Month: August 2021

ကာမဘုံသား ဆုံလည်နွား ကျော်လှိုင်မှီ.. နေမြင့်မှ အိပ်ရာ က နိုးသည် ။ မနေ့ညက အကိုကြီး စိုးလှိုင်မှီ နဲ့ သူ့ ဇနီးလေး သင်ဇာပွင့်တို့ရဲ့ အိမ်မှာ.. ညဉ့်နက်တဲ့အထိ သောက်ကြစားကြ  သည် ။ကျော်လှိုင်မှီ နဲ့ အကိုကြီးစိုးလှိုင်မှီ တို့ က ကျော်လှိုင်မှီ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတော့ ပါလာတဲ့ ဘလူးလေဘာ ဂျော်နီဝါကား ဝစ္စကီ ကို   သောက်ကြ သလို . .နုနုရှိန် နဲ့ သင်ဇာပွင့်တို့ က စပျစ်ဝိုင် အကောင်းစားကို..  သောက်ကြသည် . .။  အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မူးမူးနဲ့ ဇနီးသည် နုနုရှိန် နဲ့အားရပါးရ လိုးကြ သည် ။  သောက်ထားတဲ့ အရက် အရှိန် ထက်…

နမ်းလိုက်တော့မယ်နော် (စ/ဆုံး) Crd : ကာမမင်းသား – ဟယ်.င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ.. မေမေ မေမေ.လာပါအုန်း.ဒီမွာ ဇာလေး ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ.. အိမ်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင် အုတ်ခဲတွေခုနေသော မြင့်ကျော်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာသည်။ တော်တော်လှတာပဲ..ဟင်း အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့်စပ်မထိဖြစ်နေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် အိမ်ထဲမှ အသက်လေးဆယ်အရွယ် ဖြူဖြူ၀၀အမျိုးသမီးကြီး တစ်ယောက်ထွက်၍လာသည်။ ဟဲ့ သမီး.ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဒီမွာ မေမေ မတွေ့ဘူးလား.သမီး ဇီဇဝါပင်တွေ ငုတ်တိုပဲကျန်တော့တယ်.. ဟိုတောသားလက်ချက် မဟုတ္လား. ဇာလေးဖြူ ငိုသံပါနှင့်ပြောနေသည့်ကြားက နောက်ဆုံးစကားတွင်ဒေါသသံက ပါလာသည်။ မြင့်ကျော် အုတ်ခဲတစ်လုံးကိုလှမ်းယူရင်း ဇက်ကလေးပုသွားသည်။ ဟယ်..ဇာလေးကလဲ.မေမေခိုင်းလို့သူလုပ်ရတာဘဲကွယ်..သမီးပန်းပင်တွေကလဲပြန်ပြီးတက်လာမှာပဲဟာ..နောက်ပြီး ကိုယ့်အစ်ကိုဘဲ တောသား တောသားနဲ့ မခေါ်ပါနဲ့သမီးရယ်.. ဟွန်း.. ဇာလေးဖြူ…

လူရိုးကြီးရဲ့ကလဲ့စား သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ် လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့ အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျ ရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမ နှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက်  ချစ်ကြသည်။ သူက မိဘမရွိ။ ဦးလေးဖြစ်သူက ကြည့်ရှူ့စောင့်ရှောက်ထားတာ။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့်  သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးည မှာတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခွဲရတော့မယ်ဆိုပြီး သောက်ကြစားကြသည်။ ပြီးတော့…

