Day: August 27, 2021

မှော်ဆရာအချစ် မနေ့က ဝုန်းကနဲသဲချလိုက်တဲ့မိုးဗျာ အခုထိ တစ်ချက်မှမတိတ်သေးဘူး။ ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်မှာ လေဖိအားနည်းရပ်ဝန်းဖြစ်နေတယ်ဆိုလား ဘာလား မသိဘူး။ အချိန်မှမဟုတ်တာ။ပိတောက်ဝါတွေလဲ မိုးပေါက်ထိမှန်ပြီး “လန့်“ပွင့်ကုန်ကြလေရောသလားပဲ….. ဝါ ဝါကိုထိန်လို့ အချိန်မဟုတ်အခါမဟုတ် တပေါင်းလမှပိတောက်ပွင့်တာများအံ့ရော။ အေးလေ ရာသီဥတုနဲ့ပန်းတွေကလဲ အချင်းချင်း အပေးအယူရှိကြတာဆိုတော့ လိုချင်တဲ့အပူချိန်မိုးရေချိန်ရောက်ရင်ပွင့်ကြမှာပဲ။ သစ္စာမရှိဘူး၊ ဘာမရှိဘူးသွားပြောလဲ သူတို့နားလည်မှာမှ မဟုတ်တာ။ ပန်းတွေရာသီမမှန်ဘဲ ပွင့်အောင်၊ အသီးတွေသီးအောင်လူတွေလုပ်ကြတော့……. အင်း…..လူလူချင်းလဲ အချိန်မဟုတ် အခါမဟုတ် ဖူးချိန်တန်ဖူး၊ ပွင့်ချိန်တန်ပွင့်ဆိုသလိုမဟုတ်ဘဲ အတင်းပြဲရဲပွင့်ခိုင်းတော့ သွေးတွေ ထွက်ကုန် ရောဆိုတဲ့ ပျက်လုံးတစ်ခု သတိရတယ်။ အမှန်က ရယ်စရာလုပ်ပြီးပြောပေမဲ့ အဲ့ဒီစကားမှန်တယ် ကိုယ့်လူ၊ ပွင့်ချိန်မတန်ဘဲ အတင်းဖြဲပွင့်ခိုင်းခဲ့လို့ ရာဇဝင်တွင်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းလေးကြုံတုန်းပြောလိုက်ချင်သေး။ ပုံပြင်မဟုတ်ဘူးနော် ကျုပ်က လက်တွေ့သမား ခင်ဗျား ပဲခူးလမ်းကိုု သွားဘူးလား……….ထောက်ကြံ့အလွန်မှာ“လှည်းကူး“ဆိုတာရှိတယ်။ အဲ့ဒီ လှည်းကူးကနေ အရှေ့ဘက်တောင်ခြေဆီကို…

ညီအစ်မလို ည ဆယ်နာရီ ထိုးသွား သဖြင့် တိုင်ကပ်နာရီ မှ အချက်ပေးသံ ဆယ်ချက် ထွက်ပေါ်လာ လေသည် ။ ပွင့်ရိုက် ခရမ်းရောင်ဂါဝန်လက်ပျက် ကလေး ဖြင့်  စာကြည့်စားပွဲ တွင် အမှတ်ဖြတ်နေသော အချိန်ပိုင်း ကျူရှင်ဆရာမလေး သဲစုမွန် လက်ထဲ မှ မှင်နီဘောပင်လေး ကို ချကာ လက်ဖြောက် ချိုးလိုက် . ဇာတ်  လေး ချိုးလိုက် ဖြင့် အကျောလေး လျော့လိုက်လေသည် ။ အသက် ၂၇ နှစ်သာ ရှိသေးသည့် သဲစုမွန်သည် ဦးလေးဖြစ်သူ ၏ ကိုးတန်း ဆယ်တန်း  ဘာသာရပ်သင် သင်တန်းနှင့် ဘော်ဒါဆောင် တွင် မြန်မာစာအချိန်ပိုင်း ဆရာမ လုပ်သည် ။ ယခု…

