ရွေးချယ်စရာ ကျွန်မနာမည် သီဒါ။ အသက်က ၃၈။ ခင်ပွန်းက ကိုမျိုးအောင်။ သူက ကျွန်မထက် ၅နှစ်ကြီးတယ်။ သူ့နာမည်ပဲ စီးသွားလား မသိ။ ကျွန်မတို့မှာကလေးမရှိဘူး။ နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကြိုးစားပေမဲ့ အချည်းနှီးပါပဲ။ နောက်ဆုံးလက်လျှော့လိုက်ရတယ်။ ကိုမျိုးအောင်က စီးပွားရေးသမား။ တခါတခါ နယ်ဖက်ကို ခရီးထွက်တတ်တယ်။ သူ ခရီးထွက်ရင်တော့ ဘေးအိမ်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူကောင်မလေး ဆွေမာလင်းက ကျွန်မရဲ့ တိုးတိုးဖော်ပေါ့။ သူက စာလည်းတော်ပါတယ်။ ပြင်ပဗဟုသုတလည်း ရှိတယ်။ ကိုမျိုးအောင်က အပြာကားကြည့်ရတာကို သဘောကျတယ်။ အိမ်မှာသူစုဆောင်းထားတဲ့ အပြာခွေတွေ ဒုနဲ့ဒေး။ အိမ်မှာ အင်တာနက်ဆင်ထားပြီး ဒေါင်း လုပ်ထားတဲ့ အပြာကားတွေက 2TB hard disk နဲ့အပြည့်။ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ခြေရင်းမှာ 55 ” TV နဲ့…
Day: July 5, 2021
အလွယ်တကူ
အလွယ်တကူ ဖြစ်ရပ်မှန်လေးပါ။ နာမည် လိပ်စာလွှဲထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်လောက်က မန္တလေးမြို့ ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာပေါ့ ငမျိုးဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရှိတယ်။ ငမျိုးက ကားဘော်ဒိ ပြင်တဲ့ အလုပ်လုပ်တယ်။ ရိုးသားတယ်။ ကြိုးစားတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်ကြီးနဲ့ ကေတီဗွီ သွားလေ့ရှိတယ်။ နောက်ပိုင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်ကြီးက ကေတီဗွီ ကဆော်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျသွားတယ်။ ဆော်က ရှမ်းပြည်ဇာတိ နာမည်က နန်းလေး ။ နန်းလေး ကေတီဗွီ မှာလုပ်တုန်းက ငမျိုး နန်းလေးနဲ့ အတူ ဆက်ရှင် ဝင်ဖူးတယ်။ သက်ကြီး ကတရုတ်လူမျိုး မိဘတွေက အရက်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ သက်ကြီးက အလုပ်မရှိဘူး မိဘကူလုပ်ပေးနေသူဖြစ်တယ်။ သက်ကြီးက နန်းလေးနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း အလုပ်မရှိဘူး။ မိဘအရက်ဆိုင် ကူရောင်းပေးပြီးနေတယ်။…
အကြိုက်ဆုံးသိမ်း
အကြိုက်ဆုံးသိမ်း ဒါနဲ့ပဲ မသင်းကို ဆွဲလှဲပြီး ထမိန်လှန် လိုးပစ်လိုက်တာ။တသက်နဲ့တကိုယ်ဗျာ လီးက ခါတိုင်းလို ကျမသွားပဲ မာထင်နေတာဗျ။မိနစ် ၂၀လောက် မနားတမ်း လိုးလိုက်နိုင်လို့ မိန်းမတောင် အံအောယူရတယ်။နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်ရင်း မနက်၅နာရီလောက် မသင်းကို ထလိုးသေးတယ် မသင်းက အားရကျေနပ်တဲ့အသံနဲ့ ကျုပ်မျက်နာကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေတော့တာ။ကလေးရပြီး အေးစက်သွားတဲ့ ကျုပ်တို့ကာမဆက်ဆံရေးက ဦးကံသာကြောင့် ပြန်လည်နွေးထွေးလာတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်ဗျ။ နောက်ရက်တွေလည်း လိုးကာနီးတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်ပြန်ပြောခိုင်းပြီးမှ လိုးကြတာ စိတ်ကျေနပ်မှု့ အများကြီး ရတယ်ဗျ။မသင်းကလည်း ဦးကံသာ လိုးတဲ့အကြောင်းပြောတိုင်း ကျုပ်တောင် စွပေးစရာ မလိုဘူး စောက်ပတ်က အရည်တွေ အလိုလိုရွှဲနေတာပဲ။ကျုပ်လီးလည်း ဂွင်းထုစွစရာမလိုအောင်ကို မာထင်နေတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ယောက္ခထီးက သင်္ကြန်နီးလို့ သူ့မွေးရပ်မြေ ပြန်တဲ့ချိန် သားလေးကိုခေါ်သွားပါတယ်။ကျုပ်နဲ့မိန်းမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ…
မမရောပဲ
မမရောပဲ ဒီနေ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ အပြင်ထွက်မစား .. ။ ပြီးခဲ့သောနှစ်ရက်လောက် မှာ ပွဲဆက်တွေ များခဲ့ ပြီး အစားတွေ မဆင်ခြင်ခဲ့ ။ ပြန်လျော့ရမည် ..။ မနက် ကထည့်ခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသီး နဲ့ စပျစ်သီး ဘဲ ဆာမှ စားတော့မည် လို့ စဉ်းစားထားသည် ။… သက်သက် . .နင့်ကို . .ခင်ချိုအုံး ပြောပြတဲ့ ငရဲအကြောင်း ဆိုတာ ပြောပြပါအုံး . ….ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ ရုံးခန်း အပြင်ဘက် မှာ ထမင်းဘူး ထိုင်စားနေကြတဲ့ စာရေးမလေး နှစ်ယောက်စကားသံကို ကြားလိုက်ရ သည် . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကို မသိကြဘူး…
မမေ့နိုင်သောည
မမေ့နိုင်သောည လွန်ခဲ့သော တစ်လလောက်ကပေါ့ ရန်ကုန်မြို့နေ သူငယ်ချင်း ဝေယံ ဆီ သွားလည်ခဲ့သည်။ ဝေယံ မိန်းမ မီးလေး က သဘောကောင်းတယ်။ဝေယံတို့ လင်မယားမှာ ကလေး မရှိသေးပေ။ ဝေယံက ရန်ကုန်မြို့အနှံ့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ မီးလေးကလည်း ဟင်းကောင်းတွေ အများကြီး ချက်ကျွေးသည်။ ပြန်ခါနီးတစ်ရက် ကျွန်တော့်ကို ဝေယံတို့ လင်မယားက ကေတီဗွီ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ထိုနေ့က မီးလေး က အသားကပ်ဘောင်းဘီနဲ့ စကပ်အတိုလေးရယ် အကျံႌအဖြူ လက်တိုရင်ဟိုက်လေး ဝတ်ကာ အရမ်းလှပနေသည်။ မီးလေး မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော်ကို ဖမ်းစားနေသလို ဖြစ်နေသည်။ မီးလေး ခန္ဓာကိုယ်က တင်းရင်းလှပနေဆဲဖြစ်သည်။ ဝေယံက တိုးတိုးလေးလာပြောသည်။ ” ဘယ်လိုလဲ ဒိုးကလေး ငါ့မိန်းမ လန်းတယ်မဟုတ်လား မင်း ကို…
နောက်ပိုင်းပြသနာ
နောက်ပိုင်းပြသနာ ကျောက်ဆည်မြို့နေ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့ သမီးရည်းစားသက်တမ်း ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ အလုပ်အားရက်များတွင် မန္တလေးမြို့သို့ သွားလည်ရင်း အမြဲတမ်း ချိန်းလိုးဖြစ်ကြသည်။ ကိုအောင်မှာ ကျော်စွာ ဆိုသော ညီတစ်ယောက်ရှိသည်။ ကျော်စွာက လူဆိုးဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ကိုအောင်ကို ကြောက်သည်။ တစ်နေ့ မန္တလေးမြို့သို့ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့ သမီးရည်းစား သွားလည်မှာကို ကျော်စွာက အတင်းဇွတ်လိုက်လာသည်။ မန္တလေးမြို့မှာ ကျော်စွာနှင့် ဖုန်းထဲက ကြိုက်နေသည့် သီရိဆိုသည့် ဆော်တစ်ပွေရှိသည်။ ဆော်က ပိုက်ဆံရှိပြီး ရုပ်ရှိရေလျှံဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့က အခန်းတစ်ခန်းယူလိုက်သည်။ ကျော်စွာက သီရိကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ပြီး လျှောက်လည်သည်။ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့က အခန်းယူပြီး အောင့်ထားသမျှကို ဒီအချိန်တွင် တစ်နေကုန်လိုးတော့သည်။ ကျော်စွာက သီရိကားဖြင့် လျှောက်လည်ပြီး…
စွဲမိသွားသည်
စွဲမိသွားသည် သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား””ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့””အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက် ချစ်ကြသည်။ သူက မိဘမရှိ။ ဦးလေးဖြစ်သူက ကြည့်ရှူ့စောင့်ရှောက်ထားတာ။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးညမှာတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခွဲရတော့မယ်ဆိုပြီး သောက်ကြစားကြသည်။ ပြီးတော့ လျှောက်လည်ကြတော့ သူက မသွားချင်။ မူးနေလို့ တခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့တားသေးသည်။ဝေယံထက်က…
ပထမဆုံး
ပထမဆုံး မိုးက အရမ်းသဲသဲမဲမဲ ရွာနေသည် .. ။ လေရောမိုးရော သည်းထန်နေသည် ..။ အိမ်မှာ စနိုး တယောက်ထဲ ..။ အမေက..ဒီနေ့,အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ .. အန်တီဒေါ်လီတို့အိမ်ကို သွားသည် . .။ အကြီးမ မိုနာ က ဒီနေ့ .. အလုပ်သွားသည် . .။ အိပ်ရာထဲ စောင်ခြုံကာ ကွေးနေမိသည် . .။ ကျောင်းက အတန်းဖေါ်သူငယ်ချင်း မီရှယ်လ် ဆီက ငှားလာတဲ့ ဒီဗွီဒီ ကို သတိရပြီး စက်ထဲထိုးထည့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည် ..။အာရှသူတွေနဲ့ အဖြူကောင်တွေ နှစ်ပါးသွားတာတွေ ကိုကြည့်ပြီး စနိုး စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည် .။ လေးဘက်ကုန်းကာ ဖင်ထောင်ပေးထားနေတဲ့ အာရှသူလေးကို အဖြူကောင်…
တခါတလေ
တခါတလေ ကျနော်ဒီစက်ရုံရောက်ပီး ၅ လလောက်အကြာမှာ သူမတို့အတွဲ ရောက်လာပါတယ်..သူမနာမည်က စွန်းတဲ့ မြန်မာလို လိမ္မော်သီးပေါ့.. ထိုင်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ အတူ့နေ ပိုက်ဆံအတူစုပီးမှ မင်္ဂလာဆောင်ပီးမှ လင်မယားအရာရောက်တာမို့ ကြားထဲမှာ ပြတ်သွားပီး အသစ်ရှာကြလည်း တော်ရုံ ဂရုမစိုက်ကြပုရယ်… ရောက်ပီးမကြာပါပု တစက်ရုံလုံးရဲ့ တဦးထဲသော မြန်မာလူမျိုး ကျနော်နဲ့ ခင်သွားပီး လက်ဖက်သုတ်ကို မပီကလာပီကလာပြောပီး ကြိုက်တတ်လာသလို သနပ်ခါးလည်း လိမ်းတတ်လာတယ်…ကျနော်နဲ့ ငါးအတူမျှား ဘူဖေးသွားစားတယ်.. ဖဲရိုက်တယ်လေ… သူ့ဘဲက ကျနော်တို့ ဖဲရိုက်နေရင် ဘီယာမူးနေတာ များတယ်… ကြာလာလေ ရင်းနှီးမှုပိုလာတော့ မထိတထိလေး တွေပြောလာတယ် နောက်ပိုင်း အစအနောက်သန်တဲ့ ကျနော့်အကြောင်း ပိုသိလာတော့ ပိုရဲတင်းပီး ပေါက်ကရတွေ ပြောလာတယ်လေ … ကျနော်တို့ စက်ရုံမှာလည်း သူတစ်ယောက်ပဲ…
ဆွဲစားလိုက်မယ်
ဆွဲစားလိုက်မယ် ဖဲပွင့်များကိုကြည့်ရင်း ဖြိုးငယ်ငယ်စိတ်ပျက်သွားသည်။ စိုးရိမ်စိတ်တွေကလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဒါနဲ့ဆိုသူမဒီနေ့ (၂)သိန်းလောက်ရှုံးနေပြီ။ သူမတွင်ပါလာသောဆွဲကြိုးကလည်း ပေါင်ထားပြီးပြီ အိမ်ရှင် မစုစုဆီမှာ။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမသိ။ သူမကိုယ်က ဖဲကိုဝါသနာပါနေတာခက်သည်။ ယောကျၤားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာဝန်ထမ်း။ ဖဲရိုက်တာကို လုံးဝမကြိုက်။ သို့သော်ဖြိုးငယ်ငယ်ကား ဝါသနာကိုမလျျှော့နိုင်။ ယောကျၤားဖြစ်သူ ရုံးသွားတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက မစုစုတို့အိမ်မှာ ဖဲသွားသွားရိုက်သည်။ ယခုလည်း ယောကျၤားဖြစ်သူ ကိုဇော်ထွန်း ခရီးသွားနေခိုက် ဝါသနာအတိုင်း ဖဲနေ့တိုင်းရိုက်ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့မှ ဝိုင်းကကောင်းပြီး သူမပါလာသောဆွဲကြိုးကိုပါ ပေါင်လိုက်ရသည်။ ဒါကို ယောကျၤားဖြစ်သူ ပြန်လာလို့ကတော့ မိုးမီးလောင်တော့မည်။ သူမအနေဖြင့်လည်း ရနိုးရနိုးဖြင့် ဆော့မိတာ ဆွဲကြိုး ပေါင်လိုက်ရတာဘဲ အဖတ်တင်သည်။ “ဖြိုးငယ်ရေ နင့်အလှည့်ရောက်ပြီ” အထက်အိမ်မှာ နေသော မစု၏စကားကြောင့် သူမ သတိပြန်ဝင်လာသည်။ ဟုတ်ဟုတ် မစု။ သူမအနေဖြင့်…