Day: July 5, 2021

ထိမ်းမနိုင်သိမ်းမရ အဲ့ဒီ မနက်က…အိပ်မက်ကောင်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကင်းခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သောမည်ကာမတ္တအိပ်စက် ခြင်းတစ်ခုမှ ပျင်းရိညီးငွေ့စွာနိုးထခဲ့မိသည်…။ ဖြစ်နေကျမနက်ခင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း အေးတိ အေးစက်နှင့်ပေါ့ …။ ဘေးနားတွင် ရံဖန်ရံခါရှိခဲ့ဖူးသော အနွေးဓါတ်လေးတစ်ခုအား မရှိနိုင်မှန်းသိရက်နှင့် စမ်းဖြစ်အောင်စမ်း လိုက်မိသေး၏၊ အေးစက်သောအတွေ့ရှိသည့်သူ့မျက်မှန်ကိုသာစမ်းမိလိုက်သည်၊ သူအရှက်ပြေကောက်တပ်လိုက်၏၊ အမှန်တစ်ကယ် သူထိတွေ့ချင်ခဲ့သည်မှာ နုထွေးအိစက်လှစွာသောချစ် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။ `လွမ်းစရာရှိလျှင် နာစရာနှင့် ဖြေရသည်´ ဟူသည့်စကားရှိသော်လည်း လွမ်းစရာကြုံလာ တိုင်းနာကျည်းစရာကို သူရှာမတွေ့ခဲ့မိပါ၊ တစ်ကယ်တမ်း နာကျည်းစရာများလုပ်ခဲ့သူက သူကိုယ် တိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်လေ။ သူ့ကို ` မ´ ထားရစ်ခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ပင် ပြည့်ခဲ့ပါပြီ၊ ထားခဲ့သည် ဆိုခြင်းထက် စိတ်ပျက်ရွံမုန်းစွာ စွန့်ခွာသွားသည်ဆိုခြင်း က ပိုမှန်ပေလိမ့်မည် ။ `အားလုံး ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ မောင်ရယ်´ လို့သူမ ပြောခဲ့သော်လည်း…

လူပျိုကြီး ညက ကိုသန့်အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက်အတင်းချုပ်လိုးခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ ဒီကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက်ကြည့်မယ်ဟု တွေးနေတုန်း ကိုသန့်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ် ခေါင်းကို သူ့ဘာသာနှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံပေါ်တယ် ဒေါ်သန်းဌေး သံပုရာရည်တစ်ခွက်အမြန်ဖျော်ပြီး “” သား ကိုသန့်သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညကဘယ်လောက်တောင်သောက်ခဲ့လဲဒီခလေး ” ကိုသန့်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ်စဉ်းစားနေတယ် “” အန်တီဌေးသားကို အောင်အောင်လိုက်ပို့တာလား အောင်အောင် အလုပ်သွားပြီလား”” တဲ့ဒေါ်သန်းဌေး စိတ်ထဲပေါ့သွားတယ်အင်းဒီခလေးညက ကိစ္စဘာမှသိပုံမရအိမ်ခန်းထဲက ကိစ္စလည်း သိပုံမရ “”သားကို အန်တီကိုယ်တိုင် အခန်းထဲထိ တွဲပို့ပြီး ခြင်ထောင်ပါထောင်ပေးခဲ့တာ”” ကိုသန့်အံသြဟန်နဲ့ “ဟုတ်လား အဲ့လောက်တောင်မူးသွားတာလား”” ဒါနဲ့သားဘာလို့အဲ့လောက်သောက်ရတာလဲဆိုပြီးစကားကိုဆက်ပေးတယ်ကိုသန့်လည်း “” သားချစ်သူက သားကိုအဆက်ဖြတ်သွားလို့စိတ်ညစ်ပြီးသောက်မိတာပါ သူနဲ့သားအတော်တွဲခဲ့တာ ဘာအကြောင်းပြချက်မှမရှိဘဲ…

