Month: June 2021

အပျံသင်စ အရွယ် စိုးယုမော် အိပ်မက်မက်သလိုဖြစ်နေသည်။မချောနှင့်သူမနှစ်ယောက်သား မချောမိတ်ဆွေဒေါ်ဝင်းဝင်းမာဆိုသူရဲ့ အိမ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ သဲကြီးမဲကြီး အချစ်ရေယာဉ်ကြောထဲ မျောခဲ့ကြပုံကို မျက်စိထဲပြန်လည်မြင်ယောင်လို့လာသည်။ ကုတင်ပေါ်ကနေလူးလဲထပြီး နဘေးကမှန်တင်ခုံရှေ့လျှောက်လာခဲ့ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသည့် သူမရဲ့သဘာဝအလှကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မှန်ထဲကနေ ငေးပြီးကြည့်နေမိသည်။ ရင်သားလေးနှစ်မြွှာက လုံးထင်းနေလျက် ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် တင်ပဆုံသားလုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်လောက်အောင် ကြီးမားကားစွင့်နေကြပြီး ပေါင်လုံးပေါင်တန်များ ဖြောင့်စင်းသွယ်တန်းနေကာ ပုရိသတို့အကြိုက် ရုပ်လက္ခဏာမျိုးပင်ရှိနေပါသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မှန်ထဲကြည့်လိုက် နို့သီးထိပ်ကလေးစမ်းလိုက် ဖင်သားအိအိနှှစ်ဖက်ဆီ လက်ကရောက်သွားလိုက်နှင့် နောက်ဆုံး သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲအထိတိုးဝင်သွားကာ အရည်တစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသေးသည့် အဖုတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးဆီ လက်ကရောက်ရှိ ပွတ်သပ်မိသွားသည်။ ဒီအဖုတ်က မချောကိုင်ချင်သလို ကိုင်သွားသော အဖုတ်ဖြစ်သည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်သလို မရွံမရှာ အချိန်တွေအကြာကြီးဆွဲ၍လည်း မှုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်သည်။ “အင်း မချောတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့သွားပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာနဲ့များ စကားတွေတွတ်ထိုးနေကြသလားမသိ သူတို့နှစ်ယောက် တော်တော်ရင်းနှီးပုံတော့ရကြတယ် မတော်လို့…

ကောင်းလိုက်တာ ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင်ရေချိူးခန်း တွေချည်းဖြစ်သည် ။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်းlသူမကတစ်ခန်းlမမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်းlဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။ မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ်အရွယ်မှာ ကွယ်လွန်သွားတာကိုမြင်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဖိုးဖိုးကနားချသည်။ သားသမီးတယောက်တည်းမွေးထားခြင်းဖြင့် မိဘများအရွယ်လွန်ချိန်ကျမှ သားသမီးဆုံးပါးသွားခဲ့လျင် မိမိမျိုးဆက်မကျန်နိုင်ကြောင်း မိဘများကအရင်ကွယ်လွန်ခဲ့လျင်လည်း လောကအလယ်တွင် ကျန်ခဲ့မည့်သားသမီးအနေဖြင့် အရင်းဆုံးဆွေမျိုးဟူသည်မှာ တဝမ်းကွဲသာဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း အကြောင်းကိစ္စကြီးငယ်ပေါ်ပေါက်လာပါက မောင်နှမအရင်းအခြာကသာ ကျောချင်းကပ် ရင်ချင်းအပ်လေ့ရှိကြောင်း စသည်ဖြင့်နားချသောကြောင့် ပိုးအိလွင်ကိုထပ်မွေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖိုးဖိုးကလည်း မြေးအငယ်ဆုံးလေးကိုတုန်နေအောင်ချစ်သလို သူမဆန္ဒမှန်သမျှအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးသော ဖိုးဖိုးကိုသူမကလည်း အလွန်ချစ်ခဲ့သည်။သူမကိုအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုး သူမကလည်းအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုးကွယ်လွန်တော့ သူမစာမေးပွဲဆက်မဖြေနိုင်တော့။ ထို့ကြောင့် နှစ်အနည်းငယ်နားပြီးမှ ဆယ်တန်းကိုပြန်တက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ကားပြခန်း နှင့်သွင်းကုတ်ထုတ်ကုန်လုပ်ငန်းရှင်ဖခင်နှင့် စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသောမိခင်တို့၏ကြွယ်ဝမှုများကြောင့် အပူအပင်မရှိ ဘော်ဒါတက်နိုင်သော်လည်း အိမ်နှင့်မခွဲနိုင်သောသူမက…

