Day: June 2, 2021

တဏာလိူင်းပိုးအောက် “အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် …. အူး အ အ အ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ” အခန်းတွင်းမှ အသက် ၃၀အရွယ် အသားရောင်မှာ ကြေးနီရောင် နှင့် အရပ်၅ပေ၉လက်မ ခန္ဓာကိုယ်မှာထွားကြိုင်းပြီးမျက်နှာမှာ ချွေးသံရွဲရွဲလူတစ်ယောက်နှင့် အသက်၄၆နှစ်အရွယ် ရေဆေးငါးရွှေဘိုမင်းကြိုက် ကိုယ်လုံး အသားဝင်းဝင်း နှင့် မိန်းမတစ်ယောက်တို့ အပြင်းအထန်လိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ထိုအမျိုးသားနာမည်မှာ မောင်မောင်ဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးမှာ ဒေါ်မာလာတို့ဖြစ်ကြသည်။ မောင်မောင်မှာ ကွန်ပျူတာဘွဲ့ရတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကုမဏီ တစ်ခုတွင်းအလုပ်ဝင်လျက်ရှိသည်။မောင်မောင်မှာ ကာမကိစ္စများတွင်ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး မမကြီးများကိုကြိုက်နှစ်သက်ပြီး လီးမှာ သာမာန်၆လက်မရှိပြီး ဘာဂျာမူတ်ခြင်း ဖင်ပေါင်ယက်၍နူးပေးခြင်း တို့တွင်အားသန်သူဖြစ်သည်။ ယခု ၎င်းနှင့်လိုးနေသော မမာလာမှာ မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်ထဲ လင်သေမုဆိုးမဖြစ်ပြီး ကာမအရာတွင်အလွန်စိတ်ပါသူဖြစ်ပြီး လီးစုပ်ခြင်း လရေများကုန်စင်အောင်ယက်ပေးခြင်းတို့တွင်အလွန်အင်မတန်အားသန်သူဖြစ်သည်…

ဖဲနိုင်တဲ့ည ကျနော်ဒီစက်ရုံရောက်ပီး ၅ လလောက်အကြာမှာ သူမတို့အတွဲ ရောက်လာပါတယ်..သူမနာမည်က စွန်းတဲ့ မြန်မာလို လိမ္မော်သီးပေါ့.. ထိုင်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ အတူ့နေ ပိုက်ဆံအတူစုပီးမှ မင်္ဂလာဆောင်ပီးမှ လင်မယားအရာရောက်တာမို့ ကြားထဲမှာ ပြတ်သွားပီး အသစ်ရှာကြလည်း တော်ရုံ ဂရုမစိုက်ကြပုရယ်… ရောက်ပီးမကြာပါပု တစက်ရုံလုံးရဲ့ တဦးထဲသော မြန်မာလူမျိုး ကျနော်နဲ့ ခင်သွားပီး လက်ဖက်သုတ်ကို မပီကလာပီကလာပြောပီး ကြိုက်တတ်လာသလို သနပ်ခါးလည်း လိမ်းတတ်လာတယ်…ကျနော်နဲ့ ငါးအတူမျှား ဘူဖေးသွားစားတယ်.. ဖဲရိုက်တယ်လေ… သူ့ဘဲက ကျနော်တို့ ဖဲရိုက်နေရင် ဘီယာမူးနေတာ များတယ်… ကြာလာလေ ရင်းနှီးမှုပိုလာတော့ မထိတထိလေး တွေပြောလာတယ် နောက်ပိုင်း အစအနောက်သန်တဲ့ ကျနော့်အကြောင်း ပိုသိလာတော့ ပိုရဲတင်းပီး ပေါက်ကရတွေ ပြောလာတယ်လေ … ကျနော်တို့ စက်ရုံမှာလည်း သူတစ်ယောက်ပဲ…

