မမကို ကျနော့်ခံစားချက်တွေ ပြောပြချင်လို့

မမကို ကျနော့်ခံစားချက်တွေ ပြောပြချင်လို့

ညီညီအောင်လည်း သူ့ကို ဒေါ်ခင်ပက အထာပေးနေတယ် ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်တယ် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းကို မုဒိန်းမှူ အတွက် သွား စုံစမ်းစစ်ဆေး လို့ပြီးရင် ကျွန်းတောကုန်းရွာကို လာခဲ့..သူ့အိမ်မှာ နား..ညနေ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ဖို့ ဒေါ်ခင်ပက ပြောတယ်လေ ။ ညီညီအောင်လည်း မိန်းမ မလုပ်ရတာ ကြာနေပြီ ဆိုတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို တအား ထန်နေတော့ ဒေါ်ခင်ပလို ဖြူဖြူ သန့်သန့် တောင့်တောင့် မိန်းမတယောက်ကို ရမယ်ဆိုရင် ဘယ်ငြင်းမလဲ ။ ဒေါ်ခင်ပ သည်လင်မရှိတာ ကြာပြီ ။ စီးပွားကို လောဘတကြီး ဖိရှာနေခဲ့ရပြီး သည်ကိစ္စကို လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသက်ဘဲ ။

သိပ်ပြီး တောင့်တလိုလားခဲ့တဲ့ ရက်တွေနေ့တွေတော့ ရှိခဲ့တာပေါ့ ။ ကျိတ်မှိတ်ခံစား ခဲ့ရတာ ။ အခုလို ယောက်ျားပီသတဲ့ စခန်းမှူး ညီညီအောင်လို လူရွယ်တယောက်နဲ့ ဆုံဆည်းရတာက ဒေါ်ခင်ပအတွက် တအား ပျော်စရာ ဘဲလေ ။ ညီညီအောင်ကို သူလိုချင်တာလေး ပစ်ကျွေး လိုက်ရင် တအား ကျေနပ် သဘောကျသွားပြီး ဒေါ်ခင်ပအတွက် အားကိုးအားထား ရမယ့် လင်ယောက်ျားတယောက် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လာနိုင်တယ် ဆိုတော့ ပေါ်တင်ဘဲ လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တော့တယ်လေ ။ ညီညီအောင်ကလည်း သူမ ခင်းပေးလိုက်တဲ့ လမ်းကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း လျောက်ဝင်လာသည် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းရွာက အပြန် တွေ့ကြဖို့ သဘောတူလိုက်ကြသည် ။

ဒေါ်ခင်ပက ကုန်စုံဆိုင်ကြီးရဲ့ အပေါ်ထပ်မှာ နေသည် ။ ညီညီအောင်ကို ကုန်စုံဆိုင်ရဲ့ ထောင့်တနေရာမှာ ရှိတဲ့ ထမင်းစား စားပွဲမှာ ဟင်းမျိုးစုံနဲ့ ကျကျနန ပြင်ဆင်ကျွေးသည် ။ ဒေါ်ခင်ပနဲ့သမီးအိအိတို့က သူ့ကို ပြာပြာသလဲ ရိုရိုသေသေနဲ့ ပြုစုကြတဲ့အချိန် ရွာလူကြီးတွေကလည်း စားစရာတွေ သစ်သီးတွေ ယူလာပြီး ထမင်းစားပြီးချိန် စကားထိုင်ပြောကြသည် ။ အိအိသည် သူ့အမေ ဒေါ်ခင်ပလိုဘဲ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ တောင့်တင်းသည် ။ နုဖတ်စိုပြေတဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ ဒီကောင်မလေးက သူ့ကို ကြည့်ပုံရှုပုံက တမျိုးဘဲ လို့ ညီညီအောင်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်မိသည် ။ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်တဲ့ပုံက စွဲမက်စရာ ။ ညီညီအောင် သည်ကနေ့ ဟိုဖက်ရွာက မုဒိန်းသမားကို ဖမ်းဆီးလိုက်နိုင်တာကို ကျွန်းတောကုန်းရွာက ရွာလူကြီးတွေနဲ့ ဒေါ်ခင်ပတို့ အရမ်း အထင်ကြီးနေကြသည် ။ မနက်က မှုခင်းဖြစ် ညနေမှာ တရားခံကို လက်ရ ဖမ်းဆီးနိုင်ခဲ့တာမို့ ဖြစ်သည် ။

ညီညီအောင်ကတော့ ကျွန်းတောကုန်းရွာကို မြင်းလှည်းနဲ့ လာတုံး အကျင့်ခံရတဲ့ ဝတ်မှုံရွှေကြည်နဲ့ ကျင့်တဲ့ ကိုသောင်းရွှေတို့ရဲ့ ထွက်ချက်တွေကို အသံဖမ်းစက်လေးနဲ့ဖမ်းထားပြီး နားကြပ်လေးနဲ့ ပြန်ဖွင့်နားထောင်ရင်း မုဒိန်းကျင့်တဲ့ အသေးစိတ်တွေကို သေသေချာချာ နားထောင်ပြီး စိတ်တွေ ထကြွခဲ့တာ ။ ရွာလူကြီးတွေက—- “ ဗိုလ်ကြီး..ဒီည ကျနော်တို့ ရွာမှာ အိပ်မှာ မဟုတ်လား ..ကျနော်တို့ ဗိုလ်ကြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဖို့ အိမ်လွတ်တလုံးမှာ စီစဉ်ပေးပါမယ်… ကျနော်တို့ ရွာအနောက်ပိုင်းက ဗိုလ်၀ ဆိုတဲ့လူက အိမ်ဆောက်ထားပြီး လူမနေသေးဘူး ..အိမ်က ပြီးနေပြီ…ဗိုလ်ကြီး ခိုင်းဖို့ ရအောင်နဲ့ အဖေါ်ရအောင် ရွာထဲက လူငယ်တယောက် ဗိုလ်ကြီးနဲ့ ခေါ်ထားဖို့ စီစဉ်ပေးပါမယ်…..” လို့ ပြောသည် ။

ညီညီအောင်လည်း “ ကျေးဇူးဘဲဗျာ…ဘယ်မှာ ဖြစ်ဖြစ် ကျောချစရာ နေရာတခုရရင် အိုကေပါတယ်…. ကျနော့်အတွက် ဘယ်သူမှ ထား မပေးပါနဲ့..ကျနော်တယောက်ထဲဘဲ နေချင်တယ်…” လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ ဒေါ်ခင်ပနဲ့ အိအိက ညီညီအောင် တညအိပ်မယ့် ရွာအနောက်ပိုင်းက အိမ်ကို လိုက်လာပြီး အိပ်ရာအခင်းအကျင်း တွေ ပြင်ဆင်ပေးသလို ညဖက် ဆာရင် သောက်ဖို့ လဖက်ရည်ချိုကို ဓါတ်ဗူးနဲ့ ထည့်ထားပေးသည် ။ ကိတ်မုန့်မျိုးစုံကိုလည်း အဆင်သင့် ထားပေးသည် ။ ရွာလူကြီးတွေ ပြန်သွားတဲ့အချိန် မှောင်စပြုပြီ ။ ဒေါ်ခင်ပ အိအိနဲ့ သူတို့အိမ်မှာ ဆိုင်ကူရောင်းတဲ့ နော်စေးစေး ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတို့ဘဲ ကျန်ခဲ့သည် ။ ဒေါ်ခင်ပက— “ ကဲ သမီး…စေးစေးနဲ့ အိမ်ပြန်နှင့်တော့.. မေမေ…. စခန်းမှူးကြီးနဲ့ စကား ခဏ ပြောပြီးပြန်ခဲ့မယ်” လို့ ပြောလိုက်သည် ။

အိအိလည်း — “ ဟုတ်ကဲ့မေမေ….ဒါဆို သမီးတို့ ပြန်လိုက်မယ်…. အကို..အိအိ ပြန်တော့မယ်… မနက်ကျရင် စားဖို့ တခုခု လာပို့မယ်နော်…. ကောက်ညှင်းပေါင်း စားတယ် မဟုတ်လား..” လို့ ပြောပြီး က ရင်မလေးနဲ့ အိမ်လေးပေါ်က ဆင်းသွားသည် ။ သူက— “ ဘာဖြစ်ဖြစ် ရပါတယ်..အိအိ… ဒုက္ခမရှာပါနဲ့…. ကျေးဇူးပါ…” လို့ ပြန်ပြောရင်း အိအိတို့ကို လှေခါးထိပ် အထိ လိုက်ပို့လိုက်သည် ။ “ ကိုညီ ….” “ မမ…” သူတို့ အခေါ်အဝေါ်တွေ နေ့လည်ကထဲက ပြောင်းကုန်သည် ။ အမကြီးလို့ မခေါ်ပါနဲ့လား… လို့ ဒေါ်ခင်ပက သူ့ကို ပြောလို့ သူက ..မမ…လို့ ပြောင်းခေါ်လိုက်သလို “ စခန်းမှူးကြီး” လို့ ခေါ်နေတာကို မခေါ်ဖို့ ပြောလိုက်တာ ကြောင့် ဒေါ်ခင်ပ က သူ့ကို ကိုညီ လို့ ပြောင်းခေါ်ခဲ့ပါသည် ။

