘူး၊သုတ်ထွက်လည်းထိန်းထားနိုင်တယ်လေ၊၊ကျနော်ကသင်းသင်းအစေ့ကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးဆွပေးတာသင်းသင်းတစ်ယောက်”အီး ဟီး”ဆိုပြီးတုန်တုန်သွားတယ်၊၊ အစေ့ကိုနှစ်မိနစ် လောက်စုပ်ပေးတာ။

သင်းသင်းတစ်ယောက်တုန်ပြီး အဖုတ်ထဲကအဖြူနှစ်ကလေးတွေထွက်ပြီး သူမပြီးသွားတယ်။ပြီးတော့ဘာမှမလုပ်ရဘဲ၊၊ အသက်ရှူသံတွေထွက်ပြီးမောနေတယ်ဗျို့။ ကျနော်လည်းသင်းသင်းပြီး သွားတော့ရပ်လိုက်ပြီးသင်းသင်း ဘေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်”သင်းသင်း ကိုကျော်လီးကိုစုပ်ပေးဦ”ဆိုပြီးလီးအရေပြားကိုလှန်လိုက်တယ်၊၊သင်းသင်းလည်းအိပ်ရာကထလာပြီးတပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်တယ်၊၊ဘယ်အရသာရှိပါ့မလဲ၊၊တောင်တော့တောင်နေတာပေါ့လီး နှင့်လျှာနှင့်တွေ့တာမတောင်ပဲနေပါ့လား၊ အင်းရန်ကုန်ရောက်မှသင်ပေးရမယ်၊၊ သုံးမိနစ်လောက်ပဲစုပ်ပြီးအာညောင်းတယ်ဆိုပြီးရပ်လိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြောင့်နှင်းနှင်းကိုလိုးဖို့ကြံရတော့တာပေါ့ကုတင်မရှိတောမွေ့ယာမှာ ပဲပက်လက်လှန်ပြီးလှေကြီးထိုးပြီးဆွဲရတယ်၊၊အစေ့နှင့်အဖုတ်ကိုလီးနှင့်ကလော်ပြီး သုံးမိနစ်လောက်အထဲကိုမထည့်ပဲလုပ်လိုက်တယ်၊၊သင်းသင်းဆီကအသံလေးထွက်လာ မှအဖုတ်ထဲလီးစသွင်းတာ။

အပျိုဆိုတော့တန်းပြီး သွင်းပစ်ရင်အရမ်းနာသွားမယ်၊၊ဒီတော့အဖျား လောက်ပဲသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် သုံးမိနစ်လေးမိနစ်လောက်အချိန်ဆွဲပြီး လိုးပေးပြီးသင်းသင်းအသံလေးခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာမှာဆပ်ကနဲထိုးသွင်းပစ်လိုက်တာ”အာ့….ကိုကျော်”ဆိုပြီးအသံကျယ်ကျယ်ထွက်သွားတယ်၊၊အပြင်ကမှင်းနှင်တောင်အိပ်နေရင်လန့်နိုးသွားလောက်တယ်။ပြီးတော့ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းသေးတယ်၊၊ကျနော်လည်းခဏတော့ရပ်ပစ်လိုက်ပြီးနို့ပြန်စို့ရတာပေါ့၊၊သင်းသင်းဆီကအသံထွက်လာတော့ထပ်ပြီးအဆုံးထိသွင်းပစ်ရတာပေါ့၊၊ဒီတော့လည်းသင်းသင်းက တဟီးဟီးအသံခွက်လာတာပေါ့၊၊ကျနော်ကအားနှင့်မဆောင့်ရတော့အားမရဘူးဗျ၊၊ ဆယ်မိနစ်လောက်တွယ်ထည့်လိုက်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ပြီးတေားသင်းသင်း ကိုကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေလိုးတော့” နာတယ်ကိုကျော်ဆိုတော့တဖြေးဖြေးကြိတ်လိုးလေးလိုးရတာပေါ့နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတာလေ။

ကျနော်အဆုံးထိထည့်ပြီးပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ၊လူလည်းနည်းနည်းတော့ဟိုက်သွားတာပေါ့ဗျာ။သင်းသင်းကောင်းရဲ့လား”အင်း”ကျနော်တို့နှစ်ယောက်အဝတ်အစားထဝတ်ပြီးဖက်ကာအိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။နောက်တစ်ရက်မိုးလင်းတော့စင်းသင်းတို့အဖေအမေကိုကန်တော့ပြီးရန်ကုန်ကိုလာလိုက်တယ်၊၊ရန်ကုန်မှာကျတော့စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လိုးရတော့အရမ်းကောင်းတာပေါ့သင်းသင်းလည်းလီးစုပ်တတ်လာသလိုဖင်တောင်ချလို့ရလာတယ်၊၊ချစ်စခင်စကြင်နာစပဲလေအပီအပြင်ဆော်လို့ရလာတာ့ပေါ့ဗျာ။ကျနော်လည်းအလုပ်ကငွေရနေတော့ပျော်ပျော်ရွှင်ပါပဲ၊၊တစ်လနောက်တော့သင်းသင်းအဖေကားတိုက်ခံရပြီးဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတယ်၊၊ကျန်တဲ့နေရာကျိုးပေမယ့်ကျောက်ပတ်တီးစည်းလိုက်တာကောင်းသွားပေမယ့်၊ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတာကျတော့မကောင်းတော့ပဲချိုင်းထောက်ကြီးနှင့်နေရတာဘာအလုပ်မှမလုပ်နိုင်တော့ဘူးခလေးတွေကလူလားမမြောက်သေးတော့အားလုံးကျနော့်တာဝန်ဖြစ်လာတယ်။

ငွေရတဲ့ကာလမို့လို့သင်းသင်းတို့မိသားစုကိုထောက်ပံ့ထားနိုင်တယ်လေ၊၊သင်းသင်းကသူ့အဖေအမေမိသားစုကိုထောက်ပံ့ထားတဲ့ကျနော်ကိုရွှေပေါ်မြတင်ဆိုသလိုပဲ၊၊ကျလိုဘယ်လိုလုပ်လုပ်ခွင့်ပြုတာပဲ၊၊ကျနော်လည်းလိုးရင်းဆော်ရင်းသင်းသင်းကကိုယ်ဝန်ရလာတယ်၊၊အစောပိုင်းခြောက်လအထိကျနော်လုပ်ဖြစ်တယ်၊၊နောက်တော့မလုပ်ရဲတာနှင့်လီးစုပ်ခိုင်းရတာပေါ့၊၊ဒါပေမယ့်သိပ်အားမရတော့ဘူး။သင်းသင်းကဈေးဝယ်ဘာဝယ်တာလမ်းလျောက်တော့ဝယ်နိုင်သေးတယ်၊၊ကျနော်ကရှစ်နာရီလောက်ရုံးသွားရလို့သူနှင့်မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊သင်းသင်းပဲမနက်စောစောထတမင်းကြော်ပဲပြုတ်ဝယ်ကော်ဖီဖျော်ပြီးဈေးသွားလေ့ရှိတာပေါ့၊၊ခြောက်လလောက်ကြာတော့စင်းသင်းကိုစောင့်ရှောက်ရအောင်နှင်းနှင်းကိုကျနော်တို့ဆီလွှတ်လိုက်တယ်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းရောက်လာ့သင်းသင်းပြောတာနှင့်အခန်းတွေကန့်ရတာပေါ့နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လည်းတစ်လုံးထပ်ဝယ်ရတာပေါ့၊၊နှင်းနှင်းကသူ့အမအိမ်မှာနေရပြီးတိုက်ခန်းဆိုပြီးလုံခြုံတာကြောင့်လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေတယ်၊၊

