အကြပ်ကိုင်လိုးခံရ အမ ဘဝ
ဇော်ဇော်တယောက် ကျောင်းမှပြန်လာတော့ အိမ်တခုလုံးတိတ်ဆိတ်လို့။ ဘယ်သူမှ ပြန်မလာသေးဘူးဆိုတာသိပြီးသားလေ။ ဘယ်သူမှမရှိတုန်း ခိုးပြီး ငှားထားတဲ့ ဂျပန်ကားလေး ကြည့်မယ် ဆိုပြီး စိတ်ကူးယဉ်ပြီး။ အိမ်ထဲအဝင်. . . . . “ အား… အား… ဖြေးဖြေး ကိုရဲ့ အား အရမ်းမလုပ်နဲ့ နာတယ်။ အား.. တအားမညှစ်နဲ့လေ။“ ဆိုတဲ့စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အသံလေး တွေက နားထဲကို တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ ဘယ်သူလဲ၊ အမေရယ် အဖေရယ် သူတို့မောင်နှမ ရယ် လေးယောက်သာရှိတဲ့ အိမ်မှာ။ အားလုံးလည်း အလုပ်တွေ ကျောင်းတွေ သွားနေတဲ့အချိန်။ အိမ်ဖော်ဆိုတာလည်းမရှိ။ ဘာလုပ်ရပါ့။ စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်က တားမရ။ ချွတ်နင်းရင်း လိုက်ကြည့်လိုက်တော့။ လား.. . လား.. .. မကြီးအခန်းကပါလား။ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီးတံခါးလည်း သေချာမပိတ်ပါ့လား။ သြော် သူက သူ့ရည်းစားနဲ့လာ သောင်းကျန်းနေတာကိုး။ လူလားမြောက် ချိန်ကစပြီး တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ သူ့အမကို ဝတ်လစ်စလစ် နဲ့ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဇော်ဇော်တယောက် နတ်ပူးသလိုဖြစ်သွား ရရှာတယ်။ လှလိုက်တာ။ ဘာဆက်လုပ်ရပါ့။ တချိန်တည်းမှာပဲ ဟို အကောင်ကိုမနာလိုစိတ် က ထိန်းမရတော့။ သူသာဖြစ်လိုက်ပါတော့ဆိုတဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေက တဖွားဖွား။
သို့သော်လည်း မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းကို အရသာ ရှိရှိဆက်ခံစားချင်တဲ့စိတ်က အနိုင်ယူသွားတယ်။ အခြေအနေကလည်း ပြီးစီးလုပြီလို့ စာတွေ့အရသိလိုက်ရတာလည်းပါတာပေါ့။ မျက်စိထဲမှာတော့ ပြည့်တင်းနေတဲ့ ရင်သားတွေ အဆီဆိုလို့လုံးဝ မရှိတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တွေက စိုးမိုးလို့နေပါတော့တယ်။ မထူးပါဘူးဆိုပြီးလက်ထဲပါတဲ့ အမ်ပီဖိုးးလေးနဲ့ပါ မှတ်တမ်းတင်လိုက်မိပါတော့တယ်။ သူတို့ ပြီးစီးလုပြီဆိုမှ မသိမသာလေး လစ်ထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်ကနေ စောင့်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ သိပ်မကြာ လိုက်ပါဘူး သကောင့်သားက ထွက်လာပါတော့တယ်။ ဇော်ဇော်စိတ်ထဲမှာတော့ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိဖြစ်လို့နေပါတယ်။ ကိုယ့် အမကို အဲလိုစိတ်မိုျးနဲ့ကြည့်မိတာ အပြစ်များဖြစ်နေမလား။ ဝေခွဲမရ တော့။ အဲလိုဟာမိုျးဆိုတာကလည်း တခါဖူးမျှတခါဖူး ခြင်းမရှိလေတော့ အရမ်းစမ်းကြည့်ချင်နေမိတယ်။ ဘယ်သူ့ကိုစမ်းရပါ့။ မကြီးရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုလည်းမျက်စိထဲက ဘယ်လိုမှ ထုတ်မ ရ။ သူ့ရဲ့သိစိတ်ကတော့မကောင်းဘူးမလုပ်ရဘူး ဆိုတာသိနေပါတယ်။ သို့သော်လည်း စိတ်သည် မကောင်းမှုမှာမွေ့လျော်တယ် ဆို တဲ့အတိုင်း စိတ်မိုက်စိတ်ရိုင်း တွေသာတဖွားဖွားပေါ်လာပါတော့တယ်။ နောက်တော့ တခုခုကိုဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး အိမ်သို့လှမ်းလာ ပါတော့တယ်။
အဖေနဲ့အမေ ပြန်လာဖို့က အနည်းဆုံးတနာရီလောက်လိုသေးတယ်ဆိုတော့။ ‘ဒါနဲ့ပဲ မကြီးအခန်းကို လှမ်းလာခဲ့ပါတော့တယ်။ သူ့ ကိုမြင်တာနဲ့ မကြီးက ဟယ်မောင်လေးတောင်ပြန်လာပြီလား။ စောတယ်နော် ဒီနေ့ ဆိုပြီးနှုတ်ဆက်ပါတော့တယ်။ သို့သော်လည်း ဇော်ဇော်အကြည့်တွေက မကြီး မျက်နှာဆီမှာမဟုတ်။ မကြီး နင်ခုနကဘာလုပ်နေတာလဲ။ အမ် ငါဘာလုပ်လို့လဲ ဟ စာဖတ်နေတာလေ။ သြော် စာဖတ်နေတာလား။ ဒါဆို ဒါလေးကြည့်လိုက်ပါဦး ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ အမ်ပီဖိုးကို ပြလိုက်ပါတော့တယ်။ ဟယ်ဇော်ဇော် နင်.. .. နင် ဘယ်တုန်းက.. … စကားပင် ပီပြင်အောင်မပြော နိုင်ရှာတော့။ မောင်လေးရယ် အဲဒါတွေငါ့ကို ပြန်ပေးပါ နော် နင့်ကို မုန့်ဖိုးပေးပါ့မယ်။ နော် မုန့်ဖိုးဟုတ်လား မုန့်ဖိုး ဘာလုပ်ရအောင်လဲ။ ငါ မေမေ့ဆီကတောင်းလည်းရတာပဲလေ။ ဒါဆို နင်ဘာလိုချင် လဲဟင် နင်လိုချင်တာ မကြိး ဝယ်ပေးပါ့မယ်နော်။
မောင်လေး လိုချင်တာ“တကယ်ပေးမှာလား။ ပေးပါ့မယ်မောင်လေးရဲ့ အဲဒီဟာကို သာဖျက်လိုက်နော်။ တကယ်နော်။ အင်းပါ ကတိပေးပါတယ်။ သေချာလား။ သေချာတာပေါ့ ငါ့မောင်လေးက လိမ္မာပါတယ်နော် အဲလိုဆိုရင် မကြီး ‘ဒီနားလာ။ အင်းပြော မောင်လေး မောင်လေးလိုချင်တာက လို့ ဆိုပြီး ဖက်လိုက်ပါတော့တယ် ပြီးတော့ မျက်နှာ အနံှ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာချလိုက်ပါတော့ တယ်။ လုံးဝ မထင်မှတ်ထားတဲ့ အရာတခု မို့ မကြီးတယောက် ဘာမှပင်ပြန်မပြော နိုင်ရှာတော့။ ဟဲ့ ဟဲ့ နင်ဘာလုပ်တာလဲ။ မလုပ် ကောင်းဘူး မလုပ်ရဘူး။ မောင်နှမချင်း ငရဲကြီးလိမ့်မယ် မလုပ်ပါနဲ့။ အို လက်တွေဖယ်ပါ။ ဟဲ့ ‘ဒါပေမယ့်လည်း ဘယ်လိုမှမျှတဲ့ အားကြောင့် ဇော်ဇော်ပြုသမျှနုရပါတော့တယ်။ မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တွေ အတားအဆီးမဲ့ ပြိုကျလာပါတော့တယ်။