ငွေကြေးကုသိုလ် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ကျွန်တော်သည် ဟိုတယ်တွင်လာတည်းနေသော ဧည့်သည်အစ်ကိုအရွယ်တစ်ယောက်နှင့် ပုံမှန်ကားလိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဧည့်သည်ရဲ့နာမည်က ကိုထွန်းဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့မှာနေသည်။ ကုန်ကားတွေထောင်ထားပြီး ကားကိစ္စအတွက်လာကာ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တည်းခိုနေသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သည် ပျော်တတ်သူများဖြစ်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် တော်တော်ခင်သွားကြသည်။ ထိုညနေတွင်ပင် သူကိုညစာထမင်းစားဖို့ စားသောက်ဆိုင်ကို လိုက်ပို့ပေးရပြီး ကိုထွန်းသည် အရက်အပြင်းကို တော်တော်များများသောက်ကာ အမူးလွန်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဆိုင်မှထွက်လာတော့ ည (၁၀) နာရီကျော်နေပြီ, ကိုထွန်းသည် ဟိုတယ်မပြန်ချင်သေးပဲ အနှိပ်ခန်းသွားချင်သည်ဟု ပြောကာပို့ခိုင်းနေသည်။ ဧည့်သည်ကြေနပ်ရင်ပြီးရောဆိုပြီး ခပ်သန့်သန့်အနှိပ်ခန်းကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ ကိုထွန်းသည် ကျွန်တော့်ကိုပါ အနှိပ်ခံရန်နှင့် ပိုက်ဆံကိုသူပေးပါမည်ဟု ဇွတ်ဆွဲခေါ်နေသောကြောင့် ထိုင်ခုံများတွင်ထိုင်နေကြသော မိန်းခလေးများကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော်သည် ပိန်သွယ်သွယ်အသားဖြူဖြူပုံစံမျိုးရှိသော မိန်းကလေးကို ရွေးခေါ်လိုက်ရာ ထိုကောင်မလေးထလာပြီး သူ့နောက်သို့လိုက်ခဲ့ရန်ပြောကာ ကျွန်တော့်ေ့ရှမှလမ်းလျောက်သွားသည်။ ကောင်မလေးသည် ခါးလယ်နီးပါးလောက်ဆံပင်ရှည်ထားထားပြီး ဘောင်းဘီအရှည်အကြပ်ဝတ်ထားပြီး…

မအေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ် အသံတွေကအတိုင်းသားကြားနေရသည် သူတို တစ်ညလုံးများလိုးနေကြမှာလားတွေးမိသည် နားထောင်ရင်အိပ်ပျော်သွားသည် တရေးနိုးတော့သည်ထိဒေါ်အေးမေကြားနေရသည် လင်မယားမလိုးသည်အရသာမှာလည်း ၁၅နှစ်ကျော်လာပြီ မိမိယောက်ကျားနဲ့လိုးစဉ်ကလည်း ခုလိုအဲလောက်တော့ ပိုးစိုးပက်စက်သူလည်းမလိုးခဲ့သလို ကိုယ်လည်းမခံဘူးခဲ့ပါ ခုတော့ သုံးညဆက်တိုက်ကိုတညလုံး ဘေးကအိပ်နေရှာသည့် အသက်၄၅နှစ်အရွယ် လင်ရှိမုဆိုးမဖြစ်နေရှာသော မိမိကိုမှအားမနား ညတိုင်း ညလုံးပေါက်နီးပါးလိုးတာကြားနေရပြီး မိမိကလည်း ပုထုဇဉ်ပဲလေ မိမိယောက်ကျားလီးကိုမှန်းထဲ့နိုက်စိတ်ဖြေမိနေရတော့သည်။ “ဒုတ် ဒစ် ဒစ် ဘွစ် းးးးအင့် အအ အကို အားလားလား းးးအဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ းးးအ အ စောင့် စောင့် အကိုနာနာလိုး ပေး းးးး´´ “အင့် အင့် အား ကောင်းတာကွာ ကိုစုထားတာလီးရည်တွေ အင့် အင့် ညီမမလိုးရတော့ တအားလိုးကောင်းတာ းးးအင့် အင့် ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ´´ ကိုဇော်လင်း…

စားကောင်းလို့ စားတာ “နင်ကလဲ မောနေပြီလား၊ လုပ်ပါအုံးဟ၊ ငါဒီမှာကောင်းတုန်း” လုပ်နေရင်း တန်းလမ်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသော ကိုရဲနောင်ကို လှမ်းဖက်ရင်း ခင်မာရီကပြောလိုက်သည်။ ခု နောက်ပိုင်း ခင်မာရီ နှင့် သူ ဒီကိစ္စ အပေးအယူ တည့်နေသည်။ သူ့ မိန်းမနှင့် လားလားမှ မတူ။ ခင်မာရီက ဒီကိစ္စ စိတ်ပါသည်။ သူနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိသည်။ ဒါကို ကိုရဲနောင်ကလဲ ကြိုက်သည်။ သူ့ မိန်းမဆီက မရသည့် အရာကို ခင်မာရီဆီမှ အပြည့်အဝ ရနေသည်။ “မောတယ်ဟ၊ ငါဒီမှာ မနားတမ်းလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ၊ သေရောပေါ့၊ ခန နားအုံးမယ်ဟာ၊ နင်မစောင့်နိုင်ရင် ငါ့ အပေါ်က တက်လုပ်” ကိုရဲနောင်က ပြန်ပြောသည့် လေသံကိုက မောသံပေါက်နေသည်။…

