ကိုကြီး

ကိုကြီး

ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ ရုပ်ရှင်တွေဘာတွေသွားကြည့်ကြမလားလို့ အာ… ဆိုင်းမန်မှာ ရီးစားမရှိပါဘူး… စင်ဂဲ ရှင့် စင်ဂဲ ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်မလေးကသွက်သွက်ကလေးပြန်ဖြေသည်။ အောင်ကျော် စိတ်ထဲကကြိတ်ပျော်သွားသည်။

ဒါဆို အကိုကြီး ဆိုင်းမန်ကိုညစာလိုက်ကျွေးချင်တယ်ကွယ် ဆိုင်မန်ညဆို ဆာတတ်တယ်မှုတ်လား …အဲလေ ညစာလိုက်စားမယ်မဟုတ်လား ဆိုင်မန် အောင်ကျော်မျက်နာကို တစ်ချက်မော့ကြည်ကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပြီးမှ လူကြီးလူကောင်းတစ်ရောက်က ဖိတ်ခေါ်တာကို ကျမဘယ်လိုပြန်ဖြေသင့်သလဲရှင်… အောင်ကျော် ထခုန်လုမတတ်ဝမ်းသာသွားသော်လဲ အမူအရာမပျက်စေရပဲ ခပ်ခပ်အေးအေးနဲ့ပင် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…လို့ဖြေသင့်တာပေါ့ အောင်ကျော့်စကားကြောင့် ကောင်မလေးမျက်နာလေးလက်ခနဲ ပြုံးယောင်သမ်းသွားပြီးမှ ဟုတ်ကဲ့ရှင့်… ခစ်ခစ် ဒီလောက်ပဲပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားတဲ့ ကောင်မလေးနောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပီး အောင်ကျော် တံတွေးမျိုချမိသည် ။

တောက် …ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကြီး ဒါကတော့ အောင်ကျော် နဲ့ ဆိုင်းမန် လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်က စဆုံဖြစ်ခဲ့ပုံ မလည်ရှုပ်ဆိုတာ အောင်ကျော့် အတွက်ပြောတဲ့စကားလားထင်ရလောက်တယ် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမ ဝေဝေဇင် တစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကို အောင်ကျော် လီးသရမ်းတာ သူလီးသရမ်းတာကိုလဲသူ့မိန်းမ သိမှာသေအောင်ကြောက်တာသူ့အပြင်မရှိဘူး နေနိုင်လားဆိုတော့လဲ ဟင့်အင်း ဆိုတဲ့အစားထဲက မိန်းမဖြစ်တဲ့ ဝေဝေစိုးကကိုယ်တိုင်ကလဲ ဒီဇိုင်နာ ¡ သင်တန်းလဲဖွင့်တယ် သူကတော့ ကုမဏီ တစ်ခုမှာ မန်နေဂျာ ဆိုင်းမန်က သူရှိတဲ့ ကုမဏီ ကိုရောက်လာတာ ခုခေတ်မိန်းကလေးတွေက သုံးနှစ်သုံးမိုးမစောင့်ရပါဘူး …သိပ်ခေတ်မှီတယ်လေ ပုံမှန်အလုပ်ချိန်ပီးသွားလဲ မိန်းမကို အိုတီရှိတယ် ခရီထွက်ရမယ် အင်ထုပီး ဆိုင်းမန်နဲ့ ဟိုတည် သွားဘွတ်နေကြ ကောင်မလေး အပေးအကြွေးကောင်းပုံကြည့်ပီး အိတ်ပီးရင့်ရှိတာသိရတော့ သူအလုပ်ခန့်တာ မှန်သွားပီဆိုပီး အောင်ကျော် စိတ်ချမ်းသာရပြန်ရော ညညဆို မက်ဆေ့တွေ့ ပို သူ့ထဲကိုယ့်ထဲရှိတဲ့ဖူးကာတွေလဲကြည့် ဆိုင်မန် ဆီက ကိုကြီး ချစ်လေး လီးဆာနေပြီ ဆိုပီးမက်ဆေ့ပို့လိုက်တဲ့ညမျိုးဆို နောက်တစ်ရက်အလုပ်မှာ အောင်ကျော် အိုတီဆင်းရတော့တာပဲ ။

ဒီလိုနဲ့ခိုးစားနေတာ သူ့မိန်းမအရိပ်အခြေလဲကြည့်ကြရသေးတာပေါ့ ။ အိမ်ရှေ့ရောက်ပီဆို ချက်ချင်းမဝင်သေးဘူး အိမ်နဲ့မျက်နာချင်းဆိုင်က တစ်ရပ်ကွက်ထဲ ငယ်ပေါင်း တိုးကြီး ရဲ့ ကွမ်းယာဆိုင်ရှေ့မှာ ခဏရပ်ပီး အိမ်ထဲလှမ်းချက်ရသေးတာ တစ်ခါတလေ ဝေဝေဇင်က ဘာစိတ်ကူးပေါက်မှန်းမသိ သူ့ကိုထွက်စောင့်နေတတ်လို့ တိုးကြီး… ငါ့မိန်းမ အိမ်ရှေ့ထွက်တာမြင်သေးလား ဒီနေ့တော့မမြင်မိဘူး… မင်းယောက်ဖ မိုးဝေတော့ ခုဏကတွေ့လိုက်တယ် လုပ်စမ်း …ငါ့အတွက် ကွမ်းတစ်ယာလောက် နိုင်တီတူးလေးနဲနဲဖြန်းကွာ နိုင်တီတူးဖြန်းအုံးမှာလား …ခါတိုင် ထုံးဆေးလောက်ဝါးနေတဲ့ကောင်က ဒီနေ့မှ များ စောက်ပတ်လျှက်လာလို့ စောက်ရည်နံ့ရမှာစိုးလို့လား သားကြီး အခုမှ အောင်ကျော် တိုးကြီးကို သတိထားမိလိုက်တယ် ယမကာနံလေးသင်းနေတဲ့ တိုးကြီးကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပီး ငါလိုးမသား …တိုးတိုးပြော အောင်ကျော် ကွမ်းလေးမြုံပီး အိမ်ထဲရောက်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မိုးဝေတစ်ယောက်ပဲတွေ့ရတယ် သူတို့လင်မယားအခန်းထဲမှာတော့ ဝေဝေစိုးက သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေပြီး သူ့ကိုမြင်တော့မှ ကိုအောင် …အရက်သောက်လာတာလား သောက်ပါဘူး ဝေရဲ့… ဘာဖြစ်လို့လဲ ကွမ်းစားလာလို့လေ …အနံမရအောင်လို့မဟုတ်လား ခံတွင်းချဉ်လို့ပါ ဝေရယ် အရက်သောက်လာရင် ကွမ်းစားလဲ နဲနဲတော့အနံထွက်တာပဲကို အလျှောက်ကောင်းတော့အထောင်းသက်သာတယ်ဗျာ ။

သိပ်မသောက်နဲ့နော် ကိုအောင် …နောက်တစ်ပတ်လောက်ဆို ဝေ သင်တန်ပြန်ဖွင့်တော့မယ် အောင်ကျော် ဝေဝေစိုးအနားဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ဝေရယ် …ဝေဘာမှမလုပ်ပါနဲ့ ကိုအောင် ရှာကြွေးတာပဲအေးအေးဆေးဆေးထိုင်စားစမ်းပါ ။ စိတ်ထဲကတော့သိပ်မပါချင် ဝေဝေစိုး ရဲ့ဒီဇိုင်နာသင်တန်းလာတတ်တဲ့ကောင်မလေးတွေကအလန်းလေးတွေကိုး မိန်းမကိုသင်တန်းကိုသွားကြိုရင် မျက်စိအစာကြွေးလို့ရတယ်လေ။ ပြောမဲ့သာ ပြောရတာ သင်တန်းသူတွေက သူ့မိန်းမဝေဝေစိုးလောက်တောင် ပုံမလာချင် တိုးကြီးက သူ့ကို မင်းမိန်းမဝေဝေစိုးလောက်တောင် မလန်းတာ ဘာလို့ခြေရှုပ်ချင်တာလဲ မေးရင် အလှအပကိုခံစားတတ်လွန်းတာပါ တိုးကြီး ရယ်ဆိုတာ အောင်ကျော် ပြန်ဖြေနေကြစကား ။ စီးပွားရေးအဆင်ပြေပေမဲ့ ဝါသနာပါတဲ့အလုပ်ကိုတော့ ဝေဝေစိုးမစွန့်လွှတ် နိုင် ယောက်ျားက ဘာမှမလုပ်နဲ့ပြောလဲမရ ကိုအောင် ကလဲ ဝေ့အကြောင်းလဲသိရဲ့သားနဲ့ …ဒါနဲ့ ပြောရအုံးမယ် သင်တန်းဖွင့်ရင်… ဝေ့ ညီမ ဝမ်းကွဲတစ်ရောက်အိမ်ရောက်လာအုံးမယ်ထင်မယ် ဘယျကညီမလဲ… ခပ်ဝေးဝေးကဆွေမျိုးတွေကို အောင်ကျော်မသိ သူသိတာ တစ်အိမ်ထဲနေတဲ့ ဝေဝေ့ မောင် မိုးဝေနဲ့ညီမအရင်း ဟန်နီဇင်သိတာ ။

တောင်ကြီးကအဖေ့ဘက်ကတော်တဲ့ညီမ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်မှာခဏနေ့ပီး အလုပ်ဝင်လုပ်နေတယ်တဲ့ ရောက်နေတာတော့ကြာပီပြောပြောတယ်… ဝေ့ညီမက ရောက်လာရင်… အိမ်မှာနေမှာလား အဲ့ဒါတော့မသေချာသေးဘူး …သူနဲ့ဝေက ညီအမဆိုပေမဲ့ သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းတာ ဟန်နီ နဲ့တောင်မတူဘူး တစ်နေ့ကုန်အခန်းအောင်ပီး မျက်ရည် နဲ့မျက်ခွက်ဖြစ်နေတဲ့ ဟန်နီဇင်ကို အောင်ကျော်အခုမှသတိရတော့တယ် ခုရောဟန်နီရှိလား ဝေ … ရှိမှာပေါ့ သူ့အခန်းထဲမှာ… ငိုနေတုန်းလား ထူးဆန်သား …ဒီနေ့တော့ ငိုတာမတွေ့ဘူး ညံ့လိုက်တဲ့ မင်းညို …ဒီလောက်ဟော့နေတဲ့ အိချောပိုရှိတ်နဲ့ ဟန်နီ့ကိုမှ သတိလက်လွှတ် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ အသံကြီးနဲ့ပြောပီးမှ အောင်ကျော် ဘရိတ်အမြန်အုတ်လိုက်ရတယ် ဝေဝေစိုးဆီကအသံစူးစူးလေးချက်ချင်းလိုထွက်လာသည်။ ဘာပြောတယ် …

ကိုအောင် ရှင် ညီမလေးကိုလိုက်ကြည့်နေတာလား လိုက်ကြည့်စရာမလိုပါဘူး ဝေရယ် မကြည့်လဲ သူ့ဖင်ကြီးက နည်းတာမှမဟုတ်တာ တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေတုန်းများ ရှေ့ကဖြတ်လျောက်သွားရင် ကိုယ့် မျက်ခွက်နဲ့လွှတ်ပါ့မလားစိုးရိမ်ရတယ် အဟုတ် ရင်ထဲကစကားကို ရင်ထဲမှာထားပီး မျက်နာပိုးသတ်လိုက်ပီးမှ မဟုတ်ပါဘူး ဝေရယ်… ဝေ့ညီမက ကိုယ့်ညီမလိုပါပဲ ဝေလို့ပဲ အချောအလှလေးဟန်နီ့ကို မင်းညို ဘာလို့မကြိုက်တာလဲ စဉ်းစားမိလို့ပါ မကြိုက်ဖူးလို့ပြောလို့ရမလား …ဆရာ တပည့်ဆက်ဆံရေးကြောင့်သာ ကိုမင်းညို ရှေ့ဆက်မတိုးရဲတာ နေရာချင်းသာလဲလိုက်ချင်တယ်

မင်းညိုရယ် ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် တွေးနေတုန်းရှိသေး တံခါးခေါက်သံကြောင့် အောင်ကျော်သွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ် အဲ… ဟန်နီ အသက်ရှည်အုံးမယ် သူ့အကြောင်းပြောနေတုန်းရှိသေး ဟန်နီ ရောက်လို့ ကိုအောင်… ပြန်ရောက်နေပီလား ခုလေးတင်ပဲဟ ဒီနေ့တော့ ငါ့ညီမလေးက… ရွှင်လို့ပါလား ဒါပဲလေ ဆိုတဲ့အထာနဲ့ ဟန်နီ ရင်ကော့ခေါင်းမော့ [ဖင်ကတော့ကော့စရာမလိုပါဘူး ကော့ပီး သားကြီးပဲကို] ကာအခန်းထဲဝင်သွားမှာ အောင်ကျော်လဲအေးဆေးပြောကြပါစေဆိုပီး အခန်းပြင်ပြန်ထွက်သွားတော့တယ်

မမ …ညီမလေ ကျူရှင်သွားတော့မယ် ဝေဝေ ပြောင်လဲသွားတဲ့ ညီမဖြစ်သူကိုစိုက်ကြည့်ရင်း ဘယ်ကျူရှင်လဲ… မမကလဲ… ဘယ်ကျူရှင်ရမှာလဲ ဆရာ့ကျူရှင်ပေါ့လို့ ကိုမင်းညိုပြန်ရောက်ပီလား… အွန်းး… နင်ပြောတော့ …ကိုမင်းညိုဆီစာသွားမသင်တော့ဘူးဆို ဟန်နီအရင်ကသူပြောခဲ့တာမဟုတ်သလိုနဲ့နခမ်းလေးစူကာ မမကလဲ… ညီမလေး အဲ့လိုပြောမိလို့လားလို့ ဟင် …နင်ပဲဒီခန်းထဲမှာပြောခဲ့တာလေ ဒီေ့တာ့ မှ ဟီးး ဆိုပြီး ဝေဝေစိုး ပါးကိုရွှတ်ခနဲ နမ်းကာ အောက်ထပ်ပြေးဆင်းသွားတော့တယ် အပြန်နောက်ကျချင်မယ် မမရေ စိတ်မပူနဲ့ ဆိုပီး အော်ပြောသွားသေးတာ ဗရုတ်သုတ်ခတွေလုပ်လို့ကတော့ အမေတို့ပြန်လာရင်တိုင်ပြောမှာ့နော် ဆိုပီး လှမ်းပြောနေတဲ့သူအမရဲ့အသံလဲမကြားတော့။ တက်ကြွတဲ့ခြေလှမ်းတွေကို တစ်ထပ်တိုက်ပုလေး ရှေ့ရောက် တာနဲ့တုန့်ခနဲ့ရပ်လိုက်ပီး ဟန်နီ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲတံခါးကိုခေါက်လိုက်တယ်။ မိဘတွေရဲ့ကောင်မှု့ ကြောင့် ဟန်နီ ရဲ့ဂလေလိုက်မှု့တွေကိုသိလို့ သူ့မိဘတွေနဲ့ဘယ်လိုပတ်သက်မှန်းမသိတဲ့ ဆရာမင်းညိုကို ဟန်နီ့မိဘတွေက ဂိုက်ပြပေးဖို့ငှားပေးထားတာ ကစခဲ့တာပေါ့ ဆရာမင်းညိုကို စတွေ့ထဲက ဟန်နီရင်ခုန်ခဲ့တာ။

စာသင်ရတာလဲနှစ်ယောက်ထဲလေ ပီးတော့ ဆရာကလဲချောတာကို အသက်က ၃၅ နှစ်လောက်ရှိပီ ဟန်နီကဆယ်တန်းဆိုတော့ ၁၆ ပေါ့ ဆရာမင်းညိုကဟန်နီ့ကို သီးသန့်ပြပေးတာ စာပြတာနော် တလွှဲမတွေးနဲ့ ။ ဆရာစာသင်နေတုန်း ဆရာ့ကိုခိုးခိုးကြည့်ရတာလဲအမော မျက်နာကို့ကြည့်တာသိရင် ဆူခံရမှာစိုး တစ်ခါတလေ စာကြည့်သလိုလိုနဲ့ ဘေးချင်ယှဉ်ရက်ပြပေးနေတဲ့ ဆရာ့ပေါင်ကြားကိုငုံကြည့်တဲ့အခါမျိုးလဲရှိခဲ့တာပေါ့ အဲ့လိုအခါမျိုးဆို တမင်တကာကို ကိုယ့်ပေါင်နဲ့မထိ ထိအောင်ဆရာ့ပေါင်ကိုဆွဲပွတ်လိုက်ပီး နောက်တစ်မိနစ် နှစ်မိနစ်လောက်နေလို့ပြန်ကြည့်လိုက်ရင် ဆရာ့ပေါင်ကြားက ဖုကြွလာသလိုပဲ ဟန်နီ သိတာပေါ့ ဆရာလဲ ဟန်နီ့ကိုနည်းနည်းတော့စိတ်ဝင်စားမယ်ဆိုတာ ဒီလိုနဲံ့ ရင်ခုန်သံချင်း ကာရန်ညှိနေကြရင်တစ်နေ့တော့ ဆရာ့စကားကြောင့် ဟန်နီသေချင်စိတ်ကိုပေါက်သွားရတယ် သူ့မိန်းမဆီ ခဏပြန်အုံးမ ်တဲ့လေ ပီးပါရော ဆရာ့မှာ မိန်းမရှိမှန်း ဟန်နီအဲ့တော့မှသိရတာ စိတ်လေပီး နောက်ရက်ကျူရှင်ကိုမသွားတော့ဘူး ဆရာလဲ သူ့မိန်းမဆီထွက်သွားတော့တာပဲ ဟန်နီမျက်ရည်ကျတယ်ဆိုတာ ဆရာနဲ့တွေ့မှပါ အိမ်ကလူတွေတောင်ရိပ်မိကုန်ပြီ အရင်ရည်းစားတွေတုန်းက မျက်ရည်ကျရလားမေးရင် နိုးပါ စောက်ရည်ပဲကျချင်ကျမယ် ဘယ်တော့မှမျက်ရည်မကျဘူး ဟန်နီဝန်ခံပါတယ် အပျိုမဟုတ်ဖူးဆိုတာ ။

ဒါပေမဲ့လေ သိလား ဟန်နီက ကံဆိုးလဲခဏ ပဲပြန်ပီးကံကောင်းတတ်တယ် ဒီမနက် ဆရာ့အိမ်ရှိတဲ့ လမ်းဖက်ကို ဆရာနဲ့အတူစားနေကြ ရှမ်းခေါက်ဆွဲဆိုင်ကိုမုန့်ထွက်စားရင် ရှမ်းမကြီးဆီက ကြားလိုက်ရတဲ့သတင်းကြောင့်ပေါ့ ဆရာဒီနေ့ပြန်လာမယ်တဲ့ ဟန်နီ့ကိုပိုပီးပျော်စေတဲ့သတင်းကအဲ့ဒါမဟုတ်သေးဘူး ဆရာ သူ့မိန်းမနဲ့ ကွာရှင်းလိုက်ပီဆိုတဲ့သတင်းပဲ ကြားကြားချင်းပျော်လိုက်တာမှ ဟင်းရည်နဲ့ ရေနွှေးကြမ်းတောင်မှားသောက်မိတယ် ဆရာတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး ဆောရီးပါ ဆရာရယ် ရှမ်းမကြီး ဒီသတင်းဘယ်ကကြားလဲဆိုတာလဲစိတ်မဝင်စားတော့ဘူး ဆိုင်ကအမြန်ပြန်ခဲ့ပီး ညနေရောက်တဲ့အထိစောင့်လိုက်ရတာ ဒီနေ့မှ အချိန်တွေကပိုကြာတယ်လို့ထင်ရလောက်တယ် ခုလဲဆရာထွက်မလာသေးဘူး ကြာလိုက်တာ ကိုယ်ပဲစိတ်စောနေလို့လားမသိ ခဏလောက်စောင့်လိုက်ပီးမှ တံခါးပွင့်လာတယ် ဟန်နီ သမီး… အံသွသှားတဲ့ဆရာ့အသံ ဟယ် …ဆရာ တုံးလုံးကြီးပါလား ပုဆိုးခါးတောင်းကြိုက်ကာအပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ဆရာ ကြွက်သားတွေအဖုလိုက်အထစ်လိုက်နဲ့ အသဲယားစရာကြီး ။

ဆရာအိမ်ဆေးသုတ်နေတာ… သမီး ဟုတ်မယ် လက်ထဲမှာလဲ ဆေးသုတ်တံကြီးနဲ့ ဆရာကဒီအိမ်လေးကိုငှားနေပေမဲ့ ကိုယ်အိမ်လိုသဘောထားပီး ပြုပြုပြင်နေတတ်တယ် ဟန်နီနဲ့များကွာပါ့ ဆရာ ရောက်နေတာဘယ်လိုသိလဲ… စကားပြောရင်အိမ်ထဲဝင်လာတာ ဧည့်ခန်းနံရံဘေးမှာလဲ အိမ်သုတ်ဆေးပုံးကြီးနဲ့ သုတ်လက်စကြီးရှိတုန်း။ ဒေါ်ရှမ်းမကြီး ပြောတာလေ… ဆရာသဘောပေါက်သွားပါတယ် ဟန်နီ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြပီးမှ လက်ထဲမှာပိုက်ထားတဲ့စာအုပ်တွေကိုမြင်တော့ ခများကို ဒီနေ့တော့ စာမပြပေးနိုင်သေးဘူးနော် သိပါတယ်… ဆရာ ခရီးပန်းလာမှန်း သမီးကူသုတ်ပေးမှာပေါ့ သုတ်တတ်လို့လား ဘာလို့မသုတ်တတ်ရမှာလဲ… ကြည့်နေ ဟန်နီ လက်မြန်ခြေမြန်နဲ့ ဆရာမင်းညိုလက်ထဲက ဆေးသုတ်တံကြီးဆွဲယူပီး မသုတ်တတ်သုတ်တတ်နဲ့ သွားသုတ်တော့ ခုံပေါ်ထိုင်ပီး မင်းညိုလဲ အသာထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်… မမြင်ချင်လဲမြင်နေရတဲ့ ဟန်နီ နောက်ပိုင်းကိုတည့်တည်ကြီးကိုမြင်နေရတော့ မင်းညို ပေါင်ကြားက ငယ်ထိပ်က သွေးတိုးချင်လာပြီ ဒီကောင်မလေးကြောင့် သူ့ပေါင်ကြားကညီ ဒုက္ခရောက်ရတာ များပီမဟုတ်လား…အဲ့ဒီအချိန် နာမည်ကျော် မိန်းမဆိုးလေး လေဒီဂါဂါရဲ့ ဘတ်ရိုမန့် သီးချင်းသံထွက်လာတော့ မင်းညိုကြောင်သွားတယ် သူ့ဖုံးလဲမဟုတ်ပါဘူး အာရုံစိုက်နားထောင်ကြည့်တော့ အသံက ဟန်နီဇော့်ဆီကလာတာ ဆရာ …ကူညီပါအုံး မင်းညို ခုံပုလေးပေါ်တက်ပီးလက်စွမ်းပြနေတဲ့ ဟန်နီဇော့် အနားလျှောက်သွားပြီး ပေး …မသုတ်တတ်တော့ဘူးမဟုတ်လား ဟုတ်ပါဘူး ဖုံးလာနေလို့ … ဆရာသမီးဖုံးခဏကိုင်ပေး …သမီးလက်မှာ ဆေးတွေပေနေလို့ …ပြောပီးဟန်နီက သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုထောင်ပြသည်။

မင်းညို ဟန်နီ့ ကိုယ်ပေါ်တစ်ချက် ဝှေ့ကြည့်လိုက်တယ် အကျႌကလဲ အိပ်ကပ်မပါ ဆွဲသားပျော့ပျော့ တီရှပ်အဖြူ အလေး အောက်ကလဲထဘီနဲ့ဆိုတော့ကြောင်သွားတယ် ဖုံးသံကတော့ ခါးအောက်ပိုင်းကထွက်နေတုန်းမို့ ဟန်နီ …သမီး ဖုံးကဘယ်မှာလဲ ထဘီထဲကို နှိုက်လိုက်ဆရာ … မင်းညိုမျက်လုံးပြူးသွားတယ် ခုဏထဲကထချင်နေတဲ့ ဒုတ်က ဟန်နီ့ စကားကြောင့် ခေါင်ရမ်းချင်လာပြီ ဟင် …ထဘီထဲနှိုက်ရမယ် ဟန်နီ ကတော့မျက်နာတည်လေးနဲ့ပဲ ခေါင်လေးညိမ့်ပြကာ… ဟုတ်တယ် ဆရာ အောက်မှာ ဂျင်းဘောင်းဘီအတိုတစ်ထည်ပါသေးတယ် …ချွတ်ဖို့မေ့သွားတယ် ဟီးး …အဲ့ဘောင်းဘီအိပ်ကပ်ထဲမှာ မင်းညို လက်တုန်ချင်လာပြီ ဆရာ… နှိုက်လေ ဒါနဲ့ဖုံးကျတော့မယ် အော် …အင်း အင်း မသိမသာတုန်နေတဲ့လက်ကို ထဘီထဲအသာထိုးထည့်ပီး ဘောင်းဘီအိပ်ကပ်ကိုစမ်းကြည့်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက မျက်နာချင်းဆိုင်ကပ်လျှက်တစ်ထွာသာသာလောက်သာကွာတော့တယ် ဆရာ …အဆင်ပြေလား စမ်းနေတုန်းပဲ သမီးရဲ့… ဆရာနှိုက်လို့ကောင်း အောင် …သမီးထဘီချွတ်ပေးရမလား မင်းညို ဟန်နီမမြင်အောင် မျက်နာတစ်ဖက်လွှဲပီး တံတွေးခိုးမြိုချမိသည်။ ခက်ပီ။

ဟန်နီ့ အောက်ပိုင်းကိုအကြည့်ပြန်ရောက်သွားချိန် မှာ ထဘီမရှိတော့ မြန်တာ ဘယ်ချိန်ချွတ်ချလိုက်မှန်းတောင်မသိလိုက် ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်တွေက စိန်ခေါ်နေသယောင်။ ရပီလားဆရာ… စမ်းတော့စမ်းမိပီ သမီးရဲ့ ဖုံးကို …နည်းနည်းကြပ်နေတယ် နှိုက်ရတာ အိပ်ကပ်က အရမ်းကြပ်နေလား ဆရာ …ဘောင်းဘီက အသစ်မို့ပါဆရာရဲ့ ခစ်ခစ် …ဆရာရေချိုးထားလား ဟုတ်တယ် လေ …ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖုံးဆွဲထုတ်ရင် မင်းညို ပြန်ဖြေလိုက်တယ် မွှေးလို့ … ရွှတ် ထင်မှတ်မထားတဲ့လုပ်ရပ်ကြောင့် မင်းညို ဟန်နီကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဟန်နီနဲ့အကြည့်ချင်ဆုံရာက တဖြည်းဖြည်းဟန်နီ မျက်နာလေးညိုးသွားကာ… သမီး …ကိုအထင်သေးသွားပီမဟုတ်လား ဆရာ မျက်ရည်စတွေဝဲလာပီး ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဟန်နီ က မျက်နာလေးတစ်ဖက်လှည့်သွားသည်။ဒီလိုမြင်ရပြန်တော့လဲ မင်းညိုစိတ်မကောင်း ခုဏကအော်နေတဲ့လေဒီဂါဂါကလဲခုမှလဲသူမဟုတ်သလိုတိတ်သွားပြီ မဟုတ်ပါဘူး …သမီးရယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ဆရာကြောင်သွား မင်းညိုစကားတောင်ဆုံးအောင်မပြောရသေး ချက်ချင်းလိုပင် ဟန်နီ က သူ့ဖက်ဖျက်ခနဲပြန်လှည့်လာပီးမှ သိပါတယ်… ဆရာ သမီးကိုကြိုက်နေတာမဟုတ်လား ခုဏက ဖြစ်သွားတဲ့မျက်နာနဲ့များတခြားစီ ။