“ မမ မပြန်သေးဘဲ နေခဲ့တာ..ကျနော် အရမ်း ဝမ်းသာသွားတာဘဲ …” “ ဟင်းဟင်း….ဘာလို့လဲ ကိုညီရဲ့…” “ မမနဲ့ အခုလို နှစ်ယောက်ထဲ ရှိချင်လို့ပေါ့….” “ ဘာလို့ ရှိချင်တာလဲ…” “ မမကို ကျနော့်ခံစားချက်တွေ ပြောပြချင်လို့ပေါ့ …” ဒေါ်ခင်ပက ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ မခို့တရို့ ကြည့်ရင်း.. “ ဆိုပါအုံး ဆရာကြီးရယ်… ဘာခံစားချက်တွေလဲရှင်….” လို့ မေးလိုက်တဲ့အချိန် ညီညီအောင်က သွက်လက်စွာနဲ့ ဒေါ်ခင်ပ အနားကို တိုးကပ်သွားပြီး ဒေါ်ခင်ပကို ဖက်လိုက်သည်။ “ အို..ကိုညီ…ဘာလုပ်တာလဲ…” “ မမကို ကျနော် ချစ်တယ်ဗျာ..မမလည်း ကျနော့်ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လားဟင်…” “ အိုး…ကဲလိုက်တာ….အာ…ဘာလို့ နမ်းတာလဲ…” “ ချစ်လို့….” ဒေါ်ခင်ပရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ တေ့ကပ်ပြီး စုတ်ယူလိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်ပသည် ညီညီအောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပျော့ကျသွားသည် ။ မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားရင်း ။မုဆိုးမ အဖြစ် ယောက်ျား မရှိဘဲ နေခဲ့တဲ့ ဒေါ်ခင်ပသည် အရမ်းကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတာမို့ ညီညီအောင်ပြုသမျှ နုလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တာကြောင့် ညီညီအောင့်ကို သူမကိုယ်ခန္ဓာကို သဘောရှိ လုပ်ချင်ရာ လုပ်ဖို့ထိုးအပ်လိုက်ပြီ ။ ညီညီအောင်က အတွင်းခန်းက ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဒေါ်ခင်ပကို ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း လင်းထိန်နေတဲ့ မီးရောင်အောက်မှာ အကြာကြီး စူးစိုက်ကြည့်နေသည် ။

ဒေါ်ခင်ပလည်း ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ ပက်လက် လှဲကာ မျက်စိတွေ စုံပိတ်ထားရာက ဖျတ်ကနဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ညီညီအောင်က တောက်ပတဲ့ ကာမခိုးလျံနေတဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတာကို တွေ့သွားပြီး ရှက်သလို အမူအရာနဲ့ သူမပေါင်တန်တွေ ကြားထဲက မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်း အင်္ဂါစပ်ကြီးကို လက် နဲ့ အုပ်ကာလိုက်သည် ။ “ အိုး…ဘာကြည့်တာလဲ…” လို့လည်း ပြောလိုက်သည် ။ ညီညီအောင်က— “ လှလွန်းလို့ ကြည့်နေတာပါ… မမရဲ့တကယ်ဗျာ.. မမက နုလည်းနု… တောင့်လည်းတောင့်… တောက်… တကယ့်ရှယ်ဘဲ….” လို့ ပြောရင်း ဒေါ်ခင်ပရဲ့ပေါင်တန်တွေကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်လိုက်ပါသည် ။ ညီညီအောင်သည်လည်း ကိုယ်ပေါ်မှာ ဗလာနတ္တိ ။ လီးတန်ကြီး ထောင်မတ်လျက် ဖြစ်နေသည် ။

ဒေါ်ခင်ပလည်း ညီညီအောင်ရဲ့ ထွားတုတ်ရှည်လျားတဲ့ လီးတန်ကြီးကို မသိမသာ ဖျတ်ကနဲ ခိုးကြည့်လိုက်သည်။ အမလေး… ကြုံမှကြုံတတ်တယ်…. သွားလေသူကြီးရဲ့ ဒုတ်ထက် ပိုကြီးပိုရှည်နေတယ် …။ ညီညီအောင်က အုပ်ထားတဲ့ ဒေါ်ခင်ပရဲ့ လက်ကို အသာ ဖယ်လိုက်ပြီး ဆီးခုံမို့မို့ကြီးကို ကိုင်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ခင်ပသည် စောက်ဖုတ်မွှေးတွေကို ကပ်ကြေးနဲ့ ပါးထားဟန်တူသည် ။ “ အင်း…..” ဒေါ်ခင်ပ ပါးစပ်က အသံလေး ထွက်လာသည် ။ အင်္ဂါစပ်ကြီးရဲ့ အကွဲကြောင်းကို ညီညီအောင်က ပွတ်ပေးနေပြီ ။ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူနှစ်ချပ်က မသိမသာလေး ပွင့်ဟလို့နေတာ အတွင်းသား ရဲရဲလေးတွေကို မြင်နေရတာက ညီညီအောင်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို ပိုထကြွစေသည် ။

လက်တဖက်က အင်္ဂါစပ်ကြီးကို ပွတ်နေသလို သူ့ကျန်တဲ့ လက်တဖက်က ဒေါ်ခင်ပရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားကြီးတွေကို ကိုင်နယ်နေသည် ။ အင်္ဂါစပ်ကြီးသည် သူစကိုင်လိုက်ကထဲက ကာမရှေ့ပြေး အရည်တွေ စိုပေနေခဲ့သည်။ ကိုင်ရင်းကိုင်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရည်တွေ ယိုစီးစိမ့်ထွက်လာနေသည် ။ ဒေါ်ခင်ပသည် သူ့နှိုးဆွမှုတွေကို ခံယူနေရင်း ကာမစိတ်တွေ ထသထက် ထလာနေပြီ ဆိုတာကို ညီညီအောင်က သိလိုက်သည် ။ “ ကဲ..မမ….မမကို ကျနော် ချစ်ပေးတော့မယ်….” လို့ ပြောရင်း ဒေါ်ခင်ပရဲ့ ပေါင်တန်တွေ အကြားကို နေရာဝင်ယူလိုက်တဲ့ ညီညီအောင်က သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ရင်း အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို စုန်ချီဆန်ချီ ပွတ် ဆွဲလိုက်သည် ။

သူ့လီးတန် ထိပ်ဒစ်လုံးကြီးသည် အင်္ဂါစပ်မှာ စိုပေနေတဲ့ အရည်တွေ ပေလူးသွားတဲ့အခါ ညီညီအောင်က လီးတန်ကြီးကို အင်္ဂါစပ်အပေါက်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ “ အို့……ဖြည်းဖြည်း…” ဒေါ်ခင်ပက သူ့အပေါ် တက်ခွထားတဲ့ ညီညီအောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်ကလေးနဲ့ တွန်းရင်း ပြောလိုက်သည် ။ ညီညီအောင်ကတော့ ဒေါ်ခင်ပရဲ့ နို့ကြီးတလုံးကို မျက်နှာနဲ့ လူးလှိမ့်နေသည် ။ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးက တင်းမာပြီး ထောင်ထွက်နေသည် ။ ပြွတ်ကနဲ ငုံစို့ပေးလိုက်ရင်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ဇွတ်ကနဲ သွင်းပစ်လိုက်တော့— “ အို့…မောင်ရယ်…” လို့ ဒေါ်ခင်ပ ပါးစပ်က အသံထွက်သွားသည် ။

အိစက်ပြီး စိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညီညီအောင် စလိုးထည့်ပါတော့သည် ။ “ အိုး…အိုး……အိုး…….ဟင်..ဟင်………အား…… အား…..” “ ဖွတ်ဖွတ်….ဖွတ်ဖပ်…ဖွတ်ဖပ်….ဖွတ်ဖပ်……” နို့လုံးထွားထွားကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတဖက်ကို တအားစုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်အိအိကြီးကို တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန် စောက်ခေါင်းထဲက လေအံသံ ဘွပ်ဘွတ် ဆိုတဲ့ အသံလည်း ထွက်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်ပလည်း ညီညီအောင် နည်းတူဘဲ တအား ထန်နေပြီမို့ အရှက်ကင်းမဲ့စွာနဲ့—- “လိုး..လိုး….မောင်…တအားလိုး…အီး…. ရှီး…. ကောင်းလိုက်တာ.. လိုးပါ မောင်ရဲ့….” လို့ အော်ရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးနေသည် ။

ညီညီအောင်ကလည်း မိန်းမ မလိုးတာ ကြာနေပြီမို့ တအား ထန်နေသလို ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးကို ရနိုင်ရင် လိုးချင်နေတာ ။ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ထည့်နေသည် ။ ဒေါ်ခင်ပရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လင် ဆုံးပါးသွားတာ နှစ်တွေကြာခဲ့ပြီမို့အသားတက်ပြီး တင်းကြပ်နေသည် ။ လီးနဲ့ ပြတ်လပ်နေတာ ကြာလို့ လီးလည်းရရော ဒေါ်ခင်ပမှာ အရမ်းကို သဘောကျပြီး ညီညီအောင်နဲ့ အပြိုင်ကြဲပြီ ။ “ မ ဖင်တွေကို ကိုင်ပြီး လိုးစမ်းပါ မောင်ရယ်….” တောင့်တင်းတဲ့ ဒေါ်ခင်ပရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးသွင်းနေတဲ့ ညီညီအောင်သည် အချက်တိုင်း ကောင်းနေသည် ။ စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ့လီးကို ညှစ်ဆွဲယူနေသည်လို့ ထင်ရပြီး တအားနင်း ဆောင့်ထည့်တဲ့အခါ ပြီးချင်လာသည်လို့ စိတ်မှာ ထင်မိလိုက်လို့ အရှိန်ကို နည်းနည်း လျော့လိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်ပက—- “ မလျော့လိုက်နဲ့ မောင်..လိုးပါ.. တအားကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးစမ်းပါ… အမလေး… ရှီး…ဆောင့်…ဆောင့်…” လို့ ပြောရင်း ဖင်ကြီးတွေကို မွှေ့ရမ်းပြီး ကော့ပေးနေလို့ ညီညီအောင်လည်း ဆောင့်အားကို ပြန်လည် မြှင့်တင်လိုက်သည် ။ အသားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည် ။ ဖင်ကြီးတွေ ဝှေ့ရမ်းရင်း ကော့ပင့်ပေးနေတဲ့ ဒေါ်ခင်ပ သည် ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေကြောင့် တအားကောင်းလွန်းသွားရပြီး ညီညီအောင်ကို တအားကြုံးဖက်ရင်း အထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းသွားရသည် ။ “ အိုး…အိုး……..အား………အိုး…… ဟင်းဟင်း.. ဟင်း…….အင်း…” ညီညီအောင်က ဖိဆောင့်နေဆဲ ။

“ ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်….အိုး…….ဟင်း…..ဖပ်ဖပ်ဖပ်.. ဖွတ်ဖွတ်…..” ဒေါ်ခင်ပရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေက သူ့လီးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆုပ်ညှစ်လျက် ရစ်ပတ်ဆွဲယူနေလို့ ထိန်းထားလို့ မရတော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ထုတ်လွှတ် ပန်းထွက်ကုန်သည် ။ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကြတဲ့ ပထမဆုံး ကာမပွဲလေး… ပြီးဆုံးသွားသည် ။ ဒေါ်ခင်ပ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကို တဆုံးထိုးသွင်းထည့် စိမ်ထားရင်း ညီညီအောင် တရှူးရှူး အသက်ရှူနေသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် မသိတာက ဒေါ်ခင်ပ တယောက်ထဲ အမှောင်ထဲ ပြန်လာရမှာကို စိတ်ပူ စိတ်မချတဲ့ သမီး အိအိက အမေကို ပြန်လာခေါ်တဲ့အချိန် အိမ်အောက်ကို ရောက်ကထဲက အမေဖြစ်သူနဲ့ ညီညီအောင်တို့ရဲ့ အသံဘလံတွေကို ကြားလိုက်လို့ အသာခြေဖေါ့နင်းပြီး ကြူထရံနား ကပ်နားထောင်လို့ သူတို့ပြောတာဆိုတာတွေကို သေသေချာချာ ကြားသွားသည် ဆိုတာကိုပါဘဲ ။

အိအိလည်း ကြားနေရတာတွေကို မြင်တွေ့ချင်လာပြီး သူတို့ ရောက်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို အပေါက်ရှာကာ ချောင်းကြည့်တဲ့အတွက် မိမွေးတိုင်း ဗလာကိုယ်တွေနဲ့ ထင်တိုင်းကြဲနေတဲ့ သူတို့ကို တွေ့သွားရသည် ။ တဏှာစိတ်တွေ ပြင်းပြနေတဲ့ အမေကို အံ့သြမိရသလို တုတ်ထွား ရှည်လျားတဲ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးအဆောင့်ကောင်းတဲ့ ညီညီအောင်ကိုရော တဝကြီး ရှုစားလိုက်ရလို့ အိအိသည် အင်္ဂါစပ်တခုလုံး စိုစိုရွှဲနေရအောင်ဘဲ စိတ်တွေ တအား လာနေရပေသည် ။

နောက်တနေ့ မှာ ထမင်းဟင်းတွေ ချက်လာကြပြီး ငါးဆင့်ဂျိုင့်ကြီးနဲ့ ထည့်လာပြီး ကျွေးကြသည် ။ အခုညီညီအောင့်ဆီကို ဒေါ်ခင်ပ မလာနိုင်လို့ သမီးအိအိကို လွှတ်ပြီး စားစရာတွေ ပို့ခိုင်းသည် ။ နေကောင်းလာပြီလား ဆိုတာလည်း မေးခိုင်းသည် ။ ဒေါ်ခင်ပသည် ညီညီအောင်နဲ့ တည ညိစွန်းခဲ့ကြပြီးနောက် အခုထိ နောက်ထပ် တခါမှ ထပ်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ဖြစ်ကြလို့ အရမ်းဘဲ တွေ့ချင်နေသည် ။ သို့ပေမယ့် ဒီနေ့လည်း ဆိုင်မှာ အလုပ်များလွန်းလို့ သမီးအိအိကိုဘဲ ညီညီအောင့်ဆီကို လွှတ်လိုက်သည် ။ ညီညီအောင်သည် သူ့အိမ်လေးမှာ စာအုပ်တအုပ်နဲ့ ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရင်း နားနေခိုက် သူ့အိမ်ရှေ့ကို မြင်းလှည်းတစီး လာဆိုက်လို့ ကြည့်လိုက်တော့ အိအိ ဖြစ်နေလို့ ထိုင်ရာက ထပြီး ဆင်းကြိုလိုက်သည် ။

အိအိက— “ အမေက အကို့သတင်းကို မကြားရလို့ စိတ်ပူနေပြီး အိအိကို စားစရာတွေ ပို့ခိုင်းတယ် အကို… အကိုနေကောင်းတယ် မဟုတ်လား….” လို့ မေးရင်း အထုပ်တွေ ဂျိုင့်တွေကို မြင်းလှည်းပေါ်က ချသည် ။ မြင်းလှည်းမောင်းတဲ့ လူ ကို နေ့လည်စာ သွားစားခိုင်းလိုက်သည် ။ စားပြီးရင် ရဲစခန်းရှေ့မှာ စောင့်နေဖို့လည်း မှာနေသည် ။ “ လာ..အိအိ…အိမ်ပေါ် တက်ပါအုံး…..” “ ဟုတ်…” အိအိကို သူ့အိမ်လေးပေါ်ကို ခေါ်လိုက်သည် ။ အိအိက စားစရာထုပ်တွေ ဆွဲပြီး ညီညီအောင်နဲ့အတူ အိမ်လှေခါး အတိုင်း တက်ခဲ့သည် ။ တယောက်ထဲသမားမို့ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း နေနေတဲ့ ညီညီအောင်ရဲ့ အိမ်က ရှုပ်ပွနေသည် ။ အိအိက— “ မဖြစ်သေးပါဘူး..အိ…အကို့အိမ်ကို သေသေချာချာ ရှင်းလင်းပေးအုံးမှပါဘဲ..” လို့ ညည်းသလိုလေး ပြောလိုက်သည် ။

“ ထားလိုက်ပါ..အိအိရယ်…အကို နောက်မှ ရှင်းမယ်….. အိအိနဲ့ မတွေ့တာ ကြာပြီ … ထိုင်ပါအုံး…. အိအိနဲ့ စကားပြောကြရအောင်…… ” ဧည့်ခန်းလေးက ကုလားထိုင်တွေမှာ ထိုင်ကြရင်း အိအိနဲ့ စကားတွေ ပြောကြရင်း ညီညီအောင်သည် သူ့အိမ်ထဲမှာ အိအိနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ နီးနီးကပ်ကပ် ရှိနေတာကြောင့် စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာသည် ။ သည်လိုအခွင့်အလမ်းမျိုးကို သူ စောင့်နေတာ ချောင်းနေတာ ကြာပြီ ။ အိအိ လက်ကလေးကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး.. “ အိအိရယ်…အိအိကို တအား ချစ်တယ်… ချစ်မိနေတယ်….အိအိ….” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ တကယ်တော့ အိအိမှာလည်း မဆွတ်ခင်က ညွှတ်ချင်နေတဲ့ ကောင်မလေး ပါ ။ ညီညီအောင်ကို စတွေ့ကြထဲက စိတ်ဝင်စားနေခဲ့တာ ။

အမေနဲ့ ကာမလွန်ကျူးကြတာကိုလည်း ချောင်းကြည့်မိလို့ သိနေပြီး အဲဒီတုံးကမြင်တွေ့ဖူးခဲ့ရတဲ့ ကိုညီညီအောင်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကို ခဏခဏဘဲ မြင်ယောင်မိခဲ့ပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြင်းပြခဲ့ရသည် ။ ညီညီအောင်က ဖြူဖွေးနူးညံ့တဲ့လက်ကလေး ဆုပ်ကိုင်ရာက အိအိ ဘေးနားကို ရွှေ့ထိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲ ဖက်လိုက်သည် ..။ “ အို့..အကို…..” “ ချစ်တယ်..အိအိရယ်..အကို့ကို ပြန်ချစ်ပါ ….” ဖက်လည်းဖက် ပြောလည်းပြော နမ်းလည်း နမ်းသည် ။ အိအိလည်း မမျှော်လင့်ဘဲ ရုတ်တရက် ကြုံလိုက်ရလို့စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှား သွားရပေမယ့် ဒီလို အခြေအနေကို အိအိ ကိုယ်တိုင်က ဖြစ်ချင်နေတာ မဟုတ်လား ။

အကိုညီညီအောင်နဲ့ ခုလို ဖြစ်ပါစေလို့ ဆုတောင်းခဲ့ရတာ အခါခါလေ ။ အကိုက အိအိနှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူနမ်းတော့ အိအိရဲ့ တကိုယ်လုံး တုန်ခါကုန်သည် ။ ကြက်သီးတွေ ထတာ အရမ်း ။ “ အကို့ကို ပြန်ချစ်တယ် မဟုတ်လား..ပြော…. ပြော.. အကို့ကို ချစ်တယ် လို့..” ညီညီအောင်က အိအိကို တအားဖက်ထားပြီး အိအိရဲ့ လည်တိုင်ကို နမ်းစုတ်နေရင်းနဲ့ မေးသည် ။ အိအိလည်းသူ့ကို …. “ အကို့ကို အိအိလည်း ချစ်တယ်….” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။

ညီညီအောင်က အိအိကို နမ်းလိုက် စုတ်လိုက် ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက် လုပ်ပြီ ။ အိအိရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ပြီး အိအိရဲ့ ရင်သားကြီးတွေကို လက်နဲ့ အသာ ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးတော့ အိအိသည် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ပျော့ကျ မှီခိုလာပြီး သူလုပ်သမျှကို ကျေနပ်စွာနဲ့ ခံယူနေသည် ။ ညီညီအောင်လည်း အိအိ လက်ခံတာကို တွေ့ရလို့ စိတ်အား ပိုတက်ကြွလာရပြီး အိအိရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုပါ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လိုက်မိသည် ။ အိအိလည်း ဒီလို အကိုင်အတွယ်တွေကြောင့် စိတ်တွေ နိုးကြွလာရပြီး ညီညီအောင့်ကို ပြန်သိုင်းဖက်ရင်း … “ အကို..အိအိကို ယူမှာလားဟင်….” လို့ မေးလိုက်သည် ။ ညီညီအောင်က အိအိရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ် စုတ်ယူလိုက်သည် ။ အိအိ မေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းကို ညီညီအောင် မဖြေတော့ ။ အိအိလည်း ထပ်ပြီး မမေးနိုင်တော့ ..။

ညီညီအောင်ရဲ့ လျာက အိအိ ပါးစပ်ထဲကို ရောက်ပြီး အိအိရဲ့ လျာလေးကို ကလိနေသည် ။ သူ့လက်တွေကလည်း အိအိရဲ့ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်နေသည် ။ အိအိသည် သူ့အနမ်းတွေမှာ မိန်းမောနေတုံးမှာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေသည် တခုပြီး တခု ကွာကျ ပြေကျွတ်ကုန်သည်။ ညီညီအောင်က ဗလာကျင်းသွားတဲ့ အိအိရဲ့ ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းက ဖွံ့ထွား လုံးဝန်းတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့မျက်နှာနဲ့ ဖိပွတ်နေရင်း နို့သီးခေါင်းမာမာ စူစူလေးကို စို့လိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ အိအိရဲ့ စောက်ဖုတ် တခုလုံး အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနစ်နေပြီ ။ ညီညီအောင်က နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ဆုပ်ပေးလိုက် နို့သီးထောင်ထောင်လေးတွေကို တလှည့်စီ စို့ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးရာက သူ့လက်တဖက်နဲ့ အိအိရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ။

