Month: August 2021

ခွင့်လွှတ်ပါဦးလေးရယ် ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ။ ကျွန်တော်အမေရဲ့အကို ကျနော့်ဦးလေးပေါ့။ နာမည်က ဦးခိုင်သိန်း။ သူ့မိန်းမက ငယ်ငယ်လေးဗျ။ ဦးလေးအသက်က ၄၅လောက်ရှိပြီ။ ဦးလေးမိန်းမနာမည်က မသက်သက်တဲ့။ အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။  ဇာက်လမ်းအစ ကတော့ ကျနော်ဦးလေးက ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ် လုပ်တယ်။ သားသမီးသာ မရှိသေးတာ စီးပွားရေးသောင်းကျန်းတယ်။ ဦးလေးက  ကျနော်ကလည်း ဦးလေးမိန်းမကို တခါတခါ ဦးလေးမိန်းမကို ခိုးခိုးပြီး နို့တွေဖင်တွေကို ကြည့်တတ်တာကို ယောကျာ်းသာရှိတာ  ဖင်တွေ ရင်တွေက အော်ဒီဂျင်နယ်ပဲလေ။ ကျနော်က ကျောင်းပိတ်ရက်ကလည်း ဖြစ်နေတော့ အိမ်မှာပဲ နေဖြစ်တဲ့ အချိန်ဆိုတော့ ညနေ ၅နာရီလောက် ကျတော့ဦးလေး ရောက်လာတယ်။ ဦးလေးက ကုန်ဝယ်သွာဖို့ ကျနော့်ကို သူ့အိမ်ဖက်ကြည့်ပေးထားဖို့ မှာခဲ့တယ်လေ။ ဒီကလည်း အဆင်သင့်ပေါ့ ဗျာ။ “ဟုတ့်ကဲ့”  ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။…

ကျမကချစ်တဲ့သူ(သို့) ကျမကိုချစ်တဲ့သူ ( စ/ဆုံး ) လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ် သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… Table 2 က ဘိုး တော်တွေဝိုင်းမှာ”  “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး”   “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား”   “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြော လိုက်”  ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေး ပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်။ ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူ မရသေးဘူးထင်တယ်။  “ငါ တကယ် သွားရမလားဟင်”  “အင်း သွားလိုက်…ငါနေမကောင်းလို့ အခုပဲ ပြန်တော့မှာလို့”   “ကျေးဇူးပဲ ဟာ..ငါသွားတော့မယ်”  “အင်း”  ညို ထွက်သွားမှ ရေဘူးကို မော့သောက်ရင်း အိတ်ထဲက ဖုန်းကို…

ချဉ်မထားတဲ့ကြိုး (အစ/အဆုံး) နိုင်ထူး တက္ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက  ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က အမော။  စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် နိုင်ထူး ထိုင် နေကျ ခုံတန်းလေးရဲ့ ဘယ်ဘက် အနောက် ခပ်ကျကျ နေရာ ခုံတန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အတူ ထိုင်တတ်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံ ရင် ရင်ခုန်ရတာက နိုင်ထူး။ ကျောင်းတက်ရက်တွေတိုင်း သူမကို ကြည့်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံနေအောင်ကို ကြည့်တာပါ။ …

အချစ် မုဒိန်း ( စ/ဆုံး ) ကျွန်တော်တို့အိမ်ထောက်သက်က ၆နှစ်။ ကလေးမရှိဘူး။ မယူတာဆိုပါတော့ဗျာ။ ကလေးလည်း မမွေးဘူး။ မျော့လည်းပါတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမစောက်ဖုတ်က ဘယ်ချိန်လိုးလိုး အသစ်တိုင်းပဲဗျ။ နေ့တိုင်းနီးပါး လိုးဖြစ်တယ်။ လိုးတိုင်းလည်း ကောင်းတာပဲ။ မကောင်းတာက ကျွန်တော့်မိန်းမ။ ကျွန်တော်က ပိန်ပြီး အရပ်ပုတယ်။ ဒီတော့ လီးလည်းသေးတယ်ဗျ။ ကြာကြာလည်း မလိုး နိုင်ဘူး။ အချက်၂၀လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ရင် ထွက်တော့တာပဲ။ တက်ထွက်ပေါ့ဗျာ။ မင်္ဂလာဦးညထဲက ဒီတိုင်းပဲ။ ကျွန်တော့် မိန်းမကတော့ မငြိုငြင်ရှာဘူး။ ဖောက်လည်း မဖောက်ပြန်ဘူး။ ကျွန်တော့်မိန်းမက အငယ်ဆုံးသမီးမို့လားတော့ မသိဘူး။ ကျွန်တော့်အပေါ်တော်တော်ချွဲတယ်။ ည အိပ်လို့ မိန်းမက ရင်ခွင်ထဲဝင် ပြီး နဲနဲလောက် ဟိုပွတ်ဒီပွတ်လုပ်တာနဲ့ ကျွန်တော်က လီးတောင်ရော။ တောင်တာနဲ့ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို…

လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ .. နှင်းမြူတို့က လွင့်ပျံပြီး ဦးချမ်းသာအောင်၏ မျက်နှာကို တိုးဝှေ့လာသည်.. လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး နှင်းလေအေး၏ ကျီစယ်မှုကို ခံယူလိုက်ရာ အတွေးများက လွန်ခဲ့သော တစ်နှစ်ခန့်ကို ရောက်သွားလေသည် ..။ “ကိုကို.. အဆုံးစွန်ထိ လုပ်တော့မလို့လား”   အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ပေါင်းစုံဖို့အတွက် ကြိုးပမ်းနေသော နှစ်ဦးစလုံး မှာ ရမက်၏ လောက်မြိုက်မှုကြောင့် မောပန်းနေကြသည်.. ။  “အင်း.. သဲ .. ကို အဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်ချင်နေပြီ .. ခနလေးပဲ သည်းခံပေး နော် .. “ “ကိုကိုရယ် .. သဲ ကိုကို့ကို ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ ..မလုပ်ပါနဲ့နော် .. “   “မရတော့ဘူး သဲ .. ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်တော့…

ရင်ခုန်သံစည်းချက် ခပ်သွက်သွက် ဟာ! ရင်ထဲမှာ ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ အပြင်တော့ ထွက်မလာဘူး။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသီတာရယ်လေ အပြေးအလွှား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက အောင့်ထားမှန်း မသိတဲ့ ဆီးတွေကို တဖြောဖြော မြည်အောင် ပန်းချနေတာ။ နွေမို့ ပူတယ် ဆိုပြီး နေ့ခင်းအချိန် အိမ်နောက်က  ပိတောက်ပင်ရိပ်မှာ ကြိမ်ပက်လက် ကုလားထိုင်လေး ကို စံပါယ်ရုံလေးတွေကြား ချပြီး ဇိမ်ကျနေတုန်း ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဆိုတဲ့  ပြေးလာတဲ့ ဖိနပ်သံ အဆုံး ကျနော့်ညာဘက် ၅ ပေလောက် အကွာ စံပါယ်ရုံဘေးကို မမသီတာ တစ်ယောက် အထက်က…

စိတ်စေစားရာ (စ/ဆုံး) မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံ နည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေ တော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတတဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက် အိပ်မက်တစ်ခုသာ  ဖြစ်နေပါ တော့တယ်။ မောင်ကတော့ လက်မလျော့သေးပါဘူး  ခုလည်း သူ့မိတ်ဆွေ ဆရာဝန်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့လို့   ဆရာဝန်က  နည်းလမ်းတစ်ခု အကြံပေးခဲ့တယ်တဲ့။ ဖန်ဖြွန်သန္ဓေသားနဲ့လုပ်ရင်လည်း မောင်ရဲ့သုတ်ရည်က   မအောင်တော့ အလုပ်ဖြစ်မှာ  မဟုတ်ဘူးတဲ့။ အဲဒေါ့…. တစ်ခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်ကို   ကာမဆက်ဆံတာမဟုတ်ဘဲ ကျမသားအိမ်ထဲကို ထည့် ပေးရင် ဖြစ်နိုင်တယ်တဲ့။ မောင့်ဘက်ကသဘောတူလက်ခံရင် စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး   သူ့ရဲ့ ဆေးခန်းလာခဲ့ပါ သူကူညီပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။   မောင်ကစိတ်အားတက်ကြွစွာ ပြောပြနေတော့ ကျမလည်း…