လိုနေခဲ့တာကြာပြီ အသက်(၄၀)၊အသားညှိညှိ၊အရပ်၅ပေ၈လက်မရှိပြီး ၊ တက္ကစီမောင်းသော ကိုနိုင်ဝင်း၏ ရန်ကုန်မြို့ပြင်းပြသော အပူချိန်အောက်ဝယ် တွေ့ကြုံဆုံခဲ့ရသော ဇာတ်လမ်းအထွေထွေဖြစ်သည်။ “တက်ကစီ…” “ညီလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ…..” ” ကန်တော်ကြီးအကို……” “၃၅၀၀တော့ပေး…..ရလား….” “၃၀၀၀တော့ထားလိုက်အကို….” “တက်ကွာ ရတယ်….” ကိုနိုင်ဝင်းသည် တွံတေးဇာတိဖြစ်ပြီးလူပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ရန်ကုန်မြို့၊ ကျောက်မြောင်းရှိအမတစ်ယောက်အိမ်မှာနေ၍ အလုပ်လာလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရောက်ရောက်ချင်း ရေသန့်စက်ရုံတွင်ရေသန့်ပို့ကာ ကားအုံနာပေးမယ့်မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရှိ၍ တက္ကစီပြောင်းဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။ နေ့ခင်းနေ့လည်ကားနားနေခိုက် ဂိတ်မှာ သူငယ်ချင်းများနှင့်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီး…. “နေကလည်းပူလိုက်တာဗျာ….” “ဟုတ်ပ……” “ညပိုင်းဆွဲရင်ကောင်းမလားမသိဘူးဗျာ…” “ညပိုင်းကပိုက်ဆံတော့ပိုရပေမယ့် စိတ်မချရဘူးဗျ..” “ခင်ဗျား သတင်းကြားပြီးပြီလား ….” “ဘာသတင်းလဲ…” “တက္ကစီသမားကို သတ် ကားလုပြေးသွားတာလေ…” “ကြားပဗျာ ဒါတွေကြောင့်လည်း ညပိုင်းမဆွဲရဲကြတာလေဗျာ…” “အခုခေတ်ကကိုယ်က သူ့မယုံ သူကကိုယ့်မယုံနဲ့လေ….ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ကားသမားကမုဒိန်းကျင့်သတ်သွားတာလည်းရှိတော့ ….အခုဆို မိန်းကလေးတွေက ကားတောင်တစ်ယောက်တည်းဆိုမစီးရဲကြတော့ဘူး… ” “လူအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ အောကားပြတဲ့ကားသမားနဲ့…”…

အိမ်ငှား အန်တီ မျိုးလှိုင်သည် သူအလုပ်လုပ်ရာ ရုံးမှ အလုပ်ပီး၍ အိမ်သို့ပြန်ခဲ့ပီး အိမ်ပေါ်တွင်ထမင်းပေါင်းအိုးဖြင့် တည်လိုက်သည် သူ၏ မိဘနှစ်ပါးသည် သူ ၁၅ နှစ်သားမှာပင်ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆုံးပါးကုန်ကြသဖြင့် ဆွေမျိုးသားချင်းလည်း မရှိ၍ သူ့အိမ်အောက်ထပ်ကို မုဆိုးမ သားအမိ နှစ်ယောက်အား ငှါးထားပါသည် သူသည် အသက် ၂၂ နှစ်ရှိပီဖြစ်သည် သူ့အိမ်အောက်ထပ်ကို ငှါးနေသော အန်တီ၏ နာမည် မှာ ဒေါ်မိုးမြင့်ခိုင်ဖြစ်သည် သူမ၏အသက်မှာ ၄၂လောက်ရှိပီး သူမ၏ သမီးအမည် မှာ ကေခိုင်ဝင်း ဖြစ်ပီး အသက် ၁၈ နှစ်လောက်ဖြစ်ကာ သူမသည်ကျောင်းသူဖြစ်လေသည် ဒေါ်မိုးမြင့်ခိုင်သည် ဈေးထဲ၌ အလှကုန်ဆိုင်ဖွင့်ထားလေ သည် မျိုးလှိုင် ရေချိုးရန်အတွက် ထမင်းအိုတည်ပီး အိမ်နောက်ဖက်ရေကန်သို့ ထွက်လာခဲ့သည် ထိုစဉ် အန်တီ ဒေါ်မိုးမြင့်ခိုင်…

