အမုန်းနွေ

အမုန်းနွေ (အစ/အဆုံး)

နွေတစ်ယောက် နယ်ပြန်ပါမယ်ဆိုကာမှ ကားလက်မှတ်က ဘယ်လိုမှဝယ်မရ၊သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက်ထက်နောက်ကျပြီးမှပိတ်သော companyကိုသာ စိတ်ထဲမှ ကျိတ်ကာ မေတ္တာပို့မိတော့သည်။ လျှောက်ရှာရတာလည်း အဝေးပြေးဝင်းမှာ ကိုယ့်နယ်ပြန်မဲ့ဂိတ်တွေ စုံသလောက် ရှိနေပြီမို့ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ စီးနေကျကားဂိတ်ဆီကိုသာပြန်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ အခန်းထဲမှာလည်း ကားစောင့်နေသူတွေ အများကြီးမို့ `ဟူး´ကနဲလေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ရင်းက ကားလက်မှတ်အရောင်းဌာနအနီးသာ ကပ်ထိုင်လိုက်တော့သည်၊ခရီးသည် နားနေခန်းထဲက လူငယ်အချို့က ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ မတ်တပ်လည်းဆက်ရပ်နေဖို့ မသင့်တော်တာမို့ ထိုင်လိုက်မှ အဆင်နည်းနည်းပြေသွားသည်။ထိုစဉ် ဘေးနားမှ နွေ့ထက်နည်းနည်းတော့ အသက်ကြီးပုံရသည့် လူငယ်တစ်ယောက်ကဖုန်းဆက်နေသံကြား အသာပဲလိုက်နားစွင့်နေမိသည်။

ဟျောင့် သက်ကို မင်းလာမှာလား ငါလက်မှတ်ပိုဝယ်ထားရတာလေကွာ အခုမလိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ် မလည်း လက်မှတ်ဖိုးကဆုံးပြီ မင်းလုပ်လိုက်ရင်အဲ့လိုပဲ… မလိုက်လည်းနေတော့ကွာ ငိုးမတား ယီးလိုပဲ´ဟုဆိုကာ ဖုန်းချလိုက်ပြီး ဒီဘက်လှည့်တော့ သူ့ကိုစပ်စုနေပုံရသော နွေ့ကိုမြင်တော့ အသာပြုံးပြရင်း ဆောရီးပါ ဟု ဆိုသလိုမျိုးခေါင်းဆတ်ပြလေသည်။နွေလည်း ကပျာကယာ ထရပ်လိုက်ရင်းအကို ဟို အကူညီ တစ်ခုလောက်ပေးပါ့လားဟင်´ လို့ပြောတော့သူကလည်း အကဲခတ်သလိုကြည့်ရင်းဘာလည်း မသိဘူးဗျ´ ဟွာလေ အကိုခုနပြောနေတာ ကြားလိုက်လို့ ဟို ဟို ကားလက်မှတ်လေ ပိုတယ်ဆိုလား´ အော် ဟုတ်တယ် ဗျ သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားတာ သူကမပြန်တော့ဘူးဆိုလို့ တစ်စောင်တော့ပို နေတယ်ဗျ ဟုတ် အာ့လေ ဟိုနွေ့ကိုပြန်ရောင်းပါ့ လားရှင် ဖြစ်နိူင်ရင် ရောင်းပါနော် နွေ လက်မှတ် ဘယ်လိုမှ ဝယ်မရလို့ပါ အော် ရပါတယ် ညီမက ဘယ်ပြန်မှာလည်းမသိဘူး

ရှာကိုပါ အကို  အော် ကျွန်တော်လည်းအဲ့ဘက်ကိုပါပဲ ဒါ့ပေမယ့် ခုံကတဆက်တည်းဆိုတော့ ညီမအဆင်ပြေပါ့မလားမသိဘူး ဟုတ် ရပါတယ် နွေက ခုံ နေရာတာပဲ ဝမ်းသာလှပါပြီ ဟုတ်ကဲ့ ရော့ပါ ညီမ လက်မှတ် အကို ဟိုဘယ်လောက်ပေးရမလည်းဟင် ရပါတယ် ညီမ မပေးပါနဲ့ တစ်နယ်ထဲသားတွေပဲ ဟု ဆိုကာ လက်မှတ်ကိုလက်ထဲထည့်ပေးရင်း ကျောခိုင်းထွက်သွားလေသည်။  ဟွန့် ဘယ်လိုလူကြီးလည်းမသိဘူး ပိုက်ဆံလည်းမယူဘူး စကားလည်းဆုံး အောင်နားမထောင်ဘူး´ဟုရေရွတ်ရင်း ထိုင်လက်စနေရာမှာသာ ပြန်ထိုင်လိုက်မိတော့သည်။ စိတ်ဓာတ်ကလေးတော့ ကောင်းရှာသား ရုပ်ကသာမှုန်တေ တေနဲ့ဖြစ်နေတာ မဆိုးပါဘူး ချောရှာသား ခိခိ´  ဟု ကျိတ်တွေးလိုက်မိသည်။

နွေက ခုမှ အသက် နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်သာ ရှိသေးသည်။တစ်ဦးတည်းသောသမီး အိမ်ကလည်းစီးပွားရေး အဆင်ပြေတာမို့ ဘွဲ့ရပြီးကတည်းက ရန်ကုန်တက် ခါ သင်တန်းတက်ရင်း ပျင်းလာတော့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မိဆူးအဆွယ်ကောင်းတာနဲ့သူရုံးမှာ လိုက်အလုပ်လုပ်ဖြစ်တာပါ။နွေ့ နာမည်အရင်းက နွေးနွေးဆု လှိုင် ငယ်ငယ်က နွေ နွေဟု ထည့်ထည့်ပြောရင်းက နွေဟုသာသိသူများလာသည်။သိတဲ့သူကများမှာပေါ့လေနွေကလှတာကိုး နွေကမေမေနဲ့တူလို့ ခန္ဓကိုယ်  လုံးလုံးလေး၊အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ ဖေဖေဖက်ကအရပ်မြင့်တာကိုပိုင်ဆိုင်ထားတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တစ်ရစ်ကာ လုံးဝန်းသောရင် ၊ခါးကျဉ်ကျဉ် လေးနဲ့ တင်က ၃၆လက်မတိတိရှိတာ၊ နွေအပြင်သွားရင် နောက်ကလိုက်သူတေ တပုံကြီး ၊ဒါပေမယ့် နွေရည်းစားမထားဖူးသေး၊ရင်းနှီးနေတဲ့ကောင်လေး တချို့ကတော့ ကြိုးရှည်ရှည်နဲ့လှန်ထားတယ် အသဲခွဲဆရာမကြီးဘာညာပြောကြတာပေါ့၊ပြောပါစေလေ ကိုမှမကြိုက်သေးတာ၊ကြိုက်တဲ့သူရှိလာခဲ့ရင် တော့ တစ်မျိုးပေါ့၊ဟုတ်ဖူးလား၊ယေကျာ်းလေးတချို့က သူတို့ကိုရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံရင် လူကိုပိုင်သလိုဘာလိုလိုသူတို့ကိုပဲ အထာပေးသလိုထင် တတ် ကြသည်၊နွေကတော့ ပင်ကိုယ်ကပင် ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လိုက်လျောညီထွေ ဆက်ဆံတတ်တာကြောင့် ရင်းရင်းနှီးနှီးနေတာကလွဲရင် ဘယ်သူနဲ့ဘယ်ယောကျာ်း လေးနဲ့မှချစ်ခင်ခြင်းမရှိသေး။

ကောင်းမြတ် စိတ်ထဲတနုံ့နုံ့နဲ့ သက်ကို ကိုပဲ ဒေါသထွက်မိသည်။လိုက်တုန်းက လိုက်မယ်ဆိုပြီး ကိုကလက်မှတ်တွေစိုက်ဝယ်ကာ ခုမှမလိုက်တော့ အမေတို့ကို စီစဉ်ခိုင်းထားတာတွေ လွဲကုန်ပြီ၊ ပြန်ရင်တော့ အမေကတော့ ပွစိ ပွစိလုပ်ဦးမည် မတတ်နိူင်၊ပြန်လာတော့အလုပ်တက်မှပဲဆဲလိုက်ဦးမည် ဟုသာတွေးထားလိုက်တော့သည်၊၊

ကားပေါ်တက်တော့ ခုန ငတိမလေးက ကပျာကယာ ထကာ လမ်းဖယ်ပေးရှာသည်။ဘေးခြင်းကပ်ရက်မို့ မလွတ်မလပ်နှင့် တိုးတိုက်ကာ ဝင်မိတော့ ရင်ထဲဘလောင်ဆူရသည်၊ကောင်မလေးကလည်းဖြူဖြူချောချောလေးမို့ ၊နှင်းဝေ(ပထမစာအုပ်က ကောင်မလေး)ကိုတောင်ဖျက်ခနဲ သတိရလိုက်မိသည် ။အင်းလေ ကြာခဲ့ပြီပဲ မေ့ထားတာပဲကောင်းပါတယ်´ ဟုသာတွေးရင်း ကားစထွက်သည်နှင့် နားကြပ်တပ်ပြီးသီးချင်းဖွင့်ကာ အိပ်လိုက်လာခဲ့တော့သည်။ သီချင်းနားထောင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားသောကောင်းမြတ်တစ်ယောက် ပုခုံးပေါ်မှီထားသော ခေါင်းအလေးချိန်ကြောင့် ဖျတ်ခနဲနိုးလာသည်၊ကောင်မလေး က အိပ်ရင်းသူ့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလည်ကျလာပြီးမှီထားသောကြောင့် ညီမ ညီမ ´လို့ အသာလက်မောင်းလေးကို ကုတ်ခါ နှိုးလိုက်သည်၊ဒီတော့မှကောင်မလေးလည်းနိုးလာပုံပေါ်တော့သည်။ အမ် ဟာ ကန်တော့ ကန်တော့ အကို ဆောရီးပါနော် ညီမ အိပ်ပျော်သွားလို့ ခိခိ  ဟုတ် ရပါတယ် ကားနားတတ်တဲ့နေရာ ရောက်တော့ မယ်ထင်တယ် ညီမ   ဟင် ဟုတ်လား အော် အကို ဟိုရောက်ရင် တစ်ခုခုစားပါနော် ညီမကျွေးပါရစေ အကိုက ကားလက်မှတ်ခလည်းယူတာမဟုတ်ဘူး  ကျွေးပါရစေနော် ဟုဆိုလာတော့ ကောင်းမြတ်လည်း ဟုတ်ကဲ့ လို့ပဲ ပြောလိုက်တော့သည်။ဒီလိုနဲ့ကားနားတော့ အောက်ဆင်းပြီးအပေါ့ပါးသွားပြီး စားရင်း သောက်ရင်းသူမနဲ့ စကားတော်တော်ပြောဖြစ်တော့မှ ကောင်မလေးက ဖော်ရွေ စေတနာကောင်းမှန်းသိရတော့သည်။ကားပြန်ထွက်တော့လည်း လမ်း တစ်လျှောက် စကားပြောရင်းကနေ ဖုန်းနံပါတ်ခြင်း လဲလှယ်တဲ့ အထိပါ ရင်းနှီးသွားလေသည်။ နွေကလည်း ပိတ်ရက်ကို သူ့ရွာလာဖို့ပါ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖိတ် ခေါ်ရှာပါသည်။