မမထားရှက်တယ်ကွယ် ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ ဖုန်းဆက်တိုင်သည် ..။ သူ့ကို မန်းလေးကို ပြန်ပြောင်းပေးဖို့ တောင်းပန် သည် ..။ ထားထားကို နေစိုးဝေနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေး ရဲ့ အဒေါ်ကိုယ်တိုင် ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားခဲ့တာ ..။ ကိုယ့်လင် ဘာဖြစ်နေလဲ သိရဲ့လား..ကိုယ့်လင်ကို ထိန်းအုံး ..လို့ ခပ်စွာစွာ နဲ့ ပြောခဲ့သည် ..။ ထားထား သည် နေစိုးဝေ နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာတွေ ရိုးအီလာတဲ့အချိန် သူမဘက်ကစပြီး…

မှော်ဆန်တဲ့အချစ် ကျွန်တော်က အားရင်အားသလို ရွားဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ခရေပင်ကြီးကို ဝန်းရံထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ သွားပြီးနေလေ့ရှိပါတယ်။ဘုန်းကြီးကျောင်းဆိုတာ နိမ့်မြင့်မရွေး လက်ခံပေးနေတဲ့နေရာဆိုတော့ စဏ္ဍာလ လို့ခေါ်တဲ့တောင်းစားတဲ့သူတွေလာရင်လည်း အဲဒီဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ လာရောက်တည်းခိုလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော်က ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာနေရင် သူတို့က. ကွပ်ပျစ်နားက ဇရပ်ပေါ်မှာနေကြပြီး ချက်ပြုတ်စားသောက်နေကြတယ်။တစ်ရက်မှာတော့ ကျွန်တော်ရယ် သူငယ်ချင်းသုံးလေးယောက်ရယ် ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်နေတုန်းမှာပဲ “ညီလေးတို့…ဆေးလိပ်လေးမပါဘူးလား”ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စဏ္ဍာလကြီးတစ်ယောက်က ဆေးလိပ်လာတောင်းတယ်။”လာဘ်သိပ် လိုက်တာကွာ””မပါဘူး ဗျာ ပါလည်းမတိုက်ဘူး”အသံမျိုးစုံနဲ့အတူ နှာခေါင်းရှုံ့သူကရှုံ့ပြီး ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေထထွက်သွားကြပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သူ့မျက်နှာကြည့်ပြီးသနားသွားတာနဲ့ “ဦးလေး…ဆေးလိပ်အရမ်းသောက်ချင်နေလား”လို့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ”အဲဒါဆို ခဏစောင့် ကျွန်တော့်မှာတော့မပါသေးဘူး ဝယ်လာပေးမယ်”လို့ပြောလိုက်တော့ “ပိုက်ဆံယူသွားလေ…ဦးတို့ဆိုရင် ဆိုင်တွေကမရောင်းချင်သလိုနှင်ထုတ်ကြတယ် အဲဒါကြောင့်မဝယ်ရဲလို့ပါ” လို့ပြောလာတော့ “ရပါတယ် ကျွန်တော် ဝယ်တိုက်ပါ့မယ်”ပြောပြီးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ဈေးဆိုင်ရောက်တော့ ရွှေရောင် ရူဗီဘူးလေးတစ်ဘူးဝယ်တော့ ဆိုင်ကအစ်မကြီးက”ဟဲ့ကောင်လေး နင်သောက်မလို့ဆိုမရောင်းဘူးနော် အိမ်တိုင်လိုက်မယ်”လို့ပြောနေလို့ “ဧည့်သည်တိုက်ဖို့ပါ”လို့ မနည်းပြောပြီးဝယ်လာခဲ့ရပါတယ်။ဘုန်းကြီးကျောင်းပြန်ရောက်တော့ စဏ္ဍာလကြီးကိုဆေးလိပ်ဘူးပေးလိုက်တာ အငမ်းမရဖွင့်သောက်ပါတော့တယ် “ကျေးဇူးပဲကွာ အရမ်းသောက်ချင်နေတာ”လို့ပြောတော့…