အိအိလည်း စိတ်တေါ တအား ထကြွနေပြီမို့ ညီညီအောင် ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တာကို သိရက်နဲ့ မဆွဲမတားတော့ဘူး ။ တကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းသွားပြီ ။ ညီညီအောင်က နို့ကြီးနှစ်လုံး ဆီကနေ သူ့ကိုယ်ကို အောက်ဖက်ကို လျောဆင်းလိုက်သည် ။ အိအိရဲ့ ဝမ်းပြင်သား အိအိလေးတွေကို မျက်နှာနဲ့ မွှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး အောက်ဖက်ကို ထပ် ဆင်းလိုက်တဲ့ အခါ အမွှေးပါးပါးလေး ပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံမို့ မို့ကြီးဆီကို ရောက်သွားရသည် ။ “ အိုး…ဟင်း…အကို……” စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးကို နှာခေါင်းနဲ့ ထိုးရှူလိုက်လို့ အိအိရဲ့ နုတ်ဖျားက အသံလေး ထွက်လာသည် ။ ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက ထောင်းကနဲ ထွက်လာသည် ။ သည် အနံ့လေးက ညီညီအောင်ရဲ့ ကာမ ရမက်တွေကို တဟုန်ထိုး ထကြွသွားစေသည် ။

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လျာကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ “ အို့….အာ့…..” စောက်စိလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ကလော် ထိုးလိုက်သလို ဖြစ်သွားလို့ အိအိ တအား ဖီလင်တက်သွားသည် ။ တုန်ခါသွားရသည် ။ အိအိရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ဖြဲကားတွန်းထားပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျာအပြားလိုက်နဲ့ ယက်ပေးပြီ ။ “ အိုး…အား….အား…အား….အား….အား……” အိအိ အော်ညည်းသံတွေ ဆက်တိုက် ကြားနေရသလို သူ့ စောက်ဖုတ်ယက်တဲ့ အသံကလည်း ပြတ်ပြတ်ပြိပြိနဲ့ ထွက်နေသည် ။ ရဲသား ထွန်းရွှေသည် ရဲစခန်းထဲမှာ တာဝန်ကျနေတုံး သူတို့မြို့က ကုန်စုံဆိုင်ပိုင်ရှင် တယောက် ဖြစ်တဲ့ ကိုစိန်ကိုးတို့ မိသားစုက တရုတ်နှစ်ကူး အတွက် ကျွေးတဲ့စားစရာတွေ နဲ့ ရောက်လာကြပြီး စခန်းမှူးကို မေးကြသည် ။

သူက စခနြးမှူး မရှိဘူး. .. ထားခဲ့လိုကလြို့ ပှောလိုကပြှီး စားစရာအထုပတြှကေို စခနြးမှူး အိမကြို သှားပို့ဖို့ ထှကခြဲ့လိုကသြညြ ။ ခါတိုငြးဆိုရငြ ဘယတြော့မှ အိမရြှေ့ တံခါးကို မပိတတြဲ့ စခနြးမှူးရဲ့ အိမမြှာ တံခါးကှီး ပိတလြို့ နလေို့ ထှနြးရှှလညြေး ထူးဆနြးသှားသညြ ။ ဘာလို့ တံခါးကှီး ပိတထြားပါလိမြ့…။ အိမရြှေ့က လှခေါးလေးကနေ တကလြိုကတြဲ့ အခွိနမြှာ အိမထြဲက အသံဘလံတှကေို ကှားလိုကရြသညြ ။ အငြးအဲဖှတဖြပြ အသံတှေ ။ အပီကိုငနြတော ။ ဟိုကြ..ဆရာသမားတော့ အပှတကြိုငနြပှေီ…. ဘယစြောကြို ခေါဖြှုတနြပေါလိမြ့…..။ ထှနြးရှှလညြေး တအား စိတဝြငစြားသှားသညြ ။

သူထငတြာက ဒေါခြငပြ ဖှဈမညလြို့ ။ ဒါမှ မဟုတြ မုဒိနြးကငွြ့ခံခဲ့ရတဲ့ ဝတမြှုံရှှကှညြေ ဆိုတဲ့ ကောငမြ ခွောခွောလေး မွားလား ။ စခနြးမှူး ညီညီအောငကြ သညြ ကောငမြလေး အကငွြ့ခံရတာကို သသခွေောခွာ အသေးစိတြ ထပခြါထပခြါ မေးနခေဲ့တာတှကေို သိသညြ ။ သူ ကှားခငွနြတော..နား အရသာ ခံနတယြေ ဆိုတာကို ပေါကသြညြ ။ သဘောပေါကသြညြ ။ အငြး… စခနြးမှူးရဲ့ ဝါသနာက မသေးဘူးလေ။ သိတာပေါ့ ။ စခနြးမှူး ဆောနြတောကို ကှညြ့ခငွစြိတတြှေ အရမြး ဖှဈနလေို့ ထှနြးရှှလညြေး အထဲကို ခွောငြးကှညြ့ဖို့ ကှိုးစားတော့သညြ ။ သညအြိမတြှကေ သဈသား နံရံတှမှော သံရိုကရြာတှေ အမွားကှီး ရှိနတောမို့ အထဲကို မှငနြိုငတြဲ့ အပေါကတြှေ အမွားကှီးဘဲ ။ ပထမ အပေါကလြေးကနေ ခွောငြးလိုကတြော့ စခနြးမှူး ရဲ့ ခှထေောကနြဲ့ မိနြးမတယောကရြဲ့ ခှထောကကြိုဘဲ တှေ့ရသညြ ။ ခွောငြးလို့ အားမရတာကှောငြ့ နောကတြပေါကကြို ထပြ ရှာရသညြ ။

ဒီတခါတော့ သဲသဲကွဲကွဲ တွေ့ရသည် ။ ဒေါ်ခင်ပ မဟုတ်ဘဲ သူ့သမီး အိအိ ဖြစ်နေပါလား….။ အိအိရဲ့ ထွားထွား တောင့်တောင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေကို တွေ့လိုက်ရလို့ ထွန်းရွှေလည်း မျက်လုံးပြူးသွားသည် ။ လီးလည်း ချက်ချင်း မတ်လာသည် ။ အိအိရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ထားရင်း တရှူးရှူးနဲ့ ဖိဆောင့်နေတဲ့ စခန်းမှူးရဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနေတာကိုလည်း တွေ့ရသည် ။ သူ့လီးတန် ညိုညိုကြီး တပြိပြိနဲ့ အိအိရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လိုးနေတာ ဝင်ထွက်နေတာကို သေသေချာချာ မြင်နေရသည် ။ ထွန်းရွှေလည်း သူ့ပေါင်ကြား ဘောင်းဘီထဲက တောင်နေတဲ့ လီးကို ဘောင်းဘီ အပေါ်ကဘဲ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်နေမိရသည် ။ အိအိကို တအားဆောင့်နေတဲ့ ညီညီအောင်သည် တင်းကြပ်ပြီး စိုအိနေတဲ့ အိအိရဲ့ စောက်ဖုတ်က လိုးတဲ့ အချက်တိုင်း ကောင်းလွန်းနေလို့ ဆက်ပြီး ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ တပုံကြီး ပန်းထွက်သွားပြီး အိအိ အပေါ်ကို မှောက်ရက်သား လဲကျသွားသည် ။

ညီညီအောင်သည် အိအိ ခဏခဏ သူ့အိမ်ကို လာကုန်းနေလို့ မပြတ်တမ်း လိုးနေရသည် ။ ဒီနေ့လည်း အိအိ လာလိမ့်မည်လို့ သူ ထင်ထားလို့ မျှော်နေသည် ။ ရောက်လာတော့ အိအိ မဟုတ်ဘဲ ဒေါ်ခင်ပ ဖြစ်နေသည် ။ ညီညီအောင် အတွက်ကတော့ အိအိ မဟုတ်လည်း ဖြူဖြူတောင့်တောင့် ဒေါ်ခင်ပကို လိုးဖို့က အဆင်သင့်ပါ ။ “ မောင်….မမကို လွမ်းလားဟင်..မမတော့ မောင်နဲ့ မတွေ့ရလို့ တအား လွမ်းနေတာဘဲ ….” လို့ ဒေါ်ခင်ပက သူ့ကို ပြောတော့… “ မမရယ်…မမကို လွမ်းလိုက်ရတာဗျာ….” လို့ ပြောရင်း ဒေါ်ခင်ပကို ချက်ချင်းဘဲ သူ့အိပ်ခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည် ။ “ ဟိတ်….ကဲလိုက်တာ လူဆိုးလေး….” ဒေါ်ခင်ပက တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်ရင်း ညီညီအောင် ဆွဲခေါ်ရာကို ပါသွားသည် ။ ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

မမကို က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာျပခ်င္လို႔

ညီညီေအာင္လည္း သူ႔ကို ေဒၚခင္ပက အထာေပးေနတယ္ ဆိုတာကို ရိပ္စားမိလိုက္တယ္ ။ ဗန႔္ေဗြးကုန္းကို မုဒိန္းမႉ အတြက္ သြား စုံစမ္းစစ္ေဆး လို႔ၿပီးရင္ ကြၽန္းေတာကုန္း႐ြာကို လာခဲ့..သူ႔အိမ္မွာ နား..ညေန ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ဖို႔ ေဒၚခင္ပက ေျပာတယ္ေလ ။ ညီညီေအာင္လည္း မိန္းမ မလုပ္ရတာ ၾကာေနၿပီ ဆိုေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ဆိုသလို တအား ထန္ေနေတာ့ ေဒၚခင္ပလို ျဖဴျဖဴ သန႔္သန႔္ ေတာင့္ေတာင့္ မိန္းမတေယာက္ကို ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ျငင္းမလဲ ။ ေဒၚခင္ပ သည္လင္မရွိတာ ၾကာၿပီ ။ စီးပြားကို ေလာဘတႀကီး ဖိရွာေနခဲ့ရၿပီး သည္ကိစၥကို လ်စ္လ်ဴရႈထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသက္ဘဲ ။

သိပ္ၿပီး ေတာင့္တလိုလားခဲ့တဲ့ ရက္ေတြေန႔ေတြေတာ့ ရွိခဲ့တာေပါ့ ။ က်ိတ္မွိတ္ခံစား ခဲ့ရတာ ။ အခုလို ေယာက္်ားပီသတဲ့ စခန္းမႉး ညီညီေအာင္လို လူ႐ြယ္တေယာက္နဲ႔ ဆုံဆည္းရတာက ေဒၚခင္ပအတြက္ တအား ေပ်ာ္စရာ ဘဲေလ ။ ညီညီေအာင္ကို သူလိုခ်င္တာေလး ပစ္ေကြၽး လိုက္ရင္ တအား ေက်နပ္ သေဘာက်သြားၿပီး ေဒၚခင္ပအတြက္ အားကိုးအားထား ရမယ့္ လင္ေယာက္်ားတေယာက္ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုေတာ့ ေပၚတင္ဘဲ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္ေလ ။ ညီညီေအာင္ကလည္း သူမ ခင္းေပးလိုက္တဲ့ လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေလ်ာက္ဝင္လာသည္ ။ ဗန႔္ေဗြးကုန္း႐ြာက အျပန္ ေတြ႕ၾကဖို႔ သေဘာတူလိုက္ၾကသည္ ။

ေဒၚခင္ပက ကုန္စုံဆိုင္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္မွာ ေနသည္ ။ ညီညီေအာင္ကို ကုန္စုံဆိုင္ရဲ႕ ေထာင့္တေနရာမွာ ရွိတဲ့ ထမင္းစား စားပြဲမွာ ဟင္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ က်က်နန ျပင္ဆင္ေကြၽးသည္ ။ ေဒၚခင္ပနဲ႔သမီးအိအိတို႔က သူ႔ကို ျပာျပာသလဲ ႐ို႐ိုေသေသနဲ႔ ျပဳစုၾကတဲ့အခ်ိန္ ႐ြာလူႀကီးေတြကလည္း စားစရာေတြ သစ္သီးေတြ ယူလာၿပီး ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ စကားထိုင္ေျပာၾကသည္ ။ အိအိသည္ သူ႔အေမ ေဒၚခင္ပလိုဘဲ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ ေတာင့္တင္းသည္ ။ ႏုဖတ္စိုေျပတဲ့ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းနဲ႔ ဒီေကာင္မေလးက သူ႔ကို ၾကည့္ပုံရႈပုံက တမ်ိဳးဘဲ လို႔ ညီညီေအာင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္မိသည္ ။ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္တဲ့ပုံက စြဲမက္စရာ ။ ညီညီေအာင္ သည္ကေန႔ ဟိုဖက္႐ြာက မုဒိန္းသမားကို ဖမ္းဆီးလိုက္ႏိုင္တာကို ကြၽန္းေတာကုန္း႐ြာက ႐ြာလူႀကီးေတြနဲ႔ ေဒၚခင္ပတို႔ အရမ္း အထင္ႀကီးေနၾကသည္ ။ မနက္က မႈခင္းျဖစ္ ညေနမွာ တရားခံကို လက္ရ ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့တာမို႔ ျဖစ္သည္ ။

ညီညီေအာင္ကေတာ့ ကြၽန္းေတာကုန္း႐ြာကို ျမင္းလွည္းနဲ႔ လာတုံး အက်င့္ခံရတဲ့ ဝတ္မႈံေ႐ႊၾကည္နဲ႔ က်င့္တဲ့ ကိုေသာင္းေ႐ႊတို႔ရဲ႕ ထြက္ခ်က္ေတြကို အသံဖမ္းစက္ေလးနဲ႔ဖမ္းထားၿပီး နားၾကပ္ေလးနဲ႔ ျပန္ဖြင့္နားေထာင္ရင္း မုဒိန္းက်င့္တဲ့ အေသးစိတ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြခဲ့တာ ။ ႐ြာလူႀကီးေတြက—- “ ဗိုလ္ႀကီး..ဒီည က်ေနာ္တို႔ ႐ြာမွာ အိပ္မွာ မဟုတ္လား ..က်ေနာ္တို႔ ဗိုလ္ႀကီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနဖို႔ အိမ္လြတ္တလုံးမွာ စီစဥ္ေပးပါမယ္… က်ေနာ္တို႔ ႐ြာအေနာက္ပိုင္းက ဗိုလ္၀ ဆိုတဲ့လူက အိမ္ေဆာက္ထားၿပီး လူမေနေသးဘူး ..အိမ္က ၿပီးေနၿပီ…ဗိုလ္ႀကီး ခိုင္းဖို႔ ရေအာင္နဲ႔ အေဖၚရေအာင္ ႐ြာထဲက လူငယ္တေယာက္ ဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ ေခၚထားဖို႔ စီစဥ္ေပးပါမယ္…..” လို႔ ေျပာသည္ ။

ညီညီေအာင္လည္း “ ေက်းဇူးဘဲဗ်ာ…ဘယ္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာခ်စရာ ေနရာတခုရရင္ အိုေကပါတယ္…. က်ေနာ့္အတြက္ ဘယ္သူမွ ထား မေပးပါနဲ႔..က်ေနာ္တေယာက္ထဲဘဲ ေနခ်င္တယ္…” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ ေဒၚခင္ပနဲ႔ အိအိက ညီညီေအာင္ တညအိပ္မယ့္ ႐ြာအေနာက္ပိုင္းက အိမ္ကို လိုက္လာၿပီး အိပ္ရာအခင္းအက်င္း ေတြ ျပင္ဆင္ေပးသလို ညဖက္ ဆာရင္ ေသာက္ဖို႔ လဖက္ရည္ခ်ိဳကို ဓါတ္ဗူးနဲ႔ ထည့္ထားေပးသည္ ။ ကိတ္မုန႔္မ်ိဳးစုံကိုလည္း အဆင္သင့္ ထားေပးသည္ ။ ႐ြာလူႀကီးေတြ ျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေမွာင္စျပဳၿပီ ။ ေဒၚခင္ပ အိအိနဲ႔ သူတို႔အိမ္မွာ ဆိုင္ကူေရာင္းတဲ့ ေနာ္ေစးေစး ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတို႔ဘဲ က်န္ခဲ့သည္ ။ ေဒၚခင္ပက— “ ကဲ သမီး…ေစးေစးနဲ႔ အိမ္ျပန္ႏွင့္ေတာ့.. ေမေမ…. စခန္းမႉးႀကီးနဲ႔ စကား ခဏ ေျပာၿပီးျပန္ခဲ့မယ္” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

အိအိလည္း — “ ဟုတ္ကဲ့ေမေမ….ဒါဆို သမီးတို႔ ျပန္လိုက္မယ္…. အကို..အိအိ ျပန္ေတာ့မယ္… မနက္က်ရင္ စားဖို႔ တခုခု လာပို႔မယ္ေနာ္…. ေကာက္ညႇင္းေပါင္း စားတယ္ မဟုတ္လား..” လို႔ ေျပာၿပီး က ရင္မေလးနဲ႔ အိမ္ေလးေပၚက ဆင္းသြားသည္ ။ သူက— “ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရပါတယ္..အိအိ… ဒုကၡမရွာပါနဲ႔…. ေက်းဇူးပါ…” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း အိအိတို႔ကို ေလွခါးထိပ္ အထိ လိုက္ပို႔လိုက္သည္ ။ “ ကိုညီ ….” “ မမ…” သူတို႔ အေခၚအေဝၚေတြ ေန႔လည္ကထဲက ေျပာင္းကုန္သည္ ။ အမႀကီးလို႔ မေခၚပါနဲ႔လား… လို႔ ေဒၚခင္ပက သူ႔ကို ေျပာလို႔ သူက ..မမ…လို႔ ေျပာင္းေခၚလိုက္သလို “ စခန္းမႉးႀကီး” လို႔ ေခၚေနတာကို မေခၚဖို႔ ေျပာလိုက္တာ ေၾကာင့္ ေဒၚခင္ပ က သူ႔ကို ကိုညီ လို႔ ေျပာင္းေခၚခဲ့ပါသည္ ။

“ မမ မျပန္ေသးဘဲ ေနခဲ့တာ..က်ေနာ္ အရမ္း ဝမ္းသာသြားတာဘဲ …” “ ဟင္းဟင္း….ဘာလို႔လဲ ကိုညီရဲ႕…” “ မမနဲ႔ အခုလို ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိခ်င္လို႔ေပါ့….” “ ဘာလို႔ ရွိခ်င္တာလဲ…” “ မမကို က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာျပခ်င္လို႔ေပါ့ …” ေဒၚခင္ပက ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔ မခို႔တ႐ို႕ ၾကည့္ရင္း.. “ ဆိုပါအုံး ဆရာႀကီးရယ္… ဘာခံစားခ်က္ေတြလဲရွင္….” လို႔ ေမးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ညီညီေအာင္က သြက္လက္စြာနဲ႔ ေဒၚခင္ပ အနားကို တိုးကပ္သြားၿပီး ေဒၚခင္ပကို ဖက္လိုက္သည္။ “ အို..ကိုညီ…ဘာလုပ္တာလဲ…” “ မမကို က်ေနာ္ ခ်စ္တယ္ဗ်ာ..မမလည္း က်ေနာ့္ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္…” “ အိုး…ကဲလိုက္တာ….အာ…ဘာလို႔ နမ္းတာလဲ…” “ ခ်စ္လို႔….” ေဒၚခင္ပရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ေတ့ကပ္ၿပီး စုတ္ယူလိုက္သည္ ။

ေဒၚခင္ပသည္ ညီညီေအာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ့က်သြားသည္ ။ မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ထားရင္း ။မုဆိုးမ အျဖစ္ ေယာက္်ား မရွိဘဲ ေနခဲ့တဲ့ ေဒၚခင္ပသည္ အရမ္းကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတာမို႔ ညီညီေအာင္ျပဳသမွ် ႏုလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ ညီညီေအာင့္ကို သူမကိုယ္ခႏၶာကို သေဘာရွိ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ဖို႔ထိုးအပ္လိုက္ၿပီ ။ ညီညီေအာင္က အတြင္းခန္းက ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေဒၚခင္ပကို ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အားလုံးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရင္း လင္းထိန္ေနတဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ အၾကာႀကီး စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။

ေဒၚခင္ပလည္း ကိုယ္လုံးတီးႀကီးနဲ႔ ပက္လက္ လွဲကာ မ်က္စိေတြ စုံပိတ္ထားရာက ဖ်တ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ညီညီေအာင္က ေတာက္ပတဲ့ ကာမခိုးလ်ံေနတဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕သြားၿပီး ရွက္သလို အမူအရာနဲ႔ သူမေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲက မို႔မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အဂၤါစပ္ႀကီးကို လက္ နဲ႔ အုပ္ကာလိုက္သည္ ။ “ အိုး…ဘာၾကည့္တာလဲ…” လို႔လည္း ေျပာလိုက္သည္ ။ ညီညီေအာင္က— “ လွလြန္းလို႔ ၾကည့္ေနတာပါ… မမရဲ႕တကယ္ဗ်ာ.. မမက ႏုလည္းႏု… ေတာင့္လည္းေတာင့္… ေတာက္… တကယ့္ရွယ္ဘဲ….” လို႔ ေျပာရင္း ေဒၚခင္ပရဲ႕ေပါင္တန္ေတြကို လက္နဲ႔ ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္လိုက္ပါသည္ ။ ညီညီေအာင္သည္လည္း ကိုယ္ေပၚမွာ ဗလာနတၱိ ။ လီးတန္ႀကီး ေထာင္မတ္လ်က္ ျဖစ္ေနသည္ ။

ေဒၚခင္ပလည္း ညီညီေအာင္ရဲ႕ ထြားတုတ္ရွည္လ်ားတဲ့ လီးတန္ႀကီးကို မသိမသာ ဖ်တ္ကနဲ ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။ အမေလး… ႀကဳံမွႀကဳံတတ္တယ္…. သြားေလသူႀကီးရဲ႕ ဒုတ္ထက္ ပိုႀကီးပိုရွည္ေနတယ္ …။ ညီညီေအာင္က အုပ္ထားတဲ့ ေဒၚခင္ပရဲ႕ လက္ကို အသာ ဖယ္လိုက္ၿပီး ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီးကို ကိုင္လိုက္သည္ ။ ေဒၚခင္ပသည္ ေစာက္ဖုတ္ေမႊးေတြကို ကပ္ေၾကးနဲ႔ ပါးထားဟန္တူသည္ ။ “ အင္း…..” ေဒၚခင္ပ ပါးစပ္က အသံေလး ထြက္လာသည္ ။ အဂၤါစပ္ႀကီးရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းကို ညီညီေအာင္က ပြတ္ေပးေနၿပီ ။ အဂၤါစပ္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႏွစ္ခ်ပ္က မသိမသာေလး ပြင့္ဟလို႔ေနတာ အတြင္းသား ရဲရဲေလးေတြကို ျမင္ေနရတာက ညီညီေအာင္ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြကို ပိုထႂကြေစသည္ ။

လက္တဖက္က အဂၤါစပ္ႀကီးကို ပြတ္ေနသလို သူ႔က်န္တဲ့ လက္တဖက္က ေဒၚခင္ပရဲ႕ ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားႀကီးေတြကို ကိုင္နယ္ေနသည္ ။ အဂၤါစပ္ႀကီးသည္ သူစကိုင္လိုက္ကထဲက ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ေတြ စိုေပေနခဲ့သည္။ ကိုင္ရင္းကိုင္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရည္ေတြ ယိုစီးစိမ့္ထြက္လာေနသည္ ။ ေဒၚခင္ပသည္ သူ႔ႏႈိးဆြမႈေတြကို ခံယူေနရင္း ကာမစိတ္ေတြ ထသထက္ ထလာေနၿပီ ဆိုတာကို ညီညီေအာင္က သိလိုက္သည္ ။ “ ကဲ..မမ….မမကို က်ေနာ္ ခ်စ္ေပးေတာ့မယ္….” လို႔ ေျပာရင္း ေဒၚခင္ပရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ အၾကားကို ေနရာဝင္ယူလိုက္တဲ့ ညီညီေအာင္က သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ရင္း အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းကို စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ပြတ္ ဆြဲလိုက္သည္ ။

သူ႔လီးတန္ ထိပ္ဒစ္လုံးႀကီးသည္ အဂၤါစပ္မွာ စိုေပေနတဲ့ အရည္ေတြ ေပလူးသြားတဲ့အခါ ညီညီေအာင္က လီးတန္ႀကီးကို အဂၤါစပ္အေပါက္ဝမွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။ “ အို႔……ျဖည္းျဖည္း…” ေဒၚခင္ပက သူ႔အေပၚ တက္ခြထားတဲ့ ညီညီေအာင္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို လက္ကေလးနဲ႔ တြန္းရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ ညီညီေအာင္ကေတာ့ ေဒၚခင္ပရဲ႕ ႏို႔ႀကီးတလုံးကို မ်က္ႏွာနဲ႔ လူးလွိမ့္ေနသည္ ။ ႏို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလးက တင္းမာၿပီး ေထာင္ထြက္ေနသည္ ။ ႁပြတ္ကနဲ ငုံစို႔ေပးလိုက္ရင္း သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဇြတ္ကနဲ သြင္းပစ္လိုက္ေတာ့— “ အို႔…ေမာင္ရယ္…” လို႔ ေဒၚခင္ပ ပါးစပ္က အသံထြက္သြားသည္ ။

အိစက္ၿပီး စိုေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ညီညီေအာင္ စလိုးထည့္ပါေတာ့သည္ ။ “ အိုး…အိုး……အိုး…….ဟင္..ဟင္………အား…… အား…..” “ ဖြတ္ဖြတ္….ဖြတ္ဖပ္…ဖြတ္ဖပ္….ဖြတ္ဖပ္……” ႏို႔လုံးထြားထြားႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးတဖက္ကို တအားစုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အိအိႀကီးကို တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ လိုးေနတဲ့အခ်ိန္ ေစာက္ေခါင္းထဲက ေလအံသံ ဘြပ္ဘြတ္ ဆိုတဲ့ အသံလည္း ထြက္လာသည္ ။ ေဒၚခင္ပလည္း ညီညီေအာင္ နည္းတူဘဲ တအား ထန္ေနၿပီမို႔ အရွက္ကင္းမဲ့စြာနဲ႔—- “လိုး..လိုး….ေမာင္…တအားလိုး…အီး…. ရွီး…. ေကာင္းလိုက္တာ.. လိုးပါ ေမာင္ရဲ႕….” လို႔ ေအာ္ရင္း ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေပးေနသည္ ။

ညီညီေအာင္ကလည္း မိန္းမ မလိုးတာ ၾကာေနၿပီမို႔ တအား ထန္ေနသလို ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီးကို ရႏိုင္ရင္ လိုးခ်င္ေနတာ ။ အားရပါးရ လိုးေဆာင့္ထည့္ေနသည္ ။ ေဒၚခင္ပရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လင္ ဆုံးပါးသြားတာ ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ၿပီမို႔အသားတက္ၿပီး တင္းၾကပ္ေနသည္ ။ လီးနဲ႔ ျပတ္လပ္ေနတာ ၾကာလို႔ လီးလည္းရေရာ ေဒၚခင္ပမွာ အရမ္းကို သေဘာက်ၿပီး ညီညီေအာင္နဲ႔ အၿပိဳင္ႀကဲၿပီ ။ “ မ ဖင္ေတြကို ကိုင္ၿပီး လိုးစမ္းပါ ေမာင္ရယ္….” ေတာင့္တင္းတဲ့ ေဒၚခင္ပရဲ႕ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးသြင္းေနတဲ့ ညီညီေအာင္သည္ အခ်က္တိုင္း ေကာင္းေနသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက သူ႔လီးကို ညႇစ္ဆြဲယူေနသည္လို႔ ထင္ရၿပီး တအားနင္း ေဆာင့္ထည့္တဲ့အခါ ၿပီးခ်င္လာသည္လို႔ စိတ္မွာ ထင္မိလိုက္လို႔ အရွိန္ကို နည္းနည္း ေလ်ာ့လိုက္သည္ ။

ေဒၚခင္ပက—- “ မေလ်ာ့လိုက္နဲ႔ ေမာင္..လိုးပါ.. တအားၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးေပးစမ္းပါ… အမေလး… ရွီး…ေဆာင့္…ေဆာင့္…” လို႔ ေျပာရင္း ဖင္ႀကီးေတြကို ေမႊ႕ရမ္းၿပီး ေကာ့ေပးေနလို႔ ညီညီေအာင္လည္း ေဆာင့္အားကို ျပန္လည္ ျမႇင့္တင္လိုက္သည္ ။ အသားကုန္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္ ။ ဖင္ႀကီးေတြ ေဝွ႔ရမ္းရင္း ေကာ့ပင့္ေပးေနတဲ့ ေဒၚခင္ပ သည္ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းေတြေၾကာင့္ တအားေကာင္းလြန္းသြားရၿပီး ညီညီေအာင္ကို တအားႀကဳံးဖက္ရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းသြားရသည္ ။ “ အိုး…အိုး……..အား………အိုး…… ဟင္းဟင္း.. ဟင္း…….အင္း…” ညီညီေအာင္က ဖိေဆာင့္ေနဆဲ ။

“ ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္ဖပ္….အိုး…….ဟင္း…..ဖပ္ဖပ္ဖပ္.. ဖြတ္ဖြတ္…..” ေဒၚခင္ပရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြက သူ႔လီးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဆုပ္ညႇစ္လ်က္ ရစ္ပတ္ဆြဲယူေနလို႔ ထိန္းထားလို႔ မရေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ထုတ္လႊတ္ ပန္းထြက္ကုန္သည္ ။ သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းၾကတဲ့ ပထမဆုံး ကာမပြဲေလး… ၿပီးဆုံးသြားသည္ ။ ေဒၚခင္ပ ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔လီးကို တဆုံးထိုးသြင္းထည့္ စိမ္ထားရင္း ညီညီေအာင္ တရႉးရႉး အသက္ရႉေနသည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မသိတာက ေဒၚခင္ပ တေယာက္ထဲ အေမွာင္ထဲ ျပန္လာရမွာကို စိတ္ပူ စိတ္မခ်တဲ့ သမီး အိအိက အေမကို ျပန္လာေခၚတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ေအာက္ကို ေရာက္ကထဲက အေမျဖစ္သူနဲ႔ ညီညီေအာင္တို႔ရဲ႕ အသံဘလံေတြကို ၾကားလိုက္လို႔ အသာေျခေဖါ့နင္းၿပီး ၾကဴထရံနား ကပ္နားေထာင္လို႔ သူတို႔ေျပာတာဆိုတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကားသြားသည္ ဆိုတာကိုပါဘဲ ။

အိအိလည္း ၾကားေနရတာေတြကို ျမင္ေတြ႕ခ်င္လာၿပီး သူတို႔ ေရာက္ေနတဲ့ အိပ္ခန္းထဲကို အေပါက္ရွာကာ ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့အတြက္ မိေမြးတိုင္း ဗလာကိုယ္ေတြနဲ႔ ထင္တိုင္းႀကဲေနတဲ့ သူတို႔ကို ေတြ႕သြားရသည္ ။ တဏွာစိတ္ေတြ ျပင္းျပေနတဲ့ အေမကို အံ့ၾသမိရသလို တုတ္ထြား ရွည္လ်ားတဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ အလိုးအေဆာင့္ေကာင္းတဲ့ ညီညီေအာင္ကိုေရာ တဝႀကီး ရႈစားလိုက္ရလို႔ အိအိသည္ အဂၤါစပ္တခုလုံး စိုစို႐ႊဲေနရေအာင္ဘဲ စိတ္ေတြ တအား လာေနရေပသည္ ။

ေနာက္တေန႔ မွာ ထမင္းဟင္းေတြ ခ်က္လာၾကၿပီး ငါးဆင့္ဂ်ိဳင့္ႀကီးနဲ႔ ထည့္လာၿပီး ေကြၽးၾကသည္ ။ အခုညီညီေအာင့္ဆီကို ေဒၚခင္ပ မလာႏိုင္လို႔ သမီးအိအိကို လႊတ္ၿပီး စားစရာေတြ ပို႔ခိုင္းသည္ ။ ေနေကာင္းလာၿပီလား ဆိုတာလည္း ေမးခိုင္းသည္ ။ ေဒၚခင္ပသည္ ညီညီေအာင္နဲ႔ တည ညိစြန္းခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ အခုထိ ေနာက္ထပ္ တခါမွ ထပ္ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကလို႔ အရမ္းဘဲ ေတြ႕ခ်င္ေနသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ဒီေန႔လည္း ဆိုင္မွာ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ သမီးအိအိကိုဘဲ ညီညီေအာင့္ဆီကို လႊတ္လိုက္သည္ ။ ညီညီေအာင္သည္ သူ႔အိမ္ေလးမွာ စာအုပ္တအုပ္နဲ႔ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း နားေနခိုက္ သူ႔အိမ္ေရွ႕ကို ျမင္းလွည္းတစီး လာဆိုက္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိအိ ျဖစ္ေနလို႔ ထိုင္ရာက ထၿပီး ဆင္းႀကိဳလိုက္သည္ ။

အိအိက— “ အေမက အကို႔သတင္းကို မၾကားရလို႔ စိတ္ပူေနၿပီး အိအိကို စားစရာေတြ ပို႔ခိုင္းတယ္ အကို… အကိုေနေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား….” လို႔ ေမးရင္း အထုပ္ေတြ ဂ်ိဳင့္ေတြကို ျမင္းလွည္းေပၚက ခ်သည္ ။ ျမင္းလွည္းေမာင္းတဲ့ လူ ကို ေန႔လည္စာ သြားစားခိုင္းလိုက္သည္ ။ စားၿပီးရင္ ရဲစခန္းေရွ႕မွာ ေစာင့္ေနဖို႔လည္း မွာေနသည္ ။ “ လာ..အိအိ…အိမ္ေပၚ တက္ပါအုံး…..” “ ဟုတ္…” အိအိကို သူ႔အိမ္ေလးေပၚကို ေခၚလိုက္သည္ ။ အိအိက စားစရာထုပ္ေတြ ဆြဲၿပီး ညီညီေအာင္နဲ႔အတူ အိမ္ေလွခါး အတိုင္း တက္ခဲ့သည္ ။ တေယာက္ထဲသမားမို႔ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေနေနတဲ့ ညီညီေအာင္ရဲ႕ အိမ္က ရႈပ္ပြေနသည္ ။ အိအိက— “ မျဖစ္ေသးပါဘူး..အိ…အကို႔အိမ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းလင္းေပးအုံးမွပါဘဲ..” လို႔ ညည္းသလိုေလး ေျပာလိုက္သည္ ။

“ ထားလိုက္ပါ..အိအိရယ္…အကို ေနာက္မွ ရွင္းမယ္….. အိအိနဲ႔ မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ … ထိုင္ပါအုံး…. အိအိနဲ႔ စကားေျပာၾကရေအာင္…… ” ဧည့္ခန္းေလးက ကုလားထိုင္ေတြမွာ ထိုင္ၾကရင္း အိအိနဲ႔ စကားေတြ ေျပာၾကရင္း ညီညီေအာင္သည္ သူ႔အိမ္ထဲမွာ အိအိနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ နီးနီးကပ္ကပ္ ရွိေနတာေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာသည္ ။ သည္လိုအခြင့္အလမ္းမ်ိဳးကို သူ ေစာင့္ေနတာ ေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီ ။ အိအိ လက္ကေလးကို ကိုင္ဆုပ္လိုက္ၿပီး.. “ အိအိရယ္…အိအိကို တအား ခ်စ္တယ္… ခ်စ္မိေနတယ္….အိအိ….” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ အိအိမွာလည္း မဆြတ္ခင္က ၫႊတ္ခ်င္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး ပါ ။ ညီညီေအာင္ကို စေတြ႕ၾကထဲက စိတ္ဝင္စားေနခဲ့တာ ။

အေမနဲ႔ ကာမလြန္က်ဴးၾကတာကိုလည္း ေခ်ာင္းၾကည့္မိလို႔ သိေနၿပီး အဲဒီတုံးကျမင္ေတြ႕ဖူးခဲ့ရတဲ့ ကိုညီညီေအာင္ရဲ႕ အဝတ္မဲ့ကိုယ္ခႏၶာကို ခဏခဏဘဲ ျမင္ေယာင္မိခဲ့ၿပီး စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားျပင္းျပခဲ့ရသည္ ။ ညီညီေအာင္က ျဖဴေဖြးႏူးညံ့တဲ့လက္ကေလး ဆုပ္ကိုင္ရာက အိအိ ေဘးနားကို ေ႐ႊ႕ထိုင္လိုက္ၿပီး ဆြဲ ဖက္လိုက္သည္ ..။ “ အို႔..အကို…..” “ ခ်စ္တယ္..အိအိရယ္..အကို႔ကို ျပန္ခ်စ္ပါ ….” ဖက္လည္းဖက္ ေျပာလည္းေျပာ နမ္းလည္း နမ္းသည္ ။ အိအိလည္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ ႀကဳံလိုက္ရလို႔စိတ္ေတြ တအား လႈပ္ရွား သြားရေပမယ့္ ဒီလို အေျခအေနကို အိအိ ကိုယ္တိုင္က ျဖစ္ခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား ။

အကိုညီညီေအာင္နဲ႔ ခုလို ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ရတာ အခါခါေလ ။ အကိုက အိအိႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ယူနမ္းေတာ့ အိအိရဲ႕ တကိုယ္လုံး တုန္ခါကုန္သည္ ။ ၾကက္သီးေတြ ထတာ အရမ္း ။ “ အကို႔ကို ျပန္ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား..ေျပာ…. ေျပာ.. အကို႔ကို ခ်စ္တယ္ လို႔..” ညီညီေအာင္က အိအိကို တအားဖက္ထားၿပီး အိအိရဲ႕ လည္တိုင္ကို နမ္းစုတ္ေနရင္းနဲ႔ ေမးသည္ ။ အိအိလည္းသူ႔ကို …. “ အကို႔ကို အိအိလည္း ခ်စ္တယ္….” လို႔ ေျဖလိုက္သည္ ။

ညီညီေအာင္က အိအိကို နမ္းလိုက္ စုတ္လိုက္ ကိုင္လိုက္ ပြတ္လိုက္ လုပ္ၿပီ ။ အိအိရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ၿပီး အိအိရဲ႕ ရင္သားႀကီးေတြကို လက္နဲ႔ အသာ ပြတ္သပ္ ဆုပ္နယ္ေပးေတာ့ အိအိသည္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေပ်ာ့က် မွီခိုလာၿပီး သူလုပ္သမွ်ကို ေက်နပ္စြာနဲ႔ ခံယူေနသည္ ။ ညီညီေအာင္လည္း အိအိ လက္ခံတာကို ေတြ႕ရလို႔ စိတ္အား ပိုတက္ႂကြလာရၿပီး အိအိရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကိုပါ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္လိုက္မိသည္ ။ အိအိလည္း ဒီလို အကိုင္အတြယ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ေတြ ႏိုးႂကြလာရၿပီး ညီညီေအာင့္ကို ျပန္သိုင္းဖက္ရင္း … “ အကို..အိအိကို ယူမွာလားဟင္….” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ညီညီေအာင္က အိအိရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္ စုတ္ယူလိုက္သည္ ။ အိအိ ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းကို ညီညီေအာင္ မေျဖေတာ့ ။ အိအိလည္း ထပ္ၿပီး မေမးႏိုင္ေတာ့ ..။

ညီညီေအာင္ရဲ႕ လ်ာက အိအိ ပါးစပ္ထဲကို ေရာက္ၿပီး အိအိရဲ႕ လ်ာေလးကို ကလိေနသည္ ။ သူ႔လက္ေတြကလည္း အိအိရဲ႕ အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ေနသည္ ။ အိအိသည္ သူ႔အနမ္းေတြမွာ မိန္းေမာေနတုံးမွာ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြသည္ တခုၿပီး တခု ကြာက် ေျပကြၽတ္ကုန္သည္။ ညီညီေအာင္က ဗလာက်င္းသြားတဲ့ အိအိရဲ႕ ကိုယ္ အေပၚပိုင္းက ဖြံ႕ထြား လုံးဝန္းတဲ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ဖိပြတ္ေနရင္း ႏို႔သီးေခါင္းမာမာ စူစူေလးကို စို႔လိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိအိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ တခုလုံး အရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲနစ္ေနၿပီ ။ ညီညီေအာင္က ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ကိုင္ဆုပ္ေပးလိုက္ ႏို႔သီးေထာင္ေထာင္ေလးေတြကို တလွည့္စီ စို႔ေပးလိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးရာက သူ႔လက္တဖက္နဲ႔ အိအိရဲ႕ ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ။

အိအိလည္း စိတ္ေတါ တအား ထႂကြေနၿပီမို႔ ညီညီေအာင္ ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တာကို သိရက္နဲ႔ မဆြဲမတားေတာ့ဘူး ။ တကိုယ္လုံး ဗလာက်င္းသြားၿပီ ။ ညီညီေအာင္က ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး ဆီကေန သူ႔ကိုယ္ကို ေအာက္ဖက္ကို ေလ်ာဆင္းလိုက္သည္ ။ အိအိရဲ႕ ဝမ္းျပင္သား အိအိေလးေတြကို မ်က္ႏွာနဲ႔ ေမႊ႕ရမ္းလိုက္ၿပီး ေအာက္ဖက္ကို ထပ္ ဆင္းလိုက္တဲ့ အခါ အေမႊးပါးပါးေလး ေပါက္ေနတဲ့ ဆီးခုံမို႔ မို႔ႀကီးဆီကို ေရာက္သြားရသည္ ။ “ အိုး…ဟင္း…အကို……” ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးကို ႏွာေခါင္းနဲ႔ ထိုးရႉလိုက္လို႔ အိအိရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက အသံေလး ထြက္လာသည္ ။ ညႇီစို႔စို႔ အနံ႔ေလးက ေထာင္းကနဲ ထြက္လာသည္ ။ သည္ အနံ႔ေလးက ညီညီေအာင္ရဲ႕ ကာမ ရမက္ေတြကို တဟုန္ထိုး ထႂကြသြားေစသည္ ။

ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို သူ႔လက္တဖက္နဲ႔ ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး သူ႔လ်ာႀကီးကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ “ အို႔….အာ့…..” ေစာက္စိေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႔ ကေလာ္ ထိုးလိုက္သလို ျဖစ္သြားလို႔ အိအိ တအား ဖီလင္တက္သြားသည္ ။ တုန္ခါသြားရသည္ ။ အိအိရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ၿဖဲကားတြန္းထားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ ယက္ေပးၿပီ ။ “ အိုး…အား….အား…အား….အား….အား……” အိအိ ေအာ္ညည္းသံေတြ ဆက္တိုက္ ၾကားေနရသလို သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္တဲ့ အသံကလည္း ျပတ္ျပတ္ၿပိၿပိနဲ႔ ထြက္ေနသည္ ။ ရဲသား ထြန္းေ႐ႊသည္ ရဲစခန္းထဲမွာ တာဝန္က်ေနတုံး သူတို႔ၿမိဳ႕က ကုန္စုံဆိုင္ပိုင္ရွင္ တေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ကိုစိန္ကိုးတို႔ မိသားစုက တ႐ုတ္ႏွစ္ကူး အတြက္ ေကြၽးတဲ့စားစရာေတြ နဲ႔ ေရာက္လာၾကၿပီး စခန္းမႉးကို ေမးၾကသည္ ။

သူက စချႏးမႉး မရွိဘူး. .. ထားခဲ့လိုကႀလိဳ႕ ေပွာလိုကျပႇီး စားစရာအထုပၾတႇေကို စချႏးမႉး အိမႀကိဳ သွားပို႔ဖို႔ ထွကၿခဲ့လိုကၾသျည ။ ခါတိုျငးဆိုရျင ဘယေၾတာ့မွ အိမေျရႇ့ တံခါးကို မပိတႀတဲ့ စချႏးမႉးရဲ႕ အိမျမႇာ တံခါးကွီး ပိတႀလိဳ႕ နေလို႔ ထွျႏးရွွလေျညး ထူးဆျႏးသွားသျည ။ ဘာလို႔ တံခါးကွီး ပိတၾထားပါလိျမ့…။ အိမေျရႇ့က လွေခါးေလးကေန တကႀလိဳကႀတဲ့ အခြိနျမႇာ အိမႀထဲက အသံဘလံတွေကို ကွားလိုကျရသျည ။ အျငးအဲဖွတျဖျပ အသံေတွ ။ အပီကိုငျႏေတာ ။ ဟိုၾက..ဆရာသမားေတာ့ အပွတႀကိဳငျႏေပွီ…. ဘယေျစာႀကိဳ ေခါျဖႇဳတျႏေပါလိျမ့…..။ ထွျႏးရွွလေျညး တအား စိတျဝငျစားသွားသျည ။

သူထငၾတာက ေဒါျခငျပ ဖွဈမညႀလိဳ႕ ။ ဒါမွ မဟုၾတ မုဒိျႏးကငြျ့ခံခဲ့ရတဲ့ ဝတျမႇဳံရွွကွေျည ဆိုတဲ့ ေကာငျမ ေခြာေခြာေလး မြားလား ။ စချႏးမႉး ညီညီေအာငၾက သျည ေကာငျမေလး အကငြျ့ခံရတာကို သသေခြောခြာ အေသးစိၾတ ထပျခါထပျခါ ေမးနေခဲ့တာတွေကို သိသျည ။ သူ ကွားခငြျႏေတာ..နား အရသာ ခံနတေၾယ ဆိုတာကို ေပါကၾသျည ။ သေဘာေပါကၾသျည ။ အျငး… စချႏးမႉးရဲ႕ ဝါသနာက မေသးဘူးေလ။ သိတာေပါ့ ။ စချႏးမႉး ေဆာျႏေတာကို ကွျည့ခငြၿစိတေၾတႇ အရျမး ဖွဈနေလို႔ ထွျႏးရွွလေျညး အထဲကို ေခြာျငးကွျည့ဖို႔ ကႈိးစားေတာ့သျည ။ သညၿအိမၾတႇေက သဈသား နံရံတွေမွာ သံ႐ိုကျရာေတွ အမြားကွီး ရွိနေတာမို႔ အထဲကို မွငျႏိုငႀတဲ့ အေပါကေၾတႇ အမြားကွီးဘဲ ။ ပထမ အေပါကေၾလးကေန ေခြာျငးလိုကေၾတာ့ စချႏးမႉး ရဲ႕ ခွေထောကျႏဲ့ မိျႏးမတေယာကၿရဲ႕ ခွေထာကႀကိဳဘဲ ေတွ႔ရသျည ။ ေခြာျငးလို႔ အားမရတာေကွာျင့ ေနာကၾတေပါကႀကိဳ ထျပ ရွာရသျည ။

ဒီတခါေတာ့ သဲသဲကြဲကြဲ ေတြ႕ရသည္ ။ ေဒၚခင္ပ မဟုတ္ဘဲ သူ႔သမီး အိအိ ျဖစ္ေနပါလား….။ အိအိရဲ႕ ထြားထြား ေတာင့္ေတာင့္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ထြန္းေ႐ႊလည္း မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္ ။ လီးလည္း ခ်က္ခ်င္း မတ္လာသည္ ။ အိအိရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ထားရင္း တရႉးရႉးနဲ႔ ဖိေဆာင့္ေနတဲ့ စခန္းမႉးရဲ႕ တကိုယ္လုံး ေခြၽးေတြ ႐ႊဲေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရသည္ ။ သူ႔လီးတန္ ညိဳညိဳႀကီး တၿပိၿပိနဲ႔ အိအိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လိုးေနတာ ဝင္ထြက္ေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ေနရသည္ ။ ထြန္းေ႐ႊလည္း သူ႔ေပါင္ၾကား ေဘာင္းဘီထဲက ေတာင္ေနတဲ့ လီးကို ေဘာင္းဘီ အေပၚကဘဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေနမိရသည္ ။ အိအိကို တအားေဆာင့္ေနတဲ့ ညီညီေအာင္သည္ တင္းၾကပ္ၿပီး စိုအိေနတဲ့ အိအိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က လိုးတဲ့ အခ်က္တိုင္း ေကာင္းလြန္းေနလို႔ ဆက္ၿပီး ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ တပုံႀကီး ပန္းထြက္သြားၿပီး အိအိ အေပၚကို ေမွာက္ရက္သား လဲက်သြားသည္ ။

ညီညီေအာင္သည္ အိအိ ခဏခဏ သူ႔အိမ္ကို လာကုန္းေနလို႔ မျပတ္တမ္း လိုးေနရသည္ ။ ဒီေန႔လည္း အိအိ လာလိမ့္မည္လို႔ သူ ထင္ထားလို႔ ေမွ်ာ္ေနသည္ ။ ေရာက္လာေတာ့ အိအိ မဟုတ္ဘဲ ေဒၚခင္ပ ျဖစ္ေနသည္ ။ ညီညီေအာင္ အတြက္ကေတာ့ အိအိ မဟုတ္လည္း ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ ေဒၚခင္ပကို လိုးဖို႔က အဆင္သင့္ပါ ။ “ ေမာင္….မမကို လြမ္းလားဟင္..မမေတာ့ ေမာင္နဲ႔ မေတြ႕ရလို႔ တအား လြမ္းေနတာဘဲ ….” လို႔ ေဒၚခင္ပက သူ႔ကို ေျပာေတာ့… “ မမရယ္…မမကို လြမ္းလိုက္ရတာဗ်ာ….” လို႔ ေျပာရင္း ေဒၚခင္ပကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို ဆြဲေခၚသြားလိုက္သည္ ။ “ ဟိတ္….ကဲလိုက္တာ လူဆိုးေလး….” ေဒၚခင္ပက တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ရင္း ညီညီေအာင္ ဆြဲေခၚရာကို ပါသြားသည္ ။ ၿပီးပါၿပီ