အကောင်းဆုံးဘဲ မမရီ

အကောင်းဆုံးဘဲ မမရီ  (စ/ဆုံး)

ဂျွတ်…” ” အ….” ” ဖြောင်း….” ” ဝုန်း…အမလေး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ” ဟင်….သွေးတွေ…” မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။

” ထိုင်….ထိုင်လိုက်….အတာ….” ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို သူကလှမ်းပြီး ယူလိုက်ပါတယ်။ ရေပုံးထဲမှာတော့ ရေကနည်းနည်းပဲရှိပါတယ်။ မမရီက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲပြီး လှန်တင်လိုက်ရာက ထိထားတဲ့ ပေါင်ရင်းနေရာကို ရေပုံးထဲမှာ ကျန်တဲ့ရေနဲ့ သူ့လက်ခုပ်လေးနဲ့ ယူယူပြီး ဆေးလိုက်ပါတယ်။ သစ်သားစက ပေါင်ရင်းမှာ ထိုးမိသွားပြီး အသားကို စပါးလုံးတစ်ထောက်လောက် မြုပ်သွားတာဖြစ်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒဏ်ရာမှာ သစ်သားစတော့ ကျန်ခဲ့တာ မရှိပါဘူး။ ရေဆေးပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ သူယူလာတဲ့ ပုလင်းလေးထဲက ဆေးရည် သုံးလေးစက်ကို လောင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ ” အား….စပ်တယ်….ရှီး….ဟူး….” မမရီကလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ချွန်ပြီး အနာနေရာကို လေနဲ့မှုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူက အခန်းထဲပြန်ဝင် သွားပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့လက်ထဲမှာ အဝတ်စတစ်ခုပါလာတာတွေ့လိုက်ရပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အနားလည်းရောက်ရော ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက အဝတ်စကို ဖြဲပြီး အနာကို ပတ်တီးစည်းပေးပါတယ်။

အဲဒီနောက်တော့ သူကပဲ ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီး အိမ်ကိုလိုက်ပို့တဲ့အပြင် အတွင်းခန်းလေးထဲအထိ လိုက်လာပြီး အခန်းလေးထဲက တန်းမှာရှိနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အကျ ႌ နဲ့ ပုဆိုးကို ယူကာ ကျွန်တော့်ကို အဝတ်လဲပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့…. ” ကဲ….အတာ လှဲနေလိုက်….လာ…” ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီးထိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အနာက နာနေတာကြောင့် အိပ်ယာထဲလှဲပြီးနေလိုက်ပါတယ်။ ” အိပ်ချင် အိပ်လိုက်အတာ….အိပ်ပျော်သွားတော့ အနာသက်သာတာပေါ့….မမ ညနေကျ တခါလာပြီး ဆေးထည့် ပေးဦးမယ်…” ” ဟုတ်ကဲ့….” ” ဒါဆို မမ ပြန်လိုက်ဦးမယ်…” ဆိုပြီး မမရီဟာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်။ မမရီတို့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က အိမ်နီးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်ပြီး မမရီတို့အိမ်မှာက မမရီနဲ့ သူ့အမေ အရီးလေးတို့ သား အမိနှစ်ယောက်ထဲရှိပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အဖွားလေးတို့ နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိပါတယ်။ မမရီတို့ အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုဖြစ်နေပြီး မိသားစုတွေလို နေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ယောက်ျားသားမရှိတဲ့ မမရီ တို့အိမ်က ထင်းခွဲ၊ ရေခပ် အလုပ်တွေကို ကျွန်တော်က ကြုံရင်ကြုံသလို ဝင်ပြီးလုပ်ပေးသလို မမရီကလည်း အဖွားလေးရဲ့ မီးဖိုချောင်ကိစ္စတွေကို မကြာခဏဆိုသလိုဝင်ပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရုံမျှမကဘဲ တခါတရံ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားအ ဟောင်းတွေကိုပင် ဆွဲပြီးလျှော်ပေးသွားပါသေးတယ်။ အခုလည်း ကျွန်တော်က မမရီတို့အိမ်က မီးဖိုဆောင်ထဲက သုံးရေအိုး ထဲကို ရေခပ်ပြီးထည့်ပေးရာက ကြမ်းပေါက်ကျွံကျခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော့်ဆီကနေ မမရီပြန်သွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူတို့အိမ်ဖက်က တဒုံးဒုံးထုသံကြားလိုက်ရပါတယ်။ စောစောက ကျွန်တော်ကျွံကျခဲ့တဲ့ အပေါက်ကို ပြန်ပြီးဖာထေးပြုပြင်နေ တာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ မိန်းမသားချည်းပဲ နေတဲ့အိမ်ဆိုတော့လည်း တော်ရုံတန်ရုံကိစ္စတွေကို သူတို့ဟာ သူတို့ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေကြတဲ့ သဘောပါပဲ။ အဲဒီနေ့ကနေစပြီး မမရီဟာ နေ့တိုင်း ကျွန်တော့် အနာကို လာပြီးဖန်ရေဆေးပေးရင်း ဆေးထည့် ပေးပါတယ်။ ဆေးက ဟိုစပ်တဲ့ ဆေးအရည်မဟုတ်တော့ဘဲ ပရုပ်ဆီလိုဟာမျိုးဖြစ်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ပရုပ်ဆီတော့ မဟုတ် ပါဘူး။ မမရီ ဆေးလာထည့်ပေးရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပေါင်ရင်းမှ အနာကို ဖန်ရည်ဆေးပေးခြင်း၊ ဆေးထည့် ပေးခြင်းတွေလုပ်တာဆိုတော့ ပထမ တစ်ရက်ကတော့ အနာက နာနေတော့ သတိမပြုမိဘဲ နောက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှက် လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ မမရီ၏ မျက်နှာကိုပင် ကောင်းစွာမကြည့်ဝံ့တော့ပါ။ ကျွန်တော့်အနေနှင့် ရှက်မည်ဆိုကလည်း ရှက်စရာပင်။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ (၁၄)နှစ်သားရှိပြီမို့ လူပျိုပေါက် အ ရွယ်ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ယောက်ျားအင်္ဂါကြီးကလည်း မသေးတော့ပါ။ လုံးပတ်ကို တပတ်လည်တိုင်းကြည့်ရင် လေးလက်မ ခွဲလောက်ရှိပြီး အရှည်က ငါးလက်မခွဲလောက်ရှိပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း စံရွှေ အတင်းတိုင်းလို့ သိထားရ တာပါ။

သူ့အဒေါ်က စက်ချုပ်တော့ သူတို့အိမ်မှာ ပေကြိုးလေးရှိတယ်လေ။ အဲဒါ ကျွန်တော်သွားဆော့တုန်း လူကြီးတွေ အလစ်မှာ အတင်းတိုင်းပေးလိုက်တာပါ။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံက အမွှေးနုလေးတွေကလည်း ခပ်ရေးရေးပေါက်နေကြ ပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လေးရက်မြောက်နေ့မှာတော့ အနာကလည်း အတော်လေးသက်သာပြီး ပျောက်သလောက်ဖြစ်ကာ ကောင်းစွာ ဆော့ကစားနေနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ညနေပိုင်းတွင်တော့ မမရီဟာ ထုံးစံအတိုင်း ဆေးထည့်ပေးရန်အတွက် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာခဲ့ပါသည်။

” အတာရေ….မင်း အဖွားလေးကော မမြင်ပါလား….ဘယ်သွားသလဲ….” ” စောစောကမှ ထွက်သွားတာ မမရီ….ဘယ်လဲတော့ မသိဘူး….” ” မမရီ မင်းအနာ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ ဆေးယူလာတယ်….လာ လာ….ဆေးလိမ်းရအောင်….” ဟူ၍ ခေါ်သဖြင့် ကျွန်တော့်အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ သူက ကျွန်တော့်နောက်ကနေဝင်ပြီး လိုက်ပါလာပါ တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်ကိုလှဲလိုက်ရော မမရီက ကျွန်တော်လှဲနေရာဘေးမှာ ဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ” ကဲ….ငါ့မောင် မင်းပုဆိုးလှန်လိုက်စမ်း….မမ ဆေးလိမ်းပေးမယ်….”

ကျွန်တော်လည်း အကျင့်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ပြီးမရှက်တော့တာမို့ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပုဆိုးကို လှန်ပေးလိုက်ရာ မမရီက ကျွန်တော့်၏ ပေါင်ရင်းမှ ကျက်လုပြီဖြစ်သော အနာအား ပွတ်ခါသပ်ခါ ဆေးလိမ်းပေးနေပါတော့သည်။ ထိုသို့ ဆေး လိမ်းပေးနေစဉ် မမရီ၏ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်ရာ မမရီ၏ မျက်နှာမှာ ခါတိုင်းကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ သွေးရောင်းများ လွှမ်းလျက် မျက်လုံးများမှာလည်း ပိုမို၍ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ ဆေးလိမ်းပေးနေသော လက်က ပေါင် ရင်းတွင် ပွတ်သပ်လိမ်းနေရင်းက ကျွန်တော်၏ ရွှေပန်းကြီးနှင့် မထိတထိဖြစ်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ကျွန်တော့်မှာ ရင်ထဲက ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော့်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်လှုပ်ကာ ထောင်လာပါတော့သည်။ မမရီလည်း ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်နေရင်းက လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

” ဟင်း….ကြည့်စမ်း….မင်းဟာ လူပျိုတောင်ဖြစ်နေပါပေါ့လား….မင်း ဥစ္စာကြီးက နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး….မမ လက်နဲ့ ဆုတ်ကြည့်တာ လက်တဆုတ်စာတောင် ကောင်းကောင်းမမှီဘူး….ဟင်း….အရင်းမှာလည်း အမွှေးနုလေးတွေ တောင် ပေါက်နေပြီပဲ….မောင်လေး….” ထိုသို့ပြောကာ မမရီက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို အားရပါးရ ဆုတ်နယ်လိုက် ဂွေးအုအား မ ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေပြီး တံတွေးတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို အိမ်ရှေ့ဆီမှ အဖွားလေး၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