မောင့်ရဲ့ မြလေး ကျွန်မနာမည် မြစံပါယ်ပါ တစ်အိမ်လုံးကကော သူငယ်ချင်းတွေကပါ မြလေးခေါ်ရင်းနဲ့ မြလေးဆိုတဲ့နာမည်တွင်သွားတာပေါ့ ။ မြလေးမှာ ရည်းစားရှိတယ် ခုတော့ မြလေးရည်းစားက သူ့မိဘပေးစားတဲ့သူနဲ့ယူသွားပါပီ ။ မောင်နဲ့မြလေးတို့က ရည်းစားဘဝမှာ လင်မယားတေလို နေခဲ့ကြတော့ မြလေးရဲ့အတွင်းစိတ်တွေထိ မောင် ဖော်ထုတ်ခဲ့တာပေါ့။မြလေး မောင့်ကိုမုန်းပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ အချစ်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လွမ်းနေတာတော့ အမှန်ပါ။ ခုလဲကြည့်လေ ရုံးပိတ်ရက်မို့ အခန်းအောင်းနေတာကို မက်ဆေဂျာ ကနေ မြလေးကို လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ကားတွေ ဆက်တိုက်ပို့နေကြတာ ။ အမှန်ဆို အဲလိုလူတွေကို မြလေး အဖတ်မလုပ်ပေမဲ့ မောင်နဲ့ဝေးခဲ့တာကြာတော့ မြလေး တကယ်ဆာနေပါပီ ။ သူတို့ပို့ထားတာတွေကို လျှာရှည်ပီး ကြည်မိတယ် အားမရတော့ မြလေး ဖတ်နေကျ နိုင်ငံခြား (ဝက်စ်စိုက်) ကနေ အပြာစာအုပ်တွေဖတ်မိတာပေါ့…

ထပ်လုပ်ပေးဦးနော် ရွှေဝင်းတစ်ယောက် လူငယ်ပီပီအပေါ်ထပ်အနောက်ခန်းထဲရှိ ခုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းချလိုက်သည်နှင့်တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့၏။ တစ်နာရီလောက်အကြာတွင် အောက်ထပ်က တကျွိကျွိ လှုပ်ရှားသံတွေကြောင့် ရွှေဝင်းဖျတ်ကနဲ နိုးလာသည်။ ရွှေဝင်းက…..အိပ်ပျော်လွယ်သလောက် အလွန်အအိပ်စက်သူဖြစ်၏။ အောက်ထပ်အခန်းနှင့်အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းမှာ တဆက်တည်းဖြစ်နေ၍ လှုပ်ရှားသံတွေကလည်း တဆက်တည်းလိုဖြစ်နေသည်။ ရွှေဝင်းအသံမကြားရအောင် ခုတင်ပေါ်က အသာအယာဆင်းလိုက်သည်။ သူ့အခန်းမှာ မီးမှောင်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အခန်းထဲရှိ မီးရောင်က လက်တစ်လုံးခန့် ပေါက်နေသော ကြမ်းပြင်ကို အရောင်ဟပ်နေသည်။ ထိုအပေါက်မှ အောက်ထပ်အခန်းဆီသို့ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဦးထွန်းမောင်နှင့် အဒေါ် မတင်သောင်းတို့…အဝတ်အစားကင်းကွာ ဗလာကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် လိုးနေကြသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင် အထင်းသားကြီး မြင်တွေ့ရသည်။အပေါ်ထပ်နှင့် အောက်ထပ်အကွာအဝေးမှာ (၇)ပေလောက် ကျော်ကျော်မျှသာရှိသဖြင့် မြင်ရသော မြင်ကွင်းမှာ ဝေးလှသည်မဟုတ်။ ထို့အပြင်….ဘတ္ထရီဖန်ချောင်း မီးဖြစ်သဖြင့် အလင်းရောင်က လင်းထိန်နေသည်။ မတင်သောင်းလက်နှစ်ဖက်က ဘေးသို့ဆန့်ချထားပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ခံနေသည်။အသက်အရွယ်ကြောင့်လားမသိ…

ဝိုင်ချိူ တစ်ခွက်လိုရစ်မူး သက် ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို သူမြင်လိုက်တော့ အရမ်းမှင်သက်မိသွားသည် အရင်ကတည်းက သူ့အလှကို မြင်ဖူးနေပေမယ့် သူဒီလောက် မှင်သက်ခြင်းမဖြစ်မိခဲ့ အရင်ကတော့ သူဝတ်ထားသည့် ဖင်ကျပ်ဘောင်းဘီလေးအောက်မှ တင်းရင်းထားဝိုင်းသည့် ဖင်အလှကို မြင်ပြီးလီးတွေ တဒိတ်ဒိတ်တောင်ပြီးခုန်နေခဲ့ပေမယ့် ဒီလောက်ထိ မဖြစ်ခဲ့ ပြီးတော့ သိပ်ကိုလှပ ပြီး တင်းရင်းသည့် နို့သီးတွေ ထင်တာကတော့ ဘော်လီပုံကောင်းမှုကြောင့် သိပ်ကိုလှပနေသည်ထင်ခဲ့မိတာ။ ဒီလောက်ထိ နို့သီးတွေကလည်း ဝိုင်းစက်ပြီး လှပနေတာကို မတွေးမိခဲ့။ အခုတော့ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့မြင်ရပြီ။ သူ့ရှေ့မှာ သက် တစ်ကိုယ်လုံးက အဝတ်အစားတွေ မရှိ ဝိုင်းစက်သည့်တင်ပါး(ဖင်) ၊ စူဖြိုးသည့် နို့များပြီးတော့တုတ်ခိုင်သွယ်ပြောင်းသည့် ပေါင်တံဖွေးဖွေးများနှင့် ပေါင်ကြားကအမွှေးပါးပါးလေးများ အောက်မှာ သူ့ကို မျက်စပစ်နေသည့် စောက်ပတ်ကလေး။ အို…လှလိုက်တာ သက်ရယ်…သူ ရေရွတ်မိတော့ ။…