မာယာ `နုနုဇင်´´ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ည မဆီလာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏၊ မ ကအိမ်တွင်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲရန်ဖုန်းဆက်က တည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ်ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏ ။နှာခေါင်းရှုံ့လည်း ရှုံ့ချင်စရာပင်ဖြစ်၏်၊ မ ကမိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင်သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် ကာ “လဲ့ကောင်လေးက အကိတ်လေးပဲ´´ဟုဆိုသည်၊ အိမ်နေဝတ်စားပုံကိုက ပလေးဗွိုင်းမော်ဒယ်များရှုံးလောက်၏၊ ခါးကျဉ်းသော်လည်း သွယ်၍ကားသွားသည့် တင်ကို ဇီးရိုးပန်တစ်ထည်ထဲဖြင့် မနိုင့်တစ်နိုင် ဖုံးထားသည်၊ မ လောက်အ သားမဖြူသော်လည်း ညက်ညော၍အချိုးကျသည့်ပေါင်သားများက မက်မောလောက်စရာဖော်ပြနေသည်၊ အဖြူရောင်တီ ရှပ်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာစီးနှောင်ထားသည့်အတွက်အလုံးအထည်ကြီးသည့် ရင်သားမို့မို့များက အလုံးလိုက် ပြူးထွက်နေ ၏၊၊ အနားတိုသောတီရှပ်ကြောင့် လှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင်ဗိုက်သားဖွေးဖွေးက ဝင်းခနဲလက်ခနဲပေါ်ပေါ်လာတက်သည်၊ ရိုးရှင်းစွာဝတ်စားတတ်သော မ ထက် ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေသည်ကိုတော့ ငြင်း၍မရပေ။ အဆိုးဆုံးက သူမ၏မျက်လုံးများပင်ဖြစ်သည် သူ့ကိုတစ်ချိန်လုံးအကဲခတ်နေသည့်အတွက်…

လူပျိုလေးအစွမ်းနဲ့ ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့သူကျတယ် သူကျတာကိုသူကအစောကတည်းကသိပြီးသား သူအဂ်လိပ်စာတစ်ဘာသာကို လုံးဝမဖြေခဲ့သူ့အိမ်ကစည်းကမ်းကြီးသည် ဒါဆိုဒါပဲ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ ဆိုတာမျိုးသူနဲ့အတူ သူ့အကို အမ နဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်အားလုံးထဲမှာ သူကလွဲ၍ သူ့အဖေအမေရဲ့ စစ်စည်းကမ်းအတိုင်းနေကြသည် လိမ်မာကြသည်ပေါ့ သူကတော့ ခွေးဖြစ်မဲ့ကောင်ပေါ့သူက ညဏ်ရည်ကောင်းသည် သူဝါသနာပါတာကိုသာလုပ်မည်ဝါသနာပါတာလုပ်ရမှသာ သူအောင်မြင်မည်ဟု ခံယူထားသူအစတုန်းကတော့ သူ့ဝါသနာက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဂစ်တာသမားသူ့အိမ်ကမသိအောင်သင်တန်းကိုခိုးတက်ခဲ့ရသည် သင်တန်းကိုစ့်အားလုံးကြေညက်ပြီးဆရာကတောင်လက်ဖျားခါရသည် ရှိသမျှမုန့်ဖိုးလေးစုပြီး ဂစ်တာဝယ်သည် ဂစ်တာကို ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်မှာထားပြီး ကျောင်းလွှတ်ချိန်မှာ သွားတီးသည်သူ့အဖေကဒါကိုမြင်သွားပြီး အိမ်ရောက်တော့ ခြိုးခြိုးနှိမ်နှိမ်ပြောပြီး ရိုက်ပါလေရော ဒါနှင့်လားဇွဲမလျှော့ သဘောထားပြည့်ဝသော ကျူရှင်ဆရာအိမ်မှာ ဂစ်တာကိုလေ့ကျင့်ပြန်သည် ဒီတခါတော့ ကျူရှင်ဆရာအပါအဝင် သူ့ဂစ်တာသင်တန်းဆရာကိုပါ သူ့အမေနဲ့အဖေက သွားသောင်းကြမ်းကြတော့ သူအားနာမှုရှက်ရွံ့မှုတို့နှင့် မျက်နှာမပြဝံ့ အိမ်အပြင်လည်းမထွက်တော့ သူ့ကို ဂိုက်ဆရာခေါ်ပေးပြီးမောင်းပြန်သည် သူစာအားလုံးရသည် သို့သော် သူစိတ်မပါတော့ဒူးထောက်တောင်းပန်၍သောိ၎င်း အေးအေးဆေးဆေးပြောပြ၍သော်၎င်း သူ့ရည်မှန်းရာဝါသနာပါရာသာလုပ်ခွင့်ပြုပါရန် မိဘနှစ်ပါးကိုတောင်းဆိုခဲ့သော်လည်း အကိုကဲ့သို့dsa…