” လူလေး….အတာ….အိပ်ပြီလားကွယ့်….” အဖွားလေး၏ အသံထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် မမရီ၏ မျက်နှာသည် မချင့်မရဲဖြစ်သွားရပြီး…. ” မအိပ်သေးပါဘူး အဖွားလေးရယ်….ကျမ အတာကို လာပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေပါတယ်….” ” အော်….အော်….အရီရောက်နေတာကိုး…ညီးမလည်း ညီးမောင်အတွက် တဒုက္ခပါပဲအေ…အနာကလည်း ပျောက် သလောက်ဖြစ်နေပါပြီ….သမီးလည်း အားနာစရာဖြစ်နေပါပြီကွယ်….” ” အို…ကိစ္စမရှိပါဘူး အဖွားလေးရယ်…..ကျမအတွက်ဘာမှ အားနာစရာမရှိပါဘူး….ကဲ အမေမျှောနေတော့မယ်….. ကျမ ပြန်ဦးမယ် အဖွားလေး….အတာရေ….မမပြန်ဦးမယ်နော်….မင်းလည်း အိပ်တော့….” ” အော်….သမီး ညည်းအမေကို မနက် ဥပုသ်ကျောင်းကို စောစောသွားမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါအေ….” ” ဟုတ်ကဲ့…အဖွားလေး ပြောလိုက်ပါ့မယ်….သမီး ပြန်ပြီနော် အဖွားလေး….” ” အေး….အေး…သမီး….” နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီတစ်ယောက် မနက်ပိုင်းမှာပင် အဖွာလေးနှင့် အရီးလေးတို့ ဥပုသ်ကျောင်းသွားကြ သည်နှင့် ခဏအကြာမှာပင် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာပါသည်။

ကျွန်တော်က မနေ့က ညနေကကိစ္စကို တွေး၍ သတိရနေ သည့်အတွက် မမရီအား တော်တော်နှင့် စကားမပြောမိဘဲ ရှိနေသည်။ မမရီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင် တွေး၍နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။ တစ်ဦးကို တစ်ဦး စကားမပြောမိကြဘဲ ခဏကြာငြိမ်သက်နေကြပြီးတော့မှ မမရီကပင် စတင်၍…. ” မောင်လေး….အတာ…မင်းအနာ ဘယ့်နှယ်နေသေးသလဲ….” ဟု မေးလိုက်သည်။ ” ပျောက်သလောက် ရှိနေပါပြီ မမရီရယ်….” ” ပြစမ်းပါဦးကွယ်….မမကို မရှက်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ….” ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား ဆွဲ၍လှန်လိုက်လေသည်။

” အို….ဒီပုဆိုးကြီးကလည်း ပြန်ပြန်ဖုံးနေလိုက်တာ ဖယ်စမ်းပါ….အကုန်လုံး လှန်ပစ်လိုက်စမ်းပါ….ဘယ်သူမြင်တာ မှတ်လို့….မမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲများ ရှက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွယ်….” ထိုသို့ မမရီက ကျွန်တော်နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်နေကာ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် ကျွန်တော့်လက်မောင်းအား ပွတ်တိုက် နေမိရက်က ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား အတင်းလှန်နေစဉ်မှာပင်…. ” ဖုတ်….” ” အမလေး….” အပေါ်မှ အိမ်မြှောင်နှစ်ကောင်က မမရီဘေးသို့ ပူးရက်သားရုတ်တရက်ပြုတ်၍ ကျလာရာ အိမ်မြှောက်ကြောက်တတ် သော မမရီကလန့်ပြီး ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် ဖက်မိဖက်ရာ ဖက်လိုက်ရာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိပါ…. ခဏနေ၍ ကြည့်လိုက်မိရာ…. ကျွန်တော်က ခြေနှစ်ချောင်းဆင်းလျက် ပုဆိုးလှန်ကာ ပေါင်ကားထားပြီး ခါးကို မတ်မတ်ထား၍ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ထောက်လျက်သားဖြစ်နေသည်။

မမရီက ကျွန်တော့်ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်ကားထားသော အပေါ်မှခွထိုင်လျက် ကျွန်တော့်အား သူမ၏ ကြီးမားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် တအားဖိကပ်၍ ဖက်ထားကြောင်း သိလိုက်ရပါတော့သည်။ ထိုအခါမှ မမရီက…. ” အိုကွယ်….လန့်လိုက်တာများ….” ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်အပေါ်မှ မဆင်းချင် ဆင်းချင် ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်က လူပျိုပေါက်ပင် ဖြစ်နေသော်လည်း ဖိုမ အကြောင်းကို ဘာမှ နားမလည်ခဲ့ပါ။ သို့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ နူးညံ့ သော မဓာတ်နှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်တွေ့ထိမိသောအခါတွင်မူကား ကျွန်တော်၏ အသိစိတ်က နားမလည်ဘဲရှိစေကာမူ ကျွန်တော်၏ သွေးသားတွေက နားလည်နေပုံရပါသည်။ မမရီနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်ဆိုလျှင်ဖြင့်ပင် ကျွန်တော်၏ လီးကြီးက တအားကြီးပင် မာထောင်၍ လာပါတော့သည်။ ထိုအဖြစ်အား တွေ့မြင်ရသော မမရီကလည်း ညကကဲ့သို့ပင် ကျွန်တော်၏ မာ တောင်နေသော လီးကြီးအား သူမ၏ လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက်…. ” ကြည့်စမ်း….မောင်လေး မင်းဟာကြီးက ညကလိုပဲ ထလာပြန်ပြီ ကြီးလိုက်တာလည်း လွန်ပါရော….လူနဲ့တောင် မလိုက်ဘူး….”

” အို….မမကလည်း သူ့ဖာသာသူကြီးလာတာ ကျွန်တော်လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ….ဒါကြီးဒီလိုကြီးနေရင် ဘာဖြစ် တတ်လဲဟင် မမ….” ” အို….မောင်လေးရယ်….မင်းတကယ် နားမလည်ဘူးလား ဟင်….” ” တကယ်ကို မသိတာပါ…မမ…” ” ဒါဖြင့် မင်းနားလည်အောင် မမ သင်ပေးမယ်….မမ ခိုင်းသလို လုပ်မလား….” ” အို….မမကသာ သင်ပေးမယ်ဆိုရင် လုပ်မှာပေါ့ မမရဲ့….” ” တကယ်နော်….နောက်ပြီးတော့ မင်း ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောရဘူး သိလား….” ” မပြောပါဘူး….မမရာ….စိတ်ချစမ်းပါ….” ” ကဲ…ဒါဖြင့် လာ….မမ ပြောသလိုလုပ်နော်….” ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ပက်လက်လှန်၍ အိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထဘီအားချွတ်လိုက်ခါ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကို ကားထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထိုသို့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားထားသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် အံ့သြပြီး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ်ပင် စူးစိုက်ကြည့်ရှုမိပါသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော်သည် ငယ်စဉ်မှစ၍ ခုချိန်ထိ မိန်းမဥစ္စာဆိုလျှင် ကလေးငယ်များ၏ဟာကိုသာ တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီး ဒါလောက်ကြီးသော ဟာကြီးအား မတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။ ယခုမူ မမရီ၏ ဟာကြီးက ကျွန်တော်၏ လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကြည့်လျှင်ပင် လက်ဝါးတအုပ်စာထက်ပင် ပိုလိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ သူ့ဟာ ကြီး၏ အထက်နားတွင် ခပ်စိမ်းစိမ်းအမွှေးလေးများရှိနေပြီး ခလယ်ရှိ အကွဲကြောင်း၏ အထက်နားတွင် ငုတ်တုတ် အစိလေး တစ်ခုက ပြူးပြူးလေးရှိနေပါသည်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီးကလည်း ခုံးခုံးကြီးဖောင်းနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရ ပါသည်။

” မောင်လေး….လာလေ….ဘာကြည့်နေတာလဲ….မမ ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်စမ်း….” ဟုပြောသဖြင့် သူပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် မမရီက ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်ပြီး…. ” အမလေးဟဲ့….အတာတို့များ အ လိုက်တာ လွန်ရော….ဒီပုဆိုးမချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လိုးမှာလဲဟဲ့…..” ” ဗျာ….” ကျွန်တော်လည်း ခါးမှ ပုဆိုးကို ခေါင်းမှပင့်၍ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီးသွားစဉ်မှာပင် သူမ၏ ဒကောက်ကွေး နှစ်ဖက်က ကျွန်တော်၏ ခါးအားလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ကျွန်တော်၏ လီးကြီးထိပ်က သူမ၏ ပြဲနေ သော အကွဲကြောင်းကို သွား၍ ထောက်မိနေပါတော့သည်။ ” မမဟာကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်နော်….ကျွန်တော်ဖြင့် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ….” ” အဲဒါကြီးကို စောက်ပတ်လို့ ခေါ်တယ် မောင်လေးရဲ့….အဲဒီစောက်ပတ်ကြားထဲက အထက်နားက အစိလေးက စောက်စိလို့ခေါ်တယ်…နင့်လီးကြီးကို မမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အရင်းထိ ထိုးသွင်းလိုက်….အဖျားနားထိ ပြန်ဆွဲထုတ် လိုက်….နောက်ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်….အဲဒါ အခုမောင်လေးနဲ့ မမ လိုးကြမလို့….မမ ပြောသ လိုလုပ်နော်….” ထိုသို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးအား ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ်အပေါက်ဝတွင် တေ့ပေးပြီး…. ” ကဲ မောင်လေး….တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိပြီး မောင်လေးလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးဝင်သွားအောင် သွင်း လိုက်ပေတော့….ဖြေးဖြေးနော်….”