သူ့အမဈေးသွားတဲ့အချိန်သူကထမင်းကြော်ကော်ဖီဖျော်ပြီးကျနော်ကိုလည်းကျွေး သူလည်းစားပေါ့၊၊သူကညအိပ်ရင်ဘရာရောပင်တီပါချွတ်အိပ်လေ့ရှိတယ်။သူ့အခန်းဘက်ကပြူတင်းပေါက်မရှီဧတာ့ပူတယ်လေ၊၊အဝတ်ပါးလေးဝတ်ပြီးတော့ပေါ့မနက်ကမှဘရာဝတ်ပြီးအိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီးမျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီထမင်းကြော်တာ။ကြာာလာတော့ကျနော်နှင့်ပိုပြီးရင်းနီးလာသလိုကျနော်လည်သွားရည်တမျှားများကျနေမိတယ် ကျနောိဖတ်ဖူးတဲ့စာထဲမှာတောမြန်မာနိုင်ငံမှာတစ်လင်တစ်မယားစနစ်ကိုပြဌာန်းတာသာလွန်မင်းတရားကြီးဗျ။ဒီဘဲကြီးကသူဆင်းရဲသားတွေမိန်းမများများမယူရတဲ့၊၊သူဆင်းရဲသားတွေမိန်းမများများယူလို့ရှိရင်ကလေးတွေအများကြီးမွေးပြီးမကျွေးမမွေးနိုင်ရင်ခိုးဆိုးလုယက်မှု့တွေဖြစ်ပြီးတိုင်းပြည်ပျက်မယ်တဲ့၊၊စုဖုရားလတ်လက်ထက်ရောက်တော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ဟာမိန်းမတစ်ယောက်ပဲယူရမယ်လို့အမိန့်ပြင်းပြင်းထန်ထန်ထုတ်တယ်၊၊

ဒါပေမယ့်ခင်များတို့စဉ်းစားဗျာ။အင်္ဂလိပ်တွေပြဌာန်းထားတခဲ့တဲ့ဥပဒေကကျတော့တစ်မျိုး။လူဦးရေအချိုးမညီမျှမှု့ကြောင့်လားမသိဘူး၊ပြင်းထန်တာမရှိဘူး၊မယားကြီးမယားငယ်ဆိုတာမရှိဘူးလေ၊ဒီတော့ဥပဒေကြောင်းအရ ဆိုရင်မယားပြိုင်ပဲရှိတယ်၊၊အပြင်လောက မှာမယားကြီးမယားငယ်ခေါ်နေကြတာ ကျနော်တစ်ခုစဉ်းစားမိတာကငယ်ငယ်တုန်းကယူတဲ့မိန်းမကိုမယားငယ်လို့ခေါ်ပြီးကြီး မှယူတဲ့မိန်းမကိုမယားကြီးလို့ခေါ်ရင်မကောင်းဘူးလားလို့။ကျနော်လည်းအချစ်က တစ်ယောက်တည်းနှင့်မလုံလောက်တော့ဘူးအချစ်များများလိုချင်လာတယ်၊ဒီတော့ခယ်မ ချောချောလှလှကိုလိုချင်လာတယ်၊၊ ဆိုရိုးစကားတောင်ရှိသေး၊ခဲအိုဆိုတာ ခယ်မပေါင်တစ်ခြမ်းကိုပိုင်တယ်ဆိုတာ၊ ကျနော်ကတစ်ကိုယ်လုံးရအောင်ကြံမယ် ကျနော်လည်းနေမြင့်လေအရူးထလေဆိုသလိုသင်းသင်းကိုယ်ဝန်ရင့်လေတဏှာပိုရူးလေပေါ့ဗျာ။ဘာလို့လည်းဆိုရင်တရက်တရက်လီးစုပ်ခံရတာနှင့်အာသာမပြေဘူး။

တညတလေတံခါးလေးစေ့ရုံစေ့ထားပြီးအားမရတဲ့ညဆိုရင်မိန်းမကိုကုန်းခိုင်းပြီးဖင်ကိုဖြေးဖြေးလေးလိုးသေးတယ်၊၊ကိုယ်ဝန်ရှစ်လလောက်အထိသင်းသင်းကိုစည်းရုံးပြီးလိုးတယ်၊၊သင်းသင်းကလည်းကိုယ်ဝန်ရှိပေမယ့်၊ကျနော့်တောင်းဆိုချက်ကိုလိုက်လျောရတယ်၊၊သူကလည်းကျနော်အမြန်ပြီးအောင်အသံလေးတွေထွက်ပြီးအော်ရတာပေါ့လေ၊၊ကျနော်လည်းတမင်တကာနှင်းနှင်းသိအောင်အီးအားအီးအားပေါ့၊ နှင်းနှင်းကသိတယ်မသ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊၊တခါတလေမိန်းမမရှိတုန်းလေးတဏှာစကားတွေပြောပြောနေတော့ နှင်းနှင်းကတံခါးပိတ်အိပ်တာဗျ၊ဂျကိထိုးထားတော့ဝင်မရဘူးပေါ့၊၊ တနေ့မှာမနက်အစောကြီးနှင်းနှင်းဝမ်းသွားတယ်။သုံးလေး ကြိမ်သွားတော့ဆေးသောက်ပြီးဆက်အိပ်တယ်၊နှင်းနှင်းတံခါးပိတ်ဖို့မေ့သွားတာပေါ့၊၊သူ့အမသင်းသင်းဈေးသွားတယ်လေ၊ကျနော်လည်းအိပ်ရာကထပြီးထမင်းကြော်ကြော်ပေးမယ့်သူမရှိတော့နှင်းနှင်းအခန်းကိုကြည့်တဲ့အခါ။

တခါးစေ့ထားရုံသာတွေ့တော့ကျနော်ဝင်သွားလိုက်တယ်၊ဒီအကွက်ကကျနော်ကျားချောင်းချောင်းနေတာလေနှင်းနှင်းကိုလီးကြိုက်သွားအောင်လိုးလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတာကိုး၊၊ပင်ပန်းလို့လားမသိဘူးပက်လက်ကလေးခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်ပျော်နေတယ်၊။လုံချည်ကမကျွတ်ပေမယ့်ဖြေလျော့နေတာပေါ့၊၊ အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာနို့တွေတွေ့ရတော့စို့ပစ်ချင်လိုက်တာ၊၊ကျနော်ဆုံးဖြတ်ချက်ကနို့စို့ဖို့မဟုတ်ဘူးလေ၊နောက်ဆိုအဖုတ်ရရင်နို့ကကြိုက်သလောက်စို့လို့ရတယ်မဟုတ်လား ဒီတော့အဖုတ်ကိုလုပ်ဖို့ထမီလေးဖြေပြီးအပေါ်ကအောက်ကိုလျောချလိုက်တာပေါ့၊အိပ်ရေးပျက်လို့လားမသိဘူးမနိုးဘူးဗျ၊၊ကျနော်နှင်းနှင်းအဖုတ်ကိုကြည့်တော့သိပ်လှတယ်။အမွှေးကလည်းနုနုလေး၊အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကသိပ်လှတယ်၊၊ကျနော်လျှာနှင့်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။မနိုးသေးဘူး၊ဆယ်ချက်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာအဖုတ်မှာကျနော့်သွားရေတွေနှင့်ချွဲလာတယ်။