ဒီလိုနဲ့ သူ့ရွာရောက်လို့ ဆင်းခါနီး အကို ဖုန်းဆက်နော် လာဖြစ်တယ် မလာဖြစ်ဘူး ဆိုတာကို´ဟုပြောရင်း ဆင်းသွားရှာလေသည်။ဒီလိုနဲ့ကောင်းမြတ်လည်း ရွာရောက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့ရင်း အချိန်ကုန်ကာဘယ်မှသိပ်မသွားဖြစ်ဘဲ ပိတ်ရက်စေ့တော့ ရန်ကုန်ပြန်တက်ကာ လုပ်ငန်းခွင်ပြန်ဝင်ခဲ့ တော့သည်။တစ်ညဖုန်းလာလို့ကြည့်လိုက်တော့ နံပါတ်အစိမ်းဖြစ်နေတာမို့ဘယ်သူများလည်းဆိုပြီး ကိုင်လိုက်တော့ နွေ ဆက်တာပဲဖြစ်နေသည်။မနက်ဖြန်  သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီ အလည်သွားမှာ ကိုကောင်းမြတ် နေတဲ့အနားမှာမို့ အလည်လာလို့ရလား နှင့် နေကောင်းလားဘာညာမေးပြီးဆက်ဆက်လာခဲ့ မည်လို့ပြောတော့ သူလည်း နွေ့ကိုအာနာမိတော့သည်။

နွေ ကို့ကိုယ်ကိုလည်းအံ့သြမိသည်။ကိုကောင်းမြတ်ကို ဘာဖြစ်လို့များ ခဏခဏ သတိရနေပါလိမ့်၊ရွာမှာတုန်းကလည်းဖုန်းဆက်မလားမျှော်နေမိသေး သည်၊မဆက်တာမို့ အခုလည်းမနေနိူင် မထိုင်နိူင် မိမိကပဲ စဆက်မိသည်၊သူငယ်ချင်းမလေးက လည်းနွေပြောပြထားတာမို့ သိနေပြီး ဖုန်းဆက်တာကို ဘေး ကနေ ရယ်ကျဲကျဲဖြင့်ကြည့်နေတော့ ရှက်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း၊တစ်ခါမှ ဒီလိုမျိုး မိမိဘက်က စဖုန်းခေါ်ရသူမရှိဘူးတာကြောင့် ငတိမက လိုက်စနောက်နေ ခြင်းဖြစ်သည်၊  နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ အစောကြီးထကာ မိမိကိုယ်မိမိအလှဆုံးဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ပြီးနောက် မနက်စာစားကာ ကိုကောင်းမြတ်ဆီ  ထွက်ခဲ့တော့သည်၊ရင်တွေက တဒိန်းဒိန်းခုန်လျှက်…  ကားပေါ် ကဆင်းတော့ စောင့်နေမယ်ပြောသော ဆိုင်ပေါက်ဝမှာ ကိုကောင်းမြတ်ကို တွေ့ရတာမို့  အကို စောင့်နေရတာကြာပြီလား နွေလည်းဒီဘက်ရောက်တုန်း လမ်းကြုံတာနဲ့ အကို့ကိုသတိရသွားတာနဲ့ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ´ ဟုတ် ရပါတယ် ညီမ  တကယ်ဆိုအကိုကအားနာနေတာပါ ညီမတို့ရွာဘက်မရောက်ဖြစ်တာနဲ့ မလာခဲ့တာပါ အော် အလုပ်ကော အဆင်ပြေလား ဘာညာနဲ့စကားပြောရင်း နှစ်နာရီ လောက်ကြာတော့ နွေကပြန်မယ်ဆိုလို့ ကားငှားပေးရင်းနွေ ကိုညကျ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်´ဟုဆိုတော့ပြုံးရင်းနှုတ်ဆက်ရှာပါသည်။

နွေ ဒီနေ့ အရမ်းလှ နေတယ် သိလား´ဆိုတော့ ကောင်မလေးက ရှက်ပြုံးလေးပြုံးနေသည်။ ဒီလိုနဲ့ ညဘက်တွေ နေ့ဘက်တွေ ဖုန်းဆက်ရင်း တစ်လလောက်ကြာတော့ နွေ့ကို ချစ်ကြောင်းဖွင့်ပြောမိသည်၊ နွေကလည်းစဉ်းစားပြီး တစ်ပါတ်လောက်ကြာတော့ အဖြေပေးခဲ့သည်၊ချစ်စကြင်စဆိုတော့လည်း ပိတ်ရက်ရောက်တာနဲ့ ပြေး တွေ့ရတာနဲ့ ဖုန်းဆက်ရတာနဲ့ ချစ် လို့မဝနိူင်၊နွေကလည်း ကောင်းမြတ်ကို အလိုလိုက်ကာအတော်ပင်ချစ်ရှာပါသည်၊နွေသူငယ်ချင်းတွေဆို အဲ့လိုချစ်တာကို ပဲ အံ့သြမဆုံး၊ဒါပေမယ့်နွေကတစ်ခုတော့ စည်းကမ်းထားထားသည်၊ကောင်းမြတ် ဘာလုပ်လုပ်အပြစ်မပြောပေမဲ့ နွေ့အပျိုစင် ဘဝကိုတော့လက်ထပ်ပြီးမှ  ပေးပါရစေ ဆိုလို့ ကောင်းမြတ်တစ်ယောက် မချင့်မရဲဖြစ်ရသည်၊ချစ်ချင်စရာချစ်သူလေးက တစ်ခါတစ်လေ အရမ်းလှနေတာမို့အသည်းတယားယားနဲ့ နမ်း ရှုံ့မိပေမယ့် နွေက သူ့စည်းကမ်းကိုတော့ ဘယ်တော့မှမလျော့၊တစ်နေ့ အဲ့သည့်နေ့ကို လုံးဝမမေ့၊ကောင်းမြတ် ဘဝတစ်ခုလုံးဒုတိယ အကြိမ်ကံဆိုး မိုးမှောင်ကျခဲ့ခြင်းပင်… ထိုနေ့က စနေနေ့၊နေတော်တော်ပူပြင်းသလို အလုပ်မှာလည်းတော်တော်ပင်ပန်းတာမို့ ကောင်းမြတ်လည်း ညနေပိုင်းအလုပ်မှ  လွှတ်တာနဲ့ ချစ်ရသူမျက်နှာလေးကိုတွေ့ချင်တာမို့ နောက်တနေ့ထိမစောင့်ဘဲ တွေ့ရာကားငှားကာ တန်းလစ်လာခဲ့သည်၊နွေနေသော အခန်းရှေ့အရောက်  ဖိနပ်တွေအတော်များများကိုတွေ့ရတာမို့ နည်းနည်းရင်တုန်သွားမိသည်၊မနေ့ကလည်းဖုန်းမဆက်ဖြစ်တာမို့ချစ်သူလေးဘာများဖြစ်နေသလည်းလို့တွေးကာ  ရင်ပူသွားမိသည်။ အခန်းဘဲလ်လေးကိုတီးလိုက်တော့ နွေ ထွက်လာတာတွေ့ရသည်၊မျက်နှာကလည်း ငိုထားပုံပေါ်တာမို့ရင်ပိုပူသွားသည်။နွေကအကို ခဏ လေးစောင့်ပါ အထဲမှာအမေတို့ရောက်နေလို့ ´ဟုဆိုတော့ ကောင်းမြတ်လည်းအောက်ပြန်ဆင်းလာကာ အနီးနားက အအေးဆိုင်လေးမှာပဲ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်။ခဏကြာတော့ နွေထွက်လာတာတွေ့ရပြီးသူ့ရှေ့ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လေသည်။

အကို နွေ့ကို မေ့လိုက်ပါတော့ ဟင် မျှော်လင့်မထားသောစကားမို့ကောင်းမြတ်လည်းရုတ်တရက်ဘာပြောရမှန်း မသိဖြစ်သွားသည်၊တော်တော်ကြာမှ  ဘာ….ဘာဖြစ်လို့လည်းနွေ  နွေက မျက်ရည်တွေကျလာကာ ဘာမှမပြောဘဲနှုတ်ဆိတ်နေလေသည်။  “နွေ”ပြောပါ နွေ ၊ဘာဖြစ်လို့လည်း နွေဘာတွေဖြစ်နေ တာလည်း၊ကိုယ့်ကိုလည်းနည်းနည်းရှင်းပြစမ်းပါဦးကွာ  ကျွန်မ ဘာမှရှင်းပြစရာမရှိဘူး ကိုကောင်းမြတ် ဒီနေ့ကစပြီးကျွန်မကို လုံးဝ အဆက်သွယ်မလုပ်ပါ နဲ့တော့၊ဒါပါပဲ ဟုဆိုကာ ထထွက်သွားတော့ ကောင်းမြတ်ကနွေ့လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ရင်း ဒီမှာ နွေ မင်းကိုယ့်ကိုဒီလို လုပ်လို့မရဘူး မင်းဘာဖြစ်တယ်ဆို တာသာပြော ကိုအားလုံးရှင်းပေးမယ်´ပြောလိုက်ရာ နွေကလက်ဆိုဆောင့်ရုန်းရင်း ပါးတစ်ဖက်ကို လှမ်းရိုက်လိုက်လေသည်။ ဖျန်း´ခနဲမြည်သွားတဲ့နောက် မှာပါးပြင်က နာကျင်ခြင်းထက်ရင်ဘတ်ထဲကနာကျင်ခြင်းက ပိုတိုးသွားပြီး ဒီမှာနွေ မင်းငါ့ကိုအကျိုးကြောင်းမပြောပဲ ဖြတ်တယ်၊ပြီးတော့ ငါ့ပါးကိုရိုက် တယ်ဟုတ်လား နွေ ၊အေးရတယ် ငါဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အလကားယောကျာ်းမဟုတ်ဘူးနွေ မင်းက ငါ့အတွက်တော့ ဒီနေ့ကစပြီး ငါ့ချစ်သူ နွေ မဟုတ် တော့ဘူးကွ၊”မုန်းစရာကောင်းတဲ့နွေ၊အမုန်းနွေပဲ၊ငါနင့်ကို သိပ်မုန်းတာပဲ”ဟုပြောရင်း မျက်ရည်တွေ ဆတ်ခနဲသုတ်ကာ လှည့်ထွက်သွားလေသည်။