ငတ်ကြီးကျတဲ့ ဘကြီးလှ လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦးသာလှတို့နှင့်တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကိုနေထိုင်စေသည်။ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည်ကျယ်ဝန်း သဖြင့် ထိုခြံထဲတွင် သနပ်ခါးပင်များ စိုက်ပျိုးထား၏။မရင်မေက စိုက်ပျိုးရေးဝါသနာပါသည်။ဆယ်တန်း အောင်ပြီးလည်းဖြစ်၏။မေထုန်နို့စားနွားမ သုံး ကောင်လည်းရှိသည်။  ထို့ကြောင့် သူတို့ တူဝရီးမှာ ဤရွာတွင် စီးပွားရေးချောင်လည်သူများဖြစ်ကြ၏။အမျှော်အမြင် ရှိသူများ ဖြစ်ကြ၍ အဝီစိတွင်းတူး ကာ စိုက်ပျိုးရေးကို တိုးချဲ့ကာလုပ်ကိုင်ကြသည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်၍ မရင်မေသည် ဤရွာသူလုံးလုံးဖြစ်နေပါပြီ…. ရွာ၏သာရေး နာရေးလှုမှုရေး ကိစ္စရပ်များတွင် ရှေ့တန်းမှပါဝင်၍ တက်တက်ကြွကြွ လုပ်ဆောင်သည်။မရင်မေက ဦးဆောင်၍ အမျိုးသမီးဝတ်အသင်းဖွဲ့ကာ အဖိတ် ဥပုသ်ထွက်နေ့တိုင်း …

လွယ်အိတ်ကလေး ကိုကိုမောင် (၇)တန်းအောင်တော့ သူ့ဦးလေးရှိရာ မန္တလေး စိန်ပန်းရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ စောစောကတော့ ကျောင်းဆက်တက်ရန် စိတ်ကူးမရှိခဲ့။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်က ကျောင်းဆက်ထားဖို့ တာဝန်ယူသဖြင့် သူ့အမေ မခင်ဝင်းက သဘောတူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမြင့်ဟန်မှာ သံရေကျို လုပ်ငန်းဖြင့် ကြီးပွားနေ၏။ အလုပ်ရုံက သတ်သတ်၊ အိမ်က သတ်သတ်ဖြစ်သည်။ ကိုကိုမောင်ကို မန္တလေးသို့ပို့ခြင်းမှာ ကျောင်းဆက်ထားဖို့ မဟုတ်ဘဲ  အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအလုပ်တစ်ခု သင်ကြားရန်ဖြစ်သည်။ ဒီရောက်မှ အစီအ စဉ်တွေ ပြောင်းကုန်ခြင်းဖြစ်၏။  ကိုမြင့်ဟန် မိန်းမ မနှင်းရီက ငွေကုန် မည့်ကိစ္စမို့ သိပ်တော့မကျေနပ်။ သို့သော် ကိုမြင့်ဟန်ကို ကြောက်ရ သည့်အတွက် အောင့်သက်သက်နှင့် နေလိုက်ရသည်။ကိုကိုမောင်ကလည်း သူ့ဦးလေး မိန်းမ မကျေနပ်မှန်း ရိပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့် မနှင်းရီနှင့် အဆင်ပြေအောင် ပေါင်းရမည်ကို…