ကျနော်အားမရဘူးခြေနှစ်ချောင်းထောင်းလိုက်တော့အင်းအင်းဆိုပြီးတချက်လှုပ်သွားတယ်မနိုးသေးဘူး၊လျှာနှင့်ကုန်းပြီးအကွဲကြောင်းထဲမွှေလိုက်တော့နှင်းနှင်းလန့်နိုးလာပြီး “ဟာ….ကိုကျော်ဘာလုပ်တာလဲ” “ဖယ်မမသိရင်အားလုံးပြသနာပဲ”ဆိုပြီးရုန်းထွက်ဖို့လုပ်တယ်၊ဝမ်းသွားထားတော့သိပ်မလှုပ်နိုင်ဘူး၊ကျနော်ကလည်းသိတယ်၊ဒါကြောင့်သူ့ရင်ဘတ်ကိုခွမျက်နှာကိုနှင်းနှင်း ခြေဖက်ကိုမျက်မှာမူထိုင်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော့်ကိုယ်လုံးဖိထားတော့နှင်းနှင်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး၊၊လူကသာ မလှုပ်နိုင်မယ့်လက်ကကျနော့ကျော ကိုလက်နှစ်ဘက်နှင့်ရိုက်ပြီး”ကိုကျော် မလုပ်ပါနှင့်သမီးကိုလွှတ်ပါ””မမသိသွားလိမ့်မယ်”ကျနော်ကမလွှတ်တဲ့အပြင်ဖင်ကိုဆွဲမကာ ဖင်အောက်ခွခေါင်းအုံးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ဖင်ကြီးပေါ်ကိုမြောက်တက်လာတယ်၊၊ကျနော်အားရပါးရယက်ပေးလိုက်တယ်၊ငိုနေ တဲ့အသံတိတ်သွားတယ်၊၊အရည်တွေလည်း ထွက်လာတယ်၊၊

သူမရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ အစေဘကိုလည်းအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြဲပြီးအစေ့ကိုစုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ငါးမိန်လောက်သေသေ ချာချာစုပ်ပေးလိုတာနှင်းနှင်းတစ်ယောက်တွန့်သွားပြီးပြီးသွားတယ်၊၊ကျနော်နေရာပြောင်းပြီးပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်တော မလုပ်ပါနှင့်ကိုကျော်မမသိရင်မိုးမီးလောင်ပါ့မယ်၊၊” “ငါရှင်းနိုင်တယ်နှင်း”ဆိုပြီးအဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့အကျႌကိုအပေါ်တွန်းတင်တင်ပြီးနို့စို့ရင်းလီးကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်တယ်၊၊နှင်းနှင်းမှာမရုန်းကန်နိုင်တော့ပမျက်စိပဲမှိတ်ထားရတာပေါ့လေ။ကျနော်ကနှင်းအသားကျအောင်ငါးမိနစ်လောက်လိုးပစ်လိုက်တယ်၊ဘယ်လောက်ပဲငြင်းဆန်ဆန်လီးနှင့်အဖုတ်တွေ့ရင်အဖုတ်ကသူ့အလုပ်ကိုသူသိတာပေါ့၊၊မကြာပါဘူးနှင်းနှင်းတယောက်ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်လေ၊ဒီတော့ကျနော်အချိန်မဖြုန်းတော့ဘူးအမှေးပါးဟိုင်မင်ကိုထိုးခွဲလိုက်တော့နှင်းနှင်းမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး”အားးးနာလိုက်တာကိုကျော်ရယ်”တဲ့။

“ခဏလေးပါနှင်းနှင်းမကြာခင်ကောင်းသွားမှာပါ” “ပြောမရတော့လည်းလုပ်ပါကိုကျော်၊မမလာလို့မိသွားရင်ကျမပြသနာတက်ပါ့မယ်” “သင်းသင်းလာဖို့အဝေးကြီးပါ” ကျနော်လည်းအေးအေးဆေးလုပ်လို့ရပြီလေ ဒီတော့လည်းနှင်းနှင်းကောင်းအောင်နို့စို့ရင်းလိုးလိုက်တယ်၊ပထမတော့ဖြေးဖြေးနောက်တော့အားလည်းသုံးရတာပေါ့၊၊နှင်းနှင်းက ကျနော့်ခါးကိုခြေထောက်နှစ်ဘက်နှင့်တောင် ချိတ်လိုက်သေးတယ်၊၊ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်းတဟင်းဟင်းညည့်း လို့ဒါတောင်သူဝမ်းသွားထား လို့အာလျော့နေတာ၊၊သူသာနေကောင်းရင်အရမ်းကောင်းမှာအချိန်အေးအေးဆေးဆေးရ လို့သုတ်ထိန်းလိုးတာတောင်ကျပ်ထုပ်နေ လို့မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မှာနှင်းနှင်းရော ကျနော်ရောပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတော့ရပ်လိုက်တဲ့အခါမှာ”ကိုကျော်ကျမ ဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “ဗိုက်ကြီးသွားရင် နင့်ကိုငါယူမယ်” “ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ ကိုကျော်”။

ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ညနေ ငါဆေးဝယ်လာခဲ့မယ် ဆိုပြီးအခန်းအပြင်ထွက်လိုက်တယ်၊ သတိရလို့သနပ်ခါးတုံးကိုယူပြီးတခါးဂျက်ထိုးတဲ့ဂွင်းကိုထုပစ်လိုက်တယ်၊၊ နောက်နေ့အေးအေးဆေးဆေး ဝင်လို့ရအောင်လေ။ ကျနော်လည်းရေမိုးချိုးပြီးရုံးကိုလစ်လာ လိုက်တယ်၊နှင်းးနှင်းကတော့အိပ်ရာ ကမထနိုင်တော့ဘူးအိပ်ပြီးကျန်ခဲ့တော့တယ် ညနေပြန်ရောက်တော့ သင်းသင်းမရိပ်မိအောင်နှင်းနှင်းကိုဆေးဝယ်ပေးလိုက်တယ်၊၊နောက်တနေ့နံနက်သင်းသင်းဈေးသွားချိန်ရောက်တော့နှင်းနှင်းက ထမင်းကြော်လေးထကြော်တော့ကျနော်နှင်းနှင်း နောက်ကနေဖက်ပြီးမွှေးမွှေး ပေးလိုက်တယ်နှင်းနှင်းက “ကိုကျော်ရယ်….ကျမတို့မသင့်တော်ပါဘူး” “ဘာလို့မသင့်တော်ရမှာလည်းနှင်းနှင်း” “ကိုကျော်တစိမ်းမဟုတ်ဘူးလေ..မမယောက်ျားဆိုတော့” “အော်နှင်းနှင်းကလဲ ခယ်မနှင့်ခဲအိုဆိုတာဒီလိုပဲ၊ကိုကျော်က နှင်းနှင်းကိုချစ်နေတာလေ၊” “မမသိသွားရင်မခက်ဘူးလား”။

