ညီအစ်မနှစ်ဦး

ညီအစ်မနှစ်ဦး

တင်မေအိ ဖုန်းကနေ အောကားတွေကြည့်ရင်း စိတ်ထလာပြီး နို့ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ပွတ်နေသည်။ အောကားထဲ ဘဲက ဘာဂျာကို တာ တွေ့ရတော့ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထိုင်ခုံပေါ်လျောချထိုင်ကာ ထမီကိုဖြေချပြီး စောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်နေမိတော့သည်။ သူ့ကို ပြူ တင်းပေါက်ကနေ ချောင်းနေတဲ့ တစ်ဘက်အိမ်က ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ဘေးတိုက်မို့ စောကဖုတ်ကြီးကို  ကောင်းကောင်းမမြင်ရဘဲ စောက်မွှေးမဲနက်ကာ ထူပစ်နေတာကိုတော့ ကောင်းကောင်းတွေ့နေရသည်။ မတင်မေအိရဲ့ လှုပ်ရှားဟန် နဲ့အမူအယာက သူတို့ဂွင်းထုလို့ ကောင်းတဲ့ပုံစံနဲ့တူလို့ မိန်းမတွေဂွင်းထုတာ ဒီလိုပါလားလို့ တွေးမိလိုက်သေးသည်။ တင်မေအိပြီး တော့ ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်ကာညိမ်ကျသွားသည်။ ဘိုဘိုလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုတာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ သည်။ တင်မေအိက စောက်စိကိုဖိထားရင်း… “ကောင်းလိုက်တာ ဘိုဘိုရယ်–မမကို တကယ်လာလိုးလှဲ့ပါလား”

လို့ပြောလိုက်သံကို ဘိုဘို ကောင်းကောင်းကြားလိုက်သည်။ သူလည်း တို့လိုဘဲ မှန်းထုရှာတာနေမှာလို့တွေးပြီး သူပြောတဲ့ ဘိုဘိုဆို တာ ငါဖြစ်ရင်ကောင်းမယ်လို့ ဆက်တွေးလိုက်ပြန်သည်။ လီးက လက်ကျန်လီးရည်တွေကို ပုဆိုးနဲ့သုပ်ပြီး ဘိုဘိုခြံကိုဖြဲပြီး အိမ်ကို ပြန်လိုက်သည်။  တင်မေအိညီမ ဖြူမေက ဘိုဘိုရဲ့ ရည်းစားဖြစ်သည်။ ဘိုဘိုနဲ့ဖြူမေ ချိမ်းတွေ့ဘို့ ခြံကိုဖြဲထာခြင်းဖြစ်သည်။ ဖြူမေ က သူ့အိမ်က လူလစ်ရင် ဒီအိမ်ဘေးကိုထွက်လာပြီး ဘိုဘိုနဲ့ချိမ်းတွေ့နေကျ ဖြစ်သည်။ ချိမ်းတွေ့တိုင်း ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး ဘိုဘိုက  စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထဲ့ဆောင့်ပေးသလို ဖြူမေကလည်း ဂွင်းပြန်ထုပေးနေကြဖြစ်သည်။    ဖြူမေက ရုပ်ချောပေမဲ့ ဂျောမတောင့် သည့်အပြင် ဘိုဘိုရဲ့လက်ပူပါ မိနေလေတော့ ပြားချပ် နေရှာသည်။ သူအစ်မတင်မေအိကတော့ အရပ်ရှည်ပြီး ဂျောတောင့်သည်။  ငယ်ကတည်းက အတူနေလာကြသူများမို့ နှစ်ဖက်ရင်းနှီးကြသည်။ ဘိုဘိုက တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ ကျောင်းပိတ်လို့ သူအဖေနဲ့ အမေအလုပ်သွားရင် အိမ်မှာတစ်ဦးတည်း ကျန်တတ်သည်။ ဒါမဲ့ ဖြူမေက အိမ်ကူးမလာရဲလို့ မလိုးခဲ့ရတာဖြစ်သည်။

မတင်မေအိ ပြောလိုက်တဲ့ဘိုဘိုဆိုတာကို စဉ်းစားမိပြီး ခြံပြန်ကူးလိုက်သည်။ အုတ်ခုံပေါ်ကနေ တက်ကြည့်တော့ မတင်မေအိကို  ကုတင်ပေါ်မှာလှဲပြီး အောကားထပ်ကြည့်ရင်း စောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်နေတာ ထပ်တွေ့သည်။ သူမှန်တံခါးကို ခေါက်ကြည့်လိုက် သည်။ တင်မေအိ ခေါင့်းနောက်ပြန်မော့ကြည့်ပြီး ထမီးပြင်ဝတ်ကာထလာသည်။ “ရှုး”  ဆိုပြကာ ပြူတင်းပေါက်တံခါး လာဖွင့် ပေးသည်။ ဘိုဘိုလည်း အိုကေပြီမို့ ပြူတင်းပေါက်ကို ကျော်ဝင်လိုက်သည်။ အထဲရောက်ရောက်ခြင်း တင်မေအိက ဘိုဘိုကိုဖက် ကာ ကစ်ဆင်ဆွဲတော့သည်။ တင်မေအိလျာက ဘိုဘိုလျာတွေကို ကလိပြီးစုပ်သည်။ တောင်နေတဲ့ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားကို  ပွတ်နေသည်။ ညီးသံကတော့ တိုးတိုးလေးဘဲ ထွက်နေသည်။ တင်မေအိထိန်းပြီး ညီးနေတာဖြစ်သည်။  “မောင်လေးရယ်– မမ   တမ်းတနေတာ–ဆန္ဒပြည့်သွားပြီ”လို့ပြောသည်။ ပြီးကုတင်စောင်းမှာလှဲပြီး ထမီကို ရင်ဘတ်အထိ လှန်တင်ပေးသည်။ ဘိုဘို စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး ဘာဂျာဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ပထမတော့တွန့်သွားပြီး နောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးက လေထဲမြောက်မြောက်  တက်လာတော့သည်။ သူအသံမထွက်အောင် လက်ကို ကိုက်ကာထားတဲ့ပုံက အရမ်းကောင်းနေပုံရသည်။ တင်မေအိ အောကား ကြည့်ပြီး လက်နဲ့အာသာဖြေနေရာက အခုဘာဂျာအကိုင်ခံနေရပြီမို့ ကြေနပ်သွားသည်။

ဘိုဘိုက စောက်စိကိုလျာနဲ့ ထိုးထိုးပေးရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထိုးထဲ့ဆောင့်ပေးနေပြန်သည်။ တင်မေအိပြီးနေလို့ ဘိုဘိုခေါင်းကို  ပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ခွပြီး ချုပ်ထားသည်။ အူဟီး အူးဟီး နဲ့ ညီးရင်း ဗိုက်က ပူလိုက်ဖေါင်းလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တင်မေအိ ကုတင် ပေါ်ရွှေ့လိုက်ပြီး ဘိုဘိုကိုဖက်ကာ ခွထားသည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိအကျီကြယ်သီးတွေုဖြုတ်ပြီး နို့တွေကို စို့နေပြန်သည်။ တရွှီးရွှီး ညီးရင်း ဘိုဘိုလီးကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။  တင်မေအိဇတ်ကနဲ ကုန်းထပြီး ဘိုဘိုကို ပုလွေကိုင်ပေးနေပြန်သည်။ အောကားထဲက  ပုလွေကိုင်တာတွေအတိုင်း အပြည်အစုံမှုတ်ပေးတော့ ဘိုဘိုတအားကောင်းနေရသည်။ ကုတင်က တစ်ချက်ချက်အသံထွက်လို့  တင်မေအိ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းပြီး ပက်လက်လှန်ပေးထားသည်။ ဘိုဘိုကလီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး သွင်းပေမဲ့ ခောကြီးနေလို့  ချော်ထိုးနေသည်။ တင်မေအိက စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့ လက်နဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပေးသည်။ အဲ့ဒီကျမှ အဆင်ပြေပြီး ချောကနဲ ဝင်သွား တော့သည်။ တင်မေအိက ဘိုဘိုကိုဖင်ထားပြီး ရွှီးရွှီးနဲ့ညီးနေသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်–မောင်လေးလီးကြီး– အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီလား”  လို့မေး သည်။ ဘိုဘိုက ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ခါး ကိုကြွကာ ဆောင့်တော့သည်။ တင်မေအိကတော့ အလိုအပ်ဆုံးအချိန်နဲ့ သူတမ်းတမှန်းဆသူ ဘိုဘိုရဲ့အလိုးကို ခံနေရပေပြီ။   “အို မောင်လေးရယ်– လုပ်လုပ်– မမကောင်းတယ်–မမမနာဘူးနော်– မညှာနဲ့– အီး–အီး–ရွှီး–အရမိးကောင်းတယ်ကွာ– အို-အို– အအ-အူးရွှီး” နဲ့အောက်ကနေ ပြန်ကော့ထိုးပေးနေလေသည်။  “ဘွပ်–မောင်လေးရယ်– ဘပ်–အဟင့်—ဗြွတ်–အီးဟီး–ဘပ်–  ကောင်းလိုတာ–ဇွပ်– မမ ပြီးတော့မယ် —ဗြွတ်—အီးဟီး”  နဲ့တင်မေအိ ပြီးနေရှာသည်။ တင်မေအိ စောက်ဖုတ်ထဲက ဇိဇိနဲ့  အတွင်းသားတွေ လှုပ်နေတာကို ဘိုဘိုလီးကနေတဆင့် ခံစားပြီးသိနေသည်။ ဘိုဘို ထပ်ဆောင်ပြန်သည်။   “မောင်လေး– ခပ်ကြမ်း ကြမ်းဆောင့်ပေး”  လို့ပြောလာလို့ ဘိုဘိုကြမ်းပေးလိုက်သည်။ တင်မေအိခြေနှစ်ချောင်းကို ဘိုဘိုပုခုံးပေါ် တင်လိုက်ပြီး ဆောင့် ပေးသည်။ “အမလေး–မောင်လေးရယ်– ပိုကောင်းတယ်ကွာ”  လို့ဆိုလာသည်။ မကြာခင်မှာဘဲ ဘိုဘိုရော တင်မေအိပါ ပြိုင်တူပြီး သွားတော့သည်။ နှစ်ဦးလုံး မောဟိုက်ပြီး အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှုနေကြရသည်။ တင်မေအိက ဘိုဘိုကိုအတင်းဖက်ပြီးခွထားကာ  လက်မောင်းကို နမ်းနေသည်။ ပြီး…

“ညကျရင် လာခဲ့အုံး”   လို့ပြောသည်။ ဘိုဘိုလည်း ပြူတင်းပေါက်ကို ကျော်ခွကာ ခြံဖြဲပြီးအိမ်ဖက်ပြန်ခဲ့သည်။ ညကျတော့ အဖေနဲ့ အမေအိပ်ချိန်မှာ တင်မေအိကို လိုးဘို့ အသာထွက်ပြီး ခြံဖြဲလာခဲ့သည်။ အမှတ်မထင် အမှောင်ထဲမတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ မေဖြူကို မ တင်မေအိ ပြူတင်ပေါက်နား ရပ်နေတာကို တွေ့လိုက်သည်။  “စောင့်နေတာ ကြာလှပြီ”  လို့တိုးတိုးလေးပြောကာ ဖက်လာသည်။  မမတင်မေအိအခန်းက မှီးမှိတ်ထာလို့ တော်သေးသည်လို့ ဘိုဘိုတွေးပြီး မေဖြူစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကလိပေးလိုက်သည်။ မေဖြူက လည်း ထုံးစံအတိုင်း ဂွင်းထုပေးနေသည်။ ဘိုဘိုဒါနဲ့တင် အားမရတော့ဘဲ မေဖြူထမီးကို မလှန်ကာလီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ လိုက်သည်။ မေဖြူက ခြေဖျားထောက်ပေးပြီး…   “လိုးမလို့လား ကိုကို”   လို့မေးသည်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်  သွားပီး ဆောင့်နေတော့သည်။မှန်တံခါးကို ဘိုဘိုလာမခေါက်သေးလို့ တင်မေအိမှန်နားကို ခြေဖွလျောက်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ မ သဲကွဲပေမဲ့ သူအခန်းဘေးမြေပေါ်မှာ မတ်တတ်ဆော်နေကြတဲ့အတွဲကို တွေ့လိုက်သည်။ တစ်ချက်ချက်လေအဝှေ့မှာ သစ်ရွက်တွေ ကြားက ထိုးဖောက်ထွက်လာတဲ့ လမ်းမီးကြောင့် ဘိုဘိုနဲ့ မေဖြူဆိုတာ သိသွားသည်။

ပထမတော့ စိတ်အရမ်းဆိုးသွားပေမဲ့ သူလည်း ငါ့လိုလိုအပ်နေရှာတာနေမှာဆို မေဖြူကို ခွင့်လွှတ်ပြီး ဆက်ချောင်းနေသည်။ တက ယ်လိုးနေတာကို ချောင်းရတာ အောကားကြည့်ရတာထက် ဖီးလ်ပိုရှိပါလားလို့ တွေးရင်း စောက်ရည်တွေ ပေါင်ပေါ် စီးကျလာခဲ့ သည်။ မေဖြူရမ်းခါနေတာကိုကြည့်ပြီး သူပါအလိုးခံချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ ဒါမဲ့ သူတို့အရှိန်ရနေပြီမို့ သူအလှည့်လာတော့မှာဘဲ  လို့တွေးပြီး ထမီကိုအောက်လှန်တင်ကာ စောက်စိကိုပွတ်ရင်း ချောင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သား ညိမ်သွားတော့ တင်မေအိလည်း  တစ်ချီပြီးသွားသည်။  မေဖြူက ဘိုဘိုဖက်ပြီးနှပ်နေတာ နာရီဝက်လောက်ကြာလို့ တင်မေအိ စိတ်မရှည်ဖြစ်နေသည်။ မေဖြူအိမ် နောက်ဖက်ကို ထွက်သွားပြီး အိမ်ထဲအရောက်မှ ပြူတင်းပေါက်ကို ဖွင့်ပြီး… “လာတက္ခဲ့”  လို့ တင်မေအိတိုးတိုးလေးခေါ်လိုက် သည်။ အိမ်ပေါ်လည်း ရောက်ရော…  “မင်း.. မေဖြူနဲ့ ကြိုက်နေတာ ကြာပြီလား”  လို့မေးသည်။ ဘိုဘိုက ခေါင်းညိမ့်ပြတော့…   “စားနေတာကော ကြာပြီလား” လို့မေးသည်။