ဂွင်ဆင်ပေးတဲ့အရီး တကယ်တော့ အရီးလှလို့ကျနော်မခေါ်သင့်ဘူး ဘွားလေးလို့ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း အဖေနဲ့ကြတော့ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာသားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ဒါတောင် လေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ် အဘိုးရဲ့အကြီးဆုံးသားကအဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကိုမမွေးသေးဘူး အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ် အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာ အဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့ အဖေကတော့ ၆၀လောက်ရှိပြီ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း၅ယောက်မှညနို့ညှာ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂နှစ်ငယ် တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် အငယ်ဆုံးကအခုမှ သူငယ်တန်းအဲ့ခလေးအသက်ဟာ အရီးလှယောက်ကျား ဘ ဘဦးမြင့်ဆွေဆုံးတဲ့နှစ်ပဲ ကျနော်က အရီးလှတို့အိမ်မှာနေတာအိပ်တာများတယ်ငယ်ငယ်ကတည်း ယောကျ်ားလေးလိုခြင်တဲ့ အရီးလှတို့လင်မယားက ကျနော့ကို အရမ်းချစ်တာ သူတို့လင်မယားကြား ကျနော်ကဝင်အိပ်တာ ကျနော်က ခလေးပင်မဲ့လူလည် အရီးလှနဲ့ အဘဦးမြင့်ဆွေနဲ့ လုပ်တဲ့ညဆို ကျနော်ကစောစောစီးစီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်တယ်ဘုရားစင်ရှေ့ကို အဘကကျနော့်ကို ပွေ့ပြီးသိပ်တယ် သူတို့ပြီးမှ…

ပင်ပန်းနေအုန်းမယ် ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက် ရေနွေး နဲ့အမဲခြောက်ဖုတ်လုပ်ပါကွဲ့”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ ကျွန်တော့်အတွက် ဒုက္ခမရှာပါနဲ့”” ““ဒါနဲ့ ဘယ်မှာတည်းလဲကွဲ့”” ““မတည်းရသေးပါဘူး ကျွန်တော်ခုမှရောက်တာ”” ““ဟေ့…

စွဲလမ်းနေတာနင့်ပါ့ ကျုံတညီ”ရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရ ွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရ ွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သ ွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရ ွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော ရွာအလယ်လမ်းမကြီးတ ွင်အခြားလမ်းမကြီး များနည်းတူလူနေအိမ်များမှာကိုယ့်ခြံကိုယ့်ဝန်းဖြင့်ဆက်တိုက်တည်ရှိနေပြီး တနေရာတ ွင်တော့လူနေအိမ်ခြံဝန်းနှစ်ခုကြားတ ွင်လူနေအဆောက်အဦးမရှိသော မြေက ွက်လပ်ကြီးတခုရှိနေလေသည်။ ထိုမြေက ွက်လပ်ကြီးမှာ ရွာရှိလူငယ်လူရွယ်များနှင့်ကလေးများ ကောင်းစွာအသုံးချခြင်းကို ခံနေရလေသည်။လူငယ်လူရ ွယ်များက ဘောလုံးဘောလီဘော ပိုက်ကျော်ခြင်း ကစားကြရန်အသုံးပြုသက ဲ့သို့ ကလေးများကလည်း တုတ်စီးထိုး ဖန်ခုံ ဒိုးပစ်ကစားရန်ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးပြုလျက်ရှိလေသည်။ ကလေးသံများက ထိုမြေက ွက်လပ်တ ွင်တနေကုန်မစဲတတ်။မွန်းတည့် နှင့်နေမွန်းလ ွဲကာစ နေပြင်းသောအချိန်လောက်သာ…

တစုံတရာကို လှေခါးထိပ်ကနေ ကွေ့လိုက်သည် နှင့် စက္ကူပုံးကြီး တပုံးရှေ့မှာ ချလို့ ရပ်နေကြသော အဝါရောင် ယူနီဖောင်းဝတ် ကောင် လေးတယောက် နှင့် ကောင်မလေး တယောက်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ရ၍ ကေသီ စိတ်သက်သာသွားရသည်။ ကြည့်ရတာ သူ တို့ ရောက်ခါစပင် ရှိသေးပုံရသည်။ တချိန်တည်းမှာပင် ရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲ လည်း ဖြစ်သွားသည်။ ကောင်လေးနှင့် ကောင်မလေးက ကေသီ့ မောင်ဝမ်းကွဲ၊ ညီမ ဝမ်းကွဲလေးတွေ နှင့် ရွယ်တူလောက် ရှိလိမ့်မည်ကို သတိ ထား လိုက်မိတော့ မျက် နှာ နည်းနည်း ပူချင်လာသည်။ မှာလိုက်တာ မှားပြီလားဟု တွေး လိုက်မိပါသည်။ ဒါပေမယ့် မှာ ပြီးသား၊ ငွေချေပြီးသား၊ ကေသီ့ အခန်းဝမှာလည်း ရောက်နေပြီဆိုတော့…