သိသွားတော့လည်းကိုကျော်နှစ်ယောက်ပေါင်းမှာပေါ့ “ကိုကျော်ကလည်း မနှင်းကရပါ့မလား” “ရအောင်ကြံမှာပေါ့” “ကျမရှက်တယ်ကိုကျော်၊ အမယောက်ျားနှင့်ဖြစ်တာ” “အော် ဖြစ်ပြီးမှတော့ဘာလို့ရှက်နေရအုံးမှာလည်း” “ကျမနယ်ပြန်တော့မယ်ကိုကျော်” “မင်းအမဗိုက်ကြီးနှင့်ဘယ်လိုထားခဲ့မှာလည်းနေ့စေ့လစေ့ ဖြစ်နေပြီငါအလုပ်သွားတုန်းဗိုက်နာနေရင်ဒုက္ခမဟုတ်လား” “အင်း…ကျမဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းတောင်မသိဘူး”ဆိုရင်းမီးဖိုပေါ်ကထမင်းကြော်အိုးကိုချလိုက်တယ် “ကဲလာပါနှင်းရယ်”ဆိုပြီးနှင်းနှင်းအခန်ူထဲဆွဲခေါ်လိုက်တော့နှင်းနှင်းလည်းမထူးဇာတ်ခင်းကာပါလာတယ် “ကိုကျော်ကလည်းနေ့တိုင်းပဲလုပ်ချင်နေတာပဲလား” “နှင်းနှင်းကလည်း နင့်အမဗိုက်ကြီးကတည်းကငါ့မှာငတွနေတာလေ” “ကိုကျော်မငတ်ပါဘူး၊ကျမသိပါတယ်” “ဟင်းနှင်းနှင်းကဘယ်လို သိလဲ” “နေ့တိုင်းနီးပါးလောက်အသံကြားနေရတာ” “အဲဒါနင့်အမလီးစုပ်ပေးနေတာလေ”။

ငါ့မှာသူလီးစုပ်ပေးရုံနှင့် အားမရဘူး “ဒါဆို ဟိုတနေ့ကမမအော်သံကြားရတယ်” “ငါလည်းမနေလို့နင့်အမဖင်ကိုလိုးရတာဟ” ‘”ဟင် ကိုကျော် မမကဖင်းလည်းအလုပ်ခံတာလား” “သူလည်းအစောတုန်းကတော့မကြိုက်ဘူး၊နောက်နော့ကြိုက်လာတာပေါ့” “အမလေးကြောက်စရာကိုကိုကျော်ရယ်” “သူလည်းနင့်လိုပဲအစပိုင်းတုန်းကကြောက်တယ်နောက်ကျတော့ကောငွးမှန်းသိတော့ဖင်ကိုအမြ၏တန်းချခိုင်းတယ်” “ကိုကိုကျော်ကရောမရွံမရှာချတာပဲလား” “ရွံစရာလားကိူယ့်မိန်းမပဲသူကောင်အောင်ငါဆိုဖင်တောင်ယင်ပေးတာ” “မနေ့တုန်းကကိုကိုကျော်ယက်တုန်းကခံလို့ကောင်းတယ်၊ဒါပေမယ့်ဖင်ချခံမှာတော့ကြောက်တယ်” “ဒါဆိုနှင်းနှင်းကအဖုတ်ယက်ခံရတာကိုကြိုက်တယ်ပေါ့” “အင်း…တခါမှလည်းအဖုတ်အယက်မခံဘူးတော့တမျိုးပဲနောက်ပြီးကိုကိုကျော်အဖုတ်ယက်ပေးလို့သာကျမလည်းအလုပ်ခံလိုက်တာ” ‘”ကဲလာဒီနေ့ရှယ်ယက်ပေးမယ်”။

ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းအဖုတ်ကိုအထူးတလည်ရှယ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊မနေ့ကရုန်းနေလို့သိပ်မလွတ်လပ်ပေမယ်၊ဒီနေ့ကတော့ရှယ်ယက်လိုက်တယ်၊ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲယက်ရသေးတယ်၊နှင်းနှင်းကတအီးအီးတအားအားအော်ပြီးပြီးသွားတာ။”နှင်းနှင်းပြီးသွားပြီလား” “အင်းကိုကိုကျော်” “ကောင်းလား””ကောင်းတယ်” “ဒီလိုဆိုကိုကျော်လီးကိုစုပ်ပေးပါလား” “အင်းစုပ်ပေးပါ့မယ်”ဆိုပြီးစုပ်ပေးတယ်” စုပ်ပေးရင်းအားမရဘူးထင်ပါရဲ့ကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲပြီးသူ့ဘက်ကိုအတင်းကပ်တော့ကျနော်လည်းသဘောက်ပြီးအဆုံးနီးပါးဆောင့်ပေးသေးတယ်။ငါးမိနစ်လောက်အစုပ်ခံပြီးနှင်းနှင်းကိုကုတင်စောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးခံပြီးကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ကျနော်ကပြောလက်စစကားအတိုင်းနှင်းနှင်းဖင်ကုန်းပေးတော့နှင်းနှင်းအဖုတ်နှင့်ဖင်ကိုယက်ပေးသေးတယ်၊၊နှင်းနှင်းကဖင်ယက်ခံရတာပိုကြိုက်တယ်၊တဟင်းဟင်းအသံကိုထွက်လို့။

ဒီနေ့တော့ဖင်ကိုမချသေးဘူးအဖုတ်ကိုအီဆိမ့်နေအောင်ချမယ်ဆိုပြီးနောက်ကနေတဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တယ်၊၊လီးဝင်တာကိုလည်းအားမရဘူးထင်ပါရဲ့၊လက်ကိုနောက်ပြန်နှင့်ကျနော်ကိုဆွဲတယ်၊၊ကျနော်လည်းအားပြင်းပြင်းနှင့်ဆောက်လုပ်တာသိပ်မကြာဘူးဆယ်မိနစ်လောက်မှာသူပြီးသွားတယ်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းခါးကဆွဲပြီးငါးမိနစ်လောက်မှာပြီးသွားတယ်လေ၊၊နောက်တော့ကျနော်လည်းရေမိုးချိုးထမင်းကြော်စားပြီးရုံးသွားတယ်၊၊အလုပ်ကခွင်ရှိနေတာမို့မအားဘူး၊တနေ့ကိုသုံးယောက်လောက်ပဲပိုက်ဆံရှင်းထားတယ်၊အကွက်အချို့ကိုကျနော်ပြန်ကျူးတယ်၊အကွက်အချို့ကိုရဝတနှင့်ပေါင်းပြီးငွေထုတ်တယ်၊ဒါကြောင့်မို့ထက်ဖျားငွေသီးနေတာပေါ့ ကျနောနှင့်နှင်းနှင်းဟာသင်းသင်းမသိအောင်မနက်ပိုင်းကာမဆားငံရေအတူတူသောက်လာတာပုံစံမျိုးစုံသာမကဖင်ပါချလာနိုင်တယ်၊ဒါပေမယ့်သင်းသင်းကမွေးခါနီးဖြစ်လာတဲ့အခါ။