ခဏအကြာမှာတော့ဇော်ဇော် ဟာသူ့အနမ်းမိုးတွေကို ရပ်လိုက်ရင်း စကားစလာပါတယ်။ မောင်လေး ကိုစိတ်ဆိုးသွားပြီလားဟင်။ စိတ်မဆိုးနဲ့နော်။နင်အရိုင်းမိုက်ရိုင်းတယ် ကိုယ့်အမကို ကို ပြန်ပြီး စော်ကားတယ်။ နင့်ကို မေမေနဲ့တိုင်မယ်။ တိုင်လေ မောင်လေး ကလည်း မကြီး ပုံတွေပြလိုက်မယ်။ ပြီးတော့အင်တာနက်ပေါ်တင်လိုက်မယ်လေ။ အဲလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ် မကြီးမ တိုင်တော့ဘူးနော်။ မတိုင်ရုံနဲ့ဘယ်ရမလဲ။မောင်လေး ညကျရင်မကြီးအခန်းကိုလာခဲ့မယ်။ ဟုတ်ပြီလား အင်းပါမောင်လေးရယ် ပြောမရလဲ။ သေချာစဉ်းစားပါဦးဟယ် မောင်နှမအချင်းချင်း မကောင်းပါဘူး ဟယ်။ သေချာစဉ်းစားပါဦး မောင်လေးရယ်။ ကဲ… အခုအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်စမ်းပါ။ မကြီးရဲ့နို့ကြီးတွေ ကြည့်ချင်လှပြီ။ မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ်၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ မ လုပ်ကောင်းပါဘူး။ အင်းလေ မလုပ်ရဘူးဆိုလျင်လည်း သွားတော့ ကျန်တာတော့ ကိုယ့်ဟာကို ရှင်းနော်။ ဖေဖေ့ကို ဘယ်လိုရှင်း ပြရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားထား.. ဟုတ်ပြီလား။ နင်တော်တော်ယုတ်မာတာပဲဟာ။ ဆိုပြီးတုန်ရီနေတဲ့လက် အစုံနဲ့ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချနေရပါတော့တယ်။
နောက်ဆုံး ဘရာစီယာနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသာကျန်ပါတော့တယ်။ အဲဒါတွေပါချွတ်လေ မကြီးကလဲနောက်ဆုံးမှာတော့ လုံး ဝ ဝလစ်စလစ်အဖြစ်သို့ရောက်ရပါတော့တယ်။ တရှိုက်ရှိုက် ငိုရင်းနဲ့မတ်တတ် လေးရပ်နေမိပါတော့တယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ဇဝေဇဝါဖြစ်လို့နေရပါတယ် ။မကြီး နင့်နို့ကြီးတွေက တော်တော်ကြီးတယ်နော်။ ဆိုဒ်ဘယ်လောက်ဝတ်လဲဟင်။ နင် ခိုင်းတာငါ လုပ်ပြီးပြီဟာ ပေါက်ကရတွေလျှောက်မမေးနဲ့ နော်။ မမေးရဘူးဆိုရင်လည်းသွားတော့ မကြီးရေ မမေးတော့ဘူး။ ဟုတ်ပြီလား နင်းတော်တော်ယုတ်မာတယ်ဟာ။ ၃၄ ဟာ ကျေနပ်ပြီလား အင်းမိုက်တယ်ကွာ။ ဟိုခွေးကောင်ကတော့ပွတာပဲ။ လာစမ်းပါဦးအနား ကို ကိုင်ချင်လှပြီဟ။ပြောပြောဆိုဆိုပဲ နို့ကြီး၂လုံးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပါတော့တယ်။ တခါဖူးမှ မခံစားဖူးတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ဇော် ဇော်တယောက်အကြိုက်ကြီးကြိုက်သွားပါတော့တယ်။ စိတ်ပါလာပြီးအားနဲ့ညှစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အား… အား.. နာတယ်ဟ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟာ။ နင်တော်တော်မကောင်းဘူးဟာ။ တော်ပါတော့ နော် မကြီးတောင်းပန်ပါတယ်။
တော်တော့မတော်နိုင်ဘူး အရမ်းကောင်းတာပဲဟာ ကိုင်လို့ မောင်လေးကိုအမြဲပေးကိုင်နော် အင်းပါ မောင်လေးရယ် အရမ်းတော့မ လုပ်ပါနဲ့ဟာ ငါနာလို့ပါ။ ဟုတ်ပါပြီး ဖြည်းဖြည်း ပဲညှစ်ပါတော့မယ် ဟုတ်ပြီလား။ မကြီး ငါလိုးချင်တယ်ဟာ။ မ ဟုတ်တာမောင် လေးရယ်။ မလုပ်ကောင်းပါဘူး နော်။ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျန်တာကြိုက်တာလုပ်နော်။ မရဘူးဟာ မောင်လေးလီးအရမ်း တောင်နေပြီ။ ပေးပါနော်။ မပေးရင်ငါမကြီးပုံတွေ လျောက်ပြလိုက်မှာနော်။ မောင်လေးကလိမ္မာပါတယ် နော်။ ဒါဆို မောင်လေး ကိုစုတ်ပေး ဟာနော်။ အဲဒါလည်းမကောင်းပါဘူးမောင်လေးရယ်နော်။ မောင်လေးကြိုက်သလောက်ကိုင်လေ နော်။ ဒါဆိုလည်း ဘာမှမလုပ်တော့ဘူး။ မကြီးသွားတော့ တော်ပြီ။ စိတ်တိုလာပြီ။ အဲလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ်။ မကြီးစုတ်ပေးပါ့မယ်နော်။ လာ..လာ မောင်လေးကိုချွတ်ပေး။ ကိုယ့်ဟာကို ချွတ်ပါဟာနင်ကလဲ။ မရဘူးဟာ ခိုင်းတာလုပ်။ စိတ်တိုအောင်မလုပ်နဲ့ အင်းပါ ဟာ။ ဆိုပြီး တုန်ရီနေတဲ့လက်ကလေးတွေ နဲ့ ပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုပါတပါတည်းချွတ်လိုက်တော့ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကြီးတဲ့ဇော်ဇော့် ဟာကြီးကိုမြင်လိုက်တော့ ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးဖြစ်သွားရှာပါတော့တယ်။
နင့်ဟာကလည်း ကြီးလိုက်တာဟာ။ ဖြစ်ပါ့မလားဟယ်။ ငါကြောက်တယ်။ မကြီး ရည်းစားနဲ့ဘယ်သူပိုကြီးလဲ။ မသိဘူးဟာနင်မ ညစ်ပတ်နဲ့။ မရဘူးပြောပြ။ အေးအေး နင်ပိုကြီးတယ်ဟေ့။ ကဲကျေနပ်ပြီလား ခွေးကောင်လေး။ စုပ်တော့ဟာ နော် အဲဒါနဲ့ပဲ မ ကြီးတယောက်စုတ် ပေးလိုက်ရပါတော့တယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ ဇော်ဇော်တယောက် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုပ်ရည် တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မကြီးခမျာ တခါမျှ မလုပ်ဖူးတဲ့အဖြစ်မို့လို့ ပိုျ့အန်လာပါတယ်။ သို့သော်လည်း ဇော်ဇော် က အတင်း ထိုးထည့် ထားတော့ မည်သို့မျှမတတ်နိုင်ဘဲ မိုျချလိုက်ရပါတော့တယ်။ ငန်ကျိကျိ သုတ်ရည်တွေဟာ လည်ချောင်းတ လျောက် စီးဆင်းသွားပါတော့တယ်။ နင်တော်တော်ယုတ်မာတယ် ဟာ။ မောဟိုက်နေတဲ့အသံလေးနဲ့ဆိုလာပါတယ်။ မကြီးကလဲ မောင်လေးကထိန်းမှမထိန်းနိုင်တာ။ မကြီးမကြိုက်ဘူးလား လရည်တွေ သောက်ရတာ ဟိဟိ။ တော်ပြီနော်မောင်လေး နင်လုပ်ချင် တာတွေလုပ်ပေးပြီးပြီ။ ဖေဖေမေမေတို့လည်း ပြန်ရောက်တော့မယ်။ မောင်လေး ဟိုဟာတွေလည်းဖျက်လိုက်တော့နော်။