” ဟုတ်ကဲ့….မမ….” ကျွန်တော်လည်း မမရီပြောသလိုပင် တဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေ၍ အံကြိတ်ပြီး ကော့ပေး လိုက်သည့်အတွက် ကျွန်တော့်လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးက အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ရ မှန်းမသိဘဲ လီးကြီးကို အဆုံးသွင်းပြီး ရပ်ထားလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေပြီး အားမလိုအားမရသံဖြင့်…. ” မောင်လေး…ဆက်လုပ်လေ….မင်းလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲထုတ်လိုက် ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ရတယ် မောင်လေးရဲ့….လုပ်…လုပ်….ဆက်လုပ်….” ကျွန်တော်လည်း မမပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ပြန် နှုတ်လိုက်….အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် ဆယ်ချက်ခန့်ဆောင့်မိသော် ကျွန်တော့်လီးကြီးသည် မည်သည့်အရသာနှင့်မှ မတူအောင် အသဲထဲကယားလာအောင် အရသာတွေ့လာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အချိန်အဆကလည်း ကျွတ်ထွက်မသွားအောင်ဆောင့်တတ်လာပြီမို့ မမရီ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပါလေတော့သည်။

” မောင်လေး…..မောင်လေး….ခဏနေအုံး….မမ ပြောမယ်….” ဟုဆိုသဖြင့် မရပ်ချင်ဘဲ ရပ်လိုက်ရပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ အင်မတန် အရသာတွေ့တုန်း ရပ်လိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ထဲတွင် မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတော့သည်။ ထိုအခါ မမရီက ကျွန်တော်၏ လက်နှစ်ဖက် အား ဆွဲယူပြီး သူမ၏ ကြီးမား၍ တင်းနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်တင်ပေးကာ…. ” မောင်လေး….အဲ့ဒီနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေတော့….ဒါမှ ပိုပြီးဆောင့်အား ကောင်းတာ….လိုး…. လိုး….မောင်လေး….အားရှိသလောက် တအားသာ ဆောင့်လိုးပေတော့…..မမကို ဘာမှ အားမနာနဲ့….အောက်ကနေ မောင်လေး လိုးသလောက် ကြိတ်ခံမယ်….

ဆောင့်သာဆောင့်….အေး ဟုတ်ပြီ….ဆောင့် ဆောင့်…..အမလေးဟဲ့….မမရဲ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ….တအားဆောင့်စမ်းပါ….မောင်လေးရဲ့….အား…ကောင်းလိုက်တာ….မောင်လေးရာ…. ဆောင့်….ဆောင့်….အင့်….အင့်….အင့်….အင့်….ဟုတ်ပြီ….ဆောင့်….ဆောင့်…..” ကျွန်တော်လည်း တကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်အောင်ပင် ကောင်းနေရသဖြင့် အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေရပြီး အရသာတွေ့နေပြီမို့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အင်အားတွေဖြင့် ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။

” ဘွပ်….ပြွတ်….ဘွပ်….ပြွတ်….” ” အင့်….အင့်….အွတ်….အွတ်…..” မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်ပြီး ပါးစပ်မှလည်း ပထမတုန်းကလို အင့်…အင့် ဟု အသံမ ထွက်တော့ဘဲ အောက်မှ အတော်ပင် မောနေသကဲ့သို့ ပါးစပ်လေး ဟဟပြီး အွတ်ကနဲ အွတ်ကနဲ အသံထွက်နေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးအား ကြေမွပြတ်ထွက်ပါလာမတတ် တအားညှစ် တအားဆွဲပြီး မီးကုန်ယမ်း ကုန် ဆောင့်တော့ရာ ငါးမိနစ်မျှ အကြာတွင်တော့ ကျွန်တော့်၏ လီးကြီးတစ်ခုလုံးမှ အကြောအချင်များသည် နွေးကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်၏ လီးထဲမှ ပူနွေးသော အရည်များသည် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ မမရီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်ကုန် ပါလေတော့သည်။

ကျွန်တော်လည်း ခြေကုန်လက်ပမ်းကျပြီး မမရီ၏ အပေါ်သို့ မှောက်လျက်ကျသွားသော အချိန်တွင် မမရီ သည်လည်း ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေး မပွင့်တပွင့်ဖြင့် ပေါင်တွေစင်းနေပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် က မျက်နှာထားပြုံးပြုံးလေးနှင့် မှိန်းနေပါတော့သည်။ ခဏမျှကြာတော့မှ…. ” မောင်လေး….တော်တော်မောသွားပြီလား….မမပေါ်က ခဏဆင်းပါဦးကွယ်….” လို့ မမရီက ပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း မလှုပ်ချင် လှုပ်ချင်နှင့် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွန်တော်၏ လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဘွတ်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးကြီးက ထွက်၍လာပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြည့်လျှံနေသော အရည်များကလည်း ဖွတ်ကနဲ အန်၍ ထွက်ကျလာလေသည်။

လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော် လည်း သူမ၏ အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ဒီလိုဆင်းလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော် သတိထားမိတာကတော့ ကျွန်တော်တို့စပြီး လိုးစဉ်ကနေရာထက် ခေါင်းရင်းသို့ (၂)ပေခန့် ရောက်ရှိနေကြောင်း တွေ့ရပြီး မမရီ၏ နို့အုံကြီးများမှာ လည်း စောစောကလို ဖြူဖွေးပြီးမနေတော့ဘဲ ကျွန်တော်ကိုင်ထားသည့် လက်ရာကြီးများအတိုင်း အညိုအမဲစွဲနေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်သည် မမရီ၏ ဘေးတွင် လှဲချလိုက်ပြီး သူမ၏ နီထွေးထွေး ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သည်။ ” မမ တော်တော်မောသွားလား…ဟင်…” ” သိပ်မမောပါဘူးကွယ်….ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ်….မောင်လေးရော အတော်မောသလား….” ” ကျွန်တော်က လူငယ်ပဲ….ထင်သလောက် မမောပါဘူး….ဘယ့်နှယ်လဲ မမ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား ….”

” ဘယ့်နှယ် မေးပါလိမ့် မောင်လေးရယ်….မမဖြင့် အခု အသက်သုံးဆယ်ကျော်ပြီ….ဒီလိုတခါမှ ကောင်းကောင်းမခံ ဖူးဘူး….မောင်လေး လိုးလိုက်တာ မမဖြင့် လေးခါတောင်ပြီးသွားတယ်….မောင်လေးကသာ တစ်ခါထဲပြီးတာ…..အခုတောင် မောင်လေး လိုးနိုင်ဦးမယ်ဆိုရင် တစ်ခါလောက်တော့ ထပ်ပြီးခံချင်သေးတယ်…..” ” ဒီလိုဆို လိုးမှာပေါ့ မမရာ….ကျွန်တော်က ဒါမျိုး တခါမှ မတွေ့ဖူးတော့ အရမ်းဆောင့် အရမ်းလိုးပစ်လိုက်တာ မမမှ နောက်ထပ် ခံနိုင်ပါဦးမလားလို့….” ” အော်….မင်းနှယ်….မမတို့ မိန်းမဆိုတာ အောက်ကမှိန်းခံရုံခံရတာ….မင်းတို့ ယောက်ျားတွေ လိုးနိုင်သလောက် တော့ ခံနိုင်တာပေါ့ကွယ်….” ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား တောင် မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် တေ့ထားကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲပြီး တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ စောစောက လိုးထားသော အရည်များရွှဲနေသောကြောင့် လီးကြီးက ရှောကနဲ ဝင်သွားပါလေတော့သည်။

ဒီတခါတော့ အရသာသိထားပြီမို့ စောစောက အချီလောက် အသကုန်မဟုတ်တော့ဘဲ အရသာခံ၍ မှန်မှန်ပဲ လိုးကြပါတော့သည်။ ကျွန်တော်နှင့် မမရီတို့သည် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဇိမ်ခံပြီး လိုးနေကြရာ မမရီလည်း အပေးကောင်း….ကျွန်တော်ကလည်း အလိုးကောင်းဖြင့် အားရပါးရ လိုး လိုက်ကြသည်မှာ မွန်းလွဲ ညနေပိုင်းကျမှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ပြီး ဝတ်ဖြစ်ကြပါလေတော့သည်။ နောက်နေ့တွင် ကျွန်တော်သည် မမရီကို တနေကုန် မတွေ့ရသဖြင့် ညနေပိုင်းရောက်တော့ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မမရီတို့ အိမ်ဖက်သို့ ကူးခဲ့ရာ အိမ်အဝင်အထွက်၌ပင် မမရီ၏ မိခင် အရီးလေးနှင့် တွေ့သည်။ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်လျှင်ပင် အရီးလေးကပင် စ၍ နှုတ်ဆက်သည်။ ” မောင်တာ….ထမင်းစားပြီးပြီလား ဟေ့….”

” ဟုတ်ကဲ့….အရီးလေး ခုပဲ ထမင်းစားပြီးတယ်….ဒါနဲ့ မမရီကိုလည်း မတွေ့ပါလား….ဘယ်များသွားနေသလဲ အရီးလေး….” ” အော်….မင်းအမ ကိုယ်တွေလက်တွေ ကိုက်ခဲပြီး နေမကောင်းလို့တဲ့ အခုလေးတင် မင်းကို တွေ့မိလားလို့ မေးနေ သေးတယ်….” ” ဟုတ်လား အရီးလေး….ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်ခဲနေရင်လည်း ခါတိုင်းလို ကျွန်တော့်ခေါ်ပြီး အနင်းခိုင်းပေါ့ဗျာ. ….နင်းပေးမှာပေါ့…..” ” အေးကွယ်….မင်း အမသွားပြီး မေးကြည့်လိုက်ပါဦး…..အရီးလေး ဟိုဖက်ပိုင်းခဏသွားဦးမယ်…..” ” ဟုတ်ကဲ့….အရီးလေး….” ပြောပြောဆိုဆို မမရီ၏ အမေကြီး ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အပေါ်သို့တက်၍ မမရီ အိပ်နေကျ အခန်း လေးအတွင်းသို့ ဝင်ကြည့်လိုက်လျှင် မမရီက အိပ်ယာထက်မှ ပြုံးလျက်သား ဆီးကြို၍နေသည်။

” လာ….မောင်လေး…..မမဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ….” ဟု ပြောလျက် ထ၍ထိုင်လိုက်ရာ ကျွန်တော်ကလည်း သူမဘေးတွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရင်း…. ” ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ မမရယ်….ကျွန်တော်ဖြင့် ဒီကနေ့ တစ်နေ့လုံး မမကို မတွေ့ရတာနဲ့ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲဖြစ်ပြီး မမကို သိပ်လွမ်းတာပဲဗျာ….” ထိုသို့ပြောရင်းမှပင် ကျွန်တော်သည် မမကို ကြည့်ရင်းစိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် သူမကို ဖက်ရင်း အားရပါးရပင် သူမ၏ ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။ ” အို….ဖြေးဖြေး မောင်လေးရဲ့….ဖြေးဖြေး….မင်း မနေ့က ဆောင့်လိုက် ညှောင့်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေက မနက်တုန်းက တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ အိပ်ယာထဲကကို မထချင်ဘူး….

အထူးသဖြင့် ဟောဒီ မင်း ဆွဲချေထားတဲ့ နို့သီးတွေဟာ အထိကို မခံနိုင်တော့ဘူး…..ဒီမှာကြည့်ပါဦး….အညိုအမဲတောင် စွဲနေတယ်….” မမရီက ဘော်လီအကျ ႌအား ချွတ်၍ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖွင့်ပြလိုက်ရာ တကယ်ပင် လက်ရာကြီးများထင်၍ ညိုမဲနေပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယောင်နေပါသည်။ နဂိုကမှ ကြီးလှသော နို့အုံကြီးများမှာ အခုလို ယောင်နေတော့ ပိုပြီးဖောင်း ကားနေသည်။ ကျွန်တော်က အသာအယာကိုင်ကြည့်ရာ….. ” အို….ကျွတ်….ကျွတ်….ကျွတ်…..မမရဲ့ နို့ကြီးတွေ ကျိန်းနေတယ် မောင်လေးရယ်…..မနေ့တုန်းကလို အရမ်းကြီး မချေလိုက်နဲ့နော်….တကယ်လို့ မောင်လေး ကိုင်ရင်တော့ အသာအယာကိုင်ပေါ့ကွယ်…..” ကျွန်တော်သည် မမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား အသာအယာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းကပင် စိတ်များမှာ ကြွသထက် ကြွလာ ရပြီး ကျွန်တော်၏ လီးကြီးမှာလည်း မာတောင်၍ လာသဖြင့် မနည်းပင် စိတ်ကို ထိန်းထားရလေသည်။

” မမရဲ့….ဟို….ဟို….စောက်ပတ်ကြီးကရော နာနေသလားဟင်….” ” အော်….အဲဒီကတော့ ဒါလောက် မနာပါဘူး….ဒီနို့ကြီးတွေသာ ကျိန်းနေတာပါ….ဘာလဲ မောင်လေးက လိုးချင်နေ ပြန်ပြီလား…..” ” ဒါပေါ့….မမရယ်….” ” ကဲဒါဖြင့် မင်းလိုးချင်ရင် လိုးပေါ့….ဒါပေမယ့် မနေ့ကလိုတော့ မကြမ်းနဲ့နော်….” ” ဟုတ်ကဲ့….မမ ကျွန်တော် အခု ကောင်းကောင်းလိုးတတ်နေပါပြီ….မမကြိုက်သလိုပဲ လိုးပါ့မယ်….” ” ကဲ….ဒါဖြင့်….လာ….” ဟု ပြောပြောဆိုဆို မမရီက ထဘီကို လှန်ပေးလိုက်ရာက ပေါင်ကြီးတွေကို ဒူးကွေးပြီး ထောင်ပေးကာ ကားပေး လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ တက်၍လိုးပါတော့သည်။

မမရီက ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လိုးရန် ပြောထားသော်လည်း စလိုးကာစ ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်သာ မှန်မှန်လိုးပြီး နောက်ပိုင်းကျတော့ စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမနိုင်ဖြစ်လာရသည့်အတွက် မှန်မှန်မှ မြန်မြန်….အဲဒီကမှ မြန်မြန်က ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ဒလကြမ်းလိုးလေတော့ သည်။ မမရီကလည်း စောစောကသာ ဖြေးဖြေးလိုးရန် ပြောသော်လည်း အခုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာဖြင့် ကော့ကော့ပေးနေပြီး အောက်ကနေ တအင်းအင်းညီးလျက် ကျွန်တော့်ခါးကို အတင်းဖက်ပြီး ကျွန်တော်က ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်ကြီးကို တအားပင် ပင့်ပင့်ပြီးကြွကာ စောက်ပတ် ခုံးခုံးကြီးအား ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေသောကြောင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အုံနှင့် ကျွန်တော်၏ ဆီးခုံတို့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်ရိုက်ခတ်နေသည့်ပြင် လီးနှင့် စောက်ပတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အသံတို့ကလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်နေပါတော့သည်။

” ကောင်းလိုက်တာ….မောင်လေးရယ်….မမ တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး.. …အမလေး….နာနာဆောင့်စမ်းပါ….မောင်လေးရဲ့….ကောင်းလှချည်လားနော်….ဟင်း ဟင်း….ဆောင့် ဆောင့်….လိုး လိုး.. …အဲ ဟုတ်ပြီ….ဟုတ်ပြီ…..တအားဆောင့်ပါ…..မောင်လေးရဲ့ ဒီထက်ပိုပြီး မဆောင့်နိုင်တော့ဘူးလားနော်…..အား….ဟုတ်. …ပြီ….အမလေး….ကျွတ်….ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာနော်…..” ” အား….ကျွတ်….ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်….မမ စောက်ပတ်ကြီးက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ထားသလိုပဲ…. ဟင်း….” ” ပြွတ်….ဘွတ်….ပြွတ်….ဘွပ်….” ” ကျွန်တော် ပြီးခါနီးပြီ မမ…..တအားဆောင့်တော့မယ်နော်….”

” ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး…..လိုးသာလိုး….မမလည်း ပြီးကာနီးပြီ….အဲ…ဟုတ်ပြီ….ဟုတ်ပြီ….ပြွတ်….ပြွတ်….. စွပ်…ဘွပ်….စွပ်…ပလွတ်….ဘွပ်…အင့်…အင့်….ကောင်း….ကောင်းလိုက်တာ…. ပြီး…ပြီးတော့မယ်….အင့်….အင့်….အား……” နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပြီးကြရာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မလွတ်တမ်းဖက်ထားလိုက်ကြတော့သည်။ ပြီးတော့ လီးနှင့် စောက်ပတ်ကို တပ်လျက်သား မချွတ်ဘဲ မှိန်းနေလိုက်ကြသည်မှာ မည်မျှကြာသွားသည် မသိပါ….အိမ်ရှေ့ဆီမှ….. ” ဟဲ့….သမီး….အရီ အိပ်ပြီလား….” ဟူသော မမရီ၏ အမေအသံကို ကြားလိုက်ရမှ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ထပ်လျက်သားရှိနေရာမှ ကဗျာ ကယာထပြီး အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်လိုက်ကြကာ မမရီက ဝမ်းလျားမှောက်လျက်….ကျွန်တော်က မမရီ၏ ပေါင်ပေါ်သို့ တက်၍ နင်းပေးသည်။ ” မအိပ်သေးပါဘူး အမေ….ကျမ အနင်းခံနေတုန်းပါ….အို….ကျွတ်….ကျွတ်…မောင်လေးကလည်း ဒကောက်ကွေး ကို တက်နင်းတော့ နာတာပေါ့ မောင်လေးရဲ့….ကဲ တော်ပါတော့ကွယ်….ငါ့မောင်လည်း ညောင်းလှရောပေါ့….” ထိုသို့ပြောမှပင် ကျွန်တော်လည်း မမရီအပေါ်မှ ဆင်းကာ နှစ်ယောက်စလုံး အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

 

အေကာင္းဆုံးဘဲ မမရီ  (စ/ဆုံး)

ဂြၽတ္…” ” အ….” ” ေျဖာင္း….” ” ဝုန္း…အမေလး….” ” ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ္ပါဦး….ဟိုမွာ ဖိုးတာ အေပါက္ကြၽံၿပီ….ေအာ္…ဒီကေလးနယ္….ေရပုံးႀကီးတစ္ဖက္နဲ႔ အို….” အရီးေလးရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ မမရီဟာ ကမန္းကတန္းေျပးလာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆြဲထူပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မမရီရဲ႕ ပုခုံးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး ဆြဲဖက္ကာ အားယူၿပီး ထလိုက္ပါတယ္။ မမရီကပဲ အေပါက္ထဲကြၽံေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ႕ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ငုံ႔ၿပီး သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲထုတ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ” ဟင္….ေသြးေတြ…” မမရီက အထိတ္တလန႔္ျဖစ္သြားသည္။

