ကြင်နာတတ်တဲ့ မြရီလေး (စ/ဆုံး) ကိုအေး ။လူပျိုကြီး ။ နာမည် ထက်လည်း အေးတယ်။လူ ချော ။ မိန်းမ ကိစ္စ အရှင်း။ဒါပေမဲ့ အရက်ကျတော့ ကြိုက် တယ်။တည နေ တပိုင်းလောက် အ ပျော်သောက်လေ့ရှိတယ်။သူက ဝယ်နိုင် သောက်နိုင်ပေမဲ့မဝယ် သောက်နိုင် တဲ့ ငယ်ပေါင်း ဆုပို ဆီည နေတိုင်း ၂ ယောက်စာ ဝယ် သွားသောက်နေတော့။ ဟေ့ သယ် ရင်း ။ လာကွ။ မျှော်နေတာ ကြာပြီ။ဒီည တော့ အငြိမ်ဘဲ။ ယောက်ဖ မြို့ပြန်ကရမ် ၄ လုံးတောင် ပလဲဇင့်ပေးသွားတယ်။ကြိုက်ဆွဲဘဲ။မင့်ဝယ်လာတဲ့ တော ကို ခန ဖယ်ထားလိုက်။ဟဲဟဲ ကာပြန် ရာတော့ ကျတာပေါ့။ဆုပိုက သွားရေတများများနဲ့…
Month: May 2021
မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်
မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည် (စ/ဆုံး) ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ…
တစ်ကိုယ်လုံးလဲဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့
တစ်ကိုယ်လုံးလဲဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့ (စ/ဆုံး) သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည်ရှက်လဲရှက်သွားပုံဘဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် မျက်နှာကြီးတခုလုံးရဲလို့ကိုထွေးကအသားဖြူတော့သိသာလှသည် ဒါပေမဲ့လဲ…
အလတ်ကြီးရှိသေးတယ်
အလတ်ကြီးရှိသေးတယ် (စ/ဆုံး) ညက စိုးနိုင်အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက်အတင်းချုပ်လိုးခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ…။နုနုရှိန် ဒီကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက်ကြည့်မယ်ဟု တွေးနေတုန်း စိုးနိုင်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ် ခေါင်းကို သူ့ဘာသာနှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံပေါ်တယ် ဒေါ်နုနုရှိန် သံပုရာရည်တစ်ခွက်အမြန်ဖျော်ပြီး “သား စိုးနိုင်သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညကဘယ်လောက်တောင်သောက်ခဲ့လဲဒီခလေး ” စိုးနိုင်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ်စဉ်းစားနေတယ် “” အန်တီနုသားကို အောင်အောင်လိုက်ပို့တာလား အောင်အောင် အလုပ်သွားပြီလား”” တဲ့ဒေါ်နုနုရှိန် စိတ်ထဲပေါ့သွားတယ်အင်းဒီခလေးညက ကိစ္စဘာမှသိပုံမရအိမ်ခန်းထဲက ကိစ္စလည်း သိပုံမရ “”သားကို အန်တီကိုယ်တိုင် အခန်းထဲထိ တွဲပို့ပြီး ခြင်ထောင်ပါထောင်ပေးခဲ့တာ”။ စိုးနိုင်အံသြဟန်နဲ့ “ဟုတ်လား အဲ့လောက်တောင်မူးသွားတာလား”” ဒါနဲ့သားဘာလို့အဲ့လောက်သောက်ရတာလဲဆိုပြီးစကားကိုဆက်ပေးတယ်စိုးနိုင်လည်း “” သားချစ်သူက သားကိုအဆက်ဖြတ်သွားလို့စိတ်ညစ်ပြီးသောက်မိတာပါ သူနဲ့သားအတော်တွဲခဲ့တာ ဘာအကြောင်းပြချက်မှမရှိဘဲ…
ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်သည်
ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်သည် (စ/ဆုံး) မြင့်မြင့်ကြည်မှာ အတွေးနယ်လွန်နေမိပါတော့သည်။ ညကမြဦးတစ်ယောက် မခင်တိုးတို့ခြံထဲမှ ပြန်၍ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ပင ် ပြန်၍မတက်တော့ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ဖက်သို့လာကာ အိမ်ရှေ့လမ်းမမှဖြတ်၍လျှောက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူမ၏အိမ်ဖက်သို့လှည့်၍ ကြည့်ကာရှာဖွေကြည့်မိသည်။မြဦးသည ် မြင့်မြင့်ကြည်၏ရုပ်သွင်က ို လတ်တလော အတော်ပင ်တွေ့ချင်နေလေသည်။ သူ့ကိုယ်သူလဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိပေ။ဒါပေမဲ့လည်း မြင့်မြင့်ကြည်တို့တအိမ်လုံးသည် မှောင်မဲကာ တအိမ်လုံး အိပ်၍နေကြချေပြီ။ ဒါတောင်မ ှမြဦးက ဇွဲဖြစ်နေရသည်။ မလျှော့သေးဘဲ သူမ၏အိမ်ရှေ့သို့ တစ်ခေါက ်ပြန်၍လှည့်လာကာ ဖြတ်၍လျှောက်ကာ ကြည့်မိပါသေးသည်။ မြဦးတစ်ယောက ်ဘယ်လိုဝေဒနာတွေ ကပ်ရောက်စွဲညှိလာသည်ဟု မဆိုသာ။တစ်ညလုံးက ိုအိပ်၍မရနိုင်အောင ် ညဘက် အပေါ့အပါး သွားချင်၍ထတော့နောက်ဖေးက တံခါးကိုဖွင့်ရင်း မခင်တိုးတို့အိမ်ဖက်ကိုပင် သူသည် ရပ်၍ကြည့်နေမိခဲ့သေးသည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်သော မြဦးတစ်ယောက…
အဆောင်ပိုင်ရှင် အန်တီကြီး
အဆောင်ပိုင်ရှင် အန်တီကြီး (စ/ဆုံး) အန်တီကြီး နာမည်က ဒေါ်မေမေသန်း ကျနော်တို့အဆောင်ကျောင်းသားတွေခေါ်သည်က “အန်တီကြီး” အသက်က၅၀ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ယောက်ျားက လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျော်လောက်ကမှ ဆုံးသွားတာဆိုတော့ မုဆိုးမလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး။ အန်တီကြီးမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး မကွေးမှာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည်။ တနှစ်တခါတော့ အလည်လာတာတွေ့ဖူးသည်။ အန်တီကြီးရဲ့ အခုလက်ရှိရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကိုကြည့်ရင် ငယ်ငယ်ကတော်တော်လှခဲ့မယ့်ပုံကတော့ ဧကန်မုချ ဆံပင်ကကျောလည်လောက် မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနှင့် နှာတံစင်းစင်းလေး နှုတ်ခမ်းလေးများဆို ပန်းရောင်သမ်းချင်နေတုန်း မျက်မှန်တပ်ထားရတော့ တော်တော် ကလပ်ဆစ် ဆန်သည်။ ရုပ်အနီးစပ်ဆုံးပြောရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ခင်ဇာခြည်ကျော်ကို အသက်၅၀ လောက်မှန်းပြီး မျက်မှန်တပ်ကြည့်ပေးလိုက်။ အဲဒါဆို အန်တီကြီးရဲ့ပုံကို မျက်လုံးထဲ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်မယ်ထင်ပါတယ်။ ကျနော်တို့အဆောင်က ယောက်ျားလေးကျောင်းသားအဆောင် မိန်းမဆို၍ အန်တီကြီးတယောက်သာရှိသည်။တဆောင်လုံးက ယောကျ်ားလေးတွေကလည်း မိန်းမဆို၍ ဒီအန်တီကြီးသာရှိတာမို့…
ကျေးဇူးရှင် ဒရိုက်ဘာလေး
ကျေးဇူးရှင် ဒရိုက်ဘာလေး (စ/ဆုံး) ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ခင်ပွန်းသည်တာဝန်ကျရာ တောင်ကြီးကို လိုက်မသွားမိတာ အမှားကြီးမှားသွားပလား စိတ်နဲ့ တညလုံးအိပ်မပျော်ခဲ့ဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ်သက်တမ်းမှာ တခါမှအလိုးမပျက်ခဲ့တဲ့ အရာရှိဦးမောင်မောင်ဟာ မနေ့ကပဲ တောင်ကြီးကို ယာယီပြောင်းရွှေ့သွားရတယ်။ တကယ်တော့ ဦးမောင်မောင်ဟာ ဒေါ်တင့်တင့်ထက် ၁၀နှစ်အသက်ကြီးတယ်။ ဒေါ်တင့်တင့်ဆိုပေမယ့် အသက်က ၃၅နှစ်။ ငယ်ရွယ်နုပျိုသွေးသားတောင့်တတဲ့အရွယ်။ အရာရှိကတော်မို့သာ ဒေါ်တတ်ခေါ်ရတာ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ခုချိန်ထိ လန်းတုန်း။ ဒီလိုနဲ့ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် မနက်စောစောထ ခြံထဲလမ်းထလျှောက်ရင်း ကားဂိုဒေါင်အဟောင်းလေးရှေ့ဖြတ်လျှောက်ရင်း “ဇော်ဇော်ရယ် မနေ့ညကလဲလေးချီလိုးတာတောင် အားမရသေးဘူးလား”ဆိုတဲ့အသံကြောင့် ဒေါ်တင့်တင့်တယောက် ဂိုဒေါင်းနားလေးကပ်နားစွင့်နေမိတယ်။ ဒီဂိုဒေါင်က နယ်ကဦးမောင်မောင်ရဲ့တူ ဇော်ဇော်တို့လင်မယားနေထိုင်တဲ့အိမ်လေးပေါ့။ ဇော်ဇော်အသက်က ၂၅နှစ်ဆိုပေမယ့် သူ့အမျိုးသမီး မထားကကျမထက် ၂နှစ်လောက်တောင်ကြီးသေးတယ်။ အိမ်မှာ ကားမောင်းဖို့ဇော်ဇော်ကိုခေါ်ထားရင်း သူ့အမျိုးသမီး မထားကို အိမ်ကူရအောင်ဆိုပြီး ခင်ပွန်းဦးမောင်မောင်က စီစဉ်ပေးခဲ့တာပါ။ “ဖွတ်…
အနမ်းလှတဲ့ အလွမ်းတစ်ည
အနမ်းလှတဲ့ အလွမ်းတစ်ည (စ/ဆုံး) သဲ ဝေးရတဲ့ရက်တေများနေပီနော် တကယ်ဆိုအနားမှာတူတူနေပီး ဆန္ဒတေဖြည့်စီးရင်း နွမ်းလျှရမယ်အချိန်တွေ နှမျောစရာသဲရယ်…” ဟုပ်ပါသည် ငလင်းနှင့် မမြတ်တို့ တစ်လမှ တစ်ခာတောင်တွေ့ဖို့အလွန် ခက်ခဲလွန်းသည် ငလင်းက ရုံးဝန်ထမ်း မမြတ်က ပုဂ္ဂလိဂ ဝန်ထမ်း တွေ့ဖို့ရက် မနည်းညှိုယူရသည် ယခုတော့ ခက်ခဲသည့်ကြားက တူရှိချိန်သာတည်း “မောင် အာ့စကားတေ မပြေားတော့ပါနဲ့လား ခုပဲ မ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ မအားတဲ့ကြားက မှေးစက်ဖို့ အို.. မောင့်ဆန္ဒဖြည့်ဖို့ရောက်နေပီလေ မောင့် သဘောကြ မ ဖြည့်စီးပေးပါ့မယ်နော်” “အင်းပါ သဲရဲ့ မောင် လွမ်းလွန်းလို့ ပါ” “ကဲပါ မောင် ဘာတေစောင့်နေတာလည်း မ လည်းလွမ်းလှပီ” ဟုပ်ပါသည် မမြတ်က တဏှာကြီး သည် တစ်ခါတွေ့ပီး လေးခါလောက်…
အပျိုစင်လေး ထွေးထွေး
အပျိုစင်လေး ထွေးထွေး (စ/ဆုံး) ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ခြံဝမှာ မိန်းကလေးသုံးယောက် အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူတွေပါလိမ့်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခြံတခါးသော့ယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူးအပြင် ကျနော်မသိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန်ကြတယ်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲရောက်မှ “သူက ဘယ်သူလဲ” လို့မေးရတယ်။ ကျနော် မေး ဆတ်ပြတာကို မေက “ညီမတို့ရွာက သူ့မိဘဆုံးလို့ အဒေါ်အိမ်နေတာ အဒေါ့်ယောက်ျား နှိပ်စက်လို့ ညီမတို့လည်း ရန်ကုန်လာမယ် ဆိုတော့ သူကလည်း အလုပ်လုပ်ရအောင် လိုက်လာတာ” ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။ “အေး နာမည်က” ဆိုတော့ ကောင်မလေးက “သမီးနာမည် ထွေးထွေးလို့ ခေါ်ပါတယ် ” လို့ ပြန်ဖြေတယ်။…
အရသာထူး
အရသာထူး (စ/ဆုံး) ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲသွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေပြီ။ မောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ် ခပ်လျောလျော မှီထားတယ်။ အေပရယ်က ဘေးကနေ လှမ်းခွရင်း မောင်မောင့်ကို ဖက်လုံးလို အသုံးပြု ထားတယ်။ အေပရယ့်နို့ကြီးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သိပ်မဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားထိနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရင်ထဲကို တစ်ယောက် လှမ်းမြင်လိုက်ကြရတယ်။ ရမ္မက်ဆန္ဒရဲ့…