ဈေးမသွားနိုင်တော့ပဲနှင်းနှင်းကိုသာသွားခိုင်းတော့ တာကြောင့်ကျနော်လည်းငတ်လာတယ်၊၊ဒီတော့ညဘက်မှာသင်းသင်းအိပ်ချိန်မှင်းနှင်းအခန်းထဲအတင့်ရဲပြီးလုပ်တော့တယ်၊၊နှင်းနှင်းက” အာ….ကိုကိုကျော်မမသိသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မှာလည်းတဲ့ ကျနော်က”မကြားအောင်လုပ်မယ်”ဆိုပြီးတွယ်တယ်၊ပထမတော့သင်းသင်းမသိပေမယ့်နောက်တော့ရိပ်မိလာတယ်၊၊ လက်ပူးလက်ကြပ်မိအောင်ဖမ်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊တနေ့သူအိပ်ချောင်ယောင်ဆောင်နေတာကိုမသိဘူးဘဲနှင့်ကျနော်ကနှင်းနှင်းကိုလှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်လိုးနေတုန်းကျနော့်နောက်ကဝင်လာတာမသိဘူးလေ၊ကျနော်ကကိုယ်ရှူးကိုယ်တာပါတံခါးဂျက်ပေါက်ကိုပိတ်မရအောင်ထုခဲ့တာကိုး “ဧချာက်”သို့အသံကြားပြီးမီးလင်းလာတော့ကျနော်ရပ်လိုက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့သင်းသင်း”ဟင်..မမ” ကျနော်ကစိတ်မပူပါဘူးကျနော်မှာနိုင်ကွက်ရှိတယ်၊ကိုယ်တိုင်အလုပ်ပြီးငွေမရှာနိုင်တဲ့မိန်းမတေ့ပဲလေ။

ကိုကိုကျော်..ရှင်အကြံပက်စက်လှချည်လား….နှင်းနှင်းကတော့ငိုနေရှာတယ်” “ငါဘာအကြံပက်စက်လို့လဲ” “ရှင်လက်ပူးလက်ကြပ်မိနေတာတောင်မုံလာဥလုပ်ချင်သေးတယ်” “နှင်းနှင်း ညည်းကလည်းမိုက်လိုက်တာအေ”” “မမကျမသတ်လိုက်ပါမမ၊ကျမမှားပါတယ်” “မဟုတ်ဘူး၊ညည်းကအငယ်ကိုကိုကျော်မှာအပြစ်ရှိတာ” “ဟ ငါကနင့်ကိုမလိုးရလို့နင့်နင့်ညီမကိုလိုးတာ ငါ့အပြစ်လား” “ရှင်လူယုတ်မာ ၊ရှင်ကျမဗိုက်မကြီးခင်ကရှင်ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ်ကျမခံခဲ့တာ၊ကျမဗိုက်ကြီးတဲ့ခဏလေးတောင်မစောင်နိုင်ဘူးလား”အေးလေငါအကြာကြီး မစောင့်နိုင်ဘူးမင်းကလေးမွေးပြီးတော့လည်းတစ်လခွဲနှစ်လစောင့်နေရအုံးမှာ၊ “မမရယ် ကျမကိုသာသတ်လိုက်ပါကျမမှာအပြစ်ရှိပါတယ် “ညည်းလိုအပျိုမပြောနှင့်ငါလို့ဗိုက်ကြီးနေတဲ့သူတောင်မရရအောင်လိုးသေးတာ၊ညည်းကအိမ်ထောင်ကျပြီးသားသူ တွေရဲ့ဆွဲဆောင်မှု့ဘယ်ခံနိုင်မလဲ”။

ကိုကိုကျော် ရှင်သာလူယုတ်မာခွေးကျင့်ခွေးကြံကြံတယ် “အေးငါဟာခွေးမဟုတ်ဘူး၊နွားသိရဲ့လားနွားဟ” “နွားတစ်ကောင်လိုကျင့်ပြီးညည်းတို့တအိမ်သားလုံးကိုထောင်နှုတ်ခမ်းလမ်းလျောက်ပြီးရှာကျွေးနေတာ” “ကျမရှင်နှင့်မပေါင်းနိုင်ဘူး” “မပေါင်းရင်လည်းနေလေ၊နင်တို့ထွက်သွား၊နင်တို့တစ်မိသားစုလုံးငတ်လိမ့်မယ်” “ဟုတ်ပါတယ်မမရယ်..မောင်လေးတွေညီမလေးတွေကိုကြည့်ပါဦး”ဆိုတော့သင်းသင်းကချာကနဲထွက်သွားပြီးသူ့အခန်ူထဲဝင်ငိုနေတော့တယ်၊၊ကျနော်လည်း”နှင်းနှင်းခဏနေအုံးဆိုပြီးသင်းသင်းအခန်းထဲလိုက်သွားတယ်။နှင်းနှင်းလည်းငိုကျန်ခဲ့တယ်၊၊သင်းသင်းအခန်းရောက်တော့သင်းသင်းကိုဖက်လိုက်ပြီးသင်းသင်းကို”မငိုပါနှင်းသင်းသင်းကိုယ်ကို့သားသမီးလေးဗိုက်ထဲမှာစိတ်ညစ်နေရလိမ့်မယ်၊” “သွား ရှင်ကျမအနားမလာနဲ့” “သင်းသင်း နေ့စေ့လစေ့ကြီးကွာမငိုပါနှင့်တော်ကြာခေါင်းကိုက်စွဲသွားပါ့မယ်” “စွဲစွဲ ..ရှင်ကျမအပေါ်သစ္စာဖောက်ရက်တယ်”။

သစ္စာဖောက်တာမဟုတ်ရပါဘူး၊ ကိုယ်တကယ်မနေနိုင်လို့ပါ “ရှင်မနေနိုင်တာကဘာအရေးလည်း…..ကျမညီမလေးဘဝပျက်ပြီ” “ငါမင်းတို့မိသားစုအားလုံးကိုစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်” “ရှင်မစောင့်ရှောက်လို့လဲမရဘူး၊ကျမတို့တစ်မိသားစုလုံးဒုက္ခရောက်ကုန်မှာပေါ့၊အဖေကဒုက္ခိတကလေးတွေကအရွယ်မရောက်သေးဘူး” “အေးပါငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊မင်းရောနှင်းနှင်းရောငါစောင့်ရှောက်ပြီးမင်းတို့မိဘနှင့်မောင်နှတွေကိုငါ့မိသားစုလိုစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်” “ရှင်တကယ်လား” “အော်အရင်ကလည်းထောက်ပံ့နေတာပဲအခုလည်းဘာထူးမှာလည်းအခုလည်းထောင်ပံ့နေတာပဲလေ၊နောက်မင်းမိဘအိမ်ကိုတိုက်သစ်ဖြစ်အောင်ငါပြန်ဆောက်ပေးပါ့မယ်”သင်းသင်းလည်းကျေနပ်သွားတယ်”နောက်မှခလေးအမေဖြစ်သွားမှကျမကိုပစ်မသွားနှင့်” “အေးပါကွာ၊မငိုနှင့်တော့အိပ်တော့နှော်” “ရှင်ကဘယ်သွားမလို့လည်းဟိုဘက်မင်းညီမငိုနေတယ်ခဏချော့ပြီးပြန်လာခဲ့မယ်”။