ပန်းအိပ်မက် ကျွန်တော့်နာမည် အာကာပါ… အင်းစိန်မှာ နေတယ်အင်ဂျင်နီယာနဲ့ ဘွဲ့ရပေမယ့် အလုပ်ကတော့ကားပွဲစားဆိုတော့ဝင်ငွေလဲအသင့်အတင့်ပေါ့… လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာမွန်ပြည်နယ်ဘက်ကနေ ရန်ကုန်မှာစါရင်းကိုင်လာလုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ပေါ့ကျွန်တော့်မိန်းမကအသက် ၁၀ နှစ်ငယ်တယ်အခုမှအသက်၂၃ နှစ်… မွန်နဲ့ရှမ်းစပ်ထားတာအသားက ဖြူဝင်းပြီးကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မြင်သူငေးဘဲ…အပြင်တစ်ယောက်ထဲသွားရင်အပျိုုထင်ပြီးလိုက်ငန်းတဲ့သူများလို့သူ့အလုပ်အသွားအပြန်ကို ဖယ်ရီလုပ်ပေးနေရတယ်အရမ်းလှလွန်းလို့ကျွန်တော့တို့ရည်းစားစဖြစ်ပြီးနယ်ကျွံ့ခါစကအငန်းမရ၅ခါတောင်ဆွဲလိုက်တာနေမကောင်းဖြစ်ပြီး ဆေးခန်းပါပြလိုက်ရတယ်။ အခုတော့လဲ ၁ နှစ်ကျော်လာပြီဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူကတောင် ကျွန်တော့်ကို ဦးဆောင်ချင်နေပြီ… ကျွန်တော့ အသင်အပြကောင်းတာလဲ ပါတာပေါ့… နေတိုင်းလုပ်နေတော့ အရင်လို ၃-၄ ချီမလုပ်နိုင်ပေမယ့် တစ်ရက်ကို တစ်ချီကောင်းကောင်းတော့ လုပ်ဖြစ်တယ်… ကျွန်တော့်အတွက် ၁ ချီဆိုပေမယ့် သူ့ကို တော့ အနဲဆုံး ၂ ခါလောက်ပြီးအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်… မိန်းခလေးဆိုတာလဲ အထင်သေးခံရမှာ ဆိုးလို့တာ ဟန်ဆောင်နေရတာ… သူလဲ သွေးသားနဲ့ လူဆိုတော့ ကာမဆန္ဒဆိုတော့ရှိတာကိုး။…

၀သုန် သူ့နာမည်က ဝသုန်ပါ။ ဝသုန်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲပါ။ ၂၀မ်းကွဲလို့ပြောရမယ်နဲ့တူတယ်။ ကျွန်တော့်အမေရဲ့ ဝမ်းကွဲအကိုရဲ့သမီးပါ။ အဖြစ်အပျက်ကို လိုရင်ပဲပြောပါတော့မယ်။အဲဒိနေ့က သင်္ကြန် အကျနေ့ပါ။ ဝသုန်တို့ အိမ်က လမ်းထဲမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လမ်းမပေါ်ပါ။ ဝသုန်ကို သူ့အဖေနဲ့ အမေက အပြင်ပေးမထွက်ပါဘူး။  သူ ရေပက်ချင်ရင် ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ရပါတယ်။ သူ့အဖေနဲ့အမေက မနက်ဖက် ကားနဲ့လာပို့ပါတယ်။ နေ့ လည် ပြန်ကြိုတယ်။ ညနေပြန်ပို့တယ် ညဖက် ပြန်ကြိုပါတယ်။ အဲဒိအချိန်တုန်းက ဝသုန်က ၇တန်းဖြေအပြီး ၈တန်းတက်မှာပါ။ ကျွန်တော်က တစ်ဦး တည်းသား၊ ၁၀တန်းဖြေထားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သင်္ကြန်ဆို အပြင်ထွက်လည်လေ့မရှိပဲ အိမ်မှာပဲ စာအုပ်တွေ အခွေတွေ ထိုင်ကြည့်ရတာကို  သဘောကျသူပါ။ အိမ်ကလူတွေကတော့ ပုံမှန်သင်္ကြန်ဆို တရားစခန်းဝင်တာမို့ အိမ်မှာ…