အရမ်းမိုက်တယ် ကိုရယ်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမနဲ့က အိမ်ထောင်သက် လိုးသက်ကြာလာတော့ လိုးနေရင်း ကျွန်တော်ငပဲက ပျော့သွားတာမျိုး သူ့ပိပိက အရည်မစိုတော့တာမျိုးတွေ ကြုံလာတာပေါ့၊ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်တော်က သူနဲ့လိုးနေရင်း စိတ်ထဲကသူ့သူငယ်ချင်းတွေ ဖေ့ဘွတ် က နည်းနည်းဟော့တဲ့လူတွေကို မှန်းပြီး လိုးကြည့်ရော၊ ဟာ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ပေါ့၊ အဲ့ဒါနဲ့ သူ့ကိုလည်း ကျွန်တော်နဲ့လိုးနေရင်း တခြားလူတစ်ယောက် က သူကို့လိုးနေပာတယ်လို့ တွေးကြည့် မှန်းကြည့်ပါလားလို့ ပြောတော့ သူက ငြင်းပာလေရော၊ ဟာ ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ လုပ်စရာရှိတာ မလုပ်ဘဲ စကားများနေတယ် ဘာညာနဲ့ပေါ့၊ အဲ့နေ့ပြီး နောက်ရက် လိုးကြတော့ သူက မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလ်းတွေတက် အသားကုန်စိတ်တွေကြွနေတာ၊ အဲ့မှာ ကျွန်တော်လည်း သိလိုက်တယ်၊ ငါ့မိန်းမတော့ သူ့ကို ဘယ်ကောင်လိုးတယ်ဆိုပြီး…

အသုံးမနာသေးတဲ့ ပစ္စည်းကြီး ကျွန်တော့်ထက် အသက်(၇)နှစ်လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမသန့်တို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမသန့် ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတည့် တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့. ကျွန်တော်အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမသန့်တို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမသန့် ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့…

ကင်းကွာနေသော အရသာ သူမမှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတက်ကြွချိန်၌ လင်ဖြစ်သူ၏ စွန့်ခွာသွားမှုကြောင့် လောကစည်းစိမ်ကို ကောင်းစွာ မခံစားရရှာပေ။ သည့်အတွက်ကြောင့် အခြားယောက်ျားသားများနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်းလည်းမရှိခဲ့။ အန္တရာယ်ကင်းသော၊ လုံခြုံသော စိတ်အာသာဖြေနည်းမျိုးနှင့်သာ ဖင်ကို လီးနဲ့အထောက်ခံ အတေ့ခံကာ စိတ်ဖြေရာရှာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ သူမ၏ စိတ်မှာ နားလည်ရခက်လေသည်။ ယခုအချိန်မှာတော့ တင်ယုနွယ်မှာ အပြန်ခက်ခဲ ကားရှားမှုကြောင့် စိတ်ပျက်နေရပေ၏။ မိုးကလည်း ခုနလောက်က သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာထားခြင်းကြောင့် အောက်ဆိုက်ကားသမားတွေ အရက်ဆိုင်ထဲ ရောက်နေပြီလားဟု တွေးနေမိသည်။ ကားလာရာလမ်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကားမီးရောင်တခုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် တင်ယုနွယ် အားတက်သွားရသည်။ အောက်ဆိုက်ကားဖြစ်ပါစေဟု ဆုတောင်းသော်လည်း တင်ယုနွယ် ဆုတောင်းမပြည့်ခဲ့။ တက္ကစီတစ်စီး ဖြစ်လို့နေ၏။ ” ဟွန်း.. ကားတွေကလည်း ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီလဲ မသိဘူး.. ” တင်ယုနွယ် စိတ်တိုစွာ…