“ကျမကညီမလေးကိုမျက်နှာပူတယ်” “နှင်းနှင်းလည်းအဲလိုဖြစ်နေမှာတော်ကြာစိတ်ညစ်ပြီးမတော်တရော်လုပ်သွားမှာစိုးလို့” “ကျမမျက်နှာပူတယ်ရှင်ဘာသာရှင်သွားပြီးပြော” ကျနော်လည်းဗိုလ်တိုက်ချွန်းထုံးနှလုံးမူပြီးနှင်းနှင်းအခန်းကူးလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်လည်းသင်းသင်းနှင့်ပြေလည်သွားပြီဆိုတော့နှင်းနှင်းအခန်းဘက်ကူးရပြန်တယ်၊၊နှင်းနှင်းကကျနော်နှင့်သင်းသင်းပြောနေတာကိုကြားပြီးဖြစ်နေတယ်၊၊ “ကိုကိုကျော်မမနှင့်အဆင်ပြေသွားပြီလား” “ပြေသွားပြီလေ၊အခုတော့နှင်းနှင်းနှင့်လည်းတရားဝင်နေလို့ရသွားပြီ၊နှင်းနှင်းတို့အိမ်ကိုလည်းပြန်ဆောက်ပေးမှာ” “ဝမ်းသာပါတယ်ကိုကိုကျော်အဖေတို့လည်းအေးအေးချမ်းချမ်းနေရပြီပေါ့” “ကဲပါဒီလိုဆိုပြန်စရအောင်” “ကိုကိုကျော်ဒီနေ့တော့နားလိုက်၊မမနားသွားနေလိုက်သူဝမ်းနည်းနေမယ်”ကျနော်လည်းသင်းသင်းဆီပြန်သွားပြီးအိပ်ရတာကြောင့်သင်းသင်းလည်းဝမ်းသာနေတယ်။

နောက်ရက်တွေမှာ သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့တစ်ယောင်နှင့်တစ်ယောက်မျက်နှာမဆိုသ်ကြဘူး၊နှင်းနှင်းကသူချက်ပြုတ်စရာရှိချက်ပြုတ်ပြီးသူ့အခန်းထဲဝင်နေတာပေါ့၊၊သင်းလည်းစားစရာရှိသွားစားသွားစားပြီးသူလည်းသူ့အခန်းဝင်တယ်၊၊ကျနော်ကတော့ညကျတော့အခန်းကူးရတာပေါ့၊၊သင်းသင်းကအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပေါ့ ဒီလိုနှင့်ကျနော်အလုပ်သွားနေတုန်းသင်းသင်းဗီုက်နာလာတာပေါ့၊၊သင်းသင်းကနှင်းနှင်းကိုမခေါ်လို့မရတော့ခေါ်ရတော့တယ်။သွေးရင်းချာတွေဆိုတော့လည်းနှင်းနှင်းလည်းပြာတိပြာရာဖြစ်ပြီးကျနော်ကိုဖုန်းခေါ်ပြီးအကျိူးအကြောင်းဖုန်းဆက်ပြောကာဆေးရုံသွားကြတယ်၊၊ကျမော်လည်းအလုပ်ကဖြတ်မရတော့ညနေမှရောက်ဖြစ်တယ်၊၊သင်းသင်းကမမွေးနိုင်တော့အရေးပေါ်ခွဲမွေးရတာပေါ့၊၊သွေးလိုတော့လည်းနှင်းနှင်းဆီကယူရတယ်၊၊ဆေးရုံစောသ့်တော့လည်းနှင်းနှင်းပဲစောင့်ရတာပေါ့။သေးချေးကအစအားလုံးလုပ်ပေးရတာပေါ့၊၊

ကလေးအတွက်လည်းနှင်းနှင်းကပဲလုပ်ပေးရရှာတယ်၊၊သင်းသင်းကဗိုက်ခွဲထားတော့သိပ်မလုပ်နိုင်ဘူး၊ဆေးရုံမှာချုပ်ရိုးဖြေပြီးတဲ့အထိနေပြီတော့ဆေးရုံကဆင်းလာရတယ်၊၊သင်းသင်းဗိုက်ခွဲနေရာကအနာမကျက်တော့အိမ်မှာလဲလျာင်းနေရတယ်။နှင်းနှင်းကလည်းသူ့တူလေးကိုချစ်မှချစ် ညတိုင်းခလေးအသံကြားရင်လာလာလုပ်ပေးရတယ်၊၊ကျနော်လည်းသင်းသင်းအနားအိပ်နေရပေမယ့်ကုတင်ကြပ်လို့အိပ်ရအဆင်မပြေသလိုတစ်ခါတဘေနှင်းနှင်းအိပ်ပျော်နေရင်ခလေးငိုသံသိပ်မကြားရတော့သင်းသင်းကိုပြောပြီးအခန်းအလယ်ကာထားတဲ့အထပ်သားနံရံကိုဖျက်လိုက်ရတယ် ပြီးတော့နှင်းနှင်းကုတင်ကိုပူးပြီးနှင်းနှင်းကိုကျနော်ဘေးအိပ်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊ကျနော်အကြံကတော့ကွက်တိပဲ။ဒါပေမယ့်နှင်းနှင်းကိုလိုးမယ်ဆိုတော့ငြင်းတယ်၊၊ “အာကိုကိုကျော် မလုပ်ပါနှင့်အမရှိတယ်” သင်းသင်းကဗိုက်ခွဲဒဏ်ရာရှိနေလို့စောင်းအိပ်မရဘူးလေ ပက်လက်ကလေးနှင့်နေရတယ်။

ကိုကျော်ရှင်ဟာလေကျမရှေ့မှာနေပြီးကျမညီမကိုလုပ်ချင်နေပါလား၊သွားအပြင်မှာသွားလုပ် “အေးရှေ့မှာဘုရားခန်းဖြစ်နေတယ်မဖြစ်ဘူး” “ရှင်အဲလောက်မှအရှက်မရှိရင်တော့ကျမတို့ညီအမလည်း တယောက်ရှေ့တယောက်လုပ်ခံနေတာအရှက်မရှိထိုင်ကြည်နေရရင်ရှင်လည်းအရှက်မရှိနှင်းနှင်းစောက်ပတ်သာယက်ပြီးမှလုပ်၊နှင်းနှင်းနင်လည်းအယက်မခံရရင်မခံနှင့်” “ကဲကိုကိုကျော် မမပြောတာနှော်ရှင်လုပ်ရဲရင်လုပ်ပေါ့ “ငါက..နှစ်ယောက်လုံးယက်ပေးဖူးတယ်မလုပ်ရဲစရာမရှိဘူး” “ကိုကျော်…ရှင်ကတော့လေ၊နှင်းနှင်းညီမလေးညည်းအယက်သာခံလိုက်တော့အဲလောက်အရှက်မရှိတာလုပ်ပါစေငါလည်းကြည့်နေမယ်” “ဒီယုန်မြင်လို့ဒီခြုံထွင်တဲ့ကျနော်ဘယ်ရှက်မလဲ၊လင်မယားတွေချည်းလုပ်တာဘယ်သူသိတာမှတ်လို့။ ကျနော်ကသင်းသင်းတစ်ယောက်ကကြည့်မယ်ဆိုတာကြောင့်စိတ်ပိုလှုပ်ရှားရသလိုနှင်းနှင်းလည်းကျနော့်လိုပင်ဖြစ်နေသည်၊၊

ထို့ကြောင့်”သင်းသင်း..မိန်းမမင့်ကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်းကြည့်ပေါ့ကွာ၊မင်းစိတ်ပါလာတယ်ဆိုရင်လည်းနောက်များမှပေါ့၊ဆုပြီးသင်းသင်းကိုယ်အားခေါင်းအုံးကျောမှီပေးလိုက်သည်”၊ဒါနှင့်ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းအား “နှင်းနှင်းရေအင်္ကျီလေးချွတ်ကွာ” “အာ ကိုကိုကျော်ကလည်း” “ညီမ ဘာမှရှက်မနေနှင့်နှင့်ချွတ်သာပေးလိုက်” နှင်းနှင်းလည်းအဝတ်အစားတွေချွတ်ပစ်လိုက်တော့ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းနို့ကိုစို့ပေးပြီး နောက်နှင်းနှင်းပေါင်ကြားဝင်ကာသင်းသင်း တစ်ယောက်စိတ်ပါလာအောင်တမင်ပင်အထူး ယက်ပေးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်းပထမတော့အသံမထွက်ပေမယ့်နောက်တော့အသံကလေးထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်ကဖင်ကိုနှိုက်ပြီးအစေ့ကိုသေသေချာချာစုပ်ပေးသည်၊၊နှင်းနှင်းမှာမျက်စိမှိတ်ပြီး သူ့အမကိုမေ့ကာတရှီးရှီးအော်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်းအမှန်အကန်စိတ်ပါလာပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်စုပ်ပေးရာနှင်းနှင်း တစ်ယောက်ပြီးသွားလေသည်၊၊

ကျနော်လည်းရပ်လိုက် ပြီးနှင်းနှင်းအား”နှင်းနှင်းရေကိုကျော်လီးစုပ်ပေးဦးနော်ပြောပြောပြီးသင်းသင်းဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီးသင်းသင်းနှုတ်ခမ်းနမ်းလျက်” ကိုကျော်လည်သင်းသင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ” ဟုပြောလိုက်ကာ နှင်းနှင်းအားလီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။သင်းသင်းလည်းအလိုးမခံရတာကြာင်္ပြ မို့စိတ်ကလေးပါလာပြီးမျက်လုံကလေးတောငအရောင်လက်လာသည်၊၊ကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုတနှင်းနှင်းလီးစုပ်သည်အား ခံယူကြီးနှင်းနှင်းအားလိုးရန်ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်အိပ်စေပြီးလိုးလိုက်သည်၊၊နှင်းနှင်း လည်းမရှက်တော့ပြီမို့အော်ညည်းကာခံလေသည်၊၊ကျနော်လည်းသားလေးနိုးသွားမည်စိုရိမ်ပြီးအရမ်းမဆောင့်ရဲပါ၊၊ဆယ်မိနစ်ခန့်ဆောင့်လိုက်ကာာခဏမျှရပ်လျက်နှင်းနှင်းအား လီးပြန်စုပ်စေသည်၊ သင်းသင်းလည်းအံ့ဩစွာကြည့်နေသည်၊၊ နှင်းနှင်းလီးစုပ်ပြီးသင်းသင်းဘက်လှည့်ကာ လီးအားမျက်နှာနားကပ်ပေးလိုက်ရာ သင်းသင်းကလက်နှင့်ပုတ်ပြီး “မစုပ်ချင်ပါဘူး”။

လုပ်ပါကွာမိန်းမကလည်း “အာအခုမီးတွင်းထဲမှာမလုပ်ပေးဘူး”ဟုဆိုသဖြင့်ကျနော်လည်းဆက်ပြီးမတိုက်တွန်းတော့ပါ၊၊ နှင်းနှင်းကိုသာကုန်းခိုင်းပြီးတွယ်လေသည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်းညည်းသံများပေးကာ ခံလေသည်၊၊ကျနော်တောင်သံလည်း တဖြေးဖြေးထွက်လာသဖြင့်သင်းသင်းက “ကလေးနိုးသွားမယ်ဖြေးဖြေးလုပ်” ဟုပြောသဖြင့်ကျနော့်မှာအရှိန်လျှော့ချပြီး လုပ်ရလေသည်၊၊သုတ်ထိန်းပြီးလုပ်သဖြင့်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်တွင်နှင်းနှင်းပြီးသွားသည်၊၊ ကျနော်လည်းနောက်ထပ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်ဆက်လုပ်လိုက်ပြီးသုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်၊၊ သင်းသင်းကသူ့ညီမအား”နှင်းနှင်း နင်ကတော်တော်ခံနိုင်တာပဲ” “အာ…မမကလည်း” “ငါသာအဲလောက်ကြာရင်ကျိမ်းစပ်နေတော့မှာ” “ကိုကျော်ကလည်းတော်တော်ကိုလုပ်နိုင်နိုင်တယ်အိမ်ထောင်သက်ကြာလေတဏှာကကြီးလေ” “သင်းသင်း ..နင်လည်းအရင်တုန်းကကြာကြာလိုးမှကြိုက်တယ်ဆို” “ဟီးဟီး..မမကအဲလိုပြောလို့လားကိုကျော်ရဲ့”။

“ဟေ့..နှင်းနှင်းတော်ပြီ၊တော်ကြာခလေးနိုးလာလို့” “ကိုကိုကျော် မမရှက်သွားပြီ” “ဟာဒီကောင်မလေးတော့၊ အဝတ်အစားတွေဝတ်လိုက်ဦး” ဆိုသဖြင့်ကျနော်တို့လည်းအဝတ်အစား ဝတ်လိုက်ပြီး၊သင်းသင်းကိုအိပ်ရာ ပေါ်ပြန်သိပ်လိုက်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်၊၊ နောင်နေ့တွေမှာတော့သင်းသင်း အနာလည်းကျက်လာပြီးလမ်းလျောက်လာ နိုင်သည်။ကျနော်နှင့်နှင်းနှင်း လိုးကြပြီဆိုလျှင်သင်းသင်းကအပြင်ဘက်ထွက်ကာတီဗီကြည့်ပြီးရှောင်နေလေ့ရှိသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှစ်ယောက်တွဲလိုးချင်သော ဆန္ဒရှိနေသော်လည်းဆန္ဒမပြည့်သေးချေ၊၊ သို့သော်မကြာမှီလေးဆယ့်ငါးရက်လည်း ပြည့်တော့မည်၊၊ ကျနော်အလုပ်မှာဆယ်သိန်းရပ်ကွက်ပြီးစီးပြီး တခြားမြို့နယ်ဘက်ရွှေ့ရပြီးရာထူးလည်း တိုးကာဦးစီးအရာရှိပင်ဖြစ်လာသည်၊၊ သင်းသင်းတို့အိမ်ကိုလည်းပြင်ဆောက်ရန်စီမံရသည်၊၊သင်းသင်းမှာညီမဖြစ်သူအတွက်လက်ဝတ်လက်စားများဆင်ပေးရန်ပူဆာသဖြင့်ကျနော်လည်းဝယ်ပေးရလေသည်၊၊