မဝိုင်း၏နူတ်ခမ်းအစုံ နေမင်း တယောက် မိမိ တို့ ရပ္ကြက္နားက တန်ဆောင်တိုင် ပြဲကို သတိရမိသော်လည်း ခရီး သိပ္မသြားဘူးသူ မို့ ရထားစီး ပြီး ရထားဂိတ် ဆုံးတော့ မော်တော်  တဆင့်ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွားနေသော မြို့  လေးကို ရောက်သဖြင့်၊ သူ့အတွက် အားလုံးက အသစ် အဆန်းဖြစ်နေသည်၊ သွားနေမကျ တော့ လည်း နည်း နည်း ပင်ပန်းသလို ခံစားရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာက ၂ရက်လောက်လိုသေး သော်လည်း မြို့မှ မိတ်ဆွေ မ်ား၊ သူ့အမျိုးသား ဘက်မှ ဆွေမျိုးများ တဖြဲဖြဲ  ရောက်နေကြပြီ။  နေမင်းတို့ မောင်နှမ ကိုအိမ်တအိမ်မှာ နေရာချပေးသည်၊ နေမင်းတို့ ရောက်တာ စောလို့ နေမင်းတို့က အခန်းထဲ နေရာရသည်။…

မေဝတ်ရည် အား..ကျွတ်ကျွတ်. သူမ ခန္ဒာကိုယ်ပေါ်တွင်တုပ်နှောင်ထားသော ကြိုးများ၏ ဒဏ်ကြောင့်မေဝတ်ရည်တစ်ယောက်အသံထွက်၍ ငြီးလိုက်မိသည်..။ ပြီးတော့ လူတစ်ကိုယ်စာသေတ္တာထဲတွင်ထည့်၍ သူမကို မည်သည့်နေရာသို့ခေါ်ဆောင်လာမှန်း မသိ.။.အစာစားချိန်မွလြဲ၍ ကျန်သည့်၂၂ နာရီခန့်တွင်အလင်းရောင်မမြင်ရသည်မွာ နှစ်ရက် ရှိပြီ..။သူမကို အာဖရိကလူမည်း သူေဋ္ဌးတစ်ဦးက IS စစ်သွေးကြွများထံမှဒေါ်လာသုံးသောင်းနှင့်လိင်ကျွန်အဖြစ်ဝယ်ယူလာခြင်းဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တွင်တော့ သူမသည်ဒေါက်တာမေဝတ်ရည်ဆိုသော ဆရာဝန်မလေး တစ်ဦးအဖြစ်ခေါင်းမော့နေနိုင်ခဲ့သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ အလွတရားအောက်တွင်ဝတ်တြားနေကြမည့်ပုရိသများ..သို့သော်ယခု သူမ၏အဖြစ်မွာ လူမည်းသေဋ္ဌးတစ်ဦး၏ လိင်ကျွန်မလေး တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ရည်မှန်းချက်မွာ သြဇီတွင်ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ပါရဂူဘွဲ့ ယူ၍နိုင်ငံခြားတွင်အခြေချရန်ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်ကို သူမ အထင်မကြီး..သူမ  တတ်မြောက်ထားသော ပညာသည်မြန်မာပြည်အစိုးရမွပေးသော အခွင့်အလန်းနှင့်မထိုက်တန်ဟု ယူဆသည်။ ထို့ကြောင့်ဘွဲ့တစ်ခု ထပ်ယူ၍သြော်ဇီတွင် အခြေချရန်စဉ်းစား ထားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်ဆိုးဝါးသော ကံတရား၏ လှည့်ကွက်အောက်တွင်သူမစီးလာသောလေယာဉ်သည် IS စစ်သွေးကြွများ၏ ပြန်ပေးဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရလေသည်။ IS …

