အမုန်းငယ်
စာမိတ်ဆက်ပြန်မပြောချင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းတွေကို ရင်ဖွင့်ချင်နေတာကြာပြီပေါ့။ အခုတော့တွေ့ ပြီလေ ရင်ဖွင့်ခွင့်တွေရခဲ့ပြီပေါ့။ နာမည်လား အမုန်းငယ်တဲ့ အသက်က ၂၀ နှစ်ကျော်ပေါ့။ ပညာလား ဘွဲ့ရပြီးပြီလေ။ သမိုင်းနဲ့နော်။ နေတာကဧရာဝတီတိုင်းထဲက ပင်လယ်နဲ့ နီးတဲ့ရွာလေးကပါ————– ကိုယ့် ကိုယ်ကိုအထင်ကြီးနေကြတဲ့ ကောင်လေးတွေရော ကောင်မလေးတွေရော ဒီဇတ်လမ်းလေးဖတ်ပြီး စာနာ နားလည်တတ်ကြစေချင်ပါတယ်ကွယ်။
အပိုင်း (၁) မုန်း ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ရွာ လေးက ပင်လယ်ကြီးကိုနေ့တိုင်းကြည့်ခွင့်ရတဲ့ရွာလေးတရွာပါ။ မုန်း တို့ရွာမှာက ပင်လယ်လုပ်သားတွေ များတယ်လေ။ ယာလုပ် တဲ့သူကရှားပါးပေါ့။ ဒီတော့ ပင်လယ်ရေကိုအမြဲထိတွေ့နေကြတဲ့ လူကြီးလူငယ်တွေက မိုးလင်းဒါနဲ့ အရက်ကလေးကထွေပြီလေ။ မုန်း က ဒီတုံးကအပျို ပေါက်ပေါ့။ အခုမှစရှက်တတ်ပြီး မပြောရဲ မလာရဲ နဲ့အိမ်မှာပဲအမြဲနေတတ်တဲ့အပျိုပေါက်စ မွေးနုစပေါ့။ ဒီ တုံးက ငယ်သူငယ်ချင်းဖိုးထောင်ကအိမ်ကိုဝင်ထွက်နေကြလေ။ သူလဲ ကြီးကောင်ဝင်တော့ ပင်လယ်ထဲဆင်းရတာပေါ့။ ဒီတော့သူ ကလဲသောက်တတ်လာတယ်လေ။ မုန်း ကတော့သောက်တာမကောင်းကြောင်းတွေ ပြောပါသေးတယ်။ သူကနဲနဲပါပေါ့။
တနေ့ မုန်း မြို့ကျောင်းတက်ပြီးပြန် လာချိန်မှာ… မုန်း မှာမောလဲမော စာမေးပွဲကြီးကို အားသွန်ဖြေခဲ့ တာကြောင့် မုန်းရဲ့အခန်းထဲမှာ ခြေပြစ်လက်ပြစ်ကိုအိတ်နေမိခဲ့တယ် “မုန်း နင်ရောက်နေပြီလား” “ငါမှာတော့နေ့တိုင်းကိုသတိရနေတာမုန်းရယ်” ဖိုးထောင် ကတော့ဒီလိုပဲလေ မုန်း ပြန်လာတိုင်းအမြဲပြောနေကြ။ ထိုနေ့ကမုန်းကမကြားမိဘူးလေ။ သူကတော့ခါတိုင်းလိုပြောပြော ဝင်ဝင် ရောက်လာခဲ့တယ် “ဟာ……၏” သူကြောင်ပြီးငေးကြည့်နေတာပေါ့ မုန်း ရဲ့ ရင်နှစ်မွှာအသဲလေးကိုသူမြင်သွားပြီလေ၏ သူနဲနဲလဲ မူးနေပုံရတယ်။ သူ မုန်းရဲ့ အက်ကြောင်းလေးကိုအသာကလေးထိတွေ့တော့ မုန်းက နိုးနေပြီလေ။ သူဘာဆက်လုပ်မလဲ အသာငြိမ် နေတာပေါ့။ ပြီးမှရန်တွေ့မယ်ဆိုတဲ့အကြံနဲ့လေ။ ဘာကြာလဲ ဖုတ်ဖုတ်မှာနွေးကနဲဖြစ်တော့ ငုံ့ ကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးထောင်ရယ် လျာ နဲ့ ရက်နေတာ။ ကောင်းလွန်းလို့ သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုကွာမသွားအောင်ကိုင်ထားမိတဲ့အထိပေါ့။
ဖိုးထောင်ရယ်လေအပေါ်ကိုမော့ကြည့် ပြီး… “ ကောင်းလား” တဲ့ စဉ်းစားကြည့်အုံးမေးသင့်လား။ ဒီမှာက အပျိုပေါက်နော် ရှက်ရှက်နဲ့ တကိုယ်လုံးပူထူပြီး ဖိုးထောင်ကို စောင့်တွန်းပြစ်လိုက်တယ်။ တကယ်ဆို လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်နေရင်ကောင်းမှာ ရှက်မိပြီဆိုတော့ စိတ်ကမလာတော့ဘူးလေ။ မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်တော့ ဖိုးထောင်ရယ်ပြေး လိုက်တာ နောက်ကိုတောင်မလှဲ့တော့ဘူ။း ဒီတော့မှ မထူးတော့ပါဘူးမီးဖိုချာင်ထဲဝင် ဟိုရှာဒီရှာကြည့်တော့ အို အကိုတို့လူငယ်တွေလက်ကမြင်းပြီးလုပ် ထားတဲ့ သခွားသီးလီးတုကြီးကိုတွေ့ရတေ့ာတယ်။ ဘာ ပြောကောင်းမလဲအိတ်ယာထက်မှာ ဖုတ်ဖုတ်လေးကိုဆွရင်းကလိရင်းပြီးလိုက် မိတော့တယ်။
အပိုင်း (၂) ဒီလိုနဲ့ ရက်တွေကြာအတော်ကြာတဲ့အထိ ဖိုးထောင်တို့ပေါ်မလာဘူး။ အဲ… တစ်ရက်တော့ အဘနဲ့အကိုရေထဲဆင်းတဲ့နေ့ မှာ ဖိုးထောင်ကိုသတိရနေမိတာနဲ့ တစ်ယောက်တည်း ဖုတ်ဖုတ်ကိုကလိရင်း အရှိန်ကတက်လာပါလေရော။ ကောင်းလိုက်တာ.. မြို့ ကျောင်းအဆောင်မှာတုံးကအခန်းဖော်တွေ သူ့ဟာသူကလိနေတာမြင်တုံးက ကောင်မတွေအရှက်ကိုမရှိကြဘူးလို့တောင် ဆူခဲ့သေး တဲ့ မုန်း လေ။ ဒါပေမယ့်အဆောင်မှာတုံးက ကိုယ့်ဟာကို လုံးဝမကလိကြည့်ခဲ့တာဝန်ခံပါတယ်။ အဲဒီတုံး အခန်းဖော် မမ တွေက မုန်းရယ် ဒီလိုမှမဖြေသိပ်ရင်လဲ တို့ကယောကျာ်းလေးတွေကို သွားပြီးကုန်းရမှာလားတဲ့။ ချစ်တဲ့သူမှမတွေ့သေးတာ မုန်းရယ် အာပတ်ဖြေခြင်းတမျိုးပေါ့တဲ့။ ခုတော့ မုန်းလဲအာပတ်ဖြေနေတာပေါ့။