ရမ္မက်ဖြင့် အတိပြီးသော ဘာသာဗေဒ ( စ/ဆုံး ) ” အ. အားးး အီးးး အ အ လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ မူးရိပ်ရိပ် အားးးရှီးးးး “ ဟင်!  ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ တခါမှ မ ခံစားဖူးတဲ့အရသာ မျက်လုံးအသာလေးဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နဲ့ အာရုံတွေက လုံးဝစုစည်းမရ – အိုရ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ  အဝတ်စားမရှိတော့။  နာမည်က– ချစ်မှူးအိမ်စည်  အသက် ၂၅နှစ်  ( 36-27-40 ) ပုရိသတို့ဖမ်းစားနိုင်သူ ချစ်သူ ထူးဝေသော်နှင့် မ ကြာခင်လက်ထပ်တော့မှာမို့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အကြိုပွဲလေး အပျော်စားပွဲသောက်ပွဲ ကျင်းပရာက အနည်းငယ်မူးလာသဖြင့်  သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက အိမ်လိုက်ပို့ရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရာမှ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ ဟင်! “ဇော်— နင် –…

သစ္စာမဖောက်ခြင်းသော်လည်း ဖောက်ရခြင်း “မင်္ဂလာပါ” ( ဒေါ် နီနီ ဒေါ်သင်းသင်း) ညီအမ နှစ်ရောက်  ကျနော် လွန်ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅/ ၂၀၁၆လောက်က   ရန်ကုန်က ကောင်မလေး  တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင် ကျခဲ့ပါတယ် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ဟာ  အေးအတူ ပူအမျှ အရမ်းလဲ ချစ်ကြပါတယ်  ပြီရင် နာလည်မှု့ လဲ ရှိကြပါတယ် ကျနော်ရဲ့ မိန်းမက အရမ်း ကျနော်ကို နာလည်ပေတယ်  ချစ်လဲ ချစ်တယ် အားလဲ ကိုးတယ်  ကျနော်မိန်းမက  ချမ်းသာတဲ့ မိသာစုကပါ အမေ အဖေ မရှိတော့တဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပါ သူဘဝအတွက် ကျနော်ဟာ   အရင်းနှီးဆုံး   မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ပါပဲ  ကျနော်နဲ့ တန်းတူ ဆိုသလို သူမှာ သူအမေရဲ့  အမတွေ…

မာယာကျော့ကွင်း (အစ/အဆုံး) ဒီလိုနေ့ရက်မျိုးမှာမှ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျွန်တော်အလုပ်နောက်ကျသည်။ကားတွေကလဲကျပ်လိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့။ ထွက် လာတုန်းကအစောကြီးပင်။ ကုမ္ပဏီရုံးခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့  ဟဲ့ မောင်မောင်ကျော်နင့်ကို မန်နေဂျာ မငယ်မေးနေတယ်။ နင်ကလဲ နောက်ကျလိုက်တာ။ ဒီနေ့မှ နောက်ကျနေရတယ်လို့။  ကားတွေကျပ်နေလို့ပါအမရဲ့။ အေး ငါတို့ကတော့နားလည်ပါတယ်။ မငယ် ကတော့သိတဲ့အတိုင်းနင်တော့ပြောခံရအုံးမယ်။ စာရင်းကိုင် မမြတ်ရွှေစင်ရဲ့အမေးကိုဖြေရင်း မန်နေဂျာရုံးခန်းဘက်သို့ သူသွား လိုက်သည်။ မန်နေဂျာ မငယ်ဆိုတာက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ရဲ့တူမ။ အပျိုကြီး။ အသက်က(40) လောက်ရှိပေမဲ့ ရုပ်ကချောသည်။  ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲလှသည်။ ဒါပေမဲ့ငွေကြေးချမ်းသာသူ တွေပီပီ မာနကကြီးသည်။ သြဝါဒကတော့ခံရပေဦးမည်။ စိတ်ပင်လေသွားသည်။အခန်းရှေ့ရောက်တော့ သူမှန်တံခါးကိုဖွင့်လိုက်ရင်း။ ဝင်ခွင့်ပြုပါ မမ။ အေး နင်ရောက်လာပြီလား။ ဝင်ခဲ့ ပြောစရာရှိတယ်။  အထဲမှ မငယ်ရဲ့စကားကိုကြားတော့ ကျွန်တော်လဲဖိနပ်လေးကိုချွတ်ပြီး အခန်းထဲကိုကုတ်ချောင်းချောင်းလရွံ့တွံ့ တွံ့ဖြင့်ဝင်လိုက်သည်။  အဆူခံရဖို့ကသေချာနေတာကိုး။  မငယ်က သူမထိုင်နေသော ဆုံလည်ထိုင်ခုံဘေးတွင်…