ဇာဇာလှိုင် ညကတညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရ တဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောင်္ကျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲ မှာ ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက် ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။…
Day: August 13, 2021
တင်တင်ခိုင်
တင်တင်ခိုင် တင်တင်ခိုင် သူမဖင်ကို လီးနဲ့အထောက်ခံရမှန်းသိပေမဲ့ အသာလေးမှိန်းနေလိုက်သည်။ လူကြပ်ကြပ်ဘက်စကားပေါ်မှာမို့ ဘေးလူ တွေကလဲသတိမထားမိ။ နောက်ကဘသားချောကလဲ လူကြပ်တာကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး တင်တင်ခိုင်ဖင်ကိုအတင်းသူ့လီးနှင့်ဖိ ကပ်ထားသည်။ နောက်ထပ်မှတ်တိုင်တစ်ခုရောက်တော့ လူကပိုကြပ်လာသည်။ ခြေချစရာတောင်နေရာမရှိလောက်အောင် ဖြစ်လာတော့ ဘသားချောကပို၍ပင်အတင့်ရဲလာသည်။ လီးနှင့်ထောက်ရုံတင်မဟုတ်တော့။ လက်နှင့်ပါ တင်တင်ခိုင့်ဖင်ကို ထဘီ ပေါ်ကနေမသိမသာကိုင်သည်။ညှစ်သည်။ တင်တင်ခိုင်က မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ အခြေအနေကောင်းမှန်းသိပြီး တင်တင် ခိုင့်ပေါင်ကြားကအဖုတ်ကိုပါ နောက်ကနေမသိမသာလှမ်းကိုင်သည်။ ထဘီပေါ်ကနေအကိုင်ခံရတာဆိုပေမဲ့ အဓိကနေရာကိုအကိုင်ခံလိုက်ရတော့ တင်တင်ခိုင်ချက်ကောင်းမိသွားသည်။ ပါးစပ်က ညည်းသံတွေမထွက်အောင်မနည်းထိန်းနေရသည်။ နောက်က ဘသားချောကလဲ တင်တင်ခိုင်တမင်ငြိမ်ခံနေမှန်းသဘောပေါက် သွားပြီး တင်တင်ခိုင့်ပေါင်ကြားကနေသူ့လက်ကိုမခွာတော့။ တင်တင်ခိုင့်ဖင်ကြီးကိုညှစ်လိုက်ကိုင်လိုက် လီးနှင့်ထောက်ထားလိုက် ပေါင်ကြားကအဖုတ်ကို ထဘီပေါ်ကနေ ပွတ်ကိုင်ကစားလိုက် လုပ်ပေးနေတော့သည်။ တင်တင်ခိုင်လဲ ကြာကြာမခံနိုင်။ အထိအတွေ့မှာသာယာပြီး ကာမရည်ကြည်တွေစိမ့်လာသည်။ နောက်မှတ်တိုင်တွေရောက်တော့ ဆင်းသည့်လူကများလာပြီး ကားလဲတစ်ဖြည်းဖြည်းချောင်လာသည်။ ဘသားချောလဲ အရင်လို လှုပ်ရှားလို့မရတော့တာကြောင့် တင်တင်ခိုင့်နားနားကပ်ပြီး …
ကြောင်အိုကြီး
ကြောင်အိုကြီး ” အား ရှီး ကျွတ် “ သင်ဇာ့ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူ သံတွေတရစပ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်လက်ထပ်ပြီးလို့ သုံးနှစ်လောက်ကြာတာတောင် ဒီလောက်ထူးကဲတဲ့ အရသာကို သင်ဇာမခံစားဖူးသေး။ အဘိုးကြီးဦးရဲဝင်း၏လျှာစွမ်းက ကောင်းလှသည်။ တစ်နှစ်လောက်အိပ်ယာထဲလဲနေပြီး လွန်ခဲ့သည့်တစ်လလောက်မှ နာလန်ပြန်ထူလာသည့် ခြောက်ဆယ်ကျော် အဖိုးကြီးဆိုတာ ယုံနိုင်စရာမရှိ။ သင်ဇာ့ပေါင်ကြားက အမွှေးပြောင်အောင်ရိတ်ထားသည့် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို လျှာဖျားလေးကိုစုပြီးထိုးသွင်းလိုက် လျှာပြားကြီးနှင့် ထိုးယက်လိုက်နှင့် ပညာစွမ်းပြနေလေသည်။ သင်ဇာကတော့ အဖုတ်ယက်မ ခံဖူးသူပီပီ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အဘိုးကြီးဦးရဲဝင်း၏ဖွေးဖွေးဖြူ နေသည့် ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားထဲအတင်းဖိသွင်းနေမိသည်။ ဒီ ကြားထဲအားမလိုအားမရ ဦးရဲဝင်း၏ဆံပင်ဖြူ တွေကိုပွတ်သပ်နေမိသေးသည်။ ယောက်ျားရပြီးသူပီပီ သင်ဇာ လင်ဖြစ်သူကိုရဲလိုး တာခံဖူးပေမဲ့ ဒီလိုတော့ အဖုတ်ယက်မခံဖူးသေး။ အပြာကားတွေထဲမှာပဲ အဖုတ်ယက်တာကိုမြင်ဖူးသည်။ ယခုတော့ အသက်ခြောက်ဆယ်ကျော် အိပ်ယာထဲကနာလန်ထူခါစ သူစိမ်းအဘိုးကြီးတစ်ယောက်၏ပယ်ပယ်နယ်နယ်အဖုတ်ယက် တာကိုခံနေရသည်။ …
နုနုမေ
နုနုမေ နုနုမေ မှာမိန်းငလေးပေမဲ့ ခေသူတော့မဟုတ်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကိုတစ်ပြိုင်ထဲယူထားသူဖြစ်သည်။ အမှန်က နုနုမေမှာ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်သလို တရားဝင်ယောက်ျားလဲရှိသည်။ နုနုမေယောက်ျား သန်းမြင့်မှာ လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်လောက်ထဲက မတော်တဆမှုကြောင့် အိပ်ယာထဲလဲနေသူဖြစ်သည်။ သို့ပေမဲ့ ယခင်က ငွေရှာကောင်းသူဖြစ်သည့်အတွက် အိပ်ယာထဲမလဲခင်ထဲက ရှာထားသည့်ငွေတွေနှင့်ရော အမွေရထားသည့် ပစ္စည်းတွေနှင့်ပါဆိုလျှင် တစ်သက်စာလောက်တော့ အေးဆေးစားသောက်နိုင်လောက်သည့် အနေအထားဖြစ်သည်။ နုနုမေကိုယ်တိုင်ကလဲ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမအလုပ် အပြင် သူဌေးအိမ် ကလေးတွေကို စာသင်ပေးသည့် ဂိုက်ဆရာမအလုပ်ကနေလဲ တစ်လတစ်လကိုဝင်ငွေကကောင်းလှသည်။ ဒါကြောင့် သားသမီးလဲမရှိသေးသည့် လင်မယားနှစ်ယောက်အဖို့ဘာမှပူစရာမလို။ လက်ထပ်ခါစက နှစ်ဖက်မိသားစုကလက်ဖွဲ့ ထားသည့် နှစ်ထပ်အိမ်လေးထဲမှာ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်စားနိုင်သည့်အနေအထားတွေဖြစ်သည်။ သို့ပေမဲ့ သန်းမြင့်အိပ်ယာထဲ ကမလဲခင်ထဲက ယောက်ျားဆို တစ်ယောက်နှင့်အားမရတတ်သည့် နုနုမေက သန်းမြင့်ကိုအနီးကပ်ပြုစုပေးဖို့အိမ်မှာလာနေသည့် ရဲ မောင်ဆိုသည့်ကောင်လေးနှင့်လဲဖောက်ပြန်နေလေသည်။ အမှန်တော့ရဲမောင်မှာ သန်းမြင့်၏ဆွေမကင်းမျိုးမကင်းဖြစ်ပြီး အမျိုး စပ်လျှင် တူရီးတော်လေသည်။ …
တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူလေး
တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူလေး မိုးအုံ့သောနေ့တစ်နေ့ အိမ်နံပါတ် ၆၉ ရဲ့ တံခါးခေါင်းလောင်းကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြည်းညင်းစွာ နှိပ်လိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ”ဟယ်။ မိုး ပါလား။ ရောက်လာပြီလား။ လာ လာ။ ဝင်ခဲ့လေ” “ဟုတ်ကဲ့။ မမမြင့်။ ဘူတာရုံကနေ တန်းလာခဲ့တာ။ ကိုမောင်ကော””ရှိတယ်။ ရှိတယ်။ ဇာနည်လည်း ရှိတယ်””ကိုမောင်ရေ။ ဇာနည်ရေ။ ဒီမှာ မိုး ရောက်လာပြီ” အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းသို့ ကိုမောင်နှင့် ဇာနည် ရောက်လာပါသည်။ အလန်းလေးပါလား။ ဇာနည်တစ်ယောက် စိတ်ထဲက စဉ်းစားလိုက်ပါသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ မိုးက မိန်းမချောလေးတစ်ယောက်ပါ။ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် အရပ်ရှည် ပိန်သွယ်သူလေးပါ။ တင်တွေ ရင်တွေကလည်း မကြီးလွန်း၊ မသေးလွန်း။ အနေတော်။ ကြည့်ကောင်းတဲ့ ဆိုဒ်ကလေးပါ။ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် တက်မယ့် ကျောင်းသူလေးမို့ တက်ကြွလန်းဆန်းတဲ့…
ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော်
ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော် ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက်အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ထပ်မံပြီး ကဲဖြစ်သည်များကိုလည်း ပြောပြပါဦးမည်။ သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသည့်အကြောင်းကိုမူကား ချစ်သောစာဖတ်သူများ သိချင်ပြီးဖြစ်လောက်နေသဖြင့် ယခု တင်ပြလိုက်ရပါသည်။ ဇော်ရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘဝတွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀…
စိတ်ပါလက်ပါ CC
စိတ်ပါလက်ပါ CC (စ/ဆုံး) တနေ့ ကျွန်တော်အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယာ အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးလျက် “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော် မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃လကျော်လို့” ပြုံးလျက်ပြောသည်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်” ညီဇော် မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော် ကလေးမရသေးဘူးလား” “မရသေးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင် ညီဇော်ရှိတယ် လေး” လို့ယုယုခင် လှမ်းစသည်း။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးက ရှက်ပြီး “ယုခင် နင်ကလည်း” ကျွန်တော်တို့အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ် ကျော်ပြီ။ အခုထိ ကလေးမရသေး။ ဘယ်သူလိုအပ်ချက်လည်းတော့ မသိ။ ဆေးလည်း သွားမစစ်ဖြစ်ပါ။ ညီဇော်တို့က အိမ်နီးချင် တွေလေ။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာ။ အခုတော့ ကလေးရသွားပြီ။ ညီဇော်က ကျွန်တော်ထက် အသားညိုသည် ဗလတောင့်သည်း။…
ဆံနွယ်စိတ္တဇ
ဆံနွယ်စိတ္တဇ (စ/ဆုံး) အပိုင်း(၁) ထွန်းခင်သည်ငယ်ငယ်ကတည်း ကဆံပင်ကိုစွဲလန်းစိတ်ရှိသူတယောက်ဖြစ်သည်. ဘယ်လောက်တောင်စွဲလန်းလည်းဆို ရင် အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည် မိန်းကလေးတွေ ခေါင်းလျှော်ရေချိုးနေတာ တွေ့ရင်သူ့မှာ ဆံပင်ရှည်တွေကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်မှန်းဖြင့် ဂွင်းထုရတာကို နှစ်သက်နေမိကာ ကြာလာတော့အားမရတော့ဘူး ဖြစ်နေတော့သည်. ထိုအခါအိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင် ရှည် မိန်းကလေးတွေ အိမ်ကိုအလည်သွားပီး သူတို့ဆံပင်အကျွက်တွေကို သူတို့မသိအောင်လိုက်ရှာယူပြီး အိမ်ရောက်ရင်ဆံပင် ရှည်အကျွတ်တွေကို နမ်းပီးဂွင်းထု ရတာပိုကြိုက်လာတယ်. အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည်မိန်းကလေးကိုလည်း အမြဲစားဖို့ ချောင်း နေတော့လေသည်. ဒါနဲ့ထွန်းခင်က TAXIကားမောင်းတာလေ မိဘတွေ မရှိကြတော့ဘူး. တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးလည်းဖြစ်သည်. ထွန်းခင်ကားကို ဆံပင်အရှည်ကြီးတွေနဲ့ မိန်းကလေးတွေ ငှားစီးတဲ့နေ့များဆိုရင် ထွန်းခင်စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး တနေရာရာ ကိုခေါ်သွာပြီး ဆံပင် အရှည်ကြီးကို စိတ်ထဲရှိတာ လုပ်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်. ဒါပေမဲ့ ခက်တာက ထွန်းခင်မှာနေရာမရှိဘူးလေ….