“ခုမှပါ မမရယ်– မမနဲ့လိုးထားတော့–သူနဲ့တွေ့ပြီး–မနေနိုင်တော့လို့ပါ” လို့ ဘိုဘို က ပြန်ပြောသည်။  “အေးပါထားပါတော့–မင်းထပ်ဆွဲပေးနိုင်သေးတယ်မိုလား” လို့ မေးတော့.. “ကျနော်ပြီးတဲ့အထိ– မဆွဲခဲ့ဘူး–  သူနှစ်ချိအပြီးမှာ–ကျနော်ပြီးပြီဆို ပြောလိုက်တာ”  လို့ဘိုဘိုက ဆိုတော့ တင်မေအိက ဖက်ပြီး…  “လိမ်မာလိုက်တဲ့ မောင်လေး”   ဆိုကစ်ဆင်ဆွဲရင်း ဘိုဘိုလီးက မေဖြူစောက်ရည်တွေကို ပုဆိုးနဲ့သုတ်ပေးနေသည်။ ဘိုဘိုက ရွံနေမှာစိုးလို့…  “မမ–မမှုတ်ချင် မ မှုတ်နဲ့လေ” ဆိုတော.. “့မှုတ်မှာပေါ့ကွာ”  ဆိုပြီးကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချကာ ဘိုဘိုလီးကို ငုံခဲစုပ်တော့သည်။ ဘိုဘိုကပြီးသွားမှာစို့လို့  ဆွဲထူပြီး တင်မေအိထမီကို ချွတ်ကာ ဘာဂျာကိုင်းပေးလိုက်သည်။ တင်မေအိက ပေါင်ကားပြီးကော့ထားကာ တအင်းအင်း တိုးတိုး လေး ညီးနေသည်။ ဘိုဘိုက စောက်စိကို လျာနဲ့ကလော်ထိုးတော့ တင်မေအိ ဒူးက ညွတ်ညွတ်ကျလာသည်မို့ ကြမ်းပြင်ပေါ်  ပက်လက်လှန် အိပ်ပေးလိုက်သည်။ တင်မေအိစောက်ဖုတ်ဘေးသား ပါးပါးလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ဆွဲပေးတော့ ခါးကော့ပြီး..  “အားလားလား” ဆိုခါယမ်းသွားသည်။

ဘိုဘိုက… ”ကောင်းလား” လို့မေးတော့ မဆိုင်းမတွ ခေါင်းညိမ့်ပြနေသည်။ ဘိုဘိုက ဘာဂျာကိုင်ရင်း ညီအစ်မနှစ်ယောက်စလုံး စား ရလို့ ပီတိဖြစ်နေသည်။ တင်မေအိက ဘိုဘိုကို ကြမ်းပြင်ပေါ်တွန်းလှဲပြီး အပေါ်ကနေ တက်ခွဆောင့်ပေးသည်။ တင်မေအိ အတော် ထန်နေတော့ ဆောင့်ချက်က ညင်သာမှု မရှိပါ။ ဘာဂျာအစွမ်းကြောင့် ခနလေးလိုးရုံနဲ့ တင်မေအိပြီးသွားပြီး ဘိုဘိုကိုယ်ပေါ် မှောက် ကျလာခဲ့သည်။ တရွှီးရွှီးညီးနေရာက ခနအကြာမှာတော့…  “မင်း တို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်စလုံးနဲ့ ပြိုင်တူလိုးချင်လား” လို့မေးသည်။   ဘိုဘိုက ”ရှက်စရာကြီး” ဆိုတော့…  “ငါတို့မိန်းခလေးကတောင်- မရှက်တာ–မင်းက ရှက်တယ်ပေါ့” လို့ပြောလို့ ဘိုဘိုက…   “မေ ဖြူက လက်ခံပါ့မလား” မေးတော့   တင်မေအိက “ငါစည်းရုံးကြည့်မယ်–အဆင်ပြေမှာပါ”  လို့ပြောသည်။ ထိုညက တင်မေအိနဲ့ဘို ဘို မိုးလင်းခါနီးအထိ လိုဖြစ်ပြီး လေးနာရီခွဲမှ ဘိုဘိုအိမ်ပြန်ခဲ့သည်။

ညတိုင်း မေဖြူကို ခြံထဲမှာလိုးပြီး တင်မေအိကို အိမ်းခန်းထဲမှာ လိုးလာတာ တစ်ပတ်မြောက်နေ့ညမှာ …  “ကိုကိုက မမနဲ့လည်း– ဖြစ်နေတယ်ဆို”  လို့ မေဖြူက မေးလာတော့သည်။ ဘိုဘိုလည်း ညာမရတဲ့အဆုံး ခေါင်းညိမ့်ပြရတော့သည်။ မေဖြူက လေအေး အေးနဲ့… “မမက သုံးယောက်ဆုံပြီး– လိုးချင်လို့တဲ့–ရှက်စရာကြီးနော် ခစ်ခစ်”  ဆိုရီပြီးပြောတော့ မတင်မေအိဘဲ စည်းရုံးရေး ကောင်းတာလား ညီအစ်မနှစ်ယောက် ညှိဘဲထားတာလားဆိုတာ ဘိုဘိုစဉ်းစားမရ ဖြစ်ကာ…   “မရှက်ပါနဲ့ မေဖြူရယ်– အသစ်အဆန်း–ဖြစ်တာပေါ့” ဆိုတော့ မေဖြူနောက်ဖက်ကို ထွက်သွားပြီး ဘိုဘိုလည်း ပြူတင်းပေါက် ကျော်ဝင်လိုက်သည်။ ဘိုဘို  အိမ်ထဲအရောက် မေဖြူလည်း စေ့ထားတဲ့တံခါးကို တွန်းဝင်လာကာ တံခါးကို ဂျက်ထိုးနေသည်။ မတင်မေအိကတော့ ကုတင် ပေါ်မှာ ဖုန်းထဲကအောကားကို ကြည့်နေသည်။ မေဖြူက ဘိုဘိုကိုပြေးဖက်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း လီးကြီးကိုကိုင်စွနေသည်။ တင်မေ အိက… “မင်းက– မေဖြူကို– ဘာဂျာကို ပေးနေတာကို-မမကြည့်ချင်တယ်”  လို့လှမ်းပြောသည်။ မေဖြူအဝတ်တွေကိုဘိုဘိုက  အကုန်လုံးချွတ်တော့ မေဖြူရှက်နေသည်။ မေဖြူအရှက်သက်သာအောင် ဘိုဘိုက သူ့အဝတ်တွေပါ ချွတ်လိုက်သည်။ တင်မေအိ ကတော့ တောင်မတ်ပြီးရမ်းနေတဲ့ ဘိုဘိုလီးကိုကြည့်ရင်း ကုတငိပေါ်မှာထိုင်ကာ အဝတ်တွေချွတ်နေသည်။ ဘိုဘိုက မေဖြူနို့တွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ခုမှမြင်ဘူးလို့ သေချာစိုက်ကြည့်နေသည်။

“ရှက်တယ် ကိုကိုရယ်–ကြည့်မနေနဲ့ကွာ”   လို့ပြောသည်။ ဘိုဘိုက ထိုင်ခုံကို ကုတင်နားရွှေ့ပြီး မေဖြူကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းပါ တင်ခိုင်းပြီး ထိုင်ခိုင်းတော့ မေဖြူရှက်နေသည်။ ဘိုဘိုက လက်နဲ့ထဲ့ဆောင့်တာဘဲခံဘူးလို့ ဘာဂျာအမှုတ်ခံရမှာကို  ရွံနေသည်။ ပေါင်ဖြဲထားတဲ့ မေဖြူစောက်ဖုတ်မှာကတော့ စောက်ရည်တွေက တွဲခိုနေရှာပါပြီ။ စောက်မွှေးပါးပါးလေးအောက်က  စောက်စိလေးကို ဘိုဘိုလျာနဲတို့တော့…  “အမလေး– တကိုယ်လုံးယားသွားတယ်–ကိုကိုရယ်”  ဆိုထိုင်ခုံပေါ်ကနေ ဖင်တစ်ချက် ကြွသွားသည်။ ဘိုဘိုက လျာနဲ့စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းကို ထိုးယက်တော့ “အီးဟီး” ဖင်ထပ်ကြွပြီး ခါးပါကော့သွားသည်။ တင် မေအိက ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ဘိုဘိုနောက်မှာထိုင်ပြီး လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ကျောကုန်းကြီးကို လျာနဲ့ယက်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း ဂွ င်းထုပေးနေသည်။ ဘိုဘိုလျာက ဖြေးရာကနေမြန်ပြီး မေဖြူစောက်ဖုတ်ကို ပင့်ယက်ပေးနေသည်။ တင်မေအိက မေဖြူထိုင်နေတဲ့  ထိုင်ခုံနောက်ဖက်ကနေ ခေါင်းလျှိုဝင်ပြီး ဘိုဘို့လီးကို စုပ်ပေးနေပြန်သည်။ မေဖြူစောက်ရည်တွေနဲ့ ဘိုဘို့တံတွေးတွေရောပြီး တင် မေအိကျောပေါ် ကျသွားသည်။ တင်မေအိအတွက် ဒါဟာ ရွံစရာမဟုတ်ဘဲ ဖီးလ်ပိုတက်စေခဲ့သည်။ တင်မေအိကလီးကို အာခေါင် ထဲထိ ထိုးထဲ့ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်နေတော့ မေဖြူကို ဘာဂျာကိုင်နေတဲ့ ဘိုဘိုလည်း ဖီးလ်တက်ကာ မေဖြူစောက်ဖုတ် ကြီးကို လျာနဲ့ဖိပြီး ဆွဲယက်အိလိုက်သည်။

“အမလေး ကိုကိုရယ်–မေဖြူ ကလီဇာတွေထဲကတောင် –ယားသွားတယ်–အဟင့်ဟင့်”   ဆို ဘိုဘိုခေါင်းကို အတင်းတွန်း ထားသည်။ တင်မေအိက အာခေါင်အထိ လီးကိုထိုးသွင်းလေ ဘိုဘိုက ဖိယက်လေနဲ့… “အားကိုကို–မေဖြူကောင်းသွားပြီ”   လို့ ပြောနေသည်။ ဒါရိုက်တာတင်မေအိက နောက်ပြန်ခေါင်းလျှိုထွက်သွားပြီး…  “မမ–အမှုတ်ခံမဲ့–အလှည့်”    လို့ မေဖြူကိုပြော တော့ မေဖြူထိုင်ခုံကနေ ဖယ်လိုက်သည်။ တင်မေအိထိုင်ခုံပေါ်ကို ဒူးကွေးတင်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဘိုဘိုက ထိုင်မှုတ်မရ လို့ မတ်တတ်ရပ်ခါးကိုင်ကာ ဖင်နှစ်လုံးကြား ပြူထွက် နေတဲ့တင်မေအိရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖါင်းလေးကို လျာနဲ့ယက်လိုက် ထိုးမွှေ လိုက် လုပ်ရင်း စအိုဝလေးပါ လျာနဲ့ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ တင်မေအိလည်း ရွှီးရွှီးနဲ့ညီးနေရင်း အောကားထဲက ဘိုမတွေလို ဖင်ပါ အလိုးခံကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်သွားသည်။ မေဖြူက ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကြား ဘေးကနေ ရပ်ကြည့်နေလို့ ဘိုဘို က မေဖြူနို့တွေကို လှည့်စို့ရင်း တင်မေအိစောက်ပတ်ထဲ လက်ထိုးထဲ့ကာ မွှေပေးနေသည်။ တအားထန်နေရှာတဲ့ တင်မေအိက…