နွေတစ် ယောက် ချစ်သူကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း ခွေကနဲ လဲကျသွားပါလေတော့သည်။ အဲ့နေ့ကနွေအလုပ်ကပြန်လာတော့ တစ်ယောက်တည်းရယ်၊အခန်းဖော် သူငယ်ချင်းကလည်း နယ်ကအရေးတကြီး လှမ်းခေါ်လို့ ပြန်သွားတာကြောင့်နွေတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေသည်။ကို့ဆီ ဖုန်းခေါ်ဦးမယ် ဟုစဉ်းစားရင်း အိတ်ထဲကဖုန်းကို ထုတ်နေခိုက် နောက်ကခေါ်သံကြားတာကြောင့် လှည့်ကြည့်မိသည်။ နွေ အမလေးနွေရယ် ခေါ်လိုက်ရတာ မောတာ ဟုပြောရင်းကြည့်လိုက်တော့ အလုပ်ထဲက သူငယ်ချင်းအောင်စိုးဖြစ်နေသည်။ဘာလည်းဟ ၊ဘာပြောမလို့လည်း´ဟုဆိုတော့ အောင်စိုးက ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဟာ နင်က လည်း ငါ အအေးတိုက်မလို့ခေါ်တာပါ ၊ မသောက်တော့ဘူးဟ ငါ့အခန်းဖော်ကနယ်ပြန်လို့ငါတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတာ၊ငါ့ချစ်ချစ်ဆီ ဖုန်းဆက်မလို့    နောက်မှအေးဆေးဆက်စမ်းပါဟ၊နင်ကလည်း ဆိုတော့အားနာတာနဲ့လိုက်ထိုင်ဖြစ်သည်၊ခဏနေတော့ အောင်စိုးချစ်သူ မျိုးမျိုးရောက်လာပါသည်    အောင်စိုးက တကယ်တော့ အကြံသမား၊နယ်မှာနေတုန်းက မ´နဲ့ပတ်သက်ရင် ဆိတ်မတောင် အလွတ်ပေးတဲ့ကောင်မဟုတ်၊သောက်ကျင့်မကောင်းပေမယ့်  ပညာရေးလေးတော့နည်းနည်းထူးချွန်တော့ ဘွဲ့ရပြီးရန်ကုန်တက်ကာ အလုပ်လုပ်ခြင်းပင်၊ဌာနခြင်းမတူပေမယ့် အောင်စိုးချစ်သူက နွေတို့ဌာနက သူ့ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းပင်၊ဒါကြောင့်အိမ်ကိုတစ်ခါတစ်လေ ဘီယာတွေ၊ဝိုင်တွေဝယ်လာကာ ဝိုင်းဝန်းသောက်စားပျော်ပါးကြရင်းမိုးချုပ်မှသူတို့အတွဲက ပြန်တတ်သည်။

အောင်စိုးက ရုပ်ရည်ကသာမန်သာဖြစ်သော်လည်းလူကတုတ်ခိုင်သန်မာကာ အပြောကောင်းသူ၊ဝိုင်းဝန်းကူညီတတ်သူမို့ အိမ်ကိုသူရည်းစားပါလာလျှင် ဝင် ထွက်ခွင့်ပေးထားသည်။ဒီလိုနဲ့အောင်စိုးတိုနဲ့အအေးသောက်ရင်း ညကိုသောက်စားပျော်ပါးကြရန် ချိန်းဆိုခဲ့ကြလေသည်။ ညမိုးချုပ်စရောက်တော့ အောင် စိုးတစ်ယောက်အိတ်ကြီးအိတ်ငယ် အသွယ်သွယ်ဖြင့်ရောက်ရှိလာပါတော့သည်။ နွေ ရေ ၊နွေ့ ဟေ လာပြီဟေ့ ၊ဟင် နင်တစ်ယောက်တည်းလား အေး နင့် သူငယ်ချင်းကနောက်ကလိုက်လာခဲ့မယ်ပြောတယ် ငါ့ကိုပုလင်းတွေဝယ်ဖို့အရင်လွှတ်လိုက်လို့ဟ ဆိုတော့ နွေလည်းတံခါးမဖွင်းပေးလို့မကောင်းတာမို့ ဖွင့် ပေးလိုက်လေသည်၊ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာတုန်းဟ´လို့ အောင်စိုးကအိတ်တွေချကာ အခင်းပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်းမေးလေသည်။နွေ တံခါးကိုပြန်စေ့ရင်း     အော် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး၊မျိုးမျိုးကမလာသေးတော့ စောင့်ဦးမယ်လေ  အေး စောင့် စောင့် ငါကတော့ သူမလာခင်သောက်လိုက်ဦးမယ်သူလာရင်အများ ကြီးသောက်လို့ပြောနေမှာဆိုးလို့ ဟုပြောရင်းဝယ်လာတာတွေကိုခွက်တွေထဲထည့်ကာ ကစ်နေလေသည်။နွေလည်း ဖုန်းထယူကာ ဆက်တော့ မျိုးမျိုးဖုန်း ကလည်းမအားတာမို့ ၊မထူးပါဘူး ညနေတုန်းကချိန်းထားတာပဲလာမှာပါဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ရင်း အောင်စိုးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

ဟဲ့  မသာကောင် နင့်ဟာက ဝိုင်တွေနဲ့အရက်တွေပါ့လား၊ဘီယာမှမပါတာ   အေးလေ နင့်ယောင်းမက နင်တစ်ယောက်တည်း စိတ်မချလို့ အရမ်းမူးနေမှာ ဆိုးလို့တဲ့ ဝိုက်နည်းနည်းပဲသောက်မယ်ဆိုလို့နည်းနည်းပဲဝယ်လာတာ ငါကတော့ အရက်ပဲသောက်တော့မယ်၊လာပါဟယ်ပြီးတော့သူလာမှာပါ သောက်ကြ မယ် လို့ဆိုတော့နွေလည်းခွက်ထဲ ဝိုင်ဖြည့်ကာ Cheer´ဆိုပြီးမော့ချလိုက်လေသည်၊အာလူးချောင်းတစ်ခုကောက်ဝါးရင်း သီချင်းထဖွင့်ရန် ပြင်လိုက်သည်။  ကျောခိုင်းသွားသောနွေ့ကိုကြည့်ရင်း အောင်စိုးတစ်ယောက်ပြုံးကာ ဖန်ခွက်ထဲအရက်အနည်းငယ်နဲ့ဝိုင်ကိုရောရင်း ကျောခိုင်းနေသော အိမ်နေရင်း စကဒ်ပါး ပါးအောက်ကနွေ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းတွေကို ကြည့်ရင်း……. နွေသီချင်းဖွင့်ပြီးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အောင်စိုးက နောက်ထပ် တစ်ခွက်စီပင်  ထည့်ပေးထားပြီးဖြစ်နေသည်။ ဟဲ့ မျိုးမျိုးကမလာတော့ဘူးလား၊ဘာပြောလည်း အေးဟ ငါလည်းဖုန်းဆက်တာပဲ မကိုင်ဘူး ရေများချိုးနေသလားပဲ ကဲ  စိတ်ပူမနေပါနဲ့ဟာ သူမလာရင် ငါပြန်ပါ့မယ် နည်းနည်းလေးတော့သောက်ပါရစေဦး ဟုဆိုကာ ထည့်ထားသောခွက်ကို မော့ချလိုက်လေတော့သည်။

ဟဲ့ ငါ ကအဲ့သဘော မဟုတ်ပါဘူး လိုအားနာစွာ ပြောလိုက်ရင်းထည့်ထားသောခွက်ကိုကောက် သောက်လိုက်လေသည်။ တကယ်တော့မျိုးမျိုး အိမ်ပြန်အရောက်  ရွာကဖုန်းဆက်လေသည်၊အိမ်မှာ အဖေက သစ်ကိုင်းတက်ခုတ်ရင်း သစ်ကိုင်းကျိုးကျလို့ ဆေးရုံတင်ထားကြောင်း ရွာကို အမြန်ပြန်လာစေချင်ကြောင်း အခြေနေက အရမ်းမဆိုးပေမယ့် စိုးရိမ်လို့ဆိုတော့ပြန်လာခဲ့မယ်လို့ပြောရင်း အဝတ်စားတွေ ပိုက်ဆံတွေပါ တခါတည်းထည့်ပြီး Taxiတားကာ ထွက်ခဲ့ပြီးမှ သတိရမိလိုက်သည်၊ခုညနေ နွေနဲ့ချိန်းထားတာကို ခုချိန်ဆို အောင်စိုးရောက်နေလောက်ပြီလို့ တွေးရင်း စိုးရိမ်စိတ်က ဒိုင်းကနဲ ဝင်လာသည်။နွေ  ဟုတ်တယ်ဒီနေ့နွေတစ်ယာက်တည်းပါ့လား ငါမေ့တော့မလို့ပဲ ဟုတွေးရင်း ကားဆရာကို တစ်ဆက်တည်းဝင်ပေးပါရန်နှင့် ခဏစောင့်ပေးရန်ပါပြော ရင်း အောင်စိုးဆီ ဖုန်းခေါ်မိတော့ဖုန်းကစက်ပိတ်ထားသည်။နွေ့ဆီဆက်ပြန်တော့ နွေကမကိုင် ၊ဘုရားဘုရား ဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့ လို့သာ ဆုတောင်းရင်း  လိုက်လာရသည်။ သမီးရည်းစားတွေပေမယ့် အောင်စိုးကို နွေနဲ့ပတ်သက်လာလျှင်သဘောမတွေ့၊အရင်တည်းက အောင်စိုးကလက်သွက်ခြေသွက်ရှိလို့ မိမိ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရသည်။ထို့နောက်တော့ အစရှိ တနောင်နောင် ဆိုသလိုပင်၊သူတောင်းဆိုသမျှကိုလိုက်လျောရ သည်ချည်းသာ၊နွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးပြီး က တည်း က အောင်စိုးနည်းနည်းသိသာနေတာကတော့ နွေတို့အိမ်သွားဖြစ်ရင် တက်ကြွနေတတ်တာကိုပင်။