ကြိုက်သလိုသာဘုကြကျမဘဝ – (စ / ဆုံး) ကျမနာမည်က နွယ်နွယ်ဝင်း.. နွယ် လို့ပဲအတိုခေါက်ခေါ်ကြတယ်။ အသက္က ၂၄ ထဲမှာပေါ့.. အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကို ဆန်းထူးတဲ့။ ကားပွဲစားလုပ်တဲ့သူပါပဲ။  ဆက်မပြောခင် က်မရဲ့ ခန္တာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ က်မက အသားအရမ်းမ ဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ခြေသလုံးတွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့  တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်း တဲ့အထဲမှာပါတယ်။ နောက် ကျမရဲ့နို့လေးတွေက အိမ်ထောင်မကျခင်က  အတော်ပြားပြီးသေးတဲ့အထဲမှာပါပေမဲ့နောက်ပိုင်း ကိုဆန်းထူးက လိုးကာနီးတိုင်း  နို့တွေကို အသေညှစ်လွန်းတော့ အိမ်ထောင်သက် ၃ နှစ်အတွက် ဆူပြီးမို့လာလိုက်တာ  အခုဆိုကိုဆန်းထူးရဲ့ ယောက်ကျားလက်ဝါးနဲ့တောင် ပြည့်ချင် သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။ ပြီးတော့ က်မရဲ့ တင်ပါး၊ ဖင်ပေါ့ .. အရမ်းလှတဲ့အထဲမှာ…

အလန်းမယား ၏ခေါ်ဆောင်ရာ Black taxi ၂စီးထောင်ထားတာ မောင်းတဲ့ကလေးက မလာ. အော်ဒါကလည်းမဖြစ်မနေသွားရမှာဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်ပဲကားထုတ်ပြီး မှာထားတဲ့ ရုံးရှေ့ မနက်စောစော သွားထိုးပေးထားလိူက်သည်. ခပ်သေးသေးခပ်သွယ်သွယ်မိန်းခလေးတယောက် ဆင်းလာပြီး ကားပေါ်တက်ထိုင်သည်။ ရန်ကုန်  နေပြည်တော်ခရီး နေ့ခြင်းပြန် ပျင်းစရာတော့ဖြစ်မည်။ကျွန်တော်က ကားမောင်း သူမက နောက်ကထိုင်ရင်း သူမ တလမ်းလုံးဖုန်းပြောလိုက် ပရိတ်ရွက် လိုက် ပုတီးစိပ်လိုက် စကားမပြောဖြစ်ကြ။ ၁၁၅ မိုင် Bereak fast စားသည်။ သူမ အိမ်ထောင်ရှိကြောင်း ကလေးနှစ်ယောက်ရှိကြောင်း ယခုအလုပ် အတွက်နေပြည်တော်ကို ၆ခေါက် ရှိပြီဖြစ်ကြောင်း အလုပ်မတွင်ကြောင်း ခွင့်ပြုမိန့်ရအောင် ယခုတခေါက် ပြီးပြတ်အောင်လုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကုမ္ပဏီက  သိန်း ၃၀ ပေးလိုက်ကြောင်း ငွေပေးပြီး ကိစ္စပြတ်အောင် လုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း……..ကရားရေလွှတ်တွတ်တွတ်…   ဒီလိုနဲ့နေပြည်တော်ရောက် သူမ သွားမဲ့ရုံးလိုက်ပို့…

ဒေါ်လေးနှင့်တစ်ထောင့်တစ်ည (စ/ဆုံး) ပွကြီးတစ်ယောက် ၁၀တန်းဖြေပြီးတည်းက အိမ်မြဲနေသည်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက အိမ်မှကျောင်း၊ ကျောင်းမှကျူရှင်၊ ကျူရှင်မှအိမ် ဤသုံးနေရာဖြင့် သာ အချိန်ကုန်နေခဲ့သည်။ မိဘများက အပြင်ထွက်ခြင်းကို ခွင့်မပြုသည့်အပြင် ပွကြီးကိုယ်တိုင်ကလည်း အိမ်မှာပဲ အိမ်တွင်းပုန်းနေရသည်ကိုသာ  သဘောကျ၏။ ၁၀တန်းပြီးတော့ သူငယ်ချင်းများက ခရီးထွက်ဖို့ခေါ်တာတောင် မလိုက်ပဲဇွတ်ကျန်နေခဲ့၏။ အိမ်ကအမေက တောင်မှ  “သားရယ် ပျင်းနေ မှာပေါ့ လိုက်သွားလိုက်ပာ”  လို့ပြောတာတောင် မလိုက်ပဲနေခဲ့သည်။ အခုလည်း ပွကြီးအဖေ သင်္ဘောထွက်လို့လေဆိပ်ပို့ဖို့ကို မလိုက်ချင်ဘူးဟုဇွတ်ငြင်း နေသည်ကို အမေက  “ဟဲ့သား ကိုယ့်အဖေခရီးထွက်မှာကို စိတ်ညစ်အောင်လို့၊ တောက် သည်းခံတာလွန်လာပြီနော် ပွကြီး”   “ကလေးကိုမဆူပါနဲ့ မိန်းမ ရယ်”  “ဒီမှာသား သားမလိုက်ချင်ရင်နေခဲ့၊ အဖေမရှိတုန်း မင်းအမေကို ဂရုစိုက်နော်သား ကြားလား”    “ဟုတ် အဖေ”   အမေလည်း…