မကြီးကတော်တော် အတာပဲ။ ဒီလောက်လေးနဲ့သာဖျက်ပစ်လိုက်ရင် မောင်လေးတအား အ သလိုဖြစ်သွားမှာပေါ့။ မဖျက်သေးဘူး ဟိဟိ။ ညကျရင် မကြီးအခန်းထဲလာခဲ့မယ်။ အဲဒီကျမှ ဆက်ပြော။ အခုသွားတော့မယ်။ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့တဲ့ မကြီးတ ယောက်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျ ကာအဝတ်အစားများကို ပြန်ကောက်နေပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ့ မသိစိတ်ထဲမှာတော့ ခံစားမှုအသစ်ကို တ မိုျးတမည် ဖြစ်လို့နေပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ညဖက်ရောက်တော့ မကြီးတယောက်အခန်းထဲမှာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲဖြစ်နေပါ တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဇော်ဇော်တယောက် ဝင်လာပါတော့တယ်။ မောင်လေးရယ် စဉ်းစားပါဦးဟယ် ငါ့ကိုမဟုတ်တာတွေမလုပ် ခိုင်းပါနဲ့တော့နော်။ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ မကြီးကိုသနားပါနော်။ ဟာ မကြီးကလဲ ဘာများလုပ်မိလို့လဲ။ ဒါလေးမျာ။ ဟဲဟဲ။ ညနေ ကမောင်လေးခိုင်းတာတွေအကုန်လုပ်ပေးပြီးပြီလေဟာ။ နော်ထပ်မခိုင်းပါနဲ့တော့ဟာ။ မောင်နှမချင်းမကောင်းပါဘူးဟာနော်။
မရဘူး။ စကားမများနဲ့။အချိန်ကုန်တယ်။ အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်တော့နော်မကြီး။ မကောင်းပါဘူး မောင်လေးရယ်။ ပြီး ရောမကြီးရာ စကားအများကြီးမပြောချင်ဘူး။ သွားတော့မယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ဟာ ချွတ်ဆိုလည်းချွတ်ပါ့မယ်ဟယ်။ အဲလိုနဲ့မကြီးတ ယောက် ကိုယ်လုံးတီးဘဝကိုရောက်ရပြန်ပါတော့တယ်။ ဇော်ဇော်တယောက်ကတော့ရတဲ့အခွင့်အရေးကိုအပြည့်အဝအသုံးချပါ တော့တယ်။ ဖက်ပြီး မျက်နှာအနံှ့ အနမ်းမိုးရွာချပါတော့တယ်။ ပြီးတော့နှုပ်ခမ်းလေးကို တမြည့်မြည့်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ လက် တွေကတော့ တကိုုယ်လုံးစုံဆန်ပွတ်သတ်နေပါတော့တယ်။ ပြည့်တင်းနေတဲ့ရင်သားအစုံကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မကြီး တယောက် ခံစားမှုလေးတွေဖြစ်လာပါတော့တယ်။ မည်သို့ပင်မသင့်တော်ဘူးလို့ သိသိ စိတ်ကတော့ သာယာလာပါတယ်။ ညည်းညူသံလေးတွေထွက်လာပါတယ်။ အား.. အင်း..ဖြည်းဖြည်းဟာနင်ကလည်း။ အင်းပါမကြီးရဲ့။ အရမ်းကောင်းတာပဲဟာ။ မ ကြီးနို့တွေက ကိုင်လို့ကို မဝဘူးဗျာ။ လိုးချင်လာပြီမကြီးရယ်။ ပေးတော့နော်။ မလုပ်ပါနဲ့ဟယ် အဲဒါတော့ နော်။ ငါစုပ်ပေးပါ့မယ် နော် နော်။ မရဘူးဟာ၊ စုပ်လည်းစုပ်ရမယ်စိတ်ချ။ အလိုးလည်းခံရမယ်။ ဟဲဟဲအခုစုပ်ပေးဦး။ ပြီးမှလိုးမယ်။ လာတော့ လီးက အရမ်းတောင်နေပြီ။
ပြောပြောဆိုဆိုလက်ဆွဲပြီး ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ပါးစပ်နားကို သူ့လီးကြီး ကိုတိုးကပ်လာပါတော့တယ်။ မကြီး လည်းအလိုက်သင့်လေးပါးစပ်ဟပေးလိုက်ရပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ပါးစပ် ထဲတိုးဝင်လာတဲ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့ တယ်။ အား.. ကောင်းလိုက်တာမကြီးရယ်။လုပ်ပေးနေရင်းနဲ့စိတ်ထဲမှာ လည်းအမည်မဖော်နိုင်တဲ့ ဖီးလ်က ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ အစကတော့ ဝတ်ကျေတန်းကျေသာလုပ်ပေးနေရင်းက နောက်တော့စိတ်ပါလာပါတော့တယ်။ စိတ်လိုလက်ရစုပ်ပေးနေမိ ပါတော့ တယ်။ ဇော်ဇော်တယောက်လည်းအကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်။ အဲလိုကောင်းနေတုန်းမှာပဲဇော်ဇော် တယောက်ပြီးလု ပြီးခင်ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့်သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းလိုက်ပြီး မကြီးပါးစပ်ထဲကသူ့ လီးကြီးကိုထုတ်လိုက်ပါတယ်။ မကြီးတ ယောက်လည်းမချင့်မရဲကျန်ခဲ့ရ ပါတော့သည်။ မကြီး အိပ်လိုက်နော် ဆိုပြီး သူကတော့ မကြီးပေါ်ကိုတက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီး တော့မှ မျက်နှာအနံှ့ အနမ်းမိုးရွာချလိုက်ပါတယ်။ မကြီးတယောက် ဖြစ်လာတဲ့အရသာကို ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ခပ် ကြမ်းကြမ်းလေး တုန့်ပြန်လိုက်မိပါတော့တယ်။ အဲလိုနမ်းနေရာ ကဖြည်းဖြည်းချင်း အောက်ကိုလျှောချပြီ လည်တိုင်လေးတွေ။ ရင်ညွန့်လေးတွေနမ်းနေရာက နေပြီတော့ ပြည့်တင်းနေတဲ့ ရင်သား နျစ်ဖက်ပေါ်ကို ပါးစပ်ရွှေ့လိုက်ပါတော့တယ်။ မကြီးက ဘာ လုပ်တော့မယ်ဆိုတာကို သိသော်လည်း ဟဲ့ ဟဲ့ ပေါက်ကရတွေမလုပ်ပါနဲ့တော့ ဟာ ကျေနပ်ပါတော့ ငါတောင်းပန်ပါတယ် ဆိုပြီး ဟန်ဆောင်လေးငြင်းနေ ရှာပါသေးတယ်။
သို့သော်လည်း ဇော်ဇော်တယောက်ကတော့ ရှေ့ ကိုသာဆက်တိုးပါတော့တယ်။ နီနီရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ငုံမိတဲ့အခါမှာ တော့ အား.. အား.. တော်တော့ဟာ နင် အား.. ဆိုတဲ့စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အသံလေးတွေထွက်လာပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာမကြီး ရယ် ငါလေတခါမှ အဲလိုမလုပ်ဖူးဘူး။ ကြီးမားပြည့်တင်းတဲ့နို့ ကြီးတွေကို ဝအောင်စို့ပြီးတဲ့ ဇော်ဇော်တယောက်ကတော့ သူ့ခေါင်း ကို တဖြည်းဖြည်းလျောဆင်းလို့လာပါတယ်။ အဆီကင်းတဲ့ဗိုက်သားကိုလျက်ပေးလိုက်တော့တယ်။ ပြီးမှ တကယ့် ရတနာရွှေကုျ ပ်ကို လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ ဟယ် မကောင်းပါဘူးနော် မောင်လေးနော်။ ကျန်တာ နင်ကြိုက်တာလုပ်လေနော်။ ဇော် ဇော်ကတော့ ဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲသူ့ အလုပ်သူဆက်လုပ်ပါတော့တယ်။ ဟဲ့မောင်လေး မလုပ်ပါနဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲ ကြီးလိမ့်မယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းပါဘူး။ အား အား အို အို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ဟဲ့။ ကြာကြာမငြင်းလိုက်နိုင်ပါဘူး။ မကြီးတယောက် အကောင်းဖက်ကို ရောက်လာပါတော့တယ်။ အား.. အင်း.. မောင်လေးရယ်။ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဟာ။ အခြေအနေကို သဘောပေါက်လိုက်တဲ့ ဇော်ဇော်က စကားစလာပါတော့တယ် ဘယ်လိုနေလဲမကြီး ကြိုက်လား။ အာ…… မသိဘူးဟာ နင် ပေါက်ကရလျှောက်မပြောနဲ့။ မရဘူးဟာပြော။ မကြီးကြိုက်နေပြီမဟုတ်လား။ မပြောဘူးဟာ။ သိရင်ပြီးတာပဲဟာကို။ ပြော နော်။
အေးဟာ ငါကြိုက်တယ် ဟုတ်ပြီလား။ တော်တော်ဆိုးတဲ့မောင်ပဲ။ ကိုယ့်အမကိုတောင် မချန်ဘူး။ ခဏကြာမျှ ကောင်းကောင်း လေး လျှာကျွေးပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အပေါ်ဖက်ကိုပြန်တက်လာပါတယ်။ ကြီးမားဖွံ့ထွားတဲ့နို့နှစ်လုံးကို တလှည့်စီစို့ပေးလိုက်ပါ တော့တယ်။ အဲဒီအခါမှာလည်း ညည်းသံလေးက သာသာယာယာလေးထွက်လာပါသေးတယ် အင်း..ဟင်း.. မောင်လေးရယ်။ အား.. မကြီး နင့်နို့ကြီးတွေကို ကိုင်လို့ စို့လို့ကိုမဝဘူးဟာ။ ကောင်းလိုက်တာအရမ်းပဲ။ အဲဒီတော့ဘာဖြစ်လဲ ဆိုပြီး ပြုံးစစလေးမေး လာတော့။ မောင်လေးကိုအမြဲပေးနော်မကြီး။ ပြောစရာလိုတော့လို့လားမောင်လေးရယ်။ မကြီး လိုးတော့မယ်နော် အာ… .. မသိ ဘူးဟာ နင်ကလည်း မရှက်ပါနဲ့တော့ မကြီးရယ်နော် အေးဟာ နင်လုပ်တာနဲ့ငါလည်း အရှက်ကုန်နေပါပြီ။ လိုးပါတော့ရှင် ကဲ ကျေနပ်ပြီလား ဟွန်း။ ပြောပြောဆိုဆိုပါပဲ ဇော်ဇော်တယောက်သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို မကြီးစောက်ဖုတ်တလျှောက် ပွတ်ပေး လိုက်ပါ တော့တယ်။ အား… .. နောက်တော့ ဒစ်ထိပ်ပိုင်းလေးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ အင်း..ကျွတ်ကျွတ်.. အား.. ကြီးလိုက်တာ ဟယ်။ ရပါ့မလားလုပ်လို့ ငါကြောက်တယ်ဟာ ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲလုပ်စရာရှိတာ ဆက်ပြီးလုပ်လိုက်ပါတယ်။
အား.. နာတယ်…အင်း.. ဆိုတဲ့ ချစ်စဖွယ် ရမက်သွေးြွကဖွယ် ညည်းသံလေးထွက်ပါလာပါတယ်။ အလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ဇော်ဇော်တယောက်သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိဆောင့်ချ လိုက်ပါတော့တယ်။ အား.. နာလိုက်တာဟာ။ အထဲ မှာပြည့်ကျပ်နေတာပဲဟယ်။ အား..ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ။ နောက်တော့ စည်းချက်မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ မကြီး ရယ် ကောင်းလိုက်တာဟာ။ မကြီးရောကောင်းလားဟင်။ အာ.. ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ။ ရှက်စရာကြီး။ ပြောပါ မကြီးကလဲ။ ဘာလဲရှက်တုန်းပဲလား။ ဒီအခြေအနေရောက်နေပြီဟာ မရှက်နဲ့တော့။ မကြီးနဲ့ မောင်လေးလိုးနေပြီလေ နော်။ မောင်လေးရာ နင် ပြောလေကဲလေပါ့လား နားရှက်စရာတွေလျှောက်မပြောနဲ့ဟာ။ မပြောဘူးလား မပြော ရင်မောင်လေး သွားတော့မယ်။ ဟာ.. နင် ကလည်း တော်တော်အနိုင်ကျင့်တယ် ဟွန်း။ အေး.. ကောင်းမှကောင်းပဲဟေ့။ ကဲကျေနပ်ပြီလား။မကြီးကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာ ပဲဟာ။ အေးပါဟယ် မြန်မြန်လုပ်တော်ကြာ ဖေဖေ မေမေ ကြားသွားလို့ နှစ်ယောက်လုံး ဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေမယ်။ ဇော်ဇော်တ ယောက် သဘောတွေ့ကြီးတွေ့ အကောင်းကြီးကောင်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့် နေမိပါတော့တယ်။ အား.. မောင်လေးရယ်ကောင်း လိုက်တာဟာ။ အား.. အား.. မောင်လေး မကြီးပြီးတော့မယ် ထင်တယ်။ ဆောင့်.. ဆောင့် .. အားမနာနဲ့။
အား.. ကောင်းလိုက်တာ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကအိနေတာပဲ။ မောင်လေး.. အား.. အာ.. မကြီးပြီးတော့မယ် ဆောင့်ဆောင့်။ အား..အား.. ပြီးပြီ ပြီပြီ ဟုဆိုကာ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးပြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။သိပ်မကြာခင်ပဲ ဇော်ဇော်တ ယောက်လည်း အသံပေါင်းစုံမြည်ပြီး ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရရှိသွားပါတော့တယ်။ မကြီးဘေးနားကိုရုပ်ကြိုးပြတ်လဲကျသွား တော့သည်။ မောပန်းနေတဲ့မောင်လေးကို မကြီးကဖက်ထားရင် နှစ်ယောက်သား အိပ်မောကျသွားပါတော့တယ်။ ပြီးပါပြီ
Zawgyi
အၾကပ္ကိုင္လိုးခံရ အမ ဘဝ
ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ ေက်ာင္းမွျပန္လာေတာ့ အိမ္တခုလုံးတိတ္ဆိတ္လို႔။ ဘယ္သူမွ ျပန္မလာေသးဘူးဆိုတာသိၿပီးသားေလ။ ဘယ္သူမွမရွိတုန္း ခိုးၿပီး ငွားထားတဲ့ ဂ်ပန္ကားေလး ၾကည့္မယ္ ဆိုၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး။ အိမ္ထဲအဝင္. . . . . “ အား… အား… ေျဖးေျဖး ကိုရဲ႕ အား အရမ္းမလုပ္နဲ႔ နာတယ္။ အား.. တအားမညႇစ္နဲ႔ေလ။“ ဆိုတဲ့စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္အသံေလး ေတြက နားထဲကို တိုးဝင္လာပါေတာ့တယ္။ ဘယ္သူလဲ၊ အေမရယ္ အေဖရယ္ သူတို႔ေမာင္ႏွမ ရယ္ ေလးေယာက္သာရွိတဲ့ အိမ္မွာ။ အားလုံးလည္း အလုပ္ေတြ ေက်ာင္းေတြ သြားေနတဲ့အခ်ိန္။ အိမ္ေဖာ္ဆိုတာလည္းမရွိ။ ဘာလုပ္ရပါ့။ စူးစမ္းခ်င္တဲ့စိတ္က တားမရ။ ခြၽတ္နင္းရင္း လိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့။ လား.. . လား.. .. မႀကီးအခန္းကပါလား။ ဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုၿပီးတံခါးလည္း ေသခ်ာမပိတ္ပါ့လား။ ေၾသာ္ သူက သူ႔ရည္းစားနဲ႔လာ ေသာင္းက်န္းေနတာကိုး။ လူလားေျမာက္ ခ်ိန္ကစၿပီး တခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ သူ႔အမကို ဝတ္လစ္စလစ္ နဲ႔ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ နတ္ပူးသလိုျဖစ္သြား ရရွာတယ္။ လွလိုက္တာ။ ဘာဆက္လုပ္ရပါ့။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဟို အေကာင္ကိုမနာလိုစိတ္ က ထိန္းမရေတာ့။ သူသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ဆိုတဲ့ စိတ္႐ိုင္းေတြက တဖြားဖြား။