ကိုယ်ချင်းစာစိတ် မေမြတ်တယောက်အခန်းထဲတွင်ငိုနေရှာသည် အကြောင်းကား သူ့မထံသို အင်တာနက်မှ သူ့မကိုကို ကျော်ဇင် နဲ့မိန်းမတယောက် ကဲနေကြွတဲ့ပုံတွေကို တယောက်ကပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည် ရက်စက်လိုက်တာကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ချစ်လွနိးလို့အပျိုဘဝလေးပေးအပ်ခဲ့မိသည် ပုံထဲတွင် ကို့ကိုက အဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီးနို့တွေကို ကိုင်ခါကလိနေသည် နောက်ပုံတွင် ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမကစုတိပေးနေပုံဖြစ်သည် မေမြတ်ကိုကို့ကိုစိတ်နာသွားသည် သူတောင်သစ္စာမရှိသေးတာ ငါလဲကဲပြမယ်လို့ စိတ်ရူးပေါက်ပြီး မလုပ်သင့်တာတွေလုပ်မိတော့သည် ရေချိုးအလှပြင်ပြီး စလင်းဘက်ထဲ စကက်အတိုနဲ့အကျီၤ လည်ဟိုက်အကျပ်လေးထည့်ခါ အိမ်ကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာစာလုပ်ဖို့ညအိပ်မယ်ဆိူပြီးထွက်ခဲ့တော့သည် စူပါမားကပ်တွင် သူမအိမ်နေရင်းအဝတ်ကို ယူလာတဲ့စကပ်အတိုနဲ့အင်္ကျီအကျပ် နဲ့လဲဝတ်လိုက်တော့သည် ပြီးတော့ မြို့စွန်ရှိစရိုက်တွေပေါတဲ့ မြို့နယ်သို့ရောက်တဲ့ကားကိုစီးလာသည် ရောက်တဲ့အချိန်က ညနေ ၆ ခွဲလောက် မှောင်စပြုနေပြီ ကားဂိတ်တွင်လူမရှိ လမ်းတွေကမှောင်စပြုပြီး အိမ်တွေကလဲ သိပ်မရှိပေ မေမြတ်လဲ ဓာတ်ပုံထဲမှ ကိုကိုနဲ့ဟိုမိန်းမပုံကိုပြန်မြင်ရောင်ပြီး ဒေါသထွက်လာခါ ကားလမ်းအတိုင်းခပ်သွက်သွက်လျောက်လာမိသည် ခနကြာတော့ လမ်းကြားလေးတခုတွေ့သည် အိမ်ပျက်ကြီးတလုံးနဲ့ကွင်းကြီးသာရှိပြီး သစ်ပင်တွေရှိသည်…

ငယ်သူငယ်ချင်း ည ၁၂ နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက်သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ ဒီယောင်္ကျားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ် နေရတော့ တခါတလေ ယူမိတာမှားပြီလို့တောင်တွေးမိသေးတယ်အိမ်ကလည်း သဘောမတူတဲ့သူနဲ့ယူလို့ဆိုပြီး ပစ်ထားတာ အခုမှအိမ်ပြန်သွားရင်လည်း အိမ်ကပြန်လက်ခံမယ်မထင်ဘူး။ သီရိဘဝများ ရှေ့လည်းမတိုးသာနောက်လည်းမဆုတ်သာ ဆိုသလိုအကျဉ်းအကြပ်ထဲရောက်နေတာပေါ့ဟော ကိုယ်တော်ချောပြန်လာပါပြီ အသံကိုကအာလေးလျှာလေးနဲ့ မူးနေပြီပေါ့ အင်း ဒီညလည်း ငတ်ပြန်ပြီဒီညတော့ သူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး လူတစ်ယောက်သူ့ကိုတွဲပြီးပြန်လာတယ်။ ပထမတော့မျက်နှာကို သေချာမမြင်ရဘူး နောက်သူ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတော့ ကျမအံ့သြသွားတယ် သူ့နာမည်က မောင်ခိုင်တဲ့ ကျမယောင်္ကျားအောင်သူရယ် သူရယ် ကျမရယ်ဆိုတာငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ…