Month: June 2021

ပွဲကြိုက်ခင် ချစ်စုမာ ဆိုတာ အင်မတန်ဇာတ်ပွဲကြိုက်နှစ်သက်သူတယောက်ပေါ့။ သူအကြိုက်ဆုံးမင်းသားကနာမည်ကျော် ဖိုးချစ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူမအိပ်ခန်းထဲမှာဆိုဖိုးချစ်ပိုစတာတွေမှ အပြည့်ကိုကပ်ထားတာ။ ချစ်စုမာနေထိုင်တဲ့ရွာနဲ့ဖိုးချစ်ဇာတ်ပွဲဝင်နေတဲ့မြို့ဟာ ၁၆ မိုင်လောက်ဝေးပါတယ်။ ပွဲစဝင်တဲ့ပထမနေ့ညတော့ ချစ်စုမာ မကြည့်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ဒုတိယညမှာတော့ ဝါသနာတူ သူငယ်ချင်းမိန်းခလေးတွေနဲ့အတူ သွားကြည့်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူမနဲ့အတူပွဲလိုက်ကြည့်တဲ့အထဲက လှလှစန်းကချစ်သူရှိတယ်။ မြို့ပေါ်က ကာင်လေးတယောက်နဲ့ဖြစနေတာချစ်စုမာလည်း သိတယ်။ ပွဲကြည့်နေတာစတိတ်ရှိုး လည်းပြီးရော လှလှစန်းက ချစ်စုမာကိုတိုးတိုးလေးကပ်ပြောလာတယ်။ သူ့ကောင်လေးနဲ့အပြင်မှာထွက်တွေ့ရမှာမို့ အဖော်ခဏလိုက်ခဲ့ဘို့ ခေါ်နေတော့ ချစ်စုမာ ထလိုက်သွားသည်။ ပွဲခင်းအပြင်ဘက် မုန့်ဈေးတန်းထဲရောက်တော့ယောကျ်ားလေးအုပ်စုများက ရွာသူတွေမို့တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးနေတဲ့ ညိုချောလေးနှစ်ဦးကို မကြားဝံ့မနာသာ လင်မယားစကားများဖြင့် စနောက်ပြော ဆိုတာ ခံလိုက်ရသေးသည်။ ” ဟဲ့ လှလှစန်း နင့်ဘဲနဲ့ကဘယ်နေရာမှာ ချိန်းထားတာလဲ ” ” ဘေလ်ထုပ်တွေရောင်းတဲ့ အဝတ်အစားတန်းထိပ်နားလေးမှာ စောင့်နေမယ် ပြောတယ်” သူပြောတဲ့နေရာရောက်တော့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရပ်စောင့်နေတာတွေ့ရသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ…

စွဲမက်မူ ပြဿနာ အတွေ့အကြုံရနေပြီဖြစ်တဲ့ အပျိုလေး မိချိုဟာ ယောကျာၤးတစ်ဦးနဲ့ အတူတူနေရတာကို စွဲမက်လို့နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးသဘာ၀ စိတ်ဆန္ဒဆိုတာ ယောကျာၤးလေးများလိုအမြဲတမ်းတော့စိတ်မဖြစ်ဘူး။ယောကျာၤးတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေဖို့ မိချို စိတ်အပါဆုံးအချိန်ဟာ ရာသီလာခါနီးတပတ်အတွင်းမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ရာသီလာဖို့ တစ်ပတ်လောက်နီးလာပြီဆိုရင်ဖြင့် စိတ်ကိုလှုံ့ဆော်တဲ့ အရာတခုခု လမ်းမှာသူများအတွဲ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တာမျိုး၊ ဇာတ်ကားတွေကြည့်မိတာမျိုး၊ အော စာတွေဖတ်မိတာမျိုးဆို မိချိုတို့ စိတ်ထိန်းမရတော့ဘူး။ တစ်ကိုယ်ရေသမားမိချိုဟာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လည်း အာသာမဖြေတတ်တော့ အဲဒီအချိန်တွေဆို တော်တော်လေး အဆင်မပြေဖြစ်ပါတယ်။ မိချိုလုပ်လေ့ရှိတာက အင်တာနက်ကနေ ချက်တာ ဒါမှ မဟုတ် စကားပြောကြည့်လို့ အဆင်ပြေနိုင်တယ်ဆိုရင် သွားတွေ့ကြည့်တာပါ။တွေ့ကြည့်လို့ အဆင်ပြေတယ်ဆိုလည်း တခါလောက်တော့ အတူနေကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဘာဇယားမှမရှိတဲ့ နိုးစထရင်းသဘောပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ မိချို တစ်ယောက် သူရနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ သူရ နဲ့ အင်တာနက်ကနေ…

မဖြူကြိုက်တဲ့ ငှက်ပြောသီး ဝုန်းခနဲ ရွာချလိုက်သော မိုးကြောင့်… မြင့်ခိုင် ပြန်မည့်ဆဲဆဲ ဝတ်ထားသော ယူနီဖောင်းပင်ပြန်ချွတ်ရတော့မလို ပြန်တော့မယ် ဆိုမှ မိုးကလဲရွာလိုက်တာနော် တပ်ခွဲမှုး ဟုတ်ပါ့ စာရေးမရယ် ကျွန်တော်ပြောင်းလာထဲက အချိန်မှန်ကို ရွာတော့ တာပဲ တပ်ခွဲမှုးဒီမှာ လစာ စာရင်း သြော် အင်း အတော်ပဲ ဒါလေးစစ်ပီး မိုးတိတ်တော့ပြန်လို့ ရတာပဲ ကော်ဖီသောက်ဦးမလား တပ်ခွဲမှုး မဖြူ ပြောလဲပြော ထမိန်ကို တပ်ခွဲမှုးရှေ့ ဖြန့်ဝတ်ပြလိုက်သည် ုစည်ပင် ထမိန်ဗျောင် အောက်မှ မဖြူ အဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပြီးကားထွက်နေသည် ဟုတ်..အင်း ဖျော်လိုက်လေ ကောင်းတယ် မိုးအေးတော့ ကောင်းတာပေါ့ မဖြူထွက်သွားပြီး မြင့်ခိုင် စည်းစားလိုက်သည် အင်းဒီ စာရေးမကြီးက ငါကြားထားတာနဲ့ တူနေဘီတူတယ် မိမိ မှာ…

ကိုကိုလူဆိုး အ… ကို… မြန်မြန်ဆောင့်… ငယ် ပြီးတော့မယ်…” “အင်း… ကို အရှိန် ထပ်တင်လိုက်မယ်နော်…” တဖြောင်းဖြောင်း တဘုန်းဘုန်း နှင့် နောင်ရဲသည် သူ့ချစ်သူ ငယ်ငယ် ရဲ့ သေးသိမ်နေသော ခါးကို ကိုင်ကာ မက်မွန်သီးဟန် စွံကားနေသော တင်ပါးကို ဆောင့်ချပြီး လိုးတော့သည်။ “အ… ကို… ငယ်… ပြီးပြီ…” “အင်း… ငယ်… ကိုလည်း ပြီးတော့မယ်… ကို့ အရည်တွေ သောက်ဦးမှာလား…” “မေးစရာ လိုသေးလို့လား ကိုရ… ငယ့် အကြိုက်ဆုံးလေ…” “ဒါဆို ငယ့်ထဲကနေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်… စုပ်ပေးတော့…” “လာခဲ့…” ငယ်ငယ်ရဲ့ ညီမလေးထဲကနေ ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်ကာ နောင်ရဲရဲ့ ညီလေးက ကျွတ်ထွက်လာသည်။ ဖင်ကုန်းနေရာမှ ထိုင်သည့်…