” ထိုင္….ထိုင္လိုက္….အတာ….” ကြၽန္ေတာ္လည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေျခေထာက္ဆင္းၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာၿပီးတာနဲ႔ မမရီက သူ႔အခန္းေလးထဲဝင္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာက ကြၽန္ေတာ္ အေပါက္ကြၽံတုန္းက ဆြဲလာတဲ့ ေရပုံးကို သူကလွမ္းၿပီး ယူလိုက္ပါတယ္။ ေရပုံးထဲမွာေတာ့ ေရကနည္းနည္းပဲရွိပါတယ္။ မမရီက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဆိုးကို ဆြဲၿပီး လွန္တင္လိုက္ရာက ထိထားတဲ့ ေပါင္ရင္းေနရာကို ေရပုံးထဲမွာ က်န္တဲ့ေရနဲ႔ သူ႔လက္ခုပ္ေလးနဲ႔ ယူယူၿပီး ေဆးလိုက္ပါတယ္။ သစ္သားစက ေပါင္ရင္းမွာ ထိုးမိသြားၿပီး အသားကို စပါးလုံးတစ္ေထာက္ေလာက္ ျမဳပ္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒဏ္ရာမွာ သစ္သားစေတာ့ က်န္ခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ေရေဆးၿပီးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူယူလာတဲ့ ပုလင္းေလးထဲက ေဆးရည္ သုံးေလးစက္ကို ေလာင္းထည့္လိုက္ပါတယ္။ ” အား….စပ္တယ္….ရွီး….ဟူး….” မမရီကလည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခြၽန္ၿပီး အနာေနရာကို ေလနဲ႔မႈတ္ေပးပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သူက အခန္းထဲျပန္ဝင္ သြားၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႔လက္ထဲမွာ အဝတ္စတစ္ခုပါလာတာေတြ႕လိုက္ရၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အနားလည္းေရာက္ေရာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက အဝတ္စကို ၿဖဲၿပီး အနာကို ပတ္တီးစည္းေပးပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို တြဲၿပီး အိမ္ကိုလိုက္ပို႔တဲ့အျပင္ အတြင္းခန္းေလးထဲအထိ လိုက္လာၿပီး အခန္းေလးထဲက တန္းမွာရွိေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အက် ႌ နဲ႔ ပုဆိုးကို ယူကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အဝတ္လဲေပးပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔…. ” ကဲ….အတာ လွဲေနလိုက္….လာ…” ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တြဲၿပီးထိုင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အနာက နာေနတာေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲလွဲၿပီးေနလိုက္ပါတယ္။ ” အိပ္ခ်င္ အိပ္လိုက္အတာ….အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ အနာသက္သာတာေပါ့….မမ ညေနက် တခါလာၿပီး ေဆးထည့္ ေပးဦးမယ္…” ” ဟုတ္ကဲ့….” ” ဒါဆို မမ ျပန္လိုက္ဦးမယ္…” ဆိုၿပီး မမရီဟာ ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ မမရီတို႔အိမ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္က အိမ္နီးခ်င္းကပ္ရက္ျဖစ္ၿပီး မမရီတို႔အိမ္မွာက မမရီနဲ႔ သူ႔အေမ အရီးေလးတို႔ သား အမိႏွစ္ေယာက္ထဲရွိပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာကလည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အဖြားေလးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲရွိပါတယ္။ မမရီတို႔ အိမ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္က ႏွစ္အိမ့္တစ္အိမ္လိုျဖစ္ေနၿပီး မိသားစုေတြလို ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက္်ားသားမရွိတဲ့ မမရီ တို႔အိမ္က ထင္းခြဲ၊ ေရခပ္ အလုပ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္က ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို ဝင္ၿပီးလုပ္ေပးသလို မမရီကလည္း အဖြားေလးရဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြကို မၾကာခဏဆိုသလိုဝင္ၿပီး ကူညီလုပ္ကိုင္ေပး႐ုံမွ်မကဘဲ တခါတရံ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဝတ္အစားအ ေဟာင္းေတြကိုပင္ ဆြဲၿပီးေလွ်ာ္ေပးသြားပါေသးတယ္။ အခုလည္း ကြၽန္ေတာ္က မမရီတို႔အိမ္က မီးဖိုေဆာင္ထဲက သုံးေရအိုး ထဲကို ေရခပ္ၿပီးထည့္ေပးရာက ၾကမ္းေပါက္ကြၽံက်ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ဆီကေန မမရီျပန္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူတို႔အိမ္ဖက္က တဒုံးဒုံးထုသံၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ေစာေစာက ကြၽန္ေတာ္ကြၽံက်ခဲ့တဲ့ အေပါက္ကို ျပန္ၿပီးဖာေထးျပဳျပင္ေန တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မိန္းမသားခ်ည္းပဲ ေနတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့လည္း ေတာ္႐ုံတန္႐ုံကိစၥေတြကို သူတို႔ဟာ သူတို႔ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ။ အဲဒီေန႔ကေနစၿပီး မမရီဟာ ေန႔တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ အနာကို လာၿပီးဖန္ေရေဆးေပးရင္း ေဆးထည့္ ေပးပါတယ္။ ေဆးက ဟိုစပ္တဲ့ ေဆးအရည္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပ႐ုပ္ဆီလိုဟာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ပ႐ုပ္ဆီေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး။ မမရီ ေဆးလာထည့္ေပးရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ကာ ေပါင္ရင္းမွ အနာကို ဖန္ရည္ေဆးေပးျခင္း၊ ေဆးထည့္ ေပးျခင္းေတြလုပ္တာဆိုေတာ့ ပထမ တစ္ရက္ကေတာ့ အနာက နာေနေတာ့ သတိမျပဳမိဘဲ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွက္ လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။ မမရီ၏ မ်က္ႏွာကိုပင္ ေကာင္းစြာမၾကည့္ဝံ့ေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္အေနႏွင့္ ရွက္မည္ဆိုကလည္း ရွက္စရာပင္။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္မွာ (၁၄)ႏွစ္သားရွိၿပီမို႔ လူပ်ိဳေပါက္ အ ႐ြယ္ျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေယာက္်ားအဂၤါႀကီးကလည္း မေသးေတာ့ပါ။ လုံးပတ္ကို တပတ္လည္တိုင္းၾကည့္ရင္ ေလးလက္မ ခြဲေလာက္ရွိၿပီး အရွည္က ငါးလက္မခြဲေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒါကလည္း ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း စံေ႐ႊ အတင္းတိုင္းလို႔ သိထားရ တာပါ။

သူ႔အေဒၚက စက္ခ်ဳပ္ေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ ေပႀကိဳးေလးရွိတယ္ေလ။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္သြားေဆာ့တုန္း လူႀကီးေတြ အလစ္မွာ အတင္းတိုင္းေပးလိုက္တာပါ။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆီးခုံက အေမႊးႏုေလးေတြကလည္း ခပ္ေရးေရးေပါက္ေနၾက ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ အနာကလည္း အေတာ္ေလးသက္သာၿပီး ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္ကာ ေကာင္းစြာ ေဆာ့ကစားေနႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္။ ညေနပိုင္းတြင္ေတာ့ မမရီဟာ ထုံးစံအတိုင္း ေဆးထည့္ေပးရန္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ထံသို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။

” အတာေရ….မင္း အဖြားေလးေကာ မျမင္ပါလား….ဘယ္သြားသလဲ….” ” ေစာေစာကမွ ထြက္သြားတာ မမရီ….ဘယ္လဲေတာ့ မသိဘူး….” ” မမရီ မင္းအနာ ေဆးလိမ္းေပးဖို႔ ေဆးယူလာတယ္….လာ လာ….ေဆးလိမ္းရေအာင္….” ဟူ၍ ေခၚသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္လာပါေတာ့သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကေနဝင္ၿပီး လိုက္ပါလာပါ တယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာေပၚကိုလွဲလိုက္ေရာ မမရီက ကြၽန္ေတာ္လွဲေနရာေဘးမွာ ဝင္ၿပီး ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ” ကဲ….ငါ့ေမာင္ မင္းပုဆိုးလွန္လိုက္စမ္း….မမ ေဆးလိမ္းေပးမယ္….”

ကြၽန္ေတာ္လည္း အက်င့္ျဖစ္ေနေတာ့ သိပ္ၿပီးမရွက္ေတာ့တာမို႔ ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ပုဆိုးကို လွန္ေပးလိုက္ရာ မမရီက ကြၽန္ေတာ့္၏ ေပါင္ရင္းမွ က်က္လုၿပီျဖစ္ေသာ အနာအား ပြတ္ခါသပ္ခါ ေဆးလိမ္းေပးေနပါေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ေဆး လိမ္းေပးေနစဥ္ မမရီ၏ မ်က္ႏွာအား ၾကည့္လိုက္ရာ မမရီ၏ မ်က္ႏွာမွာ ခါတိုင္းကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ေသြးေရာင္းမ်ား လႊမ္းလ်က္ မ်က္လုံးမ်ားမွာလည္း ပိုမို၍ အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေဆးလိမ္းေပးေနေသာ လက္က ေပါင္ ရင္းတြင္ ပြတ္သပ္လိမ္းေနရင္းက ကြၽန္ေတာ္၏ ေ႐ႊပန္းႀကီးႏွင့္ မထိတထိျဖစ္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္ထဲက ကတုန္ကရင္ႀကီးျဖစ္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဟာႀကီးက တဆတ္ဆတ္လႈပ္ကာ ေထာင္လာပါေတာ့သည္။ မမရီလည္း ကြၽန္ေတာ့္ ဟာႀကီးကို ေသခ်ာစြာ စိုက္ၾကည့္ေနရင္းက လက္တဖက္ျဖင့္ လွမ္း၍ ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။

” ဟင္း….ၾကည့္စမ္း….မင္းဟာ လူပ်ိဳေတာင္ျဖစ္ေနပါေပါ့လား….မင္း ဥစၥာႀကီးက နည္းတဲ့ဟာႀကီးမဟုတ္ဘူး….မမ လက္နဲ႔ ဆုတ္ၾကည့္တာ လက္တဆုတ္စာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမမွီဘူး….ဟင္း….အရင္းမွာလည္း အေမႊးႏုေလးေတြ ေတာင္ ေပါက္ေနၿပီပဲ….ေမာင္ေလး….” ထိုသို႔ေျပာကာ မမရီက ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို အားရပါးရ ဆုတ္နယ္လိုက္ ေဂြးအုအား မ ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနၿပီး တံေတြးတဂြတ္ဂြတ္မ်ိဳခ်ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေရးေကာင္း ဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ဆိုသလို အိမ္ေရွ႕ဆီမွ အဖြားေလး၏ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

” လူေလး….အတာ….အိပ္ၿပီလားကြယ့္….” အဖြားေလး၏ အသံထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ မမရီ၏ မ်က္ႏွာသည္ မခ်င့္မရဲျဖစ္သြားရၿပီး…. ” မအိပ္ေသးပါဘူး အဖြားေလးရယ္….က်မ အတာကို လာၿပီး ေဆးလိမ္းေပးေနပါတယ္….” ” ေအာ္….ေအာ္….အရီေရာက္ေနတာကိုး…ညီးမလည္း ညီးေမာင္အတြက္ တဒုကၡပါပဲေအ…အနာကလည္း ေပ်ာက္ သေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ….သမီးလည္း အားနာစရာျဖစ္ေနပါၿပီကြယ္….” ” အို…ကိစၥမရွိပါဘူး အဖြားေလးရယ္…..က်မအတြက္ဘာမွ အားနာစရာမရွိပါဘူး….ကဲ အေမေမွ်ာေနေတာ့မယ္….. က်မ ျပန္ဦးမယ္ အဖြားေလး….အတာေရ….မမျပန္ဦးမယ္ေနာ္….မင္းလည္း အိပ္ေတာ့….” ” ေအာ္….သမီး ညည္းအေမကို မနက္ ဥပုသ္ေက်ာင္းကို ေစာေစာသြားမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါေအ….” ” ဟုတ္ကဲ့…အဖြားေလး ေျပာလိုက္ပါ့မယ္….သမီး ျပန္ၿပီေနာ္ အဖြားေလး….” ” ေအး….ေအး…သမီး….” ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ မမရီတစ္ေယာက္ မနက္ပိုင္းမွာပင္ အဖြာေလးႏွင့္ အရီးေလးတို႔ ဥပုသ္ေက်ာင္းသြားၾက သည္ႏွင့္ ခဏအၾကာမွာပင္ ကြၽန္ေတာ့္ထံသို႔ ေရာက္လာပါသည္။