ဖုတ်ပေါက်ဝလေးကိုသခွားသီးအလတ်ကလေးနဲ့ တေ့ ရင်း ပါးစပ်ကလဲ မနေနိုင်အောင်တဟင်းဟင်းဖြစ်လာမိတယ်။ရှင်းရှင်းပြောရရင် အသံတွေထွက်ကုန်တာပေါ့ မျက်စိကိုစုံမှိတ်ပြီး သခွား သီးနဲ့အထက်အောက် ဆွဲနေလိုက်တာ ဘယ်တုံးကရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ ဖိုးထောင်မြင်ပါလေရော ဖိုးထောင်ကမျက်လုံးတွေကွျှ တ်မတတ်ကြည့်နေတာ အတော်ကြာပြီထင်တယ်သက်ပြင်းချသံ ကြားတော့မှ မုန်းလဲ ရှက်မိတော့တယ် ဖိုးထောင်ကိုသခွားသီးနဲ့ ပစ်ဖို့ ဟန်ပြင်တော့ အံမယ်ဖိုးထောင်က ” မလုပ်ပါနဲ့ဟာ ငါလာတောင်းပန်တာပါ…ဒီရောက်တော့နင်ဆော့နေတာတွေ့လို့ ငါလဲ ကြည့်မိနေတာ နင်စိတ်မဆိုးပါနဲ့ ..မုန်းရယ်”
ပြောပြောဆိုဆို မုန်း ကိုပွေ့ဖက်ပြီးတအားနမ်းတော့တာပေါ့ မုန်းကလဲရင်ထဲမှာကျိတ်ပြီးချစ်လက်စကလဲဖြစ်သခိုးလူမိေနေတော့ ကာ ငြိမ်နေရုံကလွဲပြီး ဘာများတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ တစ်အိမ်ကျော်ကနေလွှင့်လာတဲ့ နှစ်ကိုယ်တူချစ်သမျှသီချင်းလေး နဲ့ ဖိုးထောင် ပြုသမျှ နုဘို့ရာအသာတကြည် ရင်ဖွင့်ကြိုခဲ့မိတယ်လေဖြစ်သမျှတွေ ကို ရေးရမှာတော့ အရှက်သား ဦးဆုံးဖိုးထောင်တို့က နမ်းနေ ရင်းကလက်ကဖုတ်ဖုတ်နုနု ရဲ့အပေါက်ဝမှာ ၀ လုံးလေးတွေရေးပေးတယ် နေလို့ထိုင်လို့မရဖြစ်နေတာသူသိတယ် သက်သက်ကိုသူ လုပ်နေတာ ရင်ထဲကဘာတွေမှန်းမသိတဲ့ တဟင်းဟင်း ဆိုတဲ့ဘာသာမပြန်တတ်အောင်စကားလုံး ပွင့်ကြလာတော့ မုန်းရဲ့ပေါင်နှစ် ဖက်ကိုဖြဲပြီး သူ့ရဲ့ ကွမ်းစားထားတဲ့ရှာ(သျှာ) နီနီကြီးနဲ့ အထက်အောက်ဆွဲသတ် နေလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ရေးနေရင်းတောင်ရင်ထဲ မှာဟာတာတာဖြစ်ခဲ့ပြီ။
ပြီးတော့မှ သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ဆွဲသတ်လိုက်လုပ်နေတာ ဖိုးထောင်ရယ်မြန်မြန်သာ သွင်းလိုက်ပါတော့ ပြောမှပဲ ဒစ်မြုတ်ရုံ လေး ထည့်ပေးတယ်။ မုန်း ထင်တယ် သူက စားနေကြဖြစ်နိုင်တယ်။ အသဲခိုက်နေမှသူကတဖြည်းဖြည်းခြင်း ထည့်တာ။ နောက် တော့ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ကနေမြန်မြန်ကြီးကို တဆုံးထည့်လိုက်တာ မုန်းလေ လောကကြီးကိုကျေးဇူးတင်မဆုံးဘူးတကယ်။
အပိုင်း (၃) လောကကြီးကိုကျေးဇူးတင်ရတဲ့ ရက်တွေအကြောင်းဆက်လက်ဖော်ပြရရင်.. မုန်း နဲ့ ဖိုးထောင်တို့ပထမအကြိမ်ဆုံပြီး အတော်ကြာတဲ့နောက်…မှတ်မှတ်ရရ မုန်း ဆယ်တန်းအောင်တဲ့နေ့ကပေါ့ ပျော်လိုက်တာတအားပဲ။ မုန်း တို့ရဲ့ ရွာလေးမှာ မုန်း တစ်ယောက်တည်းအောင်တာလေ… အဘတို့အကိုတို့က ဂုဏ်ယူမဆုံးပေါ့။ ဒီတော့ မုန်း ကရွာထဲမှာ မျက်နှာရတာပေါ့ တရွာလုံး ချီးမွန်းခန်းတွေဖွင့်ကြတာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ရွာထဲမှာရှင်ပြုပွဲကရှိနေတော့ မုန်းတို့ မိန်းခလေးတွေသွားပြီးကူကြရတယ်.. မုန်းကို လဲညဘက်အထိကူပေးပါဆိုလို့ အဘတို့ဆီမှာခွင့်တောင်ပြီး သွားလိုက်မိတယ်လေ။ အဘတို့ကလဲဆွေမျိုးနီးစပ်အလှူဆိုတော့ သွား ပေါ့ အချိန်မတော်ပြန်လာမနေနဲ့ အိပ်လိုက်လို့ဆိုတော့ မုန်းတို့လဲ ဗွိဒီယိုကြည့်ရင်း အိပ်ကြမယ်ပေါ့.။
မုန်းတို့တတွေ အလုပ်တွေဝိုင်းလုပ်နေကြရင်းက ညည့်နက် လာတော့ ဗွိဒီယို ပြနေတဲ့ဆီကိုခြေဦးလှည့်ကြတယ်ဆိုရင်ပဲ… “ မုန်း နင့်ကိုဖိုးထောင်ကတွေ့ချင်လို့ရွာလယ်ကရေချမ်းစဉ်နားမှာ စောင့်နေတယ်” နှင်းနှင်းကလာပြောတယ်လေ…၏ဒါနဲ့သွားတွေ့ရ တော့တာပေါ့ တွေ့တယ်ဆိုရင်ပဲ “ မုန်းရယ်ငါလေနင့်ကိုတွေ့ချင်နေတာ….. ပင်လယ်ကိုလိုက်သွားရတော့ ညနေမှ ဂါးကြီးပြန်ဝင် တာ ရောက်ရောက်ချင်း နင့်ဆီကိုလိုက်လာခဲ့တာ” “ သွားပါဟာ အပိုတွေ ငါမယုံပါဘူး” “ ကဲပါရွာလယ်ကြီးမှာပြောစရာရှိတာမြန် မြန်ပြောငါ ဗွိဒီယိုကြည့်ချင်လှပြီ” ဒီတော့ ဖိုးထောင်ကမုန်းလက်ကိုဆွဲပြီး ရှေ့ကနေရွာတောင်ဘက်ကို ထွက်ကြတယ် တောင်ဘက် မှာက ဖိုးထောင်တို့ယာတဲလေးရှိတယ်။
ရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲမတွေ့ဖြစ်ကြတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ချစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ဟောင်းလေးမှာ မှေးစက်ရင်းဖိုးထောင်ပြောလာမဲ့စကားလေးတွေကိုနားစွင့်နေမိတာပေါ့ အရင်းဦးဆုံးမှာဖိုးထောင်ရဲ့နုတ်ခမ်းအစုံက မုန်းတစ်မျက် နှာလုံးကိုတမ်းတမ်းတတနမ်းတော့မုန်းလဲအလိုက်သင့် ငြိမ်နေရင်း… ဖိုးထောင်ရဲ့လက်တွေက မုန်းရဲ့ ဆီးခုံပေါ်မှာပြေးစော့နေကြ တယ်လေ… ပြီးတော့မှမုန်းရဲ့ထမီကိုချွတ်ရင်း ချစ်လိုက်ရတာမုန်းရယ်တဲ့ သူရဲ့လက်ကမုန်းလက်ကိုလာကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ကိုင် ခိုင်းတယ်လေ မုန်းစရာကြီးနော် စစခြင်းဆိုတော့ ဘယ်ကိုင်ရဲမှာလဲ ..ဒါပေမယ့် မသိစိတ်ကကိုင်ကြည့်ချင်နေတာကိုး အားပါးပါးနဲ တာကြီးမဟုတ်ပါလား မုန်းလဲဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ ကိုင်ရုံကိုင်ထားတာပေါ့ ဖိုးထောင်ကသူလက်နဲ့ အပေါ်အောက်လုပ်ပြတော့မှ မုန်းလဲသဘောပေါက်ပြီး ဖွဖွကလေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဖိုးထောင်တို့တွန့်လိမ်နေတာ မြင်တော့ ရီ လိုက်မိတယ်။
“ အေးပါ နင် ရီ ထားပါ” ဒီတစ်ခါငါအလှည့်ရောက်ပြီ။ မုန်း ရယ်ပြောပြောဆိုဆို မုန်းရဲ့ ဖုတ်ဖုတ်လေးကို ရှာ(လျှာ)နီနီကြီးနဲ့ ရက် တော့တာဆီးဘု လေးကို လျှက်နေတာများ မုန်းတစ်ကိုယ်လုံး လေထဲကိုမြောက်တက်သွားသလားထင်ရတယ်.။ ကောင်းတာမှ လောကကြီးကိုကျေးဇူးတင်တာရယ်ဖိုးထောင်ရဲ့ခေါင်းကြီး ကွာသွားမှာကြောက်တာရယ်ဘဲသိတော့တယ် လုပ်လိုက်စမ်းဖိုးထောင် ရယ် နင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ့ (စိတ်ထဲက)..လှေသမားတို့ထုံးနှလုံးမူထားတဲ့ဖိုးထောင်ကတော့ မုန်းကို ကာမရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်ရောက်တဲ့ အထိပို့ပါတော့တယ်။ ပြတ်ပြတ်ပျစ်ပျစ် အသံတွေကစုံနေအောင်ထွက်လာကြပြီ။
“ လုပ်ပါတော့ဟယ် “ မုန်းက… ဘာပြောကောင်း မှာလဲ မုန်းကိုကုံးခိုင်းတယ်ပြီးတော့ အသာအယာပါပဲ သူ့ရဲ့လီးကိုတေ့တယ် တဖြည်းဖြည်းခြင်းထဲ့တယ် နောက်တော့မှမှန်မှန်လေးလိုးတော့တယ် “ ဗလုပ်ဘတ် ဗလုပ်ဘတ် “ ဘာသံလဲဟင်ဖိုးထောင် “ နင် ကလဲဟာဂွေးအုနဲ့နင့်ရဲ့စောက်ဖုတ်ရိုက်တဲ့အသံပေါ့ဟ” အဲဒီလိုရိုက်သံတွေစုံလင်နေတဲ့ကြားထဲက ဖွတ်ဖွတ် ဆိုတာမည်လာပါလေ ရော ကောင်းလိုက်တာ တဲအိမ်တခုလုံးပျိုကျသွားမှာကြောက်တဲ့စိတ်တွေ အဝေးကိုလွင့်ကုန်ကြပြီလေ။ “ကောင်းလိုက်တာနာနာ သာစောင့်ကွာ” ပြောတော့ “မောလာပြီနင်အပေါ်ကနေစောင့်ပေးပါလား” “နင်အခုမလုပ်တတ်လဲ တဖြည်းဖြည်းတတ်လာမှာပါလုပ် ကြည့်ပါနော်” မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ်တက်ထိုင်ချတယ်ဆိုရင်ပဲရင်ထဲမှာတစ်စို့စို့ကြီး ရင်ဝမှာ တစ်ခုခုလာထောက်နေသလို ခံစားရတယ်..ဒါပေမယ့် အပေါ်အောက်ညှောင့်ရင်းက လောကကြီးရေ..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
အပိုင်း (၄) အမုန်းငယ်ရဲ့ မုန်းပင်လယ်ဖြစ်လာရတဲ့အကြောင်းတွေကစတင်လာတော့မှ ာကိုမုန်းတယောက်စောစောကသာ ကြိုတင်သိခွင့်ရရင်လောကကြီးကိုကြိုပြီး ကျေးဇူးတင်မိမှာမဟုတ်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ မုန်းတို့နှစ်ဦး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သူကချိန်း လိုက်မုန်းကခံလိုက် မုန်းကချိန်းလိုက် သူကလိုးလိုက်နဲ့သိပ်ချစ်ခဲ့ကြတာ အမှန်ပါ။ မုန်းနဲ့ ဖိုးထောင်တို့နှစ်ပါးသွားလေးကလို့ မဆုံး ခင်မှာဘဲ။ တစ်နေ့တော့……မုန်းရဲ့ဖိုးထောင်တစ်ယောက် ရေလုပ်ငန်းမှာဝါရင့်တစ်ယောက်ဖြစ်လာတော့ သူဦးစီးတဲ့ဂါးတစ်စင်းနဲ့ ပင်လယ်ကိုထွက်ဖို့အကြောင်းကဖန်လာတယ်လေ–ဒီနေ့ကနောက်ဆုံးလိုးပွဲလေးသာသိခဲ့ရင်မုန်း…. .လေထိုနေ့က “ မုန်း ငါတို့ ပင်လယ်ထွက်ရမယ် သူဌေးကပြောလာတယ်..နံနက်မလင်းခင်ထွက်ကြရမှာ မုန်းရယ် မုန်းကိုခွဲရမှာဒီတစ်ခေါက်တစ်မျိုးကြီးပဲ ကွာ” “ ဖိုးထောင်ရယ် ဒီတစ်ခေါက်ပြန်လာရင် မုန်းတို့အဘကိုဖွင့်ပြောပြီးလက်ထပ်ကြမှာပဲဟာ ကြိုးစားပြီး စိတ်တင်းထားပါနော် မုန်းလဲမခွဲချင်ပါဘူး” ပြောကြရင်းနဲ့ မုန်းလဲဟိုတစ်နေ့က နှင်းနှင်းတို့နဲ့စုပြီးခိုးကြည့်ထားတဲ့အခွေထဲကအတိုင်းပက်လက် အနေအထားအတိုင်းဖြစ်နေတဲ့ ဖိုးထောင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ ပုဆိုးစကိုလှန်ပြီးလီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။