အပြင်မှာနည်းနည်းမှောင်စပြုလာတော့ နွေကမူး နေပြီ၊အောင်စိုးကပြုံးရင်း နွေ နင်မူးနေပြီ တော်တော့နော်၊ငါလည်းပြန်တော့မယ် အေး သူငယ်ချင်း ငါလည်းဒီနေ့မှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့မူးနေမှန်းမသိဘူး၊ငါ  လိုက်ပို့မယ် လာ ဟုဆိုကာ ထရပ်လိုက်တော့ ခြေ မခိုင်တော့၊အေ့ အု´ ဟဲ့ အာ နင်အန်မလို့လား လာ လာ ´ဟုဆိုကာ အောင်စိုးက နွေ့လက်မောင်းလေးကို  တွဲရင်း ဘေစင်ဆီ လိုက်ပို့သည်၊ရတယ်သယ်ရင်း အု ဝေါ့´အမလေး ဟဲ့ ရတယ် လုပ်နေ အန်ချင်နေတာကို နင်အားနည်းနေလို့ မူးတာနေမယ်၊ဘေစင်ထဲ  ထိုးအန်နေသော နွေတစ်ယောက်ပြန်မပြောနိူင်တော့၊မူးလိုက်တာ မျက်နှာကျက်တွေက လည်နေသည်၊ အနားက အောင်စိုးကိုပင် ဝါးတားတား ဖြစ်နေရ သည်၊သူပြောတာတွေကို မကြားတချက် ကြားတချက်နှင့် အိပ်ယာပေါ် ရောက်တော့ နွေလုံးလုံးသတိမရတော့၊ အောင်စိုးမျက်နှာကြီးက ပြုံးရင်းလေချွန် ကာ အဝတ်အစားတွေချွတ်ရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်၊နွေ့မျက်နှာပေါ် အုပ်နေသော ဆံပင်ရှည်လေးတွေကို ဘေားကို သပ်ချရင်း ပါးလေးကိုနမ်း လိုက်သည်၊ထို့နောက် ဝတ်ထားသော ဂါဝန်ကို အောက်ကနေ တဖြည်းဖြည်းခြင်း လှန် မ လိုက်တော့ ဖြူးဖွေးဖြောင့်စင်းနေသော ပေါင်တန်သွယ်သွယ်နှစ် ချောင်းက အနက်ရောင်အတွင်းခံလေးနဲ့ဆိုတော့ ပနံသင့်လှသည်၊လှလိုက်တာနွေရယ် ´ဟုတီးတိုးရေရွတ်ရင်းက ဂါဝန်ကို ဆက်လှန်လိုက်တော့ ချက် ပေါက်ခပ်နက်နက်ကလေးက အသဲယားစရာပေါ်လာသည်၊ထို့နောက် ကိုယ်ကိုဆွဲမှောက်လိုက်ခါ ဂါဝန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဘရာအနက်ရောင်လေးကို ပါ တဆက်တည်း ဂျိတ်ဖြုတ်လိုက်ရင်း ပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်သည်။

ဝိုး လှလိုက်တဲ့ နို့ ကော်ပြီဟေ့ ဟုရေရွတ်ရင်းဖြူဖွေးတင်းရင်းသော ရင်သားနှစ်မွှာ  ကို လက်အုပ်ကာ ဖျစ်ညှစ်မိတော့ ဝါဂွမ်းပုံကြီးကို ဂျယ်လီတုန်းတွေကို လက်အုပ်ပြီးနယ်နေရ သလိုပင် နို့နှစ်လုံးကလည်း ခပ်လတ်လတ်အရွယ်တွေမို့  လက်နဲ့ပင်သိပ်မဆန့်ချင်၊နယ်ရင်းညှစ်ရင်း မြုပ်ဝင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းနီညိုလေးတွေကို လက်ညှိုး လက် ခလယ်တို့နဲ့လှိမ့်ပေးလိုက်တော့ ငတိမက ကော့ ကော့တက်လာသည်၊လက်တစ်ဖက်ကနို့ကိုနယ်ရင်းကျန်တစ်ဖက်ကို ကုန်းစို့လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင် ထလာတော့ အောက် ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းရင်း ချက်ပေါက်ကလေးဆီ လျှာလေးချွန်ကာ ထို့ထည့်လိုက်တော့ ဖင်ကြီးကြွတက်လာသည်၊အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက် တော့ အမွှေးရိတ်ထားပုံရသော အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဘွားခနဲ ပေါ်လာလေသည်။နွေ့ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လျှာရဲ့ထိုးရက်လိုက်တော့  တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံလေးထွက်လာသည်၊အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက စေ့က်နေပြီး လုံးဝ မသုံးရသေးမှန်း အတွေ့အကြုံ အရသိလိုက်သည်၊လျှာ ကြီးနဲ့အတွင်းကို ထိုးထိုးမွှေ လိုက်ရင်းကအတွင်းသားပန်းရောင်လေးတွေပေါ်လာအောင်ဆွဲဖြဲလိုက်သည်၊ထို့နောက် ထောင်ထ နေသော သူ့လက်နက်ကြီးကို  အဖုတ်လေ့ဆီတေ့လိုက်တော့သည်၊လီးကြီးကတောင်ရလွန်းလို့ သူ့လက်နဲ့ပင်မဆန့်ချင်တော့၊နင်တော့ကွဲပြီ နွေရေ ဟုကြုံးဝါးရင်း သူ့ပစ္စည်းကြီးကို ကိုင်ကာ အပေါ် အောက်လိုင်းဆွဲလိုက်ရင်း ထည့်ရန်အလုပ် အောင်စိုး မသာကောင် လူယုတ်မာ၊နင်အခုလွှတ်လိုက်´ ဟုအော်သံကြားတော့ အောင်စိုးကိုယ် လုံးကြီး ဆတ်ခနဲ တုန်သွားသည်၊ချာကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျိုးမျိုးက အရက်ပုလင်းကို ခေါင်းက ကိုင်ကာ ခွမ်း ကနဲ ရိုက်ချလိုက်တော့သည်။

အောင်စိုးလည်းကြောက်အားလန့်အားနှင့်ဘေးချထားသော အ ဝတ်အစား တွေကိုကောက်ယူကာ ထွက်ပြေးသွားလေသည်၊မျိုးမျိုး တစ်ယောက် ဒေါသ  တွေထွက်ကာ အိပ်ပျော်နေသော နွေ့ကိုမရမက နှိုးကာ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောရင်းဖက်ကာ နှစ်ဦးသား ငိုကြပါတော့သည်၊မိုးလင်းတော့ နွေ့အဖေနဲ့ အမေ  လည်းရောက်လာကာ နွေကြိုပြန်ခေါ်သွားဖို့ပြင်တော့သည်၊နွေလည်း မိမိရဲ့အဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် ချစ်လှစွာသော ကို့ကို ဒုက္ခ မပေးချင်တာကြောင့်  ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပြုမူကာ အတင်းနှင်လွှတ်မိတော့သည်။ အခုတော့ သူရွာပြန်သွားပြီလို့ကြားလိုက်ရသည်၊နွေလည်းပြန်ရတော့မည်၊မပြန်ခင် မိစူးပြန် ရောက်လာတာကြောင့် အခန်းသော့တွေနှင့်ပစ္စည်းအားလုံး အပ်ခဲ့ကာရွာ ကိုပြန်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ အစ်မ အစ်မ ပြောတာ အမှန်တွေပဲလားဟင်  ဟုတ် တယ် ကိုကောင်းမြတ် အဲ့တာကြောင့် ရှင်တို့ ချစ်သူတွေ မကွဲ ရအောင် ကျွန်မလာခဲ့တာပါ  အ အခု အခု နွေဘယ်မှာလည်းဟင်  သူ့ရွာမှာပါ  ကျွန်တော်တို့  လိုက်သွားကြရအောင်ဗျာ  ရှင် တကယ်နွေ့ကိုခွင့်လွှတ် နိုင်တယ်ပေါ့ ဟာ ဘာခွင့်မလွှတ်နိူင် စရာ ရှိလည်းဗျာ ၊ နွေဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် သူ့ကို ချစ်နေ တုန်းပဲ  အာ့ဆိုလည်းသွားရအောင်လေ သူကသူ့ရွာထိပ်မှာ ကျန်ခဲ့တယ်၊ရှင်ကသူ့ကို အမုန်းနွေ လို့ပြောခဲ့တော့ သူအရမ်းဝမ်းနည်းနေတာ ခုထက်ထိပါပဲမ စားနိူင် မအိပ်နိူင်နဲ့ ပိန်ချုံးလို့ သွားကြမယ်ဗျာ လို့ပြောရင်းကောင်းမြတ် ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ခါ မောင်းထွက်လိုက်တော့သည်။

နွေရေ နွေလေး လို့ ကို့ခေါ်သံတွေနားထဲကြားမိတော့နွေ မျက်ရည်တွေစီးကျလာရပြန်သည်၊ဟိုးအဝေးက ခပ်ပြပြ အရိပ်ကလေးကနေ နီးနီးလာသလိုလိုပင်၊ ငါနားကြားလွဲတာပါလေဟု တွေးရင်းသေသေချာချာကြည့်လိုက်တော့ ကို့မှကိုအစစ်  နောက်က မိစူးပင်ပါသေးသည်၊အနားရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ကြီးကို ပင် ဒေါက်မထောက်နိူင်ပဲဝုန်း´ခနဲလှဲချရင်းက နွေ့ကိုပြေးဖက်မိသည်။နွေက မျက်ရည်တွေစီးကျရင်း ကို ကို နွေ့ကိုခွင့်လွှတ်နိူင်ရဲ့လားဟင် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ  နွေရယ် ကို့ကိုအစောကတည်းကပြောခဲ့ရင် ကိုတို့ဒီလို ဝေးခဲ့ရမှာ မဟုတ်ပါဘူးကွယ် ကိုခွင့်လွှတ်ပါတယ်ကွယ် ပြီးတော့ နွေ့ကိုလည်း လက်ထပ်ပါရစေ တော့နော် အချစ် ဒီတစ်ခါမလွဲပါရစေနဲ့တော့ အင်းပါ ကိုရယ် အင်းပါ ဟုပြောရင်းမျက်ရည်တွေစီးကျလာတော့တိတ်တော့နော် နွေ နောက်ကို ကိုရဲ့ နွေ လေး ကိုဘယ်တော့မှ ထွက်မသွားစေရတော့ဘူး´ ဟုဆိုရင်း မြတ်နိုးစွာဖြင့် ကိုယ်လုံးအိအိလေး ကိုထွေးပွေ့လိုက်ပါတော့သည်။

မိစူးတစ်ယောက်တော့သူငယ်ချင်းအတွက် ဝမ်းသာကာ မျက်ရည်စတွေနဲ့ ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

 

အမုန္းေႏြ (အစ/အဆုံး)