သို႔ေသာ္လည္း ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကို အရသာ ရွိရွိဆက္ခံစားခ်င္တဲ့စိတ္က အႏိုင္ယူသြားတယ္။ အေျခအေနကလည္း ၿပီးစီးလုၿပီလို႔ စာေတြ႕အရသိလိုက္ရတာလည္းပါတာေပါ့။ မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ျပည့္တင္းေနတဲ့ ရင္သားေတြ အဆီဆိုလို႔လုံးဝ မရွိတဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတြက စိုးမိုးလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ မထူးပါဘူးဆိုၿပီးလက္ထဲပါတဲ့ အမ္ပီဖိုးးေလးနဲ႔ပါ မွတ္တမ္းတင္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ ၿပီးစီးလုၿပီဆိုမွ မသိမသာေလး လစ္ထြက္လာၿပီး လမ္းထိပ္ကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္မိတယ္။ သိပ္မၾကာ လိုက္ပါဘူး သေကာင့္သားက ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ အမကို အဲလိုစိတ္မို်းနဲ႔ၾကည့္မိတာ အျပစ္မ်ားျဖစ္ေနမလား။ ေဝခြဲမရ ေတာ့။ အဲလိုဟာမို်းဆိုတာကလည္း တခါဖူးမွ်တခါဖူး ျခင္းမရွိေလေတာ့ အရမ္းစမ္းၾကည့္ခ်င္ေနမိတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုစမ္းရပါ့။ မႀကီးရဲ႕ ကိုယ္လုံးကိုလည္းမ်က္စိထဲက ဘယ္လိုမွ ထုတ္မ ရ။ သူ႔ရဲ႕သိစိတ္ကေတာ့မေကာင္းဘူးမလုပ္ရဘူး ဆိုတာသိေနပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္သည္ မေကာင္းမႈမွာေမြ႕ေလ်ာ္တယ္ ဆို တဲ့အတိုင္း စိတ္မိုက္စိတ္႐ိုင္း ေတြသာတဖြားဖြားေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တခုခုကိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး အိမ္သို႔လွမ္းလာ ပါေတာ့တယ္။
အေဖနဲ႔အေမ ျပန္လာဖို႔က အနည္းဆုံးတနာရီေလာက္လိုေသးတယ္ဆိုေတာ့။ ‘ဒါနဲ႔ပဲ မႀကီးအခန္းကို လွမ္းလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူ႔ ကိုျမင္တာနဲ႔ မႀကီးက ဟယ္ေမာင္ေလးေတာင္ျပန္လာၿပီလား။ ေစာတယ္ေနာ္ ဒီေန႔ ဆိုၿပီးႏႈတ္ဆက္ပါေတာ့တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဇာ္ေဇာ္အၾကည့္ေတြက မႀကီး မ်က္ႏွာဆီမွာမဟုတ္။ မႀကီး နင္ခုနကဘာလုပ္ေနတာလဲ။ အမ္ ငါဘာလုပ္လို႔လဲ ဟ စာဖတ္ေနတာေလ။ ေၾသာ္ စာဖတ္ေနတာလား။ ဒါဆို ဒါေလးၾကည့္လိုက္ပါဦး ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ အမ္ပီဖိုးကို ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဟယ္ေဇာ္ေဇာ္ နင္.. .. နင္ ဘယ္တုန္းက.. … စကားပင္ ပီျပင္ေအာင္မေျပာ ႏိုင္ရွာေတာ့။ ေမာင္ေလးရယ္ အဲဒါေတြငါ့ကို ျပန္ေပးပါ ေနာ္ နင့္ကို မုန႔္ဖိုးေပးပါ့မယ္။ ေနာ္ မုန႔္ဖိုးဟုတ္လား မုန႔္ဖိုး ဘာလုပ္ရေအာင္လဲ။ ငါ ေမေမ့ဆီကေတာင္းလည္းရတာပဲေလ။ ဒါဆို နင္ဘာလိုခ်င္ လဲဟင္ နင္လိုခ်င္တာ မႀကိး ဝယ္ေပးပါ့မယ္ေနာ္။
ေမာင္ေလး လိုခ်င္တာ“တကယ္ေပးမွာလား။ ေပးပါ့မယ္ေမာင္ေလးရဲ႕ အဲဒီဟာကို သာဖ်က္လိုက္ေနာ္။ တကယ္ေနာ္။ အင္းပါ ကတိေပးပါတယ္။ ေသခ်ာလား။ ေသခ်ာတာေပါ့ ငါ့ေမာင္ေလးက လိမၼာပါတယ္ေနာ္ အဲလိုဆိုရင္ မႀကီး ‘ဒီနားလာ။ အင္းေျပာ ေမာင္ေလး ေမာင္ေလးလိုခ်င္တာက လို႔ ဆိုၿပီး ဖက္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာ အနံွ႔ အနမ္းမိုးေတြ ႐ြာခ်လိုက္ပါေတာ့ တယ္။ လုံးဝ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အရာတခု မို႔ မႀကီးတေယာက္ ဘာမွပင္ျပန္မေျပာ ႏိုင္ရွာေတာ့။ ဟဲ့ ဟဲ့ နင္ဘာလုပ္တာလဲ။ မလုပ္ ေကာင္းဘူး မလုပ္ရဘူး။ ေမာင္ႏွမခ်င္း ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္ မလုပ္ပါနဲ႔။ အို လက္ေတြဖယ္ပါ။ ဟဲ့ ‘ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္လိုမွမွ်တဲ့ အားေၾကာင့္ ေဇာ္ေဇာ္ျပဳသမွ်ႏုရပါေတာ့တယ္။ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြ အတားအဆီးမဲ့ ၿပိဳက်လာပါေတာ့တယ္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ေဇာ္ေဇာ္ ဟာသူ႔အနမ္းမိုးေတြကို ရပ္လိုက္ရင္း စကားစလာပါတယ္။ ေမာင္ေလး ကိုစိတ္ဆိုးသြားၿပီလားဟင္။ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္။နင္အ႐ိုင္းမိုက္႐ိုင္းတယ္ ကိုယ့္အမကို ကို ျပန္ၿပီး ေစာ္ကားတယ္။ နင့္ကို ေမေမနဲ႔တိုင္မယ္။ တိုင္ေလ ေမာင္ေလး ကလည္း မႀကီး ပုံေတြျပလိုက္မယ္။ ၿပီးေတာ့အင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္မယ္ေလ။ အဲလိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ေမာင္ေလးရယ္ မႀကီးမ တိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္။ မတိုင္႐ုံနဲ႔ဘယ္ရမလဲ။ေမာင္ေလး ညက်ရင္မႀကီးအခန္းကိုလာခဲ့မယ္။ ဟုတ္ၿပီလား အင္းပါေမာင္ေလးရယ္ ေျပာမရလဲ။ ေသခ်ာစဥ္းစားပါဦးဟယ္ ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း မေကာင္းပါဘူး ဟယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစားပါဦး ေမာင္ေလးရယ္။ ကဲ… အခုအဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္စမ္းပါ။ မႀကီးရဲ႕ႏို႔ႀကီးေတြ ၾကည့္ခ်င္လွၿပီ။ မလုပ္ပါနဲ႔ေမာင္ေလးရယ္၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ မ လုပ္ေကာင္းပါဘူး။ အင္းေလ မလုပ္ရဘူးဆိုလ်င္လည္း သြားေတာ့ က်န္တာေတာ့ ကိုယ့္ဟာကို ရွင္းေနာ္။ ေဖေဖ့ကို ဘယ္လိုရွင္း ျပရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားထား.. ဟုတ္ၿပီလား။ နင္ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတာပဲဟာ။ ဆိုၿပီးတုန္ရီေနတဲ့လက္ အစုံနဲ႔ အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ခ်ေနရပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆုံး ဘရာစီယာနဲ႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးသာက်န္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါေတြပါခြၽတ္ေလ မႀကီးကလဲေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လုံး ဝ ဝလစ္စလစ္အျဖစ္သို႔ေရာက္ရပါေတာ့တယ္။ တရႈိက္ရႈိက္ ငိုရင္းနဲ႔မတ္တတ္ ေလးရပ္ေနမိပါေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ဇေဝဇဝါျဖစ္လို႔ေနရပါတယ္ ။မႀကီး နင့္ႏို႔ႀကီးေတြက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေနာ္။ ဆိုဒ္ဘယ္ေလာက္ဝတ္လဲဟင္။ နင္ ခိုင္းတာငါ လုပ္ၿပီးၿပီဟာ ေပါက္ကရေတြေလွ်ာက္မေမးနဲ႔ ေနာ္။ မေမးရဘူးဆိုရင္လည္းသြားေတာ့ မႀကီးေရ မေမးေတာ့ဘူး။ ဟုတ္ၿပီလား နင္းေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတယ္ဟာ။ ၃၄ ဟာ ေက်နပ္ၿပီလား အင္းမိုက္တယ္ကြာ။ ဟိုေခြးေကာင္ကေတာ့ပြတာပဲ။ လာစမ္းပါဦးအနား ကို ကိုင္ခ်င္လွၿပီဟ။ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ ႏို႔ႀကီး၂လုံးကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ တခါဖူးမွ မခံစားဖူးတဲ့အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေဇာ္ ေဇာ္တေယာက္အႀကိဳက္ႀကီးႀကိဳက္သြားပါေတာ့တယ္။ စိတ္ပါလာၿပီးအားနဲ႔ညႇစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အား… အား.. နာတယ္ဟ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဟာ။ နင္ေတာ္ေတာ္မေကာင္းဘူးဟာ။ ေတာ္ပါေတာ့ ေနာ္ မႀကီးေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေတာ္ေတာ့မေတာ္ႏိုင္ဘူး အရမ္းေကာင္းတာပဲဟာ ကိုင္လို႔ ေမာင္ေလးကိုအၿမဲေပးကိုင္ေနာ္ အင္းပါ ေမာင္ေလးရယ္ အရမ္းေတာ့မ လုပ္ပါနဲ႔ဟာ ငါနာလို႔ပါ။ ဟုတ္ပါၿပီး ျဖည္းျဖည္း ပဲညႇစ္ပါေတာ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား။ မႀကီး ငါလိုးခ်င္တယ္ဟာ။ မ ဟုတ္တာေမာင္ ေလးရယ္။ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး ေနာ္။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်န္တာႀကိဳက္တာလုပ္ေနာ္။ မရဘူးဟာ ေမာင္ေလးလီးအရမ္း ေတာင္ေနၿပီ။ ေပးပါေနာ္။ မေပးရင္ငါမႀကီးပုံေတြ ေလ်ာက္ျပလိုက္မွာေနာ္။ ေမာင္ေလးကလိမၼာပါတယ္ ေနာ္။ ဒါဆို ေမာင္ေလး ကိုစုတ္ေပး ဟာေနာ္။ အဲဒါလည္းမေကာင္းပါဘူးေမာင္ေလးရယ္ေနာ္။ ေမာင္ေလးႀကိဳက္သေလာက္ကိုင္ေလ ေနာ္။ ဒါဆိုလည္း ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘူး။ မႀကီးသြားေတာ့ ေတာ္ၿပီ။ စိတ္တိုလာၿပီ။ အဲလိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ေမာင္ေလးရယ္။ မႀကီးစုတ္ေပးပါ့မယ္ေနာ္။ လာ..လာ ေမာင္ေလးကိုခြၽတ္ေပး။ ကိုယ့္ဟာကို ခြၽတ္ပါဟာနင္ကလဲ။ မရဘူးဟာ ခိုင္းတာလုပ္။ စိတ္တိုေအာင္မလုပ္နဲ႔ အင္းပါ ဟာ။ ဆိုၿပီး တုန္ရီေနတဲ့လက္ကေလးေတြ နဲ႔ ပုဆိုးကိုျဖည္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုပါတပါတည္းခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ႀကီးတဲ့ေဇာ္ေဇာ့္ ဟာႀကီးကိုျမင္လိုက္ေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးျဖစ္သြားရွာပါေတာ့တယ္။
နင့္ဟာကလည္း ႀကီးလိုက္တာဟာ။ ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္။ ငါေၾကာက္တယ္။ မႀကီး ရည္းစားနဲ႔ဘယ္သူပိုႀကီးလဲ။ မသိဘူးဟာနင္မ ညစ္ပတ္နဲ႔။ မရဘူးေျပာျပ။ ေအးေအး နင္ပိုႀကီးတယ္ေဟ့။ ကဲေက်နပ္ၿပီလား ေခြးေကာင္ေလး။ စုပ္ေတာ့ဟာ ေနာ္ အဲဒါနဲ႔ပဲ မ ႀကီးတေယာက္စုတ္ ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ သုပ္ရည္ ေတြပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ မႀကီးခမ်ာ တခါမွ် မလုပ္ဖူးတဲ့အျဖစ္မို႔လို႔ ပို်႕အန္လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဇာ္ေဇာ္ က အတင္း ထိုးထည့္ ထားေတာ့ မည္သို႔မွ်မတတ္ႏိုင္ဘဲ မို်ခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ငန္က်ိက်ိ သုတ္ရည္ေတြဟာ လည္ေခ်ာင္းတ ေလ်ာက္ စီးဆင္းသြားပါေတာ့တယ္။ နင္ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတယ္ ဟာ။ ေမာဟိုက္ေနတဲ့အသံေလးနဲ႔ဆိုလာပါတယ္။ မႀကီးကလဲ ေမာင္ေလးကထိန္းမွမထိန္းႏိုင္တာ။ မႀကီးမႀကိဳက္ဘူးလား လရည္ေတြ ေသာက္ရတာ ဟိဟိ။ ေတာ္ၿပီေနာ္ေမာင္ေလး နင္လုပ္ခ်င္ တာေတြလုပ္ေပးၿပီးၿပီ။ ေဖေဖေမေမတို႔လည္း ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္။ ေမာင္ေလး ဟိုဟာေတြလည္းဖ်က္လိုက္ေတာ့ေနာ္။
မႀကီးကေတာ္ေတာ္ အတာပဲ။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔သာဖ်က္ပစ္လိုက္ရင္ ေမာင္ေလးတအား အ သလိုျဖစ္သြားမွာေပါ့။ မဖ်က္ေသးဘူး ဟိဟိ။ ညက်ရင္ မႀကီးအခန္းထဲလာခဲ့မယ္။ အဲဒီက်မွ ဆက္ေျပာ။ အခုသြားေတာ့မယ္။ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့တဲ့ မႀကီးတ ေယာက္ေခါင္းငိုက္စိုက္က် ကာအဝတ္အစားမ်ားကို ျပန္ေကာက္ေနပါေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ မသိစိတ္ထဲမွာေတာ့ ခံစားမႈအသစ္ကို တ မို်းတမည္ ျဖစ္လို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ညဖက္ေရာက္ေတာ့ မႀကီးတေယာက္အခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲျဖစ္ေနပါ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ ဝင္လာပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေလးရယ္ စဥ္းစားပါဦးဟယ္ ငါ့ကိုမဟုတ္တာေတြမလုပ္ ခိုင္းပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ မႀကီးကိုသနားပါေနာ္။ ဟာ မႀကီးကလဲ ဘာမ်ားလုပ္မိလို႔လဲ။ ဒါေလးမ်ာ။ ဟဲဟဲ။ ညေန ကေမာင္ေလးခိုင္းတာေတြအကုန္လုပ္ေပးၿပီးၿပီေလဟာ။ ေနာ္ထပ္မခိုင္းပါနဲ႔ေတာ့ဟာ။ ေမာင္ႏွမခ်င္းမေကာင္းပါဘူးဟာေနာ္။
မရဘူး။ စကားမမ်ားနဲ႔။အခ်ိန္ကုန္တယ္။ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္မႀကီး။ မေကာင္းပါဘူး ေမာင္ေလးရယ္။ ၿပီး ေရာမႀကီးရာ စကားအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ဘူး။ သြားေတာ့မယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ ခြၽတ္ဆိုလည္းခြၽတ္ပါ့မယ္ဟယ္။ အဲလိုနဲ႔မႀကီးတ ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးဘဝကိုေရာက္ရျပန္ပါေတာ့တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ကေတာ့ရတဲ့အခြင့္အေရးကိုအျပည့္အဝအသုံးခ်ပါ ေတာ့တယ္။ ဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာအနံွ႔ အနမ္းမိုး႐ြာခ်ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ႏႈပ္ခမ္းေလးကို တျမည့္ျမည့္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ လက္ ေတြကေတာ့ တကိုုယ္လုံးစုံဆန္ပြတ္သတ္ေနပါေတာ့တယ္။ ျပည့္တင္းေနတဲ့ရင္သားအစုံကို ျဖစ္ညႇစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မႀကီး တေယာက္ ခံစားမႈေလးေတြျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ မည္သို႔ပင္မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ သိသိ စိတ္ကေတာ့ သာယာလာပါတယ္။ ညည္းညဴသံေလးေတြထြက္လာပါတယ္။ အား.. အင္း..ျဖည္းျဖည္းဟာနင္ကလည္း။ အင္းပါမႀကီးရဲ႕။ အရမ္းေကာင္းတာပဲဟာ။ မ ႀကီးႏို႔ေတြက ကိုင္လို႔ကို မဝဘူးဗ်ာ။ လိုးခ်င္လာၿပီမႀကီးရယ္။ ေပးေတာ့ေနာ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ဟယ္ အဲဒါေတာ့ ေနာ္။ ငါစုပ္ေပးပါ့မယ္ ေနာ္ ေနာ္။ မရဘူးဟာ၊ စုပ္လည္းစုပ္ရမယ္စိတ္ခ်။ အလိုးလည္းခံရမယ္။ ဟဲဟဲအခုစုပ္ေပးဦး။ ၿပီးမွလိုးမယ္။ လာေတာ့ လီးက အရမ္းေတာင္ေနၿပီ။
ေျပာေျပာဆိုဆိုလက္ဆြဲၿပီး ဒူးေထာက္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ပါးစပ္နားကို သူ႔လီးႀကီး ကိုတိုးကပ္လာပါေတာ့တယ္။ မႀကီး လည္းအလိုက္သင့္ေလးပါးစပ္ဟေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ပါးစပ္ ထဲတိုးဝင္လာတဲ့လီးႀကီးကို စုပ္ေပးလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ အား.. ေကာင္းလိုက္တာမႀကီးရယ္။လုပ္ေပးေနရင္းနဲ႔စိတ္ထဲမွာ လည္းအမည္မေဖာ္ႏိုင္တဲ့ ဖီးလ္က ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ အစကေတာ့ ဝတ္ေက်တန္းေက်သာလုပ္ေပးေနရင္းက ေနာက္ေတာ့စိတ္ပါလာပါေတာ့တယ္။ စိတ္လိုလက္ရစုပ္ေပးေနမိ ပါေတာ့ တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္လည္းအေကာင္းႀကီးေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။ အဲလိုေကာင္းေနတုန္းမွာပဲေဇာ္ေဇာ္ တေယာက္ၿပီးလု ၿပီးခင္ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းလိုက္ၿပီး မႀကီးပါးစပ္ထဲကသူ႔ လီးႀကီးကိုထုတ္လိုက္ပါတယ္။ မႀကီးတ ေယာက္လည္းမခ်င့္မရဲက်န္ခဲ့ရ ပါေတာ့သည္။ မႀကီး အိပ္လိုက္ေနာ္ ဆိုၿပီး သူကေတာ့ မႀကီးေပၚကိုတက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၿပီး ေတာ့မွ မ်က္ႏွာအနံွ႔ အနမ္းမိုး႐ြာခ်လိုက္ပါတယ္။ မႀကီးတေယာက္ ျဖစ္လာတဲ့အရသာကို ဘယ္လိုမွ ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ခပ္ ၾကမ္းၾကမ္းေလး တုန႔္ျပန္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ အဲလိုနမ္းေနရာ ကျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေအာက္ကိုေလွ်ာခ်ၿပီ လည္တိုင္ေလးေတြ။ ရင္ၫြန႔္ေလးေတြနမ္းေနရာက ေနၿပီေတာ့ ျပည့္တင္းေနတဲ့ ရင္သား န်စ္ဖက္ေပၚကို ပါးစပ္ေ႐ႊ႕လိုက္ပါေတာ့တယ္။ မႀကီးက ဘာ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို သိေသာ္လည္း ဟဲ့ ဟဲ့ ေပါက္ကရေတြမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဟာ ေက်နပ္ပါေတာ့ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ဟန္ေဆာင္ေလးျငင္းေန ရွာပါေသးတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ကေတာ့ ေရွ႕ ကိုသာဆက္တိုးပါေတာ့တယ္။ နီနီရဲရဲ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ငုံမိတဲ့အခါမွာ ေတာ့ အား.. အား.. ေတာ္ေတာ့ဟာ နင္ အား.. ဆိုတဲ့စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္အသံေလးေတြထြက္လာပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာမႀကီး ရယ္ ငါေလတခါမွ အဲလိုမလုပ္ဖူးဘူး။ ႀကီးမားျပည့္တင္းတဲ့ႏို႔ ႀကီးေတြကို ဝေအာင္စို႔ၿပီးတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္ကေတာ့ သူ႔ေခါင္း ကို တျဖည္းျဖည္းေလ်ာဆင္းလို႔လာပါတယ္။ အဆီကင္းတဲ့ဗိုက္သားကိုလ်က္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ ၿပီးမွ တကယ့္ ရတနာေ႐ႊကု် ပ္ကို လွမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ ဟယ္ မေကာင္းပါဘူးေနာ္ ေမာင္ေလးေနာ္။ က်န္တာ နင္ႀကိဳက္တာလုပ္ေလေနာ္။ ေဇာ္ ေဇာ္ကေတာ့ ဘာမွျပန္ေျပာမေနဘဲသူ႔ အလုပ္သူဆက္လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဟဲ့ေမာင္ေလး မလုပ္ပါနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ ငရဲ ႀကီးလိမ့္မယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ မေကာင္းပါဘူး။ အား အား အို အို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ဟဲ့။ ၾကာၾကာမျငင္းလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ မႀကီးတေယာက္ အေကာင္းဖက္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အား.. အင္း.. ေမာင္ေလးရယ္။ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဟာ။ အေျခအေနကို သေဘာေပါက္လိုက္တဲ့ ေဇာ္ေဇာ္က စကားစလာပါေတာ့တယ္ ဘယ္လိုေနလဲမႀကီး ႀကိဳက္လား။ အာ…… မသိဘူးဟာ နင္ ေပါက္ကရေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔။ မရဘူးဟာေျပာ။ မႀကီးႀကိဳက္ေနၿပီမဟုတ္လား။ မေျပာဘူးဟာ။ သိရင္ၿပီးတာပဲဟာကို။ ေျပာ ေနာ္။
ေအးဟာ ငါႀကိဳက္တယ္ ဟုတ္ၿပီလား။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေမာင္ပဲ။ ကိုယ့္အမကိုေတာင္ မခ်န္ဘူး။ ခဏၾကာမွ် ေကာင္းေကာင္း ေလး လွ်ာေကြၽးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အေပၚဖက္ကိုျပန္တက္လာပါတယ္။ ႀကီးမားဖြံ႕ထြားတဲ့ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တလွည့္စီစို႔ေပးလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာလည္း ညည္းသံေလးက သာသာယာယာေလးထြက္လာပါေသးတယ္ အင္း..ဟင္း.. ေမာင္ေလးရယ္။ အား.. မႀကီး နင့္ႏို႔ႀကီးေတြကို ကိုင္လို႔ စို႔လို႔ကိုမဝဘူးဟာ။ ေကာင္းလိုက္တာအရမ္းပဲ။ အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ ဆိုၿပီး ၿပဳံးစစေလးေမး လာေတာ့။ ေမာင္ေလးကိုအၿမဲေပးေနာ္မႀကီး။ ေျပာစရာလိုေတာ့လို႔လားေမာင္ေလးရယ္။ မႀကီး လိုးေတာ့မယ္ေနာ္ အာ… .. မသိ ဘူးဟာ နင္ကလည္း မရွက္ပါနဲ႔ေတာ့ မႀကီးရယ္ေနာ္ ေအးဟာ နင္လုပ္တာနဲ႔ငါလည္း အရွက္ကုန္ေနပါၿပီ။ လိုးပါေတာ့ရွင္ ကဲ ေက်နပ္ၿပီလား ဟြန္း။ ေျပာေျပာဆိုဆိုပါပဲ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကို မႀကီးေစာက္ဖုတ္တေလွ်ာက္ ပြတ္ေပး လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ အား… .. ေနာက္ေတာ့ ဒစ္ထိပ္ပိုင္းေလးကို ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္။ အင္း..ကြၽတ္ကြၽတ္.. အား.. ႀကီးလိုက္တာ ဟယ္။ ရပါ့မလားလုပ္လို႔ ငါေၾကာက္တယ္ဟာ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲလုပ္စရာရွိတာ ဆက္ၿပီးလုပ္လိုက္ပါတယ္။
အား.. နာတယ္…အင္း.. ဆိုတဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ ရမက္ေသြးျြကဖြယ္ ညည္းသံေလးထြက္ပါလာပါတယ္။ အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ ေဇာ္ေဇာ္တေယာက္သူ႔လီးႀကီးကို အဆုံးထိေဆာင့္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အား.. နာလိုက္တာဟာ။ အထဲ မွာျပည့္က်ပ္ေနတာပဲဟယ္။ အား..ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ။ ေနာက္ေတာ့ စည္းခ်က္မွန္မွန္ေလးေဆာင့္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ မႀကီး ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာဟာ။ မႀကီးေရာေကာင္းလားဟင္။ အာ.. ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ။ ရွက္စရာႀကီး။ ေျပာပါ မႀကီးကလဲ။ ဘာလဲရွက္တုန္းပဲလား။ ဒီအေျခအေနေရာက္ေနၿပီဟာ မရွက္နဲ႔ေတာ့။ မႀကီးနဲ႔ ေမာင္ေလးလိုးေနၿပီေလ ေနာ္။ ေမာင္ေလးရာ နင္ ေျပာေလကဲေလပါ့လား နားရွက္စရာေတြေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ဟာ။ မေျပာဘူးလား မေျပာ ရင္ေမာင္ေလး သြားေတာ့မယ္။ ဟာ.. နင္ ကလည္း ေတာ္ေတာ္အႏိုင္က်င့္တယ္ ဟြန္း။ ေအး.. ေကာင္းမွေကာင္းပဲေဟ့။ ကဲေက်နပ္ၿပီလား။မႀကီးကအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတာ ပဲဟာ။ ေအးပါဟယ္ ျမန္ျမန္လုပ္ေတာ္ၾကာ ေဖေဖ ေမေမ ၾကားသြားလို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဟုတ္ေပ့ ျဖစ္ေနမယ္။ ေဇာ္ေဇာ္တ ေယာက္ သေဘာေတြ႕ႀကီးေတြ႕ အေကာင္းႀကီးေကာင္းၿပီး စိတ္ရွိလက္ရွိေဆာင့္ ေနမိပါေတာ့တယ္။ အား.. ေမာင္ေလးရယ္ေကာင္း လိုက္တာဟာ။ အား.. အား.. ေမာင္ေလး မႀကီးၿပီးေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ေဆာင့္.. ေဆာင့္ .. အားမနာနဲ႔။
အား.. ေကာင္းလိုက္တာ။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကအိေနတာပဲ။ ေမာင္ေလး.. အား.. အာ.. မႀကီးၿပီးေတာ့မယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္။ အား..အား.. ၿပီးၿပီ ၿပီၿပီ ဟုဆိုကာ တကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးၿပီး ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။သိပ္မၾကာခင္ပဲ ေဇာ္ေဇာ္တ ေယာက္လည္း အသံေပါင္းစုံျမည္ၿပီး ၿပီးေျမာက္ျခင္းကို ရရွိသြားပါေတာ့တယ္။ မႀကီးေဘးနားကို႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္လဲက်သြား ေတာ့သည္။ ေမာပန္းေနတဲ့ေမာင္ေလးကို မႀကီးကဖက္ထားရင္ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေမာက်သြားပါေတာ့တယ္။ ၿပီးပါၿပီ