အိမ်ဆောက်ရန်အတွက်ဆယ်သိန်း ရပ်ကွက်မှမြေအချို့ကိုပါရောင်းထုတ်လိုက်ပြီး တချို့ကိုချန်ထားပြီးယုခုလုပ်ရသော ရပ်ကွက်တွင်လုပ်ပိုင်ခွင့်ပိုရလာသည်၊၊ ထို့ကြောင့်မယားနှစ်ယောက်အပြင်သူတို့မိဘများကိုပင်ကောင်းစွာ ထားနိုင်လေသည်၊၊ သင်းသင်းကခလေးမွေးပြီး လေးဆယ့်ငါးရက်ကျော်လာ တော့ကျနော့်ကိုပိုချွဲလာတယ်။ ကျနော်လည်းသိနေတယ်လေ။ ဒါကြောင့်နှင်းနှင်းကိုအိမ်ရှေ့ခန်း ဗီဒီယိုကြည့်ခိုင်းထားပြီး မိနစ်သုံးဆယ်လောက်မှဝင်လာ ဖို့ပြောလိုက်ရတယ်၊၊ နှင်းနှင်းကစည်းရုံးရတာပိုလွယ်တယ်၊ သူကငယ်သေးတာကိုး။သူက ကျနော်နှင့်သူ့အမလိုးတာလည်း မမြင်ဖူးတော့မြင်လည်းမြင်ဖူးချင်တယ်လေ။ ဒါကြောင့်မို့ကျနောပြောတဲ့အစီအစဉ်ကိုလက်ခံလိုက်တယ်၊၊ကျနော်လည်းသင်းသင်း ဘေးနားကပ်ပြီးခဏအိပ်နေတာပေါ့၊၊ သင်းသင်းက ခလေးနို့တိုက်ပြီးကျနော့်ဘက်လှည့်လာတယ်၊၊”ကိုကျော်နှင်းနှင်းရော” “အိမ်ရှေ့မှာဇာတ်လမ်းကောင်းလို့ကြည့်နေတယ်” ။

“အင်းညီမလေးရှေ့ဆိုနည်းနည်းရှက်လို့၊ ညီမလေးကိုပြောထားလား ဒီနေ့ကျမနှင့်လုပ်မယ်လို့” “မပြောထားပါဘူး” “သူဝင်လာရင်ကောဘယ်လိုလုပ်မှာတုန်း” “ဝင်လာရင် ငါမှုတ်ခိုင်းလိုက်မယ်” “အာရှက်စရာကြီး” “ဘာလဲသင်းသင်းကမှုတ်ပေးချင်လို့လား” “အင်းးးဒီကအရမ်းလွမ်းနေတာ၊ကိုကျော်နှင့်ညီမလေးတို့ လုပ်နေတာကိုမြင်ရတာနှင့် စိတ်ထဲမှာအရမ်းဖြစ်နေတာ” “ဒါများအစောကြီးကတည်းကအာသာဖြေလေးလီးစုပ်ပေးရင်ရသားနှင့်” “ညီမလေးရှေ့ကျတော့ရှက်နေတာပေါ့” “နောက်တော့ရိုးသွားမှာပါသင်းသင်းရယ်” “နောက်တော့တစ်မျိုးပေါ့” “နှင်းနှင်းကိုလီးစုပ်ခိုင်းရင်ကောင်းမလား” “အခုတော့မခေါ်နှင့်ဦး၊နောက်မှခေါ် ဒီကလည်းစုပ်ပေးချင်သေးတာ” “အေးပါ၊ကဲစရအောင်ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ်” “အင်းဒီကလည်းအရမ်းခံချင်နေတာ” ကျနော်လည်းသင်းသင်းကို ရှယ်မှုတ်ပေးလိုက်တယ်၊မလုပ်ရတာကြာပြီမို့လားမသိဘူး အရမ်းကိုဖီးဖြစ်နေတယ်၊၊

အရည်တွေလည်း ထွက်လိုက်တာမနည်းဘူးစအိုဝအထိစိုရွှဲနေ အသံကလည်းအရမ်းထွက်လာတယ်၊ခလေးက အအိပ်မက်တဲ့ကလေးမို့လို့သာမနိုးတာ တအီးအီးတအားအားနှင့်ဗျ၊၊ကျနော်လည်း အရည်တွေကိုတော့မြိုမချရဲသေးဘူး ဘာလို့လည်းဆိုတော့သူကခလေး မွေးထားတာမကြာသေးလို့။သူက ဘယ်လောက်တောင်ဖီလ်းဖြစ်လဲဆိုဖီလ်း စေ့ကိုသုံးမိနစ်လောက်စုပ်ပေးရုံနှင့်ပြီးသွားတယ်၊၊ကျနော်ကဒီနေ့သင်းသင်းကိုဆွဲပြီးနှင်းနှင်းကိုပါဆက်ဆွဲမှာဆိုတော့ဆေးလေးသောက်ထား တယ်။နဂိုကတည်းကကြာတတ်သူဆိုတော့ဆေးများသောက်ထားရင်ဘယ်လိုနေမယ်တော့မသိဘူး။ အဲသင်းသင်းပြီးသွားတော့သင်းသင်း ကိုလီးစုပ်ခိုင်းလိုက်တယ်၊၊သင်းသင်းက လည်းငတ်နေတာဆိုတော့စုပ်ချက်က ပြင်းသလား မမေးနှင့်တချက်တချက်စုပ်တာ ကလွတ်သွားရင် “ပလွတ် ပလွတ်ဆိုတဲ့အသံကိုထွက်နေတာ ကျနော်လည်းသူ့စုပ်ချက်ကြောင့် ကျင်ကနဲကျင်ကနဲကိုခံစားနေရတယ်။

ကျနော်လည်းငါးမိနစ်လောက်ပဲအစုပ်ခံပြီး သင်းသင်းကိုလိုးဖို့လုပ်တယ်၊၊သင်းသင်း ကိုသိပ်မကြမ်းရဲသေးတာကြောင့် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲလုပ်တာ၊၊သင်းသင်း အဖုတ်ဟာတင်းပြည့်နေတာပဲဗျာ။ကလေး မွေးထားပေမယ့်ဗိုက်ခွဲမွေးတာကြောင့်မူလ ပုံစံပျက်မသွားဘူးလေ။ပြီးတော့မလုပ်ရတာ လဲနှစ်လသုံးလလောက်မို့လားမသိဘူး။နောက်ပြီးမိန်းမတွေအရမ်း လိုချင်လာရင်ပိုပြီးကျပ်ထုပ်နေလေ့ရှိတာကိုး၊၊ လိုးချက်တိုင်းစီးကျပ်နေတာဗျာလီးများ အပြင်ထွက်လာရင် “ပလွတ်ပလွတ်”အသံထွက် ကျနော့်ဆောင့်ချက်ကလည်း”တဖွတ်ဖွတ် သင်းသင်းကလည်း”တအားအားတရှီးရှီးနှင့်ပေါ့ဗျာ သင်းသင်းက”ကိုကျော်မြန်မြန်လုပ်” အားးးကျမပြီးတော့မယ်..မြန်မြန်လေးလုပ်… အား လို့အော်နေခိုက်နှင်းနှင်းကဝင်လာတယ်၊ ကျနော်ကတချက်လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြောင့်ရပ်သလိုဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ဒီအချိန်ရောက်မှနှင်းနှင်းလည်းမရှက်နိုင်တော့ပဲ “ကိုကျော်မရပ်နှင့်မြန်မြန်” “အားးးး” “ကျမပြီးတော့မယ်လုပ်လုပ်” အီး”တဲ့ကျနော်လည်းအရှိန်တင်းပြီး တဗြောင်းဗြောင်းဆွဲလိုက်တာ သုံးမိနစ်လောက်ကြာသွားချိန်မှာ “အီးးးးးးး”ဆိုပြီးသံရှည်ဆွဲပြီးပြီးသွားတယ်” အားးး…ရှီးကောင်းလိုက်တာကို ကျော်ရယ်”တဲ့သင်းသင်းပြီးသွား ပေမယ့်ကျနော်ကတော့ဆေးအစွမ်းကြောင့်လားမသိဖြုန်တောင်မဖြုန်သေးဘူး နောက်ဆက်တွဲကကျန်သေးတယ်လေ……ပြီးပါပြီ။

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*