ေႏြတစ္ေယာက္ နယ္ျပန္ပါမယ္ဆိုကာမွ ကားလက္မွတ္က ဘယ္လိုမွဝယ္မရ၊သၾကၤန္႐ုံးပိတ္ရက္ထက္ေနာက္က်ၿပီးမွပိတ္ေသာ companyကိုသာ စိတ္ထဲမွ က်ိတ္ကာ ေမတၱာပို႔မိေတာ့သည္။ ေလွ်ာက္ရွာရတာလည္း အေဝးေျပးဝင္းမွာ ကိုယ့္နယ္ျပန္မဲ့ဂိတ္ေတြ စုံသေလာက္ ရွိေနၿပီမို႔ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ စီးေနက်ကားဂိတ္ဆီကိုသာျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ အခန္းထဲမွာလည္း ကားေစာင့္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးမို႔ `ဟူး´ကနဲေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ရင္းက ကားလက္မွတ္အေရာင္းဌာနအနီးသာ ကပ္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္၊ခရီးသည္ နားေနခန္းထဲက လူငယ္အခ်ိဳ႕က ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ဆိုေတာ့ မတ္တပ္လည္းဆက္ရပ္ေနဖို႔ မသင့္ေတာ္တာမို႔ ထိုင္လိုက္မွ အဆင္နည္းနည္းေျပသြားသည္။ထိုစဥ္ ေဘးနားမွ ေႏြ႕ထက္နည္းနည္းေတာ့ အသက္ႀကီးပုံရသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကဖုန္းဆက္ေနသံၾကား အသာပဲလိုက္နားစြင့္ေနမိသည္။

ေဟ်ာင့္ သက္ကို မင္းလာမွာလား ငါလက္မွတ္ပိုဝယ္ထားရတာေလကြာ အခုမလိုက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္ မလည္း လက္မွတ္ဖိုးကဆုံးၿပီ မင္းလုပ္လိုက္ရင္အဲ့လိုပဲ… မလိုက္လည္းေနေတာ့ကြာ ငိုးမတား ယီးလိုပဲ´ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး ဒီဘက္လွည့္ေတာ့ သူ႔ကိုစပ္စုေနပုံရေသာ ေႏြ႕ကိုျမင္ေတာ့ အသာၿပဳံးျပရင္း ေဆာရီးပါ ဟု ဆိုသလိုမ်ိဳးေခါင္းဆတ္ျပေလသည္။ေႏြလည္း ကပ်ာကယာ ထရပ္လိုက္ရင္းအကို ဟို အကူညီ တစ္ခုေလာက္ေပးပါ့လားဟင္´ လို႔ေျပာေတာ့သူကလည္း အကဲခတ္သလိုၾကည့္ရင္းဘာလည္း မသိဘူးဗ်´ ဟြာေလ အကိုခုနေျပာေနတာ ၾကားလိုက္လို႔ ဟို ဟို ကားလက္မွတ္ေလ ပိုတယ္ဆိုလား´ ေအာ္ ဟုတ္တယ္ ဗ် သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်ိန္းထားတာ သူကမျပန္ေတာ့ဘူးဆိုလို႔ တစ္ေစာင္ေတာ့ပို ေနတယ္ဗ် ဟုတ္ အာ့ေလ ဟိုေႏြ႕ကိုျပန္ေရာင္းပါ့ လားရွင္ ျဖစ္ႏိူင္ရင္ ေရာင္းပါေနာ္ ေႏြ လက္မွတ္ ဘယ္လိုမွ ဝယ္မရလို႔ပါ ေအာ္ ရပါတယ္ ညီမက ဘယ္ျပန္မွာလည္းမသိဘူး

ရွာကိုပါ အကို  ေအာ္ ကြၽန္ေတာ္လည္းအဲ့ဘက္ကိုပါပဲ ဒါ့ေပမယ့္ ခုံကတဆက္တည္းဆိုေတာ့ ညီမအဆင္ေျပပါ့မလားမသိဘူး ဟုတ္ ရပါတယ္ ေႏြက ခုံ ေနရာတာပဲ ဝမ္းသာလွပါၿပီ ဟုတ္ကဲ့ ေရာ့ပါ ညီမ လက္မွတ္ အကို ဟိုဘယ္ေလာက္ေပးရမလည္းဟင္ ရပါတယ္ ညီမ မေပးပါနဲ႔ တစ္နယ္ထဲသားေတြပဲ ဟု ဆိုကာ လက္မွတ္ကိုလက္ထဲထည့္ေပးရင္း ေက်ာခိုင္းထြက္သြားေလသည္။  ဟြန႔္ ဘယ္လိုလူႀကီးလည္းမသိဘူး ပိုက္ဆံလည္းမယူဘူး စကားလည္းဆုံး ေအာင္နားမေထာင္ဘူး´ဟုေရ႐ြတ္ရင္း ထိုင္လက္စေနရာမွာသာ ျပန္ထိုင္လိုက္မိေတာ့သည္။ စိတ္ဓာတ္ကေလးေတာ့ ေကာင္းရွာသား ႐ုပ္ကသာမႈန္ေတ ေတနဲ႔ျဖစ္ေနတာ မဆိုးပါဘူး ေခ်ာရွာသား ခိခိ´  ဟု က်ိတ္ေတြးလိုက္မိသည္။

ေႏြက ခုမွ အသက္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။တစ္ဦးတည္းေသာသမီး အိမ္ကလည္းစီးပြားေရး အဆင္ေျပတာမို႔ ဘြဲ႕ရၿပီးကတည္းက ရန္ကုန္တက္ ခါ သင္တန္းတက္ရင္း ပ်င္းလာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မိဆူးအဆြယ္ေကာင္းတာနဲ႔သူ႐ုံးမွာ လိုက္အလုပ္လုပ္ျဖစ္တာပါ။ေႏြ႕ နာမည္အရင္းက ေႏြးေႏြးဆု လႈိင္ ငယ္ငယ္က ေႏြ ေႏြဟု ထည့္ထည့္ေျပာရင္းက ေႏြဟုသာသိသူမ်ားလာသည္။သိတဲ့သူကမ်ားမွာေပါ့ေလေႏြကလွတာကိုး ေႏြကေမေမနဲ႔တူလို႔ ခႏၶကိုယ္  လုံးလုံးေလး၊အသားျဖဴျဖဴေလးနဲ႔ ေဖေဖဖက္ကအရပ္ျမင့္တာကိုပိုင္ဆိုင္ထားေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က တစ္ရစ္ကာ လုံးဝန္းေသာရင္ ၊ခါးက်ဥ္က်ဥ္ ေလးနဲ႔ တင္က ၃၆လက္မတိတိရွိတာ၊ ေႏြအျပင္သြားရင္ ေနာက္ကလိုက္သူေတ တပုံႀကီး ၊ဒါေပမယ့္ ေႏြရည္းစားမထားဖူးေသး၊ရင္းႏွီးေနတဲ့ေကာင္ေလး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႀကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔လွန္ထားတယ္ အသဲခြဲဆရာမႀကီးဘာညာေျပာၾကတာေပါ့၊ေျပာပါေစေလ ကိုမွမႀကိဳက္ေသးတာ၊ႀကိဳက္တဲ့သူရွိလာခဲ့ရင္ ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့၊ဟုတ္ဖူးလား၊ေယက်ာ္းေလးတခ်ိဳ႕က သူတို႔ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံရင္ လူကိုပိုင္သလိုဘာလိုလိုသူတို႔ကိုပဲ အထာေပးသလိုထင္ တတ္ ၾကသည္၊ေႏြကေတာ့ ပင္ကိုယ္ကပင္ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံတတ္တာေၾကာင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနတာကလြဲရင္ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္ေယာက်ာ္း ေလးနဲ႔မွခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေသး။

ေကာင္းျမတ္ စိတ္ထဲတႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ သက္ကို ကိုပဲ ေဒါသထြက္မိသည္။လိုက္တုန္းက လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ကိုကလက္မွတ္ေတြစိုက္ဝယ္ကာ ခုမွမလိုက္ေတာ့ အေမတို႔ကို စီစဥ္ခိုင္းထားတာေတြ လြဲကုန္ၿပီ၊ ျပန္ရင္ေတာ့ အေမကေတာ့ ပြစိ ပြစိလုပ္ဦးမည္ မတတ္ႏိူင္၊ျပန္လာေတာ့အလုပ္တက္မွပဲဆဲလိုက္ဦးမည္ ဟုသာေတြးထားလိုက္ေတာ့သည္၊၊

ကားေပၚတက္ေတာ့ ခုန ငတိမေလးက ကပ်ာကယာ ထကာ လမ္းဖယ္ေပးရွာသည္။ေဘးျခင္းကပ္ရက္မို႔ မလြတ္မလပ္ႏွင့္ တိုးတိုက္ကာ ဝင္မိေတာ့ ရင္ထဲဘေလာင္ဆူရသည္၊ေကာင္မေလးကလည္းျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ၊ႏွင္းေဝ(ပထမစာအုပ္က ေကာင္မေလး)ကိုေတာင္ဖ်က္ခနဲ သတိရလိုက္မိသည္ ။အင္းေလ ၾကာခဲ့ၿပီပဲ ေမ့ထားတာပဲေကာင္းပါတယ္´ ဟုသာေတြးရင္း ကားစထြက္သည္ႏွင့္ နားၾကပ္တပ္ၿပီးသီးခ်င္းဖြင့္ကာ အိပ္လိုက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္ ပုခုံးေပၚမွီထားေသာ ေခါင္းအေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ဖ်တ္ခနဲႏိုးလာသည္၊ေကာင္မေလး က အိပ္ရင္းသူ႔ပုခုံးေပၚေခါင္းလည္က်လာၿပီးမွီထားေသာေၾကာင့္ ညီမ ညီမ ´လို႔ အသာလက္ေမာင္းေလးကို ကုတ္ခါ ႏႈိးလိုက္သည္၊ဒီေတာ့မွေကာင္မေလးလည္းႏိုးလာပုံေပၚေတာ့သည္။ အမ္ ဟာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ အကို ေဆာရီးပါေနာ္ ညီမ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ ခိခိ  ဟုတ္ ရပါတယ္ ကားနားတတ္တဲ့ေနရာ ေရာက္ေတာ့ မယ္ထင္တယ္ ညီမ   ဟင္ ဟုတ္လား ေအာ္ အကို ဟိုေရာက္ရင္ တစ္ခုခုစားပါေနာ္ ညီမေကြၽးပါရေစ အကိုက ကားလက္မွတ္ခလည္းယူတာမဟုတ္ဘူး  ေကြၽးပါရေစေနာ္ ဟုဆိုလာေတာ့ ေကာင္းျမတ္လည္း ဟုတ္ကဲ့ လို႔ပဲ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ဒီလိုနဲ႔ကားနားေတာ့ ေအာက္ဆင္းၿပီးအေပါ့ပါးသြားၿပီး စားရင္း ေသာက္ရင္းသူမနဲ႔ စကားေတာ္ေတာ္ေျပာျဖစ္ေတာ့မွ ေကာင္မေလးက ေဖာ္ေ႐ြ ေစတနာေကာင္းမွန္းသိရေတာ့သည္။ကားျပန္ထြက္ေတာ့လည္း လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ စကားေျပာရင္းကေန ဖုန္းနံပါတ္ျခင္း လဲလွယ္တဲ့ အထိပါ ရင္းႏွီးသြားေလသည္။ ေႏြကလည္း ပိတ္ရက္ကို သူ႔႐ြာလာဖို႔ပါ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဖိတ္ ေခၚရွာပါသည္။