ခပ်သွက်သွက် ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီးက အသံတွေ ထွက်နေတာ ” ” ထွက်မှာပေါ့ … မင်းပဲ မညှာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့ … မမထားရာ … ကျနော်က မမထားကို ဖြည့်စီးပေးတာပါ ” ” အမလေးတော် … ပြောတတ်တာ ” ” ဟုတ်တယ်လေ … နေ့လည်က ကိုကြီးစိုးမြင့် … မမထားကို လိုးရင်း … လီးက ပျော့ခွေပြီး ကျွတ်သွားတာ … ပြီးတော့ မမထားလည်း ” ” ဟယ် … ဖြိုးသူ ချောင်းကြည့်နေတာလား ” ”…

ရည်းစားအမေဒေါ်ခင်လေး ( စ / ဆုံး ) ရေးသူ ကာမလူဆိုး ( ကိုစည် ) ကျနော့်ရည်းစားလှိုင်လှိုင်နှင်းနဲ့တွေ့ဖို့သူမအိမ်ဖက်ကိုကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ထွက်လာခဲ့တယ်ကျနော့်နာမည်ကဝေယံ  အသက်က၂၀ ကျောင်းပြီးထားတာမကြာသေးတော့လောလောဆယ်အလုပ်အကိုင်မရှိ ၁၀၉ ၁၁၀ပေါ့ဗျာ။ လှိုင်လှိုင်နှင်းက၁၉နှစ်သူမနဲ့ရည်းဖြစ်တာတစ်နှစ် လောက်ရှိပြီလှိုင်လှိုင်နှင်းတို့မိဘတွေနဲ့ကျနော့်မိဘတွေကမိတ်ဆွေတွေဖြစ်ကြပါတယ်။ လူကြီးချင်းကလည်းခင်မင်နေတော့လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့အိမ်ကိုကျနော် ကတံခါးမရှိဓါးမရှိဝင်ထွက်သွားလာပေါ့ပြီးတော့နှစ်ဖက် မိဘတွေကလည်းသဘောတူထားတော့တခါတလေသူမတို့အိမ်နဲ့ကျနော်တို့အိမ်မှာတွေ့ကြ စကားပြောကြပါတယ်။  လှိုင်လှိုင်နှင်းအမေကဒေါ်ခင်လေးအသက်၄၂နှစ်ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီအန်တီခင်လေးကခေတ်မှီပြီးပွင့်လင်းတယ် လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ အဖေကကွန်ဒေါင်းလေးစီးထောင်ထားပြီးအုတ်သဲကျောက်တိုက်တဲ့အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ သုံးစီးကိုလူငှားများကိုမောင်းခိုင်းပြီးတစ်စီးကသူကိုယ်တိုင်မောင်း ပါတယ်ဦးကမနက်ဆိုကားထွက်ပြီးညမှောင်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်တယ်။ လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့အိမ်ရှေ့မှာဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီးခြံထဲဝင်လာခဲ့တယ်။လှိုင်လှိုင်နှင်းက အိမ်ရှေ့ကဒန်းလေးပေါ်မှာထိုင်နေတယ်။ ကျနော်သူမဘေးမှာထိုင်ပြီးကျနော်တို့စကားပြောနေလိုက်ကြတယ်။ ကျနော့်ယောက္ခမလောင်းဒေါ်ခင်လေးကအ ငြိမ်နေတတ် သူမဟုတ်အိမ်မှုအလုပ်တစ်ခုခုလုပ်နေရမှခုလည်းကျနော်တို့ရှေ့မလှမ်းမကမ်းမှာကုန်းကွပြီးပန်းအိုးထဲကမြက်တွေကိုနှုတ်နေတယ်။ လှိုင်လှိုင် နှင်းနဲ့စကားပြောနေရာကအန်တီရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါး လေးအောက်ကကားစွင့်လုံးဝန်းတဲ့တင်ကြီးကိုမသိမသာကြည့်နေလိုက်တယ်ကျနော့်ရည်းစားလှိုင်လှိုင် နှင်းကသူမအမေလို မကိတ်လှဘော်ဒီကသာမန်လောက်ပဲရှိတာကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်းငယ်ငယ်လေးတွေထက်အန်တီမမကြီးအရွယ်တွေကို  စိတ်ဝင်စားတဲ့သူကျနော်တို့ရည်းစားသက်တမ်းတစ်နှစ်ပဲရှိသေးပေမယ့်လှိုင်လှိုင်နှင်းကိုလိုးဆော်ခဲ့တာလေးငါးဆယ်ကြိမ်မကတော့ပါဘူး။ ကျနော်  ခုတလောဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူးဗျာအန်တီခင်လေးကိုအရမ်းဖီးနေမိပြီးတခါတလေအန်တီ့ကိုဂွင်းတောင်မှန်းထုဖြစ်ခဲ့ပါတယ် “သားဝေယံရေခဏလာပါအုံးကွယ်” ပန်းအိုးမတာမနိုင်လို့ထင်ပါရဲ့အန်တီကျနော်ကိုလှမ်းခေါ်တယ်။  “လာပြီ အန်တီ”   အန်တီ့နားကိုလျှောက်လာပြီး ပန်းအိုးမတဲ့အခါအန်တီကဟိုနေရာမှာထားမယ်သားဆိုပြီးသူမကလည်းမကူပါတယ်။ပန်းအိုးကလေးချက်နှစ်ယောက်မရတယ်အန်တီဝတ်ထားတာကဆွဲ သားလည်ဟိုက်ဆိုတော့ငုံ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာဘရာစီယာထဲက နို့ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကိုကျနော်တစွန်းတစမြင်လိုက်ရတယ်ပန်းအိုးမနေရင်းကအန်တီရဲ့ ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်အလှအပကိုခံစား ပြီးထားရမယ့်နေရာမှာပန်းအိုးကိုချလိုက်တယ်အန်တီလက်ဆေးဖို့ရေကန်ဖက်ကိုထွက်သွားတဲ့အခါပခုံးကျော်ရုံအုံထူ နက်မှောင် တဲ့ဆံပင်များကဝဲခနဲဖြထွက်သွားပြီးကားစွင့်လုံးဝန်းတဲ့အန်တီ့တင်စိုင်ကြီးတလုံးတက်တလုံးဆင်းသွားတာရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ဖြစ်နေတော့တယ်  ဂလုခနဲစတွေးမြိုချပြီးဒန်းနားသွားပြီးလှိုင်လှိုင်နှင်းဘေးမှာထိုင်လိုက်တယ်။   ဒီလိုနဲ့တနေ့ပေါ့အိမ်မှာအလှူရှိလို့လှိုင်လှိုင်နှင်းတို့ကိုဖိတ်ဖို့ညနေလေးနာရီ…