ရိုးမယ်ဖွဲ့ ကိုညိုကြီးသမီးခရီးထွက်ဖို့လိုတာတွေဝယ်ထားပေးဦး””သြော်ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ပါမမလေးမမလေးကဘာနဲ့သွားမှာလည်း” ”ရှင်သြော်ကားနဲ့ပဲသွားရမှာတောလမ်းလည်းဖြစ်ခရီးဝေးလည်းသွားရမှာဆိုတော့အိမ်ကကားယူမသွားတော့ဘူး” ”ကျွန်တော်ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါမယ်မမလေး” ကိုညိုကြီးမှာဧပရယ်ထက်အသက်ကြီးသော်လည်းဧပရယ်အားလေးစားမှုဖြင့်မမလေးဟုခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မှာစရာရှိသည်များမှာ၍ထွက်သွားသောအလှဘုရင်မလေးဧ။်သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှတောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးသောတင်စိုင် အိအိတင်းတင်းကြီးများကိုညိုကြီးမျက်စိကျွတ်ထွက်မတတ်ကြည့်နေမိသည်။ဧပရယ်တစ်လှမ်းလှမ်းသွားတိုင်းတင်စိုင်ကြီးများက စည်းချက်ကျတုန်ခါသွားသည့်အပြင်အင်္ကျီနှင့်ထဘီကြားမှခါးသားဝင်းဝင်းလေးကလက်ကနဲလက်ကနဲဖြစ်သွားသေးသည်။ ”ဟဲ့ညိုကြီးသမီးခရီးထွက်မှာတဲ့အဆင်အပြေဆုံးကားစီစဉ်ပေးလိုက်” ”သြော်ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီလေးခုပဲဧပရယ်လာပြောသွားတာကားကတော့expressတော့မရှိဘူးသီးသန့်ငှားတဲ့စလွန်းပဲရမှာ” ”အပြန်လည်းကြိုပြောရင်ကျွန်တော်စီစဉ်ပေးလို့ရပါတယ်သဘက်ခါနံနက်၇နာရီစထွက်မှာဟိုကိုညနေ၅ခွဲ၆လောက်ရောက်မယ်ဗျ” ”အေးအေးမင်းပဲစီစဉ်ထားလိုက်”ညိုကြီးမှာဧပရယ်တို့အိမ်မှအလုပ်သမားမဟုတ်သော်လည်းဧပရယ့်အဖေကုမ္ပဏီတွင်၈နှစ်ခန့်အလုပ်လုပ်လာသဖြင့်ဧပရယ်တို့နှင့် အတော်ရင်းနှီးသည်။အသက်၄၂နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီးဧပရယ်တို့အိမ်သို့ပစ္စည်းလာသယ်တိုင်းဂိုထောင်နှင့်ကပ်လျက်လသာဆောင်တွင် လှမ်းထားလေ့ရှိသည့်ဧပရယ့်ဘော်လီလေးများကိုကိုင်၍ဧပရယ့်ပင်တီနုနုလေးများဖြင့်လီးကိုအုပ်ကာဂွင်းထုလေ့ရှိသည်။ ညိုကြီးမှာဧပရယ့်ကိုစတင်မြင်မြင်ခြင်းကပင်မြင်သူငေးလောက်သည့်အလှဘုရင်မလေးကိုစိတ်ထဲမှအကြိမ်ကြိမ်ပြစ်မှားခဲ့မိသည်။ ယခုလည်းပစ္စည်းလာသယ်ရန်ရောက်လာခြင်းဖြစ်၍၃ထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။ညိုကြီးအတွက်ကံကောင်းပြန်ပြီ။ လှမ်းထားသောအဝတ်များထဲတွင်အသားရောင်နုနုဆွဲသားဇာဘော်လီလေးနှင့်အဖြူရောင်ချိတ်၅ခုတပ်ဇာဘော်လီလေးတို့ကိုတွေ့ လိုက်သည်။မျက်လုံးကိုဝေ့ကြည့်လိုက်ရာအဖြူရောင်ဆွဲသားပင်တီနုနုလေးတစ်ထည်ကိုပါတွေ့လိုက်သည်။ ညိုကြီးစိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ဧပရယ့်ဘော်လီအသားရောင်လေးကိုရင်ပုံခွက်နေရာမှကိုင်၍မျက်နှာတွင်အပ်ကာအားရပါးရရှူရှိုက် လိုက်သည်။မွှေးပျံ့နေသောရနံ့သင်းသင်းလေးကညိုကြီးဧ။်တစ်ထပ်တည်းသောပုဆိုးအောက်မှလိင်တံကိုတောင်မတ်လာစေသည်။ ညိုကြီးမှာဧပရယ့်အလှကွန်ယက်တွင်မိခဲ့သောယောက်ျားပေါင်းများစွာအနက်မှအရေးမပါသောအညတရတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သို့သော်ထိုအလှဘုရင်မလေးကလွန်ခဲ့သော၅ရက်ကပင်လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းထဲမှလူရည်သန့်တစ်ဦးနှင့်စေ့စပ်သွားခဲ့သည်။ စေ့စပ်ပွဲနေ့တွင်ဧည့်သည်များကိုဧည့်ခံရင်းပန်းရောင်ဝတ်စုံလေးဖြင့်အလှကြီးလှနေသည့်ဧပရယ့်ကိုညိုကြီးစိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်မိသည်။ ဧည့်ခံပွဲပြီးပြီးချင်းပင်ဧပရယ့်ပန်းရောင်ဝတ်စုံလေးအထက်မှပေါ်နေသောနူးညံ့ဝါဝင်းနေသည့်ပုခုံးသားလေးများနှင့်နို့ညှာလေးကို မှန်း၍စိတ်ထဲမှဧပရယ်အားမလှုပ်နိုင်အောင်ကြိုးတုပ်ကာအကြိမ်ကြိမ်စိတ်မှန်းဖြင့်မုဒိမ်းကျင့်နေမိခဲ့သည်။ ညိုကြီးအတိတ်ကိုပြန်တွေးနေရာမှယခုရရှိထားသည့်အခွင့်အရေးကိုသတိပြန်ရလာသည်။ဧပရယ်မှာသတို့သားလောင်းနှင့်ခရီးထွက် ပြီးပြန်လာ၍မကြာမီပင်လက်ထပ်လျှင်ထပ်မည်ဖြစ်၍နောက်ဆိုလျှင်ယခုကဲ့သို့အခွင့်အရေးရချင်မှရပေတော့မည်။ ညိုကြီးဧပရယ့်ဘော်လီလေးကိုအငမ်းမရရှူရှိုက်ရင်းဧပရယ့်ပင်တီလေးကိုပုဆိုးအောက်သို့ထည့်ကာလီးတံကိုလုံအောင်ပတ်လိုက် သည်။ထို့နောက်ရှေ့တိုးနောက်ငင်စလုပ်တော့သည်။နူးညံ့လွန်းသောပင်တီအသားပျော့ပျော့လေးကညိုကြီးဧ။်လီးတံကြီးတစ်လျှောက် ကောင်းလွန်းသောအထိအတွေ့ကိုပေးစွမ်းနေသည်။ညိုကြီးဧ။်လက်ကလည်းဧပရယ့်ဘော်လီရင်ပုံခွက်ဧ။်အောက်မှဧပရယ့်နို့သီးလေး များထိနေမည့်နေရာကိုလက်မဖြင့်ပွတ်နေမိသည်။ညိုကြီးဧ။်စိတ်ထဲတွင်တော့အလှဘုရင်မ၊အိနြေ္ဒရှင်မလေးဧပရယ်အားမလှုပ်နိုင် အောင်ချုပ်၍မုဒိမ်းကျင့်နေမိသည်။ ညိုကြီးအထင်ကျွဲကောသီးတခြမ်းစာခန့်ရှိမည့်ဧပရယ့်နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးနှစ်အုံကိုလည်း စိတ်ကူးဖြင့်အဓမ္မကိုင်နေမိသည်။ဧပရယ်အားဂိုထောင်ထဲရှိပစ္စည်းဖာပေါ်တွင်လေးဖက်ထောက်ချုပ်ထားပြီးနောက်မှနေ၍ဧပရယ့် ပန်းလေးထဲသို့လီးကိုစိတ်ကူးဖြင့်ထည့်နေမိသည်။ဧပရယ့်အော်သံငိုသံများကညိုကြီးကိုပိုစိတ်ကြွစေသည်။ ”အအအအားးးရှိးးးးးးထွက်ပြီဧပရယ်ဟားဟားမင်းအပျိုဘဝကိုငါရသွားပြီအအရှိးးးးးးးးး” ညိုကြီးဧပရယ့်ပင်တီလေးအားလျှင်မြန်စွာဖယ်လိုက်ပြီးသုက်ရည်များကိုဧပရယ့်ကိုယ်ထဲသို့စိတ်ကူးဖြင့်ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ”တီတီးးးးးးးးးးးတီတီတီးးးးးးးးးး” အောက်မှပစ္စည်းသယ်ရန်စောင့်နေသောကားကစိတ်မရှည်တော့သဖြင့်ဟွန်းတီးတော့သည်။ ”လာပြီဗျို့ဒီမှာပစ္စည်းရှာနေရလို့”ညိုကြီးဧပရယ့်အဝတ်အစားများကိုအဝတ်တန်းတွင်စနစ်တကျပြန်လှမ်းသည်။ ထို့နောက်ပစ္စည်းဖာကိုထမ်းကာအောက်သို့ပြေးဆင်းလာခဲ့တော့သည်။ အချိန်၁၀နာရီခွဲခန့်ကားစီးပြီးနောက်ဧပရယ်နှင့်ကောင်းကျော်တို့နယ်မြို့လေးသို့ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ”အင်းလူလည်းနွမ်းချိနေပြီရေချိုးလိုက်ဦးမှ” ဟင်းဟင်းသူဧပရယ့်ကိုရည်းစားစကားစပြောတော့ကြောင်တောင်တောင်နဲ့။ စာအုပ်ကြီးကလက်ကကိုင်လာသေးတယ်။မျက်နှာကြီးကလည်းနီလို့။ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့်ပြောချလိုက်တာလေ။ ဒါပေမယ့်ခုတော့အဲဒီကောင်ကဧပရယ်ရဲ့အချစ်ရဆုံးချစ်သူဖြစ်လာပြီလေ။သြော်….သိပ်ချစ်ရတဲ့ကိုရယ်လေ။ ကို့ပုံစံကပိန်ပိန်ပါးပါးအသားဖြူဖြူပေမယ့်ရုပ်ကတည်တည်တံ့တံ့လေးမို့ဧပရယ်နှင့်လိုက်ဖက်သည်ဟုပြောကြသည်။ ကို့အကြောင်းတွေစဉ်းစားရင်းရေပန်းအောက်တွင်ထိုင်နေမိသည်မှာအတော်ကြာသွားသည်။ ရေပန်းကိုပိတ်၍တဘက်တစ်ထည်ပတ်ကာရေချိုးခန်းထဲမှထွက်ခဲ့သည်။ ”အင်းငါ့အသားလေးကဖြူဥနေတာပဲဟင်းဟင်းကိုကတော့ကြည့်ချင်မှာပေါ့အချိန်ဆွဲထားလိုက်ဦးမယ်” ဧပရယ်ရေချိုးပြီးကိုယ်တုံးလုံးဖြင့်အခန်းထဲမှမှန်ရှေ့တွင်တစ်ယောက်တည်းစဉ်းစားခန်းဖွင့်နေမိသည်။ ”အင်းအင်္ကျီကအပါးပဲဝတ်မှာဆိုတော့ဘော်လီပဲဝတ်လိုက်ပါမယ်လေ”ဧပရယ်ဖြောင်းစင်းသွယ်တန်းနေသောပေါင်တံဝင်းဝင်းလေး တစ်လျှောက်အသားရောင်ပင်တီလေးကိုဆွဲတင်လိုက်သည်။အိစက်လုံးဝန်းနေသောတင်စိုင်တင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးတွင်ပင်တီလေးက ကွက်တိကပ်သွားသည်။ ထို့နောက်ချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုပုခုံးပေါ်သို့ကြိုးတင်လိုက်ပြီးမို့ဝန်းတင်းအိနေသော…
Day: July 4, 2021
စောင့်ရသူ
စောင့်ရသူ ခုတင်ပေါ်ဒူးလေးထောင်ထိုင်နေတဲ့သူမ ထမီလေးကိုအသာမတင်ပီးအမွှေးရေးရေးနဲ့ခြေသလုံးလေးတေကိုပွတ်သပ်ဆုပ် နယ်ပီးအနမ်းလေးပေးလိုက်တယ်။ အပြင်ပန်း အသားညိုတယ်ထင်ရပေမဲ့ထမီဘဲအမြဲဝတ်တဲ့ ချစ်သူလေးရဲ့အတွင်းသားလေးကဝင်းမွတ်နေတာဘဲ့ပေါင်သားလေးကိုအသာလေးလျာထိပ်နဲ့ပွတ်စွဲပေးပီး အတွင်းသားနုနုလေးကို စုတ်စွဲလိုက်တယ် သူဆီကအသက်ရူုသံလေးကြားနေရတာ နုညံ့သောအသားစိုင်နှစ်ခုအထိတွေ့ လက်တွေက အတွင်းခံပန်းရောင် ဖောင်းဖောင်းလေးဆီ အကွဲကျောင်းလေးအတိုင်းစုန်ဆန်စွဲလိုက်တယ် သူမပေါင်မှာအနီကွက်လေးတေအစီရီ သူလူးလွန့်လာနေပြီ အတွင်းခံလေးလဲစိုထိုင်းနေပြီ။ ချစ်သူ့ထမီလေးကိုအသာယာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ် အိုး နေမထိထားတဲ့ပေါင်တံသွယ်လေးတွေက သေးွကြောစိမ်းလေးတွေတောင်မြင်နေရတယ့်။ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတဲ့သူမလေးကိုတက်မက်စွာကြည့်နေမိတယ်။ပန်းနုရောင်ပင်တီပေါ်ကဘဲအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးငုံပီးအကွဲကြားလေးကိုလျာဖျားလေးနဲ့နာနာလေးထိုးလိုက်တယ် ။သူမအံသြစွာကြည့်ရင်း ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်ဆံပင်တေကိုဖွတယ်။သူမဖင်လုံးလေးကိုညှစ်ဖြစ်ဆုတ်နယ်နေရင်း ဖုဖုလေးတခုလုံးဝါးမြို့နေပစ်လိုက်တာ ဖင်လေးတွေကလဲအိစက်တင်းမာနေတာဘဲ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ သူမကကိုယ်လုံးသိပ်လှတော့ အရင်ကဆိုအဝေးကဘဲကြည်ြ့ပီးမှန်း ခဲ့ရတာလေ တွေးရင်းစိတ်တေပိုထန်ပြီးဘောင်းဘိလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။ ပေါင်ကြားလေးတွေကဘောင်းဘီရာမထင်ဘဲ ဖြူနေတာ အိုး အမွှေးရေးရေးနဲ့ပိပိလေး တက်မက်စွာငုံခဲလိုက်တယ် အွန်း း း သူမဆီကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားမိတော့ပေါင်အောက်က လက်ထည့်ပီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမျက်နှာကိုဖိနှစ်ထားလိုက်တယ် ပိပိလေးတခုလုံး ပါးစပ်ထဲငုံခဲ့ထားပီး လျာနဲ့အထဲမှာ ယက်ပစ်လိုက်တယ် သူမ ပိပိလေးမှာအရည်တွေစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပီးအမွှေးလေးတွေက စိုလဲ့နေပီ။ အောက်ခြေအဝလေးကိုလျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ကလိတော့ သူမထံမှ…
နာနေပြီ
နာနေပြီ သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ..သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့… “ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ””ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ..အမြီးရောဘာစားမလဲ..” ”ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ”ခဏနေတော့ မဲကြီး ထန်းတစ်မြူနဲ့ငရံခြောက်ပန်းကန်လာချပေးတယ်… “ကိုမဲကြီးခဏ.””ဘာလဲကွစနေရ..ဘာလိုသေးလို့လဲ””ဘာမှမလိုဘူး ကျုပ်မှာပိုက်ဆံမပါဘူး””ဟေ..””ဘာမှမဟေနဲ့ ရော့ဒီ ဆက်သား တစ်တွဲ””ထရည်ဖိုးနဲ့အမြီးအထွက် ဒီဆက်တစ်တွဲယူလိုက်”ပြောပြီး စနေတစ်ယောက် သူလွယ်လာတဲ့နှီးပလိုင်းထဲက ဆက်တစ်တွဲထုတ်ပေးလိုက်တယ်”အော်အဆင်ပြေတာပေါ့ကွာစနေကလဲ မင်းအရင်လဲဒီအတိုင်းလဲသောက်နေကြပဲ မင်းထရည်လိုရင်ပြော ငါနောက်တစ်မြူ ချပေးမယ်”။ စနေလဲထရည်နှစ်မြူလောက်သောက်ပြီးပြန်မယ်အလုပ်..”ဟ..စနေပြန်တော့မှာလား””ခဗျားဘာလုပ်မို့လဲ””မင်းကိုပြောစာရှိလို့ ဒေါ်မိစိန်မကို မင်းသိတယ်မလား” “သိတယ်လေ အဲ့တာဘာဖြစ်လဲ”စနေလေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့မဲကြီးလဲ လေရှည်နေလို့မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာသိလိုက်တယ်..”ဟို..ဟို.ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ..မိစိန်မတို့ယာတောဝိုင်းနောက်ကို ယုန်တွေစားကျက် ဆင်းလာတယ်တဲ့” “ဟ..ခဗျားစောက်ပိုမပြောနဲ့ ကျုပ်ကမုတ်ဆိုးပါ…
အိမ်မက်တွေဖြစ်ရင်
အိမ်မက်တွေဖြစ်ရင် လောကကြီးမှာ ထင်တာတွေက မဖြစ်လာပဲ မထင်တာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာ တကယ် ပါပဲ ကိုမောင် နဲ့ချစ်ခဲ့တာ ရပ်သိရွာသိ ၇ နှစ်ကျော်တယ် သူလုပ်ချင်တာတွေ မှန်သမျှ တွေအကုန် ဖြည့်ဆည်းခဲ့တယ် ကိုမောင် ကရည်းစားဦးလေ ဆယ်ကျော်သက် တက္ကသိုလ် စတတ်တော့မှ တွေ့တာ အရင်တုန်းထဲ က ဆယ်တန်းထိ ရည်းစာတောင် ထားခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ကိုမောင် နဲ့ တွေ့တော့မှ ရင်ခုန်ခဲ့တာ ကိုမောင်က ရုပ်တော့ မချောပါဘူး အရပ် ပုပု နဲ့ပါပဲ သူ့မှာ တစ်ုကောင်းတာက ပြေလည်တဲ့ စီးပွားရေးးကောင်းကောင်းတစ်ခုပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက် ကိုယ့်ထက် အသက် ၃နှစ်လောက်ကြီးပြီး တဏှာရာဂ လည်းသိပ်ကြီးတဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့ သူနဲ့စကြိုက်ပြီး ၃လလောက် ကြာပြီးတော့ စလိုးခံရတော့တာပဲ ကောင်းကောင်းလိုးပေးနိုင်တယ်…
သူကြီး
သူကြီး ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ ရုပ်ရှင်တွေဘာတွေသွားကြည့်ကြမလားလို့ အာ… ဆိုင်းမန်မှာ ရီးစားမရှိပါဘူး… စင်ဂဲ ရှင့် စင်ဂဲ ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်မလေးကသွက်သွက်ကလေးပြန်ဖြေသည်။ အောင်ကျော် စိတ်ထဲကကြိတ်ပျော်သွားသည်။ ဒါဆို အကိုကြီး ဆိုင်းမန်ကိုညစာလိုက်ကျွေးချင်တယ်ကွယ် ဆိုင်မန်ညဆို ဆာတတ်တယ်မှုတ်လား …အဲလေ ညစာလိုက်စားမယ်မဟုတ်လား ဆိုင်မန် အောင်ကျော်မျက်နာကို တစ်ချက်မော့ကြည်ကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပြီးမှ လူကြီးလူကောင်းတစ်ရောက်က ဖိတ်ခေါ်တာကို ကျမဘယ်လိုပြန်ဖြေသင့်သလဲရှင်… အောင်ကျော် ထခုန်လုမတတ်ဝမ်းသာသွားသော်လဲ အမူအရာမပျက်စေရပဲ ခပ်ခပ်အေးအေးနဲ့ပင် ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…လို့ဖြေသင့်တာပေါ့ အောင်ကျော့်စကားကြောင့် ကောင်မလေးမျက်နာလေးလက်ခနဲ ပြုံးယောင်သမ်းသွားပြီးမှ ဟုတ်ကဲ့ရှင့်……
အငမ်းမရ
အငမ်းမရ အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော ဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။ ယခုတလော အောကား တော်တော်များများ ကြည့်ဖြစ်နေသော သူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့ လိုးပုံ အမျိုးမျိုးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပင် ပြန်မြင်ယောင်တတ်သည်။ သူနေသည့် နေရာနှင့် အနည်းငယ် ဝေးသော ကားလမ်းမကြီးဘေးရှိ အိမ်တစ်အိမ်မှာ ဗွီဒီယို အောကားချည်းပြလေရာ တစ်ခါ ကြည့်ဖူးသွားသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မကြာမကြာ ကြည့်ဖြစ်နေလေသည်။ ရန်ကုန်မြို့ နေရာတော်တော်များများတွင် ဗွီဒီယိုရုံများ ပေါ်လာပြီး အောကားသက်သက် ပြစားသော ရုံများတွင် သူကြည့်နေသော ရုံလည်း တစ်ရုံ အပါအဝင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုရုံနှင့် ထိုကားများကြောင့် အသက်အစိတ်…
ရှေ့နေမလေး
ရှေ့နေမလေး ဆရာမလေးသဇင်က ဖုန်းထဲမှ ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေခေါ်သည်ကို ဖြေလိုက်သည်။ ကိလေသာ နန်းတော်တွင် သဇင်ဆိုသည့် မိန်းကလေးပေါင်း ခြောက်ယောက်လောက်ရှိပြီး ဝေဝေဆိုသည့် မိန်းကလေးပေါင်းလည်း လေးယောက်လောက်ရှိရာ မမှားအောင် ရှေ့က ဂုဏ်ပုဒ်ထည့်၍ ခေါ်ရလေ့ရှိသည်။ သဇင်မှာ တစ်ခါက တကယ့်ကျောင်းဆရာမဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေမှာလည်း တစ်ခါက သင်္ဘောဗိုလ်တစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ဖူးသည်။ (မရဲ့မောင်လေး၊ မရဲ့မောင်လေးများနှင့် ကျူရှင်အချိန်ပို ဆိုသည့်အပိုဒ်တွင် ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေအကြောင်းကို အစပိုင်း မိတ်ဆက်ထားပေးပြီးဖြစ်ပါသည်။ သဇင်အကြောင်းကို မကြာမီ တင်ဆက်ပါမည်) “ပြောပါ ဗိုလ်ကတော်မလေးဝေဝေ” “သောင်းကျန်းသူများအဖွဲ့ဆိုတဲ့ ကောင်လေးတွေကို သိလား” “အင်း သိတယ်” “သူတို့က နင်မှနင်ပဲတဲ့” “အေးပါ လာပြီပြောလိုက်” မိန်းကလေးတို့ လာပြီဆိုသည့် နာရီဝက်အတွင်း သဇင်ရောက်သွားသည်။ သောင်းကျန်းသူများအဖွဲ့ကို ယခင်တစ်ပတ်က သဇင်ဆုံဖူးသေးသည်။ ဘာကြောင့်များ သူမကို လာတောင်းတနေကြတာပါလိမ့်ဟု…
အကွက်မြင်သူ
အကွက်မြင်သူ ထောင်ဆိုလျှင် ပျော်စရာ တစ်စက်မှ မရှိသည်ကို ဟန်နီသိ၏။ ထို့နောက် တရားစောင့်သောနတ်မရှိသည်ကိုလည်း ထောင်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း သူမသိလိုက်ရသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ထောင်မှန်သမျှ ထောင်အဝတ်အစား ဝတ်ရသော်လည်း ယခုထောင်မှာ သူမအိမ်မှ အဝတ်အစားထုပ်ကြီးနဲ့အတူ ပါလာသည်ကို အစတော့ သူမအံ့သြနေသေးသော်လည်း ညနေပိုင်းရောက်တော့ သူမ မအံ့သြတော့။ ထောင်မှူးထူးစိန်က သူမအား အမှုစစ်ရန်ဟု ခေါ်ဆိုကာ ဟိုတယ်ခန်းနဲ့တူသော အခန်းတခုထဲသို့ သူမကို ရဲမေနှစ်ယောက်က ထည့်ထားသည်။ အခန်းထဲတွင် ရေခဲသေတ္တာရှိသည်။ ဆက်တီခုံရှိသည်။ ကုလားထိုင်များ ရှိသည်။ နံရံတွင် ကြိမ်လုံးများ ကြိုးများနှင့် သူမမမြင်ဖူးသော ပစ္စည်းများစွာ ချိတ်ဆွဲထားသည်။ တီဗွီကြီးကလည်း ၇၂ လက်မရှိသဖြင့် ဟီးထနေသည်။ အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်တော့ သစ်ပင်တွေနဲ့ အုံ့ဆိုင်းနေပြီး တဖက်တွင် ကွန်ဒိုတိုက်ကြီးတစ်ခုရှိသည်။ သူမအထင်…
သရီးအင်ဝမ်း
သရီးအင်ဝမ်း စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲကကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ် ဆက်ဆံနိုင်ခဲ့သူက အမုန်းမဲ့ဂေါ်လီ ခေါ် နေမြတ်လင်းရယ်ပါ… ဒီနေ့လည်း နေမြတ်လင်းလာမည်ဆို၍ သူမမှာ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သေချာစွာပြုလုပ်ထားရသည်…. မကြာမီပဲ တံခါးဘဲလ်မြည်သံကိုကြားလိုက်ရ၍ တံခါးသွားဖွင့်ပေးတော့ နေမြတ်လင်းတယောက်ဝင်လာသည်… သူမလည်း နေမြတ်လင်းရဲ့အနားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိနပ်ကြိုးကိုဖြည်ကာ ခြေအိတ်ပါချွတ်ပေးလိုက်သည်… ထို့နောက် နေမြတ်လင်းရဲ့ နောက်တွင်ရိုကျိုးစွာ ကပ်ပါလာခဲ့သည်…နေမြတ်လင်းက ဆက်တီပေါ်တွင်ထိုင်ကာ စားပွဲခုံတွင်အသင့်ရှိနေသော ကြက်ဥကို ဖန်ခွက်ထဲတွင်ဖောက်ထည့်ကာ သံပုရာသီးစိတ်လေးညှစ်ပြီး သောက်လိုက်သည်…. ထို့နောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခုံဝိုင်းမှ ထွက်လိုက်ပြီး ခုံနောက်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ဒူးထောက်ထိုင်နေသော စံပယ်ရှင်းသန့်ရှေ့တွင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို…
အမိုက်ဆုံးဖီး
အမိုက်ဆုံးဖီး ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမယွန်း တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမယွန်းတို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမယွန်း ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတည့် တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့. ကျွန်တော်အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမယွန်းတို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမယွန်း ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့ ကပ်မိသွားသည်.ဟနေသော သုံးထပ်သားကြားမှ မြင်လိုက်မိသည်က မမယွန်း…