တက်လဲတက်နိုင်ကလေးမလို့ တွေးလိုက်ပီး ေ မးလာတဲ့မေးခွန်း မင်းညို ရုတ်တရက်ပြန်န်မဖြေနိုင်။ဒီလိုမေးလိမ့်မယ်လဲထင်မ ထားလို့။ ဖြေလေ… ဆရာ ဖြေ ဖြေကွာ ဟန်နီကလဲကွာ… ဆရာ့ကိုဆို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ ဟန်နီက ကလေးစတိုင်ချစ်စဖွယ်အမူအရာလေး မင်းညိုကိုကြည့်ပီး မလိမ်ပါနဲ့နော် …သမီးသိပါတယ် ဆရာ ခုဏကသမီးဖင်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာ သိသားပဲ ဒီတေ့ာ့မှမင်းညိုရှက်ရမ်း ရမ်းရတော့တယ် အာ… ဒီကောင်မလေးကတော့ မဟုတ်ကဟုတ်က ကိုယ့်ဆရာကိုနောက်စရာလား… ဒုတ်ကြီးကြီးနဲ့တွေ့တော့မယ် ဟန်နီကလဲမခံ ပြန်ပက်သည်။ အံမယ် လူကိုခြိမ်းလား ခြောက်လားနဲ့ လာလေ လာလိုက်စမ်းဘာ ရင်လေးကော့ကာ ခပ်စွစွာလေ ပြန်ရန်တွေ့သည်။ ဒီအထိတော့ မင်းညို မစောင့်စည်းနိုင်တော့ မြောင်းပေးထားတာတောင် ရေကမလာရင် အားနားစရာဖြစ်တော့မယ်မဟုတ်လား စိန်ခေါ်သလို ပြောလာတဲ့ ဟန်နီ့ အနားချက်ချင်းရောက်သွားပြီး မို့မောက် လုံးတက်နေတဲ့ နို့အုံနှစ်လုံးပေါ်လက်နဲ့စုံကိုင်ညစ်ချေလိူက်သည်။ ဒါမျိုးဆို ဟန်နီ တို့လဲ အညံ့မခံ သူလက်သီးဆို ကိုယ်လက်ဝါးပဲ မင်းညို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကိုဖမ်းကိုင်သည်။ အား …ကျွတ် ကျွတ် သမီး ဥကိုသိပ်မညစ်နဲ့ …အချောင်းကိုကိုင် လက်မြန်ခြေမြန်ရှိတဲ့ဟန်နီက မင်းညိုပုဆိုးက်ုအရင်ချွတ်ချပစ်သည် ။ အလိုက်တသိနဲ့ မင်းညိုက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချပေးလိုက်ချိန် ဟန်နီကအောက်ကနေလေးဖက်ထောက်လျှက် နဲ့ လီးကုန်းစုပ်နေပြီ အိုးကောင်တဲ့ ဖင်ကြီးမို့ ကုန်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကားအယ်ထွက်နေတာကိုကြည့်ပီး ဖန်း ခနဲ့ တစ်ချက်ရိုက်ပစ်လိုက်တော့ လီးစုပ်နေရာက မင်းညိုကိုမော့ကြည့်ပီး အာ့ …ဆရာ သမီးဖင် ဘာလို့ရိုက်တာလဲ နာတယ် နာတယ် နာတယ်သာပြောတယ် ဒီဖင်က ဘာလို့ကော့ကော့တက်လာတာလဲ ဖြန်း… နောက်တစ်ချက်ထပ်ကြွေးသည်။

အို …အဲ့ဒါတော့ ဘယ်သိမလဲလို့ သူ့ဟာသူ ကော့သွားတာပဲကို ခံချင်နေပြီမဟုတ်လား… အံကြိတ်သံကြီးနဲ့ဆရာကပြောလာတယ် အာနေပါပြီ …ဆရာရယ် ဟန်နီမညာပါဘူးအမှန်တိုင်းပဲဖြေလိုက်တယ် ပီးတော့ ဟန်နီမြင်လိုက်တယ်လေ ဆရာ့မျက်နာကြီးနီရဲနေပီဆိုတာ ဖင်မရိုက်နဲ့ပြောတာလဲမရဘူး ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိလို့တားတာ ဖင်ရိုက်ခံရလေ စောက်ပတ်ကယွလေ ဆိုတာ ဆရာဘယ်သိပါ့မလဲ ဆရာလဲအရှိန်တက်လာတယ် ထင်တယ် ဟန်နီ့ခေါင်းကို သူ့လက်နဲ့အတင်းဖိချရင်း စုပ်စမ်း… စုပ် စုပ် …အဆုံးထိစုပ်ပစ် ဟန်နီစုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ကိုယ်ချစ်တဲ့သူပဲ ဟာ အရင်ဘဲတုန်းကတောင် လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲစုပ်ပေးခဲ့တာ အခုအဆုံးထိပါးစပ်ထဲထည့်တော့ မျက်ရည်တောင်ဝဲတယ် လီးစုပ်ပေးနေရင် လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဘောင်းဘီပါတစ်ခါထဲချွတ်ပေးထားလိူက်တယ် ခုဏကအတင်းဖိထားတဲ့ ဆရာ့လက်တွေဖိအားလျော့သွားတာကို ဟန်နီသတိထားမိလိုက်တယ် မကြာပါဘူး ဆရာလဲကုန်းထသွားပြီ ဟန်နီ့ဖင်နောက်ရောက်သွားတော့တာပဲ ခုတော့လဲဆရာက ခုဏကဆရာမဟုတ်တော့တဲ့အတိူင်းပဲ ယောက်ျားနဲ့ဝေးနေတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ဟန်နီ့စောက်ပတ်ကိုလက်ဝါးကြီးနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်တာများ တစ်ကိုယ်လုံးပူထူသွားတာပဲ… ထည့်လိုက်စမ်းဆရာရယ် ဆရာ့လီး ကြီး တွေးလို့မှမဆုံးသေး စောက်ပတ်ဆီက ပူခနဲ့ခံစားလိုက်ရပီး ဟန်နီတစ်ချက်တွန့်သွားရတယ် အားလားလား… စောက်ကျိုးနည်းပါပီ ဆရာရဲ့ တစ်နှစ်လောက် အလိုးမခံရကြာနေပီဖြစ်တဲ့ စောက်ပတ်က ပါကင်လိုပဲစစချင်တော့နာတယ်ရှင့် သမီး …သိပ်နာသွားလား ဆရာကမေးရှာပါတယ် ဆရာ့ကိုပြန်စချင်တာနဲ့ ဆရာနော်… သူများကို သမီး သမီးနဲ့ ဘွတ်ဖို့လောက်ချောင်းနေတာမဟုတ်လား ဟန်နီကလဲကွာ …ဆရာကိုအဲ့လိုလူစားလို့ထင်နေတာလား ခုတောင်မထင်မှတ်ပဲဖြစ်သွားတာ ဒါပေမဲ့ …အခုလိုးနေရပီမဟုတ်လား ဒါကတော့ကွယ်…

အိုး ဆရာဆက်မပြောနိုင်ဖြစ်သွားတယ် ဟန်နီ့ ခါးကိုင်ကာ အချက်မှန်မှန်လိုးနေရာတာကို ဖင်ကိုအနောက်ကိုပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ဆရာအကြိုက်တွေ့သွားပုံရတယ် အဝင်နက်တော့ ကိုယ်လဲ အီဆိမ့်သွားတာပဲ သူဆောင့် ကိုယ် ဆောင့် နဲ့ နှစ်ယောက်သား အရသာတွေ့နေတုန်း ဟန်နီဆရာ့ကိုမေးကြည့်လိုက်တယ် ဆရာ …သမီးကကောင်းလား ဆရာကဟန်နီ့ကိုမကြည့်ပါဘူး သူ့လီးကိုအရသာအပြည့်ပေးနေတဲ့ ဟန်နီ့စောက်ပတ်ကိုပဲ ပြူးပြဲကြည့်ပီး ကြိတ်လိုးလိုက် ကပ်ဆောင့်လိုက်လုပ်နေရင်း ဘာေ့ပြာကောင်းမလဲသမီးရယ် …ကောင်းလိုက်တဲ့ ပစ္စည်း ဆရာ့မိန်းမနဲ့ …ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ အိုကွာ …ဟန်နီကလဲ နှစ်ယောက်သားကြည်နှုးရမဲ့ ချိန် မှာ ဒါကြီးအကြေင်း ထည့်ထည့်မပြောစမ်းပါနဲ့ ဒီချိန်ဆို ဆရာ့မိန်းမ အဲဆော်တီး …ဆရာ့မိန်းမဟောင်း ဘာလုပ်နေလဲမသိဘူးနော် ဘယ်သိမလဲလို့ …သူ့နောက်ယောက်ျားကိုကုန်းနေလောက်ရောပေါ့ ဟယ် … အာ့ အံသြသွားခြင်းနဲ့အတူ ဖင်ထဲကိုလျှောခနဲတစ်ခုခုတိုးဝင်သွားတယ် တစ်မျိုးလေပဲ ဆရာသမီးဖင်နှိုက်နေတာလား… ပြန်ဖြေဖော်မရလောက်အောင်ကိုဆရာ့ လက်မက ဟန်နီ့ဖင်ထဲမှာအလုပ်ရှုပ်နေပါပြီ တံတွေးထွေးချလိုက် လက်မနဲ့တဇွပ်ဇွပ်ထိုးချလိုက်နဲ့လုပ်နေတယ် အဲ့လိုလုပ်နေလို့ စောက်ပတ်ကို လိုးတာရပ်နေတယ်မထင်နဲ့ တပြိုင်ထဲ ဆော်နေတော ကြမ်းလိုက်တဲ့ဆရာ ဖင်ထဲကလက်မကို အကုန်ဆွဲထုတ်လိုက်စိုက်ချလိုက်နဲ့ တဇိဇိအသံတွေတွေတောင်ထွက်နေတယ်

အိုး …သမီးဆရာထွက်တော့မယ်ကွယ် ဆရာ့ရဲ့ငြီးငြူသံကြီး နေအုံးဆရာ …ခဏလေး ခုံပေါ်ထိုင်လိုက် နှစ်ယောက်သားခပ်မြန်မြန်ပဲအနေအထားပြောင်းလိုက်ကြတယ် ဆရာကထိုင်ခုံပေါ်မှာ အလိုက်သိစွာနဲ့ သူလီးကြီးကိုထိန်းကိုင်ပီး ထောင်ထားပေးတဲ့ အပေါ် စောက်ပတ်ဝနဲ့ လီးကိုတေ့ချိန်ပီး ဆောင့်ချလိုက်တော့ ဆရာ့ဆီက အားး …ဆိုတဲ့အသံထွက်လာတယ် ဆရာဘာဖြစ်တာလဲ … ဘောနည်းနည်းအောင့်သွားလို့ သမီးဆောင့်ချလိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့်ဖင်နဲ့ရိုက်မိသွားတာ ရတယ် သမီး ကိစ္စမရှိဘူး …ဆရာ့ကိုမညှာနဲ့ အဲ့ဒါလဲ ဖီးတစ်မျိုးပဲ ညှာလို့လဲမရတော့ပါဘူး စောက်ပတ်ထဲလဲယွပိုးထိုးနေပီလေ အရည်တွေအိုင်နေပီ ကိုယ်လဲထွက်တော့မယ် ဆရာ့ပါးစပ်ထဲမှာလဲ ဟန်နီ့ ရဲ့နို့အုံတစ်ခြမ်းလုံးက တော်သလင်းခွေးခဲခံရသလို အားနဲ့ကိုစုပ်ယူထိုးသိပ်နေတာ သူ့ပါးစပ်ထဲကို စောက်ရည်တွေအဝရောက်နေပီဆိုတာသိလို့ အရှိန်တင်ပီးဆောင့်နေတုန်း ဟန်နီလဲအထွက် ဆရာ့ဆီကလဲ အားးခနဲအသံကြီးထွက်လာလို့ ခွထားရာကအမြန်ပြန်ဆင်ပီး လီးတစ်ချောင်းလုံးပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ် ပြည့်သွားတာပဲ လရည်တွေပါးစပ်ထဲမှာ ဆရာ့ကိုပါးစပ်ဟပြပီး လရည်တွေကိုမျိုချပြလိုက်ပြလိုက်ျတာ့ဆရာက ဘာလို့ ဒီလို လုပ်ရတာလဲဟန်နီရယ်…

ဟန်နီ ဗိုက်ကြီးလို့မဖြစ်သေးဘူးလေ ဆရာရဲ့ဆိုတော့ ဆရာ က ဟန်နီ့ခေါင်းလေး ကိုင်ပြီး လိမ္မာလိုက်တဲ့ဟန်နီလေးတဲ့ ဒီနေ့အတွက်တော့ ဒီလောက်ပါပဲ ဟန်နီပြန်ခါနီးတော့ ဆရာကလမ်းထိပ်ထိလိုက်ပို့ပေးတော့ဟန်နီပျော်ရတာပေါ့ လမ်းခွဲခါနီး မနက်ဖြန် ကျူရှင်ပြအုံးမှာလားဆရာလို့မေးတော့ နေ့တိုင်းပြမယ်တဲ့လေ လူတွေမမြင်ခင် ဆရာ့ကိုအာဘွားပေးပီး ဒီနေ့အတွက် ဟန်နီတို့လမ်းခွဲခဲ့လိုက်တယ် ဆီးယူ …ဆရာ အပျော်တွေနဲ့ လျှောက်လာလိုက်တာ အိမ်ရှေ့ဘယ်လိုရောက်ခဲ့မှန်းတောင်မသိလိုက် ဟန်နီလို့ခေါ်လိုက်တဲ့မိုးဝေအသံကြားမှ ကိုယ့်အိမ်ရောက်နေပြီမှန်းဟန်နီသတိရတော့တယ် ဘာတွေဖြီးလာတာလဲ …နင်က ဟန်နီမျက်နာပိုးသတ်လိုက်ပီးမှ မဖြီးပါဘူး ကိုကိုကလဲ ကိုကိုကဘယ် သွားမလို့လဲ ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့ နယ်ပိုင်း လိုက်သွားမလို့ … ကျောင်းလဲမပိတ်ပဲနဲ့ …ဘယ်သွားမှာလဲ မမရောသိလား မရှည်စမ်းနဲ့ ဟန်နီ …မမ ကိုလဲပြောပီးသား နင်သာဗရုတ်သုတ်ခမလုပ်နဲ့ ငါကတက္ကသိုလ်ကျေင်းသား နင်တို့ကျောင်းနဲ့မတူဘူး ဒါပဲဟာ အိမ်ထဲဝင်တော့ သူ့အကိုအထုတ်ဆွဲပီး ထွက်သွားတော့မှ ဟန်နီအိမ်ထဲ ဝင်သွားလိုက်တယ် တရားစခန်းဝင်နေကြတဲ့ မိဘတွေကိုလည်းကြာကြာဝင်ပါစေဆုတောင်းရတယ်လေ ဒါမှ ဆရာမင်းညိုနဲ့ လွှတ်လွှတ်လပ်လပ် နှစ်ပါးသွားကလို့ရမှာမဟုတ်လား ။ စာသင်ပြီးပြန်လာတာမှဟုတ်ရဲ့လား …ဟန်နီ ဆီးကြိုမေးလိုက်တဲ့ အမ ကြောင့် ဟန်နီ နည်းနည်းတောင်လန့်သွားတယ် မမ သိနေတာလားလို့လဲ စိုးရိမ်သွားမိတယ် စိတ်ထဲကတော့ အဆော်ခံပီးပြန်လာ တာ မမရေ လို့ဖြေလိုက်မိတယ် ကြာကြာစကားပြောနေရင် ကိုယ်အူမြူးနေတာတွေ ရိပ်မိသွားမှာစိုးတာကြောင့် ဖော်လိုလိုက် အလိုက်သင့်လေပြန်ဖြေပီး အပေါ်ထပ်ပြေးတက်သွားတော့တယ် ။

ညီမဖြစ်သူ ပြန်ပီး လန်းလာတာမြင်ရမှ ဝေဝေစိုး လဲစိတ်အေးရတော့ တယ် စိတ်မထင်ရင်မထင်သလိုလုပ်တတ်တဲ့ သူ့ညီမအကြောင်းကိုသိထားလို့ ။ ဝေ … မိုးဝေကဘယ်သွားတာလဲ အလုပ်ကပြန်လာတဲ့ အောင်ကျော် လမ်းမှာ သူ့ယောက်ဖကို အထုပ်တစ်ထုတ်နဲ့တွေ့လိုက်လို့ မေးမိတယ် မေးတာ အကောင်းမေးတာချစ်လွန်းလို့ မေးတာလို့တော့မထင်နဲ့ အိမ်ကလူတွေထဲမှာ မိုးဝေက ပါးရည် နပ်ရေအရှိဆုံး သူ့ အရှုပ်ထုပ်တွေ မိုးဝေရိပ်မိမှာကို အမြဲစိုးရိမ်နေရတာ နောက်ပြီး ဒီနေ့ ဆိုင်းမာန်ကလဲ အလုပ်ကိုမလာတော့ အချိန်တန်ရင် အစာတောင်းတတ်တဲ့ ပေါင်ကြားကညီတော် ကို အိမ်က မိန်းမနဲ့ချော့သိပ်ရမယ်တေးပီးပြန်လာခဲ့တာ အိမ်ကလူတစ်ရောက်လျော့သွားလေ မိန်းမကို ကောင်းကောင်းလိုးလို့ရလေ ပဲလေ မဟုတ်ရင် ကိုယ့်အိပ်ခန်းနဲ့ကိုယ်ပေမဲ့ အပြင်ကကြားမှာစိုးရိမ်ရလို့ သူ့ …သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နယ်ပိုင်းခရီးထွက်အုံး မယ်ပြောသွားတာပဲ အောင်ကျော် ကျေနပ်သွားတယ် ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပီ လေ သူ့တိူ့အခန်းဆီ လျှောက်သွားတဲ့ မိန်းမ နောက်ကကပ်လိုက်သွားရင် အခန်းထဲရောက်တော့ မပြောမဆိုနဲ့ ဝေဝေဇင့်ကို ဆွဲဖက်ပီး ကုတင်ပေါ် နှစ်ယောက်သားလုံးထွေးပစ်လှဲချလိုက်တယ် ဟာ …ကိုအောင် လွှတ်ကွာ လွှတ်ဖူး ဝေရာ… ဝေ့ ကိုမချရတာ ကြာပီ စိတ်ထဲကတော့ ဆိုင်းမန်လေးကို အလှည့်ပေးနေရလို့ပါ ဝေရယ်ပေါ့။

ဟိုမှာ ပြတင်းပေါက်ခန်းစည်းပွင့်နေတယ် ညီမလေးမြင်သွားလိမ့်မယ် နောက်ရက်မှ နောက်ရက်မှနော် … ဝေဒီနေ့ပင်ပန်းနေတယ် သဘက်ခါဆို သင်တန်ပြန်ဖွင့်ရမဲ့ကိစ္စတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေလို့ ပြောပီး သူ့ကိုတွန်းဖယ်နေတော့ အောင်ကျော် မအီမလည်ကြီးဖြစ်သွားတယ် ဝေဝေစိုး အလုပ်များနေတဲ့အချိန် အလုပ်ကိစ္စအတွက်ပြင်ဆင်နေရတဲ့အခါမျိုးဆို သူ့ကိုဘယ်တော့မှ ပေးကျွေးရိုးထုံးစံမရှိတာသိထားလို့ တချို့ယောက်ျားတွေက အလုပ်အရမ်းလုပ်တဲ့ မိန်းမမျိုးကို လိုချင်ပေမဲ့ အောင်ကျော် ကတော့အဲ့လို မဟုတ် သူပဲလုပ်မယ် ရှင်းရှင်းပြောရရင် အချိန်တန်လို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာရင် ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းစောင့်နေမယ့် မိန်းမမျိုးကို ပိုလိုချင်တာ သူတို့လင်မယားညားကာစကဆို ဝေဝေစိုး ခမျာ ထမိန်တောင်သိပ်ကပ်ရတယ်မရှိ ကိုအောင် ဝေက အပျိုနော် ခံ ပီးသားမိန်မလို့ထင်နေတာလား လို့ပြောယူရတဲ့အထိကို အောင်ကျော် တို့ကြမ်းခဲ့တာ နောက်ပိုင်း ကျမှာသာ ကြိုက်ဆွဲ ကြုံဆွဲလေးတွေ နဲ့တွေ့လာမှ ဝေဝေစိုး သက်သာရာရခဲ့တာ မဟုတ်လို့ကတော့ အောင်ကျော်ဆိုတာ ရုပ်ခံ ဥပဓိနဲ့မလိုက် ထင်ချင်စရာမရှိအောင်ကို လီးသရမ်းတဲ့ကောင်စားမျိုး နှုတ်ခမ်းနီသာဆိုးပေးထားလို့ကတော့ လမ်းဘေးကခွေးမတောင် ကြိတ်ပစ်မှားမဲ့ကောင် ဒါပေမဲ့ အောင်ကျော်က အလိုမတူပဲတော့ဘယ်တော့မှမလုပ်။

အောင်ကျော် ဒီညအတွက်တော့ ကြိတ်မှတ်မျိုသိပ်ပီး အိပ်ရတော့မယ် ဆိုတာ သူ့ကိုယ်သူ သေချာသွားကြောင့်မို့ဆိုင်းမာန်ရုံးလာပါစေ နက်ဖြန်ကျမှဆိုင်းမာန် လေးပဲအဝကြိတ်တော့မယ် မဝံမရဲ တွေးထားလိုက်တယ် ရုံးဆင်းကာနီး ကောင်မလေးတွေဆီကနေ ဆိုင်းမာန်က အလုပ်ထွက်သွားတာလိုလို ပြောသံကြားပေမဲ့ သေတော့မသေချာသေး အလုပ်ထွက်ရင် သူ့ကိုအရင်အသိပေးမှာပဲ သူဖုံးဆက်တော့လဲ စက်ပိတ်ထားတာနဲ့တိုးနေတာနဲ့ ဒီနေ့အတွက် အောင်ကျော် အိုတီမဆင်းခဲ့ရ ။ ဆန္ဒကိုမျိုသိပ်ပီး ခေါင်းမူးခြုံကာကြိုးစာအိပ်ကြည့်တယ် တင်းနေတာကို ဂွင်းထုလျော့လို့ရပေမဲ့ အောင်ကျော်ဘယ်တော့မှအဲ့လိုမလုပ် သူအိပ်ပျော်ခါနီးအထိ ဝေဝေစိုးကတော့ သူ့သင်တန်းကိစ္စတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ။ တကယ်တမ်း နောက်တစ်ရက် ရောက်တော့မှ အောင်ကျော် သတိရတော့တယ် ဒီနေ့က ရုံးပိတ်ရက်ဆိုတာကို သူအိမ်ကင်္ထွက်မလာသေခင် ဝေဝေစိုးကသူလဲဒီနေ့သွားစရာရှိတယ်ပြောပီ အရင်ထွက် သွားတယ် ရုံးပိတ်တော့လဲကောင်းတာပဲ ဆိုင်းမာန်ကို သူ့အဆောင်ကနေသွားခေါ်ပီး တစ်နေကုန် ဟိုတယ် မှာနှပ်မယ်အကြံနဲ့ လမ်းမှာဗိုက်ဖြည့်ပီး ဆိုင်းမာန်တို့အဆောင် ရောက်သွားပြန်ရော ဟိုရောက်တော့ ဆိုင်းမာန် အစောကြီး အပြင်ထွက်သွားပီလို့ကောင်မလေးတစ်ရောက်ကပြောတာနဲ့ အောင်ကျော် ဖုံးခေါ်ကြည့်လိုက်တယ် ဖုံးဝင်သွားပီး တစ်ဖက်က ဟလို ဆိုပီး ထူးထူးချင်းပဲ ဟာ… အချစ်… ဘယ်ရောက်နေတာလဲ ဒီမှာ ကိုကြီး ချစ်လေး အဆောင်ရောက်နေတာ မနေ့ကလဲ ရုံးမလာဘူး… ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုကြီး လမ်း ၃၀ က ကြေအိုးဆိုင် ကိုလာခဲ့လေ… ချစ်လေး စောင့်နေမယ် လူတစ်ရောက်နဲ့လဲမိတ်ဆက်ပေးမယ်…

ဒါပဲနော် ကိုကြီး ဖုံးချချပြီးချင်း အောင်ကျော် ဆိုင်းမာန်ဆီ ဒုံးစိုင်တော့သည်။ သူဆိုင်ထဲရောက်တော့ ဆိုင်းမာန်က သူ့ကိုလက်လှမ်းပြတယ် ကိုကြီး… ဒီမှာ အောင်ကျော် ဆိုင်းမာန်ဘေးစွေ့ခနဲ့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ပခုံးကိုဖက်ကာ ပြွတ်ခနဲ့ နမ်းလိုက်တော့ ဟာ …ကိုကြီးနော် ဘေးဝိုင်းတွေအားနာအုံး ရှက်စရာကြီး အိုကွာ …ချစ်ကလဲ ဘယ်ကောင့် စောက်ဂရုစိုက်ရမှာလဲ သွားပါ …အပိုတွေ အဟုတ်ပြောတာလို့ …ပြော မနေ့က ဘာလို့မလာတာလဲ အဲ့ဒါပြောချင်လို့ပဲခေါ်လိုက်တာ… ချစ်လေး အလုပ်ထွက်တော့မယ် သင်တန်းတက်မလိူ့ ဟင် …အလုပ်ထွက်မယ် အောင်ကျော် ပျာယာခတ်သွားသည်။ ်လန့်တာ ကိုကြီးရယ် …ဖြေးဖြေပြောပါ ချစ်လေးရှင်းပြပါ့မယ် လူတစ်ရောက်နဲ့လဲ မိတ်ဆက်ပေးမယ် ဘယ်သူလဲ ဆိုင်မာန်က နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ လာပီ …လာပီ အိမ်သာ ဝင်နေလို့ အောင်ကျော် နောက်လှည့်မကြည့်ပဲ ဆိုင်းမာန်စားထားတဲ့ ကြေးအိုးပုကန်ထဲ အသားတုံးတစ်တုံးကောက်ဝါ်းပြီး သူ့ချစ်လေးမိတ်ဆက်ပေးမယ့် သူကိုစောင့်နေလိုက်တယ် မိန်းမတစ်ရောက် သူတို့ရှေ့ကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့မှ အောင်ကျော် မော့ကြည့်မိတော့မှ အသက်ရှုရပ်သွားသည်။