နောက်တော့ ညိုးရော်ရော်ဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုမုန်းအသာလေးငုံထားပြီး ဖုတ်ဖုတ်ကိုလိုးသလိုခေါင်းလေးကို မ ၏ နိမ့်ချီမြင့်ချီလုပ်ပေးနေမိ တယ်။ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကရွှေငှက်ပျောသီးကြီးတစ်လုံးစာလောက်ရှိတော့မုန်းပါးစပ်နဲ့တောင်သိပ်မဆန့်ချင်ဘူးလေ.။ မုန်းလဲငုံထား ရင်းကမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးရင်းကခပ်သွက်သွက်လုပ်ပေးရင်းက လရေကြည်တွေက မုန်းပါးစပ်တခုလုံးရွှဲနေတယ်လေ နောက် တော့ အား…..ကောင်းလိုက်တာဆိုပြီး ပျစ်ခွျှဲနေတဲ့သုတ်ရေကြည်နောက်ကလေးတွေထွက်လာလိုက်တာ မုန်းလဲရောင်ယမ်းပြီးမြို ချမိတော့တာ.။ ပြီးတော့မှမုန်းကိုသူမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ခိုင်းပြီးအောက်ကနေသူ့လျှာကြီးနဲ့မုန်းရဲ့ဆီးဖုလေးကိုစုပ်ပေးနေလိုက်တာ ဇာတ်ဆရာရယ် အခုထိလောကကြီးကိုကျေးဇူးတင်နေတုံးပါ.။
ပြွတ်ပွတ် ပြွတ်ပွတ် ပြွတ်ပွတ်ပြွတ်ပွတ် ပြွတ်ပွတ်…… မုန်းလဲမနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာပြီးဖိုးထောင်ရဲ့မျက်နှာတပြင်လုံးကိုပွတ်ပြစ် လိုက်တယ်လေ… နောက်တော့ အပေါ်ကနေမနားတမ်းထိုင်စောင့်လိုက်တာ ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်..ဖုဗျစ်၏ဖု ဗျစ်.. အချက်ရေတွေဘယ်လောက်တောင်စောင့်မိမှန်းမသိပါဘူး ကောင်းလိုက်တာကုံးပေးလိုက်တော့သူကအလိုက်တသိဘဲ နောက်ကနေစောင့်ပြန်ရော အရေကြည်တွေနဲ့ချွဲနေတဲ့သောက်ခေါင်းလေးကအခုတော့ချောင်လည်လို့ ဖူးဖွတ်…ဖူးဖွတ်…ဖူးဖွတ်.. ဖူးဖွတ်.. ဖူးဖွတ်…နဲ့ နှစ်ယောက်သားထပ်လှက်သားပြီးသွားကြတာလေလီးကြီးကွျှတ်ထွက်သွားမှာတောင်ကြောက်နေမိတယ် လေ..လင်းအားကြီးတော့ နှစ်ယောက်သားမခွဲချင်ပေမယ်တူနှစ်ကိုယ်နီးဘို့အတွက်ဖိုးထောင်တစ်ယောက်ခရီးထွက်ရပြီဇာတ်ဆရာ ရယ်…၏တစ်လကြာတော့ဖိုးထောင်တို့ဂါးပြန်လာရမဲ့ရက်တောင်ရောက်နေပြီ ကမ်းစပ်မှာမုန်းတစ်ယောက်တမျှော်မျှော်နဲ့ဖြစ်တာ အဘကရိတ်မိတော့ မိန်းခလေးပြန်လာ တော့မှာပါကွယ် မိုးဦးလေဦးနဲ့ကွယ် ပြန်ကြရအောင်ချော့ခေါ်ပေမယ် အဝေးကလာနေတဲ့ လှေငယ်လေးကိုလှမ်းကြည့်နေခဲ့တာ။ မိုးတွေက အညိုးကြီးလိုက်တာ ဖိုးထောင်ပြန်လာမှရွာပါတော့လားကွယ်။
ဒီလိုနဲ့ နံနက်လင်းတော့ရွာထဲမှာ ဆူညံနေမှ သတင်းစုံစမ်းမိတော့ ဖိုးထောင်တို့ဂါးကြီး ညက မြုပ်သွားပြီတဲ့ အသက်ရှင်တဲ့အောင် အောင်ကိုကမ်းစပ်မှာတွေ့လိုသူ့ အိမ်ပြန်ပို့ရင်းအိမ်မှာမေးကြည့်ခဲ့တာတွေ အို စုံလို့ပါဘဲ…….. “ သွားပြီး မရှိတော့ဘူး သူတစ် ယောက် မုန်းကိုခွဲသွားပြီ ဖိုးထောင်ရေ…..” အို မုန်းတယ် မုန်းတယ် မုန်းတယ် မုန်းတယ်……… ပင်လယ်ကြီးကိုမုန်းတစ်ယောက် အမုန်းကြီးမုန်းပြစ်လိုက်ပြီကွယ်……ဒီနောက်တော့မုန်းလဲ မုန်းချစ်တဲ့ရွာကြီးရယ် မုန်းတအားမုန်းတဲ့ပင်လယ်ကြီးကိုစွန့်လွှတ်ရင် း မဟာရန်ကုန်ကိုချေချခဲ့မိပါတော့တယ်။ ဇာတ်ဆရာရယ်မဟာရန်ကုန်မှာ ဘဝတွေစုံအောင်ထပ်ပြီး က ပြမယ့် မုန်း ဆိုတဲ့အမုန်းငယ် ရယ်ပါ။
Zawgyi
အမုန္းငယ္
စာမိတ္ဆက္ျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီေပါ့။ အခုေတာ့ေတြ႕ ၿပီေလ ရင္ဖြင့္ခြင့္ေတြရခဲ့ၿပီေပါ့။ နာမည္လား အမုန္းငယ္တဲ့ အသက္က ၂၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေပါ့။ ပညာလား ဘြဲ႕ရၿပီးၿပီေလ။ သမိုင္းနဲ႔ေနာ္။ ေနတာကဧရာဝတီတိုင္းထဲက ပင္လယ္နဲ႔ နီးတဲ့႐ြာေလးကပါ————– ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုအထင္ႀကီးေနၾကတဲ့ ေကာင္ေလးေတြေရာ ေကာင္မေလးေတြေရာ ဒီဇတ္လမ္းေလးဖတ္ၿပီး စာနာ နားလည္တတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္ကြယ္။
အပိုင္း (၁) မုန္း ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့႐ြာ ေလးက ပင္လယ္ႀကီးကိုေန႔တိုင္းၾကည့္ခြင့္ရတဲ့႐ြာေလးတ႐ြာပါ။ မုန္း တို႔႐ြာမွာက ပင္လယ္လုပ္သားေတြ မ်ားတယ္ေလ။ ယာလုပ္ တဲ့သူကရွားပါးေပါ့။ ဒီေတာ့ ပင္လယ္ေရကိုအၿမဲထိေတြ႕ေနၾကတဲ့ လူႀကီးလူငယ္ေတြက မိုးလင္းဒါနဲ႔ အရက္ကေလးကေထြၿပီေလ။ မုန္း က ဒီတုံးကအပ်ိဳ ေပါက္ေပါ့။ အခုမွစရွက္တတ္ၿပီး မေျပာရဲ မလာရဲ နဲ႔အိမ္မွာပဲအၿမဲေနတတ္တဲ့အပ်ိဳေပါက္စ ေမြးႏုစေပါ့။ ဒီ တုံးက ငယ္သူငယ္ခ်င္းဖိုးေထာင္ကအိမ္ကိုဝင္ထြက္ေနၾကေလ။ သူလဲ ႀကီးေကာင္ဝင္ေတာ့ ပင္လယ္ထဲဆင္းရတာေပါ့။ ဒီေတာ့သူ ကလဲေသာက္တတ္လာတယ္ေလ။ မုန္း ကေတာ့ေသာက္တာမေကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာပါေသးတယ္။ သူကနဲနဲပါေပါ့။