“မောင်လေးရယ်–ဖင်ထဲထိုးထဲ့–ဖင်ထဲထိုးထဲ့”   ဆိုလို့ ဘိုဘိုလက်ခလယ်တဆုံး ဖင်ထဲထိုးထဲ့လိုက်သည်။  “အမလေး–နာသလို လို– ကောင်းသလိုလိုကွာ”  ဆိုပြောသည်။ မေဖြူကတော့ သူအစ်မကို အံ့အောပြီးကြည့်ရင်း နို့ပေါ်က ဘိုဘိုလျာကြောင့် အရသာ တွေ့နေသည်။ တင်မေအိက ဖင်ထဲက ဆောင့်ပေးနေတဲ့လက်ကို စိတ်စုစည်းပြီး အရသာခံကြည့်နေသည်။  “မောင်လေး– လက်ထုတ်ပြီး– လီးထဲ့ကြည့်ကွာ”   လို့ပြောလာသည်။ ဘိုဘိုခါးကိုမတ်ပြီး တင်မေအိဖင်ဝမှာ လီးတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းထိုး သွင်း လိုက်သည်။ လီးတဝက်လောက်အဝင်မှာ…  “မရဘူး မရဘူး–ပြန်ထုတ်တော့”  လို့ပြောပြီး ထမီရင်လျားဝတ်ကာ အိမ်သာကို ပြေး တော့သည်။ ဘိုဘိုက မေဖြူကိုကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်လိုးပေးနေသည်။   “ကိုကိုရယ်–ကောင်းလိုက်တာကွာ–ကိုကိုရော  ကောင်းရဲ့လားဟင်– မမနဲ့မေဖြူ ဘယ်သူက လိုးလို့ပိုကောင်းလဲဟင်–ကိုကို မေဖြူကို ပစ်မထားနဲ့နော်– မေဖြူ ကိုကို့ကို တကယ် ချစ်တာပါ ကိုကိုရယ်– ကိုကိုနဲ့ မေဖြူမခွဲနိုင်လို့–မမပြောတာကို– လိုက်လျောလိုက်တာပါ–အဟင့်ဟင့်– လိုးပါ ကိုကိုရယ်– ကိုကို  ကျေနပ်တဲ့အထိ– မေဖြူကိုလိုးပါ–ကိုကိုစလိုးတဲ့နေ့ကလေ– မေဖြူသွေးတောင် ထွက်တယ်သိလား ကိုကိုရယ်–ဝှီးကောင်းလိုက် တာ”  ဆို ညီးတွားကာ ပြောနေသည်။ ထိုစဉ် တင်မေအိပြန်ဝင်လာပြီး ဘိုဘိုနဲ့မေဖြူ လိုးနေတာကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်ယူနေရှာသည်။

“မောင်လေး–မမအတွက် ချန်အုံးနော်” လို့ ပြောလိုက်သေးသည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိကို အနားခေါ်ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ မေဖြူ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကိုထုတ်လို့ လိုးပေးနေပြန်သည်။  “အဟင့်ဟင့်-မောင်လေးရယ်”  ဆိုအရသာတွေ့သွားသည်။ မေဖြူခမျာမှာ တော့ ဘိုဘိုနဲ့ တင်မေအိလိုးနေတာကို ကြည့်ရင်း စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ကာ အရသာခံနေလေသည်။  “မောင်လေးရေ–မြန် မြန်လေးလုပ်–မမကောင်းနေပြီကွာ”   ဆို တင်မေအိ ကာမအရသာအပေါ် ခံစားနေရမှု သဏ္ဍန်ကိုကြည့်ရင်း မေဖြူလည်း စိတ်တွေ ပိုကြွနေရှာသည်။ “အီး ဆို အသံရှည်ကြီး ညီးကာ တင်မေအိ ပန်းတိုင်ဝင်သွားရှာပေသည်။ ဒါကြောင့် ဘိုဘိုက မေဖြူကို တလှည့်ပြ န်လိုးပေးလိုက်တော့သည်။ တင်မေအိတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ အနားယူနေသည်။ ဒီပွဲကိုစီစဉ်သူ တင်မေအိ ညိမ်ကျသွား လို့ ဘိုဘိုက တင်မေအိကို မေဖြူပိုကောင်းအောင် နို့တွေစို့ပေးဘို့ ပြောလိုက်သည်။ မေဖြူခမျာမှာတော့ အလိုးလည်းခံနေရသလို  သူ့အမစ်တင်မေအိရဲ့ နို့တွေစို့ပေးခံရမှုကြောင့် ပိုကောင်းတဲ့ ကာမအရသာထူးကို ခံစားနေရလေသည်။

ဘိုဘိုက ဖင်ကုန်းပြီးနို့စို့ပေးနေတဲ့ တင်မေအိရဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့လှမ်းပြီး ပွတ်ပေးလာလို့ တင်မေအိပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။  ပြီး မေဖြူကိုဘဲ သေချာလိုးပေးလိုက်ဘို့ ပြောသည်။   “ကိုကိုရယ်–အရမ်းချစ်တယ်–ကိုကို့ကို မေဖြူအရမ်းချစ်တယ်– အမလေး  ကိုကိုရယ်–မေဖြူကို ကိုကိုချစ်ပါနော်”   လို့ မေဖြူတတွတ်တွတ်ပြောရင်း မောဟိုက်နေရှာသည်။ တင်မေအိကလည်း ဘိုဘိုခိုင်း သလို မေဖြူရဲ့နို့တွေကို လျာနဲ့ဆက်တိုက် ယက်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ကိုက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေသည်။  “အား–ကိုကိုတော်ပြီ ကွာ–မေဖြူရပြီ”  လို့ ပြောပြီးတားနေသည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိကို ကုတင်ပေါ်ကဆွဲချကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ကုန်း ခိုင်းသည်။ တင်မေအိက…  “မောင်လေး–ဖင်ကို မလုပ်နဲ့နော်–မမ–မကောင်းဘူး သိလား”  ဆိုလှည့်ပြောသည်။ ဘိုဘိုက ခေါင်းညိ မ့်ပြပြီး တင်မေအိစောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထဲ့ကာ တရကြမ်းဆောင့်တော့သည်။ မေဖြူက ထလာပြီး သူအစ်မနို့တွေကို လက်နဲ့ပွတ်  ကလိပေးနေသည်။ တင်မေအိ တအားကောင်းလာတော့ နောက်ပြန်တောင် ဆောင့်ပေးလာပြန်သည်။ “မမ–ကျွန်တော်ပြီးတော့ မယ်” ဆိုတော့ တင်မေအိက “အင်း” လို့ပြန်ပြောသညိ။ ဘွတ်ဘပ်ဘွတ်ဘပ်နဲ့ ဘိုဘို့လီးရည်တွေ တင်မေအိစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းဝင် သွားတော့သည်။

ဒီလိုနဲ့ မေဖြူနဲ့ဘိုဘိုတို့နှစ်ဦး မိဘတွေကို ဖွင့်ပြောပြီး လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ တင်မေအိက မေဖြူနဲ့ ဘိုဘိုကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွား သည်။ ဒါကိုသိတဲ့ မေဖြူက တင်မေအိကို အခန်းထဲဆွဲခေါ်လာပြီး ဘိုဘိုရင်ခွင်ထဲ တွန်းပို့လိုက်သည်။ ပြီး..  “မမက အကြီးဆို တော့–ညီမက ဦးစားပေးတယ်”   လို့ ပြောသည်။ ဘိုဘိုလည်း တင်မေအိ နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ စုပ်နမ်းရင်း….  “မမရယ်– မေဖြူရော ကျနော်ရော–ကိုအရင်လိုဘဲ ချစ်ပါ– မမအလိုးခံချင်ရင်လည်း–မောင်လေး လိုးပေးပါ့မယ်”  လို့ပြောသည်။ တင်မေအိ  က ဘိုဘိုရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးထိုးဝင်ကာ.. “မေဖြူရယ်–ဒါမမ — နောက်ဆုံးပါ–နောက်ကို ညီမလေးတို့ကို–မနှောင့်ယှက်တော့ပါ ဘူး”လို့ ပြောလာသည်။  မေဖြူက “မမ–စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့”  လို့ပြောပြီး တင်မေအိအဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ အဲ့ဒီ ညက တင်မေအိကို ဘိုဘိုအရင်လိုဘဲ ဘာဂျာကိုင်ကာ ကျေနပ်သည်အထိ ဆွဲပေးပြီးမှ မေဖြူကို ဆွဲပေးလိုက်သည်။   မတင်မေအိ လည်း ကိုထူးဆိုသူနဲ့ လက်ထပ်ပြီး အိမ်ခွဲဆင်းသွားသည်။ မေဖြူကလေးမွေးလို့ ဆေးရုံပေါ်ရောက်နေတဲ့တစ်ရက် မတင်မေအိ အိမ်  မှာလာအိပ်ဖြစ်သွားသည်။ သူတို့အဖေနဲ့ အမေက တရားစခန်းဝင်နေပြီး ဘိုဘိုဆေးရုံကအပြန် နောက်ကျလို့ အိမ်လာစောင့် ရင်း အိပ်ဖြစ်သွားတာဖြစ်သည်။ ဘိုဘိုတို့လင်မယားက အရင်သူနေခဲ့တဲ့ အခန်းလေးမှာ အိပ်တာကို အတိတ်ကိုတွေးရင်း သတိရ နေသည်။ ဒါကြောင့် သူမိဘတွေရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ လူးလှိမ့်ရင်း အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ ဘိုဘိုလည်း သူ့လိုနေရှာမှာဘဲလို့ တွေး နေမိသည်။ သူ့အတွေးအဆုံးမှာဘဲ…

“မမ–မမ” ဆို ဘိုဘိုတံခါးလာခေါက်သံကို ကြားရသည်။ တင်မေအိတံခါးနားကပ်ပြီး…   “မသင့်တော်ပါဘူး မောင်လေးရယ်” လို့   ပြောလိုက်သည်။ဘိုဘိုက “ခနလေးပါ–အိပ်မရလို့–စကားပြောရအောင်ပါ”   လို့ထပ်ပြောတော့ တင်မေအိ တံခါးဂျက်ဖွင့် ပေးလိုက်သည်။ ဘိုဘိုက ဝင်လာလာခြင်း တင်မေအိကို အတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ဖို့လုပ်တော့ တင်မေအိ အတင်းရုန်းရင်း  ညင်းနေသည်။ ဘိုဘိုကို အားချင်းမယှဉ်နိုင်ဘဲ တင်မေအိသက်ပြင်းချကာ အရှုံးပေးရတော့သည်။ ဘိုဘိုနှုတ်ခမ်းတွေကို သူပြန်နမ်း ရင်း ဘိုဘိုနဲ့စလိုးခဲ့တဲ့နေ့ကလိုဘဲ ရင်တွေ ခုန်နေရှာသည်။ ဘိုဘိုရဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မှုကြောင့် တခဏအတွင်း စိတ်ပါလာ တော့သည်။ တင်မေအိလက်က အလိုလို ဘိုဘိုလီးဆီ ရောက်သွားပြီး ဂွင်းထုပေးနေမိတော့သည်။ ပြီးဘိုဘိုလက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ ပေါင်ဂွဆီ ပို့ပေးလိုက်သည်။

“ဘိုဘိုရယ် မင်းတအားဆိုးတယ်–မမကို မင်းအနိုင်ကျင့်တယ်နော် ” လို့ တင်မေအိက ပြောလိုက်သည်။  ဘိုဘိုက.. “မမက–  ကျွန်တော်ကို– အရင်စခဲ့တာ–မဟုတ်ဖူးလား”   ဆိုကာ တင်မေအိအလိုကျ ပေါင်ကြားကို ပွတ်ပေးရင်း အနမ်းတွေချွေနေသည်။   “လူဆိုးလေး–မမ-မနေနိုင်တော့ပါဘူးကွာ”   လို့တင်မေအိပြောလိုက်ပြီး ပါးစပ်ကို အတင်းဟကာ ဘိုဘိုနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာလုံးကို စုပ် နမ်းပစ်ရင်း ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကြီး အတင်းဖြစ်ညှစ်နေပြန်တော့သည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိထမီကို ချွတ်ချပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဖွဖွ  လေးပွတ်ပေးတော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲကျလာတော့သည်။ “အို–အို–မောင်လေးရယ်– အဟင့်ဟင့်-အီး–ဟူး–တအားကောင်းတာ ဘဲကွာ”ဆိုပြီး ဘိုဘိုနှုတ်ခမ်းထဲ လျာကိုအတင်းထိုးသွင်း ကလိပေးနေသည်။ ဘိုဘိုက သူလုပ်လေ့လုပ်ထရှိသလို ကြမ်းပြင်ထက် ထိုင်ပြီး ဘာဂျာကိုင်တော့သည်။ “အမလေး–မောင်လေးရယ”်   ဆို ကျောကော့သွားလေသည်။ ဘိုဘိုက လျာနဲ့စောက်ဖုတ်ကို  ဝိုက်ယက်လိုက် ပင့်ယက်လိုက် တဆတ်ဆတ်ထိုးလိုက်နဲ့ ဘာဂျာအစွမ်းတွေ ပြလိုက်တော့…  “အီးဟီးယီး– ရွှီး-ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ–မောင်လေးရာ”  ဆို အတင်ကော့ထားပေးသည်။ ဘိုဘိုဘာဂျာကို တာရှည်မခံနိုင်တော့လို့ တင်မေအိ အတင်း ခါးကုန်းပြီး ရုံးထွက်ကာ သေးထွက်ကျတော့မှာမို့ အိမ်သာဆီ ပြေးလေသည်။ ပြန်ရောက်လာတော့..  “မောင်လေးရယ်–မမ–မင်း ဘာဂျာကို–အရမ်းဆွဲနေပြီ– အိမ်ကလူက မင်းလောက်–မကောင်းဘူးကွာ” လို့ တင်မေအိဝန်ခံလာသည်။ ပြီးဘိုဘိုလီးကြီးကို ငုံပြီး  ပုလွေကိုင်ပေးတော့သည်။