ကြၽန္ေတာ္က မေန႔က ညေနကကိစၥကို ေတြး၍ သတိရေန သည့္အတြက္ မမရီအား ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားမေျပာမိဘဲ ရွိေနသည္။ မမရီလည္း ထိုနည္းတူစြာပင္ ေတြး၍ေနမည္ဟု ထင္ပါသည္။ တစ္ဦးကို တစ္ဦး စကားမေျပာမိၾကဘဲ ခဏၾကာၿငိမ္သက္ေနၾကၿပီးေတာ့မွ မမရီကပင္ စတင္၍…. ” ေမာင္ေလး….အတာ…မင္းအနာ ဘယ့္ႏွယ္ေနေသးသလဲ….” ဟု ေမးလိုက္သည္။ ” ေပ်ာက္သေလာက္ ရွိေနပါၿပီ မမရီရယ္….” ” ျပစမ္းပါဦးကြယ္….မမကို မရွက္ပါနဲ႔ ဘယ္သူမွ ရွိတာမွ မဟုတ္တာ….” ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ မမရီသည္ ကြၽန္ေတာ့္ပုဆိုးအား ဆြဲ၍လွန္လိုက္ေလသည္။

” အို….ဒီပုဆိုးႀကီးကလည္း ျပန္ျပန္ဖုံးေနလိုက္တာ ဖယ္စမ္းပါ….အကုန္လုံး လွန္ပစ္လိုက္စမ္းပါ….ဘယ္သူျမင္တာ မွတ္လို႔….မမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲမ်ား ရွက္မေနစမ္းပါနဲ႔ကြယ္….” ထိုသို႔ မမရီက ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနကာ သူမ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းအား ပြတ္တိုက္ ေနမိရက္က ကြၽန္ေတာ့္ပုဆိုးအား အတင္းလွန္ေနစဥ္မွာပင္…. ” ဖုတ္….” ” အမေလး….” အေပၚမွ အိမ္ေျမႇာင္ႏွစ္ေကာင္က မမရီေဘးသို႔ ပူးရက္သား႐ုတ္တရက္ျပဳတ္၍ က်လာရာ အိမ္ေျမႇာက္ေၾကာက္တတ္ ေသာ မမရီကလန႔္ၿပီး ေၾကာက္အားလန႔္အားျဖင့္ ဖက္မိဖက္ရာ ဖက္လိုက္ရာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္မသိပါ…. ခဏေန၍ ၾကည့္လိုက္မိရာ…. ကြၽန္ေတာ္က ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းဆင္းလ်က္ ပုဆိုးလွန္ကာ ေပါင္ကားထားၿပီး ခါးကို မတ္မတ္ထား၍ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္သို႔ေထာက္လ်က္သားျဖစ္ေနသည္။

မမရီက ကြၽန္ေတာ့္ပုဆိုးလွန္ၿပီး ေပါင္ကားထားေသာ အေပၚမွခြထိုင္လ်က္ ကြၽန္ေတာ့္အား သူမ၏ ႀကီးမားေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ တအားဖိကပ္၍ ဖက္ထားေၾကာင္း သိလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ မမရီက…. ” အိုကြယ္….လန႔္လိုက္တာမ်ား….” ဟုဆိုကာ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွ မဆင္းခ်င္ ဆင္းခ်င္ ဆင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က လူပ်ိဳေပါက္ပင္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဖိုမ အေၾကာင္းကို ဘာမွ နားမလည္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ႏူးညံ့ ေသာ မဓာတ္ႏွင့္ ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ေတြ႕ထိမိေသာအခါတြင္မူကား ကြၽန္ေတာ္၏ အသိစိတ္က နားမလည္ဘဲရွိေစကာမူ ကြၽန္ေတာ္၏ ေသြးသားေတြက နားလည္ေနပုံရပါသည္။ မမရီႏွင့္ ထိေတြ႕လိုက္ရသည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္ပင္ ကြၽန္ေတာ္၏ လီးႀကီးက တအားႀကီးပင္ မာေထာင္၍ လာပါေတာ့သည္။ ထိုအျဖစ္အား ေတြ႕ျမင္ရေသာ မမရီကလည္း ညကကဲ့သို႔ပင္ ကြၽန္ေတာ္၏ မာ ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးအား သူမ၏ လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လ်က္…. ” ၾကည့္စမ္း….ေမာင္ေလး မင္းဟာႀကီးက ညကလိုပဲ ထလာျပန္ၿပီ ႀကီးလိုက္တာလည္း လြန္ပါေရာ….လူနဲ႔ေတာင္ မလိုက္ဘူး….”

” အို….မမကလည္း သူ႔ဖာသာသူႀကီးလာတာ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ….ဒါႀကီးဒီလိုႀကီးေနရင္ ဘာျဖစ္ တတ္လဲဟင္ မမ….” ” အို….ေမာင္ေလးရယ္….မင္းတကယ္ နားမလည္ဘူးလား ဟင္….” ” တကယ္ကို မသိတာပါ…မမ…” ” ဒါျဖင့္ မင္းနားလည္ေအာင္ မမ သင္ေပးမယ္….မမ ခိုင္းသလို လုပ္မလား….” ” အို….မမကသာ သင္ေပးမယ္ဆိုရင္ လုပ္မွာေပါ့ မမရဲ႕….” ” တကယ္ေနာ္….ေနာက္ၿပီးေတာ့ မင္း ဘယ္သူမွ ေလွ်ာက္မေျပာရဘူး သိလား….” ” မေျပာပါဘူး….မမရာ….စိတ္ခ်စမ္းပါ….” ” ကဲ…ဒါျဖင့္ လာ….မမ ေျပာသလိုလုပ္ေနာ္….” ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ မမရီသည္ ပက္လက္လွန္၍ အိပ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ထဘီအားခြၽတ္လိုက္ခါ ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံး ကို ကားထားလိုက္ပါေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံး ကားထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ အံ့ၾသၿပီး မ်က္လုံးကြၽတ္ထြက္မတတ္ပင္ စူးစိုက္ၾကည့္ရႈမိပါသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ငယ္စဥ္မွစ၍ ခုခ်ိန္ထိ မိန္းမဥစၥာဆိုလွ်င္ ကေလးငယ္မ်ား၏ဟာကိုသာ ေတြ႕ျမင္ဖူးခဲ့ၿပီး ဒါေလာက္ႀကီးေသာ ဟာႀကီးအား မေတြ႕ဖူးခဲ့ေပ။ ယခုမူ မမရီ၏ ဟာႀကီးက ကြၽန္ေတာ္၏ လက္ဝါးႏွင့္ အုပ္ၾကည့္လွ်င္ပင္ လက္ဝါးတအုပ္စာထက္ပင္ ပိုလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။ သူ႔ဟာ ႀကီး၏ အထက္နားတြင္ ခပ္စိမ္းစိမ္းအေမႊးေလးမ်ားရွိေနၿပီး ခလယ္ရွိ အကြဲေၾကာင္း၏ အထက္နားတြင္ ငုတ္တုတ္ အစိေလး တစ္ခုက ျပဴးျပဴးေလးရွိေနပါသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးကလည္း ခုံးခုံးႀကီးေဖာင္းေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အံ့ၾသမဆုံးျဖစ္ေနရ ပါသည္။

” ေမာင္ေလး….လာေလ….ဘာၾကည့္ေနတာလဲ….မမ ေပါင္ၾကားထဲကိုဝင္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လိုက္စမ္း….” ဟုေျပာသျဖင့္ သူေျပာသည့္အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္က ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ဝင္၍ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မမရီက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္လိုက္ၿပီး…. ” အမေလးဟဲ့….အတာတို႔မ်ား အ လိုက္တာ လြန္ေရာ….ဒီပုဆိုးမခြၽတ္ဘဲ ဘယ္လိုလုပ္လိုးမွာလဲဟဲ့…..” ” ဗ်ာ….” ကြၽန္ေတာ္လည္း ခါးမွ ပုဆိုးကို ေခါင္းမွပင့္၍ ခြၽတ္လိုက္ပါသည္။ ပုဆိုးခြၽတ္ၿပီးသြားစဥ္မွာပင္ သူမ၏ ဒေကာက္ေကြး ႏွစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ္၏ ခါးအားလွမ္းခ်ိတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

ထိုအခါတြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္၏ လီးႀကီးထိပ္က သူမ၏ ၿပဲေန ေသာ အကြဲေၾကာင္းကို သြား၍ ေထာက္မိေနပါေတာ့သည္။ ” မမဟာႀကီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေနာ္….ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူးဗ်ာ….” ” အဲဒါႀကီးကို ေစာက္ပတ္လို႔ ေခၚတယ္ ေမာင္ေလးရဲ႕….အဲဒီေစာက္ပတ္ၾကားထဲက အထက္နားက အစိေလးက ေစာက္စိလို႔ေခၚတယ္…နင့္လီးႀကီးကို မမေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းၿပီး အရင္းထိ ထိုးသြင္းလိုက္….အဖ်ားနားထိ ျပန္ဆြဲထုတ္ လိုက္….ေနာက္ျပန္သြင္းလိုက္နဲ႔ လုပ္တာကို လိုးတယ္လို႔ေခၚတယ္….အဲဒါ အခုေမာင္ေလးနဲ႔ မမ လိုးၾကမလို႔….မမ ေျပာသ လိုလုပ္ေနာ္….” ထိုသို႔ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးအား ကိုင္ကာ သူမ ေစာက္ပတ္အေပါက္ဝတြင္ ေတ့ေပးၿပီး…. ” ကဲ ေမာင္ေလး….တေျဖးေျဖးျခင္း ဖိၿပီး ေမာင္ေလးလီးႀကီးကို မမ ေစာက္ပတ္ထဲကို အဆုံးဝင္သြားေအာင္ သြင္း လိုက္ေပေတာ့….ေျဖးေျဖးေနာ္….”