တေန႔ မုန္း ၿမိဳ႕ေက်ာင္းတက္ၿပီးျပန္ လာခ်ိန္မွာ… မုန္း မွာေမာလဲေမာ စာေမးပြဲႀကီးကို အားသြန္ေျဖခဲ့ တာေၾကာင့္ မုန္းရဲ႕အခန္းထဲမွာ ေျချပစ္လက္ျပစ္ကိုအိတ္ေနမိခဲ့တယ္ “မုန္း နင္ေရာက္ေနၿပီလား” “ငါမွာေတာ့ေန႔တိုင္းကိုသတိရေနတာမုန္းရယ္” ဖိုးေထာင္ ကေတာ့ဒီလိုပဲေလ မုန္း ျပန္လာတိုင္းအၿမဲေျပာေနၾက။ ထိုေန႔ကမုန္းကမၾကားမိဘူးေလ။ သူကေတာ့ခါတိုင္းလိုေျပာေျပာ ဝင္ဝင္ ေရာက္လာခဲ့တယ္ “ဟာ……၏” သူေၾကာင္ၿပီးေငးၾကည့္ေနတာေပါ့ မုန္း ရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာအသဲေလးကိုသူျမင္သြားၿပီေလ၏ သူနဲနဲလဲ မူးေနပုံရတယ္။ သူ မုန္းရဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလးကိုအသာကေလးထိေတြ႕ေတာ့ မုန္းက ႏိုးေနၿပီေလ။ သူဘာဆက္လုပ္မလဲ အသာၿငိမ္ ေနတာေပါ့။ ၿပီးမွရန္ေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့အႀကံနဲ႔ေလ။ ဘာၾကာလဲ ဖုတ္ဖုတ္မွာေႏြးကနဲျဖစ္ေတာ့ ငုံ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးေထာင္ရယ္ လ်ာ နဲ႔ ရက္ေနတာ။ ေကာင္းလြန္းလို႔ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းကိုကြာမသြားေအာင္ကိုင္ထားမိတဲ့အထိေပါ့။
ဖိုးေထာင္ရယ္ေလအေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ ၿပီး… “ ေကာင္းလား” တဲ့ စဥ္းစားၾကည့္အုံးေမးသင့္လား။ ဒီမွာက အပ်ိဳေပါက္ေနာ္ ရွက္ရွက္နဲ႔ တကိုယ္လုံးပူထူၿပီး ဖိုးေထာင္ကို ေစာင့္တြန္းျပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္ဆို လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ေနရင္ေကာင္းမွာ ရွက္မိၿပီဆိုေတာ့ စိတ္ကမလာေတာ့ဘူးေလ။ မ်က္လုံးကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဖိုးေထာင္ရယ္ေျပး လိုက္တာ ေနာက္ကိုေတာင္မလွဲ႔ေတာ့ဘူ။း ဒီေတာ့မွ မထူးေတာ့ပါဘူးမီးဖိုခ်ာင္ထဲဝင္ ဟိုရွာဒီရွာၾကည့္ေတာ့ အို အကိုတို႔လူငယ္ေတြလက္ကျမင္းၿပီးလုပ္ ထားတဲ့ သခြားသီးလီးတုႀကီးကိုေတြ႕ရေတ့ာတယ္။ ဘာ ေျပာေကာင္းမလဲအိတ္ယာထက္မွာ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကိုဆြရင္းကလိရင္းၿပီးလိုက္ မိေတာ့တယ္။
အပိုင္း (၂) ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာအေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ဖိုးေထာင္တို႔ေပၚမလာဘူး။ အဲ… တစ္ရက္ေတာ့ အဘနဲ႔အကိုေရထဲဆင္းတဲ့ေန႔ မွာ ဖိုးေထာင္ကိုသတိရေနမိတာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ဖုတ္ဖုတ္ကိုကလိရင္း အရွိန္ကတက္လာပါေလေရာ။ ေကာင္းလိုက္တာ.. ၿမိဳ႕ ေက်ာင္းအေဆာင္မွာတုံးကအခန္းေဖာ္ေတြ သူ႔ဟာသူကလိေနတာျမင္တုံးက ေကာင္မေတြအရွက္ကိုမရွိၾကဘူးလို႔ေတာင္ ဆူခဲ့ေသး တဲ့ မုန္း ေလ။ ဒါေပမယ့္အေဆာင္မွာတုံးက ကိုယ့္ဟာကို လုံးဝမကလိၾကည့္ခဲ့တာဝန္ခံပါတယ္။ အဲဒီတုံး အခန္းေဖာ္ မမ ေတြက မုန္းရယ္ ဒီလိုမွမေျဖသိပ္ရင္လဲ တို႔ကေယာက်ာ္းေလးေတြကို သြားၿပီးကုန္းရမွာလားတဲ့။ ခ်စ္တဲ့သူမွမေတြ႕ေသးတာ မုန္းရယ္ အာပတ္ေျဖျခင္းတမ်ိဳးေပါ့တဲ့။ ခုေတာ့ မုန္းလဲအာပတ္ေျဖေနတာေပါ့။
ဖုတ္ေပါက္ဝေလးကိုသခြားသီးအလတ္ကေလးနဲ႔ ေတ့ ရင္း ပါးစပ္ကလဲ မေနႏိုင္ေအာင္တဟင္းဟင္းျဖစ္လာမိတယ္။ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အသံေတြထြက္ကုန္တာေပါ့ မ်က္စိကိုစုံမွိတ္ၿပီး သခြား သီးနဲ႔အထက္ေအာက္ ဆြဲေနလိုက္တာ ဘယ္တုံးကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ဖိုးေထာင္ျမင္ပါေလေရာ ဖိုးေထာင္ကမ်က္လုံးေတြကြွ် တ္မတတ္ၾကည့္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီထင္တယ္သက္ျပင္းခ်သံ ၾကားေတာ့မွ မုန္းလဲ ရွက္မိေတာ့တယ္ ဖိုးေထာင္ကိုသခြားသီးနဲ႔ ပစ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေတာ့ အံမယ္ဖိုးေထာင္က ” မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ ငါလာေတာင္းပန္တာပါ…ဒီေရာက္ေတာ့နင္ေဆာ့ေနတာေတြ႕လို႔ ငါလဲ ၾကည့္မိေနတာ နင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ..မုန္းရယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္း ကိုေပြ႕ဖက္ၿပီးတအားနမ္းေတာ့တာေပါ့ မုန္းကလဲရင္ထဲမွာက်ိတ္ၿပီးခ်စ္လက္စကလဲျဖစ္သခိုးလူမိေေနေတာ့ ကာ ၿငိမ္ေန႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ တစ္အိမ္ေက်ာ္ကေနလႊင့္လာတဲ့ ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမွ်သီခ်င္းေလး နဲ႔ ဖိုးေထာင္ ျပဳသမွ် ႏုဘို႔ရာအသာတၾကည္ ရင္ဖြင့္ႀကိဳခဲ့မိတယ္ေလျဖစ္သမွ်ေတြ ကို ေရးရမွာေတာ့ အရွက္သား ဦးဆုံးဖိုးေထာင္တို႔က နမ္းေန ရင္းကလက္ကဖုတ္ဖုတ္ႏုႏု ရဲ႕အေပါက္ဝမွာ ၀ လုံးေလးေတြေရးေပးတယ္ ေနလို႔ထိုင္လို႔မရျဖစ္ေနတာသူသိတယ္ သက္သက္ကိုသူ လုပ္ေနတာ ရင္ထဲကဘာေတြမွန္းမသိတဲ့ တဟင္းဟင္း ဆိုတဲ့ဘာသာမျပန္တတ္ေအာင္စကားလုံး ပြင့္ၾကလာေတာ့ မုန္းရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ ဖက္ကိုၿဖဲၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကြမ္းစားထားတဲ့ရွာ(သွ်ာ) နီနီႀကီးနဲ႔ အထက္ေအာက္ဆြဲသတ္ ေနလိုက္တာ ဟင္းဟင္း ေရးေနရင္းေတာင္ရင္ထဲ မွာဟာတာတာျဖစ္ခဲ့ၿပီ။
ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးနဲ႔ ေတ့လိုက္ဆြဲသတ္လိုက္လုပ္ေနတာ ဖိုးေထာင္ရယ္ျမန္ျမန္သာ သြင္းလိုက္ပါေတာ့ ေျပာမွပဲ ဒစ္ျမဳတ္႐ုံ ေလး ထည့္ေပးတယ္။ မုန္း ထင္တယ္ သူက စားေနၾကျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အသဲခိုက္ေနမွသူကတျဖည္းျဖည္းျခင္း ထည့္တာ။ ေနာက္ ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ကေနျမန္ျမန္ႀကီးကို တဆုံးထည့္လိုက္တာ မုန္းေလ ေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္မဆုံးဘူးတကယ္။
အပိုင္း (၃) ေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ရတဲ့ ရက္ေတြအေၾကာင္းဆက္လက္ေဖာ္ျပရရင္.. မုန္း နဲ႔ ဖိုးေထာင္တို႔ပထမအႀကိမ္ဆုံၿပီး အေတာ္ၾကာတဲ့ေနာက္…မွတ္မွတ္ရရ မုန္း ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ေန႔ကေပါ့ ေပ်ာ္လိုက္တာတအားပဲ။ မုန္း တို႔ရဲ႕ ႐ြာေလးမွာ မုန္း တစ္ေယာက္တည္းေအာင္တာေလ… အဘတို႔အကိုတို႔က ဂုဏ္ယူမဆုံးေပါ့။ ဒီေတာ့ မုန္း က႐ြာထဲမွာ မ်က္ႏွာရတာေပါ့ တ႐ြာလုံး ခ်ီးမြန္းခန္းေတြဖြင့္ၾကတာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ႐ြာထဲမွာရွင္ျပဳပြဲကရွိေနေတာ့ မုန္းတို႔ မိန္းခေလးေတြသြားၿပီးကူၾကရတယ္.. မုန္းကို လဲညဘက္အထိကူေပးပါဆိုလို႔ အဘတို႔ဆီမွာခြင့္ေတာင္ၿပီး သြားလိုက္မိတယ္ေလ။ အဘတို႔ကလဲေဆြမ်ိဳးနီးစပ္အလႉဆိုေတာ့ သြား ေပါ့ အခ်ိန္မေတာ္ျပန္လာမေနနဲ႔ အိပ္လိုက္လို႔ဆိုေတာ့ မုန္းတို႔လဲ ဗြိဒီယိုၾကည့္ရင္း အိပ္ၾကမယ္ေပါ့.။
မုန္းတို႔တေတြ အလုပ္ေတြဝိုင္းလုပ္ေနၾကရင္းက ညည့္နက္ လာေတာ့ ဗြိဒီယို ျပေနတဲ့ဆီကိုေျခဦးလွည့္ၾကတယ္ဆိုရင္ပဲ… “ မုန္း နင့္ကိုဖိုးေထာင္ကေတြ႕ခ်င္လို႔႐ြာလယ္ကေရခ်မ္းစဥ္နားမွာ ေစာင့္ေနတယ္” ႏွင္းႏွင္းကလာေျပာတယ္ေလ…၏ဒါနဲ႔သြားေတြ႕ရ ေတာ့တာေပါ့ ေတြ႕တယ္ဆိုရင္ပဲ “ မုန္းရယ္ငါေလနင့္ကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာ….. ပင္လယ္ကိုလိုက္သြားရေတာ့ ညေနမွ ဂါးႀကီးျပန္ဝင္ တာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း နင့္ဆီကိုလိုက္လာခဲ့တာ” “ သြားပါဟာ အပိုေတြ ငါမယုံပါဘူး” “ ကဲပါ႐ြာလယ္ႀကီးမွာေျပာစရာရွိတာျမန္ ျမန္ေျပာငါ ဗြိဒီယိုၾကည့္ခ်င္လွၿပီ” ဒီေတာ့ ဖိုးေထာင္ကမုန္းလက္ကိုဆြဲၿပီး ေရွ႕ကေန႐ြာေတာင္ဘက္ကို ထြက္ၾကတယ္ ေတာင္ဘက္ မွာက ဖိုးေထာင္တို႔ယာတဲေလးရွိတယ္။
ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲမေတြ႕ျဖစ္ၾကတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ခ်စ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ေဟာင္းေလးမွာ ေမွးစက္ရင္းဖိုးေထာင္ေျပာလာမဲ့စကားေလးေတြကိုနားစြင့္ေနမိတာေပါ့ အရင္းဦးဆုံးမွာဖိုးေထာင္ရဲ႕ႏုတ္ခမ္းအစုံက မုန္းတစ္မ်က္ ႏွာလုံးကိုတမ္းတမ္းတတနမ္းေတာ့မုန္းလဲအလိုက္သင့္ ၿငိမ္ေနရင္း… ဖိုးေထာင္ရဲ႕လက္ေတြက မုန္းရဲ႕ ဆီးခုံေပၚမွာေျပးေစာ့ေနၾက တယ္ေလ… ၿပီးေတာ့မွမုန္းရဲ႕ထမီကိုခြၽတ္ရင္း ခ်စ္လိုက္ရတာမုန္းရယ္တဲ့ သူရဲ႕လက္ကမုန္းလက္ကိုလာကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးကို ကိုင္ ခိုင္းတယ္ေလ မုန္းစရာႀကီးေနာ္ စစျခင္းဆိုေတာ့ ဘယ္ကိုင္ရဲမွာလဲ ..ဒါေပမယ့္ မသိစိတ္ကကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာကိုး အားပါးပါးနဲ တာႀကီးမဟုတ္ပါလား မုန္းလဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ကိုင္႐ုံကိုင္ထားတာေပါ့ ဖိုးေထာင္ကသူလက္နဲ႔ အေပၚေအာက္လုပ္ျပေတာ့မွ မုန္းလဲသေဘာေပါက္ၿပီး ဖြဖြကေလးလုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဖိုးေထာင္တို႔တြန႔္လိမ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ရီ လိုက္မိတယ္။
“ ေအးပါ နင္ ရီ ထားပါ” ဒီတစ္ခါငါအလွည့္ေရာက္ၿပီ။ မုန္း ရယ္ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္းရဲ႕ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို ရွာ(လွ်ာ)နီနီႀကီးနဲ႔ ရက္ ေတာ့တာဆီးဘု ေလးကို လွ်က္ေနတာမ်ား မုန္းတစ္ကိုယ္လုံး ေလထဲကိုေျမာက္တက္သြားသလားထင္ရတယ္.။ ေကာင္းတာမွ ေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္တာရယ္ဖိုးေထာင္ရဲ႕ေခါင္းႀကီး ကြာသြားမွာေၾကာက္တာရယ္ဘဲသိေတာ့တယ္ လုပ္လိုက္စမ္းဖိုးေထာင္ ရယ္ နင့္စိတ္ႀကိဳက္ေပါ့ (စိတ္ထဲက)..ေလွသမားတို႔ထုံးႏွလုံးမူထားတဲ့ဖိုးေထာင္ကေတာ့ မုန္းကို ကာမရဲ႕ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေရာက္တဲ့ အထိပို႔ပါေတာ့တယ္။ ျပတ္ျပတ္ပ်စ္ပ်စ္ အသံေတြကစုံေနေအာင္ထြက္လာၾကၿပီ။
“ လုပ္ပါေတာ့ဟယ္ “ မုန္းက… ဘာေျပာေကာင္း မွာလဲ မုန္းကိုကုံးခိုင္းတယ္ၿပီးေတာ့ အသာအယာပါပဲ သူ႔ရဲ႕လီးကိုေတ့တယ္ တျဖည္းျဖည္းျခင္းထဲ့တယ္ ေနာက္ေတာ့မွမွန္မွန္ေလးလိုးေတာ့တယ္ “ ဗလုပ္ဘတ္ ဗလုပ္ဘတ္ “ ဘာသံလဲဟင္ဖိုးေထာင္ “ နင္ ကလဲဟာေဂြးအုနဲ႔နင့္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္႐ိုက္တဲ့အသံေပါ့ဟ” အဲဒီလို႐ိုက္သံေတြစုံလင္ေနတဲ့ၾကားထဲက ဖြတ္ဖြတ္ ဆိုတာမည္လာပါေလ ေရာ ေကာင္းလိုက္တာ တဲအိမ္တခုလုံးပ်ိဳက်သြားမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္ေတြ အေဝးကိုလြင့္ကုန္ၾကၿပီေလ။ “ေကာင္းလိုက္တာနာနာ သာေစာင့္ကြာ” ေျပာေတာ့ “ေမာလာၿပီနင္အေပၚကေနေစာင့္ေပးပါလား” “နင္အခုမလုပ္တတ္လဲ တျဖည္းျဖည္းတတ္လာမွာပါလုပ္ ၾကည့္ပါေနာ္” မတ္ေထာင္ေနတဲ့လီးႀကီးေပၚတက္ထိုင္ခ်တယ္ဆိုရင္ပဲရင္ထဲမွာတစ္စို႔စို႔ႀကီး ရင္ဝမွာ တစ္ခုခုလာေထာက္ေနသလို ခံစားရတယ္..ဒါေပမယ့္ အေပၚေအာက္ေညႇာင့္ရင္းက ေလာကႀကီးေရ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အပိုင္း (၄) အမုန္းငယ္ရဲ႕ မုန္းပင္လယ္ျဖစ္လာရတဲ့အေၾကာင္းေတြကစတင္လာေတာ့မွ ာကိုမုန္းတေယာက္ေစာေစာကသာ ႀကိဳတင္သိခြင့္ရရင္ေလာကႀကီးကိုႀကိဳၿပီး ေက်းဇူးတင္မိမွာမဟုတ္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ မုန္းတို႔ႏွစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သူကခ်ိန္း လိုက္မုန္းကခံလိုက္ မုန္းကခ်ိန္းလိုက္ သူကလိုးလိုက္နဲ႔သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတာ အမွန္ပါ။ မုန္းနဲ႔ ဖိုးေထာင္တို႔ႏွစ္ပါးသြားေလးကလို႔ မဆုံး ခင္မွာဘဲ။ တစ္ေန႔ေတာ့……မုန္းရဲ႕ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ ေရလုပ္ငန္းမွာဝါရင့္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေတာ့ သူဦးစီးတဲ့ဂါးတစ္စင္းနဲ႔ ပင္လယ္ကိုထြက္ဖို႔အေၾကာင္းကဖန္လာတယ္ေလ–ဒီေန႔ကေနာက္ဆုံးလိုးပြဲေလးသာသိခဲ့ရင္မုန္း…. .ေလထိုေန႔က “ မုန္း ငါတို႔ ပင္လယ္ထြက္ရမယ္ သူေဌးကေျပာလာတယ္..နံနက္မလင္းခင္ထြက္ၾကရမွာ မုန္းရယ္ မုန္းကိုခြဲရမွာဒီတစ္ေခါက္တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ကြာ” “ ဖိုးေထာင္ရယ္ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာရင္ မုန္းတို႔အဘကိုဖြင့္ေျပာၿပီးလက္ထပ္ၾကမွာပဲဟာ ႀကိဳးစားၿပီး စိတ္တင္းထားပါေနာ္ မုန္းလဲမခြဲခ်င္ပါဘူး” ေျပာၾကရင္းနဲ႔ မုန္းလဲဟိုတစ္ေန႔က ႏွင္းႏွင္းတို႔နဲ႔စုၿပီးခိုးၾကည့္ထားတဲ့အေခြထဲကအတိုင္းပက္လက္ အေနအထားအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ဖိုးေထာင္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကေန သူ႔ရဲ႕ ပုဆိုးစကိုလွန္ၿပီးလီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