ဒီလိုနဲ႔ သူ႔႐ြာေရာက္လို႔ ဆင္းခါနီး အကို ဖုန္းဆက္ေနာ္ လာျဖစ္တယ္ မလာျဖစ္ဘူး ဆိုတာကို´ဟုေျပာရင္း ဆင္းသြားရွာေလသည္။ဒီလိုနဲ႔ေကာင္းျမတ္လည္း ႐ြာေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္း အခ်ိန္ကုန္ကာဘယ္မွသိပ္မသြားျဖစ္ဘဲ ပိတ္ရက္ေစ့ေတာ့ ရန္ကုန္ျပန္တက္ကာ လုပ္ငန္းခြင္ျပန္ဝင္ခဲ့ ေတာ့သည္။တစ္ညဖုန္းလာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံပါတ္အစိမ္းျဖစ္ေနတာမို႔ဘယ္သူမ်ားလည္းဆိုၿပီး ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေႏြ ဆက္တာပဲျဖစ္ေနသည္။မနက္ျဖန္  သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ အလည္သြားမွာ ကိုေကာင္းျမတ္ ေနတဲ့အနားမွာမို႔ အလည္လာလို႔ရလား ႏွင့္ ေနေကာင္းလားဘာညာေမးၿပီးဆက္ဆက္လာခဲ့ မည္လို႔ေျပာေတာ့ သူလည္း ေႏြ႕ကိုအာနာမိေတာ့သည္။

ေႏြ ကို႔ကိုယ္ကိုလည္းအံ့ၾသမိသည္။ကိုေကာင္းျမတ္ကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ခဏခဏ သတိရေနပါလိမ့္၊႐ြာမွာတုန္းကလည္းဖုန္းဆက္မလားေမွ်ာ္ေနမိေသး သည္၊မဆက္တာမို႔ အခုလည္းမေနႏိူင္ မထိုင္ႏိူင္ မိမိကပဲ စဆက္မိသည္၊သူငယ္ခ်င္းမေလးက လည္းေႏြေျပာျပထားတာမို႔ သိေနၿပီး ဖုန္းဆက္တာကို ေဘး ကေန ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ၾကည့္ေနေတာ့ ရွက္လိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊တစ္ခါမွ ဒီလိုမ်ိဳး မိမိဘက္က စဖုန္းေခၚရသူမရွိဘူးတာေၾကာင့္ ငတိမက လိုက္စေနာက္ေန ျခင္းျဖစ္သည္၊  ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ အေစာႀကီးထကာ မိမိကိုယ္မိမိအလွဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ မနက္စာစားကာ ကိုေကာင္းျမတ္ဆီ  ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္၊ရင္ေတြက တဒိန္းဒိန္းခုန္လွ်က္…  ကားေပၚ ကဆင္းေတာ့ ေစာင့္ေနမယ္ေျပာေသာ ဆိုင္ေပါက္ဝမွာ ကိုေကာင္းျမတ္ကို ေတြ႕ရတာမို႔  အကို ေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီလား ေႏြလည္းဒီဘက္ေရာက္တုန္း လမ္းႀကဳံတာနဲ႔ အကို႔ကိုသတိရသြားတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ´ ဟုတ္ ရပါတယ္ ညီမ  တကယ္ဆိုအကိုကအားနာေနတာပါ ညီမတို႔႐ြာဘက္မေရာက္ျဖစ္တာနဲ႔ မလာခဲ့တာပါ ေအာ္ အလုပ္ေကာ အဆင္ေျပလား ဘာညာနဲ႔စကားေျပာရင္း ႏွစ္နာရီ ေလာက္ၾကာေတာ့ ေႏြကျပန္မယ္ဆိုလို႔ ကားငွားေပးရင္းေႏြ ကိုညက် ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္´ဟုဆိုေတာ့ၿပဳံးရင္းႏႈတ္ဆက္ရွာပါသည္။

ေႏြ ဒီေန႔ အရမ္းလွ ေနတယ္ သိလား´ဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးက ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးေနသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ညဘက္ေတြ ေန႔ဘက္ေတြ ဖုန္းဆက္ရင္း တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ေႏြ႕ကို ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာမိသည္၊ ေႏြကလည္းစဥ္းစားၿပီး တစ္ပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အေျဖေပးခဲ့သည္၊ခ်စ္စၾကင္စဆိုေတာ့လည္း ပိတ္ရက္ေရာက္တာနဲ႔ ေျပး ေတြ႕ရတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္ရတာနဲ႔ ခ်စ္ လို႔မဝႏိူင္၊ေႏြကလည္း ေကာင္းျမတ္ကို အလိုလိုက္ကာအေတာ္ပင္ခ်စ္ရွာပါသည္၊ေႏြသူငယ္ခ်င္းေတြဆို အဲ့လိုခ်စ္တာကို ပဲ အံ့ၾသမဆုံး၊ဒါေပမယ့္ေႏြကတစ္ခုေတာ့ စည္းကမ္းထားထားသည္၊ေကာင္းျမတ္ ဘာလုပ္လုပ္အျပစ္မေျပာေပမဲ့ ေႏြ႕အပ်ိဳစင္ ဘဝကိုေတာ့လက္ထပ္ၿပီးမွ  ေပးပါရေစ ဆိုလို႔ ေကာင္းျမတ္တစ္ေယာက္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ရသည္၊ခ်စ္ခ်င္စရာခ်စ္သူေလးက တစ္ခါတစ္ေလ အရမ္းလွေနတာမို႔အသည္းတယားယားနဲ႔ နမ္း ရႈံ႕မိေပမယ့္ ေႏြက သူ႔စည္းကမ္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမေလ်ာ့၊တစ္ေန႔ အဲ့သည့္ေန႔ကို လုံးဝမေမ့၊ေကာင္းျမတ္ ဘဝတစ္ခုလုံးဒုတိယ အႀကိမ္ကံဆိုး မိုးေမွာင္က်ခဲ့ျခင္းပင္… ထိုေန႔က စေနေန႔၊ေနေတာ္ေတာ္ပူျပင္းသလို အလုပ္မွာလည္းေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတာမို႔ ေကာင္းျမတ္လည္း ညေနပိုင္းအလုပ္မွ  လႊတ္တာနဲ႔ ခ်စ္ရသူမ်က္ႏွာေလးကိုေတြ႕ခ်င္တာမို႔ ေနာက္တေန႔ထိမေစာင့္ဘဲ ေတြ႕ရာကားငွားကာ တန္းလစ္လာခဲ့သည္၊ေႏြေနေသာ အခန္းေရွ႕အေရာက္  ဖိနပ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတြ႕ရတာမို႔ နည္းနည္းရင္တုန္သြားမိသည္၊မေန႔ကလည္းဖုန္းမဆက္ျဖစ္တာမို႔ခ်စ္သူေလးဘာမ်ားျဖစ္ေနသလည္းလို႔ေတြးကာ  ရင္ပူသြားမိသည္။ အခန္းဘဲလ္ေလးကိုတီးလိုက္ေတာ့ ေႏြ ထြက္လာတာေတြ႕ရသည္၊မ်က္ႏွာကလည္း ငိုထားပုံေပၚတာမို႔ရင္ပိုပူသြားသည္။ေႏြကအကို ခဏ ေလးေစာင့္ပါ အထဲမွာအေမတို႔ေရာက္ေနလို႔ ´ဟုဆိုေတာ့ ေကာင္းျမတ္လည္းေအာက္ျပန္ဆင္းလာကာ အနီးနားက အေအးဆိုင္ေလးမွာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနမိေတာ့သည္။ခဏၾကာေတာ့ ေႏြထြက္လာတာေတြ႕ရၿပီးသူ႔ေရွ႕ခုံမွာ ဝင္ထိုင္ေလသည္။

အကို ေႏြ႕ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ ဟင္ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာစကားမို႔ေကာင္းျမတ္လည္း႐ုတ္တရက္ဘာေျပာရမွန္း မသိျဖစ္သြားသည္၊ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ  ဘာ….ဘာျဖစ္လို႔လည္းေႏြ  ေႏြက မ်က္ရည္ေတြက်လာကာ ဘာမွမေျပာဘဲႏႈတ္ဆိတ္ေနေလသည္။  “ေႏြ”ေျပာပါ ေႏြ ၊ဘာျဖစ္လို႔လည္း ေႏြဘာေတြျဖစ္ေန တာလည္း၊ကိုယ့္ကိုလည္းနည္းနည္းရွင္းျပစမ္းပါဦးကြာ  ကြၽန္မ ဘာမွရွင္းျပစရာမရွိဘူး ကိုေကာင္းျမတ္ ဒီေန႔ကစၿပီးကြၽန္မကို လုံးဝ အဆက္သြယ္မလုပ္ပါ နဲ႔ေတာ့၊ဒါပါပဲ ဟုဆိုကာ ထထြက္သြားေတာ့ ေကာင္းျမတ္ကေႏြ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ရင္း ဒီမွာ ေႏြ မင္းကိုယ့္ကိုဒီလို လုပ္လို႔မရဘူး မင္းဘာျဖစ္တယ္ဆို တာသာေျပာ ကိုအားလုံးရွင္းေပးမယ္´ေျပာလိုက္ရာ ေႏြကလက္ဆိုေဆာင့္႐ုန္းရင္း ပါးတစ္ဖက္ကို လွမ္း႐ိုက္လိုက္ေလသည္။ ဖ်န္း´ခနဲျမည္သြားတဲ့ေနာက္ မွာပါးျပင္က နာက်င္ျခင္းထက္ရင္ဘတ္ထဲကနာက်င္ျခင္းက ပိုတိုးသြားၿပီး ဒီမွာေႏြ မင္းငါ့ကိုအက်ိဳးေၾကာင္းမေျပာပဲ ျဖတ္တယ္၊ၿပီးေတာ့ ငါ့ပါးကို႐ိုက္ တယ္ဟုတ္လား ေႏြ ၊ေအးရတယ္ ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း အလကားေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘူးေႏြ မင္းက ငါ့အတြက္ေတာ့ ဒီေန႔ကစၿပီး ငါ့ခ်စ္သူ ေႏြ မဟုတ္ ေတာ့ဘူးကြ၊”မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ေႏြ၊အမုန္းေႏြပဲ၊ငါနင့္ကို သိပ္မုန္းတာပဲ”ဟုေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြ ဆတ္ခနဲသုတ္ကာ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။