အပေးအယူမျှ ညလေပြေညှင်းက ဖြူငယ့်ဆံနွယ်ပျော့ပျော့များကို တိုးဝှေ့ဆော့ကစားသောအခါ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်များ အနည်းငယ်ပြန်ကြည်လင်လာရသည်။ ဖြူငယ့်ပထမနှစ်စာမေးပွဲက နီးနေပြီ။ အခန်းအောင်းပြီး တချိန်လုံး စာ ကြည့်နေရသဖြင့် ခေါင်းတွေမူးကာ မကြည်မလင်ဖြစ်နေသော စိတ်များဖြေလျှော့ရန် ဝရံတာသို့ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ “ ဖြူလေး မအိပ်သေးဘူးလား“ “ဟင်“ ရုတ်တရက်အနီးကပ်ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် ဖြူငယ်လန့်ဖြန့်ကာ ကိုယ်လုံးလေးပင် တုန်တက်သွားရသည်။ “ကိုကြီး မင်းသစ် ဖြူစာကျက်ရင်းခေါင်းမူးလာလို့ ခနထွက်လာတာ“ “ညဥ့်နက်နေပြီ ဖြူလေးရဲ့ စာကိုနားနားနေနေလုပ်မှပေါ့“ ဖြူငယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးစိုက်ကြည့်နေသောမျက်ဝန်းများကြောင့် ပါးပြင်တွင်ရှက်သွေးလေးများ ဖြန်းခနဲနေအောင်ထသွားရသည်။ ပါးလျသောညအိပ်ဂါဝန်ဖြူဖြူလေးအောက်တွင် ဖြူငယ်ဘာမှ ခံမဝတ်ထားမိပါ။ ဒီအချိန်အိမ်သားအားလုံးအိပ်လောက်ပြီ အထင်နှင့် အခန်းထဲမှထွက်ခါ ဝရံတာဘက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ “ဖြူ သွားအိပ်တော့မယ် ကိုကြီး “ “အေးအေး ကိုကြီးလည်း အပေါ်ထပ်မီးပိတ်ဖို့ ထွက်လာတာ ဖြူလေးဝင်ပြီးမှပိတ်မယ် သွားသွား“ ဖြူငယ် မင်းသစ်ရှေ့ကသုတ်သုတ်လေးပင်ထွက်လာခဲ့သည်။…

အရမ်းကောင်းတယ် တစ်နေ့ … ကျနော် ပထမနှစ်ကျောင်းပိတ်တုန်းကပေါ့။ ဧပြီလနွေရာသီကျောင်းပိတ်တော့ အိမ်ကအဖေရယ်၊ အမေရယ်၊ ကျနော်ရယ် သုံးယောက်သား ကားလေးနဲ့ ပြင်ဦးလွင်ကိုသွားလည်ဖြစ်တယ်ဗျ။ ကျနော်တို့နေတာက မန္တလေးဆိုတော့ ပြင်ဦးလွင်နဲ့ နေ့ချင်းပြန်သွားလို့ရတယ်။ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်နေကုန်ဟိုသွားဒီသွားလျောက်သွားကြမယ်ပေါ့။ မရောက်တာကြာတာလဲပါတာပေါ့။ မနက်စောစော မဟာအံ့ထူးကံသာဘုရားကိုဝင်ဖူးတယ်။ အဲဒီမှာစတွေ့တာပဲ။ ဘုရားဖူးနေရင်းနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့တာ..။ ကျနော်နဲ့ ရွယ်တူလောက်တော့ရှိမယ်။ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဆံပင်လေးမတိုမရှည်နဲ့ အသားဖွေးဖွေး၊ လူကောင်သေးသေးလေး၊ နှာခေါင်းလေးက ချွန်ချွန်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက နီနီလေး။ အဲဒီတော့ အီဖေကိုယ်လဲ ဘုရားဖူးပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်ကျော်လောက်က ကောင်မလေးကို ခဏခဏလှမ်းကြည့်ဖြစ်တယ်ပေါ့။ သူလဲ သူ့အဖေအမေတို့နဲ့လာတယ်ထင်တာပဲ။ သူနဲ့ပါလာတဲ့မိန်းမကြီးက သူနဲ့ရုပ်ချင်းခပ်ဆင်ဆင်တူတယ်။ သူနဲ့ ပါလာတဲ့ ဘိုးတော်ကြီးနဲ့ ဘွားတော်ကြီးက ဘုရားရှစ်ခိုးတာ တော်တော်နဲ့မပြီးဘူး။ သူလေးကတော့ ဘုရားရှိခိုးပြီးတာနဲ့ ဟိုဟိုဒီကြည့်ရင်းကျနော်နဲ့ အကြည့်ချင်းသွားဆုံဖြစ်တယ်။…