“အ-အ–မမပုလွေကိုလည်း–မောင်လေးစွဲပါတယ်–မမရယ်ဝှီး” ဆိုလိုက်သည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိကိုနံရံမှာ လက်ထောက်ခိုင်းပြီး  ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ နောက်က ပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ထောက်ထားပြီး တင်မေအိခါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ “ဗြစ်”  ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ “အီးဟီး-အရမ်းမကြမ်းနဲ့ကွာ–အူး”   ဆို တင်မေအိစောက်ဖုတ်ထဲက တစ်ချက်အောင့်သွားလို့ ပြော လိုက်သည်။ ဘိုဘိုက သတိထားပြီး ပုံမှန်လေးဆောင့်ပေးနေသည်။ နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး နယ်ပေးလိုက်သေးသည်။ “မောင်လေး ရယ်–ကောင်းလာပြီကွာ–ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပါ— အူးရွှီး”   နဲ့ညီးနေရှာသည်။ ဘိုဘိုကဒူးထပ်ညွှတ်ပြီး အောက်ကနေ လှန် ထိုးဆောင့်လိုက်သည်။  “အီးငီး–မမပြီးနေပြီ–အီးဟီး–အီးးးးးး”  ဆို တင်မေအိတကိုယ်လုံး တုံနေသည်။ ဘိုဘိုလည်း ဖြူမှ  နေ့စေ့လစေ့မို့ မလိုးရလို့ စိတ်က ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ပြီးသွားတော့သည်။  ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ဦးဖက်ထိုင်နေရင်း ဘိုဘိုက..  “မမ ကို မေးစရာအကြွေးရှိနေသေးတယ်” လို့ ဘိုဘိုကပြောတော့ တင်မေအိက မေးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြသည်။

“မမနဲ့စလုပ်ဖြစ်တဲ့နေ့က–ဖုန်းထဲက အောကားကြည့်ရင်း–မမကိုယ့်ဘာသာ လုပ်တုံးကလေ– ပြီးသွားတော့– ကောင်းလိုက်တာ– ဘိုဘိုရယ်လို့ ပြောတာလေ” လို့မေးလိုက်သည်။  တင်မေအိက “ခစ်ခစ်–ဒါလား–မမကို မင်းလိုးပေးတယ်လို့–စိတ်မှန်းပြီးလုပ် တာ” လို့ရီပြီး ပြန်ပြောသည်။   ဘိုဘိုက “မမက–အဲ့ဒီထဲက–စိတ်ကူးနဲ့–ကျနော့်အလိုးကို–ခံနေတာပေါ့လေ”  ဆိုတော့ ပြုံးပြီးလီး ကို ဖမ်းဆုတ်ကိုင်ရင်း ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။ နောက်တင်မေလတ်က..  “မမက–မင်းနဲ့မေဖြူ–ကြိုက်နေတာကို မသိတော့–မင်းကို  တဖက်သတ်–ကြွေနေတာလေ” လို့ ပြောသည်။ ဒါကြောင့် “မမ–ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်–လုပ်တိုင်း မောင်လေးလိုးတယ်–လို့ စိတ်ကူ ယဉ်လုပ်တာပေါ့”လို့ဆက်ပြောသည်။ ဘိုဘိုရင်ထဲ အကြင်နာတွေဝင်ပြီး တင်မေအိပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။ တင်မေ အိက…  “မေဖြူကို– သုံးယောက်အတူနေဘို့–စည်းရုံးတာကော — သိချင်သေးလား”   လို့ ဆက်မေးသည်။ ဘိုဘိုခေါင်းညိမ့်ပြ လိုက်သည်။ တင်မေအိက..  “မမ–ဖုန်းထဲက–အောကားတွေ ပြလိုက်တယ်–သူစိတ်ဝင်စားနေတုံး–ငါနဲ့ဘိုဘို အဲ့လိုလိုးတာလို့– ပြောတော့– သူအံ့အောသွားတယ်–သူက မင်းနဲ့ကြိုက်နေတယ်လို့–လုံးဝ မပြောဘူး–ဒါနဲ့မမက– အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်နဲ့- အမျိုးသားတစ်ယောက်ထဲ–လိုးတဲ့ကားတွေပြပြီး–ဘိုဘိုကို စည်းရုံးကြည့်မယ်–ညီမလည်း ကြုံဘူးအောင်လို့–ပြောတော့–သူ စဉ်းစားအုံးမယ်တဲ့ — မမဘဲမို့ အားနားတယ်တဲ့လေ- နောက်သုံးရက်လောက်မှ–သူစမ်းကြည့်မယ် ပြောတယ်– အဲ့ဒီကျမှ– မမက  မင်းနဲ့သူ အိမ်ဘေးမှာ ညတိုင်းလိုးတာ-တွေ့တယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်–သူလန့်သွားပြီး ဒီည–သုံးယောက်ဆုံမယ်လို့–ပြောလာတာ ကွ” ဆိုရှင်းပြသည်။

ဘိုဘိုက “မမက စည်းရုံးရေးကောင်းတယ်လို့” ပြောပြီးဖက်ကာ နောက်ကိုလှဲချပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲနေလိုက်သည်။ တင်မေအိက… “ဒီည အတူအိပ်မယ်–မမကိုထပ်လုပ်ပေးအုံးနော်”    ဆို အိမ်သာမှာရေသွားဆေးပြီး သန့်စင်လိုက်သည်။ ဘိုဘိုလည်း သူ့လီးကို   ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်ဆေးလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ဦးလုံးထွေးနေပြီး ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိနို့အုံတွေကို လျာနဲ့ ယက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာ့တနာကိုက်ကာပေးတော့ ဖီးလ်တက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးမာလာသည်။ တရွှီးရွှီးညီးရင်း ဘိုဘိုလီး ကို တင်မေအိလက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ်ပေးလာသည်။ ဘိုဘိုက လက်တဆစ်ဘဲ စောကဖုတ်ထဲသွင်းပြီး ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ စောက်ရည် တွေနဲ့ ခပ်ချောချောလေးပွတ်ရင်း စောက်ရည်တွေ ပိုထွက်လာသည်။ “မောင်လေးရယ်-အရမ်းမပွတ်နဲ့နော်”   လို့ပြောပြီး ဘိုဘို နားပေါက်ထဲ လျာလေးနဲ့ ထိုးထိုးပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်ဖက်ပြီး တင်မေအိက ဘိုဘိုပေါင်ကြားထဲ ပေါင်ခွထိုးထဲ့ လိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ကို ဘိုဘိုလီးနွေးနွေးကြီးနဲ့ကပ်ကာ ဖီးလ်ယူနေသည်။

“မောင်လေး–မေဖြူကို–လိုးတဲ့နေ့တိုင်း–မမချောင်းတာ–သိလားလို့” ပြောတော့  “ကျနော်သိသားဘဲ– မေဖြူသာ မသိတာ– ချောင်းပြီးလုပ်တာ မဟုတ်လား” ဆိုတော့   “ဟိဟိ နေနိုင်မှာတဲ့လား- သူပြီးလို့ မမအလှဲ့ရောက်တိုင်း– ဘွတ်ဘွတ်နဲ့်–ငါးချက် လောက်–ဆောင့်ရင်ကို-မမပြီးတာလေကွာ”  ဆို ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ဝန်ခံပြီး ဘိုဘိုပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။ ဘို ဘိုက..  “မမဖင်ထဲ လီးထဲ့တဲ့နေ့ကကော–ဘာလို့ ထွက်ပြေးတာလဲ” လို့မေးလိုက်သည်။  တင်မေအိ ခွီခွီနဲ့ရယ်ပြီး “အီးပါချင်လာ  လို့–ပြေးတာလေ” လို့ပြောသည်။ ဘိုဘိုက ဖက်ထားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်စွပေးနေသည်။  “ရော့ စို့”   ဆိုပြီး ဘိုဘို ပါးစပ်နားနို့ကို တိုးပေးလိုက်သည်။ ဘိုဘိုက တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့နေသည်။ ပြီးခနလွှတ်ကာ ဘိုဘိုက…  “မမက–ဘာဂျာဆွဲပေးရင်–တ အားထန်လာရောနော်” ဆိုတော့  “မင်းမိန်းမ မေဖြူရော” လို့ ပြန်မေးလို့  ဘိုဘိုက “သူလည်း အတူတူဘဲ” လို့ပြောသည်။ တင်မေအိ က”မိန်းမတိုင်း–မကြိုက်တဲ့သူ မရှိပါဘူးကွာ” လို့ ဆက်ပြောသည်။  ဘိုဘိုက “မမဖုန်းထဲမှာ–အောကားတွေ–ရှိသေးလား” ဆို တော့  “့ကိုမျိုးနဲ့လက်မထပ်ခင်ကတည်းက–ဖျက်လိုက်တာလေ” လို့ပြောသည်။ တင်မေအိကဘဲ လီးကို စွနေရင်း…   “မောင် လေး–လာနေပြီ–စကြရအောင်”   ဆို ဘိုဘိုလီးကိုပါးစပ်ထဲထဲ့ကာ စုပ်တော့သည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိကို ဖင်တပြန်ခေါင်းတပြန်  လှဲခိုင်းပြီးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ ဘာဂျာပြန်ကိုင်ပေးသည်။  “မောင်လေးဖွဖွလေးဘဲ လုပ်နော”်   လို့ တင်မေအိပြောလိုက်ပြီး  လီးပြန်စုပ်သည်။ တင်မေအိကို ဘာဂျာကိုင်ပြီး လိုးလာတာကြာပေမဲ့ ခုတခါ ဘာဂျာကိုင်မှ သတိထားမိတာက ဘေး နှုတ်ခမ်းသားပေါ်က မှဲ့နှစ်လုံးဖြစ်သည်။ ဘိုဘိုဖတ်ဖူးတဲ့ ကာမရှတ္တကျမ်းမှာ အဲ့လိုမိန်မးမတွေက ဏှာအလွန်ကြီးတယ်ဆိုတာ တွေး ပြီး တင်မေအိက အမြဲဖင်စိုနေမှ နေတတ်တာ ဒါကြောင့်လို့ ဘိုဘိုတွေးမိတော့သည်။

“တော် ပြီကွာ–တက်လုပ်တော”့  လို့ တင်မေအိက တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ဘိုဘိုက တက်ခွပြီး ညှောင့်တော့သည်။  “အအ– ကိုယ်တော်လေး–မကြမ်းနဲ့–မကြမ်းနဲ့” ဆိုတားနေပြန်သည်။ တင်မေအိလူးလွန့်ရင်း ဘေးတိုက်အနေအထားဖြစ်သွားသည်။ ခြေ တဖက်က မွှေ့ယာပေါ်မှာကွေးပြီး ကျန်တဘက်ကို ဘိုဘိုက တစောင်းထမ်းလိုးတဲ့ ပုံစံဖြစ်သည်။  “အမလေးလေး–ဖိ ဆွဲပါသွားပါ လား–အို့ဟိုး” ဆိုတင်မေအိပါးစပ်လေးဟကာ အရသာတွေ့နေသည်။  “အီးးးပြီးပြီ”  ဆိုတင်မေအိကပြောရင်း တကိုယ်လုံး ငါးရံ့ပြာ လူးဖြစ်နေရှာတော့သည်။ တင်မေအိမှောက်ချလိုက်တော့ ဘိုဘိုဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက် ဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကြီးကိုနယ်ကာ ဆောင့် ပြန်သည်။ ဘိုဘိုနဲ့တင်မေအိအတွက် လိုးနည်ပုံအသစ်တွေလို ဖြစ်နေပြီး တင်မေအိတအားကောင်နေရှာသည်။ “မောင်လေးရယ်– မမတအားကောင်းတာဘဲ ဖင်တွေကို လက်နဲ့နယ်ဆောင့်ကွာ”  လို့ ညာသံပေးလာသည်။ ဗြစ်ဗြစ်ဗြိ ဗြွတ်နဲ့ သံစုံတွေနဲ့အတူ နှစ် ယောက်သား ညိမ်ကျသွားသည်။ လူချင်ခွဲပြီး တင်မေအိ ပြောလိုက်တာကတော့…  “မမကို– မောင်လေးလိုးချင်ရင်–massage ပို့ လိုက်နော်” တဲ့။ ပြီးပါပြီ။ ။

 

Zawgyi

 

ညီအစ္မႏွစ္ဦး

တင္ေမအိ ဖုန္းကေန ေအာကားေတြၾကည့္ရင္း စိတ္ထလာၿပီး ႏို႔ကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ပြတ္ေနသည္။ ေအာကားထဲ ဘဲက ဘာဂ်ာကို တာ ေတြ႕ရေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ထိုင္ခုံေပၚေလ်ာခ်ထိုင္ကာ ထမီကိုေျဖခ်ၿပီး ေစာက္စိကို လက္နဲ႔ပြတ္ေနမိေတာ့သည္။ သူ႔ကို ျပဴ တင္းေပါက္ကေန ေခ်ာင္းေနတဲ့ တစ္ဘက္အိမ္က ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ေဘးတိုက္မို႔ ေစာကဖုတ္ႀကီးကို  ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရဘဲ ေစာက္ေမႊးမဲနက္ကာ ထူပစ္ေနတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေတြ႕ေနရသည္။ မတင္ေမအိရဲ႕ လႈပ္ရွားဟန္ နဲ႔အမူအယာက သူတို႔ဂြင္းထုလို႔ ေကာင္းတဲ့ပုံစံနဲ႔တူလို႔ မိန္းမေတြဂြင္းထုတာ ဒီလိုပါလားလို႔ ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။ တင္ေမအိၿပီး ေတာ့ ကိုယ္လုံးႀကီး ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန႔္ကာညိမ္က်သြားသည္။ ဘိုဘိုလည္း ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုတာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ သည္။ တင္ေမအိက ေစာက္စိကိုဖိထားရင္း… “ေကာင္းလိုက္တာ ဘိုဘိုရယ္–မမကို တကယ္လာလိုးလွဲ႔ပါလား”