မမရယ်… မိုးထက် မမကြည်ဝယ်ပေးထားသော ဝတ်စုံအသစ်လေးကို ရေမိုးချိုးပြင်ဆင်ပြီးဝတ်လိုက်လေသည်။ (၁၄)ရက်နေ့မှာ ချစ်သူနဲ့ အပျက်ကဲကြတော့မည်ပေါ့။ ရွာ့အနောက်ဘက်ကမ်း ကမ်းပါးတွင်ပေါက် နေသော နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နီနှင့် ဆန်ဆေးရေကို သွေးလူးထားသည်မို့ သူ့လိင်တံကြီးကား တင်းကားနေပြီး ထောင်မတ်နေသည်မှာ ဒုံးပျံကြီးအလား၊ ဒီလီးကြီးနဲ့ ချစ်သူစောက်ပတ်လေးပါကင်ဖွင့်ရတော့မည် ချစ်သူကတော့ ဘယ်လောက်တောင်အော်လိုက်မည်လည်းကို တွေးရင်းတွေးရင်း ဒစ်ဖူးကြီးက လီးရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်နေသည်။ ““ မောင်လေး နင်စောစောပြန်ခဲ့နော်….. အိမ်မှဘယ်သူမှရှိတာမဟုတ်ဘူး၊ ငါတယောက်တည်းကြောက်တယ်”” ““ အင်းပါ….မမ ထက် သိပ်မကြာပါဘူး၊ အမြန်ပြန်ခဲ့ပါမယ် အစ်မ”” ကြည်ကြည် လူပျိုရိုင်းလေး အသက်(၂၀)အရွယ် မောင်လေးကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေမိသည်။ ဟိုဖက်ရွာက မိမိသူငယ်ချင်းယောင်းမလောင်းနဲ့သဘောကြနေသည်မို့ မောင်လေးကို မမကိုယ်တိုင် အောင်သွယ်ပေးခဲ့သည်။ မိုးထက်က (၁၀)တန်းဖြေရတော့မည် ကြည်ကြည်နှင့်ကေဇင်က ဒုတိယနှစ်ဖြေထားကြသည်။ ဒီကောင်မတော့ ဟင်း ဟင်း ငါ့မောင် ဒုတ်စာတော့မိပြီပေါ့ဟု…

သိပ်များသွားပြီကိုကို “ တီတီလေးရေ…တီတီလေး…လာပါအုံး…မြန်မြန်…အား…အား….” အိပ်ခန်းထဲမှ ‘ မိုင်မိုင် ’ ၏ အလန့်တကြား အသံကြောင့် သီတာပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင် ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော မိုင်မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား  မှမရှိ။ သူမကျောပြင်လေးကို မှန်ဖက်သို့လှည့်ကာ ကြည့်၍နေသည်။  “ မိုင်လေး….ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….”    သီတာပြုံး အမောတကော မေးလိုက်မိသည်။    “ သမီးအနာက တစစ်စစ်နဲ့ ကိုက်နေတယ်….တီတီလေး…”  “ ဟင်…ပြစမ်း…”  မိုင်မိုင့်ညာဘက်လက်ပြင်တွင် မွှေးကျွတ်နာပေါက်နေကြောင်း သီတာပြုံး  သိထားသည်။  “ ဟယ်…အနာက ပြည်တွေနဲ့ မှည့်နေပြီ သမီး…တီတီလေး ညှစ်ပေးမယ်….ဒီပြည်တွေထွက်သွားမှ ကိုက်တာသက် သာပြီး အနာပျောက် သွားမှာ….”  ပြောလဲပြော ပြည်တွေနဲ့စူတက်နေသော မွှေးကျွတ်နာ၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ လက်မနှစ်ဖက်ကို…