သူမိန်းမ ဝေဝေဇင်ကလဲ သူ့ကို မီးတောက်မတတ်မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေတာနဲ့အကြည့်ချင်းဆုံတော့ အောင်ကျော် ပါးစပ်ထဲကအသားလုံးတောင်မဝါးနိုင်တော့ အလုံးလိုက်မြိုချလိုက်ရသည်။ မသိသေးတဲ့ ဆိုင်းမာန်ကတော့ မမ …ဒါ ဆိုင်းမာန်ပြောတဲ့ …ဟီးး ဆိုင်းမာန် ချစ်ချစ်လေ ဆိုင်းမာန်က အောင်ကျော့်ကိုလည်း မိတ်ဆက်ပေးပါတယ် ကိုကြီး ဒါက ဆိုင်းမာန် အမတစ်ဝမ်းကွဲလေ… သူ့ဆီမှာ ဒီဇိုင်နာသင်တန်းတက်မလိူ့ ကိုကြီးတို့အလုပ်က ထွက်ရတာ အော် …အင်း ခွေးအကြီလှည်းနင်းခံထားရတဲ့ အသံနဲ့အောင်ကျော့်အသံကြီကမသက်မသာထွက်လာသည်။ မမ …ညီမလေး ဘဲကချောလား ဝေဝေဇင် အောင်ကျော့်ကို အံကြိတ်ကာ ကြည့်ရင်း ချောတာမှ ပြောင်နေတာပဲ …ဆီလူးထားတဲ့အတိုင်းပဲ အောင်ကျော်ကတော့ တုတ်တုတ် မှမလှုပ်တော့ သူ့ခြေထောက်သူ ခြေကသိုဏ်ရှု့နေတော့သည်။ ဝေဝေဇင်က … ဆိုင်းမာန်… မမပြန်တော့မယ် ဆိုင်းမာန်နဲ့ပြောစရာတွေအများကြီးရှိသေးတယ်… ဆိုပြီး ပိုက်ဆံအိတ်ကောက်ယူကာထထွက်သွားမှ အောင်ကျော်လည်း ဆိုင်းမာန်ကို…ချစ်လေး ကိူကြီး နောက်မှရှင်းပြမယ်နော်ဆိုပြီး ဝေဝေဇင့်နောက်ပြေးလိုက်သွားတော့တယ် ဘာမှမသိသေးတဲ့ ဆိူင်းမာန်ကသာ မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ကျန်ရစ်ခဲ့ရတယ်။
သူသိထားတာက အောင်ကျော်ဟာ မိန်းမနဲ့ကွဲနေတဲ့လူတစ်ယောက်လို့ပဲသိထားခဲ့တာမဟုတ်လား။

အောင်ကျော် ကားထားတဲ့နေရာရောက်မှ သူ့ကားနဲ့ နှစ်စီးသာခြားပီး ရပ်ထားတဲ့ ဝေဝေဇင့်ကားကိုတွေ့မှ သူ့ကိုသူကြိမ်ဆဲမိသည်။ အလာတုန်းကမွှန်နေတာနဲ့သတိတောင်မထားမိ။ အောင်ကျော်လိုက်လာမှန်းသိလို့ရပ်စောင့်နေတဲ့ ဝေဝေဇင် မျက်နာချင်းဆိုင်မိတာနဲ သူ့ယောက်ျား မျက်နာ ပိုက်ဆံအိတ်နဲ့ ဖြတ်ရိုက်သည်။ ရိုက်ပါ… မိန်းမရယ် ကိုအောင် မှားခဲ့တာပါ …ဆိုင်းမာန်ကို ဝေ့ ညီမ မှန်းလဲမသိပါဘူး ရှင်ဖောက်ပြန်နေတာပဲ …တော်တော် လီးသရမ်းတဲ့ယောက်ျားပဲ အိမ်မှာတော့ ရိုးမလိုလို အေးမလိုလိုနဲ့ … ဝေဝေစိုးအသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး စကားတောင်ဆက်မပြောနိုင် ပြောမဲ့ပြောတော့လဲ ပတ်ဝန်းကျင်တွေဘာတွေဂရုမစိုက်တော့ ကံကောင်းတာက သူတို့နားမှာ ဘယ်သူမှမရှိကြ ဘာတဲ့ …ဆိုင်းမာန် ပြောပါတယ်… ကိုကြီးက သိပ်ယုယတတ်တာတဲ့ …စောက်ပတ်ရက်ပီဆို ကဗျာဆန်ဆန်ကိုရက် ပြတာတဲ့ သွားရက်ချည်လေ ဟိုမှာ အထဲမှာရှိတုန်း အောင်ကျော် ဘေးဘီကို မလုံမလဲနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီးမှ အာ …ဒီကောင်မလေးတော့ကွာ ဘာ တွေလျှောက်ပြောထားမှန်မသိဘူး ကို့အမကို…မဟုတ်ကဟုတ်က ဘာခုမှ ဒီကောင်မလေးလဲ …ချစ်လေးဆို ပူတူတူလေးဆို… သေနာကြီး ရှင်အိမ်လိူက်မလာနဲ့ ရှင်နဲ့မပေါင်းနိုင်ဘူး …ပြောပီး တဘုန်းဘုန်းထုရိုက်ကာ းပေါ်တက်မောင်းထွက်သွားမှ အောင်ကျော်လဲ နောက်ကသူ့ကားနဲ့ကပ်လိုက်သွားတော့တယ်။

အိမ်ရောက်ေ့တာ့လဲ ဝေဝေစိုးကအတွေ့မခံ ဟန်နီလဲရှိနေတာကြောင့် မို့ ထင်တိုင်းလဲပြောလို့မဖြစ်နဲ့အောင်ကျော်အခက်တွေ့နေရတယ် ဒီလိုနဲ့ပဲ ညဆိုလဲ အခန်းထဲပေးဝင်မအိပ်စေနဲ့ ဧည့်ခန်းထဲအိပ်နေရာတာ နှစ်ညလောက်အရောက်မှာ ခဏမေ့နေတဲ့ ဆိုင်းမာန်ဆီက ဖုံးဆက်သွယ်လို့စကားပြောဖြစ်ကြတော့လဲ သူထင်ထားသလိူ သူ့အကြေင်းစုံသိသွားလို့ စိတ်ဆိုးဒေါသထွက် ပီး ဆဲဆိုမယ်ထင်ထားပေမဲ့ ဆိုင်းမာန်က ဒေါသသံမပါပဲ သူပြောနေကြအတိုင်းပဲ ကိုကြီး ဆိုင်းမာန်ကိုလိမ်ခဲ့တယ်နော် ထင်မထားဘူး ကိုကြီးက ဆိုင်းမာန် အမ ယောကျာ်းဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ ဒီလောက်ပဲပြောလို့ အောင်ကျော် သက်သာရာရတော့တယ် ဒါပေမဲ့သူ့အကြောင်းစုံပေါ်သွားတဲ့နောက်ပိုင်း အောင်ကျော် ဆိုင်းမာန်ဆီမသွားဖြစ်ခဲ့ဖူး သူ့မိန်းမ စိတ်ပြေပါစေဆုတောင်းရင် အလုပ်နဲ့အိမ်မှာပဲမြဲနေတယ် ဟိုနေ့က ကြေးအိုးဆိုင် မှနာက်ဆုံး မျက်ချင်းဆိုင်ပြောပီးထဲက ဝေဝေစိုးနဲ့ အောင်ကျော် စးကားဟုတ်တိပတ်တိ စကားမပြောဖြစ်သေး အောင်ကျော်က ပြောမယ်ကြံတိုင်း ဝေဝေစိုးက အပြောမခံ အခန်းတံခါးလော့ချပီးနေတာ …အောင်ကျော် ကံကောင်းတာက ဒီနေ့အထိ ဝေဝေစိုး ဆီက ကွဲမယ် ကွာမယ် ပြောသံထပ်မကြားရသေးတာပဲ ဆိူင်းမာန်နဲ့ ဘာတွေဖြစ်ထားကြလဲသိချင်လာတယ် သူကလဲ ဝေဝေစိုးညီမမှန်မသိလို့ ဆိုင်းမာန်ကလဲ သူ့ကို သူ့အမယောကျာ်းမှန်းမသိလို့ဖြစ်ကြတာဆိုတော့ သူတို့ညီမချင်ဆိုးဆိုးရွှားရွှားတော့ ဖြစ်မဲ့ပုံမရှိလောက်လို့ အောင်ကျော်ယူဆထားတယ် …

ဟန်နီက သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်လူမရှိလို့ သွားအိပ်ကူအုံးမယ်ပြောပီး ထွက်သွားတော့ (တကယ်တော့ ဟန်နီက သူငယ်ချင်းအိမ်ဆိုပီးဟသူ့ဆရာမင်းညိုအိမ်မှာသွားနှပ်နေတာ) ဒါကိုလဲ အောင်ကျော်ရိပ်မိတယ်… ဟန်နီမရှိတုနုး မိန်းမကို တောင်းပန်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ အရာမထင် တစ်အိမ်ထဲနှစ်ယောက်ထဲနေပီး မျက်နာချင်းးမဆိုင်ဖြစ်ကြ… သူတို့ လင်မယား အဆင်မပြေတာကို ကွမ်းယားဆိုင်က တိုးကြီးတို့လင်မယားတောင်သိနေကြပြီ မင်း တို့လင်မယားရန့်ဖြစ်ထားကြတာလား …မဟုတ်မှလွှဲရော မင်း ရဲ့ကန့်လန်ကာနောက်ကွယ်က ဇာတ်လမ်းလေးတွေများပေါ်သွားလို့များလား တခွိခွိ နဲ့လှောင်နေလဲ …တိုးကြီး ပြောတာဟုတ်နေတာမို့ ဘာမှပြန်မပြောနိုင် မင်းမိန်းမက လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလေး ရက်လောက်ကတောင်ငါ့ဆီလာပြီး အိမ်က အဲကွန်းတွေပျက်နေလို့ ပြင်တဲ့လူခေါ်ပေးအုံး ကိုတိုးကြီးဆိုတာနဲ့ ဟိုဖက်လမ်းက ငါ့သူငယ်ချင်း မောင်စိုး ကိုခေါ်ပေးလိုက်ရသေးတယ် … လို့ဆိုတော့ ဟုတ်လား ငါအလုပ်သွားနေတဲ့အချိန် ကူညီပေးလိုက်ပါ တိုးကြီးရာ ဆိုရုံပဲပြန်ပြောခဲ့လိုက်တယ်…

အိမ်မှာ အဲကွန်းပျက်တာ မပျက်တာ ကိုယ့်အပူနဲ့ကိုယ်မို့ အောင်ကျော်မသိ တိုးကြီးက နောက်လိုရင်ခေါ်ရအောင် ဆိုင်နောက်ခန်းမှာ ကျားထိုးနေကြတဲ့လူတွေထဲက အသားညိုညို မေးရိုးကားကား အာနိုး ကေနဲ့ အဲကွန်းပြင်သမား မောင်စိုး ဆိုတဲ့လူကိုလက်ညိုးထိုးပြလို့ အောင်ကျော် မှတ်ပီးပြန်ခဲ့လိုက်တယ် မိန်းမကို တကယ် ကွဲနိုင်လားဆိုတော့လဲ မကွဲနိုင်… ဒါဆို ခြေမရှုပ်ပဲနေနိူင်လားဆိုတော့လဲ မနေနိုင် အောင်ကျော်မသိတာမဟုတ် သိသည် …သူရှုပ်ခဲ့တဲ့စော်တွေ သူ့မိန်းမလောက် စံမမှီဘူးဆိုတာကို ဝေဝေဇင် နဲ့ ဟန်နီဇော် တို့ညီအမ နှစ်ယောက်မှာ သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်က ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ခပ်သွယ်သွယ်နဲ့ ဖင်တွေ ရင်တွေက ထွားတာ ဟန်နီကျတော့အဲ့လိုမဟုတ် အချိုးညီညီကိတ်တာ အောင်ကျော် ဟန်နီရှိတုန်းကတော့ညအိပ်ရင် အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းလွှတ်ရှိပေမဲ့ ဟန်နီ့ အခန်းလဲရှိနေတာမို့ မကောင်းတတ်လို့ ဧည့်ခန်းမှာပဲဖြစ်သလိုအိပ်နေတာ ဟန်နီ အိမ်မှာမရှိတော့မှ အပေါ်ထပ်တက်အိပ်တာ ဒီမနက် ရေချိုးပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ပီး အလုပ်သွားဖို့ အောင်ကျော် အောက်ကိုဆင်းခဲ့တော့ ဝေဝေစိုးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ သတင်းစာထိုင်ဖတ်နေတာကိုမြင်တော့ မျက်နာချိုသွေးကြည့်တယ် ဝေ …ကိုအောင် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် အင်း …သွားလေ ဝေဝေဇင်က အလေးအနက်မထားတဲ့အမူအရာနဲ့ သူ့ကိုမကြည့်ပဲပြန်ဖြေတယ် ခါတိုင်းစကားပြန်ပြောတောင်ဖော်မရတာ ဒီလောက်လေးပြောဖော်ရတာလဲ မဆိုးလှ ဟုယူဆကာအောင်ကျော် တစ်ဆင့်တက်ကြည့်သည်။

ဝေရယ် ကိုအောင့်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်သေးဘူးလား ကိုအောင်နောက်မလုပ်ပါဘူးကွာ …နော် နော်လို့ ဝေဝေဇင် လက်ထဲက သတင်းစာကို ဘေးကိုချလိုက်ပြီး အောင်ကျော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ ခွင့်လွှတ်စေချင်လား… ဘယ်လိုမေးလိုက်တာ မိန်းမရယ်… ဝေ ခွင့်လွှတ်ဖို့ ကိုယ်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ အောင်ကျော်ပြာပြာသလဲပဲ ဖြေလိုက်တယ် ဒီတော့မှ ဝေဝေဇင် အောင်ကျော့်ကို အဓိပ္ပာယ်ပါတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ကြည့်နေပီးမှ ကိုအောင်… ဘာမှလုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူး အောင်ကျော် ဝေဝေစိုးပြောချင်တာကို ရုတ်တရက် နားမလည် … ဝေပြောတာ… ကိုအောင်သိပ်နားမလည်ဘူး နောက်တော့ ကိုအောင်နားလည်လာမှာပါ …ကဲသွားတော့လေ အလုပ်နောက်ကျနေအုံးမယ်… ဆိုပီ ဝေဝေစိုးကနှင်သလိုပြောတော့မှ အူလည်လည်နဲ့အောင်ကျော် ခြံပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ခုခုကိုစဉ်းစားမိလို့ အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားတော့ ဝေဝေဇင် ကဘာကျန်ခဲ့လို့လဲ မေးလို့ ဖုံးကျန်ခဲ့လို့ဆိုပီး အပေါ်ထပ်ကိုခဏတက်ယောင်ပြကာ ဖီးဖိုခန်းထဲက သော့တွဲတစ်ခုကအပိုရှိတဲ့သော့တစ်ချောင်းကိုဖြုတ်ယူပီး ဘောင်းဘီအိတ်ထဲထိုးထည့်ကာ ပြန်ထွက်သွားေ့တာ့တယ် ။

ကားနဲ့အိမ်ထဲကနေ ထွက်ခဲ့ပြီးလမ်းပေါ်ရောက်တော့ အောင်ကျော် သူ့ကားကို သူတို့နေတဲ့ လမ်းနဲ့တစ်လမ်းကျော်မှာရှိတဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ် ဆိုင်ထဲမှာ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ဝင်သောက်သောက်လို့ပီးတော့ ကောင်းတာကလူတစ်ယောက်ကို ပိုက်ဆံပေး စကားတွေလဲ ခပ်ကြာကြာသွားပြောပီး း သူတိုရပ်ကွက်ထဲကိုလမ်းလျှောက်ထွက်သွားတော့တယ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်လျှောက်လိုက်ရပီး သူတို့အိမ်နားအရောက်မှာ လူတစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်သွားတာကိုမြင်တော့ အချိန်မှီလေးပဲ လို့တွေးပီး တိုးကြီးတို့ ကွမ်းယာဆိုင်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုအခြေအနေကြည့်ကာ သူတို့အိမ်တံခါးရှေ့ ရောက်သွားတယ် ပေါ်တင်ဝင်သွားလဲရပေမဲ့ အောင်ကျော်က ပစိပစပ်များတဲ့တိုးကြီးမိန်းမ မြင်သွားမှာကိုမလိူးလားဘူး… အတွင်းထဲကခတ်ထားတဲ့သော့ကို သံတိုင်ကြားကနေ လက်နှိုက်ပီး ခိုးယူလာတဲ့သော့နဲ့ဖွင့်ကာ ရန်သူ့စခန်းကိုချဉ်းကပ်ဝင်ရောင်နေတဲ့ ခြေလှမ်းမျိုးနဲ့ အိမ်မကြီးတံခါးပေါက်းနားအရောက်မှာ ချက်ချင်းမဝင်သေးပဲ အထဲကိုနားစွင့်ကြည့်တော့ … ဖတ် ဖတ်… နဲ့အသံခပ်တိုးတိုးလေးကိုသဲ့သဲ့လေးကြားလိုက်ရေ့တာ့ နံရံနားကိုတိုးကပ်လိုက်ပီး အထဲကိုမြင်ရရုံ မျက်နာတခြမ်းနံရံအကွယ်ကနေထွက်ကြည့်လိုက်တော့မှ မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်လာကာ သူ့ပါးစပ်သူလက်နဲ့အုပ်ထားလိုက်မိတယ်။

ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ တိုးကြီး ရဲ့သူငယ်ချင်း ဆိုသူအဲ ယားကွန်ပြင်သမား မောင်စိုး ဆိုတဲ့ ကောင်က သူ့ကိုယ်ကြီးကို ဆိုဖာအနောက်ကိုမှီ ခေါင်းကြီးနောက်လှန့်ပီး ပေါင်ကားပေးထားတာကို သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်က မောင်စိုးရဲ့ပေါင်ကြား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုပ်ကာ မောင်စိုးရဲ့ လီးကြီးကို သူ့ရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားညှပ်ပီး နို့ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ် မောင်စိုးမှာ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းနေပြီး ဝေဝေဇင်ကတော့ အကျႌနဲ့တွဲလျှက် ဂါဝန်လက်ပြတ်လေးကို ပုခုံးကနေအောက်ကိုလျှောချပေးထားလို့ ခါးအောက်ပိုင်းတော့အဝတ်ရှိသေးတယ် ရှိတာကလဲ ပေါင်လယ်လောက်ပါပဲ ဂါဝန်ဆိုတော့… ခုဏကကြားရတဲ့ တဖတ်ဖတ် အသံတွေဟာ သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ မောင်စိုး ရဲ့အမွှေးအမျှင်ထူလဗျစ် ပေါင်တုံးကြီးရဲ့ရိုက်ခတ်သံကြောင့်ဆိုတာ အောင်ကျော် နားလည်သွားပြီ …မြင်ကွင်းကသိပ်မနီးပေမဲ့ ဘေးတိုက်မြင်နေရတာကြောင့် သူ့မိန်းမ နို့နှစ်လုံးကြားကနေ မောင်စိုးလီးကြီးထိုးထိုးထွက်လာပြီး ဝေဝေဇင့် မေးစေ့လေးကိုတောင်ထိလုထိချင်ဖြးစ်နေတာကိုမြင်ရပြန်တော့ တော်တော်လီးရှည်တဲ့ကောင် လို့အော်ကျော်မှတ်ချက်ပေးလိုက်တယ် … သူနဲ့ဝင်သွားတာ အချိန်သိပ်မကွာတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာပဲ အခုလာက်ထိခရီးရောက်သွားတာကိုလဲ အင်ထရိုဝင်တာမြန်လိုက်လေခြင်းလို့လဲ အောင်ကျော်တွေးမိပြန်တယ် လီးလုံးကို ပင့်တင်ပြီး လဥ ကိုလျှာနဲ့ရက်…ဝေဝေ အို့ …ကျွတ် ကျွတ် …ကောင်းတာဝေဝေရယ် ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့်အောင်ကျော် ကြက်သီးတောင်ထသွားသည်။ ဒီလိုပြောရဲတယ်ဆိုထဲ က ဒါပထမအကြိမ်တော့မဟုတ်နိုင် ။

ဝေဝေဇင် လီးချောင်းကို လက်နဲ့ပင့်တင်ထားတာကို အောင်ကျော်မြင်နေရပေမဲ့ လစိ ကိုလျှာနဲ့ ရက်နေတာကိုတော့ မောင်စိုးပေါင်နဲ့ကွယ်နေလို့မမြင်ရ ခဏနေတော့ …ပြွတ် ဆိုတဲ့ ဝေဝေဇင့်ပါးစပ်ထဲကနေ မောင်စိုးလဥကျွတ်သွားတဲ့အသံကြားလိုက်ရပြီး မောင်စိုးကထိုင်နေရာကထလာကာ ဝေဝေဇင့်ကို စွေ့ခနဲကောက်ပွေ့ချီကာ သူတို့အိပ်ခန်းဆီဦးတည်သွားနေကြတယ် အဲ့ဒီအချိန်မောင်စိုးခေါင်းက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့လှုပ်ရှာလာလို့ အောင်ကျော်အမြန်ပုန်းလိုက်တယ် …တံခါးဆွဲဖွင့်သံကြားမှ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ မောင်စိုးလက်ထဲက ဝေဝေဇင်ရဲ့ အကျႌအောက်ပိုင်းက ခါးဆီလျှောကျနေလို့ သူ့မိန်းမရဲ့ တင်ပါးဖွေးဖွးကြီးကိုမြင်ရပြန်တော့ ငါ့မိန်းမတော့ အဲကွန်းပြင်သမား အဆော်ခံရတော့ မယ်တွေးပြီး ရင်တွေတဒုံးဒုံးခုန်နေပြီ မောင်စိုးနဲ့ ဝေဝေဇင် အခန်းထဲရောက်သွားကြပြီ …ဒါမျိုးဆို အောင်ကျော် တို့ကနှစ်ခါမတွေး …ကားသော့လေးစားပွဲပေါ်တင်ထားခဲ့ပြီး ကိုယ်ဖော့ပညာသုံးကာ အခန်းတံခါးနားလှစ်ခနဲ့ရောက်သွားတယ် မျက်လုံးကလဲဘာလျှင်သလဲ မမေးနဲ့ စောစောထဲဘယ်နူားကချောင်းရမလဲကြည့်ထားတာ ပြတင်းပေါက် အောက်ခြေနားကဘာဂျာမှန်နှစ်ချပ်က ခပ်စောင်းစောင်းလေးပွင့်နေပြီး ခန်းစည်းကလဲ ဟနေတာကိုတွေ့တော့ဝမ်းသားရအားရနဲ့ကပ်သွားပြီး အတွင်းထဲကိုကြည့်လိုက်တော့…

မောင်စိုး က ဝေဝေဇင့်ကို လက်မောင်းနှစ်ဖက်က ကိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ပီး နခမ်းလှလှလေးကို ဖိစုပ်နမ်းလိုက်တယ် သူ့မိန်းမရဲ့ ပြန်လည်တုန့်ပြန်လာတဲ့ အနမ်းတွေကိုမြင်တော့ အောင်ကျော် ဖျားချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ် သူနဲ့ တုန်းကညားကာစလောက်ကပဲ နခမ်းချင်းနမ်းဖြစ်ခဲ့ကြတာ နောက်ပိုင်းတွေမှာ သိပ်မနပ်ဖြစ်တော့ဘူး ဖင်လှန် ပုဆိုးချွတ် တန်းလိုး ခဲ့ကြတာလေ အခုပရိတ်သတ်အနေတဲ့ပြန်မြင်ရတော့ အောင်ကျော် မလိုးရသေးပဲ ဒူးတောင်ချောင်ချင်လာပြီ။ မောင်စိုး လက်တွေက အိမ်နေရင်း အကျႌနဲ့ တွဲရက် ဂါဝန်ပေါ်ကနေပဲ ဝေဝေစိုး ရဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို စိတ်ကြိုက်ဆုပ်နယ်လို့ဝမှ အကျႌအောက်ခြေ ကနေ ကိုင် ပီး ခေါင်းပေါ်ကနေ ဆွဲချွတ်တော ဝေဝေစိုးကလက်လေးနှစ်ဖက်မြောက်ကာ ကူညီပေးရှာတယ် သူ့မိန်းမရဲ့ သွယ်လျလျ ခန္ဓာကိုယ် နဲ့ မမျှအောင် ကြီးမား ဖွံထွားလှတဲ့ နို့ကြီးတွေ့ က ဘရာစီယာ အောက်မှာ ယိမ်းထိုးနေလို့နေသည်။

အောင်ကျော့် အမြင်မှာ သူ့မိန်းမ ဒီနေ့မှပိုပီး ဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတယ်လို့မြင်နေပြီး လက်ကလဲ လီးပေါ်အလိုလိုရောက်သွားသည် ဒီအချိန်သူ ဝင်ပီး အမိဖမ်းလို့ရပေမဲ့ အောင်ကျော် မလုပ်ရဲ ဘယ်လုပ်ရဲမလဲ ဆိုင်းမာန်နဲ့ကိစ္စကလဲ ရှိထားတာကို သူ့ကအရင်ဖောက်ထားမဟုတ်လား အလိုက်မသိတဲ့လီးက တင်းလွန်းလို့ အောင်ကျော် ဘော တောင်အောင့်ချင် ချင် ဖြစ်လာတယ် ထူးပါဘူးလေ အခြေအနေပေးရင် ဟိုဖွတ်ကျား မောင်စိုးဆိုတဲ့ကောင် လိုးပီးမှပဲ လိုးတော့မယ်တွေးပီ အသက်တောင်ပြင်းပြင်းမရှုရဲပဲ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ် နခမ်းချင်းစုပ် ဖင်နှိုက်နေရာမှ မောင်စိုးက သူတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ မွှေ့ယာ အိအိကြီးပေါ် ဝေဝေဇင့်ကို ကန့်လန့်ဖြတ် ကိုယ်တစ်ပိုင်းကို ပက်လက်လန်စေပြီးမှ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင် ပေါင်းနှစ်လုံကို ပခုံးပေါ်ထမ်းပီးလို့ ကုတင်ဘေးမှ မတ်တပ်ရပ်ပီး စောက်ပတ်ထဲလီးစဝင်တာနဲ့ စက်သေနတ် ပြောင်းဝကထွက်တဲ့ကျည်ဆန်တွေလို ဆက်တိုက် တဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးတော့တာပဲ အောင်ကျော် ထင်ထားတာက မောင်စိုး စစချင်တော့ စလိုးနဲ့စိမ်လိုးမယ်ထင်ထားခဲ့တာ ခုေ့ အထင်နဲ့အမြင်ကတလွှဲစီဖြစ်သွားသည်။

သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်ကလဲ မွှေ့ရာခင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျစ်ကျစ်ဆုပ် ရင်း မျက်လုံးစုံမှိတ်လို့… အင့် အင့် … နဲ့နေအောင်ကိုကောင်းခန်းတွေ့နေပြီ အောင်ကျော် နှာမှုတ်သံကြီးထွက်လာသည်။ …ဘောင်းဘီအတွင်း ထဲ လက်နှိုက်ပီး လီးထိပ်ကိုလက်နဲ့စမ်းကြည့်သည်။ လရည်ထွက်နေပီလားလို့ အထဲကလဲ ပွဲကကြမ်းနေပြီ ဒီတစ်ခါ မောင်စိုး က ဝေဝေဇင့် ပေါင်နှစ်လုံးကို ထမ်းမထားတော့ ဝေဝေဇင်ကပဲ သူ့ပေါင်နှစ်လူံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပူးကိုင်ပီး ရင်ဘတ်နားထိ ပင့်တင်ပေးထားတာကို မောင်စိုးက ခြေတစ်ဖက် ကုတင်ပေါ်တင်ပီး သဲကြီးမဲကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်သည် ဆောင့်တဲ့အရှိန်က မသေးလှ ကုတင်စပ်နားရှိတဲ့ဝေဝေဇင်ကို မောင်စိုး တစ်ခါကြုံးကြုံးဆောင့်လိုင်တိုင်း ဆောင့်အားကြောင့် အထက်ကိုရွေ့ရွေ့သွားသည် ။ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေတုန်း လမ်းက ကားသံတွေဟွန်းသံတွေကြောင့် မောင်စိုးသတိရလိုက်တယ်။ စိတ်လောပီးအိမ်ထဲကိုပဲ အာရုံရောက်နေတာကြောင့် သူ ခြံတံခါးပိတ်ခဲ့လား မပိတ်ခဲ့လား မသေချာ မသွားချင်သွားချင်နဲ့ ခြေဖော့နင်းပီး ခြံရှေ့ထွက်သွားတော့ တံခါးကစေ့ရုံတင်စေ့ထားတာ သော့လေးခတ်ပီး အိမ်ထဲအသာပြန်ဝင်ကာဆက်ချောင်းကြည့်တော့ မောင်စိုး ရော ဝေဝေဇင်ကိုပါ ကုတင်ပေါ်မှာမတွေ့ရတော့ ဘယ်များရောက်သွားတာလဲ ဘေးဘီအကဲခတ်ကြည့်နေတုန်း …

သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင် ရဲ့ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ လည်ချောင်းထဲက အစ်ထွက်လာတဲ့အသံမျိုးနဲ့ … အာ့ အားးးဆိုတဲ့အသံထွက်လာပြီး ခါးကိုညွှတ်ပီး သေချာကုန်းထား ဝေဝေ …ဆိုတဲ့ မောင်စိုး အသံကြီးကလဲဆက်ထွက်လာတော့ အောင်ကျော် ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်လာသည်။ မောင်စိုးရော ဝေဝေဇင်ပါ အခန်းထဲမှာပဲရှိကြတုန်း ။ သူကြည့်လို့ရတဲ့နေရာကနေ ဘယ်လိုမှမမြင်နိုင် ဘယ်နေရာသွားပီး ဘယ်လိုတွေဘွတ်နေကြလဲမသိ ကုတင်ပေါ်မှာတင်လိုးတော့ လီးဖြစ်မှာမို့လား လို့အောင်ကျော်စိတ်ထဲကနေကြိမ်ဆဲလိုက်တယ် ဒီကြားထဲ ဒီကြားထဲ ဂွကြားက ကောင်က တင်းလွန်းပီး သေးပေါက်ချင်သလိုလိုဖြစ်လာတာကြောင့် အိမ်သာထဲပြေးရပြန်သေးတယ် ။
ဝိတ်လျော့ပြီးလို့ သူ အခန်းနားပြန်ရောက်တဲ့အချိန် အခန်းထဲက စကားပြောသံလိုလိုကြားရတာနဲ့ အခန်းရှေ့ထိမသွားသေးပဲ ရေခဲသေတ္တာအကွယ်ကနေအသာအခြေအနေစောင့်ကြည့်နေတုန်း ကျွီ …ဆိုတဲ့တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ မောင်စိုးနဲ့ဝေဝေဇင် တစ်ယောက်ခါးတစ်ရောက်ဖက်ကာ ထွက်လာကြတာမြင်တော့မှ အောင်ကျော် ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်ရတော့တယ် သူ့မိန်းမမြင်မှာအကြောင်းမဟုတ်ပေမဲ့ မောင်စိုးမြင်လို့မဖြစ် ဆတ်ခနဲ ရေခဲသေတ္တာအကွယ်ထိုင်ချပြီး ဘုရားတနေရပြီ ဝေ… မနက်ဖြန် ကျရင် လီးကြာကြာစုပ်ပေးနော် ခုလဲမစုပ်ပေးလို့လား … ခဏလေးစုပ်တာကို …မနေ့က ဟိုတည်မှာလို အကြာကြီးစုပ်ပေး ဝေကလီးစုပ်တာကျွမ်းပီးသာပဲဟာ ဘာလဲ ဒီနေ့က ခံချင်စိတ်တွေများနေလို့ စုပ်တာတာလျော့သွားတာလား …ဟက်ဟက် သေသတ်လိုက် …ပြောဖူးး ညုတုတုအသံနဲ့ ပြောလိုက်တာ သူ့မိန်းမမှဟုတ်ရဲ့လားဆိုပီး အောင်ကျော် အံသြနေသည်။

မနေ့ ကလဲ ဟိုတည်မှာ တွယ်ခဲ့ကြသေးတယ်တဲ့ … ဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့ တွေးနေတုန်း ခြံတံခါးပိတ်သံကြားရပြီး သူ့မိန်းမ ဝေဝေဇင်က ဧည့်ခန်းစားပွဲပေါ်ကတစ်ခုခုကိုစိုက်ကြည့်နေလို့ ဘာကြည့်နေတာလဲသိချင်တာနဲ့ အောင်ကျော် ခေါင်းလေးထွက်ပီး တစ်ချက်ရှိုးလိုက်မှ သူ့ရဲ့ပေါ့လျော့မှု့အတွက် နောင်တရ ရတော့တယ် စာပွဲပေါ်က သူ့ ကားသော့ကို ဝေဝေဇင်စိုက်ကြည့်နေရာက ချက်ချင်းဆိုသလို အိမ်ထဲကိုမျက်လုံးဝှေ့အကြည့် အောင်ကျော်ကလဲ အကြည့်နဲ့ ဆုံတော့ ဝေဝေဇင် ကသူ့ယောက်ျားကို အနည်းငယ်အံသြသလိုကြည့်နေပေမဲ့ အောင်ကျော်ကတော့ ခုမတွေ့လဲနောက်လဲ ဒီအကြောင်းပြောဖြစ်မဲ့အတူတူ ဆိုပီး ဧည့်ခန်းစားပွဲဆီ ခေါင်းငိုက်ချကာ လျှောက်သွားပီး ဆိုဖာပေါ်ဝင်ထိုင်တယ် သူ့မိန်းကတော့ မတ်တပ်ရပ်လျှက်ရှိနေရာက ရေခဲသေတ္တာထဲကရေသန့်ဗူးတစ်ဗူးကိုယာ သွားယူကာ တစ်ကြိုက်မော့လိုက်ပြီး အောင်ကျော့် ဘေးဝင်ထိုင်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကိုနားလည်သွားတဲ့ဟန်နဲ့ ပုံမှန်လေသံအတိုင်းပဲ ကိုအောင် …ရောက်နေတာ ကြာပီလား ဒီတော့ မှ အောင်ကျော် ခေါင်းမော့လာပီး

ဟုတ်တယ်… ဝေ ကိုယ်ရောက်နေတာကြာပီ အော်… မနက်ကအိမ်ထဲ ဖုံးကျန်ခဲ့လို့ သွားယူတယ်ဆိုပီးဝင်သွားတာ အိမ်သော့တွေသွားယူတာပေါ့ လိင်ဆက်ဆံထားလို့မောပန်းသွားတာကြောင့်ထွက်လာတဲ့ သူ့မိန်းမ မျက်နာပေါ်က ချွေးစက်လေးတွေ လည်ဟိုက်နေတဲ့ ကြားက အစ်ထွက်နေတဲ့ နို့ကြီးတွေ ဒီနို့တွေနဲ့ပဲ မောင်စိုးလီးကိုနို့ဂွင်းထုပေးခဲ့တာ လို့တွေးရင်း ခဏကြောင်ကြည့်နေပီးမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ဝေဝေဇင်က အော် …ဒါဆို အသံတွေကြားမှာပေါ့နော် ဝေဝေဇင် ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာ အောင်ကျော်သဘောပေါက်တာပေါ့ အင်း …မြင်လဲမြင်ရတယ် ဝေ ဝေဝေဇင် သူတို့အခန်းဆီကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ဟနေတဲ့မှန်တံခါးတစ်ချပ်နှစ်ချပ်နဲ့ ဘေးကိုတွန့်နေတဲ့ခန်းစည်းကိုမြင်မှသဘောပေါက်သွားတယ် ထိုင်ရာကထလိုက်ပြီး ဒါဆိုလဲ အားလုံးရှင်းသွားတာပေါ့ …ဝေ အနားယူလိုက်အုံးမယ် ပင်ပန်နေလို့ ကိုအောင် အလိုးခံပြီးပင်ပန်နေတယ်ပေါ့ လို့မေးလိုက်ချင်ပေမဲ့ ပါးစပ်ကတော့မထွက်ရဲ သူ သိချင်တာတစ်ခုကိုတော့ အောင်ကျော်မေးလိုက်တယ်။

ခဏလေး ဝေ ကိုအောင်တစ်ခုမေးစရာရှိလို့ ဝေဝေဇင်က အောင်ကျော်မေးမဲ့မေးခွန်ကိုသိပ်စိတ်မဝင်စားတဲ့ဟန်နဲ့ မေးလေ… ဘာမေးမှာလဲ ဟို …ဘယ်လိုပြောမလဲဝေရယ် အောင်ကျော်ရုတ်တရက် ပြောမထွက် ဝေ… ညည်းတဲ့အသံ… အဲ …အော်တဲ့အသံဆိုပါတော့ အဲ့ဒါပုံမှန်မဟုတ်သလိုပဲ နော် ကိုအောင်နဲ့ ဆွဲတုန်းကတောင်…ဝေ…ဒီလိုမအော်ဘူးလို့မေးကြည့်တာ ဟိုကောင် ဘယ်လိုလုပ်သွားသေးလဲ … ဘာလုပ်သွားသေးလဲ… ဥပမာ ကိုအောင်မလုပ်ဖူးတဲ့ဟာမျိုး မလုပ်ဖူးတဲ့ ပိုဇေရှင်မျိုးပေါ့ မေးမယ့် မေးတော့လဲ အောင်ကျော်ကရှင်းအောင်မေးလိုက်တယ် သူမမြင်လိုက်ရတဲ့ အချိန် ဝေဝေဇင် စူးစူးဝါးအော်လိုက်တဲ့ ဟာကို အောင်ကျော်မေးချင်တာ … ဝေဝေဇင် ကလည်းတစ်ချက်စဉ်းစားသလိုပြုပီးမှ သူ့ယောက်ျား အောင်ကျော်မေးချင်တာကို နာလည်သွားတဲ့ဟန်နဲ့ အောင်ကျော့် မျက်နာကို သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဖင်လိုးသွားတယ် … လို့တစ်ခွန်းပဲ ပြောပီး သူ့ယောက်ျား ပေါင်ကြားလီးနေရာကိုဖျက်ခနဲ့တစ်ချက်ကြည့်ကာ သူတို့အိပ်ခန်းဖက်ကို ထွက်သွားတော့တယ်။ အခါတိုင်းလျှောက်နေကြပုံစံနဲ့ မတူပဲ တင်ပါးကြီးတွေကိုရမ်းခါပီးလျှောက်သွားတဲ့သူ့မိန်းမနောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပီး သူ့လီးကိုလက်နဲ့ဖိထားမိသည် ။မဟုတ်ရင် ဘောင်းဘီတောင်ပြဲထွက်သွားနိုင်လောက်အောင် တင်းနေပြီမဟုတ်လား သူ့မိန်းမ အခန်းထဲဝင်သွားပြီး ၁၀ မိနစ်လောက်ခန့်ကြာတဲ့အထိ အောင်ကျော် ဧည့်ခန်းထဲမှတစ်ရောက်ထဲ ဘာဆက်လုပ်လို့လုပ်ရမယ်မသိပဲရှိနေတုန်း ကိုအောင်… ဒီနေ့ ဆိုင်းမာန်ဆီ မသွားနဲ့တော့ သူတောင်ကြီးပြန်သွားတယ် ဆိုင်းမာန်နဲ့ ဝေဝေဇင် ဘာတွေပြောထားကြသေးလဲ ဘယ်လိုနားလည်မှု့ယူထားလဲ သိချင်လာသည်… မျက်နာပူပူနဲ့ပဲ သူမိန်းမကိုပြန်ပြောလိုက်တယ် အော်… ဟုတ်လား… အင်း အင်း လာခဲ့လေ…အခန်းထဲ ရှင်လျော့ချင်နေတယ်မဟုတ်လား လင်မယားတွေဖြစ်ပေမဲ့ အောင်ကျော်ရင်ခုန်သွားသည် ။

လျော့ချင်နေတာ အရည်ထုတ်ချင်နေတာတော့အမှန်ပဲမဟုတ်လား ဒါပေမဲ့… စိုးရိမ်တာတစ်ခုကိုတော့ အောင်ကျေိာ မရဲတရဲနဲ့ထပ်မေးလိုက်ပြန်တယ် ဝေ… ဝေ ကဟိုကောင်နဲ့လဲဆွဲထားတော့… ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား လာသာလာခဲ့စမ်းပါ… ဟိုက်… ခုလေးတင် မောင်စိုး လိုးတာခံပြီး အခုလည်းသူ့ကိုခေါ်နေတာကြောင့် စိတ်ထဲကနေ ဇမသေးတဲ့ငါ့မိန်းမပါလား လို့တွေးပြီး အောင်ကျော် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ဖြုတ် ဇစ်ဖွင့်ကာ ပုဝါမကူရေမရှုကြေး နွှဲရန်မပြေးရုံတစ်မယ် ခြေလှမ်းကျဲကြီးများဖြင့် ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်သွားတော့သည်။ အခန်းထဲရောက်သွားချိန်အပြင်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ ဖုံးဆက်တိုက်ဝင်နေတာကိုလဲ စောက်ရေးမလုပ်တော့။ ဖုံးဝင်နေပေမဲ့ လာမကိုင်တာကြောင့် တစ်ဖက်ကဟန်နီမှာလဲ ဒေါသထွက်နေသည် ။ သူ့အမဖုံးကလဲခေါ်မရ နယ်ကိုခရီးထွက်မယ်ဆိုပီးထွက်သွားတဲ့သူ့အကိုဆီက အရေးကြီးတယ် ငါပြောတာသေချာနားထောင် လို့ပြောပီး ဖုံးကျသွားလို့ သူ့ဖက်ကပြန်ခေါပေမဲ့လည်း ဧရိယာပြင်ပရောက်နဲ့တွေ့နေလို့ အိမ်က လူတွေဆီများဆက်သေးလား လှမ်းမေးကြည့်ခြင်းပင်။ သူငယ်ချင်းအိမ်ဆိုပီး သူ့ချစ်ချစ်မင်းညိုအိမ်ပျားရည်ဆမ်းအိမ်ခဏပြောင်းလာတဲ့ ဟန်နီ သူ့အကိုကိစ္စနဲ့ သူ့အမတို့ဖုံးဆက်တာမရတဲ့အတွက် အိမ်ခဏပြန်အုံးမယ်ဆရာ ပြောပီး ထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။

စက်လှေပေါ်ကနေတောတောင်သဝဘာဝရှု့ခင်းတွေကို ငေးမောကြည့်ရှု့ကာလိုက်လာတဲ့ မိုးဝေ ရုတ်တရက်… အုံး ခနဲပေါက်ကွဲသံကြီးကို နောက်ဆုံးကြားလိူက်ရပြီး လောကကြီးနဲ့ ခေတ္တအဆက်အသွယ်ပြတ်သွားသည်။ သူသတိရလာတဲ့အချိန်မှာ ကမ်းစပ် တစ်ခုနားရောက်နေသည်။ မျက်လုံးကိုအားယူဖွင့်ကြည့်ကာ ရေစပ်သို့ကိုင်းကျနေတဲ့ သစ်ကိုင်းတစ်ခုကို လှမ်းဆွဲ၍ကုန်းပေါ်သို့တက်ခဲ့လိုက်သည်။ သစ်ကိုင်းနဲ့ငြိကာ ပြဲသွားတဲ့အကျႌကိုလဲ ချွတ်ချထားခဲ့လိုက်တယ် ဒီအကျႌနဲ့ သစ်ကိုင်း ငြိနေလို့လဲ သူ ရေစီးနှင့်အတူ မျောပါမသွားခြင်းပင်။ အတူစီးလာတဲ့ သူငယ်ချင်း ထွန်းမောင်နဲ့ စက်လှေသမားကို ရှာကြည့်ပေမဲ့လဲ မတွေ့ရ စက်လှေလဲ မတွေ့ရတော့ပေ… ရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ဖုံးထုတ်ကာ ထွန်းမောင်ဆီဆက်ကြည့်တော့လဲ လိုင်းတုံး နှစ်တုံးလောက်နဲ့အလုပ်မဖြစ် လိုင်းမိတစ်ချက်မမိတစ်ချက် ဖြစ်နေသည် နောက်ဆုံးအကြိမ်အနေနဲ့ သူ့ညီမ ဟန်နီဇော် ဆီ ခေါ်ကြည့်တော့ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ဖုံးဝင်သွား တော့ ငါအရေးကြီးနေတယ်… လိူ့စကား လေးနည်းနည်းပြောရရုံရှိသေး ဖုံးကစက်ပါတစ်ခါထဲပိတ်သွားတော့ မိုးဝေ စိတ်လေသွားသည်။

သတိထားပီး တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်နေတဲ့ တောကြီးထဲသို့ အကူအညီရလိုရငြား ရှာကြည့်သော်လဲ ခွေးတစ်ကောင်ကြောင်တစ်မြီးမျှပင် မတွေ့ရလို့ စိတ်ဓါတ် ကျကာ ပင်စည်ကြီးကြီးနဲ့ အပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်သို့ ဖင်ချထိုင်လိုက်ရုံပင်ရှိသေး သူ့လည်ပင်း၌ အေးစက်စက် အထိအတွေခုကိုခံစားလိုက်ရပြီး အသာငုံကြည့်မိေ့တာ့ ဓါးမြှောင်တစ်ချောင်က သူ့လည်ပင်းပေါ် ရောက်နေပြီး ခပ်သြသြလူတစ်ရောက် ရဲ့အသံလဲထွက်ပေါ်လာသည်။ မင်း …ဘယ်သူလဲ ကျနော့် နာမည် မိုးဝေပါ မိုးဝေလန့်သွားသည်။ ဘယ်ကလဲ … မန္တလေးကပါ … သေချာလား … သေချာ ပါတယ်ဗျာ …စက်လှေမှောက်ပြီး ဒီကိုရောက်လာတာပါ အကူအညီရလိုရငြားလာရှာတာပါ တခြားသူတွေရော… တစ်ရောက်မှမတွေ့တော့ဘူးဗျ …ရေနစ်ကုန်ကြပြီလား မသိဘူး မင်း …နှင်းရည် တို့အဖွဲကလား ခင်ဗျားပြောတဲ့နာမည်အခုမှကျနော် ကြားဖူးတာပါ … မိုးဝေအမှန်အတိုင်းပဲဖြေလိုက်တယ်… ဒီအချိန်မှာ သူအတွက်အကူအညီလိူနေတယ်မဟုတ်လား …သူ့နောက်က လူရဲ့အသံခေတ္တတိတ်သွားပြီး လည်ပင်းပေါ်က ဓါးကိုလည်း ပြန်ရုတ်သွားကာ သူ့အရှေ့သို့ ထွက်လာသည်။

ပခုံးပေါ်၌ နှစ်လုံးပြူး သေနတ်တစ်လက်ကိုထမ်းထားပြီးမှုတ်ဆိတ်မွှေး ပါးသိုင်းမွှေးတွေနဲ့ ရှုပ်ပွနေပေမဲ့ ဥပဓိရုပ်ကောင်းပုံရတဲ့ လူကြီး တစ်ရောက်က သူ့ကို အကဲခတ်နေသည်။ မန်းလေး ကနေ …ဒီကိုလာလုပ်တာလဲ မင်းက လာလည်တာပါ …ကျနော့်သူငယ်ချင်းတစ်ရောက်က ဒီနားကမြို့လေးကပါ ဘယ်မြို့လဲ… ထွန်းမောင်ပြောဖူးပေမဲ့ မိုးဝေ သိပ်မမှတ်မိဘဲ ဖြစ်နေသည်။ ကျနော့် သူငယ်ချင်းပြောတယ်ဗျ ကျနော် သိပ်မမှတ်မိတော့လို့ မောင်သာဆိုလား …အောင်သာ ဆိုလားပဲ လဲူကြီးက ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကို လက်ညိုးထိုးပြ၍… မင်း …အိတ်ထဲက ဘာလဲ ဖုံးပါ … မိုးဝေ သုံးစားမရတော့ေ့တာ့ဖုံးကိုထုတ်ပြလိုက်တယ် လူကြီး ကသူ့လက်ထဲက ဓါးကို ဓါးအိမ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပြီး မင်းအခု …ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ ကျနော် ကျနော့်သူငယ်ချင်းနေတဲ့မြို့ကို ပြန်ချင်တယ်ဗျာ ကူညီပါအုံး ဒီကနေဆိုရင်တော့ စက်လှေမရှိပဲ မင်းသူငယ်ချင်းတို့မြို့ကိုသွားလို့မရဘူးကွ … အောင်သာမြို့ပေါ့ မိုးဝေ စိတ်ညစ်သွားသည်။ ကူညီပါအုံးဗျာ… ကျနော့် အိမ်က စိတ်ပူနေမှာဗျ လူကြီက အတန်ကြာစဉ်းစာသလိုပြူပြီးမှ မင်း ကမ်းစပ်ကိုတော့ ပြန်သွားတတ်တယ်မဟုတ်လား… မိုးဝေခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ် လာခဲ့ရတာလဲ သိပ်မဝေးတာမို့ မိုးဝေ ကမ်းစပ်ကိုတော့ပြန်သွားတတ်ပါသေးသည်။

အဲ့ဒီ ကမ်းစပ်အတိုင်းသာ အနောက်ဖက်ကို ရွာမတွေ့မချင်းလျှောက်သွားပေတော့ ရွာတွေ့ရင် ရွာကလူတွေကိုပြောပြီး အကူအညီတောင်း …သူတို့ကမင်းကို မင်းသွားချင်တဲ့မြို့ကိုပို့ပေးလိမ့်မယ် ရွာကိုရောက်ဖို့မင်းလမ်းတော့ လျှောက်ရလိမ့်မယ်… ကဲ သွားပေတော့ မောင်ရင် မိုးဝေ အားတက်သွားသည် ။ လူကြီးပြောသလိုဆို ရွာကိုရောက်ဖို့သွားရမဲ့လမ်းကလည်း ရှင်းရှင်းလေ ကမ်းစပ်အတိူင်းလျှောက် သွားရုံသာ ဝမ်းသာအားရနဲ့ ကမ်းစပ်ကိုပြန်သွားမယ် ခြေလှမ်းပြင်ပီးကာမှ လူကြီးဖက်သို့လှည့်ကာ … ကျေးဇူးတင်ပါတယ်… ဦးလေး ဒါနဲ့ ရွာနာမည်ကဘာတဲ့လဲ ကျွန်းတောင်ရွာ … လူကြီးကတိုတိုတုတ်တုတ်ပြန်ဖြေသည်။ ဦးလေးနာမည်ကရော… ကျေးဇူးရှင်ကိုမှတ်ထားရအောင်လို့ပါ မှတ်သွား …ငါ့ နာမည် ဘခက် ဘသက်…ဟုတ်လား ဦးလေး လူကြီးက နှာခေါင်းရှုံ့ကာ မောင်ရင်… အတော်မှတ်ဉာဏ်နည်းတာပဲ ဘခက်ကွ… ဘခက်… မင်းအဲ့ရွာရောက်လို့ရှိရင် …ပြောလိုက် သူကြီးဘခက်နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်လို့ …ကျန်သေးတယ် လူကြီးကဆက်ပြောသည်။ ရဲလေး ဆိုတဲ့ကောင်များ ရွာပြန်ရောက်နေရင်… ငါကမကြေနပ်သေးဘူးလို့ ပါပြောလိုက်… ဒီကောင်က ဦးလေးကိုဘာလုပ်ထားလို့လဲ …ကျနော် ဘာပြန်ကူညီပေးရမလဲဦးလေး လူကြီးကလက်ပြကာ မောင်ရင် ကူညီစရာမလိုပါဘူး …အဲ့ကောင်တွေ့ရင်သာ ငါပြောသလိုသာပြောလိုက် …ဒီကောင်ငါ့သမီးကို ခိုးပြေသွားတာကွ မေးပီးမှ သူမှားမှန်း မိုးဝေသိသွာသည်။

လူကြီးမှာ စိတ်ရင်းကောင်းပေမဲ့ ဒေါသကြီးမည့်ပုံဟုလည်းတွေးမိသည်။ စိတ်ချ ဦးလေး …ကျနော်ပြောလိုက်မယ် …ဒါနဲ့ ဒီနားမှာ ကျနော်နဲ့အတူပါလာတဲ့ကျနော့်သူငယ်ချင်းနဲ့ စက်လှေသမားကိုတွေ့ရင် ကျနော် သူတို့မြို့ကိုပြန်သွားပီပြောပေးပါ ဦးလေး ဒီတော့မှ လူကြီးက မင်းတို့စက်လှေက လက်နက်ကြီးစာမိသွားတာကွ …ရဲဖက်ကထင်ပီး ရှေးဟောင်းပစ္စည်းခိုးတဲ့ နှင်းရည်တို့အဖွဲ့ကပစ်လိုက်တာ ဗျာ …အဲ့ဒါဘာပြောတာလဲ… ဦးလေ သေနတ်နဲ့ပစ်တာ အမြောက်နဲ့ထုတာကိုပြောတာလား လူကြီးကခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပြရင်း မင်းကိုဒါတွေပြောလို့နားလည်မှာမဟုတ်ပါဘူး …သွားတော့ နားမလည်နိုင်ဘူးဆိုလို့ မိုးဝေ ကလဲဆက်မမေးတော့ပဲ လှည့်ထွက်မည်အပြု လူကြီးက နေအုံး …ငါ့နာမည်ပြန်ပြောစမ်း မိုးဝေ …လူကြီးမေးလို့ပြန်ဖြေတဲ့သဘောမျိုးမဟုတ်ပဲ သူ့ကိုယ်သူသတိပေးတဲ့အနေနဲ့ တိုးတိုးရေရွှတ်ကြည့်သည်။ (ဘခက် …သူကြီးဘခက်… ကျွန်းတောင်ရွာက …သူကြီးဘခက် ) ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

 

ကိုႀကီး

ဆိုင္းမန္… အဆင္ေျပလား အကူညီလိုရင္ အကိုႀကီးကိုေျပာေနာ္ သိလား ဟုတ္… ေျပပါတယ္ အကိုႀကီး ေကာင္မေလးက မဝံမရဲနဲ႔ ေခါင္းေလးငုံကာျပန္ေျဖတယ္ နက္ျဖန္… ႐ုံးပိတ္ေတာ့ အေဆာင္မွာပဲေနမွာလား ဆိုင္းမန္မွ ဘယ္မွမသြားတတ္တာ …အေဆာင္မွာပဲေနရမွာေပါ့ သိပါဘူး …အကိုႀကီးက ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔မ်ား ႐ုပ္ရွင္ေတြဘာေတြသြားၾကည့္ၾကမလားလို႔ အာ… ဆိုင္းမန္မွာ ရီးစားမရွိပါဘူး… စင္ဂဲ ရွင့္ စင္ဂဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေကာင္မေလးကသြက္သြက္ကေလးျပန္ေျဖသည္။ ေအာင္ေက်ာ္ စိတ္ထဲကႀကိတ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ဒါဆို အကိုႀကီး ဆိုင္းမန္ကိုညစာလိုက္ေကြၽးခ်င္တယ္ကြယ္ ဆိုင္မန္ညဆို ဆာတတ္တယ္မႈတ္လား …အဲေလ ညစာလိုက္စားမယ္မဟုတ္လား ဆိုင္မန္ ေအာင္ေက်ာ္မ်က္နာကို တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည္ကာ ေခါင္းေလးျပန္ငုံ႔သြားၿပီးမွ လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေရာက္က ဖိတ္ေခၚတာကို က်မဘယ္လိုျပန္ေျဖသင့္သလဲရွင္… ေအာင္ေက်ာ္ ထခုန္လုမတတ္ဝမ္းသာသြားေသာ္လဲ အမူအရာမပ်က္ေစရပဲ ခပ္ခပ္ေအးေအးနဲ႔ပင္ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္…လို႔ေျဖသင့္တာေပါ့ ေအာင္ေက်ာ့္စကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလးမ်က္နာေလးလက္ခနဲ ၿပဳံးေယာင္သမ္းသြားၿပီးမွ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္… ခစ္ခစ္ ဒီေလာက္ပဲေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးေနာက္ပိုင္းကိုၾကည့္ပီး ေအာင္ေက်ာ္ တံေတြးမ်ိဳခ်မိသည္ ။