လို႔ေျပာလိုက္သံကို ဘိုဘို ေကာင္းေကာင္းၾကားလိုက္သည္။ သူလည္း တို႔လိုဘဲ မွန္းထုရွာတာေနမွာလို႔ေတြးၿပီး သူေျပာတဲ့ ဘိုဘိုဆို တာ ငါျဖစ္ရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ဆက္ေတြးလိုက္ျပန္သည္။ လီးက လက္က်န္လီးရည္ေတြကို ပုဆိုးနဲ႔သုပ္ၿပီး ဘိုဘိုၿခံကိုၿဖဲၿပီး အိမ္ကို ျပန္လိုက္သည္။  တင္ေမအိညီမ ျဖဴေမက ဘိုဘိုရဲ႕ ရည္းစားျဖစ္သည္။ ဘိုဘိုနဲ႔ျဖဴေမ ခ်ိမ္းေတြ႕ဘို႔ ၿခံကိုၿဖဲထာျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖဴေမ က သူ႔အိမ္က လူလစ္ရင္ ဒီအိမ္ေဘးကိုထြက္လာၿပီး ဘိုဘိုနဲ႔ခ်ိမ္းေတြ႕ေနက် ျဖစ္သည္။ ခ်ိမ္းေတြ႕တိုင္း ကစ္ဆင္ဆြဲၿပီး ဘိုဘိုက  ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ထဲ့ေဆာင့္ေပးသလို ျဖဴေမကလည္း ဂြင္းျပန္ထုေပးေနၾကျဖစ္သည္။    ျဖဴေမက ႐ုပ္ေခ်ာေပမဲ့ ေဂ်ာမေတာင့္ သည့္အျပင္ ဘိုဘိုရဲ႕လက္ပူပါ မိေနေလေတာ့ ျပားခ်ပ္ ေနရွာသည္။ သူအစ္မတင္ေမအိကေတာ့ အရပ္ရွည္ၿပီး ေဂ်ာေတာင့္သည္။  ငယ္ကတည္းက အတူေနလာၾကသူမ်ားမို႔ ႏွစ္ဖက္ရင္းႏွီးၾကသည္။ ဘိုဘိုက တစ္ဦးတည္းေသာသားမို႔ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ သူအေဖနဲ႔ အေမအလုပ္သြားရင္ အိမ္မွာတစ္ဦးတည္း က်န္တတ္သည္။ ဒါမဲ့ ျဖဴေမက အိမ္ကူးမလာရဲလို႔ မလိုးခဲ့ရတာျဖစ္သည္။

မတင္ေမအိ ေျပာလိုက္တဲ့ဘိုဘိုဆိုတာကို စဥ္းစားမိၿပီး ၿခံျပန္ကူးလိုက္သည္။ အုတ္ခုံေပၚကေန တက္ၾကည့္ေတာ့ မတင္ေမအိကို  ကုတင္ေပၚမွာလွဲၿပီး ေအာကားထပ္ၾကည့္ရင္း ေစာက္စိကို လက္နဲ႔ပြတ္ေနတာ ထပ္ေတြ႕သည္။ သူမွန္တံခါးကို ေခါက္ၾကည့္လိုက္ သည္။ တင္ေမအိ ေခါင့္းေနာက္ျပန္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ထမီးျပင္ဝတ္ကာထလာသည္။ “ရႈး”  ဆိုျပကာ ျပဴတင္းေပါက္တံခါး လာဖြင့္ ေပးသည္။ ဘိုဘိုလည္း အိုေကၿပီမို႔ ျပဴတင္းေပါက္ကို ေက်ာ္ဝင္လိုက္သည္။ အထဲေရာက္ေရာက္ျခင္း တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုဖက္ ကာ ကစ္ဆင္ဆြဲေတာ့သည္။ တင္ေမအိလ်ာက ဘိုဘိုလ်ာေတြကို ကလိၿပီးစုပ္သည္။ ေတာင္ေနတဲ့ လီးကိုကိုင္ကာ သူ႔ေပါင္ၾကားကို  ပြတ္ေနသည္။ ညီးသံကေတာ့ တိုးတိုးေလးဘဲ ထြက္ေနသည္။ တင္ေမအိထိန္းၿပီး ညီးေနတာျဖစ္သည္။  “ေမာင္ေလးရယ္– မမ   တမ္းတေနတာ–ဆႏၵျပည့္သြားၿပီ”လို႔ေျပာသည္။ ၿပီးကုတင္ေစာင္းမွာလွဲၿပီး ထမီကို ရင္ဘတ္အထိ လွန္တင္ေပးသည္။ ဘိုဘို ေစာက္ပတ္ကို လက္နဲ႔ၿဖဲၿပီး ဘာဂ်ာဆြဲပစ္လိုက္သည္။ ပထမေတာ့တြန႔္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဖင္ႀကီးက ေလထဲေျမာက္ေျမာက္  တက္လာေတာ့သည္။ သူအသံမထြက္ေအာင္ လက္ကို ကိုက္ကာထားတဲ့ပုံက အရမ္းေကာင္းေနပုံရသည္။ တင္ေမအိ ေအာကား ၾကည့္ၿပီး လက္နဲ႔အာသာေျဖေနရာက အခုဘာဂ်ာအကိုင္ခံေနရၿပီမို႔ ေၾကနပ္သြားသည္။

ဘိုဘိုက ေစာက္စိကိုလ်ာနဲ႔ ထိုးထိုးေပးရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ထိုးထဲ့ေဆာင့္ေပးေနျပန္သည္။ တင္ေမအိၿပီးေနလို႔ ဘိုဘိုေခါင္းကို  ေပါင္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ခြၿပီး ခ်ဳပ္ထားသည္။ အူဟီး အူးဟီး နဲ႔ ညီးရင္း ဗိုက္က ပူလိုက္ေဖါင္းလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ တင္ေမအိ ကုတင္ ေပၚေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီး ဘိုဘိုကိုဖက္ကာ ခြထားသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိအက်ီၾကယ္သီးေတြဳျဖဳတ္ၿပီး ႏို႔ေတြကို စို႔ေနျပန္သည္။ တ႐ႊီး႐ႊီး ညီးရင္း ဘိုဘိုလီးကို ဖ်စ္ညႇစ္ေနသည္။  တင္ေမအိဇတ္ကနဲ ကုန္းထၿပီး ဘိုဘိုကို ပုေလြကိုင္ေပးေနျပန္သည္။ ေအာကားထဲက  ပုေလြကိုင္တာေတြအတိုင္း အျပည္အစုံမႈတ္ေပးေတာ့ ဘိုဘိုတအားေကာင္းေနရသည္။ ကုတင္က တစ္ခ်က္ခ်က္အသံထြက္လို႔  တင္ေမအိ ၾကမ္းျပင္ေပၚဆင္းၿပီး ပက္လက္လွန္ေပးထားသည္။ ဘိုဘိုကလီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီး သြင္းေပမဲ့ ေခာႀကီးေနလို႔  ေခ်ာ္ထိုးေနသည္။ တင္ေမအိက စိတ္မရွည္တဲ့ပုံနဲ႔ လက္နဲ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ၿဖဲေပးသည္။ အဲ့ဒီက်မွ အဆင္ေျပၿပီး ေခ်ာကနဲ ဝင္သြား ေတာ့သည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုဖင္ထားၿပီး ႐ႊီး႐ႊီးနဲ႔ညီးေနသည္။

“ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္–ေမာင္ေလးလီးႀကီး– အဆုံးထိ ဝင္သြားၿပီလား”  လို႔ေမး သည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး ခါး ကိုႂကြကာ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ တင္ေမအိကေတာ့ အလိုအပ္ဆုံးအခ်ိန္နဲ႔ သူတမ္းတမွန္းဆသူ ဘိုဘိုရဲ႕အလိုးကို ခံေနရေပၿပီ။   “အို ေမာင္ေလးရယ္– လုပ္လုပ္– မမေကာင္းတယ္–မမမနာဘူးေနာ္– မညႇာနဲ႔– အီး–အီး–႐ႊီး–အရမိးေကာင္းတယ္ကြာ– အို-အို– အအ-အူး႐ႊီး” နဲ႔ေအာက္ကေန ျပန္ေကာ့ထိုးေပးေနေလသည္။  “ဘြပ္–ေမာင္ေလးရယ္– ဘပ္–အဟင့္—ႁဗြတ္–အီးဟီး–ဘပ္–  ေကာင္းလိုတာ–ဇြပ္– မမ ၿပီးေတာ့မယ္ —ႁဗြတ္—အီးဟီး”  နဲ႔တင္ေမအိ ၿပီးေနရွာသည္။ တင္ေမအိ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ဇိဇိနဲ႔  အတြင္းသားေတြ လႈပ္ေနတာကို ဘိုဘိုလီးကေနတဆင့္ ခံစားၿပီးသိေနသည္။ ဘိုဘို ထပ္ေဆာင္ျပန္သည္။   “ေမာင္ေလး– ခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းေဆာင့္ေပး”  လို႔ေျပာလာလို႔ ဘိုဘိုၾကမ္းေပးလိုက္သည္။ တင္ေမအိေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဘိုဘိုပုခုံးေပၚ တင္လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ ေပးသည္။ “အမေလး–ေမာင္ေလးရယ္– ပိုေကာင္းတယ္ကြာ”  လို႔ဆိုလာသည္။ မၾကာခင္မွာဘဲ ဘိုဘိုေရာ တင္ေမအိပါ ၿပိဳင္တူၿပီး သြားေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးလုံး ေမာဟိုက္ၿပီး အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရႈေနၾကရသည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကိုအတင္းဖက္ၿပီးခြထားကာ  လက္ေမာင္းကို နမ္းေနသည္။ ၿပီး…

“ညက်ရင္ လာခဲ့အုံး”   လို႔ေျပာသည္။ ဘိုဘိုလည္း ျပဴတင္းေပါက္ကို ေက်ာ္ခြကာ ၿခံၿဖဲၿပီးအိမ္ဖက္ျပန္ခဲ့သည္။ ညက်ေတာ့ အေဖနဲ႔ အေမအိပ္ခ်ိန္မွာ တင္ေမအိကို လိုးဘို႔ အသာထြက္ၿပီး ၿခံၿဖဲလာခဲ့သည္။ အမွတ္မထင္ အေမွာင္ထဲမတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့ ေမျဖဴကို မ တင္ေမအိ ျပဴတင္ေပါက္နား ရပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္သည္။  “ေစာင့္ေနတာ ၾကာလွၿပီ”  လို႔တိုးတိုးေလးေျပာကာ ဖက္လာသည္။  မမတင္ေမအိအခန္းက မွီးမွိတ္ထာလို႔ ေတာ္ေသးသည္လို႔ ဘိုဘိုေတြးၿပီး ေမျဖဴေစာက္ဖုတ္ကို ႏႈိက္ကလိေပးလိုက္သည္။ ေမျဖဴက လည္း ထုံးစံအတိုင္း ဂြင္းထုေပးေနသည္။ ဘိုဘိုဒါနဲ႔တင္ အားမရေတာ့ဘဲ ေမျဖဴထမီးကို မလွန္ကာလီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့ လိုက္သည္။ ေမျဖဴက ေျခဖ်ားေထာက္ေပးၿပီး…   “လိုးမလို႔လား ကိုကို”   လို႔ေမးသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ လီးကေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္  သြားပီး ေဆာင့္ေနေတာ့သည္။မွန္တံခါးကို ဘိုဘိုလာမေခါက္ေသးလို႔ တင္ေမအိမွန္နားကို ေျခဖြေလ်ာက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။ မ သဲကြဲေပမဲ့ သူအခန္းေဘးေျမေပၚမွာ မတ္တတ္ေဆာ္ေနၾကတဲ့အတြဲကို ေတြ႕လိုက္သည္။ တစ္ခ်က္ခ်က္ေလအေဝွ႔မွာ သစ္႐ြက္ေတြ ၾကားက ထိုးေဖာက္ထြက္လာတဲ့ လမ္းမီးေၾကာင့္ ဘိုဘိုနဲ႔ ေမျဖဴဆိုတာ သိသြားသည္။

ပထမေတာ့ စိတ္အရမ္းဆိုးသြားေပမဲ့ သူလည္း ငါ့လိုလိုအပ္ေနရွာတာေနမွာဆို ေမျဖဴကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး ဆက္ေခ်ာင္းေနသည္။ တက ယ္လိုးေနတာကို ေခ်ာင္းရတာ ေအာကားၾကည့္ရတာထက္ ဖီးလ္ပိုရွိပါလားလို႔ ေတြးရင္း ေစာက္ရည္ေတြ ေပါင္ေပၚ စီးက်လာခဲ့ သည္။ ေမျဖဴရမ္းခါေနတာကိုၾကည့္ၿပီး သူပါအလိုးခံခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။ ဒါမဲ့ သူတို႔အရွိန္ရေနၿပီမို႔ သူအလွည့္လာေတာ့မွာဘဲ  လို႔ေတြးၿပီး ထမီကိုေအာက္လွန္တင္ကာ ေစာက္စိကိုပြတ္ရင္း ေခ်ာင္းေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ညိမ္သြားေတာ့ တင္ေမအိလည္း  တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။  ေမျဖဴက ဘိုဘိုဖက္ၿပီးႏွပ္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာလို႔ တင္ေမအိ စိတ္မရွည္ျဖစ္ေနသည္။ ေမျဖဴအိမ္ ေနာက္ဖက္ကို ထြက္သြားၿပီး အိမ္ထဲအေရာက္မွ ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ၿပီး… “လာတကၡဲ့”  လို႔ တင္ေမအိတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ သည္။ အိမ္ေပၚလည္း ေရာက္ေရာ…  “မင္း.. ေမျဖဴနဲ႔ ႀကိဳက္ေနတာ ၾကာၿပီလား”  လို႔ေမးသည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့…   “စားေနတာေကာ ၾကာၿပီလား” လို႔ေမးသည္။