ေႏြတစ္ ေယာက္ ခ်စ္သူေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ေခြကနဲ လဲက်သြားပါေလေတာ့သည္။ အဲ့ေန႔ကေႏြအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းရယ္၊အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းကလည္း နယ္ကအေရးတႀကီး လွမ္းေခၚလို႔ ျပန္သြားတာေၾကာင့္ေႏြတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသည္။ကို႔ဆီ ဖုန္းေခၚဦးမယ္ ဟုစဥ္းစားရင္း အိတ္ထဲကဖုန္းကို ထုတ္ေနခိုက္ ေနာက္ကေခၚသံၾကားတာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ ေႏြ အမေလးေႏြရယ္ ေခၚလိုက္ရတာ ေမာတာ ဟုေျပာရင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလုပ္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေအာင္စိုးျဖစ္ေနသည္။ဘာလည္းဟ ၊ဘာေျပာမလို႔လည္း´ဟုဆိုေတာ့ ေအာင္စိုးက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဟာ နင္က လည္း ငါ အေအးတိုက္မလို႔ေခၚတာပါ ၊ မေသာက္ေတာ့ဘူးဟ ငါ့အခန္းေဖာ္ကနယ္ျပန္လို႔ငါတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာ၊ငါ့ခ်စ္ခ်စ္ဆီ ဖုန္းဆက္မလို႔    ေနာက္မွေအးေဆးဆက္စမ္းပါဟ၊နင္ကလည္း ဆိုေတာ့အားနာတာနဲ႔လိုက္ထိုင္ျဖစ္သည္၊ခဏေနေတာ့ ေအာင္စိုးခ်စ္သူ မ်ိဳးမ်ိဳးေရာက္လာပါသည္    ေအာင္စိုးက တကယ္ေတာ့ အႀကံသမား၊နယ္မွာေနတုန္းက မ´နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဆိတ္မေတာင္ အလြတ္ေပးတဲ့ေကာင္မဟုတ္၊ေသာက္က်င့္မေကာင္းေပမယ့္  ပညာေရးေလးေတာ့နည္းနည္းထူးခြၽန္ေတာ့ ဘြဲ႕ရၿပီးရန္ကုန္တက္ကာ အလုပ္လုပ္ျခင္းပင္၊ဌာနျခင္းမတူေပမယ့္ ေအာင္စိုးခ်စ္သူက ေႏြတို႔ဌာနက သူ႔ အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းပင္၊ဒါေၾကာင့္အိမ္ကိုတစ္ခါတစ္ေလ ဘီယာေတြ၊ဝိုင္ေတြဝယ္လာကာ ဝိုင္းဝန္းေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၾကရင္းမိုးခ်ဳပ္မွသူတို႔အတြဲက ျပန္တတ္သည္။

ေအာင္စိုးက ႐ုပ္ရည္ကသာမန္သာျဖစ္ေသာ္လည္းလူကတုတ္ခိုင္သန္မာကာ အေျပာေကာင္းသူ၊ဝိုင္းဝန္းကူညီတတ္သူမို႔ အိမ္ကိုသူရည္းစားပါလာလွ်င္ ဝင္ ထြက္ခြင့္ေပးထားသည္။ဒီလိုနဲ႔ေအာင္စိုးတိုနဲ႔အေအးေသာက္ရင္း ညကိုေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၾကရန္ ခ်ိန္းဆိုခဲ့ၾကေလသည္။ ညမိုးခ်ဳပ္စေရာက္ေတာ့ ေအာင္ စိုးတစ္ေယာက္အိတ္ႀကီးအိတ္ငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ေရာက္ရွိလာပါေတာ့သည္။ ေႏြ ေရ ၊ေႏြ႕ ေဟ လာၿပီေဟ့ ၊ဟင္ နင္တစ္ေယာက္တည္းလား ေအး နင့္ သူငယ္ခ်င္းကေနာက္ကလိုက္လာခဲ့မယ္ေျပာတယ္ ငါ့ကိုပုလင္းေတြဝယ္ဖို႔အရင္လႊတ္လိုက္လို႔ဟ ဆိုေတာ့ ေႏြလည္းတံခါးမဖြင္းေပးလို႔မေကာင္းတာမို႔ ဖြင့္ ေပးလိုက္ေလသည္၊ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာတုန္းဟ´လို႔ ေအာင္စိုးကအိတ္ေတြခ်ကာ အခင္းေပၚထိုင္လိုက္ရင္းေမးေလသည္။ေႏြ တံခါးကိုျပန္ေစ့ရင္း     ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊မ်ိဳးမ်ိဳးကမလာေသးေတာ့ ေစာင့္ဦးမယ္ေလ  ေအး ေစာင့္ ေစာင့္ ငါကေတာ့ သူမလာခင္ေသာက္လိုက္ဦးမယ္သူလာရင္အမ်ား ႀကီးေသာက္လို႔ေျပာေနမွာဆိုးလို႔ ဟုေျပာရင္းဝယ္လာတာေတြကိုခြက္ေတြထဲထည့္ကာ ကစ္ေနေလသည္။ေႏြလည္း ဖုန္းထယူကာ ဆက္ေတာ့ မ်ိဳးမ်ိဳးဖုန္း ကလည္းမအားတာမို႔ ၊မထူးပါဘူး ညေနတုန္းကခ်ိန္းထားတာပဲလာမွာပါဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ရင္း ေအာင္စိုးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

ဟဲ့  မသာေကာင္ နင့္ဟာက ဝိုင္ေတြနဲ႔အရက္ေတြပါ့လား၊ဘီယာမွမပါတာ   ေအးေလ နင့္ေယာင္းမက နင္တစ္ေယာက္တည္း စိတ္မခ်လို႔ အရမ္းမူးေနမွာ ဆိုးလို႔တဲ့ ဝိုက္နည္းနည္းပဲေသာက္မယ္ဆိုလို႔နည္းနည္းပဲဝယ္လာတာ ငါကေတာ့ အရက္ပဲေသာက္ေတာ့မယ္၊လာပါဟယ္ၿပီးေတာ့သူလာမွာပါ ေသာက္ၾက မယ္ လို႔ဆိုေတာ့ေႏြလည္းခြက္ထဲ ဝိုင္ျဖည့္ကာ Cheer´ဆိုၿပီးေမာ့ခ်လိုက္ေလသည္၊အာလူးေခ်ာင္းတစ္ခုေကာက္ဝါးရင္း သီခ်င္းထဖြင့္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။  ေက်ာခိုင္းသြားေသာေႏြ႕ကိုၾကည့္ရင္း ေအာင္စိုးတစ္ေယာက္ၿပဳံးကာ ဖန္ခြက္ထဲအရက္အနည္းငယ္နဲ႔ဝိုင္ကိုေရာရင္း ေက်ာခိုင္းေနေသာ အိမ္ေနရင္း စကဒ္ပါး ပါးေအာက္ကေႏြ႕ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို ၾကည့္ရင္း……. ေႏြသီခ်င္းဖြင့္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာင္စိုးက ေနာက္ထပ္ တစ္ခြက္စီပင္  ထည့္ေပးထားၿပီးျဖစ္ေနသည္။ ဟဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳးကမလာေတာ့ဘူးလား၊ဘာေျပာလည္း ေအးဟ ငါလည္းဖုန္းဆက္တာပဲ မကိုင္ဘူး ေရမ်ားခ်ိဳးေနသလားပဲ ကဲ  စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ဟာ သူမလာရင္ ငါျပန္ပါ့မယ္ နည္းနည္းေလးေတာ့ေသာက္ပါရေစဦး ဟုဆိုကာ ထည့္ထားေသာခြက္ကို ေမာ့ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။

ဟဲ့ ငါ ကအဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး လိုအားနာစြာ ေျပာလိုက္ရင္းထည့္ထားေသာခြက္ကိုေကာက္ ေသာက္လိုက္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့မ်ိဳးမ်ိဳး အိမ္ျပန္အေရာက္  ႐ြာကဖုန္းဆက္ေလသည္၊အိမ္မွာ အေဖက သစ္ကိုင္းတက္ခုတ္ရင္း သစ္ကိုင္းက်ိဳးက်လို႔ ေဆး႐ုံတင္ထားေၾကာင္း ႐ြာကို အျမန္ျပန္လာေစခ်င္ေၾကာင္း အေျခေနက အရမ္းမဆိုးေပမယ့္ စိုးရိမ္လို႔ဆိုေတာ့ျပန္လာခဲ့မယ္လို႔ေျပာရင္း အဝတ္စားေတြ ပိုက္ဆံေတြပါ တခါတည္းထည့္ၿပီး Taxiတားကာ ထြက္ခဲ့ၿပီးမွ သတိရမိလိုက္သည္၊ခုညေန ေႏြနဲ႔ခ်ိန္းထားတာကို ခုခ်ိန္ဆို ေအာင္စိုးေရာက္ေနေလာက္ၿပီလို႔ ေတြးရင္း စိုးရိမ္စိတ္က ဒိုင္းကနဲ ဝင္လာသည္။ေႏြ  ဟုတ္တယ္ဒီေန႔ေႏြတစ္ယာက္တည္းပါ့လား ငါေမ့ေတာ့မလို႔ပဲ ဟုေတြးရင္း ကားဆရာကို တစ္ဆက္တည္းဝင္ေပးပါရန္ႏွင့္ ခဏေစာင့္ေပးရန္ပါေျပာ ရင္း ေအာင္စိုးဆီ ဖုန္းေခၚမိေတာ့ဖုန္းကစက္ပိတ္ထားသည္။ေႏြ႕ဆီဆက္ျပန္ေတာ့ ေႏြကမကိုင္ ၊ဘုရားဘုရား ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔သာ ဆုေတာင္းရင္း  လိုက္လာရသည္။ သမီးရည္းစားေတြေပမယ့္ ေအာင္စိုးကို ေႏြနဲ႔ပတ္သက္လာလွ်င္သေဘာမေတြ႕၊အရင္တည္းက ေအာင္စိုးကလက္သြက္ေျခသြက္ရွိလို႔ မိမိ အပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ထို႔ေနာက္ေတာ့ အစရွိ တေနာင္ေနာင္ ဆိုသလိုပင္၊သူေတာင္းဆိုသမွ်ကိုလိုက္ေလ်ာရ သည္ခ်ည္းသာ၊ေႏြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးၿပီး က တည္း က ေအာင္စိုးနည္းနည္းသိသာေနတာကေတာ့ ေႏြတို႔အိမ္သြားျဖစ္ရင္ တက္ႂကြေနတတ္တာကိုပင္။