ခဏ ချစ်သူ ကျတော်ကအစိုးရဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ပါ။အသက်က သုံးဆယ်ပိုပိုပေါ့။လူပျိုးကြီးပေါ့ဗျာ ဆော်ကလင်ရသွားတာကို ။ဆော်နဲ့ပြတ်ပီးထဲက ပိပိငတ်နေတာ။ ကြာကြာမနေနိုင်ဘူး ရပ်ကွက်ထဲက ဆော်လေးတပွေကိုတွေ့ပြီး ကိတ်လာတယ်ဟပေါ့ ဝင်လုံးဦးမှပဲ။ ဆော်လေးက အရပ်ငါးပေလေးလောက်ရှိ မယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ကိတ်တယ် ဘုချင်စရာလေး။ စုံစမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘဲရှိတယ်ဆိုတာသိလိုက်ရတယ် ။သွားပီပေါ့ ။ ဆော်ကosလုပ်တော့  ဟုတ်ဟုတ်မဟုတ်ဟုတ်လုံးကြည့်မယ်ဆိုပီး ဟိုပစ္စည်းလေးမှာလိုက် ဒီပစ္စည်းလေးမှာလိုက်နဲ့ ရင်းနှီးသွားတယ်။ အမယ် သူကလည်း ကိုယ့်အကြောင်းသိ တယ် ။စကားတေနောက်ပိုင်းတော်တော်ပြောဖြစ်လာတယ် ။ သူ့ဘဲကိုဘယ်လိုချစ်တဲ့အကြောင်းပေါ့ ။နားမထောင်ချင်လည်းနားထောင်ရတာပေါ့။ သူ့ဘဲနဲ့ ရန်ဖြစ်လည်းရင်ဖွင့် အဲ့ကနေတော်တော်အဆင်ပြေလာတယ်။ တည သူ့ဘဲနဲ့သူပြတ်ပီဆိုပြီးပြောလာတယ် ကြေကွဲပေါ့သူက ကိုယ်ကနှစ်သိပ်။ ပျော်တာ ပေါ့။ အဲ့ကေန ဖုန်းပါပြောဖြစ်လာတယ်။ ပြောရင်းငြိသွားတယ်ဆိုပါတော့။ ဘဲတစ်နှစ်ကျော်လောက်ထားဖူးထားတော့ ကျတော့်အတွက်အဆင်ပြေတယ် ဗျ။ မထားဘူးတဲ့ဆော်ဆို ခက်မှာအသေချာပဲ။ ဒါနဲ့ ကျတော်သူ့ကို တရက်ချိန်းလိုက်တယ်…

နတ်သမီး မမ (ဖြစ်ရပ်မှန်) တပေါက်ပေါက်ကျနေသော ရေစက်ရေပေါက်များကို ငေးကြည့်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ လွင့်မျောနေသော နွယ် “နွယ်ရေ သမီး ရေချိုးနေတာကြာပြီနော်။ရုံး ချိန် နီးပြီ”  “ဟုတ် မေမေ”  မေမေ့ အသံကြားမှ သတိဝင်လာပြီးရေချိုး အလှပြင်ကာ ရုံးချိန်အမှီ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။  ရုံးရောက်ပြီ ဆိုသည်နှင့် ပူဆွေးမှုများ ကို ဖုံးကွယ်ရင်း ဟန်လုပ်ပြုံးနေရသည်။  တနေ့တာကုန်လွန်ခဲ့သော်လည်း မောင့်အပေါ်ထားရှိမိသော ချစ်ခြင်းတရားနှင့် အလွမ်းတွေကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်း  မရွိခဲ့ပါ။  တပါးသူနှင့် ပျော်မြူးနေသော မောင့်ပုံရိပ်များသာ နွယ့်အမြင်အာရုံအတွင်း စွဲထင်နေခဲ့ပါသည်။  ချစ်ခြင်းနှင့် မုန်းခြင်းလွန်ဆွဲပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သော မုန်းခြင်းကြောင့် ခွဲခွါခဲ့သော်လည်း ပူလောင်စွာ ခံစားနေမြဲဖြစ်သည်။  “မတစ်ယောက်ပဲချစ်တာပါ ။လိင်ကိစ္စနဲ့ အချစ်နဲ့ တခြားစီပါမရယ်။သာယာမှုကို ရှာ တိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူး။မကို မခွဲပါရစေနဲ့”ဆိုသောမောင့် စကားသံမ်ား အကြားအာရုံတွင်းဝင်ရောက်လာသည်နှင့် ခေါင်းကို…