“ခုမွပါ မမရယ္– မမနဲ႔လိုးထားေတာ့–သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီး–မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ” လို႔ ဘိုဘို က ျပန္ေျပာသည္။  “ေအးပါထားပါေတာ့–မင္းထပ္ဆြဲေပးႏိုင္ေသးတယ္မိုလား” လို႔ ေမးေတာ့.. “က်ေနာ္ၿပီးတဲ့အထိ– မဆြဲခဲ့ဘူး–  သူႏွစ္ခ်ိအၿပီးမွာ–က်ေနာ္ၿပီးၿပီဆို ေျပာလိုက္တာ”  လို႔ဘိုဘိုက ဆိုေတာ့ တင္ေမအိက ဖက္ၿပီး…  “လိမ္မာလိုက္တဲ့ ေမာင္ေလး”   ဆိုကစ္ဆင္ဆြဲရင္း ဘိုဘိုလီးက ေမျဖဴေစာက္ရည္ေတြကို ပုဆိုးနဲ႔သုတ္ေပးေနသည္။ ဘိုဘိုက ႐ြံေနမွာစိုးလို႔…  “မမ–မမႈတ္ခ်င္ မ မႈတ္နဲ႔ေလ” ဆိုေတာ.. “့မႈတ္မွာေပါ့ကြာ”  ဆိုၿပီးၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်ကာ ဘိုဘိုလီးကို ငုံခဲစုပ္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုကၿပီးသြားမွာစို႔လို႔  ဆြဲထူၿပီး တင္ေမအိထမီကို ခြၽတ္ကာ ဘာဂ်ာကိုင္းေပးလိုက္သည္။ တင္ေမအိက ေပါင္ကားၿပီးေကာ့ထားကာ တအင္းအင္း တိုးတိုး ေလး ညီးေနသည္။ ဘိုဘိုက ေစာက္စိကို လ်ာနဲ႔ကေလာ္ထိုးေတာ့ တင္ေမအိ ဒူးက ၫြတ္ၫြတ္က်လာသည္မို႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚ  ပက္လက္လွန္ အိပ္ေပးလိုက္သည္။ တင္ေမအိေစာက္ဖုတ္ေဘးသား ပါးပါးေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ညႇပ္ဆြဲေပးေတာ့ ခါးေကာ့ၿပီး..  “အားလားလား” ဆိုခါယမ္းသြားသည္။

ဘိုဘိုက… ”ေကာင္းလား” လို႔ေမးေတာ့ မဆိုင္းမတြ ေခါင္းညိမ့္ျပေနသည္။ ဘိုဘိုက ဘာဂ်ာကိုင္ရင္း ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလုံး စား ရလို႔ ပီတိျဖစ္ေနသည္။ တင္ေမအိက ဘိုဘိုကို ၾကမ္းျပင္ေပၚတြန္းလွဲၿပီး အေပၚကေန တက္ခြေဆာင့္ေပးသည္။ တင္ေမအိ အေတာ္ ထန္ေနေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္က ညင္သာမႈ မရွိပါ။ ဘာဂ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ ခနေလးလိုး႐ုံနဲ႔ တင္ေမအိၿပီးသြားၿပီး ဘိုဘိုကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ က်လာခဲ့သည္။ တ႐ႊီး႐ႊီးညီးေနရာက ခနအၾကာမွာေတာ့…  “မင္း တို႔ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလုံးနဲ႔ ၿပိဳင္တူလိုးခ်င္လား” လို႔ေမးသည္။   ဘိုဘိုက ”ရွက္စရာႀကီး” ဆိုေတာ့…  “ငါတို႔မိန္းခေလးကေတာင္- မရွက္တာ–မင္းက ရွက္တယ္ေပါ့” လို႔ေျပာလို႔ ဘိုဘိုက…   “ေမ ျဖဴက လက္ခံပါ့မလား” ေမးေတာ့   တင္ေမအိက “ငါစည္း႐ုံးၾကည့္မယ္–အဆင္ေျပမွာပါ”  လို႔ေျပာသည္။ ထိုညက တင္ေမအိနဲ႔ဘို ဘို မိုးလင္းခါနီးအထိ လိုျဖစ္ၿပီး ေလးနာရီခြဲမွ ဘိုဘိုအိမ္ျပန္ခဲ့သည္။

ညတိုင္း ေမျဖဴကို ၿခံထဲမွာလိုးၿပီး တင္ေမအိကို အိမ္းခန္းထဲမွာ လိုးလာတာ တစ္ပတ္ေျမာက္ေန႔ညမွာ …  “ကိုကိုက မမနဲ႔လည္း– ျဖစ္ေနတယ္ဆို”  လို႔ ေမျဖဴက ေမးလာေတာ့သည္။ ဘိုဘိုလည္း ညာမရတဲ့အဆုံး ေခါင္းညိမ့္ျပရေတာ့သည္။ ေမျဖဴက ေလေအး ေအးနဲ႔… “မမက သုံးေယာက္ဆုံၿပီး– လိုးခ်င္လို႔တဲ့–ရွက္စရာႀကီးေနာ္ ခစ္ခစ္”  ဆိုရီၿပီးေျပာေတာ့ မတင္ေမအိဘဲ စည္း႐ုံးေရး ေကာင္းတာလား ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ညႇိဘဲထားတာလားဆိုတာ ဘိုဘိုစဥ္းစားမရ ျဖစ္ကာ…   “မရွက္ပါနဲ႔ ေမျဖဴရယ္– အသစ္အဆန္း–ျဖစ္တာေပါ့” ဆိုေတာ့ ေမျဖဴေနာက္ဖက္ကို ထြက္သြားၿပီး ဘိုဘိုလည္း ျပဴတင္းေပါက္ ေက်ာ္ဝင္လိုက္သည္။ ဘိုဘို  အိမ္ထဲအေရာက္ ေမျဖဴလည္း ေစ့ထားတဲ့တံခါးကို တြန္းဝင္လာကာ တံခါးကို ဂ်က္ထိုးေနသည္။ မတင္ေမအိကေတာ့ ကုတင္ ေပၚမွာ ဖုန္းထဲကေအာကားကို ၾကည့္ေနသည္။ ေမျဖဴက ဘိုဘိုကိုေျပးဖက္ၿပီး ကစ္ဆင္ဆြဲရင္း လီးႀကီးကိုကိုင္စြေနသည္။ တင္ေမ အိက… “မင္းက– ေမျဖဴကို– ဘာဂ်ာကို ေပးေနတာကို-မမၾကည့္ခ်င္တယ္”  လို႔လွမ္းေျပာသည္။ ေမျဖဴအဝတ္ေတြကိုဘိုဘိုက  အကုန္လုံးခြၽတ္ေတာ့ ေမျဖဴရွက္ေနသည္။ ေမျဖဴအရွက္သက္သာေအာင္ ဘိုဘိုက သူ႔အဝတ္ေတြပါ ခြၽတ္လိုက္သည္။ တင္ေမအိ ကေတာ့ ေတာင္မတ္ၿပီးရမ္းေနတဲ့ ဘိုဘိုလီးကိုၾကည့္ရင္း ကုတငိေပၚမွာထိုင္ကာ အဝတ္ေတြခြၽတ္ေနသည္။ ဘိုဘိုက ေမျဖဴႏို႔ေတြနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ခုမွျမင္ဘူးလို႔ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

“ရွက္တယ္ ကိုကိုရယ္–ၾကည့္မေနနဲ႔ကြာ”   လို႔ေျပာသည္။ ဘိုဘိုက ထိုင္ခုံကို ကုတင္နားေ႐ႊ႕ၿပီး ေမျဖဴကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းပါ တင္ခိုင္းၿပီး ထိုင္ခိုင္းေတာ့ ေမျဖဴရွက္ေနသည္။ ဘိုဘိုက လက္နဲ႔ထဲ့ေဆာင့္တာဘဲခံဘူးလို႔ ဘာဂ်ာအမႈတ္ခံရမွာကို  ႐ြံေနသည္။ ေပါင္ၿဖဲထားတဲ့ ေမျဖဴေစာက္ဖုတ္မွာကေတာ့ ေစာက္ရည္ေတြက တြဲခိုေနရွာပါၿပီ။ ေစာက္ေမႊးပါးပါးေလးေအာက္က  ေစာက္စိေလးကို ဘိုဘိုလ်ာနဲတို႔ေတာ့…  “အမေလး– တကိုယ္လုံးယားသြားတယ္–ကိုကိုရယ္”  ဆိုထိုင္ခုံေပၚကေန ဖင္တစ္ခ်က္ ႂကြသြားသည္။ ဘိုဘိုက လ်ာနဲ႔ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းကို ထိုးယက္ေတာ့ “အီးဟီး” ဖင္ထပ္ႂကြၿပီး ခါးပါေကာ့သြားသည္။ တင္ ေမအိက ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ ဘိုဘိုေနာက္မွာထိုင္ၿပီး လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ေက်ာကုန္းႀကီးကို လ်ာနဲ႔ယက္ရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း ဂြ င္းထုေပးေနသည္။ ဘိုဘိုလ်ာက ေျဖးရာကေနျမန္ၿပီး ေမျဖဴေစာက္ဖုတ္ကို ပင့္ယက္ေပးေနသည္။ တင္ေမအိက ေမျဖဴထိုင္ေနတဲ့  ထိုင္ခုံေနာက္ဖက္ကေန ေခါင္းလွ်ိဳဝင္ၿပီး ဘိုဘို႔လီးကို စုပ္ေပးေနျပန္သည္။ ေမျဖဴေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ဘိုဘို႔တံေတြးေတြေရာၿပီး တင္ ေမအိေက်ာေပၚ က်သြားသည္။ တင္ေမအိအတြက္ ဒါဟာ ႐ြံစရာမဟုတ္ဘဲ ဖီးလ္ပိုတက္ေစခဲ့သည္။ တင္ေမအိကလီးကို အာေခါင္ ထဲထိ ထိုးထဲ့ၿပီးမွ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ဆြဲထုတ္ေနေတာ့ ေမျဖဴကို ဘာဂ်ာကိုင္ေနတဲ့ ဘိုဘိုလည္း ဖီးလ္တက္ကာ ေမျဖဴေစာက္ဖုတ္ ႀကီးကို လ်ာနဲ႔ဖိၿပီး ဆြဲယက္အိလိုက္သည္။

“အမေလး ကိုကိုရယ္–ေမျဖဴ ကလီဇာေတြထဲကေတာင္ –ယားသြားတယ္–အဟင့္ဟင့္”   ဆို ဘိုဘိုေခါင္းကို အတင္းတြန္း ထားသည္။ တင္ေမအိက အာေခါင္အထိ လီးကိုထိုးသြင္းေလ ဘိုဘိုက ဖိယက္ေလနဲ႔… “အားကိုကို–ေမျဖဴေကာင္းသြားၿပီ”   လို႔ ေျပာေနသည္။ ဒါ႐ိုက္တာတင္ေမအိက ေနာက္ျပန္ေခါင္းလွ်ိဳထြက္သြားၿပီး…  “မမ–အမႈတ္ခံမဲ့–အလွည့္”    လို႔ ေမျဖဴကိုေျပာ ေတာ့ ေမျဖဴထိုင္ခုံကေန ဖယ္လိုက္သည္။ တင္ေမအိထိုင္ခုံေပၚကို ဒူးေကြးတင္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ဘိုဘိုက ထိုင္မႈတ္မရ လို႔ မတ္တတ္ရပ္ခါးကိုင္ကာ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကား ျပဴထြက္ ေနတဲ့တင္ေမအိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းဖါင္းေလးကို လ်ာနဲ႔ယက္လိုက္ ထိုးေမႊ လိုက္ လုပ္ရင္း စအိုဝေလးပါ လ်ာနဲ႔ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။ တင္ေမအိလည္း ႐ႊီး႐ႊီးနဲ႔ညီးေနရင္း ေအာကားထဲက ဘိုမေတြလို ဖင္ပါ အလိုးခံၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။ ေမျဖဴက ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္ေနလို႔ ဘိုဘို က ေမျဖဴႏို႔ေတြကို လွည့္စို႔ရင္း တင္ေမအိေစာက္ပတ္ထဲ လက္ထိုးထဲ့ကာ ေမႊေပးေနသည္။ တအားထန္ေနရွာတဲ့ တင္ေမအိက…

“ေမာင္ေလးရယ္–ဖင္ထဲထိုးထဲ့–ဖင္ထဲထိုးထဲ့”   ဆိုလို႔ ဘိုဘိုလက္ခလယ္တဆုံး ဖင္ထဲထိုးထဲ့လိုက္သည္။  “အမေလး–နာသလို လို– ေကာင္းသလိုလိုကြာ”  ဆိုေျပာသည္။ ေမျဖဴကေတာ့ သူအစ္မကို အံ့ေအာၿပီးၾကည့္ရင္း ႏို႔ေပၚက ဘိုဘိုလ်ာေၾကာင့္ အရသာ ေတြ႕ေနသည္။ တင္ေမအိက ဖင္ထဲက ေဆာင့္ေပးေနတဲ့လက္ကို စိတ္စုစည္းၿပီး အရသာခံၾကည့္ေနသည္။  “ေမာင္ေလး– လက္ထုတ္ၿပီး– လီးထဲ့ၾကည့္ကြာ”   လို႔ေျပာလာသည္။ ဘိုဘိုခါးကိုမတ္ၿပီး တင္ေမအိဖင္ဝမွာ လီးေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုး သြင္း လိုက္သည္။ လီးတဝက္ေလာက္အဝင္မွာ…  “မရဘူး မရဘူး–ျပန္ထုတ္ေတာ့”  လို႔ေျပာၿပီး ထမီရင္လ်ားဝတ္ကာ အိမ္သာကို ေျပး ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက ေမျဖဴကိုကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္လိုးေပးေနသည္။   “ကိုကိုရယ္–ေကာင္းလိုက္တာကြာ–ကိုကိုေရာ  ေကာင္းရဲ႕လားဟင္– မမနဲ႔ေမျဖဴ ဘယ္သူက လိုးလို႔ပိုေကာင္းလဲဟင္–ကိုကို ေမျဖဴကို ပစ္မထားနဲ႔ေနာ္– ေမျဖဴ ကိုကို႔ကို တကယ္ ခ်စ္တာပါ ကိုကိုရယ္– ကိုကိုနဲ႔ ေမျဖဴမခြဲႏိုင္လို႔–မမေျပာတာကို– လိုက္ေလ်ာလိုက္တာပါ–အဟင့္ဟင့္– လိုးပါ ကိုကိုရယ္– ကိုကို  ေက်နပ္တဲ့အထိ– ေမျဖဴကိုလိုးပါ–ကိုကိုစလိုးတဲ့ေန႔ကေလ– ေမျဖဴေသြးေတာင္ ထြက္တယ္သိလား ကိုကိုရယ္–ဝွီးေကာင္းလိုက္ တာ”  ဆို ညီးတြားကာ ေျပာေနသည္။ ထိုစဥ္ တင္ေမအိျပန္ဝင္လာၿပီး ဘိုဘိုနဲ႔ေမျဖဴ လိုးေနတာကိုၾကည့္ရင္း ဖီးလ္ယူေနရွာသည္။