မကြီးနဲ့ပဲနေတော့မယ် မေမအသက်က ၂၉ ပါ ဝတယ်လှတယ် တောင့်တယ် ပြောရရင် ပြည့်ဖူးခိုုင်လိုုပါဘဲ အိမ်ထောင်ကျတာ လေးလပဲရှိတေးတာ၊ မေမမှာ မိထွေးဖက်က ပါလာတဲ့မောင်လေးတယောက်ရှိတယ်လေ အခုုမှကိုုးတန်းဖြေထားတာ ၁၆နှစ်ပေါ့ မေမအမျိုးသားက မေမတိုု့အိမ်မှာလိုုက်နေတာလေညညမေမတိုု့အလုုပ်ဖြစ်ပီဆိုုရင် မောင်လေးက ချောင်းတော့တာဘဲ၊ မေမတို့ညအိပ်ရင် မောင်လေးလာလာချောင်းတာမေမသိတယ်။ မေမ ယောက်ျားကမသိဘူး မေမလည်းမောင်လေးကို သနားတယ် ချောင်းပါစေဆိုပီး မေမအလုပ်ခံတယ်လေ ဒါကလည်းဖီးတမျိုုးပဲ သူလည်းမေမကိုမှန်းပြီးတော့ ဂွင်းထုမှာပဲနော်။သူအခုကိုးတန်းဖြေထာတယ် ဆန်တန်းမှာဒီစိတ်တွေဝင်နေရင် ဘယ်လိုမှစာမေးပွဲအောင်မှာမဟုတ်ဘူး သူ့ကိုဆူပြန်ရင်လည်း အရွဲ့တိုက်မှာစိုးတယ်၊ အပျက်မတွေနဲ့တွေ့သွားမှာအဆိုးဆုံးပဲ သူ့ကုုတင်အောက်မှာလည်း အောစာအုုပ်တွေပေါမှပေါ မေမလည်းမနေနိုုင်ဘူးခိုုးဖတ်တာဘဲ။ မေမအစကတော့အမှုအမှတ်မဲ့ပါဘဲ သူ့အပြာစာတွေခိုးဖတ်ရာကအင်းဆက်အကြောင်းသိခဲ့တာလေ မောင်လေးလည်းမေမလိုဖီးတက်မှာပေါ့ အဲဒါကြောင့်ထင်တယ် တနေ့မေမအိပ်နေတာကိုလာချောင်းကြည့်တယ်၊ မေထမိန်စ ဟနေတဲ့နေရာကို မ ကြည့်တယ်လေ။မေမအမျိုးသားက ကုမဏီ တခုုကအဝယ်တော်လေ တလနှစ်ခါလောက် ၃ရက်၄ရက်ခရီးထွက်ရတယ်၊တနေ့တော့ကိုုကိုုခရီးထွက်နေတုုန်းမှာပေါ့မောင်လေးကိုု စကားစကြည့်တယ်။ နင်ရည်းစားရှိနေပီလားလိုု့မေးတော့ မရှိဘူးတဲ့ မမရှာပေးရမလားလိုု့မေးတော့မလိုုချင်ဘူးတဲ့၊မေမလည်းစကားလမ်းပျောက်သွားရော…