” ဟုတ္ကဲ့….မမ….” ကြၽန္ေတာ္လည္း မမရီေျပာသလိုပင္ တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ရာ မမရီမွာ ေအာက္မွေန၍ အံႀကိတ္ၿပီး ေကာ့ေပး လိုက္သည့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးက အဆုံးထိဝင္သြားပါေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘာလုပ္ရ မွန္းမသိဘဲ လီးႀကီးကို အဆုံးသြင္းၿပီး ရပ္ထားလိုက္ရာ မမရီမွာ ေအာက္မွေနၿပီး အားမလိုအားမရသံျဖင့္…. ” ေမာင္ေလး…ဆက္လုပ္ေလ….မင္းလီးႀကီးကို မမ ေစာက္ပတ္ထဲက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ဆြဲထုတ္လိုက္ ေဆာင့္ သြင္းလိုက္နဲ႔ လုပ္ရတယ္ ေမာင္ေလးရဲ႕….လုပ္…လုပ္….ဆက္လုပ္….” ကြၽန္ေတာ္လည္း မမေျပာသည့္အတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ျပန္ ႏႈတ္လိုက္….အဆုံးထိေဆာင့္သြင္းလိုက္ႏွင့္ ဆယ္ခ်က္ခန႔္ေဆာင့္မိေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးသည္ မည္သည့္အရသာႏွင့္မွ မတူေအာင္ အသဲထဲကယားလာေအာင္ အရသာေတြ႕လာပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္အဆကလည္း ကြၽတ္ထြက္မသြားေအာင္ေဆာင့္တတ္လာၿပီမို႔ မမရီ၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္အား ဆြဲကာ အားရွိပါးရွိ ေဆာင့္ပါေလေတာ့သည္။

” ေမာင္ေလး…..ေမာင္ေလး….ခဏေနအုံး….မမ ေျပာမယ္….” ဟုဆိုသျဖင့္ မရပ္ခ်င္ဘဲ ရပ္လိုက္ရပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အင္မတန္ အရသာေတြ႕တုန္း ရပ္လိုက္ရသည့္အတြက္ စိတ္ထဲတြင္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ၿပီး အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ မမရီက ကြၽန္ေတာ္၏ လက္ႏွစ္ဖက္ အား ဆြဲယူၿပီး သူမ၏ ႀကီးမား၍ တင္းေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးေပၚတင္ေပးကာ…. ” ေမာင္ေလး….အဲ့ဒီႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆြဲဆြဲၿပီး လိုးေပေတာ့….ဒါမွ ပိုၿပီးေဆာင့္အား ေကာင္းတာ….လိုး…. လိုး….ေမာင္ေလး….အားရွိသေလာက္ တအားသာ ေဆာင့္လိုးေပေတာ့…..မမကို ဘာမွ အားမနာနဲ႔….ေအာက္ကေန ေမာင္ေလး လိုးသေလာက္ ႀကိတ္ခံမယ္….

ေဆာင့္သာေဆာင့္….ေအး ဟုတ္ၿပီ….ေဆာင့္ ေဆာင့္…..အမေလးဟဲ့….မမရဲ႕ ေစာက္ပတ္ႀကီး ကြဲခ်င္ကြဲသြားပါေစ….တအားေဆာင့္စမ္းပါ….ေမာင္ေလးရဲ႕….အား…ေကာင္းလိုက္တာ….ေမာင္ေလးရာ…. ေဆာင့္….ေဆာင့္….အင့္….အင့္….အင့္….အင့္….ဟုတ္ၿပီ….ေဆာင့္….ေဆာင့္…..” ကြၽန္ေတာ္လည္း တကိုယ္လုံး ဆိမ့္တက္ေအာင္ပင္ ေကာင္းေနရသျဖင့္ အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနရၿပီး အရသာေတြ႕ေနၿပီမို႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ တကိုယ္လုံးရွိသမွ် အင္အားေတြျဖင့္ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့သည္။

” ဘြပ္….ႁပြတ္….ဘြပ္….ႁပြတ္….” ” အင့္….အင့္….အြတ္….အြတ္…..” မမရီ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာလည္း တဘြတ္ဘြတ္ျမည္ၿပီး ပါးစပ္မွလည္း ပထမတုန္းကလို အင့္…အင့္ ဟု အသံမ ထြက္ေတာ့ဘဲ ေအာက္မွ အေတာ္ပင္ ေမာေနသကဲ့သို႔ ပါးစပ္ေလး ဟဟၿပီး အြတ္ကနဲ အြတ္ကနဲ အသံထြက္ေနပါေတာ့ သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မမရီ၏ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးအား ေၾကမြျပတ္ထြက္ပါလာမတတ္ တအားညႇစ္ တအားဆြဲၿပီး မီးကုန္ယမ္း ကုန္ ေဆာင့္ေတာ့ရာ ငါးမိနစ္မွ် အၾကာတြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္၏ လီးႀကီးတစ္ခုလုံးမွ အေၾကာအခ်င္မ်ားသည္ ေႏြးကနဲ စစ္ကနဲျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္၏ လီးထဲမွ ပူေႏြးေသာ အရည္မ်ားသည္ ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲ မမရီ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ပန္းထြက္ကုန္ ပါေလေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ၿပီး မမရီ၏ အေပၚသို႔ ေမွာက္လ်က္က်သြားေသာ အခ်ိန္တြင္ မမရီ သည္လည္း ေျခပစ္လက္ပစ္ျဖစ္ကာ မ်က္လုံးေလး မပြင့္တပြင့္ျဖင့္ ေပါင္ေတြစင္းေနၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လ်က္ က မ်က္ႏွာထားၿပဳံးၿပဳံးေလးႏွင့္ မွိန္းေနပါေတာ့သည္။ ခဏမွ်ၾကာေတာ့မွ…. ” ေမာင္ေလး….ေတာ္ေတာ္ေမာသြားၿပီလား….မမေပၚက ခဏဆင္းပါဦးကြယ္….” လို႔ မမရီက ေျပာလိုက္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း မလႈပ္ခ်င္ လႈပ္ခ်င္ႏွင့္ မမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ကြၽန္ေတာ္၏ လီးႀကီး ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ ဘြတ္ကနဲ ျမည္သံႏွင့္အတူ လီးႀကီးက ထြက္၍လာၿပီး တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပင္ မမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ျပည့္လွ်ံေနေသာ အရည္မ်ားကလည္း ဖြတ္ကနဲ အန္၍ ထြက္က်လာေလသည္။

လီးႀကီးကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ လည္း သူမ၏ အေပၚမွ ဆင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ဒီလိုဆင္းလိုက္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔စၿပီး လိုးစဥ္ကေနရာထက္ ေခါင္းရင္းသို႔ (၂)ေပခန႔္ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရၿပီး မမရီ၏ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားမွာ လည္း ေစာေစာကလို ျဖဴေဖြးၿပီးမေနေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုင္ထားသည့္ လက္ရာႀကီးမ်ားအတိုင္း အညိဳအမဲစြဲေနပါေတာ့ သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ မမရီ၏ ေဘးတြင္ လွဲခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ နီေထြးေထြး ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္သည္။ ” မမ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားလား…ဟင္…” ” သိပ္မေမာပါဘူးကြယ္….ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္….ေမာင္ေလးေရာ အေတာ္ေမာသလား….” ” ကြၽန္ေတာ္က လူငယ္ပဲ….ထင္သေလာက္ မေမာပါဘူး….ဘယ့္ႏွယ္လဲ မမ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ လိုးတာ ေကာင္းရဲ႕လား ….”

” ဘယ့္ႏွယ္ ေမးပါလိမ့္ ေမာင္ေလးရယ္….မမျဖင့္ အခု အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ၿပီ….ဒီလိုတခါမွ ေကာင္းေကာင္းမခံ ဖူးဘူး….ေမာင္ေလး လိုးလိုက္တာ မမျဖင့္ ေလးခါေတာင္ၿပီးသြားတယ္….ေမာင္ေလးကသာ တစ္ခါထဲၿပီးတာ…..အခုေတာင္ ေမာင္ေလး လိုးႏိုင္ဦးမယ္ဆိုရင္ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ထပ္ၿပီးခံခ်င္ေသးတယ္…..” ” ဒီလိုဆို လိုးမွာေပါ့ မမရာ….ကြၽန္ေတာ္က ဒါမ်ိဳး တခါမွ မေတြ႕ဖူးေတာ့ အရမ္းေဆာင့္ အရမ္းလိုးပစ္လိုက္တာ မမမွ ေနာက္ထပ္ ခံႏိုင္ပါဦးမလားလို႔….” ” ေအာ္….မင္းႏွယ္….မမတို႔ မိန္းမဆိုတာ ေအာက္ကမွိန္းခံ႐ုံခံရတာ….မင္းတို႔ ေယာက္်ားေတြ လိုးႏိုင္သေလာက္ ေတာ့ ခံႏိုင္တာေပါ့ကြယ္….” ကြၽန္ေတာ္လည္း မမရီ၏ ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးၾကားထဲသို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးအား ေတာင္ မတ္ေနေသာ လီးႀကီးႏွင့္ ေတ့ထားကာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအား ဆြဲၿပီး တအားေဆာင့္သြင္းလိုက္ရာ ေစာေစာက လိုးထားေသာ အရည္မ်ား႐ႊဲေနေသာေၾကာင့္ လီးႀကီးက ေရွာကနဲ ဝင္သြားပါေလေတာ့သည္။

ဒီတခါေတာ့ အရသာသိထားၿပီမို႔ ေစာေစာက အခ်ီေလာက္ အသကုန္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အရသာခံ၍ မွန္မွန္ပဲ လိုးၾကပါေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ မမရီတို႔သည္ နားလိုက္ လိုးလိုက္ျဖင့္ ဇိမ္ခံၿပီး လိုးေနၾကရာ မမရီလည္း အေပးေကာင္း….ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အလိုးေကာင္းျဖင့္ အားရပါးရ လိုး လိုက္ၾကသည္မွာ မြန္းလြဲ ညေနပိုင္းက်မွ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ၿပီး ဝတ္ျဖစ္ၾကပါေလေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ မမရီကို တေနကုန္ မေတြ႕ရသျဖင့္ ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ မေနႏိုင္ျဖစ္ကာ မမရီတို႔ အိမ္ဖက္သို႔ ကူးခဲ့ရာ အိမ္အဝင္အထြက္၌ပင္ မမရီ၏ မိခင္ အရီးေလးႏွင့္ ေတြ႕သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတြ႕လိုက္လွ်င္ပင္ အရီးေလးကပင္ စ၍ ႏႈတ္ဆက္သည္။ ” ေမာင္တာ….ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ေဟ့….”