“ေမာင္ေလး–မမအတြက္ ခ်န္အုံးေနာ္” လို႔ ေျပာလိုက္ေသးသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို အနားေခၚၿပီး ဖင္ကုန္းခိုင္းကာ ေမျဖဴ ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးကိုထုတ္လို႔ လိုးေပးေနျပန္သည္။  “အဟင့္ဟင့္-ေမာင္ေလးရယ္”  ဆိုအရသာေတြ႕သြားသည္။ ေမျဖဴခမ်ာမွာ ေတာ့ ဘိုဘိုနဲ႔ တင္ေမအိလိုးေနတာကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္စိေလးကို လက္နဲ႔ပြတ္ကာ အရသာခံေနေလသည္။  “ေမာင္ေလးေရ–ျမန္ ျမန္ေလးလုပ္–မမေကာင္းေနၿပီကြာ”   ဆို တင္ေမအိ ကာမအရသာအေပၚ ခံစားေနရမႈ သ႑န္ကိုၾကည့္ရင္း ေမျဖဴလည္း စိတ္ေတြ ပိုႂကြေနရွာသည္။ “အီး ဆို အသံရွည္ႀကီး ညီးကာ တင္ေမအိ ပန္းတိုင္ဝင္သြားရွာေပသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုဘိုက ေမျဖဴကို တလွည့္ျပ န္လိုးေပးလိုက္ေတာ့သည္။ တင္ေမအိတစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚတက္ကာ အနားယူေနသည္။ ဒီပြဲကိုစီစဥ္သူ တင္ေမအိ ညိမ္က်သြား လို႔ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ေမျဖဴပိုေကာင္းေအာင္ ႏို႔ေတြစို႔ေပးဘို႔ ေျပာလိုက္သည္။ ေမျဖဴခမ်ာမွာေတာ့ အလိုးလည္းခံေနရသလို  သူ႔အမစ္တင္ေမအိရဲ႕ ႏို႔ေတြစို႔ေပးခံရမႈေၾကာင့္ ပိုေကာင္းတဲ့ ကာမအရသာထူးကို ခံစားေနရေလသည္။

ဘိုဘိုက ဖင္ကုန္းၿပီးႏို႔စို႔ေပးေနတဲ့ တင္ေမအိရဲ႕ ေစာက္စိကို လက္နဲ႔လွမ္းၿပီး ပြတ္ေပးလာလို႔ တင္ေမအိေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။  ၿပီး ေမျဖဴကိုဘဲ ေသခ်ာလိုးေပးလိုက္ဘို႔ ေျပာသည္။   “ကိုကိုရယ္–အရမ္းခ်စ္တယ္–ကိုကို႔ကို ေမျဖဴအရမ္းခ်စ္တယ္– အမေလး  ကိုကိုရယ္–ေမျဖဴကို ကိုကိုခ်စ္ပါေနာ္”   လို႔ ေမျဖဴတတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ေမာဟိုက္ေနရွာသည္။ တင္ေမအိကလည္း ဘိုဘိုခိုင္း သလို ေမျဖဴရဲ႕ႏို႔ေတြကို လ်ာနဲ႔ဆက္တိုက္ ယက္လိုက္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ကိုက္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနသည္။  “အား–ကိုကိုေတာ္ၿပီ ကြာ–ေမျဖဴရၿပီ”  လို႔ ေျပာၿပီးတားေနသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ကုတင္ေပၚကဆြဲခ်ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဘက္ကုန္း ခိုင္းသည္။ တင္ေမအိက…  “ေမာင္ေလး–ဖင္ကို မလုပ္နဲ႔ေနာ္–မမ–မေကာင္းဘူး သိလား”  ဆိုလွည့္ေျပာသည္။ ဘိုဘိုက ေခါင္းညိ မ့္ျပၿပီး တင္ေမအိေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထိုးထဲ့ကာ တရၾကမ္းေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေမျဖဴက ထလာၿပီး သူအစ္မႏို႔ေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္  ကလိေပးေနသည္။ တင္ေမအိ တအားေကာင္းလာေတာ့ ေနာက္ျပန္ေတာင္ ေဆာင့္ေပးလာျပန္သည္။ “မမ–ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့ မယ္” ဆိုေတာ့ တင္ေမအိက “အင္း” လို႔ျပန္ေျပာသညိ။ ဘြတ္ဘပ္ဘြတ္ဘပ္နဲ႔ ဘိုဘို႔လီးရည္ေတြ တင္ေမအိေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းဝင္ သြားေတာ့သည္။

ဒီလိုနဲ႔ ေမျဖဴနဲ႔ဘိုဘိုတို႔ႏွစ္ဦး မိဘေတြကို ဖြင့္ေျပာၿပီး လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တင္ေမအိက ေမျဖဴနဲ႔ ဘိုဘိုကို အရမ္းစိတ္ဆိုးသြား သည္။ ဒါကိုသိတဲ့ ေမျဖဴက တင္ေမအိကို အခန္းထဲဆြဲေခၚလာၿပီး ဘိုဘိုရင္ခြင္ထဲ တြန္းပို႔လိုက္သည္။ ၿပီး..  “မမက အႀကီးဆို ေတာ့–ညီမက ဦးစားေပးတယ္”   လို႔ ေျပာသည္။ ဘိုဘိုလည္း တင္ေမအိ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အားပါးတရ စုပ္နမ္းရင္း….  “မမရယ္– ေမျဖဴေရာ က်ေနာ္ေရာ–ကိုအရင္လိုဘဲ ခ်စ္ပါ– မမအလိုးခံခ်င္ရင္လည္း–ေမာင္ေလး လိုးေပးပါ့မယ္”  လို႔ေျပာသည္။ တင္ေမအိ  က ဘိုဘိုရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းေလးထိုးဝင္ကာ.. “ေမျဖဴရယ္–ဒါမမ — ေနာက္ဆုံးပါ–ေနာက္ကို ညီမေလးတို႔ကို–မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ပါ ဘူး”လို႔ ေျပာလာသည္။  ေမျဖဴက “မမ–စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔”  လို႔ေျပာၿပီး တင္ေမအိအဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ အဲ့ဒီ ညက တင္ေမအိကို ဘိုဘိုအရင္လိုဘဲ ဘာဂ်ာကိုင္ကာ ေက်နပ္သည္အထိ ဆြဲေပးၿပီးမွ ေမျဖဴကို ဆြဲေပးလိုက္သည္။   မတင္ေမအိ လည္း ကိုထူးဆိုသူနဲ႔ လက္ထပ္ၿပီး အိမ္ခြဲဆင္းသြားသည္။ ေမျဖဴကေလးေမြးလို႔ ေဆး႐ုံေပၚေရာက္ေနတဲ့တစ္ရက္ မတင္ေမအိ အိမ္  မွာလာအိပ္ျဖစ္သြားသည္။ သူတို႔အေဖနဲ႔ အေမက တရားစခန္းဝင္ေနၿပီး ဘိုဘိုေဆး႐ုံကအျပန္ ေနာက္က်လို႔ အိမ္လာေစာင့္ ရင္း အိပ္ျဖစ္သြားတာျဖစ္သည္။ ဘိုဘိုတို႔လင္မယားက အရင္သူေနခဲ့တဲ့ အခန္းေလးမွာ အိပ္တာကို အတိတ္ကိုေတြးရင္း သတိရ ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမိဘေတြရဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ လူးလွိမ့္ရင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ ဘိုဘိုလည္း သူ႔လိုေနရွာမွာဘဲလို႔ ေတြး ေနမိသည္။ သူ႔အေတြးအဆုံးမွာဘဲ…

“မမ–မမ” ဆို ဘိုဘိုတံခါးလာေခါက္သံကို ၾကားရသည္။ တင္ေမအိတံခါးနားကပ္ၿပီး…   “မသင့္ေတာ္ပါဘူး ေမာင္ေလးရယ္” လို႔   ေျပာလိုက္သည္။ဘိုဘိုက “ခနေလးပါ–အိပ္မရလို႔–စကားေျပာရေအာင္ပါ”   လို႔ထပ္ေျပာေတာ့ တင္ေမအိ တံခါးဂ်က္ဖြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ဘိုဘိုက ဝင္လာလာျခင္း တင္ေမအိကို အတင္းဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ တင္ေမအိ အတင္း႐ုန္းရင္း  ညင္းေနသည္။ ဘိုဘိုကို အားခ်င္းမယွဥ္ႏိုင္ဘဲ တင္ေမအိသက္ျပင္းခ်ကာ အရႈံးေပးရေတာ့သည္။ ဘိုဘိုႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူျပန္နမ္း ရင္း ဘိုဘိုနဲ႔စလိုးခဲ့တဲ့ေန႔ကလိုဘဲ ရင္ေတြ ခုန္ေနရွာသည္။ ဘိုဘိုရဲ႕ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္မႈေၾကာင့္ တခဏအတြင္း စိတ္ပါလာ ေတာ့သည္။ တင္ေမအိလက္က အလိုလို ဘိုဘိုလီးဆီ ေရာက္သြားၿပီး ဂြင္းထုေပးေနမိေတာ့သည္။ ၿပီးဘိုဘိုလက္ကို ဆြဲယူကာ သူ႔ ေပါင္ဂြဆီ ပို႔ေပးလိုက္သည္။

“ဘိုဘိုရယ္ မင္းတအားဆိုးတယ္–မမကို မင္းအႏိုင္က်င့္တယ္ေနာ္ ” လို႔ တင္ေမအိက ေျပာလိုက္သည္။  ဘိုဘိုက.. “မမက–  ကြၽန္ေတာ္ကို– အရင္စခဲ့တာ–မဟုတ္ဖူးလား”   ဆိုကာ တင္ေမအိအလိုက် ေပါင္ၾကားကို ပြတ္ေပးရင္း အနမ္းေတြေခြၽေနသည္။   “လူဆိုးေလး–မမ-မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ”   လို႔တင္ေမအိေျပာလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကို အတင္းဟကာ ဘိုဘိုႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာလုံးကို စုပ္ နမ္းပစ္ရင္း ပုဆိုးေပၚကေန လီးႀကီး အတင္းျဖစ္ညႇစ္ေနျပန္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိထမီကို ခြၽတ္ခ်ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ဖြဖြ  ေလးပြတ္ေပးေတာ့ ေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲက်လာေတာ့သည္။ “အို–အို–ေမာင္ေလးရယ္– အဟင့္ဟင့္-အီး–ဟူး–တအားေကာင္းတာ ဘဲကြာ”ဆိုၿပီး ဘိုဘိုႏႈတ္ခမ္းထဲ လ်ာကိုအတင္းထိုးသြင္း ကလိေပးေနသည္။ ဘိုဘိုက သူလုပ္ေလ့လုပ္ထရွိသလို ၾကမ္းျပင္ထက္ ထိုင္ၿပီး ဘာဂ်ာကိုင္ေတာ့သည္။ “အမေလး–ေမာင္ေလးရယ”္   ဆို ေက်ာေကာ့သြားေလသည္။ ဘိုဘိုက လ်ာနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ကို  ဝိုက္ယက္လိုက္ ပင့္ယက္လိုက္ တဆတ္ဆတ္ထိုးလိုက္နဲ႔ ဘာဂ်ာအစြမ္းေတြ ျပလိုက္ေတာ့…  “အီးဟီးယီး– ႐ႊီး-ကြၽတ္ကြၽတ္ ေကာင္းလိုက္တာ–ေမာင္ေလးရာ”  ဆို အတင္ေကာ့ထားေပးသည္။ ဘိုဘိုဘာဂ်ာကို တာရွည္မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ တင္ေမအိ အတင္း ခါးကုန္းၿပီး ႐ုံးထြက္ကာ ေသးထြက္က်ေတာ့မွာမို႔ အိမ္သာဆီ ေျပးေလသည္။ ျပန္ေရာက္လာေတာ့..  “ေမာင္ေလးရယ္–မမ–မင္း ဘာဂ်ာကို–အရမ္းဆြဲေနၿပီ– အိမ္ကလူက မင္းေလာက္–မေကာင္းဘူးကြာ” လို႔ တင္ေမအိဝန္ခံလာသည္။ ၿပီးဘိုဘိုလီးႀကီးကို ငုံၿပီး  ပုေလြကိုင္ေပးေတာ့သည္။