စောစောကထက်ပိုကောင်းတယ် အဲဒိတုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီးကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုးဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြော ရတယ်ကအစသိတာ ဦးလေးရုံးသွားပြီးတော့ အန်တီစန်းစန်းကရေအတင်းချိုးခိုင်းတယ် ကျနော်ကဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုကပ်ကပ်အန်တီစန်းစန်းကဘောင်းဘီစကပ်ပုံစံအထဲကအသားကိုမြင်ရတဲ့ အဖြူအပါး ရေအတူချိုးတယ် အန်တီစန်းစန်းဒီကနေ့အတော်လောနေတယ် ဒါ့ကြောင့်အတူချိုးတာဖြစ်မယ် သူ့ဘာသာရေတွေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်း ပိုက်ကလည်းဖွင့်ထားသေး ခေါင်းလောင်းချိုးနေတာ ပြီးတော့မှ သတိရပြီးကျနော့်ကိုပိုက်အောက်ဝင်ခိုင်းတာ မျက်နှာပေါ်စီးကျရက်ကပင် အန်တီစန်းစန်း၏တင်သားဆိုင်ကြီးတွေက ချွတ်ထားသည့်အတိုင်း အမွှေးမည်းမည်းကြီးတွေနှင့် ပြောရအုံးမယ်နို့တွေပါဖော်ထားတာ ကျနော့်ကိုခလေးလိုသဘောထားတဲ့သဘောပေါ့ တစ်ကိုယ်လုံးဆပ်ပြာတိုက်ပြီးတော့ ရေဘားကိုပိတ်ခါ ကျနော့်ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် သားရယ်ခလေးပဲရှိသေးတာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တဲ့ကျနော့ကိုတောသားခလေးဆိုပြီးလျှော့တွက်တာမိန်းမမလုပ်ဖူးဘူးထင်နေတာကျနော်အန်တီစန်းစန်းရဲ့အသားအရေလှတာတစ်ခုတည်းနဲ့တင်တစ်ကိုယ်လုံးနမ်းပစ်ခြင်တာ ရုပ်ကတော့ဆိုးတဲ့အထဲတောင်ပါသေးဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးကို ပေါင်နဲ့ညှပ်ပြီးနောက်ထဲဖွက်ထားရတယ် တောင်နေတာလျော့အောင်ပေါ့ အမွှေးပေါက်စကိုကျနော်ရိတ်ထားတော့ သူကမထင်ရှာဘူးအမွှေးပေါက်တာကို ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲဆပ်ပြာ နဲ့ပွတ်တယ်သတိထားမိပြီး “”သားပေါင်ကားထား ယောကျ်ားလေးဆိုတာတစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်း မှုရှိရတယ်ကွယ့်” “ကျနော့လီးကို…

နင်ပြီးရင်ငါ့အလှည့် စောပီဖိုး တယောက် ထိုင်းနိုင်ငံနယ်စပ်က ဒုက္ခသည်စခန်းကနေပြီး အမေရိကန်ပြည်ကို ရောက်ရှိလာပြီးနောက် ပထမဆုံး လုပ်ရတဲ့ အလုပ်က ကုလားထမင်းဆိုင်မှာ အကူ ထမင်းချက် ဖြစ်သည် ။ သူနဲ့ အတူတူ လာခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းစောအယ်စေး က သူလုပ်တဲ့ ကုလားထမင်းဆိုင်ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လမ်းတဖက်တချက်က ကလပ် မှာ ပုဂံဆေးတဲ့အလုပ် ရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် အလုပ်ချင်းလည်း နီးကပ်လို့ သွားအတူ လာအတူ နယ်စပ်စခန်းတုံးက ခင်ခဲ့သလိုဘဲ ခင်မင်ဆဲဘဲ ။ ပီဖိုး လုပ်တဲ့ ထမင်းဆိုင်က အပျံစား ထမင်းဆိုင်လေးပါ ။ ကတ္တီပါကော်ဇောခင်းကြမ်းနဲ့ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်ပြီး ဘိုးတိုင်စည်းထားတဲ့ စားပွဲထိုးတွေ နဲ့ သားသားနားနား ဆိုင်တဆိုင်ပါ ။ သိပ်အကြီးစားကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး ။ ပီဖိုးတို့ကတော့…

အရမ်းရားနေပြီ သူ့နာမည်က သဇင်။ကျွန်တော် ပထမဆုံး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သင်္ချာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။ အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လည်း မသဇင် မလာခင် ငှားထားတဲ့ သြကားကို ဖွင့်ကြည့်နေမိတယ်။သြကားကြည့်နေရင်း မသဇင်ကိုမှန်းပြီး လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်နေမိတယ် မှန်းဆိုသြကားထဲက မင်းသမီးက သူနဲ့ တော်တော်ကို တူတာကိုး။ အပြင်မှာကလည်း မိုးတွေရွာနေတာမှ သည်းသည်း မည်းမည်းပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘဲလ် တီးသံကြားလို့သြကားကို အမြန်ပိတ်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ မသဇင်ဖြစ်နေတယ်။ မမ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မိုးရေတွေရွှဲလို့ပါလား။…