ေနာက္ေတာ့ ညိဳးေရာ္ေရာ္ျဖစ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကိုမုန္းအသာေလးငုံထားၿပီး ဖုတ္ဖုတ္ကိုလိုးသလိုေခါင္းေလးကို မ ၏ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီလုပ္ေပးေနမိ တယ္။ သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကေ႐ႊငွက္ေပ်ာသီးႀကီးတစ္လုံးစာေလာက္ရွိေတာ့မုန္းပါးစပ္နဲ႔ေတာင္သိပ္မဆန႔္ခ်င္ဘူးေလ.။ မုန္းလဲငုံထား ရင္းကမွန္မွန္ေလးလုပ္ေပးရင္းကခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးရင္းက လေရၾကည္ေတြက မုန္းပါးစပ္တခုလုံး႐ႊဲေနတယ္ေလ ေနာက္ ေတာ့ အား…..ေကာင္းလိုက္တာဆိုၿပီး ပ်စ္ခြွ်ဲေနတဲ့သုတ္ေရၾကည္ေနာက္ကေလးေတြထြက္လာလိုက္တာ မုန္းလဲေရာင္ယမ္းၿပီးၿမိဳ ခ်မိေတာ့တာ.။ ၿပီးေတာ့မွမုန္းကိုသူမ်က္ႏွာေပၚခြထိုင္ခိုင္းၿပီးေအာက္ကေနသူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔မုန္းရဲ႕ဆီးဖုေလးကိုစုပ္ေပးေနလိုက္တာ ဇာတ္ဆရာရယ္ အခုထိေလာကႀကီးကိုေက်းဇူးတင္ေနတုံးပါ.။
ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္ႁပြတ္ပြတ္ ႁပြတ္ပြတ္…… မုန္းလဲမေနႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာၿပီးဖိုးေထာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာတျပင္လုံးကိုပြတ္ျပစ္ လိုက္တယ္ေလ… ေနာက္ေတာ့ အေပၚကေနမနားတမ္းထိုင္ေစာင့္လိုက္တာ ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္၏ဖု ဗ်စ္.. အခ်က္ေရေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေစာင့္မိမွန္းမသိပါဘူး ေကာင္းလိုက္တာကုံးေပးလိုက္ေတာ့သူကအလိုက္တသိဘဲ ေနာက္ကေနေစာင့္ျပန္ေရာ အေရၾကည္ေတြနဲ႔ခြၽဲေနတဲ့ေသာက္ေခါင္းေလးကအခုေတာ့ေခ်ာင္လည္လို႔ ဖူးဖြတ္…ဖူးဖြတ္…ဖူးဖြတ္.. ဖူးဖြတ္.. ဖူးဖြတ္…နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားထပ္လွက္သားၿပီးသြားၾကတာေလလီးႀကီးကြွ်တ္ထြက္သြားမွာေတာင္ေၾကာက္ေနမိတယ္ ေလ..လင္းအားႀကီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားမခြဲခ်င္ေပမယ္တူႏွစ္ကိုယ္နီးဘို႔အတြက္ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ခရီးထြက္ရၿပီဇာတ္ဆရာ ရယ္…၏တစ္လၾကာေတာ့ဖိုးေထာင္တို႔ဂါးျပန္လာရမဲ့ရက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ ကမ္းစပ္မွာမုန္းတစ္ေယာက္တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ျဖစ္တာ အဘကရိတ္မိေတာ့ မိန္းခေလးျပန္လာ ေတာ့မွာပါကြယ္ မိုးဦးေလဦးနဲ႔ကြယ္ ျပန္ၾကရေအာင္ေခ်ာ့ေခၚေပမယ္ အေဝးကလာေနတဲ့ ေလွငယ္ေလးကိုလွမ္းၾကည့္ေနခဲ့တာ။ မိုးေတြက အညိဳးႀကီးလိုက္တာ ဖိုးေထာင္ျပန္လာမွ႐ြာပါေတာ့လားကြယ္။
ဒီလိုနဲ႔ နံနက္လင္းေတာ့႐ြာထဲမွာ ဆူညံေနမွ သတင္းစုံစမ္းမိေတာ့ ဖိုးေထာင္တို႔ဂါးႀကီး ညက ျမဳပ္သြားၿပီတဲ့ အသက္ရွင္တဲ့ေအာင္ ေအာင္ကိုကမ္းစပ္မွာေတြ႕လိုသူ႔ အိမ္ျပန္ပို႔ရင္းအိမ္မွာေမးၾကည့္ခဲ့တာေတြ အို စုံလို႔ပါဘဲ…….. “ သြားၿပီး မရွိေတာ့ဘူး သူတစ္ ေယာက္ မုန္းကိုခြဲသြားၿပီ ဖိုးေထာင္ေရ…..” အို မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္……… ပင္လယ္ႀကီးကိုမုန္းတစ္ေယာက္ အမုန္းႀကီးမုန္းျပစ္လိုက္ၿပီကြယ္……ဒီေနာက္ေတာ့မုန္းလဲ မုန္းခ်စ္တဲ့႐ြာႀကီးရယ္ မုန္းတအားမုန္းတဲ့ပင္လယ္ႀကီးကိုစြန႔္လႊတ္ရင္ း မဟာရန္ကုန္ကိုေခ်ခ်ခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ ဇာတ္ဆရာရယ္မဟာရန္ကုန္မွာ ဘဝေတြစုံေအာင္ထပ္ၿပီး က ျပမယ့္ မုန္း ဆိုတဲ့အမုန္းငယ္ ရယ္ပါ။