“အ-အ–မမပုေလြကိုလည္း–ေမာင္ေလးစြဲပါတယ္–မမရယ္ဝွီး” ဆိုလိုက္သည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကိုနံရံမွာ လက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး  ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ ေနာက္က ျပဴထြက္ေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ဝကို လီးနဲ႔ေထာက္ထားၿပီး တင္ေမအိခါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ “ျဗစ္”  ကနဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ “အီးဟီး-အရမ္းမၾကမ္းနဲ႔ကြာ–အူး”   ဆို တင္ေမအိေစာက္ဖုတ္ထဲက တစ္ခ်က္ေအာင့္သြားလို႔ ေျပာ လိုက္သည္။ ဘိုဘိုက သတိထားၿပီး ပုံမွန္ေလးေဆာင့္ေပးေနသည္။ ႏို႔ေတြကို လွမ္းကိုင္ၿပီး နယ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ “ေမာင္ေလး ရယ္–ေကာင္းလာၿပီကြာ–ခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္ပါ— အူး႐ႊီး”   နဲ႔ညီးေနရွာသည္။ ဘိုဘိုကဒူးထပ္ၫႊတ္ၿပီး ေအာက္ကေန လွန္ ထိုးေဆာင့္လိုက္သည္။  “အီးငီး–မမၿပီးေနၿပီ–အီးဟီး–အီးးးးးး”  ဆို တင္ေမအိတကိုယ္လုံး တုံေနသည္။ ဘိုဘိုလည္း ျဖဴမွ  ေန႔ေစ့လေစ့မို႔ မလိုးရလို႔ စိတ္က ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပီးသြားေတာ့သည္။  ကုတင္ေပၚမွာ ႏွစ္ဦးဖက္ထိုင္ေနရင္း ဘိုဘိုက..  “မမ ကို ေမးစရာအေႂကြးရွိေနေသးတယ္” လို႔ ဘိုဘိုကေျပာေတာ့ တင္ေမအိက ေမးဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေမးေငါ့ျပသည္။

“မမနဲ႔စလုပ္ျဖစ္တဲ့ေန႔က–ဖုန္းထဲက ေအာကားၾကည့္ရင္း–မမကိုယ့္ဘာသာ လုပ္တုံးကေလ– ၿပီးသြားေတာ့– ေကာင္းလိုက္တာ– ဘိုဘိုရယ္လို႔ ေျပာတာေလ” လို႔ေမးလိုက္သည္။  တင္ေမအိက “ခစ္ခစ္–ဒါလား–မမကို မင္းလိုးေပးတယ္လို႔–စိတ္မွန္းၿပီးလုပ္ တာ” လို႔ရီၿပီး ျပန္ေျပာသည္။   ဘိုဘိုက “မမက–အဲ့ဒီထဲက–စိတ္ကူးနဲ႔–က်ေနာ့္အလိုးကို–ခံေနတာေပါ့ေလ”  ဆိုေတာ့ ၿပဳံးၿပီးလီး ကို ဖမ္းဆုတ္ကိုင္ရင္း ေခါင္းညိမ့္ျပသည္။ ေနာက္တင္ေမလတ္က..  “မမက–မင္းနဲ႔ေမျဖဴ–ႀကိဳက္ေနတာကို မသိေတာ့–မင္းကို  တဖက္သတ္–ေႂကြေနတာေလ” လို႔ ေျပာသည္။ ဒါေၾကာင့္ “မမ–ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္–လုပ္တိုင္း ေမာင္ေလးလိုးတယ္–လို႔ စိတ္ကူ ယဥ္လုပ္တာေပါ့”လို႔ဆက္ေျပာသည္။ ဘိုဘိုရင္ထဲ အၾကင္နာေတြဝင္ၿပီး တင္ေမအိပါးေလးကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္။ တင္ေမ အိက…  “ေမျဖဴကို– သုံးေယာက္အတူေနဘို႔–စည္း႐ုံးတာေကာ — သိခ်င္ေသးလား”   လို႔ ဆက္ေမးသည္။ ဘိုဘိုေခါင္းညိမ့္ျပ လိုက္သည္။ တင္ေမအိက..  “မမ–ဖုန္းထဲက–ေအာကားေတြ ျပလိုက္တယ္–သူစိတ္ဝင္စားေနတုံး–ငါနဲ႔ဘိုဘို အဲ့လိုလိုးတာလို႔– ေျပာေတာ့– သူအံ့ေအာသြားတယ္–သူက မင္းနဲ႔ႀကိဳက္ေနတယ္လို႔–လုံးဝ မေျပာဘူး–ဒါနဲ႔မမက– အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔- အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ထဲ–လိုးတဲ့ကားေတြျပၿပီး–ဘိုဘိုကို စည္း႐ုံးၾကည့္မယ္–ညီမလည္း ႀကဳံဘူးေအာင္လို႔–ေျပာေတာ့–သူ စဥ္းစားအုံးမယ္တဲ့ — မမဘဲမို႔ အားနားတယ္တဲ့ေလ- ေနာက္သုံးရက္ေလာက္မွ–သူစမ္းၾကည့္မယ္ ေျပာတယ္– အဲ့ဒီက်မွ– မမက  မင္းနဲ႔သူ အိမ္ေဘးမွာ ညတိုင္းလိုးတာ-ေတြ႕တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္–သူလန႔္သြားၿပီး ဒီည–သုံးေယာက္ဆုံမယ္လို႔–ေျပာလာတာ ကြ” ဆိုရွင္းျပသည္။

ဘိုဘိုက “မမက စည္း႐ုံးေရးေကာင္းတယ္လို႔” ေျပာၿပီးဖက္ကာ ေနာက္ကိုလွဲခ်ၿပီး ကစ္ဆင္ဆြဲေနလိုက္သည္။ တင္ေမအိက… “ဒီည အတူအိပ္မယ္–မမကိုထပ္လုပ္ေပးအုံးေနာ္”    ဆို အိမ္သာမွာေရသြားေဆးၿပီး သန႔္စင္လိုက္သည္။ ဘိုဘိုလည္း သူ႔လီးကို   ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္ေဆးလိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ႏွစ္ဦးလုံးေထြးေနၿပီး ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိႏို႔အုံေတြကို လ်ာနဲ႔ ယက္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို မနာ့တနာကိုက္ကာေပးေတာ့ ဖီးလ္တက္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးမာလာသည္။ တ႐ႊီး႐ႊီးညီးရင္း ဘိုဘိုလီး ကို တင္ေမအိလက္နဲ႔ ျဖစ္ညႇစ္ေပးလာသည္။ ဘိုဘိုက လက္တဆစ္ဘဲ ေစာကဖုတ္ထဲသြင္းၿပီး ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ ေတြနဲ႔ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေလးပြတ္ရင္း ေစာက္ရည္ေတြ ပိုထြက္လာသည္။ “ေမာင္ေလးရယ္-အရမ္းမပြတ္နဲ႔ေနာ္”   လို႔ေျပာၿပီး ဘိုဘို နားေပါက္ထဲ လ်ာေလးနဲ႔ ထိုးထိုးေပးေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ဖက္ၿပီး တင္ေမအိက ဘိုဘိုေပါင္ၾကားထဲ ေပါင္ခြထိုးထဲ့ လိုက္သည္။ သူ႔ေပါင္ကို ဘိုဘိုလီးေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ကပ္ကာ ဖီးလ္ယူေနသည္။

“ေမာင္ေလး–ေမျဖဴကို–လိုးတဲ့ေန႔တိုင္း–မမေခ်ာင္းတာ–သိလားလို႔” ေျပာေတာ့  “က်ေနာ္သိသားဘဲ– ေမျဖဴသာ မသိတာ– ေခ်ာင္းၿပီးလုပ္တာ မဟုတ္လား” ဆိုေတာ့   “ဟိဟိ ေနႏိုင္မွာတဲ့လား- သူၿပီးလို႔ မမအလွဲ႔ေရာက္တိုင္း– ဘြတ္ဘြတ္နဲ႔္–ငါးခ်က္ ေလာက္–ေဆာင့္ရင္ကို-မမၿပီးတာေလကြာ”  ဆို ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ဝန္ခံၿပီး ဘိုဘိုပါးကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္။ ဘို ဘိုက..  “မမဖင္ထဲ လီးထဲ့တဲ့ေန႔ကေကာ–ဘာလို႔ ထြက္ေျပးတာလဲ” လို႔ေမးလိုက္သည္။  တင္ေမအိ ခြီခြီနဲ႔ရယ္ၿပီး “အီးပါခ်င္လာ  လို႔–ေျပးတာေလ” လို႔ေျပာသည္။ ဘိုဘိုက ဖက္ထားရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ကိုင္စြေပးေနသည္။  “ေရာ့ စို႔”   ဆိုၿပီး ဘိုဘို ပါးစပ္နားႏို႔ကို တိုးေပးလိုက္သည္။ ဘိုဘိုက တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔စို႔ေနသည္။ ၿပီးခနလႊတ္ကာ ဘိုဘိုက…  “မမက–ဘာဂ်ာဆြဲေပးရင္–တ အားထန္လာေရာေနာ္” ဆိုေတာ့  “မင္းမိန္းမ ေမျဖဴေရာ” လို႔ ျပန္ေမးလို႔  ဘိုဘိုက “သူလည္း အတူတူဘဲ” လို႔ေျပာသည္။ တင္ေမအိ က”မိန္းမတိုင္း–မႀကိဳက္တဲ့သူ မရွိပါဘူးကြာ” လို႔ ဆက္ေျပာသည္။  ဘိုဘိုက “မမဖုန္းထဲမွာ–ေအာကားေတြ–ရွိေသးလား” ဆို ေတာ့  “့ကိုမ်ိဳးနဲ႔လက္မထပ္ခင္ကတည္းက–ဖ်က္လိုက္တာေလ” လို႔ေျပာသည္။ တင္ေမအိကဘဲ လီးကို စြေနရင္း…   “ေမာင္ ေလး–လာေနၿပီ–စၾကရေအာင္”   ဆို ဘိုဘိုလီးကိုပါးစပ္ထဲထဲ့ကာ စုပ္ေတာ့သည္။ ဘိုဘိုက တင္ေမအိကို ဖင္တျပန္ေခါင္းတျပန္  လွဲခိုင္းၿပီးေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ကာ ဘာဂ်ာျပန္ကိုင္ေပးသည္။  “ေမာင္ေလးဖြဖြေလးဘဲ လုပ္ေနာ”္   လို႔ တင္ေမအိေျပာလိုက္ၿပီး  လီးျပန္စုပ္သည္။ တင္ေမအိကို ဘာဂ်ာကိုင္ၿပီး လိုးလာတာၾကာေပမဲ့ ခုတခါ ဘာဂ်ာကိုင္မွ သတိထားမိတာက ေဘး ႏႈတ္ခမ္းသားေပၚက မွဲ႔ႏွစ္လုံးျဖစ္သည္။ ဘိုဘိုဖတ္ဖူးတဲ့ ကာမရွတၱက်မ္းမွာ အဲ့လိုမိန္မးမေတြက ဏွာအလြန္ႀကီးတယ္ဆိုတာ ေတြး ၿပီး တင္ေမအိက အၿမဲဖင္စိုေနမွ ေနတတ္တာ ဒါေၾကာင့္လို႔ ဘိုဘိုေတြးမိေတာ့သည္။

“ေတာ္ ၿပီကြာ–တက္လုပ္ေတာ”့  လို႔ တင္ေမအိက ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ဘိုဘိုက တက္ခြၿပီး ေညႇာင့္ေတာ့သည္။  “အအ– ကိုယ္ေတာ္ေလး–မၾကမ္းနဲ႔–မၾကမ္းနဲ႔” ဆိုတားေနျပန္သည္။ တင္ေမအိလူးလြန႔္ရင္း ေဘးတိုက္အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ ေျခ တဖက္က ေမႊ႕ယာေပၚမွာေကြးၿပီး က်န္တဘက္ကို ဘိုဘိုက တေစာင္းထမ္းလိုးတဲ့ ပုံစံျဖစ္သည္။  “အမေလးေလး–ဖိ ဆြဲပါသြားပါ လား–အို႔ဟိုး” ဆိုတင္ေမအိပါးစပ္ေလးဟကာ အရသာေတြ႕ေနသည္။  “အီးးးၿပီးၿပီ”  ဆိုတင္ေမအိကေျပာရင္း တကိုယ္လုံး ငါးရံ႕ျပာ လူးျဖစ္ေနရွာေတာ့သည္။ တင္ေမအိေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့ ဘိုဘိုေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ ျဖစ္သြားၿပီး ဖင္ႀကီးကိုနယ္ကာ ေဆာင့္ ျပန္သည္။ ဘိုဘိုနဲ႔တင္ေမအိအတြက္ လိုးနည္ပုံအသစ္ေတြလို ျဖစ္ေနၿပီး တင္ေမအိတအားေကာင္ေနရွာသည္။ “ေမာင္ေလးရယ္– မမတအားေကာင္းတာဘဲ ဖင္ေတြကို လက္နဲ႔နယ္ေဆာင့္ကြာ”  လို႔ ညာသံေပးလာသည္။ ျဗစ္ျဗစ္ၿဗိ ႁဗြတ္နဲ႔ သံစုံေတြနဲ႔အတူ ႏွစ္ ေယာက္သား ညိမ္က်သြားသည္။ လူခ်င္ခြဲၿပီး တင္ေမအိ ေျပာလိုက္တာကေတာ့…  “မမကို– ေမာင္ေလးလိုးခ်င္ရင္–massage ပို႔ လိုက္ေနာ္” တဲ့။ ၿပီးပါၿပီ။ ။