အိပ်မက် ဒိုင်ယာရီ
အိပ်မက် ဒိုင်ယာရီ ( ဆုံး ) ချယ်ရီ မြို့ကြီးမှာ မွေးဖွားခဲ့ပေမယ့် တာဝန်ကျရာတော မြှိုလေးမှာ ပျော်နေပြီ။လေကောင်းလေသန့် ရှုရင်း တောင်တန်းကြီးတွေ စိုက်ခင်းတွေ သဘာဝ အလှတရားတွေမှာ ကြည်နူးကျေနပ်နေပြီ။ဝါသနာပါရာ ကျောင်းဆရာမ အလုပ်မှာ ပျော်မွေ့နေပြီး ဘဝကို ကျေနပ်စွာ ဖြတ်သန်းနေသည် ။ ချယ်ရီရဲ့ မျက်လုံးတွေကို နောက်ကနေပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပိတ် လိုက်သည်။ ဘယ်သူဆိုတာ သိတယ်နော် နွဲ့နွဲ့။ မချယ်က တော်သားဘဲ ။ ဒါနဲ့ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ ။ ချစ်သူရည်းစားတွေ ရ နေပြီလား မချယ် ။ ကျုပ်ကို ဘယ်သူက ချစ်မှာလဲ ။တော်ဘဲ ကျုပ်ကို အမျိုးမျိုး နှိပ်စက် အနိုင်ကျင့် နေတာလေ။ …
ဆရာမဒေါ်တင်တင်အောင်
ဆရာမဒေါ်တင်တင်အောင် ဆရာမဒေါ်တင်တင်အောင်မှာအသက် ၄၀အတိဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာလဲ ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်ပြီးတော့ကာ သေး ကျဉ်းသောခါးနှင့် စွင့်ကားသောတင်သားများနှင့်မို့မောက် သော ရင်သားများကို ပိုင်ဆိုင်သောကြောင့် အတော့်ပင်ကြည်ကောင်း လှပေသည်။ လမ်းလျှောက်လျှင်ပင် စွန့်ကားနေသောတင်သားနှင့် ကြီးမာလှသောဖင်တုန်ကြီးကို ရမ်းခါလျှောက်သလိုဖြစ်နေ တတ်သဖြင့် အတော့်ပင်ချောမောလှပပေသည်။ ဆရာမဒေါ်တင်တင်အောင်ကို သူ့အိမ်နောက်ကျောဖက်မှ နေဇော် တစ်ယောက် တိတ်တခိုးစွဲလမ်းနေမိပေပြီ။ ဆရာမနှင့်နောက် အိမ်ဝိုင်းချင်းကပ်နေသဖြင့် ဆရာမနောက်ဖေးထွက်အလာမှာ ဖင်တုန် ကြီးတွေ ကို ကပ်ပေါက်ကြားက ချောင်းကြည့်ခဲ့ပြီး မှန်းထုခဲ့ရသည်မှာ အချိန်ကြာလေပြီ။ အိမ်နီးနားချင်းမို့ မကြာခဏ အလည်သွား ဖြစ်သည်။ တစ်နေ့မှာ နေဇော် အကောင်အထည်ဖော်လေပြီ။ ဆရာမ အိမ်နှင့်ကပ်လျှက်ရှိရာ ဆရာမဆီသို့မယောင်မလည်နှင့် ယခင်ကလိုပဲ အလည်သွားလေတော့သည်။ ဆရာမအိမ်ထဲသို့ဝင်သည်နှင့် ” ဟယ် မောင်နေဇော်…အလည်လာတာလားကွယ့်… လာထိုင်အုံး” “ဆရာမ ကော်ဖီဖျော်လိုက်အုံးမယ်……”ဧည့်ခန်းမှာ ခဏစောင့်နော်” ”…