” ဟုတ္ကဲ့….အရီးေလး ခုပဲ ထမင္းစားၿပီးတယ္….ဒါနဲ႔ မမရီကိုလည္း မေတြ႕ပါလား….ဘယ္မ်ားသြားေနသလဲ အရီးေလး….” ” ေအာ္….မင္းအမ ကိုယ္ေတြလက္ေတြ ကိုက္ခဲၿပီး ေနမေကာင္းလို႔တဲ့ အခုေလးတင္ မင္းကို ေတြ႕မိလားလို႔ ေမးေန ေသးတယ္….” ” ဟုတ္လား အရီးေလး….ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ ကိုက္ခဲေနရင္လည္း ခါတိုင္းလို ကြၽန္ေတာ့္ေခၚၿပီး အနင္းခိုင္းေပါ့ဗ်ာ. ….နင္းေပးမွာေပါ့…..” ” ေအးကြယ္….မင္း အမသြားၿပီး ေမးၾကည့္လိုက္ပါဦး…..အရီးေလး ဟိုဖက္ပိုင္းခဏသြားဦးမယ္…..” ” ဟုတ္ကဲ့….အရီးေလး….” ေျပာေျပာဆိုဆို မမရီ၏ အေမႀကီး ထြက္သြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေပၚသို႔တက္၍ မမရီ အိပ္ေနက် အခန္း ေလးအတြင္းသို႔ ဝင္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ မမရီက အိပ္ယာထက္မွ ၿပဳံးလ်က္သား ဆီးႀကိဳ၍ေနသည္။

” လာ….ေမာင္ေလး…..မမျဖင့္ ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ….” ဟု ေျပာလ်က္ ထ၍ထိုင္လိုက္ရာ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူမေဘးတြင္ဝင္၍ ထိုင္လိုက္ရင္း…. ” ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ မမရယ္….ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ ဒီကေန႔ တစ္ေန႔လုံး မမကို မေတြ႕ရတာနဲ႔ ရင္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲျဖစ္ၿပီး မမကို သိပ္လြမ္းတာပဲဗ်ာ….” ထိုသို႔ေျပာရင္းမွပင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ မမကို ၾကည့္ရင္းစိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ သူမကို ဖက္ရင္း အားရပါးရပင္ သူမ၏ ပါးႏွစ္ဖက္အား ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းလိုက္သည္။ ” အို….ေျဖးေျဖး ေမာင္ေလးရဲ႕….ေျဖးေျဖး….မင္း မေန႔က ေဆာင့္လိုက္ ေညႇာင့္လိုက္တဲ့ ဒဏ္ေတြက မနက္တုန္းက တကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ထားသလိုပဲ အိပ္ယာထဲကကို မထခ်င္ဘူး….

အထူးသျဖင့္ ေဟာဒီ မင္း ဆြဲေခ်ထားတဲ့ ႏို႔သီးေတြဟာ အထိကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး…..ဒီမွာၾကည့္ပါဦး….အညိဳအမဲေတာင္ စြဲေနတယ္….” မမရီက ေဘာ္လီအက် ႌအား ခြၽတ္၍ သူမ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအား ဖြင့္ျပလိုက္ရာ တကယ္ပင္ လက္ရာႀကီးမ်ားထင္၍ ညိဳမဲေနၿပီး ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ ေယာင္ေနပါသည္။ နဂိုကမွ ႀကီးလွေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားမွာ အခုလို ေယာင္ေနေတာ့ ပိုၿပီးေဖာင္း ကားေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္က အသာအယာကိုင္ၾကည့္ရာ….. ” အို….ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..မမရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြ က်ိန္းေနတယ္ ေမာင္ေလးရယ္…..မေန႔တုန္းကလို အရမ္းႀကီး မေခ်လိုက္နဲ႔ေနာ္….တကယ္လို႔ ေမာင္ေလး ကိုင္ရင္ေတာ့ အသာအယာကိုင္ေပါ့ကြယ္…..” ကြၽန္ေတာ္သည္ မမ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအား အသာအယာပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္းကပင္ စိတ္မ်ားမွာ ႂကြသထက္ ႂကြလာ ရၿပီး ကြၽန္ေတာ္၏ လီးႀကီးမွာလည္း မာေတာင္၍ လာသျဖင့္ မနည္းပင္ စိတ္ကို ထိန္းထားရေလသည္။

” မမရဲ႕….ဟို….ဟို….ေစာက္ပတ္ႀကီးကေရာ နာေနသလားဟင္….” ” ေအာ္….အဲဒီကေတာ့ ဒါေလာက္ မနာပါဘူး….ဒီႏို႔ႀကီးေတြသာ က်ိန္းေနတာပါ….ဘာလဲ ေမာင္ေလးက လိုးခ်င္ေန ျပန္ၿပီလား…..” ” ဒါေပါ့….မမရယ္….” ” ကဲဒါျဖင့္ မင္းလိုးခ်င္ရင္ လိုးေပါ့….ဒါေပမယ့္ မေန႔ကလိုေတာ့ မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္….” ” ဟုတ္ကဲ့….မမ ကြၽန္ေတာ္ အခု ေကာင္းေကာင္းလိုးတတ္ေနပါၿပီ….မမႀကိဳက္သလိုပဲ လိုးပါ့မယ္….” ” ကဲ….ဒါျဖင့္….လာ….” ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို မမရီက ထဘီကို လွန္ေပးလိုက္ရာက ေပါင္ႀကီးေတြကို ဒူးေကြးၿပီး ေထာင္ေပးကာ ကားေပး လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပဲ တက္၍လိုးပါေတာ့သည္။

မမရီက ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ လိုးရန္ ေျပာထားေသာ္လည္း စလိုးကာစ ဆယ္ခ်က္ ဆယ့္ငါးခ်က္ေလာက္သာ မွန္မွန္လိုးၿပီး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ စိတ္က ထိန္းမရ သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္လာရသည့္အတြက္ မွန္မွန္မွ ျမန္ျမန္….အဲဒီကမွ ျမန္ျမန္က ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ရင္း ဒလၾကမ္းလိုးေလေတာ့ သည္။ မမရီကလည္း ေစာေစာကသာ ေျဖးေျဖးလိုးရန္ ေျပာေသာ္လည္း အခုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကပင္ ဖင္ႀကီးေတြကို ေျမႇာက္ကာ ေျမႇာက္ကာျဖင့္ ေကာ့ေကာ့ေပးေနၿပီး ေအာက္ကေန တအင္းအင္းညီးလ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို အတင္းဖက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ေဆာင့္၍ လိုးလိုက္တိုင္း သူ႔ဖင္ႀကီးကို တအားပင္ ပင့္ပင့္ၿပီးႂကြကာ ေစာက္ပတ္ ခုံးခုံးႀကီးအား ေကာ့၍ ေကာ့၍ ေပးေနေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္၏ ဆီးခုံတို႔ တေျဖာင္းေျဖာင္း ျမည္ေအာင္႐ိုက္ခတ္ေနသည့္ျပင္ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ အသံတို႔ကလည္း တဘြတ္ဘြတ္ျမည္ေနပါေတာ့သည္။

” ေကာင္းလိုက္တာ….ေမာင္ေလးရယ္….မမ တကိုယ္လုံး ကိုက္ခဲေနတာေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ဘူး.. …အမေလး….နာနာေဆာင့္စမ္းပါ….ေမာင္ေလးရဲ႕….ေကာင္းလွခ်ည္လားေနာ္….ဟင္း ဟင္း….ေဆာင့္ ေဆာင့္….လိုး လိုး.. …အဲ ဟုတ္ၿပီ….ဟုတ္ၿပီ…..တအားေဆာင့္ပါ…..ေမာင္ေလးရဲ႕ ဒီထက္ပိုၿပီး မေဆာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလားေနာ္…..အား….ဟုတ္. …ၿပီ….အမေလး….ကြၽတ္….ကြၽတ္…ေကာင္းလိုက္တာေနာ္…..” ” အား….ကြၽတ္….ေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္….မမ ေစာက္ပတ္ႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို ဆြဲညႇစ္ထားသလိုပဲ…. ဟင္း….” ” ႁပြတ္….ဘြတ္….ႁပြတ္….ဘြပ္….” ” ကြၽန္ေတာ္ ၿပီးခါနီးၿပီ မမ…..တအားေဆာင့္ေတာ့မယ္ေနာ္….”

” ေဆာင့္ ေဆာင့္ ေမာင္ေလး…..လိုးသာလိုး….မမလည္း ၿပီးကာနီးၿပီ….အဲ…ဟုတ္ၿပီ….ဟုတ္ၿပီ….ႁပြတ္….ႁပြတ္….. စြပ္…ဘြပ္….စြပ္…ပလြတ္….ဘြပ္…အင့္…အင့္….ေကာင္း….ေကာင္းလိုက္တာ…. ၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္….အင့္….အင့္….အား……” ႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူၿပီးၾကရာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မလြတ္တမ္းဖက္ထားလိုက္ၾကေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ကို တပ္လ်က္သား မခြၽတ္ဘဲ မွိန္းေနလိုက္ၾကသည္မွာ မည္မွ်ၾကာသြားသည္ မသိပါ….အိမ္ေရွ႕ဆီမွ….. ” ဟဲ့….သမီး….အရီ အိပ္ၿပီလား….” ဟူေသာ မမရီ၏ အေမအသံကို ၾကားလိုက္ရမွ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ထပ္လ်က္သားရွိေနရာမွ ကဗ်ာ ကယာထၿပီး အဝတ္အစားေတြကို ဝတ္လိုက္ၾကကာ မမရီက ဝမ္းလ်ားေမွာက္လ်က္….ကြၽန္ေတာ္က မမရီ၏ ေပါင္ေပၚသို႔ တက္၍ နင္းေပးသည္။ ” မအိပ္ေသးပါဘူး အေမ….က်မ အနင္းခံေနတုန္းပါ….အို….ကြၽတ္….ကြၽတ္…ေမာင္ေလးကလည္း ဒေကာက္ေကြး ကို တက္နင္းေတာ့ နာတာေပါ့ ေမာင္ေလးရဲ႕….ကဲ ေတာ္ပါေတာ့ကြယ္….ငါ့ေမာင္လည္း ေညာင္းလွေရာေပါ့….” ထိုသို႔ေျပာမွပင္ ကြၽန္ေတာ္လည္း မမရီအေပၚမွ ဆင္းကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အိမ္ေရွ႕သို႔ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ၿပီးပါၿပီ။

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*