ေတာက္ …ေကာင္းလိုက္တဲ့ဖင္ႀကီး ဒါကေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ နဲ႔ ဆိုင္းမန္ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္လေလာက္က စဆုံျဖစ္ခဲ့ပုံ မလည္ရႈပ္ဆိုတာ ေအာင္ေက်ာ့္ အတြက္ေျပာတဲ့စကားလားထင္ရေလာက္တယ္ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မိန္းမ ေဝေဝဇင္ တစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာကို ေအာင္ေက်ာ္ လီးသရမ္းတာ သူလီးသရမ္းတာကိုလဲသူ႔မိန္းမ သိမွာေသေအာင္ေၾကာက္တာသူ႔အျပင္မရွိဘူး ေနႏိုင္လားဆိုေတာ့လဲ ဟင့္အင္း ဆိုတဲ့အစားထဲက မိန္းမျဖစ္တဲ့ ေဝေဝစိုးကကိုယ္တိုင္ကလဲ ဒီဇိုင္နာ ¡ သင္တန္းလဲဖြင့္တယ္ သူကေတာ့ ကုမဏီ တစ္ခုမွာ မန္ေနဂ်ာ ဆိုင္းမန္က သူရွိတဲ့ ကုမဏီ ကိုေရာက္လာတာ ခုေခတ္မိန္းကေလးေတြက သုံးႏွစ္သုံးမိုးမေစာင့္ရပါဘူး …သိပ္ေခတ္မွီတယ္ေလ ပုံမွန္အလုပ္ခ်ိန္ပီးသြားလဲ မိန္းမကို အိုတီရွိတယ္ ခရီထြက္ရမယ္ အင္ထုပီး ဆိုင္းမန္နဲ႔ ဟိုတည္ သြားဘြတ္ေနၾက ေကာင္မေလး အေပးအေႂကြးေကာင္းပုံၾကည့္ပီး အိတ္ပီးရင့္ရွိတာသိရေတာ့ သူအလုပ္ခန႔္တာ မွန္သြားပီဆိုပီး ေအာင္ေက်ာ္ စိတ္ခ်မ္းသာရျပန္ေရာ ညညဆို မက္ေဆ့ေတြ႕ ပို သူ႔ထဲကိုယ့္ထဲရွိတဲ့ဖူးကာေတြလဲၾကည့္ ဆိုင္မန္ ဆီက ကိုႀကီး ခ်စ္ေလး လီးဆာေနၿပီ ဆိုပီးမက္ေဆ့ပို႔လိုက္တဲ့ညမ်ိဳးဆို ေနာက္တစ္ရက္အလုပ္မွာ ေအာင္ေက်ာ္ အိုတီဆင္းရေတာ့တာပဲ ။

ဒီလိုနဲ႔ခိုးစားေနတာ သူ႔မိန္းမအရိပ္အေျခလဲၾကည့္ၾကရေသးတာေပါ့ ။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ပီဆို ခ်က္ခ်င္းမဝင္ေသးဘူး အိမ္နဲ႔မ်က္နာခ်င္းဆိုင္က တစ္ရပ္ကြက္ထဲ ငယ္ေပါင္း တိုးႀကီး ရဲ႕ ကြမ္းယာဆိုင္ေရွ႕မွာ ခဏရပ္ပီး အိမ္ထဲလွမ္းခ်က္ရေသးတာ တစ္ခါတေလ ေဝေဝဇင္က ဘာစိတ္ကူးေပါက္မွန္းမသိ သူ႔ကိုထြက္ေစာင့္ေနတတ္လို႔ တိုးႀကီး… ငါ့မိန္းမ အိမ္ေရွ႕ထြက္တာျမင္ေသးလား ဒီေန႔ေတာ့မျမင္မိဘူး… မင္းေယာက္ဖ မိုးေဝေတာ့ ခုဏကေတြ႕လိုက္တယ္ လုပ္စမ္း …ငါ့အတြက္ ကြမ္းတစ္ယာေလာက္ ႏိုင္တီတူးေလးနဲနဲျဖန္းကြာ ႏိုင္တီတူးျဖန္းအုံးမွာလား …ခါတိုင္ ထုံးေဆးေလာက္ဝါးေနတဲ့ေကာင္က ဒီေန႔မွ မ်ား ေစာက္ပတ္လွ်က္လာလို႔ ေစာက္ရည္နံ႔ရမွာစိုးလို႔လား သားႀကီး အခုမွ ေအာင္ေက်ာ္ တိုးႀကီးကို သတိထားမိလိုက္တယ္ ယမကာနံေလးသင္းေနတဲ့ တိုးႀကီးကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ပီး ငါလိုးမသား …တိုးတိုးေျပာ ေအာင္ေက်ာ္ ကြမ္းေလးၿမဳံပီး အိမ္ထဲေရာက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ မိုးေဝတစ္ေယာက္ပဲေတြ႕ရတယ္ သူတို႔လင္မယားအခန္းထဲမွာေတာ့ ေဝေဝစိုးက သူ႔အလုပ္နဲ႔သူရႈပ္ေနၿပီး သူ႔ကိုျမင္ေတာ့မွ ကိုေအာင္ …အရက္ေသာက္လာတာလား ေသာက္ပါဘူး ေဝရဲ႕… ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကြမ္းစားလာလို႔ေလ …အနံမရေအာင္လို႔မဟုတ္လား ခံတြင္းခ်ဥ္လို႔ပါ ေဝရယ္ အရက္ေသာက္လာရင္ ကြမ္းစားလဲ နဲနဲေတာ့အနံထြက္တာပဲကို အေလွ်ာက္ေကာင္းေတာ့အေထာင္းသက္သာတယ္ဗ်ာ ။

သိပ္မေသာက္နဲ႔ေနာ္ ကိုေအာင္ …ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ဆို ေဝ သင္တန္ျပန္ဖြင့္ေတာ့မယ္ ေအာင္ေက်ာ္ ေဝေဝစိုးအနားဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေဝရယ္ …ေဝဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ ကိုေအာင္ ရွာေႂကြးတာပဲေအးေအးေဆးေဆးထိုင္စားစမ္းပါ ။ စိတ္ထဲကေတာ့သိပ္မပါခ်င္ ေဝေဝစိုး ရဲ႕ဒီဇိုင္နာသင္တန္းလာတတ္တဲ့ေကာင္မေလးေတြကအလန္းေလးေတြကိုး မိန္းမကိုသင္တန္းကိုသြားႀကိဳရင္ မ်က္စိအစာေႂကြးလို႔ရတယ္ေလ။ ေျပာမဲ့သာ ေျပာရတာ သင္တန္းသူေတြက သူ႔မိန္းမေဝေဝစိုးေလာက္ေတာင္ ပုံမလာခ်င္ တိုးႀကီးက သူ႔ကို မင္းမိန္းမေဝေဝစိုးေလာက္ေတာင္ မလန္းတာ ဘာလို႔ေျခရႈပ္ခ်င္တာလဲ ေမးရင္ အလွအပကိုခံစားတတ္လြန္းတာပါ တိုးႀကီး ရယ္ဆိုတာ ေအာင္ေက်ာ္ ျပန္ေျဖေနၾကစကား ။ စီးပြားေရးအဆင္ေျပေပမဲ့ ဝါသနာပါတဲ့အလုပ္ကိုေတာ့ ေဝေဝစိုးမစြန႔္လႊတ္ ႏိုင္ ေယာက္်ားက ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေျပာလဲမရ ကိုေအာင္ ကလဲ ေဝ့အေၾကာင္းလဲသိရဲ႕သားနဲ႔ …ဒါနဲ႔ ေျပာရအုံးမယ္ သင္တန္းဖြင့္ရင္… ေဝ့ ညီမ ဝမ္းကြဲတစ္ေရာက္အိမ္ေရာက္လာအုံးမယ္ထင္မယ္ ဘယ်ကညီမလဲ… ခပ္ေဝးေဝးကေဆြမ်ိဳးေတြကို ေအာင္ေက်ာ္မသိ သူသိတာ တစ္အိမ္ထဲေနတဲ့ ေဝေဝ့ ေမာင္ မိုးေဝနဲ႔ညီမအရင္း ဟန္နီဇင္သိတာ ။

ေတာင္ႀကီးကအေဖ့ဘက္ကေတာ္တဲ့ညီမ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာခဏေန႔ပီး အလုပ္ဝင္လုပ္ေနတယ္တဲ့ ေရာက္ေနတာေတာ့ၾကာပီေျပာေျပာတယ္… ေဝ့ညီမက ေရာက္လာရင္… အိမ္မွာေနမွာလား အဲ့ဒါေတာ့မေသခ်ာေသးဘူး …သူနဲ႔ေဝက ညီအမဆိုေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းတာ ဟန္နီ နဲ႔ေတာင္မတူဘူး တစ္ေန႔ကုန္အခန္းေအာင္ပီး မ်က္ရည္ နဲ႔မ်က္ခြက္ျဖစ္ေနတဲ့ ဟန္နီဇင္ကို ေအာင္ေက်ာ္အခုမွသတိရေတာ့တယ္ ခုေရာဟန္နီရွိလား ေဝ … ရွိမွာေပါ့ သူ႔အခန္းထဲမွာ… ငိုေနတုန္းလား ထူးဆန္သား …ဒီေန႔ေတာ့ ငိုတာမေတြ႕ဘူး ညံ့လိုက္တဲ့ မင္းညိဳ …ဒီေလာက္ေဟာ့ေနတဲ့ အိေခ်ာပိုရွိတ္နဲ႔ ဟန္နီ႔ကိုမွ သတိလက္လႊတ္ ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ အသံႀကီးနဲ႔ေျပာပီးမွ ေအာင္ေက်ာ္ ဘရိတ္အျမန္အုတ္လိုက္ရတယ္ ေဝေဝစိုးဆီကအသံစူးစူးေလးခ်က္ခ်င္းလိုထြက္လာသည္။ ဘာေျပာတယ္ …

ကိုေအာင္ ရွင္ ညီမေလးကိုလိုက္ၾကည့္ေနတာလား လိုက္ၾကည့္စရာမလိုပါဘူး ေဝရယ္ မၾကည့္လဲ သူ႔ဖင္ႀကီးက နည္းတာမွမဟုတ္တာ တီဗီ ထိုင္ၾကည့္ေနတုန္းမ်ား ေရွ႕ကျဖတ္ေလ်ာက္သြားရင္ ကိုယ့္ မ်က္ခြက္နဲ႔လႊတ္ပါ့မလားစိုးရိမ္ရတယ္ အဟုတ္ ရင္ထဲကစကားကို ရင္ထဲမွာထားပီး မ်က္နာပိုးသတ္လိုက္ပီးမွ မဟုတ္ပါဘူး ေဝရယ္… ေဝ့ညီမက ကိုယ့္ညီမလိုပါပဲ ေဝလို႔ပဲ အေခ်ာအလွေလးဟန္နီ႔ကို မင္းညိဳ ဘာလို႔မႀကိဳက္တာလဲ စဥ္းစားမိလို႔ပါ မႀကိဳက္ဖူးလို႔ေျပာလို႔ရမလား …ဆရာ တပည့္ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္သာ ကိုမင္းညိဳ ေရွ႕ဆက္မတိုးရဲတာ ေနရာခ်င္းသာလဲလိုက္ခ်င္တယ္

မင္းညိဳရယ္ ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ေတြးေနတုန္းရွိေသး တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ေအာင္ေက်ာ္သြားဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ အဲ… ဟန္နီ အသက္ရွည္အုံးမယ္ သူ႔အေၾကာင္းေျပာေနတုန္းရွိေသး ဟန္နီ ေရာက္လို႔ ကိုေအာင္… ျပန္ေရာက္ေနပီလား ခုေလးတင္ပဲဟ ဒီေန႔ေတာ့ ငါ့ညီမေလးက… ႐ႊင္လို႔ပါလား ဒါပဲေလ ဆိုတဲ့အထာနဲ႔ ဟန္နီ ရင္ေကာ့ေခါင္းေမာ့ [ဖင္ကေတာ့ေကာ့စရာမလိုပါဘူး ေကာ့ပီး သားႀကီးပဲကို] ကာအခန္းထဲဝင္သြားမွာ ေအာင္ေက်ာ္လဲေအးေဆးေျပာၾကပါေစဆိုပီး အခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားေတာ့တယ္

မမ …ညီမေလ က်ဴရွင္သြားေတာ့မယ္ ေဝေဝ ေျပာင္လဲသြားတဲ့ ညီမျဖစ္သူကိုစိုက္ၾကည့္ရင္း ဘယ္က်ဴရွင္လဲ… မမကလဲ… ဘယ္က်ဴရွင္ရမွာလဲ ဆရာ့က်ဴရွင္ေပါ့လို႔ ကိုမင္းညိဳျပန္ေရာက္ပီလား… အြန္းး… နင္ေျပာေတာ့ …ကိုမင္းညိဳဆီစာသြားမသင္ေတာ့ဘူးဆို ဟန္နီအရင္ကသူေျပာခဲ့တာမဟုတ္သလိုနဲ႔နခမ္းေလးစူကာ မမကလဲ… ညီမေလး အဲ့လိုေျပာမိလို႔လားလို႔ ဟင္ …နင္ပဲဒီခန္းထဲမွာေျပာခဲ့တာေလ ဒီေ့တာ့ မွ ဟီးး ဆိုၿပီး ေဝေဝစိုး ပါးကို႐ႊတ္ခနဲ နမ္းကာ ေအာက္ထပ္ေျပးဆင္းသြားေတာ့တယ္ အျပန္ေနာက္က်ခ်င္မယ္ မမေရ စိတ္မပူနဲ႔ ဆိုပီး ေအာ္ေျပာသြားေသးတာ ဗ႐ုတ္သုတ္ခေတြလုပ္လို႔ကေတာ့ အေမတို႔ျပန္လာရင္တိုင္ေျပာမွာ့ေနာ္ ဆိုပီး လွမ္းေျပာေနတဲ့သူအမရဲ႕အသံလဲမၾကားေတာ့။ တက္ႂကြတဲ့ေျခလွမ္းေတြကို တစ္ထပ္တိုက္ပုေလး ေရွ႕ေရာက္ တာနဲ႔တုန႔္ခနဲ႔ရပ္လိုက္ပီး ဟန္နီ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲတံခါးကိုေခါက္လိုက္တယ္။ မိဘေတြရဲ႕ေကာင္မႈ႕ ေၾကာင့္ ဟန္နီ ရဲ႕ဂေလလိုက္မႈ႕ေတြကိုသိလို႔ သူ႔မိဘေတြနဲ႔ဘယ္လိုပတ္သက္မွန္းမသိတဲ့ ဆရာမင္းညိဳကို ဟန္နီ႔မိဘေတြက ဂိုက္ျပေပးဖို႔ငွားေပးထားတာ ကစခဲ့တာေပါ့ ဆရာမင္းညိဳကို စေတြ႕ထဲက ဟန္နီရင္ခုန္ခဲ့တာ။

စာသင္ရတာလဲႏွစ္ေယာက္ထဲေလ ပီးေတာ့ ဆရာကလဲေခ်ာတာကို အသက္က ၃၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိပီ ဟန္နီကဆယ္တန္းဆိုေတာ့ ၁၆ ေပါ့ ဆရာမင္းညိဳကဟန္နီ႔ကို သီးသန႔္ျပေပးတာ စာျပတာေနာ္ တလႊဲမေတြးနဲ႔ ။ ဆရာစာသင္ေနတုန္း ဆရာ့ကိုခိုးခိုးၾကည့္ရတာလဲအေမာ မ်က္နာကို႔ၾကည့္တာသိရင္ ဆူခံရမွာစိုး တစ္ခါတေလ စာၾကည့္သလိုလိုနဲ႔ ေဘးခ်င္ယွဥ္ရက္ျပေပးေနတဲ့ ဆရာ့ေပါင္ၾကားကိုငုံၾကည့္တဲ့အခါမ်ိဳးလဲရွိခဲ့တာေပါ့ အဲ့လိုအခါမ်ိဳးဆို တမင္တကာကို ကိုယ့္ေပါင္နဲ႔မထိ ထိေအာင္ဆရာ့ေပါင္ကိုဆြဲပြတ္လိုက္ပီး ေနာက္တစ္မိနစ္ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ေနလို႔ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဆရာ့ေပါင္ၾကားက ဖုႂကြလာသလိုပဲ ဟန္နီ သိတာေပါ့ ဆရာလဲ ဟန္နီ႔ကိုနည္းနည္းေတာ့စိတ္ဝင္စားမယ္ဆိုတာ ဒီလိုနဲံ့ ရင္ခုန္သံခ်င္း ကာရန္ညႇိေနၾကရင္တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာ့စကားေၾကာင့္ ဟန္နီေသခ်င္စိတ္ကိုေပါက္သြားရတယ္ သူ႔မိန္းမဆီ ခဏျပန္အုံးမ ္တဲ့ေလ ပီးပါေရာ ဆရာ့မွာ မိန္းမရွိမွန္း ဟန္နီအဲ့ေတာ့မွသိရတာ စိတ္ေလပီး ေနာက္ရက္က်ဴရွင္ကိုမသြားေတာ့ဘူး ဆရာလဲ သူ႔မိန္းမဆီထြက္သြားေတာ့တာပဲ ဟန္နီမ်က္ရည္က်တယ္ဆိုတာ ဆရာနဲ႔ေတြ႕မွပါ အိမ္ကလူေတြေတာင္ရိပ္မိကုန္ၿပီ အရင္ရည္းစားေတြတုန္းက မ်က္ရည္က်ရလားေမးရင္ ႏိုးပါ ေစာက္ရည္ပဲက်ခ်င္က်မယ္ ဘယ္ေတာ့မွမ်က္ရည္မက်ဘူး ဟန္နီဝန္ခံပါတယ္ အပ်ိဳမဟုတ္ဖူးဆိုတာ ။

ဒါေပမဲ့ေလ သိလား ဟန္နီက ကံဆိုးလဲခဏ ပဲျပန္ပီးကံေကာင္းတတ္တယ္ ဒီမနက္ ဆရာ့အိမ္ရွိတဲ့ လမ္းဖက္ကို ဆရာနဲ႔အတူစားေနၾက ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္ကိုမုန႔္ထြက္စားရင္ ရွမ္းမႀကီးဆီက ၾကားလိုက္ရတဲ့သတင္းေၾကာင့္ေပါ့ ဆရာဒီေန႔ျပန္လာမယ္တဲ့ ဟန္နီ႔ကိုပိုပီးေပ်ာ္ေစတဲ့သတင္းကအဲ့ဒါမဟုတ္ေသးဘူး ဆရာ သူ႔မိန္းမနဲ႔ ကြာရွင္းလိုက္ပီဆိုတဲ့သတင္းပဲ ၾကားၾကားခ်င္းေပ်ာ္လိုက္တာမွ ဟင္းရည္နဲ႔ ေရေႏႊးၾကမ္းေတာင္မွားေသာက္မိတယ္ ဆရာေတာ့ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး ေဆာရီးပါ ဆရာရယ္ ရွမ္းမႀကီး ဒီသတင္းဘယ္ကၾကားလဲဆိုတာလဲစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး ဆိုင္ကအျမန္ျပန္ခဲ့ပီး ညေနေရာက္တဲ့အထိေစာင့္လိုက္ရတာ ဒီေန႔မွ အခ်ိန္ေတြကပိုၾကာတယ္လို႔ထင္ရေလာက္တယ္ ခုလဲဆရာထြက္မလာေသးဘူး ၾကာလိုက္တာ ကိုယ္ပဲစိတ္ေစာေနလို႔လားမသိ ခဏေလာက္ေစာင့္လိုက္ပီးမွ တံခါးပြင့္လာတယ္ ဟန္နီ သမီး… အံသြသွားတဲ့ဆရာ့အသံ ဟယ္ …ဆရာ တုံးလုံးႀကီးပါလား ပုဆိုးခါးေတာင္းႀကိဳက္ကာအေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ဆရာ ႂကြက္သားေတြအဖုလိုက္အထစ္လိုက္နဲ႔ အသဲယားစရာႀကီး ။

ဆရာအိမ္ေဆးသုတ္ေနတာ… သမီး ဟုတ္မယ္ လက္ထဲမွာလဲ ေဆးသုတ္တံႀကီးနဲ႔ ဆရာကဒီအိမ္ေလးကိုငွားေနေပမဲ့ ကိုယ္အိမ္လိုသေဘာထားပီး ျပဳျပဳျပင္ေနတတ္တယ္ ဟန္နီနဲ႔မ်ားကြာပါ့ ဆရာ ေရာက္ေနတာဘယ္လိုသိလဲ… စကားေျပာရင္အိမ္ထဲဝင္လာတာ ဧည့္ခန္းနံရံေဘးမွာလဲ အိမ္သုတ္ေဆးပုံးႀကီးနဲ႔ သုတ္လက္စႀကီးရွိတုန္း။ ေဒၚရွမ္းမႀကီး ေျပာတာေလ… ဆရာသေဘာေပါက္သြားပါတယ္ ဟန္နီ႔ကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပပီးမွ လက္ထဲမွာပိုက္ထားတဲ့စာအုပ္ေတြကိုျမင္ေတာ့ ခမ်ားကို ဒီေန႔ေတာ့ စာမျပေပးႏိုင္ေသးဘူးေနာ္ သိပါတယ္… ဆရာ ခရီးပန္းလာမွန္း သမီးကူသုတ္ေပးမွာေပါ့ သုတ္တတ္လို႔လား ဘာလို႔မသုတ္တတ္ရမွာလဲ… ၾကည့္ေန ဟန္နီ လက္ျမန္ေျချမန္နဲ႔ ဆရာမင္းညိဳလက္ထဲက ေဆးသုတ္တံႀကီးဆြဲယူပီး မသုတ္တတ္သုတ္တတ္နဲ႔ သြားသုတ္ေတာ့ ခုံေပၚထိုင္ပီး မင္းညိဳလဲ အသာထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္… မျမင္ခ်င္လဲျမင္ေနရတဲ့ ဟန္နီ ေနာက္ပိုင္းကိုတည့္တည္ႀကီးကိုျမင္ေနရေတာ့ မင္းညိဳ ေပါင္ၾကားက ငယ္ထိပ္က ေသြးတိုးခ်င္လာၿပီ ဒီေကာင္မေလးေၾကာင့္ သူ႔ေပါင္ၾကားကညီ ဒုကၡေရာက္ရတာ မ်ားပီမဟုတ္လား…အဲ့ဒီအခ်ိန္ နာမည္ေက်ာ္ မိန္းမဆိုးေလး ေလဒီဂါဂါရဲ႕ ဘတ္႐ိုမန႔္ သီးခ်င္းသံထြက္လာေတာ့ မင္းညိဳေၾကာင္သြားတယ္ သူ႔ဖုံးလဲမဟုတ္ပါဘူး အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ အသံက ဟန္နီေဇာ့္ဆီကလာတာ ဆရာ …ကူညီပါအုံး မင္းညိဳ ခုံပုေလးေပၚတက္ပီးလက္စြမ္းျပေနတဲ့ ဟန္နီေဇာ့္ အနားေလွ်ာက္သြားၿပီး ေပး …မသုတ္တတ္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား ဟုတ္ပါဘူး ဖုံးလာေနလို႔ … ဆရာသမီးဖုံးခဏကိုင္ေပး …သမီးလက္မွာ ေဆးေတြေပေနလို႔ …ေျပာပီးဟန္နီက သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာင္ျပသည္။

မင္းညိဳ ဟန္နီ႔ ကိုယ္ေပၚတစ္ခ်က္ ေဝွ႔ၾကည့္လိုက္တယ္ အက်ႌကလဲ အိပ္ကပ္မပါ ဆြဲသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ တီရွပ္အျဖဴ အေလး ေအာက္ကလဲထဘီနဲ႔ဆိုေတာ့ေၾကာင္သြားတယ္ ဖုံးသံကေတာ့ ခါးေအာက္ပိုင္းကထြက္ေနတုန္းမို႔ ဟန္နီ …သမီး ဖုံးကဘယ္မွာလဲ ထဘီထဲကို ႏႈိက္လိုက္ဆရာ … မင္းညိဳမ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္ ခုဏထဲကထခ်င္ေနတဲ့ ဒုတ္က ဟန္နီ႔ စကားေၾကာင့္ ေခါင္ရမ္းခ်င္လာၿပီ ဟင္ …ထဘီထဲႏႈိက္ရမယ္ ဟန္နီ ကေတာ့မ်က္နာတည္ေလးနဲ႔ပဲ ေခါင္ေလးညိမ့္ျပကာ… ဟုတ္တယ္ ဆရာ ေအာက္မွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအတိုတစ္ထည္ပါေသးတယ္ …ခြၽတ္ဖို႔ေမ့သြားတယ္ ဟီးး …အဲ့ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲမွာ မင္းညိဳ လက္တုန္ခ်င္လာၿပီ ဆရာ… ႏႈိက္ေလ ဒါနဲ႔ဖုံးက်ေတာ့မယ္ ေအာ္ …အင္း အင္း မသိမသာတုန္ေနတဲ့လက္ကို ထဘီထဲအသာထိုးထည့္ပီး ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ကိုစမ္းၾကည့္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုက မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ကပ္လွ်က္တစ္ထြာသာသာေလာက္သာကြာေတာ့တယ္ ဆရာ …အဆင္ေျပလား စမ္းေနတုန္းပဲ သမီးရဲ႕… ဆရာႏႈိက္လို႔ေကာင္း ေအာင္ …သမီးထဘီခြၽတ္ေပးရမလား မင္းညိဳ ဟန္နီမျမင္ေအာင္ မ်က္နာတစ္ဖက္လႊဲပီး တံေတြးခိုးၿမိဳခ်မိသည္။ ခက္ပီ။

ဟန္နီ႔ ေအာက္ပိုင္းကိုအၾကည့္ျပန္ေရာက္သြားခ်ိန္ မွာ ထဘီမရွိေတာ့ ျမန္တာ ဘယ္ခ်ိန္ခြၽတ္ခ်လိုက္မွန္းေတာင္မသိလိုက္ ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ေတြက စိန္ေခၚေနသေယာင္။ ရပီလားဆရာ… စမ္းေတာ့စမ္းမိပီ သမီးရဲ႕ ဖုံးကို …နည္းနည္းၾကပ္ေနတယ္ ႏႈိက္ရတာ အိပ္ကပ္က အရမ္းၾကပ္ေနလား ဆရာ …ေဘာင္းဘီက အသစ္မို႔ပါဆရာရဲ႕ ခစ္ခစ္ …ဆရာေရခ်ိဳးထားလား ဟုတ္တယ္ ေလ …ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဖုံးဆြဲထုတ္ရင္ မင္းညိဳ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ေမႊးလို႔ … ႐ႊတ္ ထင္မွတ္မထားတဲ့လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ မင္းညိဳ ဟန္နီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ဟန္နီနဲ႔အၾကည့္ခ်င္ဆုံရာက တျဖည္းျဖည္းဟန္နီ မ်က္နာေလးညိဳးသြားကာ… သမီး …ကိုအထင္ေသးသြားပီမဟုတ္လား ဆရာ မ်က္ရည္စေတြဝဲလာပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဟန္နီ က မ်က္နာေလးတစ္ဖက္လွည့္သြားသည္။ဒီလိုျမင္ရျပန္ေတာ့လဲ မင္းညိဳစိတ္မေကာင္း ခုဏကေအာ္ေနတဲ့ေလဒီဂါဂါကလဲခုမွလဲသူမဟုတ္သလိုတိတ္သြားၿပီ မဟုတ္ပါဘူး …သမီးရယ္ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ဆရာေၾကာင္သြား မင္းညိဳစကားေတာင္ဆုံးေအာင္မေျပာရေသး ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ ဟန္နီ က သူ႔ဖက္ဖ်က္ခနဲျပန္လွည့္လာပီးမွ သိပါတယ္… ဆရာ သမီးကိုႀကိဳက္ေနတာမဟုတ္လား ခုဏက ျဖစ္သြားတဲ့မ်က္နာနဲ႔မ်ားတျခားစီ ။