ဦးမောင်ချစ်တဲ့ ကလေးဆိုး သည်နေ့ ရုံးပိတ် ရက်။ဦးမောင်တ ယောက်မနက်ပိုင်းအားကစားဂျာနယ်ဖတ်နေချိန် ဘေးအိမ်မှ က လေးငိုသံနှင့်အတူဒေါ်ဒေါ်သိမ်း အသံပေါ်လာ၏။ဖိုးမောင်ရေ မင့်တူလေး ဆိုးပေကို ခန ထိမ်းပေးပါဦးဟဲ့။ သူ့အ မေ စမ်းစမ်းက ဈေးဝယ်သွားနေလို့။မှည့်ထားတဲ့နာမည် ဝိုင်းချစ် ။ ငိုသန်လွန်း၍ ဆိုးပေ ခေါ်သည့် အခါလည်သား က လေးက ဦးမောင်ပွေ့ချီတာနဲ့ တိတ်သွားသည်။ဆိုးပေကို သူ့အိမ်ခေါ်လာ။ သူက ပက်လက် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်။ ၎င်းဆိုးပေကို သူ့အ ပေါ် တင် ပြီး ဦးမောင် ဂျာနယ်ကို ဆက်ဖတ်သည်။ဂျာနယ်က သည်တခါပျင်းဘို့ကောင်းနေ၍ နောက်ကျောဖုံးအတွင်းက ကောင် မ တွေပုံကို ဦးမောင် ကြည့်၏။ တကယ်မိုက်သည်။ မို့အစ်နေ သောရင်သား အုံတွေက အကျၤ ီလည်ဟိုက် အ…

လိမ္မာလိုက်တဲ့ နော်မူလေး ကျွန်တော် ၆ ထပ်၏ လှေခါးထစ်များကို နင်းပြီးသော့ဖွင့်လိုက်သောအခါ ရေချိုးခန်းမီးလင်းနေကြောင်း တွေ့ရသည်။ အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ်မှာပစ်လှဲပြီးအမောဖြေနေတုန်း နော်မူထွက်လာပါသည်။ “ဦးဦး ပြန်ရောက်ပြီ၊ ထမင်းစားမလား” ထမီရင်ရှားနှင့် ၁ရနှစ်အရွယ် ကရင်မလေးကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်စိတ် တွေတစ်မျိုးဖြစ်လာပါ၏။ မောလိုက်တာဟာ ခဏနေအုံးမယ်။ နင် ခဏလာအုံး။” “ဟုတ်ကဲ့ ဦးဦး။ အင်္ကျီဝတ်လိုက်အုံးမယ်။” “ပြီးမှဝတ်ဟာ၊ ခဏကျွန်တော်လှဲနေသည့်အနားရောက်လာသောအခါ ငါ့ကို နည်းနည်း နှိပ်ပေးစမ်းပါဟာ၊ ညောင်းလိုက်တာ” အမှန်တော့ နေ့တိုင်းတက်နေသည့် လှေခါးက ကျွန်တော့ အတွက်ရိုးနေပါပြီ။ ဇနီးသည် မိနွယ်နှင့် မိုးလင်းကာနီးမှ ပွဲကြမ်းမိသောကြောင့် ပိုမော၊ ပိုညောင်းနေရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ်မှာ မှောက်ပေးလိုက်သည်။ ကလေးမကစနှိပ်မည်အပြု “နင် ခုံတစ်လုံးသွားယူပြီးထိုင်နှိပ်လေခုံပုလေးတစ်လုံး သွားယူလာပါသည်။ ခြေသလုံးကိုစနှိပ်သည်နှင့် ကျွန်တော်က “အားပါး။ နာတယ်ဟ”ဘာဖြစ်လို့လဲ ဦးဦး”…