အျပင္မွာနည္းနည္းေမွာင္စျပဳလာေတာ့ ေႏြကမူး ေနၿပီ၊ေအာင္စိုးကၿပဳံးရင္း ေႏြ နင္မူးေနၿပီ ေတာ္ေတာ့ေနာ္၊ငါလည္းျပန္ေတာ့မယ္ ေအး သူငယ္ခ်င္း ငါလည္းဒီေန႔မွ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔မူးေနမွန္းမသိဘူး၊ငါ  လိုက္ပို႔မယ္ လာ ဟုဆိုကာ ထရပ္လိုက္ေတာ့ ေျခ မခိုင္ေတာ့၊ေအ့ အု´ ဟဲ့ အာ နင္အန္မလို႔လား လာ လာ ´ဟုဆိုကာ ေအာင္စိုးက ေႏြ႕လက္ေမာင္းေလးကို  တြဲရင္း ေဘစင္ဆီ လိုက္ပို႔သည္၊ရတယ္သယ္ရင္း အု ေဝါ့´အမေလး ဟဲ့ ရတယ္ လုပ္ေန အန္ခ်င္ေနတာကို နင္အားနည္းေနလို႔ မူးတာေနမယ္၊ေဘစင္ထဲ  ထိုးအန္ေနေသာ ေႏြတစ္ေယာက္ျပန္မေျပာႏိူင္ေတာ့၊မူးလိုက္တာ မ်က္ႏွာက်က္ေတြက လည္ေနသည္၊ အနားက ေအာင္စိုးကိုပင္ ဝါးတားတား ျဖစ္ေနရ သည္၊သူေျပာတာေတြကို မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ႏွင့္ အိပ္ယာေပၚ ေရာက္ေတာ့ ေႏြလုံးလုံးသတိမရေတာ့၊ ေအာင္စိုးမ်က္ႏွာႀကီးက ၿပဳံးရင္းေလခြၽန္ ကာ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ရင္း ကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္၊ေႏြ႕မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္ေနေသာ ဆံပင္ရွည္ေလးေတြကို ေဘားကို သပ္ခ်ရင္း ပါးေလးကိုနမ္း လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ ဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္ကို ေအာက္ကေန တျဖည္းျဖည္းျခင္း လွန္ မ လိုက္ေတာ့ ျဖဴးေဖြးေျဖာင့္စင္းေနေသာ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ႏွစ္ ေခ်ာင္းက အနက္ေရာင္အတြင္းခံေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ ပနံသင့္လွသည္၊လွလိုက္တာေႏြရယ္ ´ဟုတီးတိုးေရ႐ြတ္ရင္းက ဂါဝန္ကို ဆက္လွန္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ ေပါက္ခပ္နက္နက္ကေလးက အသဲယားစရာေပၚလာသည္၊ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ကိုဆြဲေမွာက္လိုက္ခါ ဂါဝန္ကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္ရင္း ဘရာအနက္ေရာင္ေလးကို ပါ တဆက္တည္း ဂ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္ရင္း ပက္လက္ျပန္လွန္လိုက္သည္။

ဝိုး လွလိုက္တဲ့ ႏို႔ ေကာ္ၿပီေဟ့ ဟုေရ႐ြတ္ရင္းျဖဴေဖြးတင္းရင္းေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာ  ကို လက္အုပ္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္မိေတာ့ ဝါဂြမ္းပုံႀကီးကို ဂ်ယ္လီတုန္းေတြကို လက္အုပ္ၿပီးနယ္ေနရ သလိုပင္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ခပ္လတ္လတ္အ႐ြယ္ေတြမို႔  လက္နဲ႔ပင္သိပ္မဆန႔္ခ်င္၊နယ္ရင္းညႇစ္ရင္း ျမဳပ္ဝင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းနီညိဳေလးေတြကို လက္ညႇိဳး လက္ ခလယ္တို႔နဲ႔လွိမ့္ေပးလိုက္ေတာ့ ငတိမက ေကာ့ ေကာ့တက္လာသည္၊လက္တစ္ဖက္ကႏို႔ကိုနယ္ရင္းက်န္တစ္ဖက္ကို ကုန္းစို႔လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ ထလာေတာ့ ေအာက္ ကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ဆင္းရင္း ခ်က္ေပါက္ကေလးဆီ လွ်ာေလးခြၽန္ကာ ထို႔ထည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္ႀကီးႂကြတက္လာသည္၊ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ ေတာ့ အေမႊးရိတ္ထားပုံရေသာ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာေလသည္။ေႏြ႕ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို လွ်ာရဲ႕ထိုးရက္လိုက္ေတာ့  တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းသံေလးထြက္လာသည္၊အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ေစ့က္ေနၿပီး လုံးဝ မသုံးရေသးမွန္း အေတြ႕အႀကဳံ အရသိလိုက္သည္၊လွ်ာ ႀကီးနဲ႔အတြင္းကို ထိုးထိုးေမႊ လိုက္ရင္းကအတြင္းသားပန္းေရာင္ေလးေတြေပၚလာေအာင္ဆြဲၿဖဲလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ ေထာင္ထ ေနေသာ သူ႔လက္နက္ႀကီးကို  အဖုတ္ေလ့ဆီေတ့လိုက္ေတာ့သည္၊လီးႀကီးကေတာင္ရလြန္းလို႔ သူ႔လက္နဲ႔ပင္မဆန႔္ခ်င္ေတာ့၊နင္ေတာ့ကြဲၿပီ ေႏြေရ ဟုႀကဳံးဝါးရင္း သူ႔ပစၥည္းႀကီးကို ကိုင္ကာ အေပၚ ေအာက္လိုင္းဆြဲလိုက္ရင္း ထည့္ရန္အလုပ္ ေအာင္စိုး မသာေကာင္ လူယုတ္မာ၊နင္အခုလႊတ္လိုက္´ ဟုေအာ္သံၾကားေတာ့ ေအာင္စိုးကိုယ္ လုံးႀကီး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္၊ခ်ာကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်ိဳးမ်ိဳးက အရက္ပုလင္းကို ေခါင္းက ကိုင္ကာ ခြမ္း ကနဲ ႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ေအာင္စိုးလည္းေၾကာက္အားလန႔္အားႏွင့္ေဘးခ်ထားေသာ အ ဝတ္အစား ေတြကိုေကာက္ယူကာ ထြက္ေျပးသြားေလသည္၊မ်ိဳးမ်ိဳး တစ္ေယာက္ ေဒါသ  ေတြထြက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေႏြ႕ကိုမရမက ႏႈိးကာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာရင္းဖက္ကာ ႏွစ္ဦးသား ငိုၾကပါေတာ့သည္၊မိုးလင္းေတာ့ ေႏြ႕အေဖနဲ႔ အေမ  လည္းေရာက္လာကာ ေႏြႀကိဳျပန္ေခၚသြားဖို႔ျပင္ေတာ့သည္၊ေႏြလည္း မိမိရဲ႕အျဖစ္ဆိုးႀကီးေၾကာင့္ ခ်စ္လွစြာေသာ ကို႔ကို ဒုကၡ မေပးခ်င္တာေၾကာင့္  ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပဳမူကာ အတင္းႏွင္လႊတ္မိေတာ့သည္။ အခုေတာ့ သူ႐ြာျပန္သြားၿပီလို႔ၾကားလိုက္ရသည္၊ေႏြလည္းျပန္ရေတာ့မည္၊မျပန္ခင္ မိစူးျပန္ ေရာက္လာတာေၾကာင့္ အခန္းေသာ့ေတြႏွင့္ပစၥည္းအားလုံး အပ္ခဲ့ကာ႐ြာ ကိုျပန္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ အစ္မ အစ္မ ေျပာတာ အမွန္ေတြပဲလားဟင္  ဟုတ္ တယ္ ကိုေကာင္းျမတ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ရွင္တို႔ ခ်စ္သူေတြ မကြဲ ရေအာင္ ကြၽန္မလာခဲ့တာပါ  အ အခု အခု ေႏြဘယ္မွာလည္းဟင္  သူ႔႐ြာမွာပါ  ကြၽန္ေတာ္တို႔  လိုက္သြားၾကရေအာင္ဗ်ာ  ရွင္ တကယ္ေႏြ႕ကိုခြင့္လႊတ္ ႏိုင္တယ္ေပါ့ ဟာ ဘာခြင့္မလႊတ္ႏိူင္ စရာ ရွိလည္းဗ်ာ ၊ ေႏြဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ခ်စ္ေန တုန္းပဲ  အာ့ဆိုလည္းသြားရေအာင္ေလ သူကသူ႔႐ြာထိပ္မွာ က်န္ခဲ့တယ္၊ရွင္ကသူ႔ကို အမုန္းေႏြ လို႔ေျပာခဲ့ေတာ့ သူအရမ္းဝမ္းနည္းေနတာ ခုထက္ထိပါပဲမ စားႏိူင္ မအိပ္ႏိူင္နဲ႔ ပိန္ခ်ဳံးလို႔ သြားၾကမယ္ဗ်ာ လို႔ေျပာရင္းေကာင္းျမတ္ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခါ ေမာင္းထြက္လိုက္ေတာ့သည္။

ေႏြေရ ေႏြေလး လို႔ ကို႔ေခၚသံေတြနားထဲၾကားမိေတာ့ေႏြ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာရျပန္သည္၊ဟိုးအေဝးက ခပ္ျပျပ အရိပ္ကေလးကေန နီးနီးလာသလိုလိုပင္၊ ငါနားၾကားလြဲတာပါေလဟု ေတြးရင္းေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကို႔မွကိုအစစ္  ေနာက္က မိစူးပင္ပါေသးသည္၊အနားေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ႀကီးကို ပင္ ေဒါက္မေထာက္ႏိူင္ပဲဝုန္း´ခနဲလွဲခ်ရင္းက ေႏြ႕ကိုေျပးဖက္မိသည္။ေႏြက မ်က္ရည္ေတြစီးက်ရင္း ကို ကို ေႏြ႕ကိုခြင့္လႊတ္ႏိူင္ရဲ႕လားဟင္ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ  ေႏြရယ္ ကို႔ကိုအေစာကတည္းကေျပာခဲ့ရင္ ကိုတို႔ဒီလို ေဝးခဲ့ရမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ကိုခြင့္လႊတ္ပါတယ္ကြယ္ ၿပီးေတာ့ ေႏြ႕ကိုလည္း လက္ထပ္ပါရေစ ေတာ့ေနာ္ အခ်စ္ ဒီတစ္ခါမလြဲပါရေစနဲ႔ေတာ့ အင္းပါ ကိုရယ္ အင္းပါ ဟုေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာေတာ့တိတ္ေတာ့ေနာ္ ေႏြ ေနာက္ကို ကိုရဲ႕ ေႏြ ေလး ကိုဘယ္ေတာ့မွ ထြက္မသြားေစရေတာ့ဘူး´ ဟုဆိုရင္း ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ ကိုယ္လုံးအိအိေလး ကိုေထြးေပြ႕လိုက္ပါေတာ့သည္။

မိစူးတစ္ေယာက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဝမ္းသာကာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ၿပီးပါၿပီ