တက္လဲတက္ႏိုင္ကေလးမလို႔ ေတြးလိုက္ပီး ေ မးလာတဲ့ေမးခြန္း မင္းညိဳ ႐ုတ္တရက္ျပန္န္မေျဖႏိုင္။ဒီလိုေမးလိမ့္မယ္လဲထင္မ ထားလို႔။ ေျဖေလ… ဆရာ ေျဖ ေျဖကြာ ဟန္နီကလဲကြာ… ဆရာ့ကိုဆို သိပ္အႏိုင္က်င့္တာပဲ ဟန္နီက ကေလးစတိုင္ခ်စ္စဖြယ္အမူအရာေလး မင္းညိဳကိုၾကည့္ပီး မလိမ္ပါနဲ႔ေနာ္ …သမီးသိပါတယ္ ဆရာ ခုဏကသမီးဖင္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ သိသားပဲ ဒီေတ့ာ့မွမင္းညိဳရွက္ရမ္း ရမ္းရေတာ့တယ္ အာ… ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ မဟုတ္ကဟုတ္က ကိုယ့္ဆရာကိုေနာက္စရာလား… ဒုတ္ႀကီးႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေတာ့မယ္ ဟန္နီကလဲမခံ ျပန္ပက္သည္။ အံမယ္ လူကိုၿခိမ္းလား ေျခာက္လားနဲ႔ လာေလ လာလိုက္စမ္းဘာ ရင္ေလးေကာ့ကာ ခပ္စြစြာေလ ျပန္ရန္ေတြ႕သည္။ ဒီအထိေတာ့ မင္းညိဳ မေစာင့္စည္းႏိုင္ေတာ့ ေျမာင္းေပးထားတာေတာင္ ေရကမလာရင္ အားနားစရာျဖစ္ေတာ့မယ္မဟုတ္လား စိန္ေခၚသလို ေျပာလာတဲ့ ဟန္နီ႔ အနားခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားၿပီး မို႔ေမာက္ လုံးတက္ေနတဲ့ ႏို႔အုံႏွစ္လုံးေပၚလက္နဲ႔စုံကိုင္ညစ္ေခ်လိူက္သည္။ ဒါမ်ိဳးဆို ဟန္နီ တို႔လဲ အညံ့မခံ သူလက္သီးဆို ကိုယ္လက္ဝါးပဲ မင္းညိဳ ပုဆိုးေပၚကေန လီးကိုဖမ္းကိုင္သည္။ အား …ကြၽတ္ ကြၽတ္ သမီး ဥကိုသိပ္မညစ္နဲ႔ …အေခ်ာင္းကိုကိုင္ လက္ျမန္ေျချမန္ရွိတဲ့ဟန္နီက မင္းညိဳပုဆိုးက္ုအရင္ခြၽတ္ခ်ပစ္သည္ ။ အလိုက္တသိနဲ႔ မင္းညိဳက ဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်ေပးလိုက္ခ်ိန္ ဟန္နီကေအာက္ကေနေလးဖက္ေထာက္လွ်က္ နဲ႔ လီးကုန္းစုပ္ေနၿပီ အိုးေကာင္တဲ့ ဖင္ႀကီးမို႔ ကုန္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားအယ္ထြက္ေနတာကိုၾကည့္ပီး ဖန္း ခနဲ႔ တစ္ခ်က္႐ိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့ လီးစုပ္ေနရာက မင္းညိဳကိုေမာ့ၾကည့္ပီး အာ့ …ဆရာ သမီးဖင္ ဘာလို႔႐ိုက္တာလဲ နာတယ္ နာတယ္ နာတယ္သာေျပာတယ္ ဒီဖင္က ဘာလို႔ေကာ့ေကာ့တက္လာတာလဲ ျဖန္း… ေနာက္တစ္ခ်က္ထပ္ေႂကြးသည္။

အို …အဲ့ဒါေတာ့ ဘယ္သိမလဲလို႔ သူ႔ဟာသူ ေကာ့သြားတာပဲကို ခံခ်င္ေနၿပီမဟုတ္လား… အံႀကိတ္သံႀကီးနဲ႔ဆရာကေျပာလာတယ္ အာေနပါၿပီ …ဆရာရယ္ ဟန္နီမညာပါဘူးအမွန္တိုင္းပဲေျဖလိုက္တယ္ ပီးေတာ့ ဟန္နီျမင္လိုက္တယ္ေလ ဆရာ့မ်က္နာႀကီးနီရဲေနပီဆိုတာ ဖင္မ႐ိုက္နဲ႔ေျပာတာလဲမရဘူး ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိလို႔တားတာ ဖင္႐ိုက္ခံရေလ ေစာက္ပတ္ကယြေလ ဆိုတာ ဆရာဘယ္သိပါ့မလဲ ဆရာလဲအရွိန္တက္လာတယ္ ထင္တယ္ ဟန္နီ႔ေခါင္းကို သူ႔လက္နဲ႔အတင္းဖိခ်ရင္း စုပ္စမ္း… စုပ္ စုပ္ …အဆုံးထိစုပ္ပစ္ ဟန္နီစုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူပဲ ဟာ အရင္ဘဲတုန္းကေတာင္ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ပဲစုပ္ေပးခဲ့တာ အခုအဆုံးထိပါးစပ္ထဲထည့္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲတယ္ လီးစုပ္ေပးေနရင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေဘာင္းဘီပါတစ္ခါထဲခြၽတ္ေပးထားလိူက္တယ္ ခုဏကအတင္းဖိထားတဲ့ ဆရာ့လက္ေတြဖိအားေလ်ာ့သြားတာကို ဟန္နီသတိထားမိလိုက္တယ္ မၾကာပါဘူး ဆရာလဲကုန္းထသြားၿပီ ဟန္နီ႔ဖင္ေနာက္ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ ခုေတာ့လဲဆရာက ခုဏကဆရာမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတိူင္းပဲ ေယာက္်ားနဲ႔ေဝးေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဟန္နီ႔ေစာက္ပတ္ကိုလက္ဝါးႀကီးနဲ႔ပြတ္ဆြဲလိုက္တာမ်ား တစ္ကိုယ္လုံးပူထူသြားတာပဲ… ထည့္လိုက္စမ္းဆရာရယ္ ဆရာ့လီး ႀကီး ေတြးလို႔မွမဆုံးေသး ေစာက္ပတ္ဆီက ပူခနဲ႔ခံစားလိုက္ရပီး ဟန္နီတစ္ခ်က္တြန႔္သြားရတယ္ အားလားလား… ေစာက္က်ိဳးနည္းပါပီ ဆရာရဲ႕ တစ္ႏွစ္ေလာက္ အလိုးမခံရၾကာေနပီျဖစ္တဲ့ ေစာက္ပတ္က ပါကင္လိုပဲစစခ်င္ေတာ့နာတယ္ရွင့္ သမီး …သိပ္နာသြားလား ဆရာကေမးရွာပါတယ္ ဆရာ့ကိုျပန္စခ်င္တာနဲ႔ ဆရာေနာ္… သူမ်ားကို သမီး သမီးနဲ႔ ဘြတ္ဖို႔ေလာက္ေခ်ာင္းေနတာမဟုတ္လား ဟန္နီကလဲကြာ …ဆရာကိုအဲ့လိုလူစားလို႔ထင္ေနတာလား ခုေတာင္မထင္မွတ္ပဲျဖစ္သြားတာ ဒါေပမဲ့ …အခုလိုးေနရပီမဟုတ္လား ဒါကေတာ့ကြယ္…

အိုး ဆရာဆက္မေျပာႏိုင္ျဖစ္သြားတယ္ ဟန္နီ႔ ခါးကိုင္ကာ အခ်က္မွန္မွန္လိုးေနရာတာကို ဖင္ကိုအေနာက္ကိုပစ္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဆရာအႀကိဳက္ေတြ႕သြားပုံရတယ္ အဝင္နက္ေတာ့ ကိုယ္လဲ အီဆိမ့္သြားတာပဲ သူေဆာင့္ ကိုယ္ ေဆာင့္ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အရသာေတြ႕ေနတုန္း ဟန္နီဆရာ့ကိုေမးၾကည့္လိုက္တယ္ ဆရာ …သမီးကေကာင္းလား ဆရာကဟန္နီ႔ကိုမၾကည့္ပါဘူး သူ႔လီးကိုအရသာအျပည့္ေပးေနတဲ့ ဟန္နီ႔ေစာက္ပတ္ကိုပဲ ျပဴးၿပဲၾကည့္ပီး ႀကိတ္လိုးလိုက္ ကပ္ေဆာင့္လိုက္လုပ္ေနရင္း ဘာေ့ျပာေကာင္းမလဲသမီးရယ္ …ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပစၥည္း ဆရာ့မိန္းမနဲ႔ …ဘယ္သူပိုေကာင္းလဲ အိုကြာ …ဟန္နီကလဲ ႏွစ္ေယာက္သားၾကည္ႏႈးရမဲ့ ခ်ိန္ မွာ ဒါႀကီးအေၾကင္း ထည့္ထည့္မေျပာစမ္းပါနဲ႔ ဒီခ်ိန္ဆို ဆရာ့မိန္းမ အဲေဆာ္တီး …ဆရာ့မိန္းမေဟာင္း ဘာလုပ္ေနလဲမသိဘူးေနာ္ ဘယ္သိမလဲလို႔ …သူ႔ေနာက္ေယာက္်ားကိုကုန္းေနေလာက္ေရာေပါ့ ဟယ္ … အာ့ အံၾသသြားျခင္းနဲ႔အတူ ဖင္ထဲကိုေလွ်ာခနဲတစ္ခုခုတိုးဝင္သြားတယ္ တစ္မ်ိဳးေလပဲ ဆရာသမီးဖင္ႏႈိက္ေနတာလား… ျပန္ေျဖေဖာ္မရေလာက္ေအာင္ကိုဆရာ့ လက္မက ဟန္နီ႔ဖင္ထဲမွာအလုပ္ရႈပ္ေနပါၿပီ တံေတြးေထြးခ်လိုက္ လက္မနဲ႔တဇြပ္ဇြပ္ထိုးခ်လိုက္နဲ႔လုပ္ေနတယ္ အဲ့လိုလုပ္ေနလို႔ ေစာက္ပတ္ကို လိုးတာရပ္ေနတယ္မထင္နဲ႔ တၿပိဳင္ထဲ ေဆာ္ေနေတာ ၾကမ္းလိုက္တဲ့ဆရာ ဖင္ထဲကလက္မကို အကုန္ဆြဲထုတ္လိုက္စိုက္ခ်လိုက္နဲ႔ တဇိဇိအသံေတြေတြေတာင္ထြက္ေနတယ္

အိုး …သမီးဆရာထြက္ေတာ့မယ္ကြယ္ ဆရာ့ရဲ႕ၿငီးျငဴသံႀကီး ေနအုံးဆရာ …ခဏေလး ခုံေပၚထိုင္လိုက္ ႏွစ္ေယာက္သားခပ္ျမန္ျမန္ပဲအေနအထားေျပာင္းလိုက္ၾကတယ္ ဆရာကထိုင္ခုံေပၚမွာ အလိုက္သိစြာနဲ႔ သူလီးႀကီးကိုထိန္းကိုင္ပီး ေထာင္ထားေပးတဲ့ အေပၚ ေစာက္ပတ္ဝနဲ႔ လီးကိုေတ့ခ်ိန္ပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ဆရာ့ဆီက အားး …ဆိုတဲ့အသံထြက္လာတယ္ ဆရာဘာျဖစ္တာလဲ … ေဘာနည္းနည္းေအာင့္သြားလို႔ သမီးေဆာင့္ခ်လိုက္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ဖင္နဲ႔႐ိုက္မိသြားတာ ရတယ္ သမီး ကိစၥမရွိဘူး …ဆရာ့ကိုမညႇာနဲ႔ အဲ့ဒါလဲ ဖီးတစ္မ်ိဳးပဲ ညႇာလို႔လဲမရေတာ့ပါဘူး ေစာက္ပတ္ထဲလဲယြပိုးထိုးေနပီေလ အရည္ေတြအိုင္ေနပီ ကိုယ္လဲထြက္ေတာ့မယ္ ဆရာ့ပါးစပ္ထဲမွာလဲ ဟန္နီ႔ ရဲ႕ႏို႔အုံတစ္ျခမ္းလုံးက ေတာ္သလင္းေခြးခဲခံရသလို အားနဲ႔ကိုစုပ္ယူထိုးသိပ္ေနတာ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို ေစာက္ရည္ေတြအဝေရာက္ေနပီဆိုတာသိလို႔ အရွိန္တင္ပီးေဆာင့္ေနတုန္း ဟန္နီလဲအထြက္ ဆရာ့ဆီကလဲ အားးခနဲအသံႀကီးထြက္လာလို႔ ခြထားရာကအျမန္ျပန္ဆင္ပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ျပည့္သြားတာပဲ လရည္ေတြပါးစပ္ထဲမွာ ဆရာ့ကိုပါးစပ္ဟျပပီး လရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ျပလိုက္ျပလိုက္်တာ့ဆရာက ဘာလို႔ ဒီလို လုပ္ရတာလဲဟန္နီရယ္…

ဟန္နီ ဗိုက္ႀကီးလို႔မျဖစ္ေသးဘူးေလ ဆရာရဲ႕ဆိုေတာ့ ဆရာ က ဟန္နီ႔ေခါင္းေလး ကိုင္ၿပီး လိမၼာလိုက္တဲ့ဟန္နီေလးတဲ့ ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ဟန္နီျပန္ခါနီးေတာ့ ဆရာကလမ္းထိပ္ထိလိုက္ပို႔ေပးေတာ့ဟန္နီေပ်ာ္ရတာေပါ့ လမ္းခြဲခါနီး မနက္ျဖန္ က်ဴရွင္ျပအုံးမွာလားဆရာလို႔ေမးေတာ့ ေန႔တိုင္းျပမယ္တဲ့ေလ လူေတြမျမင္ခင္ ဆရာ့ကိုအာဘြားေပးပီး ဒီေန႔အတြက္ ဟန္နီတို႔လမ္းခြဲခဲ့လိုက္တယ္ ဆီးယူ …ဆရာ အေပ်ာ္ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ အိမ္ေရွ႕ဘယ္လိုေရာက္ခဲ့မွန္းေတာင္မသိလိုက္ ဟန္နီလို႔ေခၚလိုက္တဲ့မိုးေဝအသံၾကားမွ ကိုယ့္အိမ္ေရာက္ေနၿပီမွန္းဟန္နီသတိရေတာ့တယ္ ဘာေတြၿဖီးလာတာလဲ …နင္က ဟန္နီမ်က္နာပိုးသတ္လိုက္ပီးမွ မၿဖီးပါဘူး ကိုကိုကလဲ ကိုကိုကဘယ္ သြားမလို႔လဲ ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ နယ္ပိုင္း လိုက္သြားမလို႔ … ေက်ာင္းလဲမပိတ္ပဲနဲ႔ …ဘယ္သြားမွာလဲ မမေရာသိလား မရွည္စမ္းနဲ႔ ဟန္နီ …မမ ကိုလဲေျပာပီးသား နင္သာဗ႐ုတ္သုတ္ခမလုပ္နဲ႔ ငါကတကၠသိုလ္ေက်င္းသား နင္တို႔ေက်ာင္းနဲ႔မတူဘူး ဒါပဲဟာ အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ သူ႔အကိုအထုတ္ဆြဲပီး ထြက္သြားေတာ့မွ ဟန္နီအိမ္ထဲ ဝင္သြားလိုက္တယ္ တရားစခန္းဝင္ေနၾကတဲ့ မိဘေတြကိုလည္းၾကာၾကာဝင္ပါေစဆုေတာင္းရတယ္ေလ ဒါမွ ဆရာမင္းညိဳနဲ႔ လႊတ္လႊတ္လပ္လပ္ ႏွစ္ပါးသြားကလို႔ရမွာမဟုတ္လား ။ စာသင္ၿပီးျပန္လာတာမွဟုတ္ရဲ႕လား …ဟန္နီ ဆီးႀကိဳေမးလိုက္တဲ့ အမ ေၾကာင့္ ဟန္နီ နည္းနည္းေတာင္လန႔္သြားတယ္ မမ သိေနတာလားလို႔လဲ စိုးရိမ္သြားမိတယ္ စိတ္ထဲကေတာ့ အေဆာ္ခံပီးျပန္လာ တာ မမေရ လို႔ေျဖလိုက္မိတယ္ ၾကာၾကာစကားေျပာေနရင္ ကိုယ္အူျမဴးေနတာေတြ ရိပ္မိသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ ေဖာ္လိုလိုက္ အလိုက္သင့္ေလျပန္ေျဖပီး အေပၚထပ္ေျပးတက္သြားေတာ့တယ္ ။

ညီမျဖစ္သူ ျပန္ပီး လန္းလာတာျမင္ရမွ ေဝေဝစိုး လဲစိတ္ေအးရေတာ့ တယ္ စိတ္မထင္ရင္မထင္သလိုလုပ္တတ္တဲ့ သူ႔ညီမအေၾကာင္းကိုသိထားလို႔ ။ ေဝ … မိုးေဝကဘယ္သြားတာလဲ အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ လမ္းမွာ သူ႔ေယာက္ဖကို အထုပ္တစ္ထုတ္နဲ႔ေတြ႕လိုက္လို႔ ေမးမိတယ္ ေမးတာ အေကာင္းေမးတာခ်စ္လြန္းလို႔ ေမးတာလို႔ေတာ့မထင္နဲ႔ အိမ္ကလူေတြထဲမွာ မိုးေဝက ပါးရည္ နပ္ေရအရွိဆုံး သူ႔ အရႈပ္ထုပ္ေတြ မိုးေဝရိပ္မိမွာကို အၿမဲစိုးရိမ္ေနရတာ ေနာက္ၿပီး ဒီေန႔ ဆိုင္းမာန္ကလဲ အလုပ္ကိုမလာေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အစာေတာင္းတတ္တဲ့ ေပါင္ၾကားကညီေတာ္ ကို အိမ္က မိန္းမနဲ႔ေခ်ာ့သိပ္ရမယ္ေတးပီးျပန္လာခဲ့တာ အိမ္ကလူတစ္ေရာက္ေလ်ာ့သြားေလ မိန္းမကို ေကာင္းေကာင္းလိုးလို႔ရေလ ပဲေလ မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္အိပ္ခန္းနဲ႔ကိုယ္ေပမဲ့ အျပင္ကၾကားမွာစိုးရိမ္ရလို႔ သူ႔ …သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ နယ္ပိုင္းခရီးထြက္အုံး မယ္ေျပာသြားတာပဲ ေအာင္ေက်ာ္ ေက်နပ္သြားတယ္ ဒီေလာက္ဆို လုံေလာက္ပီ ေလ သူ႔တိူ႔အခန္းဆီ ေလွ်ာက္သြားတဲ့ မိန္းမ ေနာက္ကကပ္လိုက္သြားရင္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မေျပာမဆိုနဲ႔ ေဝေဝဇင့္ကို ဆြဲဖက္ပီး ကုတင္ေပၚ ႏွစ္ေယာက္သားလုံးေထြးပစ္လွဲခ်လိုက္တယ္ ဟာ …ကိုေအာင္ လႊတ္ကြာ လႊတ္ဖူး ေဝရာ… ေဝ့ ကိုမခ်ရတာ ၾကာပီ စိတ္ထဲကေတာ့ ဆိုင္းမန္ေလးကို အလွည့္ေပးေနရလို႔ပါ ေဝရယ္ေပါ့။

ဟိုမွာ ျပတင္းေပါက္ခန္းစည္းပြင့္ေနတယ္ ညီမေလးျမင္သြားလိမ့္မယ္ ေနာက္ရက္မွ ေနာက္ရက္မွေနာ္ … ေဝဒီေန႔ပင္ပန္းေနတယ္ သဘက္ခါဆို သင္တန္ျပန္ဖြင့္ရမဲ့ကိစၥေတြနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ ေျပာပီး သူ႔ကိုတြန္းဖယ္ေနေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ မအီမလည္ႀကီးျဖစ္သြားတယ္ ေဝေဝစိုး အလုပ္မ်ားေနတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္ကိစၥအတြက္ျပင္ဆင္ေနရတဲ့အခါမ်ိဳးဆို သူ႔ကိုဘယ္ေတာ့မွ ေပးေကြၽး႐ိုးထုံးစံမရွိတာသိထားလို႔ တခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြက အလုပ္အရမ္းလုပ္တဲ့ မိန္းမမ်ိဳးကို လိုခ်င္ေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ ကေတာ့အဲ့လို မဟုတ္ သူပဲလုပ္မယ္ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အခ်ိန္တန္လို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာရင္ ကုတင္ေပၚမွာ ဖင္ကုန္းေစာင့္ေနမယ့္ မိန္းမမ်ိဳးကို ပိုလိုခ်င္တာ သူတို႔လင္မယားညားကာစကဆို ေဝေဝစိုး ခမ်ာ ထမိန္ေတာင္သိပ္ကပ္ရတယ္မရွိ ကိုေအာင္ ေဝက အပ်ိဳေနာ္ ခံ ပီးသားမိန္မလို႔ထင္ေနတာလား လို႔ေျပာယူရတဲ့အထိကို ေအာင္ေက်ာ္ တို႔ၾကမ္းခဲ့တာ ေနာက္ပိုင္း က်မွာသာ ႀကိဳက္ဆြဲ ႀကဳံဆြဲေလးေတြ နဲ႔ေတြ႕လာမွ ေဝေဝစိုး သက္သာရာရခဲ့တာ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ဆိုတာ ႐ုပ္ခံ ဥပဓိနဲ႔မလိုက္ ထင္ခ်င္စရာမရွိေအာင္ကို လီးသရမ္းတဲ့ေကာင္စားမ်ိဳး ႏႈတ္ခမ္းနီသာဆိုးေပးထားလို႔ကေတာ့ လမ္းေဘးကေခြးမေတာင္ ႀကိတ္ပစ္မွားမဲ့ေကာင္ ဒါေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္က အလိုမတူပဲေတာ့ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္။

ေအာင္ေက်ာ္ ဒီညအတြက္ေတာ့ ႀကိတ္မွတ္မ်ိဳသိပ္ပီး အိပ္ရေတာ့မယ္ ဆိုတာ သူ႔ကိုယ္သူ ေသခ်ာသြားေၾကာင့္မို႔ဆိုင္းမာန္႐ုံးလာပါေစ နက္ျဖန္က်မွဆိုင္းမာန္ ေလးပဲအဝႀကိတ္ေတာ့မယ္ မဝံမရဲ ေတြးထားလိုက္တယ္ ႐ုံးဆင္းကာနီး ေကာင္မေလးေတြဆီကေန ဆိုင္းမာန္က အလုပ္ထြက္သြားတာလိုလို ေျပာသံၾကားေပမဲ့ ေသေတာ့မေသခ်ာေသး အလုပ္ထြက္ရင္ သူ႔ကိုအရင္အသိေပးမွာပဲ သူဖုံးဆက္ေတာ့လဲ စက္ပိတ္ထားတာနဲ႔တိုးေနတာနဲ႔ ဒီေန႔အတြက္ ေအာင္ေက်ာ္ အိုတီမဆင္းခဲ့ရ ။ ဆႏၵကိုမ်ိဳသိပ္ပီး ေခါင္းမူးၿခဳံကာႀကိဳးစာအိပ္ၾကည့္တယ္ တင္းေနတာကို ဂြင္းထုေလ်ာ့လို႔ရေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ဘယ္ေတာ့မွအဲ့လိုမလုပ္ သူအိပ္ေပ်ာ္ခါနီးအထိ ေဝေဝစိုးကေတာ့ သူ႔သင္တန္းကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္း ။ တကယ္တမ္း ေနာက္တစ္ရက္ ေရာက္ေတာ့မွ ေအာင္ေက်ာ္ သတိရေတာ့တယ္ ဒီေန႔က ႐ုံးပိတ္ရက္ဆိုတာကို သူအိမ္ကထၤြက္မလာေသခင္ ေဝေဝစိုးကသူလဲဒီေန႔သြားစရာရွိတယ္ေျပာပီ အရင္ထြက္ သြားတယ္ ႐ုံးပိတ္ေတာ့လဲေကာင္းတာပဲ ဆိုင္းမာန္ကို သူ႔အေဆာင္ကေနသြားေခၚပီး တစ္ေနကုန္ ဟိုတယ္ မွာႏွပ္မယ္အႀကံနဲ႔ လမ္းမွာဗိုက္ျဖည့္ပီး ဆိုင္းမာန္တို႔အေဆာင္ ေရာက္သြားျပန္ေရာ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆိုင္းမာန္ အေစာႀကီး အျပင္ထြက္သြားပီလို႔ေကာင္မေလးတစ္ေရာက္ကေျပာတာနဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ ဖုံးေခၚၾကည့္လိုက္တယ္ ဖုံးဝင္သြားပီး တစ္ဖက္က ဟလို ဆိုပီး ထူးထူးခ်င္းပဲ ဟာ… အခ်စ္… ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ဒီမွာ ကိုႀကီး ခ်စ္ေလး အေဆာင္ေရာက္ေနတာ မေန႔ကလဲ ႐ုံးမလာဘူး… ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုႀကီး လမ္း ၃၀ က ေၾကအိုးဆိုင္ ကိုလာခဲ့ေလ… ခ်စ္ေလး ေစာင့္ေနမယ္ လူတစ္ေရာက္နဲ႔လဲမိတ္ဆက္ေပးမယ္…

ဒါပဲေနာ္ ကိုႀကီး ဖုံးခ်ခ်ၿပီးခ်င္း ေအာင္ေက်ာ္ ဆိုင္းမာန္ဆီ ဒုံးစိုင္ေတာ့သည္။ သူဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဆိုင္းမာန္က သူ႔ကိုလက္လွမ္းျပတယ္ ကိုႀကီး… ဒီမွာ ေအာင္ေက်ာ္ ဆိုင္းမာန္ေဘးေစြ႕ခနဲ႔ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ပခုံးကိုဖက္ကာ ႁပြတ္ခနဲ႔ နမ္းလိုက္ေတာ့ ဟာ …ကိုႀကီးေနာ္ ေဘးဝိုင္းေတြအားနာအုံး ရွက္စရာႀကီး အိုကြာ …ခ်စ္ကလဲ ဘယ္ေကာင့္ ေစာက္ဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ သြားပါ …အပိုေတြ အဟုတ္ေျပာတာလို႔ …ေျပာ မေန႔က ဘာလို႔မလာတာလဲ အဲ့ဒါေျပာခ်င္လို႔ပဲေခၚလိုက္တာ… ခ်စ္ေလး အလုပ္ထြက္ေတာ့မယ္ သင္တန္းတက္မလိူ႔ ဟင္ …အလုပ္ထြက္မယ္ ေအာင္ေက်ာ္ ပ်ာယာခတ္သြားသည္။ ္လန႔္တာ ကိုႀကီးရယ္ …ေျဖးေျဖေျပာပါ ခ်စ္ေလးရွင္းျပပါ့မယ္ လူတစ္ေရာက္နဲ႔လဲ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ ဘယ္သူလဲ ဆိုင္မာန္က ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ လာပီ …လာပီ အိမ္သာ ဝင္ေနလို႔ ေအာင္ေက်ာ္ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ပဲ ဆိုင္းမာန္စားထားတဲ့ ေၾကးအိုးပုကန္ထဲ အသားတုံးတစ္တုံးေကာက္ဝၚးၿပီး သူ႔ခ်စ္ေလးမိတ္ဆက္ေပးမယ့္ သူကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္ မိန္းမတစ္ေရာက္ သူတို႔ေရွ႕ကခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့မွ ေအာင္ေက်ာ္ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့မွ အသက္ရႈရပ္သြားသည္။

သူမိန္းမ ေဝေဝဇင္ကလဲ သူ႔ကို မီးေတာက္မတတ္မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္ေနတာနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆုံေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ ပါးစပ္ထဲကအသားလုံးေတာင္မဝါးႏိုင္ေတာ့ အလုံးလိုက္ၿမိဳခ်လိုက္ရသည္။ မသိေသးတဲ့ ဆိုင္းမာန္ကေတာ့ မမ …ဒါ ဆိုင္းမာန္ေျပာတဲ့ …ဟီးး ဆိုင္းမာန္ ခ်စ္ခ်စ္ေလ ဆိုင္းမာန္က ေအာင္ေက်ာ့္ကိုလည္း မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္ ကိုႀကီး ဒါက ဆိုင္းမာန္ အမတစ္ဝမ္းကြဲေလ… သူ႔ဆီမွာ ဒီဇိုင္နာသင္တန္းတက္မလိူ႔ ကိုႀကီးတို႔အလုပ္က ထြက္ရတာ ေအာ္ …အင္း ေခြးအႀကီလွည္းနင္းခံထားရတဲ့ အသံနဲ႔ေအာင္ေက်ာ့္အသံႀကီကမသက္မသာထြက္လာသည္။ မမ …ညီမေလး ဘဲကေခ်ာလား ေဝေဝဇင္ ေအာင္ေက်ာ့္ကို အံႀကိတ္ကာ ၾကည့္ရင္း ေခ်ာတာမွ ေျပာင္ေနတာပဲ …ဆီလူးထားတဲ့အတိုင္းပဲ ေအာင္ေက်ာ္ကေတာ့ တုတ္တုတ္ မွမလႈပ္ေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္သူ ေျခကသိုဏ္ရႈ႕ေနေတာ့သည္။ ေဝေဝဇင္က … ဆိုင္းမာန္… မမျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုင္းမာန္နဲ႔ေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္… ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္ေကာက္ယူကာထထြက္သြားမွ ေအာင္ေက်ာ္လည္း ဆိုင္းမာန္ကို…ခ်စ္ေလး ကိူႀကီး ေနာက္မွရွင္းျပမယ္ေနာ္ဆိုၿပီး ေဝေဝဇင့္ေနာက္ေျပးလိုက္သြားေတာ့တယ္ ဘာမွမသိေသးတဲ့ ဆိူင္းမာန္ကသာ မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔က်န္ရစ္ခဲ့ရတယ္။
သူသိထားတာက ေအာင္ေက်ာ္ဟာ မိန္းမနဲ႔ကြဲေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔ပဲသိထားခဲ့တာမဟုတ္လား။

ေအာင္ေက်ာ္ ကားထားတဲ့ေနရာေရာက္မွ သူ႔ကားနဲ႔ ႏွစ္စီးသာျခားပီး ရပ္ထားတဲ့ ေဝေဝဇင့္ကားကိုေတြ႕မွ သူ႔ကိုသူႀကိမ္ဆဲမိသည္။ အလာတုန္းကမႊန္ေနတာနဲ႔သတိေတာင္မထားမိ။ ေအာင္ေက်ာ္လိုက္လာမွန္းသိလို႔ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ေဝေဝဇင္ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မိတာနဲ သူ႔ေယာက္်ား မ်က္နာ ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႔ ျဖတ္႐ိုက္သည္။ ႐ိုက္ပါ… မိန္းမရယ္ ကိုေအာင္ မွားခဲ့တာပါ …ဆိုင္းမာန္ကို ေဝ့ ညီမ မွန္းလဲမသိပါဘူး ရွင္ေဖာက္ျပန္ေနတာပဲ …ေတာ္ေတာ္ လီးသရမ္းတဲ့ေယာက္်ားပဲ အိမ္မွာေတာ့ ႐ိုးမလိုလို ေအးမလိုလိုနဲ႔ … ေဝေဝစိုးအသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး စကားေတာင္ဆက္မေျပာႏိုင္ ေျပာမဲ့ေျပာေတာ့လဲ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြဘာေတြဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ ကံေကာင္းတာက သူတို႔နားမွာ ဘယ္သူမွမရွိၾက ဘာတဲ့ …ဆိုင္းမာန္ ေျပာပါတယ္… ကိုႀကီးက သိပ္ယုယတတ္တာတဲ့ …ေစာက္ပတ္ရက္ပီဆို ကဗ်ာဆန္ဆန္ကိုရက္ ျပတာတဲ့ သြားရက္ခ်ည္ေလ ဟိုမွာ အထဲမွာရွိတုန္း ေအာင္ေက်ာ္ ေဘးဘီကို မလုံမလဲနဲ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ အာ …ဒီေကာင္မေလးေတာ့ကြာ ဘာ ေတြေလွ်ာက္ေျပာထားမွန္မသိဘူး ကို႔အမကို…မဟုတ္ကဟုတ္က ဘာခုမွ ဒီေကာင္မေလးလဲ …ခ်စ္ေလးဆို ပူတူတူေလးဆို… ေသနာႀကီး ရွင္အိမ္လိူက္မလာနဲ႔ ရွင္နဲ႔မေပါင္းႏိုင္ဘူး …ေျပာပီး တဘုန္းဘုန္းထု႐ိုက္ကာ းေပၚတက္ေမာင္းထြက္သြားမွ ေအာင္ေက်ာ္လဲ ေနာက္ကသူ႔ကားနဲ႔ကပ္လိုက္သြားေတာ့တယ္။

အိမ္ေရာက္ေ့တာ့လဲ ေဝေဝစိုးကအေတြ႕မခံ ဟန္နီလဲရွိေနတာေၾကာင့္ မို႔ ထင္တိုင္းလဲေျပာလို႔မျဖစ္နဲ႔ေအာင္ေက်ာ္အခက္ေတြ႕ေနရတယ္ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ညဆိုလဲ အခန္းထဲေပးဝင္မအိပ္ေစနဲ႔ ဧည့္ခန္းထဲအိပ္ေနရာတာ ႏွစ္ညေလာက္အေရာက္မွာ ခဏေမ့ေနတဲ့ ဆိုင္းမာန္ဆီက ဖုံးဆက္သြယ္လို႔စကားေျပာျဖစ္ၾကေတာ့လဲ သူထင္ထားသလိူ သူ႔အေၾကင္းစုံသိသြားလို႔ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ ပီး ဆဲဆိုမယ္ထင္ထားေပမဲ့ ဆိုင္းမာန္က ေဒါသသံမပါပဲ သူေျပာေနၾကအတိုင္းပဲ ကိုႀကီး ဆိုင္းမာန္ကိုလိမ္ခဲ့တယ္ေနာ္ ထင္မထားဘူး ကိုႀကီးက ဆိုင္းမာန္ အမ ေယာက်ာ္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ဒီေလာက္ပဲေျပာလို႔ ေအာင္ေက်ာ္ သက္သာရာရေတာ့တယ္ ဒါေပမဲ့သူ႔အေၾကာင္းစုံေပၚသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း ေအာင္ေက်ာ္ ဆိုင္းမာန္ဆီမသြားျဖစ္ခဲ့ဖူး သူ႔မိန္းမ စိတ္ေျပပါေစဆုေတာင္းရင္ အလုပ္နဲ႔အိမ္မွာပဲၿမဲေနတယ္ ဟိုေန႔က ေၾကးအိုးဆိုင္ မွနာက္ဆုံး မ်က္ခ်င္းဆိုင္ေျပာပီးထဲက ေဝေဝစိုးနဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ စးကားဟုတ္တိပတ္တိ စကားမေျပာျဖစ္ေသး ေအာင္ေက်ာ္က ေျပာမယ္ႀကံတိုင္း ေဝေဝစိုးက အေျပာမခံ အခန္းတံခါးေလာ့ခ်ပီးေနတာ …ေအာင္ေက်ာ္ ကံေကာင္းတာက ဒီေန႔အထိ ေဝေဝစိုး ဆီက ကြဲမယ္ ကြာမယ္ ေျပာသံထပ္မၾကားရေသးတာပဲ ဆိူင္းမာန္နဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ထားၾကလဲသိခ်င္လာတယ္ သူကလဲ ေဝေဝစိုးညီမမွန္မသိလို႔ ဆိုင္းမာန္ကလဲ သူ႔ကို သူ႔အမေယာက်ာ္းမွန္းမသိလို႔ျဖစ္ၾကတာဆိုေတာ့ သူတို႔ညီမခ်င္ဆိုးဆိုး႐ႊား႐ႊားေတာ့ ျဖစ္မဲ့ပုံမရွိေလာက္လို႔ ေအာင္ေက်ာ္ယူဆထားတယ္ …

ဟန္နီက သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္လူမရွိလို႔ သြားအိပ္ကူအုံးမယ္ေျပာပီး ထြက္သြားေတာ့ (တကယ္ေတာ့ ဟန္နီက သူငယ္ခ်င္းအိမ္ဆိုပီးဟသူ႔ဆရာမင္းညိဳအိမ္မွာသြားႏွပ္ေနတာ) ဒါကိုလဲ ေအာင္ေက်ာ္ရိပ္မိတယ္… ဟန္နီမရွိတုႏုး မိန္းမကို ေတာင္းပန္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ အရာမထင္ တစ္အိမ္ထဲႏွစ္ေယာက္ထဲေနပီး မ်က္နာခ်င္းးမဆိုင္ျဖစ္ၾက… သူတို႔ လင္မယား အဆင္မေျပတာကို ကြမ္းယားဆိုင္က တိုးႀကီးတို႔လင္မယားေတာင္သိေနၾကၿပီ မင္း တို႔လင္မယားရန႔္ျဖစ္ထားၾကတာလား …မဟုတ္မွလႊဲေရာ မင္း ရဲ႕ကန႔္လန္ကာေနာက္ကြယ္က ဇာတ္လမ္းေလးေတြမ်ားေပၚသြားလို႔မ်ားလား တခြိခြိ နဲ႔ေလွာင္ေနလဲ …တိုးႀကီး ေျပာတာဟုတ္ေနတာမို႔ ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ မင္းမိန္းမက လြန္ခဲ့တဲ့သုံးေလး ရက္ေလာက္ကေတာင္ငါ့ဆီလာၿပီး အိမ္က အဲကြန္းေတြပ်က္ေနလို႔ ျပင္တဲ့လူေခၚေပးအုံး ကိုတိုးႀကီးဆိုတာနဲ႔ ဟိုဖက္လမ္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္း ေမာင္စိုး ကိုေခၚေပးလိုက္ရေသးတယ္ … လို႔ဆိုေတာ့ ဟုတ္လား ငါအလုပ္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ ကူညီေပးလိုက္ပါ တိုးႀကီးရာ ဆို႐ုံပဲျပန္ေျပာခဲ့လိုက္တယ္…

အိမ္မွာ အဲကြန္းပ်က္တာ မပ်က္တာ ကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္မို႔ ေအာင္ေက်ာ္မသိ တိုးႀကီးက ေနာက္လိုရင္ေခၚရေအာင္ ဆိုင္ေနာက္ခန္းမွာ က်ားထိုးေနၾကတဲ့လူေတြထဲက အသားညိဳညိဳ ေမး႐ိုးကားကား အာႏိုး ေကနဲ႔ အဲကြန္းျပင္သမား ေမာင္စိုး ဆိုတဲ့လူကိုလက္ညိဳးထိုးျပလို႔ ေအာင္ေက်ာ္ မွတ္ပီးျပန္ခဲ့လိုက္တယ္ မိန္းမကို တကယ္ ကြဲႏိုင္လားဆိုေတာ့လဲ မကြဲႏိုင္… ဒါဆို ေျခမရႈပ္ပဲေနႏိူင္လားဆိုေတာ့လဲ မေနႏိုင္ ေအာင္ေက်ာ္မသိတာမဟုတ္ သိသည္ …သူရႈပ္ခဲ့တဲ့ေစာ္ေတြ သူ႔မိန္းမေလာက္ စံမမွီဘူးဆိုတာကို ေဝေဝဇင္ နဲ႔ ဟန္နီေဇာ္ တို႔ညီအမ ႏွစ္ေယာက္မွာ သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္က ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ခပ္သြယ္သြယ္နဲ႔ ဖင္ေတြ ရင္ေတြက ထြားတာ ဟန္နီက်ေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ အခ်ိဳးညီညီကိတ္တာ ေအာင္ေက်ာ္ ဟန္နီရွိတုန္းကေတာ့ညအိပ္ရင္ အေပၚထပ္မွာ အခန္းလႊတ္ရွိေပမဲ့ ဟန္နီ႔ အခန္းလဲရွိေနတာမို႔ မေကာင္းတတ္လို႔ ဧည့္ခန္းမွာပဲျဖစ္သလိုအိပ္ေနတာ ဟန္နီ အိမ္မွာမရွိေတာ့မွ အေပၚထပ္တက္အိပ္တာ ဒီမနက္ ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ပီး အလုပ္သြားဖို႔ ေအာင္ေက်ာ္ ေအာက္ကိုဆင္းခဲ့ေတာ့ ေဝေဝစိုးက ဧည့္ခန္းထဲမွာ သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ မ်က္နာခ်ိဳေသြးၾကည့္တယ္ ေဝ …ကိုေအာင္ အလုပ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္ အင္း …သြားေလ ေဝေဝဇင္က အေလးအနက္မထားတဲ့အမူအရာနဲ႔ သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲျပန္ေျဖတယ္ ခါတိုင္းစကားျပန္ေျပာေတာင္ေဖာ္မရတာ ဒီေလာက္ေလးေျပာေဖာ္ရတာလဲ မဆိုးလွ ဟုယူဆကာေအာင္ေက်ာ္ တစ္ဆင့္တက္ၾကည့္သည္။

ေဝရယ္ ကိုေအာင့္ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသးဘူးလား ကိုေအာင္ေနာက္မလုပ္ပါဘူးကြာ …ေနာ္ ေနာ္လို႔ ေဝေဝဇင္ လက္ထဲက သတင္းစာကို ေဘးကိုခ်လိုက္ၿပီး ေအာင္ေက်ာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္လား… ဘယ္လိုေမးလိုက္တာ မိန္းမရယ္… ေဝ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေအာင္ေက်ာ္ျပာျပာသလဲပဲ ေျဖလိုက္တယ္ ဒီေတာ့မွ ေဝေဝဇင္ ေအာင္ေက်ာ့္ကို အဓိပၸာယ္ပါတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ၾကည့္ေနပီးမွ ကိုေအာင္… ဘာမွလုပ္ေပးစရာမလိုပါဘူး ေအာင္ေက်ာ္ ေဝေဝစိုးေျပာခ်င္တာကို ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ … ေဝေျပာတာ… ကိုေအာင္သိပ္နားမလည္ဘူး ေနာက္ေတာ့ ကိုေအာင္နားလည္လာမွာပါ …ကဲသြားေတာ့ေလ အလုပ္ေနာက္က်ေနအုံးမယ္… ဆိုပီ ေဝေဝစိုးကႏွင္သလိုေျပာေတာ့မွ အူလည္လည္နဲ႔ေအာင္ေက်ာ္ ၿခံျပင္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားမိလို႔ အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားေတာ့ ေဝေဝဇင္ ကဘာက်န္ခဲ့လို႔လဲ ေမးလို႔ ဖုံးက်န္ခဲ့လို႔ဆိုပီး အေပၚထပ္ကိုခဏတက္ေယာင္ျပကာ ဖီးဖိုခန္းထဲက ေသာ့တြဲတစ္ခုကအပိုရွိတဲ့ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဳတ္ယူပီး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲထိုးထည့္ကာ ျပန္ထြက္သြားေ့တာ့တယ္ ။

ကားနဲ႔အိမ္ထဲကေန ထြက္ခဲ့ၿပီးလမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ သူ႔ကားကို သူတို႔ေနတဲ့ လမ္းနဲ႔တစ္လမ္းေက်ာ္မွာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ရပ္ ဆိုင္ထဲမွာ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ဝင္ေသာက္ေသာက္လို႔ပီးေတာ့ ေကာင္းတာကလူတစ္ေယာက္ကို ပိုက္ဆံေပး စကားေတြလဲ ခပ္ၾကာၾကာသြားေျပာပီး း သူတိုရပ္ကြက္ထဲကိုလမ္းေလွ်ာက္ထြက္သြားေတာ့တယ္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေလွ်ာက္လိုက္ရပီး သူတို႔အိမ္နားအေရာက္မွာ လူတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲဝင္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ အခ်ိန္မွီေလးပဲ လို႔ေတြးပီး တိုးႀကီးတို႔ ကြမ္းယာဆိုင္နဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအေျခအေနၾကည့္ကာ သူတို႔အိမ္တံခါးေရွ႕ ေရာက္သြားတယ္ ေပၚတင္ဝင္သြားလဲရေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္က ပစိပစပ္မ်ားတဲ့တိုးႀကီးမိန္းမ ျမင္သြားမွာကိုမလိူးလားဘူး… အတြင္းထဲကခတ္ထားတဲ့ေသာ့ကို သံတိုင္ၾကားကေန လက္ႏႈိက္ပီး ခိုးယူလာတဲ့ေသာ့နဲ႔ဖြင့္ကာ ရန္သူ႔စခန္းကိုခ်ဥ္းကပ္ဝင္ေရာင္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ိဳးနဲ႔ အိမ္မႀကီးတံခါးေပါက္းနားအေရာက္မွာ ခ်က္ခ်င္းမဝင္ေသးပဲ အထဲကိုနားစြင့္ၾကည့္ေတာ့ … ဖတ္ ဖတ္… နဲ႔အသံခပ္တိုးတိုးေလးကိုသဲ့သဲ့ေလးၾကားလိုက္ေရ႕တာ့ နံရံနားကိုတိုးကပ္လိုက္ပီး အထဲကိုျမင္ရ႐ုံ မ်က္နာတျခမ္းနံရံအကြယ္ကေနထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္လာကာ သူ႔ပါးစပ္သူလက္နဲ႔အုပ္ထားလိုက္မိတယ္။

ဧည့္ခန္း ဆိုဖာေပၚမွာ တိုးႀကီး ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဆိုသူအဲ ယားကြန္ျပင္သမား ေမာင္စိုး ဆိုတဲ့ ေကာင္က သူ႔ကိုယ္ႀကီးကို ဆိုဖာအေနာက္ကိုမွီ ေခါင္းႀကီးေနာက္လွန႔္ပီး ေပါင္ကားေပးထားတာကို သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္က ေမာင္စိုးရဲ႕ေပါင္ၾကား ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေလးတုပ္ကာ ေမာင္စိုးရဲ႕ လီးႀကီးကို သူ႔ရဲ႕ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားညႇပ္ပီး ႏို႔ဂြင္းတိုက္ေပးေနတယ္ ေမာင္စိုးမွာ ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းေနၿပီး ေဝေဝဇင္ကေတာ့ အက်ႌနဲ႔တြဲလွ်က္ ဂါဝန္လက္ျပတ္ေလးကို ပုခုံးကေနေအာက္ကိုေလွ်ာခ်ေပးထားလို႔ ခါးေအာက္ပိုင္းေတာ့အဝတ္ရွိေသးတယ္ ရွိတာကလဲ ေပါင္လယ္ေလာက္ပါပဲ ဂါဝန္ဆိုေတာ့… ခုဏကၾကားရတဲ့ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြဟာ သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြနဲ႔ ေမာင္စိုး ရဲ႕အေမႊးအမွ်င္ထူလဗ်စ္ ေပါင္တုံးႀကီးရဲ႕႐ိုက္ခတ္သံေၾကာင့္ဆိုတာ ေအာင္ေက်ာ္ နားလည္သြားၿပီ …ျမင္ကြင္းကသိပ္မနီးေပမဲ့ ေဘးတိုက္ျမင္ေနရတာေၾကာင့္ သူ႔မိန္းမ ႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားကေန ေမာင္စိုးလီးႀကီးထိုးထိုးထြက္လာၿပီး ေဝေဝဇင့္ ေမးေစ့ေလးကိုေတာင္ထိလုထိခ်င္ျဖးစ္ေနတာကိုျမင္ရျပန္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လီးရွည္တဲ့ေကာင္ လို႔ေအာ္ေက်ာ္မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္တယ္ … သူနဲ႔ဝင္သြားတာ အခ်ိန္သိပ္မကြာတဲ့အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပဲ အခုလာက္ထိခရီးေရာက္သြားတာကိုလဲ အင္ထ႐ိုဝင္တာျမန္လိုက္ေလျခင္းလို႔လဲ ေအာင္ေက်ာ္ေတြးမိျပန္တယ္ လီးလုံးကို ပင့္တင္ၿပီး လဥ ကိုလွ်ာနဲ႔ရက္…ေဝေဝ အို႔ …ကြၽတ္ ကြၽတ္ …ေကာင္းတာေဝေဝရယ္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ေအာင္ေက်ာ္ ၾကက္သီးေတာင္ထသြားသည္။ ဒီလိုေျပာရဲတယ္ဆိုထဲ က ဒါပထမအႀကိမ္ေတာ့မဟုတ္ႏိုင္ ။

ေဝေဝဇင္ လီးေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ပင့္တင္ထားတာကို ေအာင္ေက်ာ္ျမင္ေနရေပမဲ့ လစိ ကိုလွ်ာနဲ႔ ရက္ေနတာကိုေတာ့ ေမာင္စိုးေပါင္နဲ႔ကြယ္ေနလို႔မျမင္ရ ခဏေနေတာ့ …ႁပြတ္ ဆိုတဲ့ ေဝေဝဇင့္ပါးစပ္ထဲကေန ေမာင္စိုးလဥကြၽတ္သြားတဲ့အသံၾကားလိုက္ရၿပီး ေမာင္စိုးကထိုင္ေနရာကထလာကာ ေဝေဝဇင့္ကို ေစြ႕ခနဲေကာက္ေပြ႕ခ်ီကာ သူတို႔အိပ္ခန္းဆီဦးတည္သြားေနၾကတယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေမာင္စိုးေခါင္းက ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔လႈပ္ရွာလာလို႔ ေအာင္ေက်ာ္အျမန္ပုန္းလိုက္တယ္ …တံခါးဆြဲဖြင့္သံၾကားမွ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္စိုးလက္ထဲက ေဝေဝဇင္ရဲ႕ အက်ႌေအာက္ပိုင္းက ခါးဆီေလွ်ာက်ေနလို႔ သူ႔မိန္းမရဲ႕ တင္ပါးေဖြးဖြးႀကီးကိုျမင္ရျပန္ေတာ့ ငါ့မိန္းမေတာ့ အဲကြန္းျပင္သမား အေဆာ္ခံရေတာ့ မယ္ေတြးၿပီး ရင္ေတြတဒုံးဒုံးခုန္ေနၿပီ ေမာင္စိုးနဲ႔ ေဝေဝဇင္ အခန္းထဲေရာက္သြားၾကၿပီ …ဒါမ်ိဳးဆို ေအာင္ေက်ာ္ တို႔ကႏွစ္ခါမေတြး …ကားေသာ့ေလးစားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္ေဖာ့ပညာသုံးကာ အခန္းတံခါးနားလွစ္ခနဲ႔ေရာက္သြားတယ္ မ်က္လုံးကလဲဘာလွ်င္သလဲ မေမးနဲ႔ ေစာေစာထဲဘယ္ႏူားကေခ်ာင္းရမလဲၾကည့္ထားတာ ျပတင္းေပါက္ ေအာက္ေျခနားကဘာဂ်ာမွန္ႏွစ္ခ်ပ္က ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးပြင့္ေနၿပီး ခန္းစည္းကလဲ ဟေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ဝမ္းသားရအားရနဲ႔ကပ္သြားၿပီး အတြင္းထဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့…

ေမာင္စိုး က ေဝေဝဇင့္ကို လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္က ကိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္ပီး နခမ္းလွလွေလးကို ဖိစုပ္နမ္းလိုက္တယ္ သူ႔မိန္းမရဲ႕ ျပန္လည္တုန႔္ျပန္လာတဲ့ အနမ္းေတြကိုျမင္ေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ ဖ်ားခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္ သူနဲ႔ တုန္းကညားကာစေလာက္ကပဲ နခမ္းခ်င္းနမ္းျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ သိပ္မနပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ဖင္လွန္ ပုဆိုးခြၽတ္ တန္းလိုး ခဲ့ၾကတာေလ အခုပရိတ္သတ္အေနတဲ့ျပန္ျမင္ရေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ မလိုးရေသးပဲ ဒူးေတာင္ေခ်ာင္ခ်င္လာၿပီ။ ေမာင္စိုး လက္ေတြက အိမ္ေနရင္း အက်ႌနဲ႔ တြဲရက္ ဂါဝန္ေပၚကေနပဲ ေဝေဝစိုး ရဲ႕တင္ပါးႀကီးေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ဆုပ္နယ္လို႔ဝမွ အက်ႌေအာက္ေျခ ကေန ကိုင္ ပီး ေခါင္းေပၚကေန ဆြဲခြၽတ္ေတာ ေဝေဝစိုးကလက္ေလးႏွစ္ဖက္ေျမာက္ကာ ကူညီေပးရွာတယ္ သူ႔မိန္းမရဲ႕ သြယ္လ်လ် ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔ မမွ်ေအာင္ ႀကီးမား ဖြံထြားလွတဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြ႕ က ဘရာစီယာ ေအာက္မွာ ယိမ္းထိုးေနလို႔ေနသည္။

ေအာင္ေက်ာ့္ အျမင္မွာ သူ႔မိန္းမ ဒီေန႔မွပိုပီး ဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိေနတယ္လို႔ျမင္ေနၿပီး လက္ကလဲ လီးေပၚအလိုလိုေရာက္သြားသည္ ဒီအခ်ိန္သူ ဝင္ပီး အမိဖမ္းလို႔ရေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ မလုပ္ရဲ ဘယ္လုပ္ရဲမလဲ ဆိုင္းမာန္နဲ႔ကိစၥကလဲ ရွိထားတာကို သူ႔ကအရင္ေဖာက္ထားမဟုတ္လား အလိုက္မသိတဲ့လီးက တင္းလြန္းလို႔ ေအာင္ေက်ာ္ ေဘာ ေတာင္ေအာင့္ခ်င္ ခ်င္ ျဖစ္လာတယ္ ထူးပါဘူးေလ အေျခအေနေပးရင္ ဟိုဖြတ္က်ား ေမာင္စိုးဆိုတဲ့ေကာင္ လိုးပီးမွပဲ လိုးေတာ့မယ္ေတြးပီ အသက္ေတာင္ျပင္းျပင္းမရႈရဲပဲ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ နခမ္းခ်င္းစုပ္ ဖင္ႏႈိက္ေနရာမွ ေမာင္စိုးက သူတို႔လင္မယားအိပ္တဲ့ ေမႊ႕ယာ အိအိႀကီးေပၚ ေဝေဝဇင့္ကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ကိုယ္တစ္ပိုင္းကို ပက္လက္လန္ေစၿပီးမွ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားဝင္ ေပါင္းႏွစ္လုံကို ပခုံးေပၚထမ္းပီးလို႔ ကုတင္ေဘးမွ မတ္တပ္ရပ္ပီး ေစာက္ပတ္ထဲလီးစဝင္တာနဲ႔ စက္ေသနတ္ ေျပာင္းဝကထြက္တဲ့က်ည္ဆန္ေတြလို ဆက္တိုက္ တဖန္းဖန္းေဆာင့္လိုးေတာ့တာပဲ ေအာင္ေက်ာ္ ထင္ထားတာက ေမာင္စိုး စစခ်င္ေတာ့ စလိုးနဲ႔စိမ္လိုးမယ္ထင္ထားခဲ့တာ ခုေ့ အထင္နဲ႔အျမင္ကတလႊဲစီျဖစ္သြားသည္။

သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္ကလဲ ေမႊ႕ရာခင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔က်စ္က်စ္ဆုပ္ ရင္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္လို႔… အင့္ အင့္ … နဲ႔ေနေအာင္ကိုေကာင္းခန္းေတြ႕ေနၿပီ ေအာင္ေက်ာ္ ႏွာမႈတ္သံႀကီးထြက္လာသည္။ …ေဘာင္းဘီအတြင္း ထဲ လက္ႏႈိက္ပီး လီးထိပ္ကိုလက္နဲ႔စမ္းၾကည့္သည္။ လရည္ထြက္ေနပီလားလို႔ အထဲကလဲ ပြဲကၾကမ္းေနၿပီ ဒီတစ္ခါ ေမာင္စိုး က ေဝေဝဇင့္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ထမ္းမထားေတာ့ ေဝေဝဇင္ကပဲ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လူံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ပူးကိုင္ပီး ရင္ဘတ္နားထိ ပင့္တင္ေပးထားတာကို ေမာင္စိုးက ေျခတစ္ဖက္ ကုတင္ေပၚတင္ပီး သဲႀကီးမဲႀကီးပစ္ပစ္ေဆာင့္သည္ ေဆာင့္တဲ့အရွိန္က မေသးလွ ကုတင္စပ္နားရွိတဲ့ေဝေဝဇင္ကို ေမာင္စိုး တစ္ခါႀကဳံးႀကဳံးေဆာင့္လိုင္တိုင္း ေဆာင့္အားေၾကာင့္ အထက္ကိုေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားသည္ ။ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ၾကည့္ေနတုန္း လမ္းက ကားသံေတြဟြန္းသံေတြေၾကာင့္ ေမာင္စိုးသတိရလိုက္တယ္။ စိတ္ေလာပီးအိမ္ထဲကိုပဲ အာ႐ုံေရာက္ေနတာေၾကာင့္ သူ ၿခံတံခါးပိတ္ခဲ့လား မပိတ္ခဲ့လား မေသခ်ာ မသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႔ ေျခေဖာ့နင္းပီး ၿခံေရွ႕ထြက္သြားေတာ့ တံခါးကေစ့႐ုံတင္ေစ့ထားတာ ေသာ့ေလးခတ္ပီး အိမ္ထဲအသာျပန္ဝင္ကာဆက္ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ေမာင္စိုး ေရာ ေဝေဝဇင္ကိုပါ ကုတင္ေပၚမွာမေတြ႕ရေတာ့ ဘယ္မ်ားေရာက္သြားတာလဲ ေဘးဘီအကဲခတ္ၾကည့္ေနတုန္း …

သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္ ရဲ႕ ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ လည္ေခ်ာင္းထဲက အစ္ထြက္လာတဲ့အသံမ်ိဳးနဲ႔ … အာ့ အားးးဆိုတဲ့အသံထြက္လာၿပီး ခါးကိုၫႊတ္ပီး ေသခ်ာကုန္းထား ေဝေဝ …ဆိုတဲ့ ေမာင္စိုး အသံႀကီးကလဲဆက္ထြက္လာေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္လာသည္။ ေမာင္စိုးေရာ ေဝေဝဇင္ပါ အခန္းထဲမွာပဲရွိၾကတုန္း ။ သူၾကည့္လို႔ရတဲ့ေနရာကေန ဘယ္လိုမွမျမင္ႏိုင္ ဘယ္ေနရာသြားပီး ဘယ္လိုေတြဘြတ္ေနၾကလဲမသိ ကုတင္ေပၚမွာတင္လိုးေတာ့ လီးျဖစ္မွာမို႔လား လို႔ေအာင္ေက်ာ္စိတ္ထဲကေနႀကိမ္ဆဲလိုက္တယ္ ဒီၾကားထဲ ဒီၾကားထဲ ဂြၾကားက ေကာင္က တင္းလြန္းပီး ေသးေပါက္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာတာေၾကာင့္ အိမ္သာထဲေျပးရျပန္ေသးတယ္ ။
ဝိတ္ေလ်ာ့ၿပီးလို႔ သူ အခန္းနားျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲက စကားေျပာသံလိုလိုၾကားရတာနဲ႔ အခန္းေရွ႕ထိမသြားေသးပဲ ေရခဲေသတၱာအကြယ္ကေနအသာအေျခအေနေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္း ကြၽီ …ဆိုတဲ့တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ ေမာင္စိုးနဲ႔ေဝေဝဇင္ တစ္ေယာက္ခါးတစ္ေရာက္ဖက္ကာ ထြက္လာၾကတာျမင္ေတာ့မွ ေအာင္ေက်ာ္ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ရေတာ့တယ္ သူ႔မိန္းမျမင္မွာအေၾကာင္းမဟုတ္ေပမဲ့ ေမာင္စိုးျမင္လို႔မျဖစ္ ဆတ္ခနဲ ေရခဲေသတၱာအကြယ္ထိုင္ခ်ၿပီး ဘုရားတေနရၿပီ ေဝ… မနက္ျဖန္ က်ရင္ လီးၾကာၾကာစုပ္ေပးေနာ္ ခုလဲမစုပ္ေပးလို႔လား … ခဏေလးစုပ္တာကို …မေန႔က ဟိုတည္မွာလို အၾကာႀကီးစုပ္ေပး ေဝကလီးစုပ္တာကြၽမ္းပီးသာပဲဟာ ဘာလဲ ဒီေန႔က ခံခ်င္စိတ္ေတြမ်ားေနလို႔ စုပ္တာတာေလ်ာ့သြားတာလား …ဟက္ဟက္ ေသသတ္လိုက္ …ေျပာဖူးး ညဳတုတုအသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တာ သူ႔မိန္းမမွဟုတ္ရဲ႕လားဆိုပီး ေအာင္ေက်ာ္ အံၾသေနသည္။

မေန႔ ကလဲ ဟိုတည္မွာ တြယ္ခဲ့ၾကေသးတယ္တဲ့ … ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ ေတြးေနတုန္း ၿခံတံခါးပိတ္သံၾကားရၿပီး သူ႔မိန္းမ ေဝေဝဇင္က ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚကတစ္ခုခုကိုစိုက္ၾကည့္ေနလို႔ ဘာၾကည့္ေနတာလဲသိခ်င္တာနဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ ေခါင္းေလးထြက္ပီး တစ္ခ်က္ရႈိးလိုက္မွ သူ႔ရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈ႕အတြက္ ေနာင္တရ ရေတာ့တယ္ စာပြဲေပၚက သူ႔ ကားေသာ့ကို ေဝေဝဇင္စိုက္ၾကည့္ေနရာက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အိမ္ထဲကိုမ်က္လုံးေဝွ႔အၾကည့္ ေအာင္ေက်ာ္ကလဲ အၾကည့္နဲ႔ ဆုံေတာ့ ေဝေဝဇင္ ကသူ႔ေယာက္်ားကို အနည္းငယ္အံၾသသလိုၾကည့္ေနေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ကေတာ့ ခုမေတြ႕လဲေနာက္လဲ ဒီအေၾကာင္းေျပာျဖစ္မဲ့အတူတူ ဆိုပီး ဧည့္ခန္းစားပြဲဆီ ေခါင္းငိုက္ခ်ကာ ေလွ်ာက္သြားပီး ဆိုဖာေပၚဝင္ထိုင္တယ္ သူ႔မိန္းကေတာ့ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ရွိေနရာက ေရခဲေသတၱာထဲကေရသန႔္ဗူးတစ္ဗူးကိုယာ သြားယူကာ တစ္ႀကိဳက္ေမာ့လိုက္ၿပီး ေအာင္ေက်ာ့္ ေဘးဝင္ထိုင္ကာ တစ္စုံတစ္ခုကိုနားလည္သြားတဲ့ဟန္နဲ႔ ပုံမွန္ေလသံအတိုင္းပဲ ကိုေအာင္ …ေရာက္ေနတာ ၾကာပီလား ဒီေတာ့ မွ ေအာင္ေက်ာ္ ေခါင္းေမာ့လာပီး

ဟုတ္တယ္… ေဝ ကိုယ္ေရာက္ေနတာၾကာပီ ေအာ္… မနက္ကအိမ္ထဲ ဖုံးက်န္ခဲ့လို႔ သြားယူတယ္ဆိုပီးဝင္သြားတာ အိမ္ေသာ့ေတြသြားယူတာေပါ့ လိင္ဆက္ဆံထားလို႔ေမာပန္းသြားတာေၾကာင့္ထြက္လာတဲ့ သူ႔မိန္းမ မ်က္နာေပၚက ေခြၽးစက္ေလးေတြ လည္ဟိုက္ေနတဲ့ ၾကားက အစ္ထြက္ေနတဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြ ဒီႏို႔ေတြနဲ႔ပဲ ေမာင္စိုးလီးကိုႏို႔ဂြင္းထုေပးခဲ့တာ လို႔ေတြးရင္း ခဏေၾကာင္ၾကည့္ေနပီးမွ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့ ေဝေဝဇင္က ေအာ္ …ဒါဆို အသံေတြၾကားမွာေပါ့ေနာ္ ေဝေဝဇင္ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ ေအာင္ေက်ာ္သေဘာေပါက္တာေပါ့ အင္း …ျမင္လဲျမင္ရတယ္ ေဝ ေဝေဝဇင္ သူတို႔အခန္းဆီကို ေခါင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ဟေနတဲ့မွန္တံခါးတစ္ခ်ပ္ႏွစ္ခ်ပ္နဲ႔ ေဘးကိုတြန႔္ေနတဲ့ခန္းစည္းကိုျမင္မွသေဘာေပါက္သြားတယ္ ထိုင္ရာကထလိုက္ၿပီး ဒါဆိုလဲ အားလုံးရွင္းသြားတာေပါ့ …ေဝ အနားယူလိုက္အုံးမယ္ ပင္ပန္ေနလို႔ ကိုေအာင္ အလိုးခံၿပီးပင္ပန္ေနတယ္ေပါ့ လို႔ေမးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ပါးစပ္ကေတာ့မထြက္ရဲ သူ သိခ်င္တာတစ္ခုကိုေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ေမးလိုက္တယ္။

ခဏေလး ေဝ ကိုေအာင္တစ္ခုေမးစရာရွိလို႔ ေဝေဝဇင္က ေအာင္ေက်ာ္ေမးမဲ့ေမးခြန္ကိုသိပ္စိတ္မဝင္စားတဲ့ဟန္နဲ႔ ေမးေလ… ဘာေမးမွာလဲ ဟို …ဘယ္လိုေျပာမလဲေဝရယ္ ေအာင္ေက်ာ္႐ုတ္တရက္ ေျပာမထြက္ ေဝ… ညည္းတဲ့အသံ… အဲ …ေအာ္တဲ့အသံဆိုပါေတာ့ အဲ့ဒါပုံမွန္မဟုတ္သလိုပဲ ေနာ္ ကိုေအာင္နဲ႔ ဆြဲတုန္းကေတာင္…ေဝ…ဒီလိုမေအာ္ဘူးလို႔ေမးၾကည့္တာ ဟိုေကာင္ ဘယ္လိုလုပ္သြားေသးလဲ … ဘာလုပ္သြားေသးလဲ… ဥပမာ ကိုေအာင္မလုပ္ဖူးတဲ့ဟာမ်ိဳး မလုပ္ဖူးတဲ့ ပိုေဇရွင္မ်ိဳးေပါ့ ေမးမယ့္ ေမးေတာ့လဲ ေအာင္ေက်ာ္ကရွင္းေအာင္ေမးလိုက္တယ္ သူမျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ ေဝေဝဇင္ စူးစူးဝါးေအာ္လိုက္တဲ့ ဟာကို ေအာင္ေက်ာ္ေမးခ်င္တာ … ေဝေဝဇင္ ကလည္းတစ္ခ်က္စဥ္းစားသလိုျပဳပီးမွ သူ႔ေယာက္်ား ေအာင္ေက်ာ္ေမးခ်င္တာကို နာလည္သြားတဲ့ဟန္နဲ႔ ေအာင္ေက်ာ့္ မ်က္နာကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဖင္လိုးသြားတယ္ … လို႔တစ္ခြန္းပဲ ေျပာပီး သူ႔ေယာက္်ား ေပါင္ၾကားလီးေနရာကိုဖ်က္ခနဲ႔တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ သူတို႔အိပ္ခန္းဖက္ကို ထြက္သြားေတာ့တယ္။ အခါတိုင္းေလွ်ာက္ေနၾကပုံစံနဲ႔ မတူပဲ တင္ပါးႀကီးေတြကိုရမ္းခါပီးေလွ်ာက္သြားတဲ့သူ႔မိန္းမေနာက္ပိုင္းကိုၾကည့္ပီး သူ႔လီးကိုလက္နဲ႔ဖိထားမိသည္ ။မဟုတ္ရင္ ေဘာင္းဘီေတာင္ၿပဲထြက္သြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တင္းေနၿပီမဟုတ္လား သူ႔မိန္းမ အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး ၁၀ မိနစ္ေလာက္ခန႔္ၾကာတဲ့အထိ ေအာင္ေက်ာ္ ဧည့္ခန္းထဲမွတစ္ေရာက္ထဲ ဘာဆက္လုပ္လို႔လုပ္ရမယ္မသိပဲရွိေနတုန္း ကိုေအာင္… ဒီေန႔ ဆိုင္းမာန္ဆီ မသြားနဲ႔ေတာ့ သူေတာင္ႀကီးျပန္သြားတယ္ ဆိုင္းမာန္နဲ႔ ေဝေဝဇင္ ဘာေတြေျပာထားၾကေသးလဲ ဘယ္လိုနားလည္မႈ႕ယူထားလဲ သိခ်င္လာသည္… မ်က္နာပူပူနဲ႔ပဲ သူမိန္းမကိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ေအာ္… ဟုတ္လား… အင္း အင္း လာခဲ့ေလ…အခန္းထဲ ရွင္ေလ်ာ့ခ်င္ေနတယ္မဟုတ္လား လင္မယားေတြျဖစ္ေပမဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ရင္ခုန္သြားသည္ ။

ေလ်ာ့ခ်င္ေနတာ အရည္ထုတ္ခ်င္ေနတာေတာ့အမွန္ပဲမဟုတ္လား ဒါေပမဲ့… စိုးရိမ္တာတစ္ခုကိုေတာ့ ေအာင္ေက်ိာ မရဲတရဲနဲ႔ထပ္ေမးလိုက္ျပန္တယ္ ေဝ… ေဝ ကဟိုေကာင္နဲ႔လဲဆြဲထားေတာ့… ျဖစ္ ျဖစ္ပါ့မလား လာသာလာခဲ့စမ္းပါ… ဟိုက္… ခုေလးတင္ ေမာင္စိုး လိုးတာခံၿပီး အခုလည္းသူ႔ကိုေခၚေနတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲကေန ဇမေသးတဲ့ငါ့မိန္းမပါလား လို႔ေတြးၿပီး ေအာင္ေက်ာ္ ေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ျဖဳတ္ ဇစ္ဖြင့္ကာ ပုဝါမကူေရမရႈေၾကး ႏႊဲရန္မေျပး႐ုံတစ္မယ္ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္သြားေတာ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္သြားခ်ိန္အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ဖုံးဆက္တိုက္ဝင္ေနတာကိုလဲ ေစာက္ေရးမလုပ္ေတာ့။ ဖုံးဝင္ေနေပမဲ့ လာမကိုင္တာေၾကာင့္ တစ္ဖက္ကဟန္နီမွာလဲ ေဒါသထြက္ေနသည္ ။ သူ႔အမဖုံးကလဲေခၚမရ နယ္ကိုခရီးထြက္မယ္ဆိုပီးထြက္သြားတဲ့သူ႔အကိုဆီက အေရးႀကီးတယ္ ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္ လို႔ေျပာပီး ဖုံးက်သြားလို႔ သူ႔ဖက္ကျပန္ေခါေပမဲ့လည္း ဧရိယာျပင္ပေရာက္နဲ႔ေတြ႕ေနလို႔ အိမ္က လူေတြဆီမ်ားဆက္ေသးလား လွမ္းေမးၾကည့္ျခင္းပင္။ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ဆိုပီး သူ႔ခ်စ္ခ်စ္မင္းညိဳအိမ္ပ်ားရည္ဆမ္းအိမ္ခဏေျပာင္းလာတဲ့ ဟန္နီ သူ႔အကိုကိစၥနဲ႔ သူ႔အမတို႔ဖုံးဆက္တာမရတဲ့အတြက္ အိမ္ခဏျပန္အုံးမယ္ဆရာ ေျပာပီး ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။

စက္ေလွေပၚကေနေတာေတာင္သဝဘာဝရႈ႕ခင္းေတြကို ေငးေမာၾကည့္ရႈ႕ကာလိုက္လာတဲ့ မိုးေဝ ႐ုတ္တရက္… အုံး ခနဲေပါက္ကြဲသံႀကီးကို ေနာက္ဆုံးၾကားလိူက္ရၿပီး ေလာကႀကီးနဲ႔ ေခတၱအဆက္အသြယ္ျပတ္သြားသည္။ သူသတိရလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကမ္းစပ္ တစ္ခုနားေရာက္ေနသည္။ မ်က္လုံးကိုအားယူဖြင့္ၾကည့္ကာ ေရစပ္သို႔ကိုင္းက်ေနတဲ့ သစ္ကိုင္းတစ္ခုကို လွမ္းဆြဲ၍ကုန္းေပၚသို႔တက္ခဲ့လိုက္သည္။ သစ္ကိုင္းနဲ႔ၿငိကာ ၿပဲသြားတဲ့အက်ႌကိုလဲ ခြၽတ္ခ်ထားခဲ့လိုက္တယ္ ဒီအက်ႌနဲ႔ သစ္ကိုင္း ၿငိေနလို႔လဲ သူ ေရစီးႏွင့္အတူ ေမ်ာပါမသြားျခင္းပင္။ အတူစီးလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ထြန္းေမာင္နဲ႔ စက္ေလွသမားကို ရွာၾကည့္ေပမဲ့လဲ မေတြ႕ရ စက္ေလွလဲ မေတြ႕ရေတာ့ေပ… ေရစိုေနတဲ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုံးထုတ္ကာ ထြန္းေမာင္ဆီဆက္ၾကည့္ေတာ့လဲ လိုင္းတုံး ႏွစ္တုံးေလာက္နဲ႔အလုပ္မျဖစ္ လိုင္းမိတစ္ခ်က္မမိတစ္ခ်က္ ျဖစ္ေနသည္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္အေနနဲ႔ သူ႔ညီမ ဟန္နီေဇာ္ ဆီ ေခၚၾကည့္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ဖုံးဝင္သြား ေတာ့ ငါအေရးႀကီးေနတယ္… လိူ႔စကား ေလးနည္းနည္းေျပာရ႐ုံရွိေသး ဖုံးကစက္ပါတစ္ခါထဲပိတ္သြားေတာ့ မိုးေဝ စိတ္ေလသြားသည္။

သတိထားပီး တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ေတာႀကီးထဲသို႔ အကူအညီရလိုရျငား ရွာၾကည့္ေသာ္လဲ ေခြးတစ္ေကာင္ေၾကာင္တစ္ၿမီးမွ်ပင္ မေတြ႕ရလို႔ စိတ္ဓါတ္ က်ကာ ပင္စည္ႀကီးႀကီးနဲ႔ အပင္ႀကီးတစ္ပင္ေအာက္သို႔ ဖင္ခ်ထိုင္လိုက္႐ုံပင္ရွိေသး သူ႔လည္ပင္း၌ ေအးစက္စက္ အထိအေတြခုကိုခံစားလိုက္ရၿပီး အသာငုံၾကည့္မိေ့တာ့ ဓါးေျမႇာင္တစ္ေခ်ာင္က သူ႔လည္ပင္းေပၚ ေရာက္ေနၿပီး ခပ္ၾသၾသလူတစ္ေရာက္ ရဲ႕အသံလဲထြက္ေပၚလာသည္။ မင္း …ဘယ္သူလဲ က်ေနာ့္ နာမည္ မိုးေဝပါ မိုးေဝလန႔္သြားသည္။ ဘယ္ကလဲ … မႏၲေလးကပါ … ေသခ်ာလား … ေသခ်ာ ပါတယ္ဗ်ာ …စက္ေလွေမွာက္ၿပီး ဒီကိုေရာက္လာတာပါ အကူအညီရလိုရျငားလာရွာတာပါ တျခားသူေတြေရာ… တစ္ေရာက္မွမေတြ႕ေတာ့ဘူးဗ် …ေရနစ္ကုန္ၾကၿပီလား မသိဘူး မင္း …ႏွင္းရည္ တို႔အဖြဲကလား ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့နာမည္အခုမွက်ေနာ္ ၾကားဖူးတာပါ … မိုးေဝအမွန္အတိုင္းပဲေျဖလိုက္တယ္… ဒီအခ်ိန္မွာ သူအတြက္အကူအညီလိူေနတယ္မဟုတ္လား …သူ႔ေနာက္က လူရဲ႕အသံေခတၱတိတ္သြားၿပီး လည္ပင္းေပၚက ဓါးကိုလည္း ျပန္႐ုတ္သြားကာ သူ႔အေရွ႕သို႔ ထြက္လာသည္။

ပခုံးေပၚ၌ ႏွစ္လုံးျပဴး ေသနတ္တစ္လက္ကိုထမ္းထားၿပီးမႈတ္ဆိတ္ေမႊး ပါးသိုင္းေမႊးေတြနဲ႔ ရႈပ္ပြေနေပမဲ့ ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းပုံရတဲ့ လူႀကီး တစ္ေရာက္က သူ႔ကို အကဲခတ္ေနသည္။ မန္းေလး ကေန …ဒီကိုလာလုပ္တာလဲ မင္းက လာလည္တာပါ …က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေရာက္က ဒီနားကၿမိဳ႕ေလးကပါ ဘယ္ၿမိဳ႕လဲ… ထြန္းေမာင္ေျပာဖူးေပမဲ့ မိုးေဝ သိပ္မမွတ္မိဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေျပာတယ္ဗ် က်ေနာ္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့လို႔ ေမာင္သာဆိုလား …ေအာင္သာ ဆိုလားပဲ လဲူႀကီးက ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ကာ သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကို လက္ညိဳးထိုးျပ၍… မင္း …အိတ္ထဲက ဘာလဲ ဖုံးပါ … မိုးေဝ သုံးစားမရေတာ့ေ့တာ့ဖုံးကိုထုတ္ျပလိုက္တယ္ လူႀကီး ကသူ႔လက္ထဲက ဓါးကို ဓါးအိမ္ထဲထိုးထည့္လိုက္ၿပီး မင္းအခု …ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ က်ေနာ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေနတဲ့ၿမိဳ႕ကို ျပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ ကူညီပါအုံး ဒီကေနဆိုရင္ေတာ့ စက္ေလွမရွိပဲ မင္းသူငယ္ခ်င္းတို႔ၿမိဳ႕ကိုသြားလို႔မရဘူးကြ … ေအာင္သာၿမိဳ႕ေပါ့ မိုးေဝ စိတ္ညစ္သြားသည္။ ကူညီပါအုံးဗ်ာ… က်ေနာ့္ အိမ္က စိတ္ပူေနမွာဗ် လူႀကီက အတန္ၾကာစဥ္းစာသလိုျပဴၿပီးမွ မင္း ကမ္းစပ္ကိုေတာ့ ျပန္သြားတတ္တယ္မဟုတ္လား… မိုးေဝေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္ လာခဲ့ရတာလဲ သိပ္မေဝးတာမို႔ မိုးေဝ ကမ္းစပ္ကိုေတာ့ျပန္သြားတတ္ပါေသးသည္။

အဲ့ဒီ ကမ္းစပ္အတိုင္းသာ အေနာက္ဖက္ကို ႐ြာမေတြ႕မခ်င္းေလွ်ာက္သြားေပေတာ့ ႐ြာေတြ႕ရင္ ႐ြာကလူေတြကိုေျပာၿပီး အကူအညီေတာင္း …သူတို႔ကမင္းကို မင္းသြားခ်င္တဲ့ၿမိဳ႕ကိုပို႔ေပးလိမ့္မယ္ ႐ြာကိုေရာက္ဖို႔မင္းလမ္းေတာ့ ေလွ်ာက္ရလိမ့္မယ္… ကဲ သြားေပေတာ့ ေမာင္ရင္ မိုးေဝ အားတက္သြားသည္ ။ လူႀကီးေျပာသလိုဆို ႐ြာကိုေရာက္ဖို႔သြားရမဲ့လမ္းကလည္း ရွင္းရွင္းေလ ကမ္းစပ္အတိူင္းေလွ်ာက္ သြား႐ုံသာ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ကမ္းစပ္ကိုျပန္သြားမယ္ ေျခလွမ္းျပင္ပီးကာမွ လူႀကီးဖက္သို႔လွည့္ကာ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ဦးေလး ဒါနဲ႔ ႐ြာနာမည္ကဘာတဲ့လဲ ကြၽန္းေတာင္႐ြာ … လူႀကီးကတိုတိုတုတ္တုတ္ျပန္ေျဖသည္။ ဦးေလးနာမည္ကေရာ… ေက်းဇူးရွင္ကိုမွတ္ထားရေအာင္လို႔ပါ မွတ္သြား …ငါ့ နာမည္ ဘခက္ ဘသက္…ဟုတ္လား ဦးေလး လူႀကီးက ႏွာေခါင္းရႈံ႕ကာ ေမာင္ရင္… အေတာ္မွတ္ဉာဏ္နည္းတာပဲ ဘခက္ကြ… ဘခက္… မင္းအဲ့႐ြာေရာက္လို႔ရွိရင္ …ေျပာလိုက္ သူႀကီးဘခက္နဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔ …က်န္ေသးတယ္ လူႀကီးကဆက္ေျပာသည္။ ရဲေလး ဆိုတဲ့ေကာင္မ်ား ႐ြာျပန္ေရာက္ေနရင္… ငါကမေၾကနပ္ေသးဘူးလို႔ ပါေျပာလိုက္… ဒီေကာင္က ဦးေလးကိုဘာလုပ္ထားလို႔လဲ …က်ေနာ္ ဘာျပန္ကူညီေပးရမလဲဦးေလး လူႀကီးကလက္ျပကာ ေမာင္ရင္ ကူညီစရာမလိုပါဘူး …အဲ့ေကာင္ေတြ႕ရင္သာ ငါေျပာသလိုသာေျပာလိုက္ …ဒီေကာင္ငါ့သမီးကို ခိုးေျပသြားတာကြ ေမးပီးမွ သူမွားမွန္း မိုးေဝသိသြာသည္။

လူႀကီးမွာ စိတ္ရင္းေကာင္းေပမဲ့ ေဒါသႀကီးမည့္ပုံဟုလည္းေတြးမိသည္။ စိတ္ခ် ဦးေလး …က်ေနာ္ေျပာလိုက္မယ္ …ဒါနဲ႔ ဒီနားမွာ က်ေနာ္နဲ႔အတူပါလာတဲ့က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ စက္ေလွသမားကိုေတြ႕ရင္ က်ေနာ္ သူတို႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္သြားပီေျပာေပးပါ ဦးေလး ဒီေတာ့မွ လူႀကီးက မင္းတို႔စက္ေလွက လက္နက္ႀကီးစာမိသြားတာကြ …ရဲဖက္ကထင္ပီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းခိုးတဲ့ ႏွင္းရည္တို႔အဖြဲ႕ကပစ္လိုက္တာ ဗ်ာ …အဲ့ဒါဘာေျပာတာလဲ… ဦးေလ ေသနတ္နဲ႔ပစ္တာ အေျမာက္နဲ႔ထုတာကိုေျပာတာလား လူႀကီးကေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပရင္း မင္းကိုဒါေတြေျပာလို႔နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူး …သြားေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ဘူးဆိုလို႔ မိုးေဝ ကလဲဆက္မေမးေတာ့ပဲ လွည့္ထြက္မည္အျပဳ လူႀကီးက ေနအုံး …ငါ့နာမည္ျပန္ေျပာစမ္း မိုးေဝ …လူႀကီးေမးလို႔ျပန္ေျဖတဲ့သေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ သူ႔ကိုယ္သူသတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ တိုးတိုးေရ႐ႊတ္ၾကည့္သည္။ (ဘခက္ …သူႀကီးဘခက္… ကြၽန္းေတာင္႐ြာက …သူႀကီးဘခက္ ) ၿပီးပါၿပီ